Ik maak de hengels klaar en Silvan vist als eerste naast me. Ik voel een tikkie zegt die dan en dat kan natuurlijk. Das wel heel snel maar dan staat zijn hengeltje hoepeltje rond. De eerste glasoog is al binnen voordat ik de andere hengel klaar heb gemaakt. Van de rest van de vissen die we vangen heb ik dus geen foto’s. Weer heel veel losse aanbeten. Meekomen en lossen. Ze blijven weer slecht plakken vandaag.

We gaan een stukje trollen naar de volgende stek langs het talud en we zijn nog geen twintig meter ver als ik de motor al weer stil moet leggen. John heeft een mooie roofblei van dik in de zestig maar ook geen foto dus. Wel gelukkig op Silvan zijn telefoon staat een mooie baars die naar de vijftig ruikt. We missen nog twee centimeters. Dan uit het niets krijg ik een paar klappen op mijn W6Powercast 40-130 gram speciaal gekocht om op het Veluwemeer met groot kunstaas te gooien. Ik ben em bijna kwijt en zowat een arm uit de kom. Wat een rukken krijg ik daar op, en de slip staat dus niet goed afgesteld. De Powecast slaat een paar keer dubbel. Wat een klappen zijn dat dan. Door die klappen op mijn rechterarm ben ik veel te laat om de motor uit of zachtjes voorwaarts te zetten. Die staat op ongeveer 6km per uur. En dan ben ik em kwijt. Wat een geweld was dat dan.

We trollen aan de overkant en John pakt nog een mooie baars als ik oppert om te gaan kijken of de Stelle open is. Het is smerig grauw weer vandaag met zo af en toe wat miezer regen. Dan gaat en patatje er wel in. Daar ook een plaatje gemaakt natuurlijk voor het verhaal en als we terug lopen naar de boot doet ik mijn kamera in mijn jas. Het koortje laat ik er uit steken want wel zo makkelijk om hem er weer uit te trekken. Dat is dus niet handig. Terwijl ik in de boot stapt plakt dat koortje aan de klittenband van mijn mouw en ik trek zo de kamera uit mijn jas die in het water valt. Het is daar vijf meter diep. We zien dat dobbertje wat is er al tien jaar aan heb zitten nog eventjes een metertje onder water maar dan verdwijnt die ook. Wat baal ik daarvan. En wat we ook proberen met de hengels en dan de haken over de grond we vangen hem niet. Dan kleed John zich uit en gaat zelfs te water maar het is er zo diep en donker maar vooral koud dat die het moet staken. Na een uurtje geven we het op.

Wat een pech dit jaar. Eerst mijn trouwe special witte nikonnetje dat ik altijd inmijn borst zak van mijn vispak draag. Totdat in een fikse regenbui mijn jas toch te nat wordt en daar kon die dus niet tegen en nu verlies ik mijn blauwe versie onderwater vriend. Zelfs met een sleuteldrijver die me dus in de steek laat. Zo’n plastic houdertje met een rood dopje met een paar meter dun touw eraan dat zou open moeten gaan in water en moet dat fel oranje dopje gaan drijven.

We trollen weer langs de Hellevoetse kant terug na nog wat snoekbaars stekken te hebben bezocht voor de Haringvlietsluizen. Maar die lieten zich niet foppen vandaag terwijl ze duidelijk te zien waren op de Hummingbird. Onder de schollen aasvis op de bodem. Om dan toch nog een dikke baars trollend te kunnen vangen tot vlak voor de haven. Hier gaan we nog even verikalen en daar verspeel ik twee hele dikke snoeken. Ik vis met 39mm carbon onderlijn want verwacht hier tegen het schuine talud snoekbaars. Maar krijg er twee keer zo’n zware groene rakker aan. In eerste instantie niet van de bodem te krijgen et mijn Godfather 28grams stokkie. Maar als die meekomt zwemt die rustig naar het diepe en heb ik niets in te brengen totdat de lijn knapt boven het kunstaas. Dat zijn vandaag dus drie dikke snoeken die ik verspeel. Moet er maar ens gericht op gaan vissen op deze stekken.

We nokken af en we gaan richting trailerhelling. Maar bij de helling wil de motor niet trimmen. In juni was dat ook al het geval en toen is dat euvel verholpen door Bert Welgraven van Watersport bedrijf ‘de Graaf” uit Dordrecht. Allemaal te lezen in hoeveel pech kan je hebben met die Yamahs Pro Fishing wedstrijd. (https://bassbuster.nl/2024/06/24/terug-naar-dordt/). De koolborstels was het probleem en met schoonmaken opgelost door Bert. Maar nu staat de motor naar beneden en ik zal toch moeten traileren.

