Dus als ik al vijf minuten wacht denk ik dat ze misschien al zijn geweest. De klok in de auto wijst namelijk als 06.40 uur aan. Bellen kan ik niet maar gelukkig ziet ik op de minuut af onder de foto mijn afspraak de parkeerplaats oprijden.

De mannen van het Nederlands team hebben natuurlijk allemaal hun eigen materiaal bij zich en Marko en ik krijgen een hengel van Sjef de schipper. Als dan Kees en Lies ook arriveren zijn de Bucakaroo’s voor vandaag kompleet.

Dus na een bakkie en een happie van Sjef kunnen de trossen los. We blijven op de Oosterschelde want de sluis is in onderhoud. Komt eigenlijk wel goed uit want met Bfr5 is het buiten niet rustig vissen.

We moeten een stukje omvaren want er zijn drie boten bezig op hun perceel. Dat kleine stukje met drie boten dat vindt ik weinig maar het zal niet het enigste stukje land onder water zijn waar ze die mosselen opkweken. Misschien wat aan ruilverkaveling doen.

Het is heerlijk weer geen regen en een prettige temperatuur om op het water te zijn. Zoute lippen te krijgen. Nee het is geen straf vandaag.

En terwijl Sjef de hengel van Marko in orde maakt die net als ik mag gebruiken vangt Kees al een haaitje uptide binnen een paar minuten. Jawel hoor hier zitten ze ook hoor ik em zeggen.

Maar een paar minuten later laat broerlief dat niet op zich zitten en pakt de tweede van vandaag. Sjef komt handen te kort en heeft net ingegooid voor Marko als Marco de tweede van de dag scoort. Zo kan het nog wel even duren voordat mijn hengel klaar is voor gebruik.

Dat laat Mats de kersverse kampioen zeevissen bij het Nederlands Team niet op zich zitten en pakt de derde van da dag. zoals altijd is het dan even stil. Stilte voor de storm want uit de ervaring van de vorige keer. Als er iemand beet krijg moet je opletten want ze zwemmen in schooltjes.

Dan heeft Kees naast me het aan de stok met een serieuse klant. Wat een geweld. En de haai landen valt ook niet mee. Die heeft daar weinig zin is. Die is het net steeds te snel af. Maar dan zwemt die zo uit zich zelf het landingsnet in bij een snelle vluchtpoging vooruit.

Jongens houdt die spierbundel even strak op het plankje. En die kan worden genummerd. Alles boven de 110 en onder de 30 cm wordt getagd en geregistreerd voor onderzoek. Zo de toon is gezet. Een mooie 112cm haai. Nu hebben we een richtgetal om vandaag naar toe te werken.

Inmiddels dubbele en triootjes in de boot. Iedereen heeft nu een haaitje gevangen en dat is mooi natuurlijk. Lies zegt ik wacht wel tot dat ze de deur open zetten en daar heeft die later gelijk in. Hij zat eerst te kloten met zijn loodsysteem dat verschoof steeds zodat zijn aas niet op de bodem lag maar met wat geknutsel van Mats lukt het nu ook dat die haaitje vangt. Raar want hetzelfde systeem heeft Kees ook en die vangt het snot voor de ogen.

Bij Marko wordt de deur helemaal open gezet. Die is laat begonnen met vangen maar nu zijn ze allemaal rond de meter en er overheen. Als ze over de meter gaan zijn ze gelijk en stuk breder. Gezetter is beter gezegd. Goed te zien op bovenstaande foto. Terwijl de vis maar enkel centimeters groter is. Wat een belevenis weer vandaag. Met recht weer mooie herinneringen schrijven in de BassBusterAvonturen.

De tel ben ik kwijtgeraakt en het lijstje van Sjef ben ik vergeten te fotograferen. Maar de aantallen zullen niet ver liggen van een paar weken geleden terwijl het water de temperatuur een stuk lager ligt.

Dik na tweeën gaan we verkassen. Het vangen is helemaal stil gevallen en we willen nog wat scharretjes vangen voor de zwager van Lies. En die lust ik ook graag dus huppatee alvast richting Neeltje Jans.

Nieuwe plek op de platvis. Wapperlijn er af en een paternoster er aan.

Dat is een lijn met drie haken met afhouders er aan.

Zo vangen we in een uurtje toch een aardige maaltijd. Ik vang nog een wijting. Denk er aan om die mee te nemen om te snoeken maar die zit netjes gehaakt en gaat terug.

Nog een groepsfoto met een dikke druppel op de lens. Marco bedankt weer voor deze geweldige dat te organiseren. Was fantastisch. Goed weer, weinig wind en geen regen. Allemaal mooie dikke vissen gevangen. Een wereld dag.

We vertrekken bij de Neeltje Jans met de QuoVadis van schipper Sjef Mathijsen.

We zijn allemaal ruim op tijd aanwezig. De visdrang is te voelen, te ruiken hier in het zilte.

We gaan vissen op de gladde haai. De gevlekte zullen we vandaag niet tegen komen. Dan moet je vroeger in het jaar zijn maar die schijnen pas weerstand te geven maar dat is dan iets voor volgend jaar. Dan mogen er ook maar vier aan board om te vissen en bij een aanbeet moeten dan de andere hengels opgehaald worden. Spannend allemaal dus. Eerst maar eens proberen er eentje te vangen.

We worden verwelkomt door Sjef met koffie en appelkoek. Altijd goed natuurlijk om te beginnen.

En dan horen we dat we dat we vandaag naar buiten gaan om achter de gladde vinnen aan te gaan. Mijn doosje zeeziek tabletten is gelijk half leeg en de rest van de inhoud ben ik twee uur later kwijt.

Er gaat tegelijkertijd nog een bootje door de sluis heen gelijk met de onze.

Wel touwtje vast houden in de sluis maar dat weten ze allemaal wel. Het verval valt wel mee in ons platte landje. Te zien aan de donkere rand in de sluis. Dat is wel anders in Engeland met enkel meters verschil.

Nog een mooi verhaal van Tommy Cooper eeeuihe van onze schipper. Met Hengels kunnen over boord bedoelt die niet ze over de reling te kieperen. Alleen het aas met lood dus. Dat is dus al eens gebeurd volgens Sjef zodoende legt hij het voor de zekerheid toch ff uit.

De sluis door en we zijn op weg naar onze jachtgronden. Dat is niet zo ver de zee op we blijven de kust zien. Dat vinden enkel onder ons een goed idee. Die beginnen al een beetje pips te zien.

Dan maakt sjef de onderlijnen klaar, een meter lijn en een circlehook er aan. Doet voor hoe er een garnaal aan te spiezen. Dat is heel anders dan ik gewent ben om op de zeebaars te vissen met de dobber. Daar wil je dat de garnaal spartelt. De haak gaat dan door de staart heen zodat het klikkende geluid wat de garnaal produceert blijft om de zeebaars te lokken. Hier zit de dode garnaal geheel op de steel met de haak onder zijn buik. En dan de staart vast gebonden met binddraad zodat die goed blijft zitten.

Dat dan die haaitjes het kunnen vinden op zo’n groot oppervlak. Er moeten er wel heel veel zijn denk ik zo. Wordt het geen plaag. Ze zullen al die garnalen op eten die de plat- en rondvis ook graag wil op zijn bordje. Maar goed eerst maar eens een hengel scoren.

Sjef heeft amper de tijd om de hengels uit te delen met een garnaal aan de haak geregen. Ingooien en flink lijn geven zodat die in een bocht staat zodra het lood op de bodem ligt doet hij voor. En zodra de hengel top een reactie vertoont snel in halen die lijn. Niet slaan maar strak trekken en draaien aan die molen.

En terwijl ik nog mijn hengel moet krijgen worden de eerste haaien al gevangen. De hengel klaar gemaakt door Sjef ligt amper een halve minuut er in zie ik nu duidelijk aan de tijd op het fototoestel onder de foto’s.

En de eerste wordt genet door Arno voor Kees. Maar goed dat er twee landingsnetten zijn want bijna tegelijkertijd net Sjef er eentje voor Dennis. Sjef laat gelijk zien dat dat een mannetje is. Die heren hebben dus eentje meer dan dat wij gewent zijn. Later zal ik meemaken dat de Hom met best wel grote kracht er uit kan spuiten. Dan moet Arno er eentje lossen. Dat is jammer.

Voor Dennis dus een mooie tachtiger en even later moet die voor zijn maatje Marcel er eentje netten. Die propt net een broodje naar binnen. Dat is ook een techniek die ik ook bij mijn tweede vis zo dadelijk uit probeert. De vis drillen lukt nog wel met een frikandelbroodje in de mond maar de laatste helft wordt naar binnen gepropt om toch een foto met de vis te scoren.

Maar dan wordt er toch ook nog een hengel voor mij uit het vooronder gevist. Een onderlijn geknoopt en kan ik gelijk op de scanners zien dat het wemelt van de haaitjes onder de boot geattendeerd door de schipper. Ik kan niet wachten mijn aas naar beneden te laten zakken.

En terwijl mijn hengel opgezocht wordt en van een onderlijn wordt voorzien wordt er op het achterdek gewoon doorgevist en gevangen. Dan is mijn hengel ook klaar en kan ik meedoen. Sjef gooit voor me in nadat die de haak heeft beaast en binnen een minuut heb ik er al een haaitje aan hangen. Weliswaar de kleinste van de dag maar het is er eentje.

Er is wel leven aan board. Om de beurt heeft er wel iemand een aanbeet en als je naar Sjef luistert. Niet slaan maar gewoon strak draaien en dan zo snel als mogelijk binnen draaien dan kan je je vis netten. Ik hd de kleinste van vandaag maar nu pak ik er toch eentje van negentig centimeter. Ben er reuze blij mee. Wat een leuke ervaring is dit weer.

Het gaat toch met horten en stoten en als ik dan vraag aan Sjef of die haaitjes in scholen zwemmen is daar het verlossende antwoord. Daarom hebben we allemaal tegelijkertijd beet. Waarom geen rummyzak aan het anker met haring afval ofzo maar dat werkt niet hoor ik dan.

En dit helpt ook niet. Als er dan een aanbeet is en de stroom begint er uit te vallen zitten aan de andere kant van de boot alle lijnen in elkaar gedraaid. Ik doet het even later niet vel beter. Even niet opletten en mijn lijn raakt de onderkant van de boot. Maar dat voor later.

En na het uit elkaar knopen komt er voor Kees toch een mooie vis boven water.

Maar door wat te enthiosast in gooien van mijn kant richtin uptide zitten ik Arno toch ook een keertje na een aanbeet met hem in de knoop. Maar mijn vis ben ik kwijt

Maar dan heeft GertJan het zwaar. Ik heb toen we instapten voor de zekerheid een pilletje genomen. Ook om me heen konden ze dat wel gebruiken. Maar de rest van het doosje ben ik nu kwijt. Ik ben een keer ziet geweest toen ik met Joop viste rond de blokkendam. Weet dat nog als gister. Dat gun je echt niemand. Maar GertJan is sterk. Kots eigenlijk gelijk een kwartiertje later zijn pilletje weer uit na een kippenpootje natuurlijk met te sterke kruiden. Dat is jammer want ik heb er niet meer voor em. Je hoofd zegt wat te eten en het ruikt heerlijk Maar dan. Ik weet er alles van. Voor ik naar zee gaat neem ik steevast een pilletje. Zekerheid voor alles. Laat me de dag niet verpesten. De schipper vraagt vele malen om richting de kust te gaan maar GertJan houd nog even vol en dat is knap.

Maar de rest zegt ook we zijn met z’n allen om er een leuke dag van te maken dus we vertrekken om dichter bij de kust te gaan vissen. En dat siert de mannen. Samen uit, samen thuis. Als ik mijn hengel binnen haalt heeft mijn garnaal gezelschap gekregen.

Voor Gertjan kan het allemaal niet snel genoeg gaan. Dat rode bootje verderop even als die achter de rug van Gertjan ligt zal zo dadelijk ook bij ons komen liggen dichter bij de kust. Daar is het ook dieper dik twintig meter terwijl we vanaf negen komen.

Het duurt eventjes op de nieuwe veel diepere stek. De boor die er al lag zien we ook niets vangen dus afwachten. Maar al snel zien we de top van Marco verdacht bewegen en daar komt de eerste al op deze nieuwe lokatie.

Er wordt nu ook met zagers gevist en dat geeft meer beroering aan board. Kleine vis zit nu aan het aas te plukken en zo nu en dan komt er dan ook een kleinere vissen boven water.

Haaien zwemmen dus ook in scholen dus zodra er iemand een aanbeet heeft is iedereen klaar wakker en staart naar de top van zijn hengel. Gebeurt er niets dan slaat de twijfel toe. Zit mijn aas er nog wel aan, ligt de lijn nog goed of zit het in de war met het lood. Waarom heb ik geen beet en meer van die gedachten knallen dan door je hoofd.

