Op 27 oktober 2015 nog de rillingen van gister in mijn lijf. Wat een bak was dat dan.
Maar net over zessen krijg ik er toch een beuk op. Zalig is dat ik droom er over. Wat een heerlijk gevoel als die aanslag van een snoekbaars komt aan de andere kant van de lijn vol overgave op die gevlochten lijn zonder rek. Dat is misschien nog wel mooier als de drill.
Weer een mooi exemplaar.
En kan er eer eentje portretteren. Weer een hele mooie dus vandaag.
Om dan pas weer om kwart voor zeven de tweede tik te kunnen verzilveren. Het was taai in m’n eentje hier op de stek maar heerlijk gevist.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/05/DSCN6783Wp2.jpg578867Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2015-10-27 13:48:002023-05-26 14:01:22Het is niet altijd feest
Maandagmiddag 26 oktober 2015 richting half vijf begint het weer te kriebelen. Gisteren tegen de schemering was het fantastisch vissen. Dan belt Erik en vraagt of ik nog gaat want nu heeft hij wel zijn hengel en materialen klaar gemaakt op het specifieke manier te vissen op de Punt. Tuurlijk zeg ik, sluit de computer af en ga me omkleden voor de strijd met de Predators van het Haringvliet
Als ik aankom lijkt het druk maar er vist er maar eentje en dat is natuurlijk Jan de spruitenkoning. Die woont hier maar Cor doet de laatste weken ook z’n best om em in te halen qua tijd er in steken. Die zit graag met dood aas en na Robert en Arie Rietdijk de biljartmeester gedag te hebben gezegd mag ik naast Cor zitten. Die verlegt zijn dood aas hengel een ietsie pietsie naar buiten en dan kan ik mooi op mijn geliefde plekkie zitten. Ik zit daar graag en zo heeft een ieder wel zijn geliefde steen. Die zit plekkies hebben dan ook die naam van degene die er graag zit.
Lijkt druk maar valt reuze mee.
Maar het zal toch een klein uurtje duren voordat er een aanbeet valt te registreren. Met die tegen wind valt het ook niet mee maar na een klein half uurtje zakt de wind aanmerkelijken kunnen we weer verre worpen maken met onze 18 tot 22 grams loodkoppen.
De eerste halve meter is binnen.
En ook vandaag ben ik weer de gelukkige die de eerste mag noteren. Ze zijn er dus wel. Moet haast ook wel want de hele haven zit vol met speltaas. En waar de scholen jongbroed zich ophouden daar vindt je ook onze rovers met wie we graag op de foto willen. Cor schept hem met zijn nieuwe schepnet, sorry landingsnet en maakt er gelijk even een portretje van.
Erik is inmiddels ook gearriveerd.
Het is al gezellig druk maar we wachten op de schemer als de predators gaan foerageren. Die komen hun avond maaltijd ophalen vanaf het Haringvliet en durven dan wel zo dicht de kanten, kribben, havens, uiterwaarden en obstakels als dukdalven, boeien met kettingen, schepen en bootjes etc. de beschuttingen dus op te zoeken. Het liefst jagen die vanuit een ambush op open water. Een richel, kuiltje, stenen, mosselbanken, steenstort, uiterwaarden overal waar er een stroomversnelling ontstaat en de aasvisjes even gedesoriënteerd zijn en dus een makkelijke prooi zijn voor de jagers. Maar dat weten die jonge scholen vis ook en die zoeken die beschutting ‘s avonds dus juist op ter bescherming van hun hachje in de havens onder de bootjes, vlonders, aanleg palen en steigers.
Mijn tweede van de avond.
En dan als de zon bijna onder gaat vang ik een tweede snoekbaars dit keer is het wel een dreun op de top en niet te missen aanbeet. Mijn avond kan niet meer stuk met twee snoekbaarzen op de foto.
De kers op de toch al mooie taart.
Het is inmiddels door de schemer heen geworden en ik moet om half zeven een griep prik halen dus we denken er aan om naar huis te gaan. Henny heeft nasi met kip in kokos/saté saus gemaakt en daar heeft Erik wel oren naar. Een ballantines als voorafje maar dan krijg ik heel ver weg er een rammm op en kan aan de bak. De vis gaat meerdere malen dwars door de slip heen en in eerste instantie krijg ik weinig lijn binnen. Als ik een paar meter binnen heb dan ben ik die in no time weer kwijt met een run van de vis. Hij is vals gehaakt zeg ik, of het is een snoek en anders is dit wel een hele mooie snoekbaars. Daar gaat m’n PR aan diggelen. Maar langzaam win ik terrein en doe dat reuze voorzichtig. draai de slip iets losser een twee drie tandjes want als het een snoek is ik vis maar met 45 honderste nylon onderlijn. De klossen nog van duizend meter van m’n schoonvader. Die maak ik niet meer op. Als de vis dan eindelijk te zien is zien we een dikke snoek en de Shad zit gelukkig in het scharnier van de kaak. De mondhoek van de vis. Wat een mazzel maar bij onthaken breekt de nylon lijn net boven de shad. Wat een mazzel. Bij het vele draaien is de lijn toch langs de scherpe tanden van de Esox Lucius geschuurd.
Omdat die zo mooi is, beter omdat ik zo blij ben.
