Visverhalen – Pagina 27

Het was taai vandaag op het Haringvliet

30 maart 2010/0 Reacties/in Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Nee dat wordt em niet later op de dag zitten we in de volle laag*.

We wilden vandaag 30 maart 2010 natuurlijk weer het Haringvliet op maar aangekomen op de helling nadat Joop zijn eigen broodjes had gesmeerd en het water had gekookt voor de soep stonden er al witte koppen op de golven. Dat wil zeggen windkracht 3 en zou oplopen naar 4 vanmiddag.

Dat zag er niet best uit en na beraad gaan we naar Middelharnis. Met deze wind kunnen we misschien onder de dijk daar vissen zonder vol te lopen met backtrollen. Onder de niet vissers onder ons. Ik doe graag vertikalen met de achterkant van de boot in de wind zodat de boot stabieler ligt als met de voorzijde (punt) in de wind.

*De wind staat over het grote water precies over onze stekken*.

Alles is veel beter te corrigeren maar nadeel is dat je de golven vol op de achterkant krijgt en bij windkracht 3-4 is dat te veel voor de Linder als je achteruit vaart. Het Backtrollen.

*Als die opschaalt zit je hier niet lekker aan het einde van die grote plas water*.

Dan zit je gewoon niet lekker te vissen. En zit je niet lekker zit te vissen dan denk ik dat je maar beter kan gaan werken zeg ik altijd. Dan verdien je tenminste nog wat.

In Middelharnis viel het reuze mee weliswaar was het water weer verschrikkelijk helder net als gisteren, meestal geen goed teken maar met vadertje glasoog weet je het gewoon niet zeker.

*We zijn helemaal op elkaar ingespeeld*.

We zijn helemaal op elkaar ingespeeld in de jaren. We traileren samen en maken alles los. Zo heeft ieders zijn taken gekregen en hoef ik niets meer na te lopen. Het ritueel herhaald zich als we weer aankomen. Zonder woorden eigenlijk. Je blijft als bestuurder van de auto en boot wel verantwoordelijk. Maar met Joop gaat alles blindelings. Ik zet de auto weg en zet trailer enz. op slot en Joop start alles aan board. Kan ik zo instappen

Dus snel de boot te water gelaten en direct naar de rechterkant van de haven de diepe putten op gezocht. Gisteren waren ze te vangen op 18 tot 20 mtr. dus daar begonnen we vandaag ook mee. Eigenlijk ging het gelijk goed want binnen een 10 minuten had ik de eerste aanbeet verzilverd. En dat op 22 meter. De boot zakt naar 18 meter en ik laat de sjet vallen en pakt gelijk de tweede van de dag. Zo denken we dat gaat goed en als ik een derde vis verspeel is Joop om met zijn drop shotten. Die doet er nu ook mijn favoriet aan de welbekende Fox.

*Dan heeft mijn maatje het naar de zin*.

We kunnen kort zijn met de rest maar sinds Joop gewisseld is krijgen we de eerste 2 uur geen enkele aanbeet meer. We zoeken verschillende taluds op maar niets nada … en dan doet Joop echt zijn best om in zijn geheugen te woelen naar de goede stekken liggen maar op de minstens vijf bezochte beruchte taluds uit het verleden nog uitgezocht met zijn zoon Rene de beruchtste van de familie Flohil maar het wil allemaal niet lukken.

Dan vertrekken we naar richting de windmolens als laatste hoop op vis. Tijdens het varen krijgen we een regenbuitje en hier mist ik een zelfloos installatie want de boot lag binnen 5 minuten 10 cm lager. Deze stek heeft me wel eens eerder de overwinning op geleverd in onze missie waarvan Floris en Waldi alles van afweten en warempel vangt Joop daar zijn eerste vis van de dag en we zijn er natuurlijk reuze blij mee. Daarna krijgen ik nog een paar aanbeten maar daar blijft het bij. We gaan terug naar Middelharnis waar ik het nog probeer war we zijn begonnen en krijg er nog een paar flinke tikken op maar krijg ze niet gehaakt of het zijn “losse”. We gaan naar huis en op de wal spreken we nog enkele andere vissers en kijkend naar de visuren en aantallen in de boot hebben we het nog niet zo slecht gedaan. We kunnen glansrijk meten met de anderen en dan valt zo’n dag dus toch nog reuze mee. We zijn misschien te verwent. We doen het nog niet eens zo slecht…

Had ik veel eerder moeten doen

29 maart 2010/0 Reacties/in Avonturen, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Starten die hap we zijn prima op elkaar ingespeeld ondertussen*.

Joop meenemen want het was zijn eerste sessie op de snoekbaars dit jaar en we hadden een wereldse dag. We wilden op de karper gaan vissen maar vanochtend 29 maart 2010 was het praktisch windstil.

Dus belde ik Joop op rond koffietijd (09.00) of hij geen zin had om het Haringvliet op te gaan. Tuurlijk was het meteen dus de broodjes smeren en water koken voor de soep van 16.00 uur en we waren er klaar voor.

