Dit is een uniek moment voor John. Ik PIN voor de derde keer in m’n leven.
In Nederland ligt het roofvis seizoen op z’n gat. Nog twee en een halve week en dan gaan we weer van kiet dus een mooie gelegenheid om nog wat te oefenenen met werp technieken op de forel op Liyn Brenig in Wales. Dus donderdag 11 mei 2017 een ochtendje op het water in een heerlijk zonnetje. We treffen het weer.
Als John hoort dat ik de creditkaart van Henny bij me heb en nu voor de derde keer van m’n leven pint wordt hij gek. Ja de eerste was bijna veertig jaar geleden toen deed een dame van de bank me dat voor nog in Zwijndrecht. Tweede keer gister op Schiphol voor een broodje en nu het vissen. Dat is een plaatje waard vindt hij.
Inclusief je vergunning.
Voor 48 pond ben je met z’n tweetjes de gehele dag onder de pannen. Alles is er bij en zelfs je reddingsvesten hoef je niet mee te nemen. Jammergenoeg moeten wij weer in Chester zijn om drie uur vanmiddag dus alleen de ochtend is voor ons. We zijn met nog een bootje de heerser van Brenig reservoir. Als je er eens heen wilt is dit het volledige adres. , Dwr Cymru Welsh Water, Cerrigydrudion, LL21 9TT. Tel 01490-420463. Moet je doen.
Ben één van de laatste in de rij.
Voor de vlucht hoef je het niet te laten. Voor minder dan een vis vergunning ben je aan de overkant van de grote plas bij die prijsvechters. Het is net een bus dienst. Er komen passagiers uit en de laatste is van de baan af en wij gaan er al weer in. Tien minuten later zit je in de lucht om drie kwartier je benen weer te kunnen strekken in Liverpool of Manchester.
Een heerlijk ochtend was het weer.
Het is te gek voor woorden. Heerlijk vissen op dit meer en ik snap niet dat het er zo rustig is want je kan hier je hart ophalen met maatse vissen vangen. Heerlijk drils zijn het. Zoveel als je er wilt kan je er scheppen. aanstaande weken wordt hier de wereld kampioenschappen vliegvissen gehouden. Denk niet dat er veel zullen blanken met zoveel vissen die we rond om ons heen zien springen en vangen. Wat een weelde is dit watertje.
We hebben best nog wat gefilmd en met z’n visje bedoelt hij z’n shad of plug.
Het was weer grandioos en ben blij dat we dit hebben kunnen doen. Het is een privilege om op dit water te kunnen vissen. en ik hoop er nog vaak te kunnen vissen. Wat een leuke visserij is dat hier in Wales.
Vandaag 5 mei 2017 gaan we richting Dordecht, wijk de Staart en daar ben ik sinds m’n jeugd niet meer geweest. Lagere schooltijd gingen we wandelen in het Wantij park, de geiten voeren en zwemmen in het buitenbad. Op de middelbare school had ik een vriendje wonen aan de andere kant van het water op de staart. Uit de schilders opleiding “Folkert K” waarvan ik nog steeds een hele mooie pentekening heb gekregen.
Het is een hartstikke mooie dag maar hoe verder ik richting Dordt rijd des te viezer wordt het weer. Zou de mythe “hoe dichter bij Dordt, hoe rotter het word dan toch kloppen. Ze hebben er al jaren geleden borden langs de A16 gezet met hoe groener het wordt om van die zin af te komen. Maar gelukkig is het dit weer nu overal in Nederland dus ook in Hellevoet.
De BassBuster aan een heftruck.
Het is leuk nu weer Bert Welgraven te ontmoeten met wie ik op de middelbare school heb gezeten. Het is toch frappant dat ik met z’n zoontje al weer in 2007 heb gevist en dat hij zijn eerste Rfb ving. Heb er een filmpje van waar je dan hoor van Opa hij is wel een centimeter groter dan jouw PR. En dat Opa zegt, dat is nu niet zo leuk dat je dat zegt. Goud en die herinnering staat in m’n geheugen gegrift. Opa is Joop Flohil mijn vismaatje en laat zijn dochter nu zijn getrouwd met Bert. Wat een klein wereldje toch weer.
Was een fantastische dag was dat.
Zo zie je weer maakt niet uit wat je kent maar wie je kent want Bert heeft me al een paar keer uit de brand geholpen met een propeller voor de boot. Zeker vorig jaar met de tweede dag van de WPC. Laten we die dag maar snel vergeten…
De werf is gigantisch groot.
Dus de BassBuster wordt snel half binnen gezet om droog te staan want het weer slaat echt om. Voor ons prima zodat Bert zich kan concentreren op de Yamaha. Ik heb er de gehele dag voor uit getrokken want hij kan uit zijn werk worden gehaald door allerlei klanten met een klusje die die dan even in moet schrijven of uit de brand moet helpen. Dat is als we net klaar zijn ook goed te merken als het zonnetje weer gaat schijnen. De rekening op maken duurt bijna net zo lang als de beurt van de motor. Steeds wordt hij door aanlopende mensen uit z’n werk gehaald. Een baantje dus met heel veel improvisatie vermogen.
Zeker een motor van een visserman hoor ik em zeggen.
Als Bert de schroef er af haalt zit er achter de ringen groene gevlochten lijn van 10-12/00. Eens zien wie van m’n maatjes dit op z’n spoel heb zitten. Ik vis al jaren met witte spiderwire. Kan ook gewoon in het water hebben gelegen maar je bent echt de pineut als die lijn naar binnen loopt en de rubberen pakkingen beschadigt. Die lijn is zo sterk die snijd dan als een mes door zachte boter met gevolg water op de verkeerde plaats in de motor.
Als je nog een tweedehandsje zoekt.
Aan het plafon hangt een goed collectie propellers door de jaren heen verzameld. Er komt wel eens iemand voor een tweedehandsje en dan pakt Bert die van de spijker. Zo’n schroef met de stukken er af. Dan hoor je maar daar kan ik toch niet mee varen. Meneer u vroeg toch een 2e handsje. Moet je die gezichten een zien. Zo heb je toch in elke werkplaats dezelfde humor onder elkaar.
Nieuwe waterpomp.
Net als bij Marco van Evin. Waar vet zit kan geen water zijn.Gevlochten lijn er uit.
Het rubberen binnenwerk van de waterpomp wordt ook vernieuwd. Alles weer pico bello voor elkaar voor weer drie jaar hengelsport plezier. Tussendoor waarschijnlijk een keertje de olie en bougies vervangen want alle filters waren brandschoon.
Wel een kale bedoening zo.
Geen gezicht zo’n kale kont. Toch de mensen die langs lopen daar krijg ik complimentjes van en ik ben ook best trots op m’n BassBuster zoals die er nu bij staat. Bijna helemaal kompleet. Iedereen daar heeft wel gevist en maakt er te weinig tijd voor vrij. Eén van de monteurs heeft hier zelfs een dikke boot liggen maar dat vissen komt er niet van. Vanaf Dordt blaast hij dan zo door Europoort naar de Eurogeul en de ankerplaats de kust met z’n, ja je ziet het goed 200PK. En ik kan gelijk over de WPC hebben. Zelfs in de kantine tussen de middag onder een boterhammetje vindt ik de glossy brochure van vorig jaar van het grootste Predator spektakel de wereldkampioenschappen roofvissen. Maar de directie heeft er niets mee. Dat heeft eerder te maken met alle sponsoring. Das nu weer jammer. Dat was beter geregeld vorig jaar bij Pega. Er komt dus geen de Graaf stickertje op de boot voor de WPC 2017. Nog een kleine twee maanden. Ik heb er zin an…
Olie van de motor en het staart stuk wordt vernieuwd.
Olie wordt er uit gezogen i.p.v. er uit laten lopen zoals bij een auto. Tis een 4cilindertje met een inhoud van vier liter olie. Die olie en bougies zijn al zeker vier keer ververst maar het staartstuk is er nog nooit af geweest. Ik heb er 235,7 draaiuren op zitten en dat is natuurlijk niets. Een beurt heb je om de 100-150 vaaruren nodig. Maar olie verzuurt om dus om het jaar ligt er een beetje aan hoe vaak ik weg geweest ben laat ik die olie en bougies verversen. Mijn visplekken liggen vlak bij de helling waar ik er in gaat. Dat is het grote voordeel van je boot traileren. Dus het is FF varen, korte stukken en dan lig je daar op de elektro motor te vissen.
