Avonturen – Pagina 33

Onix 8IS versus Solix 10SI

8 augustus 2018/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Onix 8IS : Solix 10SI. Pas op, pas op kijkt uit wat je doet. Ik weet niet of het te maken heeft met de update van de Navionics platium+ kaart maar bij te lage stroom schakelt hij zich zelf niet maar uit. En dat voor een apparaat van net geen €4000,-

Alles is zo goed als klaar voor de WPC 2018. Als ik bij Marco ben 31 mei 2018 omdat de MinnKota backtroller teveel herrie maakt en ik 3 nieuwe lithium accu’s heb aangeschaft voor de 36V front troller. Marco gelijk ook de Onix update want ik zie dat op de andere boten de lijnen van de diepte dus richels veel nauwkeuriger zijn als op mijn scherm. Van de vier accu die ik over heb neem ik twee beste mee eentje als reserve voor de lier en eentje doet nog z’n werk voor de Hummingbirds aan board

*Eigenlijk vis je blind en ben je kansloos.*

Maar als John komt ben ik er al eentje kwijt voor zijn motorhome. We zijn er klaar voor om de WPC te vissen maar alles loopt niet zo lekker. De eerste dag zijn we nog net op tijd voor de briefing. Clinten de zoon van John heeft vanmorgen vroeg om vijf uur een scooter ongeval gehad en ligt met op drie plaatsen gebroken kaak, dito vingers waarvan eentje mist hij een stukje met nodige schaafwonden te wachten op operatie in het ziekenhuis in Amersfoort. Dat begin niet lekker kan ik je zeggen. We zijn er niet helemaal bij vandaag. Als hij uit de operatie kamer komt en naar de recovery kamer gaat vertrekt John gelijk om er bij te zijn als hij wakker wordt. Hij heeft Clinten bijna konstand aan zijn oor hangen want alles loopt uit. Uiteindelijk wordt dat ‘s avonds laat pas wanneer hij geopereerd kan worden. Nog met de Engelse tijd op z’n horloge en al die perikelen haalt hij wat tijden door elkaar zijn we ook nog eens te laat binnen. Wat we hebben gevangen telt niet meer mee. Leker belangrijk … op dat moment.

*De tweede dag krijgen we alleen nog dit te zien en niemand die dit herkent.*

Maar die Hummingbird geeft eind van de dag het signaal af dat hij te weinig stroom gaat krijgen. Verdorie dan is die accu dus niet goed genoeg om alle 12V te kunnen behappen. Dat gebeurde wel vaker en na een half uur komt het logo en gaat hij vanzelf uit. Hij heeft beduidend meer stroom nodig want de twee 998CX doen het dan nog de rest van de dag. Zo ook nu op een gegeven moment geen kontakt meer met de Onix geen vuiltje aan de lucht dacht ik. Maar dag twee krijg ik bij opstarten het logo etc. te zien maar hij stopt dan met een grijs scherm. Niets meer mee te beginnen. Om me heen weten de Hummingbirds gebruiker het ook niet. Gary Palmer de pro staffer van Hummingbird in Engeland kan me niet helpen op dit moment want zit in de organisatie en zegt wel hoe ik alles moet herstarten en dan moet het goed komen. Volgens Marco met een volle batterij moet na resetten en opstarten hij zelf weer in de fabrieks mode komen maar dat werkt ook niet.

Je raad het al we gaan zonder goede technautische begeleiding de tweede dag in. John is kapot helemaal versleten. Eergisteren vanaf vijf uur op en 24 uur op de been, gelukkig een rustdag en heeft vanmorgen ook een paar uurtje kunnen slapen. Nee de wedstrijd zijn we alang vergeten.

*Op de oude 998 staan nog een paar mooie plekken voor de Haringvlietbrug en daar maak ik gretig gebruik van.*

Eergisteren vanaf vijf uur op en 24 uur op de been, gelukkig een rustdag en heeft vanmorgen ook een paar uurtje kunnen slapen. Nee de wedstrijd zijn we allang vergeten.

*Past allemaal wel wat makkelijker, accu’s zijn kleiner en vooral lichter.*

We hebben dus wat te doen vanavond en tot laat wordt er gesleuteld. John is naar het ziekenhuis in Amersfoort en moet de rest van de familie bijstaan. Die zal vannacht laat weer thuis komen. Alles gaat weer open om er een vierde Zenith bij te zetten. Werkt dat niet dan zal het volledig aan de onix de Hummingbird liggen en moet die naar Marco toe of hij em kan repareren.

*Toch een vierde Zenith Lithium erbij gezet.*

Voor de zekerheid toch maar een vierde Lithium accu erbij gezet. Die zal langer een constante stroom leveren dan de oude tractie accu’s. Ik wil toch nog de derde dag en laatste dag wat aan onze vangsten kunnen doen om niet als laatste te eindigen.

*Een mooi plekkie onder het console en laden kan nu met één stekker in het stopcontact.*

Maar de Onix 8IS geeft niet thuis. Wat een pech. Weer een verloren dag op het water. Op m’n stekken kom ik steeds de hoge geklasseerden tegen maar we kunnen niet precies vissen.

Ik geef de Onix af bij Marco op 21 juni als ik uitgenodigd mag gaan vissen op de Nieuwkoopse plassen. Eens zien wat hij er mee kan doen maar na een week sleutelen met kaartjes en updates vanuit Amerika in samenwerking met Technautic kunnen ze niet in de software van de Onix komen. Gaat nog een weekje over heen omdat Technautic het zelf wil proberen maar hij moet opgestuurd worden naar Amerika. En ik krijg na enige tijd te horen dat er niet meer aan gedaan kan worden. Een apparaat van 4000,- die als de stroom uitvalt het niet meer doet. En ik voel al dat er iets niet klopt want ze willen ook geen andere Onix 8 meer opsturen als coulance regeling. We hebben het over een apparaat van nog geen drie jaar oud. 10-07-2015 aangeschaft en 13-06-2018 kapt hij er mee. Ik begrijp uit het verhaal van Marco dat die echt zijn best heeft gedaan voor me. Heb er eenentwintig keer mee gevist dus dat is een dure afschrijving.

*Het is een mooi ding, dat dan weer wel.*

Wat er vanuit Amerika geregeld kan worden is dat ik voor €1025,- een Solix 10 SI kan kopen zeggen ze bij de importeur in Nederland Technautic. Dat is wel een hele mooie update. Ik kan niet anders natuurlijk en moet wel. Tis net of dat je een hele mooie auto krijgt die je net in de prak hebt gereden en de kleur niet mag uit kiezen. Ik hoop wel dat ik niet mijn netwerk kabels moet vernieuwen en hem zo op de plaats kan installeren van die Onix. Nee ik ben blij met m’n nieuwe aanwinst maar denk toch aan een groter scherm. Maar eens praten met Technautic. Misschien willen ze een stikker op m’n boot plakken…..

Conclusie: dat een apparaat van €4000,- na een stroom storing of te weinig stroom uitvalt en dan kapot is kan er bij mij niet in. Altijd gaf hij de melding met een piepje te weinig stroom en dan sloot hij zelf af na een half uurtje. Of dit komt door de up-date van Navionics zullen we nooit weten. Er staan bij mij op de zaak tientallen Mac’s, RAID systemen en opslag te draaien sommige met een SmartAPC een grote batterij die alles netjes afsluit en de prijzen van die PC’s liggen ook rond dit bedrag en hoger. Daarbij is dit ook wel gebeurt dat er eentje plotseling is uitgevallen zonder af te sluiten. Was nooit geen probleem. Als zoiets met je Wasmachine, droger, TV of airco zou gebeuren dan weet ik niet of er zo zou worden gereageerd. Dus Humminbirds gebruikers een goeie tip van de BassBuster sluit zelf je fishfinder uit als hij begint te miepen euuuhe piepen

Conclusion: that a device of € 4000, – after a power failure or too little power fails and then is broken I can not. He always gave the message with a beep too little power and then he closed himself after half an hour. Whether this is due to the up-date of Navionics we will never know. There are dozens of Macs, RAID systems and storage to run on the case some with a SmartAPC a large battery that everything neatly shut down and the prices of those PCs are also around this amount and higher. In addition, this also happens that one suddenly has failed without shutting down. Was never a problem. If something like this happens to your washing machine, dryer, TV or air-conditioning then I do not know if this would be the answer. So Humminbirds users a good tip of the BassBuster itself excludes your fishfinder as he begins to sneak euuuhe beeping

Fazit: dass ein Gerät von € 4000, – nach einem Stromausfall oder zu wenig Strom ausfällt und dann kaputt geht kann ich nicht. Er gab der Nachricht immer zu wenig Piepston und dann schloss er sich nach einer halben Stunde. Ob dies aufgrund der Aktualisierung von Navionics der Fall ist, werden wir nie erfahren. Es gibt Dutzende von Macs, RAID-Systemen und Speicher auf dem Gehäuse einige mit einem SmartAPC eine große Batterie, die alles ordentlich heruntergefahren und die Preise dieser PCs sind auch um diesen Betrag und höher. Dazu kommt es auch, dass man plötzlich gescheitert ist, ohne herunterzufahren. War nie ein Problem. Wenn so etwas in Ihrer Waschmaschine, Trockner, TV oder Klimaanlage passiert, dann weiß ich nicht, ob dies die Antwort wäre. Damit Humminbirds User einen guten Tipp vom BassBuster selbst ausschließen können, schaltet sich Ihr Fishfinder aus, als er anfängt, eule Piepen zu schleichen

Op de Zeebaars

7 augustus 2018/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Vanmiddag dinsdag 7 augustus 2018 ga ik met Arie het zoute op. Ik kijk niet naar het tij want hoe dan ook we gaan toch te water. Arie is net na de middag bij me. Na de thermo kist gevult te hebben met ijspatronen, broodjes en drinken voor een weeshuis gaan we richting Stellendam waar we willen gaan traileren.

Als we dan traileren in de buitenhaven van Stellendam zie ik ook voor het eerst de vernieuwde trailer helling. Eigenlijk is die breder gemaakt zodat al is het met moeite met z’n tweeën te water kan gaan. Andersom is lastiger omdat het aan de dam zijde wel erg ondiep is en met een beetje wind als er al een bootje ligt aan de linker zijde zit je zo op de stenen met je schroef.

*We gaan in een ruime bocht naar de nieuwe blokkendam.*

Wet is heerlijk op het water en spiegeltje glad met Bfr. 1-2. In ons T-shirtje dus dat is smeren en een natte pet op zetten. Wel m’n lange broek aan gedaan na eerst in het water te hebben gehangen. Is een broek van parachute stof “Tenson” gekocht jaaaaren geleden. Wou dat ik die nog kon vinden. Heerlijk dun en zo droog. Als ik een bruidspaar had en het water instapte tijdens de fotoshoot en een kwartier later stond ik droog voor bij het Ja-woord. Nu eerst maar eens een school makreel kunnen vinden en we varen richting ankerplaats. Maar nee wel drie vissersboten op de rand naar 10 meter waarschijnlijk op platvis. We proberen nog even met een paternoster maar geen enkele reactie in de op de Hummigbird 998CX CI Combo te zien als scholen aasvis. Het tij staat ook stil. Onze schuld dat we er niet naar hebben gekeken maar we vissen heerlijk op het water. Je kan natuurlijk ook gaan werken met deze temperaturen.

