Als het zulk weer is als vandaag dan kunnen we ook naar buiten gaan opper ik dan en Joop ziet het gelijk helemaal zitten. De makrelen recepten komen allemaal voorbij. Gebakken in de pan, in de olie, gerookt, gestoomd,  gefrituurd, in het zuur. Als we Joop moeten geloven komt er nog heel wat werk na het vissen. Ik zeg zo langs de neus weg zullen we ze eerst eens proberen te vinden want zo vet is het niet. Dat hebben we vorige week gezien. Geen enkel makreel kunnen vinden. Wel van horen zeggen dat ze er zijn maar ze zelf vangen is andere koek.

Maar dinsdag ochtend moet Joop afbellen. Hij heeft kramp gehad vannacht en nu is er een spier die niet naar behoren werkt. Hij verrekt van de pijn en kan niet lopen of zitten. En dat is lastig in een boot op zee. Want dat gaat het worden met Bfr 1-3 ZW. Achteraf kan hij nog beter Oost zijn want wat een vervelende lange golven waren het samen met opkomend water. Zeker niet het beste tij want er staat maar één andere boot trailer geparkeerd. Hebben we deze kant dus voor ons zelf.

Terwijl we weg varen komt er toch nog een andere vissersbootje uit de sluis vanaf het Haringvliet. Die zien we op de platvis voor de oude vuurtoren in het gaatje van veertien meter geankerd liggen zonder zwarte bal overigens. Link hoor want we zien zeven vis trawlers langs de rand van zeven meter hun trek doen. De trailer vissen op platvis tussen de vijf en zeven meter. Wij gaan naar iets dieper en nemen de rand naar tien meter. Echt geloof is er niet maar we geven het een kans. Na de lunch gaan we naar de Blokendam.

Maar als we in de middag bij de blokken aan komen weten we niet wat we zien. Vandaar geen trailers  bij de helling. Op twee meter staat er een staande wand langs heel de blokkendam. We kunnen het niet geloven. Hoor Arie nooit vloeken maar wat ik nu voor in de boot hoor kan ik beter niet vertalen. De Zeebaarzen beginnen scholen te vormen om weer naar het zuiden te vertrekken. Er zullen weer kleintjes achterblijven maar de mooie vissen gaan vertrekken. Zo de netten in van de beroepsvisser. Wat een zonde is dat toch en wij mogen er niet meer mee nemen. Jammer hoor want na zo’n dag één of twee vissen mee nemen ze zijn ook zo lekker hoort ook een beetje bij het vissen op zee. Maar nu moet je toezien dat je visdak naar de kl@#$te isen alles wordt weg gevangen door die netten. Die komen volgend jaar niet meer terug. En zo wordt het steeds moeilijker een beetje formaat zeebaars te vangen als recreant.

We gaan er maar trollend langs eens kijken os er ergens nog tot aan de blokken gevist kan worden en terwijl we op weg gaan komt er nog een visbootje aan. Er kan nog maar net een knikje af terwijl we goedendag zeggen en we hebben het er zo over dat die man best een gezellige kerel zal zijn. Lekker een dag op zee met je hobby bezig zijn en er kan maar net een knikje vanaf.  Ik denk dat die hengels camouflage zijn want hij begint die netten op te halen. We zijn met stomheid sprakeloos . We varen maar richting helikopter platform eens zien of we daar kunnen vissen. We hebben niet voor niets €50,- benzine verstookt voor een gezellige dag vissen.

Maar de netten staan helemaal tot aan het eind. Behalve in het stukje in de inham waar geen water staat. Nog even in de kom kijken maar daar ligt er ook eentje uit te rusten van het netten plaatsen. Heel de visdag naar de gallemiezen.

Maar ook aan deze kant is alles afgezet met netten. Wie weet het verschil tussen rode en witte drijvers. Is dat het begin of eind, het soort staande wand of zijn die kleuren alleen herkenning voor de beroepsvisser. In iedergeval rond het platform kan er met kunstaas geworpen worden en terwijl ik eigenlijk lusteloos nog wat zit te drinken in m’n stoel krijgt Arie op zijn eerste worp een verschrikkelijke beuk op zijn hengel te verwerken. Zal het dan toch nog zo’n dag worden.

Ik ben gelijk wakker en ook ik bewerk dit kleine stukje blokken. Pluggen in alle kleuren en maten, en dito shads maar het blijft bij die ene aanbeet. En na een uurtje hebben we het wel gezien hier. Wat is dat balen zover varen en dan dit.

