Komt bij dat het in september nog nooit zo warm is geweest. Heel de week al naar de dertig graden die we gisteren dan ook aantikte. Met een beetje mazzel wordt het vandaag 32 graden en dat aan een vijver ver in het oosten des lands.

Om kwart voor acht afgesproken want de poort gaat om acht uur open maar als ik op de aangesproken tijd arriveert ben ik net niet de laatste. Vorig jaar nog stonden Piet en ik waar ik toen met mee reed om die tijd voor een gesloten deur. Maar Piet haalt met zijn grote bus Peter op dat gaat makkelijker met zijn rolstoel. Nee de laatste vandaag dat zijn de twee Tjeerten netjes om acht uur die ik onderweg halverwege al inhaalde. Alle visplekken op het diepe gedeelte zijn al vergeven het is net als in een hotel op vakantie waar de handdoeken op de beste ligbedden al liggen voor dag en douw. Zal toch niet als op de Sprong gaan lijken dat ik er met een handvol scharminkels van gaat afkomen en de rest allemaal dikke vissen gaan vangen zoveel als ze maar willen. Daarom vindt ik “t Mun leuker vissen. Daar zijn de kansen dat iedereen evenveel vangt wat gelijker verdeeld. Is ook geen grote ronde plas maar daar zie je door de ligging iedereen zitten. Maar dat is ook al zo ver rijden vanuit Hellevoetsluis.

Ontvangst is weer goed natuurlijk op zijn Arno’s. Koffie met appeltaart en slagroom. Heerlijk.

Theo en Nico zitten naast elkaar. Maar onze samenwerking vorige keer in de Vossenkuil is ons goed bevallen dus vraagt Theo of ik weer naast hem komt zitten. Prima want zijn koffie is meer dan prima te slurpen. Wil je op de vlonder of in het gras. Ik ben blij de vlonder te hebben gekozen want anders moet ik waarschijnlijk nu nog beet krijgen. Kan ik nog eventjes het kleinste kamertje opzoeken voor een grote boodschap. Dat is hier allemaal prima geregeld en schoon. Een grote pluspunt met de vorige uitstap waar een voordat we al begonnen een wel hele smerige dixie stond je op te wachten. Ik zit dus op een prima plek beetje schaduw van dat boompje is net genoeg om de plu niet te hoeven opzetten.

Aan de overkant zitten vanaf links René en Marcel die als laatste waren om de overgebleven stek in te nemen. Daarnaast Tjeer en Tjeer JR met naast ze de kampioen vaste stok van Overijssel. Links van me dan de buddy’s Theo en Nico. Rechts van me tegen het zonnetje in dat ging met dat Nikonnetje beter maar die kon niet zo goed tegen een vochtige borstzak dus moeten we het doen met deze Olympus Stylus maar die wel waterproof is tot zelfs 10meter. Naast me zit dus Mike die aan de wandel is voor zijn paraplu dobber, daarnaast natuurlijk zijn maatje Kees. Dan Piet, Peter, Arno En Alex met zijn vader Cor voor mij helemaal achteraan aan het begin van de vijver.

Maar het is dan toch al tien uur en een zak pellets verder als dan eindelijk Nico naast me een vis pakt en eigenlijk gelijk met Mike zijn tweede kan netten. Terwijl vanaf Piet to en met Arno ze al aan de tientallen ingaan en allemaal dikke jongens. Wij hier in de hoek krijgen ze niet aan de praat en ook aan de overkant niet. Alleen de beide Tjeerds kunnen ze vanaf de grond met de method vangen maar die gooit dan ook een stuk de vijver in naar rechts in het midden.

Dan heeft Theo er ook eentje en gelijk een mooie dikke vlijtiger. Theo die rode lantaarn ook niets en geeft em dus door. Aan deze kant ben ik nog de enigste zonder vis. Het moet toch eens tijd worden dat ik ook mijn schepnetje nat kan maken. Wat gaat het hier miserabel slecht. Ik zit al weken in een neerwaartse spiraal. De de goede flow is ver weg voor de BassBuster. Staat al weken droog en eindigt met alle competitie wedstrijdjes onderaan. Dat ben ik niet gewent. Ben ik “het” nu helemaal kwijt.

Dan eindelijk na Theo kan ik de lantaarn doorgeven aan Theo en René en Marcel die tegenover ons zitten. Mijn eerste F1 tje is een feit. Hehehe ze zijn nu hopelijk op de stek aangeland. Nu moet ik ze aan de praat houden en pellets blijven schieten. Die vis weet het nu onderhand ook wel na al die wedstrijden van de laatste dagen. Die laten zich niet makkelijk foppen. Zelfs niet met de wonder plu van Peter kan ik ze maar slecht voor de gek houden. Mijn paraplu blijft heel eventjes drijven en zakt dan tergend langzaam naar beneden. Dat moet toch goed zijn zou je denken.

Mike naast me pakt zo nu en dan wel een visje. Het gaat al beter bij Kees die daarnaast zit maar bij Piet, Peter en Arno is het echt bal. Als Mike dan aan het uit drillen is gooi ik richting zijn stek zo’n beetje halverwege tussen onze voerplek in en jawel hoor ik heb gelijk mijn tweede karpertje. En daar wil Theo wel eventjes zijn luie stoel uit om dat fenomeen vast te leggen. Overigens hij heeft toch alle tijd want tot nu toe is het slecht gesteld daar in de hoek met vangen.

