Avonturen – Pagina 73

Hamburgers en snoekbaars

6 november 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster /door Freek Oosterhuis

*Stond al bij voorbaat vast dat het gezellig zou worden*.

Vandaag zondag 6 november 2011 hebben we de BassBuster en DerMartin een lesje gekregen van de TroutBuster (Floris), BasMeister (Waldi) en AnkerMeister (Erik) in het vertikalen met de goede shad. Ik geloofde heilig in het Explosion Jig met wat aanpassingen gebaseerd op het Drakovitch systeem maar ik ging volledig nat.

Het is rustig op de loswal met trailers de Belg is er die woont hier zowat en drie andere trailers. De haven lig vol in Middelharnis met werkschepen en er kwam net een kokkelvisser binnen. Gelijk wat les gekregen want daar weet Martin alles vanaf. Die heeft er op gewerkt en verteld me hoe het werkt met die stofzuigers aan board die de kokkels opzuigen als het ware. Hoe diep de messen moeten staan etc. Natuurlijk is dat interessant, alles wat met vissen te maken heeft gaat erin als koek. Eerst de natuur kennen en dan vis vangen. En natuurlijk de mooie tongetjes die worden meegezogen want die zijn niet vies van een kokkeltje dus.

Maar even wachten want het is nauw met z’n tweeën.

We wachten dus even want de doorvaart is nauw vandaag en varen de haven uit waar de cracks al volop bezig zijn langs het talud aan de rechterkant van de uitgang haven.

Wij maken eerst de hengels klaar en dan volgen we de leader. Hier staat de wind gunstig want we kunnen met gemak de boot tegen houden in de wind (backtrollen). Floris heeft succes en direct heeft Waldi ook vis terwijl ik een losse moet incasseren. Het aas is er af maar niet goed gehaakt. Zat de dreg niet goed op het nieuwe systeem van Spro met die dreg gestoken als op een shad?

Maar moeilijk te zeggen na een enkele aanbeet en we gaan vrolijk op de ingeslagen weg verder. En terwijl ik wat later weer een tik krijg kan ik em niet verzilveren. Onderwijl Martin met een culpritje verticaald en ook de nodige missers moet incasseren. Ze zijn er dus wel maar we kunnen ze nog niet vangen. Jammer, jammer en Martin is er helemaal ziek van natuurlijk. Die heeft de minste zondagen vrij van ons allen vanwege zijn werk dus als die eens mee kan is die vol spanning. Gezonde spanning uiteraard.

*Ook al eerder gebruikt het Drakovitch systeem op14 juli 2009 (zie archief 20090714)*.

We gaan verkassen richting Tiengemeten en daar is het raak. We worden met de vissen om ons oren geslagen en de TroutBuster is helemaal løs. Die vangt de ene na de andere op het talud en laat de rest zweten. Maar ook daar is het stil na 3 – 4, vier mooie vissen. De TroutBustrer vertrekt alvast richting Oudenhoorn en daar zullen we in ieder geval uit de wind zitten.

Ik maak eerst maar wat shadjes klaar want het geloof in de Jig kop is weg waarna wij nog even naar het talud bij de haven gaan maar na een half uurtje wagen we ook de oversteek en varen direct naar de terrasflats bij Hellevoetsluis en ontmoeten daar de Belg van vorige week. Natuurlijk ff bij kletsen en hij heeft de eerste aanbeet sinds vanochtend vroeg. Ook geen opbeurende verhalen dus. Wij lopen ook dit talud af maar kunnen niets haken. We gaan richting de bunker een gat van 28 meter en de werkhaven van Hellevoetsluis maar na een half uurtje zonder een aanbeet hou ik dit voor gezien. Leo die vanaf de kant vist heeft ook nog geen aanbeet geregistreerd. We varen richting Oudenhoorn met het idee dan naar Middelharnis te gaan en komen de Cateringboat tegen. Bij Oudenhoorn was het redelijk dus daar gaan we zodadelijk weer heen terug. Nu wilden ze net de haven van Hellevoet in varen om uit de wind te liggen en wat te eten dus varen we gezamenlijk terug.

*En laat de Bassmeister zien nog meer kwaliteiten te bezitten*.

Waar we een heerlijk broodje hamburger en worst krijgen voor geschoteld.

*Natuurlijk mentaal geassisteerd door Erik*.

We zitten op het mooiste plekkie van Hellevoetsluis, altijd al gezegd. Hier zou ik graag willen wonen direct aan het water.

*En er is natuurlijk veel te veel en na het schap van AH te hebben leeg gegeten gaan we weer*.

Het leven is zo slecht nog moet maar je moet het willen zien.

Het leven is zo slecht nog moet maar je moet het willen zien.

*Hehe ff uit de wind, nu komen de worstenbroodjes*.

Heerlijk is het Waldi en goedgekeurd door iedereen. Lag vorige keer aan de boter? of verkeerde worst. De uien waren niet vers. Nou mij maakt dat niet uit hoor het was weer prima de luxe cheff. Fantastisch kokkie.

*Ziet er goed uit, niets meer aan doen*.

Maar ook op de stekken waar het trio heel de ochtend de handen vol hadden wordt er niet s meer gevangen en we gaan richting Middelharnis.

*Het lukt niet meer, dat vangen dan maar moet de BassMeister alweer..*

*Niet te geloven waar haalt die het vandaan, misschien moeten we zijn nickname veranderen..*

En ook daar waar we vanmorgen nog aanbeten voelden op de verschillende stekken was het nu heel stil. Het was natuurlijk weer een heerlijke dag met z’n allen en we hebben volop genoten. En na verdelen van de vissen is er misschien op de menukaart in Warung Freek deze week toch nog kibbeling te verkrijgen.

Henny heeft Dorien naar haar werk gebracht vanmiddag zodat Martin de hele sessie mee kon vissen en na een baco’otje als afsluiter houd hij het voor gezien. Ik heb nog wat op te ruimen in de boot natuurlijk na een dagje vissen en nog even alles nalopen zodat het weer klaar staat voor de volgende sessie. Gelukkig is er nog wat overgebleven van onze mosselavond gister en heb ik weer een makkie als Dorien is geweest. Erik bedankt voor het schoonmaken gisterenavond van de overgebleven mossels en gebakken met kruidenboter (zo laat mogelijk er in doen als de mossels al bruin zijn zegt de kok) heb ik weer fantastisch gegeten met zelfgemaakte frietjes. Heerlijk, heerlijk natuurlijk zou de AnkerMeister zeggen. Nu maar wachten op de voetbal en hopen dat ik wakker kan blijven na zo’n dag op het water. Gelukkig is er maandag een herhaling…

Reactie’s

Floris, Freek bedankt het was weer een geweldige dag met alweer geweldige vangsten.

Erik

Ik typ dit bericht met links, want schrijven met rechts gaat me slecht af wegens een wat overbelaste pols.. ik denk dat dat vanmiddag gebeurd is ..

maar dat terzijde..,

Het was mij ook een waar genoegen, Waldi en erik, jullie kookkunsten waren uit de kunst..ik kan merken dat jullie goed op elkaar ingespeeld zijn..

Ik vond het dagmenu van vandaag een absolute aanrader..