Ik ben gelijk wakker en ook ik bewerk dit kleine stukje blokken. Pluggen in alle kleuren en maten, en dito shads maar het blijft bij die ene aanbeet. En na een uurtje hebben we het wel gezien hier. Wat is dat balen zover varen en dan dit.

Eerst een stukje meevaren is de rij. Ver van te voren duidelijk maken welke route je neemt en het grootste gat kiezen tussen die grote jongens. Dan zo snel mogelijk naar de andere kant. Want van dichtbij ziet het er angstaanjagend uit die diepe golf wat zo’n boeg maakt met die snelheid. Zolang wij de raampjes van de stuurlui zien moeten ze ons ook kunnen zien lijkt me. Veiligheid voor alles op het water.

Aan deze kant is die beroepsvisser nog steeds bezig zijn netten binnen te halen. Zo te zien is die nog wel even bezig dat lukt hem nooit in één dag naar het einde.

We komen onze verkenner ook weer tegen. Nu is hij wat schoner en zien op de achterkant tekst van  rijkswaterstaat staan. Wat het diet we hebben geen idee maar het is dus geen smokkel route. We zien drie boten van de reddingsbrigade waarvan er eentje wordt gesleept. Dat zal niet meevallen in die rare lange golf met zo’n kort touwtje.

Dat wordt een gebakken visje eten maar alles is dicht op Stellendamse buitenhaven om half zes. Dan is er altijd nog de Stelle in de binnen haven. Je moet geen haast hebben maar de kwaliteit is tegenwoordig prima.

Slang op de motor, niet vergeten het onder ruim twee keer laten vollopen en weer leeg laten spuiten door de bilge pomp. De boot afspuiten want je ziet volgende week zo waar je iets bent vergeten. Dat zout doet z’n werk wel. Was vandaag een waardeloze visdag verpest door die staande wanden. De dag was mooi weer en we balen dat we niet het Haringvliet zijn op gegaan. Maar weet je alles van te voren. We hebben al zo vaak gehad dat we slecht vingen op het binnen water en we terug naar huis reden en tegen elkaar zeiden. Nu met deze wind was het weer om naar buiten te gaan. Laten we zeggen nog altijd beter dan een goede dag op je werk..

Als dan je maatje komt vragen hoe het is geweest zonder hem. Mijn lieve vriendinnetje haar nieuwe outfit voor een avondje uit laat zien dan is alles vergeten van vandaag. Want wat was het vissen slecht buiten de fijne dag met je maatje op het water. Doen we snel nog een keertje over. Het blijft vissen anders hadden ze het wel vangen genaamd.

Alles is zo goed als klaar voor de WPC 2018. Als ik bij Marco ben 31 mei 2018 omdat de MinnKota backtroller teveel herrie maakt en ik 3 nieuwe lithium accu’s heb aangeschaft voor de 36V front troller. Marco gelijk ook de Onix update want ik zie dat op de andere boten de lijnen van de diepte dus richels veel nauwkeuriger zijn als op mijn scherm. Van de vier accu die ik over heb neem ik twee beste mee eentje als reserve voor de lier en eentje doet nog z’n werk voor de Hummingbirds aan board

Maar als John komt ben ik er al eentje kwijt voor zijn motorhome. We zijn er klaar voor om de WPC te vissen maar alles loopt niet zo lekker. De eerste dag zijn we nog net op tijd voor de briefing. Clinten de zoon van John heeft vanmorgen vroeg om vijf uur een scooter ongeval gehad en ligt met op drie plaatsen gebroken kaak, dito vingers waarvan eentje mist hij een stukje met nodige schaafwonden te wachten op operatie in het ziekenhuis in Amersfoort. Dat begin niet lekker kan ik je zeggen. We zijn er niet helemaal bij vandaag. Als hij uit de operatie kamer komt en naar de recovery kamer gaat vertrekt John gelijk om er bij te zijn als hij wakker wordt. Hij heeft Clinten bijna konstand aan zijn oor hangen want alles loopt uit. Uiteindelijk wordt dat ‘s avonds laat pas wanneer hij geopereerd kan worden. Nog met de Engelse tijd op z’n horloge en al die perikelen haalt hij wat tijden door elkaar zijn we ook nog eens te laat binnen. Wat we hebben gevangen telt niet meer mee. Leker belangrijk … op dat moment.