Zo mijn tweede is een feit en nu heb ik er toch altijd maar een stuk of drie ’s morgens op die commercials dat is zo vreemd en na de middag loop ik dan door naar de tientallen. Dus ik zit hier best zo als enigste zonder paraplu. Dat ielige boompje naast me daardoor zit ik precies in de schaduw en omdat ik oversteek zal ik maar zeggen op dat vlondertje in die vijver ook in de wind die er zo af en toe is. Zit er heerlijk. Bedankt Theo.

11:55 uur.

Om dan toch nog voor de lunch mijn derde te netten. Wat een weelde hier aan deze kant van de plas.

En jawel een vreugde kreet aan de overkant. Na een dikke misser van Marcel is het voorzichtig landen met een vis van René. Voorzichtig an natuurlijk want die karpervissers hebben eigenlijk een te klein netje meegenomen voor dit werk. En terwijl ik dit vast legt gaat het naast me gewoon door met vangen. Aan de rechterkant wel te verstaan. Want Theo die als laatste zit heeft nog niets gezien om op te reageren. We zitten op een fiets route dus er kmen ook mensen langs om eventjes de benen te strekken , een kop koffie te drinken of een ijsje te eten. Wel leuk hoor staan er plotseling mensen achter je te vragen en kijken wat we aan het doen zijn. Wat is er dan leuker om zo’n kleine die het aan durft een vis terug te laten zetten. Beetje hulp van grote zus en mamma gaat dat wel lukken. Maar een ijsje zit er niet in vandaag voor ze. Die hebben we thuis ook in de vriezer horen we papa zeggen van de oudste. Mooi is dat het hoort er allemaal bij met zo’n dag in de regio we kunnen ze nog net verstaan hier in het Oosten van het land. Heerlijk. Mike pakt er nog eentje voor het broodje bal of tosti en Marcel en Theo zijn de enige die zijn nog vangst loos. Ik had bijna naast Theo gezeten helemaal in het hoekje maar nu we weten dat dar nog geen vijftig centimeter water staat met dit warme weer zou dat een kansloze missie zijn denk ik. Horen we dat er zijn ook wedstrijden geweest deze week dan is er zoveel voer in gegooid. Goed voor de uitbater maar die vissen zijn niet gek.

Lekker hoor een balletje met brood en wat zalf zou mijn veel te vroeg overleden zwager zeggen. Dat was een horeca man en woorden als zalf voor mayo, kachel als fornuis kwamen dan dagelijks aan board. Maar dan krijgt Theo nog een tosti want er zijn er over. Tja en die vraagt of ik ook een broodje wil. Kijk daar wordt ik nu blij van. Eerst vanmorgen koffie op de stek toen ik eindelijk op mijn kanis gesetteld was en die was over heerlijk. Daar kunnen ze hier wat van leren en dan nu een tosti. Die goosert kan bij de BassBuster niet meer stuk. Kon die toch al niet hoor want we liggen elkaar wel.

Na de lunch eventjes langs Cor en Alex. Die zitten waar ik vorig jaar zat met Piet. Hij met de vaste stok en ik met de dobber. Toen zat op de steiger waar Cor nu zit Arno en ik op de plek van Alex. Piet toen met de vaste stok helemaal in de hoek bij die strandhuisjes. Het riet stond een meter hoog.

Arno zit aan de andere kant van het frietkot. Met zijn geheel nieuwe uitrusting. Van hem heb ik die Cresta Identity vaste stok over genomen. Die paste niet in die oranje kleuren. ik ben daar in ieder geval blij mee.

Daarnaast zitten Peter en Piet zich het snot voor de ogen te vissen. Van Piet heb ik die Rive visplateau overgenomen en nu hij zijn setje Shimano wagler hengels heeft vernieuwd voor Daiwa kan ik die ook overnemen. Zo wordt ik steeds completer te zitten in mijn spullen voor deze vorm van visserij het Commerciële karper putjes peuteren.

En dan om twee uur kan ik mijn vierde F1 vangen. Moet wel vermelden dat ik over de gehele dag zes haken ben kwijtgeraakt gelijk bij de aanbeet. Ik heb die lijntjes zelf gemaakt en als we die vast houden en er aan trekken krijgen ze de haak niet los. Ik doet de lijn door het oog, dan een lus en zeven keer erom heen draaien en aantrekken met een beetje spuug. Doet dat zo al van kinds af aan. En hier gelijk bij de aanbeet die verschrikkelijk hard zijn dat dan weer wel is de haak van de lijn getrokken. Nu komt Nico waarschijnlijk met de oplossing in het water zit zeker de knoop losser die moet je aantippen met 3 seconden lijm. Piet stelt voor als ik de hengels komt halen we eens er naar kijken. Ik denk dat het aan de nylon lijn ligt.

Dan om kwart over twee een grote boeg golf naast mijn steigertje. Nico kan zijn derde van de dag vangen.

En aan de rechterzijde van ons is het vandaag werken. Mike gaat maar eens kijken en komt terug met zijn verjaardag kadootje een parapluutje. Issie nu alweer jarig.