Het weer was fantastisch en toen we op de stek bij de Haringvlietdam lagen brak het zonnetje ook nog eens door. We lagen heerlijk te dobberen met zonnebril en al. We misten alleen de aanbeten maar dat was ik de laatste tijd wel gewend. Na een stief uurtje zoeken langs het talud opperde ik om naar Hellevoetsluis te varen. Dan moeten we dat nu doen was het antwoord. Het is windstil en mocht het slechter worden dan hebben we terug het windje in de rug. Zo gezegd zo natuurlijk, dus een half uurtje later lagen we voor de Tramhaven. Er lag nog een bootje Dirk uit Stellendam en die vertelde dat het niets was. We begonnen maar gelijk op 18 meter want de vis ligt overal nog erg diep waarschijnlijk door de koude winter dit jaar, zelfs de forellen nog in het Oostvoornse Meer moet je in het midden zoeken met een belly boat. Nou… we lagen nog geen 5 minuten en Joop drop shotte (note: voor de niet vissers, dat is niet vertikalen maar het sjetje, een veel kleiner sjetje dan bij het vertikalen gebruikt wordt 20 tot 30 cm boven een loodje en met een hengel met zachte top (B aktie) een dropshothengel ver ingooien als diagonalen en vandaag was het lange halen, het loodje op de bodem neer laten komen en de lijn een ietsje ruimte geven en daarna gelijk weer kontakt voelen met je sjetje en de ram was daar) er gelijk een mooie binnen. Dat gaat goed. Nog maar eens opvaren en dat talud over heen driften.

Het was weer als van ouds. We zaten meerdere malen allebei met een kromme Spro. Het wereldje was weer heel klein. Een 3 vierkant meter en we waren zo blij als 6 jarigen op pakjesavond 6 december. Elke drift leverde vissen op.

*Het is gewoon hartstikke goed vandaag*.

Eerst overwegend dreumissen maar later alleen maar mooie vissen tegen de 70 cm. Tja, dan is alle leed van de afgelopen dagen teniet gedaan met een paar aanbeten en een enkel trofee van de dag, daar wordt je niet vrolijk van. Maar je moet er gewoon op het goede moment zijn als ze beginnen te azen en dan wel op de goede plek natuurlijk. Maar weet dat maar eens wanneer dat is. Gewoon veel uren maken op het water en het komt vanzelf. Maar zoals ze nu een paar uurtjes huis hielden was weer als van ouds. Een donkere sjet, tuurlijk de Fox en dan het baars type en met lange halen tegen de wind in het talud af vissen was het devies voor vandaag en alle aanbeten waren op 18 meter.

*Wat een daag is dit weer, zo zie je maar gewoon gaan als je kan. Uren maken*

Natuurlijk dan ben je wel even bezig om de vis rustig omhoog te krijgen wat dus veel “losse” opleverde maar wie maalt daar om als het zo goed gaat. Maar om 14.00 uur zit er plotseling de klad in. Nog een enkele aanbeet hier en daar maar wel op 18 meter!! langs het hele talud af vissend richting Terrrasflats. We vertrekken naar de stek bij de vuurtoren maar we kunnen er geen vissen verlijden tot een aanbeet dus we varen terug naar de Haringvlietdam en vissen de rand daar rond die magische 18 meter van vandaag nog maar eens af en warempel vang ik daar nog de mooiste van de dag. Daarna houden we het voor gezien en zijn blij dat we niet zijn gaan karperen. Kan gek lopen, weken slecht en slaat in een keer om. Als de wind blijft liggen misschien morgen nog een kans voordat op I april het roofvissen seizoen op zijn gat ligt voor 2 maanden. We zullen zien en Joop is gelijk weer los. Die weet wat die dit jaar eigenlijk miste. Heerlijk elke drift en kromme stok…

We kwamen dit nog tegen op de 1 na laatste paal waar zo dadelijk de fuiken weer staan. Weet iemand wat dit is. Waarschijnlijk een baken en aan de lampjes te zien rondomschijnent wit.

Vroeger was alles beter

28 maart 2010/1 Reactie/in Avonturen, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*IJ-Meer bij Muidenberg nog met levend aas*.

Ik zocht een hengel 28 maart 2010 tussen de vele die er staan want ik kan echt niets wegdoen. Wilde weer eens op de karper gaan vissen en nu de bodem nu nog vrij is van vegatatie hoef je helemaal niet zo zwaar te vissen.

In de polder volstaat een Matchhengel die gebruik ik elk jaar niet waar die voor gemaakt is maar namelijk de harder maar een heerlijke sport ermee. Zie ik nog mijn oude karperhengel staan de Shakespeare International Carp 1810 van 3.30 meter van 1980. Dat was mijn eerste “echte” hengel gekocht van je kent dat wel.

Je verjaardag centen bij elkaar geschraapt, met Goof mee op zaterdag met zijn bakkerskarretje van bakkersbedrijf “Bijl” en helpen met de broden in alle smaken die je maar kan verzinnen, koekjes, puntjes en weet ik niet allemaal van de hand te doen. Werd er nog overall aangebeld en waren geleverd of aan de deur opgehangen op de pof. Was een drukke dag want er werd ook voor heel de week door Goof afgerekend. Moest je wel eens een half tijgerbrood gaan omruilen voor een half melkwit van begin van de dag in een andere wijk die s’morgens ergens aan de deur heb gehangen omdat je die twee wijken verder te kort kwam en er niet meer werd geleverd vanuit de bakkerij. Dat waren tijden. Lopend zonder een telefoon en was je anderhalf uur onderweg ff heen en weer. Dan kreeg je een rijksdaalder en een amandelbroodje aan het eind van de dag. Weet niet wat ik toen liever had want een amandelbroodje kreeg je bij ons thuis niet elke dag zal ik maar zeggen. Dan moest je nog langs de jaarlijkse kermis met die brandende rijksdaalder in je zak naar huis. En zag je van die grijpertjes die de mooiste horloges e.d. uit een bak viste of die bots autootjes waar je schoolkameraden op elkaar in reden. Toch maar liever een nieuwe hengel.

