Vanmiddag 20 augustus 2016 na het werk nog eventjes met Leo naar de waterkant. MacGyver is laat want zijn verf klusje met een theekastje loopt uit maar hij wordt wel heel erg mooi. Weet er alles van want hij heeft em van me gekregen. Is gemaakt van Indonesisch hard hout, een spijkertje moet je voor boren volgens de deskundige. Ik ben blij dat hij er zoveel lol in heeft met Monica hem te restylen.
Tussen de middag al makkelijk gegeten door de drukte in de winkel verse broodjes met knaks dus moet het vanavond in de polder maar een cholesterol hap worden. Pakje spek, dito doosje eieren en wat plakken kaas, wat peper, koriander, paprika, gember, kurkuma, chili, mosterdmeel, foeli, kardamom, ui en sambal moet het gaan worden tussen een boterhammetje. Geen warme hap dus maar alles hebben we er voor over aan de kant voor het vissen.
Dus ik zit klaar alles uitgepakt en opgezet om een uurtje of vijf tussen het riet. Het is levendig en ik krijg een paar lijn zwemmer. Kan natuurlijk van alles zijn maar er is leven. We hebben er immers niet gevoerd. Een dikke weg loper die ik eventjes voel en na een tweede run moet ik dan lossen. Hoe kan dat nu. Dat ziet er veelbelovend uit voor vanavond. Als dan een uurtje later Leo er aan komt na de potten verf dicht te hebben getikt.
Het is een heerlijk plekkie.
En net als de laatste keer haal ik dan de de derde hengel weg van het kruispunt waar hij graag ligt als Leo er aan komt en gooit de mijne nu veel verder langs de rietkraag. Het is vreemd vandaag kan ik melden aan Leo als hij arriveert. Ik krijg een aanbeet en de lijn valt slap. ik haal de lijn binnen en de lood montage ligt halverwege. Maar ik voel helemaal niets terwijl je zou denken dat de vis zich toch moet hebben gehaakt. Hij kijkt me aan en een beetje meewarig denkt hij dat ik al aan de Ballantines zit.
Maar dan is het al snel raak vanavond.
Ik gooi dus mijn lood richting Middelharnis langs de rietkraag en zet de lijn strak. En terwijl ik dat doe vertel zet Leo terwijl zijn hengels installeert. En dan gaat de pieper achter me af. Hij ligt er net in zeg ik nog maar m’n lat staat dus al krom als ik em pakt met heerlijke runs op zo’n vijftig meter.
Netjes in de lip gehaakt met nog Frans zijn rig.
We kunnen de vis nu samen landen en ik ben er reuze blij mee. Wat een mooi exemplaar is het weer uit de polder.
Nogmaals omdat het zo’n mooie strijder is.
Maar daarna is het over. Wat raar is dat toch. Volop leven en nu is het twee uur elkaar de beste verhalen vertellen onder een broodje ei. Dan krijg ik nog een zelfde aanbeet als een paar uur tevoren. Een dikke piep, het gewicht valt en de vis zwemt zeker twintig meter met het lood mijn richting in maar als ik de lijn in neemt voel ik niets dan het lood. Ben blij dat het nu ook gebeurt waar Leo bij is. Volgende keer maar eens alleen de lijn strak draaien is het advies van de karper mistro.
Wind is gedraaid, die krijg de schuld.
Dat we geen aanbeten meer krijgen wijten we aan dat de wind is gedraaid van vol op de bek naar 90 graden naar rechts. Je zoekt natuurlijk waarom het niet lukt van aanbeten naar niets. Maar we zitten lekker in de zon achter het riet en de bui waait precies om ons heen. En dat is een mooi gezicht die zwarte lucht die we om ons heen zien draaien. We zitten hier net droog.
Maar dan hebben we een toetje op de taart.
Maar dan krijg Leo wel een hele rare aanbeet. Hij loopt even maar geeft het dan op. Zal een brasem zijn zegt Leo maar dan gaat hij er weer vandoor. Volgens mij is het een dikke paling zeg ik want die lopen in dit jaargetijde. En bij de eerste zicht in het donker lijkt het er ook op maar we kunne een kreet van vreugte niet onder drukken hier in de polder. Het is een mooie zeelt. Die heb ik hier nog nooit gevangen zegt Leo en die heeft hier al wat uurtjes liggen. Deze Tinca tinca of te wel de doktersvis is een kers op de taart vanavond. Wat zijn we daar blij mee met deze zeelt uit de polder. Een schitterend exemplaar waarschijnlijk nog nooit gevangen.
Zeelt
De zeelt (Tinca tinca), ook gekend onder de naam louw, is een vis, die tot de karperachtigen behoort en tot ca 70 cm lang kan worden.
Beschrijving
De vis heeft een groenige kleur die varieert al naargelang de bodem en de leeftijd, en hij heeft een dikke slijmerige huid met zeer kleine schubben. De zeelt is goed herkenbaar aan de rode iris in zijn oog, de bolle vinnen, de nauwelijks ingesneden staartvin en de baarddraden. Mannetjes zijn goed te onderscheiden aan de grotere buikvinnen. Ze reiken tot voorbij de anus en hebben ook een sterk verdikte eerste vinstraal. De oorspronkelijke Nederlandse zeeltvariëteit heeft een donker mosgroene kleur, maar in het verleden zijn ook meer licht bronskleurige zeelten uitgezet. Visjes van nog geen vier centimeter hebben een zwarte vlek bij de staartwortel, een zogenaamde oogvlek. Misschien dient deze vlek om predatoren in het ongewisse te laten wat de voorkant van de vis is.
Levenswijze
Zeelten leven over het algemeen in flink begroeide stilstaande of langzaam stromende wateren met een zachte modderige bodem, waar ze zich overdag meestal passief in de vegetatie verschuilen. Als de zeelt voedsel zoekt, zuigt hij bodemmateriaal op, waaruit de eetbare diertjes worden uitgefilterd, of hij zuigt diertjes van de vegetatie af. Als voedsel dienen met name waterslakken en verder erwtenmosseltjes, kreeftachtigen, insectenlarven en plantendelen. In mei en juni wordt bij watertemperaturen van 18 tot 20 °C gepaaid. Hierbij is een flinke onderwatervegetatie essentieel. Een vrouwtje kan 300.000 tot 800.000 eieren afzetten. In de winter houdt hij een winterslaap, ook periodes met een laag zuurstofgehalte overleeft de zeelt door zijn stofwisseling op een laag pitje te zetten (acstivatie).
Leefgebied
De zeelt komt voor in het grootste deel van Europa en W.-Azië in allerlei wateren met een rijke onderwatervegetatie. Ze komen voor in alle denkbare stilstaande en langzaam stromende wateren met een vrij zachte bodem. Ook in zand en grindafgravingen komen zeelten voor die daar ook flinke formaten kunnen halen. Brakke en vegetatiearme wateren worden gemeden. In Nederland is de zeelt talrijk in allerlei wateren en in wateren waar door de uitbundige plantengroei ’s nachts en ’s ochtends zuurstofgebrek kan ontstaan, is de zeelt vaak de dominante vissoort.
We zijn er reuze blij mee
We nokken af na deze vangst. Zal het de wind geweest zijn die plotseling uit een andere hoek kwam zodat de aanbeten stokten. We geven die graag de schuld maar die heerlijke uren neemt niemand ons meer af. In het zonnetje achter onze rietkraag. Een heerlijk afsluiting van onze Polder Carp sessie’s.
Vanmiddag 9 augustus 2016 komt Leo een thee kastje ophalen die ze gaan witten en ook de Kirby professionele stofzuiger gaat naar MacGyver. Alles kompleet maar hij zuigt niet meer en dat is een niet onbelangrijk aspect bij een stofzuiger. Het euvel was een V-snaartje bij een rol in de mond van de stofzuiger waardoor hij niet draaide dus niets los klopte van de ondergrond hoor ik dan een paar uurtjes later aan de waterkant.
Tja nu we zien hoe hij het weer doet, willen we hem wel op Marktplaats zetten.
Daardoor is Leo wel wat later aan de waterkant want het kriebelde te veel. Al die spullen die geschuurd moeten worden en uit en in elkaar gezet kunnen worden waarom iets het niet doet intrigeert em zoveel dat hij alles om zich heen vergeet. Monica moet em dan ook uit zijn schuurtje halen om em te vertellen dat ik al op ons plekkie zit in het zonnetje achter de rietkraag. Maar na vijven zie ik em dan toch aankomen door het weiland heen tussen de schaapjes door. We zwaaien nog even naar de boerin die waarschijnlijk haar kroost even naziet en misschien ook even controleert wie daar zitten te vissen. We hebben toestemming gekregen om hier te zitten. De gelukkige zijn wij want we zitten hier werelds.
Leo pakt een hele mooie spiegel.
Heb je al wat maar dat moet ik onkennen. Ik haal mijn hengel weg van de overkant van de vier sprong en leg em een stuk verder langs de rietkraag zodat Leo weer op z’n plekkie kan gooien. Op die plek komt altijd de eerste vis vandaan. Heel raar natuurlijk maar ik lig daar al een uurtje en niets gezien.
Wat is dit een mooi exemplaar vandaag.
Maar net als vorige week donderdag toen was ik ook een klein uurtje eerder en haal mijn hengel weg aan de overkant van het harde gedeelte krijgt Leo er iets voor zeven uur een heel raar piepje op. Twee korte stootjes met een tussenpoze veel te lang voor een karper maar dan toch gaat de lijn lopen met de herrie van de pieper wat we willen horen. Dat is een zware vis zegt Leo nadat hij kontakt maakt met de vis. En dat klopt ook wel zo aan zijn hengel te zien. Zwaar stotend gaat de vis er vandoor gelukkig naar het diepe van de vaart..
Een oude krijger vol beschadigingen.
Maar dan na enkele wilde uitvallen komt de vis log en zwaar naar onze kant en bij het not nog een paar runs en vele buitelingen onder top kunnen we hem scheppen. Wat een mooie spiegel is dit.
Een dikke zeventiger.
Na een filmrolletje vol te hebben geschoten mag hij weer terug en een dikke highfive volgt. Het is weer goud vanmiddag. En nu ben ik de sigaar, al een tijdje vindt Leo dat m’n top af en toe raar beweegt buiten de windsten om. Als ik dan opsta en over de rietkraag heen kijkt zien we niets vreemds. Maar na een paar keer commentaar van Leo te hebben gekregen haal ik de hengel binnen en jawel hoor. Ik hoor er nu ook bij een magere brasem hangt onder de tijgernoot.
Oeps, pannetje vergeten.
We gaan maar een paar uurtjes maar Leo heeft net als de BassBuster altijd lekkere trek en Monica houdt daar rekening mee. Die heeft voor een versnapering gezrgt en mee gegeven. Aleeen…. is Leo het pannetje vergeten. In de auto heb ik toevallig vandaag een aluminium plaatje dat ik vanmorgen gemaakt heb onder de trolley het vis gerij nalatenschap van m’n schoonvader. Die zit met tieribs vast dus er zo onder vandaan maar als ik halverwege ben met naar de auto lopen wordt ik terug gefloten. MacGyver heeft er al wat op gevonden alleen de steel van z’n hengelsteun wordt toch wat te warm en slecht voor de combinatie aluminium en plastic. Die combinatie is dus overleden maar de worstjes zijn warm en daar gaat het om. Dat is met deze missie het belangrijkste.
Daarin staan we dus weer gelijk vandaag.
Om vijf uur net na de warme hap krijgt Leo er weer van die vervelende piepjes op en we vrezen al weer het ergste. Jawel hoor de tweede platte komt binnen vanmiddag. Een magere polder brasem en nog flink beschadigt ook waarschijnlijk nog steeds van de wilde paai waarschijnlijk in het riet van een paar weken geleden.