En Cor zijn net (je) is vandaag ingevist. Moederje Lucius past er net is, gelukkig is het een diep net want bijna springt hij er weer uit en dan was ik em geheid kwijt geweest. Bedankt Cor voor het scheppen want achteraf met de kieuwgreep bij het trappetje was het geheid mis gegaan met die lijnbreuk. De snoek is op een centimeter na een meter en al lekker dik volgevreten. Maar daar komen nog wel een paar kilootjes bij voor de winter. En nu snel naar de borrel en daarna de nasi en de griep prik halen voor half acht. Ik zal wel slecht de slaap kunnen vatten en deze dril nog een paar keertjes overdoen vannacht…
Ondanks dat ik het je van harte gun zo’n vangst, ben ik toch stikjaloers!
Goed gedaan jochie.
Sent from my iPad
–
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/05/DSCN6778.bewWp2_.jpg1146709Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2015-10-26 13:16:002023-05-26 13:46:53Een cm te kort
Mooi is dat, op de parkeerplaats ontmoet ik Robert die ook net aankomt. Die is hier elke dag even soms zelfs ‘s morgens en ‘s avonds zonder hengel.. Eén van de supporters van de Punt zal ik maar zeggen. Cor is er al en als ik ga zitten wordt Leo gebeld, waar hij blijft door Robert. Die zit nog heerlijk aan de Rendang van Monica en ik vraag gelijk of er genoeg is. Heerlijk.
Zondag 25 oktober 2015 gesleuteld aan de boot. De kabels verlegt want ondanks dat ze het hebben belooft een half jaartje gelden werken de Cannon Downriggers niet op het nieuwe Onix systeem van Hummingbird. Als je het wilt aanschaffen dan kan alles. Zelfs beloofd want Onix kan alles aan aan van de 900 serie en heeel, heeel veel meer. Okeeey dan doen we dat maar natuurlijk moet de MinnKota front troller ook worden aangepast en een kleine vier duizend euro verder hoor je pas dat het niet gaat lukken. Om gek van te worden. Houd dus in dat de Hummingbird 998 terug geplaatst kan worden maar zijn plekkie is al ingenomen door de Onix 8. De kabels wil ik weg gewerkt hebben dus dat wordt alles opnieuw trekken. Een heidens karwei maar de 998c SI Combo doet het. Kan niet tegelijkertijd met het Onix systeen aan want dat stoort op elkaar. De sonar werken op hetzelfde frequentie. Misschien dat ik nog een sensor koop op de Minn Kota. Is wel mooi om te Downrigeren want dat meet ik de diepte voor op de boot. Nadeel is dat ik dat op de Elektromotor moet gaan trollen en die loop amper 8km. Jaja, daar is over nagedacht door de heren in Amerika. Nu alleen nog de 958cx aansluiten voor het pelagisch vissen en die krijgt z’n eigen sensor met een 200Hertz kegel.
De 998 doet het.
Om een uurtje of vier ga ik nog eventjes vissen op ons stekkie aan de Punt. Jan is er met de boot net aangekomen en die heeft er eentje gemist dus ze zijn er wel onze vriend de stekel. Bij em in de boot zit niet Jan de spruitenkoning maar Chris verraad ons buckaro’s van de punt. Ik gooi de eerste worp altijd rustig uit om de lijn die weer wordt afgespoelt en nu nat wordt om kinken en daardoor een pruik op te lopen uit te sluiten. Terwijl ik binnen vist krijgt Jan in de boot een losse te verwerken. De vis komt een metertje of twee mee en schiet los, of laat los dan hebben ze de shad dwars uit vast. Gebeurt zelfs wel eens in de boot dat ze em boven water uitspuwen zoiets van heb je niets beters te doen. Onbegrijpelijk fenomeen is dat want hoe jij de shad ook beetpak het is moeilijk om niet gehaakt te worden.
De tweede worp direct een dreumes.
M’n tweede worp haal ik flink uit richting Middelharnis in het diepe gedeelte dus de lijn waar ik nu mee ga vissen is in het water geweest. Dat is nogal een stukje want het is windstil en de shad zakt daar ook nog een metertje of achttien. Ik doe doet altijd zo en heb zo weinig last van pruiken. Dat gebeurt voor de niet vissers onder ons als de lijn na een worp niet strak wordt getrokken en de eerste omwikkeling te losjes wordt op gespoeld. Dan bij de volgende worp schiet deze te snel van de spoel en wordt meegenomen door de veel latere windingen. De eerdere windingen bij het uitwerpen met alle gevolgen van dien. Dat gun je niemand en je bent heel wat lijn kwijt. Je heb immers net die verre worp gedaan. De enigste die dat misschien kan appreciëren is Mario behalve dan als hij in z’n vrije tijd zit op het water. Natuurlijk kan het wel eens fout gaan als je vergeet de lijn strak te trekken of als beginner de molen dicht laat klappen door aan de slinger te draaien. Ik klap altijd de beugel dicht met de hand. Ook met tegenwind moet je uit kijken dat de eerste omwentelingen de lijn goed op de spoel komt te zitten.
Ze worden al wat groter.
