Vandaag 18 augustus 2020 zijn we weer op zijn favoriete plekkie het; ‘t Land van paling in Hellevoetsluis. We zetten groot in want we hebben vandaag alle tijd. Drie hengels met allemaal een ander aas er op met dezelfde voer in de korf. We gaan het zien wat lukt en niet lukt dus. Wat is de beste keuze vandaag..
Gisteravond heerlijk ge-BBQ kipdij saté en grote garnalen van Tok Thanh Hung. Een bapao kip als voorafje daar kan je Willem wel voor porren. We hebben kleine BBQ en weer wat vis spullen gescoord voor de verzameling. Op de terug zouden we naar de Mac Donald gaan maar als ik me herinnerde toko weer open is en ik zonder sambal thuis zit gaan we er eventjes langs. Maar al die lekkere dingen vergeten we de Mac en wordt het een risoles, pasteitje of bopao. Daar liggen ook grote garnalen dus de keuze is snel gemaakt. Die BBQ kunnen we dan gelijk uitproberen. Lopen we langs een baal emping je kan hier zelf afwegen. Zeg tegen Willem; dat is lekker chips man mag je best proberen dus die steekt er een paar in z’n mond. Dat gezicht’ goud. Die gelooft niks meer van me vandaag. Onder het BBQ-en opper ik dat we ook eens s’ morgens kunnen gaan vissen en de plannen worden gelijk gesmeed. Willem blijft slapen en de wekker zetten we op acht uur…
En zo groeit deze gestadig.
De spullen zijn net uit de auto. Ik zet em weg en het begint te hozen. De paraplu wordt met wat strubbelingen opgezet dus we zijn alsnog zeiknat maar onze spullen zijn droog. Gelukkig. We gaan er tegen aan en dat zal vanochtend nog een paar keertjes voorkomen. Een bui die over onze stek heen trekt.
En met zo’n regenbui staan plotseling twee stokken krom.
We zitten al eventjes en het blijft stilletjes aan de andere kant van de lijn. Maar als er dan weer een plaatselijke waterbui ons nat maakt. Het is warm en lekker verkoelend maar toch buiten de paraplu stappen is echt af te raden. Wat een grote druppels en dikke stralen. Dan gaat eerst de linker hengel dansen in de steunen en als Willem die drilt gaat ook de tweede stok op salsa stand, en gaat op en neer in de steunen. Altijd een fenomeen, je wacht een half uur en er gebeurt niets maar dan plotseling krijg je tegelijkertijd beet op beide hengels. De buurman komt helpen want we hebben maar 1 landingsnet meegenomen. Bedankt dus voor de hulp buurtjes.
Wat is er leuker al vissen met je vriendjes.
En dat helpen gaat gewoon door. Die mannekes kennen elkaar onderhand wel. Ze zitten er zowat elke dag en zijn er helemaal klaar voor. Daar is het virus dus aangeslagen en dat is geen Corona. Gaaf om het allemaal te aanschouwen. Doet me goed en zie mezelf aan de Dubbelsteynlaan staan in Dubbeldam als ventje.
Die is binnen met verenigde krachten.
De aanbeten volgen nu snel op elkaar en we krijgen het druk. Dan is het raak en binnen tien minuten de volgende dril. Je vangt er een paar om dan weer een half uurtje te moeten wachten op de volgende sessie.
En vandaag alleen maar mooi exemplaren.
De ene vis is nog mooier dan de vorige. Allemaal dikke volle exemplaren.
Het zijn weer een paar heerlijke uurtjes.
Tuurlijk we verspelen er ook wel eens wat maar dat mag na een kort momentje de pret niet drukken. Soms zijn we gewoonweg te laat omdat we niet opletten, de vis zwemt achter het paaltje langs verboden nachtvissen, losse aanbeten je voelt de vis een kort moment en we verspelen ook wel eens wat vlak voor ons net omdat we te hebberig zijn en hem te hard met teveel spanning op de lijn in het landingsnet willen schuiven. Maar we leren en deze ervaringen zijn nodig voor als het er echt op aan komt.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/09/P8180544Wp2.jpg709945Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2020-08-18 14:41:002023-09-15 14:53:29OchtendSessie op het LvP
Twee weken Italië en een weekje acclimatiseren. Tja dan lonkt het Land van Paling voor onze jongste. Maar alleen vissen vindt hij helemaal niks aan en daar vinden we elkaar. In je eentje aan de waterkant is ook mijn ding niet. Vrijdag middag 14 augustus 2020 valt het mee met de warmte en is de hittegolf aan het uitdoven. We gaan het proberen.
Als we aankomen net voor vieren zitten er aan de kop en de staart mensen te vissen. Ons geliefde “plekkie” is vrij dus we strijken er neer. Binnen vijf minuten liggen onze hengels in de steunen. De routine zit er dus goed in bij m’n vismaatje. Terwijl ik de auto terugzet staat de rod-pod en stoel al klaar. Aas aan de hair en voer in de korf en vissen maar.
Heerlijk een paar uurtjes pakken.
We zijn verwent want waarom krijgen we geen aanbeten. We zitten al een uur te kletsen lijkt het over de vakantie natuurlijk en de alledaagse beslommeringen. Eigenlijk Willem is aan het woord want die heeft weer heel wat avonturen beleeft in de laatste drie weken en wil die graag delen. In werkelijkheid duurt het een half uur als de eerste karper zich meldt.
Geen uitschieters deze keer.
Het lijkt eventjes of ze löss zijn. Een paar runners, ze worden steeds gewiekster, wat losse of een lege elastiek en natuurlijk kunnen we er ook een paar netten voor een portretje. Het is heerlijk vertouven hier aan de waterkant.
Het is weer heerlijk aan de waterkant.