Gelukkig zit er onder het staartstuk een soort bescherm punt maar de propeller die schuift over de stenen. Wat een pech kan je hebben het is nu de tweede keer dat ik na die reparatie vaart. Als dan de motor uit het water is en we erbij kunnen dan is het tikken op de bobine en de motor trimt naar boven. Zelfde euvel dus. Volgende week dus een ritje voor de boeg naar Dordrecht. Ik hoop dat de reparatie vlot verloopt en er niet al te veel uurloon bij komt kijken. Samen met een tank benzine zal dat de eerst komende tijd brood met pindakaas worden voor mij.

Natuurlijk rijden we terug om het te proberen met een ankertje en magneet vissen. We hebben de kamera een meter uit de steiger naar beneden zien dwarrelen en dat rode puntje van dat reddertje recht naar beneden zien zakken maar net als met de hengels vangen we niets.

Tenminste, geen kamera. Wel een skie??, wat netten resten, een trekband en kluwen nylon lijn. Nee het zit me vandaag niet mee. Ben er goed ziek van.

Maar dan als ik het avontuur de volgende ochtend verteld bij de laatste wedstrijd van dit najaar seizoen 2024 aan de VethsVK steekt Jan Wulfraat zijn vinger in de lucht. Volgens mij ligt er bij me op zolder een compact kamera al jaren te nixen. Ik zal eens zoeken en die kan je zo van me krijgen. Weet niet wat ik daar hoor. Wat lief en aardig is dat nu weer. Zit een mooi tasje bij, een extra accu en een kabeltje om dei opteladen via de kamera. Ik ben weer geholpen. Bedankt Jan. Ben er reuze blij mee. Na regen komt zonneschijn.

Thuis de instellingen veranderd naar mijn gebruik en uitgeprobeerd bij het voeren van de maden deze keer gekregen van JanJ, Joop en Hans. Want die vissen dit jaar niet meer. En ben er reuze blij mee met dat digitale compact kameraatje. En de Goldy’s weer met de Maden natuurlijk.

Zodoende staat ik zaterdagochtend 19 oktober 2024 ruim voor acht uur op de parkeerplaats voor de hengelsportzaak de Catfish van Désiree en Patrick Wageveld.

Er is nog net één plek over om mijn auto kwijt te kunnen op de partkeerplaats. Waarschijnlijk is er net iemand vertrokken uit de sportschool. Ik ziet Dat mijn vismaatje voor vandaag er al is. Dat is niet te missen met zijn nieuwe rode bus. Ik kan em er mooi schuin voor zetten.

Iedereen kent iedereen maar ik moet toch mijn visvergunning laten zien. Gelukkig heb ik daar erg in gehouden vanmorgen want die zit altijd in het mapje bij mijn vaarbewijs etc. Wel terug naar de auto dus. Maar als ik het reglement lees moet een vis groter dan 40cm op een onthaakmat liggen. Die heb ik en Jan ook niet bij em. Inmiddels is Wim en Martijn ook gearriveerd. Die waren wat later maar moesten de auto ver weg neerzetten. Nee, die hebben er ook maar eentje mee. Wel heeft Wim een handelbaar schepnet meegenomen voor me maar Jan is die van plan te dragen vandaag. Dankjewel zodoende kan ik een reserve hengel meenemen.

Je weet het niet, natuurlijk sleep je die voor niets mee maar het parcours is groot en als je achter in staat. Zal eind van de dag zien dat mijn stappenteller boven de 9300 komt. Normaal zit ik rond de 500 per dag.. Een ongelukje is al snel gebeurd. Het is wel eentje die wat zwaarder is om groot kunstaas weg te kunnen zetten zodat ik die best wel zal gaan gebruiken. Maar neem je die niet mee. Tja de wet van Murphy.

Maar ik zal toch terug naar huis moeten en als ik dan mijn auto ook nog niet kwijt kan kom ik hopeloos in tijd noot te zitten. Dus zal Jan mijn plek met zijn leven moeten verdedigen. En jawel hoor als ik terug komt stuurt hij de zoveelste auto weg. Als ik dan terug loopt ziet ik een auto vol met vis spullen. Ik zeg uit balorigheid of dat die een winkeltje hier gaat beginnen. Nou zeg die meneer ik heb een groothandel en er vissen wat mensen met mijn kunstaas mee aan de wedstrijd. We raken in gesprek en Gerrit Verschoor geeft ons beide zomaar zijn favoriete kunstaas om de snoek te belagen. Ze zijn net nieuw op de markt gekomen horen we dan.

