De Punt – Pagina 4

Op de Punt in de mist

28 november 2022/0 Reacties/in Avonturen, De Punt /door Freek Oosterhuis

Als ik maandag 28 november 2022 rond de schemer wakker wordt krijg ik een onbehaagelijk gevoel dat ik ergens anders moet zijn. Dat is al eventjes geleden want best wel druk gehad met andere visserijdisciplines. Ik krijg weer dat Punt virus met dit weer. De blaadjes vallen zal ik maar zeggen dus WhatsApp ik Leo hoe het gaat op ons stekkie waar ik dus al maanden niet meer ben geweest

Krijg ik te horen dat die net in de auto is gestapt om zich daar te melden. Dat zijn goede berichten dus en spring uit de veren. Eerst koffie en een bezoekje aan het kleinste kamertje en ben er ook klaar voor. Het is toch nog donker dezer dagen.

*Tis nog donker dus heb ik ff denk ik om te*

Als ik dan onderweg gaat voel ik mijn telefoon gaan onder de drie lagen kleding. Ze bellen nog maar en keertje terug denk ik dan maar als ik aangekomen ben ben ik net te laat om een 80+ vis van Camouflage Jan te aanschouwen. Die heeft de vangst van het seizoen in zijn handen gehad en moest me dat natuurlijk ff insmeren. Krijg de foto ook met de tekst “afknijpen”

Ik ben net te laat om die te zien. Das nu jammer. We kletsen eerst wat want voor de rest is het nog niet veel. Leo heeft twee dreumesen gevangen. Ik mag altijd op het puntje zitten want de rest kan dan toch nog werpen omdat, Leo en Jan staande vissen. Zo heeft ieder zijn voorkeur en komt dat meestal goed uit voor mij en heb zo meestal mijn favoriete plekkie. De meeste vissen namelijk staande hier op de punt

Maar als ik naar beneden stapt en mijn zitkist neerzet laat ik mijn hengel vallen en die stuitert zo over de stenen naar beneden. Ppffffttttt dat begint lekker zeg maar gelukkig kan ik die nog net redden zonder zelf te water te gaan. Het gaat maar net goed. Dan i het zoeken geblazen. Inwerpen en binnenvissen denk je dan maar zo is het niet. Terug vissen met korte, lange, snelle of juist langzaam. Slepend, hoog optikken en laten vallen, hoog en slepen dus een de shed hele lange glijvlucht laten maken. Onderweg de shad nogmaals aantikken, twee glijvluchten laten maken en dan is het raak. Hoog optikken en midden in de glijvlucht versnellen zodat de shad nogmaals omhoog komt in zijn val naar de bodem. Je praat hier over hooguit tien centimeter wat dat rubber veranderd qua hoogte vanaf de bodem maar dat is het dus wel vandaag. Voor ff dan want het kan zomaar veranderen binnen een uur. Ik krijg me dus een rammm er op en slaat…… een gat in de lucht. Alles af. Potverdriedubbeltjes. Wat een dreun was dat dan. Boven me zien de twee staande maatjes het gebeuren. Ze zitten er dus wel en dat is positief. Maar ik ben uitgevist want heb geen onderlijnen bij me. Heb mijn tweede hengel reserve stok ook niet bij me. Ging zomaar ff naar de waterkant zonder de auto vol te hebben gesmeten. Maar Leo helpt me uit de brand en heeft nog wel een stukje 60mm voor me. Dan maar zonder voorslag op de 12mm gevlochten lijn geknoopt. Kan ik toch weer ff vissen. Eerste worp vis ik mijn shad op met een rechte haak en vijftig meter lijn. Das mazzel hebben en ik knoop dat er weer aan op de molen. Wat denk je, volgende worp weer een vette klap op de top en weer alles af. Dat werkt dus niet zonder voorslag. Ik probeer het nog één keer want je bent er toch en naar huis gaan doe je ook niet. Leo en Jan gaan ook weg over een half uurtje, Monica heeft andere plannen en Jan moet de kattenbak legen. Maar nu komen we er achter als ik de bril op heb gezet en de onderlijn er weer op zit dat bij het strak trekken van de hengel mijn lijn weer knapt. Twee ogen zijn kapot. nummer 3 en 4. Gebeurt dus toen ik de hengel heb laten vallen vanmorgen. Voor mij is het vissen afgelopen voor vanmorgen

