Maandagmiddag 5 augustus 2019 is er de één na laatste wedstrijd van de zomeravond competitie onder de BP Buckaroo’s Rotterdam. En eindelijk loot ik eens geen nummer zeven of negen maar nummer veertien. Een kopnummer dus. Op nummer twee aan de andere kop zit Kees Westdorp. Dat is een geval apart samen met Wilmer, Marco en de aanstormende Mats. Dat zijn aparte fenomenen in de club.
Wij, de rest dus als de mindere goden moeten het hebben van een goede loting om een beetje bij te kunnen blijven bij de wormen specialisten. Maar daar is genoeg over geschreven. Dit keer dus een goede loting en ben net niet de laatste die aankomt want Harry en Piet doen beter hun best dit keer.
Af en toe een spetter water maar kan blijven zitten in m’n T-shirt.
Na een half uur eindelijk leven op de stek en vang ik een bliek op maden en maïs. Gevonden denk je dan maar na er van alles te hebben aangehangen vang ik de volgende pas op de helft van de wedstrijd. Wel een platte dus dat schiet op. Naast me Jos en Piet hebben nog niet kunnen strikken. Mats daar naast heeft er al een paar in het netje volgend jaar maar weer eens een wormen campagne proberen. Vorig jaar heeft dat me niets meer opgeleverd maar misschien ga ik volgend jaar toch weer overstag.
Theo en Harry wegen vandaag want Mike moet werken.
Dacht dat het aan m’n voer lag maar dat zit soms nog in de method dus dat haalt de bodem wel. Dan pakt Piet en Jos toch ook een mooie zware platte terwijl ik een dikke voorn kan landen op maïs en twee maden. Misschien zitten er meer en doe er alleen maden aan maar krijg geen beet meer.
Vandaag vierde dus.
Tot vlak voor tijd als m’n vismaatje Joey ook even komt kijken ik onder toeziend ook van de aanstormende jeugd nog een dikke brasem die richting zestig gaat kan netten. Dat weegt tenminste door en dat heb ik nodig. Want Jos naast me pakte een mooie platte van dik twee kilo en dat is deze ook wel. Piet daarnaast is vroeger naar huis gegaan en heeft zijn vis terug gegooid. ik heb dik vier kilo en wordt vierde vandaag. M’n beste prestatie tot nu toe in dit toernooi. Beetje laat een kopie van vorig jaar dus. Toen verspeelde ik de poedelprijs met de laatste wedstrijd door een één te vissen…
Reactie’s
Hoi Freek,
Oké mannen ne de uitslag gekregen van Theo en Wilmer. Bedankt voor het invallen met loten en wegen. De 15e de laatste keer ben ik weer van de partij.
Voor de meeste tot morgenochtend voor vissen in Rijkevoort “de Sprong”, verzamelen tussen 07:00 en 07:30. We vissen tot 17:00. 18:00 gaan we zoals altijd ff shoarma eten in Boxmeer.
Woensdag 29 mei 2019 komt Joey na schooltijd langs en ik voel em natuurlijk al. Die wil gaan vissen. Na wat mee te hebben gegeten komt het hoge woord er dan natuurlijk uit. We kunnen ook ff gaan vissen. Wil ik wel en dan wel vanaf de kant. Ik heb helemaal geen zin om de boot te traileren. Er was wat tegen stribbeling maar er werd dan uit eindelijk toch ingestemd.
We beginnen bij de vuurtoren maar dat is niet mijn plekkie. Joey heeft daar in het verleden goed gevangen maar ik ga er eigenlijk alleen okt. dec. feb. heen als het te druk is op de Punt. Je moet er gewoon in geloven in je kunstaas en dat geld ook voor je stekken. We vertrekken dus na een dikke drie kwartier want we zien dat er niemand op de Punt zit.
De eerste is gelijk een dreumes.
Op de Punt daar zit je gewoon heerlijk zeker nu met westen wind in de rug. Je gooit tot Middelharnis met 10 grams loodkopjes. Ik doet er een Fox aan m’n shadje voor hier al jaaaren en wordt sceptisch aan gekeken door m’n maatje. Wat moet je met die oude troep.
Maar die oude troep werkt nog.
Het is eventjes weer heerlijk en oude tijden gloren. Elke worp een ferme tik, missen en eventjes laten liggen, dan flink binnen halen en meestal heeft hij dan de shad nog in de bek. Ze zijn niet groot. Klein zelfs maar de lol is er niet minder om. Vadertje glasoog gaat helemaal los vanavond. Ze hebben de shad in de staart of plat in de bek want de meeste laten los na een worsteling van enkele meters. Er zijn er die zelfs tot aan de oppervlak vast weten te houden. Wat een agressiviteit in dit jaargetijde ook onder die dreumesen dus.
Er zit zo af en toe een mooie bij maar net met de dreg in het lipje.
