Nu de grote snoeken er uit zijn gehaald zie je ook veel meer kuikens over blijven.
Het is woensdag 18 april 2018 nog beter weer dan gister en ik heb nog voer over van de vis sessie. Winkel is rustig dus wat let me om in het zonnetje te gaan zitten achter m’n nieuwe hengel.
Als ik aankom is ons “plekkie” van gister bezet door een paar gezellige Rotterdammers. Leo zit er al een uurtje en heeft al wat gevangen en wat lijn zwemmers dus kom ik naast em zitten. De rest is toch bezet of men vindt dat ik te dicht bij komt vissen. Zit wel wat in natuurlijk en vis zwemt en gerekend met gister heb ik er alle vertrouwen in.
Leo zit er al.
Maar het is windstil en het water is als een spiegel. Wat een verschil met gister toen het waaide en er een kabbel op het water stond. Ook zonder plu is het niet te doen terwijl ik gister een trui en jas aan had.
En de aanbeten blijven uit. We zien er wel honderden zwemmen allemaal half water en tegen het oppervlak aan. Ze liggen te zonnebaden net als wij en lijken geen trek te hebben. En toch als de buurman om loopt en gaat voeren ziet hij ze wel met z’n allen op het voer duiken op de ondiepten tegen de kant boven aan het talud.
Ik begin met een paar van die snotjanessen.
Als ik iets verder van het talud af vist, verder uit de overkant dus krijg ik wel aanbeten maar allemaal brasems en daar komen we niet voor.
Maar dan plotseling ben ik weer m’n hengel bijna kwijt.
Als ik dan nog ondieper gaat vissen dichter naar de muur toe een klein metertje er vandaan. De mensen zien de method feeder landen en liggen vlak bij de kant. Er zwemmen er drie achteraan horen we maar de aanbeet volgt niet. Tot dat je even niet oplet, waarachtig tis net als vroeger wanneer je een sjakkie draaide ben je bijna de nieuwe hengel kwijt. Pardoes van de steun afgetrokken.
Heeeeye joh daar zitten ze.
De toeristen snappen er niets van ze zien daar honderden mooie vissen zwemmen en wij zitten daar stil onder de paraplu te zweten.
En als de buurman dan weer gaat voeren en aan de overkant staat.
Bij de buren is het niet anders. Daar is het ook rustig qua aanbeten. En als hij dan weer gaat wandelen met zijn emmertje voer naar de overkant. Hij vergeet ook onze plek niet en we zijn hem er dankbaar voor. Krijgt hij een dikke pieper op de hengel van zijn vrouw. Er zijn gelijk genoeg handen om haar te assisteren. Wij hebben toch niets te doen zal ik maar zeggen…
En kokkie is er weer voor de lekkere broodjes.
Ik krijg best wel trek zegt Leo en slaat aan het kokkerellen. Broodjes met wordt staan op het menu en natuurlijk gaat dat er in als euuuhe worstebroodjes.
Gelukkig schiet hij los.
En dan zal je zien is kokkie net lekker bezig als zijn hengel rond gaat staan. Als nu het water maar niet aan brand. Geluk bij een “geluk is het een brasem en is de dril van korte duur vergeleken bij een karpertje. Aan de andere kant broodje brasem slijm ben ik niet zo kapot van maar gelukkig schiet hij los bij een vlucht poging als Leo em probeert te onthaken zonder de vis aan te raken.
Jawel hoor dat lust ook Theo wel.
Theo komt ook aangefietst van zijn rondje Hellevet net ontslagen uit het ziekenhuis. Zijn oog vliet raakte los en zag allemaal vliegen. Nu ziet hij ze al jaren vliegen maar nu was het ernst. Was bijna een oog kwijt. En dat is toch lastig fietsen, varen en fotograferen. Nee geintje is zo gemaakt maar die heeft dus geluk gehad.
Op de valreep op onze oude stek nog een paar aanbeten kunnen verzilveren.
De buren gaan de BBQ opzoeken en moeten nog vlees halen. Of we hun plekkie willen innemen en dat willen we maar wat graag. Hij heeft daar flink gevoerd dus als ze ergens gaan foerageren dan moet dat wel daar zijn. We schuiven dus op en bij de eerste worp, ik heb de lijn nog niet strak gedraaid ligt de hengel al van de steun. Beetje lullig voor de nog zwaaiende aardige R damers maar dat is wel heel snel. Maar dat was een uitzondering want we zitten daarna alleen nog maar bij te voeren. Ik ben spek koper en vang tenminste nog wat. De rest van de vijver zit er bij en kijkt er naar. Om kwart voor zes gaat Leo er vandoor want Monica heeft het eten klaar. Ik blijf nog ff maar na een uurtje lekker in de zon te hebben gezeten vindt ik het ook welletjes en gaat inpakken. Ze vinden de eerste warme dag toch lekkerder om te zonnebaden dan te eten. Morgen 30 graden en geen wind. Wordt de warmste dag van de week sterker nog het is op 19 april nog nooit zo warm geweest, sinds het begin van de officiële temperatuurmeting in 1901. Zal de rest van het voer maar invriezen voor volgende week.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/08/DSCN6545.bewWp2_.jpg9551535Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2018-04-18 14:06:002023-08-04 14:08:15Nog maar een keertje LvP
Ik ben uitgenodigd om op de Maas te vissen 12 februari 2018 door Erik Wischermann en dat vindt ik fantastisch. Heel veel van gehoord maar nog nooit geweest dus ben hieperdepiep heel blij er mee. Vroeg op dus want om er om half tien er te zijn moet ik midden in de nacht de weg op om de file te ontwijken, boterhammetjes met spek en ei te maken dus de wekker op zes uur en dat is vroeg voor de BassBuster in dit jaargetijde
Wat ben ik toch verwent ventje als ik me bedenk midden in het mooiste Delta gebied te wonen. Als ik eventueel m’n boterhammetjes gesmeerd heb en eventueel de thermofles heb gevuld want meestal wordt het een pitstop bij cafetaria de Stelle of ‘t-Hoad voor een portie erwtensoep, fish and ships of een broodje kroket lig ik binnen een half uur op m’n stek op het Haringvliet. Is Joop erbij die precies weet wat er tijdens traileren moet worden gedaan is dat binnen twintig minuten incl. een bak koffie. Dik twee uur kachelen en stil staan om je shadje te leren zwemmen vindt ik een hele opgave maar voor de mannen als Erik hoort dat erbij. Die is drie uur onderweg geweest. Een voordeel is wel dat je overal gaat vissen waar er en helling te vinden is terwijl ik eigenlijk alleen op het Haringvliet, Spui en Oude Maas te vinden bent net waar de wind vandaan komt of het uitgenodigd wordt om aan het Bal mee te dansen. Daar waar ze te vinden zijn dus.
Een donkere dag met een dikke wind, perfect zou je zeggen.
En waar ze te vinden zijn daar hebben wij vanmorgen grote moeite mee. Het is taai met af en toe een snuffel of een lichte aanbeet voor Erik dan. Ik zit er een paar uur bij voor die vent met die korte achternaam en blijf maar wisselen van kleuren, grootte, lichter, slepen, op de bodem, half water, lichte trillingen, laten vallen maar niets kan ze trickeren terwijl ik achter in de boot krijg te horen dat “ze” er wel zijn…
Een uurtje voor de haven daar waar een mooi talud dat is uitgeslepen door de rivier.
Zodra je in het zonnetje zit is het heerlijk vooral in beschutting zonder die wind maar het is taai, ik krijg geen enkele aanbeet en Erik heeft meer geluk maar kan die niet verzilveren.
Ze zitten vandaag dus dieper.
We gaan verkassen en na tussen de uiterwaarden te hebben gevist in de volle stroming (30gr) waar we zeg ik geen enkele aanbeet kon registreren. Tis natuurlijk voor het eerst dat ik hier ben in die snelle rivier gaan we naar rustiger water de monding van het Koning Willem Alexander Kanaal. Daar is wel een heel diep gat geslagen door de stroming van Maas. En warempel Erik vangt daar gelijk een hel mooie snoekbaars.
Hehehe ik doe ook mee.
Terwijl ik met heel veel moeite de eerste aanbeet (je) van de dag mag portretteren maar de kop is er van af. We zitten windstil in deze kom en als de zon doorkomt is het heerlijk vissen. Ik wil er niet meer weg.
En dan gaat het snel.
En dan is plotseling de taaie ochtend vergeten en we krijgen beide vele missers en hangers te handelen. We hebben verschrikkelijke lol een paar uurtjes het kan niet op in het zonnetje. Wat is snoekbaarzen toch een leuke bezigheid. Tot dat je ze gevonden heb is het een taai gedoe maar eenmaal op de goede plek heb je een reuze dag beleeft.
De puzzel valt formidabel vandaag. Nog eventjes langs mijn vrienden in Hedel. Die twee ken ik al heel wat jaartjes zoiets vanaf de MacintoschII die ik toentertijd kocht bij Photon en Armand daar de It-specialist was. Het klikte direct ook met de meiden want als je osamen drie weken op vakantie gaat terwijl de bedoeling was ik breng de caravan naar Frankrijk en familie Claussen neemt hem weer mee terug. Het is mijn leukste vakantie geweest. Norma heeft heerlijk gekookt en ik val met de neus in de nasi, heerlijk.
Een paar daagjes 21 november 2017 het Veluwe Meer verkennen. Had er veel over gehoord en Henny wilde wel een paar daagjes weg. Prima toch. Heb er wel eens met John gevist bij Nijkerk en toen was ik er niet kapot van. Vooral die ondiepten maar dat was nog met de Linder. Nu met alle toeters en bellen aan board om oneffenheden en richels te vinden moet dat goed komen….
Als alles is uitgepakt en al zit je er maar een paar dagen dan moeten alle kastjes gevuld worden. Als ik met de mannen weg ben dan gooi ik m’n tas leeg op een plank en wat vuil wordt deze dagen gaat terug in de tas maar met m’n meissie op vakantie moet alles netjes op stapeltjes dus daar is ze nog wel eventjes zoet mee. Ik ben ook lekker bezig, ben m’n medicijnen vergeten dus moet terug naar huis. Lekker handig maar Henny heeft slecht geslapen en vraagt of ik gelijk haar kussen mee wil nemen. Dat koffiezet apparaat is waardeloos in het huisje dus die gaat ook mee. Ben er wel heen en weer dik een uurtje of vier mee kwijt. Dag 1 is verbruikt.
