Ben vroeg wakker vandaag zaterdag 16 september 2023 en het zoal weer een mooie zonnige dag worden vandaag. Ik denk dat het zondag is en word er op gewezen pas ’s middags dat het zaterdag is. Afein dus na m’n broodje kaas en twee bakken koffie gaat het kriebelen. Maar voor ik alles bijeen geraapt heb is het toch nog laat. Als mijn hoekje bezet is dan gaat ik sowieso wat anders doen. We weten dat ze het toch al niet al te best doen op LvP. Daar in tegen doen ze het best op de 8vijver.

Nog steeds het hoge druk gebied boven ons landje en het zal droog blijven. Wel is de wind weer terug gedraaid naar Zuid. Zou het eens kunnen bekijken op Land van Paling of dat het die windrichting is geweest van de week die één dag naar Noord ging. We weten inmiddels dat hoge druk de vissen niet leuk vinden en het azen minimaal is. Wat was dat een slechte dag met de Veths. Elf man en vier vissen gevangen.

Als ik aan kom zit er al iemand helemaal links aan de kant van het Haringvliet. Rechts is nog helemaal vrij en dat voor de zondag zoals ik in de veronderstelling ben. Ik zit zo met mijn karperstoeltje. Heb de Rive kist niet uitgepakt en kan lekker lui zitten zo in het zonnetje. Veel te beleven valt er nog niet het blijft angstig stil aan de overkant. Wel veel last van kleine roofblei. Als het getik op de top over is dan kan je het beste je method binnen halen. Die is helemaal leeg en zo af en toe ben je ook je gekleurde knikker kwijt. Wel is mijn grote vriend er weer voor een balletje voer.

En jawel hoor we hebben een bandiet te pakken die aan de method zitten te plukken.

Maar daar weet mijn nieuwe vriend in crime wel raad mee. Ik denk nog die is eigenlijk net te groot maar het lukt em die naar binnen te werken.

Als ik dan eindelijk een aanbeet heb. Het is dat je hier nu zo lekker in het zonnetje zit. Maar na de hele vijver rond te hebben gezwommen komt de vis maar niet omhoog en blijft op de bodem rondjes draaien. Hoor ik achter me hee jij daar torrenpikker. Staat Kees achter me. Dat heb ik ook eens gehad hier en dat duurde een uur. Pak dan even mijn fototoestel en maar er een plaatje van voor het BassBuster verhaaltje. Na een paar foto’s zegt Kees ik moet er weer vandoor. We zijn inmiddels tien minuten verder. Als even later onze Duitse vriend uit Berlijn Thomas aan komt. Die vindt dat wel mooi zo’n kromme stok. Hij heeft vanochtend samen met zijn vrouw aan de 8 vijver gezeten en vier platten gevangen. Maar na nog eens tien minuten rondjes draaien wordt ik het eigenlijk een beetje zat. Verkeerd natuurlijk ik weet het met zo’n klein haakje te veel druk zetten dan ben hem kwijt. En als Thomas ook al tien minuten met het schepnet staat en de vis hebben we nog steeds niet gezien komt die dan een beetje mee en zien we een glimp van haar. Mijn schepnet is net te kort met twee meter voor het mooie en zet wat meer druk om de vis boven het net te krijgen en hij schiet dan natuurlijk los.

Wel gezellig allemaal maar ik zit er nu al bijna twee uur zonder een vis op de kant. Het zonnetje schijnt en genoeg aanloop. Maar daar zitten we niet voor. Dan een hoop gekakel naast me en vader gans komt eerst de kant op van we komen er aan hoor toch geen probleem en dan de rest van de familie die kakelend voor bij komt.

Maar dan toch onder toeziend oog gelijk maar vast gelegd door Thomas verspeel ik weer er eentje op dezelfde manier. Na een paar runs door de vesting gracht blijft die rondjes draaien onder de kant. Misschien moet je de slip nog losser zetten en em flink laten zwemmen zegt Thomas om em moe te maken. Maar de vis zwemt niet weg maar blijft voor je voeten op de bodem heen en weer zwemmen. Volgende keer eens proberen lijkt me om de vis vroeger de ruimte te geven en hem nogmaals door de gracht te laten zwemmen onder niet al te veel druk vanwege de kleine haak.

