Ik heb wat met die Linder. Heerlijk was het vissen ermee maar de ruimte nu Erik hem mee neemt doet ook wat, snif. Sinds de Buster staat hij al twee seizoenen stil en dat is natuurlijk hartstikke zonde. Maar gelukkig ik kan hem halen wanneer ik wil en dat doet goed. Hij is in goede handen daar in Rockanje. Maar eerst even uit proberen natuurlijk dus haken we hem aan en gaan op weg naar Middelharnis vandaag 12 maart 2012 waar ik denk ook misschien nog een visje te kunnen scoren. Tja het is natuurlijk het ene met het andere combineren.

Met Erik afgesproken na de middag om te proef varen want moest eerst de schuur opruimen maar voor de maandag is dat natuurlijk een rustig beginnetje.

Tis steeds een puzzel als je de ijskast opruimt. Wat gebakken aardapeltjes met kip filé van gister en tuinboontjes uit de vriezer en een vergeten kom kommer. We rotzooien maar wat aan en snel kanen want de AkerMeister is niet te houden. Die wil te water en van alles uit proberen.

Op de helling komt er net een bootje uit en voor de rest staat de parkeerplaats leeg. Dat is geen goed begin om vissen te vangen. Maar we zijn in de eerste plaat om de Linder uit te proberen maar natuurlijk kriebelt het gelijk. De benzinemotor loopt na 3 keer trekken aan het koord en dat na twee jaar stilstaan. Eigenlijk ben je niet goed want met een specie kuip en wat water kan je dat thuis uit proberen maar op het water is veel leuker natuurlijk. Maar hij hapert af en toe er komt koelwater uit de motor dus dat zit wel goed. Erik neemt de motor mee vanavond voor een onderhoudt beurtje en dat kan nooit kwaad natuurlijk. We gaan op de elektromotor naar buiten en Erik meet op zijn TomTom dat we 3-4 km per uur varen.

Natuurlijk weten we blindelings op deze stekken hoe diep het is en we dobberen wat rond en na alles te hebben gezien hoe het werkt willen we ook wel en aanbeet verzilveren. We vissen het talud af vanaf twaalf meter naar ondieper maar we krijgen geen enkele aanbeet en na een uurtje gaan we dieper vissen. De AnkerMeister weet nu wel hoe dat moet. Backtrolling tegen de wind in naar het ondiepe. En dan plotseling hebben we ze gevonden en vangen de ene na de andere mooie 60+.

Wanner ik eigenlijk mijn sjetje laat zakken na onthaken van een vis en nog bezig bent met mijn handen schoon te maken voelt mijn sjat zwaar aan en ik sla natuurlijk instinctief matig aan maar heb een vis vals gehaakt. Potverdorie we dachten beide dat ik mijn PR zou verbeteren maar dan zien we een vals gehaakte  vis boven komen. Daar kan je natuurlijk niets aan doen  en natuurlijk redt die het wel maar de spanning om je PR te overtreffen blijft natuurlijk.

Eigenlijk is het hartstikke goed we, gaan een bootje uitproberen en vallen in een schooltje jagende zanders van een redelijk formaat. Heerlijk met die Berkeley shadjes dus weer een goede keuze.

We vissen nog geen twee uurtjes incl. de Linder uit proberen dus we hebben niets te klagen. Het gekke is dat we op de politie boot die twee keer voorbij kwam vanuit het Spui richting Haringvlietdam dan en terug langs Middelharnis naar Willemstad geen beweging hebben gezien op het water. We gaan morgen maar weer want het wordt dan nog beter, warmer en nog minder wind. Nog maar even genieten want het snoekbaars vissen is eind deze maand afgelopen. Dan begint het gesloten seizoen en is het duimen draaien twee maanden lang.

We hebben fantastische uren en gaan morgen maar weer even het water in. Het is heerlijk vertoeven.

En de AnkerMeister is in zijn nopjes die is een visbootje rijker en heeft grootse plannen en zo hoort dat. Daar ben ik graag getuige van. Samen op het Oostvornse Meer, Haringvliet of Buiten zoals vandaag met windkracht nihil op de zandplaten de zeebaars achter de vodden zitten op een halve meter water met als bonus misschien een zeeforel. Heerlijk dat gaan we allemaal meemaken dit jaar..

Reactie’s

Hoi Freek,

da’s dus ’n zorg minder. Maar Wsl wel een gemakkelijk te vervoeren boot en mogelijkheden minder? Is de buster al vaarklaar dan?  denk je dat ’t veilig genoeg is om alleen bij Middelharnis te gaan snoekbaarzen vanuit m’n kano? Je hoeft daar niet ver te peddelen toch? Groet, Branko.