Ik heb een topdeel van mijn reserve stok verwisseld en ben weer van de partij vanmorgen. Jan is er al en heeft er drie verspeeld en eentje gevangen. Dat zijn goede berichten dus gaat weer op mijn vertrouwde plek zitten

En het gaat lekker. We verspelen een hoop tikken en vissen maar als snel zit ik ook op de drie verspeelde en een dreumis (58cm) op de teller als ik mijn eigen lijn van gisteren opvist. Das wel geluk hebben dus en heb weer vijftig meter lijn terug met voorslag en shadje. Deze keer is de haak nog prima maar het staartje is helemaal verbouwd. Dat is dus een prima aanslag geweest gisteren

We hebben een heerlijke ochtend. Het is windstil en zitten zo nu en dan in dichte mist te vissen De snoekbaarsjes komen niet boven de zestig cm. Allemaal hikken ze er tegen aan maar de lol is er niet minder om. De aanslagen op de shadjes zijn formidabel. Voordat de zon helemaal doorkomt gaat ik al richting dubbele cijfers en Jan wil wel een plaatje van een van die rakkers schieten

*Af en toe is het zicht nog geen dertig meter*

Zo nu en dan kan de zon het niet winnen en is ons wereldje weer heel klein. Maar een heerlijk klein wereldje voor ons op de punt.

Lekker weer, dusse

7 oktober 2022/0 Reacties/in De Punt /door Freek Oosterhuis

Het is heerlijk weer vrijdag 7 oktober 2022. Allen de wind staat helemaal verkeerd. Dan kan er eigenlijk maar één persoon vissen op de punt met Bfr7

Maar je gaat toch. Lekker uitwaaien noemen we dat. Als ik aankomt zie ik niemand om net na de middag. Dat is niet zo gek als de golven over de uiterwaarden slaan maar toch ik ben bevoordeeld want woon vijf minuten van het Haringvliet vandaan. Volle zon en blauwe hemel. Geweldige vooruitzichten dus. Nee natuurlijk niet maar thuis aan de keukentafel is het helemaal lastig vissen. Het was helemaal niet zo’n geweldige middag maar toch wil ik dit vermelden. Ik krijg een natte scheet aanbeet en dan weet je dat er eentje door de lijn is gezwommen. Je slaat automatisch en dan begint de fun. Gisteren zagen we al dat relatief kleine vissen dan heel veel kracht kunnen ontwikkelen. Raar maar het waren allemaal mannetjes die we zo vals haakten. Nu ook en twee keer heb ik een dikke snoek op het dregje en kan em niet houden. Wat een geweld. Gewoon richting Middelharnis. Ff stoppen wat slaan met de kop. Ik kan wat lijn nemen en dan gewoon weg zwemmen

Maar dan krijg ik een vastloper, erger dan een natte scheet aanbeet. Je slaat er op alsof je vastloopt aan deze kant van het talud. Maar je weet dat dat nep is. Maar toch begin je te twijvelen. Je kent derze stek dus weet alle richeltjes te vinden. En toch staat het stil aan de ander kant van de lijn. Geen beweging in te krijgen. De lijn en de hengel staan als een snaar van een piano. Mijn 12/100 staat als een gitaar zo gezspannen en zingt in de wind. En dan Poef. Los. Je denk waar zit ik nu aan vast

Dit geloof je niet. Nog nooit meegemaakt. Natuurlijk vals gehaakt maar de vis blijft gewoonweg liggen met de volle spanning van de 70grams hengel. Alle druk heb ik er op gezet en dacht echt ik zit vervelend vast aan de mosselrand. Alle haken met schubben. Nog nooit meegemaakt. Wat is dat voor een onderwatermonster. Ik gaat een bakkie kippensoep eten want het wordt druk aan de waterkant