Maar die Hummingbird geeft eind van de dag het signaal af dat hij te weinig stroom gaat krijgen. Verdorie dan is die accu dus niet goed genoeg om alle 12V te kunnen behappen. Dat gebeurde wel vaker en na een half uur komt het logo en gaat hij vanzelf uit. Hij heeft beduidend meer stroom nodig want de twee 998CX doen het dan nog de rest van de dag. Zo ook nu op een gegeven moment geen kontakt meer met de Onix geen vuiltje aan de lucht dacht ik. Maar dag twee krijg ik bij opstarten het logo etc. te zien maar hij stopt dan met een grijs scherm. Niets meer mee te beginnen. Om me heen weten de Hummingbirds gebruiker het ook niet. Gary Palmer de pro staffer van Hummingbird in Engeland kan me niet helpen op dit moment want zit in de organisatie en zegt wel hoe ik alles moet herstarten en dan moet het goed komen. Volgens Marco met een volle batterij moet na resetten en opstarten hij zelf weer in de fabrieks mode komen maar dat werkt ook niet.

Je raad het al we gaan zonder goede technautische begeleiding de tweede dag in. John is kapot helemaal versleten. Eergisteren vanaf vijf uur op en 24 uur op de been, gelukkig een rustdag en heeft vanmorgen ook een paar uurtje kunnen slapen. Nee de wedstrijd zijn we alang vergeten.

Eergisteren vanaf vijf uur op en 24 uur op de been, gelukkig een rustdag en heeft vanmorgen ook een paar uurtje kunnen slapen. Nee de wedstrijd zijn we allang vergeten.

We hebben dus wat te doen vanavond en tot laat wordt er gesleuteld. John is naar het ziekenhuis in Amersfoort en moet de rest van de familie bijstaan. Die zal vannacht laat weer thuis komen. Alles gaat weer open om er een vierde Zenith bij te zetten. Werkt dat niet dan zal het volledig aan de onix de  Hummingbird liggen en moet die naar Marco toe of hij em kan repareren.

Voor de zekerheid toch maar een vierde Lithium accu erbij gezet. Die zal langer een constante stroom leveren dan de oude tractie accu’s. Ik wil toch nog de derde dag en laatste dag wat aan onze vangsten kunnen doen om niet als laatste te eindigen.

Maar de Onix 8IS geeft niet thuis. Wat een pech. Weer een verloren dag op het water. Op m’n stekken kom ik steeds de hoge geklasseerden tegen maar we kunnen niet precies vissen.

Ik geef de Onix af bij Marco op 21 juni als ik uitgenodigd mag gaan vissen op de Nieuwkoopse plassen. Eens zien wat hij er mee kan doen maar na een week sleutelen met kaartjes en updates vanuit Amerika in samenwerking met Technautic kunnen ze niet in de software van de Onix komen. Gaat nog een weekje over heen omdat Technautic het zelf wil proberen maar hij moet opgestuurd worden naar Amerika. En ik krijg na enige tijd te horen dat er niet meer aan gedaan kan worden. Een apparaat van 4000,- die als de stroom uitvalt het niet meer doet. En ik voel al dat er iets niet klopt want ze willen ook geen andere Onix 8 meer opsturen als coulance regeling. We hebben het over een apparaat van nog geen drie jaar oud. 10-07-2015 aangeschaft en 13-06-2018 kapt hij er mee. Ik begrijp uit het verhaal van Marco dat die echt zijn best heeft gedaan voor me. Heb er eenentwintig keer mee gevist dus dat is een dure afschrijving.

Wat er vanuit Amerika geregeld kan worden is dat ik voor €1025,- een Solix 10 SI kan kopen zeggen ze bij de importeur in Nederland Technautic. Dat is wel een hele mooie update. Ik kan niet anders natuurlijk en moet wel. Tis net of dat je een hele mooie auto krijgt die je net in de prak hebt gereden en de kleur niet mag uit kiezen. Ik hoop wel dat ik niet mijn netwerk kabels moet vernieuwen en hem zo op de plaats kan installeren van die Onix. Nee ik ben blij met m’n nieuwe aanwinst maar denk toch aan een groter scherm. Maar eens praten met Technautic. Misschien willen ze een stikker op m’n boot plakken…..