Elke worp geeft wel een reactie aan tikken best harde maar ik kan ze niet haken. En dan die natte scheten levert vis op. De shad laten liggen en een stukje slepen. Als hij dan wordt tegen gehouden sla dan maar wat dan is het hangen. Lijkt of ze de staarten van de vissen af bijten uit agressiviteit om later terug te komen om te foerageren. Ze hebben natuurlijk honger geleden en Snoekbaarzen doen dat nu eenmaal. Uit agressie op jacht gaan. Een voorraadje aanleggen voor moeilijke tijden. ie vissen kunnen zonder staart niet meer vluchten maar blijven wel leven. Daarom vang je ook altijd de grootste rond om de school jagende vissen met dood aas of je shad zo rustig mogelijk bewegen. Ik zie m’n Oma ook niet horden lopen of polsstokspringen. Dus die oudere vissen gaan ook niet moeilijk doen als het makkelijk kan en die zijn niet vies van verse levende visjes zonder staart die hulpeloos tegen de bodem spartelen.
Maar de meesten hebben dit formaat je mag het niet eens een dreumes noemen.
Maar we zitten lekker daar in het zonnetje en de rest, er zijn er inmiddels meerdere vissers aangesloten maar we kunnen ze niet verstaan. Die willen een Punt-ganger met al zijn ervaring geleerd van de tovenaar van de Punt “de Hugo” te verslaan. Die kon elk mosselbankje, richeltje, gaatje, ondiepte, heuveltje vertalen bij elke weersgesteldheid of stroming hier op deze plek. Terwijl ik zo af en toe wat vang al is het niet groot kijken die toe. Hier vissen is een discipline apart en niet zo makkelijk. Best wel strakke stokken een soort bezemstelen die een haak kunnen zetten op meer dan tien meter diepte op een half voetbalveld ver weg. Dan ook nog een tachtig meter een twintig grams shadje weg kunnen zetten met of zonder wind. En als de sluis open staat en het stroomt er dan doet vijfendertig gram ook mee om de bodem te bereiken op die afstand. Ga er maar aan staan heb er menig hengel voor aangeschaft voordat ik de goede had. Voor mijn dan want een ieder ander die naast me zit zal een andere stok adviseren.
Ma
We hebben weer heerlijk gevist en Joey een stuk wijzer. Die zit ik natuurlijk naast me en ik zit em te plagen want hij krijgt geen tikkie, stootje, aanbeet, nano niets om op te slaan. Heel frusterend natuurlijk terwijl ik elke worp wel een riedeltje voelt zo dat ik weet dat ze er zijn. En vissen dat kan hij wel dat hoef ik em niet bij te brengen. Geduld misschien want de vis is er. Dat moet hij nog onder de knie krijgen want zelfs met mijn shadje kan hij ze niet activeren tot een aanbeet. En dan is het natuurlijk gezeik wat hij moet aanhoren op de terugweg. Er komt natuurlijk een tijd dat dat andersom is en die gaat snel komen ben ik bang van….
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/08/DSCN8365BewWp2.jpg679906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2019-05-29 16:54:002023-08-27 16:58:06De Punt en de vuurtoren
Het gebeurt me niet vaak maar een wedstrijdje vissen met de BP buckaroo’s gaat niet lukken vanavond dinsdag 28 mei 2019. Zal je zien natuurlijk dat er deze keer wel leuk vis wordt gevangen door alle deelnemers. Ik zit dan ook diep in zak en as en moet me vermannen de rest van de week met m’n leven of dit wel zal goed komen.
Gelukkig krijg ik van Mike een verslag van de wedstrijd met de uitslag en zal vragen of de rest misschien een fotootje heeft gemaakt;
Het verlag van Mike;
Zo dat is 3, iedereen vis en wat voor vis. Marco tot nu toe de grootste brasem van 59 cm. Wilmer net vol brasem. En Tjeerd en Nico eindelijk hun vis!!!
Theo was dit keer de Sjaak, en was met kanis en vlonder is zijn geheel in het water gegleden. Theo moet schade nog opnemen maar telefoon is ieg weg. Theo stond tot aan neusvleugels in water en hoop dat hij geen kou heeft gevat.
Iedereen bedankt voor hulp en droge kleren. Ook weer les voor ons om reserve setje mee te nemen.
Theo zijn leefnet was gekraakt maar diverse hebben 2 flinke brasems en handjevol voorn voorbij zijn komen, ik heb gewicht afgemaakt op 2500gr. Dinsdag 4 juni is de volgende!
Gr Mike
Dit maakt de avond helemaal goed, daar heb je een maatje voor.
Leuk om nog even te vermelden dat de 23740 het tweede hoogste gewicht is , Arno heeft dit nog op zijn naam staan met dik 25 kilo. Maar een waardige prestatie !!!!!
Gr Mike
Reactie’s
Hoi Freek,
En dan krijg ik het berichtje van Mike omdat ik verhinderd ben dat ik waarschijnlijk weer op 9 zit. Hahaha
Op 29 mei 2019, om 14:53 heeft m.piepenbroek <m.piepenbroek@chello.nl> het volgende geschreven:
Vanmiddag 21 mei 2017 ga ik ff karperen met Leo. Dat is dé visserij om te filosoferen. Als je ff moet auwesexhostessen, je ei kwijt moet of lekker relaxen. Bij je vrienden kan je alles kwijt. Die zijn er niet zo veel in een mensenleven.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.png00Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2017-05-21 17:13:002023-07-18 17:20:08Soms zijn woorden overbodig
Tja en dan loop je er weer eens rond, gister wat verspeelt en dat is er niet dan zoek je vervanging.
