Bassbuster – Pagina 34

Opie’s mooiste visdagen

18 augustus 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Zijn eerste roofblei was dat en gelijk eentje van een goed formaat waarmee meteen de PR van Opa aan gruzelementen werd gevist 20070709*.

Het is al weer even geleden dat de kleinzoon van Joop is mee geweest in de boot. Moest even zoeken maar was 19 juli 2007 om precies te zijn. Tom komt in elke vakantie een paar dagen vissen met Opie. Helemaal mesjogge issie van het spelletje.

Een beste dag hadden we er niet voor gekozen. De slechtste dag van de week met eind van de dag onweer voorspeld. Maar regen vinden we alle drie niet erg zeker niet met deze temperaturen. Als het droog was wilde je snel je regenkleding uit doen. De luifel wilde we niet omhoog zetten want met z’n drieën werpen gaat niet met de kap opengetrokken.

*Joop geniet en deze keer niet van het vissen maar van zijn kleinzoon*.

Ik moest eerst naar de Fysio nog steeds voor mijn schouder, 6 januari gevallen in het heets van de strijd zal ik maar zeggen en de schouder uit de kom. Wat een pijn was dat zeg. Deze is nog steeds niet helemaal genezen (frozen sholder). Maar we zijn er bijna, de laatste loodjes zal ik maar zeggen. Joop en Tom vonden het best want die hebben gisteren tot laat aan de waterkant gezeten. Dus eerst nog wat eten natuurlijk de eieren met spek een bakkie leut erbij zodoende dat we om 13.00 uur aan de helling stonden in Middelharnis.

*De stabilo met het “pluisje” was weer de favoriet vandaag*.

Maar op onze stek hadden we te maken met tegenwind dus met de pluggen vissen was lastig. Het duurde wel heel lang voordat de stroom de plug over de “hot” spot heen had gelift. Gelukkig was er vandaag niet al te veel vuil in het water maar toch.

*Smile, glimlach van oor tot oor bij beide*.

En dan kan Tom aan de bak en weet nu wat een Roofblei drillen is op groot water. Genieten met volle teugen en wij natuurlijk ook. Wat is er leuker dan zo’n koppie in de boot.

*Het is een Welgraven maar genen van de Flohilletje zitten er ook in dat is duidelijk*

En drillen dat kan hij wel met Opie Joop als mentor. Die kan trouwens als geen ander genieten van het drillen van een vis en kan als één van de beste lang genieten van de uithalen en gillende geluiden van de slip voordat de vis wordt geland in het schepnet. Dus niet scheppen maar landen maar dat hebben we al vele malen eerder over gehad.

*Dan eindelijk zien we de eerste glimp, schaduw van een beste Roofblei*.

En nu vissen we met maar één haak “pluisje” dus is scheppen een makkie. Wel even wat rechtzetten. Joop had niet zoveel vertrouwen in deze vlieg de bruine gestreepte Summersmile III van Floris Fly Fishtechnieken zoals iedereen twee weken geleden heeft kunnen lezen en heel ongegeneerd doopte hij deze techniek om in, jawel met een “Pluisje” vissen maar ik moet toch maar volgende keer een hengel voor hem ook klaar maken na vandaag. Ik experimenteerde er al mee boven een loodkop zoals in verhaal 20090919 te lezen in het archief. Dus Floris ik ben reuze blij met je creatie’s die je bind voor mij op verzoek in de kleuren die ik verzint. Het werkt als een speer zoals je ziet.

*Als hij of zij natuurlijk, de vis het net ziet neemt hij nog een paar heerlijke runs richting open water*.

Het is heerlijk vertoeven, genieten geblazen een weer een heel klein wereldje. Lekker alles opzij schuiven en we pakken dit met volle teugen.

Maar dan moet hij toch opgeven en voorzichtig laten we hem in het net glijden. Een prachtig uitzonderlijk hoog (17cm) exemplaar van 64 cm lang een mooie volle ronde vis.

*We zijn weer verslagen door een Rookie*.

Maar wat we van af nu ook uitproberen we krijgen geen aanbeten meer op deze stek. Joop pakt nog een mooie baars maar that it. We gaan verkassen maar waar heen.

*Het begint te onweren dus leggen we aan bij een werkschip*.

We duiken het Spui in en varen naar de Oude Maas en op onze eerste stek komen we de TrouthBuster tegen. Die ligt daar met Jeroen en vangen af en toe een mooie maar overwegend allemaal dreumissen. Ze zijn gretig dus veel verkeerd gehaakte en dan geven die natuurlijk ook de nodige sport. Dat is verheugend om te horen en om nu met twee boten op deze stek te liggen daar is de rand van het talud te klein voor dus varen we door naar de volgende stek.

Waar we voordat de hengels uit gaan een flinke regenbui aan zien komen met bliksemschichten. Dus hengels binnen board en een haven inschieten. we zien een werkschuit liggen naast een grote paal in het water met een radar erop van minstens 3 meter. Daar gaan we tegen aan liggen. Die steekt meters hoog boven ons uit.

*Er staat meer water in de boot dan er buiten*.

Dan is er dik een half uurtje een hoos water van boven en gelukkig drijft dat voorbij met de flitsen om ons heen. Die buien waren in de avond voorspelt. we weten nu ook dat de automatische pomp werkt want die slaat af en toe aan en we zien een dikke straal water achter uit de boot komen. Het kon nog erger zijn zien we s’avonds op het nieuws. Waar in Hasselt zelfs 5 doden bij zijn gevallen en 150 gewonden bij een muziek evenement waar een tent instortte en binnen no time het hele evenementen terrein onder water stond.

Elkaar in de gaten houden is belangrijk op het water.

Pffftt maar daar breekt het zonnetje al door en we zien Floris aan komen scheuren. Gelijk aan de rand van de bui, een mooi gezicht is dat. Die komt even kijken of alles in orde is. Natuurlijk prima die sociale controle onder elkaar en zo hoort dat.

*Zo nu en dan werpend met de plug een leuke baars en vertikalend een snoekbaarsje*..

We gaan vissen en eigenlijk gaat het best wel goed. Heeel veel aanbeten maar net zo veel missers. Hoeveel lossers ik wel niet heb gehad, ontelbaar. En zo te voelen waren dat beste vissen maar na een metertje of drie lieten ze mij achter met een lege sjet en een losse dreg. En de vissen die we vingen waren allemaal onder de wettelijke maat van 42cm.

Al met al mogen we natuurlijk niet mopperen en hebben heerlijk gevist. Tom heeft het in iedergeval prima naar de zin gehad vandaag en het blijft natuurlijk vissen anders hadden ze het wel vangen vernoemt. We gaan naar huis want Oma heeft voor de laatste logeerdag zijn lievelings kostje gemaakt. Stampot met worst en hij proefde de worst nu al vertelde hij al slikkend. We zien de TrouthBuster voorbij razen. Die trailerd op de Lindsedijk bij Hendrik Ido Ambacht en wij gaan richting Haringvliet naar Middelharnis waar we een half uurtje later ook aan de helling staan.

Reactie’s FaceBook

Hallo Freek,

Nog even geen te grote vissen vangen om je schouder te laten genezen hoor.

Het beste ermee.

Groetjes Loes en Gerard

Dit zijn weer van die dagen

25 juli 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Het eerste buitje lieten we overdrijven en namen het bakkie dan wel in de auto*.

Zondagmiddag 25 juli 2011 met Waldi en Joop op pad geweest op het Haringvliet en maandag alleen met Joop het Spui op en de Oude Maas uitgevist. We staan weer met beide benen op de grond want de vangsten waren bedroevend slecht. Het moet natuurlijk wel stromen.

Jaja, we staan weer met beide benen op de grond want na die laatste vis sessies kon het eigenlijk niet op. Wat een vissen vingen we, zo erg dat we baarzen en roofbleien links laten liggen en proberen vadertje glasoog te vangen. Maar dat valt niet mee, zelfs reuze tegen

De snoekbaars, voorheen ook wel zander genoemd (Stizostedion lucioperca of Sander lucioperca)

Herkenning De snoekbaars is langgerekt en rond van vorm en heeft een puntige kop. De kleur van de snoekbaars is afhankelijk van de bodem, lichtintensiteit in en de helderheid van het water. De kleur kan zilvergrijs tot goudbruin zijn en hij heeft vage donkere dwarsstrepen, die bij oudere exemplaren vervagen. Hij heeft twee rugvinnen, waarvan de voorste harde stekelige stralen heeft. Ook de rand van de kiewdeksel is voorzien van een scherpe punt. De ogen zijn groot en glazig. De snoekbaars kan 120 centimeter lang worden. De mannetjes kunnen worden onderscheiden aan hun donkere buik. Jonge baars kan nog verward worden met snoekbaars, omdat beide soorten in dat stadium nog slank en bleek van kleur zijn. Aan de puntige kop is de jonge snoekbaars toch wel goed te onderscheiden. In Oost-Europa, Azië en Noord-Amerika komen verwante soorten voor. De snoekbaars die men kent in de Benelux is afkomstig uit wateren rond de Zwarte Zee (Donau

De snoekbaars kan in Nederland bij een lengte van 80 centimeter al groot genoemd worden. Hij kan echter wel 120 centimeter worden. De snoekbaars is een vis van het open water en leeft voornamelijk in diep water. De snoekbaars paait bij temperaturen van 12 tot 15 °C van april tot mei. De mannetjes maken in ondiep water een kuil die wortels van waterplanten blootlegt. De daar gelegde eieren worden door het mannetje bewaakt en door vinbewegingen van vers zuurstofrijk water voorzien. Snoekbaars heeft een hekel aan teveel licht en zal overdag diepe of schaduwrijke plekken opzoeken. De jonge larven gaan zelfs dood bij te hoge lichtintensiteit. De jonge snoekbaars eet kleine beestjes zoals watervlooien. Naarmate hij groter wordt gaat deze solitaire vis over op grotere prooien, met name langwerpige vissen. De snoekbaars heeft wel een voorkeur voor wat kleinere prooien in vergelijking met de snoek, die prooien tot een derde van zijn eigen lichaamsgewicht kan verslinden. De snoekbaars jaagt voornamelijk in de avond, omdat hij dan met zijn grote glazige ogen met reflecterend netvlies (de snoekbaars wordt om die reden ook wel ‘glasoog’ genoemd) een voordeel heeft ten opzichte van de prooivis. De snoekbaars maakt ook gebruik van het zijlijnorgaan dat gevoelig voor geringe drukverschillen en waterstromen en de vis in staat stelt de prooi te vinden door het waarnemen van de vortices die de bewegende prooi veroorzaakt. Het zijlijnorgaan kan ook worden gebruikt om grotere stilstaande objecten waar te nemen door de verstoring die ze opwekken in het stromingspatroon om de vis. De snoekbaars maakt ook gebruik van de geur om de prooi te vinden en wordt door vissers vaak met een reepje vis als aas gevangen. In de winter trekt de snoekbaars zich als dat mogelijk is naar zeer diep water. Veel snoekbaarzen leven dan op dieptes tussen de tien en twintig meter.

