Er zijn van die dagen die vergeet je niet

Das ook weer een beste zou Joop zeggen

Het is al heel de week bingo dus gaat ik zondagmiddag 26 februari 2006 toch nog eventjes een shadje leren zwemmen. Isa is er natuurlijk en Leo komt ook nog eventjes ons vereren met een bezoekje als die weet dat ik gaat

Het is al na drieën als ik aanschuif naast Isaac. Het is best frisjes en zoals altijd wordt de wereldproblematiek hier luchtjes besproken. Isaac zit hier niet zomaar te vissen dat zou die liever “thuis” doen. Die moet zijn tijd maar zien te overleven daar op die asielboot wachtend op een woning. Met alle ellende in zijn hoofd hoe het thuis vergaat met familie en zijn woning daar. Dus we lullen eigenlijk met z’n allen daar wat af onder het vissen. Er worden deze week geen aantallen gevangen maar wel allemaal mooie vissen. Dikke exemplaren weer in dit jaargetijde die voor de haven liggen te foerageren

Isa pakt gelijk een mooie vis

En de Tovenaar van de Punt is de eerst die mag gaan scheppen. Wat een mooie vis is dat weer

En dan is Leo aan de beurt

Dan moet naast me Leo aan de bak. De vist gaat eerst naar het diepe en als hij daar dan de strijd moet opgeven na enkele runs vertrekt die naar de palen. Dan weet je dat het een mooie is. Dat doe de grotere exemplaren allemaal. Of ze het doorgeven of dat het dreseur is ik weet het niet maar je weet wel dat je aan de bak moet en em daar weg houden. Volle druk erop dus. Maar dat hoef je Leo niet meer wijs te maken. Die is pepokkelt en gemazeld hier op ons stekkie. En jawel hoor weer een hele mooie snoekbaars wordt er geland in ons netje

Maar dan is de tovenaar ons weer de baas

Maar dan knalt er weer eentje bij Isa erop en dat allemaal binnen een half uurtje. Je moet hier uren maken maar wij komen precies op tijd oor het gouden uurtje. Weer na een dikke dril naar de palen en de Tovenaar van de Punt weet dat te pareren en we kunnen deze bak evenlater netten

Bijna en nieuw PR

Maar als ik er dan een niet te missen dreun op krijg staat de wereld eventjes stil. Alsof je vast slaat aan een dikke balk, een houten biels met een dikke locomotief er op, en eventjes is er een patstelling. alles staat vast maar dan begint er beweging in te komen. “Het” beweegt, zwemt op de bodem naar het diepe. Alsof die locomotief wakker wordt. Nu de boel heel houden want ik heb nog niets in te brengen. De mannen herkennen het direct en Leo haalt al binnen om met netten zo dadelijk… te assisteren. Deze willen we zien maar erst zien te stoppen en langzaam aan gaat dat lukken. Ik krijg een aantal meters maar die worden nog sneller weer terug genomen maar na enkele verschrikkelijk spannende drilss gaat ik terrein winnen al blijft de vis gevaarlijk dicht bij de bodem. Er hoeft maar een richel, schelpen rand of een ander obstakel mijn dunne gevlochten hoofdlijn te raken en uit is de dikke pret. Het lijkt een eeuwigheid maar dan zien we hem eindelijk aan het oppervlak komen. Wat een mooie snoekbaars is dit en die komt dicht bij mijn PRmetervis.

Zo blij als een klein kind onder de kerstboom

Ik pak de laatste van de middag en wat ben ik er blij mee. Ik kan er weer ff tegen zou ik zeggen maar morgenmiddag gaat ik het weer proberen. Dit blijft naar meer smaken. Als de temperatuur zo blijft en de aasvis blijft rond de haven zwermen dan is het hier op de Punt goed vertoeven. Ook de gezelligheid doet mee natuurlijk

Roofvissen rondom Hellevoet

Binnenkant de tweede vis haalt Leo wel ff.

Roofvissen met Leo op zondag 18 december 2005. Het is fantastisch weer ervoor en we beginnen in de vestinggracht van Hellevoetsluis.

Met de regenboog naar de gouden stek vandaag

Twee snoekjes is de score.

Om 15:54.22 pak ik het eerste snoekje op Land van Paling. Doe prikt me aardig lek en de tweede pak ik aan de andere kant van het voetgangers bruggetje om 16:11.42

En een zander op de Punt.

Maar de mooiste komt toch van onze wereld stek “de Punt” en even later is de vaste clan er ook

Even een groepsfoto arie, Isaac en Leo.

Het is na werktijd altijd dezelfde mensen op de Punt waar alle problemen vrijuit worden besproken en opgelost. Een paar dagen niet geweest en je mist van alles

Yoego de tovenaar uit Jougoslavie.