Heerlijke uitvallen zijn het.
Vandaag is het rustig qua aanbeten als ik dan eindelijk om half negen aan de bak mag. We denken dat gebeurt niet meer vandaag maar dan uit het niets plotseling leven aan de overkant ver, heel, heel ver weg. Het is de hengel de ik heb weg gehaald voor Leo ton hij aankwam en aan dezelfde rietkraag aan de overkant een vijftig meter verder heb neergelegd.
Net geen 80 cm lang, wat ben ik blij met deze polderschat.
Deze dril zal me lang nablijven, zeker de aankomende nachten. Wat een spektakel met deze vis. De karper blijft zwemmen en neemt zo af en toe zeker de eerste runs tientallen meters lijn. Ik wil em niet verspelen want het is de eerste van vandaag en zet toch de slip wat losser en met een vinger op de spoel kan ik toch nog druk genoeg geven. En zo af en toe heb ik dat echt nodig als hij het diepe induikt want hij is dan niet te stoppen maar zodra hij ergens het riet wil in duiken kan ik druk geven op de spoel en de hengel laag in de t.o.v. gestelde richting en de vis kiest dan weer uiteindelijk voor het diepere water. Gelukkig lukt het allemaal en voor mij duurt dat een eeuwigheid maar laat hij zich dan eindelijk zien aan onze kant van de vaart. Wat een mooie vis maar hem dan hebben is een heel ander verhaal en weer gaat hij richting ver weg en neemt weer enkele runs wanner hij ons ziet of het net een dikke kolk en golven op de kant achterlatend. Tis goed dat we laarzen aan hebben….
Omdat hij zo mooi is.
Maar uiteindelijk na vele runs en alle sloten van de viersprong gezien te hebben met de hart in de keel zo af en toe mogen we hem scheppen. Wat een mooie vis is dit weer vandaag. De portret sessie kan weer beginnen wat een kapitale vissen zijn dit. Lang gerechte polder karpers met een hele grote staart. Daarom knalde die zo door deze vaart heen van links naar rechts. Gelukkig heb ik die kunnen pareren en vooral hem uit de rietkragen houden. Wat ben ik blij met deze vis een plaatje is het. Geen schub zit verkeerd en dan die kleur in het late zonnetje. Fantastisch is het.
Toch nog een fluiter.
We zijn vol adrenaline van de vissen die we hebben gevangen vandaag. Allemaal mooie vissen deze middag en van de vele aanbeten van eerdere sessie’s nu ieder een enkele mooi vis is voor ons een heel andere dimensie. Wat wil je nu, een leuke avond en veel aanbeten of een paar hele mooie vissen vangen. Dat kan dus hier gewoon in de polder naast de deur door je aas aan te passen. Op tijgernoten voorral de middelmaat vangen allemaal vissen tussen de zestig en zeventig centimeter en die een fantastische drils geven te beleven maar op grote boilies de mooiere exemplaren er tussen uit vangen. Zal de tip van de sluier oplichten welke smaak. Je moet wel veel tonijn eten. Maar dat kan op brood met sla en een klodder mayo, op de pizza, in de sla, door de groente, salade bij de BBQ van mij part op een pannenkoek maar blikjes in slaan dus. Even wat gerechten opzoeken zodat er blikjes tonijn worden gekocht in de familie want wij hebben alleen het geconcentreerde sap nodig. Die tonijn is al jaren geleden ingeblikt dus dat vocht niet weg gooien maar gebruiken. Beter is er niet dan al dat namaak chemische spul met de mooiste namen.
Leo vangt toch nog een heel gaaf exemplaar op de valreep.
We zitten allebei nog een beetje in een roes. Wat een mooie vissen zijn dat met een paar uurtjes in het riet bivakkeren. Dat is toch de mooiste vakantie die je kan wensen. Als dan de pieper van Leo zich weer meld net voor negenen. Weer mooie runs maar we zijn die van die bijna tachtiger nog niet vergeten. Tuurlijk onder de hengel gaat hij tientallen keren van kiet maar we zijn eigenlijk verziekt door die mooie exemplaren van een paar uur eerder. Dat wordt een probleem ga je voor een enkele dikke vis of heb je een leuke middag met veel aanbeten. Het is maar goed dat we met meerdere hengels vissen. Ik vraag dat aan Leo en die zegt gelijk ik ga voor een leuke middag want anders ga ik wel in het Kanaal van Voorne zitten. Want daar zitten echte bakken van karpers. En daar kan ik me geweldig in vinden. Was eigenlijk een retorische vraag van de BassBuster….
We nokken af.
We gaan vroeg vanavond naar huis en zijn net na tienen weer thuis als de onweer los barst onder het genot van een Ballantines en dit op papier (Papier??) te zetten. Wat hebben we weer een mazzel en ik, ik ben reuze blij met deze avond en zal die niet meer vergeten. Heerlijk was het weer in de polder. Bedankt weer maatje of kokkie of moet het zijn MacGyver voor de gezelligheid
Als tegenprestatie voor de sponsoring van Camping ’t Weergors tijdens de WPC een Karper Clinic gegeven op zondag 7 augustus 2016 voor de jeugd samen met Mirabel op de camping!! Zelf boilies maken, onderlijnen knopen, werples, een werpwedstrijd met prijzen! En bedankt ook natuurlijk met hulp van Lars Roest karpers vangen en Mario met boilies koken.
Om tien uur starten we zondag 7 augustus 2016 bij de grote vijver op de Camping de Weergors van Frans en Dickie Riedijk. We starten met Demian Houdhuizen, Tygo Helmstrijd, Stefan Watthie samen met zijn Opa, Romano van der Stam,Puck de Jong, Falco Helmstrijd Charissa Vaandrager, Lyndsey Vaandrager, Ivy, Fayden, Dayo Wapennaar en Colin van Rijnen
Wat fijn, onze sponsor van het aas het Pro Line heeft het voer of eigenlijk het aas zodadelijk wat we gaan maken op water basis gegeven dus hoeven we dat niet aan te maken met eieren. Wel zo fijn met de kids. Maar als ik oppert dat ze thuis gewoon het keuken apparatuur kunnen gebruiken. Dan moet je die ouders horen. Fantastisch hoe er wordt meegeleefd door de begeleiders, ouders en familieleden.
Old School.
Ik ken deze molentjes maar al te goed. Wereld klasse en ik gebruik ze nog wel eens uit nostalgie. Die slip afstelling is nog steeds werelds. Prima spul dus en veertig jaar geleden zijn tijd ver voorruit.
Dan leren we hoe we boilies moeten maken. De poeder wordt met water aangemaakt en dan is het goed kneden. Dan balletjes draaien van iets kleiner dan 2cm. Die moeten goed dicht zijn anders vallen ze open als ze zodadelijk worden gekookt. Dat is niet de bedoeling het moeten krokante niet te harde balletjes worden.
En hele sterke smaakstoffen.
Als dan de boilies zijn gekookt en afgekoeld zijn ze al goed om mee te vissen maar voor een persoonlijke touch kan je nog een smaakje toevoegen.
Even ruiken welke smaak bij Mirabel, maar niet te veel over m’n vingers gooien want dan smaakt alles weken naar kokos zegt Mario.
Dat vinden die gassies wel wat en er worden de boilies gedeeld die gedraaid zijn en in zakjes met verschillende smaken. Je kan de zakjes in de vriezer gooien en er later mee vissen wanneer je ze nodig heb.
Eind van de dag is er een wedstrijdje en het oefenen is we nodig om je loodje in een ring te gooien.
Er wordt driftig gegooid om in de ringen te gooien maar dat valt niet mee. Meestal veel te ver het is precieuze gooien en dat is moeilijk. Maar na enig oefenen lukt het ze om in de ringen te gooien. Nu maar hopen dat het in de wedstrijd zo dadelijk ook lukt.
En dan is alle concentratie weg bij die gasten want Lars vangt een vis.
En dan gaat er een pieper af aan de waterkant bij Lars en rent iedereen er naar toe. Natuurlijk wil iedereen helpen de karper want dat is het te scheppen voor Lars
En die wordt door alle kinderen dan samen gevangen. Goud.
Maar dat is niet zo eenvoudig als dat lijkt en de karpper wil ook niet echt meewerken en gaat er verschillende keren van door als hij het net ziet of al die beroering op de kant. Want spannend is het natuurlijk wel allemaal voor die gassies. Maar ook de ouders staan versteld wat een grote viseen er hier in de karpervijver zwemmen van Frans Riedijk. Het zijn de karpertjes die jaren geleden te veel zaten in de vesting grachten en dus niet verder groeiden vanwege voedsel tekort door de te grote aantallen. Nu, hier bij Frans kunnen ze uitgroeien tot dikke jongens.
En samen op de foto.
Wat een mooie karper en daar willen ze wel mee op de foto. De meesten vinden het toch wat te eng zo’n grote gladde vis en dat moeten we ze toch leren. Als ze zo jong gaan vissen zullen ze ook de vis moeten leren behandelen met respect. Die vissen zijn net zo oud als dat ze zelf zijn dus voorzichtig behandelen en weer netjes terug zetten hoort er ook bij..
Leren knopen van onderlijnen om er zodelijk een boilie onder de haak leren te hangen.
De boilie hangt zodadelijk net onder de haakbocht. Het is de bedoeling dat de vis zich zelf haakt. Hoe makkelijk is deze takt van de hengelsport. De karper zal het aas opzuigen als een stofzuiger want er liggen ook bolies zonder kaak het voer maar dan voelt hij dat er met deze iets aan de hand is en zal die weer uitspuwen. Dan prikt hij zich zelf en als schrikreactie zal hij hard terugtrekken waardoor hij zich zelf haakt in de lip op het lood wat een tien, twaalf centimeter verderop aan de lijn zit. Zo kan hij de haak nooit slikken wat een ramp is voor zulke kapitale vissen. Dat geldt natuurlijk ook voor andere takken van de hengelsport als snoeken, baarzen, Roofblijen, winde want we willen allemaal grote vissen vangen maar die doen er jaren over om zo groot te groeien. En van de grootsste vissen wat dan meestal ook nog dames zijn dat zijn de moeders van de kraamkamer. Daie moeten dat gen doorgeven. Kijk maar naar onze kabeljauwen. De grootse zijn al weg gevangen en de vissen reageren hier op om veel vroeger paai rijp te zijn. Dat houdt in dat sommige groei prosessen niet meer door worden gegeven en in dit geval is dat grootte. Daar in de plaats komt zo snel mogelijk paaien om het geslacht in stand te houden.
En oefenen voor de wedstrijd.
Op veel viswater mag je al geen snoekbaarzen meer meenemen ondermaats maar ook boven de zeventig centimeter. Deze lengte was heel normaal zo’n zeven jaar geleden en eerder op het Haringvliet. Kijk maar naar de oude BassBusterAvonturen met de Linder. Toen ging je na je werk nog eventjes achter vadertje glasoog aan en dan was niet de vraag hoeveel je er gaat vangen maar hoe groot. Komen we in een school van tachtigers of zeventigers terecht op het talud.
Met gevaar voor eigen vingers.
Het is leuk om te doen en ook de aller kleinste hebben het vandaag naar de zin. Leren werpen dat hoefde niet zo maar die bolies snijden dat was een prima zet bij de aller kleinsten
Knoopie na knoopie werd er gelegd.
En natuurlijk een goede onderlijn maken en dat vonden ze best moeilijk maar na een aantal pogingen sommige bloed (best wel scherp zo’n haakje), zweet en tranen is het iedereen gelukt.
