Harder achter de vodden

Joop heeft de eerste te pakken.

Of is het achter de vinnen zitten. eind van de week vertrekt Joop naar Las Palma om bij zijn zoon René en Patricia op familiebezoek en natuurlijk te gaan vissen in dat paradijs daar. In ieder geval vandaag gaan we op dinsdag 22 mei 2007 Europoort gebied in om achter de harder aan te gaan. We beginnen op de waterweg maar daar lukt het niet ze aan het azen te krijgen

We vissen met een dobbertje en als aas een stukje broodkorst. Dus eerst naar de grootgrutter om afgeprijst brood te koep. het moet wel vers zijn anders krijg je het moeilijk aan de haak maar er is een grutter die ’s middags om vier uur al zijn brood voor 1gulden in de schappen legt en dan zijn we er als de kippen bij. Flink voeren met brood en havermout om een flinke witte wolk te creëren en dan je aas er tussen gooien. Of wachten waar ze beginnen te azen en dan heel voorzichtig je dobber met aas erbij werpen. Er over heen gooien en heel langzaam er naar toe trekken in die witte wolk

Joop doet het even voor hoe het moet.

Als dan het water zakt gaan we de haven in. Ik zet dan de auto boven aan neer en doe een touw aan de trekhaak binden. Dat loopt een stuk makkelijker naar beneden met je spullen. Maar zeker terug weer omhoog met die gladde stenen

We staan gelijk vandaag.

En even later mag ik ook aan de bak. Ik weet niet wie er wint de zeebaars of een harder van dezelfde grootte maar voor elkaar doen ze niets onder. Wat een gweld moet je daar drillen

Tuurlijk ff fotshoppen.

Dit plaatje gaat nu dus rond en dat zal altijd zo blijven. Dat we nog heel veel strakke hengels samen mogen beleven vriend

Joop is goed bezig.

En dan krijg je dit soort plaatjes binnen van je maatje om het ff dik in te wrijven. Nee hoor is em helemaal gegund natuurlijk. Joop kennende is die vanaf het vliegveld naar de haven gereden en ingestapt bij René om de avond nog ff mee te pakken en lekker te gaan trollen. Resultaat een mooie bleufich van 94 cm op 8 mei 2007

Tja, die zwemmen hier ook hoor.

Maar daar kan ik wel wat mee om em terug te plagen

Als de Harder het niet doet.

Zijn er altijd wel dikke voorns winde en zo nu en dan vergist zich een roofblei

Heb mijn twijfels.

Maar denk dat die dikste vissen van 2 juni ook windes zijn…

Oosterschelde bevissen

Mooie wijtingen.

We zitten lekker te borrelen aan de Stamtich als Joop me vraagt. Heb jij wel eens uit een bootje gevist op de Oosterschelde vraagt mijn vismaatje. Nee nog nooit. Het zoute is voor mij helemaal een raadsel en laat dat nu net Joop zijn liefde zijn. Dat wil ik je wel leren morgen dus maandag 12 maart 2007 zijn we daar al vroeg om half zes vangen we de eerste vissen

Tis van alles door elkaar van rondvis tot platvis. Je laat je paternoster zakken en als die onderweg niet wordt aangevreten dan is het wel op de bodem door platvis. De aanbeten zijn niet spectaculair maar de lol is er niet minder om als je ophaalt en er zit wat aan

Platvis.

We vangen van alles door elkaar, ik vindt het steeds leuker worden dat vissen met een zagertje recht naar beneden. Het is net verticalen op Zander maar dan grover en de aanbeten zijn subtieler op die grote diepte

Wijting die moet gelijk schoon gemaakt worden zegt Joop.

En dus is mijn maatje aan het schoonmaken en ik takelt ze binnen. Wat wil je nog meer. Heerlijk toch zo de dag door te brengen

En niets gaat verloren.

Het “afval” gaat gelijk overboard en daar weten de meeuwen wel raad mee

Maatje ik heb heerlijk gevist.

Enne Joop bedankt. Dit vindt ik hartstikke leuk. Weer een discipline vissen geleerd en met die nieuwe stokken van Mario hatdstikke goed gegaan. Dat moeten we dus weer eens een keertje gaan doen.

Martin’s 1e Vistrip

Zijn eerste baars vertikalend gevist.

Zondag 17 december 2006 krijg ik eindelijk Martin zo gek om mee te gaan vissen. Het is koud maar droog en weinig wind. Dit is de gelegenheid om een paar predators te vangen.