Stil leven.
3 nieuwe filters, eentje tussen de tank en de motor waar het water wordt tegen gehouden, een kleintje en gek genoeg de duurste die vuil tegen houd in de benzine. Ze waren nog schoon dus ik tank ik in ieder geval bij een prima tank station. Dat is een voordeel van traileren. Je tankt nooit bv op het water of langs de weg. Dus geen water bijvoorbeeld in de benzine tank. Wat olie filters. Zo leer ik wat van m’n eigen boot.
Staartstuk zit ook weer nieuwe olie in.
Het is hartstikke leerzaam en zo weet ik weer wat meer van mijn eigen spulletjes. Zo leer ik ook als de boot naar links of rechts trekt waar ik dat op de motor mee kan verstellen. Zal best in dat dikke boek staan wat ik erbij gekregen heb toen ik het spulletje aanschafte maar wie leest dat allemaal. In de praktijk steek je toch het meeste op.
Dat vind ik nu mooi, kan je een beetje de strategie van een bedrijf mee af lezen.
Beetje nostalgie aan de wand daar hou ik wel van. Beetje het museum van Fotografic Art Design maar dan in het groot.
Oooie die zit goed vast.
En de filter om het water tegen te houden in de benzine zit een beetje vast. Die krijg je noot zonder goed gereedschap los zonder de boel kapot te draaien. Maar we zitten hier op het goede adres.
Hij loopt weer prima.
Nog eventjes testen of de benzine goed doorloopt. De meters alles goed aan geven in de boot en Bert is tevreden en dan ben ik dat natuurlijk ook.
De BassBuster kan weer 100 uur probleemloos varen.
De auto kan ervoor en we kunnen weer voor de file naar Hellevoetsluis rijden. Prima geregeld dus weer allemaal. Bert bedankt voor de service en de koffie. We gaan weer knallen dit jaar. De kosten is altijd weer ff slikken. Als ik ‘smiddags aan de Stammtisch zit van WarungFreek met Leo die net z’n auto aan de overkant heeft gebracht voor de jaarlijkse controle krijg ik te horen dat hij voor dat bedrag net niet 15 keer zijn auto kan laten keuren. Maarja één nadeel is; daarmee kan je niet varen….
We zijn er weer dinsdag 18 april 2017. Nog maar eens proberen want de dag van gisteren smaakt naar meer. Het is vandaag nog mooier weer, het zonnetje komt nu door en bijna windstil. Er is nog een bootje op het water dus het hele meer is eigenlijk voor ons want die vertrekt richting de dam en zullen we de gehele middag niet meer zien. We hebben er zin an
Er heen rijden is al een feest. Wat en mooie omgeving is dat Wales toch. Na een paar kilometer vanaf Chester zitten we al in Wales en al snel gaan we van de snelweg af. Het likt een beetje op Luxemburg maar dan weidser. Je komt maar weinig mensen tegen in een uitgestrekt gebied. Tis Luxemburg als een elastiek uitgerekt en wat een rust. Je komt een enkele auto tegen, wat trekkers op het land en dat is het dan wel zo’n beetje
De omgeving van Wales op een filmpie.
Een stukje gefilmt van een 25% helling. Gelukkig komen we niemand tegen want dan moet er eentje echt helemaal terug in z’n achteruit
Omgeving is fantastisch.
Het is een dik uurtje rijden maar dat is zo voorbij. Beetje chillen, wat eten en drinken. Elk tankstation heeft daar heerlijke sandwiches met kip, garnalen, ei/ham en tonijn. Zitten per twee verpakt dus komt dat ff goed uit.
Dikke pret een middag voor £ 66,-
Inschrijven voor een vergunning, bootje kompleet en heb je geen reddingsvest bij je dan kan je die ook lenen. Perfect geregeld allemaal. Een ruimte om je vis schoon te maken is er en het afval wordt elke dag opgehaald door de plaatselijke varkens boer
Ongelofelijk wat een dag.
Het is vandaag weer raak, wat een aanbeten. Heel veel vissen in de boot maar minstens drie keer zoveel aanbeten gemist. Soms drie vier dreunen er op vlak achter elkaar als een machine geweer slaat de hengel heen en weer en de vierde dan haken. De overjas kan uit het is ook nog eens heerlijk weer en we zijn helemaal alleen op het water op wat kant vissers na. Vandaag heb ik een andere hengel genomen met een wat strakkere top dan die UglyStick een 18-25 grammer en dat gaat een stuk beter al mis ik er toch best nog veel. Wat had ik graag mijn roofblei stokkie hier gehad. Maar het kan de pret niet drukken want er is nog zat te drillen. Wat een watertje is dit toch en dik de moeite waard om in het gesloten seizoen heen te gaan.
Een echte Houdinie dus.
Ik vang zelfs een mooi exemplaar die een vliegvisser te slim af was. Of te sterk want er zit nog eens meters lijn aan de vlieg. En terwijl ik denk dat hij in de boot al los raakt zie ik dat hij m’n dreg van de splitring heeft gekregen. Wat een mazel en we bevrijden hem van al dat ongemak. Wat een dag was het weer. Het is vol genieten.
Hoop dat het niet te groot is geworden om te zien.
Filmpje is altijd leuk, deze is ingeknipt, juist ja zoals het komt.
Wat cultuur opsnuiven.
Julie moet vandaag naar de zaak in London om te werken en John brengt haar ‘s morgens naar de trein. Daarna gaan we naar zijn winkel annex fotostudio en wandelend langs het amfitheater door het oude Romeinse Stadje Chester. De hele dag zie je groepjes kinderen die alles herbeleven en dat gaat er zo af en toe ruig aan toe. In colonne al marcherend lopen ze dan schreeuwend door de straten. Hartstikke leuk en best spannend hoe ze het vertellen. Al dat dood en verderf. Het leukste is te luisteren naar de privé bezichtigingen bij de wat ouderen groepen. Daar kan dan de gids volledig uit z’n dak gaan met die bloederige verhalen.
Das best een lange werkdag geweest.
MacGuifer2 moet nog wat ophalen ‘s middags vlak bij Wolverhamton en ik moet gelijk aan m’n Ome Herman denken die de voorzitter was van de Wolfs de plaatselijke voetbal club. Zal in de jaren ’70 zijn geweest.
Wat gaaf is dat toch overal van die pubs.
Onderweg nemen we wat te drinken in de vele pubs. Er is wel wat veranderd. Vroeger was het de verlengde woonkamer van de mensen en elke wijk had zijn pub waar eind van de dag wat werd gedronken. Dan kwam de bakker, conducteur, slager, automonteur enz. gewoon in z’n werkplunje regelrecht uit z’n werk een pint drinken. Dat is niet meer want daar kan de pub niet meer van leven met al die regeltjes. Die overgebleven zijn dat zijn een soort bistro’s geworden en waar je verrekt lekker kan eten… bij je pintje natuurlijk.
En fish and Chips is al helemaal niet meer van jaren geleden.
Dan neem ik nog altijd vis met patat en dat is nu wel wat anders dan jaren geleden dat ik in Engeland, Wales of Schotland kwam. Wees eerlijk voor de keuken hoefde je toen niet naar deze eilanden te gaan. Tis dat je er zo goed kan vissen. Vette zachte frieten met een vette vis in een krant kon je krijgen. Moest je eerst de krant schuin houden zodat het vet er een beetje uitliep. Maar nu is dat wel ff veranderd. Heerlijke frieten en de vis ,echte kabeljauw en geen graatje te vinden. Heerlijk. Wat die traditie met die gepureerde erwtjes betekent weet ik nog steeds niet maar die laat ik dan ook links liggen.
Waar we ook stoppen voor een versnapering overal is viswater nu de Dean die tot Chester gaat.
En die plaatselijke pubs heb je in vele soorten en maten. Deze was met kapotte stoelen en voetenbankjes. Allerlei stampf tafels en zitjes. Een heel erg vriendelijke uitbaatster die gelijk met wat te drinken kwam voor de hond terwijl een kamer ernaast mensen sjiek zaten te eten in vol sjaket met uitzicht over de Dean. Kan alleen maar in Engeland.
