Zondag 23 juni 2019 om negen uur met 30graden en bijna geen wind gaan we te water tussen al het geweld van de WPC deelnemers op het Haringvliet. Wel gaaf om te zien hoor die dikke boten met tegen de honderd km/uur over het water te zien scheren. Ik doe dit jaar niet mee. Geen vismaatje die mee wil bekostigen is de grootste reden. Je moet wel dikke week vrij kunnen krijgen van je baas en de rest van de familie moet daar het mee eens zijn
Ik doe dit jaar niet mee met de World Predator Clasic. Hij was zo vol met 60 boten. De prijzen dit jaar liegen er dan ook niet om. Trouwens geen enkel vismaatje die mee wil of kan bekostigen is de grootste reden. Je moet wel dikke week vrij kunnen krijgen van je baas en de rest van de familie moet daar het mee eens zijn Net als alle jaren zie je scholen spelt aas van 3cm met predators er onder en er om heen zwemmen. Het is tafeltje dekje voor die predator gasten. Allen door concurrentie (nijd) of trickeren tot een aanval kan een mooie vis op leveren met kunstaas deze dagen.
Er is genoeg te zien onder water.
We zoeken wat rustige stekken op en de sluizen staan open. Misschien met al die zon dus heel veel licht in het water zitten de vissen wat dieper en we zoeken wat gaatjes op ten zuiden van Hellevoetsluis richting Stellendam. Het zout zal er wel uitgespoeld zijn dat is immers zwaarder dan zoet water. Maar we zien best wel veel bewegingen maar kunnen er niets trickeren tot een aanbeet.
Gelukkig de nul is er af.
Dan maar richting Middelharnis, eerst bij de sluis van Dirksland maar ook weer het zelfde verhaal.. Genoeg activiteiten maar geen aanbeten. We zouden het eens ‘s nachts moeten proberen dan zit de vis waarschijnlijk ondieper em al die zon (licht). Richting Oudenhoorn kunnen we de eerste aanbeet verzilveren langs de zeedijk maar één vis, een mooie dreumes achter de kieuwen pakken blijft toch een probleem bij Joey dus het wordt een automatische release. Komt ook dat de Buster zeewaardig is en geleerd in ons vaarbewijs dat dan o.a. de reling minimaal 60cm hoog moet zijn.
Dan toch nog een mooie kers op de taart.
Dan eindelijk een serieuze aanbeet naar de kant gooiend op een shadje. Snel een portretje van Esox Lucius maken en zo vlug mogelijk weer te water laten.
De snoek (Esox lucius) is een grote zoetwatervis uit de familie van de snoeken (Esocidae). Het is een van de roofvissen die in België en Nederland voorkomen. De snoek is daarnaast in delen van Europa, Azië en Noord-Amerika te vinden. De snoek is een zoetwatervis en heeft een karakteristieke, torpedo-achtige lichaamsbouw. Snoeken kunnen 15 jaar oud worden.
We proberen nog even de vis te volgen.
Onderweg naar de helling proberen we nog even de vis te volgen maar dat gaat ons niet best af. We hebben alleen 20gram loodkoppen bij ons en dat moet echt minstens 10gram zwaarder zijn om gericht te kunnen vissen. Links onder dat streepje wat naar beneden komt en boven de bodem zwemt is Joey zijn shadje van 12cm. en dat mag ook wel wat groter. Wel spannend als er een vis van de bodem komt en je shadje inspecteert en weer naar de bodem terug valt. Bloedspannend is dat. Maar het is niet uit te houden op het water en net na de middag zijn we er al weer uit en zitten in de tuin. De BBQ gaat aan en daar onder de parasol is het wel te doen….
Donderdag 6 juni 2019 gaan we het weer proberen altijd op het zelfde stukje water langs het Voornse kanaal. Ik trek dit keer een lootje als vierde. Ben vroeg vandaag en Tjeerd is er niet dus trek ik nummer negen. Ik zit negen van de tien keer op dezelfde plek te vissen dat is toch een fenomeen. Raar maar waar. Omdat er Engelsen zitten te vissen en die willen we niet storen heeft Mike de nummers verschoven. Klasse.
Ben m’n dauw wormen vergeten die staan nog in de ijskast en dat gaat me bezuren. Als we de vangsten van gister bekijken dan heeft het geen zin om naar huis te rijden en ze te gaan halen. Ik vis wel met maïs en pellets maar daar krijg ik spijt van.
M’n buurman Mats pakt een mooie hybride.
Eigenlijk direct na de toeter pakt Wilmer een platte die vooraan zit drie plekken verder en dan denk je het gaat loss deze kant van het kanaal. Nu is die Wilmer een fenomeen apart. Nooit met levend aas en vist met pellets en natuurlijk z’n geheime uitgedokterde speciale ingrediënten in het voer na jarenlange experimenten op dit stukje water om de vissen te activeren z’n pellet te nemen. Dat kan doordat we deze competitie altijd op hetzelfde stukje water is. Iedereen heeft zo zijn eigen methode ontwikkeld en die van Wilmer doet dat op dit moment het beste. Die vist al twee jaar alle eentjes bij elkaar elke week. Met de method feeder vangt hij meer vissen dan wij allemaal bij melkaar. Wat een prestatie en wij kijken er naar. Mats naast me op zijn nieuwe stoel en dito hengel pakt ook zijn vissen op dezelfde plek waar ik gister zat. Het kan dus wel maar mijn maïs aanpak van deze week werkt niet. Had dus na vorig seizoen misschien door moeten gaan met de wormen aanpak. Pondje pieren knippen en continu kleine beetjes brengen op de voerplek met de feeder en lange strak getrokken onderlijn. Het beter onder de knie krijgen want het helpt ook niet door alleen deze paar wedstrijden te witvissen. Zou het veel vaker door het hele jaar moeten doen om in de flow te geraken maar als ik moet kiezen dan gaat m’n voorkeur toch uit naar vanuit de boot te jagen op de predators van het onderwater wereldje.
Kees hoef je niets meer te leren.