Conclusie: dat een apparaat van €4000,- na een stroom storing of te weinig stroom uitvalt en dan kapot is kan er bij mij niet in. Altijd gaf hij de melding met een piepje te weinig stroom en dan sloot hij zelf af na een half uurtje. Of dit komt door de up-date van Navionics zullen we nooit weten. Er staan bij mij op de zaak tientallen Mac’s, RAID systemen en opslag te draaien sommige met een SmartAPC een grote batterij die alles netjes afsluit en de prijzen van die PC’s  liggen ook rond dit bedrag en hoger. Daarbij is dit ook wel gebeurt dat er eentje plotseling is uitgevallen zonder af te sluiten. Was nooit geen probleem. Als zoiets met je Wasmachine, droger, TV of airco zou gebeuren dan weet ik niet of er zo zou worden gereageerd. Dus Humminbirds gebruikers een goeie tip van de BassBuster sluit zelf je fishfinder uit als hij begint te miepen euuuhe piepen

Conclusion: that a device of € 4000, – after a power failure or too little power fails and then is broken I can not. He always gave the message with a beep too little power and then he closed himself after half an hour. Whether this is due to the up-date of Navionics we will never know. There are dozens of Macs, RAID systems and storage to run on the case some with a SmartAPC a large battery that everything neatly shut down and the prices of those PCs are also around this amount and higher. In addition, this also happens that one suddenly has failed without shutting down. Was never a problem. If something like this happens to your washing machine, dryer, TV or air-conditioning then I do not know if this would be the answer. So Humminbirds users a good tip of the BassBuster itself excludes your fishfinder as he begins to sneak euuuhe beeping

Fazit: dass ein Gerät von € 4000, – nach einem Stromausfall oder zu wenig Strom ausfällt und dann kaputt geht kann ich nicht. Er gab der Nachricht immer zu wenig Piepston und dann schloss er sich nach einer halben Stunde. Ob dies aufgrund der Aktualisierung von Navionics der Fall ist, werden wir nie erfahren. Es gibt Dutzende von Macs, RAID-Systemen und Speicher auf dem Gehäuse einige mit einem SmartAPC eine große Batterie, die alles ordentlich heruntergefahren und die Preise dieser PCs sind auch um diesen Betrag und höher. Dazu kommt es auch, dass man plötzlich gescheitert ist, ohne herunterzufahren. War nie ein Problem. Wenn so etwas in Ihrer Waschmaschine, Trockner, TV oder Klimaanlage passiert, dann weiß ich nicht, ob dies die Antwort wäre. Damit Humminbirds User einen guten Tipp vom BassBuster selbst ausschließen können, schaltet sich Ihr Fishfinder aus, als er anfängt, eule Piepen zu schleichen

We besluiten om maandag 16 juli 2018 te proberen een roofblei te vangen. Die kent Wim niet laat staan van dichtbij gezien. Maar met die lage waterstand door de droogte het heeft immers al weken niet fatsoenlijk geregend dus zal dat nog een hele klus gaan worden. Het mooiste is als het in ieder geval een beetje stroomt.

We willen er vroeg op uit met die warmte maar daardoor wordt het ook ‘s avonds laat en als je dan de wekker niet zet wordt het geen vijf uur op. W&W zijn in complete duisternis slapen in de slaapkamer niet gewend met die rol luiken en dikke gordijnen. Wilma vont het raar dat ze evenveel zag met je ogen dicht als open. Lekker koel dus we worden wakker als buiten het zonnetje al schijnt.  Als ik dan aan Wim laat zien het verschil van systemen bij het feederen en method vissen zijn we zo al een eind op weg naar de middag. We nemen geen broodjes mee besluiten we die eten we maar thuis. Kunnen altijd in de middag naar de snackbar in Middelharnis, zuid Beijerland of Stellendam dus zitten we alsnog om tien uur te ontbijten.