Natuurlijk zijn we weer de laatste die op stappen. Ik weet niet hoe dat komt maar zal m’n roots zijn. Iedereen loopt daar gestrest rond. We hebben een paar uurtjes in de bar gezeten met uit kijk op de mensen die door stroomde naar de Gate’s. Ik heb genoten. Vanuit Liverpool vertrekken nogal wat EasyJet charges naar Amsterdam, Barcelona, maar voorral naar Benidorm, Lorett de Mar, enz. dus voorral naar de badplaatsen in Spanje. John had het wel eens verteld maar echt je kijk je ogen uit. Dacht dat ik wel wat had gezien maar dit slaat alles. Heb je wel eens gehoord van Scousers.
Phonetish: skauser. Ik niet maar dat zijn Liverpoolse meiden die in vol bling bling naar de vakantie oorden gaan en zich helemaal te buiten gaan. Wat ik daar zag was fantastisch. De mooiste meiden met de haren in de krulspelden in niemendalletjes, of verkleed in bruidskleding, allemaal in dezelfde outfit om de laatst vrijgezellen avond te vieren. We waren al weer vroeg op de airport maar dat doe ik volgende keer weer. Ze starten op de luchthaven met flessen drank in de cafe’s, als ik die drankjes op drinkt die ze al in het vliegtuig nemen kan je me weg dragen. Fantastisch hoe die het leven nemen. Ik zie ouderen die nog recht op zitten en heel de parfumerie lorrie leeg kopen in het vliegtuig. Manne, spierbundels die voor hun meissie alle flessen kopen die er zijn. ik had het nog nooit gezien. Er was een heerlijk sfeertje aan board. En weer op schiphol sta je in de file want ze kunnen de passagiers aantallen niet aan op schiphol. Ik kom er ook later aan dat heel de vlucht er en lijn knipper aan m’n jas zit en m’n riem hoefde ik nergensaf te doen. Pfftttt. Heb John nog niet verteld dat ik eerst op Schiphol wat haringen naar binnen heb gewerkt… Ze waren heerlijk.
Heb vorige week april 2017 een nieuwe hengel gekocht bij Mario voor te vissen in “t Mun in Appeltern wat weer staat te gebeuren op 17 juli en 21 augustus. Ben weer uitgenodigd samen met m’n maatje Joop door Arno. Kijk er echt naar want dat zijn fantastische dagen die hij organiseert samen met Mike. Dat is veel meer dan vissen alleen met die Buckaroo’s
Was weer ff wennen en zoeken 17 april 2018 waar alles lag en eenmaal aan de waterkant alles aan elkaar knopen, molentje gevonden wel wat zwaar voor deze visserij een oude Rozemeijer Tribute 600 waar ik er nog een paar van heb liggen onder in de kast. Ja je bent gek maar die molentjes waren zo goedkoop met een redelijke kwaliteit dat je die niet kon laten liggen. Ik wit/karper viste toen veel meer. Heb ik daar na gehad met die Spro Passion 740 toen ik overstapte naar het roof vissen. Wereld molentje voor zout en zoet want zo schoonmakerig type ben ik niet en ze doen het nog steeds allemaal. De spoeltjes passen ook op die rode serie die ik in de boot gebruikt met wat meer lagertjes 9+1 tegen 6+1. Dat zou veel beter zijn maar voor mij voldoen ze prima dus… prima geregeld, spoelen genoeg.
Zit lekker en als Leo aankomt pak ik gelijk vis weliswaar brasem.
Maar we zijn aan het witvissen, karperen wil ik dit niet noemen. Zie de buren met stokken staan of dat ze aan de kust zitten te vissen. Zonde hoor van al dat wek van de vereniging want de karpertjes worden zo binnen gedraaid en ik vang dan ook al vissen met kapotte bekken. We zijn nog geen jaar verder dus hoe mote dat verder. Alleen vissen met de vaste stok en de tweede vijver de grotere vissen uitzetten. Maar dan moet er wel een bestand zitten als in deze vijver waar je dan mag feederen. Tot nu toe een dikke pluim voor de vereniging en ik weet het. Iedereen weet et beter maar er wordt nu wel eens wat gedaan. Ik pak dan ook eerst twee dikke brasems en wanneer ik ondieper gaat vissen komen de karpertjes. Die zoeken het warmere water dus eerder op.
Met dat 25grams hengeltje heb je er een verschrikkelijke leuke sport aan.
Tuurlijk de vis ligt niet binnen vijf minuten in m’n schepnet maar ik heb er dikke lol aan met zo’n ronde stok dat karpertje te drillen met een 25 grams stokkie. Anders sjeest je die karpertjes zo binnen dat zie aan de buren. Het is geen viswedstrijd. En aan het visje te zien die zich maar moeilijk laat fotograferen en blijft spartelen en bij terug zetten ze knallend naar de overkant schieten zijn ze met zo’n lichte hengel ook niet over de kop gedrild. Nee precies goed gegaan Mario dat stokkie me aansmeren. Een mooie hengel om een middagje door te brengen in de zon. Ga ik naar huis kom ik M&M tegen. Die zitten een stukkie verder waar ze zeelten en snoekjes hebben uitgezet. Jajaj de vereniging is actief in Hellevoetsluis, fantastisch natuurlijk als hengelsportstad van Nederland. Maar de zeelten daar is het nog te vroeg voor voordat die gaan azen. Ook een fantastische vis natuurlijk om te vangen. Neem nu niet je zware karperstok mee voor het Haringvliet maar loop ff langs Mario voor de goede informatie. Dan heb je drie keer meer lol met die visjes vangen.
Het is er heerlijk vissen.
We hebben een heerlijke middag en we hebben geluk met het weer denk ik. Af en toe ben ik hebberig en zet ik teveel druk op de lijn. Zo verspeel ik er een paar. Op het laatste te veel druk zetten naar het netje maar dan zetten die visjes nog een laatste krachtsexplosie in. Fantastisch is dat maar hoe de slip ook los staat, of met je vinger op de spoel het blijft vissen.
En met een beetje hulp van de jeugd.
Bij de buren gaat het wat minder maar wat is er leuker om die gassies op weg te helpen. Wij vinden dat in ieder geval fantastisch dus hij kan de vis van Leo drillen. Met wat info over een zachte stok bij deze kleine vissen en het vertellen hoe de slip te gebruiken kan alleen maar leerzaam zijn voor die mannetjes, toch.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/08/DSCN6512Wp2-1.jpg709945Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2017-04-17 13:42:002023-08-04 13:47:06Land van Paling
Een weekje naar John, Julie en hun trouwe viervoeter Illa to Chester. Wij gaan hoofdzakelijk vissen en de meiden, die vermaken zich wel met hun leuke dingen. Alleen handbagage gaat mee dus dan maar op m’n laarzen reizen want als die in dat koffertje moeten kan er geen onderbroek meer bij. Met die maat kan ik namelijk zo over varen met een beetje wind in de rug
We hebben er zin an 16 april 2017. Eventjes er een weekje tussen uit. Heerlijk ik ga vissen met John hoofdzakelijk in een groot drinkwater meer in Wales. Daar hebben ze een vallei de bewoners uit gekocht en afgedamd en vervolgens vol laten lopen met water. Dat is een uurtje rijden vanuit Chester waar Julie & John nu wonen. Henny en Julie gaan saampjes hun dingetjes doen dus dat gaat allemaal helemaal goed komen.
Auto parkeren is duurder dan de vliegticket naar Liverpool.
We zijn in opperst beste stemming dus en ruim op tijd. Gelukkig geen files onderweg naar Schiphol. Van Laureen en Henk die vorige week naar Turkije zijn geweest en wij Bowie als logé hadden is Pukkie nu bij hun uit logeren gegaan. Daar hoorden we van het op onthoud dus we zijn ruim op tijd vertrokken.
Om te beginnen vertrekken we drie uur later.
Maar drie uur wordt zes uur vertrekken dus. Ze zijn wat te laat begonnen vanmorgen is de verklaring. Tis ook net een bus dienst. Het vliegtuig land en je moet snel uit stappen. Want de volgende vlucht staat al klaar en stappen gelijk na de laatste aankomende weer in ons geval richting Liverpool maar er staan er naar London, Manchester, Barcelona of Benidorm. Hoe kan het zou je denken. Vooral de donderdag want die is de goedkoopste vlucht van €29,-
Dan eerst maar wat eten.
Eerst maar wat eten en dat is meestal in hetzelfde tentje een soort gewoonte. Daar kan je heerlijk naar buiten kijken een beetje weg van de drukte van het midden gedeelte aan een soort barretje.