Vera is gisteren jarig geweest en de familie gaat uit eten dus moeten we om half zes stoppen. Voor de zekerheid de wekker gezet want je zal zien dat je er een dikke vis op heb en dan is Willem te laat thuis. Dat doen we dan ook en de spullen zitten nog sneller weer in de auto als met opzetten van ons kamp. Het ligt er net in als Sandra belt. Ruim je op want die kent ons pappenheimers wel. Maar deze keer dus keurig op tijd. Want ik wil ook nog douchen. Hoezo vraag ik lachend. Ik stink naar dat aas van u en dat vindt Vera vast niet leuk. Tja wat moet ik daar in tegen brengen…
Er varen er twee uit en jammergenoeg naar links en rechts eeehhhhe stuurboard en bakboard.
Als we weg rijden horen we een herrie. Eén van de drie boten gaat proefvaren die in de haven liggen. Die heeft een claxon en laat die ff horen. Die boten bouwer heeft werk zat dus. Minstens drie afleveren dus dit jaar. Heb er al eens foto’s voor mogen maken voor het Millennium nog op film. Was midden in de nacht voor de verlichting van de boot. Er ligt er al eentje op het Haringvliet maar met mijn compact vis kameraatje lukt het niet om ze er alle twee op te zetten. We hebben haast want anders is Willem te laat en die wil zijn zus dat niet aan doen op haar verjaardag etentje te laat te komen dus als een speer naar huis en dan naar de Buren. Gezellig happen.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/09/DSCN4007BewWp2.jpg17422021Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2020-08-14 14:34:002023-09-15 14:38:25Willem en het LvP
Op de terug weg naar huis na een rondje Nederland komt John op zondag 26 juli 2020 zijn nieuwe brommer ff showen. Wat een mooi ding is het weer. En wat is er mooier om elkaar weer eens te zien na een lange Corona tijd. Natuurlijk aan de waterkant dus daar afgesproken.
Om kwart over twee krijg ik een berichtje. Ik zit nu in Utrecht en ben over een drie kwartier in Hellevoetsluis. Kunnen we even vissen voordat ik door stuur naar Gent en morgen de boot pak naar Engeland.
Het midden stuk is nog vrij.
Ik ken em een beetje dus heb alle tijd om alles bij elkaar te zoeken. Het is druk maar in het midden is nog plek. Achter het elektra huisje zit nog iemand en ik ga recht t.o.v . het bordje zitten precies in het midden van mijn buren.
Laat de boeren maar dorsen.
Ik zit er prima en installeer alles. Beetje kletsen met de buren hoe het is. Er word zeer weinig gevangen maar het weer is prima hoor ik overal. En dat klopt het is er prima vertoeven vanmiddag. Maar even later vertrekt links van me die achter het elektra kast en ik schuif gelijk op. Hij is vanmorgen begonnen en heeft niets kunnen netten. Das niet best maar het kan hier zo omslaan met azen. Komt bij dat hier vandaan ik een hengel bij dat bordje kan leggen hét plekkie van mijn vismaatje Willem en eentje op één van mijn favoriete plekken tegen de muur.
Gelijk een mooie schub.
Ik gooi mijn korf strak tegen de muur en eentje naar het bordje Nachtvissen verboden. Draai rustig de lijnen strak en boem. Hengel naar de muur staat te schudden in de steunen. M’n ex- buurman zit nog in de auto om weg te gaan. Zo snel al een aanbeet. Het kan raar gaan een mooie schub. Maar daarna niets meer en zie net zoveel als mijn voorganger heel de dag wat ik er ook aan knoop. Niks, nada geen enkele beweging als alleen maar lijn zwemmers.
En ja het begint op werken te lijken.
Dan komt mijn maatje en het is mijn schuld dat hij zo laat is. Okeeeeje, ik moest nog boodscappen doen en hij heeft een tas vol pindasaus, kruiden, drop, jam, blikjes weet ik het allemaal niet bij zich en verdeeld dat in zijn fiets tassen. Die hangt flink achter over en is zwaarder volgens onze England vaarder dan een volwassen vent achterop.
Weer eentje gelost zo te zien.
En John is net aangekomen stoppen ze op “ons” plekkie. Daar zitten we graag en die gasten die weg gaan hebben flink gevoerd en bere goed gevangen. Ik ga voor de tweede keer verkassen en we strijken neer in een gevuld bedje. Het is in werpen, strak draaien en ramm een run maar ze vangen valt nog niet mee. Ik denk dat we in een half uurtje tien aanslagen verliezen. Veel gewoon de onderlijn gebroken nog niet meegemaakt hier, of vast zitten in de fietsen en ijskasten, de vissen vluchtyen onder de muur. Alles maken we nu mee.
We hebben het gewoon hartstikke druk.
Meerdere malen allebei drillen we en vis om em daarna te verspelen. Het is ingooien, strak draaien en Boem de top gaat richting de muur en het is bingo.
John heeft ook een stukje gefilmd hahaha.
We hebben er natuurlijk schik in. Heerlijk we hebben elkaar al een paar maanden niet gezien door die Corona. In huize Jordan zijn ze er een dikke week flink ziek van geweest maar weer opgeknapt en dan weet je wat dat betekent. Gewoon heel voorzichtig daarmee zijn.
We gaan een broodje paling en een frietje eten in Warung Freek op gepaste afstand natuurlijk.
We hebben een heerlijk middag saampjes aan de waterkant en elkaar genoeg te vertellen en te vermaken. Zodadelijk nog ff in de tuin natafelen en dan moet hij naar Gent. Daar heeft hij een hotel geboekt. Normaal slaapt hij natuurlijk bij ons maar Henny en ik zijn beide risico en heel voorzichtig. Dat begrijpt mijn maatje wel en zo is hij morgen ook dichter bij de tunnel om over te steken naar GB. Het wordt toch nog laat als hij naar Belgie gaat maar dat lukt hem wel om voor elven in het hotel te zijn. Die brommer zal wel weer warm worden..