*Mijn eerste hengels heb ik nog steeds staan*.

De boot aan van die lange stokken bij het talud van de zandafgraving en vissen met dobbers van wel 50cm zodat je het visje kon volgen in elk gaatje waar dat hij in viel/zwom. Dan het wegduiken en het “lopen” van de vis totdat deze het aasvisje had omgedraaid en weer weg wilde zemmen. Daar zag ik voor het eerst een twister (note; eerste kunstaas van een stukje rubber in allerlei kleuren me een grote gedraaide wiebelstaart dit voor de niet vissers onder ons). Er werden er 3 onder gehangen boven een loodje 10 cm uit elkaar zodat je verschillende hoogten vanaf de bodem tegelijkertijd afviste. Nu gaat er een verhaal volgens mijn vader dat ik de eerste keer meeging als dreumes van 12 en alle vissen die dag had gevangen en de grootse van heel de wijk (steiger) dat jaar tot dan toe. Kan best zo zijn want dat is het verhaal van alle vissers. Eruit worden gevist door een “rookie”.

Die Ome Jan stond natuurlijk op een voetstuk. Die had een kamertje boven met alleen maar hengels en dozen met haken en weet ik het allemaal niet. En volgens hem moest ik het molentje 2400dc van Shakespeare kopen bij die karperhengel vanwege de uitmuntende slip afstelling. Ik was helemaal in goede doen want die had ik voor mijn snoekbaarshengel gekocht en dacht dat ik er ook wel wat van wist dus. Bij aanschaf van de karperhengel werd de Shakespeare 2401 want de 2400 was uit de collectie en er nooit spijt van gehad van beide molentjes waarop de spoelen gelijk waren. Er zijn er intussentijd al menig versleten maar deze molentjes gebruik ik nog steeds. Tja, iedereen heeft denk ik van die herinneringen. Zo ook waarmee je viste op de karper namelijk voornamlijk met een zachte pieper de aardappel en later gekneed en gemengt met roggebrood hennep, hennepolie, custard en brinta als je wat meer had te besteden totdat je er stevige balletjes van kon maken zo groot als een kippen ei. Hiermee kon je redelijk ver gooien. Dat ging beter als met een aardappel want die moesten natuurlijk zo zacht mogelijk zijn. Het aas zat regelrecht op de haak en niet zoals nu aan een hair naast de haak.

*Van alles bij elkaar gezocht oud en nieuw spul samen fröbelen*.

Daar is sinsdien heeeel veel veranderd in de karpervisserij. Maar we dwalen af hahaha, Ik wilde niet in de polder vissen op karper maar hier bij ons in Hellevoetsluis in de grachten en daar is denk ik de Match te licht voor want de karpers zijn daar van een mooi formaat dus ga ik voor nostalgie en neem die oude Carp en ditto molen.

*Deze molentjes zijn nog steeds gewild*.

Had al m’n feeder- en karperdoos al doorelkaar gegooid want wilde met zo’n Carp feeder vissen. Die waar je het voer omheen moet kneden en waar je haak aan een elastiekje zit.

Met mais en een PVA netje erbij om wat extra voer erbij te kunnen leggen. Maar mischien nog leuker om roggebrood te gaan halen en bij Mario wat gemalen hennep om te gaan experimenteren met beide systemen.

Stampen en kneden tot één smeuïg geheel.

Morgen dus eerst roggebrood halen, van die donkerbruine bijna zwart. De aardappels staan al klaar om gestamd te gaan worden en dan gaan we naar de vestinggracht. Zal mij benieuwen of ik die oude karperstok nog kan laten buigen.

Ik kneed weer balletjes van die roggebrood met aardappelen en custerd en doet er zo’n pvc zakje (note: dat pvc is in no time weg als het met water in aanraking komt dus ligt je aas gelijk op een voerplek) en zeg maar gerust zak met los voer bij omdat op dit bolies water ze dit aas natuurlijk niet gewend zijn, of verleerd natuurlijk. Dit alles geïnstalleerd zonder piepers maar als vroeger met een balletje aan je lijn

En we met leuk fotomateriaal thuis komen. Nu wil het dat Wim Stad uit Zoetermeer en John Nispeling from Nijkerk ook mee komen vissen 15 april 2010 op deze oude manier. Gaat wat worden

*Geen piepers dus wel aan de haak maar gestamd*.

Kunnen we gelijk de systemen uitproberen. Maar we kunnen kort zijn van deze dag we hebben met z’n drieën lekker kunnen bijkletsen maar een goede aanbeet niet gehad. Op Wim na die een piepje heeft gehad en het aas was van zijn hair. Het duurt daarna nog een hele week maar van vissen komt niets vanwege het slechte weer. Harde wind en veel nattigheid. Het lijkt wel herfst.

Een ukkie maakt twee dagen goed

17 maart 2010/0 Reacties/in Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Trollen is effectief omdat je heel veel water kan bevissen*.

