De Buckaroo’s naar ’t Mun

*Het zou een verschrikkelijke mooi dag worden.*

Donderdag 21 september 2017 weer naar het ‘t Mun in Appeltern. Altijd reuze gezellig en met alles er op en er aan. Nu gaat Joop ook mee. We gaan wat later weg dan de rest om zeven uur. Gisteren van zes tot zes gefotografeerd in het Hilton. Daarna studio weer afgebouwd, foto’s saven en enkele bewerken. Tja ben geen twintig meer. Als wij vertrekken gooit de rest voor de eerste keer in…

We maken ook van alles mee onderweg op die meters asfalt; stil staan bij Geervliet, Botlek brug open, file Hoogvliet, Barendrecht, Dordrecht, Gorichem, alle grote afslagen we staan meer stil dan we rijden. Ben blij niet de weg mee op te hoeven behalve dan voor “pleasure”. En ja volgende keer daar zijn we het over eens gaan we ook weer een dik uurtje eerder weg van huis. Weet nog als gisteren dat ik in een half uurtje van Hellevoetsluis naar Zwijndrecht reed dik dertig jaar geleden. Dat gaat je niet meer lukken al ligt er nu drie keer zoveel asfalt.

Als we aankomen zit iedereen lekker relaxt in het zonnetje en hebben allemaal gemiddeld één vis gevangen dus dat is allemaal nog niet zo wild. Trouwens de laatste keer had ik ook net voor de pauze m’n eerste vis en na de pauze ging het voor mij dan pas echt echt löss dus heb ik er alle vertrouwen in. Vandaag heb ik Joop als maatje bij me dus wat kan er fout gaan met een encyclopedie aan kennis en ervaring. Die heeft in elke uithoek van de wereld gevist werkende als ketelbinkie bij de HAL. Denk wel eens dat hij schubben en kieuwen heeft. Helemaal mesjokke van het spelletje.

*Net voor een gebakken ei met ham, spek en kaas kan ik ook een karpertje drillen.*

Het is heerlijk in het zonnetje. Wilde eerst op het plekkie van Kees Westdorp gaan zitten maar dan zit je heel lang in de schaduw. Nee we gaan zitten waar ik de laatste keer ook zat met Wilmer Daar blijft het zonnetje het langste op staan en nu staat de wind er op. Kan niet fout gaan. Toch.

Maar wat we er ook aan knopen we krijgen geen beet. Wat lijnzwemmers en daar blijft het bij. Er is net een kerel, een wedstrijdvisser van Daiwa tegen over ons komen zitten. Helemaal dik ingepakt als een winter visser in het donker van de schaduw van de bomen. Dat scheelt daar uit de zon dik 15 graden. Jawel op het plekkie van Kees Westdorp en die vangt de ene na de ander vis om de vijf minuten na ingooien dus minus het drillen. Die vangt er denk ik tien in een uur met de vaste stok. Je moet er dus wat voor over hebben of wij kunnen er met z’n allen niets van. Tja, je kan dus ook niet zeggen dat ze niet azen. Hij vist gewoon met maden of een pellet tegen het schuine kantje aan vlak onder de kant. Daar ligt mijn voerplekkie ook in het zonnetje een metertje vanaf de rietkraag met de method feeder. Zeg het maar.

De Methode feeder is eigenlijk een inline feeder die veel gebruikt wordt bij het karpervissen, maar ook bij het vissen op grote brasem en zeelt. Het voer knijpt men op de feeder. Er worden relatief korte onderlijnen gebruikt van 10 – 15 cm met een zelfhaak systeem. De method feeder is in de eerste plaats ontwikkeld voor karpervissers, maar wordt steeds meer gebruikt bij het gericht vissen op grote brasem. Maar ook andere toepassingen zijn hiermee mogelijk. Er bestaan zowel vaste als in-line method feeders, maar beiden berusten op hetzelfde principe.

Het is het de bedoeling dat je aas vlakbij het lokvoer ligt. Het principe is gebaseerd op het zelfhaaksysteem. De brasem of karper haakt hierbij zichzelf. Dus het is belangrijk om bij de aanbeet de haak niet te zetten, maar gewoon de hengel vloeiend op te pakken en contact te maken met de reeds gehaakte vis.

