Wel spannend natuurlijk met zo’n reddingsvest om. ik heb er een paar kindermaten maar Dinant wil de dikste met hoge kraag. Hij heeft meer zwem diploma’s als Marco en ik bij elkaar dus dat is het em niet. Met zo’n kraag zijn wel de beste zodat je hoofd boven water ligt als je bewusteloos raakt.

We liggen er net in aan de overkant bij het sluisje naar Dirksland. Aan deze kant ligt het helemaal vol met wedstrijd boten van de Lure Masters toernooi. Drie dagen vissen en dat was ik helemaal vergeten. Dat doet het vangen van predators aan het einde van zo’n toernooi niet ten goede. Die zijn dan gestrest en voorzichtig geworden als er in hun school de terug gegooide vissen terug komen. Met baarzen en zeebaarzen is zelfs bewezen dat als je de gevangen vissen in een bun bewaard en later terug gooit als je gaat verkassen meerdere vissen vangt op zo’n stek. En zeker de grotere exemplaren. Die zijn door de wol geverfd, die kennen het klappen van de zweep. En dan is de stroom er ook nog uit. Heel de middag geen rood licht gezien bij de Haringvlietdam. Jawel toen we er uit gingen gingen de rode lichten aan. Als ik over een frietje begint want ook aan deze kant ligt het vol met wedstrijdboten waar we ook zien dat er niets wordt gevangen. We spreken ze af en toe eentje aan maar ze kunnen ze ook niet vangen. Zelfs even later de op dat moment nummer twee staande moet nog één grote snoekbaars vangen groter dan 45cm. Want die heeft hij al en mist nog 23 centimeter om op de eerste plaats z te komen. Je moet in die drie dagen een snoek, drie baarzen en drie snoekbaarzen vangen. Degene met de meeste centimeters die wint. Dinant vindt dat we wel een frietje hebben verdient dus stuiven we weer terug naar Hellevoet naar de Bella Vesting. Maar die is gesloten dus vertrekken we naar de Stelle in de haven van Stellendam. Smaakt daar weer prima hoor en het assortiment is nog groter met de nieuwe eigenaars. ‘s winters is de erwtensoep een aanradertje…

We stuiven weer terug over de grote plas met een dikke vijftig km per uur en dat vindt Dinant wel wat. Maar mijn jas heeft hij dan wel graag om want dan is het wat frisjes aan board. We schuiven de boot tussen al die andere wedstrijd boten om aan een kromme hengel te geraken maar daar kunnen we kort in zijn. Alleen Marco heeft een losse, een aanslag op je schad, en na een metertje is die los. Hij heeft in ieder geval die dreun gevoeld en is gelijk verkocht. Volgende week gaan we weer hoor ik em zeggen en ik weet er alles van. Verslavend zijn die aanbeten die je voelt tot in je schouder als zo’n vis je shad tot zich neemt. Dat proeft dan tot meer, veeeel meer. Maar we zijn een uurtje verder en voor de haven tot aan de terras flats kunnen we ze niet trickeren. Het stroomt voor geen meter en nu weet ik dat het zwaar gaat worden ook dat beroemde laatste uurtje. En Dinant wil naar die club van 010 kijken hoe die het doen. Ik zit em natuurlijk al heel de middag te plagen dat hij dat niet haalt want we zijn pas tegen donker thuis. Maar morgen moet hij naar school en gistern was het ok laat. Zo af en toe in het zonnetje valt hij bijna om en tijdens het varen naar volgende stek valt hij bijna in slaap. Bijna want ik hoor geen snurken, nee een heerlijk ventje om een beetje te plagen.

Hij heeft zelfs geen Feijenoord shirt vanmorgen aan gedaan want een paar weken geleden vertelde ik em plagend dat ik dat shirt helemaal niets vond. Vroeg tie wat ik wel mooi vond en ik vertelde hem dat dat Sparta was. Die strepen waren de mooiste strepen van Rotterdam en warempel wat denk je dat onder zijn trainingspak steekt. De Sparta kleuren. Mooi is dat toch hij vertelde vanmorgen bij het verkleden dat hij dat voor mij deed. Dat voelt goed moet ik je bekennen.

We gaan naar huis en hebben ondanks geen vissen aan boord een heerlijke middag gehad. En ik moet Dinant een pluim geven want wij vinden het prima al zit je maar op het water maar dat ventje zag plenty aasvis onder en om de boot maar geen predators die de shad moest. Ze waren er wel maar aasten gewoonweg niet. Het moet gewoonweg stromen op deze grote plas wil je wat vangen aan dat plastic. En om er dan zin aan te houden, sjappo.

