Mijn sensoren staan dus op scherp vanavond 8 mei 2018. Heb de wormen bij me en ga eerst een voerplek aanleggen met een enkele worp. Ze doen het moeilijk dus niet te veel voeren volgens advies van Mario van de Catfish en daarna lichtjes bij voeren met alleen geknipte wormen en wat voer van gister om de korf dicht te maken.
Vandaag met de korf vissen. Daar zijn zoveel montages van maar ik heb vandaag deze.
Een van de vele montage’s.
Heb er zin an en het volste vertrouwen nu wel eens brasem te kunnen vangen. Gisteren naast me ging het hartstikke goed bij Marco die naast me zat zeker toen broer Kees er ff naast kwam zitten en vis les gaf dus ik ben vol goede moed.
Helemaal stil aan de waterkant.
Maat je raad het zeker al. Kreeg ik gister nog lijnzwemmers en beweging op de top dat er in ieder geval vis op de voerplek is. Vandaag heeft de top fier rechtop gestaan. Geen enkele reactie op de voerplek. Dan duurt een avondje vissen lang. Ik kan de vissen niet naar beneden krijgen om te azen op m’n voerplek. M’n kennis reikt gewoon te weinig in deze takt van de visserij. Daar kom je dus achter als je vist met anderen die deze discipline van vissen wel kennen. Tja wat moet je dan de volgende keer. Veel vragen dus en kijken of de antwoorden stroken met wat jij aan het klooien bent. Alles aan informatie helpt. Wordt het volgende week op de pellets of een kilo wormen er in gooien op de stek. Zit zeker niet in de flow zoals al eens is besproken die nodig is om mee te doen boven in. Ik hoop dat die er is volgende maand tijdens de WPC. Dat ik er midden in ziet en daar kom je door veel te vissen. Eén worden met het water, de natuur. Blindelings de goede plug pakken of ander soort kunstaas als je naar het water kijkt. De kleur, dikte, kabbeling, diepte, spiegeling doen besluiten deze plug is het en resoluut zelf verzekert vissen. Daar moet ik nog in geraken….
De ere lijst.
Het kan alleen maar beter gaan. Toch.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/08/DSCN6695BewWp2.jpg594787Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2018-05-08 10:40:002023-08-08 12:55:04Met de Buckaroo’s; Wormen aan het Voornse Kanaal
Eerst maar een naar Mario om visdrang te krijgen en zijn kennis van zaken te vragen.
3 Dagen zonnen
Nu het predator seizoen even stil ligt komt de andere visserij aan bod en die vindt ik ook leuk om te doen. Maar je ziet het specialisatie is ook hier wie de wedstrijden overheersen. Het jacht terrein is het Kanaal door Voorne maar net als elk jaar deze tijd is rennen of stil staan met de brasems die het gewicht moeten uitmaken op de weegschaal. Op maandag en dinsdag vis ik mee met de mannen van BP en woensdag met de vereniging het Voornse Kanaal.
Zit ik dus om 17.30 uur op 7 mei 2018 weer eens te wit vissen met de feeder en method feeder stok. Je kan zien dat het lang geleden is want ben de helft vergeten. Doos met korfen staat nog thuis deu de feeder kan weer in de hoes. Gelukkig heb ik een method korf aan de hengel laten zitten in de hoes en kan dus vissen op afstand op de bodem
Naast me de crack van het BP witvissen Wilmer waar ik wel wat van kan leren.
Ik ga vissen als ik van Wilmer vorig jaar heb over genomen. Geen levend voer en aas alleen pellets aan de haak en flink voeren met de method feeder dus meer dan regelmatig ingooien. Maar m’n voer is te los voor dit systeem kom ik aan de water kant achter omdat het toch vrij diep hier is.
M’n voer tenminste denk ik laat te vroeg los van de korf. Het stroomt nauwelijks dus moet dat geen probleem op geven maar een ander reden kan ik niet zo snel vinden dat ik geen aanbeten krijg.
Bij m’n buurman gaat het goed en vangt er zes.
Marco heeft alles met wormen gevangen dus moet ik m’n tactiek wijzigen, ik ga dat proberen en dus morgen weer naar Mirabel en Mario om wormen te kopen, informatie in te winnen qua techniek en natuurlijk visdrang op doen
Niets gevangen dus.
Mijn sensoren staan dus op scherp vanavond 8 mei 2018. Heb de wormen bij me en ga eerst een voerplek aanleggen met een enkele worp. Ze doen het moeilijk dus niet te veel voeren volgens advies van Mario van de Catfish en daarna lichtjes bij voeren met alleen geknipte wormen en wat voer van gister om de korf dicht te maken.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/08/DSCN6691BewWp2.jpg636866Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2018-05-07 10:25:002023-08-08 12:55:40Met de Buckaroo’s; Pellets aan het Voornse Kanaal
Donderdag 21 september 2017 weer naar het ‘t Mun in Appeltern. Altijd reuze gezellig en met alles er op en er aan. Nu gaat Joop ook mee. We gaan wat later weg dan de rest om zeven uur. Gisteren van zes tot zes gefotografeerd in het Hilton. Daarna studio weer afgebouwd, foto’s saven en enkele bewerken. Tja ben geen twintig meer. Als wij vertrekken gooit de rest voor de eerste keer in…
We maken ook van alles mee onderweg op die meters asfalt; stil staan bij Geervliet, Botlek brug open, file Hoogvliet, Barendrecht, Dordrecht, Gorichem, alle grote afslagen we staan meer stil dan we rijden. Ben blij niet de weg mee op te hoeven behalve dan voor “pleasure”. En ja volgende keer daar zijn we het over eens gaan we ook weer een dik uurtje eerder weg van huis. Weet nog als gisteren dat ik in een half uurtje van Hellevoetsluis naar Zwijndrecht reed dik dertig jaar geleden. Dat gaat je niet meer lukken al ligt er nu drie keer zoveel asfalt.
Het geheime wapen voor vandaag.
Als we aankomen zit iedereen lekker relaxt in het zonnetje en hebben allemaal gemiddeld één vis gevangen dus dat is allemaal nog niet zo wild. Trouwens de laatste keer had ik ook net voor de pauze m’n eerste vis en na de pauze ging het voor mij dan pas echt echt löss dus heb ik er alle vertrouwen in. Vandaag heb ik Joop als maatje bij me dus wat kan er fout gaan met een encyclopedie aan kennis en ervaring. Die heeft in elke uithoek van de wereld gevist werkende als ketelbinkie bij de HAL. Denk wel eens dat hij schubben en kieuwen heeft. Helemaal mesjokke van het spelletje.
Net voor een gebakken ei met ham, spek en kaas kan ik ook een karpertje drillen.
Het is heerlijk in het zonnetje. Wilde eerst op het plekkie van Kees Westdorp gaan zitten maar dan zit je heel lang in de schaduw. Nee we gaan zitten waar ik de laatste keer ook zat met Wilmer Daar blijft het zonnetje het langste op staan en nu staat de wind er op. Kan niet fout gaan. Toch.
Wat een mooie vis weer.
Maar wat we er ook aan knopen we krijgen geen beet. Wat lijnzwemmers en daar blijft het bij. Er is net een kerel, een wedstrijdvisser van Daiwa tegen over ons komen zitten. Helemaal dik ingepakt als een winter visser in het donker van de schaduw van de bomen. Dat scheelt daar uit de zon dik 15 graden. Jawel op het plekkie van Kees Westdorp en die vangt de ene na de ander vis om de vijf minuten na ingooien dus minus het drillen. Die vangt er denk ik tien in een uur met de vaste stok. Je moet er dus wat voor over hebben of wij kunnen er met z’n allen niets van. Tja, je kan dus ook niet zeggen dat ze niet azen. Hij vist gewoon met maden of een pellet tegen het schuine kantje aan vlak onder de kant. Daar ligt mijn voerplekkie ook in het zonnetje een metertje vanaf de rietkraag met de method feeder. Zeg het maar.
De Methode feeder is eigenlijk een inline feeder die veel gebruikt wordt bij het karpervissen, maar ook bij het vissen op grote brasem en zeelt. Het voer knijpt men op de feeder. Er worden relatief korte onderlijnen gebruikt van 10 – 15 cm met een zelfhaak systeem. De method feeder is in de eerste plaats ontwikkeld voor karpervissers, maar wordt steeds meer gebruikt bij het gericht vissen op grote brasem. Maar ook andere toepassingen zijn hiermee mogelijk. Er bestaan zowel vaste als in-line method feeders, maar beiden berusten op hetzelfde principe.
Het is het de bedoeling dat je aas vlakbij het lokvoer ligt. Het principe is gebaseerd op het zelfhaaksysteem. De brasem of karper haakt hierbij zichzelf. Dus het is belangrijk om bij de aanbeet de haak niet te zetten, maar gewoon de hengel vloeiend op te pakken en contact te maken met de reeds gehaakte vis.
De aanbeten zijn meestal keihard. Zorg er dan ook voor dat je de hengel in je hand hebt, of dat hij minstens veilig ligt afgesteund zodat hij niet uit de steun wordt getrokken. Na de aanbeet is het best om de hengeltop zo laag mogelijk te houden waarbij je deze evenwijdig met de oever houdt. De brasem of karper blijft op die manier goed diep. In het begin van de dril de spanning op de lijn houden en zo nodig de slip zijn werk laten doen. Vervolgens binnendraaien met zijwaartse pompende bewegingen. Pas wanneer de vis pal bij de oever is breng je het landingsnet onder de vis en omhoog.
De method feeder is het meest geschikt voor stilstaand water met een diepte van 2 tot 3 meter. De afstand waarop je kan vissen varieert sterk, maar het efficiëntst is tussen de 15 en 40 meter. Grotere afstanden zijn ook mogelijk maar dan moet je wel reeds zware feeders gebruiken. Bij normaal vissen gebruik je feeders tussen de 15 en 35 gram. De lijndikte is afhankelijk van de te verwachten vis, maar als hoofdlijn voldoet 22/00 nylon en als onderlijn 14/00 tot 18/00 voor de meeste vissoorten. Als hengel een korte fijngevoelige feederhengel of nog beter een wat zwaardere winkle picker.
De Flat in-line method feeder vul je met een bijpassende mal of gewoon met de hand. Met een mal krijg je perfect gevulde feeders. Meestal zit er een gebruiksaanwijzing bij de verschillende soorten mallen. Deze verschilt vaak afhankelijk van het merk. Met de hand vul je de feeder door het aas op de feeder te kneden waarbij je het zo vast als je wil kan aandrukken. Je aas plaats je aan de bovenkant, kneed daar vervolgens nog wat voer omheen, maar zorg er steeds voor dat het aas nog zichtbaar is.
Na de inworp draai je de lijn strak maar let er op de feeder niet te verplaatsen
Bron; Internet
En dan heeft Joop het slecht naar de zin. Alles haalt hij van stal. Voertje dit. Aasje dat. Nog eens wat pellets van een ander merk erbij. Tweede hengel erbij. Ander systeem. Ook met de dobber een soort Match maar dan met een 0,8 grams dobbertje. Maar nee hoor. Hij en ik krijgen geen stootje. De rest van ons team zit gemiddeld aan twee á drie vissen dus daar is het ook niet echt wild te noemen. Dat ze allemaal het snot voor de ogen vangen.
Omdat die zo mooi is, en natuurlijk de enigste van de ochtend sessie.