De tijd een beetje vol maken met hier en daar inkopen te doen. Wat Edammer ronde kazen kopen als cadeautje uit Holland en dit keer precies in de roos. Een van die bolle gasten was met komijn en die heb je niet daar aan de overkant van die grote plas water als alleen maar in speciaal zaken.
Denk neem een kadoootje mee.
Een lekkere fles wiskey of cognac en daar valt me een leuke fles in het oog. We maken wat geintjes met de verkoper daar een leuke vent. Die hield ook wel van een geintje want die zegt ooohe je kan em wel eventjes proeven. Dus ik pak die fles en doe net of ik em open draait en toen werd tie en beetje wit rond z’n neus. Tjeemig zegt hij bij nader inzien “je zou het nog doen ook geloof ik”. Zeg dat vindt ik nu een leuk kadeo’tje om mee te nemen hoeveel heb je ervan. Ik heb er drie op voorraad. Jammer zeg ik want we zijn met z’n zessen. Maar dat kan ik wel regelen hoor daar komen we wel uit voordat je vliegtuig vertrekt zegt hij lachend. En bij de uitgang mag ik toch van een leuke jongedame een Malt proeven en die smaakte best.
En dan nog presteren we het als laatste in te stappen.
Maar met al dat slenteren, overal een praatje en geintjes maken, wat drinken zijn we nog maar net op tijd bij de Gate en gaan als laatste aan board. Onze tassen moeten in het ruim en kunnen dus niet op slot. Als dat maar goed gaat. Had ik kunnen weten want de laatste passagiers zijn altijd de sigaar. Als het vliegtuig vol zit kunnen ze nooit alle handbagage kwijt.
Vliegen heeft toch iets magisch. Altijd weer die krachten om op te stijgen die je voelt en die je dan kwijt wilt als je weer land. Het is als we landen de volgende bus al weer die terug gaat.
Tis ook niets in een uurtje zijn we er. Duurt langer je auto kwijt te raken op Schiphol en in te checken dan de overtocht.
We missen altijd wel wat dus ff langs de hengelsportzaak.
Maar maandag ochtend 17 april 2017 staan we dan toch onderweg naar Wales in de hengelsportzaak. John koopt nog een iets zwaardere hengel een 14-40 grammer waarvan de top wat stugger is dan die we al hebben, klos FluorCarbon en wat wartels. We zijn er nu helemaal klaar voor.
Daar moet het weer gaan gebeuren.
Het ziet er allemaal weer veel belovend, of moet ik zeggen betoverend uit. Tis frisjes en bewolkt met af en toe een schraal zonnetje. Maar dar kan je je op kleden. Perfect weer om achter de forellen te gaan.
Hier zitten de kleintjes in.
Ze hebben er weer heel veel uitgezet. In die grote bakken zitten allemaal jonge forelletjes en worden daar automatich gevoerd. Als ze groot genoeg zijn kunnen ze over de rand springen. Een prima systeem dus en bedruipt zich zelf. We vangen hier altijd wel de grootste forellen naar rond de zestig centimeters. we pakken niet voor niets een wat grotere plug met een forel kleurtje. Die doet het hier goed….
Eindelijk heb ik er ook eentje, wel gelijk een hele mooie.
Het is heerlijk op het water maar met de vangsten is het wat eenzijdig in de boot. John heeft er een Barkley plugje in met een rateltje en wat ik er ook aan knoopt hij heeft beduidend meer aanbeten dan ik heb. Ik mis alles en John kan maar een paar van de vele aanbeten verzilveren. Want aan de aanbeten ligt het niet. Eerder denk ik aan de hengel. De top is iets te zacht denk ik voor de eerste dreun die je krijgt bij de aanbeet. Morgen maar eens een andere stok uit zoeken. Ik mag wel de mooiste van de dag vangen. Terwijl John er entje binnen haalt vang ik deze al werpent rond om de boot. We varen trollend van stek naar stek en krijgen we onderweg een aanbeet dan blijven we daar eventjes hangen en werpen dat stukje uit. Een preventieve manier hier op dit water. We hebben al gezien dat als we er eentje vangen en binnen halen er meerdere om ons heen boven water springen en zodra de vis aan boord is dan is de rest van de school ook pleitte. Soms wordt de plug gegrepen als deze stil drijft terwijl de ander helpt of filmt de vangst vast te leggen. Dan zie met een ruk je lijn strak trekken of je kan nog net je hengel redden. Oppassen dus.
Wat ik er ook aanhang ik krijg beduidend minder aanbeten totdat…
Ik knoop er dus van alles aan en na drie uurtjes mis slaan komt John met het zelfde plugje op de proppen uit een geheim vakje van z’n tas. Hij heeft er een paar gekregen van Ronald. Wil je er misschien ook zo eentje hoor ik van achter uit de boot. Kijk daar heb je nu je maatje voor…. Net doen of je er ééntje heb en dan na een paar uur vissen er mee op de proppen komen.
Probeer zelfs eventjes over zijn kantje maar alleen zijn hengel krijgt er een dreun op.
Zelfs uit balorigheid laat ik mijn plug over die van hem gaan maar dan zelfs krijgt hij er een beuk op zijn stok en ik nada, zero, niets van dat alles. En de tikken die ik krijg mis ik. Voel zelfs lichte trillingen en voel dat ze de zijkant van de plug aantikken. Als ik dan aanslaat dan voel ik dat tie er eventjes aanzit. Als ik versnel of juist de hengel mee geef, omhoog steekt zodat de plug plotseling hoger door het water gaat dan voel ik de lichte aanrakingen dus dat geeft deze hengel goed door. Ze zijn er gewoon net als bij John maar kan ze niet haken vandaag.
Was weer een prima dag op het water.
Morgen weer een dag zal ik maar zeggen want het was heerlijk op het water. Morgen wordt het wel een strakkere hengel. Eens kijken of dat wat uit maakt. Het weer wordt deze week alleen maar beter. Weinig wind en de zon komt er aan. Het is goed vertoeven hier.
Wat buiten de omheining staat mag je plukken zegt JohnieBoy.
Onderweg nog wat paasklokken gescoord dus wij kunnen thuis komen. Op sommige stukken staan er duizenden langs de weg dus we kunnen het niet laten onze meiden te verrassen met een voorjaar kleurtje
Dat is nog eens thuis komen Julie heeft heerlijk gekookt.
Als we binnen stappen dan ruikt het heerlijk in huis. Nieuwe kleine aardappeltjes en sla met kip. Dat lust de BassBuster wel.
Dus aansnijden maar. Heerlijk ik ben er klaar voor.
En die vissen komen niet eerder op het aanrecht als ik klaar ben met koken en we hebben gegeten zegt Julie vastberaden.
Tja, ik geloof dat John het heeft begrepen. Weet niet of dat dat mes is of de dringende blik. Ik zou sowieso van beide respect hebben..
Illa mijn grote vriend is het er helemaal met me eens.
Daarna uitbuiken met een filmpie op bioscoop grootte liggend vanaf de bank. Goed glas erbij en we liggen met z’n viertjes, eeuuuhe vijven te relaxen op weg naar de dag van morgen wat die weer voor avonturen zal gaan brengen.
Eindelijk weer eens gevist met Waldi donderdag 6 april 2017. Dat is al weer heel wat jaartjes geleden terwijl we bijna wekelijks toentertijd nog met de Linder er op uit trokken. Stapte die vaak op eind van de middag na z’n werk. Want veel vrije tijd had hij niet en soms lukte het ook niet de kop leeg te maken en ving ik bv de ene na de andere terwijl hij gaten in de lucht sloeg. Dan wist je hij heeft weer een drukke klus te doen deze week
Wanneer ik de spullen aan het uitpakken ben en het één en ander in elkaar steek zie ik dat ik m’n plateau ben vergeten. Gelukkig zit Waldi nog aan z’n boterhammetje en haalt die die onderweg naar het water op bij mij thuis.. Maar het loopt allemaal vandaag niet zo soepeltjes. Terwijl Theo van Kralingen is komen aan schuiven gaat er van alles mis. Ik heb een hengel en stoel geleend van Leo Rumpt voor Waldi want die doet alleen vliegvissen. Nu zal vissen met de korf na enige oefening geen probleem voor em zijn. Er zitten ook veel overeenkomsten tussen beide takken van sport. Er wordt aan je lijntje getrokken en dan is het alert zijn met aantikken. Hihihihi…. Komt allemaal goed
Hoppa de eerste is een feit.
