Zaterdag 24 mei 2019 hebben we samen de Busterboy’s ’19 de studio opgeruimd en stellingen en kasten heringedeeld. Na het eten van die heerlijke Victoria aardappels van Arie daar frietjes van gemaakt met bitterballen dit keer oppert Joey om naar de punt te gaan. Ons nieuwe jaar begint niet op 1 januari maar de eerste dag van het roof vis seizoen.
Dan moeten we opschieten want natuurlijk wil hij met de boot. Het is half negen dus hebben we een nog wel even. Vanaf de kant heb ik geen puf meer heel de dag gelopen en gestaan. Schroeven en boren in de onmogelijkste standjes. We zijn samen net buurman en buurman. De gekste dingen gaan mis. Ook zal het wel vol staan op de kant de eerste dag van het seizoen en als we aankomen is dat ook zo. Er is al een rubberbootje op de stek dus beginnen we bij de vuurtoren.
Daar bij de vuurtoren sla ik drie gaten in de lucht. Normaal zeker vis op die beuken maar mis ze volledig. Ik vis zonder dreg dus zet er na drie missers toch eentje op. De derde is een natte scheet. Als of je vast loopt in het wier, de shad wordt tegengehouden, lijkt stroming maar dan zwaarder. Sla dan maar want dat zijn de mooiste. Maar zo vroeg in het seizoen vergeel ik nogmaals te slaan om de haak te zetten. Kan goed dat de vis zo agressief is dat hij of zij de shad dwars vast houden tot aan het oppervlak. Zo ook nu na toch verschillende runs en slaan met de kop zo hard dat je bang bent hem kwijt te raken in de strijd. De hengel krom tot in het handvat hoepeltje rond af en toe slaat de top heen en weer door het heen en weer slaan van de vis die nu recht getrokken wordt naar de boot. De vluchtpogingen van de boot af zijn verleden tijd. Maar toch een metertje onder het oppervlak, Joey staat al klaar met het landingsnet vindt vadertje glasoog het welletjes en ineens is de spanning op de lijn weg. Uit het niets. Das balen geen fotootje van de eerste van dit seizoen.
We gaan de haven in omdat Joey liever met zijn eigen hengel en kunstaas vist. Logisch natuurlijk en als we weer richting Haringvliet vertrekken gaan we richting werkhaven want de Poolse medevissers in de rubberboot houden het voor gezien. Dus op naar het Freek Oosterhuisplein ver buiten het bereik van onze buitenlandse vrienden aan de oever vlak bij de dukdalven proberen we het nog even. En dan maakt de jeugd het helemaal goed vanavond. Een mooie aanbeet en dito drill. De vis gaat op zeven meter water vijf keer door de slip en de hengels staat hoepeltje rond. We zijn er reuze blij mee om deze te scheppen en er een plaatje voor het het leven van te schieten. Alsnog gaan in we in het donker traileren vandaag en blij dat we toch nog even zijn gegaan in het late uurtje. Gelukkig kan dat en daar ben ik reuze blij mee binnen een half uurtje liggen we op de stek vanuit huis. Wat wonen we hier toch fijn in het delta gebied van Nederland. Morgen dan maar wat later op het water.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/08/DSCN8349.bew2Wp.jpg562906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2019-05-24 16:08:002023-08-27 16:36:11Eerste dag 2019
Zondag 19 mei 2019 na het debacle van vorige week op de brasem gaan we nu met wormen vissen op de rovers. Nog nooit gedaan dus ben benieuwd hoe dat er aan toegaat. We moeten nog twee wkn wachten door het gesloten seizoen en we staan te trappelen das zeker.
Nog nooit gedaan met wormen vissen aan de dropshot hengel op zoek naar dikke rovers. Wel met kunstaas wormen, maden, spinnetjes etc. pielen langs kade muren en onder flonders in de havens. Maar op het grote water nog niet gedaan. We hebben er zin an samen met Joey. Paar doosjes pieren gehaald van flink formaat.
Ik weet zeker dat de verpakking duurder is dan de inhoud maar ik begrijp van Mario als je die wormen in grote verpakking zou kopen er er gaat er eentje dood je ze allemaal na een paar uur weg kan gooien. Ze zijn ook heel slijmerig en een dikke laag slijm zit aan je vingers bij het monteren aan de haak. Ze zitten per twaalf in een doosje.
Wanneer we aankomen bij de helling worden we wee begroet door dikke brasems die nog steeds in de paaistand staan. Daar moeten miljoenen eitjes liggen en als dat uitkomt moet dat een fantastisch gezicht zijn van kroelende donderkopjes. Nu maar hopen dat er flink wat luis, krill, alg en plankton uit dat wier komt.
Dat het op school zo moeilijk is om wat op te steken, daar merk ik niets van. Eén keer voordoen is genoeg en de volgende keer kan ik het over laten aan de wedstrijd visser in spé. Nee dat gaat formidabel.
De eerst is me toch een beuk… maarnietheus. Het is er eentje van vorig jaar. Maar de tweede is een serieuze kandidaat. Na een goede dril want we zitten op vijf meter water in de haven dus de vis gaat er een paar keer goed vandoor dwars dor de slip heen heb ik er een goede dikke negentiger snoekbaars aan. Of schat ik er dertig centimeter teveel aan door de spiegeling van het water. De grootste vissen worden verspeelt hahaha nee ik plaag m’n maatje maar want. Zo ijverig als Joey is zegt dat die em wel wil landen en natuurlijk gaat dat fout de eerste keer. Vissen van dat formaat kan je achter de kop pakken maar hij wil de kiewgreep doen. Bij een snoek is dat oké want die doet z’n bek open bij de landing maar een snoekbaars doet dat niet en dan is dat lastig. Dat moet hij natuurlijk wel een paar keer horen vandaag maar hij kan er goed tegen en is niet op zijn mondje gevallen en krijg genoeg feedback.