Met die zagers op dieper water is er wel meer variatie gekomen in de vangsten. Raar maar er zit geen enkel zeebaars of redelijke platvis bij.

Bij mij blijft het stil en ik denk dat dat te maken heeft met hoe ik de garnaal aan de haak knoop.

Toch zo nu en dan kijken en jawel hoor vaak is de haak leeg. Of er zit wel een hele mooi zeester aan en dat loopt dan toch na stil liggen weg.

Als ik dan al een tijdje niets te doen heb behalve dan de plaatjes maken komt Sjef met een heerlijk bordje warme hap. Dat is prima verzorgt zo. Het is een uurtje dood tei horen we dan van de schipper. Daarom draaien we alle kanten op en moeten we uit kijken dat de lijn niet onder de boot komt. Ben je geheid het lood kwijt zegt die dan. Dus wordt de inwendige mens bediend. Heerlijk. Ik neem volgende keer wat sambal mee.

Sjef ziet me al even aanklooien met die garnaal aan de haak zetten en doet dat nog eens voor. Ik ben er veel te gemakkelijk in maar die garnaal moet perfect recht gezet worden op de haak.

Tja en dan pak ik de grootste van de dag. 106cm. Heb ik de kleinste en de grootste vandaag. Ben er reuze blij mee. Heb ik vandaag niet aan de kwantiteit gewerkt maar wel aan de kwaliteit.

De haai kijkt me nog even aan en dan gaat die terug in zijn element.

Ik ben er weer even en trek mijn schoenen weer aan. Wat een leuke ervaring is dit weer om mee te maken. Dat moet even bezinken zo’n mooie vis te vangen en dat in Nederland.

Als dan Sjef mijn haak beaast ziet je dat je het helemaal verkeerd heb gedaan want gelijk heb ik weer beet. En achter me dan ook want Kees heeft er dan wel een hele grote aan. Die is een kwartier bezig om de vis omhoog te krijgen. Is het een rog.

Nee en Sjef is erbij om te assisteren. Maar jammergenoeg, Kees moet zelfs de hengel overgeven aan Sjef om deze vis te vangen verspelen we hem. Iedereen heeft hem gezien net als Arno hem wilt netten. Wat jammer. Het was de grootste van de dag geweest denken we.

Als Sjef mijn haken beaast vang ik wel haaitjes. Het is dus een secuur werkje dus. Heb weer veel geleerd. Elke visserij heeft zijn specifieke aas aanbiedingen en doet je dat niet goed is dat het vangen of niets vangen.

We nokken af. Iedereen heeft het naar de zin gehad.

Het was weer een heerlijke dag georganiseerd door Marco. Deze keer speciaal natuurlijk want kon gewoon instappen met mijn tasje kleding en een fototoestelletje. Wat een heerlijke dag. Bedankt goosert. Was de gelukkige om de grootste en de kleinste te vangen vandaag. Kwaliteit boven kwantiteit dus. Het was een onfortuinlijke ervaring dat smaakt naar veel meer van die gezellige dagen. Laten er nog vele volgen. Door de schipper worden de haken maar één sessie gebruikt maar bij mij krijgen ze inclusief onderlijn een tweede kans.

Tuurlijk de adrenaline is sky hoog en daalt nu langzaam. Wat een heerlijke dag was het weer vandaag.

Sjef maakt wel even een plaatje van de mannen. Een heerlijke dag gevist weer. Bedankt Marco voor het organiseren. Wat een leuke visserij is dat op die haaien. Het was weer genieten en een mooi BassBusterAvotuur.

Het is druk op de weg en we horen al dat de mannen uit Spijkenisse en die omgeving er twee keer zolang hebben over gedaan om hier te komen.

En de start is weer fenomenaal met een heerlijk dönner broodje dit keer meegenomen door Mats.

Altijd weer een gebeurtenis want zo dadelijk zie je elkaar niet meer tussen de rietkragen.

Met de twee wedstrijden als aftrek staat Marco dus op eenzame hoogte met acht punten. Mats de kampioen van vorig jaar heeft twaalf punten en moet zijn best doen en hopen op een slechte dag van Marco. Dat is spannend dus. Mike heeft 16 punten. Die vist dit jaar fantastisch. Is Back to basic gegaan dit jaar zegt die en dat doet die goed in zijn eerste jaar als gepensioneerde. Kees N heeft er 17 en die heeft veel opgestoken dus van zijn zwager Mike. Kan niet anders. Maar die is er vandaag niet bij dus we weten al wie er derde wordt dit jaar. Tjeerd heeft Sr 22 en voor mij niet meer in te halen. Ik heb er dus 27. Mijn directe concurrenten Tjeerd Jr heeft er 30 en Theo 39 die moet ik dus voor zien te blijven vandaag. Maar dat wordt lastig als we de loting zien. Tjeerd en Theo zit dicht bij het gemaal. Ik zal mijn best moeten doen als één na laatste in het rijtje vwer weg van het gemaaltje Noordermeer. Zoals dus elk jaar ben ik zesde maar dan moet ik vandaag wel Tjeerd Jr en Theo wel voorblijven.

Ik kies voor de bolonaise hengel van zeven meter en maak een voerplek aan op het tweede randje hier aan het kanaal op ongeveer vijf meter water. Met de feeder begin ik driekwart want wordt me verteld door het gemaal ligt er aan de overkant op de rand naar zes meter altijd een hoop vuil als die spuit. Maar ik ziet Piet naast me gelijk mooie voorns vangen pal tegen het riet aan de overkant. Daar is het minstens drie meter diep ziet ik na peilen en zo dicht mogelijk tegen de begroeiing aan gooien is het plan. Dus start ik daar ook na een uurtje een voerplek. Ik hoop dat de vis er op komt want we vissen maar tot half negen vandaag door de prijsuitreiking zo dadelijk in ”t oude tramstation. Want met de dobber vanaf vijf tot acht meter of driekwart met de feeder krijg ik geen aanbeten. En dat terwijl Marco er wel met de vier deeltjes vaste stok regelmatig mooie voorns weet te vangen. Mij lukt het in ieder geval niet. En naast me Piet dus die ze heeft gevonden pal aan de overkant tegen de begroeiing. Wat doet ik verkeerd want zowel Jos links naast me als ik kunnen ze niet vangen. Jos vangt vanavond alleen een dikke grondel. Ik een paar voorntjes.