We vissen nooit zover deze kant op tis dat die Engelsen de eerste vijf plaatsen bezet hebben. Dus de adrenaline is sky hoog als ze naast me vissen gaan vangen. Zo slecht als het gister was zo goed gaat het nu. Als Kees dan zijn vaste stok terzijde legt na drie voorntjes terwijl op plek nummer één Wilmer zijn zoveelste platte in zijn leefnet schuift is hij om en pakt ook zijn winclerpicker en gaat ook met de korf vissen aan de overkant. Daar pakt hij bij zijn eerste worp al een dikke brasem. Daar had hij dus moeten beginnen. Als je alles van te voren weet. Met een rap tempo is hij aan het platte trekken en kan net Wilmer niet meer inhalen in het laatste anderhalf uur. Hadden ze toch bij het opbouwen z’n lat moeten over rijden. Daar hadden we het nog over hoe af te steken want hij kwam niet een metertje te kort. Je zou de auto wat verder uit de kant kunnen zetten zei ik toen men en dan over m’n hengel rijden zeker zei Kees lachend en ja dat kan ons zomaar gebeuren. Zou er niet raar van op kijken. Hoe ouder je wordt des te meer kleine ongelukjes gebeuren er op de raarste momenten die uit ervaring niet zouden kunnen gebeuren. Maar dan was hij waarschijnlijk wel gelijk aan de overkant gaan vissen. Als Mats naast me waar ik gister zat ook vis gaat vangen op dezelfde plek voor het riet aan de overkant tegen de glooiing van het talud aan waar ik gister viste dan zou ik nu aan de beurt moeten zijn. Ben er klaar voor maar ik krijg geen tikkie, niks, nano, nog geen lijnzwemmer of snuffeltje wat m’n top in beweging zet nog geen trilling waargenomen. Wat een soft. Was ik nu maar terug gereden naar huis en de wormen gaan halen. Maar met de kennis van gister toen het zo slecht was reken je er helemaal niet meer op en dat maakt vissen onberekenbaar. Elke dag is anders.
In de toeter pakt Marco nog een dikke brasem.
Ik krijg van Marco nog wel een handje wormen net als Mike die er nog een platte mee vangt en zo van de nul af is. Ben dus vandaag de enigste met een leeg net. De begin nummers de beste stekken hebben die vier Engelsen ingenomen dus wij beginnen bij nummer zes te tellen hebben ook allemaal één of twee vissen en doen ook niet meer mee om de prijzen. Die zijn al verdeeld en ik kan Wilmer al feliciteren denk ik die is niet meer in te halen. Dat is de sneltrein van de vereniging die als een TGV voortdenderend en iedereen z’n hielen laat zien. Een klasse apart. Goed gedaan goosert de pellets expert, de alchimist noem ik em met z’n geheime spuitfles, flesjes en poedertjes. Ook Marco die in de toeter nog een dikke platte vangt die zeker meedoet om op te meten voor de grootste brasem bokaal redt het vandaag niet en wordt vandaag tweede. Die is de enigste die Wilmer nog dwars kan zitten en moet de laatste drie wedstrijden z’n best doen. De druk op zijn schouders is fenomenaal groot en we houden het in de gaten.
En…. net niet wordt Arno van zijn troon gestoten.
Er wordt nauwkeurig gemeten en opgeteld want er staat al een paar jaren de 23kg van Arno boven aan in 4 uurtjes vissen maar Marco komt twee vissen tekort en blijft steken op 19 kilo. Ook natuurlijk een hele goede uitslag.
Wat een prachtige ruisvoorn, winde of eeeuuuhe hybride de geleerden zijn het er nog niet over eens.
Mats die naast me zat tegen het riet aan te vissen heeft een dikke 42cm eeuuuuhe tja wat is het. Uiteindelijk word het een hybride genaamd met prachtige rode vinnen.
Kees wordt derde vandaag met tien en een halve kilo.
Kees heeft in anderhalf uur toch nog dik tien kilo vis kunnen vangen. Als die niet was begonnen met de vaste stok en vanaf het begin aan de overkant bestookt had met wormen dan was hij dik eerste geworden. Daar stond de top niet stil na iedere worp. Ben er even wezen kijken want bij mij stond alles stil. Zelfs geen lijnzwemmers ik kreeg ze weer niet op m’n voerplek laat staan dat ik ze aan het azen kreeg en ze kon trickeren tot een aanbeet.
Sorry voor de kwaliteit van de foto’s wordt tijd voor een nieuwe viskamera.
Dan komen we bij het kop nummer en daar zit de champ voor alweer vanavond met bijna 23kg vis. Het net moet met drie man uit het water worden getrokken om alles heel te houden. Gefeliciteerd gast weer een mooi aantal vissen in een paar uurtjes gevangen.
Als ik thuis kom heb ik geen zin meer om het verhaal te maken zo ook Mike krijg ik ge-Watsapp.
Thuis zit Henny haar favoriete serie op de BBC zonder reclame er tussen door te bekijken. Alle tijd dus om alles uit te laden en op te bergen. Pas voor 25 juni weer nodig en een borrel in te schenken. Ik kan nog net het laatste stukje voetbal zien dat Nederland wint van Engeland en door gaat naar de finale tegen Portugal.
Natuurlijk watsapp verkeer naar John en zijn bloed fanatieke schoonvader plagen. Dat kunnen je aan beide van ons overlaten iemand plagen. De avond sluit weer fantastisch zo…
Reactie’s
Hoi Freek,
Zo, dat was een best avondje vissen. 3 grote gewichten en dikke hybride blankvoorn voor Mats van 42 cm super mooie vis! Tussen al dat geweld de rest allemaal 1 visje….
Weer zat lekker mee .
Volgende visavond is op di 25 juni.
Gr mike
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/08/DSCN8389Wp2.jpg679906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2019-06-06 09:12:002023-08-28 09:39:56Buckaroo’s 19.5 Voornse Kanaal de Bieb
Gisteren 4 juni 2019 met Code Oranje is het vissen afgelast. Safety First natuurlijk en verplaats naar vandaag. Vissen we wel twee avonden na elkaar maar iedereen vindt dat natuurlijk prima. Van de storm niets gemerkt op de Rijksstraatweg in Hellevoetsluis. Beetje wind en vijf centimeter water in de regenton van het dak. Die had ik schoongemaakt zodat ik schoon water spaar voor de tuin. Nihil dus.
Als ik aankom om half vijf trek ik als zesde een nummer bij Mike en jahoor het kop nummer 15 naast Mike. Komt denk ik omdat nummer 9 al was getrokken door Tjeerd. De broers Kees en Marco staan erbij en zeggen dat is goud. Met twee vingers in de neus vandaag voor jou. Ze moeten er zelf om lachen en ze kennen het water natuurlijk beter dan ik als roofvisser. Ik vindt het best en gaat m’n stekkie in richten. Kees weet beter en trekt een nummer ver naar voren. Marco zit naast Mike. Heb er zin an vandaag.