En weer is het raak voor de karpercrack.
En dan is weer alle aandacht weg want Lars pakt zijn tweede vis en weer zo’n mooi exemplaar die heel veel sport geeft. Wat een weerstand en dan vooral onder de top bij het landingsnet.
Best wel spannend bij de meester in de leer om te drillen met zo’n lange hengel en grote molen.
Zo leren de kids om een vis uit te drillen zodat hij makkelijk geschept kan worden in het landingsnet. De slip afstelling is hier cruciaal want de runs onder de kant blijven maar komen en op die korte lijn en toch wel harde hengel om de vis enigszins te kunnen sturen op het diepe en wat verder weg. Proberen hem uit de rietkraag en bomen te houden moet je wel druk kunnen zetten. Dus heb je wel een stevige stok nodig sowieso om het lood van minstens 60 gram weg te zetten waar je em wlit hebben liggen. Dat is af en toe een precieze klus en kan soms best ver weg zijn. Dus met zo’n relatieve korte lijn onder de kant zit er weinig rek meer in de nylon lijn van 25/100. Die zou bij te strakke afstelling van de slip bij de eerste run finaal afknappen. Komt er ook nog eens de rare hoek bij die de lijn en hengel dan maken. De hengel staat vlak voor de landing van de vis immers bijna recht omhoog. Er zijn al menig hengel op dit moment gebroken door de laatste spurt van een grote vis met de hengel recht omhoog samen met een veel te strakke slip afgesteld op de molen.
De vis wordt onder de top volledig uitgedrild door de meester onder verhelderend commentaar.
Dus de slip wordt losser gezet met je vinger op de spoel als er meer druk op de lijn komt of wilt hebben kan dat dus. Maar de vis die geeft het niet snel op en keer op keer gaat hij er weer vandoor als het net of de kant weer in het zicht komt. De kids vinden het allemaal prachtig.
Als ik dan vraag wie de karper durft te aaien duurt het even om over die drempel heen te stappen.
Maar met Lars aan het stuur is er maar één winnaar in dit spelletje en dat moet de karper bezuren. Hij wordt vakkundig geschept en iedereen ie er helemaal vol van. Wat een mooie vis is dit weer en wat issie grooooot. Als ik dan vraag wie er mee op de foto wilt dan is de animo niet zo groot. Zo groot en glibberig en nat en wat zielig ook wel wat kan ik nog meer verzinnen. Hem aaien dat duurt ook eventjes maar als dan de eerste het durft dan volgen er meer schaapjes en dan wordt hij snel weer terug gezet.
Dan hebben we nog de wedstrijd met leuke prijzen.
Als afsluiting gaan we het leren werpen in de wedstrijd in de praktijk omzetten tot een wedstrijdje. De eerste drie hebben een mooie prijs en er kan gekozen worden door de nr 1 tussen een molen, een mooi karperstoeltje en een dikke hoofdlamp. Na keuze is dan dan nr2 aan de beurt om te kiezen enz. Voor iedereen is er dan nog een zgn. goodybag met allerlei kleine dingetjes. Alles is dus weer goed verzorgt door de Catfish en Fotografic Art Design
De Karpers hebben maling aan de wedstrijd en denken nu vrij spel te hebben.
Maar niet bij Lars en de derde karper van de dag is het haasje en wordt gezamenlijk geschept door de kids
Helpen scheppen dus ook samen met de karper op de foto.
Een mooie rijen en dat is hier goed te zien. We hebben dus vandaag hier van alles gevangen en die camping gasten boffen maar met zo’n mooie karpervijver. Er is genoeg te vangen op je vakantie hier op Camping het Weergors in Hellevoetsluis.
Tygo kiest en heeft zijn prijs uit gezocht.
De prijzen zijn verdeeld. Het was toch moeilijker om onder wedstrijd druk je loodje in de cirkel te gooien. Maar ik vindt dat ze het goed hebben gedaan de toekomst van het vissen. Fanatiek en leergierig zijn ze in ieder geval en dat is belangrijk. Er zijn er twee op de eerste plaats geëindigd in het werpen maar een tweede confrontatie gaat niet lukken. Dayo Wapenaar blinkt uit in afwezigheid. Dus laten we Tygo als eerste kiezen uit de prijzen. Dat wilde ik altijd al hebben zegt Tygo en is er reuze blij mee.
Alle prijswinnaars.
Dayo heeft zijn prijs nog gekregen doordat Arda natuurlijk weet aan de namen waar iedereen staat op de camping en heeft die later op gehaald. Het was weer een leuke dag en misschien voor herhaling vatbaar…
Jantine is er toch dus die vist nog even in deze vijver nu ze d kans krijgt.
Maar ik heb trek gekregen. En krijg te horen dat er voor morgen weer kip op het menu staat. Heerlijk. Begin nog net niet te kakelen..
Vanmiddag 2 augustus 2016 komt leo met een onderdeeltje aan wat ik al een een tijdje zoekt voor m’n Multimeter. Zelfde euvel als bij de pieper de batterij er in laten zitten en is de +pool gaan roesten. Hij is Moree, Gamma, Karwei etc. afgeweest maar niemand heeft dat los. De tip bij Moree was een elektronica zaak in de Kickersbloem. Het moest besteld worden en kosten 1,- + 5,95 verzendkosten. Net als op internet dus.
Gisteren er achter gekomen dat er nogal wat spullen te lijden hebben gehad. Toch alles netjes schoon opgeborgen in 2005 maar in de piepers de batterijen er niet uitgehaald. Ze zijn leeg en bij eentje is de + pool gaan corroderen.
Als dan ‘s middags Leo komt met zo’n stekkertje geritseld bij de Elektro zaak van de Gamma. Die moesten het dus ook bestellen maar onder uit een laatje kwam een splinternieuwe nog in het zakje verpakt en dat mocht hij zomaar meenemen. Dat uitgestreken gezicht krijg ook alles voor elkaar. Als je hoort hoe hij samen met Monica de rommelmarkten afstroopt en met van alles thuis komt. Die twee zijn daar meesters in met kwartjes en eurotjes pingelen. Gespecialiseerd want ze hebben beide hun interesses en zijn daar meester in van een niets uitzien prul na opknappen een waardevol stuk te maken. Hengelmateriaal, gereedschap, lampen, spiegels, kastjes, tafeltjes een lik vet en olie of de schuurmachine, schuurpapiertje kwastje verf en narollen met z’n tweetjes. Klussen tot ongeëvenaarde hoogte verheven. Dat zijn allemaal fantastische anekdotes en daar hebben we tijd zat voor onder deze discipline van vissen. Achter een pieper zitten dus en afwachten op een aanbeet. Het ene verhaal na het andere hoor ik dan voorbij gaan en Leo kan het nog goed vertellen ook.
Gelukkig de vis is al los.
Zullen we vanavond weer gaan oppert Leo om die pieper uit te proberen of hij werkt. Wat dacht je ervan om nu te gaan zeg ik en er wordt even naar huis gebeld of dat kan. Vanavond staat er eend op het menu uit de oven dus dat is lastig maar Leo warmt zijn porti wel later op in de Microwave. Hij gaat naar huis zijn spullen in laden en bij mij is dat zo gedaan. Alles staat er nog van gisteravond dus hoef het alleen maar in de auto te bergen. Nog wat te drinken en wat bifi’s worstjes en ik kan gaan. Maar ben al aangekleed en alle spullen staan buiten de auto als ik na een kwartiertje wachten maar alvast gaat wandelen. We moeten namelijk een paar honderd meter door een weiland ploegen om op de stek te komen. We hebben toestemming gekregen van de boer als we alles maar netjes achterlaten is er niets aan het handje. Het is een heerlijk plekkie.
Alles kwijt maar de vis zwemt weer.
Ik ben er al een kwartiertje en m’n spullen liggen net richting overkant als ik Leo ziet aankomen. Als hij op driekwart is ven de weide dan loop ik hem tegemoet om te helpen dragen van zijn spullen. Hoelang ben je dan weg. Drie minuten… hooguit vier maar als we terug komen denk ik een piepje te horen. Lijnzwemmer misschien maar m’n lijn wijst vijftig meter verder langs de rietkraag als waar ik m’n tijgernoot heb geplant en vreest het ergste. En jawel hoor de vis zit er nog aan maar heeft zich hopeloos vast gezwommen. Los trekken gaat dus niet en nu maar de lijn slap houden en hopen dat de vis zich zelf los zwemt maar dat gaat ook niet lukken. Nu komt zo af en toe zelfs de vis boven water een paar meter terug vanwaar mijn lijn vast loopt. Die is dus weer terug gezwommen. Ik ga wel naar de overkant besluit Leo en een twintig minuten later zie ik em uit het Maïsveld komen. Hij vist met z’n hengel m’n lijn op maar die zit muurvast. De vis is inmiddels los want die voelt hij niet meer en met harder trekken is het “knap” en er zal een nieuwe onderlijn op moeten worden gemonteerd.
Met m’n andere hengel is het intussen ook raak.
Terwijl Leo naar de overkant is vang ik nog een mooie karper op de andere hengel. Houd de vis in het landingsnet roept Leo en gebruik die even als bewaarzak voor de pasfoto. Dat is een goed idee.
Hij mag alsnog poseren en weer verder azen langs de rietkraag.Weer een nieuw systeem voor mij.
Nu m’n tweede hengel weer op bouwen en krijg een rig van Leo. Ik heb vandaag de helft van de spullen thuis gelaten. Wat voor zin heeft het alles twee keer mee te sjouwen. Zo zie ik ook een heel ander haak systeem en we gaan die leren ook te maken volgende week.
Tis wel wat fröbelen van de week dus.
Werkt hier dus ook.
Hierbij kan het aas rond de haak draaien. Niets staat de karper meer in de weg om het op te zuigen. Dit systeem is voor putten in Frankrijk daar waar je geen gevlochten lijnen of een weerhaak mag gebruiken. Op deze zit wel een weerhaakje want zonder waren op en hier in de buurt niet specifiek deze te krijgen. Jaja, Leo is daar nog kieskeurig in ook.
Deze zijn van Frans.
Samen met die van Frans moet ik toch een eind komen in deze strijd. Van de week maar eens een paar uurtjes gaan knopen en een voorraadje aanleggen.
Dat gaat best wel lukken.
In 2007 alles aangeschaft met de kennis van zaken van Frans dus dat moet goed komen. Was even wat schuiven en zoeken maar ik heb het gevonden tussen al m’n visgerij. We kunnen na het weekend aan de slag want zondag geef ik samen met de Catfich een visclinic bij Camping de Weergors van Frans & Dickie Riedijk. Een van onze sponsors van de WPC.
Ohja we waren aan het vissen. Dat knutselen is voor na het weekend. Het is raar zo zie je een uur niets en dan gaan in een kwartier drie hengels de piepers af die toch ver uit elkaar liggen. Ik zal er vandaag drie verspelen. Raar want bij twee is dat na verschillende runs en meters lijn terwijl ik er toch de druk op houd schiet hij dan na een lange dril los.
Dan is Leo aan de beurt.
Dan kan Leo plotseling weer aan de bak en de vis laat hem de gehele viersprong zien in verschillende runs om vervolgens een bijsloot in te duiken. En moet hij er achter aan om em niet in het riet te verspelen.
Weer een gaaf exemplaar.
Maar deze kunnen we wel landen en het is weer een geheel gaaf exemplaar. Geen schubbetje zit verkeerd en dan die kleuren. Hele mooi vissen zijn dat hier in de polder. Niet groot maar er zitten er genoeg voor een middag lol. De polder aan de andere kant van het Voornse Kanaal zijn ze groter maar vang je er minder. Logisch natuurlijk want er moet wel genoeg te vreten zijn.