Woensdagmiddag 22 juni 20116 kunnen Mirabel en Mario zich dik na drieën pas los rukken uit de winkel. We willen naar het Hollands Diep daar waar ik voor de laatste was met de voriege WPC wedstrijd. Ik kom er eigenlijk niet was toen ook de eerste keer dat ik er was. Voor mij is dat eigenlijk niet goed zoveel tijd doorbrengen in hun snoepwinkeltje….
En heb er weer wat kunstaas bij om met m’n nieuwe hengel die van Westin uit te proberen. Dat was een goede tip van Luc Coppens.
Een heerlijke hengel.
Die 65gram is te zwaar voor die 20mm Daiwa 8Braid die Luc me aanrade. Hij gooit als een jekko dat is waar maar als je bv een keertje vast komt te zitten en je trekt em hard los. dan trek je denk ik die dunne gevlochten lijn dipper tussen de andere wikkelingen. Bij je volgende worp gooi je dan je kunst aas van 50-60gram er af want die klap kan de lijn dan niet aan.
De laatse die voor het echte werk.
Dus vanaf nu gaat dat kunstaas zwaarder dan 60 grram op de Pure Contact. Jammer maar je heb er beduidend minder sport aan bij een kleine vis. Maar met dat grote kunstaas hoop je natuurlijk op een flinke jongen….
Het is heerlijk weer.
Al met al naar Middelharnis rijden, traileren en varen naar het Hollands Diep is het al na vieren als we de brug onder door varen en het eerst eens bij de pijlers gaan proberen aan de Noord zijde. Vorig jaar de Zuid zijde afgevist nadat we het natuurgebied uitgevist te hebben tijden de wedstrijd en dat is slecht bevallen. De karpers en brasems schuurden zich aan de boot maar geen predator melde zich na een dik uur die kom uitgevist te hebben.
Maar nu ook aan de Zuid zijde geen enkele actie bij ons alle drie te bespeuren. We vissen allemaal met een andere techniek maar rond de pijlers en het aan grenzende stenen kant richting Oost geen enkel teken van leven werpend met groot en klein kunstaas richting de kant en met loodkoppen naar het diepe toe langs het talud. Dat wordt dus een harde noot te kraken aan deze kant volgende week tijdens de WPC.
Eindelijk op de vierde of vijfde stek krijgt Mario een beuk er op.
Ik weet nog van vorig jaar dar waar we toen in iedergeval een visje hebben gevangen en daar gaan we eens kijken onder het genot van meegebrachte saucijzen broodjes door Mirabel. Altijd goed bij de BassBuster.
En een hele mooie snoekbaars heeft vol overgave de shad genomen.
We doen overwegend werpend vissen omdat ik dat gewoon nooit doet en onder de knie wil krijgen en na tientallen shadjes te hebben geprobeerd krijgt Mario er een verschrikkelijke beuk op. Tjakka de eerste van vandaag is binnen en gelijk een mooie.
Ik mag dan ook een dreumes vangen op de berkeley.
En of dat er plotseling wat stroming is dat mee helpt maar direct bij de volgende worp is het voor mij ook raak. Weliswaar een dreumes die ik hier op deze stek zat heb gevangen en niet niet de goede maat heeft maar ze zitten er toch. En dan valt het stil als de stroom er weer uit is. Of dat de Volkerak sluisdeur wordt dicht gezet en we moeten wachten op de volgende boten die geschut worden. We proberen nog even de overkant maar net als vorig jaar heel veel wier. Hier moeten we ze gaan zoeken tegen het talud aan denken we. Zo ook bij de haven van Willemsstad waar we een mooi talud vinden. Nu maar hopen dat we daar volgende week wat baarzen kunnen vinden. We waren al laat begonnen dus we nokken af om een uurtje of acht om nog wat te kunnen vissen op bekent terrijn rond Middelharnis waar we er in zijn gegaan. Het is toch een klein uurtje varen en met deze wind gaat dat bijna vol gas.
Zelfs in de weg staan helpt niet Mario is helemaal los.
We vinden nog een plekkie uit de wind en op m’n favoriete stuk en dat is echt een vierkante meter en gooi niet een metertje naar links of rechts want dan mis je het schelpen randje hebben we direct vis. En dan bedoel ik Mario.
Ze liggen dicht bij elkaar hier maar eventjes onthouden.
Want wat wij er ook aanhangen qua kleur en vorm bijna hetzelfde maar net dus niet op het shadje van Luc vangt hij ze. Doet hij er die toevallig niet aan dan zitten we hier ook te blanken. Gewoon heel veel wisselen dus van kleur, vorm, gewicht
Wat zo vaak gebeurt maakt een half uurtje het verschil van van een slecht naar een goede dag vissen.
Baarzen, snoekbaarzen het maakt hem niet uit elke worp is eventjes bingo voor Mario en dan maakt het vanmiddag dus weer een prima dag op het water. Kort maar heerlijk was het weer.
Onze sponsoren voor de WPC.
Maar nog steeds geen snoeken waar we alles hebben op gezet . Dat wordt moeilijk volgende week zo’n dikke groen rakker te vinden om het rijtje vol te maken.