Dan maar naar de nieuwe blokkendam en daar komt net een andere boot aan met dikke letters Rapala op zijn zijkant staan met hetzelfde idee. We gaan honderd meter verder liggen en met de elektromotor heeft dat geen enkel onenigheid. We zien zelfs mooie vissen onder de boot door zwemmen op hun dooie gemakje tussen de stenen door. Het water is helder en je kijkt tot op de bodem van twee meter en dieper. Dat zal eind van de dag op de terugweg anders zijn. We werpen de pluggen tot tussen de stenen maar we kunnen niets trickeren. We geven het tij de schuld maar het stikt van de aasvis. Echt miljoenen en meters dik. Wel raar dat er plaatselijk echt metersdik is en tot ver uit de blokken. En dan gelijk een heleboel groen er om heen aan drijf vuil. Soms een paar meter niets en dan met biljoenen om de boot heen.

We komen wel wat boten tegen maar allemaal hebben ze vanmorgen goed gevangen en is het nu met stilstaand water niet veel te beleven. Ik zeg tegen Arie we gaan trollen. Doen we niet graag maar je vist wel en heel groot gebied af. Dat blijkt een goede beslissing of is het de luwer die Arie heeft gekozen die het em doet. We zullen het nooit weten maar het wordt Arie zijn dag. Hij vangt een vis dus ik vaar de boot een paar meter van de stenen vandaan en “anker” em met de MinnKota zodat hij stil blijft liggen op zijn plaats. En Arie kan zijn vis drillen wat nog niet meevalt. Hij moet em echt binnen sjezen want een dikke zeehond het lijkt wel een kamerdeur zo groot en vet duikt er meteen op. Uit het niets springt hij op de vis en Arie kan nog net zijn leven redden.

En dan gaat het snel. Er zijn drillen bij die denk je dat die tien minuten duren maar de werkelijkheid is natuurlijk anders. Genieten maar binnen de tien minuten de volgende vissen te kunnen fotograferen incl. dril en de boot weer op koers brengen. Dan kan je stellen dat ze het goed doen. De tijden staan op de foto. Arie gooit al zijn plug bij de blokken als ik de boot nog moet draaien en in de goede richting steken. De afstand tot de blokken bepalen en mijn plug loslaten achter de boot. Maar zodra de beugel bij mij dichtvalt staat Arie al met een kromme lat. Dat gaat goed zo.

Als we dan bij het helikopterplatform zijn varen we nog even naar de overkant om te zien of we nog wat makrelen kunnen scoren bij de rand naar 23 meter maar ze zijn er niet. Jammer want dat is een heerlijke vis om mee te nemen. Ze geven slecht weer op maar op buienrader te zien gaat dat meevallen. Hier en daar en spetter. We gaan geen risico nemen en varen rond vijven weer terug naar de groene toren om langs de blokkendam nu terug trollend te varen. Dat liep immers beter dan werpend vissen.

Maar de aanbeten zijn beduidend minder. Zelfs alleen maar missers heeft Arie te incasseren en raar wat ik er ook aanknoop. Ik krijg geen enkele aanbeet. Ietsje harder, wat zachter varen, af en toe een rukje, plotseling lijn geven met de vinger op de spoel natuurlijk. Terwijl de heenweg je de plug juist niet moest versnellen. Zou het liggen omdat we stroom mee varen dus en paar honderd meter weer terug maar een enkele misser voor in de boot is het over met die stekel. Het water is ook dikker en op een gegeven moment zien we de bodem ook niet meer. Weg helder water. Zou dat de oorzaak zijn .Nog wat herrie pluggen maar het wordt tijd dat we naar huis gaan denk ik.

*We komen nog dit radiografisch bestuurbaar “ding” tegen.*

Zie ik onderweg dit varen, ik dacht eerst een eenmans duikbootje en die gaat best wel hard tegen de stroom in. We varen er even om heen om te zien wat het is maar het blijft gewoon op koers. Afblijven maar. Misschien van Rijkswaterstaat of komt het vanaf de ankerplaats met sport tassen er in. Dan helemaal afblijven

Komen we voor het strand van Rockanje een dikke groen kikker tegen en ik kan em niet laten gaan. We pikken de drenkeling op.

Dat is een nadeel met “naar buiten” gaan je moet de boot, wielen van de trailer en motor goed door- afspoelen. Het aluminium en de gehele boot is er van gemaakt en voorral de railingen zien er anders volgende week heel anders uit. Helemaal wit uitgeslagen. Kunnen we gelijk een verkoeling nemen. Dat hebben we wel verdiend met die hitte trotseren. Een koude klets. Hahaha, heerlijk was het op het water. Komt een paar dagen slecht weer aan maar na het week-end wordt het weer zo warm. Als we dan met het goede tij zijn en ik ook een paar Rapala’s Shadow Rap Shads bij me heb dan kan het niet mis gaan.

Toch thuis nog even in de collectie gekeken maar heb die nieuwe pluggen wel maar niet de goede kleur van vandaag zit erbij. Ik heb al zoveel pluggen in gebruik dus deze lagen nog eventjes in de wacht. Je denkt ik neem gewoon die oude dozen met zeebaars pluggen mee maar zo zie je weer die kennen ze al. Nu nog de goede kleur halen….

Buckaroo’s naar ’t Mun

17 juli 2018/0 Reacties/in Avonturen, BP. Buckaroo's /door Freek Oosterhuis

*We kunnen nog net in de schaduw zitten.*

We gaan dinsdag 17 juli 2018 weer vissen in het Mun bij Appeltern met de Buckaroo’s van de BP. Wim Stad heeft er zin in want om kwart over drie is iedereen wakker. Ff wat drinken, naar het toilet en alle lichten aan. Ik neem ik em niet kwalijk want de bovenverdieping daar is het echt donker met al die rol luiken. Ik heb gevraagd of mijn visite deze week ook mee mocht en dat is geen probleem zegt Mike. Heel fijn natuurlijk en bedankt want Wim vond het formidabel vooral die saamhorigheid en vriendschap. Waar vindt je dat nog onder zo’n grote groep vrienden.

Ik hoor die twee Stadjes een kamertje verder diskuseren en kan de slaap niet meer vatten. Dat is niet door W&W maar eerder de visdrang en de gezellige dag in het vooruit zicht. Ik beantwoord m’n mail want door het vissen van gisteren en vroeg naar bed staan er nog een paar in de wacht en een dag later hoor ik van een ieder die ik geantwoord heb. Hoe was het vissen want niemand verwacht mail van me zo vroeg van me. Pak de douche en om half vijf sta ik met een bak koffie de auto in te laden eigenlijk een half uur te vroeg. Nog wat voer aan maken en onderlijnen knopen en om half zes denk ik. Waar blijft Wim. Zo lang duurt afscheid nemen van je meissie toch niet en ga naar boven. Alles in diepe rust. Das lekker dus grijpt een voet en flink schudden. Gelukkig het ik de goede, hahaha nee dat zag ik wel. En puntje bij het paaltje zijn we weer net als elke keer een dik kwartier na tanken van de auto, de benzine delen we altijd, te laat bij Joop. Die is dat onderhand wel gewent die Indonesische afspraken en zijn spullen staan al aan de stoeprand en hij zit lekker in een tuinstoel in de tuin te wachten.

*Petje af Marco de Jong nu met dit weer de Nijmeegse 4Daagse lopen.*

Als ik mail met Whatsapp dat we er klaar voor zijn om vijf uur dan zie ik gelijk allerlei berichten terug komen. Er zijn er al onderweg voor een beste plekkie maar Marco kan niet door de vierdaagse. Petje af lopen met dit weer en een minder bericht Kees Westdorp heeft teveel last van z’n rug om mee te doen aan karpertjes vangen.

*We gaan naast Mike en Kees zitten want Joop wil perse aan deze kant zitten in dit hoekje.*

En dan wordt het topsport. De fanatiekste zitten natuurlijk als eerste op hun geliefde plekkie. Als ze een camper hadden gehad waren ze al gisteren al aangekomen. Joop wil in dat hoekie zitten waar Kees Westdorp altijd zit maar daar zit Mike en Kees al te vissen als we aan komen. Ik vindt het fijn om naast Wilmer te zitten dan zit je heel de middag in de schaduw van die boom. Maar daar kunnen we geen drie man kwijt. Ik moet Wim helpen want die heeft het nog noot gedaan en Joop z’n spullen naar z’n plekkie dragen zodat die zich kan installeren. We willen lekker naast elkaar zitten.

*Weg wezen met dat geplons, denk eerder dat ze er op af komen maar je wordt dus wel weg gestuurd.*

Als we maar niet recht voorruit vissen zegt Arno recht t.o.v me. Hij wil met de vaste stok vissen en net als vorige keren later op de dag met de method tegen mijn kant aan. Maar hier zitten we in de schaduw en kunnen we drie man kwijt dus we nestelen ons hier en gooien wel naar rechts en Wim naar links voor de kijker naar de foto. Ik vis trouwens toch heel de dag twee meter uit de kant vijf meter rechts van me tegen een rietkluit aan.

*Links van de musketiers naast Joop, Kees en Mike en rechts van me in de bocht Wilmer.*

Dus schuiven we aan naast Kees Nachtegaal. Joop, Wim en ik zit dan links van Wilmer. Ik wil zolang mogelijk in de schaduw zitten achter de rij bomen. Vanmiddag in de zon is lang genoeg en dat vinden Joop en Wim best.

*Aan de overkant van het lange stuk naast Tjeerd Jr. en Tjeerd Zr. gaan Nico en Ron zitten.*

Even later komen Nico en Ron en die vullen het op aan de andere kant van Wilmer na de boom Tjeert en Tjeert gaan ze daar achter in zitten t.o.v. Piet. Harry gaat dan t.o.v ons zitten en dan is iedereen er wel. Als dan om negen uur de eigenaar wakker is ziet hij dat het allemaal wel wat krapjes is, mogen er verkassen naar het voor ons linkerkant van de vijver. Das mooi geregeld dus. Piet en Wim met z’n vrouw verkassen gelijk naar de andere zijde van de landtong zodat de mannen aan de rechterzijde alle ruimte hebben vandaag om er wat van te bakken.

*Mike doet het ff voor met de Waggler dobber.*

Ik help eerst Joop en daarna Wim op weg want voor die fotograaf uit Zoetermeer is het de eerste keer. Karperen doet hij wel eens met zijn zoon. Statisch vissen kompleet met piepers en steunen met zware molens en hengels. Dan is dit wel wat anders met het lichte spul vissen drillen i.p.v. binnen takelen. Hij zal de eerste vissen dan ook zeker gaan verspelen omdat je ze te snel wilt binnen halen maar dat hebben we allemaal meegemaakt toen we de eerste keer hier kwamen.