De aanbeten zijn meestal keihard. Zorg er dan ook voor dat je de hengel in je hand hebt, of dat hij minstens veilig ligt afgesteund zodat hij niet uit de steun wordt getrokken. Na de aanbeet is het best om de hengeltop zo laag mogelijk te houden waarbij je deze evenwijdig met de oever houdt. De brasem of karper blijft op die manier goed diep. In het begin van de dril de spanning op de lijn houden en zo nodig de slip zijn werk laten doen. Vervolgens binnendraaien met zijwaartse pompende bewegingen. Pas wanneer de vis pal bij de oever is breng je het landingsnet onder de vis en omhoog.

De method feeder is het meest geschikt voor stilstaand water met een diepte van 2 tot 3 meter. De afstand waarop je kan vissen varieert sterk, maar het efficiëntst is tussen de 15 en 40 meter. Grotere afstanden zijn ook mogelijk maar dan moet je wel reeds zware feeders gebruiken. Bij normaal vissen gebruik je feeders tussen de 15 en 35 gram. De lijndikte is afhankelijk van de te verwachten vis, maar als hoofdlijn voldoet 22/00 nylon en als onderlijn 14/00 tot 18/00 voor de meeste vissoorten. Als hengel een korte fijngevoelige feederhengel of nog beter een wat zwaardere winkle picker.

De Flat in-line method feeder vul je met een bijpassende mal of gewoon met de hand. Met een mal krijg je perfect gevulde feeders. Meestal zit er een gebruiksaanwijzing bij de verschillende soorten mallen. Deze verschilt vaak afhankelijk van het merk. Met de hand vul je de feeder door het aas op de feeder te kneden waarbij je het zo vast als je wil kan aandrukken. Je aas plaats je aan de bovenkant, kneed daar vervolgens nog wat voer omheen, maar zorg er steeds voor dat het aas nog zichtbaar is.

Na de inworp draai je de lijn strak maar let er op de feeder niet te verplaatsen

Bron; Internet

En dan heeft Joop het slecht naar de zin. Alles haalt hij van stal. Voertje dit. Aasje dat. Nog eens wat pellets van een ander merk erbij. Tweede hengel erbij. Ander systeem. Ook met de dobber een soort Match maar dan met een 0,8 grams dobbertje. Maar nee hoor. Hij en ik krijgen geen stootje. De rest van ons team zit gemiddeld aan twee á drie vissen dus daar is het ook niet echt wild te noemen. Dat ze allemaal het snot voor de ogen vangen.

*Omdat die zo mooi is, en natuurlijk de enigste van de ochtend sessie.*

Het is heerlijk hier aan de waterkant na een paar dagen buffelen wat ik helemaal niet meer gewent was dus ik zit hier prima in het zonnetje en zo ook mijn maatje maar we zouden toch wel leven willen zien in de brouwerij. Voordat we aan een uitsmijter worden uitgenodigd zouden we graag een kromme stok willen zien en warempel ik krijg een niet te missen kans. De hengel word gewoon van de steun af getrokken. Moet vlug zijn anders ben ik em kwijt. Hij loopt helemaal door naar de overkant dwars over het plekkie van Kees Westdorp. Maar onze wedstrijdvisser vindt het prima. Ik kan ook weinig uitrichten. Wat een geweld en de eerste run is niet te stoppen. Maar uiteindelijk kom ik toch als winnaar uit de strijd. Pak nog ff de voerplekken van Arno en Mike mee maar die zien het niet. Ik hou de hengel zo zaag mogelijk vlak boven het water en geef tegendruk daar waar ik graag de vis heen wil drillen. Maar deze heeft z’n eigen visie zo te zien. Joop helpt natuurlijk ff scheppen want voor deze visserij is mijn feeder eigenlijk te zwaar en vooral te lang. Moet toch eens naar wat anders uit gaan kijken ook te gebruiken voor de grachten in Hellevoetsluis. Wat een mooi leder karper is dit. Karpers horen van oorsprong niet in Nederland maar de Monniken eeuwen geleden hebben die geïntroduceerd, En omdat de vrouwen geen zin hadden om te schubben zijn ze vissen zonder schubben gaan kweken en daar zijn deze mooie exemplaren van gekomen. Wat een mooie vis is dit.

*Na zo’n calorieën bom kunnen we er weer tegen aan.*

Het is om half twee schaften op ‘t Mun dus met z’n allen naar de keet. Nee het is er allemaal goed geregeld door Arno en Mike en onder de wildste verhalen die er rond gaan op de BP en andere evenementen is het weer heerlijk vertoeven aan de middaghap. De uitsmijterspek, ham kaas met salade gaat er wel in rond deze tijd. Natuurlijk onder het kauwen lachen gieren brullen want een ieder heeft wel een verhaal en natuurlijk schiet er iemand anders wat te binnen als er eentje uitverteld is. En net als aan board van de BassBuster of aan de Stammtisch van Warung Freek komen de verhalen niet verder dan onze tafel en zo hoort dat. Zo is natafelen heerlijk en na een dik uurtje komt er toch iemand op het idee weer te gaan vissen. Beregezellig dus.