Elke dag gebakken eieren met spek, ham, kaas is ook zo wat. Een beetje improvisatie dus.
Henny was wakker door al die rare geluiden en dat is niet zo gek met al die zwanen en ganzen maar hoe langer ik naar die beesten kijk des te meer begin ik te vermoeden waarom ik helemaal niemand zie vissen. Er zou toch wel een vaargeul zijn of zoiets vanuit deze haven. Er zijn drie trailer hellingen zowel op het park als bij de buren. Een hoop privé woningen met een helling maar toch.
Henny komt terug van een wandeling.
Ons uitzicht links. Rechts ligt de boot.
Ik krijg het een beetje benauwd. En als ik door de haven loop zijn alle boten zwaar aan de ketting gelegd. Ships die heb ik niet meegenomen. Ik kan er niet eentje lenen bij het park, ook niet bij degene die bootjes verhuurt op het park om te snoekbaarzen, de technische dienst heeft het ook niet en ze zijn allemaal nieuwe huisjes aan het neerzetten maar niemand heeft twee dagen een ketting over.
We zijn er klaar voor, morgen bij het krieken van de dag…
Ik durf m’n bootje niet onbeheerd achter te laten aan de steiger met alles er op er aan dus moeten we er op uit een ketting te kopen bij een doe het zelf zaak. Niemand bij de receptie weet waar je zoiets kan halen maar als ik het park uit rijd loop ik na een halve kilometer tegen een coöperatie aan waar je van alle ijzermaterialen, van trekker tot schroefje kan kopen. Snap je dat nu. Die daar achter de balie zitten komen uit deze contreien. Het vertrouwen zakt waar we zitten, geen kennis van omgeving dus laat staan van het water. We gaan boodschappen doen en moet je zeggen dat het personeel en de klanten in de winkel heel vriendelijk zijn. Ik heb niets met boodschappen doen en zo nu en dan gooi ik wat lekker in het karretje zodat ik er bij blijf. Henny weet toch wel wat ik lekker vindt, de kar is dus zo vol.
Ik zie alleen maar honderden zwanen foerageren voor de deur en als we traileren, Henny helpt even zodat de auto weer terug naar het huisje kan. We zitten helemaal achter in het park tegen het water aan. Perfect geregeld. In de haven is het krap een halve meter onder de boot dus rustig aan naar buiten. Gelukkig ik zie op de Hummingbird een stippel lijn naar buiten. Daar is de vaargeul dus. Maar zodra ik buiten de beschoeiing kom heb ik dertig centimeter water onder de boot en dan moet ik dicht bij het park blijven.
Aan de ketting.
Zo voor de deur.
Dat wordt lekker zo morgen vissen maar misschien valt alles reuze mee. Maar ik heb er een hard hoofd in zelfs met medicijnen. De boot maar weer terug en dan in Elburg traileren op de openbare helling. We zien het morgen wel want Henny is er al met de auto en trailer terug. Boot opbouwen en Ballantines tijd met lekkere kippen uit de oven van de plaatselijke aanbieding in het dorp.
Tis een perfecte lokatie.
Maar dinsdag 21 november 2017 we zijn er klaar voor om het Veluwe meer te verkennen. Aan informatie in het park hoef je niet te zoeken terwijl ik lees op hun website dat je een visje kan mee nemen en de kok van het restaurant die klaar maakt voor je. Het water loopt me al in de mond bij het zien van de foto’s dus dat ga ik zeker doen. Wel eerst eentje vangen natuurlijk. Het is erger dan ik vermoede. Het dieper geultje op de kaart moet ik nu nog vinden. Is er dus niet (meer??). Dan maar op goed geluk en motor omhoog en hopen dat ik de vaargeul bereikt. De surf planken vliegen me om de oren daar is het perfecte plekje voor maar ik ga zwoegend richting dieper water en af en toe schaaft de boot de boden en trim ik de motor nog hoger de propelor is nog net onder water. Het staartstuk is ter hoogte van de bodem van de boot Je moet toch wat. O, O o wat baal ik dat ik geen waadbroek mee heb genomen. Maar de aanhouder wint. Naar later blijkt heb ik de goede route gebruikt!!
Dit zijn filmpjes en die zet ik er nog in.
Dus zo uit de deur vissen. Uitgezwaaid worden door mijn meissie en Pukkie. Laat die snoeken maar komen.
Eerst de linkerkant uitgevist van ons huisje.
Ik wil de eerste dag met dood aas langs de vaargeul driften tussen de twee en vier meter een zien of ik een snoek kan verlijden langs de afgestorven wier en planten bedden. Kom ik een dieper gedeelte tegen dan misschien wat verti- en diagonalen langs de randen van het talud op baars en snoekbaars. Zal me wel vermaken denk ik. Zie ze een paar kilometer verderop de vaargeul uitdiepen. Dat is geen overbodige luxe. Soms is het nauwelijks 3 meter diep.
Het eerste interessante putje gevonden.
Ik heb vanmiddag van alles mee genomen aan dikke voorns, klein spul voor aan de firebal als baars, en witvis of kan makreel aanbieden. Daar naast gooi ik actief met shads en allerlei andere kunstaas de glooiing af naar dieper water. Maar de eerste dag is niet best. Zie ook nergens aasvis, in de diepere stukken geen snoekbaars of baars tegen het talud aan liggen laat staan snoek op de hogere gedeelten. Als ik dan eindelijk een ondiepte vindt waar het zelfs naar de zeven meter loopt een heel klein gaatje blijf ik daar een uurtje hangen. Het stroomt lichtjes en zo af en toe zie ik wel wat op half water voorbij komen maar ik denk dat het plantenresten zijn als er naast de boot een dikke snoek oven komt. Hij draait als een dolfijn door een golf heen en kijkt me recht is de ogen aan. Bizar alsof hij zegt “ik heb je door mijn vriend” en duikt de diepte weer in. Drijf nog even later van het talud af midden in het gat, zeg maar gaatje want groter dan een tien vierkante meter is het niet. Heel anders dan ik gewent ben maar er is niets te monitoren. Helemaal leeg.
Als er dan wat onder de boot verschijnt is alle aandacht op de dobber gericht op 4 meter afgesteld.
Wanneer ik maar iets zie op de Hummingbird staak ik gelijk het verti- en diagonalen. Spannend hoor als bij wicket tuna maar niets, nada, noppes pakt mijn dikke makreel of voorn.
Wat een watervogels zie je maar ik zie ook heel veel eksters en daardoor geen mussen etc.
Morgen weer een dag. Lekker rondgedobberd vanmiddag en weet weer wat meer van dit water. Ga naar Henny met de een kip uit de oven. Heerlijk die hebben we gister bij de slager gearresteerd. Ben er gek op en benieuwd hoe die smaakt. Is ook een goede bestemming dacht ik zo eind van de middg. Ben heel veel wijzer geworden over dit water. Een heel moeilijk wedstrijdwater denk ik. Morgen maar eens alleen met kunstaas bestoken. Maar rustig aan natuurlijk we hebben vakantie. Na negen jaar eindelijk samen vakantie in een huisje moeten we vieren natuurlijk.
30cm water dus onder de boot.
Woensdag middag gaan we het weer proberen maar nu richting Elburg. Heb nu wat meer grote voorns mee genomen. Misschien lukt dat beter als met makreeltjes wat ik gister merendeels aan de haak had hangen.
Dan ga je zo naar je stekken tergend langzaam.
Met de motor bijna horizontaal varen we naar de vaargeul. rustig aan we komen er wel. We hebben vakantie maar je bent zo een uurtje kwijt voor je bij het diepe bent. Staat tegen over dat traileren ‘s morgens en ‘s avonds in Elburg op de vrije helling terug meer tijd in beslag neemt dus waar hebben we het over. Heerlijk toch opstappen uit je huisje zo de grote plas op. Wat wil je nog meer.
Deze richting geeft toch meer positieve gevoelens al is het de smalste doorgang.
Nu rechts af richting Elburg. Hier wordt het water smaller. Gaf de voorkeur naar breder water en ben daar begonnen maar we zullen het gaan zien. Misschien dat het uitdiepen er wat mee te maken heeft van die boten die daar er mee bezig zijn en daar het water troebeler is. Ik zie nu toch wat meer op de monitoren en het gevoel van een kromme stok komt dichter bij. Het ruikt hier naar snoek maar ik kan geen scholen wit vis vinden. Vreemd maar na uiteindelijk komt dat allemaal goed. Tis zoeken, zoeken en zoeken.
Ik blijf het proberen met de dobber, met dit lichte stroompje zou dat toch moeten lukken langs het talud.
Ook hier lukt het ze niet te verleiden met een voorgeschoteld hapje. Van 20- 30 cm water naar vier soms vijf meter een stijl talud naar dieper water vooral in de bochten van de vaargeul daar krijg ik geen aanbeten. Terwijl er onder de dobber het aas “zwemt” gooi ik om me heen met allerlei kunstaas.
We hebben van alles bij ons.
Het is goed dat ik hier nu ook eens heb rond gevist. Weet je waar je over praat qua vis gebieden in Nederland en waardeer je het Delta gebied daar waar ik woon nog meer. Maar dat wisten we al. Natuurlijk komt de kennis ook om de hoek kijken en ik denk als er een local mee gaat vissen ik een veel leukere dag heb met vangsten.
Maar met deze ben ik heel blij.
Het is tijd om naar de warme koffie te toeren en ik ga weer richting Henny en ons gehuurde huisje. Ben ik net voor donker “thuis”. Doe er een paar pluggen aan om langzaam langs de vaargeul op het talud twee tot vier meter te trollen. Eigenlijk van groene boei tot boei met tussen de boeien ietsje naar de kant. Vaar nu niet rechts langs zo’n boei met je pluggen op dik dertig meter achter de boot… Heb er niet echt de hengels voor bij me en opgetuigd maar met dit zal het allemaal wel lukken.
Dan na de motor starten om te trollen staat gelijk de Godtfather krom.
En natuurlijk op je lichtste stokkie krijg je er een snoek op. Ik ben nog geen tien meter verder van de beugel dicht slaan nadat de drijvende plug ver genoeg achter de boot ligt. M’n Godtfather klapt bijna dubbel wat een dreun was dat. Gelukkig staat de slip goed afgesteld ander kost dat geheid je hengel. Misschien moet je hier gewoonweg met veel kleiner aas op die grote jongens vissen. Je zou denken hoe groter en makkelijker het aas aangeboden hoe sneller de maag is gevuld maar misschien zitten die snoeken hier allemaal op de sportschool. Het is een heerlijke dril en ben blij met deze vis van 75cm. En wat zijn ze mooi getekend.