Gisteren dinsdag 16 maart 2010 en windstil. Het eerste voorjaarszonnetje, het was gewoon warm. Het was de laatste tijd zeer slecht op het Haringvliet maar kon het niet laten om even een paar uurtjes te gaan. Ze moeten het toch een keertje weer gaan doen en dan bedoel ik vadertje glasoog. Het is wachten op de watertemperatuur die omhoog moet want het is deze winter wel erg lang koud geweest. Het weer was fantastisch en ik lag om 14.00 uur te dobberen op 16 meter driftend naar 7 meter. Geen tikkie maar heerlijk weer en m’n jas kon uit. Het talud afvissen was een makkie nu met een zacht kabbeltje was het goed vertoeven op het water. Maar de snoekbaars liet het afweten. Dan nog even geprobeerd op dieper water maar ook hier geen aanbeten.

Zelfs nog even getrold naar de overkant, Stellendam en de platen van 5 meter meegenomen hopende mischien op baars tja je probeert toch wat maar het werd em niet vandaag. Het was druk op het water maar zag dat allen ven stek naar stek sjeesde dus daar was het ook niet veel en toen de zon wegzakte en ik m’n jas moest aandoen hield ik het voor gezien en was er om 17.00 uur weer uit een tintje donkerder

Vandaag, woensdag 17 maart 2010 belt Waldi me om 14.45 of ik zin heb om te vissen. Hij kan om 15.00 uur weg van de zaak maar is op de fiets en kan dan om 15.45 uur thuis zijn. Vertel em van gister dat het taai was en ze het wel heel erg slecht doen maar hij heeft gewoon zin om te vissen dus ben ik snel overgehaald. Je houd je voor dat ze toch een keertje moeten gaan knallen. Ik sta om 16.00 uur voor zijn huis en we gaan naar de waterkant. Half uurtje later liggen we op de stek en we vissen weer het talud af nu merendeel van 7 naar ±16 meter i.v.m. de wind. Die zou minder worden in de avond en een half uurtje later is dat ook zo. Eigenlijk windstil en heerlijk vertoeven. Dit keer met jas want het zonnetje liet het afweten. Ik geloofde er niet zo in en we zakten naar dieper water om het talud weer omhoog te vissen. En geheel onverwachts op 17 meter staat mijn Godfather hoepeltje rond. Zouden ze dan nog steeds zo diep zitten. Ik krijg em niet van de bodem en het duurd “eeuwen” zo lijkt het wat in werkelijkheid seconden zijn maar iedereen die eens gevertikaald heeft kan dit beamen, de dreun (aanbeet) en dan het stilstaan dat alleen bij hele grote vissen gebeurt. En dan aindelijk komt er dan beweging in. Dat zware bonken dreunend door je handvat heen tot in de elleboog. Heerlijk is dat en alle uren van uitproberen van staarten, kleuren, gewichten, en alerlei soorten maten en merken is vergeten. Hij komt een paar meter mee en los issie. Pffft dat is balen maar het maakt de hele dag goed. Hoe kan het opeens allemaal anders zijn in een paar seconden. We gaan dieper vissen en zo rond die 17 meter krijgen we af en toe een tikkie maar het is te diep dus je wilt de vis ook niet te snel omhoog halen dus veel “losse” en ze doen het wel heeeel voorzichtig. Ze nemen alleen het uiterste puntje van de staart. Ze zijn er wel want af en toe valt de sjet ergens op om na een trilling 10 cm dieper te vallen. Kan natuurlijk scholen witvis zijn maar er is vis en dat nog zo diep

We vangen nog een ukkie maar erg wilt is het niet. We houden het voor gezien en om 18.00 uur gaan we eruit zodat we voor donker alles weer hebben ingepakt. We moeten de vliegenhengels maar weer eens uit het vet halen. Daar breekt nu weer de tijd voor aan. Woensdag ga ik met Peter, Floris en Waldi naar de ronde beek in Noord Brabant. Wel een eindje toeren maar weer eens wat anders dan het Oostvoornse Meer. Er moeten daar prachtige regenbogen te vangen zijn. Ik zie er al naar uit en zal er zeker een verslag van maken.

Hoogstaande Italiaanse Cuisine

6 maart 2010/0 Reacties/in Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Lekker hoor, ff borrelen en sjetjes maken en dan van de Italiaanse keuken genieten op zaterdag 6 maart 2010 bij Waldi, Ageeth en Wouter. Komleet met ijstoetje en slagroom. Het leven is bijna kompleet.

Deze hele week was het taai maar het blijf toch kriebelen. Wat dacht je van bijtijds kappen en morgen nog even erin met de Linder eigenlijk tegen beter weten in. Doen we zeg ik gelijk.

Waldi moest om 14.00 uur terug zijn voor een familiefeestje, een 90 jarige tante en daar moet natuurlijk het vissen ff wijken. Dus heerlijk om een uurtje of 9 uur koffie en dan nog een paar uurtjes vertikalen was zo afgesproken. De laatste dreggen aan de nieuwe SaltShakers gezet en wij waren er klaar voor. Wouter was gereed om te gaan stappen en de oude hap stond elkaar gapend uit te zwaaien.

*Laatste dreggen worden secuur geplaatst en we kunnen ze laten zwemmen morgen*.