Er werd al een paar maal gevraagd hoelaat we naar huis gingen want de voorbeschouwing werd al op z’n telefoon gegeven. Tja daar zitten we dan. De jeugt weet alles beter te vinden via de telefoon als wij en we gaan er uit. Morgen is er weer school. Eerst nog wat eten en naar voetballen kijken. Wat zal die slapen en Marco en de BassBuster, wij gaan ook banken. Als we langs de huisjes van Cape Helius rijden zie ik plotseling Christian Wieneke staan op een boot en Ulf Stürmer staat er ook naast zie ik nu. Ik wist niet dat ze ook mee deden. Het welkom is weer gezellig. Vanavond of morgen een bakkie doen komt er niet van want ze willen vroeg vertrekken. Christian moet zo’n 500 km sturen en wil vroeg thuis zijn. Tja net getrouwd en dan een week van huis. Dan wil je thuis zijn (lol). Er staan hier een dikke tiental deelnemers hun boot in te pakken om naar huis te rijden. Als ik vraag hoe het was hebben Ulf en Christian gister een gele kaart gekregen. Dus voor de ere plaatsen komen ze niet in aanmerking. Trouwen bijna alle boten die hier staan hebben geblankt op het Haringvliet vandaag. Het was dus taai vandaag aan deze kant. Verdorie en toen we er uit gingen zag ik dat de rode lichten aan gingen van de Haringvliet suizen. Er komt nog een bakkie regen vannacht en dat wil Rijkswaterstaat voor zijn zodat het Haringvliet alles kwijt kan. Denk dat ik tegen de schemer nog maar eventjes naar de Punt gaat….

Als ik in de tuin zit uit te buiken kijk ik naar Henny, hoef niets te vragen want ze zegt gelijk waarom bel je Leo of Waldi niet en ga je vissen. Het is toch vakantie en dan is het in de winkel rustig. Heel rustig. Hier aan de kust is het echt borsten bloot, handel dood. Leo kon vandaag niet dat weet ik hij kan wel  morgen dus een whatsappje is snel gestuurd naar Waldi. Ik ga zo vissen en je hoeft alleen maar een stoeltje mee te nemen is de boodschap.

Dus om een uurtje of drie rijd ik naar Land van Paling om lekker lui te wit vissen. Daar zitten er al twee te vissen. We zitten nog lekker te kletsen als Joop aan komt rijden de begroeting is hartelijk maar dan waar hij  uitpakt op m’n plekkie. Geen ramp natuurlijk, hier kan ik beter m’n stoeltje kwijt zegt hij en aan de ander kant kunnen we misschien ook met z’n tweeën ook vissen. Maar even later belt Waldi dat vissen niet gaat lukken. Hij moet vanmiddag nog wat werken voor de zaak. Ik kom wel even kijken op de fiets is de boodschap. Even later is hij er dan ook en het wordt steeds gezelliger aan de waterkant. Het ene sterke vis verhaal wordt mooier dan het andere en de anekdotes waaien over en weer. En als ik even later uitgepakt ben moet ik nodig naar het toilet. Moet toch de auto op het parkeer terrein zetten dus rijdt gelijk maar langs huis. Zo wordt het nog dik na vier uur voordat de eerste korf met voer richting muur gaat maar dat heb ik nu altijd met vissen. Alles wat om het vissen hangt vindt ik ook reuze gezellig. Waldi gaat werken, de visser naast Joop gaat naar de warme hap niet gek natuurlijk want die zit hier al vanaf vanochtend vroeg zodoende kan ik naast Joop gaan zitten. Wel zo gezellig

Maar het is niet druk aan de waterkant. Joop denkt dat dat komt omdat de wind van west naar noord is gedraaid en daar gaan we dan maar van uit. Die heeft immers onomstotelijk de meeste vis uren achter de rug en geen mens die dat meer inhaalt. De eerste worp is korf leeg trekken en de tweede worp heb ik gelijk een vis er aan hangen ik denk net als de korf de grond raakt in de waarschijnlijk voer stof wolk. Maar ik loss em halverwege de voerplek. En daarna is het een uurtje stil. Wel vis op de stek te zien aan de lijn zwemmers een valse aanbeten maar we kunnen beide niets haken wat we ook veranderen aan techniek of aas. Ook geen beweging op het water en zodra het om ons heen weer gaat plonzen van azende vissen hebben wij ook weer gelijk een aanbeet. Zelfs meerdere keren allebei tegelijkertijd. Om dan plotseling weer dat alles een uurtje stil valt. Ook op het water geen kringetje, bellen of golfje te ontdekken. Wat een raar fenomeen is dat toch.