Smaakt naar meer

4 oktober 2022/0 Reacties/in De Punt /door Freek Oosterhuis

Tuurlijk na zondag ga ik dinsdag 4 oktober 2022 weer naar onze favoriete stek om een paar uurtjes te smijten met shads. Maar nu is het weer helemaal anders met de aanbeten van die zanders. Geen touw om aan vast te knopen met die glasogen. Het kan zo veranderen dat aasgedrag. Wat een uurtje later kan het weer anders zijn. Das het mooie ervan

Het is druk op mijn stekkie maar meestal mag ik zitten waar ik wil. De meeste ken ik wel en met de vakantiegangers die hier om deze tijd komen heb ik een goede relatie. Die passen wel in onze groep

Ze zijn er wel maar we kunnen ze niet trickeren. Het is wachten op een bijt uurtje en dan moet je hier uren maken. Ik vindt het gewoon leuk om zo af en toe tussen de mannen te gaan zitten. Het is meer praatje pot en zo nu en dan pak ik dan een visje

Dan is het zo heerlijk een tik te ontvangen op vele meters lijn en kontakt te krijgen met de aanvaller. Voor dat tikkie soms zacht, dan een dreun maar ook van die natte scheten. Daar zit je voor. Er zijn zoveel aanbeten. Ze vangen hem op voordat die de boden raakt. Voel je niks maar valt de lijn slap. Ze pakken hem op en dan krijg je zo’n natte scheet og ze gaan er voor en dan is die niet te missen

De snoekbaarzen zitten onder de scholen aasvis. Ze kunnen vreten wat ze willen. Je vangt meer vals gehaakte vissen dan in de bek. Ze liggen gewoon uit te buiken en dan zit er zo af en toe een schub op je haak of dreg wanneer je er eentje toevallig raakt. Zo af en toe doorboort de dreg dat pantser van ze want die huid is best hard. En sterk zijn ze dan. Ik verspeel er enkele die ik wel zou willen zien. Wat een runs, meters binnen hallen en er weer vandoor gaan. Cor houd het op een snoek maar zo vaak op dezelfde plek lijkt me niet. Die hebben toch een territorium en die dikke meiden dulden geen concurrentie. Nee ik hou het op de snoekbaars maar die waren niet te stoppen. Enkele malen door de slip en diep blijven en richting Middelharnis. Je bent er ff zoet mee en dan is de dreun massief. Had ik die maar ff gezien. Gewoon vals gehaakt dus en dikke meiden..

In het zonnetje op de Punt

2 oktober 2022/0 Reacties/in Avonturen, De Punt /door Freek Oosterhuis

Ben al een paar maanden niet geweest op de Punt maar vanmorgen zondag 2 oktober 2022 is het windstil met een heerlijk zonnetje. Het wordt toch nog laat na twee bakken koffie en een gebakken eitje. Moet mijn spullen nog bijeen zoeken maar als het zonnetje doorkomt ben ik er.

Eerst nog eventjes bijkletsen en zit samen met Leo op het bankje als ook Robert op zijn scooter er aan komt en er bij komt zitten. De vangsten zijn stil gevallen maar je komt hier niet alleen om te vissen. De gezelligheid staat voorop

Als we dan weer gaan zitten dan kunnen we alleen wat dreumesen foppen. Krijg er nog wel een dikke beuk op en dito runs maar die krijg ik niet te zien. Blijft diep bij de bodem en komt niet omhoog. Jan gaat al het schepnet halen om em te netten want die ziet ook wel dat dat wel eens een nieuw PR zou kunnen wezen maar na enkele uitvallen schiet die los

Maar dan toch als Leo net naar huis is die heeft de avond dienst en moet nog een paar uurtjes pakken voordat die op de bus stapt. Moet ik toch nog aan de bak. Wat had ik graag die vorige willen netten en op de foto gezet maar deze rakker mag er ook wezen. Blij mee en ik gaat ook naar de koffie

Er zijn van die dagen

2 december 2021/0 Reacties/in Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

Ja er zijn van die dagen met een gouden randje. Het is heel de week al raak maar vandaag zijn het hele mooie vissen. Oude tijden herleven op de Punt