Willem heeft de laatste lijsten en passe paspetouts geteld donderdag 23 juli 2020. En na werken komt plezier maken en dat kan maar één ding betekenen. Op naar het Land van Paling. Daar zit hij elke dag nadat Willem twee wkn geleden heeft geleerd hoe hij op de F1 karpertjes moet vissen
Vanavond macaroni eten bij Oma en dan morgen de grote ris maken naar Italië met de auto. Daar is hij vorig jaar ook geweest en weet er een mooi visplekkie. Natuurlijk zou je kunnen zeggen want de hengels moeten mee. Zoals Bram zijn broerje niet zonder zijn voetbal gaat, zusterlief Vera natuurlijk niet zonder beautycase gaat Willem niet zonder zijn hengels mee. Noway.
Eerste laat lang op zich wachten.
We krijgen gelijk een aanbeet maar missen em en daarna blijft het anderhalf uur stil aan de overkant. Alle kleuren en smaken worden zwaar op de proef gesteld maar leiden tot nul, nada, geen enkel succes. Op wat lijnzwemmers na gebeurt er helemaal niets ook niety bij alle buren dus dat geeft een beetje geruststelling. We doen het niet verkeerd ze azen gewoonweg effe niet.
Dan loopt het in eens.
Dan komt de buurman van links buurten en heeft de gehele dag nog niets gezien. Oef dat is niet best maar terwijl we bijkletsen lossen zowel ik als Willem een vis. Willem pakt de eerste runner ik de tweede. Ik lost de vis omdat de lijn met de boilie om de korf is geslagen. Op Willems zijn hengel hadden we een wat langere onderlijn genomen. Je probeert toch wat. En dat werkte want twee hebben we er tot nu toe gefopt en op mijn hengel was de vis gewoonweg te groot volgens Willem maar met iemands anders zijn stok vissen is het gevoel de feeling altijd anders.
Maar de volgende dubbele runner kunnen we beide landen.
En zoe zie je maar weer, wisselen, wisselen van smaak, geur en kleur dat werkt. Voor vandaag hebben we het gevonden maar dat kan morgen weer heel anders zijn.
En ja we lossen er nog steeds wel eens eentje en dan moet je em horen, als volleerd dokwerker.
We beginnen altijd met allerlei onderlijnen en verschillende kleuren en smaken. Zodra er ééntje gaat vangen worden de andere hengels ook zo beaast.
Het loopt weer lekker zo.
De middelste hengel ligt altijd met een probeerseltje qua onderlijn of aas maar wat moeilijker te drillen tussen de andere twee stokken. En warempel we hebben een aanbeet er op. Na het verspelen van een vis eerder op die hengel mag ik em vertellen hoe dat moet. De vis en beetjes sturen onder het drillen. Leuk maar ik moet er mee op de foto volgens Willem. Dat geloven ze niet zegt hij zo uit je luie stoel. Ik moet em uit die droom helpen hé John Nisp. Hahahaha.
De kers op de taart.
En dan na een ferme run en dit uitvallen pareert onze giant van de LvP vak kundig deze aanvallen van een hele mooie vis. Eindelijk laat deze zich zien en Willem is helemaal blij. Zijn lievelings karper de schub. En wel een heel mooi exemplaar uit dit water. Wat een mooie afsluiting. Die gaat met volle overtuiging morgen richting Italië om daar zijn kunsten te vertonen. Ben reuze benieuwd naar zijn resultaten en kan niet wachten op zijn foto’s. Fijne vakantie allemaal Adeltjes dat iedereen aan zijn trekken mag komen en uitgerust en vooral gezond weer terug voor nieuwe avonturen..
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/09/DSCN9950BewWp2.jpg679906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2020-07-23 15:34:002023-09-14 15:48:06Laatste vakantie dag
Zaterdag 18 juli 2020 saampjes met Willem doka spulletjes op gehaald. Ik ben er reuze blij mee voor mijn verzameling over analoge fotogtrafie. Daarna naar Oudenhoorn een Rod pod overgenomen zodat we saampjes overal kunnen gaan zitten met de hengels netjes op steuntjes
Willem komt ff helpen in de zaak om de molens Paspertouts te tellen, daar wil hij wel ff mee helpen maar daar komt niets van terecht. Zeker niet als Ron Post wat kant en klare kippenpoten meebrengt naar de Stamtich van de BassBuster WarungFreek. Die lusten we wel.
Eerst maar een pootje dan.
Dan gaan we wat Doka spullen ophalen voor het museum maar dat wordt een auto vol. Wat zijn we daar blij mee. Dan naar Oudenhoorn een rod pod (= een standaard voor je hengel) halen zodat we op die harde grond saampjes naast elkaar zitten kunnen vissen. Bedankt Jos uit Oudenhoorn. We zijn er reuze blij mee. Ook heeft hij nog twee molentjes in de aanbieding. Wat wikken en wegen want zo vaak gebruik ik dat setje niet maar hij doet er een tientje af en de kogels is door de kerk.
We zitten weer op onze favoriete plek.
Als we aankomen op het Land van Paling is het best druk maar iedereen is al aan het inpakken. Willem vraagt aan een goosert of hij misschien ook vertrekt op onze favoriete stek en warempel hij zit er al heel de dag om niets te vangen dus na en half uurtje mogen we zijn plekkie in nemen.
De nieuwe Rod Pod wordt uitgepakt en we zitten prima. Gelijk een hengel uit proberen een DAM multi Picker 2mtr40 met een oud Daiwa DS1650 Craphite molentje of die bevalt en natuurlijk krijg je daar dan de eerste vis op. Het hengeltje bevalt prima maar is eigenlijk iets te kort en de molen wordt afgekeurd door de LvP Kanjer in spé. Nee die vist ook niet lekker. Daar moeten we wat anders voor verzinnen
Keano vangt ook zijn eerste karper.