Dat we een uurtje voor niets zaten te voeren is meer gebeurt en dan daarna allebei tegelijkertijd vis is ook ontelbare malen gebeurt. Wat is dat toch vooral in de karper en baars (zowel zoet als zout) visserij. Uren niet te activeren en dan plotseling alsof er en knop omgaat is het bal. Als je geen kaartje heb en er dat half uurtje dus niet bent blank je de gehele dag.

M’n Shakespeare International Carp 1810 van 3 meter 30 gaat in ieder geval weer prachtig rond het was taai maar nu hebben we het weer naar de zin en staan beide te netten.

We moeten oefenen want we zijn weer uitgenodigd door Arno om op “ Mun” te vissen. Daar hebben we maar wat zin an. Wat een leuke dag is dat steeds weer maar dat leest u vast in één van de volgende BassbusterAvonturen.

En de jeugd staat er boven op. Gelijk uitleggen dat je de vis eerst goed moet uitdrillen voordat je em kan scheppen. Die apen hoef je weinig meer te vertellen maar de kleine dingetjes daar hebben ze oren naar. Als ze daar wat van vragen of je uitleg gelijk snappen dan komt het wel goed met die knapen. Zijn we zo niet allemaal begonnen. Naast een oudere crack zitten en als een spons alles opnemen…

Ik haal om zeven uur de boot naar buiten nadat ik een paar bakken koffie op heb. Gisteren vroeg naar bed gegaan en heb daarom het telefoontje van Siu gemist. Die komt wat later en heeft dat aan Henny door gegeven. Dus hoor ik dat ik het rustig aan kan doen want om acht uur is hij nog thuis. En vanuit Friesland is het drie uurtjes sturen. We spreken af om half twee maar dat wordt toch dik na drie uur voordat we traileren

En vindt Peter me tussen de middag wachtende in de luie stand achter in de tuin. We nemen water want de koffie komt beide de oren uit.

We beginnen maar voor het natuurgebied gelijk als we de de haven uit varen. Ik ben al een paar weken niet op het Haringvliet geweest vanwege de Jicht aanvallen en daarna het plotseling overlijden van m’n vader. Maar ik schrik wel van die plas dik water. Wat een algen zeg allemaal vlokken van een paar mm groot en zo dik als dunne erwtensoep. Gelukkig zie ik wel zo hier en daar een bal aasvis op het scherm verschijnen met daar om heen silhouetten van predators zowel op de bodem als half water. Dat geeft de burger moed. Ik start op een randje bij een groot plateau van ondiep water dat vol staat met waterplanten tot een diepte van drie meter. We beginnen er dan vanaf die rand met planten eerst werpent naar vijf meter daar diogonalen en zo naar de acht åa negen meter vertikalend om ze te zoeken. Maar we kunnen niets trickeren (met Fiiish) tot een aanbeet terwijl we ze wel zien liggen op de bodem dat zal snoekbaars zijn en half water. Die grote één of soms twee boven een heuveltje zal snoek kunnen zijn maar als die kleinere daar boven op half water boven het talud kan baars zijn de vissen die we moeten hebben voor deze battle. Zelfde geld zijn het karpers maar die zouden toch groter moeten zijn en brasems zwemmen nu in grotere scholen en niet een twintig tot dertigtal bij elkaar.

Na een dik half uurtje hebben we het aan deze kant van het Haringvliet wel gezien. op een paar loze tikken is er niets te beleven aan deze kant van het die grote plas water. Tussen de planten zitten ze niet en ook niet langs het talud naar dieper water. Maar eens voor Stellendam kijken daar is het op een langer stuk vier tot vijf meter diep langs het talud maar ook dar niets. Dan vlak langs de stenen glooiing tussen de planten maar er is geen leven te bespeuren. Zelfs de vogels liggen er te slapen op het water. Op naar de gele boei misschien toch op dieper water maar overal hetzelfde beeld op zowel dieper als ondiep water. Aasvis genoeg te vinden maar we kunnen geen aanbeet forceren en dan weet je dat het taai gaat worden vandaag. Zelf bij het gemaal dat naar Dirksland gaat kunnen we niets vangen in die groen brei. Het lijkt me ook geen pretje voor de predators die groen kleine algen door je kieuwen te spoelen…

