Bassbuster – Pagina 34

Toppie Stad

27 oktober 2011/0 Reacties/in Bassbuster /door Freek Oosterhuis

Vandaag donderdag 27 oktober 2011 met Patrick Stad gevist. Die heeft een maandje geleden geproefd van het verticalen en wilde graag dit nog eens meemaken. Van die dreunen op je Godtfather

En hij is er vroeg bij, nog maar net licht buiten en de deurbel gaat al. Eerst koffie en we nemen het vismateriaal door. Patrick vist normaal op de karper en ‘s winters met dood aas op de meter snoeken voornamelijk op het Aa in Zoetermeer. Dan is zo’n aanbeet direct van onderaf natuurlijk fantastisch. Bij het vissen vanaf de rodt pot, je hengels staan dan op steunen met een pieper die je waarschuwt wanneer de vis er va door gaat mis je dit natuurlijk allemaal omdat met dit systeem de vis zichzelf haakt. Ik en dat is het cruciale moment en dat zal elke verikaler, diogonaler, kantikaler of dropshotter beamen dat het juist gaat om die aanbeet. Die agressieve dreun die je krijg vanuit de diepte als de rover zich stort op je shad.

*Het is druk op de plekken uit de wind*.

We starten uit de wind net buiten de haven van Middelharnis dik over 10en het is er druk. Twee bellyboten uit Brabant die er wel vaker zijn en wat Belgen en Polen met een bootje. Floris is ook vertrokken uit Waddinxveen en zal er samen met Erik over een klein uurtje zijn. Wij vissen dan nog even hier om dan zodadelijk samen naar de Oude Maas te gaan via het Spui. Ik laat de shad zakken en krijg er gelijk een ferme tik op en de eerste mooie vis een dikke vijftiger is binnen. Over het algemeen geen dreumesen op het Haringvliet maar ze zijn natuurlijk wel dunner bezaaid in aantallen. En als ik dan tien minuten later er weer eentje vangt is het gedaan. Op een vis in de bellyboat na zie ik niemand wat vangen het laatste half uur. We eten een broodje en gaan vast richting Spui op ons dooie gemak. We kunnen toch niet hard varen want er staan flink wat golven (5) op het Haringvliet. Maar op het Spui krijgen we ook geen aanbeten. Ik bel Floris maar krijg geen gehoor. Die had er allang moeten zijn. Die is altijd eerder een uurtje te vroeg dan twee minuten te laat al het om vissen gaat. We zien hem dan wel op de OM en we scheuren met dik 50 km per uur over het Spui langs Oud Beijerland richting Dordrecht.

En op de OM is het goed vissen. Elke ronde over de goede stekken heen levert vis op soms wel vijf, zes vissen per drift maar over het algemeen zijn de formaten het probleem. De aanslag op je materiaal is fantastisch, heerlijk die ferme tikken maar de meeste vissen zijn rond de veertig centimeter groot. We gaan over op een andere techniek en we gaan ankeren en proberen te dropShotten. Misschien dat we iets van de grond wel grotere kunnen vangen, of slepende op de stroom met de shad. En deze techniek pakt goed uit. En zeker met de keuze van Patrick om met grotere shads te gaan vissen 20cm die van Fox doen het vandaag uitmuntend. Wel minder aanbeten maar tenminste grotere vissen.

*Nog geen wereldformaat maar al wel richting de 60*.

Nu gaat het lekker en we vangen wat mooiere exemplaren.

*Patrick is niet te houden vandaag op de OM*.

En Patrick… die is niet af te stoppen. Zijn wat slepende techniek met de Fox is dodelijk vandaag.

*De ene na de andere komt boven zeilen*.

De wind is wat minder geworden en als het zonnetje dan af en toe doorbreekt is het gewoon lekker. en kan zelfs de jas uit. Het water is bijna spiegeltje glad maar heel veel onderstroom. Het giert als een jekko.

*De enigste baars van vandaag mag ik haken*.

Het gaat lekker en hebben een uurtje dikke pret als plotseling eigenlijk de stroming in één keer om gaat. Zo snel heb ik dat nog niet meegemaakt.

*En als je dan al telefonerend een vis staat te drillen, dan hoor je er echt bij*.

Binnen een minuut giert het werkelijk de andere kant op en is het gedaan met deze techniek. We krijgen nog mondjesmaat aanbeten.

En wanneer de TroutBuster dan aankomt en al driftend weliswaar weer dat kleine formaat dreumesen om ons heen blijft vangen weer vijf zes vissen per drift zijn we om. Dan maar wat kleinere vissen maar we willen natuurlijk een kromme stok in onze handen. We gaan ook weer driften en varen steeds op om je dan weer vervolgens een kilometertje of twee te laten afzakken over de goede stekken heen..

En sporadisch dat we een vis vangen boven de vijftig centimeter maar we zitten heelijk te vissen. Bijna windstil en de scheepvaart is opvallend rustig. Het is al dik na vijven als we weer richting Spui vertrekken. Om zeven uur willen we in de Hoad zijn op de helling in Middelharnis en onderweg nog een paar stekken aan doen. Op het Spui krijgen we weer geen aanbeten. Raar is dat toch maar op dit water is het alles of niets. Maar voor de havenhoofd van Middelharnis deze keer aan de ander kant als vanochtend nu de wind is gaan liggen krijgt Floris er een goeie aan. Zo eentje die na de dreun vast op de bodem staat en na een eeuwigheid, je gaat bijna denken dat je vast zit gaat zwemmen. Een paar beuken geeft en lijn nemend de slip laat gillen. Om dan vervolgens te lossen. Wat jammer is dat nu, die wilden we allemaal wel zien.

Wat een dreunen weer het is fantastisch. Ik ben een keertje bijna zelfs mijn hengel bijna kwijt omdat ik denk geen bodem te hebben terwijl ik met de elektromotor aan het stoeien ben om in de goede positie te komen en laat tegelijkertijd wat lijn vieren en als hij de lijn bijna strak staat krijg ik me een dreun erop. Kan m’n stok nog net goed vast pakken terwijl hij balanceerde op mijn handpalm. We vangen nog een paar mooie dikke ronde vissen allemaal rond de zestig cm eigenlijk het zelfde formaat als vanmorgen wat vroeger op de dag als Floris onder grote hilariteit een vis onder de voeten van Patrick vandaan peutert met de droge opmerking van “die zag ik nog net ff legge” gaan we er uit. Anders missen we het frietkot.

*Mannen het was me weer een waar genoegen ons samen zijn*.

En daar sluiten we altijd de dag af onder het genot van een bananen shake natuurlijk. Alleen jammer dat de saté op was want die kippensnitzel was geen goede aanrader. Dat wordt em niet volgende keer maar weer het gewone recept graag. Zeker met dat gebit van mij.

Reacties:

Hoi Freek,

mooie dag was dat, jammer dat ik er niet bij kon zijn.

Hoe is ut met je lier?

Kan morgen wel ff langskomen

Waldi

FF Opscheppen

26 oktober 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, VethsVK- Veteranen Voornse Kanaal /door Freek Oosterhuis

Leo vraagt of hij mijn foto mag gebruiken voor het stuk in Groot Hellevoet over het kierbesluit

Natuurlijk mag dat want ik heb met Leo een hele goede relatie opgebouwd door de jaren heen.

Zien ze me eens in Groot Hellevoet zonder prijswinnende foto’s in de fotografie. Heel wat anders dan portretten en bruidsfotografie.

*Ik heb al meer met mijn visserij in de krant gestaan*.

En ik ben best wel trots en blij met al die publiciteit

*Die zalm heeft heel wat bekijks gehad*.

Je ziet het ik was er al vroeg bij met mijn verhalen. Niet naast mijn schoenen gaan lopen maar hartstikke leuk om dat allemaal later weer eens terug te lezen.

Kan ik er deze ook wel bij zetten, best trots op.

Heb door de jaren dus best wel veel ermee in de publiciteit geweest. Hartstikke leuk.

Haringvliet op met Leo

2 oktober 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Mijn vismaatje heeft het altijd naar de zin zolang het geen ECT is*.

Zondag 2 oktober 2011 gaan we de Linder nog ff nat maken. We willen voor Hellevoet het een en ander uit proberen. Nu eens vissen uit tegenovergestelde positie. Het is hel anders vissen van het ondiepe naar diep dan te vissen van diep naar ondiep. Het is dus lijn geven en toch gevoel houden met de shad dan andersom waar dat automatisch het geval is

We gaan er bij de dam in en varen richting Hellevoet.

Het gaat prima de Luxe varen doet die best

Beetje uit de wind willen we liggen dus zoeken we de havens op.

In de haven is het windstil. Heerlijk. Maar de predators zijn er niet zo ook de aasvis. Moeten we wachten op de avond dus we vertrekken naar de vuurtoren. We willen de Punt vissers niet in de weg zitten.

Op de Punt is het druk en leuk het eens van deze kant te zien. Ff zwaaien natuurlijk.

*En ik de bonus vis, wat een mazzel weer.*

Op de Punt staat het vol en al wij er staan ergeren we ook aan die bootjes dus we gaan een pier verder vissen bij de vuurtoren.

*Natuurlijk blijft Leo niet ver achter*.

We hebben het ondanks de kou heerlijk op het water. Goede kleding en je heb een hoop lol.

Weer een heerlijke dag vissen met Leo. Weet het in de boot vind hij het eigenlijk helemaal niks en moet em altijd overhalen. Vanaf de kant vangt hij genoeg maar ik zie het aan zijn gedrag en oogjes dat dit op vrij water ook wel wat heb. Die aanbeten zijn veel harder op die lichte stokjes en de drills zijn fenomenaal.

Weer net geen Big Grand Slam

16 september 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Natuurlijk eitje met spek mee. De eitjes van Gerda zijn niet te versmaden. Verser kan niet*.