Eindelijk een zonnetje en de wind valt ook, het is heerlijk vertoeven nu op het water.
Het begint nu heerlijk te worden op het water zeker nu ik er een mooie snoek in de boot heb voor een portretje. De wind valt en de regen houdt er mee op dit wilde ik wel heel de middag. Niet te veel zon, Bfr4-5 op dit water zou fijn zijn. Dat gestamp in de wind en vervelender alleen in de boot zodra de motor uit gaat waai, je drift je zo op een talud. De vaargeul is op z’n grootst misschien 50 mtr breed. Dus snel de elektromotor er uit en ankeren langs het talud. Heel kort op buiten de vaargeul kan je lopen op je ballerina laarsjes en daar waai je dan zo boven op. Wat jammer zo einde van de dag dit weer want over een klein uurtje is het donker maar het zijn heerlijke middagen.
En weer als ik terug vaar daar waar ik dat snoekje ving langs een stijl talud vlak bij rietkragen weer hetzelfde beeld. Beugel los van de gothfather van Spro. Ik wacht een tien meter en gooi de reel vast op een zwaardere stok die van Westin de Twitching-T 210H15-50gr. eigenlijk om kunstaas te werpen. Daar hoop ik mijn Waterloo op te vinden want als ik gericht op snoek vis. Daarop zit een veel grotere plug voor Oma. Ik vang nooit die dikke dame waar iedereen op zit te wachten. Ik ben al blij dat ik er vandaag eentje heb kunnen foppen. En dat op kunstaas terwijl ik had gedacht deze dagen meer geluk te hebben met dikke voorns en makrelen onder de dobber.
Wat ben ik hier blij mee.
Maar nu weer ik ga zitten na de reel dicht gezet te hebben en moet de boot bij sturen omdat de wind me richting rietkraag stuurt. Een klap er op…. ik denk eerst ik ben alles kwijt. Daar ligt iets onder water. Ik stuur gelijk de boot richting dieper water en tegelijkertijd probeer ik m’n hengel te verlossen van zijn steun. Maar daar staat zoveel druk op dat dat niet een- twee keer zo snel lukt en de boot begint al snel door de wind de verkeerde richting in te draaien. Lichtelijk paniek op een vierkante meter… Dit moet je niet doen op de Oude Maas je boot blindelings richting vaar geul sturen maar hier heb ik zegge en schrijven twee boten in drie dagen zien varen in de vaargeul tijdens het vissen. Moet natuurlijk ook de tweede lijn in de gaten houden dat die niet in de schroef komt. Dus met een kromme stok naar voren. na eerst snel de motor van de boot in neutraal. Wel de lijn in de gaten houden dus van de tweede hengel. De elektromotor naar beneden. Gelukkig heb ik afstand bediening en de vis verder drillen. Begint te lijken op werken. Kan je het nog sterker vertellen, die vis werkt helemaal niet mee. Tjeesus op dat stokkie neemt hij de ene na de andere run. Heerlijk is dat maar ik zou hem wel eens willen zien. Dat duurt wel ff en ben er best lang me bezig. Ik wil em niet verspelen nu il er zo lang mee bezig ben met deze dril en hij of zij, ik denk een zij, ik weet het zeker het is een zij is werkt ook niet echt mee. Wel aan m’n plezier. Dit is fantastisch en de vis blijft lijn nemen de vaargeul in. Maar tenslotte ben ik toch de winnaar in dit spelletje. En kan ik em landen in m’n netje is gelukkig net groot genoeg en wat ben ik er blijk mee.
Als je dan ziet hoeveel geluk je heb zonder Guus aan board.
Ik heb het op een filmpie staan maar er zat nog één haak van de dreg in het zachte gedeelte van de zijkant van zijn kaak. Heb je dan mazzel of niet. De andere was gebroken en zat aan de andere kant bovenzijde scharnier. Ben heel blij met dit exemplaar. En wat kan het verlopen. Op onbekend water binnen een kwartier heb je weer een top dag.
Dus op die wonderplug, nog van Ulf gekregen omdat dat een “vanger” is hier op het Veluwemeer gaan nieuwe dreggen.
En ja hoor ik ben niet allen aan het experimenteren.
Tja, weer thuis en Pukkie vindt alles prima, heeft het best naar zijn zin met die lage ramen rondom. Hij ziet alles om em heen gebeuren. Lekker blaffen tegen de zwanen, eenden en eksters natuurlijk wel vanuit z’n luie stoel…
Ben blij dat m’n bootje aan de steiger ligt.
Al zou ik weg willen met de trailer i.p.v. en over die zandbank varen. Met al die huisjes neer zetten was dat wel een probleem geweest. Nee jammer maar een beetje meer informatie was wel fijn geweest. Dat je zo van je huisje het ruime sop kan kiezen is een Utopia voor een roofvisser in dit jaargetijde. Het is in ieder geval geen WPC standplaats voor mij maar misschien is het in de zomer een hogere waterstand. Dan zou het perfect zijn ben blij er nu gewest te zijn om het allemaal ten lijve mee te maken.
Het ziet er natuurlijk fantastisch uit.
Accu’s weer aan het infuus en ik ben klaar voor morgen middag. Wat een weelde en ik ben nog geen ander bootje of visser tegen gekomen. Vanmiddag wel een vader en Zoon meegenomen vanaf het water. Die zaten vast. Hun boot was te groot voor me om te slepen op nog geen 30cm water. Die waren wel toe aan een bakkie koffie van Henny.
Hoppathee daar gaan we weer.
Uitgezwaaid door m’n meissie voor de laatste middag Veluwe Meer verkennen. Het ziet er een stuk beter uit dan gister. Toe overwegend harde wind en regen…
Perfect speelterein voor ze natuurlijk.
Ik vaar stapvoets met de propelor net onder water maar die gasten op die planken scheren om me heen over het water. Tjonge wat gaat dat hard. Heel de dag en overal zie ik ze om me heen.
Komt weer een buitje aan voor de verandering.
Er staat best wel een windje Bfr7 opgegeven maar hier tussen die eilanden en bomen valt het allemaal reuze mee. Wel die regen zo af en toe in combinatie met die wind is vervelend maar met de gesponsorde regen kleding van Grey’s van de WPC 16 blijft alles droog en warm
En dan loop ik ook vast.
Ik let helemaal niet op en de wind brengt me van koers af. Ik ben tegelijkertijd m’n hengels aan het voorzien van de pluggen. Met deze snelheid verveel je je maar twee dingen doen komt me duur te staan. Als ik weer op kijk en het grijze gordijn is weer opgetrokken zie ik dat ik deze keer het eiland aan de rechter kant voorbij gaat steken. Zal ik weer terug varen maar ik gok er op dat het wel goed komt. Niet dus en ik kan gaan wandelen met de boot. Dat valt niet mee tegen de wind in en waneer je dan denk dieper water genoeg onder de kiel te hebben. Spring je in de boot en voordat de motoren lopen ben je al weer op het zand gewaaid. Dan maar verder duwen maar kom zo af en toe een gat tegen en lopen m’n laarzen vol enne erger nog hoger gelegen gebieden… Kortom ben er een uurtje mee bezig maar het lukt in ieder geval.
Gelukkig houdt het op met zachtjes regenen.
Water uit m’n laarzenen sokken uitknijpen. Gaat ik terug maar de kou valt mee in m’n neopreen laarzen eigenlijk geen last van. Dus op naar de vaargeul en zo hier n daar een dikke voorn laten zakken. Maar met de wind mee en al die nattigheid is trollen met 5 tot 9 km het beste uit te houden.
Het zicht wordt er ook niet beter op.
Dus de dikke voorn moet weer eventjes wachten tot bij de brug en ik trol op m’n dooie gemakje richting Elspeet. Moet er vandaag toch eerder uit want bij de receptie zijn ze er tot vijf uur om de hefboom open te doen voor me.
Hier is het in ieder geval droog.
Onder bruggen en dukdalven daar moet de vis toch te vinden zijn maar met het draaien en peuteren van de boot pik ik een lijn op op m’n propeller van de motor. Het zit niet mee vanmiddag en eer ik bij een steigertje erbij kan komen en alle heb los gepeuterd zijn we weer een klein e drie kwartier verder en moet ik nog opschieten om op tijd bij de helling te zijn. Nee, vandaag weinig vis uurtjes mee gemaakt maar wat zou het je bent lekker bezig. Dat dan weer wel natuurlijk hé´Nel…
Er wordt vaak gevraagd wat ik er zo aan vindt met iemand te communiceren aan de andere kant van de lijn die je niet kent en je gooit em nog terug ook. Ik kan niets vangen en toch door die natuur dobberen en de tijd vergeten. Zolang niets moet als een wedstrijd ofzo vergeet ik heel de wereld. De mijne is maar een paar vierkante meter groot.
Richting die regenbui boven ons huisje.
Dan als een speer terug want door die lijn in de propeller dat heeft een hoop tijd gekost om het er af te halen met een hoop acrobatiek waar Piet van de Sint jaloers op zou zijn. Met één been op de gammele houten steiger en de andere op het staartstuk van de motor op een schommelende boot met dit weer. Dik in de warmte kleding en nee dat doe je niet ff uit als de helft zeiknat is omdat er gelopen moest worden toen we starten vanmiddag….
Jammer want het weer lijkt op te knappen.
Dus hoppa de boot laten planeren over de golven heen en kunnen we nog net om vijf uur gebruik maken van de helling. Het is een lastig water dus we hebben weer wat te doen. Je heb er eigenlijk een vaargeultje vergeleken met het Haringvliet van niets. Tis er krap een halve voetbalveld breed daar waar ik ben geweest. Hou je in met je gas handle want je bijna geen ruimte achter de boeien. Raar maar tussen de boeien heb je zo af en toe hele mooie diepe richels en ondiepten. Waar het nu zo ondiep is en er duizenden zwanen foerageren op dertig cm water staan daar dan de waterplanten. Als je er nu al zulke mooie snoeken vangt dan moet het er zomers een eldorado zijn langs de wier en planten bedden voor baars en snoek. Je zou denken dat dan nu de snoekbaars er is maar die heb ik niet echt kunnen vinden. Soms dacht ik wat te hebben maar dat kunnen ook scholen brasems zijn onder en stofwolk aasvisjes want ik kon ze niet trickeren tot en aanbeet. Heb trouwens heel weinig scholen vis kunnen vinden. Volgende maand willen we er nog eens heen gaan of het wordt het Volkerak een midweekje bestoken. Leuk heb er zin an
Zo nog steeds ongelovelijk dankbaar dat je ons hebt opgepikt en voor de warmte ;) de volgende ochtend die kant opgelopen en kon ik terug naar de haven! nog iets gevangen?