Floris

Veel te mooi weer

31 oktober 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Kan dus wel eventjes vooruit met m’n kunstaas

Gisteren 31 oktober 2011 moest ik in Middelharnis wat shadjes op halen die ik via internet wel heeel goedkoop kon kopen via een veilingsite. Daar werd alles bijna voor niets weg gegeven dus lijkt mijn viskamertje wel een hengelsportzaak hahaha. Ik kan dit seizoen dus wel eventjes vooruit. En omdat het zondag goed was, alleen op de vierkante meter maar dat voor zodadelijk heb ik Erik gevraagd om er nog een paar uurtjes in te gaan. we zijn dan toch vlak bij de helling waar we dan ook laat aankwamen. Zal rond twaalven zijn geweest en het is druk. Beneden is alles vol en moet ik mijn trailer en auto boven neer zetten tussen enkele andere.

En het is een blijven van gaan met bootjes en dat op maandag. Dat is altijd de rustigste dag op het Haringvliet

Het is fantastisch weer, heel wat anders als een zondag toen het grauw tegen het regenachtige aan met een klein kabeltje op het water. We beginnen rond de uitgang van de haven daar waar we de dag tevoren zo succesvol waren. Er zijn nog twee belly boaten die zeggen dat het niet veel is maar dat geloven we niet natuurlijk. Wat zou jij zeggen is de reactie van Erik en gelijk heeft hij natuurlijk. Maar na een half uurtje moet ik toch bekennen dat het taai gaat worden vandaag. Bij de eerste keer dat ik de shad laat zakken dacht ik gelijk een aanbeet te voelen en was direct scherp natuurlijk maar naarmate de tijd vordert en we het hele talud afvissen ga ik het toch somber inzien. We gaan verkassen naar de ander kant van de havn en daar zien we helemaal geen boten. Waar zitten die dan? De boten die na ons vertrekken varen allemaal richting Zuidland of de stekken op de plaat midden op het Haringvliet. Tja het is af en toe natuurlijk raar maar midden op die grote plas is het twee meter diep terwijl er stukken bij zijn 5 meter uit de kant waar het talud stijl naar beneden loopt van een meter naar achtentwintig binnen tien meter en dieper. Maar die moet je wel weten te vinden natuurlijk

*Op de tweede stek is het dan weer raak*

En op de nieuwe stek krijg Erik zijn eerste aanbeet. Gelukkig misschien hebben we ze gevonden en we kammen alles uit maar pas na een half uur krijg ik dan eindelijk een aanslag te verduren die niet te missen is. Ik vis met een klein shadje eens van Leo Rumst gekregen hij hij doet het goed de laatste tijd en voel onheilspellend de fluorCarbon langs de tanden van vadertje glasoog tikken, zo’n scrapend springend gevoel als hij bonkend van richting veranderd en de lijn langs de tanden schuift. De shad is helemaal vol overgave genomen

*Het is heerlijk in het zonnetje, waar is de zonnebrandolie*

Dan denk dat ze het eindelijk gaan doen maar alleen Erik krijg nog een dubbele aanbeet die hij jammer genoeg niet kan verzilveren en daar blijft het bij op alle stekken

*Wat een verschil met gisteren maar wel vis*

En rond een uurtje of drie houden we het voor gezien. Het is gewoon te helder weer waar we het aan wijten. Het Haringvliet water is zo helder dat de wel vijf meter diep kan kijken en de bodemstruktuur kan zien. En als we dan op de kant staan horen we dat we het nog zo slecht niet hebben gedaan. We zijn de enigste boot van de drie die we spreken met een redelijke snoekbaars. De rest heeft niets op één baars na van hand grootte en allen gevist vanaf dageraad. Misschien zegt dat wel niets want een Duitse boot en eentje van onze zuiderburen hadden gisteren ook niets terwijl wij een top dag hadden…

*Geheim, maar 10 jaar later mag ik dat er wel bij zetten*

We gaan in Stellendam aan de haven kibbeling eten en broodjes haring met juin en garnalen met wiskey saus. Mmm heerlijk. En terwijl ik gelijkertijd daar aan de haven op het industrie terrein op zoek ben naar een bedrijf die wat aanpassingen in de boot kan maken zien we wat mede-sportvissers die aan deze kant van het Haringvliet hebben gevist en die hebben het beduidend beter gedaan. Maar overwegend kleine baars (30-35cm) en één (dreumis) snoekbaarsje. Er gaat wat info heen en weer over het Spui, Volkerak en Haringvliet en we zijn weer helemaal bij.

Wilde vandaag met Joop gaan. Vanmiddag zou het gaan regenen maar nu om drie uur staat nog de zon nog steeds aan een wolkeloze hemel. Nog een uurtje of twee nu de klok weer is terug gedraaid en het is donker. Ga ik nog maar even naar de “Punt” en het vanaf de kant proberen tot in de schemering. Donderdag schijnt het beter (vis) weer te zijn.

Nu eerst maar wat koken. Zit in m’n eentje en ongezellig is dat. Hoe hou ik dat uit nog deze week…

De sliptongetjes van Martin komen dan goed van pas, lekker snel klaar allemaal met gebakken aardappeltjes en incl. ontdooien onder een lopende waterkraan van de platvissies

Joop is net weg van de stamftafel dus koken voor 1 man. Wel ongezellig hoor. Niet verder vertellen maar zal blij zijn als die meiden weer terug zijn. Natuurlijk ook Mogli want dat merk je natuurlijk wel zo zonder hond in huis. Hoop wakker te blijven zo dadelijk want val meestal bij het eerste fluitsignaal in slaap….. GrFreek

Je hebt gelijk Freek !

gewoon lekker gaan, je weet het nooit, die whopper die losschoot vorige week doet nog steeds een beetje pijn (Erik weet ervan)

See You Later Amigo !!

Culprit S&P

Hoi Freek!

Wij komen wel het weekend, moet zondag werken

onverw8t ,heb net je liefje gebeld op haar vakantieadres en die brengt me dan

zondagochtend naar Bru, kunnen we meteen de hond uitlaten.

En kunnen jullie gaan vissen.

Martin baalde dat ik moet werken, maar ik heb al zo weinig werk dus

ga ik dat niet afzeggen.

En we moesten eigenlijk naar Hetty der verjaardag maar daar

had hij geen zin in en ik kan ook niet dan.

Hij heeft mosselen besteld poon en sliptong dus hebben we

weer wat te eten haha, morgen komt je meisje terug, is het weer

gezellig bij je thuis,zit je niet alleen.

Nou dikke kus,ga zo naar me werk en jij bent lekker vrij? vandaag!

Liefs en een kus dorien.

Hey Henny en Freek !

Toen ik je 1^e foto zag dacht ik : die is een hengelsportzaak begonnen.

Jeetje man, niet normaal hoor !

Hoe gaat ie daar zo bij jullie ?

Ik begreep dat Henny er even tussenuit was met de hond ?

Heeft ze nog lekkere dagen gehad, zeker, want het is goed najaarsweer.

Als ze thuiskomt, doe haar dan de groeten van ons.