Isaac scholden we in het begin uit als Yoego. Wisten wij veel maar hij kwam toendertijd van het asiel schip af dat in de haven lag. Hij bedoelde dat hij uit joegoslavia kwam. Tijd zat dus om zijn hoofd leeg te maken en die zat daar elke dag met een hengel van de gemeente. Van hem heb ik veel geleerd om daar specifiek op snoekbaars te vissen. Die kende elk richeltje, randje en schelpen bank daar. Pakte altijd de goede shad welk jaargetijde, windrichting, barometerstand dan ook. Het duurde eventjes maar een fantastische goosert

Arie de schilder.

En Arie natuurlijk die is er ook elke dag. Verlegen om een praatje en je gaat naast em zitten. Gezellige gasten allemaal en of je nu wel of niets wordt gevangen het is altijd feest op dit Puntje

Mijn dag is weer goed.

Mijn zondag is weer prima wat snoekjes en een paar mooie snoekbaarzen maken het helemaal toppie vandaag. De week begint prima dus.

Vesting Gracht Hellevoetsluis

John wil wel een paar plaatjes schieten.

Zondag 23 oktober 2005 ben ik met Frans in de ochtend aan het karperen in de Vesting gracht als ik een telefoontje krijg van Guus Geluk. Die photoshop van ons avontuur op https://bassbuster.nl/2005/09/08/snoekbaarzen-met-mijn-zwager/ foto is dus aangekomen en hij komt vanmiddag vissen op de snoekbaars.

Het loopt nog niet naar wens in de ochtenduurtjes

Komt allemaal goed volgens Frans.

We zitten er heerlijk beneden aan de wallen van de vesting bij de witte voetgangers brug

Wat een mooie exemplaren zwemmen hier toch rond.

En hij krijgt natuurlijk gelijk. Frans kent het water hier als zijn broekzak. Om 09:39.30 de eerste en zijn tweede pakt die om 11:05.31

22.400 pond.

De jouwe komt nog wel en jawel hoor ik em zeggen. En jawel hoor alles is weer tot in de puntjes verzorgt als aas aanbieding en om 13:09.08 pak ik weer een mooie schub uit de vesting gracht. Wat een mooie vis is dit dan. Blij, blij dat ik er weer mee ben

Rustig zwemt die weer terug.

We ruimen de boel op want John heeft vangdrang na de verhalen met Martin vorige week. We gaan proberen een snoekbaars vanmiddag te strikken. Dat moet gaan lukken na de foto’s van vorige week. Nu moet ik wat goed gaan maken.

KarperMarathon Freezer 2005

Stek het speeltuintje.

Zaterdag 12.00 uur tot zondag 12.00 uur 10 september 2005 met Frans karperen. Ik heb al in geen twintig jaar meer gevist dus heb er zin in. Na vorige week met frans een paar uurtjes te hebben gevist en mijn vis spullen te hebben ge-update en dat was natuurlijk nodig na zo’n lange tijd. Die techniek heeft niet stilgestaan in twintig jaar. Frans is niet zo van de wedstrijden maar ik weet dat hij de crack hier in is op dit water dus wil dolgraag met hem meedoen.

En gelukkig kan ik hem over halen met mij mee te doen. Men noemt het een Freezerwedstrijd omdat we allemaal met dezelfde boilies (aas) vissen. Uit de vriezer dus. En iedereen krijgt twee zakken en dat is wel zo eerlijk vindt ik. Zie wel eens wedstrijden in dit water en dan wordt er gevoerd … dat wil je niet weten. Hebben ze op papier niet zo’n goede stek getrokken dan wordt het “dicht gelegd “ zoals ze in vaktermen zeggen. Er wordt dan zoveel gevoerd dat de viseen niet meer gaan zwemmen. Karpers zwemmen namelijk een vaste route en die heeft weer te maken met jaargetijde, zuurstof, watertemperatuur, voedselaanbod, barometerstand  en belangrijk ook zoiets als de windrichting. Warme lagen water liggen natuurlijk hoger en als die door de wind een bepaalde kant op wordt geblazen zal je daar een warmere oeverzone hebben dus meer voedsel als slakjes, muggelarven enz. Heb dit fenomeen ook op land gezien en wel bij herten en reeën. Die moest ik fotograferen en heb van Jan Baars, ik noem em de boswachter maar hij zwaait de scepter over heel Voorne en Putten en stuurt een heel legertje natuurbeheerders door Zuid Holland en Zeeland. Afijn ben in natuurgebieden waar geen mens mag komen geweest en zijn we op pad geweest, heb er roofvogels met jongen op nest gezien . Prachtig, mooie plaatjes gemaakt en zo ook de uitleg gekregen over het gedrag van reeën. Die hebben ook een vaste route en elke dag lopen dan die dan in een rijtje in het het zelfde voetspoor als zijn voorganger. Als je dan de wind in de gaten houd en je super stil bent met een camouflage net over je heen dan kan je ze zelfs met een groothoek beeldvullend fotograferen. Je moet wel heel veel geduld hebben en plenty muggenbulten er voor over hebben. We dwalen weer af dus wil je nu niet dat ze gaan trekken die vissen dus, zwemmen die in een rijtje dus dan voeren de karpervissers een gedeelte zo intensief dat ze niet verder trekken want er is dan voedsel genoeg. Duurt de wedstrijd dan 24 uur wordt er heeel veel gevoerd want karpers zijn net varkens. Ik heb meerdere 125 litervaten, van die blauwe zien staan bij een tent en dan begrijp je wel dat dat voor een recreatie visser geen doen is. Als je dan als schoolgaande beginnend vissertje tussen die wedstrijdvissers zit dan is er weinig eer te behalen. Dan is twee zakken zo’n 20 kg een stuk eerlijker. Er zijn in dat water bij sommige jaargetijden betere stukken en veel beter stukken met een paar topstekken als het gashuisje, watertoren, schooltje, speeltuin, botenhuisje en de bult of te wel het van Dun pleintje maar dat is dan loten. En wij hebben vandaag prima geloot namelijk het speeltuintje met deze omstandigheden o.a. de wind een wereld stek volgens Frans