De meeste vissen zijn rond de vijftig centimeter zo af en toe een jaarling maar ook een uitschieter in de zestig centimeter.
Wat helemaal leuk is dat Joey zijn PR vangt vandaag een snoekbaars van 58 cm en dat is een mooi begin van het seizoen. Dan heb je wat om naar uit te kijken.
Nee we zijn lekker bezig en ze zitten tegen een talud waarschijnlijk gevormd door het draaien van de grote boot van rijkswaterstaat die hier de boot omdraait om aan te leggen. Daar ankeren we en dan vlak achter de Bassbuster maken we gebruik van een kleine meter verschil dus lekker uit de wind je aas naar de overkant van het geultje gooien en tegen de rand om hoog tikken.
Je mak niet vissen met kunstaas groter dan twee en halve centimeter deze twee maanden maar een worm van twintig centimeter mag wel. Oké en daar maken we dan gebruik van vandaag. Wij knippen ze in drieën want dat werkt prima vandaag. We dachten te weinig te hebben toen we begonnen maar het valt mee. Meestal zit de worm nog na vangst van een vis aan de haak. Door dat knippen kunnen we makkelijk met z’n tweeën de de dag door komen met een doosje die is dan ook helemaal leeg. De tweede is nog voor driekwart vol. Is toch ±45x de haak beaast.
De meeste zijn allemaal rond die vijftig centimeter. We hebben gewoon een geweldige dag hier in de haven. Lekker uit de wind en je bent bezig.
Dan toch nog een mooie van 67cm kunnen landen helemaal nog donker gekleurd.
Wat een mooi exemplaar en de dril is fantastisch op dit lage water in de haven. Twee drie keer gaat hij er vandoor en heerlijk, heerlijk is dat. Dat weet je alleen maar wanneer je dat heb meegemaakt. En em dan weer los laten. Weet niet wat lekkerder aanvoelt de tik van de aanbeet, fantastisch de dril heerlijk en dan het los laten…
Ik blijf ook tussendoor van die dreumesen vangen.
Tja en als m’n maatje dan ook nog vissen gaat kussen wordt het tijd om wat te gaan eten.
Als we over het water scheren met een gangetje van 50km per uur kom er een zwaan meevliegen en als ik het gas wat losser laat vliegt hij langzamer en wanneer we dan gas geven vliegt hij mee. Tot aan het natuurgebied dan vliegt hij een paar meter boven de boot, kijkt naar beneden en zwaait af naar rechts naar het natuurgebied. Fantastisch toch is dat vissen. Alles er om heen, de voorbereiding, alles klaar maken, materiaal klaar maken, de natuur om je heen en als je mazzel heb nog een visje vangen ook.
We vissen eerst nog eventjes bij de sluis van haven maar op twee aanbeten valt er niets te registeren en na een dikke half uur gaan we naar de ‘Stelle’ één van de betere visstekken aan het Haringvliet. Wanneer het is dit gedeelte van het seizoen nog niet zo druk is kunnen we de boot aan de steiger laten liggen. Anders duwen we hen naar de andere kant van de steiger of gaan naar het frietkot van Middelharnis. Die is wel wat vriendelijker voor je poeplappert.
Een kapsalon van vis voor m’n maatje en een kabeljauw met een broodje saté voor de bassbuster gaat er wel in na zo’n drukke ochtend. We knappen weer helemaal op. Hou er wel een tennisbal van over op m’n scheenbeen als ik misstap wanneer van board stap maar het valt allemaal reuze mee op de pijn na.
We zijn het er over eens dat we niet meer terug gaan in de haven van Stellendam maar terug gaan naar de werkhaven van Hellevoetsluis. De eerste worp liggen we door de wind over elkaar heen en ik krijg gelijk een aanbeet. Joey tikt zijn hengel omhoog waardoor hij m’n lijn raakt en het lijkt of ik een aanbeet krijg maar die geintjes heb ik zelf al zo vaak meegemaakt. Ik weet zeker dat ik een aanbeet voelde en laat de worm neervallen, het loodje wel te verstaan en na de tweede tik voel ik weer tegenstand. FF wachten en aanslaan. De mooiste vis van vandaag komt boven kijken en die schep Joey ook ff met begeleiding een baars van 51cm en een dikkerd. We zijn er reuze blij mee.
Ook Joey pakt nog een mooie baars wat is het een heerlijke dag zo.
Wanneer Joey een wel hele rare aanbeet te verwerken krijg. Ik kijk naar de top en zeg volgens mij is het een vuilnis zak en daar moet hij wel om lachen. Misschien is het een hele dikke en komt mee en door de stroming uit het Voornse Kanaal lijkt dat maar dan zien we een vieze oude lap. Hilariteit aan board. Dan komt Liquenda II thuis en draait in de haven om op zijn ligplaats te komen boven op onze stek. Daarom is het daar een goede stek in het net wat dieper gedeelte gemaakt door het draaien van de grote boten. Maar voor ons is het gedaan. We gaan nog even net buiten de haven vissen op het Freek Oosterhuis plein maar dan op vier meter net naast de palen maar net als vanmorgen geen enkele aanbeet. Het was weer genieten vandaag van het weer, het vissen en de natuur. We nokken af en gaan naar de Lasagne van Oma Arkenbout. Heerlijk.