De grappen zijn niet te tellen.
Dat het gister is afgelast is prima natuurlijk want nu was er in Hellevoetsluis niets aan de hand. Een paar regen spetters en dat was het. Maar in de rest van het land was er toch flinke schade. Je zal maar te water gaan met je spullen.
Dan denk je dat je goed zit.
Ik ga voor de zoete maïs vandaag. Heb nogal wat in gevroren van onze sessies op het Haringvliet. Heb nog een blik hennep staan en mik die er door heen. Staat nog een zak neutraal voer van 10kg gekocht bij Mario en die maak ik aan. Twee keer zeven. De maïs is wat nat uit de vriezer dus wat beschuitmeel er door heen om vocht op te nemen en gaan met die banaan. Ik vul eerst grote korven, wat voer, dan de Maïs en hennep en weer wat voer. Het werpt goed en maak een flinke voerplek aan. Die platte dikke jongens, de brasem waar we op vissen zullen wel honger hebben na de paaitijd.
Thanks Mike sta ik er ook een keertje op.
Maar het is dramatisch slecht in dit vak. Ik heb na een klein half uur alleen maar bellen op de voerplek dus ben er helemaal klaar voor. Maar die zijn ook net zo snel weer verdwenen. Ik voer weer een paar dikke korven maar kan ze niet meer lokken. Vang wel een dikke bliek van een kleine 600 gram en dan denk je dat het gaat gebeuren. Maar niets, nada, geen tikkie meer zelfs geen lijnzwemmers. Ze zijn er gewoonweg niet meer. Lange onder lijnen, korte, zelfhaaksysteem, method feeder, Alle maïs varianten gebruikt, maar ik geloof er echt in dat je ze op maïs producten ook moet kunnen vangen.
Mike naast me vangt in ieder geval wel een platte.
Bij de buren hetzelfde en uit het niets pakt Mike nog een moei brasem na drie uur vissen. Het is taai, bar en bar slecht. Het water staat stil in het kanaal misschien is dat het probleem. Morgenavond gaan we weer voor wedstrijd 5. Ik geloof in m’n voer. Hoop dat ik dan een beter plekkie loot want voor in heeft Wilmer net als vorige week toen hij ook het kop nummer pakte zeven brasems gevangen. Vooraan heb ik nog nooit gezeten maar zo af en toe beweging in de top van je hengels zou wel fijn zijn.
Wilmer weer gefeliciteerd ik hoop dat iedereen op tijd thuis was.., hier is het momenteel bar en boos….Morgen herkansing en hoop dan dat vis het een beetje doet.
Woensdag 29 mei 2019 komt Joey na schooltijd langs en ik voel em natuurlijk al. Die wil gaan vissen. Na wat mee te hebben gegeten komt het hoge woord er dan natuurlijk uit. We kunnen ook ff gaan vissen. Wil ik wel en dan wel vanaf de kant. Ik heb helemaal geen zin om de boot te traileren. Er was wat tegen stribbeling maar er werd dan uit eindelijk toch ingestemd.
We beginnen bij de vuurtoren maar dat is niet mijn plekkie. Joey heeft daar in het verleden goed gevangen maar ik ga er eigenlijk alleen okt. dec. feb. heen als het te druk is op de Punt. Je moet er gewoon in geloven in je kunstaas en dat geld ook voor je stekken. We vertrekken dus na een dikke drie kwartier want we zien dat er niemand op de Punt zit.
De eerste is gelijk een dreumes.
Op de Punt daar zit je gewoon heerlijk zeker nu met westen wind in de rug. Je gooit tot Middelharnis met 10 grams loodkopjes. Ik doet er een Fox aan m’n shadje voor hier al jaaaren en wordt sceptisch aan gekeken door m’n maatje. Wat moet je met die oude troep.
Maar die oude troep werkt nog.
Het is eventjes weer heerlijk en oude tijden gloren. Elke worp een ferme tik, missen en eventjes laten liggen, dan flink binnen halen en meestal heeft hij dan de shad nog in de bek. Ze zijn niet groot. Klein zelfs maar de lol is er niet minder om. Vadertje glasoog gaat helemaal los vanavond. Ze hebben de shad in de staart of plat in de bek want de meeste laten los na een worsteling van enkele meters. Er zijn er die zelfs tot aan de oppervlak vast weten te houden. Wat een agressiviteit in dit jaargetijde ook onder die dreumesen dus.
Er zit zo af en toe een mooie bij maar net met de dreg in het lipje.
Elke worp geeft wel een reactie aan tikken best harde maar ik kan ze niet haken. En dan die natte scheten levert vis op. De shad laten liggen en een stukje slepen. Als hij dan wordt tegen gehouden sla dan maar wat dan is het hangen. Lijkt of ze de staarten van de vissen af bijten uit agressiviteit om later terug te komen om te foerageren. Ze hebben natuurlijk honger geleden en Snoekbaarzen doen dat nu eenmaal. Uit agressie op jacht gaan. Een voorraadje aanleggen voor moeilijke tijden. ie vissen kunnen zonder staart niet meer vluchten maar blijven wel leven. Daarom vang je ook altijd de grootste rond om de school jagende vissen met dood aas of je shad zo rustig mogelijk bewegen. Ik zie m’n Oma ook niet horden lopen of polsstokspringen. Dus die oudere vissen gaan ook niet moeilijk doen als het makkelijk kan en die zijn niet vies van verse levende visjes zonder staart die hulpeloos tegen de bodem spartelen.
Maar de meesten hebben dit formaat je mag het niet eens een dreumes noemen.
Maar we zitten lekker daar in het zonnetje en de rest, er zijn er inmiddels meerdere vissers aangesloten maar we kunnen ze niet verstaan. Die willen een Punt-ganger met al zijn ervaring geleerd van de tovenaar van de Punt “de Hugo” te verslaan. Die kon elk mosselbankje, richeltje, gaatje, ondiepte, heuveltje vertalen bij elke weersgesteldheid of stroming hier op deze plek. Terwijl ik zo af en toe wat vang al is het niet groot kijken die toe. Hier vissen is een discipline apart en niet zo makkelijk. Best wel strakke stokken een soort bezemstelen die een haak kunnen zetten op meer dan tien meter diepte op een half voetbalveld ver weg. Dan ook nog een tachtig meter een twintig grams shadje weg kunnen zetten met of zonder wind. En als de sluis open staat en het stroomt er dan doet vijfendertig gram ook mee om de bodem te bereiken op die afstand. Ga er maar aan staan heb er menig hengel voor aangeschaft voordat ik de goede had. Voor mijn dan want een ieder ander die naast me zit zal een andere stok adviseren.