We gaan er net voor de middag in om een uurtje of elf na wat bakken koffie en bijkomen van de week werken. Zaterdags moet er door Martin ook gebuffeld worden en mijn winkeltje is dan ook open maar ik kan je verzekeren. Die is lichamelijk een stuk minder zwaar dan al dat asfalt plakken, tuinen verleggen en tegels sjouwen

En ja hoor zijn eerste vis is binnen.

Dan komen we aan de helling is de buitenboard motor stuk. Wat we ook proberen ik krijg em niet aan de praat. Dat is balen natuurlijk maar we gaan het in de haven proberen met de elektro motor. Voor op het Haringvliet is dat net te weinig met Bfr3. Daar hebben we echt de benzine motor nodig om op de stekken te komen. En al vertikalend en diogonalend uitleggen vangt Martin toch een prachtige baars. Missie is al geslaagt en goed warm aankleden valt het prima uit te houden hier in de haven

Toch nog een snoekbaarsje.

Als ik dan nog een snoekbaarsje kan scoren is het goed voor vandaag. We hebben weer een frisse neus gehaald en gaan naar de warme hap.

Grapje moet kunnen

Photoshop stond in de kinderschoenen

Marco ken ik al vanaf de Theo Kwantenstraat. Die kwam van school af en ging werken als loodgieter bij Wenting. Daar werkt Bouwe die een paar huizen verder van mij woonde en onder zijn hoede moest die de kneepjes van het vak leren. Dus natuurlijk ook de vrijdag middag borrel. Denk dat die daar heeft leren bier drinken. Motorfiets rijden op mijn Honda 600 Dakar, schuine moppen en meer van die ongein. Nieuwenhoorn is een dorp en iedereen kent iedereen.

Ik heb em al een keertje flink beet genomen met een kabeljauw vangst en daar is die dagen zoet mee geweest dus zo snel zal die niet meer in mijn grappen vallen over vissen. Nu is dat vissen voor hem een levensvorm. Weekendende is die op pad om de grootste karpers te vangen, vakanties naar oorden waar we als sterveling alleen maar kunnen dromen. Hij is overal al geweest zo ook dus op Las Palmas bij de zoon van mijn vismaatje Joop René Flohil. Overdag daar klussen op het park en als het even meezit natuurlijk vissen.

Aas inzwemmen en dan maar wachten

Zit ik met Joop na een visdag onze mail door te nemen en horen we dat René met een Engelse klant wel een hele dikke rog hebben gevangen ze denken zelfs de grootste van het seizoen

Vis door midden, kan je er twee keer meedoen

Deze stukken aas worden dan door René dan op de plek gebracht. Jaja zwemmend dus

Dan moet die dus aan de bak

Kan je vertellen. We krijgen de foto’s door van René maar we voelen de spierpijn. Das trekken hoor zo’n vis naar het strand toe

De grootste van het seizoen

Klasse natuurlijk. Hoe krijg je die op de kant en we staren met ontzag naar het scherm. Daar zit meer in zeg ik tegen Joop. We gaan Marco een poets bakken die er nu zit en ook zo’n bak te vangen

Dusse zo gezecht zo gedaan

René werkt wel mee aan een goede grap. Als Marco vertrekt hoort hij dat er een gekke fotograaf aan de poort staat bij René resident en vraagt naar Marco. Die heeft hier een opdracht en heeft een paar dagen verlengt om met em te vissen. Jammer is die net weg. Toch wil die fotograaf een keertje vissen en nadat die een paar dikke pruiken, lijn breuk en knopen heeft veroorzaakt door onkunde volgens René vangt hij deze rog. Daar heeft Marco dus een vakantie aan opgeofferd om een dikke rog te scoren en niet gelukt. Ik moet het natuurlijk weer ontgelden en dat heeft best ff geduurd voordat de grap uit kwam. Hij wilde het niet geloven maar omdat anderen hem er op attendeerden dat er toch nog een monster was gevangen nadat hij naar huis was geloofde hij het. Ik kan natuurlijk wachten op die terugkaatsende bal..

Blokkendam Binnenkant

Joop met zijn gelukspet.

Vissen op de zeebaars kon eigenlijk altijd bij de blokkendam. Kijken hoe de wind staat en dan kiezen voor de binnen of de buitenkant vissen. Met de Linder achter de Frontera 4×4 kan ik en eigenlijk overal traileren.

Maandag 14 augustus 2006 gaan we dus er in aan de binnenkant. Je houdt het tij in de gaten en zo kan het zijn dat je pas ’s middags om twee uur er hoeft te zijn. Het heeft geen zin om er te vissen met dood tij. Twee uurtjes voor tot twee uurtjes na hoog water is een prima schema. We wonen lekker dicht bij, het is heerlijk om in dit delta gebied te wonen. Binnen een half uurtje kan je overal op vissen

Er zijn er meer die aan de binnenkant vissen.