Wordt tussentijd wel gebeld door de BassMeister dat ze zich het snot voor de ogen vangen op de stekken van woensdag samen met de TroutBuster en dan kriebelt het natuurlijk wel. Maar de boot gaat voor en Erik de AnkerMeister is inmiddels ook gearriveerd in Warung Freek. Werelds is dat hoor een arts in rustte maar zijn interesse is zo breed als kamertapijt. Ongelofelijk wat een kennis in die harde schijf zit. En vraagt Piet het hemd van het lijf over de motor en die vind dat ook fantastisch zij kennis over te brengen. Je begrijp het al iemand moet de looplamp vast houden en koffie halen.

Piet neemt gelijk de mijn hengelsteun mee om pas te maken naar de boat want ben er al een 2 jaar mee bezig hier in de buurt maar wordt overal met een kluitje het riet in gestuurd en gewoon niet terug gebeld of gemaild. Fantastisch dus.

Gisterenmiddag is mijn zusje al gekomen met Freekie. Eindelijk een weekendje vrij want dat is natuurlijk moeilijk in de horeca maar binnen no time staat de aanrecht weer vol met probeerseltjes en moeten we aan de slag om het leeg te eten voor de volgende sessie.

Die zus van me is toch niet te stoppen als ze een fornuis (kachel) ziet staan daar ben ik allang mee opgehouden om dat af te remmen. Dat is al vanaf Vinkplein zo voor de ingewijden. Dat was echt een Warung op groot formaat in die tijd. En nog steeds natuurlijk heerlijk wordt door een ieder hier duidelijk geapprecieerd.

En toevallig blijft het rustig in Warung Freek op zaterdagmiddag en dat is natuurlijk verontrustend maar mede daardoor heb ik een heerlijk visgerecht afgemeten in bakkies voor tussen de middag ingevroren. Stampot boerekool, erwtensoep want die heb ik deze winter eigenlijk nog niet op zelfgemaakte dag en ragout van wild (wilde gans), appeltaart want de nieuwe oven moet worden uit geprobeerd met warme vanille en slagroom. Mmmmm heerlijk allemaal.

Pannenkoeken lust mijn naamgenoot net zo graag en zijn lievelings drankje daar lust die wel pap van. Eindelijk de goede maatbeker gevonden. Heerlijk toch zo wakker worden voor de TV.

Kortom wij zitten wakker te worden voor de TV en die meiden komen terug van het strand met de honden en nemen de Stammtich en keuken in beslag.

Pannenkoek met stroop gaat er altijd in maar het grote verschil aan de Stammtich met ‘s middags is duidelijk. Geen hengelsportspul op tafel.

En dat kan dus wel ff duren als er uitgekwast is en iedereen weer opgesminkt is. Het is al weer bijna tijd om de honden weer uit te laten.

Terwijl Piet de laatste handelingen verricht en niet hoeft mee te eten. Die mist Friesland al na een ochtendje op pad te zijn.

Piet moet nog een endje karren maar zal ruim voor het avondmaaal bij Hilda zijn en na de berichten van de TroutBuster en BassMeister vanaf het water die goed hebben zitten vangen denk ik dat morgen een goede dag is om het water op te gaan. Maandag is altijd een goede dag. Lekker rustig op het water..

Het ziet er fantastisch uit qua weer en dat beloofd een heerlijke middag op het water uit de wind en in de eerste lente zon. Het water is nog steeds kristalhelder en je kijkt meters diep. Meestal is dat niet best maar het kriebelt dus we zien wel waar we stranden. We starten direct uit de haven onder de krib van Middelharnis uit de wind en krijgen eigenlijk gelijk tikken op de shad maar slaan hopeloos mis een gat in de lucht. Ze doen het wel heel voorzichtig, maar ze doen het tenminste dat bij een water temperatuur van 3,5C en gelukkig niet zo diep op het talud. Ze liggen verspreid en we vangen vis vanaf 12 meter naar 24 meter toe. Die laatste vissen moet je wel heel langzaam omhoog draaien i.v.m. het grote drukverschil (Caissonziekte hetzelfde als bij duikers) want we hebben natuurlijk geen decompressie tank aan board.

Daardoor verspelen we er nogal wat halverwege (losse) schieten ze los door te weinig druk te houden op de lijn maar wie geeft erom als je je shad weer laat zakken en bijna direct wordt deze weer gegrepen.