En als Waldi er dan aankomt met m’n plateau staat m’n Winkler Pickertje van 2,40 meter hoepeltje rond en kan hij gelijk aan de bak. Deze lengte is goed hier aan de waterkant zo kan je de vis lekker dichtbij landen maar naar de overkant in gooien is een ander verhaal. Daar vindt ik en of te kort of te licht voor. Voor volgende keer maar eens uit zien naar een geschiktere hengel. Maar de eerste is binnen.
Wim Arkenbout is gebombardeerd tot fotograaf.
Dan mag ik ook de eerste drillen weliswaar op een veel te zware hengel. Op de hengel van Leo die ik van em heb geleend zit te dunne en waarschijnlijk te oude nylon lijn op. Dat kost me dus drie korven in de eerste vijf worpen als ik voer wil weg brengen om m’n plek op te bouwen. Dat schiet niet echt op.
Zo lijkt het nog wat met perspectief.
Ze doen het heel voorzichtig en of dit nu ligt aan het nep maïs. Dat drijft (een pop-up) dus heb ik er een loodje voor zitten zodat ik de hoogte kan zoeken dat het net boven de zachte bodem blijft hangen. Die afstand is ff zoeken want ik voel de korf ook weg zakken als ik weer inhaal. De vissen drukken en rukken ook aan de korf en dat is duidelijk op de top te zien. En na vijf minuten is die dus leeg gevreten.
Leo leert Waldi de snelste Catch en Release.
Inmiddels is Leo en Robert aan komen schuiven en is Theo zijn fiets aan het infietsen en brengt Wim zijn hond weer thuis. Arno kon mijn gestuntel niet aanzien en zocht zijn bedje op. Die was net klaar met werken. Hartstikke leuk dat zijn kleikinderen een hond hebben maarre gelukkig vindt Wim dat niet erg zo’n ommetje in de vesting. Leo leert Waldi hoe je catch en release vist en doet dat eventjes aan em voor. Tikt de vis aan met het net en Waldi moet bukken vanwege zijn eigen voerkorf die langs zijn hoofd scheert. Dat doe je goed hoor ik. We gaan het nu een beetje door krijgen de aanbeten van vandaag. Zal iedere keer weer anders zijn denk ik zo. Maar dat zijn we gewent van vadertje glasoog. Daar kan het verschillen met de aasaanbieding per half uur. Verander je daar niets na een half uurtje radio stilte dan moet je aan de bak met al je opgedane kennis van de laatste jaren. Een run hoef je vandaag niet te verwachten evenzogoed als een wegloper zodat de top hoepeltje rond gaat al bij een dikke brasem. Het zijn allemaal korte tikken van een paar centimeter op het ritme van de muziek van de kerktoren valt Waldi op. Inderdaad hij staat niet stil en danst heen en weer maar zodra de ruk verder gaat dan die vier centimeter in een redelijke constante snelle beweging moet je aan tikken.
Dit is weer een gaaf exemplaar, de meeste die we vangen zijn best wel beschadigd waarchijnlijk door het vervoer.
Ze geven prima sport maar m’n Shimano Stradic is veel te zwaar voor hier te vissen. Die is mooi voor het Spui of verre worpen op het Haringvliet maar slaat hier de plank volledig mis. Hij is wat aan de zware kant voor deze visjes maar de lol is er niet minder om.
We zijn twee vriendjes, jij en ik.
Dan gaat het achter elkaar en soms tegelijkertijd. Leuk hoor zo saampjes weer aan de waterkant en nu het zonnetje door komt en de wind volledig weg valt wordt het nog warm ook. Er kan makkelijk een trui uit. Heerlijk zitten we hier. De afspraak voor volgende week weer te gaan is zo gemaakt.
Tis goed dat Jan zo’n ervaren schepper is, tot twee keer schept hij snel en kan zo de vis landen terwijl hij los schiet van de weerloze haken die we gebruiken. Hilariteit alom natuurlijk met het landen van de vis.
En doorlopend krijgen we hulp en suggesties waar we het beste in kunnen gooien. Die 1000 karpertjes zitten er nog geen week in maar de veteranen van de hengelsport vereniging het Voornse Kanaal van trouwens de vereniging die dit water in beheer heeft, de jeugd en de die hards hebben hier al menig uurtje er op zitten. Dit is dus in goede aarde eeuuhe water gevallen die beslissing van HSV het Voornse Kanaal om dit water te veranderen in een karper putje voor de witvissers. Ze zijn net te groot voor de aalscholvers. Vorige week zijn alle grote karpers, zeelten, snoeken, roofbleien en baarzen gevangen door vrijwilligers van het HSV Voornse Kanaal middels een opvissing met netten en over gezet in andere gedeelten van het Hellevoetse grachten water. Een prima besluit dus vanuit de voor laatste algemene ledenvergadering. Wordt weer leuk en voor iedere discipline van het vissen in ons verenigingswater. Voor de roof-, wit-, vlieg-, en karper visser kan je vissen in de stadsgrachten van Hellevoetsluis. Wel even lid worden van de plaatselijke vereniging het Voornse Kanaal dus. Met een of belly-, of visbootje vissen dat mag niet maar het naast liggende Haringvliet hebben die daar de ruimte. We zijn niet voor niet Hengelsportstad van Nederland. Een voerbootje wordt wel toegestaan met vrij vissen. Meestal met de wedstrijden mag dat niet om iedereen evenveel kans te geven.
Als de zon doorkomt dan is het raak.
Zo af en toe dus bewolkt en dan is het best frisjes en een stuk donkerder op het water. Normaal is dat prima maar nu lijkt dat hier andersom te werken. Zodra de zon gaat schijnen is het een verhoogde actie in het foerageren van die kleine rakkers. Het vraagt gewoon concentratie wanneer aan te tikken en dat missen we een beetje. Het is gewoon gezellig hier op het puntje met iedereen die komt kijken naar die nieuwe visjes.
Deze ook weer met best wel diepe beschadigingen.
Waldi is wat vroeger naar huis gegaan en op dat Winkler Pickertje wat ik nu gebruik is het veel leuker die visjes vangen zelfs met een slechte top. Sorry Waldi maar dat heb ik niet gezien. Heerlijk gewoonweg en Senne de crack die deze tak van sport zich in no-time meester heeft gemaakt die is aan komen fietsen uit school wil wel even een plaatje schieten.
Jahoor dat wil ik wel ff naast je zitten… Prachtig is dat toch.
Ik zeg moet jij niet vissen want ik zie em nog al eens aan de waterkant of in de winkel met z’n maatjes voor batterijen voor zijn piepers. Hij vist beter en geconcentreerder als menig veteraan bij de vereniging. Die durf ik ik m’n feeder wel te geven. Gaaf toch. Nee ik was laat en moet om kwart over zes thuis zijn om te eten. Tja dat is ook belangrijk natuurlijk een beetje regelmaat in het leven. Mijn maatje is net weg zeg ik dus je zou even naast me kunnen zitten en het voer op maken. Prima zegt tie en snel samen een nieuw onderlijntje maken en even later zit die naast me.
Ships, mijn stok staat ook krom met een gierende slip.
Niets op aan te merken hij gooit prima met de feeder, netjes aan het einde van de worp de top omhoog en aan het geluid van de lijn hoor je dat het laatste stukje na de korf zich strekt zodat het niet in de war kan raken met de voerkorf. Niets op aan te merken. En z’n volgende worpen netjes op dezelfde plek zodat het voer bij elkaar valt en er voedselnijd kan ontstaan.
Dan kunnen we er samen op want Wim Arkenbout is weer terug.
Dat is belangrijk. Ook al vang je niets en om je heen wel. Niet overal gaan uit proberen maar geconcentreerd je eigen voerplek op bouwen en precies elke keer op je uitgekozen plek in werpen. Als het voer overal om je heen ligt gaat de vis dat op z’n dooie gemakje opzoeken en kan rustig alles uitzoeken wat hij lekker of ongevaarlijk voor hem vindt op peuzelen. Das logisch hé. Maar ligt het op een hoopje dan moeten ze dringen om wat te vreten en zijn ze gulzig. Anders is een andere vis ze voor. Dat noemen we voedselnijd creëren. Ze pakken nu makkelijker jouw aas. Dat zal altijd anders bewegen met een haak en lijntje er aan. Ze blazen en duwen tegen het voer aan als ze de tijd krijgen en de mooie exemplaren zijn de slimste door verleden wijs geworden. Dat noemen we dresseur. Dat zullen we hier ook krijgen als ze vaker gevangen zijn. Dressuurwater dan wordt het allemaal wat lastiger en zal je inventiever moeten worden om ze te vangen maar nu kan je er zoveel vangen als je wilt op een heel makkelijke manier. Fantastisch om de jeugd te laten leren vissen.