Als dan eindelijk Marcel van de rode lantaarn af kan komen. René zal wel ff helpen scheppen. Juist scheppen want we horen Marcel nog zeggen niet scheppen naar de vis maar je begrijpt het al het gaat volledig mis bij onze profi karpervissers. Mijn net zat vast aan een boomstronk hoeren we Marcel zich nog verontschuldigen van deze rooki fout. Altijd de vis brengen boven het net maar de twee vrienden kunnen er wel om lachen en zelfs Tjeerd senior komt eventjes onder zijn plu vandaan om het boeltje nog wat verder op te stoken. Het is een heerlijk groepje Buckaroo’s om een daagje mee te gaan vissen.

Mike is pellets bij Piet gaan halen. Die heeft een baaltje van vijftig kilo bij em maar is er toch al driekwart doorheen met dat continue schieten. Die kan wel een kilootje missen. Het zijn rode door de grill en geven verschrikkelijk de kleurstof af. En of dat het is maar Mike pakt er nog een paar en als die aan het drillen is gooi ik mijn pellet wat meer naar rechts en warempel ik krijg nu ook beet. Weliswaar zwemmen er een paar met een los haakje in hun lip maar en blijft er ook eentje plakken.

En terwijl aan de rechterkant van me alle stokken krom staan zitten wij hier in de hoek waar geen klappen vallen. Nico, Theo en aan de overkant Marcel en René we zitten op het ondiepe van de vijver te vissen hoorde we tussen de middag onder het broodje bal. De rand zal tussen mij en Mike liggen want als Marcel en René meer de vijver in gooien naar het brede gedeelte krijgen ze ook aanbeten. Vanaf Mike en aan de overkant Tjeerd zijn er duidelijk meer aanbeten hoeveel pellets je er ook inschiet.

Met dat warme weer en die zon, het licht dus zitten ze meer in het diepere gedeelte. Raar natuurlijk want ze worden gevangen in de bovenste laag van het water. Ze komen dus duidelijk van de bodem af om het op te halen wat er in wordt geschoten. En dat is behoorlijk wat. Vanmorgen bruiste het water ook bij Arno van de luchtbellen. De vissen die de grond omwoelde op zoek naar pellets.

En dan je gelooft het niet vangt Marcel zijn eerst vis va de dag…. aan de hengel van René genet door Tjeerd. Die moest eventjes een boodschap wegbrengen. En dan de discussie van ie dan die vis is. Is Marcel nu wel van de nul af. En de complimenten aan Tjeerd die wel een vis in dat kleine netje kan krijgen. Maar nu ze naar links in het brede stuk zijn gaan gooien pakken ze beide toch nog een paar karpertjes. Iedereen heeft in ieder geval wat gevangen vandaag de ene wat minder en de ander heel veel.

Dan opruimen, alles de auto in en je even verfrissen. En na een afzakkertje met z’n allen naar Brambachtelijk in Haalderen om een hapje te eten.

Elke keer toch weer één van de hoogtepuntje van de dag en dan alle verhalen over vorige keren en de anekdotes van het werk. Fantastische uurtje zijn dat weer. Je weet het de BassBuster spaart herinneringen en die vandaag is er weer zo eentje om te bewaren.

En weer 210km terug rijden naar huis en als we een beetje doorkachelen dan kunnen we de hele wedstrijd bekijken van het Nederlands Elftal tegen Ierland. Want de eerste tien minuten zijn cruciaal en komen we op 10 achter. Gelukkig hebben we weer een Kieft momentje als troef .

En zomaar 40 reacties die ons via Facebook bij staan hoe we die 32 graden gaan trotseren om een visje te vangen. Grandioos toch.

Ik ben laat vanmiddag. Zit nog in mijn verhaal op de PC van woensdag ochtend met de veteranen. Als om drie uur Leo nog langskomt zijn verhaal doen en op de valreep komt Erik ook nog binnen. Die is op de fiets en is blij wat te kunnen drinken vanuit Rockanje. Dus terwijl ik de auto inpak is het deze keer een vluggertje voor hem. Hij wens me succes en weg is die weer.

Bij Mario is het te gezellig en volgens Mirabel heb ik een heel ander loopje gekregen met die nog verbrande voet. Denk dat ik dat er in houd. Dat loopje dan.

Kortom als de toeter gaat heb ik nog minstens een kwartier nodig om op te bouwen. Dat is een slecht begin. Vergeet mijn heerlijke broodje kebab bij Marco. Door de adrenaline heb ik die ook helemaal niet gemist en dat is toch een teken aan de wand. Hoor pas bij het wegen dat die nog in de auto ligt bij Marco. Nee mijn begin is het vandaag niet. Toen ik al langs reed aan de overkant zag ik dat Theo goed zat met een kop nummer en mijn directe concurrenten Tjeerd&TjeerdJr aan de einde zaten. Vorige week nog de beste stekken. Nummertje zes naast KeesN & keesW was alleen nog vrij.