Das pech hebben je eerste vis zo verspelen.

Dus snel uitpakken en de hengels installeren, voeren en discuseren waar we gaan vissen. Er mag nu met vier hengels worden gevist, twee per persoon dus die moeten strategisch worden uitgezet. Je moet natuurlijk niet willen aanslaan en verstrikt raken in je eigen lijnen in een van je andere hengels. En met de jaren lange kennis van het water weet Frans Precies hoe de vissen zullen gaan zwemmen. En belangrijk dit zowel ‘s middags, ‘s nachts, als de terugweg morgenochtend en dat zou later blijken. Het is de eerste uurtjes heel stil en we kijken recht op de stek van Michel Hollaar en die vangt zijn eerste vis. Zijn maatje heeft em in de steek gelaten dus zit hij alleen. Hij is natuurlijk super blij en als hij wilt bellen om zijn vangst door te geven zodat de weeg ploeg kan komen verifiëren en alles noteren is het spartel, spartel de spartel en Toeddeledookie. Weg is de vis, zo van de onthaakmat over de bewaarzak heen gedoken. Hij zat natuurlijk wel heel dicht bij de rand van het water op die visflonder. En dat zou ook de laatste karper zijn die hij van zo dichtbij zou zien. Ik kijk de oude meester vragend aan maar zelf verzekerd zegt Frans dat onze tijd nog komt. Met het windje in ons gezicht komt het warme water ons tegemoet en volgens hem wordt het nog druk vanavond en zal alle vis vanaf het witte voetgangers bruggetje onze kant op komen. Zo ook alle vissen vanaf het gemeentehuis want wij hebben immers het kopnummer verzekerd hij me zelfverzekerd

Hoog bezoek vandaag, is ook blij dat ik mijn hobby weer heb opgepakt.

We krijgen nog even bezoek van mijn meissie die het natuurlijk ook leuk vind dat ik weer mijn oude hobby opneem en verse koffie brengt. Want koffie onder de mannen zowel controleurs, belangstellende als vissers is een heilig goedje. Werken is leuk maar een hobby ook zeker als je hem zo lang heb laten versloffen door je werk. Daar is ze gelukkig helemaal mee eens. En zoals je ziet is alles klaar voor de avond en vooral voor de nacht natuurlijk. Dan moet je niet ergens over struikelen als je een vis moet drillen dus is alles is keurig op zijn plaats zodat het in het donker makkelijk is te vinden. Dat zal nog blijken dus er valt nog veel te leren.

Klaar voor de strijd.

Zo wij zijn geïnstalleerd. Op het rustigste gedeelte van het parcours. Geen verkeer achter je of langskomende  uitgaande jongeren die op zaterdagavond de Vesting en met name de Kerkstraat in beslag nemen met dito rumoer natuurlijk. Een heerlijk plekkie dus

Die hebben het er maar druk mee, bij ons nog rustig.

Er is nog tijd om te zien hoe een ouder paar druk bezig is haar jong van alles te leren in zijn eerste levensjaar als de eerste activiteiten zich aanmeld bij de meest linkse hengel. Er is aktie. De vissen zijn onderweg vanaf het gemeentehuis met hun dagelijks rondje op zoek naar voedsel

De eerste aanbeet vanaf het gemeentehuis.

En Frans natuurlijk de eer de eerste karper in het netje te laten glijden. Die maak je niets meer wijs op dit gebied en ik zal weer veel van em leren deze 24 uur. Voor mij is het alweer even geleden dat ik een karper drilde. Maar dat gaat zeker komen verzekerd Frans me

Wat een mooie karper is dat.

Maar lang liet dat niet op zich wachten en kon ik ook aan de bak. Onder toezien oog van Bert Zwart die zich weer eens als altijd als vrijwilliger samen met Theo Nobels ook altijd als de eerste om zich op te geven voor dit soort evenementen inzette om vanavond en vannacht de vissen te komen registreren. We hebben natuurlijk ook voor de vrijwilligers gezorgd en Henny komt geregeld verse kannen koffie met koude frisjes brengen. Die hebben net Frans zijn vis gewogen en gemeten en hebben de suiker en melk in hun bakkie koffie gedaan en kunnen gelijk weer aan de slag. Zelfs de broodjes ei met spek moeten koud worden opgegeten

De meester begeleid me bij mijn eerste serieuze vis onder toezicht van Theo en Ben.