Het is heerlijk hier aan de waterkant na een paar dagen buffelen wat ik helemaal niet meer gewent was dus ik zit hier prima in het zonnetje en zo ook mijn maatje maar we zouden toch wel leven willen zien in de brouwerij. Voordat we aan een uitsmijter worden uitgenodigd zouden we graag een kromme stok willen zien en warempel ik krijg een niet te missen kans. De hengel word gewoon van de steun af getrokken. Moet vlug zijn anders ben ik em kwijt. Hij loopt helemaal door naar de overkant dwars over het plekkie van Kees Westdorp. Maar onze wedstrijdvisser vindt het prima. Ik kan ook weinig uitrichten. Wat een geweld en de eerste run is niet te stoppen. Maar uiteindelijk kom ik toch als winnaar uit de strijd. Pak nog ff de voerplekken van Arno en Mike mee maar die zien het niet. Ik hou de hengel zo zaag mogelijk vlak boven het water en geef tegendruk daar waar ik graag de vis heen wil drillen. Maar deze heeft z’n eigen visie zo te zien. Joop helpt natuurlijk ff scheppen want voor deze visserij is mijn feeder eigenlijk te zwaar en vooral te lang. Moet toch eens naar wat anders uit gaan kijken ook te gebruiken voor de grachten in Hellevoetsluis. Wat een mooi leder karper is dit. Karpers horen van oorsprong niet in Nederland maar de Monniken eeuwen geleden hebben die geïntroduceerd, En omdat de vrouwen geen zin hadden om te schubben zijn ze vissen zonder schubben gaan kweken en daar zijn deze mooie exemplaren van gekomen. Wat een mooie vis is dit.
Na zo’n calorieën bom kunnen we er weer tegen aan.
Het is om half twee schaften op ‘t Mun dus met z’n allen naar de keet. Nee het is er allemaal goed geregeld door Arno en Mike en onder de wildste verhalen die er rond gaan op de BP en andere evenementen is het weer heerlijk vertoeven aan de middaghap. De uitsmijterspek, ham kaas met salade gaat er wel in rond deze tijd. Natuurlijk onder het kauwen lachen gieren brullen want een ieder heeft wel een verhaal en natuurlijk schiet er iemand anders wat te binnen als er eentje uitverteld is. En net als aan board van de BassBuster of aan de Stammtisch van Warung Freek komen de verhalen niet verder dan onze tafel en zo hoort dat. Zo is natafelen heerlijk en na een dik uurtje komt er toch iemand op het idee weer te gaan vissen. Beregezellig dus.
Dat ziet er goed uit allemaal
Volgende keer maar eens wat gerookte forellen mee nemen. Als ik langs dat kot komt waar de rook oven zijn best doet zit ik er aan te denken maar ‘s middags bij het avondhap zijn ze al weg.
Langs de forellen put lopend neem ik een Morio worm of rups mee waar ze mee op die forellen vissen. Eens kijken of die karpers ze ook lusten want die forelletjes willen ze wel. Ze vangen in korte tijd dat wij eventjes staan te kijken verschillende vissen van rond de dertig centimeter. Ze hangen ze gewoon onder een dobbertje en halen die langzaam binnen.
De moriokever (Zophobas morio) is een kever uit de familie van de zwartlijven (Tenebrionidae), evenals de meeltor, waar hij uiterlijk ook wel enige gelijkenis mee vertoont, behalve dat de moriokever aanzienlijk groter is, ca. 2,5 – 3 cm.
De kever is vooral bekend omdat de larven ervan op grote schaal worden gekweekt als voer voor terrariumdieren. De zogenaamde moriowormen lijken sterk op zeer grote meelwormen en worden daarom ook weleens “superwormen” genoemd. Moriowormen zijn geschikt voor menselijke consumptie.
Moriokever
De larven zijn uiteindelijk ca. 6 cm lang, net voor het verpoppen. Ze kunnen met hun zes korte pootjes verrassend snel kruipen en hebben een erg glad lijf. Ze leven in de natuur (in tropisch Zuid-Amerika) in rottend hout, maar zijn zeer weinig kieskeurig wat betreft hun dieet. Ze eten in kweek vrijwel alles, bijvoorbeeld hondenbrokken of havermoutvlokken. Koel (dat wil zeggen bij kamertemperatuur) bewaard kunnen ze zeer lang (ca. een jaar) worden gehouden zonder zich te verpoppen.
Voor groei en kweek moeten ze bij temperaturen tussen 25 en 30 graden worden gehouden, bv. in een substraat van (loof) houtsnippers, aangevuld met wat voedselbrokjes. De vochtigheid moet voldoende hoog zijn, anders gaan ze elkaar opeten voor het vocht. Een stukje appel kan hierin voorzien.
Als de larve klaar is om te verpoppen, eet hij zich een tunnel in een stronk vermolmd hout, (of in het terrarium zelfs ook in een stuk piepschuim!) en verpopt, om een week of 2-3 later uit te komen. De ontwikkelingsnelheid is sterk afhankelijk van de temperatuur. De pop is van het exarate type en kan net als de larven bij beetpakken flink wriemelen om los te komen. De kever is bij uitkomen lichtgeel, net als de meeltor, en kleurt via kastanjebruin in ca. 1 week om naar zwart, wat langzamer dan de meeltor. Op een voedingsbodem met havervlokken geplaatst, met een stukje appel of wortel voor het vocht en bij 25-30 graden zullen de kevers snel eieren gaan leggen.
Het lijkt me een prima aas voor in het Kanaal door Voorne op de brasem. Maar eens uit proberen lijkt me een goed plan. Maar de karpers, die moeten ze niet.
Eerst een maai machine en dan heel de middag straaljagers, chinooks en helikopters wat een herrie.
Hebben we vanmorgen een grasmaaier die z’n best doet. Komt er na de lunch een oefening van het leger. Met chinooks en helikopters. Straaljagers die over scheren. Je zal hier maar wonen. Wat een Tie##fes herrie zeg nee dat is het enigste smetje op deze dag. Voor de rest is het een heerlijke vis dag. De gehele dag in het zonnetje gezeten als afsluiting van een drukke week fotograferen.
Mike probeert er eentje te keren.
Voor de vaste hengel zijn sommige toch wat aan de grote kant. Die nemen een rondje door de vijver een rondje op je voerplek op hengel lengte en gaan dan gewoon echt op hun dooie gemakje rechtdoor er vandoor en zijn niet te stoppen. Piet heeft de grootte vandaag op de feederhengel van 78 cm. Men gaat eind van het jaar de grotere er uit halen en in een andere vijver uit zetten bij de steuren. op deze vijver wordt overwegend met de vaste stok wedstrijden gehouden. Dan moeten ze wel te vangen zijn aan het elastiek. Een goede ontwikkeling dus. Volgend jaar zullen we daar dan wel vissen met de method feeder, match en waggler hengel.
En dan eindelijk de eerste voor Joop.
En de aanhouder wint als dan Joop ook van de nul af is. Na er drie verspeelt te hebben dan eindelijk een mooie gladjanus in zijn netje.
En gelijk een “beste” zoals hij alleen dat zo mooi kan zeggen.
Het zijn mooie exemplaren en deze maat zal mogen blijven in deze vijver. Grotere gaan vertrekken naar de overkant voor het restaurant.
Mike heeft weer ruzie.
Even later krijgt Mike weer een rondleiding door de halve vijver. Nu gaat de vis dwars over de voerplek van Arno heen en zo haakt hij onze vogelaar ook. En met z’n tweeën lukt het wel om de vis te landen. Koddig gezicht natuurlijk vanaf deze kant twee mannen één dikke vis zien te vangen en dan het commentaar aan te horen van beide. Geweldig.
Dan plotseling alle stokken rond.
Het kan raar lopen zo vang je er drie achter elkaar, staan er zelfs drie hengels rond om dan weer een lange tijd niets te kunnen registreren. We hebben het best in het zonnetje maar ik denk als je het kan opbrengen en regelmatig voert dus hele kleine beetjes om de vijf minuten dat je er meer vangt. Wij zitten hier echt in de vrije tijds modus. Heerlijk in het zonnetje op de stoel van Leo gekregen de rest te zien aanklooien. Nee ze kunnen me hier elke wek neer zetten. Daar zeg je wat deze dag is een weekje verzet in verband met de TA bij de BP. Tja werk gaat voor maar vorige wek was Bfr7 met alleen maar regen dus we treffen het wel dat alles verschoven kon worden.
En de eerste schubkarper, weer een plaatje.
En dan om dan uit het niets een run te moeten incasseren of zo af en toe gebeurt het ook dat ze je wakker maken en eerst wat lijn zwemmers die op je voer rond scharrelen om dan aarzelend voorzichtig je aas nemen om dan als nog als ze de prik herkennen er vandoor gaan. Alles ontzien de eerst run naar de overkant. Dat is het mooiste om die te pareren. Als dan de hele vijver je wordt aangeboden om te verkennen weet je dat je geen dreumes aan de haak heb.
En weer een mooie lederkarper is de klos.
De grootste van ons beide is voor Joop met een lelijk uitgescheurde bek. Een oude rot dus hier in deze mooie plas. Is de enigste vis die we zo zien vandaag dus ik denk dat het bestand er prima uit ziet voor zo’n visputje waar elke dag wordt gevist. Het is een zwaar beviste vijver maar met een gezonde populatie aan dikke karpers,
Joop krijgt het op z’n heupen.
Maar ik zit nog niet na het maken van een plaatje of dezelfde hengel van Joop staat weer rond. Die heeft een goed eind sprint in gezet deze dag door flink te gaan voeren op zijn twee stekken. Misschien is dat wel de techniek hier met zoveel vissen in deze plas water.
Ik mag er ook nog eentje vangen net voor tijd.
En net voor tijd mag ik de gelijkmakende in aantallen scheppen. Kunnen we elkaar recht in de ogen kijken en hoef ik de sterke verhalen niet alleen aan te horen op de terugweg maar kan ook een duit in het zakje doen. Nee hoor, ik vis all zo lang met mijn vriendje, een half mensenleven en hoop dat dat nog lang mag duren met Joop ik ben net zo blij als hij er eentje vang als ikzelf en dat is wederzijds. Dat is trouwens met m’n meeste vismaatjes zo. Dat maakt vissen onder je maatjes een heerlijke bezigheid om wat tijd door te komen.
Arno Borsboom, Piet Kalshoven, Harry Timmerman, Anton van der Schans, Mike Piepenbroek, Joop Flohil en natuurlijk de BassBuster. Wat een prima dag weer.
We hebben helemaal nog geen zin om te stoppen met dit weer en bij uitzondering mogen we op deze vijver nog een uurtje langer door vissen. Van mij mocht dat nog langer zijn. Wat en heerlijke dag met dit weer. Arno en Mike jullie worden weer bedankt voor deze prima georganiseerde dag. Het was weer formidabel. Maar als de saté, boontjes voor de liefhebbers, appelmoes, gebakken aardappeltjes en frietjes verschijnen is het al snel goed gemaakt. Trouwens vroeg op, heel de dag in het zonnetje zitten, nog een stukkie toeren het was een heerlijke dag eentje om in te lijsten maar je bent blij dat je na schoonmaken en opbergen van je spulletjes kan gaan banken….