Mijn buurman heeft toch een mooi klusje voorns kunnen vangen door hard werken. Korfje tegen de overkant gooien en bij het neerkomen geen aanbeet krijgen of missen weer inhalen en opnieuw ingooien. Jammer genoeg ben ik daar te laat mee begonnen. Dat hoge riet heeft ook zo zijn voordelen dus want je ziet echt niet wat je buurman uitspookt.

Vandaag op drie stekken gegokt en verloren. Alleen aan de overkant tegen een rietpol kan ik zo nu en dan een voorntje pakken door continu met een heel klein korfje en lange onderlijn in te gooien. Moet zelfs een kilo voer bij maken om dit vol te houden. Maar alleen zo kan ik wat voorntjes strikken aan een stukje worm als aas. Dat is ook het enigste wat ze illen want maïs wat door mijn voer zit, maden, casters dat moeten ze vandaag niet hebben. Het begint dan eindelijk bij mij te lopen maar veel te laat. Want daar gaat de toeter al.

Ik ben de laatste die binnen komt in het tram Café & bar ’t Oude Tramstation waar de prijsuitreiking wordt gehouden. De grote TV staat aan met het voetbal maar daar is niet zoveel interesse voor onder de mannen. Die hebben allemaal niets met voetbal. De laatste viswedstrijd vorige week heb ik niet mee gevist omdat Nederland speelde tegen Oostenrijk en dat kost me trouwens wel een plek in de rangorde zo zal ik dit jaar zevende worden. Alleen Kees en Theo zijn dus oranje fans in deze groep zoals te zien is boven op de standenlijst. Die waren er ook toen niet bij.

De eerste vijf krijgen weer een bekertje en dit keer zijn het wel hele mooie prijzen door Marco uitgezocht. Miniatuur brasem op een standaard. Ziet er fantastisch uit. Die mag misschien wel van moeders de vrouw op het tafeltje, kast, vensterbank of randje stralen voor een jaartje om op te scheppen tegen de visite.

De tafel staat weer vol met leuke prijzen. Voor de eerste vijf een leuke herinnering en dit keer een miniatuur brasem op een standaardje, wat uitzoeken van de tafel en allemaal een flesje jajem met of zonder alcohol of bubbel naar keuze.

Met de twee slechtste wedstrijden of niet aanwezig. Die met de meeste punten dus worden er afgetrokken. De meesten moeten de economie nog draaiende houden en de rest zit een beetje in zijn maag met al die vrije tijd dus gaat op de onmogelijkste tijden op vakantie. Vandaar dus die aftrek. Zo is er op de tafel voor een ieder wat te vinden om zijn prijs uit te zoeken. Marco pakt een hengelsteun voor aan zijn kist. Mats een voer emmer met afdek ook voor op de poot van zijn kist met een lekkere warme hoody. Mike gaat voor de Catfishbon zo ook voor zijn zwager Kees N die afwezig is voor zijn werk. De twee Tjeerten gaan ook voor een bon om wat in de winkel uit te zoeken van Hengelsportzaak de Catfish met een alcohol vrije en een kaboutershotje. Ik kies voor het schepnet en een blond biertje. Theo gaat ook voor de bon en een likeurtje en Piet kiest voor de bon en het bierpakket. De gebroeders Timmerman hebben weer genoeg voer voor het volgende seizoen bijeen gesprokkeld hoor ik van ze. En Jos doet het steeds beter na 69 keer de poedelprijs te hebben gewonnen kruipt die nu langzaam omhoog in het klassement want die gaat steeds meer vis vangen. Die heeft het door en kiest voor het voer en karamel. Krijgt gelijk van Mats te hoeren hoe die dat moet gebruiken. Die gaat dus volgend jaar voor het eremetaal. Pakt dit jaar Nico de poedelprijs met een mooie trui en een rode wijn net voor Jos dus en Harry. Kees W heeft dit jaar weinig mee kunnen vissen door zijn wedstrijd schema’s met de grote jongens aan het Kanaal en in Wales waar die elk jaar naar toe gaat. Dus dat kwam allemaal dit jaar niet zo goed uit. Maar iedereen weet nu wie ons mede sponsort door die shirts. Weer bedankt Desireé en Patrick van de Hengelsportzaak de Catfisch voor de giften. En de mooiste prijs denk ik de KanjerBokaal gaat naar Theo die dit jaar de grootste brasem heeft gevangen. Gefeliciteerd goosert. Goed gedaan weer.

Het was weer een leuke competitie dit jaar maar we hebben nog een paar leuke dagen tegoed. Naar die commerciële putjes. Gezelligheid voorop en dat is heerlijk vissen. 6 augustus gaan we naar de Vossekuil, 16 augustus op haaienjacht voor de Neeltje Jans. Dinsdag 10 september weer naar ’t broek. Dan 20 september weer op haaienjacht voor de kust als het weer dat toestraat. En op 28 september gaan we naar BearLake. Allemaal leuke vooruitzichten dus. Tot dan. TightLines en allemaal gezond weer op.

Rest me nog het woord aan Marco.

Ik ben dus met de laatste wedstrijd toch nog voorbij gelopen door Tjeerd Junior met drie punten. Dat Jos op een wedstrijd zelf op een plek is gaan zitten en vier brasems ving en ik een voorn van 480gram wat me dus punten koste en de slechte loting op de laatste wedstrijddag heeft me de das omgedaan dit jaar. Ben dus eeuwige zesde af maar wel de verkeerde richting op. Volgend jaar beter mijn best doen zullen we maar zeggen.

Uiteindelijk zijn we met de boot met moter Mike en Kees, Theo en Nico en Cor en Freek. De mannen die gesleept gaan worden zijn Harry en Glenn, Tjeerd Sr en Tjeerd Jr en Piet en Willem. Twaalf man dus en jammer dat Arno op het laatste moment moet afzeggen. Zijn Fiat Berlino zit zonder koppakking en hij moet de volgende dag op vakantie naar Oostenrijk. Fijne vakantie goosert.

06.45 uur.

Dus moeten wij er maar weer wat van maken vandaag. Maar dat gaat wel lukken hoor met deze mannen. Die hebben al vaker met dat bijltje gehakt en natuurlijk komen alle verhalen en de mest verschrikkelijke anekdotes weer over tafel. Lachen tot de tranen over je wangen rollen natuurlijk.

We hebben een dagvergunning nodig om hier op de plassen te vissen en nu maar hopen dat het droog blijft want het is me het weekje wel. Harde wind en alsmaar nattigheid van boven en voor vandaag niet veel beter voorspeld.