We speren richting Middelharnis en als we daar hetzelfde beeld ondervinden wil ik het Sui op gaan om die dikke brei algen kwijt te raken. Maar dan zowaar krijgen beide strijders er een paar serieuze tikken op de shad en de heren zie je gelijk opveren. De concentratie ie er weer terug als dan Siu een niet te missen dreun moet incasseren. We zijn bijna een chinees kwijt en heerlijk is het die gillende slip. Dat is geen baars maar een meerval roept hij en weer gaat de vis er van door en moet ik de boot er achter aan sturen. Gelukkig gaat de tegenstander naar dieper water. Wil wel zeggen dat het een grote is want die voelen zich daar beter thuis als kleiner exemplaren die van beschutting houden zolang ze nog op gevreten kunnen worden door een grotere familielid…

En als we hem dan voor het eerst zien dan is het toch een hele dikke snoek. Wat een bak en mooi getekend van 111cm. Een echte Haringvliet Esox lucius

De snoek (Esox lucius) is een grote zoetwatervis uit de familie van de snoeken (Esocidae). Het is een van de roofvissen die in België en Nederland voorkomen. De snoek is daarnaast in delen van Europa, Azië en Noord-Amerika te vinden. De snoek is een zoetwatervis en heeft een karakteristieke, torpedo-achtige lichaamsbouw. Snoeken kunnen 15 jaar oud worden. De snoek is een algemene soort in Nederland en België, en is te vinden in vrijwel alle binnenwateren. De vis leeft in zoet water, maar kan ook worden aangetroffen in brak water. Daarnaast komt de soort voor in vrijwel heel Europa, Noord Amerikaen in delen van Azië.

In Noord-Amerika komen naast de snoek (Northern Pike) ook andere soorten Esocidae voor, waarvan met name de wat grotere en sterkere muskellunge (Esox masquinongy) noemenswaard is. Ook in de Amoer komt een snoeksoort voor, de Amoersnoek (Esox reichertii).

De snoek heeft een karakteristieke bouw; een zeer langwerpig,Torpedo-achtig lichaam met kleine vinnen en een kenmerkende snavelachtige bek. De rug- en aarsvin zijn bijna symmetrisch en naar achteren geplaatst. De onderkaak is duidelijk langer dan de bovenkaak en steekt uit. De kleur van de snoek is variabel, van groenbruin tot grijsbruin met goudkleurige stippen, vlekken of strepen op de flanken, de buik is geelwit. Hoe ouder de vis wordt, hoe meer hij zijn goudgele patronen verliest; oudere exemplaren zijn vaak egaal en donkerder van kleur. De vrouwtjes kunnen een lengte van 1,40 meter bereiken, terwijl de mannetjes niet groter worden dan ongeveer 85 cm.

Bron; Wikipedia

Wat we voor de rest ook uit de trukendoos halen op een paar missers na kunnen we er niet meer bij vangen rond om Middelharnis. We vertrekken naar het Spui en de baarzen lijken steeds verder weg om er mee op de foto te gaan.

We vissen het Spui af alwerpend tot aan Oud Beijerland maar ook hier zit het vol met die vervelende alg. Af en toe hoor ik van een tikkie of misser maar het houd niet over. Dat die mannen kunnen vissen dat weten we wel en met zo’n mooi stroompje langs de rietkragen, taluds, dukdalven, stenen en palen is het niet te bevatten dat we geen baarzen kunnen foppen.

We proberen zelfs in de haven maar zelfs geen kleintje te foppen. Er is hier ook geen aasvisjes te bekennen in de monding naar de rivier en dat is wel vreemd.

Ook tussen de boten is het een dooie boel en alles is groen. Ook hier geen aasvisjes terwijl het er toch vol mee zou moeten liggen. Het hele Spui trouwens een stuk minder te zien op de Hummingbird dan op het Haringvliet ondanks die erwtensoep op beide wateren.