Caissonziekte, decompressieziekte of duikersziekte is een ziektebeeld dat zich kan voordoen bij mensen die, na onder verhoogde luchtdruk te hebben gewerkt, weer in een omgeving met een lagere druk terugkomen, zoals duikers of mensen in een vliegtuig na een snelle decompressi.

Oorspronkelijk (rond het laatste decennium van de 19e eeuw) werd de ziekte beschreven bij mensen die onder hydrostatische druk onder het wateroppervlak in grote duikklokken (caissons) werkten aan de funderingen van bruggen. De oorzaak van de klachten is dat er tijdens het verblijf in een gasmengsel met hoge druk meer stikstofgas in het bloed en in de weefsels oplost dan normaal (fysisch wordt dit verschijnsel beschreven met de wet van Henry. De stikstof wordt bij het terugkeren naar normale druk niet snel genoeg via de longen afgevoerd. De stikstof vormt dan belletjes in de bloedvaten, waardoor de bloedsomloop wordt gehinderd (embolie). Als zulke bellen in de hersenen ontstaan kan dit zelfs dodelijk zijn.

Stikstofgas lost niet goed op in water, maar bij hoge druk neemt de oplosbaarheid toe. Tijdens het afdalen en het duiken op diepte lost stikstof op in het bloed en van daaruit in de overige weefsels van het lichaam. Hoe groter de diepte, hoe sneller de stikstof oplost. Hoe langer het verblijf, hoe meer ook slecht doorbloede weefsels (b.v. kraakbeen) verzadigd raken met stikstof. Een duiker kan caissonziekte dus voorkomen door niet te lang en niet te diep te duiken (er lost dan weinig stikstof op) en door langzaam op te stijgen (het lichaam krijgt dan de kans de stikstof uit het bloed te “wassen” en via de longen af te voeren).

Behandeling van caissonziekte gebeurt in decompressiekamers (eigenlijk recompressiekamer), waar het slachtoffer zo snel mogelijk opnieuw in een verhoogde luchtdruk wordt geplaatst, om daarna de druk langzaam te laten dalen. Door het weer onder druk brengen worden de ontstane bellen kleiner en wordt het ontstaan van nieuwe bellen voorkomen. Met het onder druk inademen van zuivere zuurstof wordt de stikstof versneld afgevoerd. Er mag nooit geprobeerd worden een duiker die mogelijk aan caissonziekte lijdt zelf terug naar een diepte te brengen waar het stikstof makkelijker oplost, dit mag enkel in gecontroleerde omstandigheden (dus in een decompressiekamer) gebeuren. In Nederland worden alle duikongevallen behandeld in de decompressiekamer van de Koninklijke Marine in Den Helder.

Het is voor de duiker mogelijk de stikstofopname te verminderen door tijdens het duiken een speciaal gasmengsel in te ademen waarin de stikstof geheel of gedeeltelijk vervangen is door een ander gas, bijvoorbeeld helium (Trimex), of waarbij de verhouding zuurstof-stikstof in het voordeel van de eerste aangepast wordt (Nitrox).

En dat is lang geleden dat we zo lekker bezig zijn want de laatste tijd was taai, heel taai maar nu halen we dat in. En we zijn alleen op het water al zou dan later wel een bootje erbij komen liggen dei vanuit Tiengemeten kwam en ook heeft getrailerd in Middelharnis maar er ligt vis genoeg voor  twee tegen het talud aan.

We vangen het snot voor de ogen, het is fantastisch en af en toe staan we beide met een kromme stok en dat is lang niet zo geweest. Boven op een school met rovers die azen willen we zitten er midden in. Het is werelds we genieten met volle teugen.

Maar hoe later op de dag moeten we ze wel steeds dieper opzoeken terwijl je dat andersom zou verwachten met dat heldere water.

Dan pak ik nog een mooie baars en dan blijft het stil. En met stil bedoel ik dat we alleen nog vissen vangen van 40 cm. Dreumissen dus. Waar is die school gebleven met overwegend 60+. Hebben die school baarzen ze verdreven en zijn die dreumissen gevolgd. Of moeten we nog dieper vissen dieper dan 24 meter. Nee dat doen we niet want dat overleven de vissen nu niet met naar boven halen. We gaan verkassen want het is eigenlijk te gek voor woorden maar we zijn verwent geworden met al die aanbeten. Beetje kapsones op het water dus en we vertrekken richting Oudenhoorn. Maar daar is het wel heel rustig en na dik een half uur met beide één aanbeet verzilvert ondermaats en een enkele misser kijken we elkaar aan. Hoe laat is het en we geloven het niet. Beide dachten we dat het wel een uurtje of 16.00 uur zou zijn maar het is nog maar 14.00 uur. Dan hebben we wel heeeel veel vissen gevangen in een heeeel korte tijd daar bij Middelharnis. Wat doen we hier bij Oudenhoorn en we gaan zonder overleg (twee schippers natuurlijk) maar in één gedachte als een speer terug in volle kracht.