Volgende keer maar eens wat gerookte forellen mee nemen. Als ik langs dat kot komt waar de rook oven zijn best doet zit ik er aan te denken maar ‘s middags bij het avondhap zijn ze al weg.

Langs de forellen put lopend neem ik een Morio worm of rups mee waar ze mee op die forellen vissen. Eens kijken of die karpers ze ook lusten want die forelletjes willen ze wel. Ze vangen in korte tijd dat wij eventjes staan te kijken verschillende vissen van rond de dertig centimeter. Ze hangen ze gewoon onder een dobbertje en halen die langzaam binnen.

De moriokever (Zophobas morio) is een kever uit de familie van de zwartlijven (Tenebrionidae), evenals de meeltor, waar hij uiterlijk ook wel enige gelijkenis mee vertoont, behalve dat de moriokever aanzienlijk groter is, ca. 2,5 – 3 cm.

De kever is vooral bekend omdat de larven ervan op grote schaal worden gekweekt als voer voor terrariumdieren. De zogenaamde moriowormen lijken sterk op zeer grote meelwormen en worden daarom ook weleens “superwormen” genoemd. Moriowormen zijn geschikt voor menselijke consumptie.

Moriokever

De larven zijn uiteindelijk ca. 6 cm lang, net voor het verpoppen. Ze kunnen met hun zes korte pootjes verrassend snel kruipen en hebben een erg glad lijf. Ze leven in de natuur (in tropisch Zuid-Amerika) in rottend hout, maar zijn zeer weinig kieskeurig wat betreft hun dieet. Ze eten in kweek vrijwel alles, bijvoorbeeld hondenbrokken of havermoutvlokken. Koel (dat wil zeggen bij kamertemperatuur) bewaard kunnen ze zeer lang (ca. een jaar) worden gehouden zonder zich te verpoppen.

Voor groei en kweek moeten ze bij temperaturen tussen 25 en 30 graden worden gehouden, bv. in een substraat van (loof) houtsnippers, aangevuld met wat voedselbrokjes. De vochtigheid moet voldoende hoog zijn, anders gaan ze elkaar opeten voor het vocht. Een stukje appel kan hierin voorzien.

Als de larve klaar is om te verpoppen, eet hij zich een tunnel in een stronk vermolmd hout, (of in het terrarium zelfs ook in een stuk piepschuim!) en verpopt, om een week of 2-3 later uit te komen. De ontwikkelingsnelheid is sterk afhankelijk van de temperatuur. De pop is van het exarate type en kan net als de larven bij beetpakken flink wriemelen om los te komen. De kever is bij uitkomen lichtgeel, net als de meeltor, en kleurt via kastanjebruin in ca. 1 week om naar zwart, wat langzamer dan de meeltor. Op een voedingsbodem met havervlokken geplaatst, met een stukje appel of wortel voor het vocht en bij 25-30 graden zullen de kevers snel eieren gaan leggen.

Het lijkt me een prima aas voor in het Kanaal door Voorne op de brasem. Maar eens uit proberen lijkt me een goed plan. Maar de karpers, die moeten ze niet.

*Eerst een maai machine en dan heel de middag straaljagers, chinooks en helikopters wat een herrie.*

Hebben we vanmorgen een grasmaaier die z’n best doet. Komt er na de lunch een oefening van het leger. Met chinooks en helikopters. Straaljagers die over scheren. Je zal hier maar wonen. Wat een Tie##fes herrie zeg nee dat is het enigste smetje op deze dag. Voor de rest is het een heerlijke vis dag. De gehele dag in het zonnetje gezeten als afsluiting van een drukke week fotograferen.

Voor de vaste hengel zijn sommige toch wat aan de grote kant. Die nemen een rondje door de vijver een rondje op je voerplek op hengel lengte en gaan dan gewoon echt op hun dooie gemakje rechtdoor er vandoor en zijn niet te stoppen. Piet heeft de grootte vandaag op de feederhengel van 78 cm. Men gaat eind van het jaar de grotere er uit halen en in een andere vijver uit zetten bij de steuren. op deze vijver wordt overwegend met de vaste stok wedstrijden gehouden. Dan moeten ze wel te vangen zijn aan het elastiek. Een goede ontwikkeling dus. Volgend jaar zullen we daar dan wel vissen met de method feeder, match en waggler hengel.