Lekkkeuuuur een broodje warme worst.
Tja en daar zijn wij ook gevoelig voor want die paar biffie worstjes zet geen zoden aan de dijk en we willen nog een paar uurtjes richting schemer naar het donker vissen dus tovert Leo een blik uit zijn tas. Heerlijk zo in het zonnetje aan de waterkant tussen het riet dineren.
Het vissen gaat ook gewoon door.
Als we dan hebben gegeten en de tafel afgeruimd komt netjes weer de volgende piep op de hengel van Leo. En weer eerst zo’n lange run dwars door de wetering heen. De kleinere vissen duiken het riet in maar de grotere exemplaren gaan gelukkig gelijk het diepere in naar het midden van de wetering om daarna alsnog de rietkragen op te zoeken maar dan kan je em een beetje sturen.
En ook ik vang nog een mooi exemplaar.
Daarna al vlot want dat is hier dus normaal zo te zien. Zo een uurtje niets om dan in een kwartiertje op verschillende plekken vissen te vangen. Alsof er een knop wordt omgedraaid en het maakt niet uit of er wel of geen voer bij gestrooid. Want aan de overkant kunnen we niet voeren en daar vangen we net zoveel als aan deze kant waar wel voer bij het aas is gegooid.
Het avond licht is weer fantastisch.
Elke avond net voor het donker worden komen de ganzen met heel veel herrie vlak over de Maïs kolven heen gevlogen naar de natuurgebieden om de nacht door te brengen langs het Haringvliet. Die hebben lopen grazen langs het Spui en de weilanden en zoeken nu de beschermende slaap plaatsen op.
Het wordt tijd om op te breken.
Maar we zien wel weer een mooi natuurstukje drama er draaien namelijk drie ganzen af naar het weiland recht t.o.v. ons. Er is duidelijk eentje een stuk kleiner dus dat zal wel een jong wezen met twee ouders. De ouders blijven maar pushen en willen dat jong wel de lucht in kwaken. Die kleine strompelt een beetje en na tien minuten wilt die drinken. En dan komen er nog twee terug van het Haringvliet en lande bij de drie in het weiland en na een kwartier onder luid gekwaak wordt de start in gezet en vliegen ze allemaal richting natuurgebied. Discovery is mooi maar dit hakt er ook in…
We nokken af en dan zie ik dat ik als ik binnen draai geen aas meer aan de haak zit. Het laatste uur misschien zonder aas heb zitten te vissen terwijl ik ze zag draaien vier meter uit de kan op onze voerstek. Snapte er al geen reet van. Zo af en toe een lijn zwemmer en dan een grote kolk in het water. Shit happens zullen we maar zeggen maar als Leo dan zijn tweede hengel binnen draait denkt hij vuil te hebben gehaakt maar niets is minder waar er zit een magere brasem aan. Hahaha dat is nog erger voor een karpervisser dus daar kom ik goed weg. FF een een uitleg. Zo’n brasem krijgt het lood niet van zijn plaats die de karper haakt, het zelfhaak systeem. Dus blijft dan maar liggen. zit je dus voor niets te vissen. We moet dus een avond sessie nogmaals plannen volgende week of dat er vissen te vangen zijn in het donker…
Ha die Freek. Prachtig verhaal. Overigens zit er in Spijkenisse een elektronica zaak Elektronica 709 Korenbloemstraat. Ik weet zeker dat hij dat heeft. Dit ter info.
Vanmorgen 1 augustus 2016 belt Leo me op of ik zin heb om vanavond een paar uurtjes de polder in te gaan om te proberen een karpertje te foppen. Dat heb ik al lang niet meer gedaan en heb gelijk visdrang. Natuurlijk ga ik mee maar heb wel een paar uur nodig om alles bijeen te zoeken. Ik vind m’n karperstokken met nog een boilie er aan uit 2006 toen een koppelwedstrijdje met Frans van Dun
Om zeven uur ben ik op de afgesproken plaats maar er zit al iemand te vissen. Na een praatje pot komt ook Leo er aan en wij gaan wat verder in de vaart zitten.
We zitten nog maar net als ik al een wegloper heb. Ik moet nog even wennen van die fluiter van de pieper want Leo roept dat ik er eentje aan heb. Ik grijp de hengel en voel de vis even maar na een paar rukken en enkele meters lijn schiet hij los. Das jammer…
Maar dan moet Leo serieus aan de bak.
De vis laat hem al de hoeken van de vaart zien en als we hem dan eindelijk zien dan is dat een hele mooi vis maar weer gaat hij er vandoor. Ik roep hem die moet op de pasfoto en dat komt goed hoor ik em nog zeggen vol vertrouwen.
En… kwijt is hij em.
De karper showt zich even vlak aan de kant bij het net en dat is een hele dikke vis. Maar als hij ons ziet gaat hij er weer vandoor zo het riet in aan onze kant van de vaart. En dan plotseling… is Leo em kwijt. Soheeye die is er echt ziek van en dat wrijf ik er natuurlijk goed in…. dat kan je aan me overlaten.
Maar even later is het weer raak op dezelfde hengel.
En als dezelfde hengel even later er weer in ligt aan de overkant is het weer raak en deze keer kunnen we hem scheppen. Een dikke 68cm schub karper uit de polder helemaal gaaf. Wat een mooi exemplaar is het.
En dan mag ik ook een vis landen.
Het wordt al donker en het wordt steeds rustiger om ons heen de schapen gaan slapen en wij denken er aan om op te breken.
Bevoorrecht zo’n mooie gaaf exemplaar te vangen.
Als dan mijn pieper voor de tweede keer haperend af gaat. De vis is helemaal naar ons toe gezwommen want als ik m’n hengel indraai voel ik niks en zie de lijn tot bijna onder onze kant binnen komen. Maar dan is het bal. Ik krijg contact met de vis die zich zelf heeft gehaakt met dit systeem en dan gaat hij er in één streep vandoor. Heerlijk is dat zo’n kromme lat. Ik heb een heerlijke avond gehad en dat gaan we snel weer eens dunnetjes over doen.
Tuurlijk doe ik mee met de witvis wedstrijd in het Voornse Kanaal georganiseerd door de Catfish 30 juli 2016. Kan niet bij de loting zijn want om vijf uur gaat m’n eigen winkeltje dicht dus loot Mirabel voor me. Als ik dan ruim voor zessen m’n aas; de casters maden en wormen kom halen hoor ik dat ik op steiger 81 zit. Schijnt nog een redelijke stek te wezen ook vlak bij de uitlaat als vijfde van het kop nummer af. Dus hoppa naar het water terwijl Mario aan z’n warme hap begint.
En die warme hap ruikt goed, ziet er goed uit nog sterker zelfs volgens Mario zo smaakt het ook. Ik ben geen kerrie fan en dat zit er volgens mij ruimtelijk mee gestrooid dus wens hem een goede wedstrijd en zie em zo wel aan de waterkant.
Zal ik nog even blijven maar dan ben ik te laat voor de wedstrijd.
Nog wat foto’s van Mirabel tijdens de loting. Altijd gezellig natuurlijk en elkaar uithoren over de stekken. Iedereen heeft zo z’n eigen plan maar nieuwsgierig naar die van een ander.
De sterke verhalen vooraf heb ik dus allemaal gemist.
Iedereen was nerveus volgens de Catfish eigenaren want het was na loting een stofwolk en stil op het pleintje. En dat twee uur voor het fluit signaal. Ik ga en uurtje later en ben ruim op tijd klaar voor de toeter gaat.
Gezellig ik heb een bekende buurman.
Als ik op m’n stekkie komt zie ik dat m’n buurman op steiger 82 een Buckaroo is van onze vis avonturen van het karperputje de Sprong Piet Kalfshoven. Heb Kees Westdorp ook al gezien die zit op stek 70 ook in mijn vak. Mike en Arno wilden ook meedoen maar die moesten afhaken vanwege BP verplichtingen. Werken dus. Tja, iemand zal de economie in Nederland draaiende moeten houden.
Ik ga feederen en heb m’n vaste stok thuis gelaten, eventueel heb ik nog de bolognese bij me.
Op mijn stekkie is al weken niemand geweest want de wilde rabarber staat een metertje hoog en moet ik eerst een pad banen door het neer te slaan. Laarzen aan vanwege de brand netels i.p.v. m’n sandaaltjes. Nu maar hopen dat ik die laarzen weer uit krijg zodadelljk.
Piet doet dus ook mee, gezellig. Die zit naast me op 82.
Mijn buren vanavond. Die zijn al klaar met op bouwen van hun spulletjes.
Vangen, vangen, vangen.
Om half elf zit ik al eventjes zonder vis.
Het vissen kan ik kort zijn. M’n eerste twee worpen breng ik voer op m’n stek met een volle korf met Swim Stim Koi Groundbait van Dynamite Baits met een halve zak 3mm korrels. De derde worp ligt er wat langer in maar na een paar seconden heb ik al beet. Een grondel. Grrrrr. Hoop niet dat dat op m’n stek is beland. Heb juist geen maden of wormen gebruikt alleen kaal voer om dat te voorkomen. Geen paling die nu volop loopt en grondels graag want dan zie ik geen platte die zin heeft om mijn voerplek overhoop te gooien. En om die platte, de brasems die willen we hebben. Dat brengt gewicht in de schaal.
Pikkedonker maar dat licht gevoelige lensje van Nikon maakt er nog wat van.
Want naast twee plekken verderop naar het sluisje vist iemand met de Match hengel en dobber en vangt de ene na de andere voorntje, ruisvoorntje en bliek rond de 15-20 cm. Hij heeft er dik vijftig eind van de wedstrijd maar alles bij elkaar doet hij niet mee met de prijzen en draait na de wedstrijd z’n net om. Laat het niet eens wegen. Eén brasem zal meer wegen dan al die visjes bij elkaar.
Met de flitser bevriest zelfs een libel in de lucht maar wordt het een lelijk plat plaatje.
Bij mij op de stek is het de volgende worp gelijk weer raak. De korf heeft de grond nog niet eens bereikt en de top gaat al zenuwachtig heen en weer. En dat terwijl ik een metertje te ver naar recht heb gegooid. Ik moet m’n voer dus harder aanknijpen zodat het dichter bij de bodem pas uit de korf valt. Want door de stroming vang ik een mooie ruisvoorn een metertje buiten de voerplek, fout buiten mijn mikpunt en denk dat daar mijn voerplek is. En dan valt het stil met zo af en toe en voorn, nog een ruisvoorn en wat grondels na dan. Na ongeveer twee uur vissen als ik wat langer m’n aas laat liggen eens zien of dat helpt, dan eindelijk toch een brasem en niet eens zo’n hele dikke. Zal een kilo zijn schat ik. Zouden ze het dan eindelijk gaan doen. Maar wat ik er ook aan doet wormen, maden, maïs, casters of een mix hiervan en langer laat liggen maar niets, nada, blanco. Dan maar de korf vullen met nog een uurtje te gaan volledig met casters. Eens zien of ik daar aan de overkant wat kan losmaken maar het werkt niet. Laatste kwartier maar een worm er aan en stil laten liggen. Je denkt steeds dat de top beweeg maar alleen in je hoofd. Zo graag wil je dat. Ik krijg last van m’n rug en staat al achter m’n kist. Eigenlijk wacht ik op de toeter als ik plotseling toch m’n top licht zie bewegen en instinctief pak ik snel m’n hengel en zet de lijn strak en zet zo de haak en jawel ik voel gelijk dat zware stompen van een dikke vis. Als ik em nu maar op tijd binnen heb en dat is close. Zo hoor ik dat ook van m’n buurman rechts die ik ook hoor over zijn verbazing en in de toeter ligt m’n vis in het netje. Een hele dikke brasem het past maar net en hoe vaak dat vroeger in Dordt niet gebeurde dat in de laatste minuut van die vijf uur vissen een wedstrijd werd beslist.
Huub van Zetten heeft zijn kopnummer 85 dik waargemaakt en net zoveel kilo’s gevangen als de rest in z’n vak.
Huub heeft gevist met pellets en dat werd me door Arno afgeraden. Op die putjes is dat volgens hem dodelijk en dat heb ik zelf gezien maar op het Voornse Kanaal werkt dat niet zegde hij tegen me. Zo zie je maar weer dat het vissen heet en niet vangen. En je moet er in geloven volgens Huub want na drie uur vissen had ik nog niets terwijl naast me al dik veertig voorns etc. waren gevangen. Om in de resterende tijd alsnog bijna 18kg brasems te vangen. Een kopie van een wedstrijd van vorige week zo verteld hij. Gaaf hoor die passie.
Alle standen.
Ik heb genoten vanavond, oké had wel meer vis verwacht als vijfde vanaf de kop maar naast me Piet met een plekje dichter naar het sluisje toe heeft nergens op kunnen aanslaan. Wat voorzichtige tikkies heeft hij gezien en de andere kant van me één platte en ook wat voorntjes. Ben zesde in mijn vak geworden van de éénentwintig mede kompanen. Ik ga dit weer oppakken en wat meer vaste stok-, feederen-, Match-, bolonese-, winkler Picker vissen. Alles is in huis van een lang verleden dus waarom niet.
http://amateurvisser.nl/node/72.
Moet wel het één en ander moderniseren. Me verdiepen in pellets en de zelfhaak systemen het zogenaamde method feeder i.p.v. vissen met korven en spelen met de lengte van het aas aanbieden. moet wel zeggen dat het steeds minder op vissen gaat lijken. Nu nog een pieper en je kan achter je hengel in slaap vallen……
We gaan weer Waggler vissen tussen Rijkevoort en Boxmeer in het karperputje de Sprong op donderdag 21 juli 2016. Arno staat nu al om twintig over vijf voor de deur. Das vroeg voor de bassBuster om kwart voor vijf douchen, koffie en een broodje en m’n tweede bakkie drink ik terwijl we de spullen in de auto doen. Arno hoeft geen koffie dus we scheuren gelijk weg.
Net wat ik zeg dat is vroeg maar we moeten dan ook een half uurtje verder toeren dan vorige week naar de ‘t Mun in Appeltern, Maas en Waal. Maar het is rustig op de weg en iedereen heeft vakantie. Het lijkt of we het rijk op de weg alleen hebben en Arno houd het gas er op onder zijn verhalen en anekdotes waar ik me wel in kan vinden.
We schieten lekker op.
En zo zie ik ook eens de zon opkomen na een half uurtje toeren langs de Betuwe lijn. Die heb ik nu in een week drie keer gezien. Kom nooit uit het dorp en dan zo vaak in deze hoek van het land heeft ook wel wat. Verjaardag Armand, vissen in het Mun en nu de sprong. Ga me nog een wereldreiziger voelen.
Arno wil de eerste zijn voor het beste plekkie.
Komen we daar aan en rijdt Arno direct heen waar hij wil vissen maar daar staat al een auto en de beste man wil net uit pakken. Tja en dan issie op z’n best. Meneer we hebben dit gehele stuk afgehuurd voor vandaag. Heeft u dat niet gezien op de site??. Die man zit hier waarschijnlijk elke week en weet dat het een goede stek is. Maar dat heeft Arno allang uitgezocht, slapen doen we ‘s nachts. Alhoewel moet je niet continu werken Afijn. Hij ziet ons als recreatie visser (wedstrijdvissers gooien gelijk Leefnetten te water om later alles te kunnen wegen) en gaat balend naar een andere stek en wel helemaal aan de overkant rechts in de hoek. Daar heb ik trouwens met Joop vorig jaar gezeten en ons klem gevangen want de overkant van ons was inmiddels bezet. De man geeft nog allerlei aanwijzingen ook aan Arno want die kan een pokerface opzetten daar trap een nonnetje van drieënzestig nog in. en dan heeft hij het naar de zin onze oud marinier. Hou je van de domme dan krijg je de meeste informatie bij die gasten maar recht door zee, wet is wet maar regeltjes zijn regeltjes….
Tis ook een mooi plekkie en de gehele dag uit de zon.
Arno zit aan de ene kant van de boom en ik zou er naast gaan zitten maar hij heeft toch liever iemand anders naast zich zitten. Ook goed natuurlijk dan ga ik wel in het zonnetje zitten aan de ander kant van de boom. Wordt dat te heet dan heb ik een plu mee genomen.
De vogel is gevlogen.
Maar als we aan het slootwater zitten en dat in een karperputje op het terras, nee neem een frisje zou ik zeggen dan zien we Arno en nog iemand, we horen later dat die een nachtegaaltje zou overnemen van onze toerleider ontsnapt was in de auto bij het er uit halen uit zijn kootje. Vindt die maar eens terug in een volgeladen auto met vis spullen. Vandaar dat alles al uit de auto gehaald is en nog steeds geen Nachtegaaltje. De koper blijft in de dichte auto en zo vinden ze em na een uurtje zodra hij beweegt. Ergens tussen de veiligheidsriem boven in chassis waar de riem naar binnen gaat. Gelukkig gevonden want zou zielig zijn als hij daar verdroogt. We kunnen gaan vissen.
De eerste is geen gigant.
Ik heb eigenlijk gelijk vis en naast me Wilmer ook maar die blijft door vangen terwijl het bij mij gelijk stil valt. We vissen ongeveer op de gelijke hoogte met de Wagglet dobber. Zelfde diepte maar we staan zeker één op drie met vissen vangen.
Vogeltje is gevangen en Arno kan gaan vissen.
Arno aan de andere kant van de boom vangt dan ook zijn eerste vis na vogeltje vangen en gelijk een mooie.
Nog zo’n vechtersbaas voor mij.Ziet ongeveer zo uit.
We hebben er geen lood aan om de pellet van 6mm die met een elastiek aan de hair zit zo natuurlijk mogelijk mee te laten vallen met de pellets die je schiet met de katapult om je dobber heen. Even bewegen en weg issie. De vis haakt zich zelf dan aan de zware dobber. Daarom geen lood aan de lijn en zit alles geconcentreerd aan de dobber om zoveel mogelijk gewicht te hebben voor de penetratie van de haak.
We gebruiken deze dobbers.
Je begint met je dobber over je voerplek heen te gooien. Dan schiet je de pellets en trekt de dobber erbij. Als het waait trekt je de lijn onder water. We vissen op vijftig cm tot nog geen meter diep dus je moet snel handelen anders valt het haakaas niet tussen het geschoten aas. Onder de dobber kan je dan nog voer kneden en zo krijg je en stofwolk van voer onder je dobber. De vissen komen dan naar het oppervlak om het aas te halen. Zeer spectaculair vissen is dat en rete spannend al die draaikolken om de dobber heen. Hier zijn de vissen deze visserij al jaren gewend dat noemen we dresseur water en wordt het steeds moeilijker ze te foppen. Ze zijn natuurlijk niet helemaal gek onze geschubte vrienden.
Wilmer gaat gewoon door waarmee die is begonnen.
Terwijl m’n buurman gewoon door gaat want bij hem stopt het dus niet. Die kent het spelletje wel en deelt de regels uit want wat ik ook probeer hij vist zo’n beetje 1op 3 vissen en ik zit er vijf meter naast. Dan praat ik helemaal niet over degene die Arno ook heeft weg gestuurd vanmorgen de groep die op onze plek wilde zitten met z’n drieën en nu aan de overkant tegen over ons zitten. Die heeft in z’n eentje vijftig vissen gevangen en toen ze zijn voer gingen gebruiken en niet uit de vriezer. Tja je hoort alles over het water hen vingen die andere twee ook goed. Die hebben met z’n drieën tien keer zoveel vis gevangen als wij met de hele groep. Als je je water maar kent dus.
Ik kan er nog eentje fotograferen voor de pauze.
Ik vang in de ochtendsessie nog een dreumes maar je heb er werk genoeg aan op dit lichte materiaal. Fantastisch is het als je geen wedstrijd hoeft te vissen hier. Lekker licht en je vis uit drillen i.p.v. binnen slepen om zo snel mogelijk weer op je voerplek te liggen voor de volgende. Ik zie ook veel vissen met vervormde bekken en die kwam ik vorig jaar niet tegen. Terwijl ik er vijf keer zoveel ving samen toen met Joop.
Ron Reedijk laat zijn uitsmijter niet koud worden en gelijk heeft tie. Dat moet je warm eten.
Om half één gaan we lunchen. Een uitsmijter (tje) vergeleken met vorige week, een broodje bal of dito hamburger of verse worst die gaan er wel in na een ochtend zonnen.
Heerlijk is het zo op het terras in de schaduw met een koud biertje.
Dit zijn de vissende Buckaroo’s van vandaag weer; Bob Smit, Marcel van Oudheusden, Arno Borsboom, Kees Nagelkerke, Wilmer Breen, Henk Jansen, Mike Piepenbroek, Nico Idema, Marco de Jong, Ron Reedijk en de BassBuster. Tegen de middag zijn ze plotseling niet meer met z’n tweeën maar Arno is de rotste niet die helpt wel even in de bediening…
Tis zo oppelepop.
En je knippert even met je ogen en de bordjes zijn leeg.
En we zijn netjes opgevoed allemaal.
Misschien komt het door de bediening maar iedereen brengt netjes zijn bordje met bestek terug naar de bar. Doen ze thuis ook hoor hoor ik ze zeggen….
Duurt toch nog drie kwartier voordat ik de eerste weer kan landen.
Terwijl Wilbur zijn dobber aan de overkant terug gaat halen krijg ik na een kwartiertje pellets schieten de vissen weer omhoog. Maar om die genaste karpertjes te vangen is een ander verhaal. Ze storten zich op het geschoten aas met de katapult maar die met het haakje pakken vergeet het maar. Gek wordt ik er van
Wilbur maakt een fotoreportage van me, sta je er ook eens op zegt hij.
Om de eerste te haken heb ik toch dik drie kwartier nodig terwijl Wilber naast me na de lunch er dan al drie in het mandje heeft liggen. Ik ga ff buurten bij die karper crack. En jawel hij heeft zelfgemaakte onderlijnen. Vist met veel kleinere haken en wat belangrijker is denk ik met een veel dunnere lijn zodat het aas nog natuurlijker beweegt. Hij is de beroerdste niet en flans ook zo’n onderlijntje voor me met een knooploze knoop zodat het aas echt tegen de haak aan ligt een 3mm uit de bocht. Bij die zakjes uit de winkel waar ik tot nu toe mee vist zit daar ± een cm ruimte tussen.
De knotless knot (knooploze knoop)
De knotless knot is een eenvoudige knoop die door vele karpervissers word gebruikt om snel en zonder knopen een karperhaak aan de lijn te besvestigen.
– Maak een lus in de lijn (de hair).– Doe de draad/nylon door de achterkant van het oog.– De lengte van de hair is afhankelijk van de grootte van het aas en de afstand tussen het aas en de haakbocht (de hair is standaard 3cm bij een 20mm boilie)– Maak een paar wikkelingen tot de punt van de haak. Let hier bij op! het oog van de haak heeft een dichte kant en een open kant. Begin de eerste wikkel aan de dichte kant.– Doe de draad weer terug door het oog van de haak. Het is belangrijk dat je de draad door de achterkant van de haak terug stopt.– Maak de knoop nat en trek de knoop stevig aan. het natmaken voorkomt het verschuiven van de lijn.
