Verikalen met Willem

Eind van de middag na vieren staan we bij de helling en we traileren op ons gemak. Het is de tweede keer dat Willem mee vaart dus alles is nieuw. Spannend en ik hoor een bandje af lopen dat hij er ontzettende zin in heeft

Het duurt best lang voordat we een goede aanbeet krijgen. Ik krijg wel zo af en toe een paar korte tikken maar ze zijn verschrikkelijk voorzichtig. M’n maatje heeft zelfs een baars aanbeet hoor ik van em een zo’n riedeltje van korte tikjes. Maar dan krijgen we een aanbeet die niet te missen is. Wat een dreun was dat en die blijft aan de bodem hangen en gaat meerdere malen door de slip heen er van door.

Maar Willem pareert alle uitvallen perfect met een goed afgestelde slip. En na een korte strijd die voor je gevoel minstens een kwartier duurt is het gedaan met de daden onder water en zeilt de zander het landingsnet in.

Zijn eerste snoek vorige maand was gelijk er eentje van 106cm en nu een snoekbaars van 73cm. Dat wordt lastig om zo’n PR te verbeteren. Maar verkocht is die gelijk aan het roofvissen.

Natuurlijk moet hij worden gemeten op dat mooie meetlint van de WPC. Dat lint vindt hij prachtig.

We krijgen beide nog een paar missers te incasseren. Zal toch maar weer eens de dreggen op het staartje moeten gaan gebruiken maar dan weer een dikke beuk en niet te missen dreun er op.

Ja dit is toch anders dan zo’n karper drillen hoor ik em zeggen. En niet te vergelijken met een snoek. Wacht maar zeg ik totdat je die van dieper water moet drillen. Maar nu eerst deze dikke glasoog. Want erg veel zin om zich over te geven heeft zij niet. En weer gaat de godfather hoepeltje rond.

En al in de beginnende nacht kunnen we er nog eentje haken en scheppen. Onze avond is weer goed, we gaan naar de spaghetti van Henny. Ik hoor aan de maag van Willem dat die wel trek heeft gekregen. We gaan samen alle disciplines af van het vissen bevissen heb ik afgesproken met hem. Hij wilde alleen maar karperen en snoeken dat was niets een jaartje geleden. Maar nu is de mening al wat veranderd. Alle visserij is leuk met de goede spullen. We gaan het zien we zijn en nog maar net op pad. Vissen op voorntjes in de de polder met zijn broertje en Paps, de F1tjes op het land van paling deze zomer met Oma, snoeken langs het Kanaal en nu vertikalen op snoekbaars vanuit de boot. We zijn nog aan het begin van een lange sessie maar we hebben er zin an..

Woensdag 14 oktober 2020 hebben we weer afgesproken na schooltijd. We hebben er zin in na gisteren de smaak te pakken te hebben gekregen.

Maar om vier uur moet Willem komen werken. Dacht dat dat donderdag was. Hij heeft samen met nog een jongen een baantje als afwasser in de nieuwe restaurant in de Vesting. Door een misverstand onderling is hij bijna zijn nieuwe baan kwijt. Hoefde niet meer te komen als hij vanmiddag niet meer kwam werken. Nu, nou zeg is die is streng maar we kunnen toch ook morgen vissen. Dat baantje is belangrijker en dat begreep hij ook wel maar alles was gebaseerd op de onderlinge miscommunicatie. Telefoontje gepleegd want alles appen zeg ik is ook een beetje afstandelijk. En dat kan je wel overlaten aan die veertienjarige. Regelt al alles zelf. Een baantje zoeken, solliciteren, overleggen met de baas. Klasse goosertje maar goed we hebben tijd over dus rommelen we wat totdat om vier uur hij hoort dat het werk niet door gaat. Covid is de boosdoener.

We kijken elkaar aan. Tja het is al laat maar hij is niet meer te houden. En om vijf uur staan we weer op de trailerhelling. Toch moeten we een uurtje zoeken langs het talud voordat we de eerste voorzichtige aanbeten kunnen registreren. En dan toch vlak voor sluitingstijd staat willem met een kromme lat en kan ik ook aantikken. We hebben allebei tegelijkertijd beet. Fantastische afsluiting van de dag en we zijn net voor donker weer terug om te traileren.