En dan heeft plotseling iedereen haast. Snel alle spullen in de boot en ik was hier als eerste maar gaat varen als laatste er uit. Cor wil toch alleen in een bootje op het laatste moment. Weet ik dat eerder dan had ik mijn roofvis spulletjes weer meegenomen. Jammer. We starten dus bij dat pijltje en varen rechtdoor naar de eerste plas voor de loopbrug naast het bruggetje een plekje uit de wind zoeken. Want dat is wel nodig. Op de grote plas zien we witte schuimkoppen.

Voor me uit wordt als eerste Cor losgelaten. Iedereen heeft hier inmiddels een favoriete plek om te vissen. Cor vist graag, normaliter met zijn zoon Alex hier op dat eilandje. Vaste grond onder de voeten en er is een toilet van alle gemakken voorzien.

Zo liggen de gebroeders Timmermans altijd net om de hoek in de kleine gedeelte van de vijver in het riet te vissen tegen een leliebed van plompenbladen aan. Tjeerd Sr. en Tjeerd Junior vissen aan het wandelpad over het water heen gemaakt net naast de brug die naar de grote plas gaat. Daar moet je nu niet wezen want dan slaan de golven over je bootje heen. Daarnaast parkeren Mike en Kees de ijzeren bak en ook Theo en Nico gaan daarnaast liggen.

Piet en Willem liggen helemaal aan het uiteinde van het midden op de plas rechts van ons nog net uit de wind door de hoge bomen. Ik kan daar ook heen gaan maar zit alleen in de boot en om dan die palen in de grond te steken. Dan is dit makkelijker om aan die loopbrug vast te maken en sluit dus aan in de rij naast Theo en Nico. Het maakt mij niet zoveel uit waar ik lig. Het is de eerste keer dat ik hier op de witvis vist. Vorige keren heb ben ik door al die slootjes en kanalen gevaren slepend met plugjes op de roofvis. Natuurlijk weer bij aankomst vanmorgen vier broodjes paling aangeschaft in de rokerij van Hooderwerf. Nee dan maak ik geen broodjes kaas ’s morgens als lunch voordat ik weg gaat als we hier een mooie dag er van gaan maken.

Het is een heel zachte bodem met plantengroei en ik kan niet echt een schoon stuk vinden. Dus al snel haal ik de method eraf en gaat verder met de korf en een lange onderlijn vissen. Nog niemand heeft de eerste twee uur echt wat activiteiten op zijn stek gezien. Het wordt een taaie visserij ben ik bang voor.

En als ik dan na twee uur vissen de rondvraag stelt is het overal niet best met de vangst tot nu toe. Maar zo te zien blijft het droog op een paar spetters na dus niets te klagen. want we zitten hier heerlijk uit de wind met zelfs zo nu en dan een klein zonnetje door de bewolking heen. En zo uit de wind is het ook niet koud. Nee een heerlijke temperatuur op te vissen.

Ik stap maat eens uit. Voor een kleine boodschap dat is wel zo makkelijk nu aan die loopbrug en kan ik gelijk een praatje, een rondje maken. Trouwens ook wel gezellig al die mensen die achter ons langs lopen of joggen. allemaal zeggen ze wel gedag. Wat een vriendelijkheid allemaal. Sommige op de terugweg niet helemaal buiten adem en een rood hoofd maar een knikje dan. Anderen hoor je al een kilometer ver aankomen met hun gestamp. Dat kan nooit goed zijn voor enkels en knieën. Je gewrichten en zelfs heup, alles met mate en dat geld zeker voor deze sport is mijn mening. Maar ik doet het ze sowieso niet na. Ik had een aardige conditie toen ik nog voetbalde en een twintig kilo lichter. Dat dan wel weer maar aan rondjes lopen om het veld had ik een broertjedood. Conditie opbouwen, warm lopen, jaja…

Het loopje heeft me goed gedaan en weer bijgepraat. Maar de vangsten van vandaag daar mag ik nog blij mee zijn. Tjeerd Sr., Mike, Theo en Kees hebben helemaal niets gevangen. Wat een soft.

En dan moet Nico ook zijn benen even strekken en stapt uit. Hij stapt op de rand van de boot en in één keer het hele gewicht uit de boot. Daar heeft Theo geen erg in en klapt zo met stoel en al achterover. Hangt nu tussen de boot en de afrastering. Dat probleem had ik ook een half uurtje geleden toen leunde ik achterover en had de achterste poten denk ik niet genoeg aangedraaid en hing ook achterover uit de boot vast houdend aan de reling van het wandelgedeelte. Kom dan maar weer eens omhoog zonder te water gaan. Denk dat Theo het hardst lachte toen om mijn situatie en nu hangt die daar zelf. En het is niet zo makkelijk als je boven lichaam buitenboard hangt en je benen over de rand. Je vasthouden aan de leuning in een wegdrijvend stoeltje. Om dan terug te komen in de boot. Hulp kan je vergeten ze wachten allemaal tot dat je erin valt met de kamera klaar in de hand.

En we stoppen om drie uur met vissen. Alleen Tjeerd Jr. heeft redelijk gevangen met zes brasems. Die zat in de vaargeul te vissen die daar onder de brug door liep onze plas in. Ik zie aan de overkant al de gebroeders timmerman roeien naar het eilandje waar Cor zat te vissen. Die wachten daar op een sleep. Cor is daar na een klein uurtje gestopt want zat daar vol in de wind. Om dat vol te houden de gehele dag terwijl er plekken zat zijn te vinden uit de wind. We komen hen later dan ook tegen op een plekkie uit de wind.

Dan pik ik de gebroeders in crime Harry en Glenn onderweg op.

Daar hoor ik dat ze het nog niet zo slecht hebben gedaan. Een paar brasems en voorns kunnen vangen maar ook niet zoals andere jaren. Ze kijken er van op dat het bij ons zo slecht is vergaan qua vangsten.

Dan zien we plotseling Cor ook zitten helemaal aan de andere kant van het eiland. De uiteinde van de kreek t.o.v. van waar we zijn vertrokken vanmorgen. Met de boot van de gebroeders Timmerman naast me verankerd is het lastig manoeuvreren dus roep ik dat zo dadelijk Piet en Willem nog komen. Die kan hem wel een slepie geven. Hij moet toch nog al zijn spullen inpakken dus dat komt wel goed.