Naast ons zit een familie uit Spijkcity en Keano was de enigste die niets met vissen had. Ze zaten em eigenlijk te zware hengels en15mm bollies te vissen. Wel een hele dikke vis gevangen helemaal op de rechter kant maar voor de rest van de dag was het niet veel. Als mijn maatje dan steeds met een kromme stok staat is het een kleine moeite om de hengel eens over te geven. Zodoende vangt Keano zijn eerste karper. Dat gezicht dan. Fantastisch en met wat hulp van Willem lukt het om em te netten.
Opa en Oma zijn net zo blij natuurlijk.
We leggen uit hoe we vissen en Willem maakt wel een method systeem voor Keano klaar en legt uit hoe dit moet. Dat is gaaf. Ik heb em dat een kleine week geleden allemaal uitgelegd en nu maakt hij een onder lijn voor een tot nu toe onbekende vissertje. Gaaf, Gaaf is dit.
Kijk zo drill je de vis en kan je hem een beetje sturen.
Willem nog geen week bezig leert een nieuwe vissertje die nu ook dat virus zal krijgen hoe hij zo’n karpertje moet landen. Rustig, rustig met de slip in de goede stand. Alle tijd. je moet ook een half uur wachten dus die vis binnen halen neem je ook de tijd ervoor. Hij pareert alle aanvallen en samen netten ze em. Heerlijk om te zien en de rest van de familie staat er bij en geniet.
Samen een karper vangen is werelds.
Maar dan gaat het los bij ons en Willem heeft de middag van zijn leven.
Die is lekker bezig.
Helemaal löss zijn ze en de ene na de andere wordt genet. Allemaal mooie vissen en we hebben een heerlijke middag.
Maar dan vangt Keno zijn eerste vis helemaal zelf.
We hebben een method feeder aangesloten de de vishengel van onze buurman en dan vangt Keano zij eerste vis. Helemaal zelf gedrild en geland. Zo, die heeft ook het virus ontvangen. Helemaal blij is die.
Willem helpt de vis netten.
Tuurlijk komt de gehele familie kijken die allemaal langs de korte kant zitten. Ze zitten gezellig allemaal langs de waterkant. Precies waar alles voor gemaakt is op het Land van Paling door de Hengelsport Vereniging het Voornse Kanaal. Heel de familie heeft al eens gevist behalve Keano maar die is van af nu ook verslaaft.
Het is een dikke platte.
De eerste twee die Keano zelf vangt zijn twee dikke brasems. Wat een knoepers zijn dat dan.
En Willem legt uit hoe het moet.
Kijk zegt Willem zo werkt een method feeder. Dit moet je weer in elkaar steken want anders schudt de vis de haak er weer uit dor het gewicht van het korfje. Daarom raakt dat los en al de lijn breekt zit dat niet aan de vis vast. Jaja, hij heeft wat geleerd van de week en brengt dat meteen naar buiten.
Maar het vissen gaat gewoon door.
Weer een mooie spiegel.
En naast ons weer raak en na dikke twee brasems een Karper.
Tuurlijk komt Willem ff helpen en dan let ik wel op zijn hengel.
Weer gelukt.
Het onthaken, op de foto zetten, de vis terug zetten, alles weet Willem over te brengen naar de visser in Spe. Want verkocht aan dit spelletje is Keano nu. Hij wilde vanmorgen niet mee met het familie uitje maar nu wil hij niet naar huis. Fantastisch weer een geslaagte dag voor de BassBuster. En weer mooie herinneringen gemaakt al zeg ik het zelf.
De laatste want we nokken af.
We moeten snel naar huis als Willem nog wat wil eten. Zie mezelf er wel weer in terug. De tijd is niet te meten als je lekker zit te vissen en dat begrijpen alleen maar vissers. Ik denk dat er echt eentje geboren is..
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/09/DSCN9805BewWp2.jpg643906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2020-07-18 12:53:002023-09-14 15:19:35LvP het thuiswater van Willem
Afgesproken tussen 10 en 11 uur woensdag 15 juli 2020. Het is om twaalf uur hoog water op het spui aan Hellevoetse kant. Als we een uurtje ervoor op de stekken zijn is dat vroeg genoeg met deze lage waterstanden.
Het wordt tegen elven dat Willem er is nog met dichte ogen. Zozo nog niet lang op zie ik. Tussen tien en elf hebben we toch afgesproken en dat klopt natuurlijk. Alles is klaar dus een reddingsvest pas maken en we kunnen gaan. Ik heb nog nooit zoveel zin gehad om te vissen zegt hij. Het is natuurlijk voor hem allemaal nieuw en reuze spannend. Dat begrijp ik allemaal wel en voel met em mee. Heerlijk.
Fantastisch dat ik hier mag traileren.
Het is vijf minuten rijden naar de trailerplek en dat is hartstikke fijn geregeld. Traileren in Hellevoetsluis is trouwens toch waardeloos geregeld. Met het renoveren van het strand bij de dam zou gelijk een nieuwe verbeterde trailerhelling komen. De oude was wat vlak en met laag water was dat tobben je boot te water te laten. Maar hij is nog steeds niet gemaakt en of die er komt is maar de vraag. Beloven doen ze genoeg maar nakomen. Ik moet het nog zien of er een verbeterde trailerhelling komt. Net als de trailerhelling bij de blokkendam. Daar zou ook een mooie verbeterde komen na de verbouwing. Rijkswaterstaat wil daar helemaal geen pleziervaart op het druks bevaren gedeelte van de Noordzee voor het Europoortgebied. Daar kunnen we naar fluiten en het was toen fantastisch vissen het mooiste stukje water om er op de zeebaars te jagen. Zie de BassBuster Avonturen er op na.
Duurt niet lang of de eerste baars kunnen we netten.
En dan vangt Willem voor het eerst een mooie baars vanuit de boot. Door de stroming en het formaat vis, nog geen kasteel maar dat komt wel, wordt het een mooi eerste drill.