Als je dan hoort dat er sportvissers zijn die het gewoon vinden een kleine twee uur te rijden naar de stekken dan zijn wij vet in het voordeel. Zeker die vliegvissers die op het Oostvoornse Meer hun geluk willen proberen. Die komen uit Duitsland, België en zelfs Frankrijk. Dan ga je niet voor een paar uurtjes maar maak je er een hele dag van. Wij kunnen in de goede uurtjes vissen en als het tegenvalt komen we gewoonweg de volgende dag terug

Die zit op een goed stukje.

We trollen wat en zodra we aanbeten krijgen gaan we er werpen met delta visjes en pluggen. Soms moeten we een omweg maken want het is wel de kunst zo dicht mogelijk je plug langs de blokken te trekken. Het liefst er tegen aan. Deze vlieg visser zit op een hotspot vandaag want daar hebben we op de heenweg al een paar vissen gevangen. Je onthoud het door de tekens op de stenen

We hebben weer wat heerlijke vooruitzichten culinair gezien.

En zodoende zijn we weer bijtijds voor donker thuis en hebben een heerlijke middag gehad op het water met mijn vismaatje. Joop doet altijd fileren dan maak ik de motor, boot en vis spullen schoon. Want dat is wel een dingetje met dat zoute water. Maar die aanbeten en drills daar kan geen zoetwatervis tegenop. Dus zullen we dit jaar nog wel eens het zoute opzoeken ben ik bang voor.

Nachtje Blokkendam

We vingen knappe vissen.

Hoe kan je zo dom zijn. Nu in 15 maart 2015 hebben we het er over nog steeds over, dit verhaal komt nog steeds over de BassBuster tafel in WarungFreek.

Ouwe koeien dus maar wel leerzaam want we waren wat onbezonnen bezig. Je bent jong en je klooit wat aan zullen we maar zeggen maar het geluk zat dus wel wat mee. Zonder reddings vesten etc. voor de blokkendam.

De verhalen in de winkel van Mario de Catfish waren indrukwekkend voor mij toentertijd in op 5 juli in 2006. Ik was net weer begonnen te vissen en die verhalen over de zeebaars deden mijn adrenaline een paar trapjes harder stromen. De ultieme rover om te vangen dus. In die dagen stond ik met mijn vismaatje Joop Flohil aan de binnen kant van de blokkendam te vissen met zo’n plastic bolletje wat je kon vullen met water zodat je diepte kon kiezen en een delta shadje, met een zagertje of lepeltje te werpen vanaf de strandzijde. Met een waadpak het water in natuurlijk elke keer weer net te ver en zo’n oude ijzeren leefnet aan je middel om de gevangen vissen in te doen. Men keek toen nog niet zo nauw, wat kan dat hard gaan in vijftien jaar. Was ook niet ongevaarlijk want die zeehonden, klapperende op het water om je heen naar wat ik later hoorde dat ze dan echt aandrongen, een aanval wilde om die vissen te stelen, lusten ook wel een zeebaars en jij stond daar in hun habiliteit in het water te balanceren. Ze waren natuurlijk heer en meester in hun eigen territorium, gewoon pure mazzel dat ze niet het lef hadden je aan te vallen

Ver in de schemer vingen we onze vissen.

Maar Ron Cuyten die toen werkte bij de Catfish vroeg me eens mee te gaan met de boot en daar hoefde ik niet over na te denken dus wij eind van de middag te water daar aan die blokkendam. We waren natuurlijk brookies en voordat we wat vingen was het al ver in het donker. Het was zo’n week dat de temperatuur niet zakte ‘s nachts en we dobberde daar met z’n drieën toen er geopperd werd om het volgende tij maar af te wachten. Leek ons wel wat want het was toch veel te warm in ons slaapkamertje dus zo gezegd zo gedaan. De gevangen vissen werden gestript om stukjes aas uit te snijden en zo lagen we voor de blokkendam te dobberen. de Helft van de bemanning lag te slapen en degene die wakker was te vissen op de bodem. We kregen aanbeten die we niet begrepen, heel zachtjes en als je sloeg, niest, nada noppes

Dan heeft Ron het antwoord.

Totdat Ron in de ochtendgloren na zo’n aanbeet eens heel zachtjes indraaide en toen zagen we dat het wel een hele mooi krab was. En als de stroom er weer in komt pakken we allemaal weer ons visje ondanks ons gestuntel. Want anno 2015 weten we inmiddels al weer wat meer om deze zoute rover aan de vinnen te bekomen

Met het volgende tij pakken we weer wat vis.