–
Freek Oosterhuis Ja dat was weer een aardig avontuur. Je zoontje vond het allemaal prachtig. Was je 12,5 huwelijk geslaagd met die taart van de bakker
Zondagmiddag 16 september 2017 afgesproken met Marco en Dinant om het Haringvliet onveilig te maken. Dinant heeft net het drop shotten onder de knie en wil graag leren te verticalen en diagonalen van uit de boot. Het weer zit in ieder geval mee en we horen als we vertrekken dat Opa ook op het Haringvliet is. Op het charterschip de Driemaster “de Oostvogel”
Wel spannend natuurlijk met zo’n reddingsvest om. ik heb er een paar kindermaten maar Dinant wil de dikste met hoge kraag. Hij heeft meer zwem diploma’s als Marco en ik bij elkaar dus dat is het em niet. Met zo’n kraag zijn wel de beste zodat je hoofd boven water ligt als je bewusteloos raakt.
Eerst maar een frietje bij de Stelle.
We liggen er net in aan de overkant bij het sluisje naar Dirksland. Aan deze kant ligt het helemaal vol met wedstrijd boten van de Lure Masters toernooi. Drie dagen vissen en dat was ik helemaal vergeten. Dat doet het vangen van predators aan het einde van zo’n toernooi niet ten goede. Die zijn dan gestrest en voorzichtig geworden als er in hun school de terug gegooide vissen terug komen. Met baarzen en zeebaarzen is zelfs bewezen dat als je de gevangen vissen in een bun bewaard en later terug gooit als je gaat verkassen meerdere vissen vangt op zo’n stek. En zeker de grotere exemplaren. Die zijn door de wol geverfd, die kennen het klappen van de zweep. En dan is de stroom er ook nog uit. Heel de middag geen rood licht gezien bij de Haringvlietdam. Jawel toen we er uit gingen gingen de rode lichten aan. Als ik over een frietje begint want ook aan deze kant ligt het vol met wedstrijdboten waar we ook zien dat er niets wordt gevangen. We spreken ze af en toe eentje aan maar ze kunnen ze ook niet vangen. Zelfs even later de op dat moment nummer twee staande moet nog één grote snoekbaars vangen groter dan 45cm. Want die heeft hij al en mist nog 23 centimeter om op de eerste plaats z te komen. Je moet in die drie dagen een snoek, drie baarzen en drie snoekbaarzen vangen. Degene met de meeste centimeters die wint. Dinant vindt dat we wel een frietje hebben verdient dus stuiven we weer terug naar Hellevoet naar de Bella Vesting. Maar die is gesloten dus vertrekken we naar de Stelle in de haven van Stellendam. Smaakt daar weer prima hoor en het assortiment is nog groter met de nieuwe eigenaars. ‘s winters is de erwtensoep een aanradertje…
Opa Leen is ook aan board.
We stuiven weer terug over de grote plas met een dikke vijftig km per uur en dat vindt Dinant wel wat. Maar mijn jas heeft hij dan wel graag om want dan is het wat frisjes aan board. We schuiven de boot tussen al die andere wedstrijd boten om aan een kromme hengel te geraken maar daar kunnen we kort in zijn. Alleen Marco heeft een losse, een aanslag op je schad, en na een metertje is die los. Hij heeft in ieder geval die dreun gevoeld en is gelijk verkocht. Volgende week gaan we weer hoor ik em zeggen en ik weet er alles van. Verslavend zijn die aanbeten die je voelt tot in je schouder als zo’n vis je shad tot zich neemt. Dat proeft dan tot meer, veeeel meer. Maar we zijn een uurtje verder en voor de haven tot aan de terras flats kunnen we ze niet trickeren. Het stroomt voor geen meter en nu weet ik dat het zwaar gaat worden ook dat beroemde laatste uurtje. En Dinant wil naar die club van 010 kijken hoe die het doen. Ik zit em natuurlijk al heel de middag te plagen dat hij dat niet haalt want we zijn pas tegen donker thuis. Maar morgen moet hij naar school en gistern was het ok laat. Zo af en toe in het zonnetje valt hij bijna om en tijdens het varen naar volgende stek valt hij bijna in slaap. Bijna want ik hoor geen snurken, nee een heerlijk ventje om een beetje te plagen.
We hebben een heerlijk middag.
Hij heeft zelfs geen Feijenoord shirt vanmorgen aan gedaan want een paar weken geleden vertelde ik em plagend dat ik dat shirt helemaal niets vond. Vroeg tie wat ik wel mooi vond en ik vertelde hem dat dat Sparta was. Die strepen waren de mooiste strepen van Rotterdam en warempel wat denk je dat onder zijn trainingspak steekt. De Sparta kleuren. Mooi is dat toch hij vertelde vanmorgen bij het verkleden dat hij dat voor mij deed. Dat voelt goed moet ik je bekennen.
Hij gaat zijn vaarbewijs halen want dit vind hij wel wat
We gaan naar huis en hebben ondanks geen vissen aan boord een heerlijke middag gehad. En ik moet Dinant een pluim geven want wij vinden het prima al zit je maar op het water maar dat ventje zag plenty aasvis onder en om de boot maar geen predators die de shad moest. Ze waren er wel maar aasten gewoonweg niet. Het moet gewoonweg stromen op deze grote plas wil je wat vangen aan dat plastic. En om er dan zin aan te houden, sjappo.
Vakkundig worden we naar de haven geloosd.
Er werd al een paar maal gevraagd hoelaat we naar huis gingen want de voorbeschouwing werd al op z’n telefoon gegeven. Tja daar zitten we dan. De jeugt weet alles beter te vinden via de telefoon als wij en we gaan er uit. Morgen is er weer school. Eerst nog wat eten en naar voetballen kijken. Wat zal die slapen en Marco en de BassBuster, wij gaan ook banken. Als we langs de huisjes van Cape Helius rijden zie ik plotseling Christian Wieneke staan op een boot en Ulf Stürmer staat er ook naast zie ik nu. Ik wist niet dat ze ook mee deden. Het welkom is weer gezellig. Vanavond of morgen een bakkie doen komt er niet van want ze willen vroeg vertrekken. Christian moet zo’n 500 km sturen en wil vroeg thuis zijn. Tja net getrouwd en dan een week van huis. Dan wil je thuis zijn (lol). Er staan hier een dikke tiental deelnemers hun boot in te pakken om naar huis te rijden. Als ik vraag hoe het was hebben Ulf en Christian gister een gele kaart gekregen. Dus voor de ere plaatsen komen ze niet in aanmerking. Trouwen bijna alle boten die hier staan hebben geblankt op het Haringvliet vandaag. Het was dus taai vandaag aan deze kant. Verdorie en toen we er uit gingen zag ik dat de rode lichten aan gingen van de Haringvliet suizen. Er komt nog een bakkie regen vannacht en dat wil Rijkswaterstaat voor zijn zodat het Haringvliet alles kwijt kan. Denk dat ik tegen de schemer nog maar eventjes naar de Punt gaat….
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/07/DSCN5774Wp2.jpg650866Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2017-09-16 15:42:002023-07-31 15:55:17Middag in de zon met Marco en Dinant
Woensdagavond 13 september 2017 na de warme hap om zeven uur af gesproken met Leo om weer eens te vissen op de Punt. Kan me niet meer heugen dat ik er was. Maar met deze harde wind kan het daar wel eens spoken. Alleen nu jammer dat er zo af en toe een buitje over komt bij Bfr7. Gelukkig schuin in de rug Z-ZW
Leo zit er al een dik kwartiertje die had zoveel vangdrang adrenaline dat hij zit nog de aardappeltjes weg te spoelen. Die kon het niet meer houden toen de regen even weg viel. Ik heb em een uurtje geleden gebeld en toen hoosde het. We zouden beiden vertrekken van huis als de regen ophield of in iedergeval een stuk minder zou worden. Door de twee strekdammen zitten we aardig beschut met de wind uit deze hoek. Zolang je blijft zitten. Je moet gewoon niet te snel opstaan en bij de les blijven anders waai je pardoes te water.
Wat een prachtige snoekbaars weer.
Zoals ik al vertelde was Leo er al maar nog niets kunnen registreren. Ik ga dicht naast em zitten wel zo gezellig en anders versta ik em niet met deze wind. We kennen elkaar uitsteken en onze vis kwaliteiten doen mekaar niets ten onder. Beetje op elkaar letten en we zitten eigenlijk nooit in elkaars lijnen. Leo heeft gegooid en ik zie waar hij valt. FF wachten totdat zijn shad afzinkt. Door de wind komt er een grote bocht in zijn lijn en dan gooi ik mijn shad ver weg over zijn lijn heen maar ik zet gelijk strak en geef geen lijn pas totdat de shad diepte heeft en dan pas geef ik lijn en als de lijn dan slap valt doe ik de beugel dicht. We zitten lekker te ouwesexhostessen (hoeren = zo’n vervelend woord) en ik wip m’n shad omhoog, haal wat lijn binnen maar er komt gelijk een grote bocht in de lijn door de wind. Je creëer natuurlijk wel zo een lang val moment wat alleen maar ten goede komt lijkt me en warempel al heb ik een lange bocht ik voel een tikkie en sla gelijk de nu korte bocht uit m’n lijn en zit vast. En goed vast. Tis even stil een halve seconde die een minuten lijkt te duren en dan komt er beweging in de aarde. Nee dan weet je dat je aan de bak moet. Dat is en mooie vis als die eventjes “vast” staat na de haak zetten. En ja hoor bonkend laat hij het hele kanaal zien, dan gillend door de slip naar het diepe en als dat niet wil lukken naar de meerpalen. Maar ook daar is het even barsten of buigen maar ik kan hem keren door tegendraads te trekken. Het is een mooie 70+ vis en ben er reuze blij mee. Wat is dat lang geleden alweer zo’n mooie dril en dito vis te landen. Gelukkig heeft Leo zijn telefoon bij em voor en plaatje
Tweede worp gelijk weer een nog mooier exemplaar.