Ma
We hebben weer heerlijk gevist en Joey een stuk wijzer. Die zit ik natuurlijk naast me en ik zit em te plagen want hij krijgt geen tikkie, stootje, aanbeet, nano niets om op te slaan. Heel frusterend natuurlijk terwijl ik elke worp wel een riedeltje voelt zo dat ik weet dat ze er zijn. En vissen dat kan hij wel dat hoef ik em niet bij te brengen. Geduld misschien want de vis is er. Dat moet hij nog onder de knie krijgen want zelfs met mijn shadje kan hij ze niet activeren tot een aanbeet. En dan is het natuurlijk gezeik wat hij moet aanhoren op de terugweg. Er komt natuurlijk een tijd dat dat andersom is en die gaat snel komen ben ik bang van….
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/08/DSCN8365BewWp2.jpg679906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2019-05-29 16:54:002023-08-27 16:58:06De Punt en de vuurtoren
Het gebeurt me niet vaak maar een wedstrijdje vissen met de BP buckaroo’s gaat niet lukken vanavond dinsdag 28 mei 2019. Zal je zien natuurlijk dat er deze keer wel leuk vis wordt gevangen door alle deelnemers. Ik zit dan ook diep in zak en as en moet me vermannen de rest van de week met m’n leven of dit wel zal goed komen.
Gelukkig krijg ik van Mike een verslag van de wedstrijd met de uitslag en zal vragen of de rest misschien een fotootje heeft gemaakt;
Het verlag van Mike;
Zo dat is 3, iedereen vis en wat voor vis. Marco tot nu toe de grootste brasem van 59 cm. Wilmer net vol brasem. En Tjeerd en Nico eindelijk hun vis!!!
Theo was dit keer de Sjaak, en was met kanis en vlonder is zijn geheel in het water gegleden. Theo moet schade nog opnemen maar telefoon is ieg weg. Theo stond tot aan neusvleugels in water en hoop dat hij geen kou heeft gevat.
Iedereen bedankt voor hulp en droge kleren. Ook weer les voor ons om reserve setje mee te nemen.
Theo zijn leefnet was gekraakt maar diverse hebben 2 flinke brasems en handjevol voorn voorbij zijn komen, ik heb gewicht afgemaakt op 2500gr. Dinsdag 4 juni is de volgende!
Gr Mike
Dit maakt de avond helemaal goed, daar heb je een maatje voor.
Leuk om nog even te vermelden dat de 23740 het tweede hoogste gewicht is , Arno heeft dit nog op zijn naam staan met dik 25 kilo. Maar een waardige prestatie !!!!!
Gr Mike
Reactie’s
Hoi Freek,
En dan krijg ik het berichtje van Mike omdat ik verhinderd ben dat ik waarschijnlijk weer op 9 zit. Hahaha
Op 29 mei 2019, om 14:53 heeft m.piepenbroek <m.piepenbroek@chello.nl> het volgende geschreven:
Zondag 26 mei 2019 zijn we dus wat later omdat we gisteravond laat er uit gingen op de trailerhelling. Ik ben gister naar na middernacht naar bed gegaan maar Joey heeft tot half drie met Henny zitten ouwe-sexhostessen. En hij maakt me vandaag wakker met een bakkie koffie om acht uur. Wat een Bassbustermaatje heb ik gevonden helemaal goud.
We gaan dus op stap met een goed gevulde tas met broodjes en soepen als ik de straat uit rijd en een tikkend geluid hoor. Er zal wel wat uit de deur hangen hoor ik van rechts maar daar ben ik niet zo zeker van. We stoppen gelijk bij de bushalte en ik hoor van dit geloof je niet moet je dit zien. Een deel van de lampen die we gister hebben opgeruimd. Hoe komt dat nu in de band. Een raadsel die we nu nog moeten op lossen. Maar gelukkig zaten die pinnen in het dikste gedeelte van de band.
Het ligt nu op de band maar gelukkig zat het in de dikste gedeelte van de band.
Voor de zekerheid rijden we terug en pakken een reserveband en wat gereedschap uit de schuur. Dit keer zijn we, de Bassbusterboy’s daar op voorbereid vanmiddag als de band plat staat. Dus een drie kwartier later staan we aan de waterkant en de band blijft gelukkig hard.
Daar wil hij al de week mee trollen.
We starten langs vogel eiland eerst werpend en daarna al trollend richting het Spui vissen. De zeedijk is uitgesloten door de wind anders zouden we daar langs trollen op 3-4 meter maar dat is een moeilijk traject al met wind kracht bfr2 laat staan met vijf (witte koppen een examen vraag). Joey heeft in m’n collectie zacht kunstaas een paar pluggen gevonden die die heeft verandert en alle haken vernieuwd. Hij wil er met alle geweld mee aan de slag vandaag dus hoppa over board ermee aan een zware stok. Ik hoop zo dat er een zware groene gast op duikt voor em.
Het hoeft natuurlijk geen roofvis te zijn.
We zien zat op de stekken maar kan natuurlijk ook witvis zijn want we zien niets jagen.
Maar we blijven proberen op onze stekken op het Spui.
Geen jagende vis dus nee geen geen aanbeten.
Er is genoeg te zien maar ze trickeren tot een aanbeet is een andere zaak.
Genoeg activiteit op de stekken maar we kunnen geen roofvissen activeren. We zien ook geen steigers in de scholen vis. Ne het wordt een vroegertje vandaag.
Eindelijk dan een serieuze aanbeet niet te missen.
Eentje laat het niet op zich zitten en pakt toch mijn shadje. Wat een heerlijke aanbeet was dat uit het boekje. Met de stroom mee gooien en in een heel, heel lang binnen draaien zodat het zweefmoment vlak boven de bodem wordt verlengt en dan wordt hij m’n shadje van Berkeley 7 cm met een loodkop van 25gram vol gegrepen. Een klassieke aanbeet uit het boekje. Wat een ramm en twee drie keer vertrekken naar het diepe met een gierende slip. Heerlijk zo’n drill op stromend water.
Gaat een hele nieuwe wereld voor me open spaghetti met hete zoete saus en appelmoes.