En traileren we een uurtje voor de middag. We hebben alle tijd van de wereld dus trollen we langs de zeedijk langs Oudehoorn richting het Spui.  Op het spui vertoeven we een paar uurtjes. Ik krijg vier vijf voorzichtige tikken en de tweede is een verschrikkelijke dreun waarbij de hengel bijna dubbel slaat en niet hebben steeds op het zelfde stuk. Heel veel wisselen en steeds met een ander stukje kunstaas een tikkie en niets meer bij de volgende worp. Ze zijn er dus wel. Shads, Asps, Chubby’s, RippinRaps, AroshiVibes, DayoRatels, MiniMinnows, CultivaFs, ShallowWobblers, TWIronClaw, Salmo’s, Spinners, SavaGears, Poppers, sbirolino’s met vliegen dat alles in alle kleuren en maten tot 9cm. Zo af en toe bij de eerste worp een lichte touch soms best wel een harde tik maar haal hem er maar af een tweede keer gebeurt niet meer. Hoe bestaat het en als je zelf langs zo’n dreg aait dan zit die vast in je vingers. Of erger..

Het is heerlijk vertoeven op het water en na een klein uurtje we drijven af richting Oude Maas. Doen verschillende goede stekken aan door middel van de MinnKota, de elektromotor blijven we daar even hangen. Maar nee we kunnen niets trickeren. De water temperatuur is 29 graden en de wind draait van west naar oost. Allemaal niet in ons voordeel. Op het Haringvliet zagen we al scholen witvis met passief de predators er om heen. Niet tot een aanbeet te verlijden maar hier op het Spui waar het in ieder geval stroomt doen ze het ook niet. Een dreumes moet de dag redden van een vis vangen dan. Want het is heerlijk op het water. Zo nu en dan is het niet erg naar een andere stek varen vol gas. Heerlijk koel in je t-shirtje en een natte pet op je knar.

Het was een heerlijke dag als vrienden onder elkaar en als je elkaar al een paar jaar kent valt er nooit geen “stilte”. Wat vissen aan board is het enigste wat er mis was vandaag. Terug nog even de stekken af gevist op het Haringvliet maar scholen kleine aasvis is er genoeg te vinden.

Maar die gestreepte rakkers baars, de tampoens van de lage landen Rfb, vadertje glasoog snoekbaars, of eventueel zo’n groene rakker de snoek gaven niet thuis vandaag. Ach je kan ook gewoon heel de dag gaan werken, buffelen met deze temperaturen en dan is dit eer redelijk goed alternatief….

Reactie’s

Hoi Freek,

Zaak <info@vakfotografiewimstad.nl>

Aan: Info Bassbuster <info@bassbuster.nl>

Re: Waren leuke dagen

18 juli 2018 21:15

Fantastisch leuk verhaal!  Goed geschreven! Hartstikke bedankt voor de top dagen en gauw weer tot ziens 😂👍👌

Outlook voor Android downloaden

–

Zaak <info@vakfotografiewimstad.nl>

Aan: Info Bassbuster <info@bassbuster.nl>

Re: Waren leuke dagen

18 juli 2018 21:20

Geef Henny een Big Hug en namens mein meissie;  het was top gezellig! Ik heb Sander gebeld over je site. Ik heb de nodige info voor je. Morgen ga ik met Hans vissen op de Reeuwijkseplassen; bootje gehuurd.  Houdoe😂

Outlook voor Android downloaden

–

Ik ben weer op uitnodiging een week vissen in Engeland en Wales bij John. Hij pikt me 25 april 2023 op in Manchester en een drie kwartier later zijn we in Chester. De reis naar Schiphol vanuit Hellevoetsluis en de controles duurt net zo lang als de vlucht en naar Chester. Daar loop je zo door naar de uitgang. Zeker met die automatische controle aan beide kanten maar in Nederland zijn dan weer de helft van die poortje die niet worden gebruikt en sta je daar weer lang in de rij te wachten.

Het weer 28 april 2023 in Noord Britain is koud, erg nat en harde wind daar in de bergen en de regen blijft daardoor  dan ook hangen. En door dit weer op onze noordelijke stekkie de forellen tussen de bergen moet we uitwijken naar die karper putjes hier in de buurt willen we buiten lekker vissen. Tussen de buien door is het steeds een paar uur redelijk vooral al de zon doorbreekt en zit je daar prima

Chester Lakes is het dichts bij en in een kwartiertje aan te rijden. Jules brengt ons weg dan kan ze met de auto de stad in en heel belangrijk maakt ze vanavond wat lekker klaar. Omdat we niet met de bootje het water op konden bij John op het waterreservoir moeten we wat anders verzinnen en dan kom je al snel op al die viswatertjes in de buurt.