Donderdag 12 mei 2019 Joey heeft nog een baaltje maïs liggen en wil die aan de kippen geven. Ik zeg waarom gaan we er niet me vissen op het Haringvliet. Is goed want al het om vissen gaat is die altijd te porren. zo gezegd zo gedaan ik week ze en zal ze koken zodat we zondag heerlijk tegen een talud kunnen ankeren en lui op de brasems kunnen gaan vissen.
Dus ik krijg een emmer maïs en laat die weken in water om na een paar dagen later op het vuur te zetten. Heb voorheen in het vorige millennium wel tarwe gekookt gekregen van Peter Baan en weet dat dat heel veel vocht op neemt ook al week je ze een paar dagen. De pan is dan ook net groot genoeg. Wat vanille stokjes er bij gedaan nog uit Indonesië meegenomen voor extra aroma moet het em gaan worden
Wanneer we bij de helling arriveren is het toch jammer dat ik m’n dikke jas niet heb meegenomen. De zon duikt weg en donkere wolken arriveren aan het Haringvliet. En terwijl ik de boot klaar maak zie ik de brasems in het riet naast de heling.
Die zijn al volop met de paai bezig en het riet beweegt overal waar je maar kan kijken. de vissen zitten ook vol met paai beschadigingen en zwemmen allemaal achter elkaar aan. Heel de haven is vol gelopen met grote brasems. Dat wordt wat zo dadelijk misschien zijn ze helemaal niet langs het talud op die grote plas. Maar hopen op winde en dikke voorns dat die er wel zijn.
Net buiten de haven op het plateau voor de gaten naar het natuurgebied zien we op de fishfinder dat het dicht ligt met brasems maar allemaal half water. Dat gaat em niet worden hier op de bodem. Hopen dat we ze naar beneden kunnen lokken met die kilo’s maïs.
Maar alles zwemt voorbij naar de paaigebieden. Aan voedsel tot zich nemen daar hebben ze geen trek an.
Het is inmiddels heerlijk weer geworden en zitten heerlijk in het zonnetje naar de match pennen te kijken die als boeien onbeweeglijk in het water staan. Geen enkele reactie aan de andere kant.
Wel zien we grote rovers door de school witvis knallen die foerageren dus nog wel. Jammer maar het is gesloten tijd ervoor. We hebben ook expres geen hengels en kunstaas ervoor meegenomen. Thuis gelaten want als je dat ziet is de drang wel heel groot om ff te gaan vertikalen.
De brasem (Abramis brama) is een vis die behoort tot de familie van de Cyprinidae. Het is een van de talrijkste vissen van Nederland en door zijn gewicht vaak de belangrijkste vis qua biomassa.
De maximale lengte is 90 cm. Een Duitse recordvis uit 2000 was 85 cm lang en woog zeven kg. Normale lengten zitten in het bereik van 40 tot 60 cm en brasems boven de 70 cm komen alleen in specifieke omstandigheden met een lage stand aan brasem voor.
De volwassen brasem heeft een typische ruitvorm, is afgeplat en heeft een lange aarsvin en een korte puntige rugvin. Zo kunnen ze ’s zomers wel herkend worden als het zuurstofgebrek ze naar de oppervlakte dwingt. De vinnen zijn grijzig of zwart en nooit gekleurd. In de paaitijd kunnen mannetjes herkend worden aan de paaiuitslag, keiharde wratjes op de kop en kieuwdeksel. De kleur is variabel en hangt sterk samen met de helderheid en begroeiing van het water. Bij helder begroeid water krijgt de brasem een bronzen kleur, in rivieren en troebele plasjes is hij meer zilverachtig met een wat gelige gloed.
Zeer jonge brasems worden meestal niet als zodanig herkend omdat de visjes dan nog heel slank zijn. Ze zijn zilverachtig, sterk afgeplat en hebben een lange aarsvin. Ze kunnen worden onderscheiden van voorns door het afgeplatte lichaam en de lange aarsvin. Van kolblei alleen door de schubben te tellen (met behulp van foto of loep).
In elk water dat groot genoeg is komt in Nederland brasem voor. Ze komen veel voor in kleine en grote rivieren, maar ook in sierwater, polderwater, zandafgravingen en kanalen.
De brasem is een scholenvis, zelfs de heel grote exemplaren komen nog in kleine groepjes voor. Op gunstige plaatsen graven de brasems gezamenlijk in de modder of het zand, waar ze eetbare bodemdiertjes uitfilteren. Modder en plantendelen worden weer uitgespuugd. Soms schakelen brasems over op watervlooien of andere diertjes in de middelste waterlagen. Ze prefereren de diepere gedeeltes van het water. ’s Avonds en ’s nachts azen ze wel vaak op ondiep water. Soms zijn ze overdag in de 10 tot 15 cm grote ‘brasemputten’ te zien langs ondiepe oevers.
We zien overal hetzelfde langs het talud. Heel veel vissen te zien maar tijd om te azen is er niet.
Tot overmaat van ramp we krijgen de BBQ ook niet aan. We hebben geen aanmaakblokjes. Normaal gebruiken we de skottel maar zo’n kompleet pakketje zou je toch denken dat het aansteken is en een half uurtje later kunnen de worsten en hamburgers erop.