Dan eindelijk na een lange drill komt hij boven.
Goed zo net als bij die karpertjes druk op de lijn houden en een pompende beweging maken. Hengel omhoog tot elf uur en lijn opspoelen naar negen uur. De vis op de top drillen en dat gaat fantastisch. De spoel wat losser zetten en je wijsvinger op de molenspoel houden en als de vis de boot ziet gaat hij er zeker weer vandoor. En dat gebeurt maar netjes pareert Willen de aanval en na drie keer is de vis uitgeteld en kan ik em landen in het net.
Hier doe je het voor.
Zo’n grote heb ik nog nooit gezien en als ik em leert hoe hij die moet vast houden maken we er snel een plaatje van om er thuis alles over te kunnen vertellen. De lip goed vasthouden met duim en wijsvinger want deze predator heeft geen vangtanden en de vis altijd ondersteunen. Latetr leren met twee wijsvingers ondersteunen zodat jezie je het meeste van de vis.
Een mooie veertiger.
Gewoon een goede start om te beginnen zou ik zeggen. Wat een mooie baars om te vangen.
Een staartbijter weet hij nu ook wat dat is.
We gaan richting Oude Maas. Onderweg doen we een paar stekken aan maar dat is moeilijk vissen met een Caralona rig over de planten en het wier. Dat moeten we nog flink worden geoefend vooral werpen. Maar dat gaat hij voor op het grasveld leren om in ringen te kunnen werpen.
Het gaat steeds beter.
Maar na een paar missers en lossers, is hij zelfs is hij een keertje zijn staart kwijt van een shadje krijgt hij het onder de knie en kan zijn volgende baars onthaken. Staart bijterjes gebeurt vaker want ik gebruik geen staartdreg. Met een wedstrijd is dat anders dan telt elke vis. Dan wil je er geen eentje missen maar nu is dat niet aan de orde. Zo’n staartdreg beïnvloed toch het gedrag van het shadje.
In the pocket.
Weer een mooie baars, wat wil je nog meer voor de eerste keer mee.
De baars heeft een vrij hoog lichaam, twee rugvinnen en een kenmerkend patroon van meestal zes donkere dwarsbanden. De kleuren van de vis zeggen niet zoveel, maar aan de achterkant van de voorste rugvin heeft de baars altijd een zwarte vlek. De staart en de onderste vinnen hebben een oranje zweem. De voorste rugvin evenals de buik- en borstvinnen hebben harde stralen met een scherpe punt, als je hierdoor geprikt wordt kan het erg irriteren vanwege het slijm van de vis. Op de kieuwdeksels heeft de baars scherpe randen en punten. Hij kan tot 60 centimeter lang en 4,5 kilogram zwaar worden. Hij kan 16 jaar oud worden.
De baars is ondanks zijn stekels een gewilde prooi van de snoek Baarzen staan evenals snoeken bekend om hun kannibalisme. In de zomer komen vaak erg grote scholen met jonge baars voor die voor hun wat oudere soortgenoten een gewilde prooi vormen. Ook dan jaagt de baars vaak groepsgewijs op de opgejaagde visjes.
De baars is een erg smakelijke vis. In de vijftiger en zestiger jaren van de twintigste eeuw werd in het Ijsselmeererg veel baars door beroepsvissers en hengelsporters gevangen. Ook in het buitenland is de baars een gewilde consumptievis. Baars voor consumptie meenemen is buiten de grote rivieren en het IJsselmeer niet echt aan te raden omdat hij vrij langzaam groeit en er na het fileren maar weinig vis overblijft.
Rond het begin van de 20e eeuw was de baars nog veel belangrijker in het ecosysteem. Rond Woerden vingen hengelaars in enkele uren 40 à 50 pond baars met een gemiddeld gewicht van ongeveer een kilo. In het ongestoorde ecosysteem, zoals dat ook op Ierse meren wordt benaderd domineren baars en snoeken zijn brasems en voorns veel schaarser.
Voor de baars geldt in Nederland een vangverbod van 1 april tot de laatste zaterdag van mei. Dit geldt voor de sportvisserij. De beroepsvisserij mag pas op 1 juni baars vangen.
We proberen het nog even op de monding Spui en Oude Maas maar dat is teveel gevraagd voor onze rakker. De diepte en oneffenheden moet hij nog onder de knie krijgen dus we zoeken rustiger water op.
Dat is een mooie snoekbaars.
Dat is best moeilijk vissen op de rivier maar nu met die lage waterstand gaan we het proberen of het lukt om een snoekbaars te vangen. Het stroomt er en de obstakels onder water de stenen, mossels, kabels en ijskasten etc. geven een heel andere indicatie als op het Haringvliet. En dan.. tja das een jongensdroom. Zo’n grote vis heeft hij nog nooit gevangen dat is fantastisch.
Je vangt als eerste snoekbaars zo’n vis.
De Zander wordt natuurlijk ook ff gemeten en wat is die Willem blij er mee.
De kers op de taart.
We vangen er nog eentje en de dril is er niet minder om. Wat een plezier hebben we weer op het water maatje.
Hij komt toch nog aan de halve meter. Wat een weer leuke dag hebben we zo saampjes. Heerlijk vissen zo.
Nog even voor Hellevoet.
We scheuren weer in één streep naar Hellevoet want om zeven uur moet Willem thuis zijn. Voor Hellevoet zet ik de Yamaha ff stil. Eens zien of er voor de havens al wat te registreren valt maar allemaal hele kleine speltaas. Dat wordt nog een paar weken wachten tot dat vijf-zes centimeter is gegroeid. Dan hoeven we ook niet meer zo ver te varen en kunnen ze voor Hellevoetsluis vangen. Dan is ze zoeken niet zo moeilijk…
Getijde.
Alle tijd dus het is om twaalf uur pas hoog water en daar houden we beide van.
Goed gedaan maatje.