Ons plekkie is bezet door die andere boat maar we weten nog een mooi talud in de buurt en direct is het weer raak met vangen van dreumissen. Allemaal rond de veertig cm en geregeld staan we beide met een brede grijns. Kleur maakt niet uit ze zijn helemaal los en spugen geregeld garnalen. Ze zijn in een vreetbui.

Op een gegeven moment gaat Floris een nieuw shadje gebruiken eentje die stinkt een uur in de wind en die doet het prima. Zo goed dat als hij de bodem raakt een dreun erop krijgt en de staart is finaal eraf. Hilariteit aan board zijn ze gretig of niet.

En dat gebeurt verschillende keren te gek voor woorden. Een enkele keer maak je wel mee maar nu is het bijna elke aanslag staartloos voor de TroutBuster. Soms komt de vis en zeker geen kleintje een paar meter mee totdat de shad gewoon afscheurt net na de haak. Ongelofelijk wat een geurtje kan doen. Maakt nu natuurlijk niet uit want ze zijn gewoon loss maar een eurootje per aanbeet is duur vissen.

Vorig jaar deze uitgeprobeerd zonder geurstof weliswaar en in een andere kleurvarianten voor Mario van de Catfisch maar die waren niet zo effectief als vandaag.

Deze van vandaag werden finaal agressief afgebeten met harde beuken terwijl bij mij de meeste aanbeten boterzacht waren op de Culpritjes, Shakers, Imperator, Berkeley’s of Bleu fox. Zeker bij de 60 plussers. Van die natte scheten aanbeten waren dat. Niet alleen een geurtje doet dat natuurlijk want ik weet de tijd nog dat we de shads in de knoflook olie legden of inspoten met een dokters spuit maar die ribbels geeft onder water natuurlijk ook genoeg herry (turbelentie) onder water. Denk nog maar eens aan die Bleu Fox, die waren dodelijk op het Haringvliet en daar wil ik nog wel een kist van hebben. Die hebben ook van die ribbels en die blauwe groene gloed erin. Nu (Gouden tip) knijpen we die er zelf in met een tang nadat ze uit het warme water komen.

Dus wie van die Bleu Fox af wil moet dat direct melden want hier kan je die dan wel kwijt. Graag zelfs. zijn de vangers van het Haringvliet.

En we vangen gewoon door het is niet normaal. We zitten op rozen vandaag. Deze dagen maak je niet veel meer mee. Die verhalen horen we alleen nog van mijn vismaatje Flo (Joop Flohil) die met zijn zoon René het hele Haringvliet en omstreken tot op het zoute in kaart hebben gebracht. Maar dan was een vis van 70cm een dreumis. Dat waren nog eens tijden en die komen niet meer terug.

Deze nieuwe shadje doen het ook prima. Gelukkig goed ingekocht…

We hebben een heerlijke dag gehad met heel veel kleine vissen en nog meer verspeeld omdat ze diep zaten op het talud en je wild ze natuurlijk niet teveel verwonden als ze zo diep zitten. Maar met zoveel aanbeten maakt dat ook niet uit.

We gaan eruit want we krijgen het koud. Op het water is het al snel kouder met dat windje als dat ze opgeven.

We bewezen natuurlijk nog even het frietkot een dienst en het zit er op voor vandaag. Als dit een voorbode is voor dit nieuwe seizoen dan ben ik er helemaal klaar voor. Piet van de Shiffart Buster dealer komt dit week-end over uit Grou, Friesland om mijn boat een beurtje te geven dus de BassBuster is er dan ook helemaal klaar voor.

Reactie’s

Hoi Freek,

was een topdag,

de beste stek voor het laatst bewaard “t’hoad”

thanks Buddy !!!

~ floris

–

Hai Freek,Ja ik ben hartstikke jaloers…..Maar morgen zijn wij in Miami (28 graden) en als het mee zit even vissen op de grote jongens….Gun je ons toch wel?   We zullen foto’s maken.John en Jules