Eind van e ochtend op dinsdag 21 juni 2016 er toch nog eventjes in. Was gister takkeweer maar vandaag een stuk minder wind maar wel veel regen. Het is te warm voor een jas maar die moet je echt aantrekken als er een buitje over trekt. Om die zo snel mogelijk uit te doen als de bui voorbij trekt. Wat is het benauwd weer. Ben blij op het water te zitten. nu nog de aanbeten verzilveren…
Broodje voor de zwanen dan neem ik zodadelijk wel alleen het beleg tot me.
Zachtjes achteruit en onder protest mag ik er in.
Aan de Hellevoetse kant lijkt het wel koffie dat water zo dik is ze. Over de aanbeten kan ik kort zijn heb twee, drie aanslagen gemist op de lange staart van Slim Jane op beide stekken voor Hellevoetsluis. Het water was dan ook wel heel vies bruin en met veel te harde stroming
Wat zit er nu tussen m’n pluggen.
Na een twee uur een lamme schouder te hebben gegooid moet ik maar eens m’n lunch trommeltje openmaken en zie daar. Heerlijk.
Heerlijk.
Het weer eventjes droog en de jas kan weer uit. De temperatuur is geweldig. Zo ook de haring. Wat is die dit jaar weer heerlijk.
Onze sponsoren voor de WPC
De middag breng ik door midden op het Haringvliet op de platen en daar stroomt het beduidend minder. Er zit ook af en toe een aasvisje van 3cm aan de dreggen dus ik zit hier best wel goed denk ik. Klopt ook wel en haak een mooie baars en dikke snoekbaars. Allebei los ik die bij de boot als ik ze wil paken. Ik weet het een landings net gebruiken!!! Maar ik moet ook nog wennen aan die nieuwe strakke stok. Je moet flink hard aanslaan met die grote pluggen en niet één of twee ker maar gewoon vijf keer volgens Mario. Dat gaan we dus maar doen…..
Zaterdag 6 juni 2015 werd de vraag neergelegd bij Mario door Wim Wigboldus of hij een boot met kapitein wist die mee wilde doen aan de Word Predator Clasics. Zijn maatje was verhinderd. Nu dat wist hij wel. Hij had ook een sponsor Reuben Heaton en grappig die melde zich al aan vorig jaar maar ik moest toen teveel zelf bijleggen. Nu word door mijn boot, catering en verblijf te sponsoren het interessant voor de BassBuster. Tussen al dat geweld vanuit de gehele wereld is het voor mij alleen maar meedoen natuurlijk.
Bij Mario gelijk m’n bestelde kunstaas opgehaald en een bakkie koffie op het goede nieuws genomen. Er zal nog wel wat meer ingeslagen moeten gaan worden aan spinnerbaits en Sizmic haken in alle grootte en maten van veertje die je moet inschroeven in het zachte kunstaas. Dat alles om in de wierbedden te vissen die welig en voltallig zal zijn over twee weken op de banken en ondiepten. Deze discipline moet ik me nog even bijschaven want dat techniek zal hot zijn over twee weken. Er zal daar zeker baars en snoek te vinden zijn en misschien ook al wel een dikke snoekbaars.
Heb je er wel eens genoeg…
Met dit kunstaas kan ik langs de wierbedden werpen met m’n nieuwe stokken van IronClaw Pull & Trol 155gr. Die hele grote is om te trollen maar dat is een discipline die niet mag tijdens de wedstrijd van de World Predator Classic (WPC).
Uitvallen digitale meters.
Had al een afspraak staan bij Watersportbedrijf De Graaf in Dordrecht waar de schoonzoon Bert Welgraven werkt van mijn vismaatje Joop Flohil. Met Bert heb ik in dezelfde klas op de middelbare school gezeten. Zou op voor 29 juni 2015 in mijn geboortestad Dordrecht zijn en dan de boot achterlaten zodat Bert op zijn gemak dit euvel kon opzoeken tussen zijn werkzaamheden door. Namelijk de bedrading van de motor en boot na te zien want een zekering slaat er steeds uit en dan vallen de meters uit op het dashboard. Maar de WPC toer begint op 25 juni dus knijp ik em.
Das vroeg en we gaan niet eens vissen.
Gelukkig, na wat omzettingen qua werk en personeel kan ik terecht bij Piet van de Shiffart maar dan moet ik wel naar Grou in Friesland. Daar heb ik mijn Buster gekocht. Dus sta ik donderdag om vijf uur naast m’n bed een thermokannetje koffie en broodjes met gebakken ei met spek te maken. De koelbox mee met frisdrank en ik ben er klaar voor. Hoef geen hengels in te laden maar nog wel even de bandjes van de trailer op spanning brengen bij de plaatselijke benzine pomp en dan gaan we op de pad files proberen te ontwijken.
We zijn de files net voor het rijdt allemaal tenminste nog.
En dat lukt allemaal aardig om half zeven langs het kanaal is er niets aan de hand zo ook de Botlek tunnel maar om half zeven op de rondweg Rotterdam loopt het stroever maar gelukkig is dat de 80km zone en we rijden met dat gangetje Rotterdam uit. Alleen bij de afslag Den Haag was het ff stapvoets. Dan bij Moordrecht om tien over zeven loopt het eventjes wat stroever want we gaan naar tweebaans maar de A12 is het weer knallen tot Lunetten en dan richting Almere dan denk je in een ander land te rijden. Zo zou het verkeer overal moeten zijn. Ik ben mooi de files voor gebleven en nu maar hopen dat dat zo terug ook is. Nog een 150km te gaan….