En de aanhouder wint als dan Joop ook van de nul af is. Na er drie verspeelt te hebben dan eindelijk een mooie gladjanus in zijn netje.

*En gelijk een “beste” zoals hij alleen dat zo mooi kan zeggen.*

Het zijn mooie exemplaren en deze maat zal mogen blijven in deze vijver. Grotere gaan vertrekken naar de overkant voor het restaurant.

Even later krijgt Mike weer een rondleiding door de halve vijver. Nu gaat de vis dwars over de voerplek van Arno heen en zo haakt hij onze vogelaar ook. En met z’n tweeën lukt het wel om de vis te landen. Koddig gezicht natuurlijk vanaf deze kant twee mannen één dikke vis zien te vangen en dan het commentaar aan te horen van beide. Geweldig.

Het kan raar lopen zo vang je er drie achter elkaar, staan er zelfs drie hengels rond om dan weer een lange tijd niets te kunnen registreren. We hebben het best in het zonnetje maar ik denk als je het kan opbrengen en regelmatig voert dus hele kleine beetjes om de vijf minuten dat je er meer vangt. Wij zitten hier echt in de vrije tijds modus. Heerlijk in het zonnetje op de stoel van Leo gekregen de rest te zien aanklooien. Nee ze kunnen me hier elke wek neer zetten. Daar zeg je wat deze dag is een weekje verzet in verband met de TA bij de BP. Tja werk gaat voor maar vorige wek was Bfr7 met alleen maar regen dus we treffen het wel dat alles verschoven kon worden.

*En de eerste schubkarper, weer een plaatje.*

En dan om dan uit het niets een run te moeten incasseren of zo af en toe gebeurt het ook dat ze je wakker maken en eerst wat lijn zwemmers die op je voer rond scharrelen om dan aarzelend voorzichtig je aas nemen om dan als nog als ze de prik herkennen er vandoor gaan. Alles ontzien de eerst run naar de overkant. Dat is het mooiste om die te pareren. Als dan de hele vijver je wordt aangeboden om te verkennen weet je dat je geen dreumes aan de haak heb.

*En weer een mooie lederkarper is de klos.*

De grootste van ons beide is voor Joop met een lelijk uitgescheurde bek. Een oude rot dus hier in deze mooie plas. Is de enigste vis die we zo zien vandaag dus ik denk dat het bestand er prima uit ziet voor zo’n visputje waar elke dag wordt gevist. Het is een zwaar beviste vijver maar met een gezonde populatie aan dikke karpers,

Maar ik zit nog niet na het maken van een plaatje of dezelfde hengel van Joop staat weer rond. Die heeft een goed eind sprint in gezet deze dag door flink te gaan voeren op zijn twee stekken. Misschien is dat wel de techniek hier met zoveel vissen in deze plas water.

*Ik mag er ook nog eentje vangen net voor tijd.*

En net voor tijd mag ik de gelijkmakende in aantallen scheppen. Kunnen we elkaar recht in de ogen kijken en hoef ik de sterke verhalen niet alleen aan te horen op de terugweg maar kan ook een duit in het zakje doen. Nee hoor, ik vis all zo lang met mijn vriendje, een half mensenleven en hoop dat dat nog lang mag duren met Joop ik ben net zo blij als hij er eentje vang als ikzelf en dat is wederzijds. Dat is trouwens met m’n meeste vismaatjes zo. Dat maakt vissen onder je maatjes een heerlijke bezigheid om wat tijd door te komen.

Arno Borsboom, Piet Kalshoven, Harry Timmerman, Anton van der Schans, Mike Piepenbroek, Joop Flohil en natuurlijk de BassBuster. Wat een prima dag weer.

We hebben helemaal nog geen zin om te stoppen met dit weer en bij uitzondering mogen we op deze vijver nog een uurtje langer door vissen. Van mij mocht dat nog langer zijn. Wat en heerlijke dag met dit weer. Arno en Mike jullie worden weer bedankt voor deze prima georganiseerde dag. Het was weer formidabel. Maar als de saté, boontjes voor de liefhebbers, appelmoes, gebakken aardappeltjes en frietjes verschijnen is het al snel goed gemaakt. Trouwens vroeg op, heel de dag in het zonnetje zitten, nog een stukkie toeren het was een heerlijke dag eentje om in te lijsten maar je bent blij dat je na schoonmaken en opbergen van je spulletjes kan gaan banken….