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/07/DSCN5790BewWp2.jpg528787Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2017-09-21 16:11:002023-09-15 09:58:58De Buckaroo’s naar ’t Mun
Dinsdag 23 mei 2017 ben ik weer uitgenodigd door Arno en Mike om mee te vissen in een karperputje in Appeltern. De karpertjes zijn daar wat groter zijn als in de Sprong dus daar is iedereen blij mee. We rijden zoveel mogelijk samen en vandaag om half zes wordt ik op gehaald door Wilmer. Heerlijk gewoon je spullen inladen en vertrekken. Heb nog nooit zo goedkoop gereden trouwens in zijn nieuwe auto. Voor €10,- naar Appeltern. Hoe kan het…
Ik heb zo weinig mogelijk mee genomen qua materiaal aan method feeder, match hengel, bolonaise, en achteraf dacht ik van ik zou ook wormen, tijgernoten, maïs, ham in blik, etc. mee genomen moeten hebben. Vooral als je niets vangt natuurlijk gaat dat spelen in je hoofd. Maar ben goed begonnen eigenlijk zoals elke vissen want waar moet je wezen natuurlijk bij je hengelsportspeciaalzaak in je eigen dorp. door gister ff langs Mirabel te hebben gelopen van de Catfisch. En die heeft me een zakje attributen meegeven en nu kan het niet meer mis gaan daar in dat putje van Appeltern.
Met een beetje hulp van de Catfisch.
M’n maatje voor vandaag is ruim voor half zes bij me en na de gebruikelijke begroetingen, laatste slok koffie, voor mij dan want Wilmer zit vol met adrenaline. Die hoeft niet en neemt zo dadelijk wel een bakkie. Nou ik ken die van de vorige keer en ik denk dat ik een frisje neem aldaar. Kwart voor acht komen we er aan ook ruim op tijd maar als we het terrein op rijden zit Arno al op z’n plekkie. De hotspot van de vijver en is start klaar. Wij gaan naar het restaurant en daar druppelt ook de rest binnen en kunnen we elkaar voorstellen. Marcel ken ik nog van het voetballen nu zo’n kleine 18 jaar geleden, Theo en Adwin leer ik vandaag dan ook kennen en nog niet wakker verward ik Dolf voor de uitbater van deze hut en vraag hen of hij pijnstillers heeft. Hij kijkt me natuurlijk meewarig aan van wat is er en bij mij valt het kwartje nog steeds niet. Mijn rugpijn tussen de schouderbladen is dan ook niet te harden en ik weet niet hoe ik moet staan of zitten.
Ze zitten er prima.
Als Arno en Adwin dan ook binnen komen worden de stekkies uitgedeeld. Ik ben blij dat m’n stoeltje geleend van Leo Rumpt uitgeklapt staat. Liggend met m’n hoofd te laten rusten zakt de pijn al snel weg. Gelukkig maar. Recht op houd ik een paar minuten vol. Erg geconcentreerd te vissen zit ik dan ook niet. De eerste vissen worden aan de overkant gevangen tegen alle regels in want wij zitten op de kant waar de wind op staat dus je zou zeggen dat is goud. Maar op het stuk van Marcel, Theo, Kees en Piet is het al direct raak en kunnen de landingsnetten nat gemaakt worden terwijl dat juist de plekken waren waar vorig jaar pas ‘s middags het bal werd geopend.
De Methode feeder is eigenlijk een inline feeder die veel gebruikt wordt bij het karpervissen, maar ook bij het vissen op grote brasem en zeelt. Het voer knijpt men op de feeder. Er worden relatief korte onderlijnen gebruikt van 10 – 15 cm met een zelfhaak systeem. De method feeder is in de eerste plaats ontwikkeld voor karpervissers, maar wordt steeds meer gebruikt bij het gericht vissen op grote brasem. Maar ook andere toepassingen zijn hiermee mogelijk. Er bestaan zowel vaste als in-line method feeders, maar beiden berusten op hetzelfde principe.
Het is het de bedoeling dat je aas vlakbij het lokvoer ligt. Het principe is gebaseerd op het zelfhaaksysteem. De brasem of karper haakt hierbij zichzelf. Dus het is belangrijk om bij de aanbeet de haak niet te zetten, maar gewoon de hengel vloeiend op te pakken en contact te maken met de reeds gehaakte vis.
De aanbeten zijn meestal keihard. Zorg er dan ook voor dat je de hengel in je hand hebt, of dat hij minstens veilig ligt afgesteund zodat hij niet uit de steun wordt getrokken. Na de aanbeet is het best om de hengeltop zo laag mogelijk te houden waarbij je deze evenwijdig met de oever houdt. De brasem of karper blijft op die manier goed diep. In het begin van de dril de spanning op de lijn houden en zo nodig de slip zijn werk laten doen. Vervolgens binnendraaien met zijwaartse pompende bewegingen. Pas wanneer de vis pal bij de oever is breng je het landingsnet onder de vis en omhoog.
De method feeder is het meest geschikt voor stilstaand water met een diepte van 2 tot 3 meter. De afstand waarop je kan vissen varieert sterk, maar het efficiëntst is tussen de 15 en 40 meter. Grotere afstanden zijn ook mogelijk maar dan moet je wel reeds zware feeders gebruiken. Bij normaal vissen gebruik je feeders tussen de 15 en 35 gram. De lijndikte is afhankelijk van de te verwachten vis, maar als hoofdlijn voldoet 22/00 nylon en als onderlijn 14/00 tot 18/00 voor de meeste vissoorten. Als hengel een korte fijngevoelige feederhengel of nog beter een wat zwaardere winkle picker.
De Flat in-line method feeder vul je met een bijpassende mal of gewoon met de hand. Met een mal krijg je perfect gevulde feeders. Meestal zit er een gebruiksaanwijzing bij de verschillende soorten mallen. Deze verschilt vaak afhankelijk van het merk. Met de hand vul je de feeder door het aas op de feeder te kneden waarbij je het zo vast als je wil kan aandrukken. Je aas plaats je aan de bovenkant, kneed daar vervolgens nog wat voer omheen, maar zorg er steeds voor dat het aas nog zichtbaar is.
Na de inworp draai je de lijn strak maar let er op de feeder niet te verplaatsen
Bron; Internet
Ik ga ook vissen met de method feeder en heb alles gisteren aangeschaft bij Mario en Mirabel van de Catfish. Ik viste als ik de feeder gebruikte altijd met het ouderwetse systeem, met korven. Voor mij niet zo ouderwets ik vis drie keer per jaar met deze techniek en met m’n leeftijd…, zo lang bestaat het nog niet. Toen ik nog wedstrijdjes viste had je alleen maar de vaste stok. En de was en hele vent zeg maar kanon als je een lengte had van tien meter. Jaja, uit die tijd stam ik dus nog met vissen. Er dik twintig jaar uit geweest maar gelukkig weer hervonden mede door m’n vriendje Frans van Dun. Allemaal te vinden in de BassBusterAvonturen
Met de method feeder, dobber of vaste stok iedereen heeft al snel vis
Ze zijn goed bezig allemaal maar ik kan geen aanbeet forceren.
In mijn hoekie waar de wind op staat krijg ik geen beet, zelfs geen lijnzwemmers zoals m’n buurman Wilmer continue heeft. Ook Arno vanaf de overkant vangt regelmatig zijn vissen en zit deze ochtend al al bijna in de dubbele cijfers. Hij zit nog geen 15 meter verder te vissen tegen mijn kantje aan. Ik snap er geen reet van en blijf bij m’n plan. Zo af en toe wat voer en ook een paar chocolade 20mm bollies om te proberen de “giant” van de put later op de dag te vangen en rustig afwachten. Ik probeer het dan een uurtje in het midden daar waar Wilmer zich vandaag zo uit slooft naast me maar ook hier zelfs geen lijn zwemmers. Het zit niet mee voor de BassBuster en ik ben nu de enigste zonder vis. Dat voelt niet prettig aan. Dan maar weer terug naar mijn kantje want Arno blijft aanbeten krijgen en ik ga dan ook wat dichter bij die wielrennende vogelaar liggen. En dan, dan eindelijk krijg ik er een run op notabene terwijl ik Wilmer helpt met scheppen. De aanbeet mis ik dus volledig en kan nog net m’n hengel redden. Ik ben de laatste die vis vangt deze ochtend. Iedereen heeft er al een paar maar gek genoeg vindt ik het niet erg hier te liggen in het zonnetje en m’n hoofd te ondersteunen op de stoel van m’n maatje Leo, en te kijken hoe iedereen z’n best doet. Zal aan de medicijnen liggen denk ik want normaal ben ik dan hyper actief om te zoeken waar het aan ligt dat ik geen aanbeten kan activeren.
Bij mij is het na twee snelle aanbeten weer helemaal stil gevallen.
Hehe ik heb er dan eindelijk ook eentje, ben bijna m’n hengel kwijt omdat ik Wilmer assisteert maar de nul is er vanaf voor de uitsmijter genuttigd kan worden. Tis toch lullig onder de middag maaltijd om te moeten bekennen dat je nog niets hebt terwijl iedereen dik in de vis zit. Die vernedering hoef ik in ieder geval niet te ondergaan. Heb de aanbeet niet gezien maar het zelfhaaksysteem het method systeem heeft zijn werk meer dan goed gedaan.
We weten gelijk wie gisteren bij Mario is geweest.
Voordat we kunnen eten want weer kunnen ze eerst drie borden tegelijkertijd klaar krijgen vanuit de keuken om daarna in een gestaag tempo de volgende twee te kunnen bedienen. Wij starten vast aan het begin van de tafel want we willen geen koude gebakken eitje. Dat is niet te kanen met die horeca kaas er op.
Hier zitten de buckaroo’s van vandaag dan van voor naar achter. Mike-Marcel-Theo-Kees-Piet en links Arno-Adwin-Wilmer-Nico-Ron en Piet. Doff ging eerder weg. Ik heb weer en verschrikkelijk leuke dag gehad en voorral gelachen om al die anekdotes die ze meemaken bij een groot bedrijf. Ik heb eigenlijk altijd alleen gewerkt vanaf ±1999 als fotograaf en dan kom je in een groep mensen om een plaatje te schieten maar deze mensen zaten in een groep en dan moet het daar mee doen. Die grappen en grollen die dan uitgehaald worden daar kan ik me kostelijk mee vermaken en doet me aan m’n tijd bij SBC, het latere Elsevier Opleidingen denken. Voorral een leeg pak melk kapot stampen totdat Mike een vol pak neer legt bij iemand die dat ook wel eens graag zou doen. Daar tegenover, niet toevallig zit iemand die er altijd onberispelijk uit ziet in z’n witte overhemd en een marine blauw pak. Met die verhalen dan kan je me weg dragen….
Een calorie bom.
Lekker hoor zo’n uitsmijter op ham en een laag spek. Ik kan er weer tegen en ga m’n best vanmiddag. Ik moet zeggen dat de zon het goed doet op m’n ruggetje dus knallen met die banaan. Ik heb wat in te halen bij die gasten.
Ff spieken bij Mike.
Met die full cast feeder vissers is het leren leren en leren voort mij. Ik krijg nog wat aas mee van Mike en verdomd ik vang daar mijn eerste vissen mee vanmiddag
Ik heb een heerlijke middag.
Ik vang het minst aantal vissen van de buckaroo’s vandaag maar heb een heerlijke dag gehad. Wat en geweld op dat lichte spul en alle karpertjes waren gezond en vooral sterk. Een prima bevolking daar in die plas water. Natuurlijk hielp het weer ook mee en wij zaten lekker uit de wind naast een paar bomen. Ik heb al gereserveerd voor de volgende keer deze stek te bevissen. Nu dan maar hopen dat dan ook de wind uit dezelfde hoek komt.