Het is een specifieke manier van vissen met speciale lichte betaalvijvers hengeltjes b.v. m’n Carp feeder 45gram 4-8lb stokje met super zachte toppen. De hengels buigen door tot in het handvat hoepeltje rond om de uitvallen van de karpers te pareren. Je moet ook geen obstakels tegen komen want dan ben je em kwijt. Perfect dus voor deze vijvers en de dikke lol van een vis drillen naar je landingsnet. En echt hoor kan je het geduld niet op brengen en soms met een dikke 70+ vis ben je misschien wel twintig minuten bezig dan verspeel je em net als je het laatste zetje wilt geven en te hard trek om em in je landingsnet in te trekken.

Joop zit gelijk in de vis en is niet meer bij te houden voor iedereen. Die zal vandaag de meeste gaan vangen met 21 stuks. De eerste vis aan Wim z’n hengel zie ik als ik de mijne aan het optuigen ben en Wim ff Joop helpt scheppen. Ik zie zijn lijn van de spoel gieren. Gelukkig staat die open en kan de vis drillen en doorgeven. Maar als Wim dan ook zit en het spelletje door heeft. Bijna z’n hengel kwijt bij de eerste aanslagen die hij kan kan hij ook aan de bak. Eerste aanbeten waren zo hard dat de lijn brak na de voerkorf. Slip bijgesteld om de klap op te vangen en toen ging het beter.

*Ik heb het druk met die twee en blijf vissen scheppen voor ze.*

De eerste aan de hengel van Wim zit er aan. Het zelfhaak systeem het method feederen is een fantastisch systeem. Wel bij je hengel blijven want uit het niets issie weg.

*Ik heb gelijk vis en Wilmer komt scheppen..*

Ik heb eigenlijk gelijk vis nadat ik mijn spullen heb neergezet en uitgeworpen strak langs de rietkraag twee meter uit de kant vijf meter rechts van me. Als ik net m’n laatste slok koffie leeg giet kan ik nog net mijn hengel redden. De vis gaat de hele vijver door maar heeft natuurlijk geen schijn van kans en ik doe rustig met uitdrillen. Alle tijd. Zo wil Wimer na zijn dril wel ff helpen. Overigens die koffie doen ze netjes rond brengen in een golfkarretje net als de frisdranken of bier steen en steen koud met tussen pozen. Perfect geregeld dus. Bij Wilmer naast me tegelijkertijd maar die had zijn koffie nog niet op en de rest zit dus op zijn shirt. Die moest ook zijn hengel behoeden voor een duik achter wat schubben aan en de koffie vloog daar in het rond met die wilde beweging. Wim moet Joop (alweer) helpen dus komt Wilmer bij mij scheppen na zijn spiegeltje weer de vrijheid te hebben gegeven. Maakt gelijk een aktiefoto van me met een ronde stok. Die moet ik natuurlijk plaatsen.

*Adwin en Wilmer de vissen zijn vandaag aan de maat.*

De vijver zou worden leeg geschept van de grotere vissen maar ik denk dat ze er een paar vergeten zijn. Ik vang in ieder geval allemaal knapen rond de zeventig centimeter of er dik over heen. Zo ook Adwin en Wilmer. Daar ben je wel ff mee bezig voordat die op de mat liggen.

We helpen elkaar met scheppen en Wim is aardig op weg om meesterschepper te worden vandaag met Joop naast em. Maar als ze beiden staan te drillen dan ben ik het die foto’s maakt en vissen moet scheppen. We hebben het er best druk mee en snakken naar de pauze met de uitsmijter met kaas en spek. Mmmmm lekkeeur.

*Er zijn nog veel meer vijvers om te vissen.*

We gaan tussen de middag een uitsmijter eten en eens rond vragen wie wat heeft gevangen. En de vangsten lopen ver uiteen. Opvallen is dat Joop er bijvoorbeeld 12 heeft en Wim er naast twee en aan de andere kant Kees het nog slechter heeft getroffen. Met de dobber vissen waarmee Mike en Kees zijn begonnen dat is niet meer te doen nu de wind is opgestoken. Voor de rest gelukkig maar want je verbrand anders levend aan de waterkant zonder schaduw. Ze krijgen de pellets niet tegen de wind ingeschoten op hun voerplek zo’n 10-12 meter verder.

*Heerlijk dat gaat er wel in iets warms tussen de middag. Klasse.*

Het is altijd feest aan de tafel. Wat een verhalen allemaal. Iedereen heeft wel wat te vertellen. Beren gezellig daar kan je zo de hele middag mee vullen.

Er worden tijdens het eten wel een paar steuren gevangen zien we vanaf het terras. Respect van de heren voor de dame in kwestie.

Na het eten kijken we even in de vijver waar alle forellen zijn uit gehaald en nu steuren in zwemmen. Melvin en Shirley aan hun dialect te horen komen ze uit de buurt. Ik heb familie wonen in Wamel en herken dat wel van m’n nichtjes. We begrijpen ook einde van de dag dat Melvin vis les krijgt van het zwakkere geslacht. Hij komt er ruim voor uit dat alle vissen door Shirley worden gevangen op jajaja dat is geheim maar zo geheim dat het zuur ruikt en opgerold in een potje zit en ik ze liever eet met uitjes.

*Arno begint gelijk goed en pakt de kleinste van de dag na de middagpot.*

Je heb er wel sport aan op 16/100 lijn met elastiek. De nieuwe hengel van Arno is ingevist vandaag. Wat een beste vis is dat weer. Opvallend is toch well die rode muggelarven staarten. Denk dat ze met de vaste stok veel vissen en voeren met vers de vase

Muggenlarven

20 mei 2017 | Ramon Pasman

De visserij met muggenlarven oftewel vers de vase is voor veel vissers relatief onbekend. Hierdoor worden er nogal eens fouten gemaakt wanneer er dan toch met vers wordt gevist. Desondanks zijn muggenlarven een natuurlijke aassoort die zowel door grote als kleine vis gretig wordt verorberd. Muggenlarven hebben echter één gigantisch voordeel ten opzichte van conventionele aassoorten als casters, maden en wormen: ze verleiden vissen zelfs in de moeilijkste omstandigheden tot een aanbeet.

De rode muggenlarven waarmee wij vissen en voeren behoren tot de familie van de Chironomidae, ofwel de dans- of vedermuggen. Hoewel de naam mug anders doet vermoeden, steken deze ‘muggen’ niet. Wereldwijd komen er duizenden verschillende soorten dansmuggen voor. De larven kunnen op zeer uiteenlopende plaatsen in zowel zoet als zout water worden aangetroffen. De soorten waarmee wij vissen, zijn meestal afkomstig uit sterk verontreinigde wateren met lage zuurstofgehaltes. De larven kunnen hier in zeer grote dichtheden voorkomen. Minder algemene soorten kunnen onder andere worden aangetroffen in voedselarme meren en plassen en zelfs in boomholtes die vol water staan. In veel zoetwaterecosystemen vormen de larven van dansmuggen een belangrijk deel van het bodemleven. Het spreekt voor zich dat de muggenlarven dan ook een belangrijke voedselbron zijn voor vissen.

Soorten voervers

Kleine vers ofwel voervers (de naam zegt het al) wordt gebruikt om mee te voeren. De larven zijn slechts enkele millimeters groot en de individuele diertjes zijn nauwelijks vast te pakken. Het grootste deel van de voervers waarmee wij vissen, is afkomstig uit Oost-Europa. Relatief veel vers komt uit het Zwarte Zeegebied (Oekraïne). In de volksmond wordt deze vers ook wel ‘Rus’ genoemd. Deze muggenlarven zijn afkomstig uit brak water en hebben een karakteristieke zilte geur en felrode kleur. Indien je weinig ervaring hebt met het herkennen van de verschillende soorten voervers, dan geeft de taal van de krant waarin de muggenlarven zijn verpakt vaak een goede indicatie. ‘Rus’ is namelijk vaak verpakt in kranten geschreven in het Cyrillische alfabet. Een ander deel van de kleine vers is afkomstig uit Polen. Deze vers is over het algemeen donkerder rood van kleur dan ‘Rus’. Poolse vers is vaak te herkennen aan de enkele bloedzuigers die nog tussen de vers aanwezig zijn. Als ‘Pool’ in goede conditie verkeert, dan is deze actiever dan Rus, met andere woorden: de larven bewegen actiever. Dit actieve gedrag zorgt ervoor dat vers de vase afkomstig uit Polen beter geschikt is voor de visserij op kleine vis dan Rus, die op zijn beurt weer vaker gebruikt wordt voor de visserij op grote vis.

Artikel van Internet WITVISTOTAAL PrestonRInnovations amon Pasman. Wil jij het complete artikel uit deze Witvis Totaal 91 graag als eerste lezen?

Dat zien we in de polder ook. Dat de vissen de buik en vinnen zo mooi gekleurd zijn. Prachtig kleed is dat bij die vissen door het eten van die rode muggenlarven. In Limburg visten ze er al jaren geleden mee. Als tijdens m’n diensttijd in 1977 mee viste kwamen ze niet meer bij de eerste keer toen ik aankwam met wormen en maden. En ik had nog nooit van die kleine dunne haken gezien. Heb er later weer mijn voordeel uit gehaald in de randstad en omgeving

*We gaan gewoon door waar we gebleven zijn.*

Eigenlijk maar één vis gevangen met een pappagaaienbek. Een vis zonder lippen en dat is toch niet leuk die te onthaken. Tis zo gebeurt met die weerhaakloze haakjes maar toch.

*Daar zat Kees nog tussen en dat is wel heel dicht op elkaar*.

Kees is verplaatst naar de andere kant van die boompjes en vangt vanmiddag nu ook z’n vissen. Hij zat naast Mike met de dobber. Hebben Joop en ik ook eens gedaan in karpervijver de Sprong. Dat ging toen mirakels goed. dan kan je elkaar helpen schepen en als je aan het drillen bent houdt je maatje de stek bij met de katapult korrels schieten. Want dat moet je blijven doen wil je ze van de bodem houden. Maar nu met die wind krijgen ze de korrels niet op de visplek en feederen met z’n tweeën naast elkaar dat is krap in dat hoekje.

En zie ik Kees regelmatig nu vissen vangen. Hij is net als Ik en Wilmer vlak aan de kant net tegen het talud aan gaan vissen. De vis, de mooiere exemplaren zit er vlak onder je voeten in die vijver. Sommige nemen nog lekker een douche op het camper plekje maar er zijn er die nemen nog een bad voordat we wat gaan drinken om vijf uur op het terras. Heb er geen foto’s van maar wel een filmpje. Dat neemt teveel ruimte in en gaat ten koste van de snelheid van deze pagina. Maar op aanvraag… Hahaha en kunnen zo hun hengel redden en Kees en Mike rijden over m’n hengel heen. Eerlijk gezegd m’n landingsnetsteel van vijf meter maar lijkt zonder netje op een hengel. Ja das lekker en je had die gezichten moeten zien toen ze de auto weer uit kwamen. Heerlijk. Maar alles is goed gekomen. Die steel is gesneuveld met verkeerd landen van de karpertjes. Niet scheppen en niet tillen aan de steel maar aan het net. jawel hoor in de strijd gaat het dan verkeerd en het is natuurlijk wel heel veel onthouden. Maar weer naar Mario. Die heeft er zoveel dat hij ze verkoopt.