Vandaag, donderdag 15 september 2011 ben ik uitgenodigd door de TrouthBuster. Dat is lang geleden dat we samen hebben gevist. Weet nu ook weer waarom. Vijf uur op is wel heel vroeg voor de BassBuster. Floris heeft daar natuurlijk geen problemen mee. Die moet elke dag al ‘s morgens vroeg de tomaten wakker schudden.

Dus heb de halve boot leeg gemaakt en in een tas gegooid en ben er helemaal klaar voor.

*Met een ander mee gaan is lastiger, je vergeel al snel iets of het is driedubbel aan board*.

En om half zeven bij het licht worden staan we aan de helling bij Middelharnis. Zullen we eerst visjes vangen in de haven vraag ik aan Floris maar die is niet te houden. Nee is het korte antwoord we gaan eerst vissen en het gas gaat open naar de eerste stek direct naar het Spui. Zelfs de koffie met broodjes ei moeten wachten. Vrienden wij weten dat die al met Floris op pad zijn geweest. Niet te stoppen als het om vissen gaat. Heerlijk.

*Eindelijk toch baars uit het ochtendgloren zeg maar gerust nog donker*.

We gaan ankeren op onze stek maar voor we de eerste tikken krijgen duurt best wel lang. Eigenlijk willen we al gaan verkassen als ik heel ver over de stek heen een ram op m’n stok krijg die direct hoepeltje rond staat. Ik ben er wel even mee bezig want de vis neemt run na run plus dat ik nogal wat lijn heb uit staan. Eerst denken we aan een roofblei maar dan eindelijk zien we een kasteel van een baars.

*Netjes in de lip op minstens 80 meter. De registratie van gevlochten lijn is fenomenaal*.

En die mag gelijk op de foto netjes aan één haak gekaakt van de dreg wel net achter de rand zeg maar lip en deze zit dan muurvast.

*Oma komt ook nog even lang nu nog Overgroot en het kan niet meer stuk*.

Om eigenlijk de volgende worp, natuurlijk weer ver af laten drijven door de stroming van het tij zijn Oma te vangen van 48cm. Het gaat dus lekker aan deze kant van de boot.

*Die nieuwe van Fox doen het op de baars dus ook prima*.

Want op de Fox pak ik even later nog zo’n formaat. Ze zijn schitterend van kleur in de ochtendgloren.

*Schitterende vissen zijn dit. Werden die maar 80 cm. Wat een geweld zou dat geven*.

Maar wat we hierna ook proberen we krijgen geen aanbeten meer terwijl we zeker weten dat ze er zijn. Af en toe een kolk, een rimpel in het water, een vogel die verschrikt weg vlucht, een vluchtend aasvisje springent over het water want die is spiegeltje glad, een vin boven water. We halen alles uit de kast van poppers, de TrouthBuster heeft nieuwe van Salmo met een magnitude beweging in zich heeft, bombarda met vliegen en straemers, de vliegenhengel wordt uit de tas getoverd maar we kunnen ze niet meer verlijden tot een aanbeet. We gaan verder het Spui op.

Waar we al driftend alles uitkammen op onze stekken maar niets kunnen vangen en tegen de middag krijg ik dan eindelijk op een Rapala Jointed een geweldige aanbeet vlak aan de kant langs een talud. En dat is een serieuze vis.

*En dan zien we wat het is een snoek op een Jointed shad van Rapala die gelijk van nieuw flink is toegetakeld*.

En zien we dat hij maar net is gehaakt. Wel heeft hij het kunstaas dwars gegrepen en heeft de plug ere tekens gekregen. Oppassen geblazen dus en uiterst voorzichtig drillen. Het is vandaag al een moeilijke visserij dus opperste concentratie. Deze moet op de foto en snoeken hebben we niet zo vaak als bijvangsten. Een schitterende vis rover eerste klas

*Met zonnebril vanwege de zon natuurlijk maar ook omdat floris met de vliegenlat staat te zwaaien.*

Ben er natuurlijk reuze blij mee want het begon te lijken dat het weer een taai dagje vissen ging worden. En een snoek vangen op dat lichte materiaal is fantastisch. We probeerden immers een winde te vangen of misschien nog een roofblei te verschalken maar ik denk dat dat seizoen voorbij is voor onze vriend uit de Balkan, die roofblei dus. Erg vroeg dus dit jaar.

*Dan eindelijk op pluisje een mooie winde*

We zoeken alle plekjes op in het Spui om ze te vinden die windes want daar begint nu wel de tijd voor en die stekken zijn er in overvloed maar waar bivakkeren ze. Dan gaat de vliegenhengel van Floris hoepeltje rond. Twee keer onder de boot door en enkele runs naar het diepe. Zelfs de hengel gaat diep in het water bijna tot het handvat toe. Dan weten we dat we ze gevonden hebben. Floris heeft zijn winde waar hij al heel de dag op spint en gelijk een mooie ook. Wat een vechters zijn dat op dit materiaal maar natuurlijk geen schijn van kans bij de TroutBuster.

Beschrijving:

De winde (Leuciscus idus) is een zoetwatervis die tot de karperachtigen behoort. Hij wordt ook wel zilverwinde genoemd.

Deze vis kan tot wel 80 cm lang worden. Hij weegt dan 8 kg. Eigenlijk eet de winde alles wat voorhanden is, van waterplanten tot insectenlarven. Hij wordt aangetroffen in grote open plassen, rivieren en meren. Een verbinding met een rivier is noodzakelijk om een populatie in stand te houden.

Herkenning

Het oog van de winde is kleurloos, hij heeft relatief kleine schubjes (55-61 schubben langs de zijlijn. De andere voorns hebben allemaal minder schubben. De winde heeft een grote bek, maar niet zo groot als die van de kopvoorn. Grote exemplaren worden vaak wat bronskleurig, terwijl vissen tussen de 20 en 35 cm zilverkleurig zijn. De vinnen zijn rozerood. Oudere windes krijgen ook een steeds hogere en dikkere lichaamsbouw.De winde lijkt op de kopvoorn. Hij heeft een ronder lichaam, kleinere schubben en de anaalvin is holrond. In vergelijking met de blankvoorn is de winde hoger van bouw. En hij heeft een wat bredere rug. Ook heeft de winde een brede staartwortel.

Ecologische betekenis

De winde is voor zijn voortplanting aangewezen op stromend water, maar paait ook wel aan de oevers van het IJsselmeer. Aan het einde van de winter trekt de winde in grote scholen stroomopwaarts en kan daarbij over flinke afstanden trekken. Dit trekgedrag is uitgebreid onderzocht. Het trekgedrag verschilt zowel per individuele vis, als wel per locatie. Windes in de Elbe trokken verder en waren minder plaatstrouw dan windes in de Vecht. Sommige blijven steeds op dezelfde plaats, andere maken trektochten van meer dan 100 km tussen paaiplaats en overwinteringsgebied. Om te paaien zwemmen ze stroomopwaarts. Daar is ook het opgroeigebied van jonge windes. Door het onbereikbaar worden en het verdwijnen van geschikte paaigronden is de soort recentelijk in aantal afgenomen. Ook de gevoeligheid voor waterverontreiniging draagt daaraan bij.Windes hebben een relatief grote bek en eten vaak kleine witvis, daarom worden ze ook vaak met klein kunstaas aan de hengel gevangen. De keeltanden van de winde zijn erg sterk en scherp zodat ze stevig voedsel kunnen vermalen, net als de karper.

Natuurbeheer en wettelijke regels

De winde is afhankelijk van vistrappen voor het bereiken van de paaigronden. Aangezien veel paaigronden gedurende langere tijd voor de winde afgesloten waren, is het de vraag of ze nadat routes geopend zijn, de weg terug vinden. Zo blijkt uit onderzoek dat er stuwen in de Overijsselse Vecht zijn die maar eens in de drie tot vijf jaar passeerbaar zijn voor de winde. In de grote rivieren zijn windes de laatste decennia talrijk.De winde staat in de Visserijwet, er geldt een minimummaat van 30 cm en een gesloten tijd van 1 april tot 1 juni. Daarnaast staat de soort als ‘gevoelige soort’ op de rode lijst.

Waarnemingenkaart:

Ondersoorten

De goudwinde

De blauwe winde

De zilverwinde

Bron Internet Wikipedia

*Met vertikalen verzilverd Floris alias de TroutBuster nog een mooie snoekbaars*.

Maar ook hier kunnen we ze niet echt vinden en komen al driftend bij een mooi talud aan waar we nog even gaan vertkalen. Waar de TrouthBuster nog een mooie snoekaars weet te verschalken. Zouden we nu dan wel een Grand Slam vangen, alle rovers namelijk Snoek, baars, snoekbaars, winde maar die roofblei kunnen we niet vinden vandaag.

*Vadertje glasoog nu nog een roofblei. Zou dit lukken vandaag*.

Alles wordt uit de kast gehaald door de BassBuster en TroutBuster.

Het is toch nog moeilijk geweest vandaag en vele uren gemaakt met de pluggen en vliegen maar een roofblei zit er niet meer in denk ik.

Dan gebeurt het toch nog vlak aan de kant op een hot plek van Floris pak ik een hele mooie winde van 58cm. Een volle hoge vis die minstens tien jaar oud moet zijn. Een winde bereikt na 6 jaar een lengte van 30cm. Daarna groeit hij voorral in de hoogte en wordt voller van omvang.

*Dan gooi ik de plug echt recht op de goede plek*.