Uiteindelijk hebben we heel veel geluk gehad met het weer. Die paar spetters waren te doen en voor de wind was er schuilplaats genoeg. We zaten uit de wind achter die bomen maar moesten dus vissen in die vaargeul waar het iets dieper is. Dat kan je dan niet aangooien met die railng achter je. weten we dan voor de volgende keer.

Allemaal weer heelhuids terug en niets weggewaaid of gezonken. Voordat alles weer in de auto ligt. Je neemt best wat spulletjes mee om de dag door te brengen op het water. Nu zijn we met best wat volk dus ben je wat vergeten dan kan je dat wel even lenen bij de buren. Maar ben je met één bootje en je grijpt mis kan je dat hele eind weer terug roeien. Ziet ik nu Harry aan de varkensvlees.. Tjeesus wat stinkt dat spul. Zeker als iemand dat heeft genuttigd en tegenover je staat te oreren. Cor heeft nog een gedeelte van een zak gebakken varkens zwoerd of iets dergelijks over en gooit dat op tafel voor de liefhebbers.

Piet en Willem hebben dus nog wel wat vis kunnen vangen. Duurde wel lang vertelde Piet voordat ze een schoon stuk hadden gevonden. Wat en plantengroei hier.

Op die kreeften foto zitten wij links achterin op de foto onder die bomen en Harry en Glen rechts bij die rietkragen te vissen.

Er zijn er meer die nog een pondje paling meenemen. Heerlijk vindt ik dat. Je kan het in vel meenemen maar voor een halve euro schoongemaakt en vacuüm verpakt kan ook. Drogen ze niet uit in de koelkast want ik kan ze pas na het weekend nuttigen. Dat is de gedachte er achter. Ik heb nog zaterdag en zondag een roofvis wedstrijd op het Haringvliet. Maar ik denk niet dat die paling het twee dagen overleeft.

Dan met z’n allen honderd meter terug aan het Zuideinde waar Ans ons verwacht zoals elk jaar weer in de “Eerste Aanleg”. Om een hapje te nuttigen want trek krijg je wel op het water.

Buiten Ans ook hele lieve bediening en er is er dus eentje die ook aanleg heeft om fotograaf te worden. We staan er allemaal leuk op zegt ze en ze heeft nog gelijk ook.

De meesten kiezen voor de schnitzel maar Harry wil twee kroketjes. Die maakt zelf natuurlijk hele andere saté. Daar kan niemand tegen op zegt zelfs zijn broertje. Piet trakteert ons op een sorbet na en dat is ook heel lief natuurlijk. Bedankt Piet. Arno was er dus niet bij maar Mike met zijn ervaring als de vorige chef de equipe deed het allemaal voortreffelijk als invaller. Het is toch allemaal een geregel voor die kleuters, eeuuhe mannen. Bedankt Mike voor de fijne dag. Ik heb weer volop genoten en kan weer een mooie herinnering bijschrijven in de BassBusterAvonturen.

Vandaag haal ik Piet op. Die is dit jaar met pensioen gegaan en heeft zijn vervoer verkocht. Zijn nieuwe sjees zou al geleverd moeten zijn maar de Pinksterdagen zaten in de weg. Geen probleem en alleen rijden is zo gezellig niet. Beetje passen en meten en het past er netjes in.

Gisterenmiddag nog wat onderlijnen geknoopt voor het pellet waggler systemen dobbers van Peter de Boef. Dat vissen ermee is toch wel grandioos. Wat een geweld komt er dan in één keer los bij die aanbeten. Verslavend is dat als je eenmaal die aanbeten heb mogen ontvangen. Daar zijn die commerciële putjes perfect voor om aan die verslaving te voldoen. Net zoiets als die tikken met verticalen bij het snoekbaarzen. Die harde aanbeten recht van onder op zes meter diepte zonder obstakels. Ook zoiets, dreunen tot in je schouder. Daar droom je dan van en maak ik dan nog enkele keren mee de nacht door.

Maar het valt allemaal niet mee aan het commentaar te zien op de groepapp. Maar welke haak ik wel moet hebben zie ik niet staan. Maar we doen het er mee morgen. Ik heb er verschrikkelijke zin an. Zal wel weer slecht slapen vannacht. Dat heb ik altijd als ik gaat vissen de volgende dag. Wat dat is weet ik niet maar ben er waarschijnlijk al teveel mee bezig als ik onder de wol stapt.

Henny heeft goed voor me gezorgd en heerlijke broodjes gehaald. Voor ieder van ons een saucijzenbroodje broodje om mee te beginnen vanmorgen in de auto voor onderweg. Heerlijk zo kunnen we wel beginnen.

Als je na Arno aankomt kan je gerust zeggen dat je de eerste bent. En dan hebben we het laatste kwartier nog zoekende rondgereden om de vijver heen langs allerlei dorpjes. De navigatie stopte er mee want de server lag er uit volgens de telefoon van Piet waar we de weg op volgen volgens de aangegeven route van Arno. Die was weer netjes in de app gezet door de Captain BP. Allemaal goed geregeld dus. Maar we zijn er gekomen op de grote kaart van Google en binnendoor weggetjes gepakt.

Het ziet er fantastisch uit en dat gaat weer een prima visdag worden. Het is een camping geloof ik maar ziet wat tenten en een paar hele grote vijvers. Wat een gaaf gebied. En we zien de vissen al springen en met grote klappen weer terug keren in hun habitat. Snel uitpakken en opbouwen.

Dan wat een pech heb ik. Met mijn hengel uit de foedraal halen zit waarschijnlijk mijn haakje ergens aan vast. En waar die hengels dus echt niet tegen kunnen is verticale kracht en knak zegt de top. Ik heb met deze stok een Shimano Pellet Waggler Aero X5 10ft vorig jaar alleen bij de Berenkuil gevist. Overgenomen van Piet Schipper. Gelukkig de hele set gelijk genomen dus heb er nog drie. Daar heb ik nog niet mee gevist en met die nieuwe molentjes gekocht in december bij de Catfisch ziet het er als nieuw en fantastisch uit. Piet zegt dat wordt een nieuw top oog want onderdelen zijn niet meer te verkrijgen.

We zijn er klaar voor. Dat wordt pellets schieten heel de dag door. Ik start met dat zwarte balletje van Peter. Die zinkt langzaam en met een strakke lijn is het wachten tot dat de lijn in één keer strak schiet. Dat gaat zo hard dat het water opspat decimeters hoog. Nee dat ziet je wel en houd je hengel in de hand anders ben je die geheid kwijt.