Was toch weer vroeg wakker door dat vissen dus toen Waldi kwam met de verse broodjes belegt met gebakken ei met spek stond alles al klaar voor vertrek. Nog even een bak koffie genomen, de rest in de thermosfles en dan naar de helling. Het was koud en in de boot stond zelfs een dun laagje ijs. Maar de zon brak al door dus het zal wel beter worden. We waren niet de enige zo te zien en Jan Buikstra ging er net in dit keer met zijn zoon i.p.v. zijn vader. En die had een paar mooie verhalen over…. Natuurlijk vissen. Zalmen, zeeforrelen, kabbeljauw en polakken in Noorwegen. Net even te ver met de auto maar met het vliegtuig goed te doen. Huisje aan het water met visbootje en de auto (busje) lenen van de eigenaar om de ijskast te vullen. Perfect geregeld dus dat wordt adressen uitwisselen. En zo gaan we voordat dat vissen groter worden dan dat je gestrekt kan aangeven nog laat te water.

*Nog frisjes maar het zonnetje komt er al aan*.

Nou en daar was het afzien. De helft van de sluizen stonden weer open maar het stroomde niet zo hard als het de hele week had gedaan. De wind stak af en toe op richting 3-4 net niet met witte koppen op het Haringvliet en we hebben zeggen en schrijven 5 aanbeten geregistreerd. Weliswaar niet te missen dreunen maar geen van beide kon de haak zetten. Het water is te koud denken we en de aanbeten zijn gedaan uit agressie want wat we ook proberen. Een tweede blijft steeds uit. Van 18 naar 6 meter alles uitgevist en alert op de 8 meterlijn maar niets nadda noppes. Nog even ons laten zakken naar zelfs 32 meter en langzaam naar 12 meter om te zien of daar misschien in ieder geval een aanbeet was te scoren maar ook zero, nul dus. Het was guur weer en het werd geen 02.00 uur maar 01.00 uur dat we het voor gezien houden. Is Waldi na het vissen ook eens aan de vroege kant thuis voor de familie reünie.

*Het is koud op het water, dat valt op als het zo taai gaat*.

Dit was heel taai vandaag. Het kan dus nog slechter dan van de week. En ik zie de temperatuur nog niet stijgen. Het sneeuwt hier zelfs licht in Hellevoetsluis vandaag dus dat ziet er niet best uit. Maar ja, het kriebelt al gauw en de Linder ligt er zo in en tegen de kou kan je je kleden. Mooi is dit slecht weer is er niet wel slechte viskleding. Wil dit jaar m’n zinnen een beetje verleggen en de dames Esox Lucius achter de schubben zitten. Dat is de snoek voor de niet ingewijden vrienden van me die de stukjes vissenmetfreek ontvangen en dat zijn de meeste. Dat vindt ik zelf ook het leukste ervan. De dames snoeken worden een stuk groter dan de heren tot wel 1.30 cm lang op groot water. Die moet je voorzichtig onthaken. Heb al eens een tand dwars door mijn nagel heen gehad dus ik kan je vertellen; die zijn super scherp tot wel 2cm lang.

Hierbij een foto met Joop in de boot van vorig seizoen terwijl we zaten te verikalen. Dat heeft sport opgeleverd op een verkaalstok zonder versterkte onderlijn. Maar goed dat zal nog wel een weekje of drie duren voordat die uit de diepte naar de mannetjes op zoek gaan op de wat hogere gelegen platen om daarna te gaan paaien op ondiep water tot zelfs ondergelopen weilanden toe. Maar hopen dat het gebeurt voor het gesloten seizoen. Ach, dan is er eerst nog het Oostvoornse Meer met z’n forellen, de zeebaars op de wrakken en later op de Oosterschelde met de vliegenhengel, daarna de harder, winde en kopvoorns al bijvangsten van dik 50cm. Hier wil ik dit jaar ook wat gerichter op vissen met een wincle picker uit de boot i.p.v. van af de kant met de Matchhengel. De hengels worden al door Mario geassembleerd. De roofblei met de Poppers. We krijgen het dus nog hartstikke druk… laat die zomer maar komen.

Het was het best vertoeven 2.20 boven N.A.P. Deltahaven Stellendam

3 maart 2010/0 Reacties/in Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Woensdag 3 maart 2010 afgesproken met de TrouthBuster om het Haringvliet onveilig te maken. Het water stond weer als “normaal” onder het eerste trapje zal ik maar zeggen bij de helling. Wel alle sluizen staan open en het zou midden op het Haringvliet voor Hellevoet zo hard stromen dat er gewoon een stroomnaad was. Eerst maar eens onze vertrouwde stekkies opgezocht en het duurde best wel lang voordat ik de eerste beuk op m’n Godfather kreeg en nog wel op 20 meter. Wij zaten dus veel te hoog. We visten de richel af op 18 naar 8 meter toe en waren alert op 12 naar 9. Ik dacht eerder rond de 8 meter maar daar waren de meningen in de boot toch over verdeeld. Ik krijg met moeite de vis bonkend een meter omhoog met een hoepeltje ronde stok en…. Los. Pfft, dat moet een mooie zijn geweest en daar zijn we het beide wel over eens. En even later heeft Floris hetzelfde probleem maar daarna valt alles stil.