Dat is wel lekker hoor na heel de dag in de zon te hebben gezeten nu in deze koele ruimte van het Valk Hotel bij Tiel. Een BBQ op het terras zoals vorige keer in de avondzon heeft ook wat maar dit slaat alles natuurlijk. Voor een ieder wat die wat wilt eten keuze genoeg. Want de gerechten hebben allemaal ±dezelfde prijs. Maar of de rest van de gasten het vinden. We stinken natuurlijk een uur in de wind met al dat visvoer op visolie basis. Zag aan de overkant witte koppen staan behalve een paar plekken die golf vrij waren daar waar werd gevoerd. Dan weet je het wel hoeveel vis olie er wordt gebruikt. Dat krijg je niet zomaaar weg gewassen met een klontje zeep in het toilet laat staan wat er is gemorst op je vis kleding.

*Jaja altijd een soepie voorraf bij de mannen.*

Thaise die zie ik niemand nemen. Een paar heldere groenten maar overwegend doet de tomaten soep het altijd goed.

Het eten is geweldig natuurlijk en je komt ogen en voorral oren tekort om om je hen alles te volgen. Iedereen heeft wel weer een verhaal en het is gieren en brullen aan onze de tisch voor een paar uurtjes

*En ijs als toetje moet er dan ook altijd komen.*

Dat ijsje is wel een issue natuurlijk. Zonder een toetje kunnen we niet weg. Maar dan zie je al dat Mike en Arno in vorm zijn. Die gaan dat wel eventjes regelen en komen dan terg met een sorbet voor de halve prijs. Omdat het zo slecht gaat met de BP. De onderhandelingen kan je wel over laten aan die twee. En als we dan weg gaan en ik loop langs de kassa als die twee afrekenen laten ze een dikke tip achter van je kent dat wel. Laat de rest maar zitten aan zo’n knap mokkel precies netjes gekleed in de weinige make-up die ze feitelijk nodig hebben en zo heeft het altijd zin om een paar mooie leuke spontane meiden in dienst te hebben aan zo’n tafeltje uitgelaten oude knarren die gewoon lekker mee lullen. Mike en Arno bedankt voor de prima geslaagde dag. Het was weer een geweldige dag en kijk alweer uit naar eind augustus “deSprong en “de vossekuil” waar we dan heen gaan. Dan hebben we nog de zomeravond wedstrijden in het Voornse Kanaal waar ik zelf niet al te best in voor staat. Ondanks alle hulp van een ieder, kilo’s wormen gebruikt maar eens zal het toch wel gaan lukken in dat kanaal door Voorne.

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Mike Piepenbroek Leuk stukje weer bedankt freek

Wilmer Breen Goed gedaan Freek

Kees Nagelkerke Weer op een leuke manier weergegeven. Top gedaan Freek.

Nico Iedema heeft gereageerd op je foto.

Nico Iedema

20 juli om 19:22

Top gedaan Freek 👍👌

👍

Twee fotografen op stap

16 juli 2018/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Worstel en kom eeuuh en de pan krijgen we niet leeg.*

Zaterdag 14 juli 2018 komen Wim en Wilma Stad een paar dagen op visite. Gezellig weer bijkletsen en de heren natuurlijk voetbal kijken. Met gekruide kippendijtjes en witte rijst, nasi putih met dengan ayam. Groente hoeven we er niet bij. We moeten door drie kilo kip zien te komen. Wilma is vegetarisch en Henny doet vandaag mee met haar vriendinnetje. We staan er dus alleen voor..

We besluiten om maandag 16 juli 2018 te proberen een roofblei te vangen. Die kent Wim niet laat staan van dichtbij gezien. Maar met die lage waterstand door de droogte het heeft immers al weken niet fatsoenlijk geregend dus zal dat nog een hele klus gaan worden. Het mooiste is als het in ieder geval een beetje stroomt.

*De visdag start bij de BassBuster natuurlijk met een eitje.*

We willen er vroeg op uit met die warmte maar daardoor wordt het ook ‘s avonds laat en als je dan de wekker niet zet wordt het geen vijf uur op. W&W zijn in complete duisternis slapen in de slaapkamer niet gewend met die rol luiken en dikke gordijnen. Wilma vont het raar dat ze evenveel zag met je ogen dicht als open. Lekker koel dus we worden wakker als buiten het zonnetje al schijnt. Als ik dan aan Wim laat zien het verschil van systemen bij het feederen en method vissen zijn we zo al een eind op weg naar de middag. We nemen geen broodjes mee besluiten we die eten we maar thuis. Kunnen altijd in de middag naar de snackbar in Middelharnis, zuid Beijerland of Stellendam dus zitten we alsnog om tien uur te ontbijten.

En traileren we een uurtje voor de middag. We hebben alle tijd van de wereld dus trollen we langs de zeedijk langs Oudehoorn richting het Spui. Op het spui vertoeven we een paar uurtjes. Ik krijg vier vijf voorzichtige tikken en de tweede is een verschrikkelijke dreun waarbij de hengel bijna dubbel slaat en niet hebben steeds op het zelfde stuk. Heel veel wisselen en steeds met een ander stukje kunstaas een tikkie en niets meer bij de volgende worp. Ze zijn er dus wel. Shads, Asps, Chubby’s, RippinRaps, AroshiVibes, DayoRatels, MiniMinnows, CultivaFs, ShallowWobblers, TWIronClaw, Salmo’s, Spinners, SavaGears, Poppers, sbirolino’s met vliegen dat alles in alle kleuren en maten tot 9cm. Zo af en toe bij de eerste worp een lichte touch soms best wel een harde tik maar haal hem er maar af een tweede keer gebeurt niet meer. Hoe bestaat het en als je zelf langs zo’n dreg aait dan zit die vast in je vingers. Of erger..

*Deze dreumes moet de dag dan redden van blanken.*

Het is heerlijk vertoeven op het water en na een klein uurtje we drijven af richting Oude Maas. Doen verschillende goede stekken aan door middel van de MinnKota, de elektromotor blijven we daar even hangen. Maar nee we kunnen niets trickeren. De water temperatuur is 29 graden en de wind draait van west naar oost. Allemaal niet in ons voordeel. Op het Haringvliet zagen we al scholen witvis met passief de predators er om heen. Niet tot een aanbeet te verlijden maar hier op het Spui waar het in ieder geval stroomt doen ze het ook niet. Een dreumes moet de dag redden van een vis vangen dan. Want het is heerlijk op het water. Zo nu en dan is het niet erg naar een andere stek varen vol gas. Heerlijk koel in je t-shirtje en een natte pet op je knar.

*Eén snelle boot haalt me in en gaat precies pop mijn Way point liggen.*

Het was een heerlijke dag als vrienden onder elkaar en als je elkaar al een paar jaar kent valt er nooit geen “stilte”. Wat vissen aan board is het enigste wat er mis was vandaag. Terug nog even de stekken af gevist op het Haringvliet maar scholen kleine aasvis is er genoeg te vinden.

Maar die gestreepte rakkers baars, de tampoens van de lage landen Rfb, vadertje glasoog snoekbaars, of eventueel zo’n groene rakker de snoek gaven niet thuis vandaag. Ach je kan ook gewoon heel de dag gaan werken, buffelen met deze temperaturen en dan is dit eer redelijk goed alternatief….

Reactie’s

Hoi Freek,

Zaak <info@vakfotografiewimstad.nl>

Aan: Info Bassbuster <info@bassbuster.nl>

Re: Waren leuke dagen

18 juli 2018 21:15

Fantastisch leuk verhaal! Goed geschreven! Hartstikke bedankt voor de top dagen en gauw weer tot ziens 😂👍👌

Outlook voor Android downloaden

–

Zaak <info@vakfotografiewimstad.nl>

Aan: Info Bassbuster <info@bassbuster.nl>

Re: Waren leuke dagen

18 juli 2018 21:20

Geef Henny een Big Hug en namens mein meissie; het was top gezellig! Ik heb Sander gebeld over je site. Ik heb de nodige info voor je. Morgen ga ik met Hans vissen op de Reeuwijkseplassen; bootje gehuurd. Houdoe😂

Outlook voor Android downloaden

–

Buckaroo’s naar Jisp 2018

7 juli 2018/0 Reacties/in Avonturen, BP. Buckaroo's, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*De meeste buckaroo’s zijn van de partij.*

Vandaag 7 juli 2018 gaan we een wedstrijd vissen in Noord Holland boven Amsterdam, Zaandam bij Wormer het pittoreske plaatsje Jisp. Wat we ook vangen het wordt een heerlijke dag en ik ben blij de paraplu mee te hebben genomen. Zeker in de ochtend, geen wind en een ongenadigste zonnetje

Ik moet nog wat foto’s opplakken die vannacht de koerier heeft afgeleverd want die komen ze vandaag ingelijst ophalen dus zit al om drie uur aan de koffie beneden. Ik wordt een uurtje eerder wakker en de hond snapt er niets van. Maar als ik nu weer in slaap val wordt ik niet meer op tijd wakker dus dan maar wat eerder aan de slag.

*Waar we vissen zover als ik iedereen kan zien of ben tegen gekomen; 1 Verhuur, 2 Tjeerd & Tjeerd, 3 Jos, 4 Mike & Kees, 5 Freek, 6 Piet en 7 Harry & Glen, 8 Wim.*

Na een paar bakken koffie en een op volle toeren draaiende plak machine is de auto zo in gepakt en rij ik net na zessen naar de benzine pomp.

En rij om kwart voor acht het erf op en ben deze keer niet de laatste die binnen komt. Er is onder elkaar een dikke visdrang want tijd voor koffie is er niet. De boten worden gelijk van stal gehaald.

*Het is wel ff zoeken naar je spullen maar de rest is hier kind aan huis lijkt het.*

Dat is even wennen al die haast maar misschien ligt dat aan mijn wedstrijd mentaliteit. Ben dus met Piet de laatste die van wal steekt.

Ik ga Mike en Kees achterna want ik mag een paar maden lenen. Zou gaan roof vissen maar zonder motortje houdt dat op natuurlijk op en doe ik mee met wit vissen. Was even verkeerd doorgekomen door de Ballantines nevel dat het een serieuze witvis wedstrijd was en niet vissen in het algemeen als op de Nieuw Koopse Plassen. We vissen op gewicht en niet op aantallen.

*We zitten vanaf de bootjes verhuur drie eilandjes verder*.

MIke en Kees hebben een stek in gedachten maar die is al bezet door Tjeerd Jr. en Tjeert Sr. en aan de andere kant van het kanaal door Jos Werring. Mijn kompanen gaan aan de andere kant van Jos zitten en ik steek het water dan over en aan de andere kant komt er ook een kanaaltje op uit. We zullen wel zien. Hoor later van ingewijden dat het hier een stuk ondieper is dan waar we wilden zitten. Vandaar misschien al die kleine vis.