Dat kan je wel aan de mannen over laten.
Om half zes is het gedaan met de pret aan het water. We gaan hier in het restaurant de BBQ aan steken. Was natuurlijk weer veel te veel en geen tassie bij me. Wat er over bleef kan heel de Rijksstraatweg nog een keertje met een snack een biertje drinken.
Die gasten kan je wel op pad sturen.
Gezellig natafelen na zo’n vis dag is heerlijk samen met een sappie en een BBQ. Niet te veel natuurlijk want de helft moet nog sturen. Ik niet vandaag en dat bevalt me prima. Zeker als ik later thuis hoor wat Wilmer van me krijgt. Tjeetje wat rijd die nieuwe bak van em zuinig. 1:16 en benzine van de BP dus met een fixe korting voor BP gangers. Nee daar kan ik die oude bak van mij niet eens voor starten.
We gaan weer Waggler vissen tussen Rijkevoort en Boxmeer in het karperputje de Sprong op donderdag 21 juli 2016. Arno staat nu al om twintig over vijf voor de deur. Das vroeg voor de bassBuster om kwart voor vijf douchen, koffie en een broodje en m’n tweede bakkie drink ik terwijl we de spullen in de auto doen. Arno hoeft geen koffie dus we scheuren gelijk weg.
Net wat ik zeg dat is vroeg maar we moeten dan ook een half uurtje verder toeren dan vorige week naar de ‘t Mun in Appeltern, Maas en Waal. Maar het is rustig op de weg en iedereen heeft vakantie. Het lijkt of we het rijk op de weg alleen hebben en Arno houd het gas er op onder zijn verhalen en anekdotes waar ik me wel in kan vinden.
We schieten lekker op.
En zo zie ik ook eens de zon opkomen na een half uurtje toeren langs de Betuwe lijn. Die heb ik nu in een week drie keer gezien. Kom nooit uit het dorp en dan zo vaak in deze hoek van het land heeft ook wel wat. Verjaardag Armand, vissen in het Mun en nu de sprong. Ga me nog een wereldreiziger voelen.
Arno wil de eerste zijn voor het beste plekkie.
Komen we daar aan en rijdt Arno direct heen waar hij wil vissen maar daar staat al een auto en de beste man wil net uit pakken. Tja en dan issie op z’n best. Meneer we hebben dit gehele stuk afgehuurd voor vandaag. Heeft u dat niet gezien op de site??. Die man zit hier waarschijnlijk elke week en weet dat het een goede stek is. Maar dat heeft Arno allang uitgezocht, slapen doen we ‘s nachts. Alhoewel moet je niet continu werken Afijn. Hij ziet ons als recreatie visser (wedstrijdvissers gooien gelijk Leefnetten te water om later alles te kunnen wegen) en gaat balend naar een andere stek en wel helemaal aan de overkant rechts in de hoek. Daar heb ik trouwens met Joop vorig jaar gezeten en ons klem gevangen want de overkant van ons was inmiddels bezet. De man geeft nog allerlei aanwijzingen ook aan Arno want die kan een pokerface opzetten daar trap een nonnetje van drieënzestig nog in. en dan heeft hij het naar de zin onze oud marinier. Hou je van de domme dan krijg je de meeste informatie bij die gasten maar recht door zee, wet is wet maar regeltjes zijn regeltjes….
Tis ook een mooi plekkie en de gehele dag uit de zon.
Arno zit aan de ene kant van de boom en ik zou er naast gaan zitten maar hij heeft toch liever iemand anders naast zich zitten. Ook goed natuurlijk dan ga ik wel in het zonnetje zitten aan de ander kant van de boom. Wordt dat te heet dan heb ik een plu mee genomen.
De vogel is gevlogen.
Maar als we aan het slootwater zitten en dat in een karperputje op het terras, nee neem een frisje zou ik zeggen dan zien we Arno en nog iemand, we horen later dat die een nachtegaaltje zou overnemen van onze toerleider ontsnapt was in de auto bij het er uit halen uit zijn kootje. Vindt die maar eens terug in een volgeladen auto met vis spullen. Vandaar dat alles al uit de auto gehaald is en nog steeds geen Nachtegaaltje. De koper blijft in de dichte auto en zo vinden ze em na een uurtje zodra hij beweegt. Ergens tussen de veiligheidsriem boven in chassis waar de riem naar binnen gaat. Gelukkig gevonden want zou zielig zijn als hij daar verdroogt. We kunnen gaan vissen.
De eerste is geen gigant.
Ik heb eigenlijk gelijk vis en naast me Wilmer ook maar die blijft door vangen terwijl het bij mij gelijk stil valt. We vissen ongeveer op de gelijke hoogte met de Wagglet dobber. Zelfde diepte maar we staan zeker één op drie met vissen vangen.
Vogeltje is gevangen en Arno kan gaan vissen.
Arno aan de andere kant van de boom vangt dan ook zijn eerste vis na vogeltje vangen en gelijk een mooie.
Nog zo’n vechtersbaas voor mij.Ziet ongeveer zo uit.
We hebben er geen lood aan om de pellet van 6mm die met een elastiek aan de hair zit zo natuurlijk mogelijk mee te laten vallen met de pellets die je schiet met de katapult om je dobber heen. Even bewegen en weg issie. De vis haakt zich zelf dan aan de zware dobber. Daarom geen lood aan de lijn en zit alles geconcentreerd aan de dobber om zoveel mogelijk gewicht te hebben voor de penetratie van de haak.
We gebruiken deze dobbers.
Je begint met je dobber over je voerplek heen te gooien. Dan schiet je de pellets en trekt de dobber erbij. Als het waait trekt je de lijn onder water. We vissen op vijftig cm tot nog geen meter diep dus je moet snel handelen anders valt het haakaas niet tussen het geschoten aas. Onder de dobber kan je dan nog voer kneden en zo krijg je en stofwolk van voer onder je dobber. De vissen komen dan naar het oppervlak om het aas te halen. Zeer spectaculair vissen is dat en rete spannend al die draaikolken om de dobber heen. Hier zijn de vissen deze visserij al jaren gewend dat noemen we dresseur water en wordt het steeds moeilijker ze te foppen. Ze zijn natuurlijk niet helemaal gek onze geschubte vrienden.
Wilmer gaat gewoon door waarmee die is begonnen.
Terwijl m’n buurman gewoon door gaat want bij hem stopt het dus niet. Die kent het spelletje wel en deelt de regels uit want wat ik ook probeer hij vist zo’n beetje 1op 3 vissen en ik zit er vijf meter naast. Dan praat ik helemaal niet over degene die Arno ook heeft weg gestuurd vanmorgen de groep die op onze plek wilde zitten met z’n drieën en nu aan de overkant tegen over ons zitten. Die heeft in z’n eentje vijftig vissen gevangen en toen ze zijn voer gingen gebruiken en niet uit de vriezer. Tja je hoort alles over het water hen vingen die andere twee ook goed. Die hebben met z’n drieën tien keer zoveel vis gevangen als wij met de hele groep. Als je je water maar kent dus.
Ik kan er nog eentje fotograferen voor de pauze.
Ik vang in de ochtendsessie nog een dreumes maar je heb er werk genoeg aan op dit lichte materiaal. Fantastisch is het als je geen wedstrijd hoeft te vissen hier. Lekker licht en je vis uit drillen i.p.v. binnen slepen om zo snel mogelijk weer op je voerplek te liggen voor de volgende. Ik zie ook veel vissen met vervormde bekken en die kwam ik vorig jaar niet tegen. Terwijl ik er vijf keer zoveel ving samen toen met Joop.
Ron Reedijk laat zijn uitsmijter niet koud worden en gelijk heeft tie. Dat moet je warm eten.
Om half één gaan we lunchen. Een uitsmijter (tje) vergeleken met vorige week, een broodje bal of dito hamburger of verse worst die gaan er wel in na een ochtend zonnen.
Heerlijk is het zo op het terras in de schaduw met een koud biertje.
Dit zijn de vissende Buckaroo’s van vandaag weer; Bob Smit, Marcel van Oudheusden, Arno Borsboom, Kees Nagelkerke, Wilmer Breen, Henk Jansen, Mike Piepenbroek, Nico Idema, Marco de Jong, Ron Reedijk en de BassBuster. Tegen de middag zijn ze plotseling niet meer met z’n tweeën maar Arno is de rotste niet die helpt wel even in de bediening…
Tis zo oppelepop.
En je knippert even met je ogen en de bordjes zijn leeg.
En we zijn netjes opgevoed allemaal.
Misschien komt het door de bediening maar iedereen brengt netjes zijn bordje met bestek terug naar de bar. Doen ze thuis ook hoor hoor ik ze zeggen….
Duurt toch nog drie kwartier voordat ik de eerste weer kan landen.
Terwijl Wilbur zijn dobber aan de overkant terug gaat halen krijg ik na een kwartiertje pellets schieten de vissen weer omhoog. Maar om die genaste karpertjes te vangen is een ander verhaal. Ze storten zich op het geschoten aas met de katapult maar die met het haakje pakken vergeet het maar. Gek wordt ik er van
Wilbur maakt een fotoreportage van me, sta je er ook eens op zegt hij.
Om de eerste te haken heb ik toch dik drie kwartier nodig terwijl Wilber naast me na de lunch er dan al drie in het mandje heeft liggen. Ik ga ff buurten bij die karper crack. En jawel hij heeft zelfgemaakte onderlijnen. Vist met veel kleinere haken en wat belangrijker is denk ik met een veel dunnere lijn zodat het aas nog natuurlijker beweegt. Hij is de beroerdste niet en flans ook zo’n onderlijntje voor me met een knooploze knoop zodat het aas echt tegen de haak aan ligt een 3mm uit de bocht. Bij die zakjes uit de winkel waar ik tot nu toe mee vist zit daar ± een cm ruimte tussen.
De knotless knot (knooploze knoop)
De knotless knot is een eenvoudige knoop die door vele karpervissers word gebruikt om snel en zonder knopen een karperhaak aan de lijn te besvestigen.
– Maak een lus in de lijn (de hair).– Doe de draad/nylon door de achterkant van het oog.– De lengte van de hair is afhankelijk van de grootte van het aas en de afstand tussen het aas en de haakbocht (de hair is standaard 3cm bij een 20mm boilie)– Maak een paar wikkelingen tot de punt van de haak. Let hier bij op! het oog van de haak heeft een dichte kant en een open kant. Begin de eerste wikkel aan de dichte kant.– Doe de draad weer terug door het oog van de haak. Het is belangrijk dat je de draad door de achterkant van de haak terug stopt.– Maak de knoop nat en trek de knoop stevig aan. het natmaken voorkomt het verschuiven van de lijn.
Ik heb vlak bij de boom waar ik naast zit boilies gestrooid met wat los voer en deze plek goed bijgehouden door er elk kwartier wat neer te gooien. En dat werpt zo z’n vruchten af eind van de dag. Ik gooi daar de winkler Picker neer en haak een paar mooie vissen. Zelfs een mooie schub van dik in de zestig cm maar kan em niet landen met dit lichte hengeltje. ik heb niets te vertellen. Je bent ook veel te hebberig na tien minuten drillen en wil em te graag in je netje hebben. Door lijnbreuk 23mm op de knoop naar de hoofdlijn. Gelukkig heeft Mike em ook vlak bij de kant boven m’n schepnet gezien voordat hij weer een spurt richting het midden van de vijver neemt dus kan ik er over opscheppen later tijdens het eten.