Maar als we thuis komen net voor het middageten krijgen we de wind van voren. Terecht natuurlijk want Henny is wakker geworden en vind het kussen naast haar leeg en die heeft Mario uit bed gebeld of dat hij wat wist waar we waren. Die belt Joop en iedereen is vroeg wakker. We hebben een dikke boterham met gebakken ei en spek gegeten. De vis schoon gemaakt en ‘s middags een broodje met zeebaars, sla en tomaatje uitgedeeld om dit alles goed te maken. Geen moment hebben we gedacht aan het thuisfront. Onbezonnen actie dus. Je bent toch op zee en als het weer omslaat. We zaten daar in een korte broek en een paar hengels midden op zee in het drukst bevaarbare stukje Noordzee voor de ingang van de Waterweg…

Uitgenodigd in Nijkerk

Eindelijk een mooie groene rakker.

Lang weekendje Nijkerk en gaan we op maandag 7 juli 2006 tuurlijk ff vissen in de omgeving. John weet zijn stekken wel in deze buurt, zijn thuiswater te vinden.

We zijn al vroeg op pad maar kunnen geen potten breken vandaag. We gooien ons een tennis elleboog maar het wil niet lukken een aanbeet te forceren. Zowel in de polder als open water we kunnen ze niet vinden

We zijn zo blij als een klein kind.

Bij het gemaal zien we wel heel veel aasvis maar daar waar je de predators verwacht mag je niet vissen. Dan nog maar aan de buitenkant en gelukkig blanken we niet om 22:19 uur en vangt JohnieBoy alias Guus een mooie snoek. Snel een plaatje maken en we nokken af naar een warme chocomel met slagroom.

Er zijn van die dagen die vergeet je niet

Das ook weer een beste zou Joop zeggen

Het is al heel de week bingo dus gaat ik zondagmiddag 26 februari 2006 toch nog eventjes een shadje leren zwemmen. Isa is er natuurlijk en Leo komt ook nog eventjes ons vereren met een bezoekje als die weet dat ik gaat

Het is al na drieën als ik aanschuif naast Isaac. Het is best frisjes en zoals altijd wordt de wereldproblematiek hier luchtjes besproken. Isaac zit hier niet zomaar te vissen dat zou die liever “thuis” doen. Die moet zijn tijd maar zien te overleven daar op die asielboot wachtend op een woning. Met alle ellende in zijn hoofd hoe het thuis vergaat met familie en zijn woning daar. Dus we lullen eigenlijk met z’n allen daar wat af onder het vissen. Er worden deze week geen aantallen gevangen maar wel allemaal mooie vissen. Dikke exemplaren weer in dit jaargetijde die voor de haven liggen te foerageren

Isa pakt gelijk een mooie vis

En de Tovenaar van de Punt is de eerst die mag gaan scheppen. Wat een mooie vis is dat weer

En dan is Leo aan de beurt

Dan moet naast me Leo aan de bak. De vist gaat eerst naar het diepe en als hij daar dan de strijd moet opgeven na enkele runs vertrekt die naar de palen. Dan weet je dat het een mooie is. Dat doe de grotere exemplaren allemaal. Of ze het doorgeven of dat het dreseur is ik weet het niet maar je weet wel dat je aan de bak moet en em daar weg houden. Volle druk erop dus. Maar dat hoef je Leo niet meer wijs te maken. Die is pepokkelt en gemazeld hier op ons stekkie. En jawel hoor weer een hele mooie snoekbaars wordt er geland in ons netje

Maar dan is de tovenaar ons weer de baas

Maar dan knalt er weer eentje bij Isa erop en dat allemaal binnen een half uurtje. Je moet hier uren maken maar wij komen precies op tijd oor het gouden uurtje. Weer na een dikke dril naar de palen en de Tovenaar van de Punt weet dat te pareren en we kunnen deze bak evenlater netten

Bijna en nieuw PR

Maar als ik er dan een niet te missen dreun op krijg staat de wereld eventjes stil. Alsof je vast slaat aan een dikke balk, een houten biels met een dikke locomotief er op, en eventjes is er een patstelling. alles staat vast maar dan begint er beweging in te komen. “Het” beweegt, zwemt op de bodem naar het diepe. Alsof die locomotief wakker wordt. Nu de boel heel houden want ik heb nog niets in te brengen. De mannen herkennen het direct en Leo haalt al binnen om met netten zo dadelijk… te assisteren. Deze willen we zien maar erst zien te stoppen en langzaam aan gaat dat lukken. Ik krijg een aantal meters maar die worden nog sneller weer terug genomen maar na enkele verschrikkelijk spannende drilss gaat ik terrein winnen al blijft de vis gevaarlijk dicht bij de bodem. Er hoeft maar een richel, schelpen rand of een ander obstakel mijn dunne gevlochten hoofdlijn te raken en uit is de dikke pret. Het lijkt een eeuwigheid maar dan zien we hem eindelijk aan het oppervlak komen. Wat een mooie snoekbaars is dit en die komt dicht bij mijn PRmetervis.