En dit fenomeen zou zich nog enkele malen herhalen. Zelfs dat we met zijn tweeën een vis staan te drillen. Het gaat fantastisch en de middag vliegt voorbij. Als er weer een schooltje zich aanmeld op onze stek (voerplekken) dan is het goed mogelijk met vier kansen, immers er liggen vier hengels te water dat zich twee vissen tegelijkertijd zich zelf haken

Dat begint op werken te lijken.

Prachtig natuurlijk dus blijven Ben en Theo buurten want er is leven zat aan deze kant van het parcours waar dus de wind dus op staat. Dus nog maar even blijven zitten is wel zo gezellig en wordt er van hier uit gepost. Tot het tijd wordt om een Indische rijsttafel te bestellen bij de chinees. Beregezellig natuurlijk zo happen met vrienden, natuurlijk zijn ze de lepels en vorkjes vergeten, is onvergetelijk. Zeker voor mij die dit wereldje door omstandigheden “een eigen zaak” bijna helemaal was vergeten. En ‘s nacht gaat het gewoon door. Op een gegeven moment hebben we vier bewaarzakken hangen die Frans verkeerd ophangt en een uurtje later leeg zijn. Grote hilariteit natuurlijk bij de weegploeg. Dat dit aan het medicijn gebruik van Frans ligt zal natuurlijk de oorzaak zijn want ik geef het je maar te doen met zo’n rugkwaal als hij heeft en er niet meer aan kan worden geopereerd na 4 verleden operaties en dan met je vriend deze wedstrijd te doen dat doet je wel wat. Ik heb gelijk weer het karper virus opgelopen en met zijn kennis van het water en het gedrag kennende van deze vissen kan mijn 24 uur niet meer stuk. Gelukkig kennen we elkaar nu wat langer en we weten van elkaar dat de wereld heel klein kan zijn

Dat nachtvissen heeft wel wat zeker als het zo goed gaat. Heb zelfs en vis gevangen met een “handlijn” maar dat is een verhaal apart en daar wordt nog steeds om gelachen bij mijn visvrienden. Ik lig weer lekker op mijn stretcher en de pieper gaat weer. Frans ligt in coma dus ik dril de zoveelste vis weer deze nacht. Werelds is het. Maar het landingsnet ligt wat ver weg dus onder de dril op zoek naar dat #@&* schepnetje. Kom ik er achter als ik weer op de vlonder voor mijn tent staat  dat mijn lijn ergens in het donker achter is blijven haken en via de tent stokken, en weet ik allemaal niet maar dwars door ons tentenkamp loopt. Maar de lijn tussen mijn molen en het startoog loopt via, via weet ik niet alles dus pak ik die maar en probeer deze binnen te trekken de stoten op te vangen op de top van de hengel. Gekkenwerk natuurlijk want als de vis nog niet is uitgedrild en de lijn om je vingers slaat ben je je vingers geheid kwijt bij een uitval. Maar gelukkig gaat dat alles goed

Zo hou je toch geen vis vast fotograaf, tja moet alles nog een beetje leren.

Als ik dan eindelijk na een eeuwigheid naar mijn gevoel de vis in het netje heb ben ik natuurlijk het mannetje daar in mijn eentje in het donker. Dat voelt fantastisch moet ik je zeggen. Zal ik dit vertellen morgen ochtend aan de rest van de crew maar de adrenaline stroomt door mijn lijf en na zo’n lange tijd niet meer op de karper te hebben gevist en deze ufore mee te maken met mijn vriend die me weer in deze nieuwe met zijn uitgekiende nieuwigheden heeft uitgeweid ben ik in extase. In je eentje in de nacht zo’n avontuur meemaken, hoe vertel je dat met een biertje aan je vrienden aan de Stamptafel. Ik heb een ongelooflijke weekend gehad dat kan ik je verzekeren. Maar in de ochtendgloren valt het stil. De weinige wind die er was is gevallen. En dat zal ermee te maken hebben. Het water is spiegeltje glad

De laatste is de mooiste.

Dus we beginnen vast met opruimen  zodat we op tijd op de verzamelplaats zijn om te horen hoe de rest het heeft gedaan. En terwijl Frans de tenten, slaapzakken etc. in de auto gooit. Die heeft dit al vele malen gedaan natuurlijk maar ik zit ik nog vol adrenaline achter de hengels. Weet niet van ophouden en al is het niks ik voer af en toe nog wat bij. Niet doen zegt de meester want dat heeft helemaal geen zin meer. Er ligt immers al genoeg

En dat op mijn eerste sessie.

En dan gaat de pieper 35 minuten voor tijd op de meest linkse hengel die we richting gemeentehuis hebben gegooid. Deze is wat moeilijker te drillen en Frans zegt nog haal en hem nu binnen maar keer op keer keer gaat hij er weer vandoor. En dan zien we wat ik heb. Ik vang de mooiste nee moet zeggen in het karper wereldje de zwaarste vis van de dag beter gezegd van de wedstrijd. Geen weet natuurlijk van dit alles als hij op de kant ligt en na wegen houden Ben en Theo hun mond. ik ben allang niet meer van deze aarde. Mij kan je opvegen. Blij dat ik ben, echt als een kind onder de kerstboom. Niets kan meer stuk. En als we dan horen dat ik de zwaarste vis heb gevangen ben ik als weer beginnend visser koning te rijk. Bijna zijn we winnaar “overall” Alleen Cor Decker die tegenover de watertoren zaten met zijn zwager kon ons verslaan met 3 karpers meer in de aantallen. 15 stuks hebben die gevangen. Die zaten te zweten in hun mandje want, en dat hoor je natuurlijk later, zagen ons hoofdlampje ‘s nachts vele malen langs de water kant om te scheppen terwijl het bij hun juist ‘s nachts stil viel en ze ‘s morgens nog wat vissen vingen. Spannend hé. Jammer dat we vissen hebben verspeelt s’nachts met dat bewaarnet maar wie maalt daar om. Ik in ieder geval niet. Mijn weerzien met vissen kan niet meer stuk . Ben weer helemaal verkocht. Mijn weer eerste karper sessie kan niet meer kapot. Wat kan vissen leuk zijn met je vrienden. Zeker als je gaat met wie er verstand van heeft

Vriend, bedankt ben weer helemaal verslaaft.

Maatje bedankt voor deze onvergetelijke nacht en misschien gaat ik vissen wel weer leuk vinden.

Snoekbaarzen met mijn zwager

Heerlijk we eten weer kibbeling of gestoofd met mosterd saus

Een dag vissen met Martin. die moet heel de week buffelen om overal in Nederland het asfalt er in te krijgen dus in het weekend gaat die graag mee het water op om achter die stekels aan te zitten. Zo relaxt mogelijk vissen is dat dan.

De vangst is op 8 september 2005 gewoon weer goed en en natuurlijk nemen we er een paar mee naar huis. Heel normaal toentertijd. Dat is nu wel anders anno 2022. Maar goed ik heb nog een goede vriend namelijk Johnnie Boy alias Guus Geluk. Ken em al vanaf Vinkplein 1978 ofzo waar die boven me woonde en we vaak samen gingen stappen. Dan maakten we Dordt, Rotterdam, Rockanje of Puttershoek onveilig. Die neem ik al zolang we elkaar kennen graag tuk. In de maling dus

En zo wordt het een hele goede dag vissen

Dus na wat fotoshopwerk stuur ik een plaatje naar hem op en dan heb ik em weer goed te pakken natuurlijk. Hij trapt er weer in en als die dan de volgende keer meegaat hoort die het pas van Martin. Heerlijk dan dat gezicht van em. Tuin ik er weer in hoor ik em dan zeggen en zonder wat te vangen is mijn dag al goed

Snoekbaars fileren doe je zo

Een snoekbaars fileren heb ik gezien bij mijn Ome Jan die aan het IJ-meer woonde in Muyiderberg. Daar viste ik voor het eerst op die glasogen. Logeren bij mijn oma en opa en visjes vangen door de week aan de overkant waar ze woonden in de zwarte vaart. Om dan zaterdags ochtend mee te gaan vissen met de boot. Wat een belevenis was dat voor een ventje van de lagere school. De mooiste vakantie dagen waren dat. Vrijdag avond al mee als Ome Jan uit zijn werk kwam em me ophaalde. Van slapen kwam dan niet veel dat weet ik nog goed. Een kamer vol dozen met vis spullen en hengels rondom aan de muur en dan voorbereiden. Ik heb nog de aluminium hengel die ik zomaar kreeg van mijn Oom. Zo trots als een pauw was ik

Dat is snel aangeleerd

Was toen nog te jong om dat fileren zelf te doen als ventje van 8 jaar. Maar echt geleerd te doen heb ik dat van van Arie op de Punt. Voorgedaan op het bankje langs het water. Netjes langs de graad om zo zuinig mogelijk te snijden. Als je een vis meeneemt dan moet je die ook zo zorgvuldig mogelijk fileren. En zo leert Martin het weer van mij. Doorgeven het stokje dus.

Middagje relaxt vissen

Woensdag middag 7 september 2005 met Frans karperen. Voor mij al weer even geleden. Heb mijn karper uitrusting door de drukte van mijn werk al in geen 20 jaar aangeraakt. Maar door het enthousiasme van Frans ben ik weer aangestoken door het vis virus. Komt bij dat ik niet zo’n statische visser ben met piepers maar de voorzitter van de grootste vereniging van het eiland “het Voornse Kanaal” met een kleine 3000 leden maak je niets meer wijs op dit gebied. En dat is aanstekelijk dus. Ik heb voorheen heel veel witvis wedstrijd vissen gedaan met de hengelsportvereniging uit Dordrecht. HSV Sterrenburg. En als je altijd op stromend water, de rivier heb gevist valt dat hier in deze regio vies tegen. Met overwegend stilstaand water is dat voor mietjes zal ik maar ongemanierd zeggen. 

Op stromend water ben je veel meer “bezig” het stroomt immers. Uitkienen waar je moet voeren, wel of niet verzwaard. In de wedstrijd va 4 of 5 uur kan je misschien wel 4 meter opschuiven naar voren maar ook naar achter. Dan zou je niet meer bij je voerplek kunnen komen of met steeds lagere lijn gaan vissen wat natuurlijk niet ten goed komt van de precisie. Je kan niet meer tegenhouden zodat je aas iets ven de bodem loskomt boven je voerplek om de brasem te verlijden of je dobber “sturen” langs je voerplek voor mooie voorns. Van feederen was nog geen sprake laat staan van Match, Winkler Picker etc. Met een werphengel ging je snoeken als je daar het geld voor had tenminste want met een stevige bamboe hengel lukte dat ook nog wel. Je had alleen van zware vaste stokken. En natuurlijk tegelijkertijd je omgeving in de gaten houden en opletten op die duwbakken die voorbij komen. Want af en toe ben je al je water kwijt door de zuiging van die boten. En linker is als al dat water weer terug komt. Je vist dus veel actiever en dat is niet alleen het hoogteverschil van eb en vloed. Dan heeft het materiaal wel een heel positieve vlucht genomen. En een hobby mag tegenwoordig wat kosten natuurlijk. Maar vanwege het water verandering naar stilstaand door de verhuizing naar Hellevoetsluis was voor mij de lol er een beetje af en stortte al mijn tijd in mijn werk. En dat was eigenlijk ook nodig wil je wat opstarten zonder beginkapitaal. Maar vanaf vandaag zou dat allemaal veranderen en dat kan ik je zeggen nu anno 2011. Frans bedankt maar vond het toch nodig om dit alles te vertellen wie dit allemaal op zijn geweten heeft. Hahaha.

In de Vestinggracht Hellevoetsluis

Het was heerlijk in het zonnetje en zowel Frans al ik door mijn werk kennen veel mensen in Hellevoetsluis dus aanspraak genoeg ook van niet vissers. Het is een komen van gaan en zo blijf je een beetje bij wat er zoal op Hellevoet gebeurt en dat gaat niet alleen over vissen. Wat slap geouwehoer zeg net ouwe wijven en dan zijn natuurlijk die piepers (beetverklikkers) wel handig. Want karperen is meer dan alleen vissen. Het heeft een geheel eigen sociaal leven lijkt het wel en ze kennen elkaar allemaal. Vissen ze niet dan nog zijn ze er als de kippen bij als een ander zit te vissen. Het duurt vandaag best wel even voordat we wakker worden gemaakt door het verwachte toontje uit de Fox beetverklikker. Vis… en door het zelf haak systeem van tegenwoordig hoef je niet meer aan te slaan en kan de drill direct beginnen.

Die systemen zijn allemaal nieuw voor me

En na een paar mooie uitvallen komt er een mooie Schubkarper* boven en wordt vakkundig de vis geschept door de meester himzelf. Nog een plaatje, een inspectie op beschadigingen en/of parasieten. Zonodig wordt hij anders behandeld en hij kan weer terug. Gezellig hoor zo met je vismaatje de hele wereld bekritiseren in je luie stoel met het zonnetje op je bol. Zouden we veel vaker moeten gaan doen lekker je hoofd leeg maken dus voor herhaling vatbaar.

Goede generale dus

Zaterdag gaan we met z’n tweetjes meedoen aan een karpermarathon. Zal voor het eerst zijn dat ik aan zoiets meedoet maar met zo’n leermeester zal dat peanuts zijn. Moet nog wel even langs Mario (Catfish) want het is al even geleden dat ik heb zitten karperen. Wij deden het nog met een piepertje een aardappel wel te verstaan en niet zo’n moderne elektrische waker zodat je kan maffen in je tentje ja er is heel wat veranderd, mais, meatworst of als je het ruig wilde doen en je je zakgeld had gekregen wat roggebrood met vanilie, hennep, en aardappelkruim balletjes van kneden ter grote van een kippen ei en dat aan de haak. De haak deed je eigenlijk verstoppen in je aas. Tis ook al weer een kleine 20 jaar geleden dat het ergens om ging dus onderlijnen, haken, rodpot, spelden, lood, afhouders en weet ik allemaal niet wat  halen. M’n hengels zijn natuurlijk ook hopeloos veroudert maar gelukkig heeft de secretaris van onze welbekende visvereniging Jan de Snaaier een nieuw setje gekocht en kan ik zijn “oude” (een beetje karpervisser moet natuurlijk bij blijven dus deze hengels zijn voor mij prima geshikt) Special Triton Carps 12ft met Shimano’s beetrunners 6000RE over nemen. Ik ben er helemaal klaar voor.

*De Schubkarper is de meest voorkomende karpersoort in de Nederlandse viswateren. De Schubkarper is een kweekvorm van de Boerenkarper en wordt regelmatig uitgezet. Deze soort kan uitgroeien tot geweldige bakbeesten (biggen) met een flinke lengte en een enorm gewicht. Deze karpers zijn in tegenstelling tot de Boerenkarper wat dikker, ronder en hebben een hoge rug. Zoals de naam het al een beetje zegt is deze karper geheel beschubt. Zijn schubbenlichaam bestaat uit allemaal kleine ronde schubjes die samen een geheel schubbenpatroon vormen waarbij er op het gehele lichaam, behalve de vinnen, staart en kop totaal geen huid te zien is zonder schubben. De schubben kunnen een kleur hebben die varieert van goudgeel tot grijsbruin.

Makrelen vissen met mijn schoonvader

Wat een mooi bootje was dat dan

Mijn schoonvader heeft al een geruime tijd een nieuwe boot voorjaar 1993. Een stalen Hardy en dat wil wat zeggen. Die gaan offshore naar de booreilanden als de helikopter niet kan vliegen vanwege het slechte weer. De meeste sportvissers in Europa en de Scandinavische landen hebben er eentje van polyester. Dit is dus wel het neusje van de zalm

Bob en Conny kennen we van de vakantie aan het Franse kust bij Monaco 28 augustus 1989. Een hele kleine camping waar maar net onze caravan kon staan op een heel mooi plekkie. En een paar dagen later kwamen Conny en Bob naast ons staan. Het klikte gelijk tussen ons. Wij een caravan vol rotzooi en hun het minimale met de motor. Ze waren op doorreis naar Familie in Zwitserland maar je kent dat. Gezellig dan blijven we wat langer. Wij zouden richting Comomeer vertrekken maar een paar dagen later is geen probleem. Het is vakantie en we trekken er maar wat rond en stoppen waar het gezellig lijkt of einde van de dag nadert om morgen weer verder door te toeren lekker binnendoor natuurlijk. Stoppen vaak gewoon om ergens te (foto)kieken wat er zoal te te zien en te doen is in die dorpjes

Was een heerlijke dag op dat zwarte strand

Als je dus zo op het strand ligt de volgende dag met z’n viertjes, zwemmen, lezen en geinen. Met de motor in polonaise vlees gaat halen voor de BBQ voor vanavond dan zit het wel goed. Henny is niet gewent op de motor te zitten en Bob grapte dat iedereen naar de polonaise keek. Ik weet dat want toen Henny bij mij een keertje opstapte moesten we schuin een bocht door. Daar ging ze de andere kant ophangen en niet als één blok met mij mee. Ik schrok me een hoedje en we lagen bijna in het lel. Laatste keer dat ze trouwens heeft meegereden want die vindt dat helemaal niets. Alleen in in Indonesië. Daar moest ze wel. Maar goed. De klik was er dus meteen gisteravond bij hun aankomst. De tent stond al snel op met z’n viertjes en dan aan de koffie en kennis maken

Dat gaat best hard

Na de vakantie spreken we weer af en dat doen we om nu elk jaar weer een paar keer. De ene keer wij naar Amersfoort en dan spreken we bij ons af. Eest in Nieuwenhoorn en daarna Rijksstraatweg in Hellevoetsluis.

Lekker uitwaaien want het ie warm

Zo ook in 1979 en daar ontmoet Bob mijn schoonvader. Hij heeft een nieuwe boot gekocht een dikke Hardy met dito diesselmotor. Of we morgen willen vissen op de makrelen. Dat is prima want het weer is heerlijk zomers. En vertoeven op het water lijkt ons wel wat

Makrelen genoeg te vangen

Ik ben ook voor het eerst met Piet mee aan het makrelen vissen. Je zoekt een school op en laat je er dan over heen driften in vakjargon. Dat is zonder motor op de stroom je zelf mee laten drijven over de school vissen heen. Paternoster laten zakken met kleine glimmertjes die aasvisjes moeten lijken. Die in de school makrelen hangen en flink heen en weer halen als een vluchtende school sprotjes of zeebliek. De dreunen er op zijn fantastisch zeker als die makrelen de gehele school vluchtende nepvisjes aanvallen. Ben je er overheen dan moet je ze opnieuw opzoeken en het spelletje herhalen. Het is zoeken naar de meeuwen en dan zit de school makrelen niet ver weg. Die jagen de sprotjes, het aasvis omhoog en dan is het kassie voor die meeuwen

Heb zelfs een keertje een Full House

Maar de meeste meeuwen liggen volgevreten op het water inplaats van dat ze vliegen. Bij ons is de bak ook al snel vol genoeg voor een paar maaltjes. Het zijn stuk voor stuk mooi grote vissen