*Aan de overkant links Jos en aan de andere kant Mike en Kees. Uiterst links Tjeerd en Tjeerd.*

Het is weer een mooi plassen gebied door de uitgravingen van het veen. Allemaal rechte kanaaltjes geworden en donker water. Als ik de stokken er in steek voel ik zeker een meter drassige bodem voordat de stok op steviger bodem stuit. Nog geen meter water terwijl de stok er in z’n geheel in te duwen is.

*Schitterende dag weer een stuk beter dan op de Nieuwkoopse Plassen met z’n Bfr. 7.*

En zoa

*Moet kunnen, ze kijken je ook heel verontschuldigend aan. Schuin aan de overkant Harry en Glen.*

Tuurlijk moet de dobber een paar weg gehaald worden zonder vis aan de haak. Anders heb ik een zwemmer er aan hangen die pardoes over je voerplek zwemt. En voorruit dan maar een paar meter links van gaat water trappelen want hij kan net niet bij de bodem komen. Of hangt aan een surfplank. Denk dat het er nu pik zwart ziet onder water van de veen deeltjes en dan gaat het vrolijk nog een keertje terug over m’n plek heen. Met zoon lief Olivier op z’n surfplank die het presteert al zwaaiend met de duim omhoog over de dobber heel te peddelen. Ik knik maar terug. Dat helpt natuurlijk allemaal om die grote platten te lokken. Ook niet de kanoërs en roeibootjes nemen de bocht zo zuinig mogelijk en komen vlak langs me heen over de voerplek maar dat zullen de vissen wel gewent zijn..

Ik zet m’n laatste loodnagel op een halve meter van de haak omdat ik denk er een hele zachte bodem is met dik water boven de bodem. Met de vangsten was het niet best overwegen allemaal kleine zeer kleine bliek en verspeel nog een dikke ruisvoorn omdat me schepnet nog ingepakt zat. Veel kleine voorn en bliek onder de tien centimeter en op het einde nog een mini brasem van nog geen twintig centimeter.

Ik kon de vis niet op de stek houden. Dan ving ik er vijf achterelkaar en was het weer een lange tijd stil. Of ik nu bleef door voeren van kleine bolletjes voer of langere tussen poses grotere ballen voer als ei grootte, los als een stofwolk maar het veranderde niet. Hoorde dat dat hier normaal is alsof de scholen vis blijft rond zwemmen.

*Schuin aan de overkant de gebroeders Timmermans Harry en Glen.*

We moeten om vier uur weer terug zijn. Ik heb heel de ochtend bij windstil weer onder de paraplu gezeten. Na de middag stak er gelukkig een windje op en werd het een beetje bewolkt. Heerlijk weer dus om op het water te vertoeven.

Dat roeien valt nog vies tegen in zo’n ijzeren bak. Gelukkig is de wind die er is in de rug. Pfffftt heb een conditie als een postbode.

*Daar in de verte komen er nog twee bootjes.*

Ik ben niet de laatste die binnen komt. Er moeten er van nog veel verder komen.

Als ik m’n leefnet uit het water trek al meerdere malen gerepareerd maar uit nostalgie blijf ik er mee vissen. Het is nog aangeschaft bij Klaas, de kleine Beurs op de Voorstraat zal 1982 zijn geweest aan de oude foto’s te zien. Er steken hier en daar wat koppies uit de mazen die kapot zijn. Zo klein zijn de voorntjes. Dacht aan een kilootje maar het is nog drie keer zoveel van dat kleine grut.

Er waren dus wel brasems te vangen maar allemaal in het gedeelte waar het wat dieper is. Dat weten we dan weer voor de volgende keer maar dan wel als eerste gaan roeien anders zijn deze stekken vast weer bezet. In ieder geval aan de noordzijde is het diepere gedeelte of een stukje door roeien maar geloof me. In die ijzeren bak ben je dat zo zat en neem je genoegen met kleinere vis voor deze dag.

*Alles wordt gewogen en genoteerd van een ieder.*

En een eindje roeien dat loonde vandaag. Klasse gevist die Tjeerten met aardig wat dikke platten. De voorns hebben we gemist vandaag alleen Kees kon ze tussen het riet vandaan plukken. Als het zo af en toe stroomde wat maaien tussen de rietpluimen en ze er tussen vandaan peuteren. Klasse gedaan. Ik heb het ook geprobeerd zelfs mee begonnen en m’n broodje op geofferd en in vlokken tegen de rietstengels aan gegooid maar geen ruisvoorn die een broodje kaas lustte.

*Piet die schrijft en Glen roept het om.*

Iedereen heeft vis gevangen de een wat meer dan de ander. Of mooie platte en minder aanbeten, heel veel kleine vis en een paar hadden op hun stek mooie voorns. Het is dus de kennis van het water wat hier voordelen geeft. Maar voor ons zal dat weinig uitmaken als je hier één keer per jaar komt. Maar er is dus wel degelijk een keuze te maken waar je op wilt vissen op deze grote plas water.

En dan moet er vergadert worden. Er worden twee netten met stenen gevonden en er is al gewogen. Moeten we snel de vissen terugvangen. Maar ja uit wel net kwam die. We moeten maar eventjes de koppen bijeen steken.

*Een versnapering gaat er wel in na zo’n dag op het water, je kop is weer lekker leeg gevist.*

En dan komen die heerlijke verhalen los van vandaag. Allemaal opgespaard de gehele dag alleen of met z’n tweeën in een bootje met de zon op je knar. De één nog sterker en geloofwaardiger dan de ander. Fantastisch en dit is misschien wel het leukste gedeelte van de dag want een ieder heeft wel wat meegemaakt vandaag met kano’s, met allerlei pluimage’s aan instappers, duikers, zwemmers, padvinders, zingende Hazes fans in sloepen, cocaïne boys, tato gasten en volgers en dito snuivers kwamen voorbij en de ene anekdote na de ander volgt op ieders verhaal. Heerlijk die bar verhalen.

Zodoende heeft Mike alle tijd om de eind stand uit te puzzelen. Hij heeft weer alles prima voor elkaar geregeld. Het was een nogmaals een prima dag.

En de prijzentafel is goed gevult en voor ieder is er een prijs af te halen. Heerlijke kazen ja natuurlijk in Noord Holland en bijpassende drankjes om er een leuke avond van te maken met de thuisblijvers.

*Dat heeft Mike weer prima voor elkaar.*

We beginnen met de namen die er graag bij geweest zouden zijn en het op dit moment zwaar hebben met de strijd en ook degene die em pas hebben verloren. Dat geeft precies weer wat deze hechte groep met elkaar heeft. Niet alleen werken met elkaar maar ook verder kijken dan de plant. Even dus een welgemeend een sentimentele note maar er wordt ook gedacht aan het fantastische gedeelte van het leven en dat blijven ze delen met elkaar. Ben blij dat ik mee mag vissen met die gasten.

*Klasse, winnaar overal, de grootste vis en het meeste gewicht is Tjeerd.*

Het is over duidelijk wie de winnaar is vandaag. Tjeerd gefeliciteerd, klasse want het viel niet mee vandaag in die hitte de vissen te activeren tot aanbeten. De meeste gevangen met duidelijk verschil met de rest en ook nog de kanjer prijs. Van Harte natuurlijk.

*Voor iedereen is er een prijs dat heeft Mike goed geregeld.*

En de rest ligt allemaal dicht bij elkaar,. De één heeft twee brasems terwijl de ander een net vol klein spul heeft. Twaalf kilo mooie voorns zoals vorige keer heeft niemand maar daar in tegen was het weer van daag heerlijk onder de plu.

Weer goed gekozen van Mike en het eten was weer heerlijk, vooral de soep was prim

Het gezamenlijk eten na afloop was weer voortreffelijk geregeld, ei-groenten schotel, balletje en brood maaltijd met vooraf een heerlijke zelf gebrouwen soep. Dan is het zo laat zeker met al die verhalen om je heen. Heb je wel tijd om te eten en het is zo kwart voor zeven. Om die tijd wilde iedereen toch wel weer naar huis om de wedstrijd van vanavond te zien om acht uur.

*Ben voordat de wedstrijd begint thuis…*

Dat lukt redelijk, van tafel gaan dus maar voordat iedereen naar de auto stiefelt en weg rijd gaat nog wel wat tijd over heen. Het is toch een 130km via nu de nieuwe A4 maar de linker baan is voor de BassBuster. Het is heerlijk rustig op de weg en geen stilstaand zoals heen door file, Rijkswaterstaat die borden ophangt of mensen die meer erg hebben in de vliegtuigen en kop-staart botsingen creëren. Hier en daar het pedaal laten rusten op linke punten en zodoende ruim op tijd thuis. Spullen uit de auto en opruimen en vlug naar het beeldscherm. De wedstrijd is net begonnen. Mannen allemaal weer bedankt voor de gezellige dag. Volgende week dinsdag 17 juli 2018 naar ’t Mun in Appeltern met deze Buckaroo’s Clan. Ik kijk er al weer naar uit. Heerlijk.

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Wilmer Breen heeft gereageerd op je foto.

Wilmer Breen

12 juli om 08:55

Freek, de link werkt niet, het laatste stukje klopt niet. Op je site werkt het wel, weer leuk verhaal van gemaakt 👍

Buckaroo’s naar Nieuwkoop 2018

21 juni 2018/0 Reacties/in Avonturen, BP. Buckaroo's /door Freek Oosterhuis

Veel van gehoord de plassen van Nieuwkoop maar nog nooit op gevist tot vandaag 21 juni 2018. Ik mag weer mee vissen met de Buckaroo’s van de BP. Altijd weer een reuze gezellige dag met die gasten en ben blij weer van de partij te mogen zijn.

Afgesproken om half acht koffie maar met de vertrektijd van 06.15 uur kan ik nog net een kop koffie meedrinken. De mannen hebben visdrang en staan te trappelen van ongeduld.

Ze gaan feederen uit de boot en ik ga trollen en werpen tussen de leliebedden en planten proberen een snoek te vangen. Die moeten er hier genoeg zijn.

Ik moet m’n hengels nog optuigen en we hebben heel de dag dus plan plan voor deze Indo en vertrek een half uurtje later op m’n gemakje aan de kant onder de wind.

*De mannen steken direct over en ik sla links af.*

Een mooi plassen gebied met heel veel groen en een gemiddelde diepte van hoog uit twee meter. Ik ga trollend de plas verkennen en sla links af. Er staan witte koppen en zo af en toe golven van een halve meter en dat is niet fijn in deze stalen sloep.

*Tot nu toe zeg ik je kan hier best wonen.*

Wat een vegetatie staat hier overal. Zullen ze dat expres allemaal laten staan voor die huizen.

Op de plas is het niet lekker, meer dan frisjes maar achter de eilandjes is het heerlijk vertoeven dus de motor in de laagste stand en de oevers maar afstruinen van die eilandjes. Geen idee hoe het talud hier loopt.

Dan kom ik een kreek tegen en op goed geluk er maar in. Op sommige afslagen staan bordjes dat je er niet zeilend of met een motortje in mag.

