‘t Mun, Appeltern 2017

Daar zitten we dan.

Dinsdag 23 mei 2017 ben ik weer uitgenodigd door Arno en Mike om mee te vissen in een karperputje  in Appeltern. De karpertjes zijn daar wat groter zijn als in de Sprong dus daar is iedereen blij mee. We rijden zoveel mogelijk samen en vandaag om half zes wordt ik op gehaald door Wilmer. Heerlijk gewoon je spullen inladen en vertrekken. Heb nog nooit zo goedkoop gereden trouwens in zijn nieuwe auto. Voor €10,- naar Appeltern. Hoe kan het…

Ik heb zo weinig mogelijk mee genomen qua materiaal aan method feeder, match hengel, bolonaise, en achteraf dacht ik van ik zou ook wormen, tijgernoten, maïs, ham in blik,  etc. mee genomen moeten hebben. Vooral als je niets vangt natuurlijk gaat dat spelen in je hoofd. Maar ben goed begonnen eigenlijk zoals elke vissen want waar moet je wezen natuurlijk bij je hengelsportspeciaalzaak in je eigen dorp. door gister ff langs Mirabel te hebben gelopen van de Catfisch. En die heeft me een zakje  attributen meegeven en nu kan het niet meer mis gaan daar in dat putje van Appeltern.

Met een beetje hulp van de Catfisch.

M’n maatje voor vandaag  is ruim voor half zes bij me en na de gebruikelijke begroetingen, laatste slok koffie, voor mij dan want Wilmer zit vol met adrenaline. Die hoeft niet en neemt zo dadelijk wel een bakkie. Nou ik ken die van de vorige keer en ik denk dat ik een frisje neem aldaar. Kwart voor acht komen we er aan ook ruim op tijd maar als we het terrein op rijden zit Arno al op z’n plekkie. De hotspot van de vijver en is start klaar. Wij gaan naar het restaurant en daar druppelt ook de rest binnen en kunnen we elkaar voorstellen. Marcel ken ik nog van het voetballen nu zo’n kleine 18 jaar geleden, Theo en Adwin leer ik vandaag dan ook kennen en nog niet wakker verward ik Dolf voor de uitbater van deze hut en vraag hen of hij pijnstillers heeft. Hij kijkt me natuurlijk meewarig aan van wat is er en bij mij valt het kwartje nog steeds niet. Mijn rugpijn tussen de schouderbladen is dan ook niet te harden en ik weet niet hoe ik moet staan of zitten.

Ze zitten er prima.

Als Arno en Adwin dan ook binnen komen worden de stekkies uitgedeeld. Ik ben blij dat m’n stoeltje geleend van Leo Rumpt uitgeklapt staat. Liggend met m’n hoofd te laten rusten zakt de pijn al snel weg. Gelukkig maar. Recht op houd ik een paar minuten vol. Erg geconcentreerd te vissen zit ik dan ook niet. De eerste vissen worden aan de overkant gevangen tegen alle regels in want wij zitten op de kant waar de wind op staat dus je zou zeggen dat is goud. Maar op het stuk van Marcel, Theo, Kees en Piet is het al direct raak en kunnen de landingsnetten nat gemaakt worden terwijl dat juist de plekken waren waar vorig jaar pas ‘s middags het bal werd geopend.

De Methode feeder is eigenlijk een inline feeder die veel gebruikt wordt bij het karpervissen, maar ook bij het vissen op grote brasem en zeelt. Het voer knijpt men op de feeder. Er worden relatief korte onderlijnen gebruikt van 10 – 15 cm met een zelfhaak systeem. De method feeder is in de eerste plaats ontwikkeld voor karpervissers, maar wordt steeds meer gebruikt bij het gericht vissen op grote brasem. Maar ook andere toepassingen zijn hiermee mogelijk. Er bestaan zowel vaste als in-line method feeders, maar beiden berusten op hetzelfde principe.

Het is het de bedoeling dat je aas vlakbij het lokvoer ligt. Het principe is gebaseerd op het zelfhaaksysteem. De brasem of karper haakt hierbij zichzelf. Dus het is belangrijk om bij de aanbeet de haak niet te zetten, maar gewoon de hengel vloeiend op te pakken en contact te maken met de reeds gehaakte vis.