Ik begin aan de overkant door wat korven met voer te brengen. Simpelweg omdat mijn method het eerste klaar is. Dan snel mijn vaste stok opsteken en daar ook wat balletjes voer brengen op vier deeltjes. Als ik dan mijn voer tafeltje heb gesitueerd start ik met de vaste stok. Ik vang al snel voorntjes maar klein. Heel klein spul. Maar het valt best snel stil. Ik zie wel kleine baars op anderhalve meter die van mijn maaien snoepen. Pak nog een topsetje en gaat er gericht op vissen. Zo vang ik de ene na de andere op een made. En als ik er een wormpje aan doet worden ze groter en moet ik er zelfs verspelen omdat ik te lui bent om mijn schepnet te gaan halen. Die ben ik helemaal vergeten in de consternatie bij de start. Ook aan de overkant waar ik zo nu en dan wat breng en vijf minuten blijft liggen is geen beweging te bespeuren. Nee mijn dag is het niet.

Wat foto’s gekregen van Wilmer tijdens het wegen. Nee Mike kon dit seizoen ook geen potten breken zeker vandaag niet zo te zien. Maar Kees is ongenaakbaar. Wat een glasbak is dat dan. Die krijgt ze toch elke keer op zijn stek aan het azen en heeft een mooi klusje voorns bijeen kunnen vissen. En ook allemaal mooie voorns terwijl de rest het moest doen met maatje sprotjes.

Maar dan op stek één schiet er eentje uit zijn slof. Theo heeft het op zijn heupen deze laatste wedstrijd. Een net vol platten heeft hij kunnen vangen op de kop. Goed gedaan jochie. Zo stormt hij me bijna nog voorbij in het klassement. Het is dik je gegund gabber ook eens een eentje te pakken zoals je het zelf verwoord.

De prijsuitreiking is in het Cafe Het Oude Tramstation. Moet zeggen dat het daar best vertoeven is en Sanna ons daar meer dan voortreffelijk bediend. En groot voordeel voor mij een stuk dichterbij, een thuiswedstrijd dus dan bij de Beren in Geervliet.

Ik zeg volgende keer weer doen. Gelijk publiek erbij en bij Arno melde zich gelijk nieuwe leden aan. Eerst solliciteren bij de BP zegt hij resoluut.

De laatste cijfertjes worden ingevoerd door Marco en zo dadelijk rollen daar de prijswinnaars dan uit zijn grote mouw. Er wordt weer een drankje genomen met een snack. Alles weer prima geregeld door het nieuwe team dit jaar. Mike en Arno hebben het stokje overgedragen aan Marco en Mats. Ze hebben het weer voortreffelijk gedaan. En met de uitjes naar commerciële putjes die Arno nog wel organiseert is dat fantastisch allemaal geregeld. Het is zo heerlijk vissen met de Buckaroo’s. Maar er is geen ontkomen aan we gaan richting de prijs uitreiking. Op naar de finale dus.

Om de eerste drie plekken ging het dit jaar om Kees, Marco en Mats omdat Wilmer verstek moest laten gaan door een nieuw huis of moeten we zeggen een vriendin. Daar benne we nog niet helemaal uit. Wel horen we vanavond dat hij paps wordt in september. Missie geslaagd lijkt me dan. Maar of die dan volgend jaar meer tijd gaat krijgen betwijfel ik dan weer. Mats was er de laatste wedstrijd niet bij. Die ging met zijn meissie naar Spa Max kijken. De uitslag weet je al en die van de Buckaroo’s 2023 was nog in volle gang. Maar toch dan. Zullen we ook maar wijten aan hun prille geluk. Kees heeft de laatste wedstrijd beslist met een net vol voorns. Dat is klasse natuurlijk maar hij is dan ook wel een fenomeen met kieuwen. Of is het schubben want elke keer weet hij de vis te vinden. Ik dacht nog dat hij en Marco natuurlijk een beetje uit hun doen zouden zijn na de vierdaagse in Nijmegen maar niets van dat. Ook klasse gedaan mannen en respect van mij en alle Buckaroo’s. Maar dat gaf mij de kans wat op te schuiven in het klassement dit jaar. Zit altijd op zes maar Mike heeft slecht geloot dit jaar en zit ook niet in zijn flow en Theo zit zoals elk jaar weer altijd in mijn nek te hijgen. Ook Nico is met sprongen vooruit gegaan dit jaar en vangt nu elke week wel zijn vis. Dat gaat dus steeds beter. Met de nieuwe feeders overgenomen van Arno en de opgedane kennis van de Buckaroo’s gaat het veel beter dan voorgaande jaren. Maar Tjeerd vist vandaag beter dan ikke. Of loot misschien beter zoals hij altijd foetert op zijn gelote plekkie’s. En ik schuif dus een plekkie op naar beneden i.p.v. twee punten te pakken op nummer drie en junior in te halen vandaag. Zodoende Paps en zoonlief op vier en drie. Goed gedaan heren Tjeerd. Harry aast al een tijdje op de kanjerprijs en die heeft hij dit jaar te pakken met zijn brasem van 62cm. Dikke felicitatie. En dan Jos. Tja na dertien poedelprijzen moet hij die dit jaar overhandigen aan Glenn. Aan Glenn zijn gezicht is niet af te lezen hoe blij hij is met deze trofee en zeker niet van Jos. Dat is meer die boer met kiespijn zo lijkt het in ieder geval wel. Het was weer een leuk competitie jaar. We hebben nog een paar leuke vis trips in het verschiet en de volgende is al 15 augustus a.s. in de Vossekuil en 10 september ’t Broek bij Gendt dus paspoort mee.