High Five en we kunnen onze lol niet op. De eerste worp en gelijk een mooie Zander. We kijken elkaar aan en moeten er om lachen dit zijn oude tijden. Kom misschien zijn er meer die op de foto willen. Leo heeft al een paar keer weer ingegooid al ik weer naast em komt zitten en mijn shadje ver over de zijne heen gooit schuin tegen de wind in. Zelfde ritueel we hebben het natuurlijk over die mooie stekel en als ik de bodem raak hoef ik maar één keertje de loodkop omhoog te trekken en vast houden. De stroom en de wind doen de rest en weer voel ik de bocht uit de lijn trekken. Eigenlijk eerder dan de tik en ram gelijk de rest van de bocht strak. Hangen, zelfde ritueel maar nu is de vis nog agressiever. Bonkend en dreunend in één streep naar het diepe. Het zal nu toch geen snoek zijn want hij blijft lijn nemen en m’n slip staat best wel strak. Ik moet de haak op ver weg kunnen zetten. Maar dan als ik aan de winnende hand ben komt dat heerlijk bonken op de bodem en weten we dat het weer een mooie snoekbaars zal zijn. Vals gehaakt zit tie niet dat voel je meteen. Deze is nog mooier met een lengte van 78cm. Net geen tachtiger maar mooi hoog en dik. Weer een plaatje en mijn dag kan niet meer stuk. We zitten beide nog een klein uurtje tot ver in de schemer en dan hoor ik naast me. Nou dat is lekker dan, goot twee keer en dan kunnen we naar huis. Maar zijn gezicht spreekt boekdelen. Een prima vismaatje. Leo maakt het niet uit als die er een keertje naast piest en dat geld voor ons samen. Genieten van zo’n avond doe je beide met volle teugen…
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/07/IMG_0216Wp2.jpg591787Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2017-09-13 15:38:002023-07-31 15:56:392 Worpen en weer naar huis
Neem de hengel mee die ik al tiener kocht van m’n spaarcentjes.
Na de middag 24 augustus 2017 een hapje gebakken ei natuurlijk met spek, ham, kaas en een tomaatje mee opgewarmd. Samen met onze beste sport fotograaf van Zuid Holland Theo van Kralingen. Theo moet zijn mast van zijn zeilschip voor de vierde keer gaan verven en heeft nog dertien keer te gaan. De lak moet 24 uur drogen dus die heeft nog wel eventjes wat te doen deze zomer.
Als ik in de tuin zit uit te buiken kijk ik naar Henny, hoef niets te vragen want ze zegt gelijk waarom bel je Leo of Waldi niet en ga je vissen. Het is toch vakantie en dan is het in de winkel rustig. Heel rustig. Hier aan de kust is het echt borsten bloot, handel dood. Leo kon vandaag niet dat weet ik hij kan wel morgen dus een whatsappje is snel gestuurd naar Waldi. Ik ga zo vissen en je hoeft alleen maar een stoeltje mee te nemen is de boodschap.
Het is er heerlijk vertoeven in het zonnetje.
Dus om een uurtje of drie rijd ik naar Land van Paling om lekker lui te wit vissen. Daar zitten er al twee te vissen. We zitten nog lekker te kletsen als Joop aan komt rijden de begroeting is hartelijk maar dan waar hij uitpakt op m’n plekkie. Geen ramp natuurlijk, hier kan ik beter m’n stoeltje kwijt zegt hij en aan de ander kant kunnen we misschien ook met z’n tweeën ook vissen. Maar even later belt Waldi dat vissen niet gaat lukken. Hij moet vanmiddag nog wat werken voor de zaak. Ik kom wel even kijken op de fiets is de boodschap. Even later is hij er dan ook en het wordt steeds gezelliger aan de waterkant. Het ene sterke vis verhaal wordt mooier dan het andere en de anekdotes waaien over en weer. En als ik even later uitgepakt ben moet ik nodig naar het toilet. Moet toch de auto op het parkeer terrein zetten dus rijdt gelijk maar langs huis. Zo wordt het nog dik na vier uur voordat de eerste korf met voer richting muur gaat maar dat heb ik nu altijd met vissen. Alles wat om het vissen hangt vindt ik ook reuze gezellig. Waldi gaat werken, de visser naast Joop gaat naar de warme hap niet gek natuurlijk want die zit hier al vanaf vanochtend vroeg zodoende kan ik naast Joop gaan zitten. Wel zo gezellig
Oude tijden herleven met z’n tweetjes gelijk beet.
Maar het is niet druk aan de waterkant. Joop denkt dat dat komt omdat de wind van west naar noord is gedraaid en daar gaan we dan maar van uit. Die heeft immers onomstotelijk de meeste vis uren achter de rug en geen mens die dat meer inhaalt. De eerste worp is korf leeg trekken en de tweede worp heb ik gelijk een vis er aan hangen ik denk net als de korf de grond raakt in de waarschijnlijk voer stof wolk. Maar ik loss em halverwege de voerplek. En daarna is het een uurtje stil. Wel vis op de stek te zien aan de lijn zwemmers een valse aanbeten maar we kunnen beide niets haken wat we ook veranderen aan techniek of aas. Ook geen beweging op het water en zodra het om ons heen weer gaat plonzen van azende vissen hebben wij ook weer gelijk een aanbeet. Zelfs meerdere keren allebei tegelijkertijd. Om dan plotseling weer dat alles een uurtje stil valt. Ook op het water geen kringetje, bellen of golfje te ontdekken. Wat een raar fenomeen is dat toch.
Toch nog gevonden die oude kiek van alweer 22 mei 2007.
Dat we een uurtje voor niets zaten te voeren is meer gebeurt en dan daarna allebei tegelijkertijd vis is ook ontelbare malen gebeurt. Wat is dat toch vooral in de karper en baars (zowel zoet als zout) visserij. Uren niet te activeren en dan plotseling alsof er en knop omgaat is het bal. Als je geen kaartje heb en er dat half uurtje dus niet bent blank je de gehele dag.
Ja dat vinden we allebei hartstikke leuk.
M’n Shakespeare International Carp 1810 van 3 meter 30 gaat in ieder geval weer prachtig rond het was taai maar nu hebben we het weer naar de zin en staan beide te netten.
Joop in goede doen zoals we hem kennen.
We moeten oefenen want we zijn weer uitgenodigd door Arno om op “ Mun” te vissen. Daar hebben we maar wat zin an. Wat een leuke dag is dat steeds weer maar dat leest u vast in één van de volgende BassbusterAvonturen.
De laatste is voor Joop.
En de jeugd staat er boven op. Gelijk uitleggen dat je de vis eerst goed moet uitdrillen voordat je em kan scheppen. Die apen hoef je weinig meer te vertellen maar de kleine dingetjes daar hebben ze oren naar. Als ze daar wat van vragen of je uitleg gelijk snappen dan komt het wel goed met die knapen. Zijn we zo niet allemaal begonnen. Naast een oudere crack zitten en als een spons alles opnemen…
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/07/DSCN5726.Wp2_.jpg679906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2017-08-24 15:10:002023-07-31 15:28:48Land van Paling met Joop
Donderdag 9 augustus 2017 ga ik te water met Siu de Moor en Mehmet Buyukyilmaz om baarzen te vangen op het Haringvliet. Dit voor de Fiiish Masters Battle voor de Baars sessie. We wilden om acht uur beginnen maar met Bfr 6 vonden ze dat net te ruw om alles op film te zetten. Vanmiddag valt de wind dus wordt het allemaal wat later
Ik haal om zeven uur de boot naar buiten nadat ik een paar bakken koffie op heb. Gisteren vroeg naar bed gegaan en heb daarom het telefoontje van Siu gemist. Die komt wat later en heeft dat aan Henny door gegeven. Dus hoor ik dat ik het rustig aan kan doen want om acht uur is hij nog thuis. En vanuit Friesland is het drie uurtjes sturen. We spreken af om half twee maar dat wordt toch dik na drie uur voordat we traileren
Als Peter een bakkie komt doen tussen de middag hangt hij de fotograaf uit.
En vindt Peter me tussen de middag wachtende in de luie stand achter in de tuin. We nemen water want de koffie komt beide de oren uit.
We beginnen maar voor het natuurgebied gelijk als we de de haven uit varen. Ik ben al een paar weken niet op het Haringvliet geweest vanwege de Jicht aanvallen en daarna het plotseling overlijden van m’n vader. Maar ik schrik wel van die plas dik water. Wat een algen zeg allemaal vlokken van een paar mm groot en zo dik als dunne erwtensoep. Gelukkig zie ik wel zo hier en daar een bal aasvis op het scherm verschijnen met daar om heen silhouetten van predators zowel op de bodem als half water. Dat geeft de burger moed. Ik start op een randje bij een groot plateau van ondiep water dat vol staat met waterplanten tot een diepte van drie meter. We beginnen er dan vanaf die rand met planten eerst werpent naar vijf meter daar diogonalen en zo naar de acht åa negen meter vertikalend om ze te zoeken. Maar we kunnen niets trickeren (met Fiiish) tot een aanbeet terwijl we ze wel zien liggen op de bodem dat zal snoekbaars zijn en half water. Die grote één of soms twee boven een heuveltje zal snoek kunnen zijn maar als die kleinere daar boven op half water boven het talud kan baars zijn de vissen die we moeten hebben voor deze battle. Zelfde geld zijn het karpers maar die zouden toch groter moeten zijn en brasems zwemmen nu in grotere scholen en niet een twintig tot dertigtal bij elkaar.
Das ook geen baars maar een meerval roept Siu.
Na een dik half uurtje hebben we het aan deze kant van het Haringvliet wel gezien. op een paar loze tikken is er niets te beleven aan deze kant van het die grote plas water. Tussen de planten zitten ze niet en ook niet langs het talud naar dieper water. Maar eens voor Stellendam kijken daar is het op een langer stuk vier tot vijf meter diep langs het talud maar ook dar niets. Dan vlak langs de stenen glooiing tussen de planten maar er is geen leven te bespeuren. Zelfs de vogels liggen er te slapen op het water. Op naar de gele boei misschien toch op dieper water maar overal hetzelfde beeld op zowel dieper als ondiep water. Aasvis genoeg te vinden maar we kunnen geen aanbeet forceren en dan weet je dat het taai gaat worden vandaag. Zelf bij het gemaal dat naar Dirksland gaat kunnen we niets vangen in die groen brei. Het lijkt me ook geen pretje voor de predators die groen kleine algen door je kieuwen te spoelen…
Mooi filmpje.