Groetjes, Ina

Toppie Stad

27 oktober 2011/0 Reacties/in Bassbuster /door Freek Oosterhuis

Vandaag donderdag 27 oktober 2011 met Patrick Stad gevist. Die heeft een maandje geleden geproefd van het verticalen en wilde graag dit nog eens meemaken. Van die dreunen op je Godtfather

En hij is er vroeg bij, nog maar net licht buiten en de deurbel gaat al. Eerst koffie en we nemen het vismateriaal door. Patrick vist normaal op de karper en ‘s winters met dood aas op de meter snoeken voornamelijk op het Aa in Zoetermeer. Dan is zo’n aanbeet direct van onderaf natuurlijk fantastisch. Bij het vissen vanaf de rodt pot, je hengels staan dan op steunen met een pieper die je waarschuwt wanneer de vis er va door gaat mis je dit natuurlijk allemaal omdat met dit systeem de vis zichzelf haakt. Ik en dat is het cruciale moment en dat zal elke verikaler, diogonaler, kantikaler of dropshotter beamen dat het juist gaat om die aanbeet. Die agressieve dreun die je krijg vanuit de diepte als de rover zich stort op je shad.

*Het is druk op de plekken uit de wind*.

We starten uit de wind net buiten de haven van Middelharnis dik over 10en het is er druk. Twee bellyboten uit Brabant die er wel vaker zijn en wat Belgen en Polen met een bootje. Floris is ook vertrokken uit Waddinxveen en zal er samen met Erik over een klein uurtje zijn. Wij vissen dan nog even hier om dan zodadelijk samen naar de Oude Maas te gaan via het Spui. Ik laat de shad zakken en krijg er gelijk een ferme tik op en de eerste mooie vis een dikke vijftiger is binnen. Over het algemeen geen dreumesen op het Haringvliet maar ze zijn natuurlijk wel dunner bezaaid in aantallen. En als ik dan tien minuten later er weer eentje vangt is het gedaan. Op een vis in de bellyboat na zie ik niemand wat vangen het laatste half uur. We eten een broodje en gaan vast richting Spui op ons dooie gemak. We kunnen toch niet hard varen want er staan flink wat golven (5) op het Haringvliet. Maar op het Spui krijgen we ook geen aanbeten. Ik bel Floris maar krijg geen gehoor. Die had er allang moeten zijn. Die is altijd eerder een uurtje te vroeg dan twee minuten te laat al het om vissen gaat. We zien hem dan wel op de OM en we scheuren met dik 50 km per uur over het Spui langs Oud Beijerland richting Dordrecht.

En op de OM is het goed vissen. Elke ronde over de goede stekken heen levert vis op soms wel vijf, zes vissen per drift maar over het algemeen zijn de formaten het probleem. De aanslag op je materiaal is fantastisch, heerlijk die ferme tikken maar de meeste vissen zijn rond de veertig centimeter groot. We gaan over op een andere techniek en we gaan ankeren en proberen te dropShotten. Misschien dat we iets van de grond wel grotere kunnen vangen, of slepende op de stroom met de shad. En deze techniek pakt goed uit. En zeker met de keuze van Patrick om met grotere shads te gaan vissen 20cm die van Fox doen het vandaag uitmuntend. Wel minder aanbeten maar tenminste grotere vissen.

*Nog geen wereldformaat maar al wel richting de 60*.

Nu gaat het lekker en we vangen wat mooiere exemplaren.

*Patrick is niet te houden vandaag op de OM*.

En Patrick… die is niet af te stoppen. Zijn wat slepende techniek met de Fox is dodelijk vandaag.

*De ene na de andere komt boven zeilen*.

De wind is wat minder geworden en als het zonnetje dan af en toe doorbreekt is het gewoon lekker. en kan zelfs de jas uit. Het water is bijna spiegeltje glad maar heel veel onderstroom. Het giert als een jekko.

*De enigste baars van vandaag mag ik haken*.

Het gaat lekker en hebben een uurtje dikke pret als plotseling eigenlijk de stroming in één keer om gaat. Zo snel heb ik dat nog niet meegemaakt.

*En als je dan al telefonerend een vis staat te drillen, dan hoor je er echt bij*.

Binnen een minuut giert het werkelijk de andere kant op en is het gedaan met deze techniek. We krijgen nog mondjesmaat aanbeten.

En wanneer de TroutBuster dan aankomt en al driftend weliswaar weer dat kleine formaat dreumesen om ons heen blijft vangen weer vijf zes vissen per drift zijn we om. Dan maar wat kleinere vissen maar we willen natuurlijk een kromme stok in onze handen. We gaan ook weer driften en varen steeds op om je dan weer vervolgens een kilometertje of twee te laten afzakken over de goede stekken heen..

En sporadisch dat we een vis vangen boven de vijftig centimeter maar we zitten heelijk te vissen. Bijna windstil en de scheepvaart is opvallend rustig. Het is al dik na vijven als we weer richting Spui vertrekken. Om zeven uur willen we in de Hoad zijn op de helling in Middelharnis en onderweg nog een paar stekken aan doen. Op het Spui krijgen we weer geen aanbeten. Raar is dat toch maar op dit water is het alles of niets. Maar voor de havenhoofd van Middelharnis deze keer aan de ander kant als vanochtend nu de wind is gaan liggen krijgt Floris er een goeie aan. Zo eentje die na de dreun vast op de bodem staat en na een eeuwigheid, je gaat bijna denken dat je vast zit gaat zwemmen. Een paar beuken geeft en lijn nemend de slip laat gillen. Om dan vervolgens te lossen. Wat jammer is dat nu, die wilden we allemaal wel zien.

Wat een dreunen weer het is fantastisch. Ik ben een keertje bijna zelfs mijn hengel bijna kwijt omdat ik denk geen bodem te hebben terwijl ik met de elektromotor aan het stoeien ben om in de goede positie te komen en laat tegelijkertijd wat lijn vieren en als hij de lijn bijna strak staat krijg ik me een dreun erop. Kan m’n stok nog net goed vast pakken terwijl hij balanceerde op mijn handpalm. We vangen nog een paar mooie dikke ronde vissen allemaal rond de zestig cm eigenlijk het zelfde formaat als vanmorgen wat vroeger op de dag als Floris onder grote hilariteit een vis onder de voeten van Patrick vandaan peutert met de droge opmerking van “die zag ik nog net ff legge” gaan we er uit. Anders missen we het frietkot.

*Mannen het was me weer een waar genoegen ons samen zijn*.

En daar sluiten we altijd de dag af onder het genot van een bananen shake natuurlijk. Alleen jammer dat de saté op was want die kippensnitzel was geen goede aanrader. Dat wordt em niet volgende keer maar weer het gewone recept graag. Zeker met dat gebit van mij.

Reacties:

Hoi Freek,

mooie dag was dat, jammer dat ik er niet bij kon zijn.

Hoe is ut met je lier?

Kan morgen wel ff langskomen

Waldi

FF Opscheppen

26 oktober 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, VethsVK- Veteranen Voornse Kanaal /door Freek Oosterhuis

Leo vraagt of hij mijn foto mag gebruiken voor het stuk in Groot Hellevoet over het kierbesluit

Natuurlijk mag dat want ik heb met Leo een hele goede relatie opgebouwd door de jaren heen.

Zien ze me eens in Groot Hellevoet zonder prijswinnende foto’s in de fotografie. Heel wat anders dan portretten en bruidsfotografie.

*Ik heb al meer met mijn visserij in de krant gestaan*.