Na een dik uurtje dobberen geen tikkie meer ontvangen welke start, kleur, gewicht, vorm we er ook onder hangen. Niet dat het ongezellig was aan board het zijn net ouwe wijven twee vertikalers in een bootje. Lekker zonnetje en een klein briesje, het was heerlijk op het water maar zo in het gesprek waren we het er toch wel over eens dat we met smart op de zeebaarzen zaten te wachten en in Zeeland worden ze toch wel begin april verwacht. Had Floris nog een verrassing in petto voor mij. M’n doos vliegen is helemaal aangevuld dus ik ben er helemaal klaar voor onze zeevariant. Kijk onder elkaar gezegd zijn complimentjes onder vissers altijd ver te zoeken. Vissen kan die wel natuurlijk maar vliegen binden is er geen betere te vinden dan die tomatenkweker uit Waddinxveen.

Moet zeggen dat we vorig jaar ook veel roofblei, snoekbaars en heel veel baarzen weliswaar op de dropshot manier met andere onderlijn varianten op hebben gevangen maar daar later een verslag met foto’s over want ik moet het een en ander nog wat uitdiepen deze zomer op stromend water, en vooral de winde hebben we op de rivier ermee gevangen. En dat op licht materiaal. Fantastisch.

Nog directer contact met de vis dus. We hebben er zin in en kunnen niet wachten op het warmere weer. We gaan verkassen en gaan dichter onder de dam vissen van 12 naar 6 meter en krijgen daar nog een ferme aanbeet en Floris is bijna zijn hengel kwijt. Een kasteel van een baars zouden ze zeggen bij TF

*Onder de neus van de Dam nog een mooie baars*.

Maar hier is het ook niet wild en we vertrekken richting Stellendam waar we beide geen stootje krijgen daar tussen de platen maar wel trek dus hup naar binnen in de Deltahaven naar Eetcafé de Stelle waar het dus het beste vertoeven was deze dag.

En na een warme hap richting Hellevoetsluis waar we de hele kant hebben afgevist vanaf de terrasflats langs de vuurtoren tot ver voorbij het natuurgebied. Geen enkele aanbeet geregistreerd. Daar wordt je moedeloos van. Het weer was ook omgeslagen, het was harder gaan waaien en het zonnetje was verdwenen. Tot slot Strandje den Ouden, de rode boei en het Catamaran gat maar niets, nada, nothing. Tjonge zo taai heb ik het zelden gehad en dan verlang je echt naar een paar weken later om naar buiten te gaan of de Oosterschelde op de platen en dan maar weer wachten totdat die snoekbaarzen zijn uit gepaaid. Ze hebben in ieder geval deze dagen wat anders te doen dan azen.

Nog maar een paar Salt Shakers halen…

1 maart 2010/0 Reacties/in Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Fijn om binnen een kwartier op je stek te zitten vissen*.

Het is één maart 2010, 16.00 uur en de laatste bestellingen (kamera’s) gaan de deur uit en het zonnetje breekt door. Misschien kan ik de Linder nog even nat maken want de wind zou naar 2 gaan. Ik zat in één keer niet meer op mijn gemak dus snel omkleden, nog even bellen of m’n vismaatje de Bassmeister vroeg thuis was en zin had maar die was niet te bereiken en om 16.15 lag ik op mijn stek.

Met in het achterhoofd dat we zondag in Middelharnis de meeste aanbeten kregen op 20mtr. en dieper begon ik maar op 25 en liep het talud op naar 12 meter. Zat alleen in de boot dus viste met 7 en 10 gr. En dit was goed bij de bodem te houden. Het was hoog water, de sluizen stonden open dus de omstandigheden waren optimaal. Maar na een uurtje ronddobberen nog geen aanbeet gehad. Dan maar de sjet van zondag erop weliswaar met 18 gram loodkop de Salt Shaker donker paars met glimmertjes en ik raak de bodem op 9 meter om het talud weer af te zakken en vrijwel direct staat mijn Gothfather krom. Rammmm.

Hoe is het mogelijk. En inderdaad een mooie vis. Maar wat ik ook op deze diepte probeer, zero, nada, nothing, je weet het al. Ik ga verkassen en dicht onder de dam lekker uit de wind ga ik het nog eens proberen en weer heb ik eigenlijk direct vis maar het blijf er maar bij eentje. Het hele talud af gevist maar nee hoor. Geen aanbeten meer gehad. Het is 18.00 uur en ben blij nog even geweest te zijn. Morgen misschien weer even want ze geven windkracht 2 op en geen regen. Dat zou eigenlijk in het week-end moeten wezen maar dit is zo door de weeks wel lekker rustig op het Haringvliet kan ik je vertellen en heb je de mogelijkheid. Al is het maar twee uurtjes… gewoon gaan, het is heerlijk vertoeven op die grote plas rond deze tijd.

Het zat em in de staart vandaag

24 februari 2010/0 Reacties/in Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*De jongens kunnen het goed mat haar vinden*.

Na zondag was ik er helemaal klaar voor (8-1-1-0) en goed voorbereid met een grote sortering 6-10 en 15 gr. Loodkoppen werd ik om 7.30 uur opgehaald door de BassMeister 24 februari 2010 die zijn naam weer waar zal maken maar dat voor later.

M’n zusje kon het weer niet laten en de oven en pannen maakten weer overuren. Heerlijk waren de pannenkoeken met spek later op het water en de gehaktballetjes gingen er goed in bij de jongens.