Tjeert gefeliciteerd en goed gevist dit seizoen.

Nog wat mooie plaatjes van Mike gekregen. Die heeft er wel kijk op..

We gaan vissen met de pellets van het huis dus wat kan er nog verkeerd gaan vandaag met dat mooie weer.

Er is nog een plekkie tussen Piet en Peter en gelukkig hoef ik niet al te ver te lopen. Ik heb mijn voet zondag verbrand bij de BBQ van Armand zijn 60 jaar feestje. Ik verzorg daar dan de kachel voor hem. De olie (archide) was zo heet dat die door het aluminium bakje brandde zo op mijn voet. Gelukkig was zijn zwembad open en kon ik gelijk afkoelen. Ik maak eerst mijn method feeder klaar. Zo diep is het hier niet dus dat moet wel lukken. Later wil ik met de dobber vissen. Vaste stok of Zipp systeem met een zalm eitje. Lukt op Land van Paling ook dus waarom hier niet.

Als ik dan alles opgesteld heb dan gooi ik de eerste method een twintig meter verder in het lel. Strak draaien hoeft niet en de lijn zakt netjes naar beneden. Maar heb een poot van mijn stoel niet goed aangedraaid en val half achterover. Wil opstaan maar ziet in mijn ooghioek de lijn al met een ruk strak staan en kan net mijn hengel nog vastgrijpen. Wat een geweld en ik pak mijn eerste rijen karper van e dag. Theo zit aan de overkant en is zo vriendelijk dit vast te leggen. Sta je er ook eens een keertje op zegt hij.

Peter rechts van me is gelijk begonnen met pellets te schieten om de vissen van de bodem te krijgen om te azen. Als die dat eenmaal doen dan is het bal. Er zitten zoveel vis in dit putje dat voedselnijd makkelijk is te creëren. Die wil met zijn zelf bedacht systeem vissen en gelijk heeft die natuurlijk. Niks op de bodem kloten met zelfhaaksystemen uit de oertijd. Dit, deze eigengemaakte uitvinding bevis je alle waterlagen omdat het net zo snel zakt als de pellets die je er bij schiet. Maar die eenden vinden dat ook wel wat en bij Peter is het raak. Daar op zijn stek zit een moeder met drie jongen. En één van die jongere die moeten nog leren welke ze niet moeten opvissen. Moet Peter ff voor tandarts spelen. En die moeder er om heen vliegen en kwetteren van zie je nu wel. Opletten moert je wat je pakt. Elk nadeel heeft zijn voordeel want dat viertal is niet meer op zijn stek geweest.

We hebben allemaal een cadeautje gekregen van Peter en kunnen hier dus ook zelf mee gaan vissen. Denk dat de eigenaren van deze commerciële watertjes dat helemaal niet erg vinden want op zo’n dag schiet je wel vijf kilo pellets om de vissen actief in de bovenlaag te houden. In 2015 zat ik samen met Joop op een steiger en dan schoten we samen de pellets rond de dobbers. Maar als dan Joop of ik een karper drilde en schepte dan schoot de ander gewoon pellets door. ( zie https://bassbuster.nl/2015/08/27/karperput-de-sprong/). Toen was elke inworp gelijk vis. Stonden we eigenlijk alleen maar te drillen. Nu duurt het te lang en moet je steeds weer wachten op de vis tot dat die de bodem verlaat om de pellets te zoeken. Op te halen als het ware om als eerste aan het voedsel te komen. Schieten en drillen is lastig en de pellets komen dan niet precies op je stek terecht.

Vandaag zit ik dus tussen Piet en Peter in en verder naar links zit Arno met de vaste stok te vissen. Linkerkant van de vijver wordt ingenomen door Kees en Mike

Linkerkant van de vijver wordt ingenomen door Kees en Mike. En de rechterzijde zitten Theo, Tjeerd senior, en Tjeerd Junior. Een klein ploegje dus vandaag met negen man.

Enkele foto’s van Mike die links van me zit die en ze vangt onder een berkenboompje vlak bij het eilandje. Dat is wel precies ingooien.

En de foto’s die ik krijg van Theo zijn mooiste exemplaren. Ik denk dat we goed bezig zijn.

Wat we vangen varieert enorm in grote. Maar moet zeggen dat ze super sterk zijn. In de eerste runs is het moeilijk inschatten welke grote je aan de haak heb geslagen. Deze plas water is net een ruim jaar open en moet nog groeien. Hoorde van de eigenaar dat eind van het jaar de grootste naar en ander water gaan op het terrein en dan zal het kleine bestand inmiddels wat groter zijn. Dan zal het nog leuker zijn hier te vissen. Het is een uurtje minder rijden dan naar de Sprong of ’t Mun en dat is voor ons ook een dik voordeel dus ze zullen ons hier volgend jaar wel terug zien denk ik. Heb ook weinig klachten van de mannen gehoord als dan dat er wel hier en daar een tak moet worden verwijderd. Mike en Theo zijn de enigste die wat hebben verspeelt door in de takken van een berk te gooien. Tja en een boom haal je niet zomaar binnen. Senior breekt twee schepnet stelen dus nu maar hopen dat die op de prijzentafel liggen over twee weken als de avond competitie afgelopen is.