En ik ben best wel trots en blij met al die publiciteit

*Die zalm heeft heel wat bekijks gehad*.

Je ziet het ik was er al vroeg bij met mijn verhalen. Niet naast mijn schoenen gaan lopen maar hartstikke leuk om dat allemaal later weer eens terug te lezen.

Kan ik er deze ook wel bij zetten, best trots op.

Heb door de jaren dus best wel veel ermee in de publiciteit geweest. Hartstikke leuk.

Freekkie en Freek in aktie

8 oktober 2011/0 Reacties/in Avonturen, De Punt /door Freek Oosterhuis

*Meten = weten, geleerd van een leraar van vroeger dhr. Logeman, wie kent em niet*.

Vandaag 8 oktober 2011 ga ik met mijn neefje een uurtje vissen op het Haringvliet.

We vangen best wel goed. Af en toe een visje allemaal dik in de zestig. Elk jaar weer begin oktober vooral als het stormt komen de dikke jongens los. Allemaal mooie ronde vissen zeer agressief. De aanbeten zijn niet te missen en dreunen door tot in je schouder.

En dan krijg ik een dreun erop en alles staat stil. Dan weet je dat het een mooie is. De vis blijft stil liggen op de bodem en is het een kwestie wie het eerst opgeef. Nou ik niet hoor en hou grote spanning op de lijn. M’n hengel staat hoepeltje rond.

*Mee op de foto is oké maar zelf vast houden dat wordt em niet. Hij is natuurlijk wel heel groot*.

En dan, het lijkt na een eeuwigheid gaat hij eindelijk zwemmen en komt los van de bodem. Nu kan het gevecht beginnen en is het wereldje weer heel klein geworden. Heerlijk zijn de runs. Bonkend en ik heb nog weinig in te brengen. Kan em een beetje sturen door de hengel een richting in houden zodat de vis precies de andere kant op trekt maar dat is ook alles.

Maar langzaam krijg ik natuurlijk de overhand en kan enkele meter lijn in nemen maar moet nog steeds de helft weer prijsgeven. Dat wordt een mooie dat kan niet anders. Deze is niet vals gehaakt want ik voel de lijn steeds schuren over de rugvin heen denk ik. Later kom ik er achter dat dat zijn tanden zijn waar de lijn over heen getrokken wordt want de sjet een Salt Shaker van 15 cm incl. loodkap kan ik vijf keer parkeren in zijn muil en de haak zit in het harde gedeelte van zijn gehemelte en moet ik losmaken vis de kieuwen. Want met de tang toch ook geen kleintje kan ik er niet bij en als zijn bek dichtklap heb ik moeite om mijn tang terug te krijgen. De haak zit ter hoogte van het kieuwdeksel zo’n dertig cm die in de bek. Tjeetje wat een muil is dit zeg. Als een bankschroef zo vast zit hij dan de tang en gelukkig zit mijn vinger er niet bij. Kan ik gelijk weer naar de chirurg in Dirksland. rrttttrikkertik tik voel ik en ben blij dat ik de laatste tijd een wat dikkere FluorCarbon gebruik 13LB ongeveer 6kilo trekkracht en dat heb ik nu echt nodig. En uiteraard een goed werkende slip van m’n Daiwa molen. En dan zien we hem eindelijk en we kunnen juichen want m’n PR is weer wat omhoog geschroefd met vijf centimeter.

En als we thuis komen ruikt het weer werelds in de keuken. Dorien heeft de aanrecht weer vol staan met kip, aardappelpuree uit de oven met kaas en bloemkool. En paling in het groen. En daar heb ik hele goede herinneringen aan.

Mijn oma en opa woonden o.a. een paar jaar in Oud Beijerland. En achter in de tuin liep een mooie wetering en ik zat dar natuurlijk te vissen in mijn schoolvakantie als tien jarig ventje logeren bij je Oma. Was natuurlijk een hele happening. Paling vangen met een wormpje en dan zaten opa en oma natuurlijk erbij in de tuin. Als ik dan een paling ving en in mijn belevenis was dat om de vijf minuten draaide ik me om en de broer van mijn opa, Ome Daan dus want hij had twee broers ook Pleun de aardappelboer maakte hem gelijk schoon. Was hij toch gewent want hij werkte bij Coen Visser waar ik nu nog steeds langs vaar over het Spui. Dan aten we dus gestoofde paling in het groen tussen de middag want men at toen nog warm om half één i.p.v. nu over het algemeen ‘s aonds. Je kwam toen nog tussen de middag thuis eten dat was heel gewoon. Het ging er wat rustiger aan natuurlijk 40 jaar geleden. Op internet gezocht en is een recept dat uit Oud Beijerland komt. Jaja, vrienden nostalgie.

*Dorien het was heerlijk volgens deze boefjes*.

Als dan mijn vismaatjes het horen een snoekbaars van een meter, Waldi net terug uit Miami waar hij met Floris is geweest en Tarpon achter de schubben aan heeft gezeten en alles op video heeft gezet en Erik net terug uit Canada (BC) waar hij zes weken ook zijn PR wat heeft opgeschroefd en dikke zalmen heeft gevangen. Komen die natuurlijk even langs om het te vieren en hebben we nog een gezellige avond met z’n allen. Twee kilo aardappelen bij geschild en verse patat erbij gemaakt en alles was schoon op. Dorien die paling in het groen maken we saampjes zeker nog eens. Het is eigenlijk net als het verhaal van die muis en de olifant met dat samen. Die samen op de brug liepen en die muis zegt “wat stampen we samen lekker heh”.

Welja en meer dan schitterend!

Rob Puijk, Delta 1558

Hoi Freek,

Dit is een flinke jongen (of meisje) zeg.

Dat was zeker wel even een gevecht hé?

Hoeveel jaren zal zo’n beest wel niet rondzwemmen om tot dit formaat te groeien?

Leuke foto trouwens.

Groetjes Loes en Gerard

–

Freek,

Mooie vis.

Karel

HE’Amigo mooie snoekbaars ja dat is behoorlijke grote heb je die gewoon

gevangen met verticale en dan kunstaas?

Ries

Jeetje Freek,

Dit is een geweldige vangst, zeg.

Liefs,

Netty

zo freek die is knap groot , goed dat je hulp heb

Jack Jackpet from Indonesia

Ziet er goed uit Freek en Freek.

Grt, Jeroen

Vriendelijk groet,

Jeroen Schuitemaker

Cool zo’n snoekkbaars.

Jammer dat er zoveel graten in zitten.

Anders kon die zo op de BBQ.

Gelukkig had je neefje hem gevangen. Anders kregen we weer van die sterke

verhalen. Grt,Henk

WAT LEUK !!!!!!!!!!! JEETJE, WAT EEN BEEST !!!!!!!!

Wat lijkt je neefje trouwens veel op Dorien zeg !

Doe je haar de groeten van me ?

Ik heb haar een tijdje terug nog een mailtje gedaan ( ze begon toen net aan

haar nieuwe werk en heeft het razend druk denk ik )

Ben wel benieuwd hoe ze het maakt en of dat ze het een beetje aan kan

allemaal….

Bij jullie alles goed, trouwens ? Is je arm nog goed hersteld ?

Geef Henny ook de groetjes van ons.