Het pijl zakt een beetje aan board. Eindelijk heb ik m’n maatje gevonden we krijgen trek en dan moet er gegeten worden en het liefst zo snel mogelijk. Dus op naar de haven van Hellevoetsluis. Eerst kijken of er thuis bij Joey aanmaakblokjes zijn maar sinds de open haard is verhuisd naar de stort hebben ze dat niet meer in huis. Het frietkot is nog dicht zien we in de Kerkstraat dus hoppa. Gassen terug naar Stellendam.
Waar Joey me trakteert op een Fish & Chips. Je loopt er wel op leeg op deze mini hap maar het zijn dan ook speciale frietjes horen we vanachter de toog. Ze weten niet dat we frietkenners zijn en de Victoria aardappel is hoog favoriete in huize WarungFreek.
Voor een Moederdag kado wordt gezorgd door broerlief Thiemo. Dat wordt vanavond donutsen eten in huize Wolters. Makkelijk hoor tegenwoordig met je mobieltje. Ook wordt duidelijk wat downriggers zijn en opgezocht. Op youtube de filmpjes bekeken want onze matchdobbers staan als boeien kaarsrecht te wachten op de eerste onwillige onderdompeling.
Het is heerlijk hoor maar vandaag zijn we vroeg thuis.
Ook een uurtje voor de terrasflats en dito voor de helius haven zien we hetzelfde beeld. Heel veel vissen voorbij zien komen maar niets, nada, noppes, nihil, rien du tous geen enkele aanbeet geregistreerd.
Met alle geweld wil m’n vismaatje langs de carwash om de boot schoon te spuiten want dat vindt hij nodig. Kijk, dat is andere koek en nog nooit geopperd door een passant. Dus staan we om drie uur de boot te wassen.
We worden weer opgewacht in de haven door duizenden dikke brasems over elkaar heen rollend aan het oppervlak richting rondom en tussen het riet. Ze komen uit het diepe gedeelte van zes meter achter elkaar aan honderden tegelijkertijd en duiken door de rietstengels heen met veel kabaal. Ik zal er ff eentje gaan scheppen voor een foto hoor ik naast me zeggen. Ik wil dat wel zien en pak mijn fototoestel. Dat gaat nooit lukken. Joey stapt het water in maar vergeet dat we getijde water hebben en loop zo naar het riet toe. Tja dat kon vanmorgen wel maar nu staat het een half metertje hoger en zonder te kijken staat hij tot over zijn knieën in het water. En koud dat dat was. Gelukkig kon hij er net zo hard om lachen als ik. En we hebben nog meer lol want de vissen zwemmen tussen zijn benen door maar er eentje vangen met je schepnet is een ander verhaal….
We moeten ook nog een familie pak worsten en hamburgers weg werken. Henny geeft het op na een hamburger en drie verse worsten. De rest is voor jullie en de derde keer wordt de BBQ gevuld door onze kleine pyromaan. Daar heb ik dus een heuse medestander gevonden. Joey wil er zelfs nog een portie dikke frieten bij en met een witte Magnum na zitten voldaan we nog na te genieten van het BassBusterAvontuur in het zonnetje.
Zondagmiddag 6 mei 2019 afgesproken met Joey om de polder af te struinen of de karpers al vanaf het de grote plas het Haringviet vertrekken om voor nazaten te gaan zorgen. Dat kan een heel spektakel opleveren na een aanbeet in die sloten van twee meter breed vol met riet en waterplanten. We hebben er zin an
Maar als we op de eerste stek landen is het er koud met die wind. Daar helpt geen paraplu mee op die open vlakte. En dan het water dat staat veel lager als vorig jaar. We voeren niet eens, daar zijn we het saampjes als snel over eens en gaan naar een ander gedeelte van de polder aan de noordelijke kant van Hellevoetsluis richting Nieuwenhoorn. Maar ook daar staat het water laag en in de kreek daar waar het wat breder is een metertje of zeven bij een duiker daar kunnen we net niet de auto zo neer zetten dat we een beetje beschut zijn tegen die koude oostelijke wind. We nokken af.
Maar we hebben nog een paar ijzers in het vuur. We gaan naar Frans en Dickie Riedijk van Camping ‘t Weergors één van m’n WPC sponsors. Die hebben een heerlijk karperputje en dar is vast wel een plekkie uit de wind te vinden.
Frans en Dickie zijn allebei aanwezig en natuurlijk is het geen probleem als we daar de vissen gaan voeren. Er is helemaal niemand en we kunnen uitkiezen waar we gaan zitten.
Joey heeft zijn hengels al netjes voor elkaar en als ik de auto weg zet heeft hij al overal wat gevoerd. Das een prima vismaatje. Ik zit een beetje te klooien en natuurlijk gaat de gein over en weer als ik nog niets heb gezien en Joey als drie keer heeft mis geslagen. Later zien we dat dat wel hele kleine vis is die er steeds met de maïs vandoor gaat. Zal ik je haakje even aan je lijntje zetten als ik overga van feeder naar de dobbervissen. Das goed zeg ik want eerlijk gezegd met m’n koude vingers heb ik al twee keer een poging gewaagt en elke keer zat hij niet lekker op de lijn. En terwijl we samen wat dollen en Joey bezig is gaat zijn dobber aan de wandel richting Lelieveld. Pak m’n hengel roept hij en natuurlijk met de snelheid van superman ben ik bij z’n hengel. Zie dat de lijn blijft lopen en bijna z’n hengel meeneemt en grijp em bij z’n lurven. Euuhe handvat. Staat de stok gelijk hoepeltje rond. De vis en nog een mooie ook springt boven de leliebladen uit en knap. Niets meer. Dag vis en een hoop hilariteit achter me natuurlijk. Das lekker. Tja zal lijnbreuk zijn hoor ik gelijk maar als ik de lijn ziet heb ik daar m’n twijfels over. Is het wel zo verstandig om m’n hakie door m’n vismaatje aan de lijn te zetten.