We speren richting Middelharnis en als we daar hetzelfde beeld ondervinden wil ik het Sui op gaan om die dikke brei algen kwijt te raken. Maar dan zowaar krijgen beide strijders er een paar serieuze tikken op de shad en de heren zie je gelijk opveren. De concentratie ie er weer terug als dan Siu een niet te missen dreun moet incasseren. We zijn bijna een chinees kwijt en heerlijk is het die gillende slip. Dat is geen baars maar een meerval roept hij en weer gaat de vis er van door en moet ik de boot er achter aan sturen. Gelukkig gaat de tegenstander naar dieper water. Wil wel zeggen dat het een grote is want die voelen zich daar beter thuis als kleiner exemplaren die van beschutting houden zolang ze nog op gevreten kunnen worden door een grotere familielid…
Lekker hoor maar geen baars, of was dit de snoekbattle hoor ik em voorzichtig zeggen
En als we hem dan voor het eerst zien dan is het toch een hele dikke snoek. Wat een bak en mooi getekend van 111cm. Een echte Haringvliet Esox lucius
De snoek (Esox lucius) is een grote zoetwatervis uit de familie van de snoeken (Esocidae). Het is een van de roofvissen die in België en Nederland voorkomen. De snoek is daarnaast in delen van Europa, Azië en Noord-Amerika te vinden. De snoek is een zoetwatervis en heeft een karakteristieke, torpedo-achtige lichaamsbouw. Snoeken kunnen 15 jaar oud worden. De snoek is een algemene soort in Nederland en België, en is te vinden in vrijwel alle binnenwateren. De vis leeft in zoet water, maar kan ook worden aangetroffen in brak water. Daarnaast komt de soort voor in vrijwel heel Europa, Noord Amerikaen in delen van Azië.
In Noord-Amerika komen naast de snoek (Northern Pike) ook andere soorten Esocidae voor, waarvan met name de wat grotere en sterkere muskellunge (Esox masquinongy) noemenswaard is. Ook in de Amoer komt een snoeksoort voor, de Amoersnoek (Esox reichertii).
De snoek heeft een karakteristieke bouw; een zeer langwerpig,Torpedo-achtig lichaam met kleine vinnen en een kenmerkende snavelachtige bek. De rug- en aarsvin zijn bijna symmetrisch en naar achteren geplaatst. De onderkaak is duidelijk langer dan de bovenkaak en steekt uit. De kleur van de snoek is variabel, van groenbruin tot grijsbruin met goudkleurige stippen, vlekken of strepen op de flanken, de buik is geelwit. Hoe ouder de vis wordt, hoe meer hij zijn goudgele patronen verliest; oudere exemplaren zijn vaak egaal en donkerder van kleur. De vrouwtjes kunnen een lengte van 1,40 meter bereiken, terwijl de mannetjes niet groter worden dan ongeveer 85 cm.
Bron; Wikipedia
We steken het Haringvliet over naar het Spui.
Wat we voor de rest ook uit de trukendoos halen op een paar missers na kunnen we er niet meer bij vangen rond om Middelharnis. We vertrekken naar het Spui en de baarzen lijken steeds verder weg om er mee op de foto te gaan.
De spanning is om te snijden aan board.
We vissen het Spui af alwerpend tot aan Oud Beijerland maar ook hier zit het vol met die vervelende alg. Af en toe hoor ik van een tikkie of misser maar het houd niet over. Dat die mannen kunnen vissen dat weten we wel en met zo’n mooi stroompje langs de rietkragen, taluds, dukdalven, stenen en palen is het niet te bevatten dat we geen baarzen kunnen foppen.
En ze niet kunnen vangen om gek van te worden.
We proberen zelfs in de haven maar zelfs geen kleintje te foppen. Er is hier ook geen aasvisjes te bekennen in de monding naar de rivier en dat is wel vreemd.
We gaan zelfs de haven in maar ook hier dik water van de algen.
Ook tussen de boten is het een dooie boel en alles is groen. Ook hier geen aasvisjes terwijl het er toch vol mee zou moeten liggen. Het hele Spui trouwens een stuk minder te zien op de Hummingbird dan op het Haringvliet ondanks die erwtensoep op beide wateren.
En dan tien minuten voor het einde van de Battle.
Als Mehmet dan naast me komt staan en gooit zijn kunstaas richting uitgang van de haven naar het Spui net langs het talud van de monding dan zien we beide een school baarzen om zijn fissh sprinten. Ze willen em niet pakken maar het is net of ze een wedstrijdje doen. Het zijn er zeker twintig als het er geen dertig zijn. Ze duiken er om heen als dolfijnen voor een boeg van een boot, en halen het in maar pakken ho maar. En als Mehmet aan zijn einde van zijn drift is duiken ze in een scherpe bocht onder de boot zo weer terug het diepe in. En daar is Siu net aan het binnen draaien en ziet ze ook. Maar hij blijft rustig en draait hel rustig zijn kunstaas binnen en ramm die pakken ze wel. Tien minuten voor het eind signaal en we zijn er blij mee. een zwaar bevochten trofee.
Meten is vandaag een formaliteit.
Het is geen Haringvliet gigant maar we zijn er maar wat blij mee. Uit die erwtensoep toch nog een baars te kunnen vangen.
En dan als ze even loss zijn vang je er meer, normaliter.
En dan is het Siu gegund om nog net voor tijd een tweede te vangen in de haven monding en daar issie dan ook reuze blij mee. Ze zijn er wel maar moeilijk te trickeren. Zal dat aan dat vele alg in het water liggen of zijn we gewoon op het verkeerde tijdstip aan het vissen.
Volgens mij zijn ze al dik aan het meten hoever het zout komt in het Haringvliet.
We gaan weer richting Hellevoet en niet omdat het stil valt. Wat een taaie dag was dit. We hebben ze aan de overkant ook al net naast de vaargeul zien liggen. Zal de meet apparatuur van rijkswaterstaat zijn waarschijnlijk om te zien tot hoever het zoute water binnen dringt. En in de vaargeul omdat zout water zwaarder is dan fresh water..
Natuurlijk als we terug varen doen we alle stekken nog eventjes aan.
Het Hoornse Hoofd daar was geen activiteit maar gelukkig bij de terrasflats wel en na een paar missers aan beide kanten daar pakt Siu wel een mooie Haringvliet baars. Rond de werkhaven en de vuurtoren ook geen baarzen te vangen. Wel overal grote stukken met wolken aasvis maar die gestreepte rakkers geven vandaag geen thuis.
Het was een heerlijke dag op het water maar baarzen vangen was moeilijk vanmiddag.
Ik ga als tegen prestatie mee op de zeebaars. Daar zie ik dus naar uit om met deze zoute cracks te gaan zeebaarzen in het Europoort gebied. ik ben er in ieder geval klaar voor. om die zoute variant achter de schubben aan te zitten..
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/07/DSCN5647Wp2.jpg679906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2017-08-09 14:16:002023-07-31 14:51:13Fiiish Masters; the Battle!!
De eerste worp gelijk vis, zou het weer zo’n middag worden.
Donderdag 20 juli 2017 gaan we er na de middag in bij Middelharnis. De wind, storm van gisteren en vannacht valt dan even maar tegen vijven zal hij weer naar Bfr. 6-7 optrekken en dan wil je niet op het Haringvliet vertoeven dat kan ik je verzekeren. Daar op die plas water kan je er dan wel 1 bfr. bij optellen en dan kan het er spoken.
Ik haal Waldi op en het is al eventjes geleden dat we saampjes hebben gevist. Maar in de auto auto is het gelijk weer als of het vorige week was en de herinneringen volgen al snel op elkaar. Eén ding is zeker die Linder vergeten we niet meer. Wat een lol hebben we daar mee gehad en niet alleen met BassMeister. Die lieten we meestal bij de Haringvlietdam aan de Hellevoetse kant er in en verder dan het Hoornse Hooft kwamen we niet. Sterker nog we visten eigenlijk gelijk onder de Dam en daar was het goed vertoeven in die tijd. Waar is die gebleven en dan bedoel ik het mooie bestand aan vissen. Alleen met een zwart wit diepte metertje en het was vissen vangen. Je vroeg je niet af hoeveel maar in welke school kwam je terecht en je hoopte natuurlijk op die 80+ vissen en veel groter. Een zestiger was een dreumes in die tijd. Niet alle dagen waren natuurlijk zo goed maar de beter dagen onthoud je nu eenmaal beter dan de slechte dus mooi dat er toen al BassBusterAvonturen waren
Een geheel lege parkeerplaats, dat heb ik hier nog nooit gezien.
We zijn door al die anekdotes in no-time aan de helling in Middelharnis. En daar is het akelig stil en het water is er spiegeltje glad. De wind is in z’n geheel gevallen en zal over en paar uur weer aan wakkeren. We willen richting het Spui gaan vissen maar voor we weg zijn dat duurt ff. Niet dat de boot daar moeilijk traileren is maar Waldi heeft het druk met de honden van twee dames. Die willen de tak wel eventjes gaan halen die hij steeds in het water gooit en waar haalt hij de gesprekstof vandaan met die meiden…
Zou het weer zo’n onvergetelijke middag gaan worden.
We gaan naar de overkant en willen gelijk door naar de Oude Maas. Daar zou het goed moeten wezen volgens de Tamtam. In de monding van het Spui gooien we toch ff het anker uit. Het ziet er niet best uit zoals geen meeuwen en kikkerdiefjes maar je kan niet weten natuurlijk. Het stroomt er wel lichtjes en dat zou veel beter moeten. Eigenlijk staat hij ook nog de verkeerde kant op om de aasvis daar over de platen vanuit het Haringvliet te jagen want daar wachten die predators natuurlijk op. Hun vreten dat gedesoriënteerd over de ondiepten vanuit de beschermende plantengroei van een-twee tot vier meter over het talud wordt gestuwd waar het steil naar tien-twaalf meter gaat.
De tweede is al beter.
We zoeken wat kunstaas uit ik een plugje een dieplopende Chubby altijd goed en dieplopend omdat ik geen activiteit ziet aan het oppervlak en Waldie eentje met een rateltje van Storm met een geheel andere dieplopende actie die je eerst moet laten zakken. Eens kijken waar er op wordt gereageerd. Mijn eerste worp is wat voorzichtig ik gooi noot volle kracht de eerste keer. Laat de lijn eerst maar eens nat worden en al keuvelend draaien we beide rustig in. We hebben alle tijd als er vlak bij de boot als de plug al weer omhoog komt een felle tik is en ik gelijk de haak zet. Zo heeeye dat is snel. M’n eerste worp is raak zeg ik nog en we kijken elkaar al lachend aan. Weer als “oldtimes” zo met z’n tweetjes. Waldi maakt een plaatje van de 32cm baars en we vissen verder. Als ik nu veel verder gooit krijg ik er een serieuze klap op. En ik voel gelijk dat dit een beter vis is en even later kan ik een mooiere 40+ scheppen. De vissen zijn maar net in de lip gehaakt en zodra de spanning van de lijn is liggen ze los te spartelen in het netje. Das makkelijk onthaken dus. We kunnen het niet geloven maar de derde worp levert ook een mooie vis op. Waldi is nu ook aan het wisselen en ik zeg je mag mijn plugje ook wel hebben hoor want de baars kleur zonder rode buik daar zit er natuurlijk maar eentje van in de doos. Zal je altijd zien maar daar begint hij niet aan dat hebben we beide teveel meegemaakt. Met die plug niets vangen en dan ik met de zijne wel. Je moet er geloof in hebben.
Heel veel ervan gaan op de speld.
Maar wat we erna ook laten zwemmen diep en ondiep aan pluggen, spinners en asp’s zelfs alle maten en kleuren shad krijgen en was beurt we kunnen ze niet meer vinden op deze stek. We hebben ze verjaagt of ze zijn een school met aasvis gevolgd natuurlijk kan dat ook.
Lekker hoor en voor broodjes is weer gezorgd.
Maar of het vandaag om vissen gaat of gewoon lekker met z’n tweeën op het water zijn ik denk het laatste want zoveel vissen we eigenlijk niet en omdat Waldi ook z’n vaarbewijs heeft vaart hij ook zo af en toe en we genieten. Dat moet wel met een kussentje of staande want ik ben een kop groter dan Waldi en kan over de MinnKota heen kijken die op de voorplecht staat en hij zit er tegen aan te kijken. Das niet relaxt varen met al die betonning en zwemmers in het water voor hem. Zullen we een frietje gaan eten in Oud Bijerland maar we varen eigenlijk best zo in het zonnetje en beiden vinden het best zo. Frietjes eet je in WarungFreek is ons motto.
We zijn een half uurtje op de OM maar het weer slaat snel om.
We vissen nog eventjes op de monding van het Spui bij de Oude Maas maar er is geen vis te spotten. ook hier staat de stroom eigenlijk de verkeerde kant op maar niet geschoten… We voelen af en toe een koude windvlaag en richting Rotterdam wordt het donkerder in de lucht. We kijken elkaar aan en er zijn geen woorden nodig. Safety First en we gaan weer richting Haringvliet. Men heeft BFR 7 op gegeven om vijf uur maar hier voor vier uur is het al te merken. Waldi vaart terug zodat ik eerst z’n voorraad boterhammen kan op eten en de hengels etc. wat we hebben gebruikt kan op ruimen maar als we het Haringvliet bereiken zijn we niet te vroeg. We varen precies tussen twee buien door en dat is een fantastisch gezicht. Rechts hooste het op Hellevoet en links vanaf half Middelharnis en Den Bommel is het grijs en valt daar ook het nodige vocht. Wij krijgen een verdwaalde druppel op het water richting de haven maar tijdens het traileren worden we toch nog verrast en zijn we nat tot op de onderbroek.
We zien zelfs eventjes hagel bij en dat deze temperaturen. Voor mij was het weer een dag met een gouden randje geen vis maar een verschrikkelijke leuke dag. En ik weet dat Wadi dat ook zo voelt want of hij nu wel of niet vangt. Voor hem is alles prima hoor ik altijd naast me in de boot. We kennen allemaal zijn teksttegeltje “een slechte dag vissen is altijd nog beter dan een goede dag op je werk”. Goud maatje.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/07/DSCN5608BewWp2.jpg653906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2017-07-20 10:19:002023-07-24 10:45:10Met Waldi op pad
Donderdag 29 juni 2017 is het redelijk weer om nog eventjes te gaan vissen. De wind is gelukkig wat gaan liggen en als we achter een eilandje of onder de kant gaan vissen is het goed te doen. Je boot vast zetten op de ondiepten dat is wel een heel mooi system
Ik ben gelijk verlieft op die palen achter op je boot geworden. Ik dacht dat is niets voor op het Haringvliet met die diepeten en het waait er altijd maar de visserij begint te veranderen en een daagjes de ondiepten afvissen hoort er nu ook bij.
Je kan de boot vastzetten tot op tot zo’n vier meter water.
Ik ben om half negen bij Ulf op het park bij z’n huisje maar zie dat de boot al klaar ligt. Toch wel een weelde hoor als je wordt uitgenodigd mee te vissen. Twee tassen mee en je hengel en klaar is Freek. We kletsen nog wat en dat is niet zo moeilijk met Ulf en gaan dan op de pad.
Voor ons vogel eiland (slijkplaat).
We starten rond vogel eiland maar het valt niet mee. Weer heel veel aasvis maar volgens mij moeten we een weekje of twee wachten dan zal dat zijn afgenomen en nog mooier. Die er zijn zijn groter en dat kunnen we beter imiteren met ons kunstaas.
Door de harde wind wijken we uit naar de haven, misschien worden we daar wijzer.
Maar dik twee uur zwoegen rond de slijkplaat zullen we wat anders moeten verzinnen en daar zijn we het beide in ieder geval over eens. Er is tenslotte maar één kapitein aan board die beslist waar we gaan vissen en hoe. Nu laat Ulf dat graag over aan me dus zo moeilijk is dat niet op m’n thuiswater. We kunnen eventjes in de havens proberen of er een verloren snoek ligt en misschien wel wat baarzen onder de boten uit te buiken. En door de harde wind ben je al snel geneigd om ff wat rustiger vaarwater op te zoeken. Maar we zien wel wat vis liggen op de plekken waar men vaak zit te wit vissen. Natuurlijk die weten de betere stekken ook wel te vinden maar tot en aanbeet komt het niet.
Op dieper water zie je eigenlijk geen aasvis, zou dat te maken hebben met dat ingeladen zout water.
Wat wel frappant is dat we voor Hellevoet tot aan Vogeleiland en aan de overkant de vis hoog zien liggen als we monitoren naar dieper water. We willen weten waar ze zitten en wat we fout doen. Zal namelijk heel belangrijk worden in de toekomst als het Haringvliet zouter gaat orden. Zou dat te maken hebben met de testen van Rijkswaterstaat die de sluizen vorige week onder de wedstrijd en daar was ik dus niet zo blij mee open hebben gezet. Om te zien hoever het zoute water het Haringvliet in zou trekken. Zout water is zwaarder dus dat zou het antwoord kunnen zijn. Die vissen zijn helemaal van slag de eerste keer een zoute smoel. Dat zal wennen zijn dus of achter uit in het delta gebied richting Hollands Diep of blijven en overleven in de boven lagen waar het het zoets (freshwater) is.
Op het scherm zie je alle vissen meer dan half water en niets boven de bodem.
Dus zo zoeken we en de predators die er zijn liggen gewoon stil rond om het aasvis en pakken zonder enige moeite er zo af en toe eentje tussen uit. Je moet echt een concurrent naar beneden laten zakken wil je een aanbeet kunnen forceren. En dat is moeilijk om je grote shad op het goede moment voor zo’n niet hongerige vis maar die een snack komt halen uit de school aasvissen te foppen.
Ulf wordt er ook gek van.
Er is zoveel vis op het Haringvliet lijkt dat dit de broedkamer wordt voor het delta gebied en we zijn hier eindpunt naar zee. Ik weet nog wel een tien jaar geleden als er echt water moest worden geloosd dan lag het strand buiten de Haringvlietdam vol met dikke snoekbaarzen. Die je nu graag zou willen vangen aan je hengel. Een tachtiger was een dreumes. Dat zie je niet meer.
Dat is wel weer raar met onze waterkennis.
Wat we wel raar vinden is dat als we monitoren richting de Haringvlietdam de vis naar de bodem verschuift en ook in de diepe gedeelten. Vreten doen ze nog steeds niet zo af en toe pakken ze en prooi uit de vele grote scholen aasvissen. Dat zie duidelijk de vissen duiken in de school aasvissen binnen en laten zich weer onder de school hangen. Je zou denken naar de Dam toe dat de vis hoger zal gaan liggen. Zout water is immers zwaarder dan zoet water en al in die gaten blijven liggen. Maar niets is minder waar de vissen, aasvis als predators liggen duidelijk dieper tot op de bodem. Ne weten we het helemaal niet meer maar ze doen het in ieder geval niet op ons kunstaas. We kinnen ze niet trickeren. Maar de dat wat we vandaag opsteken dat slaan het allemaal op.
En dan moeten we wel lachen om de situatie.
We zien wat gasten tobben langs een afscheiding van Rijkswaterstaat voor de Dam. Met de hand trekken ze zich op van bal naar bal aan het touw. Das zwaar kan ik je verzekeren. Als ze over het touw belanden door de wind of een fout zitten ze zo op zee door de sluizen heen. De stroom is er niet echt dus ze hebben geluk. We zien geen motor achter de rubberboot en we begrijpen dat ze die kwijt zijn. Verstaan kunnen we ze niet maar in eerste instantie denken we dat ze na een paar biertjes het verkeerde sop hebben gekozen. Niets is minder waar de taal konden we niet maar met hand gebaren weten we te ontcijferen dat ze graag naar hun schip terug willen. Maar dat hadden we wel begrepen.
We werden wel netjes bedankt.