Maar dan kan ik onder toeziend oog van Thomas toch een mooie spiegel landen. Ik heb inmiddels nieuwe buren gekregen en Marcellus wil hem wel eventjes van dichtbij zien.

We hebben em al een paar keertjes voorbij zien zwemmen vlak in de kant maar nu komt de vaste bewoner toch eventjes poolshoogte nemen wie er zo’n kabaal maakt boven zijn hoofd. Onverzadigbaar is die hoeveel voer je er ook naar toe gooit. Hij is weg zodra je opstaat of dat er anderen komen kijken maar zodra je alleen zit komt die kijken of er wat te halen valt. Dat gaat de gehele dag zo door.

Als ik er dan weer eentje kan netten na er twee gemist te hebben is Marcello er als de kippen bij. Zo eentje heb ik vorige week ook gevangen zegt hij dan. En Mams Naomi wil wel even en paar plaatjes schieten. Smile zegt ze en altijd twee maken. Zozo denk je dan maar ze is fotografe geweest en dat verklaart het dan weer. Ben ik eindelijk goed vastgelegd. Mams bedankt voor de foto’s.

Als ik dan vraag of ze de schub karper willen releasen dan doen ze dat graag.

Als ik dan de volgende vis kan haken dan staat Marcellus gelijk naast me. Wil jij deze misschien binnen halen en jawel hoor. Als zuslief dan komt assisteren wil mama de fotografe in ruste als ik dat vraag voor dit BassBuster avontuur wel een plaatje schieten. Het wordt zelfs een hele reportage. Mooi is dat toch.

De volgend gaat weer door heel de vestinggracht heen. Mijn kleine nieuwe vriend wil die wel weer voor me netten. Leren niet te scheppen naar de vis en dat is moeilijk. Net laag houden en de vis er boven zien te krijgen. En ja als die het net ziet en de vanger natuurlijk neemt die nog een aantal runs. Slip goed zetten want je bent em anders geheid kwijt met zo’n kracht explosie. Dus ik zeg houd je nylon lijn niet te kort onder de top en een soepel hengel helpt ook om die klap op te vangen. Een spiegel ontbreekt nog op de buckinglist van Marcellus. Deze is wel een hele mooie volgens hem.

En even later vangt die er zelf eentje. Zo wordt het net geleerd in de praktijk gelijk uitgevoerd. Netje geschept. Net diep en wachten tot de vis boven het net is. Alles gefilmd door Mams de fotografe.

Gezellig, inmiddels is Jan aangeschoven. De tijd vliegt met klessebessen want ouwesexhostssen mag niet meer, en dat vissen zo de gehele dag is zo om. Maar met Jan naast me mis ik er wel zomaar een stuk of vier vijf achter elkaar. Vooral als ik bezig ben met de eerste hengel er eentje te drillen. Ben zelfs een keertje alles kwijt als de vis achter die fiets langs zwemt. Dat moest natuurlijk een keertje gebeuren. Maar in één keer zijn ze löss. Als ik met de ene hengel aan het drillen ben zet ik op de andere de baitrunner aan en die loopt dan ook af en als ik dan weer gaat zitten is er een aantal meters lijn uitgelopen. Altijd als je er al eentje aan heb maar ik vis weerhaakloos dus de vis kan met een slappe lijn altijd los komen.

Wat ben je nu aan het doen als Jan weer wil netten zie ik aan zijn gezicht. Tja, onder het drillen foto’s maken is lastig.

Dan lukt het nu beter bij de buren nadat ze dichte tegen de vesting muur zijn gaan vissen. Die zien we vanaf nu hier wel vaker gaan vissen. Maar eerst moet Marcellus zaterdag predators gaan vissen met de jeugdwedstrijd streetfishing georganiseerd door Mario van de Catfisch.

Maar eerst moet Marcello zaterdag predators gaan vissen met de jeugdwedstrijd streetfishing georganiseerd door Mario van de Catfisch. Succes en veel plezier.