Twee uurtjes later 10 minuten pauze.
Na de ring van Utrecht even de benen gestrekt en een bak koffie gedronken, de aanhanger gecontroleerd en alles is pico bello voor de bakker. En we zijn in not-time weer op de pad richting Almere.
Wel lekker rustig op de weg en dat om tien voor negen in de ochtend, wat een weelde.
De laatste 100km gaan als een speer en rond tienen kan ik Hilda en Piet de hand schudden. Hilda bemand de winkel en de telefoon en binnen zit Piet met nog twee medewerker aan de koffie.
Het euvel is al snel gevonden.
Dan wordt er water aangesloten op de motor met twee van die oortjes op het staartstuk aan de tuinslang voor de koeling en kan hij testen met een lopende motor. Wanneer Piet de stroom meet daar waar de zekering zit, zien we op de meter af en toe dik 15V uit de accu komen en dat vindt Piet wat veel. Hij meet en checkt wat andere draden maar voor mij is het net mikado. Elke kleur uit de bos draden weet hij waar deze voor is en sterker nog wat belangrijker is waar die naar toe gaat. Dan hoor ik dat hij die draden bundels zelf heeft getrokken. Ik dacht dat als de motor kwam deze er alleen maar achter te hoeven worden gehangen en wat stekkers aankoppelen maar nee alles word ingebouwd voor toeren-, trimmen-, snelheid-, benzine, meten van motor naar het dashboard en gashandle.
Hier werd ik ook voor gewaarschuwd door Humminbird toen ik de Fishfinder installeerde.
Maar de toerenteller geeft ook niets aan op het dashboard en dat is gek volgens de Buster kenner uit Grou. Misschien moeten we even andere meters in het dashboard plaatsen. En als ik dan nog eens duidelijk vertel wat er gebeurt gaat er een lichtje branden boven Piet zijn hoofd. Hij bouwt dus een bepaalde spanning op zegt hij. Want nu wel bij flink gas geven begeeft de veiligheid het het onmiddelijk. Maar met varen dan is het de ene keer na tien minuten, de andere keer weer wat langer dat de zekering er uit vliegt. We (Piet) volgen bepaalde draden (kleuren), en komen uit bij de motor waar een lange draad met weerstand gebundeld is om kleiner te maken. We vouwen deze uit en walla de zekering blijft erin. Even naar het nummer op de kabel kijken en voor de zekerheid wordt deze door Piet vernieuwd en dus helemaal uitgelegd rond om in de motorkast. Probleem binnen een half uurtje opgelost. We zijn beiden hartstikke blij natuurlijk.
Gelijk een ouder probleem aangepakt.
Al vanaf de aankoop doet mijn benzine meter het niet goed en bij een beurt vorig jaar heeft Piet er al wat aan gedaan. Wat van de rand weg geveild van de benzine tank, niet teveel anders kan hij de vlotter niet meer vast zetten. Waarschijnlijk blijft het drijflichaam vast zitten als ik de tank vol gooi in de rubber afdichting rand. Wel fijn natuurlijk dat hij altijd “vol” aangeeft maar dan zou me wel eens kunnen opbreken over twee wkn. Als ik dan vanaf het Haringvliet bij de start van de wedstrijd naar het Hollands Diep moet varen. Normaal vaar ik niet zover en tank de boot altijd af zodat ik altijd met een volle tank het water opgaat. Heb ook voor nood twee reserve tankjes van 5liter aan board.
Het idee van me van de vlotter het drijflichaam iets af te vlakken vindt Piet een goed idee.
Als we de vlotter omhoog bewegen of omlaag dan werkt de digitale meter weliswaar met vertraging perfect dus er is niet kapot. Ik opper dat we misschien de rand van de vlotter schuiner moeten maken en dat vindt Piet een goed idee. Zoveel zal dat niet schelen aan drijfvermogen in de benzine.
Gedeelte van de werkplaats, nog nooit een boot zo strak in de lak gezien en dat met een roller.
Dus veilen we, Piet dan van het randje een stukje schuiner zodat hij nu zeker niet in de rubberen afdichting ring blijft hangen. Dat is allemaal vlotjes verlopen dus. Fantastisch geregeld allemaal.
Alles weer monteren en klaar.
We drinken nog wat en in de shop bij Hilda koop ik een extra veiligheid koord want wat als ik overboard gaat. Dan zit dat koord nog om mijn arme en wie start dan de motor om mij op te halen. Het kan flink stromen op het Spui of OM.
Voor de veiligheid voor alles.
Er was een enkel sleuteltje bij de boot/motor maar ik heb die nooit gezien. Maar dit is ook weer opgelost. Het is nog dik voor twaalven dus van de files zal ik weer geen last hebben en zeg Hilde en Piet de mazzel aan. Heb wat moeite achteruit de steeg uit te rijden bang dat ik ergens tegen aan zit. Er staan overal auto’s en ik moet ook nog draaien in dat smalle straatje. Het lukt allemaal met af en toe uitstappen hoeveel ruimte ik achter me nog heb. Bel het thuisfront dat ik er aan komt. Vul de tank van de auto vol en vertrek op het gemakje richting IJsselmeer.
Terugreis verloopt vlotjes net binnen de vier uur.