Als Mehmet dan naast me komt staan en gooit zijn kunstaas richting uitgang van de haven naar het Spui net langs het talud van de monding dan zien we beide een school baarzen om zijn fissh sprinten. Ze willen em niet pakken maar het is net of ze een wedstrijdje doen. Het zijn er zeker twintig als het er geen dertig zijn. Ze duiken er om heen als dolfijnen voor een boeg van een boot, en halen het in maar pakken ho maar. En als Mehmet aan zijn einde van zijn drift is duiken ze in een scherpe bocht onder de boot zo weer terug het diepe in. En daar is Siu net aan het binnen draaien en ziet ze ook. Maar hij blijft rustig en draait hel rustig zijn kunstaas binnen en ramm die pakken ze wel. Tien minuten voor het eind signaal en we zijn er blij mee. een zwaar bevochten trofee.

Het is geen Haringvliet gigant maar we zijn er maar wat blij mee. Uit die erwtensoep toch nog een baars te kunnen vangen.

En dan is het Siu gegund om nog net voor tijd een tweede te vangen in de haven monding en daar issie dan ook reuze blij mee. Ze zijn er wel maar moeilijk te trickeren. Zal dat aan dat vele alg in het water liggen of zijn we gewoon op het verkeerde tijdstip aan het vissen.

We gaan weer richting Hellevoet en niet omdat het stil valt. Wat een taaie dag was dit. We hebben ze aan de overkant ook al net naast de vaargeul zien liggen. Zal de meet apparatuur van rijkswaterstaat zijn waarschijnlijk om te zien tot hoever het zoute water binnen dringt. En in de vaargeul omdat zout water zwaarder is dan fresh water..

Het Hoornse Hoofd daar was geen activiteit maar gelukkig bij de terrasflats wel en na een paar missers aan beide kanten daar pakt Siu wel een mooie Haringvliet baars. Rond de werkhaven en de vuurtoren ook geen baarzen te vangen. Wel overal grote stukken met wolken aasvis maar die gestreepte rakkers geven vandaag geen thuis.

Ik ga als tegen prestatie mee op de zeebaars. Daar zie ik dus naar uit om met deze zoute cracks te gaan zeebaarzen in het Europoort gebied. ik ben er in ieder geval klaar voor. om die zoute variant achter de schubben aan te zitten..

Ik ben gelijk verlieft op die palen achter op je boot geworden. Ik dacht dat is niets voor op het Haringvliet met die diepeten en het waait er altijd maar de visserij begint te veranderen en een daagjes de ondiepten afvissen hoort er nu ook bij.

Ik ben om half negen bij Ulf op het park bij z’n huisje maar zie dat de boot al klaar ligt. Toch wel een weelde hoor als je wordt uitgenodigd mee te vissen. Twee tassen mee en je hengel en klaar is Freek. We kletsen nog wat en dat is niet zo moeilijk met Ulf en gaan dan op de pad.

We starten rond vogel eiland maar het valt niet mee. Weer heel veel aasvis maar volgens mij moeten we een weekje of twee wachten dan zal dat zijn afgenomen en nog mooier. Die er zijn zijn groter en dat kunnen we beter imiteren met ons kunstaas.

Maar dik twee uur zwoegen rond de slijkplaat zullen we wat anders moeten verzinnen en daar zijn we het beide in ieder geval over eens. Er is tenslotte maar één kapitein aan board die beslist waar we gaan vissen en hoe. Nu laat Ulf dat graag over aan me dus zo moeilijk is dat niet op m’n thuiswater. We kunnen eventjes in de havens proberen of er een verloren snoek ligt en misschien wel wat baarzen onder de boten uit te buiken. En door de harde wind ben je al snel geneigd om ff wat rustiger vaarwater op te zoeken. Maar we zien wel wat vis liggen op de plekken waar men vaak zit te wit vissen. Natuurlijk die weten de betere stekken ook wel te vinden maar tot en aanbeet komt het niet.

Op dieper water zie je eigenlijk geen aasvis, zou dat te maken hebben met dat ingeladen zout water.

Wat wel frappant is dat we voor Hellevoet tot aan Vogeleiland en aan de overkant de vis hoog zien liggen als we monitoren naar dieper water. We willen weten waar ze zitten en wat we fout doen. Zal namelijk heel belangrijk worden in de toekomst als het Haringvliet zouter gaat orden. Zou dat te maken hebben met de testen van Rijkswaterstaat die de sluizen vorige week onder de wedstrijd en daar was ik dus niet zo blij mee open hebben gezet. Om te zien hoever het zoute water het Haringvliet in zou trekken. Zout water is zwaarder dus dat zou het antwoord kunnen zijn. Die vissen zijn helemaal van slag de eerste keer een zoute smoel. Dat zal wennen zijn dus of achter uit in het delta gebied richting Hollands Diep of blijven en overleven in de boven lagen waar het het zoets (freshwater) is.