Thomas is ook weer terug maar nu met zijn hengels maar zonder voer. Dat is die vergeten want vanmiddag liet die nog zien waar hij mee viste. Noodgedwongen moet die nu met mijn voer vissen want ik stop er toch zo mee. Het is al na zessen zegt Jan maar ik ben de tijd helemaal kwijt. Er wordt vanmiddag toch redelijk wat gevangen. Niet zoals jaren geleden maar ik denk dat er ook veel minder rond zwemt. Ze zijn natuurlijk wel genaster maar ook vorig jaar uitgezet dus dat moet niet veel uit maken lijkt me. Ze zitten allemaal bij elkaar in een hoek dus er moeten er veel meer in zoals in die commerciële putjes. En dan maar meer controle dat ze er ook blijven. Wel allemaal mooie exemplaren vandaag. Zou het dan toch verleden woensdag aan die noordenwind hebben gelegen. Ik heb vandaag in ieder geval lekker gevist in het laatste zonnetje van het jaar en weer een hoop gezellige mensen ontmoet. Hoeveel ik er heb gevangen ben ik kwijt en zeker die ik heb gemist door dat je alleen daar gaat vissen maar nooit alleen bent. Wat een aanloop weer. Gezellig hoor. Een mooie dag om weer te sparen en je weet het. De Bassbuster spaart herinneringen en daar hoort deze dag zeker weer bij.

Reactie’s

Want om em nog Guus Geluk te noemen daar begin ik aan te twijfelen.

John staat weer bij Dickie en Frans op de camping de Weergors en komt maandag ochtend binnen stiefelen. Kan die gelijk mee helpen want Leen helpt me een raampje vervangen wat Henny nu eenmaal wilt. En je weet het om de rust in huis te houden moet je zo af en toe de handen uit de mouwen steken. Gelukkig weet Leen daar alles van dus die wilt me wel helpen.

Leen ziet dat allemaal zo eens aan en moet er om lachen. Wat een circus allemaal in huize WarungFreek.

Maar na die ongein en wat te hebben gegeten gaat het toch allemaal lukken. Op naar Mario we moeten spulletjes hebben om morgen te gaan vissen.

Maar dinsdag dus eerst naar Mario dan John naar Land van Paling brengen. Leen helpen met afwerken van het raam en dan kunnen we onze slag slaan aan de waterkant. Hoor dat Guus er al twee heeft maar geen plaatje van kunnen maken als fotograaf zijnde. Tja dat neem ik dat niet serieus. Ik ben dus wat aan de late kant.

Het waren weer paar heerlijke uurtjes. Wat wel weer opviel zo kan je een half uur vol praten maar als je beet krijg dan is het aan beide hengels tegelijkertijd. Een stuk of wat missers. Ongelooflijk je vist er één op drie ze blijven slecht plakken en ouwehoeren kan eigenlijk niet. Ben bijna twee keer mijn hengel kwijt en toch los. Nee geconcentreerd vissen zitten we niet. Maar zo hoort dat eigenlijk als je maatje over komt uit Engeland. Dan is het heerlijk vertoeven en bij lullen aan de waterkant. En jawel hoor een plaatje maken lukt em nog best.

De laatste dag Holland 11 mei 2023 voor John. Vannacht weer naar de overkant via Calais. Julie heeft het druk en zit achter haar Pc in mijn kantoor. Tja dan gaan wij maar vissen lijkt me.

John en Julie hebben vannacht op de camping van Dickie en Frans gestaan de Weergors met hun motorhome.

Eerst even langs Mario. Dat zou om negen uur zijn want Ome John heeft nog wat spulletjes nodig. Maar als gewoonlijk wordt dat wat later in de ochtend. En als we dan de winkel uit komen zie ik mijn vismaatje Joop in de haven zitten. Natuurlijk gaan we ff buurten en zodoende gaat het zo zachtjes aan naar de middag voordat we gaan vissen.

Er zitten in de hoek al een paar te vissen nanaf vanmorgen vroeg en hebben nog geen schub in hun netje gevangen. Ze komen uit spijkenisse en we raken aan de praat. Eigenlijk John als ik de auto uitpakt een paar meter verderop. Dat zijn niet de berichten die je wilt horen. Aan de korte kant zitten allemaal Engelsen en daar zijn de vangsten ook niet overweldigend. Maar we komen ook om de gezelligheid en een slechte visdag is nog altijd beter dan goede dag op je werk. Maar ik heb eigenlijk gelijk vis op de stek. Mis er drie. Eentje door lijnbreuk. Inferieur Chinese rotzooi volgens Ome Guus want even later heeft die hetzelfde euvel en twee raak ik onderweg kwijt. Maar dan eindelijk kunnen we de vierde netten. En dan is het elk kwartier wel raak of we missen hen voordat we kunnen netten.