De laatste dagen donderdag 2 december 2021 moet je er vroeg bij zijn. Zodra de zon boven Oudenhoorn verschijnt is het afgelopen met de pret

Al die meiden komen fourageren in de scholen witvis voor de sluizen aan de mond van het kanaal. Er moeten er honderden liggen die zich laven aan de vele witvis die voor de sluis liggen te wachten tot dat hij open gaat

Ook Jan heeft inmiddels het spelletje aardig door

Het zijn deze week eigenlijk alleen maar mooie exemplaren

Het kan niet op allemaal mooie vissen vandaag

Van de jongens mag ik altijd op mijn plekkie zitten. Van Jan moet ik zelfs doorschuiven wie er ook zit. Wat een privilege

Hier zat ik al met de tovenaar uit Joegoslavië waar ik alles van heb geleerd. Van de jongens mag ik altijd doorschuiven hoeveel onbekenden er ook staan. Zo is de clan van de Punt. Op mijn kist Arie gemaakt in ruil voor films digitaliseren. Ik had zijn eerste ook al gekregen. Het prototype die staat nu in mijn museum. Deze was voor mij te laag en kreeg het ervan in mijn rug. Vandaar nu een extra hoge “Punt”zitje voor drie dozen shadjes

Bij jan is het kwartje gevallen. Wat minder lullen en meer concentratie. Moest ook wel want hij is er iedere dag na het uyitmesten van de stallen van zijn zus dei poezen heeft

Zo nu en dan een winters buitje. Heerlijk, echt koud is het niet in de uitgekozen kledingen zolang het in de rug zit dat windje. Perfect zo

En jan die heeft zijn buit al binnen voor vandaag. Nee, niet dat die voor de pan vist. Ik heb em nog nooit een snoekbaars mee zien nemen. Ik wel. Als het mogelijk is neem ik er eentje mee. Heerlijk vindt ik ze. Jan Spruit vist nu met zijn hengel. Komt ook elke dag ff buurten. Nadat de parkison bij Jan het onmogelijk maakt om ver in te werpen vist hij met hengels van Jan of Piet als die er is. Die gooien in en Jan vangt ze. Zo gaat dat hier op de Punt.

Met dit weer zitten we met ons eigen ploegje

Bedankt Leo voor de foto’s gemaakt met je nieuwe I-phone. Zoals je ziet gaat dat goed

De Beste wensen ’21

2 januari 2021/0 Reacties/in Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

Ga ‘s middags de tweede dag in het nieuwe jaar 2 januari 2021 dus iedereen de beste wensen toewensen en strakke lijnen voor het nieuwe jaar. Ben niet de enigste en zoals altijd is het druk met de toe wensingen. Iedereen komt wel eventjes langs met of zonder hengel om te luchten na da laatste zware dagen en natuurlijk voor een praatje pot.

Alles wordt besproken en je bent weer helemaal bij met de nieuwtjes uit Hellevoet. De meesten die langs komen hebben zelf helemaal niets met vissen. Heel veel mensen dus maar weinig hengeldruk

Tja

Dat is het mooie van dit stukje landtong. Een mooiere hangplek is er niet. Altijd vol gezelligheid en iedereen gunt nog alles voor een ander. Als er iemand een vis drilt zal gelijk zijn buurman inhalen en het landingsnet pakken

*Als er wat gevangen wordt dan is Leo altijd haantje de eerste.*

Onze Arie de slager annex hovenier heeft helemaal niets met vissen maar is er toch bijna elke dag ff na zijn werk om gezellig mee te kletsen of om te netten. Chris sigaar wil wel eventjes een foto maken

Dit zie ik niet vaak hoor ik ben meer van de middagploeg dat ochtend zonnetje

De tweede van de middag is ook voor Leo en deze is nog groter dan de vorige

Regelmatig zit er aasvis aan de haak zoveel zit er op dit moment. Er is vreten genoeg dus moielijk om onze vriend Zander te foppen. Die zijn helemaal vol gevreten en zo nu en dan jagen ze de school aasvis naar de kant en de haven in

Dit maak ik dus vaker mee als het zonnetje ondergaat boven Stellendam. Wat wonen we toch mooi in het delta gebied van Nederland. Het nieuwe jaar is weer begonnen. Iedereen een gezond nieuwjaar en TightLines gewenst.