Bij mijn buren zijn de vissen in het algemeen toch wat groter en de aanbeten volgen tee maal zo vaak als bij mij dus ik ben om. Gaat veranderen van tactiek en gaat ook half water vissen.

Enkele systemen uitgedokterd door Peter. Drijvend als een dobber, langzaam zakkende genaamd de paraplu en een zakkende bol voor als het te hard waait voor de andere systemen. Peter monteert bij mij een paraplu en dar gaat ik zo dadelijk verliefd op worden. Die leg je vannacht onder je kussen voorspelt Piet me vanaf de andere kant.

Van de lunch heb ik geen foto’s kunnen maken maar de broodjes bal en tosti’s waren in een poep en scheet verdwenen en de mannen zaten alweer aan de waterkant..

Bijna rennend weer naar je steknummer om zo snel mogelijk weer te voeren om ze op de stek de vis weer aan het azen te krijgen.

Maar dan ’s middags gaat het helemaal löss. Gaat zeker dt parapluutje onder mijn kussen leggen. Wat een spectaculaire aanbeten. Er is geen aarzeling en je moet je hengel zeker zekeren of vast houden. Het is wel even leren. Strak ingooien en de lijn niet in een bocht laten waaien. Een strakke lijn bevorderd de haak inslag. Maar het stuitje zit zo nu en dan een halve meter verder op de lijn. Dan zijn het al twee stoppertjes. Zo hard is de aanslag op de pellet. Dus ook op je dobbertje de spectaculaire paddenstoel genaamd door de McGuiver van de groep onze uitvinder Peter. Die pakken ze vol overgave want anders zijn ze te laat en zinkt die weliswaar langzaam verder naar de volgende rakker die zon hapje wel ziet zitten tussen de andere zinkende pellets.

En naast Piet zit Arno in het hoekje met de vaste stok drie deeltjes tte vissen naast het riet en vang over de gehele dag negen zeelten tussen de karpertjes door. Dan heb je sport en gaat het elastiek tot het uiterste.

Alle zestig cm vissen zijn fantastisch en zien er ook zo uit. Puntgaaf terwijl de kleiner exemplaren wel wat te verduren hebben aan de beschadigingen te zien.

Ook bij mijn buren gaat het mirakels. We vangen ons het snot voor de ogen. Wat een heerlijke dag is dit zo. Hoor ook niemand klagen. Nou een beetje dan schuin rechts aan de overkant. Die is al twee schepnet stelen kwijt.

En zeelten zitten er zat in deze put en dikke ook. Maar sommige zien er niet best uit. Piet wil er toch mee op de foto want het is een beste zou mijn vismaatje Joop zeggen. Deze gaf in iedergeval sport door Piet en kwartiertje af te houden van pellets schieten en als je zolang een vis drill wil je er mee op de gevoelige plaat. Maar dat het een oude strijder is, ik bedoel die zeelt dus, dat is wel duidelijk te zien aan zijn verwondingen dat ziet iedereen wel.

Iedereen heeft het naar de zin. Met zestien vissen ben ik dik tevreden. Met die paraplu vang je toch wel de grotere exemplaren er tussen uit. Dan heb je er minder want er zijn er die dik over de twintig vissen zitten. Peter bedankt voor de paraplu’s want eentje heb ik verspeelt. die aanbeet was zo agressief dat ik alles kwijt was. Wat een geweld. Maar bedankt dat je een tweede onderlijn voor me heb gefabriceerd.

Tja en al vis je drie dagen achtereen dan is het nog te kort. Vijf uur staat er de BBQ klaar maar ik zou nog wel ff willen door vissen. Altijd heb ik dat. Ruim ook altijd als laatste mijn hengel en landingsnetje op. Dan omkleden want die kleding ruikt niet fris na een dag in de zon te hebben gezeten met vissen vangen.

Maar dan kan je wel eens achter het net vissen zodoende moet ik met Mike op de tweede ronde wachten. Ook geen probleem hoor. Maar lekker sarren kan je wel overlaten aan Mike. I heb een heerlijke dag gehad met de mannen. Volgend putje is de Vossekuil en neem ik weer mijn BBQtje mee. Theo zorgt voor een drankje dus dat gaat culinair helemaal goed komen voor tussen de middag. Nu nog maar hopen dat ik net zo veel vissen mag vangen als vandaag

n jawel hoor ik zit naast weer Mike en op 86 komt zodadelijk Kees Westdorp te zitten. Of ik zit naast Marco of naast broer kees. Maar deze keer zit er een sluisje tussen. Ik zit dus zo gek nog niet deze keer.

Het water stroomt best hard geholpen door het gemaal. Dus deze keer niet helemaal tegen het riet vissen is de boodschap van Mike. Anders vangt je lijn en de korf met daar aan de aaslijn allemaal vuil en daar zit je niet op te wachten. Kijk daar hebben we wat aan. Zijn vader zat hier al te vissen hoor ik dan dus van Mike kan ik nog wel wat leren

Wij aan deze kant zijn al klaar met alles opzetten. Mats heeft auto pech en wacht op de ANWB dus we wachten nog eventjes met toeteren. Als ik dan een koele klets neem samen met Mike gaat de truckendoos open en laat hij de speeltjes van zijn vader zien. Ik heb dat al eens voorbij zien komen vroeger maar Mike gebruikt dat nog steeds om maden, casters of wormen te brengen op de vierkante centimeter op zijn voer stek met de vaste stok. Mooi hoor al die oude verhalen en dan het gebruik van die spulletjes.