Was weer genieten en een prima dag op het water.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/09/DSCN9721Wp2.jpg679906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2020-07-15 10:30:002023-09-14 10:56:23Willem naar het Spui
Maandag net na de middag 13 juli 2020 komt mijn vismaatje langs. Die heeft vakantie en wil wel eens kibbeling samen maken. Dat heeft hij eens jaren geleden hier gegeten en vond dat heerlijk. Natuurlijk kan dat maar het is er nog wat te vroeg voor.
Na de pannenkoek gaan we luis vangen voor de vissen in mijn aquarium. Zijn goudvissen en goudwindes en fantastisch uit te leggen hoe die vissen azen aan de jeugd. Komt bij dat ik zelf dat heel leuk vind die vissen in de tuin.
Dat valt niet mee om die speldenknopjes te vangen.
Luis is er niet maar genoeg, heel veel jongbroed. Raar vindt ik want waar moeten die jongbroed van eten. We zien speltaas maar ook al 2-4 cm witvisjes. Waar die van moeten opgroeien is me een raadsel want we vangen niets als het fijn mazige netje door het water halen. Ik vang er een paar visjes van 3cm en daarna is Willem aan de beurt maar dat valt niet mee.
FF blazen om te zien wat er onderin zit.
Wat zijn dat voor visjes maar dat is nog niet te zien. We nemen er wat mee en gooien die in het Aquarium dan zie we volgende week meer en weten wat het is.
Van vissen krijg je best wel trek.
Die Indische snappenrijen is Willem niet zo gek op eigenlijk vindt hij het te heet.
Heerlijk zo’n zoute rakker na.
Maar een haring werkt die zo naar binnen geen probleem mee. Die vindt hij heerlijk.
Maar dan gaan we kibbeling maken op de WarungFreek BassBuster manier.
We willen vis eten en geen deeg dus de pinda olie opdraaien naar zo heet mogelijk. Dan de stukjes vis er in en die schroeien direct mooi dicht. Na vijf minuten is het klaar is Freek en kunnen we proeven. Zo vindt ik ze het lekkerst zo uit de pan met een koud biertje erbij. Heb ik weer van Joop geleerd. Dat bier hé erbij. Heerlijk. Voor Willem is dat natuurlijk cola. Die lust dat gersten natje trouwens niet eens.
Sausjes uitproberen.
Maar zonder een sausje is het al goed. Peper, zout en wat sambal. Dan in de archideolie is al voldoende. Heerlijk en dat vinden ze in huize Den Adel ook als hij naar huis gaat met een zak vol kibbeling van Warung Freek zelf gemaakt.
Oma vindt het allemaal prachtig wat haar kleinzoon doet.
Oma wil ook mee hoor ik op de app. Tuurlijk kan dat, is gezellig. Hoe meer er mee doen des te leuker wordt het dus maandag 6 juli 2020 is Hennie de Oma van Willem ook present. Die wil wel eens weten wat haar kleinzoon zoal uitspookt. Wat bezielt die gast met dat vissen. Nou daar komt ze achter en zegt later nu begrijp ik dat allemaal wel.
Willem heeft een andere hengel gevonden nog tussen de spullen van de vakantie in Italie van vorig jaar. Deze is zeker veel te licht vraagt hij maar die is perfecto voor deze visserij. Wat aan de korte kant maar met die zachte top dempt hij alle uitvallen veel beter dan die nieuwe veel hardere stok van em. Ik leg em dat uit en dat begrijpt hij wel net als uw hengel bedoelt u. Precies amigo en Oma staat er bij te genieten. Maar nu nog een molentje. En terwijl ik wat zoek in de verzameling. Ik heb er nog eentje thuis liggen zegt Willem en we kijken Oma lief aan. Jahoor die wil wel eventjes terug rijden om hem te halen. Tis ook op de Rijksstraatweg maar die is lang. Loopt helemaal naar Brielle…. Maar ze hoeven maar tot aan Nieuwenhoorn en zijn in een half uurtje terug. De lijn die er op zit is oud want breekt al bij de eerste ruk maar we hebben klossen lijn genoeg. Doe er 30/100 op die kunnen we later vervangen door 25/100 als hij het allemaal beter onder de knie heb. Maar met deze dikkere nylon lijn gooi ik makkelijk tot bij de vesting muur aan dus die lijn zal er wel op blijven zitten denk ik zo.
Ingevuld en Oma Hennie mag ook mee vissen.
Alles is prima geregeld bij Willem. Hij heeft zelfs een mee VisVergunning aangevraagd voor vandaag zodat Oma ook als ze wilt mee kan vissen. dat is goed geregeld bij Sportvisserij Nederland. Invullen en je kan gelijk mee gaan vissen. Zo kan een familie lid, een vriendje op vriendinnetje het ook eens uit proberen zonder gelijk een vergunning te moeten kopen. Dat is best prijzig als je er niets aan vindt en niet meer mee wilt gaan vissen. Er zit geen statiegeld op…
De foto’s van Oma Hennie.
Oma vindt het allemaal prachtig en blijft foto’s maken. We hebben er een fotojournalist bij op Hellevoet zo sta ik er ook eens op. Er wordt druk gecorrespondeerd op de familie app. Er worden over uren gemaakt door de familie.
Willem gaat gewoon door waarvoor hij is gekomen en Oma houd de gehele familie op de hoogte.
Er komen allerlei foto’s terug van gevangen vissen van neefjes die hun vangsten ook laten zien. Willem gaat ongestoord fanatiek en geconcentreerd door met vissen en vangt de enen na de andere mooi spiegel of schub.
Ganzenmars tijd om te drinken.
Nee bang zijn ze niet voor vissers, Terwijl er ruimte zat is komen ze vlak langs om te water te gaan met hun jongen. Maar als de rest van de groep even later een hond zien verschijnen krijgen ze meer haast en kakelend gaat dan de gehele groep te water.
Het gaat weer fantastisch.