Toevallig gisteravond ook nog wat gefröbeld en dat lijkt er verdacht veel op alleen allemaal wat lichter om te proberen een snoek uit de planten te trekken. Als we die vinden dan. Maar met mijn zwaardere reserve hengel kan ik dat makkelijk weg zetten. Een W6 Powercast 40-130gram met Sustain 4000 molentje. Die heb ik aangeschaft om in het najaar op het Veluwemeer met groot kunstaas te smijten. Een fantastische lichte set om heel de dag mee te vissen en ben er heel gelukkig mee. Wat overdreven voor op het binnenwater maar toch..

Alles wordt nog eens kort uitgelegd door Patrick. Dat alles streng zal nageleefd worden en je pardoes kan worden uitgesloten tijdens de wedstrijd als je buiten de scheef gaat. En dan is het indrukwekkend 1 minuut stil ter nagedachte aan Mario die dit alles voorheen organiseerde.

We starten gelijk in de haven maar daar zien we niet de scholen aasvis waartussen ook kleine baars schuilt. Ik probeer het met een blinkertje en Jan met de dropschot en een minuscuul klein kreeftje als lokkertje aan de haak. Maar na een paar worpen gaan we aan de wandel. We willen naar het Voornse Kanaal ter hoogte van de Ravelijnstraat. Met witvissen vang je daar mooie baarzen als bijvangsten. Maar onderweg wil ik onder het lopen een ander blinkertje op de spelt zetten als degene die er op zit spontaan de geest geeft. Wat een mazzel het zal maar gebeuren zo dadelijk met een dikke baars aan de haak.

Onderweg rond de witte brug nog wat kunstaas leren zwemmen maar niets kunnen trickeren. Toen we hier heen liepen over de wallen zagen we aan de overkant onder de bomen de karpers springen. Ik opperde nog zullen we naar beneden gaan en hier ook even gooien. Je moet weer naar boven ook zegt Jan en we laten het er maar bij. Als in nu hier staat ziet ik twee vissers naar beneden klauteren en eentje valt pardoes naar beneden. Ben blij dat wij doorgelopen zijn. Zie ze even later wel vissen dus de hengel heeft het overleefd.

En dan komen we bij ons uitgekozen water voor vandaag. We willen op het Voornse Kanaal vissen want we denken daar de meeste kans te hebben. Met de Veths en de Buckaroo’s vangen we vaak als bijvangsten predators due we gaan daar vandaag gericht op vissen.

Bij de ingang naar de bootsteigers staan er al twee te vissen dus gaan we iets naar recht richting de sluis. En tijdens de eerste worpen al hoor ik Jan al roepen dat die er eentje mist. Er is wel een pootje af van zijn kreeftje het kunstaas.

En tegelijkertijd krijg ik ook een aanbeet en deze dreumes blijft plakken. Het shadje op de dropshot is helemaal verdwenen. Dat gaat goed allebei een aanbeet.

We vissen nog aan beide kanten van de sluis en zelfs met spuien wanneer het water stroomt als een jekko krijgen we geen aanbeten. Wel heeft net een tegelzetter die even een hengeltje uitgooit in zijn lunch pauze hier net een dikke snoek gevangen. Bij de uitgang van de pomp altijd een goede snoekbaars plek vanwege al die aasvisjes die gedesoriënteerd er uitspoelen vanuit het kanaal. We kwijlen naar zijn foto’s ervan. Het kan wel dus.

Maar we, en ook de andere vissers hier kunnen niets vangen dus we gaan verder. We willen richting de Bibliotheek en onderweg vissen waar het kan tussen de woonboten.

Er doen zoveel teams mee dat het eigenlijk om de beurten vissen is waar een gaatje vrij is tussen de woonboten. Vis die zwemt zeggen ze dusse wat maakt het uit. Maar onder de woonboten en de planten die er omheen staan daar schuilt de vis juist. De ene soort voor bescherming en de andere soort die we willen hebben de predators dus liggen daar juist in ambusch. En probeer die maar eens te trickeren met je kunstaas tussen zoveel aasvis op dit moment op het Kanaal. Dat valt niet mee.

Zo lopende kom je wel veel bekenden tegen. En moet je uitleggen wat er gaande is want meestal zien ze me aan de waterkant op een kanis zitten of in een bootje. Maar bepakt is nieuw voor ze en ook voor mij. En leggen we de bedoeling uit over streetfishing.