Op een open brug (of is het dicht) na verloopt het soepeltjes en is het alleen bij R’dam eventjes druk.
Over Amsterdam is dus korter.
Ik heb niet goed naar de kilometers gekeken maar ik dacht een afslag te missen na Almere richting Amersfoort/Hilversum. De board computer stuurde me langs Muidenberg en door de Coentunnel in maar achteraf was dit dus een stuk korter. Heb er een dik half uur korter over gedaan en 12€ minder benzine verstookt.
Nu nog Approved we zijn één van de laatste deelnemers.
Ik ben er klaar voor met m’n materiaal en heb er zin in dus en als Wim terug komt van zijn vistrip in Noorwegen aankomend weekend dan gaan we volgende week proef vissen op het Hollands Diep. Ik heb daar nog nooit gevist dus dat zal nodig zijn om dat water, die immens grote plas te gaan verkennen. Ik zal niet de enigste WPC deelnemer zijn die dat gaat doen denk ik …
Het is zo’n mooi weer dat binnen zitten eigenlijk geen optie is. Dus maar weer mijn snipperkaart gepakt als Arie aankomt of ik meega dropshotten. Het is veel te licht denk ik voor de havens dus gaan we naar het Voornse Kanaal om het daar te proberen. We zijn dan op zoek naar overhangende takken en bomen, riet en bruggetjes
Maandag 27 oktober 2014 bel ik Arie op of hij zin heeft om vanmiddag mee te gaan vissen. De wind staat pal Zuid dus met de boot aan de zuid zijde van het Haringvliet of weer eens droshotten in de polder of havens tussen de bootjes en onder de bruggen.
De kastelen laten het afweten.
De keuze wordt struinen langs de waterkant met een schoudertasje en een lichte werphengel. We beginnen in het Voornse Kanaal bij Dansacademie Rijo het stulpje van Danny en Chiara en willen richting Haringvliet alle obstakels opzoeken en bestoken met ons kunstaas op jacht naar een mooie baars.
Je kijkt dik twee meter het water in.
Langs de kant op de ondiepere plekken want dat is het mooie van het Voornse Kanaal. Het is er gelijk diep dus met een waadpak doe je hier geen goede zaken. Er zijn plekken waar je staande kan drinken. Maar daar waar het een metertje diep is zie hele scholen baarsjes van vijf, zes centimeter die het kunstaas met z’n allen aanvallen en soms met z’n tweeën er aan hangen. Ze zijn niet groter dan het kunstaas zelf. Wat een opportunisme hebben ze toch die rovertjes. Doet me herinneren aan de ‘s Gravensingel in Dubbeldam. Waar ik als 8 jarig ventje met m’n bamboe hengeltje gekregen van mijn Oom viste met een stukje worrm aan de haak en met zes van die kurken balletjes als verklikker. Daar lagen dan ook die baarsjes gegroepeerd op de zand banken langs de kant gecreëerd van de pas gemaakte beschoeiing. De kunst was heel rustig het geheel er tussen laten te zaken en dan zag je hoe ze met z’n allen dat wormpje aanvielen.
Op de donkere plekken krijgen we een aantal aanbeten.
Maar we gaan dieper water opzoeken willen we wat kunnen vangen van enig formaat dus rijden we in één keer door langs het kanaal naar de sluizen. En met die hoge waterstand komt het water flink in beroering als er geschut wordt wanneer er bootjes binnen komen om hun plaatsje op te zoeken aan de steigers.
Maar het blijft priegelen.
En voorral als er gespuiît wordt dan is het raak en vangen we gek genoeg alleen maar kleine snoekbaarsjes. Geen enkele baars, roofblei, winde, of snoekje.
Arie is even niet te stuiten en pakt een paar snoekbaarsjes van rond de veertig cm.
Arie vangt beduidend een maatje groter. Die ziet in een andere schooltje jaarklasse onder de brug op dieper water dus ben ik al snel om ook ook te veranderen van kunstaas.
Deze zijn er genoeg te foppen.
We zitten heerlijk in het zonnetje te vissen in de schaduw van de bootjes en de ophaalbrug. Het is zander time want er is geen baars te bekennen. Tussen de bootjes voorral kleintjes en tegen de stenen muur daar waar er veel aasvisjes die de algen vandaag op het menu hebben staan vangen we wat grotere vissen.
Tussen de bootjes zijn ze beduidend kleiner dan langs het talud van de vaargeul.
Er is een groot verschil wat we vangen op het talud waar het wat dieper is of langs de kanten terwijl daar toch de aasvisjes zich te goed doen aan de algen en van alles wat daar tussen leeft.
We zien nog even de Roofblei jagen in de haven dus snel wisselen van tactiek.
We zien nog Roofblei jagen in de haven die met een paar grote klappen op het water aan het jagen zijn en direct worden er tailspinners, aps en blinkertjes geworpen maar we kunnen ze niet trickeren. Het is ook van heel korte duur, jammer.
Na nog zo’n bak houden we het voor gezien.