Dus zo zoeken we en de predators die er zijn liggen gewoon stil rond om het aasvis en pakken zonder enige moeite er zo af en toe eentje tussen uit. Je moet echt een concurrent naar beneden laten zakken wil je een aanbeet kunnen forceren. En dat is moeilijk om je grote shad op het goede moment voor zo’n niet hongerige vis maar die een snack komt halen uit de school aasvissen te foppen.

Er is zoveel vis op het Haringvliet lijkt dat dit de broedkamer wordt voor het delta gebied en we zijn hier eindpunt naar zee. Ik weet nog wel een tien jaar geleden als er echt water moest worden geloosd dan lag het strand buiten de Haringvlietdam vol met dikke snoekbaarzen. Die je nu graag zou willen vangen aan je hengel. Een tachtiger was een dreumes. Dat zie je niet meer.

Wat we wel raar vinden is dat als we monitoren richting de Haringvlietdam de vis naar de bodem verschuift en ook in de diepe gedeelten. Vreten doen ze nog steeds niet zo af en toe pakken ze en prooi uit de vele grote scholen aasvissen. Dat zie duidelijk de vissen duiken in de school aasvissen binnen en laten zich weer onder de school hangen. Je zou denken naar de Dam toe dat de vis hoger zal gaan liggen. Zout water is immers zwaarder dan zoet water en al in die gaten blijven liggen. Maar niets is minder waar de vissen, aasvis als predators liggen duidelijk dieper tot op de bodem. Ne weten we het helemaal niet meer maar ze doen het in ieder geval niet op ons kunstaas. We kinnen ze niet trickeren. Maar de dat wat we vandaag opsteken dat slaan het allemaal op.

We zien wat gasten tobben langs een afscheiding van Rijkswaterstaat voor de Dam. Met de hand trekken ze zich op van bal naar bal aan het touw. Das zwaar kan ik je verzekeren. Als ze over het touw belanden door de wind of een fout zitten ze zo op zee door de sluizen heen. De stroom is er niet echt dus ze hebben geluk. We zien geen motor achter de rubberboot en we begrijpen dat ze die kwijt zijn. Verstaan kunnen we ze niet maar in eerste instantie denken we dat ze na een paar biertjes het verkeerde sop hebben gekozen. Niets is minder waar de taal konden we niet maar met hand gebaren weten we te ontcijferen dat ze graag naar hun schip terug willen. Maar dat hadden we wel begrepen.

Die hebben thuis weer wat te vertellen en dan zie je hoeveel mensen er aan board zijn van zo’n schip. Heb ik me ook al eens op verkeken. Moest een pasfoto’s maken op een containerschip in de Rotterdamse haven. Die kwam aan en binnen 24 uur zou die gelost worden. Of ik in die tijd van alle bemanning leden een pasfoto kon maken. Lijkt me een makkie maar ik kwam aan board en heb m’n studio opgebouwd naast de keuken. Dacht zit ik goed maar die borden met vissenkoppen en rijst zal ik nooit meer vergeten. Daar heb ik niets gegeten. Heb daar heel de dag gestaan want uit bijvoorbeeld de machine kamer maar ook vanuit boven de controle kamers konden ze natuurlijk allemaal niet tegelijkertijd naar de ingeproviseerde fotostudio. Ik wist niet dat er zoveel mensen aan boord waren van zo’n vrachtschip.

We proberen half water nog voor de Dam en de gele boei maar overal hetzelfde beeld. Heel, heel veel vis maar geen enkele aanbeet welke techniek we ook gebruiken. Dan maar trollend richting Hellevoet onder de overkant op drie tot vijf meter net voor de plantengroei. Hopend op een nieuwsgierige baars of snoek en wie weet en mooie glasoog.