Wilmer voor de tweede keer achter zijn dobber aan.
Iederen heeft vissen gevangen vandaag maar het Waggler systeem is hier dodelijk. Op de grond met de feeder hengel met korf of het zelfhaak systeem de method haak je wel mooiere formaat vissen maar je vangt er een stuk minder. Eigelijk wisten we dit al van vorig jaar toen ik samen met Joop samen op een steiger zat. Was makkelijk want terwijl de één een vis drilde we elkaars vissen hielpen met scheppen kon de ander de voerplek onderhouden en ging het vangen gewoon door. Vaak met het gevolg dat we allebei tegelijkertijd een karpertje stonden te drillen. Nu was het vaak dat na een tien, vijftien minuten was weer de volgende die gehaakt werd door de dobber. Samen met de dril is dat nu binnen een half uurtje eer een vis dat is prima te doen lekker zittend in het zonnetje.
De borden daar bij die Turk zijn weer overvol.
Om zes uur stoppen we en drinken nog wat in het clubhuis op de Sprong op het terras. Arno heeft afgesproken bij een Turks restaurant tussen half zeven en zeven uur in Boxmeer waar we vorige keer voor een redelijke prijs prima hebben gegeten. Die kan je wel om een boodschap sturen zeker als het om eten, drinken en gezelligheid gaat..
Klaar voor de start…
Het duurt zdeze keer even zodat iedereen zijn verhaal kwijt kan van vandaag en dan komen ze hoor. Sterke mannen spraak en we liggen in een deuk zo af en toe. Voorral wat ze met die vis tripjes allemaal meemaken. Maar zoals het hoort alles blijft “On the House” between Fishermansfriends”.
Ik krijg het niet op.
Nu kan ik best wel wat weg werken en ben ik een zeikerd met eten. Mijn motto is al heel m’n leven geweest “eten moet je waarom dan niet lekker”. En met zoveel koks in de familie ben ik een beetje verwent. Patat bijvoorbeeld daar ben ik verzot op en maak die minstens één keer in de week. Neemt Arie speciaal voor me Victoria’s mee waar we dan de lekkerste frietjes mee bakken. Heerlijk maar dat houdt in dat ik elke friet kot oversla of het moet niet anders kunnen. Niet te nassen is het. Zo ook gebakken aardappels. Doe die even in een grote pan, peperen en wat zout met echte boter, voor mij part met kruiden van het huis. Je klanten komen er voor terug want bij het vlees waar alle aandacht voor is geweest heerlijk was dat en goed gekruid komt dat alleen maar ten goede van de maaltijd. Zie alle borden van deze mannen. Maar gefrituurd zijn dat voor mij geen gebakken aardappeltjes maar frietjes. Allemaal natuurlijk geen probleem we hebben een wereld dag met dito afsluiting met wereld gasten. Ik heb het weer prima naar de zin gehad met een heel leuke groep.
Maar ben niet de enigste.
En dan we rollen allemaal naar de parkeerplaats toe want ik kan geen boe of bah zeggen. Lijkt wel of ik zwanger ben. Wat een grote borden heerlijke mix shoarma en kabak was dat zwemmend in de shoarma. Arno heeft pepermuntjes gevonden op de balei en als ik er eentje neem dan is dat denk ik veertig jaar geleden dat ik een pepermuntje op heb. Zal gelegen hebben aan de lagere school waar ik een lerares had die die dingen constant vrat en ze verre van mijn type was. Zelfs m’n moeder was haar bijna in die tijd aangevlogen toen ik naar de gym moest lopen met heel de klas in een rijtje en ezels oren op m’n kop geplakt kreeg. Want ik maakt ezels oren in een leesboekje. Maar dat is een heel ander verhaal…
En met donker zijn we weer thuis.
Nog een Vanila MilkShake bij MD in Hoogvliet als afsluiting van een lange maar mooie dag. Nog een Pokémon´Go gevangen dus mijn dag kan niet meer stuk. Tegen tienen zet Arno me weer thuis af. Een wereldsedag was het weer met een gouden randje
Iedereen heeft wel vis gevangen de ene wat meer, de ander wat groter.
Nog wat foto’s van de rest van de buckaroo’s en we hebben het allemaal goed naar de zin gehad. Dat is het leuke van dat putje. Dat iedereen wel een vis kan vangen met welke techniek je ook gebruik als amateurs. FF ‘s morgens vijftig vissen vangen voor de lunch zoals aan de overkant de eigenaar van de plaatselijke hengelsportzaak is ook leuk maar dat begint op werken te lijken. Die locals kennen dit putje dan ook feilloos uit tekenen qua vangsten per steiger. Voor ons is het 2x per jaar een leuke bezigheid want ‘s morgens om vijf uur weg en om tien uur thuis is een hele ruk. We moeten zoiets maar eens gaan doen aan het Haringvliet of Spui in het voor of najaar als de brasem aan de wandel gaat en zo af en toe dikke voorns en winde als bijvangsten worden genoteerd. Feederen dus met een frietkot in de buurt. Scheelt een een dikke drie uur toeren…
Dinsdag 7 juli 2016 ben ik weer uitgenodigd door Arno en Mike om mee te vissen in een karper putje in Appeltern. De karpertjes zouden daar wat groter zijn als in de Sprong daar waar we vorig jaar visten met deze groep. Ik ben natuurlijk reuze benieuwd en blij met deze uitnodiging. Wordt zelfs opgehaald door Arno omdat deze keer m’n maatje Joop niet meegaat en arno ook alleen rijdt. Helemaal goed dus vandaag.
Arno komt me om 05.45 halen dus dat is vroeg voor de BassBuster. Als ik dan om kwart over vijf na het douchen aan de koffie zit heb ik niet veel geslapen. Dat heb ik nu altijd of het de WPC is een wedstrijdje georganiseerd door de Catfish of HSV Voornse Kanaal het maakt niet uit ik slaap dan gewoonweg niet door de spanning. Zal gezonde wedstrijd spanning zijn hoor ik om me heen. Het is meer de vis drang denk ik.
We zijn geïnstalleerd.
Het is een dik uurtje rijden maar dat is zo om met al die sterke verhalen aan board. En het is wel eens lekker naar je vis plek gereden te worden. Heb een bakkie leut mee genomen dus dat is heerlijk zo gereden te worden.
De eerste vis wordt t.o.v. me gevangen, das lekker maar verspeelt hem. Te gulzig met drillen maar hij zal er nog zat vangen vandaag
Als we dan zitten wordt er door verschillende gelijk vis gevangen. Het is vreemd want sommige moeten wachten tot eind van de middag op een stootje om daarna iedereen in te halen qua aantallen. Een vreemde middag vandaag
Want even later zit hij bij Wilmer wel in het netje terwijl ik nog niets heb gezien op mijn stek.
Het is heel verschillend ze azen wel te zien aan de bellen banen en als je de voerkorf op haal voel je ze over de ruggen van vissen glijden. Te zien aan de grote kolken dus ze zitten op je voerplek maar vangen ho maar…
En met de dobber is het niet anders, die danst op en neer door lijn zwemmers maar het aas pakken dat doen ze niet. Wel alles wat je er om heen schiet aan pellets etc. Ze zijn natuurlijk hier in dit putje wel wat gewent en dan bedoel ik die vissen. Wat een uitgenast zootje die karpertjes ze kennen de klappen van de zweep. Wat een dressuur water is dit…
Gaat eindelijk m’n dobbertje onder.
Maar dan eindelijk na dik een uur vissen schiet m’n dobber met een noodgang weg aan m’n Bolognese hengel van 7 meter. Die wil ik vandaag eens uit testen op dit water. Heb ook nog een Winklere Picker-, Match en feeder hengel bij me maar die laatste komt niet eens uit het foudraal. Veel te zwaar voor dit water. Maar bij mij is er eindelijk leven maar ik sla een gat in de lucht. Weer een lijnzwemmer te pakken en de haken zijn zo scherp dat ik een schub vangt.
Ander systeem en aas gelijk bingo.
Dan ben ik om. Arno zit naast me met de vaste stok te vissen en heeft nog geen stootje gezien. En links naast me alle dobbers, Match en Waggler systeem ook nog niets terwijl iedereen met de feeder met het method een zelfhaak systeem met elastiek allemaal vis hebben. Ik pak de Winkler Picker met een ouderwetse korf om te feederen zonder lood en werp die een tien meter voor me recht op de plek waar net nog de dobber lag. Wat schets me de verbazing de top gaat binnen een minuut richting overkant en ben net op tijd om m’n hengel te redden van de ondergang. Wat een geweld aan de andere kant van de lijn. En dan om half elf eindelijk de eerste vis na twee uur afzien.
Kees krijgt les van zijn maatje.
Terwijl de vaste stok vissers Arno en Kees nog nergens gericht op kunnen aantikken met hun tien meter. Aan de overkant is het helemaal van de gekke. Daar zit Kees en Marco. De method feeder heeft daar direct vis en kees die een meter er naast ligt moet na drie uur nog wachten op een wegloper terwijl z’n maatje er bij de lunch al elf heeft.
De tweede 6 minuten later incl. drillen.
Ik voer nog wat bij want ze zijn er wel en doe er weer een mais korrel aan de haak. Misschien ander aas dan die pellets en kan nog net wat mais op m’n voeplek gooien als de lijn slap komt te staan. Het aas is opgepakt en de vis zwemt naar me toe. Dat is vriendelijk van em zodat de voerplek rustig blijft. Want de karpertjes zijn sterk. De dril duurt eindeloos ze blijven diep en als je denkt te kunnen scheppen duiken ze en geven weer een spurt. Fantastisch is dat op die Winkler Picker 2.40. hij gaat hoepeltje rond.
M’n buurman is ook om.
Dan kan ook Arno het niet meer aanzien en stapt over op de method methode. Het aas ligt in beide gevallen op de grond en zou met een 10gr. dobbertje heel secuur vissen moeten zijn maar niets minder is waar het korte onderlijntje en het zelf haaksysteem van de method feeder is vandaag de methode om te vissen in dit putje.
Method feeder in line.Method feeder.
De Methode feeder is eigenlijk een inline feeder die veel gebruikt wordt bij het karpervissen, maar ook bij het vissen op grote brasem en zeelt. Het voer knijpt men op de feeder. Er worden relatief korte onderlijnen gebruikt van 10 – 15 cm met een zelfhaak systeem. De method feeder is in de eerste plaats ontwikkeld voor karpervissers, maar wordt steeds meer gebruikt bij het gericht vissen op grote brasem. Maar ook andere toepassingen zijn hiermee mogelijk. Er bestaan zowel vaste als in-line method feeders, maar beiden berusten op hetzelfde principe.
Het is het de bedoeling dat je aas vlakbij het lokvoer ligt. Het principe is gebaseerd op het zelfhaaksysteem. De brasem of karper haakt hierbij zichzelf. Dus het is belangrijk om bij de aanbeet de haak niet te zetten, maar gewoon de hengel vloeiend op te pakken en contact te maken met de reeds gehaakte vis.