En zoals ik al vermoede tijdens het varen kom ik weer op die grote plas uit maar daar staan nu wilde witte koppen op het water. Ik gaat ff aan zo’n steigertje m’n boterham met een glas chocomel nuttigen en al snel lig ik lekker in het zonnetje uit de wind te schommelen op het water. Je raad het al de mannen waren naast me al ff bezig. Ik kwam met m’n gesnurk boven de machines uit.

*De mannen zijn klaar dus kan ik weer verder.*

Dat was een heerlijk plekkie en weet nu hoe Swiebertje zich voelde in z’n hooiberg met alleen het horen van de vogeltjes, de wind en ….. de natuur. En m’n gesnurk natuurlijk.

*Hopathee op naar die dikke bakken op het grote water.*

Maar ik steek m’n neus nog niet buiten de kreek of ik ben al zeikers nat van het boegwater. Ook nog dat dat helemaal niet rustig varen is met één hand aan de knuppel van de Mercury en in de andere hand m’n hengel. Alles ligt binnen no-time kris kras in de boot.

*Aan deze kant heet het de Machinesloot, lekker duidelijk ook.*

Dus zo moeilijk is het niet we gaan terug en vissen die hele kreek nogmaals in t.o.v. gestelde richting nog eens terug. Vorige week nog eentje met bootje koppie onder gegaan. Zo’n stalen boot is het in één keer richting bodem. Die ging tegenwind wat aan de harde kant en liep ven achter vol water en toen het onder z’n voeten opdook en hij naar voren dook incl. zijn gewicht dook de neus zo het diepe in. Jaap heeft z’n bootje nog gevonden daar waar de benzine tank dreef. De opvarende is gered door een plezierjacht die een trapje achterop had hangen. Z’n maten konden em niet aan board krijgen met het gewicht en z’n natte kleding. Ik krijg zo nog meer van die anekdotes aan te horen van Jaap onder het genot van een paar verse gerookte palingen. Maar nu loop ik wat te ver vooruit…

*Het is hier heerlijk vertoeven maar waar is onze Esox Lucius.*

In deze kreken van vijf meter breed is het heerlijk vissen. Stukje trollen elk zijwatertje uit gooien met plugjes, serieuze pluggen of spinnerbaits en juist serieuze spinners maar niks, nada noppes. Onbegrijpelijk maar ik zie ook niet echt aasvisjes zoals op het Haringvliet.

Maar trollend naar de volgende stek een breder stuk met dito planten of een zijn watertje krijg ik dan eindelijk iets om op te slaan. Had al wat tikkies gevoeld maar deze is serieus. Heerlijk zo’n dril op ondiep water op m’n lichte parabolische godfathers. Toch niet voor niets geweest. Had me vandaag ook niets uitgemaakt. Het is heerlijk weer en relaxt vissen. Met een fantastische groep nee hoor ze kunnen me elke wek hier een dag heen sturen met deze conditie’s.

De snoek (Esox lucius) is een grote zoetwatervis uit de familie van de snoeken (Esocidae). Het is een van de roofvissen die in België en Nederland voorkomen. De snoek is daarnaast in delen van Europa, Azië en Noord-Amerika te vinden. De snoek is een zoetwatervis en heeft een karakteristieke, torpedo-achtige lichaamsbouw. Snoeken kunnen 15 jaar oud worden. e snoek is een algemene soort in Nederland en België, en is te vinden in vrijwel alle binnenwateren. De vis leeft in zoet water, maar kan ook worden aangetroffen in brak water. Daarnaast komt de soort voor in vrijwel heel Europa, Noord Amerika en in delen van Azië.

In Noord-Amerika komen naast de snoek (Northern Pike) ook andere soorten Esocidae voor, waarvan met name de wat grotere en sterkere muskulunge (Esox masquinongy) noemenswaard is. Ook in de Amoer komt een snoeksoort voor, de Amoersnoek (Esox reichertii).

De snoek heeft een karakteristieke bouw; een zeer langwerpig, torpedo-achtig lichaam met kleine vinnen en een kenmerkende snavelachtige bek. De rug- en aarsvin zijn bijna symmetrisch en naar achteren geplaatst. De onderkaak is duidelijk langer dan de bovenkaak en steekt uit.

De kleur van de snoek is variabel, van groenbruin tot grijsbruin met goudkleurige stippen, vlekken of strepen op de flanken, de buik is geelwit. Hoe ouder de vis wordt, hoe meer hij zijn goudgele patronen verliest; oudere exemplaren zijn vaak egaal en donkerder van kleur. De vrouwtjes kunnen een lengte van 1,40 meter bereiken, terwijl de mannetjes niet groter worden dan ongeveer 85 cm.

Maar op de terugweg kom ik een grote zwarte sloep tegen met duikers materiaal. Wat moet je hier zien onder water en iemand van het beheer alhier en die werpen zoveel veendeeltjes op dat het pikke donker water wordt. Ik wacht nog een klein half uur maar als het net optrekt komt die sloep weer terug. Nee nu vindt ik het niet raar dat ik niets vang trollend. Werpent in de zij stukken dat snap ik niet dat ik geen enkele aanbeet registreert. Ik zie ook geen aasvis terwijl de andere die zitten te witvissen daar heel veel last van hebben. Misschien zit ik gewoon op de verkeerde plek te vissen. Zou best kunnen het is onbekent water voor me en ben er voor de eerste keer. Zeker niet de laatste want het is een leuk water om in te verdiepen.

Op de terugweg nog wat van die inhammen uit gegooid.

En net na tweeën ben ik weer bij Jaap om een bak koffie te drinken. Steek ik zodadelijk over om de ander buckaroo’s te fotograferen voor de BassBusterAvontuur die daar zitten te wit vissen. Maar onze hobby het vissen en het verzamelen zit ik daar best. Zeker als ik een kilo paling koop en ze ook gaat proeven. Naar zijn rook ovens kijken en de uitleg ervan. De gevangen palingen die in aluminium kisten onder water hangen en ben vergeten waarom er een jute zak in dreef. Misschien om ze rustig te houden dat die het licht tegen houdt?

Tja pak die maar in, heerlijk Thuis zit nog zo’n pelikaan. John kan je er ook wakker voor maken.

Nog maar een broodje paling en en Radler. Maar nu toch af en toe nu een regen buitje. Ik heb helemaal geen zin om me in die golven van soms een halve meter nat te maken door het buiswater. Het is bere gezellig en het is net of ik hier al jaren kom. Wat een heerlijke dag is het lekker relaxt.

*Dan komt de rest ook terug met hun verhalen.*

En er is goed gevangen door iederen. Een hoop kleine vis maar ook veel platte, brasems tegen de zestig centimeter en daar komen ze voor. Drie kilo vissen en daar heb je sport aan.

Zo makkelijk is het niet met die wind aan te leggen aan een steiger waar al bootjes liggen.

*Tjeerd heeft er eentje van zestig cm gevangen.*

Wilmer heeft ook wat foto’s gemaakt. Gelukkig maar voor het BassBusterAvontuur herinnering verhalen boek.

Voor Tjeert gaat er een hele nieuwe wereld open nu hij naast Wilmer zit te vissen. Die vist alleen maar met pellets. Geen worm of made komt er aan te pas. En altijd zo als nu ook weer gaat hij er met de prijzen vandoor. Dat is een fenomeen met dat spul. Eigen gemaakte rigs, kleine haakjes op best wel dikke lijnen. Nee die is er helemaal in thuis om dikke vissen te vangen met zo’n harde korrel naast de haak hangende. We hebben al afgesproken dat hij de volgende shift elke keer een uurtje onderlijnen mag gaan knopen. Wordt allemaal geregeld van de week door Mike met de team chef.

*Mike en Kees hebben ook een prima dag gehad.*

Mike had 17 brasems en een berg voorns etc. maar het zijn die platte dweilen die tellen voor de mannen.

Er gaat best wel wat mee op zo’n dag. Beetje witvissen met de korf. Wel goed gekozen denk ik met deze harde wind. Met de dobber is lastig vanuit de boot op zo weinig water.

We nemen nog wat te drinken en nemen de dag met elkaar door. Foto’s gaan over en weer en dan met z’n allen naar de Eerste Aanleg om een hapje te eten.

*Weer goed gekozen van Mike en het eten was weer heerlijk.*

Daar kan je best wat gaan eten in de Eerste Aanleg aan de zuideinde een eindje verder in straat waar dat Jaap Lelieveld zit met zijn verhuur bootjes. Toppie, toppie weer vandaag. Alle Bucaroo’s van vandaag Wilmer Breen, Tjeerd Plantinga, Kees Nagelkerke, Glenn Timmermans, Harry Timmermans, Theo van de bergh en Mike Piepenbroek bedankt voor de gezellige dag. Voor mij een tomatensoep i.p.v. mosterd soep en een Schnitzel met frietjes. De meesten gingen aan de saté van kippendij volgens de kok. Er kan er natuurlijk maar eentje kippendij klaarmaken op en kachel en dat is in WarungFreek. Maar dan komt er een telefoontje van John die nog bij me logeert vanaf het vissen met de World Predator Tour. Die is bij z’n dochter geweest in Amsterdam maar staat nu op de A4 bij Den Haag met een lekke band. Beter gezegd zonder ventiel die is uitgedroogd door het lange stilstaan. Chips ik moet nog langs Marco m’n Hummingbird weg brengen. Daar gaan ze kijken waarom met die WPC na de update en nieuwe accu’s alles zo fout is gegaan. Ik laat de fishfinder achter in het restaurant en Marco haalt em daar morgen op. Zodoende heb ik wat meer tijd want en John ophalen, naar huis, karretje regelen en Jullie ophalen voor elf uur van het vliegveld. Dat wordt allemaal haasten.

*Toch wil John terug naar huis ook op de motor.*

Das dus een stukje om rijden en em ophalen. Karretje huren in Hellevoetsluis en weer terug om die fiets op te halen. Dan als een speer Julie ophalen op gelukkig Airport Rotterdam-Den Haag. Ja dat is ook weer een apart verhaal die was te laat voor haar vlucht naar Amsterdam. Dus om boeken en gelukkig kon dat naar Rotterdam. Maar dat is weer een andere BassBusterAvontuur. Julie is toe aan een weekje rust met de camper. Tja een workaholic heeft toch ook zo nu en dan rust nodig om op te laden. Die hebben morgen eerst een bruiloft van de familie in Zwijndrecht en rijden daarom nu nog weg met de camper om em daar ergens vannacht te parkeren. Die moeten in hun beste kloffie staan om tien uur bij de kerk. En met al dat verkeer is dat de beste oplossing. En ikke. Na zo’n hectisch weekje met John. Maar eens kijken hoe die paling morgen smaakt van de Fam. Lelieveldt uit Nieuwkoop tussen een wit broodje.

Reactie’s

Hoi Freek,

m.piepenbroek <m.piepenbroek.nl>

Aan: Info Bassbuster <info@bassbuster.nl>

Re:

7 juli naar jisp noord Holland. Altijd leuk daar.