Ik heb vlak bij de boom waar ik naast zit boilies gestrooid met wat los voer en deze plek goed bijgehouden door er elk kwartier wat neer te gooien. En dat werpt zo z’n vruchten af eind van de dag. Ik gooi daar de winkler Picker neer en haak een paar mooie vissen. Zelfs een mooie schub van dik in de zestig cm maar kan em niet landen met dit lichte hengeltje. ik heb niets te vertellen. Je bent ook veel te hebberig na tien minuten drillen en wil em te graag in je netje hebben. Door lijnbreuk 23mm op de knoop naar de hoofdlijn. Gelukkig heeft Mike em ook vlak bij de kant boven m’n schepnet gezien voordat hij weer een spurt richting het midden van de vijver neemt dus kan ik er over opscheppen later tijdens het eten.
Wilmer voor de tweede keer achter zijn dobber aan.
Iederen heeft vissen gevangen vandaag maar het Waggler systeem is hier dodelijk. Op de grond met de feeder hengel met korf of het zelfhaak systeem de method haak je wel mooiere formaat vissen maar je vangt er een stuk minder. Eigelijk wisten we dit al van vorig jaar toen ik samen met Joop samen op een steiger zat. Was makkelijk want terwijl de één een vis drilde we elkaars vissen hielpen met scheppen kon de ander de voerplek onderhouden en ging het vangen gewoon door. Vaak met het gevolg dat we allebei tegelijkertijd een karpertje stonden te drillen. Nu was het vaak dat na een tien, vijftien minuten was weer de volgende die gehaakt werd door de dobber. Samen met de dril is dat nu binnen een half uurtje eer een vis dat is prima te doen lekker zittend in het zonnetje.
De borden daar bij die Turk zijn weer overvol.
Om zes uur stoppen we en drinken nog wat in het clubhuis op de Sprong op het terras. Arno heeft afgesproken bij een Turks restaurant tussen half zeven en zeven uur in Boxmeer waar we vorige keer voor een redelijke prijs prima hebben gegeten. Die kan je wel om een boodschap sturen zeker als het om eten, drinken en gezelligheid gaat..
Klaar voor de start…
Het duurt zdeze keer even zodat iedereen zijn verhaal kwijt kan van vandaag en dan komen ze hoor. Sterke mannen spraak en we liggen in een deuk zo af en toe. Voorral wat ze met die vis tripjes allemaal meemaken. Maar zoals het hoort alles blijft “On the House” between Fishermansfriends”.
Ik krijg het niet op.
Nu kan ik best wel wat weg werken en ben ik een zeikerd met eten. Mijn motto is al heel m’n leven geweest “eten moet je waarom dan niet lekker”. En met zoveel koks in de familie ben ik een beetje verwent. Patat bijvoorbeeld daar ben ik verzot op en maak die minstens één keer in de week. Neemt Arie speciaal voor me Victoria’s mee waar we dan de lekkerste frietjes mee bakken. Heerlijk maar dat houdt in dat ik elke friet kot oversla of het moet niet anders kunnen. Niet te nassen is het. Zo ook gebakken aardappels. Doe die even in een grote pan, peperen en wat zout met echte boter, voor mij part met kruiden van het huis. Je klanten komen er voor terug want bij het vlees waar alle aandacht voor is geweest heerlijk was dat en goed gekruid komt dat alleen maar ten goede van de maaltijd. Zie alle borden van deze mannen. Maar gefrituurd zijn dat voor mij geen gebakken aardappeltjes maar frietjes. Allemaal natuurlijk geen probleem we hebben een wereld dag met dito afsluiting met wereld gasten. Ik heb het weer prima naar de zin gehad met een heel leuke groep.
Maar ben niet de enigste.
En dan we rollen allemaal naar de parkeerplaats toe want ik kan geen boe of bah zeggen. Lijkt wel of ik zwanger ben. Wat een grote borden heerlijke mix shoarma en kabak was dat zwemmend in de shoarma. Arno heeft pepermuntjes gevonden op de balei en als ik er eentje neem dan is dat denk ik veertig jaar geleden dat ik een pepermuntje op heb. Zal gelegen hebben aan de lagere school waar ik een lerares had die die dingen constant vrat en ze verre van mijn type was. Zelfs m’n moeder was haar bijna in die tijd aangevlogen toen ik naar de gym moest lopen met heel de klas in een rijtje en ezels oren op m’n kop geplakt kreeg. Want ik maakt ezels oren in een leesboekje. Maar dat is een heel ander verhaal…
En met donker zijn we weer thuis.
Nog een Vanila MilkShake bij MD in Hoogvliet als afsluiting van een lange maar mooie dag. Nog een Pokémon´Go gevangen dus mijn dag kan niet meer stuk. Tegen tienen zet Arno me weer thuis af. Een wereldsedag was het weer met een gouden randje
Iedereen heeft wel vis gevangen de ene wat meer, de ander wat groter.
Nog wat foto’s van de rest van de buckaroo’s en we hebben het allemaal goed naar de zin gehad. Dat is het leuke van dat putje. Dat iedereen wel een vis kan vangen met welke techniek je ook gebruik als amateurs. FF ‘s morgens vijftig vissen vangen voor de lunch zoals aan de overkant de eigenaar van de plaatselijke hengelsportzaak is ook leuk maar dat begint op werken te lijken. Die locals kennen dit putje dan ook feilloos uit tekenen qua vangsten per steiger. Voor ons is het 2x per jaar een leuke bezigheid want ‘s morgens om vijf uur weg en om tien uur thuis is een hele ruk. We moeten zoiets maar eens gaan doen aan het Haringvliet of Spui in het voor of najaar als de brasem aan de wandel gaat en zo af en toe dikke voorns en winde als bijvangsten worden genoteerd. Feederen dus met een frietkot in de buurt. Scheelt een een dikke drie uur toeren…
Wilde vandaag dinsdag 19 juli 2016 vroeg op het water zijn maar werd toch een latertje door gisteravond. Als ik trailerd in Middelharnis waar ze een loopplank hebben gemaakt en bij hoogwater perfect is het al half tien. Wat geef ik er om we gaan lekker vissen en heb heel de dag voor me eiggehhh
Heerlijk op het water in je T-shirtje. Maar wordt erg gepest door een soort kleine wespjes en op de wierbedden door kleine vliegjes. Ze zitten werkelijk overal in en van dat gezoem in je oren wordt ik gek van. Als ik dat al niet een beetje ben. Als ik de haven uitvaar zijn ze aan de rechterkant aan het verticalen dus sla ik links af. Zet de MinnKotta op ankeren op een stekkie van me bij het trappetje en kan dan rustig m’n hengels klaar maken. Maar na een half uurtje werpen naar de kant en de shads naar het diepe te laten vallen hou ik het voor gezien. We gaan richting Spui. Daar vis ik met vliegen en de Bombarda omdat de haven vol kleine aasvis zit en dat zal allemaal midden op het Haringvliet de ondiepe banken en wierbedden niet anders zijn. Maar ik kan ze niet trickeren die predators bedoel ik dan. Met kleine shads proberen met best wel zware loodkoppen 20gram om het bij de bodem te houden want het stroomt flink maar ook geen reactie. De 10 en 15gram kunnen naar de zijkant richting oever gegooid worden maar ook geen reactie.
De varianten probeer ik uit na een nog grotere voorraad shads ondergedompeld te hebben
Ik stap over op plugjes en het hele scenario aan kleuren volgt dan. Zullen ze er gewoonweg niet zijn want dat kan natuurlijk ook. Alles is perfect. Het stroomt als een jekko, er is aasvis. Maar waar zijn die Roofblijen.
Dan doe ik er een veel te grote volgens mij aan met felle kleuren de ,,, en ik gooi em over de stek heen. Laat em even op diepte komen in de harde strooming zodat hij vlak over dat talud heen denderd en Bammm. Een dikke vijftiger kan het dan niet laten die plug te pakken.
Terwijl de aasvis zo klein is. Concurrentie zal het ook niet zijn.
Een Rapala van 9 cm. Hehé gevonden denk je dan..
Maar niets is minder waard. want na tien keer de geheel stek te hebben uitgegooid met deze Rapala plug van 9 cm niets, nada blanke haken. Dan volgt het ritueel weer en komt de gehele doos weer aan de beurt en op een ASP in de kleur baars is het dan bij de eerste worp ermee weer bingo.
Felle kleuren en diep vissen vandaag.Nog zo’n vechtersbaasje.
Als een half uurtje later de volgende zich meld op een kleine Asp dit keer maar ook weer de baars variant. De andere kleuren krijg ik ook geen reactie op op dit snel zakkende kunstaas in de harde stroming van die buitenlandse gasten. Heb wel weer de gehele pluggendoos moeten doorlopen voordat ik deze kan haken. Terwijl de inhaalsnelheid en vooral niet eentonig binnen halen van al dat kunstaas ongeveer gelijk is omdat het zo hard stroomt.
Een dikke snoekbaars vergrijpt zich er aan.
Je zoekt verder en zo komt er ook een Diowa aan te hangen van mijn sponsors van de WPC gekregen. Zal dat lukken hem bij de grond te houden in deze stroming het is er maar twee meter diep. En jawel het lukt maar na een worp of tien heb ik het wel gezien en laat hem wat langer tegen de bodem vlak achter de boot en dan weer zo’n heerlijke tik zeg maar gerust dreun op de Godfather Parabool van Spro. Een heerlijk stokje voor dit werk. Je kan er goed mee werpen en toch de haak zetten en de actie is prima om de klappen op te vangen op die uitvallen van deze vissoort. Een aanwinst voor de hengelsport. Blij dat ze die Donau hebben aangesloten op ons netwerk. De hengel gaat geregeld hoepeltje rond.
Net geen 80 maar wat een sport in die stroming.
Maar deze vis komt in eerste instantie niet van de bodem en begint te zwemmen. Nu krijg ik het warm. Heb er geen goede onderlijn aan want ik ben bang dat dit best wel eens een snoek zou kunnen zijn. Ik neem een paar meter om vervolgens weer meters lijn te moeten laten gaan. De slip doet z’n werk goed en heb nog weinig in te brengen. De vis blijft op de bodem en wil daar niet weg dus druk, grote druk er op houden en dat is het enigste wat ik kan doen. Maar dan komt hij half water en weet ik dat ik aan de winnende kant zit te trekken. Zie nu af en toe een lichte schim door het opeervalk komen maar zodra de vis de boot ziet neemt hij weer een run. Wat een kracht dat moet een grote RFB zijn misschien wel m’n PR of een dikke snoek en zit de haak in zijn schanier van de bek. Anders had ik em allang verspeelt maar als ik em dan eindelijk goed ziet is het een bak van een snoekbaars. Tegenwoordig wel op het Haringvliet. Nog niet zo lang geleden was dit formaat normaal hier op dit grote water. Praat ik uit de tijd van de Linder nog geen tien jaar geleden. Dan ging je er even in na sluitings tijd van de winkel om te vertikalen en was de vraag niet hoeveel je er ving maar kwam je in een schooltje zeventigers of tachtig terecht. Een zestiger was een dreumes. Dat is in een rap tempo bij geschroefd.
Tip; het is om op kleding te plakken (Action) maar in je vis koffer misstaat het ook niet
Het is weer heerlijk de vis van de bodem te krijgen, die runs half water en dan weer dat duiken van de vis. Een heerlijke dril. Maar ik wordt hier gek van de vliegjes op het water. Vooral van die kleine wespjes qua kleur maar het lijken wel koeie vliegen. Ik wordt er gek van en ga maar verkassen.
