Chester + Liyn Brenig

We zijn er weer dinsdag 18 april 2017. Nog maar eens proberen want de dag van gisteren smaakt naar meer. Het is vandaag nog mooier weer, het zonnetje komt nu door en bijna windstil. Er is nog een bootje op het water dus het hele meer is eigenlijk voor ons want die vertrekt richting de dam en zullen we de gehele middag niet meer zien. We hebben er zin an

Er heen rijden is al een feest. Wat en mooie omgeving is dat Wales toch. Na een paar kilometer vanaf Chester zitten we al in Wales en al snel gaan we van de snelweg af. Het likt een beetje op Luxemburg maar dan weidser. Je komt maar weinig mensen tegen in een uitgestrekt gebied. Tis Luxemburg als een elastiek uitgerekt en wat een rust. Je komt een enkele auto tegen, wat trekkers op het land en dat is het dan wel zo’n beetje

Een stukje gefilmt van een 25% helling. Gelukkig komen we niemand tegen want dan moet er eentje echt helemaal terug in z’n achteruit

Het is een dik uurtje rijden maar dat is zo voorbij. Beetje chillen, wat eten en drinken. Elk tankstation heeft daar heerlijke sandwiches met kip, garnalen, ei/ham en tonijn. Zitten per twee verpakt dus komt dat ff goed uit.

Inschrijven voor een vergunning, bootje kompleet en heb je geen reddingsvest bij je dan kan je die ook lenen. Perfect geregeld allemaal. Een ruimte om je vis schoon te maken is er en het afval wordt elke dag opgehaald door de plaatselijke varkens boer

Het is vandaag weer raak, wat een aanbeten. Heel veel vissen in de boot maar minstens drie keer zoveel aanbeten gemist. Soms drie vier dreunen er op vlak achter elkaar als een machine geweer slaat de hengel heen en weer en de vierde dan haken. De overjas kan uit het is ook nog eens heerlijk weer en we zijn helemaal alleen op het water op wat kant vissers na. Vandaag heb ik een andere hengel genomen met een wat strakkere top dan die UglyStick een 18-25 grammer en dat gaat een stuk beter al mis ik er toch best nog veel. Wat had ik graag mijn roofblei stokkie hier gehad. Maar het kan de pret niet drukken want er is nog zat te drillen. Wat een watertje is dit toch en dik de moeite waard om in het gesloten seizoen heen te gaan.

Ik vang zelfs een mooi exemplaar die een vliegvisser te slim af was. Of te sterk want er zit nog eens meters lijn aan de vlieg. En terwijl ik denk dat hij in de boot al los raakt zie ik dat hij m’n dreg van de splitring heeft gekregen. Wat een mazel en we bevrijden hem van al dat ongemak. Wat een dag was het weer. Het is vol genieten.

*Hoop dat het niet te groot is geworden om te zien.*

Filmpje is altijd leuk, deze is ingeknipt, juist ja zoals het komt.

Julie moet vandaag naar de zaak in London om te werken en John brengt haar ‘s morgens naar de trein. Daarna gaan we naar zijn winkel annex fotostudio en wandelend langs het amfitheater door het oude Romeinse Stadje Chester. De hele dag zie je groepjes kinderen die alles herbeleven en dat gaat er zo af en toe ruig aan toe. In colonne al marcherend lopen ze dan schreeuwend door de straten. Hartstikke leuk en best spannend hoe ze het vertellen. Al dat dood en verderf. Het leukste is te luisteren naar de privé bezichtigingen bij de wat ouderen groepen. Daar kan dan de gids volledig uit z’n dak gaan met die bloederige verhalen.

MacGuifer2 moet nog wat ophalen ‘s middags vlak bij Wolverhamton en ik moet gelijk aan m’n Ome Herman denken die de voorzitter was van de Wolfs de plaatselijke voetbal club. Zal in de jaren ’70 zijn geweest.