Maar als je moet wachten dan kruipt de tijd en we hebben visdrang. Als dan eindelijk Mats toeterend voorbij komt. Kunnen we even later beginnen.

Daar moeten we het vandaag weer mee doen. Gaat weer aan de overkant zitten bedoel ik de verste hengel met Wormen en voer op basis van vismeel en met de andere een knikker en een zoette variant van voer. En nu er rechts van me een sluis zit gooi ik die in de bocht van de stroming die uit dat sluisje komt. Zo’n elf meter uit de kant.

Ik vang al snel een mooie grondel maar daar zitten we niet voor. Als ik even later een voorn vang met de stukken huid van zijn lijf. De vis bloed ook. Dat is vreemd. Die met net zijn gepakt door een predator want ook de stukken huid zijn net gebeurt. Denk niet dat die aan vreten dacht en is waarschijnlijk gepakt terwijl die aan het azen was. Vis met een onderlijn van een dikke halve meter.

Ik ben van de nul af met mijn twee visjes. Links van is nog geen enkele reactie geweest op de top. Zowel bij Kees op 82 en Tjeerd op 81. Mike op 84 wacht op half acht zegt hij. Vorige week kreeg hij toen ook zijn eerste aanbeet.

Ik vis dus met één hengel naar rechts tegen de uit stroming van het gemaal en met de andere tegen de overkant een zes meter uit de kant. Het aas valt wel een meter uit het riet maar de korf etc. valt naar je toe tot het de bodem heeft bereikt. Het gemaal is inmiddels gestopt en heb geen vuile lijn.

Neen wild is het nog niet maar als even later Theo komt informeren hoe het aan deze kant gaat hoor ik dat Kees naast me aan de andere kant van het gemaal nog maar een bliek heeft gevangen en de rest als bijna twee uur naar een beweegloze top of dobber zit te staren. Dan doet ik het nog niet eens zo slecht vanavond. Tot nu toe dan hé.

En dan schiet Mike uit zijn slof. Eigenlijk had hij ons al gewaarschuwd. Let nu maar op pas om half acht gaan we wat vangen was zijn relaas voordat we begonnen. En hij houd zich dus aan zijn woord.

Ik voer aan de overkant wat geknipte wormen met vismeel en één of twee wormen aan de haak zonder staart. Mike vist met Maïs zo te zien. Ik trek een blikje open en knip de helft door mijn voer. In het andere voer zit ook o.a. geknipte maïs maar wil niet op de voerstek zoet en vismeel gebruiken. Maar ik krijg op die gele rakkers geen aanbeten. Wel zo nu en dan bij de worm een Maïs korrel maar weet niet of dat wel door die gele korrel komt. Op mijn andere hengel die ik om de twee worpen ook twee keer gebruik en voer weg zet ziet ik maar één keer een lijn zwemmer zo te zien van een flinke vis aan de ruk en kromme top te zien. Dat is alles.

Maar Mike heeft de smaak te pakken. Hij mist nog een hele dikke platte. Zo eentje met een hoge rug na de kop. Vis van dik drie kilo. Met die harde wind valt het ook niet mee die te scheppen. Het is dus al weken zo. Net hoe vaker ik gaat vissen des te minder ik vang. En telkens naast me doen ze het wel. Trouwens de rest aan deze kant heeft niets om te wegen dus zo slecht doet ik het nog niet. Daar maar van genieten dan. Ik had er alleen maar kleine vis op de stek maar bij de meeste van de buckaroo’s daar was het nog erger gesteld.

Ik heb in ieder geval nog wat om te wegen. Precies een kilo. Ziet dat de grondels zijn verdwenen. Moet ik toch maar eens mijn net nakijken.

Alles wordt netjes genoteerd door Marco en Mats onder toezicht van de oude organisator die nu met pensioen is. Was een leuke tijd bij de BP, zou em niet willen missen maar dit alles bevalt me ook wel aldus Mike. Tis alleen ff wennen maar dat lukt me wel.

Zo alles genoteerd en dat was em weer voor vanavond.

Dus de stekken rondom de sluis hebben nog wat gevangen. Het was echt zomeravond wedstrijdje alleen wat veel wind. Vond dat niet erg anders zit je onder de paraplu. Wat was het een heerlijke avond en lekker bij gekleurd. Dat dan weer wel. En natuurlijk Mike een dikke proficiat. Die voorsprong aan het kanaal van de kennis van je vader nooit weg geven. Was weer goud vandaag en een leuke herinnering aan de tijd.

Reactie Fb

Ook vanmiddag lossen wij een groep af op deze stekken. Van te voren moet je de wedstrijden vast leggen en zodoende worden er zes Duitsers weg gestuurd van onze hoogste nummers. Toevallig vist er met de groep voor ons een organiserende van het OVB die het Voornse Kanaal onder zijn hoede heeft. Deze grote groep die we aflossen dat is wel leuk vissen door heel Nederland met elkaar steeds weer ergens anders.