Het gaat al ver oven vijven en we houden het voor gezien. In de bak is ook niets te beleven terwijl het er wel stroomt door het spuien. We zien hier vandaan wel dat Leo een snoekbaars vangt in de verte op de Punt dus gaan we nog even buurten. Leo dus, Roy, natuurlijk Jan en Arie zitten er en Robert en Willem coacht ze natuurlijk. Maar daar valt het ook tegen er worden wel wat vissen gevangen door Leo twee en Jan eentje maar allemaal tegen de vijftig centimeter en dat is niet wat we hier gewent zijn. Terwijl de tijd nu er voor is. Het is fantastisch roofvisweer nu de herfst invalt maar hier op de punt wordt het met het jaar slechter lijkt het wel. Wij zeggen de mannen gedag en wensen ze succes want met dat uurtje verschil is het nu snel donker. Voor ons is het BallantinesTime.
Natuurlijk ben ik er weer donderdag 9 oktober 2014 rond de zelfde tijd want zoals gisteren dat wil je wel elke dag mee maken. Maar ik zit nog niet op mijn favoriete steen of de gehele Punt loopt vol. Tjonge die Tam Tam werkt prima nog, leve de mobiele telefoon.
Net als Hugo zit ik graag laag op het puntje van de dam en als ik aankom om kwart over vijf na m’n fotoshop opdrachten, het opkalefateren van oude prenten zie ik niemand zitten. Dat is vreemd want gisteren stond de halve senioren ploeg “de krasse knarren” op hun chill plek achter me op onze verrichtingen toe te zien dus had ik wel verwacht dat het druk zou zijn. Heerlijk is dat lekker uitwaaien op dat puntje rustig in je eentje de dag door te nemen onder het vissen. Want dat vissen is bijna automatisme geworden, je doet de handelingen wel geconcentreerd want anders sla je hier echt de plank mis maar onderwijl maak je lekker je hooft leeg. Maar mijn vermoedens waren juist want binnen een half uur verschijnt de halve senioren club dan toch en druppelsgewijs komt de rest er ook aan. Aangevuld door een groot gedeelte van de buckaroo’s om te diagonalen. Het is binnen een uurtje nog drukker als op de Kalverstraat op zaterdagmiddag zou je vroeger zeggen. Tegenwoordig met dat internet valt de drukte wel mee in de winkelstraten. Dat is best wel wat hengeldruk hier op mijn plekkie vandaag maar beregezellig natuurlijk en zoals Adrie zegt daar kom ik voor vanuit Oudenhoorn want als ik vis wil ga ik wel naar de haringkar. Geloof ik weinig van want bij hem zit er alleen maar een aan knop op want de uit knop is er niet zal ik maar zeggen. Tjonge waar die de gesprekstof vandaan haalt… Hij is vaker aan de zoute kant te vinden maar in zijn vriezer gaan geen tongen meer zoveel heeft hij er de laate weken gevangen dus komt hij ons hier entertainen. Van geconcentreerd vissen komt weinig terecht iedereen heeft wel een mooi verhaal waar dan weer een ander anekdotes op heeft en zo komen we de tijd hier dus wel door.
Ik kan twee dreumesen vandaag foppen.
Er worden vijf dreumessen gevangen op ±16 hengels (de meeste statische vissers zitten met twee stokken) vanaf half zes maar om half negen is het voor mij BallantinesTime. Leo en ik zijn gisteravond na het eten van witte rijst en Ajam Setan en dat is zeer scherp met Sajoer Lof. Had gedacht dat hij dat te heet zou vinden maar hij sloeg zich er kranig doorheen, om een uurtje of tien naar Europoort geweest. Dan zou het tij goed staan volgens de WaterMeister. Dat was dus een deceptie na die grote vangsten van snoekbaarzen maar zag wel pas m’n bedje om een uur of vier. Een hoop regen en het stroomde voor geen meter op onze stekken. En stromen dat moet het echt voor onze stekelige vriend de zeebaars.
En die mag zeker zijn Moeder, nee liever Oma gaan halen.
Leo en ik waren vandaag de gelukkigen met elk 2 dreumesen en een Duitse toerist die een paar keer per jaar hier bivakkeert met zijn gezin en dus ook wel weet hoe dat hier moet maakt de vangst compleet voor vandaag op vijfentwintig meter Haringvliet.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/05/DSCN4047Wp2.jpg525787Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2014-10-09 13:57:002023-05-07 14:42:55Dus zijn we er weer
Iedereen heeft Bob de Bouwer maar ik heb John de Klusser… John alias Guus was deze week hier voor de laatste perikkelen af te handelen en valt nu geheel onder de Engelse vlag. Als hij dan met de boot in is Nederland, dan is hij op de vertrekdag meestal bij de BassBuster om bij te beppen, vissen of zijn grootste hobby en dat is klussen..
Komt dat goed uit in huize WarungFreek want dat is nu net niet mijn ding dus vullen we elkaar zo goed aan met dat vissen en klussen om dat speciale gevoel te creëren op vrijdag 4 april 2014
Kunststof bewerkt fantastisch.
Want John krijg daar een kik van, een adrenaline stoot nee sterker een voldaan gevoel van als het klaar is en is dan al weer zoekende naar een ander project als een verslaafde hunkerend naar een volgend portie “voldaan gevoel”. Zoiets dus als ik met vissen heb….
Zie je helemaal in zijn sas.