Voor Senne is de afsluiting van een leuke middag.
Ik heb een leuke middag gehad. Het is anders dan uit de boot vissen. Dan zit je met je maatje te vissen in een heel klein wereldje. Hier vanaf de kant komt iedereen een praatje met je maken en dat is wel gezellig. ook omdat het nieuw is natuurlijk met die uit gezette karpertjes maar toch. Hartstikke gezellig. Ik ga opruimen en Senne vangt de laatste van de dag. Ik herken dat wel toen ik zo oud was. Aan de singels in Dubbeldam nu bij Dordrecht ingelijfd. Daar was ik toentertijd de jongste tussen m’n vismaatjes en volwassenen vissen op voorntjes, de karpers en snoeken. Kan me nog herinneren dat een buurman van een straat verder viste met een bamboe hengel van zo’n vijf meter met een molentje er op. Hadden we nog nooit gezien (±1967) en die kon mooi z’n piepertje (dat is een zacht gekookt aardappeltje voor diegenen die na het Millennium zijn geboren en geen geluidsmelder) of worm zachtjes voor z’n neus van de vis laten zakken. Tis nu wat anders geworden maar daar hebben we het allemaal al over gehad in de vorige BassBusterAvonturen, die goede oude tijd….
Dichter bij Hellevoet gaat niet lukken op het Haringvliet.
Dinsdag 28 maart 2017 is de lente echt aangebroken. Bijna windstil en een heerlijk zonnetje als ik met Henny aan de koffie zit in de tuin. Waarom ga je niet vissen, geen foto opdracht vandaag en ik hoef ook niets af of in te leveren. En hoppathee boot hangt al aan de trekhaak, broodjes ei zijn zo gemaakt en we kunnen op de pad. Want achter staat altijd alles start klaar om te vertrekken. Heerlijk hoor.
Net na elven gaat ik er in en het is heerlijk vertoeven op de grote plas. Ik wil de kanten gaan uitgooien met plugjes etc. want de planten groei zal minimaal zijn. Maar als ik op de platen aankom en langs de randen van het Haringvliet is er nog helemaal weinig of niets te zien. Probeer het wel een uurtje maar vertrek dan naar de randen ronde de 4 meter naar dieper om daar de baarzen en misschien een verdwaalde snoek te zoeken. De putjes voor de voeten voor mooiste overnachting die je maar kan huren tegen het natuurgebied aan bij Camping de Weergorst van Frans en Dickie Riedijk.
Wat een mooie dag gaat dat weer worden met opkomend water einde van de middag.
Maar daar kan ik ze ook niet vinden en ga verder zoeken richting de Dam. Voor strandje de Quack ook geen teken van leven en zelfs niet voor de sluizen en de haven van Stellendam. De dieplopende plugjes en lichte loodkopjes gaan de tas in. En met een tennis elleboog vertrek ik richting Hellevoet.
Het blijft geweldig die agressieve beuken die je voelt tot in je elleboog.
Naar het Bassbuster plein voor de werkhaven. Dat is toch wel m’n vavoriete stukje Haringvliet om een dag toch nog goed te maken. Daar ligt een hele mooie bult met uitlopers naar diep water. Het duurt ook hier eventjes voordat ik ze vindt en net als Cor op de kant een dreumis vangt krijg ik ook even later de eerste beuk die doorkomt tot in m’n schouder. Niet te missen dus met wat een geweld wordt daar beneden de shad aangevallen.
Plotseling heb ik het druk.
En dan gaat het snel met de aanbeten en dito missers. Gaten in de lucht slaat ik en dat terwijl de druenen die ik af en toe ontvang niet te missen zijn. Ik vis al een paar jaar zonder staartdreg vanuit de boot en het is eigenlijk nu pas dat ik ze mis. Die dreg dus. Soms krijg ik een losse die een paar meter meekomt en los laat en als ik dan de shad laat vallen wordt hij alsnog gegrepen. Of komt de vis zelfs mee tot het oppervlak en spuugt bijna m’n shadje terug in de boot. Wat een agressie is er al onder de glasogen. Over drie dagen is het eventjes afgelopen met de roof visserij en ik denk dat dat precies op tijd is dit jaar. Ze zijn al knap aggressief dus. Dan komt ook Karel met Leo bij me liggen als ik vertel dat het hier zo goed loopt. Ik was ze al op de terug weg van de Dam voorbij gestoven op volle kracht. Dacht al dat die SportsLlinder van Karel was maar kon ik ze niet herkennen op die afstand.
Wordt nu wel heel druk op m’n stekkie.
Dan komt Leen Riedijk en kornuiten de haven uit met weer zo’n verschrikkelijke mooi jacht om van alles op het water te testen voordat hij vertrekt naar warmere oorden. Ik vraag nog eventjes of dat ze willen ruilen met mijn BassBuster maar dat gaat niet lukken. Denk trouwens dat ik een beroerte krijg als ze em vol gooien met brandtof. Laat staan een uurtje vol gas varen op zee. Denk ook dat m’n Hypotheek goedkoper is dan een aanleg plaats voor zo’n bak. Maar mooi is het.
Maar dan of dat het aan Karel en Leo ligt is het ineens over met het bijt uurtje het is voorbij. Alsof er een knop wordt omgedraaid. Zo ook een paar honderd meter verderop want daar lag er nog iemand te vissen die ik regelmatig een zander zag vangen en die vertrekt ook richting Stellendam. Zo ook gaat de Linder het proberen bij de terrasflats en gaat ik de werkhaven in.
Het duurt best wel weer lang voor dat ik de volgende op de foto kan zetten.
Ze zijn op dit tijdstip aan het spuien vanuit het Voornse Kanaal en dan is het altijd rond deze tijd van het jaar daar goed kersen eten. De aanbeten op vier meter water zijn formidabel en je moet je hengel goed vasthouden , de concentratie mag geen moment verslappen of je moet weer langs Mario voor een nieuw stokkie. Want je weet waar hij te water is gegaan, die vindt je noot meer terug. Jan en jan komen ook de werkhaven in gevaren die hoef je niets meer te vertellen. Het is weer wennen vertkalen op dit ondiepe water want werpen levert hier gek genoeg geen aanbeten op. Dus de eerste aanbeet verrast me toch weer. Wat een dreun op die gevlochten lijn en een dik metertje voorslag. Zo, de eerste is binnen hier in de haven dit seizoen.
Intussen is Leen Riedijk ook klaar met spelevaren op het Haringvliet.
Daar komt een knap bootje weer terug van het Haringvliet en morgen gaat die door de sluizen het zoute op om de motoren te testen. Ze kunnen hier zout en zoet testen en zo hard varen als ze willen voor Hellevoetsluis. Ik heb er wel eens eentje gezien maar dat is al eventjes geleden in de tijd van de Linder nog dat met volle kracht hij geheel uit het water kwam als zo’n vleugelboot. Wat een spektakel was dat.
Het is wachten op de zonsondergang als er gespuit wordt vanuit het Kanaal door Voorne.
Maar in het late zonnetje nu toch wel met een jasje aan is het heerlijk vertouven in de haven want in de schaduw van de bomen, sluis en boten is het meer dan frisjes. Ik pak er toch nog een paar die op de foto willen onder toezicht van de bemanning van dat monster jacht. Twee los ik naast de boot puur omdat ik te lui ben om een schepnet te gebruiken. Het is weer een fantastische afsluiting van de dag. We gaan op huis aan en haal nog net thuis zonder de autolichten te hoeven onsteken met een rammelende maag.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/07/DSCN4349BewWp2.jpg650866Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2017-03-28 12:29:002023-07-08 12:39:51Een heerlijke dag
Als ik zondag Leo belt om morgen maandag 6 februari 2017 te gaan vissen krijg ik al snel een berichtje terug. Daar heb ik zin in. Ik kan om 12.00 uur bij jou zijn. Ik heb er waarschijnlijk ok zin an want ben al wakker als het nog donker is. Dan maar uitgebreid ontbijten, rustig een paar bakken koffie onder WNL-TV er moet nog wat gedaan worden aan de boot en het is al snel half twaalf als Leo er aan komt.