Zo blij als een klein kind onder de kerstboom

Ik pak de laatste van de middag en wat ben ik er blij mee. Ik kan er weer ff tegen zou ik zeggen maar morgenmiddag gaat ik het weer proberen. Dit blijft naar meer smaken. Als de temperatuur zo blijft en de aasvis blijft rond de haven zwermen dan is het hier op de Punt goed vertoeven. Ook de gezelligheid doet mee natuurlijk

Roofvissen rondom Hellevoet

Binnenkant de tweede vis haalt Leo wel ff.

Roofvissen met Leo op zondag 18 december 2005. Het is fantastisch weer ervoor en we beginnen in de vestinggracht van Hellevoetsluis.

Met de regenboog naar de gouden stek vandaag

Twee snoekjes is de score.

Om 15:54.22 pak ik het eerste snoekje op Land van Paling. Doe prikt me aardig lek en de tweede pak ik aan de andere kant van het voetgangers bruggetje om 16:11.42

En een zander op de Punt.

Maar de mooiste komt toch van onze wereld stek “de Punt” en even later is de vaste clan er ook

Even een groepsfoto arie, Isaac en Leo.

Het is na werktijd altijd dezelfde mensen op de Punt waar alle problemen vrijuit worden besproken en opgelost. Een paar dagen niet geweest en je mist van alles

Yoego de tovenaar uit Jougoslavie.

Isaac scholden we in het begin uit als Yoego. Wisten wij veel maar hij kwam toendertijd van het asiel schip af dat in de haven lag. Hij bedoelde dat hij uit joegoslavia kwam. Tijd zat dus om zijn hoofd leeg te maken en die zat daar elke dag met een hengel van de gemeente. Van hem heb ik veel geleerd om daar specifiek op snoekbaars te vissen. Die kende elk richeltje, randje en schelpen bank daar. Pakte altijd de goede shad welk jaargetijde, windrichting, barometerstand dan ook. Het duurde eventjes maar een fantastische goosert

Arie de schilder.

En Arie natuurlijk die is er ook elke dag. Verlegen om een praatje en je gaat naast em zitten. Gezellige gasten allemaal en of je nu wel of niets wordt gevangen het is altijd feest op dit Puntje

Mijn dag is weer goed.

Mijn zondag is weer prima wat snoekjes en een paar mooie snoekbaarzen maken het helemaal toppie vandaag. De week begint prima dus.

Vesting Gracht Hellevoetsluis

John wil wel een paar plaatjes schieten.

Zondag 23 oktober 2005 ben ik met Frans in de ochtend aan het karperen in de Vesting gracht als ik een telefoontje krijg van Guus Geluk. Die photoshop van ons avontuur op https://bassbuster.nl/2005/09/08/snoekbaarzen-met-mijn-zwager/ foto is dus aangekomen en hij komt vanmiddag vissen op de snoekbaars.

Het loopt nog niet naar wens in de ochtenduurtjes

Komt allemaal goed volgens Frans.

We zitten er heerlijk beneden aan de wallen van de vesting bij de witte voetgangers brug

Wat een mooie exemplaren zwemmen hier toch rond.

En hij krijgt natuurlijk gelijk. Frans kent het water hier als zijn broekzak. Om 09:39.30 de eerste en zijn tweede pakt die om 11:05.31

22.400 pond.

De jouwe komt nog wel en jawel hoor ik em zeggen. En jawel hoor alles is weer tot in de puntjes verzorgt als aas aanbieding en om 13:09.08 pak ik weer een mooie schub uit de vesting gracht. Wat een mooie vis is dit dan. Blij, blij dat ik er weer mee ben

Rustig zwemt die weer terug.

We ruimen de boel op want John heeft vangdrang na de verhalen met Martin vorige week. We gaan proberen een snoekbaars vanmiddag te strikken. Dat moet gaan lukken na de foto’s van vorige week. Nu moet ik wat goed gaan maken.