En gek genoeg gooi ik mijn plug weer naar de kant toe vlak bij de stenen en direct wordt deze gegrepen zodra die het water raakt en pak ik nog een mooie winde. Zo eind van de dag maken deze vissen het kompleet. Lekker weer zeker na die wind van afgelopen dagen. Af en toe een zonnetje op je bol; en geen nattigheid van boven. Een heerlijke visdag dus

En de dagafsluiting kennen we onderhand natuurlijk wel… Heerlijk na een taaie visdag.

Springtij, toch geen goed idee…

16 september 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster /door Freek Oosterhuis

*We zien de zon weer opkomen, gelukkig want het is windje Oost en koud*.

Het gaat een gewoonte worden geloof ik; ‘s morgens vroeg op want vrijdag 16 september 2011 om kwart voor zes staat Jacques Schouten te kloppen op de voordeur. En dat kloppen vindt Henny natuurlijk beter dan bellen hoewel ze me wel wakker heeft gemaakt om vijf uur mijn duifje anders verslaap ik me subiet.

We zijn er helemaal klaar voor want Jacques wil graag een baars vangen van 50 cm of meer. Dat wordt dringen want de tijd is er eigenlijk niet meer voor. Juli – augustus was dit jaar fenomenaal op het Haringvliet qua aantallen en formaat. Er is al een baars gevangen van 57cm volgens Jacques dus die magische grens is er misschien wel. Zou wat wezen eentje van 60 cm. Dat wordt dan gericht vissen denk ik met dood aas, makreel, sprot, misschien haring zoute vis dus om je kans wat te vergroten i.p.v. een voorntje. Natuurlijk is het Haringvliet de perfecte plaats daar voor. Het is immers het eindpunt van alle rivieren en wat Jacques terecht opmerkt. Wat er binnenkomt, forel, zeeforel wil misschien niet meer eens terug naar het zoute. Er is vreten zat op het Haringvliet. Er worden ook steeds meer bruine zeeforellen gevangen met zo’n mooie haakbek. Standvis noemen we die want die zijn al een aantal jaren actief op het binnenwater. Als zeeforellen binnenkomen zijn ze nog zilver met van die mooie zwarte stippen.

*Nog voor de Haringvlietsluizen als ze binnen komen*.

*En deze is duidelijk al even op het binnenwater aanwezig, mijn mooiste vangst tot nu toe.*

Maar wij zitten all een uurtje op het Haringvliet maar we hebben nog geen aanbeet kunnen registreren. Verkassen maar wat is verstandig. Gisteren was het Spui redelijk dus daar gaan we heen richting Oude Maas.

*Wel uit kijken natuurlijk met zo’n golf. Je heb zo een nat kruis*.

We vissen alles af werpend, vertikalend, diogonalen, dropshotten maar niets, nada op het Spui, geen enkele aanbeet en als we dan op het Oude Maas aankomen is het al na enen.

*Zo laag heb ik het hier nog niet gezien, binnen op de griende helemaal droog. Niveau scheelt zeker meer dan twee meter met hoog water*.

We kunnen nu niet zeggen dat het niet stroomt want het gaat als een jekko maar de waterstand is verschrikkelijk laag en dat kost ons pluggen. We zitten meermalen vast en verspelen wat eigenlijk nooit gebeurt. Zou die oosten wind en Springtij ons nekken. Gelukkig is de picknickmand van Jacques onuitputtelijk. Hij geeft ook eerlijk toe dat Sylvi die vanmorgen heeft ingedeeld. Broodjes Paté en rosbief met een Frans kaasje na heerlijk met een drankje met stukjes Aloe Vera dat ik niet kende eerlijk gezegd. Heerlijk was het in het zonnetje en op de rivier uit de wind kon het jasje uit. We driften langs de het talud werpend het hele stuk terug naar het Spui vanaf stek Pakistan maar we krijgen geen tik. Maar we willen natuurlijk vissen zien hoe heerlijk het ook is op het water en die waren waarschijnlijk op vakantie. In ieder geval azen ze niet en of dat de waterstand, zuurstof gehalte kan dat me niet voorstellen met deze stroming, PH of temperatuur is wat roet in het eten goot ik weet het niet. We moeten maar eens aan een logboek beginnen en noteren dus.

*En netjes gehaat kan zo weer worden terug gezet*.

Dan eindelijk beweging voor in de boot. Maar we hebben een nieuwe PR. De nul is eraf en we kunnen nu thee zetten. Ik krijg nog wel een ram erop en dat na zeven uur vissen. Maar hij schiet los op een meter water. Een losser dus. Jammer want we kunnen dat best gebruiken voor het moraal onder de bemanning maar voor Jacques maakt dat niets uit. Nog niet zo’n rustige en relaxt figuur in de boot gehad. Komt het vandaag niet dan wordt dat morgen is zijn motto. Die heeft overal al gevist en kent het klappen van de zweep. Hij weet het al geen ander; het heet vissen en geen vangen. Ik zelf wordt altijd onrustig want aan blanken wil ik niet eens denken maar zoals altijd komt dat best goed.

*Eindelijk toch op het Spui onze vissen*.

We gaan terug naar ons eigen “Spui” want na een paar uurtjes gooien op drift zien we wel in dat ze hier op de Oude Maas niet zitten met deze waterstand.

En op onze eigen stekken vangen we dan gelukkig wat baarzen al werpend tussen de waterplanten door. Kan toch raar lopen, eigenlijk gebeurt dat elke slechte vis dag. eenmaal gaan ze toch azen en dan moet je er zijn. Maak je een lange dag dan maak je altijd wel zo’n uurtje mee zijn de woorden van mijn vismaatje Joop Flohil. Het is hard werken want we trekken veel planten. Maar nog steeds is een slechte dag vissen beter dan een goede dag op je werk. Toch, en met dit weer het is nu heerlijk in het zonnetje op het Spui uit de wind.

*Ik mag ook even meedoen met een dreumes*.

We gooien driftend op onze stekken en als we dan over mooi talud gaan die we nu wel zo’n beetje uit ons hoofd uit kunnen uittekenen waar we dan vertikalen daar mag ik dan ook een aanbeet verzilveren. De eerste snoekbaar van vandaag. We vissen natuurlijk het hele talud af en varen dan weer terug of dat er misschien meer zitten maar dan van een groter formaat.

*En vertikalend staat hij ook zijn mannetje*.

En op precies dezelfde plek vangt Jacques nu met vissend, vertikalen van het talud af naar dieper een mooie snoekbaars. Goh, hoor ik voor in de boot zeggen; dat vertikalen heeft wel wat want hij doet dit voor het eerst en zit daar met een kromme stok. Vangt de beuken op en na een paar runs komt er een mooie snoekbaars boven. De sjet zit diep dus die aanbeet voel je tot in je schouder op gevlochten lijn. Die is voor eeuwig verkocht aan het vertikalen kan ik je vertellen. Eenmaal die aanbeet, die dreun tot in je schouder gevoelt daar droom je dan van, erger houd je nachten wakker.

En we varen iedere keer weer op want ze liggen echt op een vierkante meter en alleen driftend van het talud af. Het is even lastig met de wind om die vierkante meter te vinden maar dan is het ook raak voor in de boot. Zo maken deze vissen onze dag weer goed maar na drie exemplaren is het over en we gaan weer verder op het Spui richting Haringvliet.

*Allemaal 50+ dus misschien gaan ze al groeperen*.

Dan zien we meeuwen duiken en dat vinden we natuurlijk prettig. Liever sternen want dan weet je dat de roofvis jaagt. Meeuwen zijn meer de vuilnisbakken van het grote water en dat klopt ook nu wel weer.

*Gewoon scheppen zegt mijn bootsmaatje en vangt een mooie 70+. Zo kan het dus ook*.

Een Harder probeert te ontsnappen aan de meeuwen maar met een gebroken rug. Hij duikt een halve meter maar komt telkens weer spartelend boven. Wat die vis is tegen gekomen, geen tanden te zien op de huid dus een snoek is het niet geweest is misschien een flinke Meerval. Die zij er gek op en natuurlijk zitten er daar hele grote van in het Haringvliet. Je moet eens kijken als je daar gericht op zou vissen. Kijk zo doe je dat zegt Jacques, gewoon scheppen hier in het Haringvliet. En op die rare plekken na, waar heeft hij tussen gezeten is het een mooi exemplaar. We helpen hem natuurlijk uit zijn lijden. We gaan zo eind van de dag nog naar de één na beste stek van het Haringvliet. Maar ook daar op die wereldstek krijgen we geen aanbeten meer. We zitten duidelijk verkeerd qua tij op dit moment van de dag.

De harders of harderachtigen vormen een orde, de Mugiliformes met maar één familie, de Mugilidae. Harders komen voor in alle wereldzeeën, zowel in de tropische als gematigde klimaatgebieden. Ze verblijven voornamelijk voor in kustwater, ook in brak water, sommige soorten in zoet water (Liza abu alleen in zoet water en estuaria).

Ze hebben twee rugvinnen, één rugvin met meestal 4 stekels en een tweede vin met vinstralen en een buikvin met 5 vinstralen. De zijlijn nauwelijks zichtbaar (indien aanwezig). Harders worden hoogstens 90 cm lang. Ze verplaatsen zich in scholen en voeden zich met kleine wieren. Bron: Internet.

Maar ook daar kunnen we niets vangen. Het is droevig gesteld vandaag. Dus dan maar naar de beste stek van het Haringvliet en dat is natuurlijk het Hoad

*Heerlijk na 10 uur op het water te zijn geweest. Versleten zijn we maar in het Hoad zijn we altijd welkom*.

Ik zal je wat studie materiaal opsturen zegt Jacques. Mijn uitgegeven boeken over grote vissen vangen. Misschien had die dat beter vooraf kunnen doen denk ik dan, maar het was weer een heerlijke visdag taai heel taai maar daarom heet het vissen. Fantastisch is het ook op moeilijke dagen en ik wil er geen minuut van missen.