Meedoen hoor

–

Inge Lugtenberg <ingelugtenberg.com>

Aan: info@bassbuster.nl

Paling

Ohohooooo zo’n paling heerlijk❤❤❤

–

m.piepenbroek <m.piepenbroek.nl>

Aan: Info Bassbuster <info@bassbuster.nl>

Re:

Net gelezen mooi stuk en.leuke foto’s bedanlt freek

–

Facebook

Wilmer Breen heeft gereageerd op je foto.

Wilmer Breen

23 juni om 15:54

Weer leuk verhaal van gemaakt Freek 👍🏻

–

Jezelf kietelen

20 juni 2018/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Ja want een ander doet dat niet bij je. Dus na al die perikelen van de WPC gaan Guus Geluk en de BassBuster naar ons favoriete stekkie. Als een soort afzakkertje want Johnnie vertrekt morgen weer naar Engeland.

We moeten toch wachten op die sliptongetjes dus als voorafje een Hollandse Nieuwe.

En dat is als Engelen werk wat daar over je tong fietst.

Met gebakken garnalen maak je vriendjes met Guus. Ik ga voor de gebakken kabeljauw en slibtong.

Lekker hoor zo’n afsluiting van een weekje vissen

Dag 3; WPC 2018

16 juni 2018/0 Reacties/in Avonturen, World Pradator Classic /door Freek Oosterhuis

Zaterdag 16 juni 2018 moeten we de kaart vol vissen. Dat moet geen probleem zijn. De Onix doet het dan wel niet maar er zit een nieuwe accu in de boot voor de andere units dus we kunnen diepte af lezen. Alleen de precieze way point kan ik niet gebruiken maar het moet lukken vandaag met de visuele kennis van de stekken. Een andere keuze is er niet.

We zijn vandaag zaterdag 16 juni 2018 dik op tijd maar we zijn ook dik positief. Ik heb de laatste dagen mijn kaart al dik vol gedroomd. Wat een vissen heb ik al op m’n stekken gevangen elke keer weer. Maar vannacht zag ik dat John al zijn aanbeten verzilverde en hij onze kaart vol maakte. Als ik em dat verteld hoor ik ook dat hij heel de nacht heeft liggen vissen.

*Dat is heerlijk Hollandse stroopwafels.*

Als ik terug kom van de Capteins briefing is er een verrassing van de havenmeester van Marina Cape Helius Kees Broere. Stroopwafels, heerlijk even op je kopje koffie leggen dat ze een beetje warm worden en smikkelen maar.

Je probeert het toch steeds weer in de hoop dat je nu wel de fout vindt.

We starten nu aan de kant van de vuurtoren omdat we eerst naar het Spui willen.

Gary staat bij de vuurtoren om te zien of iedereen achter de lijn is. En dat valt niet mee met de wind en stroming. Maar we blijven er een eindje vandaan. Met dat geweld voor ons maakt het niet zo veel uit dat we wat achteraan liggen.

*Toch maar beginnen voor de terras flats.*

Maar als we een paar kilometer verder zijn met 55km per uur varen we alleen maar in de boeggolven van de rest van de deelnemers helemaal achteraan. We zwaaien maar en gaan richting terrasflats waar we dan in ieder geval vandaag de eerste zijn. We zien wel vis maar waarschijnlijk is het hier helemaal dood gevist. Ze zijn allemaal gestrest van het vele vissen er op als plots John weer een ferme tik krijgt op z’n stok maar volledig verrast is. We blijven nog wat langer dobberen om de stek heen maar er volgt geen tweede aanslag meer op onze aangeboden shads.

*We proberen het eventjes bij Oudenhoorn.*

Omdat er niemand vist proberen we het heel eventjes bij Oudenhoorn. Het stroomt er flink dus waarom niet maar na een dik half uur alle stekken bestookt te hebben verticalend, diagonalend en werpend naar de oever kunnen we niets trickeren.

Op het Spui zijn we ook te vinden maar daar stroomt het nu te weinig. Zullen we wachten er op of gaan we door. We beslissen dat we op de terug weg hier nog eventjes zullen kijken. We werpen nog wat op de platen net voorbij het Spui maar daar heb ik geen geloof in. Hopsakee naar de overkant.

Bij de molens voor Middelharnis stroomt het niet dus na drie worpen heb ik het gezien. Nog eventjes in de hoek van Den Bommel een baars zien te vangen maar terwijl we er druk doende zijn op de ondiepte tussen de planten zien we een local slepend een mooie snoekbaars vangen tegen de rand van het talud aan op tien meter. Dat is niet goed voor het moraal en het wordt nog gekker. John heeft er weer een ram op en de vis komt meters mee. Ik heb het schepnet al klaar maar weer lost hij de vis. Ik denk dat ze dat in Hellevoet ook weten zeker in Middelharnis en bijna ben ik m’n hengel kwijt.

We gaan richting Haingvlietbrug en passeren Tiengemeten. Het eerste stukje waar ik met Leo heb gevist met spinnerbaits mag je niet vissen alhoewel ik er wel participanten zie. Daar hebben we maar wat lol gehad met allemaal snoekjes van zestig, zeventig cm maar vandaag natuurlijk geen enkele reactie aan de ander kant van de lijn dat kleine stukje waar je wel mag vissen.

*Van de brug naar Hittertsse Kade lukt het ook niet.*

Bij de brug wordt er wel weer eentje voor onze neus gevangen maar dat zijn we inmiddels gewent. Ik denk wel dat we steeds op de goede stekken zitten maar of we zijn te laat door het motor geweld of ik kan niet door het uitvallen van de Onix precies op de stek vissen. Ik denk dat vadertje glasoog heel geconcentreerd op de stek liggen. Op de vierkante meter. En die precisie mis ik nu.

*Hier langs de brug krijg ik er een tikkie op.*

En dan eindelijk krijg ik er een tikkie op m’n shad vlak langs de pilaar naast de brug maar haken kan ik em niet. De staart van de shad zit andersom op de staart dreg. Hij heeft het uiterste puntje van de staart gevat. Ships.

*Nog even op een oude stek van de 998c SI Combo.*

We varen weg van de brug en we zoeken wat dieper water op. Eigenlijk vis ik hier nooit meer maar op de oude Hummingbird zie ik nog een oude stek. We vissen het talud af Jihn vertikalend en ik werpend maar het wordt wederom niets. Als we weg varen komen we Jeremy en Luc tegen die aan de andere kant van het gat vissen. Dat is niet de eerste keer dus wat doen we nu niet goed.

*En dan eindelijk heeft John een mooie vis aan de haak.*

We gaan weer richting Hellevoet. eerst langs Tiengemeten daar waar ik altijd wel en baars vangt maar deze keer lukt het echt niet. Dan nog even aan de overkant bij Nieuwendijk en daar eindelijk staat de hengel van John krom en moet ik het schepnet opzoeken. Terwijl ik het schepnet in het watyer steek en we gaan de vis zien lost deze zich weer voor de zoveelste keer. Ik hoef je zeker niet te vertellen hoe we ons voelen. Wat een deceptie. John zweert nooit meer op het Haringvliet te vissen. Ik ben dus een vismaat je kwijt hier op deze grote plas.

*Ook in het vuile Gat doen we het niet goed.*

Voor Nieuwendijk en De Put kunnen we niets trickeren. Wat raar dat we ook geen enkel sjoege zien op alles wat we maar in het water smijten. De score is ik eenmaal een een tik gevoeld en John heeft zeker vijf, zes maal een vis gelost. Gezien en een paar meter meekomen ik denk niet hard genoeg aangeslagen. Wat anders weet ik ook niet. Wat een waardeloze grieperige zonder Hummingbird week was dit. Nee die update van vorige week van m’n kaartje heeft nog een staartje. En jahaa we zitten ff in een dip. Jammer genoeg geen vissefoto’s maar van de omgeving van die plekken gemaakt als ik er erg in had. Niet te geloven dat alle stekken die we hebben aangedaan en geen vis opleverde. Ga echt twijfelen of ik niet m’n spullen op marktplaats moet zetten….

Dag 2; WPC 2018

15 juni 2018/0 Reacties/in Avonturen, World Pradator Classic /door Freek Oosterhuis

*Door dit vissie blanken we niet, nee berst is het niet.*

Vandaag donderdag 15 juni 2018. Daar gaan we dan. Gelukkig voor ons was de rust dag verplaats. Want John en Henny kwamen pas terug om drie uur vanuit het ziekenhuis in Utrecht. Om zes uur opstaan en om drie uur naar bed met al die stress is zelfs John uitgevloerd. Met barstende hoofdpijn ligt hij to vier uur plat. Vannacht op de terug weg nog een nieuwe accu opgehaald bij Marco in Nieuwkoop maar zo te zien laad de 12V accu nu wel op met die nieuwe Bleu Smart IP65 Charger.

En daar snap ik dan niets van de drie rechtse zijn voor de 36V en die zijn bijna leeg en die linkse lader voor de 12V instrumenten die zou nog voor de helft vol zitten terwijl de Hummingbird de Onix om stroom mekkerde.

Ik ga alvast naar bed want wanneer John en Henny thuis zijn dat kan nog wel eventjes duren voordat Clinten uit de recovery room is. Die moet een paar weken met een rietje eten. Z’n kaak is vastgezet met elastiek en dat wordt alleen verwijdert als hij moet overgeven. Open geweest van z’n oor tot beneden aan de kaak toe om de schanieren weer vast te zetten. Totaal drie breuken dus die is er wel eventjes zoet mee. En jawel de volgende ochtend donderdag 14 juni 2018 is de accu helemaal vol. We gaan het er op wagen want om de accu te vervangen moeten al de accus los gemaakt worden. Want in het luik is het zo krap, of de accu’s te groot natuurlijk dat het niet anders gaat. Daar weet Leo alles van. Het is maar goed dat er een rustdag is vandaag. Dat men het heeft verplaats want wat een wind zo nu en dan. Levensgevaarlijk op het Haringvliet

Dear All,

In view of weather conditions forecasted for tomorrow (see enclosed Windguru screenshot) the decision has been made to swap the Rest Day from Friday to tomorrow and therefore resuming the competition on Friday and Saturday.

The weather forecast for Friday and Saturday that we currently have will provide safe conditions for the competition to take place.

It is strictly forbidden for any competing anglers to take their boats to the water used in the competition arena as per your maps tomorrow.

As you will appreciate safety comes first.

Looking forward to seeing you all on Friday.

John ligt bet hoofdpijn op bed en ik op de bank met een griepje, ik hoest me het ongans tot bloedneuzen toe. Gelukkig laad de accu nu goed want de puf ontbreekt ook om in het voor onder te duiken.

Maar als Henny terug komt van boodschappen doen weet ze precies wat ik nodig heb om op te knappen. Heerlijke witte broodjes die ik eigenlijk alleen eet met een harinkie.

We zijn er helemaal klaar voor vrijdag 15 jun 2018 maar aan de steiger start de Onix wel op maar krijg een scherm te zien die ik niet kent en niemand van de ander Hummingbirds gebruiker herkennen dit.

*Is dit gekomen doordat hij even gewerkt heeft op 10V.*

Gary Palmer de Hummingbird pro staffer van Engeland raad aan de stroom er volledig af en op nieuw opstarten zonder kaartje. Dan heeft die zich zelf ge-herstart. Daarna kaartje er in en klaar is Freek. Het wil niet lukken voor de briefing.

*Dag 1 tikkie te laat maar daardoor als eerste m’n papieren en vandaag de laatste.*

Gary doet zijn verhaal en geeft de weerberichten nog een keertje door. Het wordt fantastisch op het water vandaag dus maar goed dat de rustdag is verplaatst.. Mijn griep is nog niet minder geworden en zo af en toe hoest ik me longen er zowat uit. Wat vervelend en nu net deze dagen. En dat terwijl ik eigenlijk nooit ziek ben.

*Allemaal naar de startlijn die loopt vanaf de vuurtoren naar het vlaggenschip.*

Stilte voor de storm. Je mag maar 9 km voor het haven gebied en de politie heeft al waarschuwingen uit gedeeld voor de wedstrijd. De eerste dag wemelde het van de politie boten op het parcours zowel de grote stalen als de rubberboten maar er is geen houden aan voor ze.

*Nu is het nog rustig voor de vuurtoren.*

Want iedereen vertrekt vol gas en er zijn er die halen op hun gemakje 150km met hun 500PK motoren. Net als dat nu wordt toegestaan meer dan drie hengels opgetuigd aan boord te hebben staan want er zijn er die maken het wel heel bond. Tientallen liggen er en in het luik nog eens zo’n hoeveelheid. Je lijkt je ogen uit. Wat een materiaal hebben die gasten aan board.

Met de start lukt het beide niet een plaatje te schieten. Wat een geweld om ons heen als overal het gas open gaat. We beginnen toch weer aan de overkant bij Baak de Pieter in het aardappel gat. Daar waar John een baars verspeelde daar liggen al twee snelle jongens dus we liggen daardoor recht voor de uitlaat.

*Onze tactiek is weer hetzelfde met onze 80PK snelheid.*

Ook geen slechte plek maar deze keer kies ik er voor om te verticalen met shads het talud op te vissen naar de wierbedden en daar met spinnerbaits en wierless te gaan vissen tot poppers aan toe. Maar we krijgen geen aanbeet terwijl ik ze toch echt zie liggen op de Combo 998c SI. Wat klote dat die Onix het niet doet. Na de wierbedden te hebben afgegooid vaar ik nog wat rondjes vertikalend en diogonalend maar we kunnen ze niet activeren. Terwijl we op de plek van gister twee vissen zien vangen. Wat een soft is dat steeds. We gaan na een uurtje aan de andere kant van het aardappelgat tegen het vogel eiland aan proberen tegen het talud aan aan de rand van het wier. Met spinner baits etc door de planten en met dikke shads, pluggen, woblers maar wat ik er ook aanknoop. Geen aanbeten

*Zo’n dood instrument, jammer hoor dat dat net nu moet gebeuren.*

We vissen de hele rand best snel af met z’n tweeën langs de Slijkplaat maar beide zonder resultaat. Jammer hoor vissen zonder side scanner. Maar het tis niet anders

*De zon begint al aardig door te komen en de wind gaat liggen.*

Ook voor Sommelsdijk waar ik op een paar plekken toch al een paar mooie snoekbaarzen in het verleden tussen de planten vandaan heb getrokken. Vooral de Hybrid Pike van Savege Gear doet het daar fantastisch maar vandaag niet dus. Daar waar het er soms net buiten het talud recht naar beneden gaat naar zeventien meter maar ook daar kunnen we niets trickeren.

De harders springen bijna in de boot dus ook eens met groot aas gegooid. Denk dat die dikke snoeken niet vies zijn van een harder als tussendoortje maar ook dat geeft geen succes.

En dan eindelijk voor Middelharnis krijgt John er een klap, nee twee korte rukken aan zijn spinnerbait. Ik zie het aan zijn top na de schreeuw maar hij kan hem niet verzilveren. Daar wordt bijna mijn hengel over de knie gelegd.

En dan bij de havenmond van Middelharnis uit de kant een een minuscule tikje en kan ik een dreumis haken. Weet dat tie slecht gehaakt is en roep scheppen, scheppen, scheppen die vis en hij ligt los in het net. Wat een mazzel dan weer. Dan stopt de dieptemeter er ook mee en dat op een volle VMF Semi Traction 105. Denk dat ik gek wordt en bijna gaan ze te water achter die hengel van John achterna. Nee het zit deze keer niet mee met de apparatuur.

*Hier stroomt het dan eindelijk een beetje*.

We eindigen op het Spui maar ook daar kunnen we niets vangen en alleen John krijgt een ferme tik langs de rand zal een snoekbaars geweest zijn en eentje op de spinnerbait maar is weer te laat denk ik met ferm aanslaan. Zie wel duidelijk aan het schudden van de top na een schreeuw dat er vis aan zit. Verticalen is nog niet zo makkelijk als het lijkt en dat begint hij nu in te zien. Morgen gaan we richting de Haringvlietbrug. Eens zien of onze kansen daar keren. We gaan toch vanavond de accu’s uit de boot halen en opnieuw indelen met een nieuwe Zenith lithium voor het 12V systeem. Dan moet het volgens Marco helemaal goed komen als de Hummingbird Onix voldoende stroom krijgt. Gelukkig maar wat ben dat blind vissen wel zat.

Nog wat plaatjes gekregen van Guido Merlijn. Bedankt.

Dag 1; WPC 2018

13 juni 2018/0 Reacties/in Avonturen, World Pradator Classic /door Freek Oosterhuis

*Nog niet zo snel een vis gevangen de eerste dag, nee nog nooit vis gevangen de eerste dag.*

Vandaag woensdag 13 juni 2018. Daar gaan we dan. We hebben er zin in maar het loopt allemaal niet zo soepeltjes. World Predator Classic 2018. Ben gisteravond al om zes uur naar bed gegaan en op een paar keer wakker worden om te hoesten. Medicijnen genomen en gelukkig weer in slaap gevallen tot ik een lieve dikke kus voelde van m’n meissie om half zes. Dan broodjes smeren en koffie zetten.

Maar we beginnen niet alleen met een dikke grieperige Freek, Clinten de zoon van John heeft vanmorgen een scooter ongeluk gehad. Allerlei breuken maar z’n kaak op drie plaatsen gebroken en gaat vandaag gelijk onder het mes. Gaat een vinger missen, een paar gebroken vingers, ribbetje hier en daar ingedeukt knie en enkels in puin en wat shaafwonden…. nee dat is geen nieuws dat je wilt horen van je zoon.

Met ons nummer 49 zijn we de laatste op de steiger en zien iedereen voorbij komen op weg naar de start.

Ik ben door alles maar net op tijd bij de briefing van Gary Palmer. Stond al om half zes broodjes te smeren en koffie te zetten ook om mee te nemen maar door al die perikelen zijn we maar net op tijd.

Winnaar van vorig jaar met hun nieuwe boot.

Op weg naar de start en de lijn is vanaf de vuurtoren naar het moeder controle schip van de WPC die vol staat met vlaggen dus niet te missen. En zeker vandaag niet met dat gladde Haringviet. Met ons nummer 49 zijn we de laatste op de steiger en zien iedereen voorbij komen op weg naar de start. Nee tussen dat geweld van 200 tot 300 pk hebben we niets te zoeken voor aan dus staan we in de derde rij.

En op het allerlaatste moment verander ik m’n tactiek. I.p.v. Oudenhoorn en de zeedijk en als dat vol ligt naar het Spui en verder ga ik naar de overkant. Bij het gemaal van Dirksland.

Iedereen spuit richting Tien Gemeten dus draai ik richting Dirksland vol gas. Tja Volgas is maar 60km en even later komt er eentje langs alsof ik stil staat. Die gaat dus ook naar de overkant maar als ik achterom kijkt zijn we de enigste dus heb ik kans op een goede stek.

Eén snelle boot nr 39 haalt me in en gaat precies op mijn Way point liggen

Natuurlijk is die andere boot eerder en vist al als wij aankomen.

*Nog nooit eerder een vis gevangen de eerste dag zo vlug dus dat is goed.*

Je raad het al precies op de goede plek maar dat geeft niet. Hier kan je ook als het mee zit baarzen vangen tegen het talud aan met Baitspinners en die hebben we zat. Ik anker op tien-twaalf meter zodat John het talud van twee naar dieper kan aangooien en ik vis, werpen eigenlijk de veertien meter naar ondieper af met shads. Dan krijgt John een twee rammen er op maar aanslaan lukt hem niet. Ik zie de top beuken dus hij zit er aam maar net zo snel is hij ook weer los. Ships, ships ships, We blijven nog ff want ik wilde al weg gaan. Maar na een half uur begint het al te kriebelen. Zullen we niet richting Tiengemeten en het Spui vertrekken. En dan zien we de boot naast ons een Snoekbaars vangen. Ships denk je dan dat is al jaren mijn bultje maar dan krijg ik ook een ferme korte tik en sla natuurlijk gelijk aan. Een dreumes en ik ben er reuze blij mee. Raar toch we blijven nog een half uurtje maar we krijgen geen aanbeten meer. We kijken op de app en zien dat de vissen aangemeld worden met pieken. Het is dus best aan te nemen om langer op je stek te blijven dan gewoonlijk. Ze doen het dus soms ff niet maar als je vis ziet op je stek kan het zo maar in eens raak zijn.

Maar de rest van de dag is een chaos, John is zijn medicatie vergeten dus moeten we naar de kant. Dat is Gary bellen en we mogen aan de steiger zodat John ff naar huis kan rijden. Wij, Gary en ik drinken een bak koffie maar met al die onderbrekingen.

Dan is dan controleren of john niets illegaals meeneemt van huis. Gary zoekt naar vis en gelukkig niet naar drugs. Want die medicijnen van John zijn best zwaar ennne.. We speren nog even naar de werkhaven, voor de zeedijk waar warempel weer de hengel van John twee keer rond staat. Ik zit er bij en kijk er naar. Verticalen is een tikkie voelen ene aanslaan maar het moeilijkste wat er is. Jammer, jammer, jammer Dan naar het licht van Ouden hoorn waar we zien dat de boot naast ons en eer die gasten van van morgen een hele dikke snoekbaars binnen halen. Ships dat is die boot die vanochtend ook al op mijn plekkie lag. Dan begint de Onix te piepen dat hij nog maar 10V krijgt. Dat kan er ook nog wel bij. Okeeye dan maar richting Spui want rond Oudenhoorn zonder goede meting is levensgevaarlijk met die stroming en de dam die onder water door loopt. En op het Spui heeft John er twee aanbeten op een plug terwijl de stroming er eigenlijk verkeert staat. Niet over de plaat komend met de aasvisjes en jongbroed vanuit het Haringvliet maar die die finaal mist en dat kan ik begrijpen. Zijn hooft staat niet naar het vissen. Als we thuiskomen gaat hij als een speer naar Utrecht samen met Henny daar waar Clinten onder het mes gaat terwijl ik de boot opruim en in orde maak voor morgen