De aanbeten zijn meestal keihard. Zorg er dan ook voor dat je de hengel in je hand hebt, of dat hij minstens veilig ligt afgesteund zodat hij niet uit de steun wordt getrokken. Na de aanbeet is het best om de hengeltop zo laag mogelijk te houden waarbij je deze evenwijdig met de oever houdt. De brasem of karper blijft op die manier goed diep. In het begin van de dril de spanning op de lijn houden en zo nodig de slip zijn werk laten doen. Vervolgens binnendraaien met zijwaartse pompende bewegingen. Pas wanneer de vis pal bij de oever is breng je het landingsnet onder de vis en omhoog.

De method feeder is het meest geschikt voor stilstaand water met een diepte van 2 tot 3 meter. De afstand waarop je kan vissen varieert sterk, maar het efficiëntst is tussen de 15 en 40 meter. Grotere afstanden zijn ook mogelijk maar dan moet je wel reeds zware feeders gebruiken. Bij normaal vissen gebruik je feeders tussen de 15 en 35 gram. De lijndikte is afhankelijk van de te verwachten vis, maar als hoofdlijn voldoet 22/00 nylon en als onderlijn 14/00 tot 18/00 voor de meeste vissoorten. Als hengel een korte fijngevoelige feederhengel of nog beter een wat zwaardere winkle picker.

De Flat in-line method feeder vul je met een bijpassende mal of gewoon met de hand. Met een mal krijg je perfect gevulde feeders. Meestal zit er een gebruiksaanwijzing bij de verschillende soorten mallen. Deze verschilt vaak afhankelijk van het merk. Met de hand vul je de feeder door het aas op de feeder te kneden waarbij je het zo vast als je wil kan aandrukken. Je aas plaats je aan de bovenkant, kneed daar vervolgens nog wat voer omheen, maar zorg er steeds voor dat het aas nog zichtbaar is.

Na de inworp draai je de lijn strak maar let er op de feeder niet te verplaatsen

Bron; Internet

Ik ga ook vissen met de method feeder en heb alles gisteren aangeschaft bij Mario en Mirabel van de Catfish. Ik viste als ik de feeder gebruikte altijd met het ouderwetse systeem, met korven. Voor mij niet zo ouderwets ik vis drie keer per jaar met deze techniek en met m’n leeftijd…, zo lang bestaat het nog niet. Toen ik nog wedstrijdjes viste had je alleen maar de vaste stok. En de was en hele vent zeg maar kanon als je een lengte had van tien meter. Jaja, uit die tijd stam ik dus nog met vissen. Er dik twintig jaar uit geweest maar gelukkig weer hervonden mede door m’n vriendje Frans van Dun. Allemaal te vinden in de BassBusterAvonturen

Met de method feeder, dobber of vaste stok iedereen heeft al snel vis

Ze zijn goed bezig allemaal maar ik kan geen aanbeet forceren.

In mijn hoekie waar de wind op staat krijg ik geen beet, zelfs geen lijnzwemmers zoals m’n buurman Wilmer continue heeft. Ook Arno vanaf de overkant vangt regelmatig zijn vissen en zit deze ochtend al al bijna in de dubbele cijfers. Hij zit nog geen 15 meter verder te vissen tegen mijn kantje aan. Ik snap er geen reet van en blijf bij m’n plan. Zo af en toe wat voer en ook een paar chocolade 20mm bollies om te proberen de “giant” van de put later op de dag te vangen en rustig afwachten. Ik probeer het dan een uurtje in het midden daar waar Wilmer zich vandaag zo uit slooft naast me maar ook hier zelfs geen lijn zwemmers. Het zit niet mee voor de BassBuster en ik ben nu de enigste zonder vis. Dat voelt niet prettig aan. Dan maar weer terug naar mijn kantje want Arno blijft aanbeten krijgen en ik ga dan ook wat dichter bij die wielrennende vogelaar liggen. En dan, dan eindelijk krijg ik er een run op notabene terwijl ik Wilmer helpt met scheppen. De aanbeet mis ik dus volledig en kan nog net m’n hengel redden. Ik ben de laatste die vis vangt deze ochtend. Iedereen heeft er al een paar maar gek genoeg vindt ik het niet erg hier te liggen in het zonnetje en m’n hoofd te ondersteunen op de stoel van m’n maatje Leo, en te kijken hoe iedereen z’n best doet. Zal aan de medicijnen liggen denk ik want normaal ben ik dan hyper actief om te zoeken waar het aan ligt dat ik geen aanbeten kan activeren.