Jacques, bedankt voor de leerstof. Nu kan er weinig meer fout gaan natuurlijk. GrFreek.

Ben er deze keer uitgevist door Patrick

31 augustus 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Vandaag 31 augustus 2011op pad met Patrick Stad vanuit Middelharnis. Die was helemaal in de ban van de roofblei sinds vorige week. Die krachtpatsers laten dus weer hun sporen na en weer eentje verkocht aan die verschrikkende runs over het Haringvliet heen.

We drinken op ons gemak als we de haven uit zijn een bak koffie met een broodje. We doen eerst het talud af vissen op de hoop een snoekbaars te haken maar op één tik voor beide blijft het steken. Het is weer een half uurtje voor de middag dus relax vandaag, niet dat Patrick laat was want half tien ging bij mij de bel. Half uurtje te vroeg dus maar hij was vanochtend onrustig en vroeg. Wij kennen dat wel zo’n nachtje voordat je het water op gaat. De boot en het visgerei was vanochtend allemaal al gedaan en na een bakkie, verhalen, hoe is deze lijn knoop, welke plug, dreggen en weet ik veel een slow start dus vanochtend. Heerlijk bomen over rigs, haken, lijnen, nylon of gevlochten, molens, hoe werkt een downrigger, welke pluggen dan, verschil in dieptemeter en fishfinder je kent dat wel. En na een klein uurtje te hebben gevertikaald en heel het talud te hebben afgevist gaan we verkassen. Daar hopen we roofbleien te vangen als we al weken op deze stak doen met mooie baarzen als bijvangsten en daar zijn we maar wat blij mee. Maar we hebben nog niet geankerd of we krijgen controle. Moet ook natuurlijk maar dat is voor de Bassbuster de eerste keer. En dan moeten er een hoop papieren worden ingevuld want sta je gelijk overal geregistreerd bij die klabakken. Tuurlijk weten ze dan volgende keer van verre wie je bent en wie er in de boot zit maar het duurt dik een half uur en al die tijd ligt die politie boot op de stek te dobberen tegen de stroom in op twee meter water. Die roofbleien zitten nu denk ik niet meer op deze stek. Ik probeer nog de stuurman te bewegen naar voren te komen en rechts voor te gaan liggen maar dat wordt niet begrepen(*. Papiertjes nakijken en boetes uitschrijven lukt wel maar enige kennis in de sportvisserij dat gaat niet lukken. Je ziet toch gelijk hoe een boot gaat liggen en waarheen de hengels uit staan. Ook al meegemaakt als er moet worden gecontroleerd met een actie op land, gaat er een vertegenwoordiger mee van de visvereniging. Terwijl je zou verwachten dat dat dan in je takenpakket zou zitten. We houden ze maar te vriend want natuurlijk is alles in orde je gaat niet met een spulletje van dit vermogen varen als dat niet zo zou zijn. Wat heb je er aan troubles maar je neem een dag vrij en je hele visstek is naar de knoppen. Wat een onkunde. Dan zie ik de TroutBuster ook aan komen en heeft ook bezoek gehad dus het verhaal van beide heren klopt niet eens dat we de enigste vissers zijn die op het water zijn en dus vereerd moeten zijn met hun bezoek. We gaan na een uurtje maar verkassen want die roofbleien komen niet meer terug.

Blijven we op het Haringvliet of gaan we naar de Oude Maas. Floris had het vanmorgen niet werelds gehad op de OM dus we gaan richting Hellevoetsluis. Is voor Patrick ook nieuw dus leuker en weer eens wat anders. Verticalen op het Haringvliet waar de stroming en vooral onderstroming veel minder is en zonder rotzooi op de boden als keien, stenen, touwen, ankers, kettingen, ijskasten you name it en zoals Floris zo mooi citeerde “daar waar je je kunstaas parkeert, daar is het raak. Dat zijn natuurlijk de hot spots op het talud van de rivier als de OM. We vissen alle stekken af Hoorns hoofd, de walletjes, terrasflats, steigertje, wateruitlaat, ducdalf, sluisje, werkhaven, elektriciteitshuisje, bunker, vuurtoren maar we zitten voor noppes en ik zit er net aan te denken om de haven van Hellevoetsluis in te varen en een bakkie te doen bij Mario “Catfisch” als Patrick een niet te missen beuk op zijn stok krijgt in de haven monding.

*Zo’n aanbeet vergeet je niet meer, die voel je tot in je schouderblad*.

En de dril is fantastisch. Ik zit vast geloof ik hoor ik voor in de boot maar ik roep hou contact je heb vis. Zie dat natuurlijk gelijk aan de top. Zelf als je natuurlijk veel dichter bij die top van je hengel bent moet je van het gevoel uit gaan maar als je dan voor de eerste keer een serieuze vis aan de lijn heb is dat lastig te voelen. Die slaat je aan en blijven even liggen en dan weet je dat je aan de bak moet. De vis heeft de sjet zelf geslikt dus die was gretig. Onbegrijpelijk dan dat we nog geen aanbeten hebben gehad. We hebben overal het talud afgevist van twee naar soms dik vijftien meter. Dieper gaan heeft geen zin want dat overleeft die vis nooit met dit mooie weer.

Maar Patrick zijn Persoonlijk Record gaat eraan vandaag. Dikke metersnoeken uit het Aa staan al op zijn lijstje maar een snoekbaars van 60+ is een mooi aanvulling. We proberen nog wat in de havenmonding, dropshotten, verticale, horizontalen, dieplopende pluggen maar het mag niet baten. We gaan terug naar waar die politie boot ons heeft verjaagt

*Het duurt even maar dan denken we dat ze er zijn*.

Maar hier is het ook lekker zitten maar geen aanbeten. Het weer is er perfect voor, tenminste dat denken we. Zware regenbuien komen over en we zien ze ver landinwaarts, Drechtsteden denk ik leegstorten terwijl wij nu dan lekker in het zonnetje zitten. Op de rand van donker naar licht dus. Maar wat we ook proberen op dit talud kunnen we ze niet verleiden. Maar dan hoor ik naast me er zit weer vuil aan. Drijvend onder of op het water wier aan de dreggen. Patrick haal uit met de hengel en probeert zo het wier kwijt te raken maar daar door gaat natuurlijk de plug ook naar de bodem toe en ik denk dat de plug even wier vrij is geweest en zijn hengel blijf hoepeltje rond staan en neemt alleen maar lijn van de spoel. Ze zijn er roepen we beide terwijl zijn vis het diepe opzoekt gooi ik natuurlijk gelijk mijn kunstaas richting talud. Patrick is nog wel even bezig en als die roofbleien er zijn dan moet je snel wezen vandaag maar ik krijg geen tikkie. Mijn vismaatje vandaag staat te drillen voor in de boot maar ik krijg ze niet te pakken. Raar maar zie ook geen jongbroed springen en na enkele worpen weet ik natuurlijk dat er geen roofblei is. Dus ga ik het landingsnet klaar maken voor Patrick die eindelijk zijn vis vanaf het diepe naar zich toe heeft kunnen halen.

Tjeetje jaren geleden dat we op deze stek een snoek hebben gevangen. Joop was de laatste met een mooie.

En dan zien we dat het een snoek is en die heeft flink partij gegeven en volgens Patrick echt niet minder dan een metersnoek vanuit het Aa. Die kan dat immers weten als snoek expert. Wij weten hier niet anders op groot water en zijn altijd reuze blei zo’n exemplaar te vangen als bijvangst op onze visserij. Deze mooie getekende 70+ zijn we reuze blij mee vandaag. Maar wel heel voorzichtig landen zien we nu want hij zit maar op één haak net in het lippie. En dat is dan weer mazzel hebben want onze plug een Chubbie is maar ±4cm groot en we vissen niet met verzwaarde onderlijnen op de baars, snoekbaars en roofblei maar met FluorCarbon. Een roofblei is meer een jager op zicht en FC is niet zichtbaar in water. Hij schud nog een paar keer gevaarlijk met zijn kop altijd een mooi gezicht met die bek vol open en de kieuwen wijd uit. Natuurlijk nog een paar runs, de adrenaline spiegel stijgt gevaarlijk en het is maar goed dat ik de dreg heb vervangen want de originele had het allang begeven (uitbuigen). We vissen met die klein plugjes overwegend maar met een enkele dreg of haak. Op het Oostvoornse Meer is dat trouwens verplicht. Daar mag je maar met een enkele haak vissen aan je plug. Tis maar dat je het weet want de boetes zijn daar niet mals. Gelukkig kunnen we hem landen en direct is de haak los als de lijn slap komt te hangen. Pffffft, goed gedaan Patrick.

*Helemaal gaaf en waarschijnlijk zijn eerste kennismaking met de mens*.

We gaan nog wat trollen voor Oudendijke maar hier is het ook afzien dus terug richting de losswal en na de plaat voor Middelharnis gezien te hebben op 4 naar 2 meter om misschien een schooltje baarzen te ontdekken gaan lekker een frietje eten.

FF naar het frietkot en wat is er mooier uitgenodigd te worden. Natuurlijk weten ze al wat ik wil hebben. Neem eigenlijk altijd hetzelfde maar nu met een Milkshake banaan. Veranderen doet eten…

Wel heel veel regen vandaag met Julien en Patrick

24 augustus 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster /door Freek Oosterhuis

*Het was gelukkig eventjes droog met traileren*.

Vandaag op pad met Patrick Stad en zijn vismaat Julien Maxim Slootweg. Karperen en snoeken is meestal hun missie maar op de feessies van Patrick zijn vader “Wim” een goede vriend van mij al vele jaren was steeds de vraag om een keertje mee te mogen vertikalen en dat kwam er dan nu eindelijk van.

Eigenlijk gisteren afgesproken maar met felle windstoten en onweer gaan we natuurlijk niet het grote water op. Vandaag 24 augustus 2011 zou het in iedergeval droog zijn volgen Patrick. Maar we hebben het grootste gedeelte van de dag in de regen gestaan.

De binnenhaven van Middelharnis zit weer vol met klein vis dus de hoop was er dat misschien de snoekbaars er zou zijn op het talud net buiten de haven. Normaliter goede stekken maar we krijgen geen tikkie. Daar komt Floris aangesjeesd met Ton. Die kan melden dat de stroom er net weer in is op het Spui en heel veel jongbroed aanwezig is. Daar willen we in eerste instantie toch heen en dat is een goed heel teken. Daarna misschien naar de Oude Maas we zien het wel vandaag. Het is iets voor twaalven dus we hebben nog heel de middag en avond. Ze hebben niet veel gevangen maar wel mooie vissen, baars, roofblei en een hele mooie snoekbaars. We hebben er zin in en hier op het Haringvliet waar we na het hele talud te hebben afgevist en één schraal tikkie te hebben geïncasseerd zeggen we de TrouthBuster gedag en gaan richting het Spui.

*Een oude werkgever van mij toen ik net van school kwam Big Lift waar ik uitvoerder in het buitenland zou worden nu Mamoet geworden*.

Maar op het Spui kunnen we ze niet vinden onze rovers. Zowel werpend, vertikalend of diogonalen kunnen we geen snoek, roofblei, baars, snoekbaars of wat ook enigszins schubben heeft vangen. Dit zeg ik zo want dat wordt wel duidelijk verder in het verhaal. De stroom zit er nog niet echt in en dat is jammer. We vertrekken naar de OM en ook daar staat het water bijna stil. We moeten nog even wachten dus. Dan maar over het werk hebben en Patrick voelt zich wel thuis op het water. Die is stuurman en vaart voor Jacob Hessel met droge lading nu met een zoutschip, Julien is eigenlijk meubelmaker maar daar is nu geen droog brood in te verdienen met dat timmeren dus is hij even timmerman af en zit noodgedwongen in de zonneschermen. En dan wordt plotseling ons geduld dan uiteindelijk beloond. Hehe eindelijk een kromme Godfather maar dit gaat wel heel raar te keer. En dan zien we dat ik een flinke kolblei foutief gehaakt heb namelijk in zijn rug vin.

En daarom gaf hij knap sport op dit lichte materiaal maar we zijn na uren eindelijk van die nul af, dat beruchte “blanken” zoals we dat noemen als je niets hebt gevangen. Weliswaar geen rover maar niets vangen is toch een doem scenario hier in de boot. Hoe langer het duurt hoe onrustiger ik wordt terwijl dit altijd wel op de één of andere manier goed afloopt.

Kolblei

Beschrijving

De kolblei (Blicca bjoerkna) is een bodemfoerageerder. Hij eet vooral kreeftachtigen en slakjes, maar ook waterplanten, algen en detritus. Om te paaien en foerageren is deze soort afhankelijk van een goed ontwikkelde onderwater- en oevervegetatie. Hij komt in heel Nederland voor. Grote en kleine rivieren horen samen met voornamelijk stilstaande wateren tot het meest gebruikte habitat. Afwisseling tussen ruim open water en voor de paai benodigde oeverzones zijn van groot belang. In het eerste levensjaar is de kolblei moeilijk van de brasem te onderscheiden. Bescherming

De kolblei staat niet op de Rode Lijst. Hij heeft geen bijzondere wettelijke status.

Waarnemingenkaart:

Alsof dat het startschot is en natuurlijk heeft dit te maken dan eindelijk de stroom er in komt en direct laat Julien zien hoe het moet en de eerste dreumes komt binnen. We krijgen nu verschillende aanslagen te verduren op onze sjets en ik kan zelfs een mooie 50+ aan de haak slaan en verzilveren. Zo de kop is eraf. Eindelijk.

*Julian met de eerste dreumes van de dag*.

Nu gaat het beter en er is op sommige stukken zoveel onderstroom dat de boot stil ligt tot lichtjes tegen de stroom in drijft en we 30 gram op 7 meter water niet tegen de bodem aan kunnen houden en de lijn schuin in zelf 30 graden gaat staan. Als je hier te water valt vinden ze je nooit meer terug.

Terwijl Patrick een losser te verwerken krijgt.

Dan ziet Patrick zijn eerste werkgever Estate Shipping een containerschip op weg naar de EMO aan komen waar hij goede herinneringen aan heeft. Nou die mensen daar aan board ook want iedereen stond te zwaaien daar aan dek en in het stuurhuis na wat roepen en tekenen van herkenning.

*Vindt tie natuurlijk helemaal top en hij herkent de boot al van verre*.

We horen natuurlijk al heel de dag van die ken ik en die zie elke week voorbij komen maar je oude werkgever begroeten vanuit de BassBuster is natuurlijk helemaal te gek.

Dan moet het toch niet gekker worden. We vangen dikke brasems op de sjet. Die moeten uitgehongerd zijn. ‘s winters wil je wel eens een karper vangen op de sjet maar brasems in augustus heb ik nog nooit meegemaakt met vertikalen.

*Dat zijn flinke platten zoals deze dweilen onder de witvissers ook wel wordt genoemd*.

Niks verkeerd gehaakt, ze zitten er echt achter aan. Vele missers en als ze zijn gehaakt is het echt op de dreg in de staart. Klopt dus wel dat snoekbaars graag in een school brasems vertoeven want af en toe hebben we er allemaal tegelijkertijd eentje aan de haak.

Brasem

Brasems (Abramis brama) stellen weinig eisen aan hun leefomgeving. Ze komen dan ook in een groot aantal wateren voor. Toch geven ze de voorkeur aan langzaam stromend water met een modderige tot zandige bodem. De brasem is in Nederland één van de grotere vertegenwoordigers van de familie der karperachtigen. De maximale lengte, die deze soort in Nederland kan bereiken, is circa 80 centimeter. Jonge brasem wordt vaak verward met jonge kolblei. Met kenmerken als de grootte van het oog en het aantal schubben op de flank kun je ze van elkaar onderscheiden. Als er geen onderscheid gemaakt kan worden, noteer je de waarneming als brasem/kolblei. Brasems komen algemeen voor in heel Nederland. Bescherming

De soort staat niet op de Rode Lijst. Hij heeft geen bijzondere wettelijke status.

Waarnemingenkaart:

Het gaat naar vijven en het thuisfront, Sylvia de vriendin van Patrick belt hoe laat de Bami klaar moet staan. Die heeft zijn zaakjes dus aardig voor elkaar. Maar die bami moet toch echt nog even wachten. Dat word voor de guy’s die bami vanavond in de magnetron denk ik. We gaan richting Middelharnis en na op het Spui nog enkele stekken te hebben uitgevist zien we dat de stroming er lichtjes in zit op het Haringvliet. We proberen het toch nog eventjes want eindelijk is het opgehouden met regenen.

En dan kunnen we plotseling aan de bak. Nu weten onze Zoetermeergangers hoe dat aanvoelt een Roofblei dik in de 70cm op groot water aan de andere kant van de lijn. Die gaan meerdere maten dwars door de slip heen en een heerlijk geluid is dat. Een gillende slip van de molen. Schudden met de kop en dan dat beuken van de top van de hengel terwijl deze al rond staat.

*Wat een prachtige sportvis is dit toch*.

We vangen ons plotseling klem, het scheel van de ogen, het snot uit de wind zal ik maar zeggen en dit uurtje maakt de gehele dag goed. Zoeken, zoeken, zoeken, kost wat brandstof maar dit maakt die zoekuren meer dan geslaagd. We waren natuurlijk de laatste weken wel wat verwent met al die geslaagde visdagen met baarzen en roofbleien. Je denkt dat het niet op kan er er geen einde aan komt. Dat hoop je natuurlijk van wel. Heerlijk gewoon.

Dat die twee altijd bij elkaar zitten wil toch niet zeggen dat je ze op hetzelfde kunstaas vangt. De kleur en aanbieding is bepalend of je baars, je plug van diep snel omhoog vissend op het talud of een Roofblei vlak aan het oppervlak vangt maar beide van formaat kasteel.

*Bwamm, echte dreunen op je stok in één keer hoepeltje rond tot in het handvat ook tijdens de dril*.

Schitterende sport hebben we eraan op deze 5-25gr. hengeltjes. Die gaan af en toe hoepeltje rond. Je vist al met gevlochten lijnen en om dan die klap op te vangen, het zijn echt beuken bij de aanbeet heb je echt een zachte top nodig, ook op dik 40 meter of misschien wel juist op die 45 meter afstand vanwege het niet verstoren van zo’n school vissen. Je heb immers geen enkele rek op je lijn om zo’n krachtsexplosie op te vangen. De haak scheurt anders geheid uit in die zachte bek zeker met een dreg. Vandaar dat ik graag vis met de enkele haak en zeker met pluisje.

*Mooi afsluiting van de dag twee visvrienden uit Zoetermeer*.

We vangen mooie baarzen en dito roofbleien en af en toe staan er twee hengels rond in de boot en lijkt dat vis scheppen wel werk te worden. We gaan er uit zodat we nog met licht de boot kunnen traileren en van Patrick moet ik meerdere malen aanhoren dat hij nog anderhalve week vrij heeft en wanneer hij weer mee mag. Mooi toch. Dit is heel wat anders als karperen. Niks statisch vissen of struinen met een pennetje langs de waterkant. Is ook leuk, alles heeft zo zijn charme in de visserij en doe dat best ook graag op zijn tijd. Maar dit is zoeken en knallen, beuken en dreunen. Daar hou ik van.

Reactie’s FaceBook

Hey Freek,

Weer een leuk stukje van jou hand. Heb ik nog een vraag voor jou. Wil een beetje van de kant shadjes gaan werpen maar ben opzoek naar een leuke diagonaal hengel.

Zat te denken aan een 2.40 /2.70 mtr lang met een werp gewicht van 10-30 gram. Heb jij nog suggesties? Ik houd van een beetje licht vissen.

Hoor graag van je, bedankt alvast.

Groeten Jeroen Schuitemaker

Hallo Freek,

Wat het leuk vissen met de jongens?

We komen net terug van een trouwerij. Wanneer je informatie ontvangt over die nieuwe landelijke wedstrijd, laat me dat dan even weten.

Big kis aan Henny en gauw tot ziens,

Wim

he freek super leuk joh die site met alle verhalen! je site staat nu ook standaard op me telefoon. heb je mischien zin om woensdag het nog een keer met me te proberen?

me vis maten hebben ook direct de site bekeken ze wilden allemaal wel een keer mee. maar dat is voor een andere keer

ik hoor het van je freek.

nog hartstikke bedankt voor de leuke dag!

patrick en sylvia

Opie’s mooiste visdagen

18 augustus 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Zijn eerste roofblei was dat en gelijk eentje van een goed formaat waarmee meteen de PR van Opa aan gruzelementen werd gevist 20070709*.

Het is al weer even geleden dat de kleinzoon van Joop is mee geweest in de boot. Moest even zoeken maar was 19 juli 2007 om precies te zijn. Tom komt in elke vakantie een paar dagen vissen met Opie. Helemaal mesjogge issie van het spelletje.

Een beste dag hadden we er niet voor gekozen. De slechtste dag van de week met eind van de dag onweer voorspeld. Maar regen vinden we alle drie niet erg zeker niet met deze temperaturen. Als het droog was wilde je snel je regenkleding uit doen. De luifel wilde we niet omhoog zetten want met z’n drieën werpen gaat niet met de kap opengetrokken.

*Joop geniet en deze keer niet van het vissen maar van zijn kleinzoon*.

Ik moest eerst naar de Fysio nog steeds voor mijn schouder, 6 januari gevallen in het heets van de strijd zal ik maar zeggen en de schouder uit de kom. Wat een pijn was dat zeg. Deze is nog steeds niet helemaal genezen (frozen sholder). Maar we zijn er bijna, de laatste loodjes zal ik maar zeggen. Joop en Tom vonden het best want die hebben gisteren tot laat aan de waterkant gezeten. Dus eerst nog wat eten natuurlijk de eieren met spek een bakkie leut erbij zodoende dat we om 13.00 uur aan de helling stonden in Middelharnis.

*De stabilo met het “pluisje” was weer de favoriet vandaag*.

Maar op onze stek hadden we te maken met tegenwind dus met de pluggen vissen was lastig. Het duurde wel heel lang voordat de stroom de plug over de “hot” spot heen had gelift. Gelukkig was er vandaag niet al te veel vuil in het water maar toch.

*Smile, glimlach van oor tot oor bij beide*.

En dan kan Tom aan de bak en weet nu wat een Roofblei drillen is op groot water. Genieten met volle teugen en wij natuurlijk ook. Wat is er leuker dan zo’n koppie in de boot.

*Het is een Welgraven maar genen van de Flohilletje zitten er ook in dat is duidelijk*

En drillen dat kan hij wel met Opie Joop als mentor. Die kan trouwens als geen ander genieten van het drillen van een vis en kan als één van de beste lang genieten van de uithalen en gillende geluiden van de slip voordat de vis wordt geland in het schepnet. Dus niet scheppen maar landen maar dat hebben we al vele malen eerder over gehad.

*Dan eindelijk zien we de eerste glimp, schaduw van een beste Roofblei*.

En nu vissen we met maar één haak “pluisje” dus is scheppen een makkie. Wel even wat rechtzetten. Joop had niet zoveel vertrouwen in deze vlieg de bruine gestreepte Summersmile III van Floris Fly Fishtechnieken zoals iedereen twee weken geleden heeft kunnen lezen en heel ongegeneerd doopte hij deze techniek om in, jawel met een “Pluisje” vissen maar ik moet toch maar volgende keer een hengel voor hem ook klaar maken na vandaag. Ik experimenteerde er al mee boven een loodkop zoals in verhaal 20090919 te lezen in het archief. Dus Floris ik ben reuze blij met je creatie’s die je bind voor mij op verzoek in de kleuren die ik verzint. Het werkt als een speer zoals je ziet.

*Als hij of zij natuurlijk, de vis het net ziet neemt hij nog een paar heerlijke runs richting open water*.

Het is heerlijk vertoeven, genieten geblazen een weer een heel klein wereldje. Lekker alles opzij schuiven en we pakken dit met volle teugen.

Maar dan moet hij toch opgeven en voorzichtig laten we hem in het net glijden. Een prachtig uitzonderlijk hoog (17cm) exemplaar van 64 cm lang een mooie volle ronde vis.

*We zijn weer verslagen door een Rookie*.

Maar wat we van af nu ook uitproberen we krijgen geen aanbeten meer op deze stek. Joop pakt nog een mooie baars maar that it. We gaan verkassen maar waar heen.

*Het begint te onweren dus leggen we aan bij een werkschip*.

We duiken het Spui in en varen naar de Oude Maas en op onze eerste stek komen we de TrouthBuster tegen. Die ligt daar met Jeroen en vangen af en toe een mooie maar overwegend allemaal dreumissen. Ze zijn gretig dus veel verkeerd gehaakte en dan geven die natuurlijk ook de nodige sport. Dat is verheugend om te horen en om nu met twee boten op deze stek te liggen daar is de rand van het talud te klein voor dus varen we door naar de volgende stek.

Waar we voordat de hengels uit gaan een flinke regenbui aan zien komen met bliksemschichten. Dus hengels binnen board en een haven inschieten. we zien een werkschuit liggen naast een grote paal in het water met een radar erop van minstens 3 meter. Daar gaan we tegen aan liggen. Die steekt meters hoog boven ons uit.

*Er staat meer water in de boot dan er buiten*.

Dan is er dik een half uurtje een hoos water van boven en gelukkig drijft dat voorbij met de flitsen om ons heen. Die buien waren in de avond voorspelt. we weten nu ook dat de automatische pomp werkt want die slaat af en toe aan en we zien een dikke straal water achter uit de boot komen. Het kon nog erger zijn zien we s’avonds op het nieuws. Waar in Hasselt zelfs 5 doden bij zijn gevallen en 150 gewonden bij een muziek evenement waar een tent instortte en binnen no time het hele evenementen terrein onder water stond.

Elkaar in de gaten houden is belangrijk op het water.

Pffftt maar daar breekt het zonnetje al door en we zien Floris aan komen scheuren. Gelijk aan de rand van de bui, een mooi gezicht is dat. Die komt even kijken of alles in orde is. Natuurlijk prima die sociale controle onder elkaar en zo hoort dat.

*Zo nu en dan werpend met de plug een leuke baars en vertikalend een snoekbaarsje*..

We gaan vissen en eigenlijk gaat het best wel goed. Heeel veel aanbeten maar net zo veel missers. Hoeveel lossers ik wel niet heb gehad, ontelbaar. En zo te voelen waren dat beste vissen maar na een metertje of drie lieten ze mij achter met een lege sjet en een losse dreg. En de vissen die we vingen waren allemaal onder de wettelijke maat van 42cm.

Al met al mogen we natuurlijk niet mopperen en hebben heerlijk gevist. Tom heeft het in iedergeval prima naar de zin gehad vandaag en het blijft natuurlijk vissen anders hadden ze het wel vangen vernoemt. We gaan naar huis want Oma heeft voor de laatste logeerdag zijn lievelings kostje gemaakt. Stampot met worst en hij proefde de worst nu al vertelde hij al slikkend. We zien de TrouthBuster voorbij razen. Die trailerd op de Lindsedijk bij Hendrik Ido Ambacht en wij gaan richting Haringvliet naar Middelharnis waar we een half uurtje later ook aan de helling staan.

Reactie’s FaceBook

Hallo Freek,

Nog even geen te grote vissen vangen om je schouder te laten genezen hoor.

Het beste ermee.

Groetjes Loes en Gerard

Dit zijn weer van die dagen

25 juli 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Het eerste buitje lieten we overdrijven en namen het bakkie dan wel in de auto*.

Zondagmiddag 25 juli 2011 met Waldi en Joop op pad geweest op het Haringvliet en maandag alleen met Joop het Spui op en de Oude Maas uitgevist. We staan weer met beide benen op de grond want de vangsten waren bedroevend slecht. Het moet natuurlijk wel stromen.

Jaja, we staan weer met beide benen op de grond want na die laatste vis sessies kon het eigenlijk niet op. Wat een vissen vingen we, zo erg dat we baarzen en roofbleien links laten liggen en proberen vadertje glasoog te vangen. Maar dat valt niet mee, zelfs reuze tegen

De snoekbaars, voorheen ook wel zander genoemd (Stizostedion lucioperca of Sander lucioperca)

Herkenning De snoekbaars is langgerekt en rond van vorm en heeft een puntige kop. De kleur van de snoekbaars is afhankelijk van de bodem, lichtintensiteit in en de helderheid van het water. De kleur kan zilvergrijs tot goudbruin zijn en hij heeft vage donkere dwarsstrepen, die bij oudere exemplaren vervagen. Hij heeft twee rugvinnen, waarvan de voorste harde stekelige stralen heeft. Ook de rand van de kiewdeksel is voorzien van een scherpe punt. De ogen zijn groot en glazig. De snoekbaars kan 120 centimeter lang worden. De mannetjes kunnen worden onderscheiden aan hun donkere buik. Jonge baars kan nog verward worden met snoekbaars, omdat beide soorten in dat stadium nog slank en bleek van kleur zijn. Aan de puntige kop is de jonge snoekbaars toch wel goed te onderscheiden. In Oost-Europa, Azië en Noord-Amerika komen verwante soorten voor. De snoekbaars die men kent in de Benelux is afkomstig uit wateren rond de Zwarte Zee (Donau

De snoekbaars kan in Nederland bij een lengte van 80 centimeter al groot genoemd worden. Hij kan echter wel 120 centimeter worden. De snoekbaars is een vis van het open water en leeft voornamelijk in diep water. De snoekbaars paait bij temperaturen van 12 tot 15 °C van april tot mei. De mannetjes maken in ondiep water een kuil die wortels van waterplanten blootlegt. De daar gelegde eieren worden door het mannetje bewaakt en door vinbewegingen van vers zuurstofrijk water voorzien. Snoekbaars heeft een hekel aan teveel licht en zal overdag diepe of schaduwrijke plekken opzoeken. De jonge larven gaan zelfs dood bij te hoge lichtintensiteit. De jonge snoekbaars eet kleine beestjes zoals watervlooien. Naarmate hij groter wordt gaat deze solitaire vis over op grotere prooien, met name langwerpige vissen. De snoekbaars heeft wel een voorkeur voor wat kleinere prooien in vergelijking met de snoek, die prooien tot een derde van zijn eigen lichaamsgewicht kan verslinden. De snoekbaars jaagt voornamelijk in de avond, omdat hij dan met zijn grote glazige ogen met reflecterend netvlies (de snoekbaars wordt om die reden ook wel ‘glasoog’ genoemd) een voordeel heeft ten opzichte van de prooivis. De snoekbaars maakt ook gebruik van het zijlijnorgaan dat gevoelig voor geringe drukverschillen en waterstromen en de vis in staat stelt de prooi te vinden door het waarnemen van de vortices die de bewegende prooi veroorzaakt. Het zijlijnorgaan kan ook worden gebruikt om grotere stilstaande objecten waar te nemen door de verstoring die ze opwekken in het stromingspatroon om de vis. De snoekbaars maakt ook gebruik van de geur om de prooi te vinden en wordt door vissers vaak met een reepje vis als aas gevangen. In de winter trekt de snoekbaars zich als dat mogelijk is naar zeer diep water. Veel snoekbaarzen leven dan op dieptes tussen de tien en twintig meter.

Ecologische betekenis

De snoekbaars komt van oorsprong uit Oost– en Midden-Europa. Sinds het einde van de 19e eeuw is de vis echter uitgezet voor de visvangst. Doordat er in de zestiger en zeventiger jaren erg veel fosfaatrijk water werd geloosd werd door eutrofiëring de snoekstand zeer nadelig beïnvloed. Tegelijkertijd profiteerde de snoekbaars van het grote aanbod aan prooien door de toenemende biomassa en het verdwijnen van de snoek die snoekbaars ook op zijn menu heeft. De competitie tussen beide soorten is in wezen beperkt omdat snoek en snoekbaars heel verschillende prooivoorkeuren en jachttechnieken hebben. In helder diep water komen beide soorten dan ook vaak in flinke dichtheden voor. Tegenwoordig is door de afname van het fosfaatgehalte van het water en bodemslib een omgekeerde trend waarneembaar en lijkt de snoekstand zich op veel plaatsen goed hersteld te hebben. Op de randmeren en het IJsselmeer is de snoekbaarsstand flink afgenomen. Oorzaken daarvoor zijn het minder voedselrijk worden van het water, maar met name stroperij met kieuwnetten en te intensieve beroepsvisserij kunnen hiervan de oorzaak zijn. Op de grote rivieren is de snoekbaarsstand nog goed te noemen. Snoekbaars vertegenwoordigt een grote economische waarde, vanwege het hooggewaardeerde visvlees en vanwege het grote aantal sportvissers dat met vrij geavanceerde materialen en boten op deze vissoort vist. Een herstel van de snoekbaarsstand is dus zeer gewenst vanuit economisch oogpunt. Ecologisch gezien is de snoekbaars een exoot in de Benelux, maar het is al geruime tijd ingeburgerd en heeft zijn eigen plaats in het ecosysteem ingenomen, zonder aantoonbare schade aan te richten.

Bron; Internet Wikipedia

Allereerst zondag mijn camera vergeten en dat was wel jammer. Niet dat we veel vissen op de foto hoefde te zetten maar Waldi was eerst bij de bakker geweest en de boot lag vol met pizza’s, broodjes, sauzijsen- en amandelbroodjes, krentenbollen, witte puntjes die hij met paté belegde ter plekke. Een feestmaal dus aan board en we konden al snel geen boe of bah meer zeggen. Zelfs Joop zat vol en dat wil wat zeggen. We hebben van Stellendam tot aan Oudenhoorn alles afgevist op de bekende stekken en vooral voor Hellevoetsluis en de sluis bij Melissant af gevist maar niks, nada, noppes dus we hebben ze niet kunnen vinden vandaag. Gelukkig niet geblankt maar één maatse snoekbaars is wel heel weinig met z’n drieën een middagje peuren. En dan die verhalen dat je als eerste over de stek komt als kapitein van het schip. Als de spoeling dun is dan komen de verhalen. Prachtig, vrienden onder elkaar. En anekdotes zat natuurlijk met 150 jaar vissen in de boot.

Dus maandag weer rustig begonnen, koffie gedronken en om 10.00 uur vertrokken naar Middelharnis en daar de helling genomen. Eerst de taludjes en diepten daar uitgevist maar ook andere boten waren zonder vis dus we hielden het Haringvliet voor gezien en voeren in één keer het Spui op richting Oude Maas.

En warempel, ik ben nog de boot goed aan het leggen in de stroming die er is en Joop heeft er al twee in het mandje liggen. Zouden we ze hebben gevonden, zou zo maar kunnen natuurlijk. Maar de stroom is er bijna uit op de Oude maas en we liggen bijna stil op de stek. Uniek natuurlijk en eigenlijk wil je dit niet mee maken. Normaliter binnen een kwartier moet je tegenoverliggend driften en dat gaat dan steeds sneller naarmate de stroom sterker wordt. Ook vorige week waren dan de aanbeten beduidend minder omdat gelijk het water bruin werd van vuil en alg. Ik was nogal blij zachtjes uitgedrukt dat het zoveel regende maar dat is vandaag niet te merken op de Omaas. Jammer. Wat we ook proberen, zelf driften, drop shotten dat gaat nu natuurlijk voortreffelijk. Je voelt alles behalve natuurlijk een aanbeet. Alle kleuren van sjets en vooral van staarten. Maar niets helpt. We gaan nog naar wat andere stekken maar liggen ook daar natuurlijk stil. Alleen de regen geeft af en toe van rette je ketetje.

*Wel zit Joop afentoe anderhalve meter lager*.

Het blijft wel uitkijken natuurlijk, je ligt immers langs het talud en de scheepvaart is enorm hier. Het is R’dam naar Duitsland en de duwbakken en vooral vandaag Gas gaat richting binnenland en verder. Als die zo’n kribgat leeg trekken kan je in de problemen komen door aan de grond te lopen. Dan ligt de boot vast voor de golf die weer terug komt. Kan je verzekeren dat je dat niet wilt.

*Joop heeft zelfs tijd om zijn boterhammetje te eten*.

En het weer is perfect, natuurlijk we krijgen af en toe een regenhoos over ons heen maar de temperatuur is zeer aangenaam en windstil. Alleen de vis ontbreekt. Waar dat aan ligt… Misschien dat de paling er nu wat meer is. Er mag niet meer op gevist worden en dat scheelt heel veel netten. Snoekbaars is er gek op en spoog heel vaak zo’n half verteerde paling uit als wij hem vingen. Maar we zie ook geen scholen jonge roofbleitjes en dan bedoel ik scholen. Meters dik over het hele Haringvliet heen. Triljoenen zijn dat er. Voorntjes en brasem, geen enkele aasvisjes zie je. Te zout misschien nu de sluizen op een kier staan. Natuurlijk zijn dit altijd de slechtte weken geweest maar het is nu wel heel slecht snoekbaars vangen.

*Varend op de lichten als geleerd bij VB1*.

We houden het voor gezien want na een paar uurtjes de stekken afgezocht te hebben krijgen we trek in een frietje met. We gaan direct richting Haringvliet en op het Spui zien we dat op één van onze favoriete stekken al een bootje ligt. Dan maar gelijk door naar het frietkot.

*Onderweg nog wat nostalgie waar Joop het onderkomen van zijn meissie haar opa uitlegt*.

We zijn weer een ervaring rijker en heerlijke tijd op het water gehad. Veel nattigheid geslikt maar de temperatuur was prima te doen. Met dat donkere weer was onze verwachting heel anders geweest. Tja, het blijft vissen en geen vangen.

We konden het niet laten

21 juli 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Gisteren woensdag 20 juli 2011 was het weer prima om te vissen, windstil en een zonnetje. Terwijl de verwachtingen veel slechter waren met windkracht 5 voorspeld. Met zondag nog in het achterhoofd vraag ik Joop of we misschien vandaag die PR van Waldi aan diggelen kunnen vissen. Namelijk een roofblei groter dan 77cm vangen of minstens evenaren.

We gaan er weer in op de helling in Middelharnis met wel heel ander weer dan zondag. En Joop weet ook hoe het hoort aan board. Die heeft natuurlijk Djamil gaan het werk gezien vorige week en we vertrekken windstil met een zonnetje het water spiegeltje glad met een heerlijk kopje koffie in de hand en in de andere een broodje bal. In ons T-shirt blazen we het Haringvliet over naar onze stek het is heerlijk weer.