Ecologische betekenis

De snoekbaars komt van oorsprong uit Oost– en Midden-Europa. Sinds het einde van de 19e eeuw is de vis echter uitgezet voor de visvangst. Doordat er in de zestiger en zeventiger jaren erg veel fosfaatrijk water werd geloosd werd door eutrofiëring de snoekstand zeer nadelig beïnvloed. Tegelijkertijd profiteerde de snoekbaars van het grote aanbod aan prooien door de toenemende biomassa en het verdwijnen van de snoek die snoekbaars ook op zijn menu heeft. De competitie tussen beide soorten is in wezen beperkt omdat snoek en snoekbaars heel verschillende prooivoorkeuren en jachttechnieken hebben. In helder diep water komen beide soorten dan ook vaak in flinke dichtheden voor. Tegenwoordig is door de afname van het fosfaatgehalte van het water en bodemslib een omgekeerde trend waarneembaar en lijkt de snoekstand zich op veel plaatsen goed hersteld te hebben. Op de randmeren en het IJsselmeer is de snoekbaarsstand flink afgenomen. Oorzaken daarvoor zijn het minder voedselrijk worden van het water, maar met name stroperij met kieuwnetten en te intensieve beroepsvisserij kunnen hiervan de oorzaak zijn. Op de grote rivieren is de snoekbaarsstand nog goed te noemen. Snoekbaars vertegenwoordigt een grote economische waarde, vanwege het hooggewaardeerde visvlees en vanwege het grote aantal sportvissers dat met vrij geavanceerde materialen en boten op deze vissoort vist. Een herstel van de snoekbaarsstand is dus zeer gewenst vanuit economisch oogpunt. Ecologisch gezien is de snoekbaars een exoot in de Benelux, maar het is al geruime tijd ingeburgerd en heeft zijn eigen plaats in het ecosysteem ingenomen, zonder aantoonbare schade aan te richten.

Bron; Internet Wikipedia

Allereerst zondag mijn camera vergeten en dat was wel jammer. Niet dat we veel vissen op de foto hoefde te zetten maar Waldi was eerst bij de bakker geweest en de boot lag vol met pizza’s, broodjes, sauzijsen- en amandelbroodjes, krentenbollen, witte puntjes die hij met paté belegde ter plekke. Een feestmaal dus aan board en we konden al snel geen boe of bah meer zeggen. Zelfs Joop zat vol en dat wil wat zeggen. We hebben van Stellendam tot aan Oudenhoorn alles afgevist op de bekende stekken en vooral voor Hellevoetsluis en de sluis bij Melissant af gevist maar niks, nada, noppes dus we hebben ze niet kunnen vinden vandaag. Gelukkig niet geblankt maar één maatse snoekbaars is wel heel weinig met z’n drieën een middagje peuren. En dan die verhalen dat je als eerste over de stek komt als kapitein van het schip. Als de spoeling dun is dan komen de verhalen. Prachtig, vrienden onder elkaar. En anekdotes zat natuurlijk met 150 jaar vissen in de boot.

Dus maandag weer rustig begonnen, koffie gedronken en om 10.00 uur vertrokken naar Middelharnis en daar de helling genomen. Eerst de taludjes en diepten daar uitgevist maar ook andere boten waren zonder vis dus we hielden het Haringvliet voor gezien en voeren in één keer het Spui op richting Oude Maas.

En warempel, ik ben nog de boot goed aan het leggen in de stroming die er is en Joop heeft er al twee in het mandje liggen. Zouden we ze hebben gevonden, zou zo maar kunnen natuurlijk. Maar de stroom is er bijna uit op de Oude maas en we liggen bijna stil op de stek. Uniek natuurlijk en eigenlijk wil je dit niet mee maken. Normaliter binnen een kwartier moet je tegenoverliggend driften en dat gaat dan steeds sneller naarmate de stroom sterker wordt. Ook vorige week waren dan de aanbeten beduidend minder omdat gelijk het water bruin werd van vuil en alg. Ik was nogal blij zachtjes uitgedrukt dat het zoveel regende maar dat is vandaag niet te merken op de Omaas. Jammer. Wat we ook proberen, zelf driften, drop shotten dat gaat nu natuurlijk voortreffelijk. Je voelt alles behalve natuurlijk een aanbeet. Alle kleuren van sjets en vooral van staarten. Maar niets helpt. We gaan nog naar wat andere stekken maar liggen ook daar natuurlijk stil. Alleen de regen geeft af en toe van rette je ketetje.

*Wel zit Joop afentoe anderhalve meter lager*.

Het blijft wel uitkijken natuurlijk, je ligt immers langs het talud en de scheepvaart is enorm hier. Het is R’dam naar Duitsland en de duwbakken en vooral vandaag Gas gaat richting binnenland en verder. Als die zo’n kribgat leeg trekken kan je in de problemen komen door aan de grond te lopen. Dan ligt de boot vast voor de golf die weer terug komt. Kan je verzekeren dat je dat niet wilt.

*Joop heeft zelfs tijd om zijn boterhammetje te eten*.

En het weer is perfect, natuurlijk we krijgen af en toe een regenhoos over ons heen maar de temperatuur is zeer aangenaam en windstil. Alleen de vis ontbreekt. Waar dat aan ligt… Misschien dat de paling er nu wat meer is. Er mag niet meer op gevist worden en dat scheelt heel veel netten. Snoekbaars is er gek op en spoog heel vaak zo’n half verteerde paling uit als wij hem vingen. Maar we zie ook geen scholen jonge roofbleitjes en dan bedoel ik scholen. Meters dik over het hele Haringvliet heen. Triljoenen zijn dat er. Voorntjes en brasem, geen enkele aasvisjes zie je. Te zout misschien nu de sluizen op een kier staan. Natuurlijk zijn dit altijd de slechtte weken geweest maar het is nu wel heel slecht snoekbaars vangen.

*Varend op de lichten als geleerd bij VB1*.

We houden het voor gezien want na een paar uurtjes de stekken afgezocht te hebben krijgen we trek in een frietje met. We gaan direct richting Haringvliet en op het Spui zien we dat op één van onze favoriete stekken al een bootje ligt. Dan maar gelijk door naar het frietkot.

*Onderweg nog wat nostalgie waar Joop het onderkomen van zijn meissie haar opa uitlegt*.

We zijn weer een ervaring rijker en heerlijke tijd op het water gehad. Veel nattigheid geslikt maar de temperatuur was prima te doen. Met dat donkere weer was onze verwachting heel anders geweest. Tja, het blijft vissen en geen vangen.

We konden het niet laten

21 juli 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Gisteren woensdag 20 juli 2011 was het weer prima om te vissen, windstil en een zonnetje. Terwijl de verwachtingen veel slechter waren met windkracht 5 voorspeld. Met zondag nog in het achterhoofd vraag ik Joop of we misschien vandaag die PR van Waldi aan diggelen kunnen vissen. Namelijk een roofblei groter dan 77cm vangen of minstens evenaren.

We gaan er weer in op de helling in Middelharnis met wel heel ander weer dan zondag. En Joop weet ook hoe het hoort aan board. Die heeft natuurlijk Djamil gaan het werk gezien vorige week en we vertrekken windstil met een zonnetje het water spiegeltje glad met een heerlijk kopje koffie in de hand en in de andere een broodje bal. In ons T-shirt blazen we het Haringvliet over naar onze stek het is heerlijk weer.

Joop neemt de gewoonten over van mijn mede reizigers en schenkt koffie om de dag goed te beginnen.

En van verre zien we de visdiefjes al duiken op een van onze stekken en weten dan al dat we er een paar uur zullen blijven vissen. Dat wordt weer een mooie dag met veel vissen vangen. Natuurlijk zijn we gelijk in opperste stemming. Wat wil je in je warm drukkend weer eigenlijk té en je weet al dat je aan de bak moet.

*Heerlijk is het vertoeven vandaag op het Haringvliet*.

We starten met plugjes en Joop is de eerste die zijn spulletjes klaar heeft. Die is niet te houden en is echt gespind om Waldi te kunnen bellen. Die wil de Bassmeister een lesje leren.

Hij pakt bij de tweede worp gelijk de mooiste baars van de dag en deze meet 52cm. Wat een bak van een vis en mooi rond. Ik ben nog bezig mijn handen te drogen en kan mijn hengel weer in de steun zetten zonder nog en enkele keer te hebben ingegooid. Joop staat een mooie roofblei te drillen en we zien dat dit een mooie is.

*O, oh ooooeehh Waldie de eerste is gelijk 74cm groot. Joop is niet te houden nu*.