Maar we dwalen af, we gaan vissen, al dat technische geneuzel is al genoeg over geschreven in de lectuurbladen en m’n shad tikt de bodem aan. Molen dicht en ik trek de bocht uit de lijn. De shad raakt weer de bodem en ik kan strak draaien maar voel de shad niet neerkomen en sla automatisch de lijn strak aan. Bingo, vadertje glasoog heeft de shad opgevangen en voordat hij zich van zijn fout kan herstelen kan ik de haak zetten. Dat is vlug en de tam tam gaat snel. Robert heeft de telefoon al aan zijn oor en Leo spoort Monica aan om de borden op te scheppen. Daar is het stress in huize Rumt. Ze zijn er en dat kan zomaar met een kwartiertje voorbij zijn. Goed dat Robert er is want dan kan die gelijk een plaatje maken voor de BassBuster Avonturen. Maar als ik dan m’n vierde worp binnen vis heel , heel ver weg op Roy zijn hot spot krijg ik er een serieuzere dreun op. Dat is al een betere vis en in huize Rumt is het nu complete chaos. Schrokken is het geblazen en de brommer moet uit de schuur want er is grote visdrang. Dat is erger dan een adrenaline stoot of een EPO transfusie in je bloed het stuwt de hersenen aktiviteieten tot nog grotere hoogten. Het is een Hard Drug van ongekende hoogte.
Weliswaar weer een dreumes maar ben er blij mee.
Inmiddels is Erik er ook maar zonder hengel. Ik vertelde hem dat ‘s avonds de baarzen en roofbleien achter de aasvis gaat in de haven en dit een fantastisch schouwspel is in het late zonnetje. Wat had die een spijt zijn spinstokje thuis te hebben gelaten want alles jeukt als je die ruggen door het water ziet klieven. Dat duurt hoogstens een half uurtje en dan is het vreetfestijn voorbij. Ik weet zeker dat hij er morgen ook bij is. Als ik dan m’n derde van de avond mag bijschrijven komt Leo er ook aan tegelijkertijd arriveert Roy ook.
Wat een mooie avondbeelden weer.
Maar het is voorbij en na een klein uurtje hou ik het voor gezien. Ik heb reuze trek gekregen van die verhalen over die Rendang van Monica. Henny heeft boeren karbonades van 600gram stuk gehaald. Drie á vier centimeter dik zijn die met nog de vetrand en het zwoerd er aan. Het water loopt me al een tijdje in de mond. Dat samen met een kruimig aardappeltje want die sjue is ook fantastisch natuurlijk na een klein uurtje sudderen. Wat boontjes erbij. Heerlijk. Ik hou het niet meer en ben weg. Het was weer fantastisch en laat de Punt voor Roy, Leo en Cor…
Reactie’s ;
op de Zonsondergang Foto op Fb bij het BassBusterAvontuur, leuk dat ook niet vissenden m’n blog volgen en reageren. Bedankt
Het fenomeen op de punt want hoe kan dat toch steeds. De eerste vier worpen een aanbeet. Een baars, een misser, een losse en een mooie snoekbaars op dezelfde plek om vervolgens twee uur te moeten werpen voor de eerst volgende serieuze tik. Niet eens een tik maar een heel slap dweiltje de shad haalt de bodem niet. De zogenaamde en zo langzamerhand welbekende natte scheet aanbeet.
Ik ben er om 12.00 uur dinsdag 20 oktober 2015 op onze welbekende stek en helemaal in m’n eentje. Jan en Jan liggen er met de boot en ik zie ze er eentje misslaan. Een losse, hij komt een metertje of twee mee maar schiet toch nog alsnog los. Ze zijn er dus wel maar net te ver om vanaf de kant te bereiken. Behalve natuurlijk voor Roy die gooi op dit moment toch wel het verste van de buckaroo’s, van ons allemaal van de Punt.
De eerste worp direct een baars.
Ik wilde eigenlijk al twee dagen gaan met de boot maar heb te veel last van mijn rug om te traileren. Maar met een paar diclofenac tabletten lukt het me net een paar uurtjes hier te gaan zitten.
Dan een mooie snoekbaars.
Maar als zo vaak hier gebeurt zijn het ditmaal zelfs de eerste vier worpen een aanbeet om daarna pas twee uur later weer een slappe trilling te kunnen verzilveren. Hij wordt dan denk ik opgevangen want je voelt niets als de shad zou moeten neerkomen op de bodem alsof die in de watten valt en zachtjes weg zinkt. Benoemt tot de natte scheet aanbeet door de BassBuster. Sla maar want meestal zit de shad diep verankerd. Diagonalen vanaf de kant is een heel precies werkje en helemaal nog niet zo gemakkelijk. De een doet het met een wat zachtere top terwijl de ander het beste de grond, stenen, zand, wier en mossels aanvoelt met een harde top. En dat is belangrijk want de shad wordt bijna altijd genomen vlak bij de grond, bij de laatste “zweving” van de shad met zijn ozo belangrijke staart en daarom is het zo belangrijk dat je voelt wanneer je bodem pakt. Dat ene moment als de loodkop de bodem zou moeten bereiken is dan ook het belangrijkste en ook het spannendste moment natuurlijk.
Weliswaar een dreumes maar ben er blij mee.
Het is een dreumis maar ben er blij mee na twee uur de stek uit te hebben gegooid. Heb alle richels, stenen, schelpen bankjes en gaatjes wel enkele malen bevist en eindelijk de beloning.
Heel voorzichtig zijn ze afentoe.
Eigenlijk wist ik het al want een enkele worp ervoor was er een staart bijtertje, meestal de schuld van dit formaat vissen.
Dit maal is Roy de gelukkige.
Maar het is niet zo wild meer op deze stek. Vaak zitten we er alleen maar te chillen en dan is er soms een gelukkige. Gisteravond 19 oktober 2015 was dat Roy.
En verleden vrijdagavond was ik de gelukkige.