Liefs, Ina

leuk!!!!!!!!!!

En freekie is supertrots!! Zijn vriendjes moesten meteen zijn fotos zien, dikke kus en bedankt voor alles!

JeZus

Mooi man!

Waldi

Haringvliet op met Leo

2 oktober 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Mijn vismaatje heeft het altijd naar de zin zolang het geen ECT is*.

Zondag 2 oktober 2011 gaan we de Linder nog ff nat maken. We willen voor Hellevoet het een en ander uit proberen. Nu eens vissen uit tegenovergestelde positie. Het is hel anders vissen van het ondiepe naar diep dan te vissen van diep naar ondiep. Het is dus lijn geven en toch gevoel houden met de shad dan andersom waar dat automatisch het geval is

We gaan er bij de dam in en varen richting Hellevoet.

Het gaat prima de Luxe varen doet die best

Beetje uit de wind willen we liggen dus zoeken we de havens op.

In de haven is het windstil. Heerlijk. Maar de predators zijn er niet zo ook de aasvis. Moeten we wachten op de avond dus we vertrekken naar de vuurtoren. We willen de Punt vissers niet in de weg zitten.

Op de Punt is het druk en leuk het eens van deze kant te zien. Ff zwaaien natuurlijk.

*En ik de bonus vis, wat een mazzel weer.*

Op de Punt staat het vol en al wij er staan ergeren we ook aan die bootjes dus we gaan een pier verder vissen bij de vuurtoren.

*Natuurlijk blijft Leo niet ver achter*.

We hebben het ondanks de kou heerlijk op het water. Goede kleding en je heb een hoop lol.

Weer een heerlijke dag vissen met Leo. Weet het in de boot vind hij het eigenlijk helemaal niks en moet em altijd overhalen. Vanaf de kant vangt hij genoeg maar ik zie het aan zijn gedrag en oogjes dat dit op vrij water ook wel wat heb. Die aanbeten zijn veel harder op die lichte stokjes en de drills zijn fenomenaal.

Met Guus Geluk op de Punt

29 september 2011/0 Reacties/in Avonturen, De Punt /door Freek Oosterhuis

*Mooi baars gretig het kunstaas gegrepen*.

Vandaag donderdag 29 september 2011 is John bij me die vertrekt volgende week naar Londen waar hij zijn geluk gaat op zoeken samen met Julie en wil graag nog even met me naar het Haringvliet.

We zouden met de boot gaan en traileren net voor de middag. Maar als je gaat emigreren is er natuurlijk nog genoeg te doen. En gedag zeggen natuurlijk. Nog even langs die en daar nog een gedag zeggen dus krijg ik om 12.00 uur een telefoontje dat het nog een uurtje of twee duurt voordat hij in Hellevoetsluis is. Eind van de dag moet hij weer terug zijn dus dat wordt niets om met de BasBuster te gaan. Dus als John aankomt hebben we nog drie uurtjes om te vissen dus stel ik voor om vanaf de kant te gaan vissen.

*Tuurlijk, als er vis zit dan pakt “Guus” die en het is em dik gegund*.

Als we aankomen op de “Punt” zitten de wijze mannen op het bankje zonder hengels. Die zien er geen heil in. De laatste dagen zijn hopeloos en komt bij dat het extreem laag water is en hartstikke helder. Je ziet drie meter onder water de stenen liggen. Maar daardoor laten we onze middag niet verzieken en tegen beter weten beginnen we. Ik heb natuurlijk een troef in huis. Hoe rottig het er ook uitziet Ome John vangt altijd wel wat dus aan de slag ermee.

*Kiewgreep is niet nodig de sjet is diep geslikt en aan de loodbal kan de vis opgetrokken worden. Niet de lijn pakken natuurlijk!!*

We kunnen natuurlijk kort zijn. Volgens de Wijzen, Jan Willem en Co die hier elke dag vissen weer of geen weer konden ons vertellen dat Leo twee losse had een paar uurtjes geleden met de Belly Boat en die heeft het hele talud meerdere malen afgevist. En dat terwijl er weer scholen aasvisjes langskomen van 10-12 cm. Dat is lang geleden dat ik die hier heb gezien. Onbegrijpelijk dus dat er geen roofvis zit. Zit er wel natuurlijk maar we kunnen ze niet activeren op onze sjets. Maar wij hebben nog genoeg aan elkaar te vertellen. Maandag de trouwdag in het stadhuis van Amsterdam waar ik natuurlijk de fotografie voor mijn rekening neem en de verhuizing naar Engeland. Genoeg gesprekstof voor vrienden onder elkaar natuurlijk. We hebben het in ieder geval goed naar onze zin in het zonnetje. Tis 24 graden volgens Radio Rijnmond en windstil.

En warempel pakt dan JohnieBoy een dikke baars door een halve meter van de bodem het talud onze kant af te vissen op een metertje of vier. Een niet te missen dreun en dat is te zien ook. De sjet van 16cm dus niet de kleinste is in zijn geheel agressief genomen. We knippen de dreg los en hopen dat de vis het redt. Onze Guus is geheel in z’n nopjes natuurlijk maar we stoppen ermee en gaan lekker in de tuin zitten. We genieten nog van de laatste zonnestralen en wachten op de aanstaande bruid. Natuurlijk wel na eerst een frietje met saté te hebben gesmikkeld.

Nieuwe shets uit proberen

19 september 2011/0 Reacties/in Avonturen, De Punt /door Freek Oosterhuis

Het is vandaag maandag 19 september 2011 droog, windkracht 6 opgegeven met een heerlijk zonnetje, blauwe hemel met van die grote witte wolken. Ben allerlei klusjes aan het doen als gras maaien, aan de boot moet ook het nodige gebeuren maar eind van de middag gaat het weer kriebelen. Heb nog sjetjes van Mario die ik zou uit proberen…

Ik ga nog even naar de “Punt” en als ik er aan komt om 16.00 uur zit er nog niemand dus op de kop maar beginnen. Daar kan je van heeeel diep naar ondiep vissen langs het talud. Maar het duurt zeker een uur als ik de eerste aanbeet kan verzilveren. Weliswaar van de bodem af dus niet diogonalend steeds de bodem rakend maar met verschillende snelheden vlak langs de bodem binnen halen als een blinkertje wel bekent van vroeger. Deze sjet heeft heel veel water verplaatsing door die ribbels over zijn hele lijf. Komt bij dat in het midden de sjet uit kan rekken en dit natuurlijk doet als je aan de lijn trekt. Dus moet er ook genoeg ruimte zitten op je lijn naar de dreg toe. Ik denk dat daarom gevlochten lijn het beste is om de dreg achterop de sjet te zetten uiteraard via de hoofd haak. Heb dreg 4 en 6 uitgeprobeerd en opvallen toch dat 4 (het gewicht) op de staart het goed houd.