Maar zoals altijd moeten we ff bijkletsen, nieuwtjes uitwisselen, de spullen van Leo aanmonsteren en koffie drinken. We hebben immers de tijd aan ons zelf maar gek genoeg zijn we altijd wel een uurtje bezig voordat we traileren.
Op het Spui kunnen we al werpend wat baarsjes vangen waarvan eentje uitschiet.
We varen in een keer door naar het Spui tenminste dat is de bedoeling. Het water is zo helder dat we hopen dat de stroom er in zit daar. De Haringvlietsluizen staan open dus daar zit een goede kans in. Maar als we langs het Hoornse hoofd komen gooien we toch even het anker uit (MinnKota). Daar hebben we samen hele goede herinneringen aan op deze stek. Nog vanuit de Linder toen heeft Leo zijn beste dag gehad qua vangsten en een regelmatig hebben we later daar onze dag nog goed gemaakt. Maar vandaag gaat het niet lukken. Helemaal stil is het daar het lijkt wel een tuinvijver zonder pomp. Helder stroomloos water. We speren door naar de monding van het Spui of we daar al werpend langs de rand van 5 meter wat kunnen activeren maar de rovers geven geen thuis. Trouwens de Witvis is ook in geen velde of wegen te vinden. Sporadisch zie ik wat op de fisfinder en daar vissen we dan ook helemaal uit bij inhammen, sluisjes, ingangen van natuurgebied. Werpend naar de kant en dan naar dieper water proberen een baars of snoek te vangen. Daar rond de haven van Zuidland kennen we net groter als ons blinkertje daar kunnen we wat baarsjes activeren tot een aanbeet. Als ik dan plotseling op de shad ik een een flinke beuk op krijg van een mooier exemplaar. Jipeeye we hebben ze gevonden maar daarna krijgen we helemaal geen aanbeten meer. Je ziet op het Spui waar de stroom er helemaal uit is tot op de bodem net vijf meter diep. Nee dit is het ook niet we gaan weer terug naar het Haringvliet.
Wat een mooi stukje Delta is het toch.
Maar de view is fantastisch, wat een mooi gebied is dit toch en wat zijn we bevooroordeeld in dit delta gebied te wonen. We liggen vanaf huis in een kwartiertje op het mooiste viswater van de wereld.
Nog even voor Hellevoet genieten en dan naar de Stammtich van Warung freek.
Maar dat is vissen de beleving ervan op dit water is fantastisch. Wel goed aankleden maar het vinden van je tegenstander, het aanpassen van de manier van vissen is dan cruciaal om vis te vangen. Voor ons maakt het niet uit en mijn maatje Leo is precies hetzelfde en dat is belangrijk. Vis vangen is fantastisch maar een taaie dag gaan we ook niet meer uit de weg. Niet meer want dat heeft lang bij mij geduurd om in deze fase te komen. Was gefocust op vis vangen maar je moet op een punt komen dat het wel eens heel taai kan zijn. En ik geloof dat dat deze keer zijn hoogte punt zal gaan bereken. De gehele middag alles afgezocht en ze niet kunnen vinden.
Daar zit een wereld van viskennis op een 2 vierkante meter.
Vlak voor het sluisje ter hoogte van Melissant zien we m’n WPC maatje Mirabel, met mijn Vismaatje aller tijden Joop Flohil. Daart heb ik al heel vis uren mee op zitten. En mijn grote info aan materialenkennis Captein Mario langskomen. Die hebben nog minder geluk gehad vandaag dan wij en wachten nog op de eerste aanbeet. Ik moet zeggen dat dat niet veel goeds voorspelt voor de rest van de dag op het Haringvliet. Klopt ook want werpend naar de kanten rond het sluisje levert niet op. Als je ergens een baars of snoekje zou verwachten dan moet dat hier zijn maar volgens mij staat die sluis niet op en terwijl de waterstand niet extreem hoog staat en de Haringvliet sluis open staan.
Eindelijk hebben we ze dan gevonden.
We nokken af en gaan naar het BassBusterPlein voor de werkhaven en de vuurtoren. We laten ons afzakken vanaf de vaargeul langs het talud naar de twaalf meter lijn en dan is het plotseling onderweg raak op de fireball van Leo.
Ze zijn niet groot maar deze maat in de vijftig cm is normaal tegenwoordig op het Haringvliet.
Wat zijn we er blij mee want anders was het wel heel taai geweest vandaag. Eigenlijk wilden we er uit gaan dan zijn we voor donker thuis maar na deze adrenaline stoot gaan we natuurlijk dit richeltje voor Hellevoet helemaal uit vissen.
En dan gaat het in eens los op de vierkante meter.
En dan hebben we te maken met dat bekende uurtje waar je elke keer weer hoopt in terecht te komen. Ze gaan helemaal los. De ene misser na de andere om vervolgens je shad weer te laten vallen en de volgende te haken. Veel losse die een paar meter mee komen om vervolgens te lossen de shad valt en weer wordt hij gegrepen na twee hupjes. Wat een geweld maar wel op de vierkante meter. Eenmaal een aanbeet dan blijven we er een paar rondjes draaien en de aanbeten volgen dan vanzelf.
En dan gaat het in eens los op de vierkante meter.
De voorkeur gaat toch weer naar kleine shadjes net als met Ulf twee wkn. geleden. Leo met zijn dropshot en een dood voorntje heeft beduidend minder aanbeten en de losse die ik heb heeft Leo te maken dat zijn visje er af gesnoept is. Al snel is die dat zat en schakelt ook over op kunstaas.
Dan is het in één keer over.
Dan alsof er een knop wordt omgedraaid kunnen we ze niet meer vinden. Op de fishfinder zagen we ze sowieso niet zo plat op de bodem lagen ze waarschijnlijk maar we zien wel een hele grote schaduw over de stek heen komen. Wat zou ik die graag aan de haak slaan.
We verhuizen naar de vuurtoren.
We dobberen nog even naar de vuurtoren waar Cor al een dik uurtje staat te werpen en nog geen tikkie heeft geregistreerd. We laten ons weer zakken naar 16-18 meter en dan omhoog naar tien en rond die twaalf meter krijgen we die aanbeten onder de scholen aasvis. Doe het nu niet andersom dus van ondiep naar diep want dan is er geen enkele aanbeet te registreren. Dit gebeurt zo vaak en waarom is de grote vraag. Je zou toch denken dat die aasvis vanuit die ondiepte naar dieper water vertrekt. Is het de aas aanbieding, dat moet haast wel. Dus nog veel op te steken voor de BassBuster. Geeft niet wij vangen ze nu dus hebben alle lol ervan saampjes. Soms heel geniepig en even later een verschrikkelijke beuk tot in je elleboog. Ik weet niet hoeveel ik er gemist heb maar vis al twee jaar zonder dreg op de staart en vandaag is dat dus een dik nadeel. Leo mist er net zoveel op de firebal dus er mee zitten. Nee dat hebben we niet het is een fantastische afsluiting die beuken te voelen. Ik vang nog wel de mooiste van de dag onder toezien van de vuurtoren.
Onderwater kamera gekregen van Ulf om eens te kijken wat sommige symbolen nu aangeven wat het is. Is dat wel een school witvis, brasem of plantenresten. Is het een paar baarzen en snoekbaarzen wat dieper op de bodem tegen dat talud of die dikke snoek er boven op. We zullen het zien.
Dus 12 januari 2017 maar eens met dat speeltje spelen om te zien tot hoe diep je wat kan zien. Komt goed uit want het Haringvliet is weer extreem helder. Ben benieuwd wat we te zien gaan krijgen.
Vaar ik de haven uit denk ik iemand een fuik te zien zetten, die heeft wel lef.
Als ik naar buiten gaat denk ik een stroper te zien met een fuik maar bij nader inzien is die grote zwarte ring waar hij aan staat te rukken een kabel waarschijnlijk om het licht te voeden voor de ingang van de plezier jachthaven. We houden natuurlijk alles in de gaten.
We speren Hellevoet voorbij.
Ik wil de kamera uitproberen voor het Hoornse Hooft. Lekker schuin talud naar diep water en misschien stroomt het daar een beetje. Maar dat valt vies tegen. Jammer maar er zit geen beweging in. In het water dan..