Zoals te zien is op de Lowrance als we ons naar dieper water laten afzakken want we nokken ermee. Er wordt gejaagd in de scholen vis waarschijnlijk zijn dat baarzen maar werpend of trollend er door heen met van alles aan de spelt wat we kunnen vinden om er geen eentje vangen. En onder die aasmassa zie je duidelijk dat snoekbaarzen er ook hun kostje er van af snoepen vanaf onder af. En misschien zit er wel een dikke snoek tussen aan de heftige reactie ‘s op het beeldscherm te zien. Mooi hoor al die techniek. Nu weet je dat ze er zijn maar vang je ze nog niet. Heel spannend hoor je laat je shad zakken en zie em op de monitor, ze snuffelen er even aan en dat voel je. Vroeger dacht je dat er een witvis tegen je lijn aan zwom maar nu weet je beter. Maar nu zie je het en dan zwemt hij rustig weer of de school vissen in om daar een snack te halen of weg issie. Dan laat je e’m zakken onder de school aasvis en breng de shad zo dicht mogelijk en heel rustig bij die grote vissen. Dat hij niet te missen is maar ze kijken er naar als je geluk heb dan tikken ze em ff aan en lachen je uit. Vroeger dacht je dat je een pet dag had en dat je ze niet kon vinden vandaag. Morgen weer een dag maar nu vreet het aan je en slaap je slecht. Wat doe ik verkeerd.

Maar net voor donker varen we de haven binnen na toch nog eventjes de kant van Hellevoet uitgevist te hebben tegen beter weten in. Je heb van die dagen en die zullen best leerzaam zijn maar ik ben er niet kapot van. Zoveel vis gevonden en er niet eentje kunnen vangen. Ik drink nog een duits vruchtensapje want morgen zie ik Ulf niet meer. Die vertrekt heel vroeg naar huis. Die moet wat werk inhalen als je twee weken bent weg gewest. En ik , ik kan er nog niet over uit van vandaag en eigenlijk van heel de wek. Wel vis vinden en ze  niet kunnen vangen. De eerstkomende dagen gaat het hard waaien maar na het week-end dan ben ik er weer. Is de aasvis weer en dikke centimeter gegroeid en lijkt dat meer op onze aasvis. Nieuwe kansen dus voor de BassBuster. Het blijft dus vissen en geen vangen.

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Inge Lugtenberg heeft gereageerd op je bericht.

Inge Lugtenberg

30 juni om 2:01

Jullie zijn wel heel lief

–

Facebook

Marco Groenenberg heeft gereageerd op je bericht.

Marco Groenenberg

30 juni om 8:18

Je zou een bergingsbedrijf moeten beginnen….

–

Facebook

Julie Gordon heeft gereageerd op je bericht.

Julie Gordon

3 juli om 2:57

Freek, moet ik duikuitrusting maar bij jou paraat laten staan….

–

We wilden eerst weer naar Wales rijden om een bootje te huren op Llyn Brenig maar we zijn laat vandaag. Hakte er toch in gisteren de hele dag lopen en staan langs de waterkant bij het Kanaal van Clouchester de Dean. Eén van de twee kanalen ik Engeland waar de snoekbaars zou zitten. Het is toch een dikke drie uur rijden incl. twee maal een half uur opladen van de auto. De discussies over elektrisch rijden in de auto zijn dus niet van de lucht…

Het is droog tot 19.00 uur dus we pakken de luie stoelen, koelbox en karper spulletjes en gaan naar Chester Lakes op de witvis tour.

Guus geluk en ik hoop dat hij dat mee neemt naar de WPC ’17 vangt de eerste op de vaste hengel. Hij had al een paar ruisvoorntjes want we vissen gewoon met wit brood. Een dikke pluim brood aan de haak en vissen maar. Iedereen zit met boilies, smack worst, particals in alle kleuren en smaken, zelfs mosselen maar wij altijd hier met een halfje wit aan de waterkant en dat gaat mirakels goed.

Ja dat valt niet mee zonder elastiek en de volgende twee zal ik ook verspelen.

We zitten er heerlijk uit de wind en als de zon een beetje door komt moeten we bijna gaan smeren. Zo af en toe tussen de ruisvoorntjes zit er een karpertje tussen door en dan heb je sport aan dat lichte spul.

Maar na er twee te hebben verspeelt en de laatste daar had ik helemaal niets te vertellen daar ging het dobbertje langzaam onder en in een gestaag tempo het diepe in. Alsof er een stoeptegel aan zat die de diepte in dweilde en pats alles af. Dan heb ik van de werphengel de korf er af gehaald en het tuigje van de vaste hengel er aan geknoopt.

De eerste aanbeet loss ik doordat m’n slip nog volledig dicht staat. Dat kan die 16/100 niet aan en ben weer alles kwijt maar na een nieuw dobbertje, loodjes en haakje acht om de kleinere vis te missen gaat het een stuk beter. Zo met een zinkende pluim vissen is hartstikke leuk in dit commerciële karperputje.