Eerst maar eens een lootje trekken em ik mag als eerste. Was er tenslotte ook eens als eerste dan kan je zien welke afstanden de vorige vissers hebben zitten vissen. Kan je op hun opgebouwde plek verder vissen of als dat super slecht was een andere afstand kiezen. Maar ze geven allemaal een ander antwoordt. Halverwege, driekwart of tegen de rietkraag. Kortom je moet het dus zelf maar uitzoeken. Ik trek het slechtste nummer hoor ik dan en even later komt Kees W naast me zitten. Die zegt dat wordt een rustige avond voor ons. Ik heb dan gelukkig nog het kopnummer. En dat gaat ik weer merken vandaag net als vorige week. Heb er een abonnementje op.

Ik heb de boulonaise hengel klaar gemaakt en een cup set om gericht te voeren op 7 meter. Voor de overkant mijn feederhengel. Vorige week ermee gevallen en het kurken handvat is kapot. Gelukkig niets gebroken. ook de hengel niet. Wel heeft de molen een flinke optater gehad. Zo af en toe laat de beugel los. Dat gaat natuurlijk goed tot dat die een keertje in het water valt. Is ook al vijfentwintig jaar mijn pronkstuk 13-05-1998 toen ik weer begon te vissen. Een Shimano Stradic.Vindt nog het bonnetje van 491,95 omdat die overjarig was gekocht op de Parkweg Schiedam.

Zo we zijn klaar voor de battle. Aan de overkant gaat ik voeren met gekniptre wormen en op zeven meter probeer ik eerst pellets met hennep, casters en dode maden. Heb allemaal restantjes mee genomen uit de vriezer van vorige wedstrijden. Dat cup ik dan op die rand van het talud ballen zo groot als een groot ei. Die vorm heb het ook zodat het niet weg rolt.

Dan mist Kees een aanslag op zijn worm maar even later is het dat toch prijs. De eerste want nog niemand zover ik kan zien en vooral horen heeft al vis. Wel moet die vlug zijn want het begin van een hindernis baan is in aantocht.

Dan eindelijk na drie kwartier vissen kan ik KeesW bijbenen en vang ook een platte vanaf de overkant vlak bij de rietkraag. Een halve meter er vandaan is het toch al gauw 5 meter diep. Een heel steil talud dus. Maar dan begint mijn buurman rechts ze te vangen op zeven meter met de vaste stok. Ik heb daar ook een gecentreerde voerplek gemaakt maar kan ze daar niet foppen. Sterker nog ze zijn er gewoonweg niet. Gen enkele lijnzwemmer ook. En dan zit je twaalf meter uit elkaar te vissen. En terwijl ik een enkele bij elkaar kan sprokkelen aan de overkant ziet juist daar Kees geen beweging op zijn top.

Als dan ook aan de andere kant door Nico eindelijk vis wordt geschept. Die heeft niet zoveel mazzel eindelijk kan die het setje overgenomen van Arno uit testen.

Half uurtje toch weer geprobeerd op die zeven meter lijn maar niets, nada, volle haak met aas terwijl Kees ze daar begint te vangen. Wat is dan een kopnummer belangrijk want ik cup geregeld een eitje maar krijg ze niet op de stek. Dan maar terug nar de overkant en daar is het gelijk raak. Zelfs bij het neerkomen een ruk. Je denk een lijnzwemmer maar als ik even later ophaal heb ik een kale haak. Wat een wormen bandieten vandaag. Maar zo af en toe komt er ook een mooie brasem mee.

En als ik dan een dikke platte verspeelt. Boven voor schepnet maakt die rechts omkeer en peert weer met een gillende slip naar de overkant. Heb em niet eens gezien. Wat een geweld was dat dan. Maar ik zal geen leven op de stek meer zien. Terwijl Kees naast me nu geregeld op die zeven meter lijn een platte kan netten. Ik ben al blij dat ik wat kan wegen met dat slechte nummer steiger 93. Misschien was dat ook wel een gelukkie want alle steigers waar heel de dag is goed gevangen vallen de resultaten tegen. Die vis op dat stukkie die wilde azen is misschien al vol gevreten. En de rest heeft heel wat anders te doen.

Een bijdrage van Marco met de vangst van Harry. Bedankt voor de foto. Die moest dus ook de hindernis baan. Om een eilandje vissen.

Dan het het al weer over en komt de weegploeg er aan. Gek maar vandaag maar het laatste uur niets meer gezien wat op aanwezigheid van onderwaterbewoners leek op mijn stekken. Wel frusterend als je het goden uurtje om je heen wel een kromme stok ziet en de jouwe dood in de steun ligt.

En met die nieuwe meter van Marco werkt dat perfect. Als er nu vissen spartelen de meter pakt een gemiddelde en zodoende kan de vis vel sneller weer terug in hun habiteit. Minder stress en beter voor ze.

Tja, en mijn buurman. Ik ben het onderhand gewend. Er moeten drie netten worden gewogen. Heb dus nog veel te leren van de mannen

Vandaag dus 8 punten bij elkaar gevist. Blijf mijn best doen..

En dan Mike. Er was al een zander gevangen op dat stuk maar dan pakt Mike ook een mooie snoekbaars. Jammer maar die telt niet mee. Ja die paaien nu ook af in het Kanaal en krigen de beste voorsprong op al die brasems die eerst hun broed afzetten. Dan zullen de snoeken een weekje later ook wel hun best doen…