En het duurt best wel eventjes maar dan is het toch bij mij als eerste raak. Deze keer open ik het bal met een mooie dikke spiegel.

Maar het is nog niet wild als dan Kees er eentje kan foppen met de paraplu dobber. Kees zit de laatste weken in de goede flow. Die moet dat vasthouden want met de competitie is die ook al niet bij te houden.

Weer heeft Peter en nieuwe dobber uitgevonden specifiek voor dit water uitbedacht. Hij of zij ziet er wat groter uit en gooit volgens Peter als een jekko. Zodra je vis ziet draaien aan het oppervlak en dat is meestal ver weg dan gooi je die dopper er direct op. Nu we kunnen zeggen dat het prima werkt want later op de dag zit de vis helemaal over het midden aan de overkant en doet die dobber het buitengewoon goed evenals de method op de bodem.

En tuurlijk komt er een gevleugelde bietsen bij me om wat korrels voer. Denk dat ik dat aantrek want waar ik ook vis komen ze wat proeven.

En dan is mijn buurman aan de beurt en kan na een dikke dril een mooie 60+ spiegel portretteren. Want ze zijn beresterk hier die vissen vol en dik en van een mooi formaat.

Rondom Peter is het altijd druk. Iedereen wil alles weten over die speciale dobbers van hem. Nu vist die niet zo vaak in dit soort plassen ik geloof maar vier keer in de week want er gaat natuurlijk wel wat vistijd verloren met die dobber bouw. Nee alle gekheid op een stokje er zijn wateren waar die niet meer mag mee doen. De locals verloren alle wedstrijden waar hij aan meedeed en dan met tientallen kilo’s verschil met numero twee. Dat vonden ze niet leuk. Tja net als veertig jaar geleden toen de werphengel werd geïntroduceerd. Match met de dobber, feeder met korf of wincklerpicker. Toen gingen de vast stok vissers het ook verliezen van de dikke brasem vangsten met je aas stil leggen op de bodem. Die willen het namelijk zo stil mogelijk hebben liggen. En dan moet je heel wat voorntjes vangen tegen één zo’n platte wat die op de schaal brengt. Nieuwe technieken zullen er altijd blijven komen.

Aan de andere rechts van ons aan de andere kant van de boom zit Arno. En daar naast Nico en Theo. Op de kop zitten Tjeerd & Tjeerd. Die vissen op de grond met een method lepel of feederkorf. En dat loopt beter als vissen vangen aan het oppervlak vandaag. Ze vissen dan ook ver in de plas over het midden heen want de vis zit duidelijk aan de overkant. Het is druk geweest dit weekend en of het daar dan aan ligt dat aan deze kant de vis er niet zit. Vanaf de andere kant kan je namelijk niet vissen en met al die overhangende bomen natuurlijk een heerlijk habitat voor die karpers.

Arno zit voor ons aan de andere kant van de treurwilg. Daar scheelt het een jas onder die boom qua warmte. Wij aan de andere kant zitten lekker in het zonnetje.

Naast Nico zit dus Theo en dan als laatste van de groep Tjeerd Junior en Senior. Senior zal vandaag de meeste vangen en komt tot tien stuks.

En dan zit als laatste voor de tweede treurwilg Tjeert Senior. En die vangt net een karper die Junior wel ff wil scheppen. Op de foto zetten dat is een heel ander verhaal. Of het de zenuwen zijn of onzer al die belangstelling. Ik weet het niet maar het lukt Tjeerd niet de spartelende vis omhoog te houden en uit frustratie gaat die dan maar zonder een portretje terug te water. hij weet nog niet dat alles is geregistreerd.

En voer en aas dat is een heel ander verhaal. Zo heeft een ieder zijn eigen verhaal. Ik ziet het als een veld met bloemen. Je steekt hier wat op en daar een snufje. Daar pluk je wat van weg wat je mooi vind. En zo stel je je eigen boeket samen waar je in gelooft. Want dat is het sterkste van alles. Net als met mijn passie het roofvissen. Je heb een favoriete plug maar die maakt dan ook de meeste vistijd mee dus vang je er ook het meeste mee. Geloof in je tactiek is de sleutel tot succes en houd je bij je plan. Gaat niet zes voerplekken aanleggen. De vis komt wel want die zwemt. Als die dan aankomt waar je zit en er zijn zes voerplekken dan gaan ze die rustig af. Is er maar eentje en het staat ze aan dan dringen ze om er een graantje van mee te pikken. Voedselnijd noemen we dat. Dan pakken ze zonder aarzelen het aas op. Anders heeft een ander het..

Als ik weer terug kom op mijn plek heeft net Mike een mooie spiegel en terwijl ik die op de foto zet drilt Kees alweer zijn vierde karper. Het begint bij de cracks te lopen.

Maar na een heerlijke lange drill schiet de vis toch los onder de kant. Commentaar genoeg natuurlijk. Maar Kees heb je daar niet mee die doet gezellig mee. Die is de laatste tijd goed bezig.

Wij krijgen ook zo’n nieuwe dobber van Peter om mee te gaan vissen. Die heeft hij in verschillende kleuren. Ligt een beetje aan het weer welke je het beste kan zien maar eigenlijk maakt dat niet uit. Je kijkt niet naar de dobber maar naar je lijn die uit de top loopt. Dat zijn zulke klappen ook op afstand die aanbeten kan je niet missen. Toch wil ik die oranje bal. Het is tenslotte over een kleine twee weken Oranje dat speelt.

Piet zegt zal ik jouw er ook eens op zetten. Ik gebruik nog steeds mijn Olympus Styles Tough shock – en waterproof tot 10meter onder water. Werkt goed want het is niet altijd zomers weer tijdens het vissen. Ligt in de viskist, valt op de grond, handen onder het slijm, in de regen. Prima dingetje hiervoor. Geef iedereen een telefoon en de foto’s worden gemaakt maar dat valt niet mee met een fototoestel. Negen van de tien keer hebben ze em andersom vast zo ook piet. Die maakt eerst een selphy en ziet even niets met de flitser aan. Staat ik er wel op vraag ik want ik weet ongeveer hoeveel de groothoeklens pakt. Stapje achteruit dus en het past net.

En weer een mooie dikke spiegel maar toch te weinig aantallen naar wat we gewend zijn in die commerciële putjes vissen. Ze zijn wel beresterk hier en het blijft gaan onder de kant met vele uitvallen dus zet je slip wel goed afgesteld.