Eerst maar eens vanaf twee meter en dan langzaam naar beneden.
Ik laat de Wolf zakken aan een EagleClaw en wil er met een shadje onder gaan vissen. Eens kijken tot hoever je ermee onder water wat ziet. Dat zal ik pas vanavond gaan zien op de PC
En ik vang nog leuk ook maar allemaal dreumessen.
Ik zit hier heerlijk uit de wind in een flauw zonnetje. De wind die er is zorg ik er voor in de rug te hebben endaardoor is het heerlijk. Zal het verschil zo voelen als ik nog eventjes voor de werkhaven gaat vissen en daar Leo ziet vanaf de kant vissende. De vis zit op tien meter dus ik denk dat ik weinig aanbeten zal zien vanavond op het beeldscherm.
Zo fel zijn de aanbeten dat er shadjes overlijden.
En ik zit gewoon lekker te vangen maaar allemaal dezelfde maat rond die 50cm. Ze geven sport en ik vindt het niet erg een beetje kwantiteit i.p.v. kwaliteit vandaag. Wel erg is dat m’n fotokamera er mee op houdt. Dus ermee opscheppen van dit bijt uurtje wat niet lijkt op te houden gaat niet lukken….
Oja met de telefoon gaat het ook.
En als ik dan gebeld wordt hoe het gaat herinner ik me dat ik daar ook foto’s mee kan maken. Je begrijp dat ik dat dus weinig doet. Mijn telefoon gebruik is nihil. Ik ben bereikbaar en meer wordt die eigenlijk niet gebruikt.
Filmpje komt nog
Filmpje boven water zijn prima
Als ik dan weer naar huis gaat zie ik Leo zitten op de Punt. Ik anker de boot nog eventjes op het BasBuster plein maar na een kwartier bet ik versteent. Ik hoor al van Leo die vraagt of het niet koud was op het water met dat Oosten windje. Hij heeft em midden in zijn gezicht en moet er tegen in gooien. Tis niet veel Bfr2 maar dan toch. Wat een verschil uit of in de wind zelfs met dit zuchtje. ik nok af. Het is Ballantines Time voor de BassBuster
Film komt
Film
Op de Mac zie ik het al wat ik verwachte na drie meter wordt het beeld zwart. Waar ik wel van schrok is het geluid van m’n backtroller op grote diepte
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/07/DSCN0434Wp2.jpg650866Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2017-01-12 10:56:002023-07-08 11:00:47Haringvliet met Wolf
Vandaag donderdag 29 december 2016 hopen we dat de vis is gewent aan de Mist want vandaag zit het toch weer knap dicht net als gisteren. R’dam Airport heeft dikke vertraging uitgaande en landen is niet mogelijk net als Schiphol en London Heathrow is helemaal dicht. Wij gaan het weer proberen en hopen op meer aanbeten.
Daar gaan we weer en ik moet zeggen dat deze Lund ook geweldig vaart. Tis natuurlijk geen Buster maar de vaar eigenschappen daar is het prima mee te doen op het Haringvliet…(lol)
Zijn batterij is bijna op zodoende blijft hij dicht bij de haven vissen, verstandig?.
Voor de haven vist een Hoby kajakker. Vanochten een baars en snoekbaarsje gevangen en vannacht een snoekje. Dat zijn al beter verhalen dan gister. We hebben er zin an…
Twintig minuten hebben we nodig.
En weer heeft Ulm al drie aanbeten geïncasseerd als ik de eerste krijg. Maar mijn weinige aanbeten kan ik vrijwel allemaal verzilveren terwijl bij hem het gaten in de lucht slaan is. Deze zit ook maar net vast want als de lijn slap valt in de boot is hij al los en spartelt heel de boot door zeker op verkenning wat we zoal aan het doen zijn. Snel een plaatje en we vissen weer verder.
Het blijft taai terwijl de fisfinder vol vissen staat.
Weer leer ik er een paar nieuwe woorden bij want soms is zelfs het aasvisje meestal een baarsje kompleet van de fire bal afgesnoept ondanks het zekeren met een rubbertje op de haak Bij de volgende aanbeet bij mij ziet Ulf duidelijk vier snoekbaarsjes liggen waarvan de laatste van de bodem komt en mijn shadje pakt. Hoe creëren we nu voedselnijd zodat de rest ook gaat azen en we een heerlijk uurtje gaan beleven.
Het blijft bij zo nu en dan een dreumes.
Maar het blijft bij voorzichtige aanbeten voorral achter in de boot en bij mij als ik een tik krijg zijn het meestal dreunen en zit de shad diep vol overgave genomen dus. Krijg ik een friemel beet dan laat ik de shad op de bodem liggen en eerst een klein tikkie en dan een ferme zodat de shad ±tien cm omhoog komt en bij neerdalen wordt hij soms alsnog volledig genomen en is bijna m’n arm uit de kom…
Dat was vandaag lang wachten voor m’n metgezel met z’n dode aasvisjes aan de fireball.
Maar de vis blijft klein. Twee dagen geleden alleen in de boot overwegend 60+ vissen en nu de laatste dagen met Ulf zijn het allemaal dreumissen 50+ op een enkele uitzondering na.
Maar ze geven wel goed partij in dit jaargetijde.
Soms denk je zelfs aan de dreun dat moet een mooie zijn maar na enkele uitval pogingen weet je het al dat het een vijftig plus vis is. Als je een hele grote aanslaat weet je dat gelijk. Dan denk je de aarde aangeslagen te hebben, zo vast als een huis staat alles, je lijn staat dan als een piano snaar zo strak gespannen. Om dan langzaam in beweging te kopmen en langzaam en bonkend gaat het naar dieper water. Dan weet je dat je aan de bak kan. Nee dat verschil herken je gelijk maar dat is voor mij lang geleden op deze grote plas m’n thuiswater
Nee erg wild is het niet vandaag.
En terwijl Ulf de vis richting snoekbaars aan het voeren is pak ik zo nu en dan een dreumes. Ik plaag hen er natuurlijk mee dat kan ik niet nalaten. Maar zo af en toe issie best pissig als hij weer een losse heeft en gek genoeg pak ik meestal dan tegelijkertijd ook een vis. Om gek van te worden voor hem. Er is enigszins een klein beetje voedselnijd te bespeuren. Ze steken elkaar dan toch blijkbaar aan om een aanval te produceren en te gaan azen. Wat ik heb kan jij niet hebben en dat vuurtje willen we maar wat graag aansteken.
We gaan het deze weken eens uit zoeken
Met deze onderwater kamera gaan we volgende week eens een beetje stoeien en zullen we de streken van die stekels eens gaan vast leggen.
En dan mis ik een dreun van iets heel groots.
Maar als we weer richting huis gaan en we het grootste gedeelte langs de Zeedijk langzaam bijna trollend hebben afgelegd. Ik met een dikke voorn van midden in de dertig centimeters aan de fireball en Ulf met een kleine baars. Het stikt er weer van de vis op het talud. Ik krijg twee soorten aanbeten. Voor de terrasflats een hele zachte zo’n oude bekende de natte scheet aanbeet en ben m’n aasvis kwijt na heel eventjes te hebben “vast” gestaan. En voor de haven op het talud naar het diepe moet ik een dreun incasseren maar het resultaat is bijna hetzelfde. Niets, nada, kale dreggen. Alleen de voorn heeft een oorlogswond erbij gekregen een diepe snede onder z’n rechter kiew. We nokken af want ongemerkt is het weer laat geworden. Al pikke donker en dikke mist en het is zoeken naar de steiger in de haven. We gaan naar Henny want die heeft m’n favoriete gerecht gemaakt. Gestoofde vis met mosterd saus, worteltjes, doppers en kruimige eigenheimers. Dat is de aardappel voor zoiets zou m’n opa zeggen. En die kan het weten hij heeft er z’n halve leven rijnaken vol van verkocht. En je raad het al die aardappeltjes die we vandaag eten komen bij m’n vismaatje Arie vandaan…
Volgende sessie staat geplant voor de derde week van het nieuwe jaar
Vrijdagochtend 30 januari traileren we de boot en vertrekt Ulf richtng Essen. De volgende vis avonturen van de BassBuster staan al vast. Heerlijk om naar voor uit te kijken…
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/07/DSCN0347BewWp2.jpg539719Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2016-12-29 14:40:002023-07-07 15:07:12Ulf v;s Freek, het is verslavend