Na nog een kwartiertje hou ik het voor gezien en ga wat aan de binnenkant zitten uit de wind en nog geen vijf minuten later wordt m’n plekkie ingenomen. Ik wil eigenlijk net stoppen als ik in mezelf zeg; de laatste worp en bij het neerkomen van de sjet een tik krijg. Zit nog te klessebesse met de nieuwkomer en heb de molen open staan laat altijd gecontroleerd met de vinger op de spoel de lijn vieren tot vlak bij de bodem. Maar ben nu duidelijk te laat voor aan te slaan. Als je bij de tijd bent laat je de molen dichtslaan vlag bij de bodem. Gebeurt nu altijd als je zit te kletsen, koffie pakt, shagi draait, boterhammetje pak kort om even niet bij de les bent. Tja, dan blijf ik nog maar even zitten. Wie weet wat er nog gaat gebeuren. En dan loopt het storm en zitten we in een mum van tijd schouder aan schouder. De vaste clan is gearriveerd.

*Mooi gehaakt op de dreg terwijl ik dacht dat dat te zwaar zou zijn voor deze sjet*.

Hoor van iedereen dat het zo slecht is geweest en ook van Jan Willem dat er een Harder in de haven heeft rond gezwommen aan de oppervlakte met dezelfde beschadigingen als de onze die we op het Spui uit zijn lijden hebben geholpen eer gisteren vrijdag 16 september. Info onder elkaar is super belangrijk. Na de foto’s is hij bijna zeker dat het dezelfde is. Die heeft dus een paar slechte dagen gehad. Sta er versteld van dat die nog zo ver heeft kunnen zwemmen. Ik nok af want ook nu ben ik de enige die een visje heeft gevangen uiteraard tot nu toe. Kan er nog weinig zinnigs over zeggen. Moet eerst goed gaan en dan wisselen van sjets. Maar dat komt nog wel. Dus Mario het zijn in ieder geval geen slechte sjets. Maar we proberen zeker deze week nog wel eens uit. Aan een ieder die ze ook wil kan natuurlijk even langs de Catfisch lopen in de Vesting, Oostzanddijk 12a in Hellevoetsluis. Het is de eerste sessie vanaf de kant waar vandaan denk ik de meeste toch vissen. Niet iedereen kan een visbootje bekostigen. Ik ga in ieder geval nog een aantal test doen en daar horen jullie meer van.

Weer net geen Big Grand Slam

16 september 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Natuurlijk eitje met spek mee. De eitjes van Gerda zijn niet te versmaden. Verser kan niet*.

Vandaag, donderdag 15 september 2011 ben ik uitgenodigd door de TrouthBuster. Dat is lang geleden dat we samen hebben gevist. Weet nu ook weer waarom. Vijf uur op is wel heel vroeg voor de BassBuster. Floris heeft daar natuurlijk geen problemen mee. Die moet elke dag al ‘s morgens vroeg de tomaten wakker schudden.

Dus heb de halve boot leeg gemaakt en in een tas gegooid en ben er helemaal klaar voor.

*Met een ander mee gaan is lastiger, je vergeel al snel iets of het is driedubbel aan board*.

En om half zeven bij het licht worden staan we aan de helling bij Middelharnis. Zullen we eerst visjes vangen in de haven vraag ik aan Floris maar die is niet te houden. Nee is het korte antwoord we gaan eerst vissen en het gas gaat open naar de eerste stek direct naar het Spui. Zelfs de koffie met broodjes ei moeten wachten. Vrienden wij weten dat die al met Floris op pad zijn geweest. Niet te stoppen als het om vissen gaat. Heerlijk.

*Eindelijk toch baars uit het ochtendgloren zeg maar gerust nog donker*.

We gaan ankeren op onze stek maar voor we de eerste tikken krijgen duurt best wel lang. Eigenlijk willen we al gaan verkassen als ik heel ver over de stek heen een ram op m’n stok krijg die direct hoepeltje rond staat. Ik ben er wel even mee bezig want de vis neemt run na run plus dat ik nogal wat lijn heb uit staan. Eerst denken we aan een roofblei maar dan eindelijk zien we een kasteel van een baars.

*Netjes in de lip op minstens 80 meter. De registratie van gevlochten lijn is fenomenaal*.

En die mag gelijk op de foto netjes aan één haak gekaakt van de dreg wel net achter de rand zeg maar lip en deze zit dan muurvast.

*Oma komt ook nog even lang nu nog Overgroot en het kan niet meer stuk*.

Om eigenlijk de volgende worp, natuurlijk weer ver af laten drijven door de stroming van het tij zijn Oma te vangen van 48cm. Het gaat dus lekker aan deze kant van de boot.

*Die nieuwe van Fox doen het op de baars dus ook prima*.

Want op de Fox pak ik even later nog zo’n formaat. Ze zijn schitterend van kleur in de ochtendgloren.

*Schitterende vissen zijn dit. Werden die maar 80 cm. Wat een geweld zou dat geven*.

Maar wat we hierna ook proberen we krijgen geen aanbeten meer terwijl we zeker weten dat ze er zijn. Af en toe een kolk, een rimpel in het water, een vogel die verschrikt weg vlucht, een vluchtend aasvisje springent over het water want die is spiegeltje glad, een vin boven water. We halen alles uit de kast van poppers, de TrouthBuster heeft nieuwe van Salmo met een magnitude beweging in zich heeft, bombarda met vliegen en straemers, de vliegenhengel wordt uit de tas getoverd maar we kunnen ze niet meer verlijden tot een aanbeet. We gaan verder het Spui op.

Waar we al driftend alles uitkammen op onze stekken maar niets kunnen vangen en tegen de middag krijg ik dan eindelijk op een Rapala Jointed een geweldige aanbeet vlak aan de kant langs een talud. En dat is een serieuze vis.

*En dan zien we wat het is een snoek op een Jointed shad van Rapala die gelijk van nieuw flink is toegetakeld*.

En zien we dat hij maar net is gehaakt. Wel heeft hij het kunstaas dwars gegrepen en heeft de plug ere tekens gekregen. Oppassen geblazen dus en uiterst voorzichtig drillen. Het is vandaag al een moeilijke visserij dus opperste concentratie. Deze moet op de foto en snoeken hebben we niet zo vaak als bijvangsten. Een schitterende vis rover eerste klas

*Met zonnebril vanwege de zon natuurlijk maar ook omdat floris met de vliegenlat staat te zwaaien.*

Ben er natuurlijk reuze blij mee want het begon te lijken dat het weer een taai dagje vissen ging worden. En een snoek vangen op dat lichte materiaal is fantastisch. We probeerden immers een winde te vangen of misschien nog een roofblei te verschalken maar ik denk dat dat seizoen voorbij is voor onze vriend uit de Balkan, die roofblei dus. Erg vroeg dus dit jaar.

*Dan eindelijk op pluisje een mooie winde*

We zoeken alle plekjes op in het Spui om ze te vinden die windes want daar begint nu wel de tijd voor en die stekken zijn er in overvloed maar waar bivakkeren ze. Dan gaat de vliegenhengel van Floris hoepeltje rond. Twee keer onder de boot door en enkele runs naar het diepe. Zelfs de hengel gaat diep in het water bijna tot het handvat toe. Dan weten we dat we ze gevonden hebben. Floris heeft zijn winde waar hij al heel de dag op spint en gelijk een mooie ook. Wat een vechters zijn dat op dit materiaal maar natuurlijk geen schijn van kans bij de TroutBuster.

Beschrijving:

De winde (Leuciscus idus) is een zoetwatervis die tot de karperachtigen behoort. Hij wordt ook wel zilverwinde genoemd.