De aanbeten zijn meestal keihard. Zorg er dan ook voor dat je de hengel in je hand hebt, of dat hij minstens veilig ligt afgesteund zodat hij niet uit de steun wordt getrokken. Na de aanbeet is het best om de hengeltop zo laag mogelijk te houden waarbij je deze evenwijdig met de oever houdt. De brasem of karper blijft op die manier goed diep. In het begin van de dril de spanning op de lijn houden en zo nodig de slip zijn werk laten doen. Vervolgens binnendraaien met zijwaartse pompende bewegingen. Pas wanneer de vis pal bij de oever is breng je het landingsnet onder de vis en omhoog.
De method feeder is het meest geschikt voor stilstaand water met een diepte van 2 tot 3 meter. De afstand waarop je kan vissen varieert sterk, maar het efficiëntst is tussen de 15 en 40 meter. Grotere afstanden zijn ook mogelijk maar dan moet je wel reeds zware feeders gebruiken. Bij normaal vissen gebruik je feeders tussen de 15 en 35 gram. De lijndikte is afhankelijk van de te verwachten vis, maar als hoofdlijn voldoet 22/00 nylon en als onderlijn 14/00 tot 18/00 voor de meeste vissoorten. Als hengel een korte fijngevoelige feederhengel of nog beter een wat zwaardere winkle picker.
De Flat in-line method feeder vul je met een bijpassende mal of gewoon met de hand. Met een mal krijg je perfect gevulde feeders. Meestal zit er een gebruiksaanwijzing bij de verschillende soorten mallen. Deze verschilt vaak afhankelijk van het merk. Met de hand vul je de feeder door het aas op de feeder te kneden waarbij je het zo vast als je wil kan aandrukken. Je aas plaats je aan de bovenkant, kneed daar vervolgens nog wat voer omheen, maar zorg er steeds voor dat het aas nog zichtbaar is.
Na de inworp draai je de lijn strak maar let er op de feeder niet te verplaatsen
Bron; Internet
Net voor de pauze kan Mike dan eindelijk ook scheppen.
Bizar maar naast me zit Mike en die blijft met de Match dobber vissen en dan eindelijk heeft hij een wegloper die waar hij de haak bij kan zetten.
Zijn allemaal wel hele mooi vissen en de veiver zit vol muggenlarven aan de rode staarten te zien.
Zijn buurman zou de eerste vis gaan vangen vanmiddag net voor sluitingstijd maar dan wel gelijk de mooiste van de dag. Zijn dag kan toch ook niet stuk want het is de eerste karper die hij vangt.Terwijl de derde op rij in de hoek Piet begonnen is met feederen en regelmatig zijn vissen vangt. Hoe raar kan het verlopen…
Bij mij is het na twee snelle aanbeten weer helemaal stil gevallen.
Ik vis een tien meter uit de kant recht tegen over m’n zitplaats met de Winkler Picker. Hij is wat korter geworden vandaag want m’n lijn zat om de top heen geslagen en dan uitgooien is geen goed idee. Visdrang want gewoon niet goed opletten en snel weer ingooien om zo snel mogelijk weer te vissen. Zal vandaag niet veel uitmaken dat de gevoeligheid van de top wat minder is maar van de winter weer in de haven van Brielle op die dikke voorns zal ik me een nieuwe top moeten aanschaffen. Kan jammergenoeg niet schuin tegen de overkant vissen vlak bij het riet want dan gooi ik over de lijn heen van Wilmer die aan de overkant zit te vissen. Tot aan de pauze van half één kunnen wij aan deze kant op het puntje geen vis meer vangen. Als ik m’n korf een stukje verplaatst dan voel ik vissen ruggen en zie grote kolken op m’n voerplek. Ze zijn er, ze azen maar gewiekst zijn ze. dus maar met regelmaat pellets blijven schieten.
Heerlijke uitsmijter.
We laten het ons goed smaken en de Buckaroo’s van deze keer zijn Arno Borsboom, Mike Piepenbroek , Wilmer Breen , Nico Idema, Marcel van Oudheusden, Piet Kalfshoven, Kees Nachtegaal, Kees Westdorp, Marco de Jong, Meneer bij Nico waar ik de naam van ben vergeten, en de Bass Buster zelf. Jammer dat de keuken geen tien uitsmijters tegelijkertijd aan kan maar per vier lukt dat wel. Biertje erbij heerlijk.
Tis gelijk anders in de middag bij m’n buurman.
Als Arno na de lunch een korf naar de overkant gooit bij een riet kraagje zonder voor te voeren krijgt hij binnen een kwartier een run.
Bij mij wat bescheidener.
Ik krijg zo af en toe nu ook een vis aan de bolognese hengel en dat is toch de leukste visserij zo met een 3gr dobbertje vissen op een kleine drie meter water. Het is lekker vertouven aan de waterkant maar de vangsten zijn ver uit een lopend. Van matig zelfs nog met niets tot in de tientallen.
Bolognese hengel
Een bolognese hengel is een telescopische hengel met op ieder deel maar 1 oog. Ze hebben een lengte van 5 tot 8 meter en worden voornamelijk gebruikt op het wat sneller stromende water. De bolognese hengel is voorzien van een molenwaardoor ook grotere vissen zoals karper goed kan drillen. Tevens kan men doordat men een molen gebruikt met wat dunnere lijnvissen. Verder worden bolognese hengels vooral gebruikt bij het vissen op witvis. Doordat de hengel langer is dan een matchhengel kan men voordeel hebben met een bolognese hengel. De bolognese hengel is niet de meest populaire hengel maar wordt toch regelmatig door vissers gebruikt.
Je zal er zo eentje aan je vaste stok hebben, dan heb je wat te doen.
Arno gaat gewoon door en vangt zonder er te voeren elk kwartier een vis aan de overkant. En overwegend mooiere exemplaren als ik in het midden en dat moet ik zeggen dat de vangsten zo 1 op drie zijn. Nee het is heel stilletjes bij mij.
Arno’s voorspelling komt dus uit.
Arno heeft voorspelt dat er om drie uur een buitje aankomt. We hebben de hele dag in een zonnetje gezeten en als we de berichten om ons heen aanhoren is dat in geheel Nederland wel anders. Hellevoetsluis en omgeving zitten sommige geheel zonder die gloeiende plaat. Maar dan wordt het plotseling pik zwart boven ons.
We hebben net alles in de auto letterlijk gegooid.
En dan is er even een noodweer, niet normaal. We hebben afgesproken als het gaat regenen we zouden stoppen al is dat dan wat vroeger. En net voordat het lost barst hebben we alles in de auto staan. Heb nog een hengeltje uitstaan en ik vraag me af of dat verstandig is in die onweersbui met die af en toe harde klappen. Ik ga em niet halen in iedergeval want ik zit best achter in de klep van de wagen onder het afdak van de deur. Die auto staat precies goed met de neus in de wind en ik kan zo m’n hengel zien zo ook de aanbeet maar ik vindt dat best. Als het enigszins ophoud en alleen nog dikke druppels vallen kan ik gaan drillen en heb de dikste vis van de dag aan de haak. Maar waar is het schepnet… Dus onthaak ik em maar terwijl hij nog in het water is . Dat gaat gemakkelijk met die weerloze haakjes. Dan maar niet op de foto. en sta te soppen in het gras terwijl de temperatuur heerlijk is de jas kan weer uit.
We krijgen het nog druk aan deze kant maar allemaal deze maat voor mij.
Maar als de bui na een half uurtje is overgetrokken is daar de zon weer. En de vis is ook wakker geworden want nu plotseling vangen we wel vis op dit stukje van het water. Bij iedereen is het de ene na de andere vis die gefopt wordt het kan plotselijng niet op.
Ook aan de Match hengel wordt nu vis gevangen.
Mike die is blijven vissen met de dobber aan de match vangt nu wel zijn vissen al ziew je dat het moet krioelen van de karpers op zijn voer. De pen staat niet stil van de karpers die tegen zijn lijn zwemmen.
Veel groter zijn ze niet op mijn stekkie totdat ik ook naar de overkant verhuist.
Wilmer gaat aan de overkant het laatste uurtje ook dichter tegen de kant vissen als hij ziet dat Arno nu de ene vis na de ander daar landt. Die had alles ook al opgeruimd toen die onweersbui er aan kwam. Dat is mooi want dan kan ik ook mooi naar de overkant gooien tussen de twee in. En het is echt waar we vangen samen op een drie meter de ene na de ander mooie karper. Wilmer loopt naar de plek toe en laat zijn aas zakken achter de rietkraag en voordat hij terug is op zijn stek een kleine tien meter gaat zijn lijn richting midden en loopt strak zodat zijn hengel al hoepeltje rond staat voordat hij kan gaan zitten. Dat is eigenlijk met ons alle drie ingooien en binnen een paar minuten drillen zonder echt te voeren. Je gaat bijna denken dat die vissen voerplekken associëren met de haak. Geen grote voerplek dan zal het wel veilig zijn want ze pakken het zonder aarzeling…
Je eerste karper vangen vergeet je nooit meer.
Op sommige waters is het soms noodzakelijk om op grote afstand te vissen. Karpervissers gebruiken dan vaak een helikopterrig om niet in de war te werpen. Ook voor feedervisser is deze montage meer dan bruikbaar. Bij deze montage komt de voerkorf aan het uitende van de lijn. Meestal gebruiken we hiervoor een speedkorf voor het halen van de maximum afstand. De onderlijn met de haak hou ik circa 30cm lang maar sommigen prefereren korter tot zelfs 5 cm. De helikopterrig is ook geschikt voor zachte bodem. De korf kan immers in de bodem wegzinken maar de haaklijn blijft hierbij steeds vrij. Als je dan ook nog gebruik maakt van een haakaas waaraan een of ander drijvend imitatie aas aan bevestigt is, ben je verzekerd dat je aas steeds duidelijk zichtbaar boven de planten drijft.
Ik heb vandaag gevist met de korf achter het aas want dacht dat het wel een zachte bodem zou zijn. Zo zou de korf zonder lood gevuld met voer genoeg moeten zijn immers het aas licht dan van de bodem omdat de lijn omhoog loopt. Ik hoefde niet ver te vissen dus makkelijk te doen met de 2.40m Winkler picker dat ik normaal gebruik in de haven ‘s winters om dikke voorns te vangen met Leo Rumt van wie ik dit verschrikkelijke leuke hengeltje heb “georfen”. Heb er heel veel plezier van gehad vandaag want ging echt af en toe hoepeltje rond maar gaf geen kik en de vis was makkelijk te drillen zo zonder obstakels in dit karperputje. Was weer een heerlijke dag en nogmaals Arno en Mike weer bedankt voor de uitnodiging.
Voorafje tomaten of asperge soep.
En een leuke tent om nog wat te eten voor deze hongerige magen dat kan je wel overlaten aan het duo A&M. Normaal is dit pannenkoeken restaurant dicht op donderdag ja je gelooft het niet maar na bellen wil hij wel open gaan voor tien man. Klasse want er is loop zat zo te zien.
Zo’n afsluiting van de dag is werelds.
En dan zo’n ijsje na met slagroom en verse aardbeien dan kan zo’n dag niet meer stuk. Wat een mazzel hebben we gehad met het weer een iedereen heeft wat gevangen. We hebben weer wat geleerd van elkaar en daar gaat het omLekker vissen, genieten van het weer en vragen als je iets niet begrijpt. En dan zo’n afsluiting. Sjappo Arno en Mike voor het organiseren want het was weer toppie geregeld vandaag volgens de BassBuster. Ik heb een prima visdag beleeft met alles wat er omheen georganiseerd was onder het genot van een hapje en een drankje en de nodige humor met die gasten. Dat is een gezellige groep Buckaroo’s om je dag mee te vullen.