Ik zal hier mijn grootste baars vangen van vandaag terwijl team 32, Dennis Horvath even later hier na mij een baarsje uitpeutert en Marcel van Oudheusden terwijl ik mijn baars terugzet er eentje pakt naast de zwarte boot. Daar waren we naar onderweg en die waren Jan net voor. Je vist ook zo dicht op elkaar terwijl het parcours immens groot is. Maar met zoveel teams kan dat niet anders en iedereen neemt dat voor lief. Ja men helpt elkaar zelfs al er iemand vast zit met zijn kunstaas.

dddff

We vissen tot aan het winkelcentrum toe tot er zelfs onder maar de voetjes en Jan zijn nieuwe heupen beginnen te protesteren. Later en ik wist dat eigenlijk wel moesten we de andere kant ook aandoen van die overbrugging. Daar wil nog wel eens een snoekbaarsje te vangen zijn en dat was vandaag ook zo. Zal het de leeftijd zijn dat we er de puf niet meer voor hadden of de conditie om verder te gaan en kozen voor natuurlijk vissende de terugweg. Over die stappenteller hebben we het al gehad die automatisch op je telefoon aangeeft.

We lopen weer terug en al vissende op de stekken die we al op de heenweg hebben afgevist. Voor en achter ons lopen ook vissers dus erg veel geloof hebben we er niet in. We lopen zelfs de groen brug voorbij richting Land van Paling maar daar zijn drie teams waaronder Wim en Martijn aan het vissen. Dan nemen we recht in de wind de andere kant de koopvaardijhaven onder handen.

En als Wim en Martijn net weg zijn en wij op het bankje ons kunstaas veranderen komt er weer en team aan lopen op Land van Paling. Die zien we elkaar een box geven en we gaan dan even kijken. En jawel er zitten daar twee snoeken die ik op dezelfde dag heb gevangenn tijdens het feeder vissen en de grootste die wordt nu gevangen. Hoeveel kunstaas zal die vandaag voorbij hebben laten gaan.

We proberen nog eventjes tegen de wind in te gooien maar ik heb te lichte loodkoppen voor dat werk bij me.

In de haven zien we nog een paar diehards die vangen nog wat grondels met de dobber en die waren kleiner dan hun wijsvinger. Toch werden ze op de mat gelegd. Ze tellen ook mee met deze wedstrijd en 5x5cm kan net de overwinning zijn.

En we sluiten af. Wim en Martijn doen vandaag niet onder aan de prestaties met ons maar Dennis en Marcel houden de eer van de Buckaroo’s hoog en weten de tweede plaats te veroveren met 325cm. Dat is dus klasse gevist vandaag en heel veel gelopen horen we. Het was sprokkelen met hier en daar een visje. De jagerslaarzen van Marcel zijn de zolen helemaal van versleten vandaag. Nu hoef je Dennis dit allemaal niet uit te leggen natuurlijk als oud Nederlands streetfish kampioen en Marcel kan ook best aardig met een hengel overweg en heeft al gevist over de gehele aardbol.

Een sterk koppel dus en gefeliciteerd mannen met de tweede plek. Toch nog een lichtpuntje vandaag en heeft er een Bucakroo koppel een prijs gewonnen.

Van de 53 teams zijn wij 32e geworden met twee visjes. Dat moet volgende keer beter dus. Want twee baarsjes dat is wel heel erg weinig. Kan nog slechter natuurlijk want 26 man heeft helemaal niets gevangen. Jan vond nummertje 13 niet zo erg maar volgende keer vraag ik toch aan Désiree het laatste nummer. Dat ben ik nu eenmaal gewent bij de VethsVK. En ik denk dat we ook de oudste deelnemers waren dusse volgende keer het laatste nummer graag. Desiree, Patrick en jullie team. Bedankt weer voor de leuke visdag en Westin voor de goodybag. Het was weer een leerzame dag en volgende keer gaat ik in training. Wandelen wel te verstaan want ik voel mijn voeten niet meer..

Reactie’s

We zijn er vroeg bij en liggen al rond acht uur op de stek in het Spui. Overal zien we wel scholen harders aan het oppervlak zwemmen richting Haringvliet met de stroom mee. Zo nu en dan springen er dikke brasems maar onze zilveren vriend kunnen we niet vinden.