Dus als hij net na de middag binnen stapt en me bezig zie neemt hij het gelijk over, we gaan nog even naar de doehetzelf Store en dan gaat hij helemaal löss tussen al die hebbedingetjes. Hij valt ook altijd met de neus in de boter. Weer een leuke anekdoke wat ik vandaag hoor van em in Engeland hebben ze kofferverkopen en garageuitverkoop. Verkopen ze de garage leeg wegens verhuizing, emigratie weet ik veel waarom en dan die autokofferverkoop en dat is geregeld op een terreintje bij em in de buurt waar je dan mag gaan staan voor een paar pond en de verkoop doet vanuit jaja, je koffer bak van je auto. Tuurlijk gaat hij daar ff neuzen want kan alles gebruiken in zijn nieuwe huis. Staat er een kerel met een duur merk (zilver/groen logo de kenner herkennen dat gelijk) zaagbank. John kijk eens vraagt wat hij er voor moet hebben. Nou zegt die vent hij zaagt niet goed dus je mag hem hebben voor 50 pond. John kijkt eens of het een widea of nog duurdere zaagschijf in zit en dan ziet hij dat de cirkelzaag verkeerd om zit. Nou zegt tie das niet best maar ik geef er 20 voor. Dat is wel heel weinig zegt de Engelsman, oké zeg John ik kijk nog ff rond maar over een half uurtje ga ik weg en wat denk je natuurlijk met zaagbank. Tja zegt tie dan droog iemand die de zaag er verkeerd om in zet is zo’n mooie machine niet eens waard…..
Zo gepiept, zo gedaan.
Je kent die reclame nog van die magere vent die lui in z’n stoel zit in het zonnetje voor zijn hutje en een dikke negerin staat te koken en ze aan die man vragen waar de beste een bepaalde chips maken. Dan hoor je dat je de goede ingrediënten moet kopen en een Big Mamma en slaat tie met de vlakke hand een grote klets op die grote billen. Fantastische reclame maar die heeft niet lang gedraaid?/?!!. Snap dat dan weer niet maar zoiets gaat dat hier ook. John roept wat die nodig heb en ik zoek dat op en hoef dat alleen maar aan te geven. Schenk een Ballantines in en een Cola voor de klusser want zoals jullie al uit eerdere anekdotes (1985) hebben gelezen dringt hij geen alcohol dat kwam toen goed uit met stappen, en zeg hoe ik het wil hebben. Sta ik ‘s morgens op en Henny heeft de werkbank en gereedschap opgeruimd. Moet ik haar alleen nog uitleggen wat wel en niet in de zuurvrije vaseline of vet gezet kan worden. Ging weer fantastisch dus….
Toch maar ff “voor” boren.
Nee alle gekheid op een stokje het ziet er fantastisch uit want met slecht weer, bij hoge golven klapperde het hengelrek half gas een beetje met 80km/uur over de golven scherend dus ik denk dat nu het gas wel open kan
M’n hengelsteun staat nu muurvast.
Nu zit het rek op drie plaatsen vast aan de boot en dat is beter zo. Ben ik dat rammelen kwijt als bij een hoge golven voorral op het Haringvliet de boot klappen maakt. Kan geen kwijt maar nu voelt het nog beter aan. Dat rek hoort helemaal niet op deze buster maar op een Buster L en die is smaller. Piet van de Schiffart uit Grou waar ik de Buster heb gekocht en het rek erbij kreeg heeft hem veertig centimeter breder gemaakt zodat hij past. Maar de aansluiting punten waren er natuurlijk niet op de X. Nu heb ik wel een heel speciale Buster X erdoor gekregen die heeft niemand en dat vindt ik dan weer leuk. Werpent vissen achterop is wat moeilijker maar dat doen we (te)weinig en meestal sta ik achter op (stuurman) dus dat gaat wel meevallen denk ik. Praktijk zal het leren en hij is er zo weer vanaf als het niet bevalt
Nu op drie punten bevestigt aan het frame dus die lijdt geen eigen leven meer.
We gaan nog even naar het winkelcentrum want we hebben trek in kippenpoten met patat of bami vanavond en natuurlijk loop ik even langs Frans & Karin. Zeg tegen John dat hij ff moet zeiken over de foto’s die ik er vorige week heb gemaakt en dat kan je wel aan em over laten dus die stiert briesend die winkel binnen en toevallig (mooi natuurlijk) staat net Frans achter de toonbank. Waar is die fotogtaaf die vorige week mijn dochter op de foto heb gezet roept hij in de winkel, die trek ik over de toonbank heen dat is toch geen stijl hoe dat er hier aan toe gaat en zo verder. Ik sta door het raam te gluren en heb het niet meer. Frans schrikt zich een rotje en Karin rent van achter naar voor om het een en ander uit te kunnen leggen en die twee hadden we goed beet op 3 april. Wat schrokken die twee dus ik maar snel de winkel in gestapt om de klappen op te vangen. Vriendschappelijke dreunen wel te verstaan want die twee kunnen dat wel van me hebben.
ThanxMate.
We smikkelen ervan en Guus moet opschieten volgens Julie die hem belt vanuit Engeland. En hem maant op te schieten voordat hij de Ferry mist maar die haalt de boat wel. Met gemak, dat Geluk heeft hij nu eenmaal, effe kwijt geweest maar weer gevonden, aan zijn zijde..
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/03/DSCN3056Wp.jpg315472Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2014-04-04 15:40:002023-03-27 15:55:39John de Klusser