Ik ben anders gaan vissen met de 12ft Shimano X5 en een 40gram klein korfje en een 50cm lange onderlijn ver over het midden van de plas. Het spul ligt nog geen vijf minuten als de hengel in de steun staat de dansen. Wat een geweld en deze keer lange en diepe runs. Dat is een dikke zegt Piet die mijn hengel hoepeltje rond ziet staan met volle druk op de vluchtende vis. Maar eindelijk win ik wat terein en kan lijn in nemen die even later net zo makkelijk weer van de spoel jakkert. Maar na een lange maar heerlijke dril krijg ik wat overmacht en kan de vis onder de kant brengen. Niet dat die zich gewonnen geeft want gezien hebben we nog niets en zelfs de leader is nog onder water. De vis blijft op de bodem met het uiterste van mijn Shimano en de slip strak maar nu met mijn vinger geremd. En dan poef alles af op de 25/100 hoofdlijn. Dan ben je even ziek daarvan kan ik je mededelen. Al ziet je hem maar eventjes. Maar naast me is Peter ook een vis aan het drillen in dezelfde tijd als ik met een kromme lat staat. En dan ziet je de ervaring die er vanaf druipt. En gelukkig kan hij em wel netten. Wat een bakbeest is dat dan. Net geen negentig centimeter. Deze bleef gewoon stil staan na de aanslag. Wat een prachtexemplaar op de pelletwaggler hengel. Klasse gedaan Peter.

Dan gaat ik mijn andere hengel optuigen en haal de drijvende groene dobber eraf. Die nieuwe is beduidend groter en zwaarder van gewicht. Piet helpt me eventjes want die moet aan een wartel tussen twee stuitjes. Heb ik dus fout gedaan bij die groene dobber. Logisch natuurlijk nu ik het ziet want zo kan je makkelijk wisselen.

Al ik maar even mijn hengel los laat om te voeren, pellets te schieten, wat drinken of watever dan klik ik mijn setje vast aan een zelf gefreubelt systeem. Dit gebruik ik ook al bij Land van Paling als ik geen vrijloopmolen gebruikt. Als ik vrij vis dan gebruik ik meestal twee hengels ieder op een andere afstand of ander aas om te zien waar de vis op dat moment aast. Als ik dan met de ene een vis moet drillen is de ander verzekert. Ik heb al genoeg hengels zien zwemmen met het kurken handvat tien centimeter boven water,

Het is de bedoeling dat als je ergens op de plas vis ziet draaien je direct reageer en dit systeem er boven op gooit. Maar bij ons voor de deur heeft de wind vrij spel en staat er best een kabbel op het water. Zo nu en dan valt de wind weg maar toch het is lastiger dan bij onze linker buren. Die zitten net achter en bomenrij. Maar toch kan ik al snel er eentje foppen. Heb en een zwieper gegeven die dobber dan en als ik die na enige tijd een rukje geeft loopt gelijk de lijn strak en buigt mijn Shimano door tot in het handvat. Een heerlijke aanbeet weer,

Maar door die kabbel zien we bij ons de vissen niet springen of draaien. De meeste vang ik nu toch aan de feeder met een klein korfje als gewicht. En Piet naast me zelfs met een loodje van 30gram en één pellet. Ze zoeken het vanzelf op want er zitten er zoveel in deze plas water.

En deze is ook weer een beste van Kees. Ook weer met die nieuwe dobber werpend naar een draaiende karper in de bovenlaag van het water.

Kees kan gelijk de karper verlossen van een dikke rig. Er zijn er hier die dus een stuk zwaarder vissen dan dat wij doen en dan nog de vis verspelen met zo’n zwaar materiaal. En even later kan Arno ook een karper verlossen van een rig zelfs inclusief het lood.

Wat sleep die vis allemaal mee en toch pakt die een pellet van Arno op. Tis niet te geloven maar het bewijs hebben we.

Vis weer blij terug, allebei blij.

Dan is mijn buurman aan de beurt om zijn slip te testen. Wat een dikke runs weer.

En ook aan de andere kant van het parcours worden er mooie exemplaren gevangen. Tjeerd met een paar mooie karpers.

En Theo zijn vissen mogen er ook zijn. Zelfs twee soorten karpers gevangen een schub en een spiegel. Goed gevist dus.

Piet is lekker bezig naast me. We gooien gewoon zover mogelijk met ons lichte materiaal naar de overkant en het is eventjes wachten dan is het raak. Zo niet dan zit het onderlijntje niet goed of omgeslagen om het lood.

De snoepwinkel van Peter. Met zijn uitvindingen om te zorgen dat de karper zichzelf haakt. Begonnen met de parapludobber zodat op een zakkende pellet de vis door de weerstand zichzelf haakt net als een blokje lood op de bodem. Beetje uitgedokterd allemaal en dan maar experimenteren met pellets. Die een wolkje maken met een speciale geurtje maar waar de vis niet verzadigd aan raakt maar wel hebberig op blijft azen.

Maar overal komt een einde aan en we stoppen om drie uur zo halen we onze afspraak met Orient Grill..

Onderweg nemen we nog eerst wat te drinken. We zijn wat aan de vroege kant. Onze tafel is besproken om vier uur maar daar weet Arno wel wat op te verzinnen. En met al die malle verhalen is de tijd zo om onder de wigwam.

Dan hebben we het over wat eten buiten Nederland. We geloven onze ogen niet als die echt waar schalen worden opgediend. Wat ze daar opscheppen voor een paar centen. Ik kan het niet op mede door de sambal. Ik kan best wat hebben aan specerijen en dat dacht de kok denk ik ook. Patat zwom in de pure sambal oelek maar voor de rest niets dan lof qua kwantiteit. Want er zijn er meer die wat moeten laten staan. Arno weer bedankt voor de goede zorgen van vandaag. Het was weer geweldige dag die bijgeschreven kan worden bij de herinneringen van de BassBusterAvonturen.

En we mogen weer niet mopperen. Wat een mazzel weer gehad met het weer. Op de terug weg komen we in een paar flinke regenbuien terecht. En we schieten lekker op tot de afslag naar de A4. Wat een geklungel en iedereen blijft tot het laatste moment links op een vierbaansweg rijden zelfs de vrachtwagens. Werkelijk alles moet hier eraf. Gelukkig zitten we met z’n tweeën in de auto want alleen anderhalf uur sturen wordt je een beetje daas van. Ongezellig en dan lijkt het nog langer te duren. Nu gaat de tijd zo om. En dat terwijl ik Piet niet eens ziet zitten want de hengels steken er tussen..