Terug naar Hellevoet heb ik me op verkeken. Heen naar het Spui zei ik al dat het lastig terug varen was maar De wind is alleen maar aangetrokken. We hebben er dik anderhalf uur over gedaan om dat stukje te harken. Golven kwamen over de voorsteven en liepen zo naar binnen met de motor op 20-25 km per uur. Harder varen kon echte niet met klappen op de golven. Zo af en toe twee meter. De boot kan het wel hebben maar onze kleding die we vanmorgen hebben uitgekozen niet. Tot op onze onderbroek nat dus..
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/08/Schermafbeelding-GoProWp.jpg496906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2019-05-26 16:12:002023-08-27 16:34:31Haringvliet voor vandaag
Zaterdag 24 mei 2019 hebben we samen de Busterboy’s ’19 de studio opgeruimd en stellingen en kasten heringedeeld. Na het eten van die heerlijke Victoria aardappels van Arie daar frietjes van gemaakt met bitterballen dit keer oppert Joey om naar de punt te gaan. Ons nieuwe jaar begint niet op 1 januari maar de eerste dag van het roof vis seizoen.
Dan moeten we opschieten want natuurlijk wil hij met de boot. Het is half negen dus hebben we een nog wel even. Vanaf de kant heb ik geen puf meer heel de dag gelopen en gestaan. Schroeven en boren in de onmogelijkste standjes. We zijn samen net buurman en buurman. De gekste dingen gaan mis. Ook zal het wel vol staan op de kant de eerste dag van het seizoen en als we aankomen is dat ook zo. Er is al een rubberbootje op de stek dus beginnen we bij de vuurtoren.
Dit maakt de avond helemaal goed, daar heb je een maatje voor.
Daar bij de vuurtoren sla ik drie gaten in de lucht. Normaal zeker vis op die beuken maar mis ze volledig. Ik vis zonder dreg dus zet er na drie missers toch eentje op. De derde is een natte scheet. Als of je vast loopt in het wier, de shad wordt tegengehouden, lijkt stroming maar dan zwaarder. Sla dan maar want dat zijn de mooiste. Maar zo vroeg in het seizoen vergeel ik nogmaals te slaan om de haak te zetten. Kan goed dat de vis zo agressief is dat hij of zij de shad dwars vast houden tot aan het oppervlak. Zo ook nu na toch verschillende runs en slaan met de kop zo hard dat je bang bent hem kwijt te raken in de strijd. De hengel krom tot in het handvat hoepeltje rond af en toe slaat de top heen en weer door het heen en weer slaan van de vis die nu recht getrokken wordt naar de boot. De vluchtpogingen van de boot af zijn verleden tijd. Maar toch een metertje onder het oppervlak, Joey staat al klaar met het landingsnet vindt vadertje glasoog het welletjes en ineens is de spanning op de lijn weg. Uit het niets. Das balen geen fotootje van de eerste van dit seizoen.
Dan zwemt er een bever vlak naast de boot en voordat ik m’n kameratje heb is hij al bij de oever.
We gaan de haven in omdat Joey liever met zijn eigen hengel en kunstaas vist. Logisch natuurlijk en als we weer richting Haringvliet vertrekken gaan we richting werkhaven want de Poolse medevissers in de rubberboot houden het voor gezien. Dus op naar het Freek Oosterhuisplein ver buiten het bereik van onze buitenlandse vrienden aan de oever vlak bij de dukdalven proberen we het nog even. En dan maakt de jeugd het helemaal goed vanavond. Een mooie aanbeet en dito drill. De vis gaat op zeven meter water vijf keer door de slip en de hengels staat hoepeltje rond. We zijn er reuze blij mee om deze te scheppen en er een plaatje voor het het leven van te schieten. Alsnog gaan in we in het donker traileren vandaag en blij dat we toch nog even zijn gegaan in het late uurtje. Gelukkig kan dat en daar ben ik reuze blij mee binnen een half uurtje liggen we op de stek vanuit huis. Wat wonen we hier toch fijn in het delta gebied van Nederland. Morgen dan maar wat later op het water.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/08/DSCN8349.bew2Wp.jpg562906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2019-05-24 16:08:002023-08-27 16:36:11Eerste dag 2019
Zondag 19 mei 2019 na het debacle van vorige week op de brasem gaan we nu met wormen vissen op de rovers. Nog nooit gedaan dus ben benieuwd hoe dat er aan toegaat. We moeten nog twee wkn wachten door het gesloten seizoen en we staan te trappelen das zeker.
Nog nooit gedaan met wormen vissen aan de dropshot hengel op zoek naar dikke rovers. Wel met kunstaas wormen, maden, spinnetjes etc. pielen langs kade muren en onder flonders in de havens. Maar op het grote water nog niet gedaan. We hebben er zin an samen met Joey. Paar doosjes pieren gehaald van flink formaat.
De verpakking is prima.
Ik weet zeker dat de verpakking duurder is dan de inhoud maar ik begrijp van Mario als je die wormen in grote verpakking zou kopen er er gaat er eentje dood je ze allemaal na een paar uur weg kan gooien. Ze zijn ook heel slijmerig en een dikke laag slijm zit aan je vingers bij het monteren aan de haak. Ze zitten per twaalf in een doosje.
We worden weer verwelkomt door wuivend riet maar niet door de wind.
Wanneer we aankomen bij de helling worden we wee begroet door dikke brasems die nog steeds in de paaistand staan. Daar moeten miljoenen eitjes liggen en als dat uitkomt moet dat een fantastisch gezicht zijn van kroelende donderkopjes. Nu maar hopen dat er flink wat luis, krill, alg en plankton uit dat wier komt.
Het traileren gaat steeds sneller.
Dat het op school zo moeilijk is om wat op te steken, daar merk ik niets van. Eén keer voordoen is genoeg en de volgende keer kan ik het over laten aan de wedstrijd visser in spé. Nee dat gaat formidabel.
De eerste is een jaarling.
De eerst is me toch een beuk… maarnietheus. Het is er eentje van vorig jaar. Maar de tweede is een serieuze kandidaat. Na een goede dril want we zitten op vijf meter water in de haven dus de vis gaat er een paar keer goed vandoor dwars dor de slip heen heb ik er een goede dikke negentiger snoekbaars aan. Of schat ik er dertig centimeter teveel aan door de spiegeling van het water. De grootste vissen worden verspeelt hahaha nee ik plaag m’n maatje maar want. Zo ijverig als Joey is zegt dat die em wel wil landen en natuurlijk gaat dat fout de eerste keer. Vissen van dat formaat kan je achter de kop pakken maar hij wil de kiewgreep doen. Bij een snoek is dat oké want die doet z’n bek open bij de landing maar een snoekbaars doet dat niet en dan is dat lastig. Dat moet hij natuurlijk wel een paar keer horen vandaag maar hij kan er goed tegen en is niet op zijn mondje gevallen en krijg genoeg feedback.