Maar hij haalt de fel begeerde 77cm niet die Joop achterna zit. We hebben weer een wereldse dag gelijk aan verleden zondag. Het is elke worp zo niet dan de tweede worp raak. Wel veel drijvend vuil en je moet echt ver werpen over de hot spot heen maar vanwege het vuil gaan we steeds meer losse worpen maken. Zitten er plantenresten aan de plug dan kan je het natuurlijk schudden. Lukt het zonder vuil de diepte te bereiken dan is het gelijk Bingo.

*Allemaal tussen de 69 en de 74 cm maar sport van wereldkla*sse.

En omdat het eigenlijk hetzelfde verloop heeft als een zondag met het enigste verschil dat het nu heerlijk weer is hier wat foto’s van het verloop van de dag.

*Uit drillen kan je overlaten aan Joop op onze lichte stoken*.

Het is heerlijk mijn maatje zo te zien genieten. Die heeft het naar de zin en ik. Ik geniet met volle teugen. Ook van het vissen vangen.

*Maar het valt niet mee om alleen te scheppen*.

*Dus dat net doet ook niet echt wat je wilt*.

Maar ze eventjes netten dat valt niet mee in de stroom en zo’n snelle vis met uithoudingsvermogen als een diesel locomotief.

*Want je denk dat je em heb maar dan toch nog een laatste sprint*

Dan zien ze het net en knalt hij of zij er toch nog een keertje vandoor. Wat een krachtpatsers ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Heerlijke sportvis erbij gekregen in Nederland

*Maar dan eindelijk kan hij op de foto*.

Het gaat fantastisch en we vangen mooie baarzen van 50cm en iets daar boven mooi vol en rond en doen niet onder in de eerste minuten als ze nog diep zitten bij de roofbleien maar die rovers uit oost Europa duurt het toch wat langer voordat je die van de bodem hebt getrokken op dit lichte materiaal. Doe scheren eerst naar het diepe en probeer dan maar eens die te stoppen. Gillen doet die slip dan. Prachtig en we kunnen van alles uit proberen. Ze doen het immers goed en zo kunnen we het slechte materiaal schiften. Maar wat gisteren goed was is vandaag slecht en dat moet je wel in je achterhoofd houden.

*Nee, die 77cm halen we niet maar we vangen ons het snot voor de ogen*.

Het is veel wisselen van diep lopende pluggen naar poppers en vliegen. Anders valt het stil terwijl de roofbleien om je heen springen. Je weet dus dat je op dat moment verkeerd bezig bent als je niks vangt. Het is wisselen en wisselen bijna om de vijf worpen want anders zit je voor niets. Goed te weten als het een keertje minder gaat. Heel veel wisselen van technieken dus.

*Van verre zien we de regenbui aankomen dus regenpak aan*.

Maar dan komt er een regenbui aan en veranderd het weer drastisch. De wind draait radicaal en we moeten zelfs opnieuw ankeren. Het wordt zelfs koud vergeleken met die drukkende warmte van daarnet.

*Dan zitten we plotseling van een T-shirtje in de regen maar nog steeds lekker warm*.

Maar we gaan gewoon door met vissen zolang het niet onweert en die rakkers doen het echt niet minder. De baarzen zijn zelfs groter dan zondag en we vangen ze niet meer onder de magische grens van 50 cm. Allemaal halen ze dit dik en af en toe doet 52cm zelfs mee.

En je weet gelijk dat je een roofblei er aan heb hangen. Die gaat het hele Haringvliet over. Deze keer aan een bruine variant pluisje.

*Ze rammen eerst over de stek heen en weer en gaan dan het hele Haringvliet over*.

Eigenlijk moet ik een zwaardere hengel nemen zodat ik em beter kan sturen zodat hij de rest van de school niet in de war brengt maar dit is zo leuk. Op dit lichte spul. Fantastisch, en dan wachten we toch ff gewoon en vangen baarzen tot dat de roofblei er weer is.

*Joop is helemaal gelukkig, maar heeft ruzie met zijn bril*.

We vangen baarzen en roofbleien en gek genoeg geen Snoekbaarzen of snoeken. Dit is op dit grote water is toch een hot spot. Het blijft een fenomeen dat die rovers dus een ander techniek hanteren die we dan eens moeten onderzoeken want heb er al sporadisch een Zander gevangen. Een enkele. Weer wat om onze tijd te verdoen. Mooi is dat natuurlijk.

En we vangen ons het tierelier met verschillende kleuren want de rovers zijn gewoon los. We staan beide met kromme stokken. De baarzen kunnen we lossen met de hand maar die roofbleien lukt natuurlijk niet zonder net. Maar dan komt er een flinke boot die een paar maal over de stek heen komt sjeesen. Die ziet ons vissen vangen en wil ook meedoen.

*Tuurlijk het Haringvliet is niet van mij*

Je begrijp dat toch niet zulke onkunde. Volgens mij staat er wel iemand achterop die het wel weet. Zijn aanwijzigingen te zien aan de schipper. Maar met deze stroom is dat niet te doen hem stil leggen op de motor rond de stek. Dus we kunnen het ff vergeten. Dus ga ik maar de boot schoonmaken en opruimen. Wij liggen nu perfect op anker en precies voor de “hot spot”.

Met die boot kan hij er nooit bij komen maar wel alles verstieren voor ons. Hij vaart precies een paar maal over de aanvoer route heen van de roofbleien die de aasvisjes over de plaat heen jagen. Maar weet hij veel.

*Deze doet het in iedergeval beter maar natuurlijk is het niet leuk als wij vangen en jij niet. Hij bereikt het talud niet daar vandaan*.

Het is wachten totdat hij het opgeeft en dat gebeurt natuurlijk na enkele keren over de stek te zijn gevaren en niets te hebben gevangen. Maar hij is nog niet weg of er komt er nog eentje. Gelukkig doet die het wat rustiger en ankert voorzichtig en komt naast ons liggen. No problem natuurlijk. Iedereen wil die rovers vangen. We gunnen iedereen deze lol maar heb wel erg in de gasten die er al liggen en de stek hebben opgebouwd. Het is net als karpervissers maar dat voor later. In de wierbedden waar ook heel veel lol valt te beleven. Dat wordt helemaal een mooi verhaal. Maar deze stek als je em kent is er eigenlijk plaats voor één boot.

*Joop pakt nog een mooie baars maar de stroom is er uit*.

Wij hebben deze week er lol genoeg van gehad en laten het voor gezien. Er zitten dus genoeg vissen (roofbleien dan) van dik 70cm op het Haringvliet. Nu een jaartje wachten en terug komen voor die van 80 of 85cm. Onze uiterst vriendelijke mede kompaan is dan allang vertrokken richting Zuidland. Het is natuurlijk niet leuk als we vissen staan te trekken en jij er net niet bij kan komen met werpen. Wij zijn voldaan. De Bassmeister kunnen we dus niet verslaan en sjappo zeker met de vis uren die wij kunnen maken maar we willen wat anders vangen. Klinkt raar maar we willen weer verticalen. Mooie dreunen krijgen op de Godfather. Wat een weelde en dat in Nederland. Gewoon het beste wat er is op de wereld. We gaan kijken volgende keer of we vadertje glasoog weer eens kunnen verschalken. Er is genoeg water gevallen dus dat moet goed komen. Anders gaan we naar ander water als het Haringvliet. Oude Maas, Os, alles is te bevissen. Zondag met de Canada (BC) clan op stap en daarna met de meiden erbij BBQ. Gezellig hoor, dat weet de TrouthBuster wel te organiseren. Terima Kassie dus. Weer een project waar we ons in moeten vast bijten met ons allen. Ja, ja het wordt zwaar deze week.

Reactie’s FaceBook

Super JOh

Hoi Freek nou wil ik ook mee met je vissen potverdriedubbeltjes!!!!!!!!!!!!!!!!!

Armand.

Ja, Ja, ik hoorde de levensgenieters weer een toeter weggeven hoor. Ik ging net de hond uitlaten, die had ik voor een weekje.

Daar hoorde ik de toeter en de witte boot zag ik nog net door de bomen van de weg heen. Wat hebben jullie toch een vervelend leventje he !

Groetjes, Ina

heeey freekie!!

Wat boeit het jullie nou dat die van waldi groter was (zijn vis dan he!) Ik denk dat hij ook wel zo vaak als jullie mee zou gaan vissen!!

Veel plezier en joop, viskroketten ga ik niet voor je maken, haha kus van je zus

Hey Freek en Joop,

Dat is het betere werk, geniet van je succes zolang het duurt, het blijft wel vissen he ? ;-)

~ troutbuster

5Bf maar heerlijk gevist met Joop op het Spui

17 juli 2011/0 Reacties/in Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Mijn vismaatje met zijn nieuwe outfit*.

Vandaag zondag 17 juli 2011 met Joop geweest en een mooie zuidwester meegenomen uit La Palma was er dus helemaal klaar voor. Gisteren al afgesproken en alles klaar gezet maar om 09.00 uur stond hij al voor de deur te trappelen met zijn hengels en toebehoren. Koffie was oké maar Vis TV afwachten was er niet bij.