In Middelharnis lag de TrouthBuster net te water en na ons hebbe en houwe aan board te hebben gebonsjoerd voeren we onder het genot van een sigaartje naar de stekken.

*Het was even zoeken maar dan twee kromme stokken tegelijkertijd aan board*.

Het was wel even peuteren rechterkant haven en na een uurtje, we wilden net gaan verkassen krijgen Waldie en Floris tegelijkertijd een ferme aanbeet. Waldi krijg na de beuken op zijn stok een hele grote baars naar boven en Floris is er wat langer mee bezig maar na “vastzitten” met daarna de lange dreunen kenmerkend voor een mooie snoekbaars komt dan de eerste aan boord.

En de jongens gaan nog even lekker door, Waldi nog wat baars en Floris een snoekbaarzen en ik zat daar als ballast voorin. Kreeg geen stootje op mijn lichte loodkoppen wat ik ook aan kleuren gebruikte. Kon goed bodem houden dus dat was het niet maar het was vandaag andersom qua de vangsten en de opmerkingen waren natuurlijk daar.

*Twee vangen vis en de derde kijkt er naar*.

*Dan zit je met z’n drieën in een bootje*

En eigenwijs als ik was maar op een gegeven moment toch maar zwaarder gaan vissen maar niks, nada, nothing aanbeten. Bij de vangers van vandaag achterin de boot was het ook stil gevallen en ook de linkerkant haven was er geen stootje te bekennen. Goede raad is duur, misschien bij de windmolens, maar gekozen werd er voor het Hoornse hoofd op een speciale geheime plek van de TrouhBuster. Daar zou het dan moeten gebeuren en met de 50PK op open stand waren we er in no-time. Maar wat we ook probeerden. Geen vis. Maar bij de vuurtoren van Oudenhoorn eindelijk mijn eerste aanbeet. Weliswaar een ukkie maar als je tussen je “vismaten” in een bootje zit en een enkel uurtje geen enkele aanbeet kan registreren dan wordt je er flink tussen genomen kan ik je verzekeren, dan ben je er reuze blij mee. Op naar de terrasflats bij Hellevoetsluis en nada. Bij de bunker en trafohuisje hetzelfde. We visten alles af van 7 tot 20 meter met uitschieters naar 25 maar geen aanbeten.

*Weer gevonden, of ze azen eindelijk weer*.

We gaan weer terug naar Middelharnis en bij de havenmonding heeft Floris eindelijk weer een kromme stok. Nog even bij de windmolens proberen als laatste poging want het liep alweer naar vieren en Floris wilde de file voor blijven naar Waddinxveen en daar ging het dan eindelijk even los. Voor mij dan. Eindelijk. Allemaal kregen we daar dan de dreunen waar we de hele dag op hebben gewacht op…… 24 meter!!! Zondag was het 12-13 en dan denk je toch dat ze eindelijk omhoog komen om zodadelijk nesten te gaan bouwen en te paaien. Zitten ze weer extreem diep. Krijg zelfs na een flinke miser, laat de sjet weer vallen en wordt weer met een ferme dreun meteen weer gepakt door een mooie 60+ met een Salt Shaker donker paars met glimmertjes en 18 gram loodkop. En nu is het dus mijn beurt. Al deel ik deze sjet uit, ik krijg nu de meeste tikken en kan de rest er finaal uit vissen voor deze dag

Tja vadertje Glasoog is onberekenbaar en na al die opmerkingen van heel de dag hadden ze het ook wel een beetje verdiend. M’n vismaatjes dan

*Deze doen het altijd goed op het Haringvliet*.

Kan onderweg naar huis ook nog uit de privé collectie van een winkelier uit Middelharnis een paar BleuFox’s overnemen. Op de terugweg deze nieuwe hengelsportzaak bekeken. Een gelukkie weer voor mij dus, het kan niet op vandaag. Waarschijnlijk de laatste in Nederland te verkrijgen dus mijn dag kan sowieso niet meer stuk.

Het waren de grammen vandaag die het em deden

21 februari 2010/0 Reacties/in Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Dit keer was de Linder eens als eerste bij de helling op zondag 21 februari 2010. Er waren al vissers voor ons geweest te zien aan de voetstappen maar die hebben het niet gedurfd te traileren op de gladde helling en gelijk hebben ze.

Wij de Bassmeister, Waldi en de Bassbuster zagen het ook niet zitten en dat was niet de helling want mijn linder weegt 80kg. Dus dat lukt wel met een 4-drive Frontera ervoor maar de wind stond er al recht op met witte koppen Krachtje 4 en zou naar 6 toelopen. Misschien naar Middelharnis, dan hebben we de wind in de rug. Hier komt hij over het hele Haringvliet aan gedenderd.

Even later kwam de Trouthbuster aan van Floris met Peter en Jeroen. De DenemarkenGang was weer voor de helft kompleet en na beraad werden er snel knopen doorgehakt oftewel binnen een sigaartje waren we op weg naar Middelharnis.

We waren niet de enige. Er waren al heel wat boten op het water aan de trailers te zien en het was heerlijk. De mist was wat opgetrokken maar koud was het nog wel.