We doen het best wel lekker zo.
De meeste vissen zijn rond de vijftig centimeter zo af en toe een jaarling maar ook een uitschieter in de zestig centimeter.
Af en toe best een mooi formaat.
Wat helemaal leuk is dat Joey zijn PR vangt vandaag een snoekbaars van 58 cm en dat is een mooi begin van het seizoen. Dan heb je wat om naar uit te kijken.
En weer een mooie aanbeet.
Nee we zijn lekker bezig en ze zitten tegen een talud waarschijnlijk gevormd door het draaien van de grote boot van rijkswaterstaat die hier de boot omdraait om aan te leggen. Daar ankeren we en dan vlak achter de Bassbuster maken we gebruik van een kleine meter verschil dus lekker uit de wind je aas naar de overkant van het geultje gooien en tegen de rand om hoog tikken.
Ze worden steeds mooier.
Je mak niet vissen met kunstaas groter dan twee en halve centimeter deze twee maanden maar een worm van twintig centimeter mag wel. Oké en daar maken we dan gebruik van vandaag. Wij knippen ze in drieën want dat werkt prima vandaag. We dachten te weinig te hebben toen we begonnen maar het valt mee. Meestal zit de worm nog na vangst van een vis aan de haak. Door dat knippen kunnen we makkelijk met z’n tweeën de de dag door komen met een doosje die is dan ook helemaal leeg. De tweede is nog voor driekwart vol. Is toch ±45x de haak beaast.
Tot nu toe blijven de reuzen moeilijk te trickeren voor mij.
De meeste zijn allemaal rond die vijftig centimeter. We hebben gewoon een geweldige dag hier in de haven. Lekker uit de wind en je bent bezig.
Een mannetje nog helemaal paai zwart.
Dan toch nog een mooie van 67cm kunnen landen helemaal nog donker gekleurd.
Volgens Joey is dit een creatieve foto.
Wat een mooi exemplaar en de dril is fantastisch op dit lage water in de haven. Twee drie keer gaat hij er vandoor en heerlijk, heerlijk is dat. Dat weet je alleen maar wanneer je dat heb meegemaakt. En em dan weer los laten. Weet niet wat lekkerder aanvoelt de tik van de aanbeet, fantastisch de dril heerlijk en dan het los laten…
Ook de kleinste zijn voor mij.
Ik blijf ook tussendoor van die dreumesen vangen.
De nieuwe Rex Hunt.
Tja en als m’n maatje dan ook nog vissen gaat kussen wordt het tijd om wat te gaan eten.
KLM vliegt mee naar Stellendam.
Als we over het water scheren met een gangetje van 50km per uur kom er een zwaan meevliegen en als ik het gas wat losser laat vliegt hij langzamer en wanneer we dan gas geven vliegt hij mee. Tot aan het natuurgebied dan vliegt hij een paar meter boven de boot, kijkt naar beneden en zwaait af naar rechts naar het natuurgebied. Fantastisch toch is dat vissen. Alles er om heen, de voorbereiding, alles klaar maken, materiaal klaar maken, de natuur om je heen en als je mazzel heb nog een visje vangen ook.
Je parkeert de boot in het rustige seizoen gewoon aan de steiger.
We vissen eerst nog eventjes bij de sluis van haven maar op twee aanbeten valt er niets te registeren en na een dikke half uur gaan we naar de ‘Stelle’ één van de betere visstekken aan het Haringvliet. Wanneer het is dit gedeelte van het seizoen nog niet zo druk is kunnen we de boot aan de steiger laten liggen. Anders duwen we hen naar de andere kant van de steiger of gaan naar het frietkot van Middelharnis. Die is wel wat vriendelijker voor je poeplappert.
Tot nu toe is dit de lekkerste vis van vandaag.
Een kapsalon van vis voor m’n maatje en een kabeljauw met een broodje saté voor de bassbuster gaat er wel in na zo’n drukke ochtend. We knappen weer helemaal op. Hou er wel een tennisbal van over op m’n scheenbeen als ik misstap wanneer van board stap maar het valt allemaal reuze mee op de pijn na.
BonusVis.
We zijn het er over eens dat we niet meer terug gaan in de haven van Stellendam maar terug gaan naar de werkhaven van Hellevoetsluis. De eerste worp liggen we door de wind over elkaar heen en ik krijg gelijk een aanbeet. Joey tikt zijn hengel omhoog waardoor hij m’n lijn raakt en het lijkt of ik een aanbeet krijg maar die geintjes heb ik zelf al zo vaak meegemaakt. Ik weet zeker dat ik een aanbeet voelde en laat de worm neervallen, het loodje wel te verstaan en na de tweede tik voel ik weer tegenstand. FF wachten en aanslaan. De mooiste vis van vandaag komt boven kijken en die schep Joey ook ff met begeleiding een baars van 51cm en een dikkerd. We zijn er reuze blij mee.
Bijna bonusvis.
Ook Joey pakt nog een mooie baars wat is het een heerlijke dag zo.
Wat is dat een rare aanbeet.
Wanneer Joey een wel hele rare aanbeet te verwerken krijg. Ik kijk naar de top en zeg volgens mij is het een vuilnis zak en daar moet hij wel om lachen. Misschien is het een hele dikke en komt mee en door de stroming uit het Voornse Kanaal lijkt dat maar dan zien we een vieze oude lap. Hilariteit aan board. Dan komt Liquenda II thuis en draait in de haven om op zijn ligplaats te komen boven op onze stek. Daarom is het daar een goede stek in het net wat dieper gedeelte gemaakt door het draaien van de grote boten. Maar voor ons is het gedaan. We gaan nog even net buiten de haven vissen op het Freek Oosterhuis plein maar dan op vier meter net naast de palen maar net als vanmorgen geen enkele aanbeet. Het was weer genieten vandaag van het weer, het vissen en de natuur. We nokken af en gaan naar de Lasagne van Oma Arkenbout. Heerlijk.
Donderdag 19 mei 2019 ben ik wat vroeger als gewoonlijk en trek je wilt het niet geloven nummertje 8 naast de plek van vorige week. Door de bank genomen worden er lootjes getrokken maar iedereen zit toch steeds weer in hetzelfde gedeelte te vissen. Tjeerd die weer naast me links zit presteerd het zelfs om steeds hetzelfde nummer te trekken en vandaag was hij toch één de eerste om een filmkokertje uit de zak te halen bij Mike.