We gaan er in Middelharnis in want windkracht 5 met uitschieters ver daar boven de regenbuien niet meegerekend je begrijp en dat we op deze zondag de enigste zijn op de trailerhelling. Ook waar we langs reden die van Hellevoet, Stellendam binnen en buiten stonden geen botenwagens. Terwijl de sluizen open staan en de meeuwen volop duiken aan de buitenkant van de sluis. Een gemiste kans dus. Maar wij willen op de roofblei. We hebben iemand te verslaan namelijk de bassmeister. Die heeft er eentje van de week gevangen van 77cm en die willen we graag verslaan. Vooral Joop is gefixeert op dit PR en dat zou moeten lukken denken we. Op onze stek staat er al wat stroom en dat moeten we namelijk hebben willen we hier wat vangen. Ben er begin van de week ook al geweest met Martin en Djamil zoals jullie al wel hebben gelezen in het vorige verslag. Toe was het niets. geen stroom dus geen rovers die de aasvisjes opjagen en tegen het dammetje omhoog jagen waar de rest van de troep de school visjes opwachten. Was toen dus een zeperd maar van ver zien we al de visdiefjes en meeuwen duiken op onze stek dus we schreeuwden het uit van pret boven de wind uit volop in het buiswater van de hoge golven op het Haringvliet. Motor uit en ons muisstil zover dat gaat in die golven laten we ons afvallen in de stroom, laten het anker zakken en met de lijn laten we ons afzakken tot de gewenste hoogte. We kunnen er ver vanaf blijven om ze niet te verjagen want de stroom doet het meeste werk. Met die klein plugjes gooi je hoog uit 35 meter maar de stroom doet de rest. We gebruiken drijvende plugjes en die drijven nu ver over de stek heen en dan die spelend met de snelheid er over heen trekken. Hengel laag beginnen en sterk omhoog trekken op boven het dammetje blijkt vandaag heel de dag goed te werken en veel gouden kleur met oranje op de plug. Lijkt natuurlijk op vluchtende vis naar het oppervlak. Het is gelijk raak en we vangen de ene naar de andere baars en in deze stroming is dat sport van de bovenste plank. We genieten met volle teugen en ze zijn allemaal rond de 50cm volle ronde vissen. Soms is gewoon elke drift raak. Het is wachten op de meeuwen die natuurlijk de school baarzen volgt en als die duiken je pluk binnen halen die al ver over de stek heen op actie ligt te wachten.

*Joop probeert met al zijn ervaring een baars uit het water te pakken en grijpt in de plug. Gelukkig schud de baars zich los en blijft het bij een snee in zijn hand maar hij bloed als een rund*.

Maar dan heeft Joop de eerste roofblei te pakken en kan die aan de bak. Tjonge wat kunnen die knokken. De riddres met dioe rode vinnen de baarzen doen natuurlijk hun best op dat lichte materiaal maar die torpedo’s uit Oost Europa kunnen er wat van. Schudden net zo hard met hun kop als onze gestreepte inlandse rakkers maar bij de boot gaan die nog een paar keer ervandoor en dwars door de slip heen. Heerlijk geluid natuurlijk zo’n gillende slip.

Visdiefje

Beschrijving; Het Visdiefje is een meer opvallende verschijning tussen de meeuwen. Met zijn slanke vleugels en lange staart is hij goed gebouwd om vis te vangen. De donkere staart steekt duidelijk af van het lichaam. Ook kenmerkend is zijn rode snavel met een zwart puntje.

Veldkenmerken

35 cm. Algemeenste stern. Slanke vogel met zwarte kopkap en diep gevorkte staart. Snavel oranjerood met zwarte punt, poten rood. Bovenvleugels en rug grijs. Buitenste 4-6 handpennen donkerder dan rest van bovenvleugel, donkere ruit vormend. Punten aan onderzijde van handpennen donkergrijs, beetje slordige rand vormend. Juveniel heeft donkere kopkap, donkerrode snavel, bruingrijze gebandeerde bovendelen en een donkergrijze streep over voorvleugel, gevormd door kleine dekveren.

Broedgedrag

Het nest van het visdiefje bestaat ui een kuiltje op de grond, in het zand of grind of op droge aarde. Ze broeden in kolonies bij het water. Het vrouwtje legt twee tot vier eieren tussen mei en juni.

Voedsel

Het is een mooi schouwspel als deze vogels aan het foerageren zijn boven zee. De ene na de andere vogel stort zich als een baksteen in zee om een visje te bemachtigen. Een schouwspel waar je uren naar kunt kijken.

Trekgedrag

Het visdiefje is een echte trekvogel. Hier is hij alleen in de warme maanden van het jaar te vinden.

Geluid

Meestal luidruchtig. Heeft luid, raspend ’krie-èèr’, snel ’kirri kirri’ en ’kikikikik’.

Bron; Internet Westaanzeedorp.nl

Maar dan krijg ik er een mooie aan die m’n 5-25gr Trouthstok met Bombarda mooi rond trekt. Floris, bedankt op de groene dus i.p.v. de witte variant. Gelukkig want mijn maatje van vandaag was er, laat ik het zachtjes uitdrukken sceptisch over. In de auto op de heenweg was het een pluisje aan een hengel. Hij had immers de wagen ingeladen met de hengels en zich afgevraagt waar dit experiment over ging. Ik had em verteld; wat in Denemarken lukt op de zalm gaan we hier ook proberen op de Roofblei. Zijn geloof erin was dus een stukje minder dan de mijne. En gelukkig haakt mijn experiment een vis en wel een hele mooie. En dan moet ik ook aan de bak. Zal ik em verbreken, dat record deze week? Ik ben een gelukkig mens.

Maar hij haalt het niet. Wel natuurlijk een mooie vis en ben er reuze blei mee maar op 3 cm na haalt hij die magische grens van vandaag niet, die van 77cm van de BassMeister.

Maar wat maakt mij dat uit. Ik heb er een wereldse sport aan gehad en na de foto’s gaat hij zo snel mogelijk terug. Ze zijn verschrikkelijk gevoelig voor stress. Dus voorzichtigheid is wel gepast bij deze vis. Denk dat ze volgend jaar, deze school dik in de 80cm gaat halen dus dat wordt knallen. Het is nu wachten op de meter vissen, ze groeien zo’n 10cm per jaar. Natuurlijk gaat de lengte steeds langzamer maar daardoor worden ze wel voller van omvang. Fantastische sportvis dus.

*En als het plenst vangen we de mooiste vissen netjes voor in gehaakt, maar net aan dus maar met zo’n zachte hengel gaat dat prima*.

*Gaat dus prima op de vlieg vandaag dus op groen*.

Joop voet zich best thuis in de regen want als het regent dan komt het even met bakken uit de hemel. Net als in La Palma waar de vissers regen installaties (watersproeinstallatie’s) aan board hebben. Dat lijkt dan op kleine vis die aan de oppervlakte huishouden en dan komen de tonijnen naar boven om dit te inspecteren. Misschien dat dit fenomeen hier ook de “boosdoener” is want dan pakken we overwegend mooie roofbleien. Wat kan ons die regen schelen, snel een pak aan want je ziet ze, die regenbuien dan van ver aankomen over het Haringvliet heen en dan verder vissen want het is te warm om een regenpak aan te houden.

*Want Joop heeft het niet zo op die pluisjes.*

En we gaan gewoon door met vangen en weten allang niet meer hoeveel vissen we eigenlijk hebben gehaakt. We vissen met een enkele dreg of haak en soms voel je de verschillende aanvallen van de school rovers door de ferme tikken die de hengel fantastisch doorgeeft. Natuurlijk gevlochten lijn want we vissen toch op zo’n 50- 60 meter afstand. Dat is een heel eind en als dan zo’n roofblei naar het diepe vertrekt is dat vele meters lijn inhalen. Heerlijk gevoel dat beuken en schudden af en toe meters lijn nemend daar aan de ander kant en ik met een hoepelronde stok al die dreunen opvangen.

*Terwijl ik overwegend mooie baarzen pak als het weer droog is*.

Fantastisch gaat het, dit is weer zo’n dag die alle dagen van vorige week met een enkele aanbeet over de gehele dag doen vergeten. Laat er maar wat water vallen bovenloops. Alleen maar gunstig hier op en rond het Haringvliet. Het moet er immers flink stromen hoe harder hoe beter.

*Dan hoor ik maatje kan je ff scheppen*.

*Het wordt steeds mooier met die Flo, staat al niet meer op*.

Joop is er bij gaan zitten. Die hoor ik alleen maar zeggen. Wat een mooi vissen en dat drillen, daar haalt hij alles uit. De vissen gaan er bij hem duidelijk meerdere keren vandoor omdat hij daarvan geniet. Steeds losser staat de slip bij hem.

*De ene na de andere Perca kan die plug niet weerstaan*.

Maar Joop moet voor 18.00 uur thuis zijn en schrikt want zijn horloge staat al een tijdje op 15.00 uur. Hoe laat is het vraagt hij met een trillende stem. Die moet dadelijk met zijn billen bloot maar gelukkig voor hem het loopt tegen vijven. Nu voelen we onze armen toch ook wel. We staan dus al vijf uur vis te trekken en alles om ons heen vergeten. Het was dus weer een heel klein wereldje en de tijd helemaal kwijt

We stoppen er mee en gaan weer naar de helling. Stapvoets want we zijn helemaal ingepakt en de golven slaan over de boot heen.

*Maar mijn maatje heeft een wereld dag gehad*.

Maar joop heeft het naar zijn zin gehad. Het is wel geen La Palma met vissen trekken vanaf 500 meter diepte maar dit is ook prachtig en dat in eigen land. En we moeten deze week toch nog maar een keertje proberen volgens Joop dan want… Waldie we komen er aan. Aan die 77cm dan.

Reactie’s FaceBook

2 dagen na volle maan.

dag van de crazy people….. can you move like michael jackson buster ? (I bet you can !)

Floris

Mooi hoor,

jullie horen er nu ook bij. ik zal 1 ding verklappen: het verschil tussen 1tje van 74 en 77 cm is als het verschil tussen een 2cv4 en een 911 turbo;)

Waldi

Freek, Dank je wel voor je leuke verhaal.

groetjes Loes

P.S kijken jullie maar uit als enige daar !!

Hoi Freek.

Weer een strak verhaal. Die ouwe Joop was bijna aan een bloedtransfusie toe, althans zo lijkt het op de foto.

Magicbear

Dreumissen vangen op de Oude Maas

9 juli 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Martin zag er naar uit om een middagje te zonnen op het Haringvliet. Zoals hij zegt, zes dagen stenen leggen en tuinen bouwen is de zevende dag van de week heilig voor hem. en dar heeft hij meer dan gelijk in natuurlijk. Dus kiezen we de dag des heren 9 juli 2011 het ruime sop.