Maar het is er druk op de zondagmiddag en vinden nog net een plekkie tussen al het geweld. Veel te druk horen we ook van de andere vissers zo druk heb ik het hier nog niet gezien verteld een Londenaar die met z’n vrouw een tentje heeft opgezet en blijft overnachten. We krijgen een blik zoete maïs van em zodat we z’n voerplek kunnen onderhouden. Hij gaat vanavond er pas vissen als het wat rustiger wordt. Gelijk heeft hij want wij vangen er niets maar zitten wel heerlijk in het zonnetje uit de wind.

Volgende dag 29 april 2023 zoeken we een andere vijver. John weet er nog wel eentje. Eigenlijk allemaal hetzelfde die vijvers de één wat groter en begroeit dan de andere en de laatste Hampton Springs Lakes was wel heel erg moeilijk watertje. Die vissen weten het wel en kennen de klappen van de haak. Heel specifiek vissen dus met elastiek en de vaste stok. Dobbertjes van een gram vinden ze al zwaar.

Natuurlijk als die gasten een weekje Nederland boeken hebben ze een wereldtijd. Voor een vergunning te kopen van 35,00 euries kan je overal vissen als witvisser en brasems, voorns, windes vangen zoveel je wild van formaten waar ze aan de overkant op dat eiland alleen maar van kunnen dromen. Dat heb ik wel gezien. Terwijl het net als in Nederland de grootste sport qua leden aantal.

De eigenaar kent John nog en of dat een goed teken is weet ik niet. Je mag niet drijvend vissen. Als ze maar ruiken dat je dat doet staan ze bij je. De eigenaar kan zijn vergunning kwijt raken ze zijn er als de dood dat er en vogel wordt gevangen. Hoor van John wel dat hij vorig jaar fluitend voorbij kwam met een geweer over z’n schouder. Hoorde twee knallen en even later sjokt hij weer langs met twee ganzen over zijn schouder, Dat mag dan weer wel op je eigen land. Rare gasten die Engelsen hahaha zou Oblix zeggen.

Maar als ik begin met brood vlokken te water te gooien die langzaam zinken heb ik in een mum van tijd de vissen aan het azen en vooral die even blijven drijven die worden binnen geslurpt. Zelf hele boterhammen verdwijnen in de diepte. Maar je kan je haakie op dat brood plakken met een elastiekje of er helemaal in verbergen. Deze blijft over op het oppervlak tussen een half brood aan stukken. Om helemaal krankjorum van te worden hoe zien ze het. Hoezo dresseur water.

En dan op de terugweg gaat het dan eindelijk gebeuren. Jippppeeyie we eten Fish & Chips. Na dagen zeuren eindelijk deze kost. Op maandag is de shop waar we het altijd halen dicht maar dit keer stinkt het me niks dan maar uit een Chinese tent. Ik ben er gek op maar John gruwelt er van. Die vis valt nog wel mee zo één keer per jaar maar die frietjes vindt hij een ergernis. Hij wil alleen maar MC frietjes. Dat is niet mijn favoriet dus vandaag graag een dubbele portie voor de jarige deze week.

Vandaag eerst weer brood halen voordat de middag sessie weer begint. Ik vindt die winkeltjes fantastisch. Al zit er een nieuwe keten in je ziet zo dat je in GB bent.

Hannah komt deze week bij paps logeren en gaat natuurlijk ook mee vissen. Jaja Johnnie is trots op z’n kroost en voorspelt al heel de week dat we er uit worden gevist door zijn meissie. Dan is het natuurlijk eerst weer verser dan vers brood kopen maar nu gaan er toch vandaag 1 mei 2018 heel andere dingen in het winkelkarretje als dat we met z’n tweeën zijn. Hannah weet wat lekker is hier in de schappen. Je gooit je inkopen op een scanner, al je losgeld in een bakje en klaar is kees je bonnetje en teveel klein geld ligt in een laatje. Dat gaat een stuk vlugger als bij onze groot grutters.

Wacht ff m’n haar zit niet goed, stomme bril af, en ik zit weer met die rare laarzen maar ik vang wel de enigste karper vanmiddag dus vanavond moeten de heren afwassen…

We zitten er dus al ff en de ene brasem na de andere wordt gehaakt en terug gegooid. Als we dan moeten betalen bij de eigenaresse blijkt dertig centimeter best groot te zijn. We hebben het maar niet over het Haringvliet. Wat een moeilijk vissen is het hier en heel specifiek. Moet ook wel want in deze putjes zitten ze dagelijks te vissen. Zie ons Land van Paling, hulde aan het HSV Voornse Kanaal daar waar je vorig jaar de karpertjes makkelijk ving moet je toch nu meer je best doen. Het zal ook daar steeds moeilijker worden. Hier zitten ze met mini en wij nu nog met 6mm pellets en de haakies, daar wil het nog niet over hebben. Dat is niet te geloven. We denken vis te verspelen door en te kleine haak. Moet je daar eens kijken..