En na twee uur zoeken geven we het op om een roofblei te scoren. Die schitteren van afwezigheid of laten zich niet foppen vandaag. De stroom wil er ook niet echt in komen op het Spui en denk dat dat het probleem is. De stroom is ook niet vandaag vanaf het Haringvliet maar vanaf de Oude Maas. Het gebrek aan aasvisje misschien. Als we niets vangen zoeken we natuurlijk het waarom niet. We gaan verkassen

We vertrekken richting Middelharnis op zoek naar vadertje glasoog. Die vertrekken weer van de platen en ondiepten richting wat dieper water en we zoeken dus vanaf een metertje richting die magische zes en soms al zoekende wil dat wel eens wat dieper zijn ook als we wat interessants zien op de Hummingbirds.

We moeten om één uur de zoon van Jhon oppikken in Hellevoet anders waren we wel doorgevaren naar de Oude Maas of richting Hollands Diep want wat gaat het taai vanmorgen op het Haringvliet. Zowel John als ikzelf missen een paar aanbeten. Ik zelfs drie achterelkaar, twee harde niet te missen zou je denken beuken die ik voel tot in mijn schouder. Alleen het staartje wordt gegrepen denk ik dan of van onderen dwars in de bek. Of als een roofblei van voren maar ik kan ze niet haken. Misschien toch maar weer met een staartdreg gaan vissen.

Dan wordt het tijd om zoonlief op te halen van John in de haven van Hellevoetsluis bij het frietkot. Die moest vanmorgen eerst naar de scouting. Als we aanleggen komen Heidi en Silvan net aanlopen. Daar krijg ik te horen dat ik een heerlijk broodje ei mis gaat lopen. Door een mis communicatie in de wind telefoneren is het pakketje de ijskast in gegaan omdat we toch een patatje zouden gaan eten. BNiet boven eigengemaakte sandwiches natuurlijk. Dat valt nu helemaal tegen want dat frietkot op het baantje is dicht. Dan maar richting de overkant naar de Stelle in de haven van Stellendam. Ik weet dat daar een gril staat de draaien met kippen. Ook lekker natuurlijk.

Spelevaren door mannen. Ze zeggen toch zoiets van dat alleen het speelgoed groter wordt..

De blauwalg is hier in de haven goed te zien. Hier op het oppervlak maar op het Haringvliet lijkt het wel erwtensoep zo dik van de vlokken is het water.

Die kippengrill staat er niet meer. Dat is jammer want altijd moest je geluk hebben dat die niet uitverkocht was na de middag. Nieuwe eigenaar denk ik want deze mensen heb ik nog niet gezien. Ik bestel Fisch and Chips van koolvis, wat kan er fout gaan denk je dan. We zien geen verschil met patat met kibbeling. Er zitten geen vorkjes bij maar als ik die gaat halen heb je die ook helemaal niet nodig. Zo hard is de vis en patat gebakken.

Volgende keer toch aar weer richting Middelharnis of Oud Beijerland. Gewoon de visstekken op aanpassen.

Nu we toch er zijn vissen we voor het natuurgebied over de wierbedden en op de vier naar dieper op de snoekbaars voor de sluizen tot aan ter hoogte van windmolen drie.

En op de wierbedden voor de jachthaven van Stellendam op een metertje water pakt John zijn baars.

Die aanbeten voel je wel zegt John dan. Niet te missen.

Zo makkleijk kan het dus zijn boven de wierbedden. Met een spinnertje. Niks geen dure spinnerbaits en wierloze kunstaas. Een spinner net genoeg snel indraaien zodat die de planten niet aanraakt

Maar de rest van de dag zit het allemaal niet mee. Op de kant van het Haringvliet aan de noord zijde is het water zo dik als erwtensoep van de blauwalg. Dus we verkassen al snel terug richting richting Scheelhoek. En silvan gelooft in het trollen dus doen we dat een stukkie over de drie vier meter lijn net buiten de wierbedden richting de sluis naar het Zuiderdiep. Daar steken we over naar meeuwen eiland maar kunnen er ook niets trickeren. Misschien voor de terrasflats waar Oma op uitkijkt en heel de dag vissende gasten ziet voor haar deur. Maar ook daar kunnen we geen potten breken.

Ook voor de vuurtoren en de werkhaven is het water dik van de vloggen alg. Het gaat hem niet worden op het Haringvliet en er worden al hengels opgeborgen.

We nokken af en nemen ons verlies.

Maar natuurlijk eerst nog een paar rondjes van de baas op het Haringvliet. Lekker schuin natuurlijk.

We hebben een heerlijke dag op het water gehad maar alleen de vis liet het afweten vanmiddag. Wat niet te missen aanbeten dat was het voor me vandaag.

We gaan eraf. Volgende week maar weer eens kijken want de temperatuur gaat dalen en de bladeren gaan vallen. Wordt weer snoekbaars tijd.