En Djamil wilde ook graag mee. Die was met de gehele familie op de Roompot in Scharredijke op vakantie. Een dag vissen was al lang van tevoren belooft en zijn hoogtepunt van de vakantie volgens zijn vader Jan Carel.

*Heerlijk weer maar op een enkel stootje na leverde dit alleen maar vis “soep” op vandaag*.

We gaan er op de helling in Stellendam te water ook omdat daar natuurlijk een frietkot staat die de hele week open is tot 20.00 uur. Op het Haringvliet bij de dam is het druk met waterskiën en jetski’s dus dat wordt niets. We gaan trollend richting Middelharnis maar op een enkele tik na en wat wier als we te dicht langs de twee meter zone varen vangen we niets. We gaan in het spui kijken of we daar wat aan de haak kunnen slaan.

*Wel ff opletten op het overige verkeer op het water*.

En trollend gaan we richting Zuid Beijerland. Hier en daar vertikalen op de bekende stekken maar ook hier is het op een staart bijter na (pakken ze net het staartje van de sjet achter de dreg) kommer en kwel. Geen roofblei, baars of snoekbaars te bekennen laat staan eventueel een snoek. Het stroomt ook niet en dat heb je echt nodig op het Spui. Hoe harder hoe beter

Martin zit daar helemaal niet mee, die heeft het prima naar zijn zin. Als ik persé vis wil ga ik wel naar de visboer is zijn motto. Die kwam gisteren middag aan met bij zich een kilootje gerookte paling en wat makrelen. Een kennis van hem vist door de week en een gedeelte daarvan rookt hij zelf en pakt deze vacuüm in. En de kwaliteit van deze vis, de smaak en kwaliteit was de beste volgens Martin die hij in jaren genuttigd had en hij kan dat weten. Proeft wekelijks van die gerookte producten maar wat wil je als je vader op de vis afslag werkt. Zo’n dag op het water vindt hij prachtig en dat is vandaag ook zo. Windstil een zonnetje en 25 graden. Heerlijk.

*Theo ligt voor het natuurgebied te dobberen*.

Gisteren vierde Netty haar verjaardag, deze was natuurlijk wel heel speciaal vandaar dat we zo laat zijn gestart vandaag en toen afgesproken met Theo om langs te komen voor een bakkie. Het is vis soep geworden met een bammetje. De specialiteit van onze sportfotograaf op het water.

En na een gezellig uurtje keuvelen en lekker happen gaan wij weer richting de dam. Nog even door de wierbedden heen maar zoals een vrijdag toen ik er was met de rest van de familie Koster uit Nijkerkerveen toen sprongen de vissen bijna in de boot die in het groen waren verstopt. Prachtig was dat vissen van dik in de vijftig centimeter die voor de boot uit springen soms wel een meter hoog. Die waren er nu niet en dat heeft misschien er wel mee te maken dat wij geen aanbeten op het Haringvliet hebben gehad. Het wordt natuurlijk ook steeds zouter en de sluizen staan al een paar dagen open en dat zonder neerslag. Morgen wordt het nog warmer zonder wind en neerslag. Gaan we het weer proberen maar dan richting Oude Maas. Jammergenoeg zonder Martin want die is de enige die geen vakantie heeft. Pas over twee weken is hij drie weken vrij. Als hij tenminste van het “tuinen” af kan blijven.

Dus maak ik Djamil wakker 10 juli 2011 om 05.30 uur dat hij koffie kan gaan zetten en de eieren met spek kan gaan maken. De spek wordt ham want Dorien heeft een metershoge stapel pannen koeken gemaakt gisteren dus daar kunnen we wel even mee voorruit in huize WarungFreek.

Dus staan we bij dageraad op de Helling in Middelharnis. We zijn zelfs de eerste die te water gaan. We willen direct naar het Spui gaan en dan richting Oude Maas. Met de laatste dagen in het achterhoofd laten we het Haringvliet letterlijk links liggen. Nu maar hopen dat het stroomt op het Spui en Oude Maas.

Gelukkig, er zit beweging in het Spui maar het is wel nihil en na een dik kwartier komt dan eindelijk een baars (je) boven.

*Djamil met zijn eerste baars op groot water*.

En dat is toch anders op licht materiaal vissen recht naar beneden zo’n knokker aan de andere kant van de hengel dan op de plas bij Nijkerk met een 120 grams spinhengel. Hij is verkocht, nu definitief verslaaft aan het virus.

Maar het houdt niet over dus we halen het anker binnen en gaan trollend het spui verder op richting Oude Maas en hier en daar bij de rietkragen, plateau’s, taluden en haventjes vertikalen en gooien met plugjes, vliegen en poppers maar ook dat heeft weinig succes.

En na een uurtje zijn we dit zat en gaan vol gas richting randstad. En dat dat een goed idee was laten de foto wel zien.

Want ook hier staat Djamil zijn mannetje en vangt zijn eerste snoekbaars op de rivier. Eigenlijk zijn PR dus.

*En leeftijdgenoten, je broek zo dragen dat is de mode tegenwoordig. Anders hoor je er niet bij*.

En staat voorop als een crack zijn vis uit te drillen dit keer een dikke baars. Die kijkt dus veel naar Discovery. Helemaal lijp van vissen. Ik herken dat wel. Heeft het ook over of ik wel eens een black bass heb gevangen en denkt dat die ook in Nederland rond zwemmen. Mooi is dat elf jaar zijn.

*Natuurlijk gaat deze ook op de foto voor het thuisfront*.

En als hij dan is uit gedrild en echt daar hoef ik weinig aan te doen. Alle aanwijzingen worden keurig opgevolgd en hij neemt alles heel snel als een droge spons in zich op. Ik kan hem zo scheppen. Die baars van 47cm een monster natuurlijk als je dit niet gewent bent en baarsjes vangt in de polder wordt gepresenteerd alsof dit de gewoonste zaak van de wereld is. Mooi is dat natuurlijk.

*Ze bestaan dus nog wel die meter snoekbaarzen*.

En even later zien we op de oever een dikke snoekbaars liggen die ik graag in levende lijve had gezien. Tjeemig wat een joekel met een hoektand zo groot nog nooit gezien bij een vis. Op de bekende stekken vangen we regelmatig vis zelfs beide tegelijkertijd met een aanbeet maar over het algemeen dreumissen op een enkele uitschieter na. Dat is dan ook vandaag het verschil met gisteren alhoewel het nog warmer lijkt maar op de rivier zit je natuurlijk uit de wind. We vangen nu goed vissen en dat is natuurlijk hartstikke fijn voor mijn gast aan board. Die vergeet dit niet meer.

*We vangen nog heel wat vissen maar allemaal net aan de maat en sommige ver daar onder*.

En natuurlijk leggen we dit vast voor later. Daar zal nog veel naar gekeken worden zeker op internet met zijn vrienden. Mooi is dat en zo trots op zijn vangsten. Want verticalen op stromend water is nog niet zo makkelijk. Ook niet nu de stroom er uit is in dit jaargetijde en een stuk minder is dus sjapo.

We gaan weer richting Haringvliet. De stroom is gedraaid en de aanbeten zijn een stuk minder. Het water is nu ook dik. Vies en bruin door alg en vuil. En op de rand van Spui naar Oude Maas zie je weer dat heldere schone donker blauwzwarte water naar dat bruine. Vind ik toch steeds weer een mooi gezicht

*En dan wordt natuurlijk de dag door genomen met de broertjes en zusje.*

En thuis waar de rest van de familie Koster ook inmiddels is gearriveerd. Ze staan te trappelen om zoonlief weer in de armen te sluiten ongedeerd uiteraard maar wel verziekt voor eeuwig aan die vangdrang. Er wordt natuurlijk uitgebreid verslag gedaan door onze nieuwbakken boot-roofvisser en de foto’s nemen gretig aftrek.

Reactie’s van FaceBook

wauw goed gedaan zeg !! ;) ;)

Floris

Hoi Freek,

Dat was weer een heel verhaal!!

Dat ene ventje is zeker een neefje van je, bijna net zo leuk als jij.

Groetjes Loes

Hai Bassbuster.

Jij denkt aan de toekomst.

Djamil zal in de toekomst wel vaker op visite komen.

erik

Net niet gelukt, of…

26 september 2010/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Het Vandaag 26 september 2010 ga ik met Floris proberen een roofblei te vangen. Ja, ja weer de TrouthBuster en BassBuster samen op pad en dan gebeurt er altijd wel wat zoals in de vorige verhalen te lezen was.

Afgesproken om 08.00 uur in Middelharnis maar ik was al vroeg op en toen Floris dan ook al belde om 07.00 uur want mijn meissie was een weekendje stappen met vriendinnen dus m’n wekker was er niet, ben ik al klaar met de broodjes ei met ham en de thermosfles was gevuld met koffie. Dus op m’n dooie gemakje op pad maar onderweg, Stellendam al voorbij ben ik niet zeker dat ik het gas heb uitgedraaid. En hoe meer kilometers onder de wielen des onzekerder wordt ik en dan hou ik het niet meer en scheur terug naar huis. Je kent dat wel, net als met op vakantie gaan, maar gelukkig thuis gekomen staat de pan op een droog vuurtje. Al met al ben in precies met Floris aan de helling en de boot ligt er dan ook snel in.

*Wat een omgeving dat delta gebied bij ons*.

Het weer is grillig. Zo staan we in een mager zonnetje en dan weer in de dikke mist. Dan zag je nog geen 15 meter ver.

Maar wat we ook proberen popperen of alle maten pluggen gebruiken diep tot zelfs 4 meter het helpt niets. En ik heb nu alle pluggen bij me die je maar kan bedenken want heb gisteren m’n cadeaubonnen ingeleverd van mijn verjaardag van vorig jaar (vrienden bedankt) en m’n dozen zitten weer overvol.