Ik laat me zakken en afdrijven door de wind naar de wierbedden onder het genot van een sucijzen broodje.
Trollend richting Oudenhoorn om met de spinnerbaits misschien een baars te vangen. Daar zijn niet zoveel vakantie gangers. Voor Hellevoet tot aan de dam kan je overdag het vissen wel vergeten zo ook voor het strand bij Middelharnis. Maar na een klein half uurtje ga ik hier weg. Heb er geen geloof in en neem een broodje terwijl ik me laat afzakken naar de bank midden op het Haringvliet. Als ik over de vaargeul drift zie ik op diepte toch beweging.
De wierbedden afgooien met m’n nieuwe plug van Westin.
Met dat zachte windje uit het Oosten kan ik mooi de boot laten driften langs de rand van het wierbed. De harders springen bijna in de boot maar de dame Esox lucius is voor de BassBuster niet weg gelegd als die er gericht op vist
De wierbedden afgooien met die nieuwe plug van Westin
Ik doe maar één drift van een urtje en wordt gek van die kleine vliegjes. Ik ga nokken en zie dat het net eenuurtje na de middag is. Op m’n dooie gemak vaar ik terug naar Middelharnis want het is wel uit te houden op het water. Bloedheet zonder wind. M’n blote voeten brand ik op het dek. Een emmer water doet wonderen.
De snoek (Esox lucius) is een grote zoetwatervis uit de familie van de snoeken (Esocidae). Het is een van de roofvissen die in België en Nederland voorkomen. De snoek is daarnaast in delen van Europa, Azië en Noord-Amerika te vinden. De snoek is een zoetwatervis en heeft een karakteristieke, torpedo-achtige lichaamsbouw. Snoeken kunnen 15 jaar oud worden. De snoek is een algemene soort in Nederland en België, en is te vinden in vrijwel alle binnenwateren. De vis leeft in zoet water, maar kan ook worden aangetroffen in brak water. Daarnaast komt de soort voor in vrijwel heel Ruropa, Noord Amerika en in delen van Azië. De snoek is een roofvis die voornamelijk leeft van vissen, maar ook amfibieen, kreeftachtigen en knaagdieren en zelfs de musketrat wordt gegeten. Zelfs jonge watervogels worden van onderen belaagd en ook de soortgenoten en jongen van de snoek zijn niet veilig. De voorkeur van de snoek gaat echter uit naar vis, en met name op zieke en verzwakte exemplaren die makkelijker zijn te vangen wordt gejaagd.
Zodra de prooi is gegrepen wordt deze zo gemanoeuvreerd dat de kop altijd als eerste naar binnen gaat, overigens net zoals bij slangen en met dezelfde reden. Als de snoek een behaarde, gevederde of gestekelde prooi zoals een stekelbaars andersom doorslikt dan kan de prooi door de tegengestelde veer- of haargroeirichting van de stekels vast komen te zitten.
Aan de anatomie van de kop is ook al te zien dat snoeken hun prooi vaak van onderen naderen. Ook het kleine snoekje op de afbeelding laat kenmerkend jachtgedrag zien. De snoek is goed in staat heel langzaam te sluipen en zijn positie in het water aan te passen, waarbij de rugvin en de borstvinnen kleine bewegingen maken. Voordat hij zijn schot inzet kromt hij zijn lichaam en gebruikt hij het oppervlak van staart-, rug- en aarsvin om zichzelf tegen af te zetten.
De snoek heeft ook een voorkeur voor relatief grote prooien, maar als in de zomer de kleine witvissen en baarzen in enorme hoeveelheden rondzwemmen kan de snoek ook tijdelijk op deze prooien overschakelen. Opvallend is ook dat snoeken graag baarzen eten, die toch flink beschermd lijken te worden door hun stekelige rugvin. Op plaatsen waar alleen stekelbaars en snoek voorkomen kan de snoek ook prima op een dieet van stekelbaars overleven.
De snoek is een vis die voornamelijk op het zicht jaagt. In een milieu waar het water te troebel is zal hij ondanks het ruime aanbod aan voedsel verdwijnen. Oudere dieren kunnen in troebel water (waar geen planten in kunnen groeien) nog wel jagen, maar voor de jongere dieren zijn er geen schuilplaatsen meer, wat ze een veel kleinere kans op overleven geeft.
Voor het vangen van prooien is ook de zijlijn van de snoek een belangrijk zintuig. Hiermee kan de snoek waterstroompjes zeer nauwkeurig waarnemen, zoals een zwemmende prooi. Bij een snoek zijn ook gaatjes in de kop te zien die deel uitmaken van het zijlijnsysteem.
Met laag water is het wat minder voor mijn boot.
Om twee uur is het nog rustig op de helling al gaan er drie in terwijl ik de boot vast sjort. Met laag watert moet ik uitkijken want de rand is dan gelijk met de elektromotor en de windschermen. Dat wordt link met een beetje wind als ik alleen vis en de boot moet aanmeren.
Dinsdag 7 juli 2016 ben ik weer uitgenodigd door Arno en Mike om mee te vissen in een karper putje in Appeltern. De karpertjes zouden daar wat groter zijn als in de Sprong daar waar we vorig jaar visten met deze groep. Ik ben natuurlijk reuze benieuwd en blij met deze uitnodiging. Wordt zelfs opgehaald door Arno omdat deze keer m’n maatje Joop niet meegaat en arno ook alleen rijdt. Helemaal goed dus vandaag.
Arno komt me om 05.45 halen dus dat is vroeg voor de BassBuster. Als ik dan om kwart over vijf na het douchen aan de koffie zit heb ik niet veel geslapen. Dat heb ik nu altijd of het de WPC is een wedstrijdje georganiseerd door de Catfish of HSV Voornse Kanaal het maakt niet uit ik slaap dan gewoonweg niet door de spanning. Zal gezonde wedstrijd spanning zijn hoor ik om me heen. Het is meer de vis drang denk ik.
We zijn geïnstalleerd.
Het is een dik uurtje rijden maar dat is zo om met al die sterke verhalen aan board. En het is wel eens lekker naar je vis plek gereden te worden. Heb een bakkie leut mee genomen dus dat is heerlijk zo gereden te worden.
De eerste vis wordt t.o.v. me gevangen, das lekker maar verspeelt hem. Te gulzig met drillen maar hij zal er nog zat vangen vandaag
Als we dan zitten wordt er door verschillende gelijk vis gevangen. Het is vreemd want sommige moeten wachten tot eind van de middag op een stootje om daarna iedereen in te halen qua aantallen. Een vreemde middag vandaag
Want even later zit hij bij Wilmer wel in het netje terwijl ik nog niets heb gezien op mijn stek.
Het is heel verschillend ze azen wel te zien aan de bellen banen en als je de voerkorf op haal voel je ze over de ruggen van vissen glijden. Te zien aan de grote kolken dus ze zitten op je voerplek maar vangen ho maar…
En met de dobber is het niet anders, die danst op en neer door lijn zwemmers maar het aas pakken dat doen ze niet. Wel alles wat je er om heen schiet aan pellets etc. Ze zijn natuurlijk hier in dit putje wel wat gewent en dan bedoel ik die vissen. Wat een uitgenast zootje die karpertjes ze kennen de klappen van de zweep. Wat een dressuur water is dit…
Gaat eindelijk m’n dobbertje onder.
Maar dan eindelijk na dik een uur vissen schiet m’n dobber met een noodgang weg aan m’n Bolognese hengel van 7 meter. Die wil ik vandaag eens uit testen op dit water. Heb ook nog een Winklere Picker-, Match en feeder hengel bij me maar die laatste komt niet eens uit het foudraal. Veel te zwaar voor dit water. Maar bij mij is er eindelijk leven maar ik sla een gat in de lucht. Weer een lijnzwemmer te pakken en de haken zijn zo scherp dat ik een schub vangt.
Ander systeem en aas gelijk bingo.
Dan ben ik om. Arno zit naast me met de vaste stok te vissen en heeft nog geen stootje gezien. En links naast me alle dobbers, Match en Waggler systeem ook nog niets terwijl iedereen met de feeder met het method een zelfhaak systeem met elastiek allemaal vis hebben. Ik pak de Winkler Picker met een ouderwetse korf om te feederen zonder lood en werp die een tien meter voor me recht op de plek waar net nog de dobber lag. Wat schets me de verbazing de top gaat binnen een minuut richting overkant en ben net op tijd om m’n hengel te redden van de ondergang. Wat een geweld aan de andere kant van de lijn. En dan om half elf eindelijk de eerste vis na twee uur afzien.
Kees krijgt les van zijn maatje.
Terwijl de vaste stok vissers Arno en Kees nog nergens gericht op kunnen aantikken met hun tien meter. Aan de overkant is het helemaal van de gekke. Daar zit Kees en Marco. De method feeder heeft daar direct vis en kees die een meter er naast ligt moet na drie uur nog wachten op een wegloper terwijl z’n maatje er bij de lunch al elf heeft.
De tweede 6 minuten later incl. drillen.
Ik voer nog wat bij want ze zijn er wel en doe er weer een mais korrel aan de haak. Misschien ander aas dan die pellets en kan nog net wat mais op m’n voeplek gooien als de lijn slap komt te staan. Het aas is opgepakt en de vis zwemt naar me toe. Dat is vriendelijk van em zodat de voerplek rustig blijft. Want de karpertjes zijn sterk. De dril duurt eindeloos ze blijven diep en als je denkt te kunnen scheppen duiken ze en geven weer een spurt. Fantastisch is dat op die Winkler Picker 2.40. hij gaat hoepeltje rond.
M’n buurman is ook om.
Dan kan ook Arno het niet meer aanzien en stapt over op de method methode. Het aas ligt in beide gevallen op de grond en zou met een 10gr. dobbertje heel secuur vissen moeten zijn maar niets minder is waar het korte onderlijntje en het zelf haaksysteem van de method feeder is vandaag de methode om te vissen in dit putje.
Method feeder in line.Method feeder.
De Methode feeder is eigenlijk een inline feeder die veel gebruikt wordt bij het karpervissen, maar ook bij het vissen op grote brasem en zeelt. Het voer knijpt men op de feeder. Er worden relatief korte onderlijnen gebruikt van 10 – 15 cm met een zelfhaak systeem. De method feeder is in de eerste plaats ontwikkeld voor karpervissers, maar wordt steeds meer gebruikt bij het gericht vissen op grote brasem. Maar ook andere toepassingen zijn hiermee mogelijk. Er bestaan zowel vaste als in-line method feeders, maar beiden berusten op hetzelfde principe.
Het is het de bedoeling dat je aas vlakbij het lokvoer ligt. Het principe is gebaseerd op het zelfhaaksysteem. De brasem of karper haakt hierbij zichzelf. Dus het is belangrijk om bij de aanbeet de haak niet te zetten, maar gewoon de hengel vloeiend op te pakken en contact te maken met de reeds gehaakte vis.
De aanbeten zijn meestal keihard. Zorg er dan ook voor dat je de hengel in je hand hebt, of dat hij minstens veilig ligt afgesteund zodat hij niet uit de steun wordt getrokken. Na de aanbeet is het best om de hengeltop zo laag mogelijk te houden waarbij je deze evenwijdig met de oever houdt. De brasem of karper blijft op die manier goed diep. In het begin van de dril de spanning op de lijn houden en zo nodig de slip zijn werk laten doen. Vervolgens binnendraaien met zijwaartse pompende bewegingen. Pas wanneer de vis pal bij de oever is breng je het landingsnet onder de vis en omhoog.
De method feeder is het meest geschikt voor stilstaand water met een diepte van 2 tot 3 meter. De afstand waarop je kan vissen varieert sterk, maar het efficiëntst is tussen de 15 en 40 meter. Grotere afstanden zijn ook mogelijk maar dan moet je wel reeds zware feeders gebruiken. Bij normaal vissen gebruik je feeders tussen de 15 en 35 gram. De lijndikte is afhankelijk van de te verwachten vis, maar als hoofdlijn voldoet 22/00 nylon en als onderlijn 14/00 tot 18/00 voor de meeste vissoorten. Als hengel een korte fijngevoelige feederhengel of nog beter een wat zwaardere winkle picker.
De Flat in-line method feeder vul je met een bijpassende mal of gewoon met de hand. Met een mal krijg je perfect gevulde feeders. Meestal zit er een gebruiksaanwijzing bij de verschillende soorten mallen. Deze verschilt vaak afhankelijk van het merk. Met de hand vul je de feeder door het aas op de feeder te kneden waarbij je het zo vast als je wil kan aandrukken. Je aas plaats je aan de bovenkant, kneed daar vervolgens nog wat voer omheen, maar zorg er steeds voor dat het aas nog zichtbaar is.
Na de inworp draai je de lijn strak maar let er op de feeder niet te verplaatsen
Bron; Internet
Net voor de pauze kan Mike dan eindelijk ook scheppen.
Bizar maar naast me zit Mike en die blijft met de Match dobber vissen en dan eindelijk heeft hij een wegloper die waar hij de haak bij kan zetten.
Zijn allemaal wel hele mooi vissen en de veiver zit vol muggenlarven aan de rode staarten te zien.
Zijn buurman zou de eerste vis gaan vangen vanmiddag net voor sluitingstijd maar dan wel gelijk de mooiste van de dag. Zijn dag kan toch ook niet stuk want het is de eerste karper die hij vangt.Terwijl de derde op rij in de hoek Piet begonnen is met feederen en regelmatig zijn vissen vangt. Hoe raar kan het verlopen…
Bij mij is het na twee snelle aanbeten weer helemaal stil gevallen.
Ik vis een tien meter uit de kant recht tegen over m’n zitplaats met de Winkler Picker. Hij is wat korter geworden vandaag want m’n lijn zat om de top heen geslagen en dan uitgooien is geen goed idee. Visdrang want gewoon niet goed opletten en snel weer ingooien om zo snel mogelijk weer te vissen. Zal vandaag niet veel uitmaken dat de gevoeligheid van de top wat minder is maar van de winter weer in de haven van Brielle op die dikke voorns zal ik me een nieuwe top moeten aanschaffen. Kan jammergenoeg niet schuin tegen de overkant vissen vlak bij het riet want dan gooi ik over de lijn heen van Wilmer die aan de overkant zit te vissen. Tot aan de pauze van half één kunnen wij aan deze kant op het puntje geen vis meer vangen. Als ik m’n korf een stukje verplaatst dan voel ik vissen ruggen en zie grote kolken op m’n voerplek. Ze zijn er, ze azen maar gewiekst zijn ze. dus maar met regelmaat pellets blijven schieten.
Heerlijke uitsmijter.
We laten het ons goed smaken en de Buckaroo’s van deze keer zijn Arno Borsboom, Mike Piepenbroek , Wilmer Breen , Nico Idema, Marcel van Oudheusden, Piet Kalfshoven, Kees Nachtegaal, Kees Westdorp, Marco de Jong, Meneer bij Nico waar ik de naam van ben vergeten, en de Bass Buster zelf. Jammer dat de keuken geen tien uitsmijters tegelijkertijd aan kan maar per vier lukt dat wel. Biertje erbij heerlijk.
Tis gelijk anders in de middag bij m’n buurman.
Als Arno na de lunch een korf naar de overkant gooit bij een riet kraagje zonder voor te voeren krijgt hij binnen een kwartier een run.
Bij mij wat bescheidener.
Ik krijg zo af en toe nu ook een vis aan de bolognese hengel en dat is toch de leukste visserij zo met een 3gr dobbertje vissen op een kleine drie meter water. Het is lekker vertouven aan de waterkant maar de vangsten zijn ver uit een lopend. Van matig zelfs nog met niets tot in de tientallen.
Bolognese hengel
Een bolognese hengel is een telescopische hengel met op ieder deel maar 1 oog. Ze hebben een lengte van 5 tot 8 meter en worden voornamelijk gebruikt op het wat sneller stromende water. De bolognese hengel is voorzien van een molenwaardoor ook grotere vissen zoals karper goed kan drillen. Tevens kan men doordat men een molen gebruikt met wat dunnere lijnvissen. Verder worden bolognese hengels vooral gebruikt bij het vissen op witvis. Doordat de hengel langer is dan een matchhengel kan men voordeel hebben met een bolognese hengel. De bolognese hengel is niet de meest populaire hengel maar wordt toch regelmatig door vissers gebruikt.
Je zal er zo eentje aan je vaste stok hebben, dan heb je wat te doen.
Arno gaat gewoon door en vangt zonder er te voeren elk kwartier een vis aan de overkant. En overwegend mooiere exemplaren als ik in het midden en dat moet ik zeggen dat de vangsten zo 1 op drie zijn. Nee het is heel stilletjes bij mij.
Arno’s voorspelling komt dus uit.
Arno heeft voorspelt dat er om drie uur een buitje aankomt. We hebben de hele dag in een zonnetje gezeten en als we de berichten om ons heen aanhoren is dat in geheel Nederland wel anders. Hellevoetsluis en omgeving zitten sommige geheel zonder die gloeiende plaat. Maar dan wordt het plotseling pik zwart boven ons.
We hebben net alles in de auto letterlijk gegooid.
En dan is er even een noodweer, niet normaal. We hebben afgesproken als het gaat regenen we zouden stoppen al is dat dan wat vroeger. En net voordat het lost barst hebben we alles in de auto staan. Heb nog een hengeltje uitstaan en ik vraag me af of dat verstandig is in die onweersbui met die af en toe harde klappen. Ik ga em niet halen in iedergeval want ik zit best achter in de klep van de wagen onder het afdak van de deur. Die auto staat precies goed met de neus in de wind en ik kan zo m’n hengel zien zo ook de aanbeet maar ik vindt dat best. Als het enigszins ophoud en alleen nog dikke druppels vallen kan ik gaan drillen en heb de dikste vis van de dag aan de haak. Maar waar is het schepnet… Dus onthaak ik em maar terwijl hij nog in het water is . Dat gaat gemakkelijk met die weerloze haakjes. Dan maar niet op de foto. en sta te soppen in het gras terwijl de temperatuur heerlijk is de jas kan weer uit.
We krijgen het nog druk aan deze kant maar allemaal deze maat voor mij.
Maar als de bui na een half uurtje is overgetrokken is daar de zon weer. En de vis is ook wakker geworden want nu plotseling vangen we wel vis op dit stukje van het water. Bij iedereen is het de ene na de andere vis die gefopt wordt het kan plotselijng niet op.
Ook aan de Match hengel wordt nu vis gevangen.
Mike die is blijven vissen met de dobber aan de match vangt nu wel zijn vissen al ziew je dat het moet krioelen van de karpers op zijn voer. De pen staat niet stil van de karpers die tegen zijn lijn zwemmen.
Veel groter zijn ze niet op mijn stekkie totdat ik ook naar de overkant verhuist.
Wilmer gaat aan de overkant het laatste uurtje ook dichter tegen de kant vissen als hij ziet dat Arno nu de ene vis na de ander daar landt. Die had alles ook al opgeruimd toen die onweersbui er aan kwam. Dat is mooi want dan kan ik ook mooi naar de overkant gooien tussen de twee in. En het is echt waar we vangen samen op een drie meter de ene na de ander mooie karper. Wilmer loopt naar de plek toe en laat zijn aas zakken achter de rietkraag en voordat hij terug is op zijn stek een kleine tien meter gaat zijn lijn richting midden en loopt strak zodat zijn hengel al hoepeltje rond staat voordat hij kan gaan zitten. Dat is eigenlijk met ons alle drie ingooien en binnen een paar minuten drillen zonder echt te voeren. Je gaat bijna denken dat die vissen voerplekken associëren met de haak. Geen grote voerplek dan zal het wel veilig zijn want ze pakken het zonder aarzeling…
Je eerste karper vangen vergeet je nooit meer.
Op sommige waters is het soms noodzakelijk om op grote afstand te vissen. Karpervissers gebruiken dan vaak een helikopterrig om niet in de war te werpen. Ook voor feedervisser is deze montage meer dan bruikbaar. Bij deze montage komt de voerkorf aan het uitende van de lijn. Meestal gebruiken we hiervoor een speedkorf voor het halen van de maximum afstand. De onderlijn met de haak hou ik circa 30cm lang maar sommigen prefereren korter tot zelfs 5 cm. De helikopterrig is ook geschikt voor zachte bodem. De korf kan immers in de bodem wegzinken maar de haaklijn blijft hierbij steeds vrij. Als je dan ook nog gebruik maakt van een haakaas waaraan een of ander drijvend imitatie aas aan bevestigt is, ben je verzekerd dat je aas steeds duidelijk zichtbaar boven de planten drijft.
Ik heb vandaag gevist met de korf achter het aas want dacht dat het wel een zachte bodem zou zijn. Zo zou de korf zonder lood gevuld met voer genoeg moeten zijn immers het aas licht dan van de bodem omdat de lijn omhoog loopt. Ik hoefde niet ver te vissen dus makkelijk te doen met de 2.40m Winkler picker dat ik normaal gebruik in de haven ‘s winters om dikke voorns te vangen met Leo Rumt van wie ik dit verschrikkelijke leuke hengeltje heb “georfen”. Heb er heel veel plezier van gehad vandaag want ging echt af en toe hoepeltje rond maar gaf geen kik en de vis was makkelijk te drillen zo zonder obstakels in dit karperputje. Was weer een heerlijke dag en nogmaals Arno en Mike weer bedankt voor de uitnodiging.
Voorafje tomaten of asperge soep.
En een leuke tent om nog wat te eten voor deze hongerige magen dat kan je wel overlaten aan het duo A&M. Normaal is dit pannenkoeken restaurant dicht op donderdag ja je gelooft het niet maar na bellen wil hij wel open gaan voor tien man. Klasse want er is loop zat zo te zien.
Zo’n afsluiting van de dag is werelds.
En dan zo’n ijsje na met slagroom en verse aardbeien dan kan zo’n dag niet meer stuk. Wat een mazzel hebben we gehad met het weer een iedereen heeft wat gevangen. We hebben weer wat geleerd van elkaar en daar gaat het omLekker vissen, genieten van het weer en vragen als je iets niet begrijpt. En dan zo’n afsluiting. Sjappo Arno en Mike voor het organiseren want het was weer toppie geregeld vandaag volgens de BassBuster. Ik heb een prima visdag beleeft met alles wat er omheen georganiseerd was onder het genot van een hapje en een drankje en de nodige humor met die gasten. Dat is een gezellige groep Buckaroo’s om je dag mee te vullen.
Foto’s met de telefoon etc. gemaakt dus even bij elkaar gezet.
Ik krijg nog wat foto’s van Marcel, Nico en Ron binnen die in een andere vijver visten om te proberen een steur te vangen. Deze exoot is niet gelukt maar wel hele mooie vissen gevangen.
Na de regenbui werden nog de mooiste vissen gevangen
Na regen dus zonneschijn. Weeromslag kan dus het aas gedrag zeker veranderen. Zuurstof in het water na die regenbui maar in geef meer de barometer de schuld…