We sluiten de dag af in de kroeg. Das hartstikke leuk daar aan de overkant van de grote plas op dat eilandje. Daar sta je dan naast de schilder, loodgieter, postbode of timmerman aan de toog. Wij in onze visplunje en aan die gasten kan je ook zien wat ze doen. Zo uit hun werk een biertje, wat eten en naar huis.

Dan zit het er al weer op. Wat gaat dat snel. Toch weer wat plaatjes van het vlieg gebeuren. Ik vindt dat nog steeds fascinerend zo’n grote vogel dat de lucht in gaat. Zo zit je in de regen onder de wolken om vervolgens in mooi weer naar huis te vliegen.

Ik heb de terugreis geen buren. Is dat ff lekker met mijn lengte. De stewardess wil dat wel vast leggen.

Bedankt voor de goede zorgen JohnyBoy. Ik heb weer een prima week achter de rug. Het vliegtuig vertrekt weliswaar twintig minuten later vanuit Manchester maar we komen precies op tijd aan op Schiphol. Dat is dan wel weer lekker een dik half uurtje in de lucht en een super snelle landing. Normaal duurt de landing hartstikke lang en bij die daling heb ik dan verschrikkelijke last van m’n oren. Zelfs met van die buisjes er in gedraaid maar nu geen centje pijn. Zit deze keer ook lekker riant. Ik heb de drie stoelen voor mezelf. Het kan niet beter deze terug reis. Had em wel bijna gemist omdat m’n ik te lui was om m’n leesbril uit m’n tas op te zoeken. Het goedkope brilletje was gesneuveld in de strijd gisteren. Zag Gate 3 voor 8 aan en was op weg naar de verkeerde uitgang. Die ging net dicht toen ik aan kwam lopen en ik denk, ships ik heb toch nog een klein kwartiertje. Ben ik nou de sigaar en altijd lachen om m’n meissie en Laureen die ook haar vlucht door zoiets miste vorig jaar in Eindhoven. Dan had ik thuis natuurlijk geen leven de eerste maanden. Maar gelukkig kwam ik er daar wel achter op het vertrekbord en was nog net op tijd bij Gate 3 en stapte weer als laatste in. Dat dan weer wel natuurlijk. Nu alles voorbereiden voor de WPC 2017. Daar heb ik zin an..

Henny haalt me af op Schiphol en natuurlijk weer een harinkie eten maar nu met twee broodjes. De tent sluit net dus pinnen kan niet meer want die is al afgesloten. Geen probleem we hebben geld bij ons. Twee broodjes dik belegt met haring en doe maar een broodje paling erbij want daar heeft de BassBuster niet genoeg aan. Want gebakken vis gaat niet meer. Krijg bijna een hartverzakking drie broodjes voor 25,80€. We zijn weer in Holland. Wat een prijzen. Ik snap niet dat er toch zoveel toeristen komen naar ons kikkerlandje want ben de laatste tijd aan het vissen in onze buurlanden en een maaltijd fish and ships voor 6 pond, een dikke dubbele snitzel waar je net over heen kunt kijken met alles er op en er aan voor 9 eurootjes of een halve kip met gebakken aardappeltjes etc. voor 12 kronen. Das allemaal toch een heel stuk vriendelijker en dan neem je er een dikke pint bij ook natuurlijk. Dat kan er dan wel vanaf. Pfffft we zijn weer thuis…

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Jose van der Vos Man wat een commentaar. 😂😂😂

Leuk

· Gisteren om 12:17

Facebook

Inge Lugtenberg heeft gereageerd op je video.

Inge Lugtenberg

19 mei om 18:51

Luie donder 😂

–

Facebook

Andre Schipper heeft gereageerd op je video.

Andre Schipper

19 mei om 20:17

ja precies pak nou het netje man 😝

–

21 mei 2017 14:01

Waldi van Leeuwen waldivanleeuwen@.nl>

Aan: Info Bassbuster <info@bassbuster.nl>

Re: BassBuster Avonturen staan er weer op

Leuk verslag van de Engelandvaarder

Waldi

–

20 mei 2017 15:37

Karel van de Putte <va.putte@.nl>

Aan: Info Bassbuster <info@bassbuster.nl>

Re: BassBuster Avonturen staan er weer op

Mooi hoor. Leuk om te zien

–

21 mei 2017 17:31

Erik Franken <erikfranken@.nl>

Aan: Info Bassbuster <info@bassbuster.nl>

Re: BassBuster Avonturen staan er weer op

Prachtige verhalen Freek.

Zijn er nog dagen dat je gewoon werk ???

Erik

–