Deze vis kan tot wel 80 cm lang worden. Hij weegt dan 8 kg. Eigenlijk eet de winde alles wat voorhanden is, van waterplanten tot insectenlarven. Hij wordt aangetroffen in grote open plassen, rivieren en meren. Een verbinding met een rivier is noodzakelijk om een populatie in stand te houden.

Herkenning

Het oog van de winde is kleurloos, hij heeft relatief kleine schubjes (55-61 schubben langs de zijlijn. De andere voorns hebben allemaal minder schubben. De winde heeft een grote bek, maar niet zo groot als die van de kopvoorn. Grote exemplaren worden vaak wat bronskleurig, terwijl vissen tussen de 20 en 35 cm zilverkleurig zijn. De vinnen zijn rozerood. Oudere windes krijgen ook een steeds hogere en dikkere lichaamsbouw.De winde lijkt op de kopvoorn. Hij heeft een ronder lichaam, kleinere schubben en de anaalvin is holrond. In vergelijking met de blankvoorn is de winde hoger van bouw. En hij heeft een wat bredere rug. Ook heeft de winde een brede staartwortel.

Ecologische betekenis

De winde is voor zijn voortplanting aangewezen op stromend water, maar paait ook wel aan de oevers van het IJsselmeer. Aan het einde van de winter trekt de winde in grote scholen stroomopwaarts en kan daarbij over flinke afstanden trekken. Dit trekgedrag is uitgebreid onderzocht. Het trekgedrag verschilt zowel per individuele vis, als wel per locatie. Windes in de Elbe trokken verder en waren minder plaatstrouw dan windes in de Vecht. Sommige blijven steeds op dezelfde plaats, andere maken trektochten van meer dan 100 km tussen paaiplaats en overwinteringsgebied. Om te paaien zwemmen ze stroomopwaarts. Daar is ook het opgroeigebied van jonge windes. Door het onbereikbaar worden en het verdwijnen van geschikte paaigronden is de soort recentelijk in aantal afgenomen. Ook de gevoeligheid voor waterverontreiniging draagt daaraan bij.Windes hebben een relatief grote bek en eten vaak kleine witvis, daarom worden ze ook vaak met klein kunstaas aan de hengel gevangen. De keeltanden van de winde zijn erg sterk en scherp zodat ze stevig voedsel kunnen vermalen, net als de karper.

Natuurbeheer en wettelijke regels

De winde is afhankelijk van vistrappen voor het bereiken van de paaigronden. Aangezien veel paaigronden gedurende langere tijd voor de winde afgesloten waren, is het de vraag of ze nadat routes geopend zijn, de weg terug vinden. Zo blijkt uit onderzoek dat er stuwen in de Overijsselse Vecht zijn die maar eens in de drie tot vijf jaar passeerbaar zijn voor de winde. In de grote rivieren zijn windes de laatste decennia talrijk.De winde staat in de Visserijwet, er geldt een minimummaat van 30 cm en een gesloten tijd van 1 april tot 1 juni. Daarnaast staat de soort als ‘gevoelige soort’ op de rode lijst.

Waarnemingenkaart:

Ondersoorten

De goudwinde

De blauwe winde

De zilverwinde

Bron Internet Wikipedia

*Met vertikalen verzilverd Floris alias de TroutBuster nog een mooie snoekbaars*.

Maar ook hier kunnen we ze niet echt vinden en komen al driftend bij een mooi talud aan waar we nog even gaan vertkalen. Waar de TrouthBuster nog een mooie snoekaars weet te verschalken. Zouden we nu dan wel een Grand Slam vangen, alle rovers namelijk Snoek, baars, snoekbaars, winde maar die roofblei kunnen we niet vinden vandaag.

*Vadertje glasoog nu nog een roofblei. Zou dit lukken vandaag*.

Alles wordt uit de kast gehaald door de BassBuster en TroutBuster.

Het is toch nog moeilijk geweest vandaag en vele uren gemaakt met de pluggen en vliegen maar een roofblei zit er niet meer in denk ik.

Dan gebeurt het toch nog vlak aan de kant op een hot plek van Floris pak ik een hele mooie winde van 58cm. Een volle hoge vis die minstens tien jaar oud moet zijn. Een winde bereikt na 6 jaar een lengte van 30cm. Daarna groeit hij voorral in de hoogte en wordt voller van omvang.

*Dan gooi ik de plug echt recht op de goede plek*.

En gek genoeg gooi ik mijn plug weer naar de kant toe vlak bij de stenen en direct wordt deze gegrepen zodra die het water raakt en pak ik nog een mooie winde. Zo eind van de dag maken deze vissen het kompleet. Lekker weer zeker na die wind van afgelopen dagen. Af en toe een zonnetje op je bol; en geen nattigheid van boven. Een heerlijke visdag dus

En de dagafsluiting kennen we onderhand natuurlijk wel… Heerlijk na een taaie visdag.

Springtij, toch geen goed idee…

16 september 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster /door Freek Oosterhuis

*We zien de zon weer opkomen, gelukkig want het is windje Oost en koud*.

Het gaat een gewoonte worden geloof ik; ‘s morgens vroeg op want vrijdag 16 september 2011 om kwart voor zes staat Jacques Schouten te kloppen op de voordeur. En dat kloppen vindt Henny natuurlijk beter dan bellen hoewel ze me wel wakker heeft gemaakt om vijf uur mijn duifje anders verslaap ik me subiet.

We zijn er helemaal klaar voor want Jacques wil graag een baars vangen van 50 cm of meer. Dat wordt dringen want de tijd is er eigenlijk niet meer voor. Juli – augustus was dit jaar fenomenaal op het Haringvliet qua aantallen en formaat. Er is al een baars gevangen van 57cm volgens Jacques dus die magische grens is er misschien wel. Zou wat wezen eentje van 60 cm. Dat wordt dan gericht vissen denk ik met dood aas, makreel, sprot, misschien haring zoute vis dus om je kans wat te vergroten i.p.v. een voorntje. Natuurlijk is het Haringvliet de perfecte plaats daar voor. Het is immers het eindpunt van alle rivieren en wat Jacques terecht opmerkt. Wat er binnenkomt, forel, zeeforel wil misschien niet meer eens terug naar het zoute. Er is vreten zat op het Haringvliet. Er worden ook steeds meer bruine zeeforellen gevangen met zo’n mooie haakbek. Standvis noemen we die want die zijn al een aantal jaren actief op het binnenwater. Als zeeforellen binnenkomen zijn ze nog zilver met van die mooie zwarte stippen.

*Nog voor de Haringvlietsluizen als ze binnen komen*.

*En deze is duidelijk al even op het binnenwater aanwezig, mijn mooiste vangst tot nu toe.*

Maar wij zitten all een uurtje op het Haringvliet maar we hebben nog geen aanbeet kunnen registreren. Verkassen maar wat is verstandig. Gisteren was het Spui redelijk dus daar gaan we heen richting Oude Maas.

*Wel uit kijken natuurlijk met zo’n golf. Je heb zo een nat kruis*.

We vissen alles af werpend, vertikalend, diogonalen, dropshotten maar niets, nada op het Spui, geen enkele aanbeet en als we dan op het Oude Maas aankomen is het al na enen.