En we vangen ons het snot voor de ogen. En wat een missers toch nog te verduren. Vissen die tot halverwege meekomen. En de kleur van de waffer maakt niet uit. Ze zijn löss vanmiddag. Alhoewel op het hoekje eigenlijk de beste stuk want daar vissen dus voeren ze elke dag. Die hebben nog geen kromme top gehad. Komen regelmatig even kijken maar doen hetzelfde als dat wij doen. Alleen met veel zwaardere karper spullen. Ze zullen specifieker moeten gaan vissen op dit specifieke water. Want als om een uurtje of twee ze ermee ophouden wil John daar met alle geweld zitten. Op dat plekkie heeft hij zijn mooiste karpers gevangen. Dus verkassen we. Maar het vangen en missen van vissen gaat gewoon door.

Tijden het vissen was veel drijfvuil van afgestorven planten en alg. Als dat dat spul tegen je lijn aandrijft dan hoefde je alleen de lijn op te tillen en dreef het verder. Heel licht spul dus maar op een gegeven moment lag er een snoekje onder van ongeveer 45cm. Ik weet dat er één grote was in dit water zeg ik nog tegen John. En dan na een zenuwachtige tikjes slaat ik toch maar eens en kan aan e bak. Dit is wel een hele mooi zeg ik nog na verschillende runs. Ik heb em nog niet gezien maar het is de kers op deze middag. Wat een geluk mut die infuriose haakjes. De haak zit gewoon vast in zijn bek.

En net voor de drïll krijgen we kontrole. Dit is voor mij de eerste keer want de meeste controleurs ken ik wel. Maar er is een nieuwe lichting op komst en zo hoort dat ook. Hij wacht geduldig de uitvallen van de snoek af.

We nokken ook af en horen dat de dames nog aan het winkelen zijn en rond zes uur thuis zijn. Dan rijdt ik eventjes langs mijn vismaatje Leo die op zijn werk drie meter naar beneden is gevallen. Die heeft “alleen” zijn midden voet beentje gebroken en eentje gescheurd. Overal blauwe plekken maar die heeft een engeltje op zijn schouder gehad. Vanmiddag heeft die loop gips gekregen maar die is nog wel eventjes ermee onder de pannen.

We komen op de terugweg langs Gerda en Huib. Die had ons al zien rijden want Leo woont een straat verder. Ik wist het zegt ze. Had niet het lef gewoonweg voorbij te rijden hoor ik dan. Tuurlijk niet en na en borrel fietsen we verder naar huis.

Waar we zo aan kunnen schuiven. Fantastische middag dus.

Dan krijgen we te horen wat er vanmiddag zich afspeelde in de tuin. ’s middags komt er met mooi weer en vooral niet te veel wind een witte Kakatou in de tuin rond scharrelen. eet de knoppen van de bomen. Vindt als het rijp is de druiven wel een wat zo ook de olijven etc. Maar houd altijd wel gepaste afstand. Maar vandaag vond die onze Engelse gasten wel wat en kwam eerst aan tafel om uit de glazen te snoepen en daarna wilde die wel een stukje krentenbrood.

Een fantastische afsluiting weer. En wat een fantastisch dier is dat. Maakt ruzie met alle kraaien, kouwen en eksters. Jaagt ze weg bij de voer kooien voor de mussen, koolmezen, merels. Want herrie maken dat kan die als de beste. Maar rustig en lief zijn dus ook. Een verrijking voor ons in ieder geval. Maar van wie die is dat weten we niet. We hoorde dat die van de Moriaanse weg af komt. Tijdens het vissen met mooi weer loopt daar ook altijd iemand de hond uit te laten met twee aria’s op haar schouder en die vliegen met haar mee. Van die mooie gekleurde papegaaien die ik vroeger zag bij de ingang van Artis. Gaaf hoor dat ze niet zijn gekooid en gewoon rond kunnen vliegen