We zitten heerlijk als even later twee gepensioneerde vissers aankomen. Die zitten hier wel vaker zo te zien. Er wordt netjes gevraagd waar wij onze lijnen hebben staan maar gaat toch weg recht tegenover ons. even later zitten ze rechts van ons ook uit die ijzige wind. Toch pakken die nog een mooie vis zo eentje die ik verspeelde met springen boven de lelies. De schub is in de zeventig en geeft mooi partij.
Wij zitten in de kleine vis terwijl je zou denken dat hier de mooi vissen zouden zitten. Het is het warmste gedeelte van de plas onder de bomen en het leliebladveld.
We zitten er heerlijk en er is veel activiteit. Zodra je heb gevoerd bewegen de lelie bladen dus ze azen in ieder geval. Ik denk dat het merendeel witvis is. Met die Oosten wind horen we van de cracks naast ons dat het helemaal niets is in deze vijver. Nu dat kunnen we in iedergeval beamen maar ik hen een heerlijke middag gehad uit de wind met m’n maatje.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/08/DSCN8269BewWp2.jpg654906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2019-05-06 14:07:002023-08-27 14:21:14De eerste poldercarp 2019
Maandag 8 april 2019 is het weer eens heerlijk weer dus wat voer van vorig jaar uit de vriezer gehaald. Wat pellets, een hengel en twee steunen uit de kast. Meer heb je eigenlijk niet nodig maar toch ligt de wagen weer vol. Sta ik aan de waterkant ben ik m’n stoel vergeten. Dan maar op de grond zitten. Gelukkig is het droog.
Als ik dik na éénen aankomt zitten er al drie koppeltjes te vissen en ga ik tussen de eerste twee zitten. De tussenruimte is ruimschoots dus no problem. Ik laad de auto uit en zie dat ik m’n stoeltje ben vergeten in de auto te zetten. Zal ik terug gaan… maar er stoppen al meerdere auto’s en ben bang dat er dan geen plaats meer is als ik terug kom. Dan maar op de grond zitten. Gelukkig is het gras kurkdroog.
Wil met twee hengels gaan vissen met verschillende systemen uit proberen. Eentje met een korf op de lijn met een enkele stopper zo direct mogelijk en natuurlijk de andere met het zelfhaak systeem de method methode. Als ik alles heb opgetuigd en gaat zitten vertrekt m’n buurman rechts. Ik ga verkassen. Hoef ik niet extra korven voer te brengen wat gaat op zijn voerstek verder en dat komt goed uit. Heb maar een half litertje voer bij me voor een paar uurtjes in de zon zitten nog niet wetende dat ik graag meer bij me had gehad dus komt dat ff goed uit.
Ik werp in, een meter of tien uit elkaar. En ga er eens lekker bij zitten in het zonnetje maar net als ik neerval kan ik m’n hengel redden van een duik en grijp en nog net van de steun. Tjeetje dat is snel en in m’n ooghoek gaat de andere top ook rond en sta ik met twee kromme beukende stokken in m’n hand. Tot overmaat glij ik uit en maak een duikeling naar beneden van het talud. Dat gaat dus lekker. de rechter hengel voel ik niets meer en laat die wat het is en de linker verlies ik halverwege de vis. Het is al een wonder dat hij er nog aan zat met die weerloose haakjes. Ik ben slecht neer gekomen en daar heb ik van de week nog wel ff last van. M’n tweede hengel gaat weer in het foudraal. Dat geloof ik wel. Heb toch weinig voer bij me en als het zo door gaat ben ik binnen een uurtje klaar. Net liepen Leo en Monica boven op de wallen langs na de eerste inworp en gelukkig lopen ze terug net na m’n duikeling wan koddig was het wel voor een toeschouwer. Met twee kromme stokken staan en een salto achterover maken, had zeker een cijfer 8 gekregen.
Ik ga met één hengel verder en die staat binnen een paar minuten hoepeltje rond en zo gaat het voor mij een hele leuke middag worden. Als Leo en Monica terug komen uit de Vesting naar de parkeerplaats komen ze natuurlijk ff langs en het kan gewoon niet beter. ze zijn echt helemaal los. De wind komt eerst van links uit het Zuiden en na twee uurtjes vissen heb ik em recht van voren. Helemaal gedraaid dus maar dat maakt qua aanbeten geen fluit uit. Binnen een paar minuten sta je weer te drillen. Soms heb je geen tijd om de lijn strak te draaien. Kortom een heerlijke middag.