Die hebben thuis weer wat te vertellen en dan zie je hoeveel mensen er aan board zijn van zo’n schip. Heb ik me ook al eens op verkeken. Moest een pasfoto’s maken op een containerschip in de Rotterdamse haven. Die kwam aan en binnen 24 uur zou die gelost worden. Of ik in die tijd van alle bemanning leden een pasfoto kon maken. Lijkt me een makkie maar ik kwam aan board en heb m’n studio opgebouwd naast de keuken. Dacht zit ik goed maar die borden met vissenkoppen en rijst zal ik nooit meer vergeten. Daar heb ik niets gegeten. Heb daar heel de dag gestaan want uit bijvoorbeeld de machine kamer maar ook vanuit boven de controle kamers konden ze natuurlijk allemaal niet tegelijkertijd naar de ingeproviseerde fotostudio. Ik wist niet dat er zoveel mensen aan boord waren van zo’n vrachtschip.
We gaan weer trollend terug om de vis te vinden die wel wil toehappen.
We proberen half water nog voor de Dam en de gele boei maar overal hetzelfde beeld. Heel, heel veel vis maar geen enkele aanbeet welke techniek we ook gebruiken. Dan maar trollend richting Hellevoet onder de overkant op drie tot vijf meter net voor de plantengroei. Hopend op een nieuwsgierige baars of snoek en wie weet en mooie glasoog.
Ongelofelijk wat een vis is er op het Haringvliet.
Zoals te zien is op de Lowrance als we ons naar dieper water laten afzakken want we nokken ermee. Er wordt gejaagd in de scholen vis waarschijnlijk zijn dat baarzen maar werpend of trollend er door heen met van alles aan de spelt wat we kunnen vinden om er geen eentje vangen. En onder die aasmassa zie je duidelijk dat snoekbaarzen er ook hun kostje er van af snoepen vanaf onder af. En misschien zit er wel een dikke snoek tussen aan de heftige reactie ‘s op het beeldscherm te zien. Mooi hoor al die techniek. Nu weet je dat ze er zijn maar vang je ze nog niet. Heel spannend hoor je laat je shad zakken en zie em op de monitor, ze snuffelen er even aan en dat voel je. Vroeger dacht je dat er een witvis tegen je lijn aan zwom maar nu weet je beter. Maar nu zie je het en dan zwemt hij rustig weer of de school vissen in om daar een snack te halen of weg issie. Dan laat je e’m zakken onder de school aasvis en breng de shad zo dicht mogelijk en heel rustig bij die grote vissen. Dat hij niet te missen is maar ze kijken er naar als je geluk heb dan tikken ze em ff aan en lachen je uit. Vroeger dacht je dat je een pet dag had en dat je ze niet kon vinden vandaag. Morgen weer een dag maar nu vreet het aan je en slaap je slecht. Wat doe ik verkeerd.
We kunnen het niet laten hier toch nog ff proberen.
Maar net voor donker varen we de haven binnen na toch nog eventjes de kant van Hellevoet uitgevist te hebben tegen beter weten in. Je heb van die dagen en die zullen best leerzaam zijn maar ik ben er niet kapot van. Zoveel vis gevonden en er niet eentje kunnen vangen. Ik drink nog een duits vruchtensapje want morgen zie ik Ulf niet meer. Die vertrekt heel vroeg naar huis. Die moet wat werk inhalen als je twee weken bent weg gewest. En ik , ik kan er nog niet over uit van vandaag en eigenlijk van heel de wek. Wel vis vinden en ze niet kunnen vangen. De eerstkomende dagen gaat het hard waaien maar na het week-end dan ben ik er weer. Is de aasvis weer en dikke centimeter gegroeid en lijkt dat meer op onze aasvis. Nieuwe kansen dus voor de BassBuster. Het blijft dus vissen en geen vangen.
Freek, moet ik duikuitrusting maar bij jou paraat laten staan….
–
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/07/DSCN5530.bew_.Wp2_.jpg679906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2017-06-29 15:55:002023-07-22 15:57:06Nog even met Ulf op pad
We zijn ruim op tijd in de haven om ons te melden.
Tuurlijk we zijn er weer voor zevenen in de haven op donderdag 22 juni 2017. John heeft de broodjes weer gesmeerd en het dubbele van gister. We moet ook nog wat cola halen. Ik weet het niet maar na de halve Lidl te hebben ingeslagen vanmorgen hebben we proviand voor twee weken voor een heel bataljon. Ergste van alles ze hebben er geen cola dus vet crisis in de boot. En de andere winkels zijn zo vroeg nog niet open.
Het is nog vroeg en het water is als een spiegel. Bloedheet, veel licht vandaag je kijkt zo twee meter naar beneden en zie je luwer al van verre aankomen. Dus dat zal moeilijk worden vandaag. De vissen zien ons eerder dan wij hen en als je ze ziet dan gaan ze als een speer er van door een stof wolk achterlatend. Maar dat is later nu ons melden voor de controle en de kapiteins briefing
Alles is nog rustig in de Vesting van Hellevoetsluis.
We zijn natuurlijk weer ruim op tijd voor de boot controle en de kapiteins briefing. De app werkt nog steeds niet lekker want vandaag is er geen internet op het complex hoor ik van John. Dat werkt niet mee Hellevoetsluis en men is naarstig op zoek waar wel. Marianne is er druk mee en heel, heel veel respect voor haar. Je schoonvader gisteren overleden en de show must go on. Natuurlijk geld het zelfde voor Ross. Op de kapiteinsdinner voor aanvang vertelde Ross dat net zijn vader net was overleden. Kan je vertellen dat heel de zaal dicht klapte. Het was even muis stil.
Nu nog rustig.
Vandaag gaat John naar de Kapiteins briefing. Sowieso kan hij beter engels en hij moet de telefoon bedienen om de vangsten door te geven. Dat is zijn taak zoals we hebben afgesproken van te voren. Dus ook de elektromotor laten zakken op de stek want zeker de laatste dag was dat belangrijk. Je ziet je vis spot als je aankomt maar met die wind en stroming ben je zo verlijerd en je vind de spot nooit meer. Ik zal de boot op de goede stekken proberen te lanceren en em daar houden, hem op de stek zo goed mogelijk passioneren, een route uitstippelen op de taluds, of gewoon ankeren op de MinnKota en proberen tegelijkertijd ook te vissen.
Nee de app werkt nog niet.
Dat dan weer wel dan moet Guus ook het naatje van de kous weten. Zo ken ik em weer.
Mario is er natuurlijk ook weer elke ochtend om zijn meissie succes te wensen.
Mirabel en Jan Boomsma liggen naast ons. Tot nu toe doen die het beter dan dat wij presteren door pelagisch dus op half water te vissen. Maar we gaan ons best doen vandaag. Heb er best geloof in het kan toch niet zo zijn dat als ze er gewoon zijn we twee dagen niets vangen.
Iedereen is er weer klaar voor. De ene heeft gisteren wel vis gevangen en moet nu op zijn stekken de rust zien te vinden om er weer zijn quotum te vangen en wie een slechtere dag had hoopt op meer.
We zijn er klaar voor het kan nooit slechter zijn als gister en daar valt een druk van onze schouders af. Ik hoop dat dat zal helpen vandaag. We houden ons aan ons plan eerst naar het Hoornse Hoofd en dan als het tegenvalt dan gaan we sneller na een uurtje het spui of naar Den Bommel en de overkant van Hellevoet. We verkassen dus sneller dan gisteren.
Plaatjes van Wim Arkenbout.
Bedankt weer voor de foto’s en je aanwezigheid. Was je deze keer, vandaag maar net op tijd op het puntje. We zagen je fietsen over de Westdijk. We vinden je support geweldig.
En nu maar hopen dat dat beter uit pakt. Je bent afhankelijk of er een plekkie vrij is op je stek waar je naar toe gaat en dat is wedstrijdvissen. Je verlaat je stek en gelijk komt er iemand op jou stekkie zitten. Alle deelnemers weten de hot spots op het Haringvliet daar waar de predators zich graag op houden. Spannend is dat natuurlijk wel. Het gebeurt dat we weg varen en dan naast ons de boot die er al net zo lang lag vangt dan een vis. Maar jouw plekkie is dan al ingenomen. Soms heel frustrerend dus
Het weer is weer perfect een lichte kabel en een heerlijke temperatuur. Zo nu en dan bewolkt het kan eigenlijk niet beter. Nu moet de vis er nog zin an hebben. We veranderen niet van tactiek en beginnen weer bij het Hoornse Hooft. Naast ons liggen weer Markku Tiusanen de kampioenen van vorig jaar maar nu aan de linkerkant van de eerste strekdam en ik schuif hem er brutaal weer tussen. Bij de tweede strekdam liggen al twee bootjes werpent te vissen op baars. Maar na een dik uur vertrekken de bootjes aan de rechterkant. Dat is geen goed teken de baars is er dus niet tegen de glooiing van het talud. Als even later de linkerkant ook vrij komt na een harde klap. Ik denk nog dat ze averij hebben omdat ze met z’n tweeën voor in zitten te puzzelen en wel heel dicht op de kant zitten. Maar ze varen langzaam weg en hebben wij het rijk helemaal voor ons zelf en kunnen lekkere lange driften maken. En even later zie ik half water een mooie vis en instinctief gaat de shad van twaalf boven de school aasvis vandaan naar vijf meter en ik kan em maar net stil laten hangen en Rammm ik krijg er toch een beuk op heerlijk gevoel tot in de schouder.
Die is alvast in de pocket.
En waar er eentje is zijn er meer zou je denken maar tussen al die ballen aasvis kan ik ze niet meer vinden. Of ze liggen echt plat op de bodem uit te buiken of half water is er geen enkele interesse voor mijn kunstaas. Er is ook zoveel speltaas aanwezig en het eerste broed gaat al richting de zes centimeter dus het Roofblei seizoen gaat ook beginnen. Daar hebben we nu niets aan er is zoveel te vreten dat kunstaas ze niet kan trickeren.
Overal het zelfde beeld bij de wierbedden wel luie volgers maar geen aanbeten met dat warme weer.
We vetrekken naar de overkant en vissen vanaf de Stellendam, de Baak naar Middelharnis tot aan Den Bommel alle stekken minutieus uit. Bij Den Bommel krijgen we echt dikke baarzen als volgers en ik krijg hier tenminste nog een tik op m’n spinnerbait. John ziet de grootste snoek die die ooit heeft gezien voorbij laveren. Hij heeft een grote witte vlek tussen z’n kieuwen net achter zijn kop maar toont geen enkele interesse in onze aangeboden kunstaas en we zien hem langzaam uit beeld verdwijnen majestueus half water tussen de planten verdwijnen. We zitten nu in de dubbele cijfers als gisteren maar of we hierdoor van de laatste plaats kunnen overdragen. Ik betwijfel het.