KerstBonus 2020

24 december 2020/0 Reacties/in Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

*Er is nog een staartje over van gister en zuurkool van de dag ervoor*.

Tweede Kerstdag en ben vroeg wakker. Eerst Henny feliciteren want die verjaart vandaag. Die is altijd vroeg uit de veren. Ik weet dat Leo vanmorgen bij dageraad aan de waterkant is. Door de Covid blijft het stil vandaag voor mij dusse. Ik bel em en jawel om acht uur ben ik er dus klim ik uit mijn bed. Heb nog een uurtje om koffie te drinken en een gebakken eitje met spek te maken. Om acht uur is het nog pikken donker. Als ik dan uiteindelijk de deur uit gaat loopt het al naar half negen en nog steeds donker buiten de auto.

Als ik aankomt is Leo er ook net samen met Camouflage Jan. Piet de Peel was er al eerder en staat op het beste plekkie in dit jaargetijde op het uiterste puntje zodat je het schuine talud aan de overkant kan bereiken

Dus ik stap uit de auto en gaat zonder hengels eerst eens kijken of het wat is. Op deze stek kan je goed vangen maar op deze dagen zijn er eigenlijk maar twee plekken waar je vis vangt. En met die corona zitten we niet te dicht op elkaar. In de goede tijd zaten we met z’n vieren op het puntje te ouwesexhostessen schouder aan schouder. Heerlijk lullen en niemand zat vast in elkaars lijnen. Die tijden komen niet meer terug met de nieuwe aanwas op de punt, dat is verleden tijd. Er heerst nu toch een wat andere sfeer nu de vangsten natuurlijk ook veel minder zijn dan tien jaar geleden. Het is taai vandaag en een vervelende koude ZuidWester wind 5. Witte koppen op het Haringvliet. Robert komt natuurlijk ook langs tegenwoordig op zijn dit jaar gekochte scooter. Hij kan z’n ogen niet geloven dat ik er ook staat om deze tijd. Leo moet van em in zijn arm knijpen of dat hij nog niet slaapt en droomt. Tja hilariteit maar ik ben nu eenmaal niet van het vroege opstaan en dat is dus hier ook bekent. Na een half uurtje lullen en dat kan best langer geweest zijn vangt Piet dan de eerste en gelijk mooie Zander. Een mooie glasoog van 75cm. Tja ik ben er toch met met die verwarming in m’n jas is het goed uit te houden en gaat ook mijn hengel uit de auto halen en kom er tussen zitten. Intussen is Jan de spruiten koning ook gekomen wel zonder hengel maar al snel vist hij met de stok van Camouflage Jan. Die moet wel ingooien met die vervelende wind en dan vist Jan het kunstaas binnen. Die vervelende ziekte, Parkinson lukt dat niet meer om ver in te gooien. Zijn kennis heeft camouflage Jan al heel veel vis plezier opgeleverd. Die staat hier meerdere malen per week tussen de jongens te vissen en heeft dit jaar nog niets zelf gehaakt terwijl er dan om em heen van alles wordt gevangen. Niet te geloven maar hij is er gewoonweg weer elke dag…. om de vissen netjes te netten van een ander. Waar maak je dat nu mee. En hoe Leo hem het ook het leert, voordoet maar tja het kwartje moet nog vallen. Hij gooit zelfs in en geeft Jan de Spruitenkoning zijn hengel en die tikt er een vis aan. En dat is meerdere keren gebeurt terwijl die dan zelf al een uurtje op die plek een tennisarm staat te gooien. Maar dat hebben we allemaal moeten leren. Het is moeilijk water daar op het puntje. Ik had het gelug een half jaartje naast de tovenaar van de punt te mogen zitten. Die heeft zelfs nog met mijn schoonvader hier gevist zal ±1982 geweest zijn. Yoego de tovenaar noemden we hem. Die zat toen in die vluchtelingen boot hier in de haven en kreeg een hengel van de gemeente om de tijd door te komen. Die zat er elke dag en na een aantal jaren wist hij elke kuiltje, het talud, mosselrandje naadloos te vinden. Daar heb ik heel veel van geleerd om op deze stek een visje te vangen. Juist geen zachte top maar een keiharde en dat is één van de sleutels. Zo hebben we allemaal een dikke bos. Ieders heeft zijn eigen tactiek

Maar dan als ik even opschuif en op camouflage Jan zijn plek mag zitten pak ik mijn kerstcadeau uit. Wat een heerlijke drill. Aantikken en hij blijft stilstaan alsof je vast zit. Maar ik weet inmiddels wel beter. Druk houden op de shad tot dat de aarde gaat gaat bewegen en dan kan je aan de bak. Ze neemt zeker vijftig meter lijn een heerlijke run en Leo die naast me zit weet het dan ook gelijk. Dat is wel zo de oude clan gunt dit iedereen is is net zo blij als degene die de aanbeet nog moet verzilveren. Hij begint gelijk te filmen en dan doe je een beetje gek natuurlijk. Maar de run is zo spectaculair dat we denken dat het een dikke snoek is in eerste instantie. Geen beuken krijg ik op de stok maar alleen maar dikke runs naar het diepe. Wat een heerlijke drill is dit. en als Jan hen dan net zien we een dikke snoekbaars. Wat een bak en ben er reuze blij mee.

En even later hoor ik er dus weer echt weer bij op de Punt. Het is een snoekbaars walhalla, baars is een mooi bijvangst. Als je geluk heb in de schemer een roofblei en helemaal mazzel heb je als er een zeeforel zich vergist. Dus als je dan een mooie snoek vangt is dat werelds hier. Lang geleden dat ik weer eens een mooie snoek daar vangt. De laatste tijd begint dit normaal te worden want vadertje Esox lucius Laat steeds meer van zich horen hier op onze stek. Er worden zo af en toe mooie exemplaren gevangen. Tja waar de ballen prooivis, de aasvis zich bevind zijn er ook de predators te vinden die er om heen bewegen. Wij vissen er niet gericht op want Vadertje glasoog is ons doelwit. Ik vis niet zo veel meer op de punt vanaf de kant maar als ik er kom is het altijd bere gezellig. Elke keer neem ik me voor om weer te gaan einde van de dag maar als je niet werkt is je dag indeling veranderd. Zat er toen ik er werkte bijna elke dag om mijn hooft leeg te gooien en ik was gewoonweg verslaaft aan die aanbeten. Heerlijk op een strakke stok die dreunen van aanbeten. Soms tot in je schouder ik droomde er zelfs van. Het wordt een obsessie, een verslaving dus pas op als je hier aan deze visserij begint. Dat moet dus ff terug komen om BallantinesTime bij WarungFreek naar de visstek te vertrekken. We zitten gewoon gezellig bij elkaar te schillen vandaag want de aanbeten blijven uit. Zie zelfs leo met toeristen uitleggen hoe dat hier een beetje in elkaar zit. Daar is de zee en dit is zoet water. Tenminste dat was het vorig jaar. Nu wordt dit gedeelte steeds brakker maar vertel dat maar eens in Duits. Die komt niet meer aan vissen toe en dat plotseling krijg ik er een beuk op. Veertig meter lijn neemt die en …. löss. Leo met wel lachen op het shadje wat door iedereen is afgekeurd vandaag. Hoorde zelfs dat ze nog geen 5 cent gaven voor mijn doosje shads. Die is al zeker twintig jaar oud. Daar zitten voor mij de vangers in en jawel zolang ik hier op de punt vist geleerd van de tovenaar. Kijk maar eens na wie dat is in de BassBusreAvonturen

*Kippensoep maken van de afgesneden kippenpoten.*

Maar ik ben vandaag de gelukkige want met vier hengels is het vandaag niet een wereldse dag. De rest had dus het nakijken vandaag op Jan de Spruitenkoning na met zijn snoek van in de zestig cm. We gaan naar huis want het is gewoon weg koud aan de waterkant. Als ik Leo voorstel om een bakkie soep te gaan eten is die zo om. We nemen soep en daarna een dik bordje zuurkool samen met boerenkool. Is best te doen volgens Leo die vanmiddag nog naar zijn zus moet om daar aan de kersttafel te gaan zitten. We kennen elkaar dus dat gaat goed komen.

Dan hoor je er helemaal bij

18 oktober 2019/0 Reacties/in Avonturen, De Punt /door Freek Oosterhuis

Ik gaat nog eventjes 18 oktober 2019 naar de Punt einde van de dag. Het snoekbaarzen staat echt op een laag pitje aan deze kant van het delta gebied. Maar thuis blijven is sowieso niets vangen. Geen snoekbaarzen in ieder geval.

Mijn maatje in crime Leo is er natuurlijk ook. Samen kunnen we het goed vinden en of we nu wel of niets vangen. Saampjes daar op die stenen hebben we het best naar ons zin en komt er van alles voorbij. Alle ins en outs van het leven kennen we van elkaar en dat blijft ook op de punt. Burn out, wel of niet veranderen van baan, overwerk, wat schaft de pot vanavond we zitten nooit zonder gesprekstof als ik er dan plotseling uit het niets een verschrikkelijke beuk op krijg en dan weet je dat je aan de bak moet. We wilden net kappen en dan zal je het altijd zien. We zeggen ook vaak de laatste worp of zetten onze pet andersom op de kop zodat de vis denkt dat je gaat vertrekken. Runs die ik kan pareren en meters lijn wordt er dan genomen richting Melissant. Maar dan moet de vis toch capituleren en komt er uit het donker een mooie goudgroene rakker tevoorschijn. Gelukkig in zijjn scharnier van de bek gehaakt want anders land je die nooit niet met al die tandjes en onze 35mm inviseble nylon lijn. En dan ben je blij met z’n tweeën te zijn op die schuine kant om hem te netten. Als je op de punt als bijvangst een snoek van over de meter vangt dan hoor je er pas echt bij.

De Punt en de vuurtoren

29 mei 2019/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, De Punt, VethsVK- Veteranen Voornse Kanaal /door Freek Oosterhuis

*Eerst nog wat fotografie lessen voor m’n maatje.*

Woensdag 29 mei 2019 komt Joey na schooltijd langs en ik voel em natuurlijk al. Die wil gaan vissen. Na wat mee te hebben gegeten komt het hoge woord er dan natuurlijk uit. We kunnen ook ff gaan vissen. Wil ik wel en dan wel vanaf de kant. Ik heb helemaal geen zin om de boot te traileren. Er was wat tegen stribbeling maar er werd dan uit eindelijk toch ingestemd.

We beginnen bij de vuurtoren maar dat is niet mijn plekkie. Joey heeft daar in het verleden goed gevangen maar ik ga er eigenlijk alleen okt. dec. feb. heen als het te druk is op de Punt. Je moet er gewoon in geloven in je kunstaas en dat geld ook voor je stekken. We vertrekken dus na een dikke drie kwartier want we zien dat er niemand op de Punt zit.

Op de Punt daar zit je gewoon heerlijk zeker nu met westen wind in de rug. Je gooit tot Middelharnis met 10 grams loodkopjes. Ik doet er een Fox aan m’n shadje voor hier al jaaaren en wordt sceptisch aan gekeken door m’n maatje. Wat moet je met die oude troep.

Het is eventjes weer heerlijk en oude tijden gloren. Elke worp een ferme tik, missen en eventjes laten liggen, dan flink binnen halen en meestal heeft hij dan de shad nog in de bek. Ze zijn niet groot. Klein zelfs maar de lol is er niet minder om. Vadertje glasoog gaat helemaal los vanavond. Ze hebben de shad in de staart of plat in de bek want de meeste laten los na een worsteling van enkele meters. Er zijn er die zelfs tot aan de oppervlak vast weten te houden. Wat een agressiviteit in dit jaargetijde ook onder die dreumesen dus.

*Er zit zo af en toe een mooie bij maar net met de dreg in het lipje.*

Elke worp geeft wel een reactie aan tikken best harde maar ik kan ze niet haken. En dan die natte scheten levert vis op. De shad laten liggen en een stukje slepen. Als hij dan wordt tegen gehouden sla dan maar wat dan is het hangen. Lijkt of ze de staarten van de vissen af bijten uit agressiviteit om later terug te komen om te foerageren. Ze hebben natuurlijk honger geleden en Snoekbaarzen doen dat nu eenmaal. Uit agressie op jacht gaan. Een voorraadje aanleggen voor moeilijke tijden. ie vissen kunnen zonder staart niet meer vluchten maar blijven wel leven. Daarom vang je ook altijd de grootste rond om de school jagende vissen met dood aas of je shad zo rustig mogelijk bewegen. Ik zie m’n Oma ook niet horden lopen of polsstokspringen. Dus die oudere vissen gaan ook niet moeilijk doen als het makkelijk kan en die zijn niet vies van verse levende visjes zonder staart die hulpeloos tegen de bodem spartelen.

*Maar de meesten hebben dit formaat je mag het niet eens een dreumes noemen.*

Maar we zitten lekker daar in het zonnetje en de rest, er zijn er inmiddels meerdere vissers aangesloten maar we kunnen ze niet verstaan. Die willen een Punt-ganger met al zijn ervaring geleerd van de tovenaar van de Punt “de Hugo” te verslaan. Die kon elk mosselbankje, richeltje, gaatje, ondiepte, heuveltje vertalen bij elke weersgesteldheid of stroming hier op deze plek. Terwijl ik zo af en toe wat vang al is het niet groot kijken die toe. Hier vissen is een discipline apart en niet zo makkelijk. Best wel strakke stokken een soort bezemstelen die een haak kunnen zetten op meer dan tien meter diepte op een half voetbalveld ver weg. Dan ook nog een tachtig meter een twintig grams shadje weg kunnen zetten met of zonder wind. En als de sluis open staat en het stroomt er dan doet vijfendertig gram ook mee om de bodem te bereiken op die afstand. Ga er maar aan staan heb er menig hengel voor aangeschaft voordat ik de goede had. Voor mijn dan want een ieder ander die naast me zit zal een andere stok adviseren.

Ma

We hebben weer heerlijk gevist en Joey een stuk wijzer. Die zit ik natuurlijk naast me en ik zit em te plagen want hij krijgt geen tikkie, stootje, aanbeet, nano niets om op te slaan. Heel frusterend natuurlijk terwijl ik elke worp wel een riedeltje voelt zo dat ik weet dat ze er zijn. En vissen dat kan hij wel dat hoef ik em niet bij te brengen. Geduld misschien want de vis is er. Dat moet hij nog onder de knie krijgen want zelfs met mijn shadje kan hij ze niet activeren tot een aanbeet. En dan is het natuurlijk gezeik wat hij moet aanhoren op de terugweg. Er komt natuurlijk een tijd dat dat andersom is en die gaat snel komen ben ik bang van….

Tis nog niet wild

26 oktober 2018/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

Het gaat met deze week rond vrijdag 26 oktober 2018 op de

Dinsdagmiddag 23 oktober 2018 kan ik dan toch eindelijk een mooie rakker netten.

De mannen van de Punt laten altijd een plekkie voor vrij tussen de toeristen dus een lekkernij mag wel eens. Wanneer ik ook kom ik mag er tussen zitten bij die cracks. Natuurlijk val ik neer naast mijn maatje Leo.

Roy moet er om lachen. We kennen elkaar al een paar jaartjes hier aan de waterkant.

Maar dat is maar eventjes hoor. En de focus is weer vooruit. Knallen richting Middelharnis want hij gooit me een eindje weg.

En als we niet gaan vissen valt er altijd wel wat te fröbelen met BallantinesTime.

Zondagmiddag 28 oktober 2018 onder de vuurtoren zit er zoveel aasvis dat het moeilijk is ze niet te haken. Er is zoveel te vreten dat het moilijk is de juiste te verlijden tot eenaanbeet