Foto’s met de telefoon etc. gemaakt dus even bij elkaar gezet.
Ik krijg nog wat foto’s van Marcel, Nico en Ron binnen die in een andere vijver visten om te proberen een steur te vangen. Deze exoot is niet gelukt maar wel hele mooie vissen gevangen.
Na de regenbui werden nog de mooiste vissen gevangen
Na regen dus zonneschijn. Weeromslag kan dus het aas gedrag zeker veranderen. Zuurstof in het water na die regenbui maar in geef meer de barometer de schuld…
Een paar weken geleden belt Arno Borsboom me op of ik zin heb om mee te vissen in een karperput the Rijckevoort vlakbij Boxmeer op 27 augustus a.s. (’15). Graag natuurlijk want dat heb ik nog nooit gedaan, op betaalwater vissen op een uitzondering na dan. Een keertje oefenen voor Denemarken in alweer zeven jaar geleden.
Toen samen met Waldi na een paar werplessen in de tuin daarna naar het water om niet helemaal voor de kat z’n achterste te staan daar aan het water in Denemarken. Ik had toen nog nooit een vliegenlat in m’n handen gehad en hopla weer een nieuwe virus erbij.
Mario zegt, maak eerst maar eens op wat je nog thuis heb staan.
Eerst maar eens naar m’n vertrouwde hengelsportwinkel de Catfish in Hellevoetsluis, naar Mario voor informatie wat ik allemaal nodig heb. Eigenlijk heb je alles al zegt hij behalve een Waggler dobber en weerloze haakjes met elastiek. Beter nog verteld hij; jij heb nog de oude pakken voer daar zit de vismeel nog door het voer heen en zijn de pellets er niet doorheen gehaald zoals ze nu doen. Commercie dus ze doen het goed en dan wordt er gekeken hoe ze het goedkoper kunnen produceren. Je ziet het ook als je een pellet doorbreekt. Ze zijn niet meer door en door groen. Dus op naar huis en de oude emmers open maken of dat alles goed is gebleven want zuinige Harry (als ik het weg doet dan is er echt niets meer mee te doen Indisch bloed zullen we maar zeggen) bewaart alles. En waarachtig zelfs het gemalen brood dat wat ik kreeg van Ria van de keuken toen ik nog bij Elsevier werkte minstens dertig jaar geleden was prima in orde. Dat droogde ik in dozen op de verwarming buizen die door de kelder liepen in m’n flat en op de zaak in de postkamer. Daarna, als het knoertens hard was geworden door de gehaktmolen van m’n moeder op het balkon. Daar was ik dan een hele zaterdag mee bezig de mussen waren hartstikke blij maar een uitstekend basisvoer om mee te vissen. Ik viste in rivieren rondom Dordt dus soms wat zwaarder en vaster maken met havermout voor daar waar het stroomde als een jekko en dan wat lichter met brinta daar waar het minder stroomde. Ging natuurlijk nog meer in als polenta, mais, vanilie, zout naar gelang het jaargetijde. BrasemFreek was de bijnaam want ik ving altijd wel enkele platten. Voorral toen ik door had dat m’n buurmann (Peter) bij een overslag bedrijf werkte en zo af en toe een baaltje mais, geplette of hele, tarwe, bonen, kapucijners, erwten en weet ik niet allemaal meenam en ik dat kookte in de zoetigheid en ermee voerde en viste. Was waarschijnlijk de eerste die met pellets viste maar dat kwam eerder door geldgebrek dan kennis om een pakje Justus te kopen. Daar op de rivieren Kil, Nieuwe Merwede, Oude Maas etc. daar gebruikte je wel wat aan voer. Zo’n grote emmer waar witkalk in had gezeten was toch wel dik driekwart vol. Want kwam er een duwbak voorbij dan kon je zien waar en op welke steen je steeds vast liep. Het water werd drie, vier meter weg getrokken om daarna weer terug te komen met een dikke golf en kon je weer opnieuw je voerplek opbouwen. Had natuurlijk als vrijgezel geen stuiver om aan de kont te krabbelen en als ik dan een paaskip-, vlees- of bout- bon won was die voor Ria. Want met dat brood dat redde m’n zaterdag ochtenden. Maar we dwalen af geloof ik….
Een jaar of zeven acht geleden aangeschaft.
Ik hoef na inspectie dus alleen maar pellets te kopen van 6mm, een waggler dobber met een voerkorf onder aan z’n kont en weerloze haakjes met elastiekje waar dan zo’n korreltje de pellet in moet. Thuis uit de oude doos zijn de korrels te klein, namelijk 3mm en dat is niet de goede snelheid van afzinken in die karperput hoor ik van mijn “informatiebron” die weer zijn contacten heeft door het hele land der wedstrijdvissers… Ik ga met een Match hengel vissen dan komt die ook eens uit de kast. Van deze visserij is nog niets van terecht gekomen terwijl ik daar een kleine tien jaar geleden als weer fanatiek witvisser met de HSV het Voornse Kanaal mee wilde beginnen. Daar is dat ook bij gebleven ook want in die periode is de snoekbaars koorts aangeslagen in huize WarungFreek. Ik kocht een Lindertje en was meteen verknocht aan deze roofvisserij. Recht van boven vissen met relatief licht materiaal. Er aren immers toch geen obstakels. Heb er wel een paar keer mee gevist op de Harder en wimdes in de Botlek, het Hartelkanaal, Nieuwe Waterweg of de haven van Zierikzee met grote winde als bijvangsten. Daar is die Matchehengel meerdere keren al eens flink rond gegaan tot in het handvat maar dat zijn andere BassBuster Avonturen.
We nemen maar van alles mee.
Op het molentje zit 20/100 nylon van tien jaar oud en dat komt goed uit. Op al mijn molens zit gevlochten lijn en daar mag je op dat karperputje niet mee vissen. Maar heb nog wel wat reserve spoelen, voor de zekerheid maar wat bijbehorende molentjes voor als de lijn te dun of de kwaliteit ervan niet meer deugt. Er gaat een heavy feederhengel mee voor als deze 10-30 grammer te licht mocht wezen voor die karpertjes of om met korven te vissen. Natuurlijk ook de method methode wordt niet vergeten. Het zelf haaksysteem en dat is nodig met nylon lijn want voordat de registratie te zien is op de top is de vis al een meter weg gezwommen met het aas. Je heb 10 cm rek op een meter en als ze het voorzichtig doen dan zie je niets om taan te slaan en de haak te zetten. Perfect dus voor de pellets visserij lijkt me, zijn we nog wat vergeten, en zo zit de achterbak in no-time vol. Ik heb deze visserij nog nooit gedaan en weet echt niet wat ik er van moet verwachten. Er wordt slecht weer verwacht harde wind en veel regen dus zullen die karperjes wel gaan azen in de bovenlagen van het water. Vandaar neem ik ook al die feeder spullen mee om op de grond te kunnen vissen. De vaste stok laat ik thuis.
Ben de eerste met een vis.
Ik anderhalf uur eerder wakker dan de wekker en kan niet meer de slaap hervatten dus sta ik na een klein half uurtje maar op want al ik dan in slaap val ben ik gebroken als ik over een uurtje de wekker hoor. Ben dus toch al met dat vissen bezig en ik moet zeggen dat ik er reuze zin ik heb. Al een paar dagen eigenlijk ben ik er mee bezig en heb me een beetje voorbereid met you tube filmpies en het lijkt me een fantastische visserij met dat Waggler systeem. Het is in Engeland helemaal hot maar daar hebben ze heel heeeel veel van die karperputjes, van die betaalvijvers zoals we ze hier gekscherend noemen. Nee met ons vergunning stelsel zoals het in Nederland is geregeld daar kunnen de andere landen niet aan tippen. Voor €30,- waar onderzoek, onderhoud, viskweek en uitzet van wordt betaald kan je overal vissen omdat iedereen, eigenaren, visverenigingen zijn water heeft ingebracht. In het buitenland kan je zomaar op een enkele kilometer 3x moeten betalen per dag omdat je door iemands water heen banjert.
Het nieuwe Waggler systeem.
Met micro bagging waggler montage zit het lood wat de dobber moet dragen onder aan de dobber geschroefd met een voerkorf. Weer een nieuwe methode gebased op het Matchvissen en gelanceerd vanuit Engeland. Ik heb niet met voer erin gevist. Ik gooide wat verder in dan waar ik pellets de Swim Stim Baits korrels strooi met de katten pult om dan direct met de top onder water snel een paar slagen in te draaien. Anders kreeg de wind er te veel vat op de drijvende lijn en dreef de dobber van m’n voerplek af en die bleef nu mooi staan omdat de lijn onder water lag. Mooi ook denk ik want dat gewicht van het water hielp de dobber mooi met de haak “zetten”. Als ik er dan ook nog voer in de dobber doe dan wordt m’n voerplek wel heel groot om voedselnijt te creëren. Als ze nu als gekken allemaal azen geeft dat niet maar als op een dag als vandaag als ze het niet al te best doen is dat belangrijk denk ik. Een zo klein mogelijke hot spot houden.
En Joop volgt me na het scheppen niet veel later.
Joop is precies op tijd en om kwart voor zes nemen hij nog een bak koffie samen met Henny. De auto is zo ingeladen en na de auto afgetankt te hebben speren we richting R’dam, Gorichem, Tiel, Boxmeer waar we even moeten zoeken in Rijckevoort naar “de Sprong” omdat we geen Tom Tom hebben in het autootje van Henny. Tjeetje wat rijdt dat karretje goedkoop voor €36,- heen en weer en toch het grootste gedeelte rond ±140km gereden gelukkig zonder file. Als we dan na een twee uurtjes sturen incl. zoeken aankomen komt net iedereen van de koffie vandaan en gaan naar de vis steigers toe. Thuis toch al een paar bakkies pleur op omdat ik zo vroeg op was dus wij gaan ook ons plekkie zoeken.
Joop heeft z’n onderste stuitje onder bij de haak terwijl ik de dobber heb vastgezet.
Iedereen gaat gelijk naar de rechterzijde van de vijver en als Kees in het verste puntje gaat zitten vanuit de cafetaria helemaal achterin wat ons ook wel wat leek gaan wij op de kop zitten met de wind half in de rug. Ik zet de auto zo neer dat die het meeste opvangt zo zitten we zo goed als windvrij. Kan ik zodadelijk de plu aan de dakrailing vastzetten want ze geven nog wel wat nattigheid en een bekkie wind op. De steiger is groot zat en Joop heeft geen plu bij hem. Die wilde in z’n regenpak gaan zitten als dat nodig mocht zijn. Ik zeg tegen hem dat we net zo goed samen op een steiger kunnen gaan zitten want die zijn groot genoeg. Is wel zo gezellig en we zitten in deze hoek toch alleen. We zijn hier voor de gezelligheid en doen het voor de eerste keer zo op een karperputje vissen terwijl de rest dit al eens heeft gedaan. Toch zie ik dat de meesten met de vaste stok gaan vissen met daarnaast een werphengel met waggler systeem of een korf erbij. Naast ons zijn alle steigers leeg. Links vijftig meter verder zit Kees en op de hele rechterkant zit één Duitser vlak bij het frietkot. Prima plan vindt ook Joop. Hij heeft dan de gehele rechterzijde tot z’n beschikking en ik de linkerkant.
De eerste voor Joop.