Vorige week vrijdagavond 16 oktober 2015 mocht ik er eentje vangen en dan mag je even het middelpunt van de buckaroo’s zijn. Het is een hecht vriendenclubje en als je een paar dagen niet bent geweest dan krijg je een soort drang en of dat vangdrang is of het klessebessen mist houd ik in het midden maar je bent blij weer bij “geouwehostes” te hebben. Je bent weer bij wat er allemaal gebeurt in Hellevoet en op de vis gronden in het delta gebied. Er zit om de vissers heen de oude garde van de punt, gasten die nog nooit een hengel in de hand hebben gehad maar er toch elke avond even langs lopen of fietsen, natuurlijk de zeebonken van het zoute. Een soort hangplak dus.
Zo is Leo donderdagochtend de pineut.
Zo was Leo donderdag 8 oktober 2013 de gelukkige een wel hele mooie zander te vangen vlak voor de neus van onze Duitse vriend die ieder jaar een paar weken komt vissen. Die heeft een vakantie huisje en voordat de familie wakker wordt staat hij hier zo ook in de avond uurtjes. Maar we zien hem ook op het strand dus die heeft het thuis nog niet zo slecht je vakantie dagen zo te kunnen besteden.
Een paling op de shad het moet niet gekker worden.
En ik vang donderdag 8 oktober 2015 weer op de eerste worp een paling. Die worden steeds vaker gevangen en voor de witvissers onderhand een plaag geworden op het Voornse knaal en het Spui. Daar zie je ze in dat stromende water vele exemplaren rond de twintig centimeter zwemmen tussen de stenen als je stil zit. Dan ben je niet blij als witvissers die gladde alen op je voer te hebben. Dan vis je al bij voorbaat een verloren wedstrijd.
Alleen 5 oktober 2015 was goud en ving ik bij de dageraad enkele glasogen en een verdwaalde baars bij zonsopgang. Maar de rest van de maand was wisselvallig zowel ‘s morgens, overdag en des avons. Voor ons makkelijk natuurlijk je springt op je fiets als je even een uurtje heb en je zit op de beste stek van het Haringvliet. Maar het is uren maken en nu met al die aasvis in de haven is het op “tijd” zijn als de stekels binnen komen om te foerageren. Dan heb je een werelds uurtje en kan je zomaar enkele snoekbaarzen, baarzen of zelfs een mooie snoek vangen. Maar je moet wel investeren dus vroeg op staan, je middag pauze gebruiken en als je dan nog puf heb je avond borrel overslaan. Het leven kan soms hard zijn….
Leo, de meester van de “Punt” pakt vandaag weer een mooie.
Vrijdag 25 september 2015 is het een stuk beter weer. Droog en dat blijft het jammer genoeg wel een paar dagen en een lekker zonnetje. Ik nok een uurtje eerder af op de zaak en ben net voor vieren op de Punt. Leo zit er al met twee nieuwkomers uit Almelo. Schijnt in het Oosten te liggen van Nederland en niet het Noorden.
Nee hoor prima gasten die Rick en Peter. Ze zijn meegekomen met vrienden die aan het Voornse Kanaal mee doen aan de Nederlands Kampioenschappen Witvis wedstrijd. Zelf zijn het roofvissers dus zijn ze het Haringvliet aan het ontdekken. Maar ik zit daar nu op m’n stekkie en ik krijg er wel vis les. Peter vangt eerst een mooie baars en al snel daarop twee dreumesen. Het moet niet gekker worden
Gelukkig kan Leo de eer redden.
Maar gelukkig heeft Leo er kort daarna een verschrikkelijke run op zodat we denken dat die een mooie snoek heeft. Hengel snel binnen halen en het fototoestel haal ik vast uit de tas. De vis neemt nog enkel runs dus dat wordt een groothoek gebruiken.
Jammer genoeg vals gehaakt.
Maar als de vis een mooie snoekbaars zien we dat hij vals is gehaakt. De haak zit niet in de bek maar in de flank van de vis en dan heb je sport aan zo’n rakker.
Weer een hele mooie voor Leo.
Maar gelukkig zitten we niet voor jan met de korte achternaam te vissen t.o.v. die gasten uit Almelo net boven Zwolle. Door de vis van Leo staan we niet voor paal want het formaat is prima. Ze vissen altijd op de IJssel en zijn het er wel over eens dat de vissen qua formaat er voller uit zien als daar in het oosten. Maar we hebben wel door dat we die gasten niets hoeven te leren.
Leo pakt er kort daarna nog eentje.
Ik krijg geen tikkie welke kleur of schoepstaart ik er ook maar aanknoop om radeloos van te worden en natuurlijk wordt er al de gek mee gestoken. Ik zit normaal gesproken op het beste plekkie, dat dan weer wel maar ik kan ze niet activeren tot een aanbeet.
Gelukkig kan Leo wat aan de eer op de Punt doen.
Leo pakt gelukkig nog een dreumes dus de eer is enigszins gered maar Jan, Arie, Issa, Jos we kunnen ze niet vangen. We wachten allemaal op de duister na zes uur en hopen dat het beter wordt.
Niet geblankt vandaag tussen al dat geweld vandaag.
Leo gaat naar huis om wat te eten want Monica heeft slavinken, sla en aardappeltjes klaar staan en dan loopt het water me in de mond. Maar daarna komt hij terug dus ik blijf zitten om samen zodadelijk de duister naar de nacht mee te maken. Leo is nog niet koud weg of ik pak een aardige vis. Ik denk nu gaat het los maar je begrijpt het al. Daarna is het helemaal niets. Ik wacht op Leo omdat ik dat heb belooft. Robert is eerder terug die is lekker wezen kanen bij zijn ouders een saté maaltijd en nu krijg ik echt trek. Leo is inmiddels ook terug maar en na een half uurtje als al het donker begint te worden is geef ik de stek over aan de nachtbrakers…
Plotseling is het om 14.30 uur donker.