Het loopt weer hardstikke goed. Als je maar goed ingooit en dat moet nog wel eens opnieuw maar dan is het ook de lijn strak trekken en oppassen dat je niet je hengel kwijt raakt. Op dit molentje is geen baitrunner en dat verschil merkt hij nu ook. Is bijna zijn hengel kwijt. Hij draait zich om om te gaan zitten en roetsj daar gaat zijn hengel. Ik kan em nog net aanroepen en tis dat de molen blijft haken achter de afrastering paaltjes al in het water langs de kant. Ja nu gelooft hij me wel dat hij naast zijn hengel moet gaan zitten of hem moet verzekeren achter een stoelpoot of touwtje als je vist zonder baitrunner op de molen en even wat anders moet doen dan opletten.
De vis vast houden is teveel gevraagd maar ff aaien dat lukt nog net.
Natuurlijk samen er op, je vangt hem ook saampjes. Netjes genet hoor door oma met de aanwijzingen van onze sport visser in spé.
We hebben er lol in Oma met Kleinzoon.
Ze en natuurlijk we hebben er plezier in. En zo word het nog een hele reportage.
DuoChamp vandaag van het LvP.Het gaat lekker met die twee
Wel uitkijken dat Oma niet te water glijdt. Maar ik kan zwemmen hoor zegt ze. Gelukkig komt mijn vismaatje Leo ook ff kijken en let er op dat er niemand te water gaat in hun enthousiasme en kan ik nog wat foto’s maken.
Box Oma, wat zegt ze….
En zo word het nog een hele leuke reportage. Wat een leuke dag is dit dan weer. We sparen herinneringen en daar hoort deze dag helemaal bij.
Die twee zijn niet meer te houden.
Want de ene na de andere vis wordt nu geland. Het wordt een routine klus en gaat op werken lijken. Nee hoor we hebben een wereld middag. Oma heeft een etentje dus die gaat naar huis om haar op te doffen en heeft een fantastische middag met haar kleinzoon gehad.
Zijn PR is verpulverd.
En Willem, die is helemaal löss vandaag. Zijn eerste karpers deze week en vangt er een dikke platte. Nog nooit zo’n grote brasem gezien zegt hij. Hij is helemaal blij. Dat wordt nog moeilijk dit record voor em te verbeteren. Gelukkig heeft hij daar nog tijd genoeg voor. Die is nu helemaal verknocht aan het vissen. Tja als je wat vangt dan wordt het steeds leuker.
Deze is wel heel mooi getekend bij een zilver variant.
Dan wordt er gebeld, het eten staat op tafel. Of hij ook nog thuis komt om te eten vraagt zijn vader Erik. Wat gaat de tijd toch altijd snel met vissen. Lijkt twee keer zo snel te gaan als in de schoolbank. Snel de spullen inpakken en terwijl ik even later een biertje drink met Erik en Sandra en de kids Bram en Vera werkt Willem een bord targentelli weg. Moet nog even uit legen dat zijn lichtere hengel met een veel betere top actie veel beter werkt op het Land van Paling. En dan kan Sandra precies vertellen waarom. Aktie, reactie de sommen komen boven tafel alles komt weer boven zegt ze want ze helpt nu Vera met die sommetjes. Op papier weten we nu ook waarom die hengel veel beter voldoet met deze visserij. Wij, Erik, Bram En Willem knikken alleen maar. Deze keer hebben de meiden ons de mond gesnoerd.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/09/DSCN9655Wp2.jpg972945Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2020-07-06 17:57:002023-09-13 18:19:00Oma wil ook mee
Mijn vismaatje Willen den Adel heeft nog nooit een karper gevangen. Hij struint het hele NieuwenHoorne bos af naar vissen. Die stekken kent hij daar als zijn broekzak. En ziet daar dan dikke vissen zwemmen op dit moment. De karpers die afpaaien. Maar met z’n vaste stok gaat dat niet lukken. Daar gaan we verandering in brengen
Dat karpervissen vind hij eigenlijk maar niets maar hij heeft dit weekend wel een alround werphengel gekocht op Markplaats. Daar wil hij met de korst en dobber op die karpers vissen in het NieuwenHoornse Bos. We gaan saampjes vissen dinsdagmiddag 30 juni 2020 en dan moeten we eerst maar de werptechnieken doornemen. Samen maken we op zijn fiets eerst een houder om zijn hengel mee te nemen zonder dat die beschadigt en dan gaan we op stap.
De eerste worp voor het eggie.
Eerst het werpen onder de knie krijgen en na een twintig worpen lukt het aardig om een method korf dertig meter te gooien op de zelfde plaats neerkomen in het water. We gaan er voor en vullen hem met voer en een onderlijntje met elastiek en een pellet.
Na vier keer mislukken komt de beloning.
En dan komt er een leerproces die we allemaal moeten doorstaan. Hoe dril ik zo’n karpertje. Dat gaat natuurlijk de eerste vier keer verkeerd. Dat hebben we allemaal meegemaakt maar de vijfde weet hij te netten. Helemaal uit zijn dak natuurlijk. En ik ook wel eigenlijk. Gelukt en het is net of ik weer aan de “s gravensingel staat in Dubbeldam maar dan in 1970…
En velen zullen er gaan volgen (filmpje).
En dan loopt alles zoals we willen. Het klopt weer en we, Willem heeft de dag van zijn leven. De ene aanbeet na de ander volgt nu.
Tja en dan kan het snel gaan en is tie voor z’n leven verslaaft.
Hij vangt zeven karpertjes en zal dat nooit meer vergeten. Helemaal zelf gedaan. Van zijn zakcentjes bij Mario de volgende dag nog wat spulletjes gekocht en daar zit tie dan alweer.
Mooi is dat.