*Wat gaaf is dat toch overal van die pubs.*

Onderweg nemen we wat te drinken in de vele pubs. Er is wel wat veranderd. Vroeger was het de verlengde woonkamer van de mensen en elke wijk had zijn pub waar eind van de dag wat werd gedronken. Dan kwam de bakker, conducteur, slager, automonteur enz. gewoon in z’n werkplunje regelrecht uit z’n werk een pint drinken. Dat is niet meer want daar kan de pub niet meer van leven met al die regeltjes. Die overgebleven zijn dat zijn een soort bistro’s geworden en waar je verrekt lekker kan eten… bij je pintje natuurlijk.

*En fish and Chips is al helemaal niet meer van jaren geleden.*

Dan neem ik nog altijd vis met patat en dat is nu wel wat anders dan jaren geleden dat ik in Engeland, Wales of Schotland kwam. Wees eerlijk voor de keuken hoefde je toen niet naar deze eilanden te gaan. Tis dat je er zo goed kan vissen. Vette zachte frieten met een vette vis in een krant kon je krijgen. Moest je eerst de krant schuin houden zodat het vet er een beetje uitliep. Maar nu is dat wel ff veranderd. Heerlijke frieten en de vis ,echte kabeljauw en geen graatje te vinden. Heerlijk. Wat die traditie met die gepureerde erwtjes betekent weet ik nog steeds niet maar die laat ik dan ook links liggen.

*Waar we ook stoppen voor een versnapering overal is viswater nu de Dean die tot Chester gaat.*

En die plaatselijke pubs heb je in vele soorten en maten. Deze was met kapotte stoelen en voetenbankjes. Allerlei stampf tafels en zitjes. Een heel erg vriendelijke uitbaatster die gelijk met wat te drinken kwam voor de hond terwijl een kamer ernaast mensen sjiek zaten te eten in vol sjaket met uitzicht over de Dean. Kan alleen maar in Engeland.

Natuurlijk zijn we weer de laatste die op stappen. Ik weet niet hoe dat komt maar zal m’n roots zijn. Iedereen loopt daar gestrest rond. We hebben een paar uurtjes in de bar gezeten met uit kijk op de mensen die door stroomde naar de Gate’s. Ik heb genoten. Vanuit Liverpool vertrekken nogal wat EasyJet charges naar Amsterdam, Barcelona, maar voorral naar Benidorm, Lorett de Mar, enz. dus voorral naar de badplaatsen in Spanje. John had het wel eens verteld maar echt je kijk je ogen uit. Dacht dat ik wel wat had gezien maar dit slaat alles. Heb je wel eens gehoord van Scousers.

Phonetish: skauser. Ik niet maar dat zijn Liverpoolse meiden die in vol bling bling naar de vakantie oorden gaan en zich helemaal te buiten gaan. Wat ik daar zag was fantastisch. De mooiste meiden met de haren in de krulspelden in niemendalletjes, of verkleed in bruidskleding, allemaal in dezelfde outfit om de laatst vrijgezellen avond te vieren. We waren al weer vroeg op de airport maar dat doe ik volgende keer weer. Ze starten op de luchthaven met flessen drank in de cafe’s, als ik die drankjes op drinkt die ze al in het vliegtuig nemen kan je me weg dragen. Fantastisch hoe die het leven nemen. Ik zie ouderen die nog recht op zitten en heel de parfumerie lorrie leeg kopen in het vliegtuig. Manne, spierbundels die voor hun meissie alle flessen kopen die er zijn. ik had het nog nooit gezien. Er was een heerlijk sfeertje aan board. En weer op schiphol sta je in de file want ze kunnen de passagiers aantallen niet aan op schiphol. Ik kom er ook later aan dat heel de vlucht er en lijn knipper aan m’n jas zit en m’n riem hoefde ik nergensaf te doen. Pfftttt. Heb John nog niet verteld dat ik eerst op Schiphol wat haringen naar binnen heb gewerkt… Ze waren heerlijk.