Maar vandaag 26 september 2015 is het een strak blauwe hemel met af en toe een wit wolkje. Geen vadertje glasoog weer dus voor het Haringvliet vanaf de kant met dat heldere water op dit moment. Je kijkt vier, vijf meter diep. Dit weer hebben ze voor de gehele week al opgegeven dus had m’n spulletjes voor op de Punt al achteraan gezet. Maar als ik hetgras eventjes maai in de tuin betrekt het plotseling. Ze hebben geen regen opgegeven maar die donkere lucht voorpelt niet veel goeds. Wel voor mij en ik kijk Henny aan die zegt ja ik zie het ga maar. Want plotseling donker weer en misschien een flinke plensbui dan kan het stormen op de Punt en dan bedoel ik niet het weer.
Moet opschieten want dat gaat snel.
Als ik op de uiterwaarden aankom is er niemand. Die staat nog net in het zonnetje maar als ik uit de auto stap en op de pier aankom is het donker. Ik heb goede hoop want de aasvisjes zijn er ook. Na vijf worpen krijg ik gezelschap van de buckaroo’s uit Elmelo. Die zijn het hele Haringvliet rond gereden van Willemstad tot Stellendam om naar stekken te zoeken. Ze komen naast me staan en Rick vangt bij z’n eerste worp een dreumes en nog wel op een groene (winter moet je die hier bij je hebben) wintershad. Dat is lekker. Gaat me toch niet weer gebeuren als gister. Arie komt er ook bij zitten en even later komt onze nachtbraker Adrie ook aanschuiven. Die is op zijn fiets vanuit Oudenhoorn aangekomen dit keer zonder hengels. De donkere lucht duurt tot een uurtje of vier en jammer genoeg barst de regen niet los. We krijgen allemaal geen tikkie meer te verwerken en ik nok af.
We zitten alweer in het zonnetje aan onze tint te werken.
Als ik wegga spreek ik een fotograaf die interesse heeft ik één van de binnen komende zeilboten. Van hem hoor ik dat De “Flyer” het jacht waarmee Conny van Rietschoten in 1977-78 de Withbread race won. Met de Flyer ll herhaalde hij dit in 1981-82. Ook Hij verbeterde in 1982 ook het snelheidsrecord rond de wereld en bracht het terug tot 120 dagen. Ik was de helft al vergeten van die info maar gelukkig heeft Anton Huber een beter geheugen en heb ik deze tekst gepikt uit zijn FaceBoekpagina. Als je interesse heb in foto’s over de Hellevoetse Vesting moet je daar eens op die pFb pagina gaan kijken. Prachtig zijn ze.
Ga nog even bij de jongens langs op het Land van Paling aan de overkant van de parkeerplaats die mee doen aan de karperwedstrijd van Mario en Mirabel van de Catfish. Daar vraag ik waar de Arkenboutjes (eigenlijk Walter maar ze zitten zo vaak met Opa te vissen dat ze de Arkenboutjes worden genoemd) zitten Joey en Timo. Daar hoor ik dat ze op de Bult zitten. Ik ken dat stukje als het Frans van Dun plein gegeven door Han Steenbeek ter ere van onze vorige voorzitterr van de HSV het Voornse Kanaal maar dat is een heel ander verhaal.
Ze zitten net in de schaduw en daar is het best koud.
Er is nog niets gevangen door de mannen van de 24-uurs wedstrijd behalve dan door deze cracks. Joey heeft al twee verspeelt en Joey heeft er eentje kunnen scheppen. Die zijn dus goed bezig. Ze hebben ook een beste stek want aan de overkant staat de zon erop plus de wind dus dat kan niet anders dan vis opleveren. Het is daar al warmer als aan deze kant waar de schaduw op het water staat en de wind duwt nog eens het warme water (bovenlaag) die kant op. Karpers houden wel van warmte en zuurstofrijk water plus dat brengt allemaal leven als garnaaltjes, slakjes, wormpjes, luizen etc. waar de karpers op azen. Ik zit dar nog een uurtje met die gassies en Wim te klessebesse als ik de stal gaat ruiken. Het gaat ook alweer richting zessen dus wens ik de mannen heel veel mazzel en vertrek naar de Ballantines en de nasi met rundvlees.
Ben nog niet thuis of krijg een WhattsApp bericht.
Als ik een borrel inschenk en m’n telefoon chect want die was ik vergeten zie ik een WhattsApp melding zojuist binnen gekomen; Je bent net weg en meteen een run….. Dat hoofd van jou schrikt af, denk ik. zijn dan de vriendelijke woorden van m’n kapper. Jongens goied gedaan dat is dan de tweede van vandaag. Jammer dat ik net weg was. Met Wim heb ik het er nog wel over. Die knipt immers dat hoofd……
John is gisteravond aangekomen en na een filmpie van Mad Max hebben we het wel gezien. Morgen 23 september 2015 lekker vissen op het Haringvliet of Oude Maas we hebben er zin in. Maar ‘s morgens om half zes tot negen uur giet het. Echt een wolkenbreuk dus liggen we (apart…) op bed tv te kijken. Wat een soft en wanneer ik dan eieren met spek ga bakken moeten we wat anders verzinnen.