We zijn begonnen gelijk rechts van de haven en ik pakte eigenlijk de verkeerde sjetdoos. Met loodkoppen van 10 gram. Maar daar zat de Homo (rose met zilver) bij en die kleur gokte ik op. Ik vis eigenlijk nooit zo licht want het valt niet mee bodem te houden maar ik begon dus daar mee en heb em er niet meer afgehaald die ochtend totdat ik vastliep om ±13.00 tussen de stenen van het talud. Binnen een half uurtje had ik vis op 12 meter.

Gelukkig zaten ze niet meer zo diep, zeker met die 10gr. Heerlijk is dat een kromme Godfather. Daarna enkele missers en losse, balen dus en de dreg zover mogelijk naar achteren op de start gezet en de missers waren er niet meer. Wel minder aanbeten en de vissen zaten maar net gehaakt meestal al onthaakt als ze in de boot lagen. De meeste vissen rond de 50cm met een paar die de 60 haalde. Vadertje glasoog lag onder de grote scholen witvis die stil lag op die 12 meter dus tegen het talud aan. Dat moeten miljoenen vissen zijn en probeer dan maar eens onze rover te activeren tot aanbijten. Snoekbaarzen zijn agressieve rovers en bijten ook wel alleen de staarten af en komen dan later als het waarschijnlijk tegen zit hem op te halen. Soort provisiekast als het ware en dan zijn ze natuurlijk moeilijk te verschalken als ze steeds maar net het staartje pakken. De vissen zijn ook allemaal mooi rond en dik.

*Zo hebben we beide naar de zin ondanks de kou*.

We dachten dat het de kleur was die het em vandaag deed maar thuis gekomen onder het genot van een hot chocomel denken we toch dat het de grammen zijn geweest. Dit omdat de vissen allemaal maar net gehaakt zaten. Ze waren heel voorzichtig en dan telt elke gram die zo’n sjetje weegt mee als ze em naar binnen zuigen.

*Dan moet je helemaal van dit spelletje houden*.

Nog een paar bellyboatvissers gezien maar die hielden het niet lang uit tegen die wind in en vooral de kou denk ik.

En floris was nog even voor Hellevoetsluis geweest en een paar Baarzen gevangen wat toch wel uitzonderlijk mag worden genoemd in deze tijd van het jaar. Teruggekomen naar Middelharnis hadden wij weer net de vis gevonden aan de buitenkant linkerzijde van de haven en nadat ik dus daar m’n sjet verspeelde hielden wij het voor gezien.

*Mooi hoor dat nieuwe schip van Floris*.

Gerda was jarig en daar moest ik natuurlijk heen. Meehelpen negen meter koud en warm buffet smikkelen. En daar heb je mij helemaaaal mee. Dat was weer heerlijk en perfect geregeld. De Trouthbuster heeft nog even de kou getrotseerd en de stek verder uitgevist

Jongens bedankt, het was weer een heerlijke dag op het water en een goede keuze gemaakt om naar Middelharnis te rijden. Waar we heerlijk uit de wind lagen. En zoals m’n vismaatje altijd zo mooi zegt; a bad day of fisching still beats a good day at work.. En zo is het maar net. Peter bedankt voor je foto’s zo maakt het ons BassBusterAvontuur alleen maar leuker.

Zoals belooft gisteren

30 december 2009/1 Reactie/in Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

De Denemarken Gang op halve kracht. Zoals afgesproken gaan we 30 december 2009 de boot invissen van Floris op het Haringvliet. We, Waldi de Bassmeister en ik zij de gek waren al vroeg bij, het was nog maar net licht 09.30. Maar de TrouthBuster 2 lag al in de mist op het Haringvliet te vissen op de stek.

Wij waren weer vroeg wakker want morgen vissen en vannacht slapen gaat niet samen maar Floris slaapt dan volgens mij helemaal niet. Komt misschien goed uit met die kleine van een paar weken. Kan die gelijk van Janke de voedingen overnemen en geven. Afijn Floris en Peter die nog een bijnaam moet verdienen lagen dus al te dobberen en beide één aanbeet gehad. Dus vlug de Linder erin zodat we meekonden doen.

Moet zeggen dat het afzien was. Na 9 tot 20 meter te hebben afgevist het eerste uur beide weer zo’n geniepige zachte aanbeet op 29 meter!!!. Als je niks voelt en ziet op de fishvinder de scholen witvis zo diep zie liggen probeer je daar op die diepte wat te vinden maar met die kou heb je weinig gevoel aan een dun draadje op 30 mtr. Ik denk dat we er vele hebben gemist. Toch weer op grote sjets de mooie exemplaren gevangen terwijl ze toch kleine, vooral baars uitspugen. Maar met klein sjets geen reactie. Misschien waren ze toch beter te activeren op agressie. Voedsel was er in ieder geval genoeg. Tjonge wat een scholen witvis op de bodem. Het was niet wild, een uurtje of twee lekker gevangen voor NO af en toe wind 4 en de tijd voor het jaar. Veel lossers vanwege de grote diepte want je probeert de vis toch zonder caisson problemen boven te krijgen.

*De nieuwe boot van Floris vaart prima*.

Floris moest om 15.00 uur thuis zijn en ging er uit. Wij hebben het nog een half uurtje geprobeerd op een nieuwe stek. Toevallig een mooie richel gevonden met dank aan de wind.

We lieten ons door de wind afdriften en kregen nog wat aanbeten maar toen hadden wij het ook wel gezien. Op naar de erwtensoep met worst en hutspot met klapstuk na van mijn zusje. HhhMmmmmm.