Is die kant nu nog niet gerepareerd…nog steeds diie kant nu nog niet gerepareerd…nog steeds die.blubber zooi. Paar kleine stelcon plaatjes en kanten blijven heel
–
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/08/SchermafbeeldingWp-4.jpg573471Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2019-04-08 13:32:002023-08-27 13:37:05Land van Paling 2019
Het is zo goed als windstil met een heerlijk zonnetje op donderdag 15 februari 2019. Als we nog een mooie dag willen maken waar we nog lang over na praten moeten we nu gaan zegt Joop. Dus wij er in om twee uur en het is heerlijk vertoeven met de weinige wind in de rug West-ZuidWest dobberen we op de elektromotor voor Hellevoetsluis tot Oudenhoorn
We gaan trollend de haven uit maar daar heb ik weinig hoop op. Het water is kristalhelder. De vis zal wat dieper liggen denk ik en als we de haven uitkomen stroomt het best wel hard. En ja hoor we zien alle rode lampen branden bij de Haringvlietsluizen dus er wordt gespuid.
We zien op de Hummingbird vis genoeg en ze jagen ook nog door de felle blauwrode strepen die we in de scholen aasvis zien duiken maar we kunnen ze niet trickeren ons shadje te pakken. Welke kleur we er ook aan doen. Wel pakken we zo nu en dan een dreumes die zich vergist en ik moet een enkele vis lossen die beter aan voelt. Even blijven staan en dan langzaam mee komen maar na een paar meter weer lijn nemen en de shad uitspuwen.
Vanaf de haven tot aan de vuurtoren krijgen ik wel aanbeten en ik vang een enkele dreumes. Het is niet wild terwijl we op de Hummingbird toch genoeg te zien krijgen. We gaan richting werkhaven en eigenlijk het zelfde beeld. Ik pak wel een enkele dreumes terwijl vanaf de kant een paar mooie exemplaren haken. We zitten heerlijk in het zonnetje maar als je ze niet kan haken terwijl ze vanaf de kant wel pakken dan vertrek je naar betere jachtgronden. Je kan moeilijk de boot op hun gaatje laten vallen dat doe je niet als je het hele Haringvliet tot je beschikking heb maar zo af en toe liggen ze op de vierkante meter en dit bewijst het maar weer eens. We gaan richting Oudenhoorn maar daar is de stroming er uit. Ook daar weer een paar dreumesen en de mooiere aanbeten worden gelost. Geeft niet ik vis de laatste tijd zonder dreg en dat betaald zich nu uit…. Je krijgt meer aanbeten maar ook meer missers. Jammer dan maar die aanbeet is fantastisch om aan te voelen. Tuurlijk graag op de foto maar dan zal je er een paar missen.
Als we op de terugweg de werkhaven nog even aandoen zit Leo er ook op zijn geliefde plek en vangt een paar mooie snoekbaarzen. Wij hebben weer een heerlijke dag op het water gehad in het eerste voorjaar zonnetje maar ik had graag met één van die vissen op de foto gegaan. En Joop, die geeft er niet om en met een druppel aan zijn neus durft die nog te zeggen het was een heerlijke dag. Alleen de vis was een beetje klein. Dit was nu een mooie dag om op de schar te gaan… Wordt vervolgt
Het is zo goed als windstil met een heerlijk zonnetje op 4 december 2018. Moet nog wat foto’s bewerken maar dan wattsap ik Leo toch maar ff. Hoor dat hij vanmorgen op de Punt is geweest maar tegen de middag wil hij wel mee het Haringvliet op om het voor Hellevoet te proberen. En hij zit aan de koffie een klein uurtje voor de middaguur en twaalf uur redden we net om te traileren
We zoeken eerst met de fireball het talud af om een snoek te foppen maar dat lukt niet zo erg. Als ik even later een bekende tegenkom en die me verteld dat hij de gehele ochtend nog geen stootje heeft gezien zijn wij ook om. We gaan achter vadertje glasoog aan. Hij gaat het nog even op het ondiepe gedeelte vlakbij de terrasflats bekijken en later horen we dart dat een goede beslissing was. Toch drie snoeken in het mandje.
Het is ook veel te helder dat water en met die zon kijk je 4 meter diep naar de bodem en dan liggen die groene duikboten ook dieper. Misschien vergrijpt er nog eentje als bijvangst aan een shadje als we langs het talud gaan vertikalen en diogonalen op de snoekbaars.
Het weer is dus fantastisch maar de aanbeten blijven uit. Wel heel, heel veel vis op het scherm en we voelen ook de aasvis tegen onze lijn aan zwemmen. Zien blauwe bogen de school in klappen en weer terug zakken naar de bodem maar we kunnen ze niet foppen. Een enkele losse, een paar meter meekomen en weer lossen, wat schijn aanbeten en natte scheten werk, staarten bijters en friemelaars. Ik mis er ook weer wat staarten aan m’n natuurlijk geliefde shadjes maar hoever we de dreg ook naar de achterkant verschuiven ze zijn heel voorzichtig. En dat terwijl er dikke rode en blauwe bogen de school aasvis induiken. Vertel het me maar. We zitten zonder jas in het zonnetje en zitten er helemaal niet mee. Het zal voornamelijk kleine vis zijn aan die toch felle aanbeten te voelen. Dat gaat zodadelijk wel veranderen en we wachten er gewoon op. Wel insmeren en dat in december
Wat een fantastische avond is het dan met overdag nog 12 graden en dat in december windstil op die grote plas water. Als de zon weg valt wordt het gelijk een stuk frisser maar alles bij elkaar wat was het weer een mooie dag om er op uit te gaan.
Je zegt het steeds als je het wiel nog niet hebt gevonden om ze te foppen maar met de Illex Tail Wakasagi die ik heb gekregen heb ik de sleutel gevonden.
Met diagonalen de shad bij het talud omhoog tikken en dan halverwege bij het neerkomen de hengel meetrekken zodat de shad een langere glij vlucht heeft langs het talud. Grandioos en bij elke goede worp op het talud krijg je een aanbeet. Deze verzilveren is wat anders. Wat een link miechels zijn het. En dat maakt vissen zo leuk. Wij hebben een wereld middag en Leo moet zo gaan werken. De dozen in de haven moeten weer binnen gehaald worden en Monica heeft al een paar keer gebeld. Waar blijf je nu, het eten is klaar en je moet nog een paar uurtjes pitten. Tja en daar zit ik dan tussen. Allebei schatten van mensen maar als we daar staan te vissen geconcentreerd op als die rare aanbeten dat is de adrenaline sky high. Denk jij dat ik zo dadelijk nog kan slapen hoor ik dan naast me. Dat kan ik me wel voorstellen maar met je meissie wil ik ook geen woorden. Maar dat verzekert Leo me bij Monica kan je wel een potje breken. Gelukkig dan maar want we hebben het saampjes getroffen met onze ega’s en we vissen nog een half uurtje door in een heerlijke zachte avond met van die geniepige aanbeten en geweldige drills
Krijg vanavond 30 november 2018 wat aasvis van Kees. Direct van zee zo bij mij de vriezer in verpakt per 4 en 5 stuks. Poontjes en wijting en van die wijting verwacht ik wel wat. die flanken glimmen en schitteren dat moet goed werken op het Haringvliet. Graag wat beter weer, minder wind graag dan kunnen we gaan.
Het weer is bar deze week heel veel nattigheid en 3-6Bfr. wind dan zijn de golven best op de grote plas. Denk dat ik meer mazzel heb met de fireball vissen. Wilde eerst een voerplek aanleggen om dikke snoek te vangen maar met dit weer zoals eigenlijk elk jaar lukt dat niet echt. Een paar dagen om de dag stukken makreel strooien en als je dan denk na een week ik ga vissen staan de golven met witte koppen een kleine meter hoog.
Kan nog kiezen ook hoe groot ik ze wil hebben.
Gaaf is dit toch. Die gaan weer terug maar leuk het gezien te
Maar met de fireball zal ik ze moeten opzoeken op half water tot naar de bodem. Snoeken kijken naar boven dus veel vuil zal ik niet haken aan de dreggen. Wil dit al veel eerder gaan doen maar het komt er gewoonweg niet van.
Vindt nog een paar mooie plaatjes. Heb ook de verhalen en dat waren mooi van m’n vismaatje Joop aan moeten horen want die heeft nog met Drachkovitch gevist met dit systeem op het Haringvliet voor de terrasflats. Zal eind tachtiger jaren zijn geweest en ze hebben zich klem gevangen aan de snoekbaarzen.
We gaan het volgende week zien. Vandaag nog de laatste klussen boven in huis met een andere indeling van de slaapkamers gaat toch wat meer tijd in zitten dan ik dacht. Maar volgende week een paar dagen vrij om dit uit te gaan proberen. Heb er zin an..
Wat in het vat zit verzuurt niet. Eindelijk, eindelijk Kees Pijl mee vissen. Eerst was hij visserman en zaterdags doet hij fanatiek feederen wedstrijdvissen en de zondag wilde Yvon ook wel eens gezelschap. Paar jaar aan de wal gewerkt maar sinds een dik jaar weer terug naar zee. Dan heb je weinig vrije tijd. Maar deze week vrij alleen twee kamers renoveren boven. Wat verven, behangen nieuwe vloerbedekking, meubels in elkaar freubelen je raad het al. Hoorde dat hij meer uren maakte dan als aan board en donderdag kwam pas kwam de vloerbedekking dus het vissen verschoven naar zaterdag en we gaan eindelijk vissen saampjes.
Zaterdag 24 november 2018 ga ik vissen met Kees. Yvon en Kees waren mijn eerste Bruidspaar van het jaar in 19… Werden opgehaald thuis met een limousine, rondgereden met een chauffeur nog ff langs alle vrienden, de kotters en de haven bekijken en bij de training het touwtrekken kortom in de watten gelegd en vastgelegd in een tweede bruidsboek. Die ken ik dus al eventjes en trouwens met al mijn bruidsparen heb ik een speciale band. Wie komt er in de slaapkamer van de ouders en zie op moeders na het eerste de bruid. Heel speciaal is dat en heel intiem ook om dat vast te leggen. Koester ik en zo ook dan de foto’s maken daar ter plekke.
We spreken om tien uur af maar Kees is wat later omdat hij zijn handschoenen was vergeten. Nog een bak koffie want het is vakantie maar dan komt toch de visdrang boven en we gaan. In de haven leg ik uit wat verticalen, diagonalen en werpen is met de verschillende hengels. Zodat als we op de stek komen zodadelijk Kees gelijk de goede stok pakt om er te vissen. Het ligt aan het talud in dit jaargetijden en natuurlijk de stroming en diepte waar we mee gaan vissen. Drop-shot, verticalen diagonalen, gewicht, grootte van de shad er zijn zoveel mogelijkheden maar zo kan het wel vandaag. Als we beginnen voor Hellevoetse vuurtoren heeft Kees er al twee tikken op en slaat geweldig een gat in de lucht mis als im mijn hengels nog moet klaar maken. De Hummingbird, de fishfinder werkt voor het eerst volledig behalve dat ik em nog niet op meters krijg en ben daar nog even mee bezig. Maar Kees vist al zo lang die weet wat vast zitten achter een schelpen bank is of een aanbeet. Na verschillende missers te horen voor in de boot krijg ik vangdrang. Dus ga ook mijn hengels klaar maken om mee te vissen. Maar Kees en ik zie het aan zijn top krijgt aanbeten maar ik zit er naar te kijken maar ik krijg ze niet geactiveerd om te azen. Het geluk van een Rookie aan board doet weer zijn intrede.
Jawel hoor op de volgende stek zie ik op de Hummingbird vis op de bodem onder een school witvis. Kees laat zijn shad zaken en voordat e bodem wordt bereikt staat zijn Godfather krom. Een heerlijke dril wordt het op het lichte materiaal en hij is helemaal om. Mijn dag kan niet meer stuk hoor ik voor in de boot en helemaal gelijk heeft hij. Het is een hele dikke snoekbaars die boven komt.
We blijven nog even dobberen op de stek maar bij Kees valt het stil en ik moet nog wachten op de eerste tik. Nog geen aanbeet kunnen registreren als dan toch zich een dreumes meld. Zo de nul is er voor beide af.
Op het scherm zien we blauwe iconen, snoekbaars in de school duiken en weer terug vallen op de bodem. Er is zoveel aas vis dat wordt moeilijk met je plastic shadje en dat bleikt. De ochtend zit vol missers en aanbeten. Twee keer wordt m’n staartje er af gebeten van mijn shadje van 7cm. maar een serieuze aanslag om op te slaan krijg ik niet.
We scheuren nog even naar OudenHoorn want als het stroomt kan het daar wel eens bal zijn. Het is raar maar heel de dag stroomt het richting Spui. Dat zullen we in de toekomst wel meer gaan mee maken met laag water op zee. Maar al we aankomen valt de stroming een beetje weg jammer. Kees krijgt weer een paar aanbeten en ik ook eentje. Laat dat talud een tien minuten met rust en de eerste worp is weer raak, een leuk snoekie die los ligt in het landingsnet dus maar net gehaakt. Ik ben er blij mee.
We willen er rond vier uur uit want in het licht traileren is wel zo fijn. We gaan dus richting Hellevoet maar we willen toch nog even voor de Dam proberen. We hebben klein makrelen en willen die laten zakken daar voor het Strandjje van den Ouden om een dikke snoek te verleiden. Want die staat nog op het Bucket lijstje van Kees. Ik ze we gaan eerst nog even een randje naar dieper water uit proberen en Kees vindt dat prima.
Ik krijg wel weer een aanslag op m’n shadje zonder dreg en als ik de onderlijn verwissel zeg ik tegen Kees het water proeft hier een beetje zout. Kees zijn stokken heb ik gisteren voor de zekerheid met wat dikker FluorCarbon belijnt. Voor op het Haringvliet op Baars, Snoekbaars en Snoek is dat niet nodig maar je wilt dat je gasten vis vangen. En weer hij krijg hij er een paar beuken op ik zie dat duidelijk aan zijn top. Het is de onervarenheid dat hij die mist. Maar dan is het raak achter in de boot en ik hoor zijn jubelende kreten van geluk. Eindelijk weer een kromme stok.
We hebben vorige week al een paar zeehonden gezien voor Hellevoetsluis maar Zeebaarzen die aan het migreren zijn naar warmer water. Misschien een schooltje met foerageren verdwaald op het Haringvliet. Dat kan nog wat worden. Zeebaarzen en snoekbaarzen vangen net als op de Oude Maas en HollandsKanaal. Ik Kijk er naar uit. Deze week ga ik toch wat gerichter er op vissen voordat de watertemperatuur verder zakt. Kees kan zijn geluk niet op en deze vis had ik ook zeker willen vangen. Wat een mazzel…
Dan krijg ik ook nog wat plaatjes van mijn vismaatje Joey en tegen de avond deden ze het ook onder het oog van de vuurtoren. Klasse gedaan goosert.
En die zeebaars moest er aan geloven. Beetje peper en een beetje zout zo in de boter. Dat is alles. Heerlijk dus uit het zoete smaken ze ook.
Wel FF een hengel uit gegooid om een snoekbaars te foppen maar iemand anders trapte er in. een mooi dame. Ook niet verkeerd natuurlijk en na een heerlijke dril op een shadje aan een 10LB 4,5 kg Sulfix lijntje toch kunnen landen. Op de foto ermee is lastig in je eentje.
Eindelijk vanmiddag 3 november 2018 m’n Solix 12 afregelen. Doe ik ff in een middag denk je dan. 2D, 3D en Diepte doet et nog niet. Kan ook de meters en de tijd niet instellen. Zal toch Marco een paar uurtjes langs moeten komen… Wel FF een hengel uit gegooid om een snoekbaars te foppen maar iemand anders trapte er in. Ook niet verkeerd. Bij de helling was het een gezellige chaos zoals je ziet. Tja er zit geen rem op verduidelijkt me een van de meiden en voordat ik kan traileren met de wind in de rug lig ik vast tussen de zeilbootjes. Gezellige boel dus met een lekker muziekje je spullen opruimen. Ik op visite naar Kees en Yvonne op Goedereede en voor de jeugd zal het denk ik laat worden in de Kerkstraat nadat ze zijn opgewarmd want ze rennen nu nog steeds over het plein om warm te worden