Ik ben er vroeg bij vandaag en trek als vijfde het nummer acht. Niet te geloven ik pak altijd de stekken recht tegen over de woningen bij de nesten van de meerkoeten. 6, 7, 8 of 9.
Ik pak dik uit vandaag.
Heb de boulonaise hengel meegenomen om op tien meter te vissen als tweede stek en gooi daar zo nu en dan een balletje voer. De feeder om dikke korven voer aan de overkant neer te smijten en een method feeder omdat ik vorige keer alleen maar lijnzwemmers had op de feeder en elke keer een gat in de lucht sloeg. Dan maar het zelfhaak systeem en om het voer toch op de bodem te krijgen gebruik ik de feeder met dichte plastic korfen om zo nu en dan voer te brengen. Dat is voor vandaag de taktiek.
Naast me komt Kees zitten op mijn plekkie van vorige week.
Links van me zit Tjeerd weer die heeft een abonnement op nummer 7 en daarnaast Marco. Op Harry na dus die nu voor aan zit zitten we weer allemaal bij elkaar. Toch is het Marco en wormenknipper die weer de eerste dikke platte vangt net als vorige week. Nu maar hopen dat het niet weer zo lang duurt op de volgende. Toen ging die snel van start maar ving heel laat in de wedstrijd z’n volgende vissen.
Bij Kees gaat het formidabel.
Bij m’n buurman Tjeerd en mezelf blijft het angstig stil aan de overkant maar bij Marco en Kees daar gaat het beter. Het moet veel beter want vier dikke brasems in drie uur is nog niet veel voor dit top water maar voor dit jaargetijde nu de vissen wel wat anders aan hun hoofd hebben is dat niet gek. Kees die vist op exact dezelfde plek als ik vorige week tegen het talud aan de overkant vangt nu wel zo nu en dan zijn vissen en zo ook Marco op plek zes.
We krijgen toch een hoosbui over ons heen.
Ach, het is heerlijk weer en de trui kan al snel uit maar naar het eind van de wedstrijd begint het te betrekken. Eerst een spettertje. Zal ik de paraplu uit de auto halen maar het stopt alweer en de zon heeft weer de overhand maar na een half uurtje wordt het echt donker en dan is het raak. De buren zie ik niet meer en ben blij de plu te hebben opgezet.
Er zijn er meer die hebben opgeruimd.
En als het dan even stopt met regenen gooi ik alles in de auto. Dat is makkelijk thuis alles gelijk uitpakken en drogen in de garage. Dan doen er meer want de meesten zitten nog zonder vis. Er zijn er zelfs al thuis aan de warme chocomel. En als alles bijna in de auto ligt komt er nog zo’n bui over en ben ik alsnog zeike nat en ben blij dat ik alles kan uit hangen in de garage. Morgen weer een dag dan pakken we alles weer droog in voor de volgende morele dreun…
Natte boel en weinig vis, hoop dat het snel een beetje beter gaat. Ik heb de planning moeten veranderen, omdat t Mun vol zat op 2 juli. Deze dag moet anders worden ingedeeld. Ik kom hier asap op terug maar denk eraan om in land van paling te gaan zitten of een keer een hele dag op kanaal? Mochten er nog ideeën zijn laat dat dan even weten,
28 mei is de 3e wedstrijd, het weer kan dus beetje opknappen…
Ik heb nog een extra dag potverteren net als voorgaande jaren ingepland op 19 sept op de Vossenkuil.
De planning er nog even bijgedaan voor zekerheid voor diegene die niet mee vist met zomeravond.
Donderdag 12 mei 2019 Joey heeft nog een baaltje maïs liggen en wil die aan de kippen geven. Ik zeg waarom gaan we er niet me vissen op het Haringvliet. Is goed want al het om vissen gaat is die altijd te porren. zo gezegd zo gedaan ik week ze en zal ze koken zodat we zondag heerlijk tegen een talud kunnen ankeren en lui op de brasems kunnen gaan vissen.
Dus ik krijg een emmer maïs en laat die weken in water om na een paar dagen later op het vuur te zetten. Heb voorheen in het vorige millennium wel tarwe gekookt gekregen van Peter Baan en weet dat dat heel veel vocht op neemt ook al week je ze een paar dagen. De pan is dan ook net groot genoeg. Wat vanille stokjes er bij gedaan nog uit Indonesië meegenomen voor extra aroma moet het em gaan worden
De haven ligt er helemaal vol mee.
Wanneer we bij de helling arriveren is het toch jammer dat ik m’n dikke jas niet heb meegenomen. De zon duikt weg en donkere wolken arriveren aan het Haringvliet. En terwijl ik de boot klaar maak zie ik de brasems in het riet naast de heling.
Heb er een hard hoofd in zal vandaag taai worden.
Die zijn al volop met de paai bezig en het riet beweegt overal waar je maar kan kijken. de vissen zitten ook vol met paai beschadigingen en zwemmen allemaal achter elkaar aan. Heel de haven is vol gelopen met grote brasems. Dat wordt wat zo dadelijk misschien zijn ze helemaal niet langs het talud op die grote plas. Maar hopen op winde en dikke voorns dat die er wel zijn.
We gooien een marker uit en voeren er een paar meter vandaan.
Net buiten de haven op het plateau voor de gaten naar het natuurgebied zien we op de fishfinder dat het dicht ligt met brasems maar allemaal half water. Dat gaat em niet worden hier op de bodem. Hopen dat we ze naar beneden kunnen lokken met die kilo’s maïs.
Maar we zien dat de vis weinig zin heeft in voedsel.
Maar alles zwemt voorbij naar de paaigebieden. Aan voedsel tot zich nemen daar hebben ze geen trek an.
We ankeren op twee meter water en laten ons zo af en toe afzakken naar dieper om te voeren.
Het is inmiddels heerlijk weer geworden en zitten heerlijk in het zonnetje naar de match pennen te kijken die als boeien onbeweeglijk in het water staan. Geen enkele reactie aan de andere kant.
We zien de predators van de bodem komen.
Wel zien we grote rovers door de school witvis knallen die foerageren dus nog wel. Jammer maar het is gesloten tijd ervoor. We hebben ook expres geen hengels en kunstaas ervoor meegenomen. Thuis gelaten want als je dat ziet is de drang wel heel groot om ff te gaan vertikalen.
De brasem (Abramis brama) is een vis die behoort tot de familie van de Cyprinidae. Het is een van de talrijkste vissen van Nederland en door zijn gewicht vaak de belangrijkste vis qua biomassa.
De maximale lengte is 90 cm. Een Duitse recordvis uit 2000 was 85 cm lang en woog zeven kg. Normale lengten zitten in het bereik van 40 tot 60 cm en brasems boven de 70 cm komen alleen in specifieke omstandigheden met een lage stand aan brasem voor.
De volwassen brasem heeft een typische ruitvorm, is afgeplat en heeft een lange aarsvin en een korte puntige rugvin. Zo kunnen ze ’s zomers wel herkend worden als het zuurstofgebrek ze naar de oppervlakte dwingt. De vinnen zijn grijzig of zwart en nooit gekleurd. In de paaitijd kunnen mannetjes herkend worden aan de paaiuitslag, keiharde wratjes op de kop en kieuwdeksel. De kleur is variabel en hangt sterk samen met de helderheid en begroeiing van het water. Bij helder begroeid water krijgt de brasem een bronzen kleur, in rivieren en troebele plasjes is hij meer zilverachtig met een wat gelige gloed.
Zeer jonge brasems worden meestal niet als zodanig herkend omdat de visjes dan nog heel slank zijn. Ze zijn zilverachtig, sterk afgeplat en hebben een lange aarsvin. Ze kunnen worden onderscheiden van voorns door het afgeplatte lichaam en de lange aarsvin. Van kolblei alleen door de schubben te tellen (met behulp van foto of loep).
In elk water dat groot genoeg is komt in Nederland brasem voor. Ze komen veel voor in kleine en grote rivieren, maar ook in sierwater, polderwater, zandafgravingen en kanalen.
De brasem is een scholenvis, zelfs de heel grote exemplaren komen nog in kleine groepjes voor. Op gunstige plaatsen graven de brasems gezamenlijk in de modder of het zand, waar ze eetbare bodemdiertjes uitfilteren. Modder en plantendelen worden weer uitgespuugd. Soms schakelen brasems over op watervlooien of andere diertjes in de middelste waterlagen. Ze prefereren de diepere gedeeltes van het water. ’s Avonds en ’s nachts azen ze wel vaak op ondiep water. Soms zijn ze overdag in de 10 tot 15 cm grote ‘brasemputten’ te zien langs ondiepe oevers.
Ook hier weer rovers in de school vissen te zien.
We zien overal hetzelfde langs het talud. Heel veel vissen te zien maar tijd om te azen is er niet.
We proberen nog andere stekken maar we krijgen ze niet te zien voor een selphy.
Tot overmaat van ramp we krijgen de BBQ ook niet aan. We hebben geen aanmaakblokjes. Normaal gebruiken we de skottel maar zo’n kompleet pakketje zou je toch denken dat het aansteken is en een half uurtje later kunnen de worsten en hamburgers erop.
We gaan verkassen naar de Stelle.
Het pijl zakt een beetje aan board. Eindelijk heb ik m’n maatje gevonden we krijgen trek en dan moet er gegeten worden en het liefst zo snel mogelijk. Dus op naar de haven van Hellevoetsluis. Eerst kijken of er thuis bij Joey aanmaakblokjes zijn maar sinds de open haard is verhuisd naar de stort hebben ze dat niet meer in huis. Het frietkot is nog dicht zien we in de Kerkstraat dus hoppa. Gassen terug naar Stellendam.
Heerlijke frietjes met een stukje kabbeljouw.
Waar Joey me trakteert op een Fish & Chips. Je loopt er wel op leeg op deze mini hap maar het zijn dan ook speciale frietjes horen we vanachter de toog. Ze weten niet dat we frietkenners zijn en de Victoria aardappel is hoog favoriete in huize WarungFreek.
Wat wil je nu nog meer op Moederdag.
Voor een Moederdag kado wordt gezorgd door broerlief Thiemo. Dat wordt vanavond donutsen eten in huize Wolters. Makkelijk hoor tegenwoordig met je mobieltje. Ook wordt duidelijk wat downriggers zijn en opgezocht. Op youtube de filmpjes bekeken want onze matchdobbers staan als boeien kaarsrecht te wachten op de eerste onwillige onderdompeling.
Gelukkig is het een mooie dag want van vis vangen komt niet veel.
Het is heerlijk hoor maar vandaag zijn we vroeg thuis.
We nokken af, toch lang volgehouden voornamelijk door het heerlijke weer.
Ook een uurtje voor de terrasflats en dito voor de helius haven zien we hetzelfde beeld. Heel veel vissen voorbij zien komen maar niets, nada, noppes, nihil, rien du tous geen enkele aanbeet geregistreerd.
Met alle geweld wil m’n vismaatje langs de carwash om de boot schoon te spuiten want dat vindt hij nodig. Kijk, dat is andere koek en nog nooit geopperd door een passant. Dus staan we om drie uur de boot te wassen.
Nog ff gelachen de vissen schoten tussen z’n benen door uit het riet.
We worden weer opgewacht in de haven door duizenden dikke brasems over elkaar heen rollend aan het oppervlak richting rondom en tussen het riet. Ze komen uit het diepe gedeelte van zes meter achter elkaar aan honderden tegelijkertijd en duiken door de rietstengels heen met veel kabaal. Ik zal er ff eentje gaan scheppen voor een foto hoor ik naast me zeggen. Ik wil dat wel zien en pak mijn fototoestel. Dat gaat nooit lukken. Joey stapt het water in maar vergeet dat we getijde water hebben en loop zo naar het riet toe. Tja dat kon vanmorgen wel maar nu staat het een half metertje hoger en zonder te kijken staat hij tot over zijn knieën in het water. En koud dat dat was. Gelukkig kon hij er net zo hard om lachen als ik. En we hebben nog meer lol want de vissen zwemmen tussen zijn benen door maar er eentje vangen met je schepnet is een ander verhaal….
Dat hebben we wel verdiend.
We moeten ook nog een familie pak worsten en hamburgers weg werken. Henny geeft het op na een hamburger en drie verse worsten. De rest is voor jullie en de derde keer wordt de BBQ gevuld door onze kleine pyromaan. Daar heb ik dus een heuse medestander gevonden. Joey wil er zelfs nog een portie dikke frieten bij en met een witte Magnum na zitten voldaan we nog na te genieten van het BassBusterAvontuur in het zonnetje.