Kom ik terug uit Delft en had al een mailtje dat hij onderlijntjes, voer en pellets had gekocht bij Mario. Dan tuf je natuurlijk ff langs en jawel hij zit er alweer. Goud, met zijn vriendje lekker vissen. Fantastisch toch.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/09/DSCN9590Wp2.jpg679906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2020-06-30 17:23:002023-09-13 17:25:38LvP met Willem
Gisteravond maandag 18 mei 2020 nog de Vestinggracht bezocht, ff in Land van Paling gezeten waar ze kleine karpertjes hebben uitgezet. Fantastisch vissen met een lichte hengel. Vis vanavond met een winklerpickertje van 2m70 en 20-60gr en mijn nieuwe gescoorde molentjes.
Als ik aankom dan zijn de beste stekken natuurlijk bezet. Voor de zekerheid vraag ik in de bocht daar waar je dus twee kanten uit kan vissen en heerlijk kan zitten met z’n tweeen. Want Leo komt zodadelijk er ook even bij zitten.
Heerlijk zo’n schubje op dat lichte materiaal.
Je heb al het geluk van de wereld hoor ik de mannen zeggen. Wij gaan zo weg. Mooi, mooi ik wacht wel ff met installeren en kan ik gelijk informeren hoe het is gegaan. tweeëntwintig karpers hebben ze gevangen. Wel vanaf vanmorgen vijf uur dus volgens de mannen valt dat allemaal wel mee. Dat is net geen twee karpers per uur gedeeld door vier hengels. Tja dan valt dat zeker tegen. Heel gek ook bijna allemaal op één hengel terwijl de andere drie allemaal precies hetzelfde aas hebben en dito afstellingen. Dat hebben we op de boot ook wel eens dat er eentje is die alles vangt maar dat kan je wijten aan concentratie, elk heuveltje en gaatje meenemen op de bodem, het bewegen van de shad, daar zijn tientallen bewegingen die anders kunnen zijn maar vooral in je hoofd. Rust en concentratie zijn de belangrijkste factoren. Maar hier met een zelfhaaksysteem is dat raar.
En bang, nee hoor ze komen het gemorste voer wel ff opruimen nadat de emmer was omgevallen.
De mannen zijn wel goed uitgerust. De ene met een method feeder en de andere voert met een bootje en vist dus met een 50grams loodje. Ook een zelfhaaksysteem je weet immers dat je haakaas midden in de voerplek ligt want alles breng je met een voerboot. Met de method ligt je aas natuurlijk ook midden in het voer aangeleverd door de korf maar het ligt nooit precies op de vorige worp dus je voerplek is wat groter. En wil je voedselnijd creëren dan moeten de school vissen moeten dringen om wat te kunnen vreten. Des te eerder zullen ze het aas met de haak voluit pakken.
Dus die zwemmen hier ook.
Als de mannen inpakken komt Leo er aan. Mooi we zitten hier heerlijk. Wel moet hij zo wat ophalen in Oostvoorne. Een paar Shimano’s 1000. Die had hij nog niet in zijn verzameling kompleet zal ik maar zeggen want hij heeft er wel een paar…
Ja er zwemmen ook dreumesen.
Het is er heelijk vertoeven en die kleintjes pak ik tegen de vesting muur aan. Daar is het water natuurlijk warmer. Het eerste zonnetje staat de hele dag op die muur en geeft onderaan bij zijn voeten de warmte af aan het water. Dat vinden die vissen wel wat. Maar een korf van 25 gram kunnen ze wel aan gehaakt worden maar echt verplaatsen lukt ze niet. De lijn valt dus plotseling slap. Nu kunnen ze alleen maar naar mij toe zwemmen of langs de muur naar lings of rechts. Maar alles komt naar me toe naar de minste weerstand dus. Waarom dan de groter altijd van je af zwemmen. Weer wat om over na te denken te filosoferen aan de Stamtisch van Warung Freek de Bassbuster Tafel onder het genot van een drankje en een hapje.
Nog een leuke afsluiter als Leo terug komt een leuke schub.
Het is een goede zet geweest van de vereniging om hier die karpertjes uit te zetten. Die zwarte doerakken die alle wateren leeg vreten hebben moeten deze maat van vissen niet of ze kunnen ergens anders beter krijgen. Haringvliet en het zeewater is vlak bij. Ik zie een harinkje ook liever dan een voorntje. Weet nog dat ik echt niet meeging als ventje van tien jaar op vakantie als mijn hengel niet mee mocht. Wij naar Markelo op vakantie daar waar mijn vader en Oom bij gevoederd werden in het laatste jaar van de oorlog. We hebben nog steeds goed contact maar toe gingen we elke jaar een weekje er naar toe. Slapen in het hooi was een feestje voor ons in de stal, de deel. De koeien liepen toch buiten. Ik dus naar een wetering met mijn bamboe stok en kwam thuis om toch wat te kunnen laten zien en had wat dikke voorns in de voeremmer gedaan. Goed gedaan zij Oma en ik hoefde ze niet terug te gooien. Ze werden geschubd, schoongemaakt en lagen op het bord ‘s avonds naast de aardappels. Mijn vader moest wel lachen. Dat waren we niet gewent. Het vlees in de grote vriezers stond Freek op want vlees met dat vet er aan waren we niet gewent. Er werd dus voor de familie gedacht het hele jaar en verwent als we kwamen. Zo ook deed oma altijd haar best met koken en 1 dag in de week maakte m’n vader dan Bami. Dat was andersom. Iedereen vond het heerlijk maar zou graag de verhalen horen van Wim. Die was de leeftijd van mijn broertje Hans. Die waren die specerijen niet gewent er werd daar gekookt zonder zout en je deed dat er op tijden het eten. Zal die verse aardappeltjes zo uit de grond met een beetje zout nooit meer vergeten. Wat een smaak. Heerlijk. Gouden herinneringen.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/09/DSCN9407Wp2.jpg679906Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2020-05-18 11:40:002023-09-05 12:08:39Land van Paling met Leo