*Zo laag heb ik het hier nog niet gezien, binnen op de griende helemaal droog. Niveau scheelt zeker meer dan twee meter met hoog water*.

We kunnen nu niet zeggen dat het niet stroomt want het gaat als een jekko maar de waterstand is verschrikkelijk laag en dat kost ons pluggen. We zitten meermalen vast en verspelen wat eigenlijk nooit gebeurt. Zou die oosten wind en Springtij ons nekken. Gelukkig is de picknickmand van Jacques onuitputtelijk. Hij geeft ook eerlijk toe dat Sylvi die vanmorgen heeft ingedeeld. Broodjes Paté en rosbief met een Frans kaasje na heerlijk met een drankje met stukjes Aloe Vera dat ik niet kende eerlijk gezegd. Heerlijk was het in het zonnetje en op de rivier uit de wind kon het jasje uit. We driften langs de het talud werpend het hele stuk terug naar het Spui vanaf stek Pakistan maar we krijgen geen tik. Maar we willen natuurlijk vissen zien hoe heerlijk het ook is op het water en die waren waarschijnlijk op vakantie. In ieder geval azen ze niet en of dat de waterstand, zuurstof gehalte kan dat me niet voorstellen met deze stroming, PH of temperatuur is wat roet in het eten goot ik weet het niet. We moeten maar eens aan een logboek beginnen en noteren dus.

*En netjes gehaat kan zo weer worden terug gezet*.

Dan eindelijk beweging voor in de boot. Maar we hebben een nieuwe PR. De nul is eraf en we kunnen nu thee zetten. Ik krijg nog wel een ram erop en dat na zeven uur vissen. Maar hij schiet los op een meter water. Een losser dus. Jammer want we kunnen dat best gebruiken voor het moraal onder de bemanning maar voor Jacques maakt dat niets uit. Nog niet zo’n rustige en relaxt figuur in de boot gehad. Komt het vandaag niet dan wordt dat morgen is zijn motto. Die heeft overal al gevist en kent het klappen van de zweep. Hij weet het al geen ander; het heet vissen en geen vangen. Ik zelf wordt altijd onrustig want aan blanken wil ik niet eens denken maar zoals altijd komt dat best goed.

*Eindelijk toch op het Spui onze vissen*.

We gaan terug naar ons eigen “Spui” want na een paar uurtjes gooien op drift zien we wel in dat ze hier op de Oude Maas niet zitten met deze waterstand.

En op onze eigen stekken vangen we dan gelukkig wat baarzen al werpend tussen de waterplanten door. Kan toch raar lopen, eigenlijk gebeurt dat elke slechte vis dag. eenmaal gaan ze toch azen en dan moet je er zijn. Maak je een lange dag dan maak je altijd wel zo’n uurtje mee zijn de woorden van mijn vismaatje Joop Flohil. Het is hard werken want we trekken veel planten. Maar nog steeds is een slechte dag vissen beter dan een goede dag op je werk. Toch, en met dit weer het is nu heerlijk in het zonnetje op het Spui uit de wind.

*Ik mag ook even meedoen met een dreumes*.

We gooien driftend op onze stekken en als we dan over mooi talud gaan die we nu wel zo’n beetje uit ons hoofd uit kunnen uittekenen waar we dan vertikalen daar mag ik dan ook een aanbeet verzilveren. De eerste snoekbaar van vandaag. We vissen natuurlijk het hele talud af en varen dan weer terug of dat er misschien meer zitten maar dan van een groter formaat.

*En vertikalend staat hij ook zijn mannetje*.

En op precies dezelfde plek vangt Jacques nu met vissend, vertikalen van het talud af naar dieper een mooie snoekbaars. Goh, hoor ik voor in de boot zeggen; dat vertikalen heeft wel wat want hij doet dit voor het eerst en zit daar met een kromme stok. Vangt de beuken op en na een paar runs komt er een mooie snoekbaars boven. De sjet zit diep dus die aanbeet voel je tot in je schouder op gevlochten lijn. Die is voor eeuwig verkocht aan het vertikalen kan ik je vertellen. Eenmaal die aanbeet, die dreun tot in je schouder gevoelt daar droom je dan van, erger houd je nachten wakker.

En we varen iedere keer weer op want ze liggen echt op een vierkante meter en alleen driftend van het talud af. Het is even lastig met de wind om die vierkante meter te vinden maar dan is het ook raak voor in de boot. Zo maken deze vissen onze dag weer goed maar na drie exemplaren is het over en we gaan weer verder op het Spui richting Haringvliet.

*Allemaal 50+ dus misschien gaan ze al groeperen*.

Dan zien we meeuwen duiken en dat vinden we natuurlijk prettig. Liever sternen want dan weet je dat de roofvis jaagt. Meeuwen zijn meer de vuilnisbakken van het grote water en dat klopt ook nu wel weer.

*Gewoon scheppen zegt mijn bootsmaatje en vangt een mooie 70+. Zo kan het dus ook*.

Een Harder probeert te ontsnappen aan de meeuwen maar met een gebroken rug. Hij duikt een halve meter maar komt telkens weer spartelend boven. Wat die vis is tegen gekomen, geen tanden te zien op de huid dus een snoek is het niet geweest is misschien een flinke Meerval. Die zij er gek op en natuurlijk zitten er daar hele grote van in het Haringvliet. Je moet eens kijken als je daar gericht op zou vissen. Kijk zo doe je dat zegt Jacques, gewoon scheppen hier in het Haringvliet. En op die rare plekken na, waar heeft hij tussen gezeten is het een mooi exemplaar. We helpen hem natuurlijk uit zijn lijden. We gaan zo eind van de dag nog naar de één na beste stek van het Haringvliet. Maar ook daar op die wereldstek krijgen we geen aanbeten meer. We zitten duidelijk verkeerd qua tij op dit moment van de dag.

De harders of harderachtigen vormen een orde, de Mugiliformes met maar één familie, de Mugilidae. Harders komen voor in alle wereldzeeën, zowel in de tropische als gematigde klimaatgebieden. Ze verblijven voornamelijk voor in kustwater, ook in brak water, sommige soorten in zoet water (Liza abu alleen in zoet water en estuaria).

Ze hebben twee rugvinnen, één rugvin met meestal 4 stekels en een tweede vin met vinstralen en een buikvin met 5 vinstralen. De zijlijn nauwelijks zichtbaar (indien aanwezig). Harders worden hoogstens 90 cm lang. Ze verplaatsen zich in scholen en voeden zich met kleine wieren. Bron: Internet.

Maar ook daar kunnen we niets vangen. Het is droevig gesteld vandaag. Dus dan maar naar de beste stek van het Haringvliet en dat is natuurlijk het Hoad

*Heerlijk na 10 uur op het water te zijn geweest. Versleten zijn we maar in het Hoad zijn we altijd welkom*.

Ik zal je wat studie materiaal opsturen zegt Jacques. Mijn uitgegeven boeken over grote vissen vangen. Misschien had die dat beter vooraf kunnen doen denk ik dan, maar het was weer een heerlijke visdag taai heel taai maar daarom heet het vissen. Fantastisch is het ook op moeilijke dagen en ik wil er geen minuut van missen.

Jacques, bedankt voor de leerstof. Nu kan er weinig meer fout gaan natuurlijk. GrFreek.