Bij mij is het na twee snelle aanbeten weer helemaal stil gevallen.

Hehe ik heb er dan eindelijk ook eentje, ben bijna m’n hengel kwijt omdat ik Wilmer assisteert maar de nul is er vanaf voor de uitsmijter genuttigd kan worden. Tis toch lullig onder de middag maaltijd om te moeten bekennen dat je nog niets hebt terwijl iedereen dik in de vis zit. Die vernedering hoef ik in ieder geval niet te ondergaan. Heb de aanbeet niet gezien maar het zelfhaaksysteem het method systeem heeft zijn werk meer dan goed gedaan.

We weten gelijk wie gisteren bij Mario is geweest.

Voordat we kunnen eten want weer kunnen ze eerst drie borden tegelijkertijd klaar krijgen vanuit de keuken om daarna in een gestaag tempo de volgende twee te kunnen bedienen. Wij starten vast aan het begin van de tafel want we willen geen koude gebakken eitje. Dat is niet te kanen met die horeca kaas er op.

Hier zitten de buckaroo’s van vandaag dan van voor naar achter. Mike-Marcel-Theo-Kees-Piet en links Arno-Adwin-Wilmer-Nico-Ron en Piet. Doff ging eerder weg. Ik heb weer en verschrikkelijk leuke dag gehad en voorral gelachen om al die anekdotes die ze meemaken bij een groot bedrijf. Ik heb eigenlijk altijd alleen gewerkt vanaf ±1999 als fotograaf en dan kom je in een groep mensen om een plaatje te schieten maar deze mensen zaten in een groep en dan moet het daar mee doen. Die grappen en grollen die dan uitgehaald worden daar kan ik me kostelijk mee vermaken en doet me aan m’n tijd bij SBC, het latere Elsevier Opleidingen denken. Voorral een leeg pak melk kapot stampen totdat Mike een vol pak neer legt bij iemand die dat ook wel eens graag zou doen. Daar tegenover, niet toevallig zit iemand die er altijd onberispelijk uit ziet in z’n witte overhemd en een marine blauw pak. Met die verhalen dan kan je me weg dragen….

Een calorie bom.

Lekker hoor zo’n uitsmijter op ham en een laag spek. Ik kan er weer tegen en ga m’n best vanmiddag. Ik moet zeggen dat de zon het goed doet op m’n ruggetje dus knallen met die banaan. Ik heb wat in te halen bij die gasten.

Ff spieken bij Mike.

Met die full cast feeder vissers is het leren leren en leren voort mij. Ik krijg nog wat aas mee van Mike en verdomd ik vang daar mijn eerste vissen mee vanmiddag

Ik heb een heerlijke middag.

Ik vang het minst aantal vissen van de buckaroo’s vandaag maar heb een heerlijke dag gehad. Wat en geweld op dat lichte spul en alle karpertjes waren gezond en vooral sterk. Een prima bevolking daar in die plas water. Natuurlijk hielp het weer ook mee en wij zaten lekker uit de wind naast een paar bomen. Ik heb al gereserveerd voor de volgende keer deze stek te bevissen. Nu dan maar hopen dat dan ook de wind uit dezelfde hoek komt.

Dat kan je wel aan de mannen over laten.

Om half zes is het gedaan met de pret aan het water. We gaan hier in het restaurant de BBQ aan steken. Was natuurlijk weer veel te veel en geen tassie bij me. Wat er over bleef kan heel de Rijksstraatweg nog een keertje met een snack een biertje drinken.

Die gasten kan je wel op pad sturen.

Gezellig natafelen na zo’n vis dag is heerlijk samen met een sappie en een BBQ. Niet te veel natuurlijk want de helft moet nog sturen. Ik niet vandaag en dat bevalt me prima. Zeker als ik later thuis hoor wat Wilmer van me krijgt. Tjeetje wat rijd die nieuwe bak van em zuinig. 1:16 en benzine van de BP dus met een fixe korting voor BP gangers. Nee daar kan ik die oude bak van mij niet eens voor starten.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *