Visverhalen – Pagina 4

Buckaroo’s naar de Sprong

27 juli 2022/2 Reacties/in BP. Buckaroo's, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Dinsdag 27 juli 2020 gaan we weer naar Rijckevoort vlak bij Boxmeer naar de visvijver de Sprong. Die doen we elk jaar een keertje aan en dit jaar rijd ik samen met Piet. Dat vissen zover weg vindt ik machtig mooi in die commerciële vijvers maar bijna twee uur zitten in de auto en dan moet je dat terug ook gaat steeds meer tegen staan. Wat is dat ongezellig en duurt dat dan lang.

Maar vandaag wordt ik opgehaald. Helemaal en weelde natuurlijk in Piet zijn nieuwe Mercedes. Wat een gaaf karretje is dat dan. Met alles er op en er aan. Een computer er in die zelfs met je praat. Niet alleen de brandstof maar je moet nog een goedje bijvullen zodat je verantwoord schoon en zuinig rijdt.

Er gaat een hele nieuwe wereld voor me open. Ik die in een 15 jaar oude auto rijdt twee jaar geleden aangeschaft en die hoeft alleen maar de BassBuster naar het Haringvliet te brengen. De vorige was van tweeduizend 22 jaar oud dus en zie dingen in de auto vandaag gebeuren, het lijkt wel Science Fiction film samen met Lack Reacher naar een impossible mission. Maar niets is minder waar. We gaan lekker vissen

Dit keer is het dus makkelijker alle molens er op te krijgen als je relaxt op de bijrijders stoel zit. Ik maak elke keer als ik hier langs komt een plaatje als herkenningspunt van de beginnende visdag

*We hebben het kopnummer* maar de eerste uurtjes is het stil

Als we aankomen worden we door Manuel verwelkomt met koffie. De Rest zit al aan de waterkant te vissen. Eerst een bakkie hoor zegt Piet. Rustig aan het is geen werken. Plan plan dus en we zitten heerlijk op het terras te kijken hoe de rest zich installeert

De app is volop in beweging en we zien dat iedereen al een plekje heeft. Er zijn er zelfs al die zitten te vissen. Zullen we dan maar want ik heb toch wel enige visdrang. Zin in strakke lijnen

Als we al een uurtje zitten te vissen vangen ze naast ons het snot voor de ogen. De ene na de andere wordt daar geland. Hoe doen ze dat dan maar dan zegt Piet dat Peter de Boef en nieuw systeem heeft uitgedokterd. Zoals ik begrijpt van em lijkt het op die plastic balletjes waar we vroeger mee op de zeebaars visten met een witte delta visje er onder aan een fluor Carbon lijn. Dan kon je de zeebaars belagen op verschillende waterdiepten vanaf de kust richting bv zo dicht mogelijk bij de blokkendam te werpen. Door middel van meer of minder water in zo’n balletje te doen dreef of zonk die dan. En je dan een perfect werpgewicht. Dat gooide als een jecco. Veel beter dan een dobber. Dat merkte je zeker als je zij of tegen wind had. Tot nu toe werkt dat balletje van Peter dus mirakels want wij moeten nog de eerste vangen terwijl naast ons al in de dubbele cijfers zitten

Piet kent Peter al en heeft ook zo’n eigengemaakt balletje van em gekregen en doet die er nu ook aan en jawel hoor. De eerste komt ook binnen op onze steiger. Hehe het is toch afzien als er naast je wordt gevangen en dan bedoel ik om de vier vijf minuten hoor je die molens de slip gieren. En dat is incl. de vissen landen. Dan gaat je twijfelen of deze tak van sport, deze hengelsport wel wat voor jouw is

Zo eindelijk dan na een dik uur vissen ook onze eerste vis de we kunnen netten. Ik gaat ook veranderen van techniek. Wel met de Waggler maar gaat die verzwaren met lood zodat die heel langzaam zinkt tussen de aangeschoten korrels pellets die we constant schieten om onze dobbers heen. Maar ik snap ook dat die ene korrel met haakje die niet zakt niet wordt gegrepen door de linkmiegels. Als je daar al een keertje aan ben gehaakt en neem van me aan dat alle vissen minstens 20 keer in een netje zijn beland dat die die stilstaande korrel niet meer pakken. Alleen maar die zakkende exemplaren zijn veilig. En wij maar schieten met de katapult. Zakken vol gaan er in maar op onze steiger blijft het schepnetje angstvallig droog

We verspelen wel nog een paar aanbeten ook na een verschrikkelijke dril. Soms sjezen we de hele vijver door. En zelfs vlak bij de steiger een meter ov drie verlieze we ze. Ik zeg tegen Piet ik denk we dat daar een rand zit. Ik loop daar geregeld vast met de nu zinkende waggler en later ook met de Bomberta, de Sbirolino van Spro. Eigenlijk een forellen dobber voor hert vissen vlak onder het wateroppervlak. Maar naast me vangen ze ook regelmatig vissen met dit systeem. Ze gooien in en zetten de hengel in de steun en schieten korrels bij. Dus hun aas zakt ook langzaam mee met de gevoerde pellets. Goed idee maar bij mij lukte het niet. Denk dat mijn Sbirolino te zwaar is en te snel zinkt. Maar dan toch nog kan ik er ook eentje netten voor de omelet. Ben er reuze blij mee. Wel geen reus maar het begin is er

Die omeletten zijn ook altijd een heel avontuur bij de Buckaroo’s. Een heel verhaal apart weer en heel leuk om het voor je te zien gebeuren. Kan er een boek over schrijven. Er zijn er bij die precies weten wat te bestellen bij welke vijver. Of kopen de sjef om en zeggen welke eerst moeten gebakken worden. Omelet met bruin brood, met ham, met spek wel of geen kaas er op. Met of zonder rauwkost. Doorbakken of omgedraaid. Roerei. Verzin het en het wordt geserveerd. Maar in de keuken met twee pitten kunnen we nooit allemaal tegelijkertijd eten. Die weten dan precies na al die jaren er vissen waar de kok dan mee begint. En als je als laatste aan de beurt bent zit de rest al aan zijn derde biertje of al op zijn vis stekkie en vangt zijn derde van de middag

Het is ook je plekkie opzoeken waar het eerste bord aankomt want het is een sport geworden om als eerste je omelet te krijgen. Het gaat echt nergens om maar heerlijk om te aanschouwen

De Buckaroo’s die vandaag meekonden zijn Peter, Arno Mike, Kees, Piet, Manuel, Tjeerd, Tjeerd Jr. en Theo vandaag aan de Sprong een heerlijke groep om mee te vissen

Geef mij dat historische kastje ff dan maak ik van jouw ook eens een foto. Moet alles uitleggen natuurlijk want die hebben allemaal zo’n hiepermoderne telefoon met alles er op en er aan. Elk jaar een nieuwe van de baas en dan valt het niet mee om op een cameraatje te drukken. Ff doordrukken, je hoort em scherpstellen en dan doordrukken. Het lukt dus na vier pogingen

En zelfs waar ik geen vissen kon vangen de vorige jaren achteraan bij het riet in de bocht doet Tjeerd het voor hoe je dat doet.

Maar aan de ander kant van de treurwilg wordt ook goed gevangen door Kees en Mike. Kees vangt er 17 en dit zijn de mooiste exemplaren. Wat een bakken

Maar je heb altijd baas boven baas en Mike vangt 18 karpers vandaag. En dat op één steiger. Saampjes 35 stuks scheppen. Dat gaat op werken lijken

*Toch pak ik al snel een karpertje op de grond*

En Piet moet ik ook nog een fotocursus geven. Eerst het toestel scherp laten stellen en doordrukken voor de foto

Maar als we een redelijke vis haken dan verliezen we em als die vast loopt op een rand ofzo voor onze stek. Als dan Piet door heel de vijver wordt geloodst en na een kwartier ik denk em te kunnen netten loopt die weer vast vlak voor onze voeten. Maar nu na veel gesjor en geen vis komt er een tak boven water. We proberen van alles en naast ons staat een medewerker kijken bij Peter en die kan er ook niets aan doen. Die vindt Peter belangrijker met zijn ingenieuze visserij. We zoeken het zelf maar uit

Ik ga naar de kantine en krijg van mevrouw een lange hark mee. En met hulp van Nol wel een aardige goosert die al gelijk goed in de groep lag tijdens de omelet, die wil wel ff helpen. Die eerste medewerker zou ik lozen. Je bent er en daar zouden ze blij mee moeten zijn. Maar al veel dikke vissen verspeelt en nu dan toch toch een uurtje niet kunnen vissen omdat je het zelf moet oplossen. En daar zijn we hier toch voor gekomen vanuit Hellevoetsluis driehonderd kilometer sturen. Afein..

Maar de vangsten zijn minimaal hier op de steiger en als Piet met het balletje toch weer aanbeten krijg ben ik om

*Piet heeft toch zo af en toe een aanbeet*

Ik heb al wat ballen voer voor de rietkraag gegooid en met de method er gelegen met allerlei soorten aas maar geen enkele reactie op de top. Ze zitten op dieper water vandaag. Meer zuurstof en kouder water denken we

*Peter maakt ook zijn uitgevonden techniek aan mijn hengel*

Ik gaat ook vragen of ik ook zo’n balletje aan mijn stok van em kan krijgen. Geen probleem zegt hij en friemelt er van alles aan. Ik zit boven op zijn vingers te kijken wat het is en hoe het werkt. Heel logisch, en dat is het altijd. Je aas moet net zo snel zinken als de korrels die je schiet en dat balletje zorgt daar voor. Die kan je precies afstellen met wat naalden. Jaja halve naaispelden zelfs zo gevoelig is dat balletje. Magnifiek natuurlijk en heel goed uit gedokkerd achter de keukentafel. De ene korrel met veel vet, met veel vismeel, met, tja wat doen ze er allemaal niet in. Je eigen korrel aan de lijn zakt al snel sneller totdat die gestopt wordt op de dobber. Op de hoogte waar je denkt dat ze azen vandaag. Nu zakt het mee op dezelfde snelheid tot aan de bodem. Je vist alle lagen dus af en dat is te merken aan de aanbeten. En altijd een dikke ram. Houd je stok vast mensen want anders ben je die onherroepelijk kwijt. Wat een aanbeten zijn dat dan. Uit het niets rammen ze je hengel uit de steunen

*Dan ziet je de professionele er afdruipen*

Peter doet er niet moeilijk over en voorziet ook de andere over zo’n balletje, balletje en iedereen gaat daarna vissen vangen. Theo gaat zelfs van niets in de ochtend naar veertien in de middag. Bizar

Hij laat nog verschillende technieken met bijbehorende dobber varianten aan me zien maar het begint al te duizelen voor mij. Deze tak van de visserij kan ik nog heel veel leren. En als je dan dit allemaal zit uit te dokteren achter de keukentafel. Petje af natuurlijk maar nu gaat ik ermee vissen. Hoppa

Blijven schieten maar dat kreeg ik al vijf jaar geleden te horen van de locals toen ik een wereld dag meemaakte met Joop. Maar vandaag hebben we alsnog een fantastisch einde van de dag. We vangen toch nog een paar vissen en kunnen met een goed gevoel deze sessie afsluiten dankzij Peter

*Piet vangt nog een mooie spiegel en ik een schub*

Was weer een heerlijk dag vissen op de Sprong. We hebben genoten. Wat jammer dat het steeds zo’n end rijden is. Vandaar dat we altijd na het vissen wat eten met z’n allen. Dat is beter dan in de file staan is het weerwoord. Nee het is gewoon beregezellige afsluiting van een geslaagde dag met vismaten

We hebben Peter de Boef in ons midden en die kan vertellen. Dat is fijn hoe die alles uitlegt en hij heeft bij ons groepje een geluisterd oor. Wat die uit de doeken doet met zijn zelf gemaakte korrels en voer klinkt allemaal heel logisch. Dat is het natuurlijk altijd. De oplossingen liggen meestal onder handbereik. Weet nog een leuk anekdote. Vrienden van me trouwden en een vriend van hun zou de auto besturen. Die had een dikke slee. Tjeetje waar doet die dat van. Die had ook wat uit het keukenkastje bij elkaar gegooid en daar liepen de mammoettankers etc. een half procent zuiniger op als je dat door de diesel heen gooide. Die had in no-time overal op de wereld een kantoortje. Daar stroomde het harder in huis naar de kluis dan de Rein in het najaar bij Lopik. Die vertelde niet wat het was natuurlijk maar zei altijd gewoon uit het keukenkastje

Weer eerste bij de wedstrijd Dikke Vissen in Belgie

Peter heeft de volgende dag weer een wedstrijd. Het is niet te geloven maar die vist meerdere wedstrijden in de week. En natuurlijk omdat die relaxt heeft gevist met de Buckaroo’s en kan dus heel relaxt beginnen aan die wedstrijd is die weer eerste geworden. Volgens mij is de rest aan de waterkant sponsor. Goed gedaan weer. Gefeliciteerd Peter. We gaan naar de Vossenkuil met z’n allen volgende keer en daar gaan we een hoop leren volgens Peter. Ik kan niet wachten. Heerlijk vissen zo recreatief en een hele hoop leren. Zie er weer naar uit…

Vissen met Tygo

13 juli 2021/0 Reacties/in Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Met deze foto vielen ze toch nog in de prijzen.*

Na de Fish Challenge op 28 juni j.l. zag ik die foto van Tygo langs de waterkant. Met die twee hengels de degens gekruist en het hoofd tussen de knieën deed me wel wat. Dat deed me besluiten om Tygo eens mee te nemen met de BassBuster en 13 juli 2021 was dat zover

Het is de laatste weken gewoon slecht in het delta gebied maar een leuke visdag is belooft. Je moet een beetje geluk hebben deze dagen met die lage waterstanden. We hebben altijd dit fenomeen eigenlijk totdat het eerste blad van de bomen valt. Dan wordt er een knop omgedraaid hier rondom het Haringvliet

*Dit vond ik een gave foto en zegt veel.*

Tygo en zijn vader moeten vanaf hun vakantie adres komen vanuit Venlo. De dames gaan winkelen etc. en de mannen komen naar Hellevoetsluis. Erg vroeg hoeven we niet te beginnen want het is pas tussen de middag hoog water. En dat komt dus goed uit nu want het is wel ff sturen vanuit Venlo naar Hellevoetsluis

Zo maken we op 13 juli 2021 kennis en zitten toch nog voor acht uur aan de koffie. Traileren we de boot en Tygo helpt me er bij. De boot van Paps is nog niet helemaal klaar dus dit een goede training

Op het Haringvliet staat alles stil dus vliegen we naar het Vuile Gat. In princiepe willen we een Roofblei vangen maar voor Tymo maakt het niet uit wat voor merk er boven komt. Al snel verkassen we naar het Spui want misschien stroomt het daar al maar ook daar staat alles stil. We zien wel roofbeien draaien daar waar er stroom naden zijn maar onze Asp’s en plugjes worden genegeerd. Ook geen kiekerdiefjes en meeuwen die jagen dus veel aasvis wordt er niet opgejaagd. Ere is geen roofnijd dus dat wordt een moeilijke missie vandaag. De broodjes vinden in iedergeval wel hun weg. Hoop dat er van die berg nog wat overblijft voor Renzo. Die met sinterklaas nootjes en hagelslag zijn als eerste de sjaak. Daarna blijft er niet veel over van de broodjes met pinda saus. Werd eerst nog bedenkelijk gekeken totdat Renzo vraagt wat hij van saté vindt..

We zien nog wel zo af en toe wat draaien maar verders geen beweging en ik besluit het over een andere boeg te gooien. We zakken het Spui af richting Oude Maas en hier en daar gooien we de kanten uit op veelbelovende plekken. En al wordt er dan niets gevangen varen in deze omgeving heeft ook wel wat als je dat niet kent. Ons mooie rivieren netwerk

Als we op de Oude Maas aankomen wil ik toch nog een stek afvissen. De monding daar zit een werelds talud met een grote dikke boom ingeworteld in de boden langs een uitgesleten stuk. loopt zo van zes naar vijftien meter met allerlei aangegroeide planten en schelpen. Rijkswaterstaat komt voorbij en we zwaaien nog maar na een paar kilometer zie ik em omdraaien en volle kracht terug komen tegen het verkeer in. Nu zal je het hebben zeg ik nog en moet mee komen. Kontrole van papieren etc. Papieren in de orde natuurlijk, brandblusser aan board, anker, genoeg te drinken maar ships. Waar is dat derde zwemvest. Heeft waarschijnlijk bij de laatset reis Willem aan de kapstok te drogen gehangen. Ik helemaal geen erg in gehad vanmorgen en zal een bekeuring moeten slikken. No problem mijn fout. Maar dan komt het u heeft uw dodenmans koortje niet om. Nee zeg ik want tijdens vissen doet ik die af. Tilt de motor omhoog zodat er geen vislijnen in kunnen verdwalen. Het stroomt dus de propeller draait dan altijd en vangt zo gemakkelijk onze lijnen. Ik vaar dus op mijn 101 ponds 36volts Electromotoren en die reageren perfect. Ik heb de besturing om mijn nek hangen dus nog beter dan als ik overboord zal gaan met dat dodenmans koortje om mijn middel. Nu heb ik zowiso een extra koortje hangen in de boot zodat een medeganger altijd de boot weer kan starten. Wel krijg ik nog een verwijt dat ik op een druk punt vist. Natuurlijk zeg ik maar ik kan vijf kilometer over en weer kijken en op tijd uit de route varen als ik al in de weg ligt. Krijg te horen dat je ook niet met je auto op een druk kruispunt moet gaan staan en ik hou me maar in. Alles wat ik zou zeggen zou verkeerd zijn. Hij vraagt weer naar mijn papieren van de boot

*De goede man heeft nog nooit een papieren registratie bewijs gezien.*

U heeft Vaarbewijs 1 en 2 en marifoon waar zijn de papieren van de boot. Maar die heeft u ook zeg ik. En de tweede man die zich tot nu toe afzijdig heeft gehouden zegt dat klopt. Dat zijn die papieren en wijst ernaar. Die heeft alleen dus tot nu toe nog plastic gezien. Zolang doet deze diender het dus nog niet, dat controleren. Dat uit de hoogte aanspreken. Vroeger zou ik gek worden maar kan me nu in houden. Zal de leeftijd zijn maar dit heeft natuurlijk nog een staartje. Laat dit echt voorkomen. Ik gebruikte die motor niet. Was wel direct te gebruiken maar vaarde op de elekrro motoren. De prijzen die ik te horen kreeg logen er niet om. Minimaal 275 voor koortje en 100 voor reddingsvest. Ben benieuwd hoe dat afloopt. Dat doden mans koortje moet ten alle tijden vast zitten aan de kapitein. Dat is lastig tijdens vissen als je door heel de boot moet lopen. Ik ben het daarmee niet eens en kan er ook niets over terug vinden. Mijn elektro motor is de hoofdmotor. Daar vaar ik op. Ik ben niet zo goed in woord en geschrift iets uit leggen maar toevallig wat vrienden van me wel en die willen zich er wel in vast bijten. Wordt dus vervolgt zodra ik de officiële boete binnen krijg

*Mooi wat je allemaal voorbij ziet komen.*

Natuurlijk voor Renzo en Tygo een hele belevenis erbij deze dag maar daar zaten we niet op te wachten. Toch zeker en uurtje niet gevist voordat alles was uitgezocht, gecontroleerd en geregistreerd door de heren. Jammergenoeg geen foto gemaakt van het legitimatie bewijs van de beambte. Weet niet of dat was gelukt maar dat doen ze van mijn papieren toch ook. Jammer maar dat is de intimidatie. Mocht bellen voor een raadsman etc. waar gaat het allemaal over. We waren flambergast

*Gelukkig weet Renzo wel zijn PR te oveklassen.*

Het heeft toch invloed zo’n aktie. Ik wil dat niet overbrengen maar ben nog nooit aangehouden met de BassBuster en zeker niet vroeger met de Linder. Vaar hier al dertig jaar. Sorry één keer toen ik de Buster net had en is alles netjes alles geregistreerd. Als je je aan de regeltjes houd is er niets aan de hand. Heeft het invloed op onze visserij

*Yep daar ligt Spykecity vanmorgen overheen gereden.*

We proberen het vlak voor Dordt nog even . Zakken af naar … Spijkenisse maar sinds die nieuwe stenen dam voor de scheepvaart een paar jaar geleden is het voor de visserij een stuk minder geworden

Voor de oude brug zien we toch nog wat kokmeeuwen duiken maar iets vangen lukt niet

*Bescherming maar een opening zou fijn zijn.*

We gaan zo zachtjes aan terug richting Haringvliet.

*Eén zo’n gaatje moet vis opleveren als de stroming er in zit.*

Richting Spui want er zou einde dag slecht weer op komst zijn. Dan proberen we nog wat op het Haringvliet

*Valt niet mee als de schapen mee willen om ze terug te sturen.*

Op het Haringvliet kunnen we ook niets meer trickeren. De roofblei hebben we opgegeven meer vadertje glasoog is ook niet van plan om mee te werken. We zien ze wel op de Hummingbirts vlak boven op de bodem liggen maar ze tot een aanbeet verlijden dat lukt ons niet…

Verikalen met Willem

13 oktober 2020/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Dinsdagmiddag 13 oktober 2020 komt Willem weer langs vanuit school. Dat vind hij tegenwoordig wel gezellig zo’n tussenstop vanuit school naar huis. Ik opper om eventjes te gaan vertikalen en hij is gelijk om. Snel alles klaar maken dus om een paar uurtjes voor Hellevoetsluis te vissen

Eind van de middag na vieren staan we bij de helling en we traileren op ons gemak. Het is de tweede keer dat Willem mee vaart dus alles is nieuw. Spannend en ik hoor een bandje af lopen dat hij er ontzettende zin in heeft

Dat is gelijk weer een beste zou Joop zeggen.

Het duurt best lang voordat we een goede aanbeet krijgen. Ik krijg wel zo af en toe een paar korte tikken maar ze zijn verschrikkelijk voorzichtig. M’n maatje heeft zelfs een baars aanbeet hoor ik van em een zo’n riedeltje van korte tikjes. Maar dan krijgen we een aanbeet die niet te missen is. Wat een dreun was dat en die blijft aan de bodem hangen en gaat meerdere malen door de slip heen er van door.

Maar Willem pareert alle uitvallen perfect met een goed afgestelde slip. En na een korte strijd die voor je gevoel minstens een kwartier duurt is het gedaan met de daden onder water en zeilt de zander het landingsnet in.

Zijn eerste snoek vorige maand was gelijk er eentje van 106cm en nu een snoekbaars van 73cm. Dat wordt lastig om zo’n PR te verbeteren. Maar verkocht is die gelijk aan het roofvissen.

Natuurlijk moet hij worden gemeten op dat mooie meetlint van de WPC. Dat lint vindt hij prachtig.

We krijgen beide nog een paar missers te incasseren. Zal toch maar weer eens de dreggen op het staartje moeten gaan gebruiken maar dan weer een dikke beuk en niet te missen dreun er op.

Ja dit is toch anders dan zo’n karper drillen hoor ik em zeggen. En niet te vergelijken met een snoek. Wacht maar zeg ik totdat je die van dieper water moet drillen. Maar nu eerst deze dikke glasoog. Want erg veel zin om zich over te geven heeft zij niet. En weer gaat de godfather hoepeltje rond.

*Zijn tweede vis is iets kleiner maar dat mag de pret niet drukken.*

En al in de beginnende nacht kunnen we er nog eentje haken en scheppen. Onze avond is weer goed, we gaan naar de spaghetti van Henny. Ik hoor aan de maag van Willem dat die wel trek heeft gekregen. We gaan samen alle disciplines af van het vissen bevissen heb ik afgesproken met hem. Hij wilde alleen maar karperen en snoeken dat was niets een jaartje geleden. Maar nu is de mening al wat veranderd. Alle visserij is leuk met de goede spullen. We gaan het zien we zijn en nog maar net op pad. Vissen op voorntjes in de de polder met zijn broertje en Paps, de F1tjes op het land van paling deze zomer met Oma, snoeken langs het Kanaal en nu vertikalen op snoekbaars vanuit de boot. We zijn nog aan het begin van een lange sessie maar we hebben er zin an..

Woensdag 14 oktober 2020 hebben we weer afgesproken na schooltijd. We hebben er zin in na gisteren de smaak te pakken te hebben gekregen.

Maar om vier uur moet Willem komen werken. Dacht dat dat donderdag was. Hij heeft samen met nog een jongen een baantje als afwasser in de nieuwe restaurant in de Vesting. Door een misverstand onderling is hij bijna zijn nieuwe baan kwijt. Hoefde niet meer te komen als hij vanmiddag niet meer kwam werken. Nu, nou zeg is die is streng maar we kunnen toch ook morgen vissen. Dat baantje is belangrijker en dat begreep hij ook wel maar alles was gebaseerd op de onderlinge miscommunicatie. Telefoontje gepleegd want alles appen zeg ik is ook een beetje afstandelijk. En dat kan je wel overlaten aan die veertienjarige. Regelt al alles zelf. Een baantje zoeken, solliciteren, overleggen met de baas. Klasse goosertje maar goed we hebben tijd over dus rommelen we wat totdat om vier uur hij hoort dat het werk niet door gaat. Covid is de boosdoener.

*Toch maar goed dat we nog een uurtje zijn geweest.*

We kijken elkaar aan. Tja het is al laat maar hij is niet meer te houden. En om vijf uur staan we weer op de trailerhelling. Toch moeten we een uurtje zoeken langs het talud voordat we de eerste voorzichtige aanbeten kunnen registreren. En dan toch vlak voor sluitingstijd staat willem met een kromme lat en kan ik ook aantikken. We hebben allebei tegelijkertijd beet. Fantastische afsluiting van de dag en we zijn net voor donker weer terug om te traileren.

Training StreetFishing voor NK

31 augustus 2020/0 Reacties/in Avonturen, Pike Fishing Team, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Dit spul ben ik niet gewent maar zal het toch moeten leren ze te vangen*

Afgesproken vandaag 31 augustus 2020 met Wim om vandaag te gaan vissen vanaf de kant. We moeten toch eens gaan denken aan onze NK wedstrijd waar we ons voor hebben geplaatst een paar maanden geleden. We moeten namelijk NK streetfishing vissen en vertegenwoordigen Sportvisserij ZuidWest Nederland

We bellen nog eventjes met elkaar maar kan Wim slecht verstaan de regen klettert op het dak en de straat maar over en half uur is het droog en komt het zonnetje door. Ik ga m’n spullen bij elkaar zoeken en Wim komt me over drie kwartier ophalen. Das helemaal top. Ben ik niet gewent om in te stappen en te gaan vissen.

*We beginnen in ons eigen water waar pas honderd snoekjes zijn uitgezet.*

Na een bak koffie gaan we op pad. Ik vis nooit vanaf de kant dus laat me vandaag leiden. Eerst maar eens de vesting grachten afstruinen. Daar zijn in het voorjaar jaar snoekjes uit gezet. Eens zien of we er eentje kunnen foppen. Maar vanaf het boten huisje tot aan het Frans van Dun plein alles uitgevist. Geen enkele reactie waargenomen. Ook niet van vogels of jagende vissen.

*En op een bijslootje een dikke baars gevangen.*

Maar dan als we tussen de huizen een dikke baars kunnen vangen. Zo de nul is er af. Nee het is niet best vandaag. we gaan de polder in en komen dan langs huis. Een bak koffie hebben we wel verdient en ik neem gelijk toch wat zwaarder spul mee aan pluggen om mee te werpen op die ene vis. We gaan het eventjes in de polder proberen maar daar stroomt het zo hard met allerlei vuil aan riet, stronken, vuil en waterplanten etc. dat daar niet is te vissen. We houden het gezien na een half uurtje vuil trekken en gaan naar de sluis en omgeving in Hellevoet.

*Deze maat is het dus allemaal vandaag.*

Dan maar op dat kleine spul en dat moet ik leren. Allerlei aanbeten en ik heb al een super klein haakje met dito shadje. Het is pielen op de vierkante meter. Maar de oude dropshot hengels brengt wel vis op de schaal.

We zijn nog lekker bezig rond de sluis en alleen maar van dit soort baarsjes. Hoor van Wim dat dat cruciaal is deze te vangen. We gaan er zeker nog op oefenen want ben deze tak van sport is helemaal nieuw voor me. Peuteren op die visjes. Als kind deed je dat met kleine ronde dobbertje en een loodje boven de haak. Zo kon je elke diepte afvissen op die baarsjes. Er is niets veranderd we zitten nu te dropshotten. Wel in de regen want die buien rader van Wim werkt ook niet helemaal zo als je zou willen. Maar we gaan dus leren om die jonge predators te vangen op super licht materiaal vanaf de kant.

OchtendSessie op het LvP

18 augustus 2020/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Heet duurt eventjes maar dan is het raak.*

Vandaag 18 augustus 2020 zijn we weer op zijn favoriete plekkie het; ‘t Land van paling in Hellevoetsluis. We zetten groot in want we hebben vandaag alle tijd. Drie hengels met allemaal een ander aas er op met dezelfde voer in de korf. We gaan het zien wat lukt en niet lukt dus. Wat is de beste keuze vandaag..

Gisteravond heerlijk ge-BBQ kipdij saté en grote garnalen van Tok Thanh Hung. Een bapao kip als voorafje daar kan je Willem wel voor porren. We hebben kleine BBQ en weer wat vis spullen gescoord voor de verzameling. Op de terug zouden we naar de Mac Donald gaan maar als ik me herinnerde toko weer open is en ik zonder sambal thuis zit gaan we er eventjes langs. Maar al die lekkere dingen vergeten we de Mac en wordt het een risoles, pasteitje of bopao. Daar liggen ook grote garnalen dus de keuze is snel gemaakt. Die BBQ kunnen we dan gelijk uitproberen. Lopen we langs een baal emping je kan hier zelf afwegen. Zeg tegen Willem; dat is lekker chips man mag je best proberen dus die steekt er een paar in z’n mond. Dat gezicht’ goud. Die gelooft niks meer van me vandaag. Onder het BBQ-en opper ik dat we ook eens s’ morgens kunnen gaan vissen en de plannen worden gelijk gesmeed. Willem blijft slapen en de wekker zetten we op acht uur…

De spullen zijn net uit de auto. Ik zet em weg en het begint te hozen. De paraplu wordt met wat strubbelingen opgezet dus we zijn alsnog zeiknat maar onze spullen zijn droog. Gelukkig. We gaan er tegen aan en dat zal vanochtend nog een paar keertjes voorkomen. Een bui die over onze stek heen trekt.

*En met zo’n regenbui staan plotseling twee stokken krom.*

We zitten al eventjes en het blijft stilletjes aan de andere kant van de lijn. Maar als er dan weer een plaatselijke waterbui ons nat maakt. Het is warm en lekker verkoelend maar toch buiten de paraplu stappen is echt af te raden. Wat een grote druppels en dikke stralen. Dan gaat eerst de linker hengel dansen in de steunen en als Willem die drilt gaat ook de tweede stok op salsa stand, en gaat op en neer in de steunen. Altijd een fenomeen, je wacht een half uur en er gebeurt niets maar dan plotseling krijg je tegelijkertijd beet op beide hengels. De buurman komt helpen want we hebben maar 1 landingsnet meegenomen. Bedankt dus voor de hulp buurtjes.

*Wat is er leuker al vissen met je vriendjes.*

En dat helpen gaat gewoon door. Die mannekes kennen elkaar onderhand wel. Ze zitten er zowat elke dag en zijn er helemaal klaar voor. Daar is het virus dus aangeslagen en dat is geen Corona. Gaaf om het allemaal te aanschouwen. Doet me goed en zie mezelf aan de Dubbelsteynlaan staan in Dubbeldam als ventje.

De aanbeten volgen nu snel op elkaar en we krijgen het druk. Dan is het raak en binnen tien minuten de volgende dril. Je vangt er een paar om dan weer een half uurtje te moeten wachten op de volgende sessie.

*En vandaag alleen maar mooi exemplaren.*

De ene vis is nog mooier dan de vorige. Allemaal dikke volle exemplaren.

*Het zijn weer een paar heerlijke uurtjes.*

Tuurlijk we verspelen er ook wel eens wat maar dat mag na een kort momentje de pret niet drukken. Soms zijn we gewoonweg te laat omdat we niet opletten, de vis zwemt achter het paaltje langs verboden nachtvissen, losse aanbeten je voelt de vis een kort moment en we verspelen ook wel eens wat vlak voor ons net omdat we te hebberig zijn en hem te hard met teveel spanning op de lijn in het landingsnet willen schuiven. Maar we leren en deze ervaringen zijn nodig voor als het er echt op aan komt.

Willem en het LvP

14 augustus 2020/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Twee weken Italië en een weekje acclimatiseren. Tja dan lonkt het Land van Paling voor onze jongste. Maar alleen vissen vindt hij helemaal niks aan en daar vinden we elkaar. In je eentje aan de waterkant is ook mijn ding niet. Vrijdag middag 14 augustus 2020 valt het mee met de warmte en is de hittegolf aan het uitdoven. We gaan het proberen.

Als we aankomen net voor vieren zitten er aan de kop en de staart mensen te vissen. Ons geliefde “plekkie” is vrij dus we strijken er neer. Binnen vijf minuten liggen onze hengels in de steunen. De routine zit er dus goed in bij m’n vismaatje. Terwijl ik de auto terugzet staat de rod-pod en stoel al klaar. Aas aan de hair en voer in de korf en vissen maar.

We zijn verwent want waarom krijgen we geen aanbeten. We zitten al een uur te kletsen lijkt het over de vakantie natuurlijk en de alledaagse beslommeringen. Eigenlijk Willem is aan het woord want die heeft weer heel wat avonturen beleeft in de laatste drie weken en wil die graag delen. In werkelijkheid duurt het een half uur als de eerste karper zich meldt.

Het lijkt eventjes of ze löss zijn. Een paar runners, ze worden steeds gewiekster, wat losse of een lege elastiek en natuurlijk kunnen we er ook een paar netten voor een portretje. Het is heerlijk vertouven hier aan de waterkant.

*Het is weer heerlijk aan de waterkant.*

Vera is gisteren jarig geweest en de familie gaat uit eten dus moeten we om half zes stoppen. Voor de zekerheid de wekker gezet want je zal zien dat je er een dikke vis op heb en dan is Willem te laat thuis. Dat doen we dan ook en de spullen zitten nog sneller weer in de auto als met opzetten van ons kamp. Het ligt er net in als Sandra belt. Ruim je op want die kent ons pappenheimers wel. Maar deze keer dus keurig op tijd. Want ik wil ook nog douchen. Hoezo vraag ik lachend. Ik stink naar dat aas van u en dat vindt Vera vast niet leuk. Tja wat moet ik daar in tegen brengen…

*Er varen er twee uit en jammergenoeg naar links en rechts eeehhhhe stuurboard en bakboard.*

Als we weg rijden horen we een herrie. Eén van de drie boten gaat proefvaren die in de haven liggen. Die heeft een claxon en laat die ff horen. Die boten bouwer heeft werk zat dus. Minstens drie afleveren dus dit jaar. Heb er al eens foto’s voor mogen maken voor het Millennium nog op film. Was midden in de nacht voor de verlichting van de boot. Er ligt er al eentje op het Haringvliet maar met mijn compact vis kameraatje lukt het niet om ze er alle twee op te zetten. We hebben haast want anders is Willem te laat en die wil zijn zus dat niet aan doen op haar verjaardag etentje te laat te komen dus als een speer naar huis en dan naar de Buren. Gezellig happen.

Reactie’s

Hoi Freek,

–

Peter van der Burg <petervanderburg@.com>

Aan: info@bassbuster.nl

Verslag spiegelkarpertjes

Hoi Freek,

Leuk verslag weer.

Groetjes Peter vd Burg

Outlook for Android downloaden

–

John v:s LvP

26 juli 2020/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Op de terug weg naar huis na een rondje Nederland komt John op zondag 26 juli 2020 zijn nieuwe brommer ff showen. Wat een mooi ding is het weer. En wat is er mooier om elkaar weer eens te zien na een lange Corona tijd. Natuurlijk aan de waterkant dus daar afgesproken.

Om kwart over twee krijg ik een berichtje. Ik zit nu in Utrecht en ben over een drie kwartier in Hellevoetsluis. Kunnen we even vissen voordat ik door stuur naar Gent en morgen de boot pak naar Engeland.

Ik ken em een beetje dus heb alle tijd om alles bij elkaar te zoeken. Het is druk maar in het midden is nog plek. Achter het elektra huisje zit nog iemand en ik ga recht t.o.v . het bordje zitten precies in het midden van mijn buren.

Ik zit er prima en installeer alles. Beetje kletsen met de buren hoe het is. Er word zeer weinig gevangen maar het weer is prima hoor ik overal. En dat klopt het is er prima vertoeven vanmiddag. Maar even later vertrekt links van me die achter het elektra kast en ik schuif gelijk op. Hij is vanmorgen begonnen en heeft niets kunnen netten. Das niet best maar het kan hier zo omslaan met azen. Komt bij dat hier vandaan ik een hengel bij dat bordje kan leggen hét plekkie van mijn vismaatje Willem en eentje op één van mijn favoriete plekken tegen de muur.

Ik gooi mijn korf strak tegen de muur en eentje naar het bordje Nachtvissen verboden. Draai rustig de lijnen strak en boem. Hengel naar de muur staat te schudden in de steunen. M’n ex- buurman zit nog in de auto om weg te gaan. Zo snel al een aanbeet. Het kan raar gaan een mooie schub. Maar daarna niets meer en zie net zoveel als mijn voorganger heel de dag wat ik er ook aan knoop. Niks, nada geen enkele beweging als alleen maar lijn zwemmers.

Dan komt mijn maatje en het is mijn schuld dat hij zo laat is. Okeeeeje, ik moest nog boodscappen doen en hij heeft een tas vol pindasaus, kruiden, drop, jam, blikjes weet ik het allemaal niet bij zich en verdeeld dat in zijn fiets tassen. Die hangt flink achter over en is zwaarder volgens onze England vaarder dan een volwassen vent achterop.

En John is net aangekomen stoppen ze op “ons” plekkie. Daar zitten we graag en die gasten die weg gaan hebben flink gevoerd en bere goed gevangen. Ik ga voor de tweede keer verkassen en we strijken neer in een gevuld bedje. Het is in werpen, strak draaien en ramm een run maar ze vangen valt nog niet mee. Ik denk dat we in een half uurtje tien aanslagen verliezen. Veel gewoon de onderlijn gebroken nog niet meegemaakt hier, of vast zitten in de fietsen en ijskasten, de vissen vluchtyen onder de muur. Alles maken we nu mee.

Meerdere malen allebei drillen we en vis om em daarna te verspelen. Het is ingooien, strak draaien en Boem de top gaat richting de muur en het is bingo.

*John heeft ook een stukje gefilmd hahaha.*

We hebben er natuurlijk schik in. Heerlijk we hebben elkaar al een paar maanden niet gezien door die Corona. In huize Jordan zijn ze er een dikke week flink ziek van geweest maar weer opgeknapt en dan weet je wat dat betekent. Gewoon heel voorzichtig daarmee zijn.

*We gaan een broodje paling en een frietje eten in Warung Freek op gepaste afstand natuurlijk.*

We hebben een heerlijk middag saampjes aan de waterkant en elkaar genoeg te vertellen en te vermaken. Zodadelijk nog ff in de tuin natafelen en dan moet hij naar Gent. Daar heeft hij een hotel geboekt. Normaal slaapt hij natuurlijk bij ons maar Henny en ik zijn beide risico en heel voorzichtig. Dat begrijpt mijn maatje wel en zo is hij morgen ook dichter bij de tunnel om over te steken naar GB. Het wordt toch nog laat als hij naar Belgie gaat maar dat lukt hem wel om voor elven in het hotel te zijn. Die brommer zal wel weer warm worden..

Laatste vakantie dag

23 juli 2020/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Willem heeft de laatste lijsten en passe paspetouts geteld donderdag 23 juli 2020. En na werken komt plezier maken en dat kan maar één ding betekenen. Op naar het Land van Paling. Daar zit hij elke dag nadat Willem twee wkn geleden heeft geleerd hoe hij op de F1 karpertjes moet vissen

Vanavond macaroni eten bij Oma en dan morgen de grote ris maken naar Italië met de auto. Daar is hij vorig jaar ook geweest en weet er een mooi visplekkie. Natuurlijk zou je kunnen zeggen want de hengels moeten mee. Zoals Bram zijn broerje niet zonder zijn voetbal gaat, zusterlief Vera natuurlijk niet zonder beautycase gaat Willem niet zonder zijn hengels mee. Noway.

We krijgen gelijk een aanbeet maar missen em en daarna blijft het anderhalf uur stil aan de overkant. Alle kleuren en smaken worden zwaar op de proef gesteld maar leiden tot nul, nada, geen enkel succes. Op wat lijnzwemmers na gebeurt er helemaal niets ook niety bij alle buren dus dat geeft een beetje geruststelling. We doen het niet verkeerd ze azen gewoonweg effe niet.

Dan komt de buurman van links buurten en heeft de gehele dag nog niets gezien. Oef dat is niet best maar terwijl we bijkletsen lossen zowel ik als Willem een vis. Willem pakt de eerste runner ik de tweede. Ik lost de vis omdat de lijn met de boilie om de korf is geslagen. Op Willems zijn hengel hadden we een wat langere onderlijn genomen. Je probeert toch wat. En dat werkte want twee hebben we er tot nu toe gefopt en op mijn hengel was de vis gewoonweg te groot volgens Willem maar met iemands anders zijn stok vissen is het gevoel de feeling altijd anders.

*Maar de volgende dubbele runner kunnen we beide landen.*

En zoe zie je maar weer, wisselen, wisselen van smaak, geur en kleur dat werkt. Voor vandaag hebben we het gevonden maar dat kan morgen weer heel anders zijn.

*En ja we lossen er nog steeds wel eens eentje en dan moet je em horen, als volleerd dokwerker.*

We beginnen altijd met allerlei onderlijnen en verschillende kleuren en smaken. Zodra er ééntje gaat vangen worden de andere hengels ook zo beaast.

De middelste hengel ligt altijd met een probeerseltje qua onderlijn of aas maar wat moeilijker te drillen tussen de andere twee stokken. En warempel we hebben een aanbeet er op. Na het verspelen van een vis eerder op die hengel mag ik em vertellen hoe dat moet. De vis en beetjes sturen onder het drillen. Leuk maar ik moet er mee op de foto volgens Willem. Dat geloven ze niet zegt hij zo uit je luie stoel. Ik moet em uit die droom helpen hé John Nisp. Hahahaha.

En dan na een ferme run en dit uitvallen pareert onze giant van de LvP vak kundig deze aanvallen van een hele mooie vis. Eindelijk laat deze zich zien en Willem is helemaal blij. Zijn lievelings karper de schub. En wel een heel mooi exemplaar uit dit water. Wat een mooie afsluiting. Die gaat met volle overtuiging morgen richting Italië om daar zijn kunsten te vertonen. Ben reuze benieuwd naar zijn resultaten en kan niet wachten op zijn foto’s. Fijne vakantie allemaal Adeltjes dat iedereen aan zijn trekken mag komen en uitgerust en vooral gezond weer terug voor nieuwe avonturen..

LvP het thuiswater van Willem

18 juli 2020/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Natuurlijk vanmiddag gelijk uit proberen.*

Zaterdag 18 juli 2020 saampjes met Willem doka spulletjes op gehaald. Ik ben er reuze blij mee voor mijn verzameling over analoge fotogtrafie. Daarna naar Oudenhoorn een Rod pod overgenomen zodat we saampjes overal kunnen gaan zitten met de hengels netjes op steuntjes

Willem komt ff helpen in de zaak om de molens Paspertouts te tellen, daar wil hij wel ff mee helpen maar daar komt niets van terecht. Zeker niet als Ron Post wat kant en klare kippenpoten meebrengt naar de Stamtich van de BassBuster WarungFreek. Die lusten we wel.

Dan gaan we wat Doka spullen ophalen voor het museum maar dat wordt een auto vol. Wat zijn we daar blij mee. Dan naar Oudenhoorn een rod pod (= een standaard voor je hengel) halen zodat we op die harde grond saampjes naast elkaar zitten kunnen vissen. Bedankt Jos uit Oudenhoorn. We zijn er reuze blij mee. Ook heeft hij nog twee molentjes in de aanbieding. Wat wikken en wegen want zo vaak gebruik ik dat setje niet maar hij doet er een tientje af en de kogels is door de kerk.

*We zitten weer op onze favoriete plek.*

Als we aankomen op het Land van Paling is het best druk maar iedereen is al aan het inpakken. Willem vraagt aan een goosert of hij misschien ook vertrekt op onze favoriete stek en warempel hij zit er al heel de dag om niets te vangen dus na en half uurtje mogen we zijn plekkie in nemen.

De nieuwe Rod Pod wordt uitgepakt en we zitten prima. Gelijk een hengel uit proberen een DAM multi Picker 2mtr40 met een oud Daiwa DS1650 Craphite molentje of die bevalt en natuurlijk krijg je daar dan de eerste vis op. Het hengeltje bevalt prima maar is eigenlijk iets te kort en de molen wordt afgekeurd door de LvP Kanjer in spé. Nee die vist ook niet lekker. Daar moeten we wat anders voor verzinnen

Naast ons zit een familie uit Spijkcity en Keano was de enigste die niets met vissen had. Ze zaten em eigenlijk te zware hengels en15mm bollies te vissen. Wel een hele dikke vis gevangen helemaal op de rechter kant maar voor de rest van de dag was het niet veel. Als mijn maatje dan steeds met een kromme stok staat is het een kleine moeite om de hengel eens over te geven. Zodoende vangt Keano zijn eerste karper. Dat gezicht dan. Fantastisch en met wat hulp van Willem lukt het om em te netten.

*Opa en Oma zijn net zo blij natuurlijk.*

We leggen uit hoe we vissen en Willem maakt wel een method systeem voor Keano klaar en legt uit hoe dit moet. Dat is gaaf. Ik heb em dat een kleine week geleden allemaal uitgelegd en nu maakt hij een onder lijn voor een tot nu toe onbekende vissertje. Gaaf, Gaaf is dit.

*Kijk zo drill je de vis en kan je hem een beetje sturen.*

Willem nog geen week bezig leert een nieuwe vissertje die nu ook dat virus zal krijgen hoe hij zo’n karpertje moet landen. Rustig, rustig met de slip in de goede stand. Alle tijd. je moet ook een half uur wachten dus die vis binnen halen neem je ook de tijd ervoor. Hij pareert alle aanvallen en samen netten ze em. Heerlijk om te zien en de rest van de familie staat er bij en geniet.

Maar dan gaat het los bij ons en Willem heeft de middag van zijn leven.

Helemaal löss zijn ze en de ene na de andere wordt genet. Allemaal mooie vissen en we hebben een heerlijke middag.

*Maar dan vangt Keno zijn eerste vis helemaal zelf.*

We hebben een method feeder aangesloten de de vishengel van onze buurman en dan vangt Keano zij eerste vis. Helemaal zelf gedrild en geland. Zo, die heeft ook het virus ontvangen. Helemaal blij is die.

Tuurlijk komt de gehele familie kijken die allemaal langs de korte kant zitten. Ze zitten gezellig allemaal langs de waterkant. Precies waar alles voor gemaakt is op het Land van Paling door de Hengelsport Vereniging het Voornse Kanaal. Heel de familie heeft al eens gevist behalve Keano maar die is van af nu ook verslaaft.

De eerste twee die Keano zelf vangt zijn twee dikke brasems. Wat een knoepers zijn dat dan.

Kijk zegt Willem zo werkt een method feeder. Dit moet je weer in elkaar steken want anders schudt de vis de haak er weer uit dor het gewicht van het korfje. Daarom raakt dat los en al de lijn breekt zit dat niet aan de vis vast. Jaja, hij heeft wat geleerd van de week en brengt dat meteen naar buiten.

Weer een mooie spiegel.

*En naast ons weer raak en na dikke twee brasems een Karper.*

Tuurlijk komt Willem ff helpen en dan let ik wel op zijn hengel.

Het onthaken, op de foto zetten, de vis terug zetten, alles weet Willem over te brengen naar de visser in Spe. Want verkocht aan dit spelletje is Keano nu. Hij wilde vanmorgen niet mee met het familie uitje maar nu wil hij niet naar huis. Fantastisch weer een geslaagte dag voor de BassBuster. En weer mooie herinneringen gemaakt al zeg ik het zelf.

We moeten snel naar huis als Willem nog wat wil eten. Zie mezelf er wel weer in terug. De tijd is niet te meten als je lekker zit te vissen en dat begrijpen alleen maar vissers. Ik denk dat er echt eentje geboren is..

Willem naar het Spui

15 juli 2020/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Afgesproken tussen 10 en 11 uur woensdag 15 juli 2020. Het is om twaalf uur hoog water op het spui aan Hellevoetse kant. Als we een uurtje ervoor op de stekken zijn is dat vroeg genoeg met deze lage waterstanden.