Na overleg om te vissen of te sleutelen want hier is van alles te doen besluiten we naar Nieuwkoop te rijden. We fietsen even naar Marco van Evin want daar hebben we beiden nog wat te regelen en kan ik gelijk de auto uit testen maar die rijd prima de lux. Met Marco afgesproken dat ik m’n sensor voor de Onix uiterlijk volgende week binnen krijg en John’s zijn Minn Kota is dan ook gerepareerd. Hier in het noorden is het best goed weer maar als we weer naar het zuiden rijden storten we ons in de regenbuien. En na een onoverkomelijke Mac Donald met John aan board, echt m’n stuurbekrachtiging hielp me niet scheurde we de parking op voor een snelservicehap. Heerlijk natuurlijk.
Ik kijk uit het raam maar het klaart nog niet echt op.
Maar vandaag 24 september 2015 is het weer er niet veel beter op geworden en na wat computer uurtjes wil ik een frisse wind door mijn hooft laten waaien. ik ga ff naar de “Punt”. Maar als ik daar aankom staat de wind precies de haven in met witte koppen. Dat is niet fijn werpen dus ga ik maar noodgedwongen een beetje pielen bij de sluisjes want ze spuien wel. Maar daar is het water veel te vuil. Ik probeer nog wel wat maar denk er al aan om het op te geven. Ik stap in de auto maar dan zie ik aan de vlaggen dat de wind is gedraaid en ik ga kijken op de punt en warempel de wind staat niet meer zuid de haven in maar west zuid en dan heb je em lekker in de rug. De regen is even gestopt en als ik de parkeerplaats opdraai komt Robert ook net aan. Die heb ik nok nooit zien vissen maar is altijd aanwezig. Hij loopt met me op naar het water en als ik m’n derde worp maakt is het raak. Geen gigant maar er is vis. Hoopvol want op deze wereld stek is het de laatste jaren sprokkelen geblazen qua aanbeten.
Geen gigant maar er is vis.
Natuurlijk belt Robert Leo gelijk op zijn werk dat hij de containers bij de ECT met rust moet laten en hier heen moet komen want drie worpen later heb ik er weer eentje. Allemaal dezelfde jaarklasse zo dik in de vijftig centimeter en ze geven goed partij.. Maar wanner ik er eentje lost vlak aan de kant en die vlucht linea recta recht over de stek heen is het afgelopen met de aanbeten.
Maar een half uurtje later als Jan ook is gearriveerd vangen we plotseling vissen van een maatje groter. Zou dat komen omdat die ene vis die is gelost over de stek heen weg vluchtte?? De aasvis zit tegen onze kant aan met miljoenen. Jan pakt er nog eentje en ik ook, vissen die tegenwoordig heel mooi zijn op het Haringvliet vanaf de kant. Jaja dat is hard gegaan de laatste vijf jaar. Dit formaat noemde je een dreumes maar je bent spekkoper er nu eentje te vangen.
Het is even gestopt met regenen maar even later gaat dat weer vrolijk door. Ik hou het voor gezien en heb weer heerlijk gevist. Morgen weer een dag.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/05/DSCN6521.bewWp2_.jpg657984Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2015-09-23 16:12:002023-05-23 16:56:12Even vanaf de kant
Dinsdag 29 januari 2015 zit ik tennis te kijken want het stormt buiten. Die wind bfr7 met krachtige windstoten valt redelijk mee uit die hoek ZW en dan kan het spoken op mijn stek. Maar daarbij natte neerslag met sneeuw en hagel en dat is niet fijn. Maar het wordt lichter buiten en zoek ik m’n warmte pak op midden in de wedstrijd want die kabbelt ook maar voort.
Dat tennis van vandaag wanneer ik dit zit te schrijven is wel spannend Jokovic versus Wawrinka. Was gister wat minder dus ik ging een frisse neus halen bij de vuurtoren en als ik de auto in stap aarzel ik heel even want sta dan midden in een hagelbui. Maar ik zie al weer een lichte lucht aankomen en ga toch op pad. Als ik bij het Haringvliet aankom zie ik de bui over het Haringvliet knallen en kan het niet laten uit te stappen en er een plaatje van te maken.
Toch maar ff stoppen het licht is prachtig.
Jammer dat ik m’n spiegelreflex niet bij me heb want met deze luchten is het wel zo mooi in RAW te werken. De kleuren en densiteit wat aan te dikken bij deze zware luchten. Als door drukken vroeger in de doka. Raw heeft een veel groter kleuren spectrum maar geen printer die dat aan kan maar op die nieuwe beeldschermen van tegenwoordig ziet dat er dan fantastisch uit. Wel kalibreren natuurlijk.
Fotograferen = Schrijven met licht.
En ik ben zo nog geen half uurtje kwijt aan m’n tweede hobby weliswaar met een compact kameraatje volledig in de automatische stand.
Het ziet er afentoe knallend uit en door de harde wind volgen de verschillende lichten elkaar snel op.
Maar als je een beetje oplet waarop je scherp stelt en dus de belichting op afstelt en daarna je beeld invult lukt het allemaal wel redelijk. En met een beetje hulp van Adobe lijkt het allemaal nog dramatischer.
Zie steeds meer kaders om me heen opduiken.
Even naar het strandje beneden en als ik weer omhoog waai zie ik het licht door de wolken alleen op een bosje voor me staan en ben te laat maar na even wachten komt tie weer. De zon op dat plekje bedoel ik dan. Wat zwakker als net maar niet geschoten is altijs mis.
Ook een straaltje op de vuurtoren.
Het strijklicht bij een laag standpunt valt op het riet op de voorgrond en de vuurtoren op de achtergrond. Wou nu dat ik m’n professionele Kb bij me had want op groot format moet dit er fantastisch uit zien vooral met meer doortekening in de witte partijen sowieso in de lucht maar belangrijker in het riet.
Dan is de zon alweer weg het volgt elkaar snel op hagel, natte sneeuw en zonlicht.
Dan is de zon weg maar met photoshop kan ik deze foto een jpeg bestandje wat opkrikken met simpele handelingen als verscherpen, horizon, doordrukken en tegenhouden. Maar hij is veel minder als de andere foto’s want daar spat het licht vanaf zonder er al te veel aan te moeten hoeven doen.
Zonder schaduw worden het platte plaatjes zonder diepte.
De foto’s maak ik in een dik kwartiertje en ben blij weer in de auto te zitten. Brrr wat is het koud tegen die wind in. Vroeger bleef ik zitten totdat de zon weer door de wolken zou gaan prikken op die plekken die ik interessant vindt maar het vissen wint het de laatste jaren.
Lijkt bijna zwart wit naar er zit nog wat blauw in bij deze tegenlicht opname.
We gaan naar de vis stek toe dan heb ik de wind in de rug en met m’n warmte matras, een cadeautje van Henny op m’n rug zit ik daar prima en gooi zonder moeite honderd meter richting Willemsstad. Maar het is de laatste dagen al niet best en deze dag kan ik daar bij schrijven. Ik maak nog maar een foto van het hoge water want na dik een half uur alles uitgevist te hebben krijg ik geen enkele aanbeet, geen tikkie geregistreerd.
Aan de overkant kan je over een half uurtje niet meer lopen zonder lieslaarzen.
Ik vertrek naar de volgende krib bij de punt maar daar valt al weken niets te beleven. Wel op de kant natuurlijk met de Buckaroo’s maar vadertje glasoog laat talud links liggen. Eigenlijk gebeurt dit elk seizoen weer rond deze tijd En waarom?? ik wou dat ik dat wist want er komt nog steeds te vreten uit het Voornse Kanaal dus dat kan het niet zijn.
Zelfs met die harde storm blijft het water super helder.
We wonen in dit Delta gebied geweldig en als zo dadelijk de Haringvliet sluizen open gaan in 2018 komt er een heel ander leefgebied aan. Wat de vissers kotters gaan doen in Stellendam weet ik niet want nu verzand alles al voor de sluizen. Zeven jaar geleden kon je nog met laag water naar de Blokkendam door het bokkengat maar nu moet dat echt met hoog water door een klein gaatje Gat van Hawk. Daar heb ik toen m’n mooiste zeebaarzen gevangen maar als je er nu gaat vissen wordt dat een hele dure dag. Je mag er niet meer vissen het is allemaal natuurgebied geworden.
Als ik de auto instap kan ik het niet laten deze luchten ook op de gevoelige chip te zetten.
Nu is er nog een vaargeul het Slijkgat langs Goeree, de kwade Hoek en net naast de tonnen kan je al lopen naar de Maasvlakte. Met laagwater hoef je niet eens laarzen aan, het slipt nu al helemaal dicht. Een zandbank bijna zo groot als Maasvlakte 2 ligt daar. En wat te denken aan steden als Dordrecht en Rotterdam. Daar zullen ze ook weer vaker natte voeten hebben.
Opkomend water in beeld gebracht
Het vissen is niets maar de omgeving ziet er weer fantastisch uit. Het is meer een beleving vandaag van de natuur want daar is alle tijd voor. Je omgeving monitoren. Hoop dat het op de volgende stek anders is en me volledig kan weiden aan die andere hobby van me.
Die wachten op de deelnemers van de WPC.
Maar ook op dit stekkie kan ik niet registreren en zie dat Jan de Spruitenkonig ook staat te vissen bij de vuurtoren waar ik net vandaan ben gekomen. Die zie ik zodadelijk wel hier verschijnen zo hebben we eigenlijk allemaal onze vaste plekjes.
Ook op de Punt weer mooie luchten.
een schip zich worstelen tegen de stroom en wind in en voordat hij op onze hoogte is zijn we twee uur verder. Dat zijn dure uurtjes.
Heb alle tijd want de Zander laat het helemaal afweten.
Als een panorama uitgesneden wordt het al wat beter als foto.
Toch een lens foutje met tegenlicht maar voor de rest een fantastisch plaatje voor zo’n Compactje.
Kan met Photoshop natuurlijk makkelijk die magenta streep rechtsboven weg werken maar het is geen fotocursus. Dat Compact Cameraatje doe het gewoon goed en is makkelijk mee te nemen in m’n vistas. Eigenlijk wil ik een formidabele glasoog portretteren. Even later komt Jan erbij op de Punt net als ik denk ik ga de kip marineren. Dat had ik belooft aan Hennie dan hoeft ze alleen maar de bami te maken als ze thuis komt van de honden uitlaten. Ze heeft er eentje bij als ze vrij is want Henk heeft zijn enkel gebroken en Laureen moet werken. Dan haalt ze Bowie op in Brielle en gaat naar het strand. Mogli is helemaal verlieft en beschermt ze tegen iedereen die dichter bij komt en gaat er grommend tussen staan. Maar na een half uurtje gaat ik er van door en zeg Jan de mazzel. Probeer het nog even bij het sluisje maar binnen tien minuten zit ik alweer in de auto en zie Jan voorbij rijden. Die geeft er dus ook de brui aan en gaat naar de koffie.
Kip is weer gelukt moet nog even een dik uurtje sudderen.
Die kip zetten we eerst zolang mogelijk in de marinade en als Henny thuis komt kan die in de pan. Heerlijk met rijst, bami of nasi.
Kwispel en Pukkie liggen uitgeteld op de bank.
De honden kijken een filmpje mee terwijl de kip suddert en Henny de bami maakt. Zo slecht is het vandaag nog niet behalve dan dat we weer een aaanbeetloze dag kunnen bij schrijven…..
Reactie’s
Hoi Freek;
Arno Borsboom heeft je genoemd in een reactie.
Facebook Arno schreef: “Prachtig Freek Oosterhuis.”
–
Gerard Jansen heeft gereageerd op jouw status.
Gerard Jansen 30 januari om 22:00
Facebook
gEWELDIGE FOTO’S fREEK (Y)
–
Facebook
Hetty de Deugd heeft ook gereageerd op haar status.
Het weer is best nog wel redelijk deze week en dinsdag eind van de dag 9 december 2014 gaan we het toch nog eventjes proberen. Dat is een weelde natuurlijk vijf minuten van de beste stek wonen.
Is het niets dan ben je ook zo weer thuis. Maar dat lukt eigenlijk nooit. Als we daar zitten komt de hele wereld voorbij en weten we weer wat er in Hellevoetsluis allemaal speelt. Praatje pot natuurlijk onder de puntgangers. Als je een paar dagen niet bent geweest valt er genoeg in te halen en voor dat je het weet zit je alweer twee uur te vissen ook wanneer het taai is. Komen er zelfs zonder hengel om achter ons op het bankje te zitten of staan. Of op de fiets en even uitrusten. Dan zitten ze daar zomaar een paar uur het is er een komen en gaan. Soort samenscholing heel gezellig allemaal.
Er worden door Leo de vreemdste capriolen uitgevoerd als die maar denkt een shadje te kunnen redden. Vooral ’s avonds na schemer wordt er nog al wat verspeelt door niet locals onder de kant en vooral met hoog water. Dan de volgende dag vooral bij laag water zie je ze liggen tussen de stenen en dan is Leo er als de kippen bij. Heeft er zelfs een telescopische vaste stok voor gemaakt met op de top een haak. Zo blij als een klein kind onder de kerstboom is die dan.
Ik mag dan vandaag onder het klessebessen meer ouwesexhostessen een mooi snoekbaars netten. Daar ben ik blij mee.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/10/PC090040.bewWp2_.jpg696906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2014-12-09 15:25:002023-10-03 15:32:00Zomaar een dag op de Punt
Na de hengelsportbeurs dag van zondag 30 november 2014 natuurlijk die aller goedkoopste shadjes uit proberen of het wat is.
Jawel niets mis mee en de jongens moeten er om lachen. Een liter emmertje voor €10,- vol en die gasten met een shadje van €1,50 tot 2,00 stuk.
Maar een paar in elkaar flanzen voor vandaag. Door die staart, ik heb ze vroeger ook wel gezien, zit er een hoop vibratie in.
Die doen het dus, niets mis mee.
Maar de Bleu old Fox van SlyFlex Minnow blijft hier de favoriet al jaren en dient vandaag dinsdag 2 december 2014 weer het bewijs. Wou dat die nog te koop waren. Ik koester mijn pakjes net als de rest hier van de clan.
Als de nood aan de man is, als het taai is dan is dat onze redder in nood. Deze mooie zander maakt weer een hele week goed.
Eind van de dag begint het toch eer te kriebelen al is het taai. Dinsdag 18 november 2014 toch een mooie snoek onder het oog van de vuurtoren.
Vandaag staat ik toevallig alleen maar toch een plaatje geschoten.
De kieuwgreep. Pas op voor de kieuwbogen die rode strepen daar wordt de zuurstof mee gefilterd. Zo blijft de vis redelijk rustig en glibbert die niet uit je handen. Meestal lukt het om niet die gemene tandjes aan te raken want die zijn zo scherp als naalden. Altijd bij liften ondersteunen.
En toch nog maar eventjes een frisse neus halen na het weekend maandag 24 november 2014. In het weekend blijf ik meestal thuis of moet het moet zo goed zijn. Ik kan altijd en dan kan het druk zijn op ons geliefde stek. Ik kan een dreumes aantikken om half zes en raak in gesprek een toerist. Hoe is die hier verzeilt geraakt. Heeft werk in Europoort en bezoekt als hij vrij is Nederland. Hij vist thuis ook en wil graag met de vis op de foto. Dat kan natuurlijk.
En om tien voor zes tik tik een tweede aan de shad. (Beetje fotoshop doet wonderen bij zo’n foto) Dat is goed te noemen deze dagen. Heerlijk weer is het zo en kou daar kan je je op kleden. Slecht weer bestaat niet wel slechte kleding. Maar thuis op de bank vang je helemaal niets dus ben er al blij mee. Laat het slechte weer maar komen en flink regenen bij onze Oosterburen zodat het hier in het delta gebied flink gaat stromen zodat op onze stekken de aasvis in paniek raakt. Gooi ik daar mijn shadje tussen..
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/10/DSCN4257Wp2.jpg589906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2014-11-18 13:27:002023-10-03 14:11:22Toch de vuurtoren verrassen