We gaan van techniek veranderen en gaan vertikalen met sjets. Gelukkig de snoekbaars doet het en we vangen een paar dreumessen (rond de 40 cm.) Maar het houdt niet over. We gaan verkassen naar de Oude Maas of we daar een roofblei kunnen verschalken. We doen nog één drift langs het talud en echt wanneer ik de laatste beweging maakt met m’n sjetje staat de wereld even stil. Ik zit even vast en dan giert de slip. Kan nog net de slip een stuk losser zetten want ik voel dadelijk dat dat duidelijk nodig is. Wat een krachten komen daar los aan de andere kant. Ken ik gelijk het gevoel wat Waldie (de BassMeister) de hele week ondergaat in BC (Canada Britisch Columbia) als hij er een Steelhead aan heeft hangen. We kijken elkaar aan, Floris en ik dan en dit moet een dikke zijn dus de Trouthbuster pakt alvast het net uit. Dat kan nog wel ff duren zeg ik en na een eeuwigheid en tientallen uitvallen en dito gierende slip zien we dan eindelijk een glimp van de vis en deze draait zich om en neemt weer en spurt. Tjeemig wat was dat roep ik naar Floris. Wat en bak is dat maar de Trouthbuster wordt helemaal gek. Dat is een Zeeforel!!! en hij kan het weten. Die heeft hij al vele malen gevangen maar wel in Denemarken. Ons net is veel te klein en alleen de dreg van de sjet zit vast, dat is duidelijk te zien als hij boven komt om daarna springend over het water weer de diepte in te duikenen. We worden nu verschrikkelijk serieus. Die moet op de foto. Een paar maal proberen ik hem in het net te dirigeren maar zodra die (bedoel die bruine rakker natuurlijk) em ziet neemt hij weer een spurt de diepte in. M’n vertikaalstok de Godfather staat hoepeltje rond een veel te harde stok voor dit werk natuurlijk. Ik sta dood angsten uit dat de haak van de sjet of de rest van de staartdreg wel het net raakt, dat wil je niet mee maken natuurlijk. Ben je em geheid kwijt maar mijn maatje in de boot weet wat hij doet en eindelijk kunnen we hem dan landen. Een wereld vangst. In iedergeval voor Nederlandse begrippen.

*Jeeeaaghyyeeiiee meer woorden heb ik hier niet voor*.

Ik ga helemaal uit mijn dak en ik weet niet wie er blijer is. Floris of ik. Tjonge wat een vangst. Mijn dag, wat mijn jaar kan niet meer stuk. Mijn mooiste zeeforel tot nu toe die ik in Nederland heb gevangen. En deze zit er al een tijdje. Een standsvis dus. En dan bedoel ik natuurlijk op de rivier want van zilverkleurig is hij al helemaal mooi bruin. Een schitterend exemplaar en we zijn helemaal door het dolle heen. De haak is zo los en we maken snel wat foto’s en zetten hem terug. Dat die maar heel wat eitjes mag bevruchten daar boven op de grindbedden, daar waar de rivieren zich ontplooien want we denken dat het een mannetje is aan zijn bek te zien. En na hem even vast te hebben gehouden zodat het water door zijn kieuwen kan stromen en hij zuurstof kan opnemen zwemt hij rustig het diepe in. Twee gelukkige mannen achterlatend. Wat een kik was dat. Het angstzweet deze te missen staat nog in m’n bilnaadje.

We gaan naar de Oude Maas wetende wat we ook nog vangen vandaag dat dat in het niet zal vallen. Tjonge, jonge maar het vissen eeuuheu leven gaat gewoon door.

*De baarzen zijn weer van wereldklasse*.

Maar nog steeds geen roofblei. Op al onze stekken krijgen we ze maar niet te pakken. Wat we wel vangen zijn hele mooie baarzen en dito windes en dat is natuurlijk als “bijvangsten” helemaal toppie.

*Die kunnen knokken kan ik je verzekeren*.

Wat een dag en het lijkt wel of we allen op de wereld zijn. Geen visbootjes te bekennen terwijl het heerlijk weer is. Af en toe mistig en er steek hier en daar een windje op zodat de mist weer optrekt.

Wij vissen gewoon door af en toe vertikalend als we en werparm krijgen van die kleine plugjes gooiend en vangen veel snoekbaarsjes de meeste onder de 50 cm maar dat zijn we gewent de laatste tijd op de Oude Maas.

Sommige zijn net groter dan mijn sjet maar als we dan even later de kribben af gooien dan kunnen we onze lol niet op. Op een licht stokje zulke windes en baarzen pakken is werelds. Hij gaat krom tot in het handvat en zelfs onder de boot door naar het diepe je top mee trekkend tot onder water.

En dan plotseling gaat het toch misschien nog lukken vandaag. Ik krijg en volger tot aan de rand van de boot. Een vis van dik over de driekwart meter en we zien beide dat het een roofblei is. Een hele mooie grote dikke knoepert. Hij zwemt eigenlijk met z’n kop naast de plug en wanneer de plug het water verlaat, het einde van zijn drift onder de top van mijn hengel draait hij weer de diepte in. We zijn beide even stil met trillende knieën. Wat was dat mooi. Bijna mooier dan em vangen.

*Gretig.. zelfs deze maat in dit seizoen*.

En dan weer even afwisselen met vertikalen om dan van die dreumesen te pakken. Die hebben dan de sjet van 12 cm dubbel gevouwen in de bek. Niet te missen dus. Het is al weer 15.00 uur en we gaan weer richting Haringvliet. We weten nog een stek vlak bij het Spui met een heel mooi talud en als ze los zijn dan is het daar werelds. Altijd gaan we daar even langs en nu is het daar werelds. Gewoon vijf vissen vangen op negen meter in een drift van een 100 meter.

Weer terug varen, elektromotor laten zakken zodat je net iets langzamer vaart als de stroming gaat, je sjet laten zakken en ram. Allebei een aanslag op je sjet. Wel vaak wisselen van kleur want dresseur, daar hebben niet alleen karpervissers last van. We hebben een wereldse dag vandaag en vangen ons het snot voor de ogen.

*Het blijft wel uitkijken met z’n tweeën*.

De scheepvaart is druk op de Oude Maas vanaf de Maasvlakte Rotterdam het binnenland in. Dus mensen blijf beide om je heen kijken ook wanneer je beide zo goed vangt. Want dan kan de aandacht heel makkelijk verslappen voor de omgeving op het water om je heen

En hier vang ik dan mijn mooiste snoekbaars van de dag. Zo kijk ik er niet bij maar dat is zeker niet de bedoeling. Tjeetje wat waren het weer een aantallen vandaag. We gaan een frietje met bal eten bij de helling in Middelharnis

Maar net als de laatste stek bij het Spui kunnen we ook niet een talud vergeten vlak bij de haven en dus doen we die nog even aan. En warempel daar wordt mijn zwarte Fox zwaar mishandeld. Eerst heeft Floris het aan de stok, en is aan de beurt met een dikke baars

*Het kan niet op vandaag. Fantastisch!!!*

Daar pak ik nog een mooie snoek na een mooie dril. Vier nee zeker vijf keer neemt hij een run naar het diepe. Natuurlijk gaat hij op de foto. We hebben weer een diversiteit aan roofvissen gevangen. Eigenlijk moest ik naar een beurs in Keulen, de PhotoKina maar mijn maatje John Nispeling neemt het me dit niet kwalijk als hij het verslag leest en de foto ziet. We kunnen er nog niet over uit. Waar we voor zijn gekomen hebben we niet gevangen (bijna dan als ik een twee meter meer kon inhalen op mijn luwer) “de roofblei”, sportvis bij uitstek. Denk dat dat over is voor dit jaar op het Haringvliet en we weer moeten wachten tot volgend seizoen maar natuurlijk kan mijn dag niet meer stuk. Hoop dat ik vanavond de slaap kan vatten.

Ochtendje Oude maas dreumesen vangen

16 september 2010/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Het Vandaag 13 september 2010 sta ik om 07.15 aan de helling bij de Lindsedijk in Zwijndrecht. De trouthbuster en bassbuster gaan vandaag samen op pad op de rivier. Het Haringvliet was niet te doen met windkracht 5 met uitschieters van 7-8 en af een toe wat nattigheid. Voor de roofblei moet je vroeg op het water zijn maar vandaag werd er eerst uitgeslapen en om 07.30 lagen we te dobberen.

Kon Floris gelijk zijn nieuwe hengelhouder (scotty) testen want de boterhammetjes met gebakken ei met spek die waren nu nog warm dus eerst ontbijten met een lekker bakkie koffie recht tegenover de helling bij Puttershoek. Langzaam laten we ons afzakken langs de rand. Het is heerlijk op het water zolang je maar uit de wind zit en die plekken zijn makkelijk te vinden op de Oude Maas. En na een tweede bakkie zijn we er klaar voor en varen naar één van onze stekken

Blijft natuurlijk wel uitkijken met die sterke stroming en het scheepvaart verkeer. Hier gaat er zelfs eentje met 6 duwbakken.

Dan kan je beter geen stuurfouten maken. goed opletten dus en vaak achterom kijken als geleerd op de cursus VB1.

*En op onze stek worden we weer ingehaald*.

Maar imposant is het. Op ons stekkie, eens gevonden na een dag investeren en kilometers rand uitgevist te hebben. Je moet nu eenmaal vistijd vrijmaken om stekken te vinden waar niet iedereen op vist en dat betaald zich vandaag uit. Kan gerust zeggen dat we ons het snot voor de ogen hebben gevist. Lang geleden dat we zoveel aanbeten hebben gehad allemaal snoeihard zonder aarzeling. Waren niet te missen en net zoveel lossers. Denk dat de sjet meer van voren werd gepakt dan van achter wat meestal het geval is.