Het wordt tegen elven dat Willem er is nog met dichte ogen. Zozo nog niet lang op zie ik. Tussen tien en elf hebben we toch afgesproken en dat klopt natuurlijk. Alles is klaar dus een reddingsvest pas maken en we kunnen gaan. Ik heb nog nooit zoveel zin gehad om te vissen zegt hij. Het is natuurlijk voor hem allemaal nieuw en reuze spannend. Dat begrijp ik allemaal wel en voel met em mee. Heerlijk.

*Fantastisch dat ik hier mag traileren.*

Het is vijf minuten rijden naar de trailerplek en dat is hartstikke fijn geregeld. Traileren in Hellevoetsluis is trouwens toch waardeloos geregeld. Met het renoveren van het strand bij de dam zou gelijk een nieuwe verbeterde trailerhelling komen. De oude was wat vlak en met laag water was dat tobben je boot te water te laten. Maar hij is nog steeds niet gemaakt en of die er komt is maar de vraag. Beloven doen ze genoeg maar nakomen. Ik moet het nog zien of er een verbeterde trailerhelling komt. Net als de trailerhelling bij de blokkendam. Daar zou ook een mooie verbeterde komen na de verbouwing. Rijkswaterstaat wil daar helemaal geen pleziervaart op het druks bevaren gedeelte van de Noordzee voor het Europoortgebied. Daar kunnen we naar fluiten en het was toen fantastisch vissen het mooiste stukje water om er op de zeebaars te jagen. Zie de BassBuster Avonturen er op na.

*Duurt niet lang of de eerste baars kunnen we netten.*

En dan vangt Willem voor het eerst een mooie baars vanuit de boot. Door de stroming en het formaat vis, nog geen kasteel maar dat komt wel, wordt het een mooi eerste drill.

*Dan eindelijk na een lange drill komt hij boven.*

Goed zo net als bij die karpertjes druk op de lijn houden en een pompende beweging maken. Hengel omhoog tot elf uur en lijn opspoelen naar negen uur. De vis op de top drillen en dat gaat fantastisch. De spoel wat losser zetten en je wijsvinger op de molenspoel houden en als de vis de boot ziet gaat hij er zeker weer vandoor. En dat gebeurt maar netjes pareert Willen de aanval en na drie keer is de vis uitgeteld en kan ik em landen in het net.

Zo’n grote heb ik nog nooit gezien en als ik em leert hoe hij die moet vast houden maken we er snel een plaatje van om er thuis alles over te kunnen vertellen. De lip goed vasthouden met duim en wijsvinger want deze predator heeft geen vangtanden en de vis altijd ondersteunen. Latetr leren met twee wijsvingers ondersteunen zodat jezie je het meeste van de vis.

Gewoon een goede start om te beginnen zou ik zeggen. Wat een mooie baars om te vangen.

*Een staartbijter weet hij nu ook wat dat is.*

We gaan richting Oude Maas. Onderweg doen we een paar stekken aan maar dat is moeilijk vissen met een Caralona rig over de planten en het wier. Dat moeten we nog flink worden geoefend vooral werpen. Maar dat gaat hij voor op het grasveld leren om in ringen te kunnen werpen.

Maar na een paar missers en lossers, is hij zelfs is hij een keertje zijn staart kwijt van een shadje krijgt hij het onder de knie en kan zijn volgende baars onthaken. Staart bijterjes gebeurt vaker want ik gebruik geen staartdreg. Met een wedstrijd is dat anders dan telt elke vis. Dan wil je er geen eentje missen maar nu is dat niet aan de orde. Zo’n staartdreg beïnvloed toch het gedrag van het shadje.

Weer een mooie baars, wat wil je nog meer voor de eerste keer mee.

De baars heeft een vrij hoog lichaam, twee rugvinnen en een kenmerkend patroon van meestal zes donkere dwarsbanden. De kleuren van de vis zeggen niet zoveel, maar aan de achterkant van de voorste rugvin heeft de baars altijd een zwarte vlek. De staart en de onderste vinnen hebben een oranje zweem. De voorste rugvin evenals de buik- en borstvinnen hebben harde stralen met een scherpe punt, als je hierdoor geprikt wordt kan het erg irriteren vanwege het slijm van de vis. Op de kieuwdeksels heeft de baars scherpe randen en punten. Hij kan tot 60 centimeter lang en 4,5 kilogram zwaar worden. Hij kan 16 jaar oud worden.

De baars is ondanks zijn stekels een gewilde prooi van de snoek Baarzen staan evenals snoeken bekend om hun kannibalisme. In de zomer komen vaak erg grote scholen met jonge baars voor die voor hun wat oudere soortgenoten een gewilde prooi vormen. Ook dan jaagt de baars vaak groepsgewijs op de opgejaagde visjes.

De baars is een erg smakelijke vis. In de vijftiger en zestiger jaren van de twintigste eeuw werd in het Ijsselmeererg veel baars door beroepsvissers en hengelsporters gevangen. Ook in het buitenland is de baars een gewilde consumptievis. Baars voor consumptie meenemen is buiten de grote rivieren en het IJsselmeer niet echt aan te raden omdat hij vrij langzaam groeit en er na het fileren maar weinig vis overblijft.

Rond het begin van de 20e eeuw was de baars nog veel belangrijker in het ecosysteem. Rond Woerden vingen hengelaars in enkele uren 40 à 50 pond baars met een gemiddeld gewicht van ongeveer een kilo. In het ongestoorde ecosysteem, zoals dat ook op Ierse meren wordt benaderd domineren baars en snoeken zijn brasems en voorns veel schaarser.

Voor de baars geldt in Nederland een vangverbod van 1 april tot de laatste zaterdag van mei. Dit geldt voor de sportvisserij. De beroepsvisserij mag pas op 1 juni baars vangen.

We proberen het nog even op de monding Spui en Oude Maas maar dat is teveel gevraagd voor onze rakker. De diepte en oneffenheden moet hij nog onder de knie krijgen dus we zoeken rustiger water op.

Dat is best moeilijk vissen op de rivier maar nu met die lage waterstand gaan we het proberen of het lukt om een snoekbaars te vangen. Het stroomt er en de obstakels onder water de stenen, mossels, kabels en ijskasten etc. geven een heel andere indicatie als op het Haringvliet. En dan.. tja das een jongensdroom. Zo’n grote vis heeft hij nog nooit gevangen dat is fantastisch.

*Je vangt als eerste snoekbaars zo’n vis.*

De Zander wordt natuurlijk ook ff gemeten en wat is die Willem blij er mee.

We vangen er nog eentje en de dril is er niet minder om. Wat een plezier hebben we weer op het water maatje.

Hij komt toch nog aan de halve meter. Wat een weer leuke dag hebben we zo saampjes. Heerlijk vissen zo.

We scheuren weer in één streep naar Hellevoet want om zeven uur moet Willem thuis zijn. Voor Hellevoet zet ik de Yamaha ff stil. Eens zien of er voor de havens al wat te registreren valt maar allemaal hele kleine speltaas. Dat wordt nog een paar weken wachten tot dat vijf-zes centimeter is gegroeid. Dan hoeven we ook niet meer zo ver te varen en kunnen ze voor Hellevoetsluis vangen. Dan is ze zoeken niet zo moeilijk…

Alle tijd dus het is om twaalf uur pas hoog water en daar houden we beide van.

Was weer genieten en een prima dag op het water.