We moeten alles nog monteren maar liggen toch één van de als eerste met onze systemen te water en hebben een mooi uitzicht over de gehele vijver. Kunnen we mooi de boel een beetje afkijken hoe het met onze mede kompanen het er af gaan brengen. En na een klein uurtje klunzen en proberen vang ik dan de eerste vis. Wat is dat gaaf vissen met zo’n dobber. Hij was al een paar keer weg geweest maar weer net zo snel aan het oppervlak terug. Waarschijnlijk lijnzwemmers dacht ik want ben begonnen op zo’n dikke drie meter water. Het is er zeven meter diep waar we zitten en wil net de dobber gaan verzetten als hij wegduikt en de lijn direct zo strak staat als een pianosnaar. Een leuke vis van rond de veertig cm kan geschept worden en dat is wel makkelijk als je met z’n tweeën zit. We scheppen telkens elkaars vissen. Joop is niet veel later aan de beurt en de nul is er ook bij hem af na een uurtje vissen.
De tweede voor mij is al beter van formaat.
Als ik dan de dobber verschuif naar een metertje of twee krijg ik er een betere vis op en dan is de match hengel wat te licht want van de vis sturen komt weinig terecht. Die sprint gelijk naar het midden van de vijver. Als m’n tien jaar oude 20/100 lijntje dat maar houdt. Het is geen wedstrijd dus ik heb alle tijd om de vis uit te drillen maar de 10-30grams stok van 3.90 meter is niet de ideale stok hiervoor. Zeker als je de vis wilt scheppen en het landings netje van Joop eigenlijk een veel te korte steel heeft is het tobben met de 3.90m lengte van de hengel. Gelukkig zitten we relax naast elkaar en als de vis het opgeeft kan Joop hem rustig scheppen. De tweede Cyprinus carpio is een mooi spiegel een rijen karper dik door de 50 centimeter heen.
Het gaat gelijk op.
Dan is ook Joop weer aan de beurt en het gaat mooi om en om. De karpertjes zijn super in vorm en eigenlijk zonder beschadigingen. We zien wel steeds een aalscholver in de rechter hoek opduiken en sommige vissen rond de vijventwintig, dertig cm zijn beschadigt. Ik denk dat hij met z’n vriendjes de boosdoener daarvan is.
Alle twee een mooi spiegel.
Als de rakkers na de dril het net zien dan speren ze weer door de slip heen naar het diepe en dat doen ze vele keren. Je hebt er een leuke sport aan zeker op dit lichte materiaal. De Matchhengel moet zich tot het uiterste weren en gaat hoepeltje rond om de runs op te vangen. Heerlijk vissen is het zo. Wat ik wel kwijt moet is dat we voor ons op een meter of dertig een hele dikke karper een rondje zagen zwemmen op het water op zijn staart als een dolfijn. Wat een fantastisch gezicht was dat. Hij was zeker een vijf seconden boven water en maakte een rondje met een diameter van zo’n vijf meter. Nog nooit gezien. Natuurlijk sprongen ze vaker om ons heen vanmorgen in de vijver en soms geheel los van het water maar dit. Het staat nog op m’n netvlies en zie het zo weer gebeuren in gedachte..
Met de vaste hengel heb je ook sport, het elastiek is er meters uit.
De wind is inmiddels opgestoken en het begint te regenenen en dat doet de vangsten achteruitlopen. Om twaalf uur gaat de fluit en worden we verwacht in het “restaurant” om een broodje te eten. Daar lopen ik langs de enige visser aan deze kant van de vijver die vlak langs het riet zit te vissen met de vaste stok. Dan heb je ook sport als je zo’n karpertje haakt. Het elastiek loopt meters uit de top van de hengel om de runs op te vangen. Een wereld uitvinding is dat toch gebleken.
Daar zitten we dan de Buckaroo’s van vandaag.
In de cafetaria is iedereen aangeschoven. V.l.n.r. op de foto Kees Westdorp, Kees Nachtegaal, Mike Piepenbroek, Ronald van Leeuwen, Arno Borsboom, Wesley Borsboom, Piet Kalshoven en Joop Flohil. Als we aanschuiven maak ik de opmerking dat de mannen wel lef hebben. Die hebben allemaal de paraplu nog uit staan. Die zit vast aan de zitplateau met daaraan weer de hengelsteunen etc. Als je weet wat zo’n setje kost. Nu werden er toch wel een paar zenuwachtig hahaha. Het is allemaal prima verzorgt. Een broodje worst, beenham of hamburger wordt er geserveerd met de gulle Brabantse gezelligheid. Over en weer horen we de verhalen aan hoe iedereen ze hebben gevangen. Vaak ook dicht aan de kant en met de vaste stok. De meesten zitten rond de zes vissen en die hebben wij ook op onze steiger. Alleen wel met z’n tweeën moeten we de vangsten dan optellen. We moeten toch wat beter ons best gaan doen in de tweede helft. Na een klein uurtje gaan weer verder na de babbel en snabbel maar het weer is knap verandert. Het is inmiddels opgehouden met zachtjes regenen…
Het is inmiddels gestopt met zachtjes regenen.
En dat gebeurt dan ook want we pakken al snel weer een visje. Ze zijn sneller weer op de voerplek dan vanmorgen en dat is toch raar. Je zou zeggen dat die karpertjes het ‘s morgens vroeg beter azen. Maar het is nog niet wild vergeleken met al die wilde verhalen die we vooraf hebben moeten aanhoren. Die aantallen vissen die genoemd werden was ook van de gekke maar ze zijn er dan toch gelukkig en zo af en toe duikt onze dobber weg om vaak direkt weer boven te komen. Maar dan als na een uurtje iemand langs komt om de vergunning na te zien gaat de boel drastisch veranderen. De mevrouw in de Cantina wist niet dat wij ook bij de vader en zoon dag groep hoorde. Raar want we hebben wel mee gegeten. Afijn na verteld te hebben wie wij zijn steekt hij van wal en verteld dat hij vorige week kampioen is geworden van de club in deze karperput. Hij vist hier namelijk dagelijks. Dat kampioensplekkie daar zit vandaag Arno met zijn zoon te vissen. Maar hij wil het geheim wel vertellen van dit water. Allereerst zitten we te diep te vissen. Ook met dit donkere weer moet je ze op zo’n vijftig centimeter water zoeken. Raar denken wij want die vissen zwemmen half water of dieper dus als je ze naar boven lokt komen ze toch eerder je aas tegen zou je vermoeden maar niets van dat is waar. En heel heeel belangrijk om de minuut wat pellets bijschieten. De frequentie voeren moeten we meer dan verdubbelen. Blijven schieten en dat gaan we dus ook doen. Ik kreeg al meer beet door er wat vis olie gekregen van Rob door de pellets te roeren. Die maakt die zelf door haring afval van een bevriende haringkar elke week in een grote ton te gooien en eind van het jaar schept hij er dan de bovenste laag van af. Vraag me niet wat hij met de rest doet… Nou ik kan je vertellen dat we ze nu aan het azen krijgen op ons stekkie.
Het is nu ingooien en om de beurt drillen en voeren.
Het is een uurtje of twee een gekkenhuis op steiger nummer achttien. Joop komt bij mij op mijn voerplek erbij liggen. De dobbers staan een half tot een metertje uit elkaar. We schieten continue een paar pellets die zijn gerold in een paar druppels van die visolie door te schudden met de voeremmer. Tussen die twee grote rode doppen zo’n tien meter uit de flonder ploffen nu continue een paar 3, 4, 5 pellets. Die rode stippen blijven maar kort drijven. Soms komen ze helemaal niet boven en staat de lijn gelijk strak na landen in het water. Als Joop een vis uit het net weer terug doet in het water hem weer laat zwemmen moet hij gelijk de mijne weer landen. Dan het net komt niet uit het water en dat gebeurt meerdere keren. Nog nooit heb ik dit meegemaakt. Soms verdwijnen de dobbers alle twee tegelijkertijd. Dan altijd hebben we beide hetzelfde formaat vissen en soort. De jaarklassen zitten dus wel bij elkaar. Als we dan alle twee moeten onthaken en we gooien weer in dan moet je ze echt weer lokken en duurt het eventjes tot de volgende aanbeet. Maar hebben we de tijd tijdens de dril om de voerplek levendig te houden dan is het gelijk weer raak na de inworp. Het is genieten en continue staat er minstens eentje te drillen. Van foto’s maken is geen sprake meer. Gewoon geen tijd hebben we ervoor in de stromende regen want het is elkaar helpen scheppen, pellets schieten, onthaken, pellets schieten, ingooien en de vis van je buurman helpen landen. En sterk zijn die visjes, wat een sport heb je er aan. Ze blijven knokken, zeker als ze het landingsnet zien. Het beste is die zo diep mogelijk in het water te steken en als de vis er boven zit omhoog te trekken zodat hij die niet ziet.
Nog maar een keertje.
Gelukkig hebben we de paraplu want af en toe gaat het goed tekeer boven ons maar de auto houd ons uit de wind en de plu zit daar aan vast gebonden. Ik wilde een foto maken maar stak net iets te veer m’n nek uit en kreeg een straal water in m’n boord. Daar moest Joop wel om lachen het water stroomt zo nu en dan van de plu maar we malen er niet om. Er onder zitten we droog. Wat een vangsten daar af en toe in de stortregen. Maar plotseling na drieën is het afgelopen. We krijgen ze niet meer aan het azen op een enkel na. Dat schransen, die vreterij, die voedselnijt lukt niet meer. Maar in die korte tijd zit ik toch aan de vierentwintig stuks en Joop heeft er negentien gevangen. Als we dan horen dat Kees er dertien heeft kunnen scheppen en de rest rond de helft daarvan zit hebben we het nog zo slecht niet gedaan voor de eerste keer. Er zijn er een paar die zelfs geen beet meer hebben gezien in de middag sessie. Wat een gouden tip was dat van die club Kampioen om op een halve meter te gaan vissen en continue te voeren met die pellets om ze tot azen te krijgen.
Een prima afsluiting van een fantastische dag.
We hebben afgesproken om om vier uur weer ingepakt in de cafetaria te zijn voor een versnapering en onder alle verhalen is het beregezellig. Daarna om een uurtje vijf in colonne naar de Turk om wat te gaan eten. Ik ben blij achter Mike aan te rijden na een rotonde want de groep achter Arno krijgt nog heel Boxmeer te zien. Wij zitten dus al aan de derde versnapering als de rest er ook is en we de menukaart door kunnen nemen.
Bordje Kebab met shoarma en gebakken aardappeltjes.
Mike had ons al gewaarschuwd en hij nam patat erbij i.p.v. gebakken aardappels. Wat een borden en ik ben wel gewend om wat te eten. Maar moest toch vandaag m’n meerdere erkennen in m’n tafelgenoten. Ik was de laatste die z’n bordje leeg had.
Heerlijk was het.
Want na een dag vissen lust je wel wat maar hoe snel die bordjes leeg waren aan de overkant, ongelofelijk.
Tis weer droog allemaal voor de volgende witvis sessie.
Ik heb een ongelofelijke gezellige dag gehad met die Buckaroo’s. Arno bedankt voor de uitnodiging om mee te gaan. Het was fantastisch en Joop. Die was afgemarcheerd en nam na twee biertjes de benen. Ik… na één Ballantines lag ik eerder plat dan Joop z’n spulletjes thuis had uitgeladen. En die woont een straat verder….