Baarzen waren allemaal groot en dan bedoel ik dik boven de 40cm met een enkele uitschieter naar de 50cm. Een pracht vis met aanbeten die dreunden door tot in je schouder. En dat heeft denk ik voor een deel te maken dat daar weinig of nooit wordt gevist op dat gedeelte van de rivier

Het gekke ervan is dat alle snoekbaarzen die we daar vingen en ik weet echt niet meer hoeveel het er zijn allemaal dezelfde kleine maat hebben en dezelfde tekening, die groen stippen hebben. Op een drift meerder vissen haken en meermaals met z’n tweeën tegelijkertijd een vis staan drillen, snoekbaars en baars door elkaar heen

Maar wat ik al vertelde die snoekbaarzen waren allemaal van dit formaat wel weer heel mooi getekend. Hier vangen we ze altijd met die groene stippen op hun lijf. Schitterend gekleurd

*Gehaakt tussen de kieuwen maar voorzichtig onthaken dan red die het wel*.

Ze lagen opgestapeld want af en toe dacht je eindelijk een dikke te hebben dan was hij vals gehaakt. Dreg voorzichtig losmaken en dan overleeft hij het wel. Net als de baarzen vind ik de laatste tijd ook die snoekbaarzen veel meer sport geven. Lijkt wel of ze veel sterker worden en of dat te maken heeft met de waterkwaliteit

En als Floris wat probeert met klein plugjes, de helling loopt daar in één keer van 1,80 naar 12 meter. Werpend naar 1 meter is het hek van de dam. Alleen maar grote baarzen op de 2 meter rand. Fantastische aanbeten en dito runs. De slip maakt overuren. Het is vandaag fantastisch en of dit komt door de extreme waterhoogte.

Ik denk het van wel want wij hebben dit fenomeen nog niet meegemaakt. Zoveel vissen grote baarzen en dreumesen vangen op één kilometer rivier. Het was altijd tot nu toe of snoekbaars met een enkele baars en andersom natuurlijk net zo, maar dit zo door elkaar zelfs tegelijkertijd samen drillend. En die dreumesen deden er echt niet voor onder. Ook dwars door de slip heen. Wel om de run een andere kleur sjet gebruiken. Dat scheelde aanzienlijk of een andere techniek, diogonalen, drop shot, de beweging veranderen met vertikalen of dus een plugje. Toch dus enigszins herkenning onder de rovers van techniek. Te gek was het nu dus houden we de plek nog even onder ons tweetjes voordat de dressuur zijn intrede ook hier maakt.

Het is 14.00 uur en we moet eruit. Floris heeft nog een vergadering en dan kan ik nog even langs mijn vader in Dordrecht. Het was weer werelds. Dit zijn dagen daar zijn er niet veel van. Zoveel vissen. En dan toch nog verwent verlangen “waar zijn die maatse snoekbaarzen gebleven”. Maar hopen dat de wind weer wat afneemt dan kunnen we weer naar het Haringvliet maar daar ziet er de eerst komende dagen niet naar uit.

Theo op Haringvliet krijgt visite

10 juli 2010/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, VethsVK- Veteranen Voornse Kanaal, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Het is 10 juli 2010 hebben Martin en Jamal vakantie en gaan we het tegen beter weten in toch eventjes proberen. Het is bloedje heet en de waterstand is nihil. Watertekort dreigt zelfs. Zal lastig worden vanmiddag wat aanbeten te kunnen forceren. Dan hadden we echt met de ochtendgloren er moeten zijn om een kleine kans te maken. Maar ja, vakantie hebben de mannen. We moeten altijd al zo vroeg op en nu maak ik er gebruik van…

Met Jamal en Martin op het Spui waar ik hoop op een beetje stromend water..

Het stroomt jammer genoeg niet dus we gaan trollende….

Maar je hoop natuurlijk dat de stroo er nog in komt op het Spui maar niets is minder waar

*Als die groene ton schuin staat is het er goed vertoeven*.

We gaan weer het Haringvliet op.

Ik weet waar Theo altijd ligt. Aan welke gele boei achter het meeuwen eiland. Doen we ff een bakkie en..

We wisten al dat het taai zou worden maar vandaag was het wel heel gênant. Gelukkig weet je dat van te voren en hebben we toch genoten op het water. We zijn weer vroeg terug naar de schaduw in de tuin.

Net geen Big Grand Slam

1 juni 2010/0 Reacties/in Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Traileren gaat fantastisch in Middelharnis*.

Vanaf dit week end al vanaf de kant op verschillende stekken de snoekbaars achter de vodden gezeten maar het was nog niet veel. Een enkele aanbeet en overwegend klein, niet groter dan ±50cm. Het moest er vandaag 1 juni 2010 dan maar van komen en we wilden kijken of dat de roofblei het zou doen. We gaan er in bij de helling van Middelharnis met de TroutBuster en de parkeerplaats stond al vol met overwegend Belgische kentekenplaten.

Dat terwijl de parkeerplaats bij de Haringvliet beide, zowel aan de Hellevoetse als de Stellendamse kant leeg waren. Dat was in ieder geval hoopvol. De vis zal het dan in dit gedeelte van het Haringvliet misschien wel doen. We voeren de haven uit onder het genot van een bakkie koffie en heerlijke broodjes van de bakker en op de alom bekende stekken waar we langskwamen lag het vol met bootjes maar we wilden eerst de roofblei belagen voordat iedereen er achter aan gaat en ze het weer door hebben.

Roofblei is zeer dresseur gevoelig dus ben je eerste van het seizoen heb je de meeste kans er te vangen is onze mening want de goede stekken zijn onderhand wel bekent onder de roofvisspecialisten.

We willen het proberen met de popper omdat we dat de mooiste methode vinden om ze te vangen. Dit is ook dodelijk op de zeebaars op de zandplaten.

Je vist een drijvend kunstaas met rukjes uiteraard zo variërend mogelijk, binnen en door de platte voorkant duikelt die al spetterend en af en toe onderduikend over het water.

De aanbeten zijn formidabele omdat je alles ziet gebeuren en reuze spannend. Vooral als hij de eerste keer mist en je ziet em half uit het water weer de diepte in te gaan. Probeer dan maar eens door te gaan met met binnen halen nu iets sneller door een iets hardere ruk of door de hengel iets meer naar je toe te halen proberend een vluchtend visje na te bootsen. De klap die dan volgt bij de tweede aanval uit de diepte, de roofblei gaat er dan helemaal voor is volle extase. Omdat je de hengel al ¾ ingehaald hebt is de ram kompleet. Je hengel buigt dan in een keer door tot in het handvat. Ik gebruik daar een soepele hengel voor, vooral in de top een Spin Medium 8ft (2,40) met genoeg body 20-40gr om het lichte kunstaas toch ver te kunnen werpen. Kan je verzekeren dat die rond gaat. Heerlijk en iedere klap wordt door de top opgevangen natuurlijk door de fantastische slip van m’n Spro, een Daiwa kloon.

Het zou dus echt een dag worden om uit te proberen want tot nu toe hebben we beide aan het oppervlak nog niets gezien wat op roofblei zou moeten blijken. We laten de boot mee driften met de stroom en terwijl Floris nog met zijn hengel bezig is, als schipper heb je natuurlijk meer verantwoordelijkheden en ik ben nu eens opstapper ben ik de eerste die de worpen maak en na m’n tweede worp richting de oever zie ik een grote kolk en dito rug achter mijn popper en beide schreeuwen we naar elkaar “zag je dat!!!” en tegelijkertijd met een rustige haal laat ik het kunstaas wat sneller gaan. En rond staat mijn stok. De adrenaline knalt door onze aderen en de strijd barst los. Keer op keer ros hij door de slip heen. Wat een geweld en als we dan voor het eerst de flank van de vis zien schreeuwen we bijna; wat een mooie vis. En dan na nog een enkele rus manoeuvreren we hem voorzichtig naar het landingsnet waar hij zoals verwacht nog enkele vluchtpogingen doet bij het zien van het net. Je moet er niet aan denken het net als schepnet te gebruiken, dat dan de plug erin vast blijft steken want dan ben je de vis als zeker kwijt en als we hem dan aan boord tillen geven we beide een overwinnings schreeuw en een dubbele High5.

Wat een mooie vis. En om het seizoen met 72 cm te beginnen, hoe moet dat dan met de rest. We zijn er helemaal vol van. De dreg zit maar net met 1 haakje net in de lip en valt er eigenlijk zomaar uit Lucky, lucky meten en nu snel een foto en weer terugzetten.

Ik hou en nog aan zijn start vast en wil hem heen en weer halen om water door de kieuwen te spoelen zodat de vis bij kan komen en eerst extra zuurstof kan nemen voordat de sterke stroming hem mee kan nemen maar met een ferme staartslag is hij weg mij dus met een natte zonnebril maar met big smile achter te laten

Pfffftt dat smaakt naar meer dus we varen weer een 500 meter terug om nog maar eens dit stuk af te vissen. We hebben een opperbest humeur al hebben we dat al snel met vissen vol positieve stemming en we kunnen er nog niet over uit dat we nu al zo’n mooie roofblei hebben gevangen zo vroeg in het seizoen en als Floris zijn popper in zwiept en eigenlijk nog zijn teveel lijn aan het binnen halen is staat in één keer zijn hengel hoepeltje rond.

De vis neemt in één keer de lijn weer terug die hij net te veel dacht te hebben en hij kan aan de bak. Tjonge, jonge wat een runs, ze worden niet voor niet genoemd de Tarpon van de Lowlands en de vliegenhengel van Floris wordt tot het uiterste getest

De ene uitval na de andere wordt door onze crack gepareerd de een na de ander en na een, is het 5 minuten, of 10 minuten….. een kwartier ik weet het eerlijk gezegd niet. Al was de space shuttle naast het Spui geland ik zou het niet in de gaten hebben gehad. We waren weer op een heel klein stukje beland in onze atmos. Heerlijk zo’n piepklein wereldje.