Joop neemt de gewoonten over van mijn mede reizigers en schenkt koffie om de dag goed te beginnen.

En van verre zien we de visdiefjes al duiken op een van onze stekken en weten dan al dat we er een paar uur zullen blijven vissen. Dat wordt weer een mooie dag met veel vissen vangen. Natuurlijk zijn we gelijk in opperste stemming. Wat wil je in je warm drukkend weer eigenlijk té en je weet al dat je aan de bak moet.

*Heerlijk is het vertoeven vandaag op het Haringvliet*.

We starten met plugjes en Joop is de eerste die zijn spulletjes klaar heeft. Die is niet te houden en is echt gespind om Waldi te kunnen bellen. Die wil de Bassmeister een lesje leren.

Hij pakt bij de tweede worp gelijk de mooiste baars van de dag en deze meet 52cm. Wat een bak van een vis en mooi rond. Ik ben nog bezig mijn handen te drogen en kan mijn hengel weer in de steun zetten zonder nog en enkele keer te hebben ingegooid. Joop staat een mooie roofblei te drillen en we zien dat dit een mooie is.

*O, oh ooooeehh Waldie de eerste is gelijk 74cm groot. Joop is niet te houden nu*.

Maar hij haalt de fel begeerde 77cm niet die Joop achterna zit. We hebben weer een wereldse dag gelijk aan verleden zondag. Het is elke worp zo niet dan de tweede worp raak. Wel veel drijvend vuil en je moet echt ver werpen over de hot spot heen maar vanwege het vuil gaan we steeds meer losse worpen maken. Zitten er plantenresten aan de plug dan kan je het natuurlijk schudden. Lukt het zonder vuil de diepte te bereiken dan is het gelijk Bingo.

*Allemaal tussen de 69 en de 74 cm maar sport van wereldkla*sse.

En omdat het eigenlijk hetzelfde verloop heeft als een zondag met het enigste verschil dat het nu heerlijk weer is hier wat foto’s van het verloop van de dag.

*Uit drillen kan je overlaten aan Joop op onze lichte stoken*.

Het is heerlijk mijn maatje zo te zien genieten. Die heeft het naar de zin en ik. Ik geniet met volle teugen. Ook van het vissen vangen.

*Maar het valt niet mee om alleen te scheppen*.

*Dus dat net doet ook niet echt wat je wilt*.

Maar ze eventjes netten dat valt niet mee in de stroom en zo’n snelle vis met uithoudingsvermogen als een diesel locomotief.

*Want je denk dat je em heb maar dan toch nog een laatste sprint*

Dan zien ze het net en knalt hij of zij er toch nog een keertje vandoor. Wat een krachtpatsers ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Heerlijke sportvis erbij gekregen in Nederland

*Maar dan eindelijk kan hij op de foto*.

Het gaat fantastisch en we vangen mooie baarzen van 50cm en iets daar boven mooi vol en rond en doen niet onder in de eerste minuten als ze nog diep zitten bij de roofbleien maar die rovers uit oost Europa duurt het toch wat langer voordat je die van de bodem hebt getrokken op dit lichte materiaal. Doe scheren eerst naar het diepe en probeer dan maar eens die te stoppen. Gillen doet die slip dan. Prachtig en we kunnen van alles uit proberen. Ze doen het immers goed en zo kunnen we het slechte materiaal schiften. Maar wat gisteren goed was is vandaag slecht en dat moet je wel in je achterhoofd houden.

*Nee, die 77cm halen we niet maar we vangen ons het snot voor de ogen*.

Het is veel wisselen van diep lopende pluggen naar poppers en vliegen. Anders valt het stil terwijl de roofbleien om je heen springen. Je weet dus dat je op dat moment verkeerd bezig bent als je niks vangt. Het is wisselen en wisselen bijna om de vijf worpen want anders zit je voor niets. Goed te weten als het een keertje minder gaat. Heel veel wisselen van technieken dus.

*Van verre zien we de regenbui aankomen dus regenpak aan*.

Maar dan komt er een regenbui aan en veranderd het weer drastisch. De wind draait radicaal en we moeten zelfs opnieuw ankeren. Het wordt zelfs koud vergeleken met die drukkende warmte van daarnet.

*Dan zitten we plotseling van een T-shirtje in de regen maar nog steeds lekker warm*.

Maar we gaan gewoon door met vissen zolang het niet onweert en die rakkers doen het echt niet minder. De baarzen zijn zelfs groter dan zondag en we vangen ze niet meer onder de magische grens van 50 cm. Allemaal halen ze dit dik en af en toe doet 52cm zelfs mee.

En je weet gelijk dat je een roofblei er aan heb hangen. Die gaat het hele Haringvliet over. Deze keer aan een bruine variant pluisje.

*Ze rammen eerst over de stek heen en weer en gaan dan het hele Haringvliet over*.

Eigenlijk moet ik een zwaardere hengel nemen zodat ik em beter kan sturen zodat hij de rest van de school niet in de war brengt maar dit is zo leuk. Op dit lichte spul. Fantastisch, en dan wachten we toch ff gewoon en vangen baarzen tot dat de roofblei er weer is.

*Joop is helemaal gelukkig, maar heeft ruzie met zijn bril*.

We vangen baarzen en roofbleien en gek genoeg geen Snoekbaarzen of snoeken. Dit is op dit grote water is toch een hot spot. Het blijft een fenomeen dat die rovers dus een ander techniek hanteren die we dan eens moeten onderzoeken want heb er al sporadisch een Zander gevangen. Een enkele. Weer wat om onze tijd te verdoen. Mooi is dat natuurlijk.

En we vangen ons het tierelier met verschillende kleuren want de rovers zijn gewoon los. We staan beide met kromme stokken. De baarzen kunnen we lossen met de hand maar die roofbleien lukt natuurlijk niet zonder net. Maar dan komt er een flinke boot die een paar maal over de stek heen komt sjeesen. Die ziet ons vissen vangen en wil ook meedoen.

*Tuurlijk het Haringvliet is niet van mij*

Je begrijp dat toch niet zulke onkunde. Volgens mij staat er wel iemand achterop die het wel weet. Zijn aanwijzigingen te zien aan de schipper. Maar met deze stroom is dat niet te doen hem stil leggen op de motor rond de stek. Dus we kunnen het ff vergeten. Dus ga ik maar de boot schoonmaken en opruimen. Wij liggen nu perfect op anker en precies voor de “hot spot”.

Met die boot kan hij er nooit bij komen maar wel alles verstieren voor ons. Hij vaart precies een paar maal over de aanvoer route heen van de roofbleien die de aasvisjes over de plaat heen jagen. Maar weet hij veel.

*Deze doet het in iedergeval beter maar natuurlijk is het niet leuk als wij vangen en jij niet. Hij bereikt het talud niet daar vandaan*.

Het is wachten totdat hij het opgeeft en dat gebeurt natuurlijk na enkele keren over de stek te zijn gevaren en niets te hebben gevangen. Maar hij is nog niet weg of er komt er nog eentje. Gelukkig doet die het wat rustiger en ankert voorzichtig en komt naast ons liggen. No problem natuurlijk. Iedereen wil die rovers vangen. We gunnen iedereen deze lol maar heb wel erg in de gasten die er al liggen en de stek hebben opgebouwd. Het is net als karpervissers maar dat voor later. In de wierbedden waar ook heel veel lol valt te beleven. Dat wordt helemaal een mooi verhaal. Maar deze stek als je em kent is er eigenlijk plaats voor één boot.

*Joop pakt nog een mooie baars maar de stroom is er uit*.

Wij hebben deze week er lol genoeg van gehad en laten het voor gezien. Er zitten dus genoeg vissen (roofbleien dan) van dik 70cm op het Haringvliet. Nu een jaartje wachten en terug komen voor die van 80 of 85cm. Onze uiterst vriendelijke mede kompaan is dan allang vertrokken richting Zuidland. Het is natuurlijk niet leuk als we vissen staan te trekken en jij er net niet bij kan komen met werpen. Wij zijn voldaan. De Bassmeister kunnen we dus niet verslaan en sjappo zeker met de vis uren die wij kunnen maken maar we willen wat anders vangen. Klinkt raar maar we willen weer verticalen. Mooie dreunen krijgen op de Godfather. Wat een weelde en dat in Nederland. Gewoon het beste wat er is op de wereld. We gaan kijken volgende keer of we vadertje glasoog weer eens kunnen verschalken. Er is genoeg water gevallen dus dat moet goed komen. Anders gaan we naar ander water als het Haringvliet. Oude Maas, Os, alles is te bevissen. Zondag met de Canada (BC) clan op stap en daarna met de meiden erbij BBQ. Gezellig hoor, dat weet de TrouthBuster wel te organiseren. Terima Kassie dus. Weer een project waar we ons in moeten vast bijten met ons allen. Ja, ja het wordt zwaar deze week.

Reactie’s FaceBook

Super JOh

Hoi Freek nou wil ik ook mee met je vissen potverdriedubbeltjes!!!!!!!!!!!!!!!!!

Armand.

Ja, Ja, ik hoorde de levensgenieters weer een toeter weggeven hoor. Ik ging net de hond uitlaten, die had ik voor een weekje.

Daar hoorde ik de toeter en de witte boot zag ik nog net door de bomen van de weg heen. Wat hebben jullie toch een vervelend leventje he !

Groetjes, Ina

heeey freekie!!

Wat boeit het jullie nou dat die van waldi groter was (zijn vis dan he!) Ik denk dat hij ook wel zo vaak als jullie mee zou gaan vissen!!

Veel plezier en joop, viskroketten ga ik niet voor je maken, haha kus van je zus

Hey Freek en Joop,

Dat is het betere werk, geniet van je succes zolang het duurt, het blijft wel vissen he ? ;-)

~ troutbuster