En zoals John al voorspelde. Ik een grote kolk en m’n hengel bijna kwijt waar de slip niet goed van stond en Hannah heeft er eentje liggen. Natuurlijk voor zo’n middag hartstikke slecht maar vorige week deden ze het hartstikke goed horen we van de eigenaresse. Ze kan zo mee op de makrelen boten hier in Nederland. Altijd gister dat ze goed vingen en vandaag is het windstil nee een kabeltje doet het altijd goed, of niet goed, wind op de kant is beter, of toch te warm geen zuurstof genoeg, nee te veel regen, de windrichting veranderd, of de luchtdruk is te variabel, het is altijd wat om te verzinnen en te zeggen je kan gewoonweg niet vissen.

Zo die kennen we ook weer en in het gesloten seizoen zullen we er best weer ens komen maar staat niet op onze favorieten lijst zal ik maar zeggen.

Heerlijk wakker worden met warme Franse croissants, koffie en kaas met ham. Wat wil je nog meer. Hannah blijft thuis tuttelen en films kijken. Van wie zou ze dat hebben. Ik kan met John een hele dag films kijken, geen probleem en als het dan moet lukt dat in m’n eentje ook wel als het te slecht weer is om te vissen. Wat te snoepen, drankje, lekker lui liggen in de goede houding op stoelen of bank. Heerlijk en niet storen graag. En wij, we gaan naar Ruddy’s Pond. Ook weer een watertje in de buurt die we vorig jaar hebben ontdekt. Heel intiem en klein waar overal slangen uit steken met vers water wat wordt gezuiverd. Staat goed aan geschreven. De eigenaar en beheerder komt nog even langs hoe we dit water moeten bestieren maar je raad het al. Vorige week….

Vis spullen gaan de auto weer in voor een laatste sessie aan de waterkant. Daarna zit het er weer op. Op John zijn hengel rekjes ben ik jaloers.

Maar eerst nog eventjes langs Suesanne en Harry om hun nieuwe aanwinst te bekijken en gedag te zeggen. Illa moet duidelijk nog eventjes wennen aan zijn nieuwe vriendje. Die moet eerst Jack nog eventjes uit haar hoofd zetten. Daar was ze goede maatjes mee. En dan hupakee nog eventjes naar de waterkant voordat ik vertrek.

In Ruddy’s Pond vlak voor m’n vertrek naar mijn meissie kunnen we nog één vis foppen en dat is het dan wel voor deze week. In die vijvers is het met onze grove middelen moeilijk vissen. Hier kennen de vissen het allemaal al. Ze vissen met mini pellets 2mm en dobbertjes die maar goed is dat ze aan een lijntje vast zitten anders waaien ze zo weg uit je hand. We gaan vissen maar om nu te zeggen in dit jaargetijde dat we bakken vangen. Nee daar is onze techniek te grof voor. Gelukkig weet John onze eer te redden en vangt de enigste karpertje van de middagsessie. Een paar uur later staat ik al weer voor de haringkar op Schiphol maar deze keer is de haring eigenlijk niet te doen. Twee op een broodje en ik eet ze maar op. Henny is er al en we gaan de auto zoeken. Dacht 200 zegt ze op de begane grond. Ik ga twijfelen. 200 en op de begane grond maar blikt 020 te zijn wat een heerlijk wijf heb ik toch. We vinden hen uiteindelijk omdat ze bij uitstappen het Hilton zag. Gelukkig en drie uur later kunnen we vertrekken naar Hellevoet.

De mannen worden verwent, in de watten gelegd. We eten pizza alla Hannah. En dan is het voor mij weer gebeurt. Het BassBusterAvontuur in GB zit er op.

En dan staat aan de andere kant van die plas water mijn allessie met de auto. Eerst maar langs de viskraam zeker zegt ze en dat vindt ik een goed idee. Paar harenkies en een broodje paling voor in de auto. Heerlijk weer in Holland.