En we zijn weer bij de High5 terechtgekomen en onze dag kan niet meer stuk. En dat had ik nu niet moeten zeggen zou later blijken. We maken snel een paar foto’s en deze dikke 65+ gaat snel terug

Natuurlijk varen we weer terug maar we kunnen ze niet meer verleiden tot een aanbeet wat we ook voor kunstaas of kleur gebruiken. Wel zien we nog een enkele schim als ze draaien in de stroom en even hun zilveren flank laten zien maar die hebben ons natuurlijk al veel eerder gezien dan wij hullie. Wel hele grote brasems die als een kudde buffels de bodem afgrazen. Fantastisch gezicht is dat en die trekken eigenlijk weinig van ons aan en we drijven er een wig makend tussen die donkere massa van rustig zwemmende lichamen heen.

We gaan door naar de Oude Maas of we vertikalend de snoekbaars zo gek te kunnen krijgen om toe te happen in ons kunstaas, de sjet. En eigenlijk de eerste drift loop ik al vast…. Met daarna die verwachte ruk. Ik krijg er daarna geen beweging in om dan eindelijk langzaam bonkend en sotend naar boven te komen. Dat zijn de betere formaten weten we uit ervaring maar half water schiet hij los mij beteuterend achter laten. Wat een deceptie maar we gaan weer vrolijk verder en wat we ook proberen. Niets, nada, nothing dus we gaan verkassen. En op Pakistaans grondbezit (stek) daar kunnen we ons hart weer ophalen. Wat een goede stek is dit toch eens gevonden bij toeval waar het van 23 naar 8 stijl afloopt. Een hele mooie richel dus en dat voor en rivier.

*Groot zijn ze niet maar wel aantallen dus*.

Maar geen enkele vis komt boven de 55 cm uit met overwegend vissen van 30-35cm en soms kleiner maar wel beresterk. Gek dat dat anders is zo door het hele seizoen en dan bedoel ik de kracht en het uithoudingsvermogen van de vis. Dat ze agressiever zijn of misschien met het paaitijd te maken. Ik weet het niet. Het klinkt gek als je goed vangt maar we gaan verkassen. We willen graag naar een ander formaat toe en zeker na die roofbleien zijn we verwent vandaag.

We gaan weer terug naar het Spui waar het water ook veel helderder is. Daar waar het Spui in de Oude Maas uitkomt zie je diepzwart helder water in vies bruin dik smerig water samenkomen. Wat is de natuur toch mooi en die kleuren pracht tegen het groen van het natuurgebied. We proberen nog wat uit op de roofblei want nu het zonnetje weg is en wat donkerder weer denken we weer kans te maken maar we krijgen ze niet meer los.

*Op het thuiswater nog een mooi formaat*.

We gaan terug naar het Haringvliet richting Hoornse Hooft en daar pakken we dan nog een paar mooie snoekbaarzen van redelijk formaat. Het is toch wel fijn vissen op het Haringvliet. Veel relaxer natuurlijk het stroomt er niet zo hard en geen verkeer van container-, tank- en overslag schepen.

En Floris pakt er nog een mooie baars. De Grand Slam hebben we volgens hem binnen en die houden we erin.

Net niet de Big One want we missen nog Esox Lucius de Snoek. Het loopt naar zessen en we hebben weer een heerlijke dag genoten. We gaan naar de broodjes bami hap, ketjap en oelek erop met patat en pindasaus. En Waldi komt ook nog even aanwaaien en met een borrel erbij bekijken we nogmaals de foto’s van vandaag samen en beleven we weer die aanslagen op onze poppers. Visvrienden wat kan het leven toch mooi zijn. Om met de lijfspreuk van Waldi te eindigen; A bad day of fisching still beats a good day at work.

Windstil, zonnetje en roofvisseizoen gesloten…

18 april 2010/0 Reacties/in Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Wat moet je dan op zondag 18 april 2010. Naar buiten dus. En met buiten bedoelen wij het zoute mee. De TroutBuster was ook te porren en Floris alias de TroutBuster samen met de BasMeister gingen er al vroeg (07.00 uur) in.

Het zou om 11.00 laag zijn dus wij, samen met Joop deden het wat rustiger aan. Dan vissen we naar hoog toe en dat is meestal de beste tij. Nadat we de boot ingeladen hebben, afgetankt, de bandjes op spanning gebracht en koffie gelurkt hebben vertrekken we naar de buitenhaven in Stellendam. Waar wij dan om een uurtje of 10 het ruime sop kiezen. Inmiddels is de TroutBuster al trollend voor vuurtoren bij Oudorp ten anker gegaan en zijn van vistechniek veranderd want op een glasaaltje na niets gevangen

*De vangsten van de TroutBuster tot nu toe*.

En met een zagertje en pasternoster op de bodem gaan vissen en hebben een grote school gevangen. Wij zijn inmiddels halverwege de kwade hoek gepasseerd als we bellen en horen dat het daarbij is gebleven en al een meer dan een uur geen aanbeet meer gehad. We spreken af om naar het gat van Wouw te gaan. Dat is bij de windturbines vlak bij de nieuwe Maasvlakte 2. Daar heb je een mooie diepe geul dus als het vloed wordt moet er een grote plons water doorheen dus kan het daar dan flink stromen. Daar komen dan kleinere dieren in nood waar de grotere op zitten te wachten en op diie.. jaja zitten wij te wachten. Tis net baarzen, snoeken of snoekbaarzen niets anders als op het zoete. De TroutBuster is er als eerste. Die steken recht over maar wij moeten om de hele plaat heen varen. Dat is altijd weer een raar idee, zo midden in zee waar het 50cm. diep is en soms nog minder. We zijn er alweer twee jaar niet geweest, van zeebaarzen vissen kwam gewoon weinig terecht en meestal was het weer de harde wind de boosdoener maar wat is het veranderd. Door dat zand opspuiten voor Maasvlakte 2 is de zandbank misschien wel 6x zo groot geworden. Vanaf Oude Nieuwland de vaargeul tot aan de windmolens kan je lopen. Het slipt helemaal dicht. We lopen zelfs geregeld vast en met de motor in de hoogste stand met de schroef net in het water varen we zachtjes het diepere water tegemoet en zoekend proberen toch een stukje af te steken maar met slecht weer moet je dit echt niet doen. Dit is goed om te weten dus of direct naar het zuiden richting Brouwersdam of langs het strand van Rockanje richting Hoek van Holland zolang dat nog mag. Want voor Stellendam, de kwaaie hoek is het over denk ik. Misschien driftend zo dadelijk in augustus als de zeebaarzen de banken op komen achter de garnalen en zagers aan met de vliegenhengels, lepels of stabilo’s. Maar dat zal de tijd leren. We willen toch zodra het kan met het weer de zeebaarzen weer opzoeken dit jaar want vanaf de kant erop vissen heb je gewoon zwaarder materiaal nodig vanwege de stenen en wierbedden dus is de sport genot minder maar vanuit de boot is het fantastisch met dat lichtere materiaal

*Heerlijk vertoeven vlak voor het strand*.

Als we dan eindelijk het geultje hebben gevonden vlak bij de zeehonden kolonie gaan ankeren en met een bakkie koffie en de broodjes tuigen we de hengels op. We liggen een 15 meter uit elkaar en het is beregezellig lekker in het zonnetje en door de console lekker uit de wind en volgens mij zag ik Joop ff knikkerbollen maar kan ook zijn dat ik wat heb gemist

Goed uit te houden dus maar zodra je vanachter die console kwam was het gewoon koud. Zal heerlijk zijn als m’n huif uit Finland er is en op de boot is gemonteerd. Kunnen we die zo optrekken en heerlijk zonnen terwijl we vissen. Na een uurtje hebben Floris en Waldie het wel gezien en gaan trollend onder de kustlijn terug richting Stellendam. Wij houden het nog een uurtje uit en gaan dan ook trollend terug langs het strand van Oostvoorne en Rockanje waar vanaf de kant toch vorige week tijdens een viswedstrijd de eerste platvissen zijn gevangen en zelf een enkele zeebaars

En warempel pakt Joop op de plug zelf twee tongen tegelijkertijd maar of je daar ook met z’n tweeën van kan gaan eten betwijfel ik. Nog even voor de Haringvlietdam langs en we varen zo in de fuik van de politie. Met vier boten sterk zijn ze aan het controleren en gelukkig heeft Joop z’n zaken voor elkaar en heb ik aan mijn rijbewijs voor legitimatie genoeg

En zoals vandaag in het AD stond willen ze dit soort aktie vaker doen. Met dit weer is het op het water natuurlijk leuker dan automobilistje pesten langs die stoffige snelweg. Vanaf de kant zie mijlenver die politieboten dus wil je verkeerd dan doe je dit zeker niet op dit tijdstip van de dag of jaar en zijn ze allang gewaarschuwd vanaf het vervoer verder over land. Doe dit dan ver op zee en niet in de haven. Ze wachten gewoon tot de laatste botenwagen is vertrokken en de plezier vissers binnen zijn. Want naar de visvangsten wordt niet gevraagd. Dus wees gewaarschuwd want van die €60,- boete kan je beter aas kopen.

We wilden eerst uit de binnenhaven vertrekken om het zoute water te verwijderen uit de motor maar je kan ook de slang met een Gardena koppeling aansluiten en em zo schoonspoelen. Uit allerlei soorten en maten natuurlijk niet de goede en moest het toch op de oude manier zoals ik dat deed met de Linder. Gewoon de motor in een bak met kraanwater laten draaien maar dat is toch anders een 4pk of een 80pk.

Maar alles komt goed en lekker nagenieten van de laatste zonnestralen zijn we weer een stuk wijzer, is onze excursie en van alles uitproberen geslaagd en vooral leerzaam te noemen en weten we denk ik waar we over een maandje moeten zijn als het water geen 9 graden is maar minstens 6 graden hoger. Zeker als de Humminbird 1197 visfinder is geplaatst kunnen we het beruchte wrakkenboek van de Flohillen eens nader onderzoeken. Laat de zomer maar komen. Wij zijn er klaar voor.