Gelijk schoonmaken is het beste zegt Piet

De kieuwen en ingewanden worden er door mijn schoonvader vakkundig verwijderd. Dat is het beste gelijk te doen. En dan in ijswater zo koel mogelijk bewaren om zo dadelijk mee te nemen voor consumptie

Maar dat lukt mij ook wel

Bob wil alles doen wat die ziet gebeuren van varen, navigeren, natuurlijk vissen en dat schoonmaken lukt em ook nog. Let je op je vingers, die messen zijn vlijmscherp. Vissen genoeg om het te proberen

Lekker maaltje bijeen gesprokkeld

In een paar uurtje vanmorgen lekker uitgewaaid, aan de tint gewerkt en nog een maaltje vis op de koop toe. Kan niet beter zou je zo zeggen

Maarre zegt Bob, durf het bijna niet te vragen maar hoe werkt dat met zo’n rookoven. Nou kom maar mee dan leg ik je dat wel uit. Kan je dat thuis achter in de tuin dat ook doen grinnikt Piet. Moet je wel je buren uitnodigen om mee te eten anders wordt je het dorp uit gezet.

De haringen zijn voor de poezen

Vissen spoelen en laatste schoonmaak, drogen, uurtje in het zout zetten het zogenaamde pekelen dan rijgen op spiezen en de oven in. eerst weer de droog stand en dan stoken maar ne trek krijgen van de lucht die er af komt

Voorafje een frietje

We waren al vroeg op vandaag en die lekkere geur uit die oven daar krijg je trek van. In afwachting van het roken gaan we eerst een frietje eten. Heerlijk.

Zo er in en bruin er uit

Zo moet dat dus. Het ruikt gelijk heerlijk in de tuin steeds als dat deurtje open gaat om te prikken, te voelen temperatuur regelen, kijken of dat alles goed gaat

We kunnen aan tafel

Hopa, ze zien er fantastisch uit. Vanmorgen zwommen ze nog en nu lekker smikkelen. Over de smaak hoeven we het niet te hebben. Wat zijn die lekker. Er gaan er zeker een paar mee naar Amersfoort

Goede grap moet kunnen

Zijn kop is groter dan die van mijn hond

Mijn schoonvader viste ook voornamelijk op het strand maar de laatste jaren uit een bootje. Lid van de Delta vissers de bootvisvereniging van Zuid-West Nederland en elke zaterdag naar het club gebouw op Stellendam. Hij wist van vertellen dat ik ook verwoed viste voordat ik naar Nieuwenhoorn kwam en vroeg meerde malen om met em mee te gaan

Dat kwam voor mij veel te vroeg. Had al niets met zeevissen en moest hard buffelen om mijn zaak draaiende te houden. Een dag op zee koste me gewoonweg te veel tijd.

Das geen bootje maar een schip

Ben nog wel mee geweest naar Middelharnis bij de dealer om naar al die gave bootjes te kijken terwijl mijn schoonvader er zijn zaken deed om er eentje aan te schaffen. Wat een mooie visboot was dat dan. Een grote Renken het neusje van de zalm volgens mijn schoonvader. Wat een dikke boot was dat

Met zo’n vangst maak je veel foto’s

Maar moet nu dus al maanden aanhoren hoe goed ze wel niet vangen voor de Hollandse kust. Maar twee uur varen naar de stekken op zee is gewoon en zit daar niets aan vissen dan moet je naar de volgende wrak. Wanneer gaat jke eens een keertje mee. Dat is heel wat anders dan dat witvissen zij hij dan denigrerend. Daar heb ik gewoonweg de tijd niet voor op dat moment. Had mijn visspullen niet meer aangeraakt sinds mijn verhuizing naar Nieuwenhoorn en daar na naar de Rijksstraatweg in Hellevoetsluis. Ik was stromend rivierwater gewend en al dat stilstaande als Vestinggrachten, Haringvliet, Voornse Kanaal, Betjesweg, 8-vijver enz. was niet mijn ding. Ik heb het bere druk met fotograferen en drukwerk verzorging en er ook helemaal geen tijd voor dus na het zoveelste praatje begint er een plannetje in mijn hoofd vorm te nemen

Kees is ook wel in voor een geintje

Van Yvonne en Kees mocht ik hun bruidsreportage verzorgen. En als zo vaak gebeurde klikte het meer dan alleen foto’s maken en zien we elkaar regelmatig als vrienden. Kees is visserman en ik vraag hen, kan jij een hele grote kabeljauw voor me versieren. Ik vertel hem wat ik er mee gaat doen en die is ook wel in voor een goede joke. Dat komt goed uit want we gaan van de week richting Noorwegen. Dus Kees komt zaterdag ochtend met een dikke vis wat, een joekel van een vis. Deze is de grootste van deze week krijg ik te hoeren. Ook een emmer met van alles erin. Platvis, rondvis allemaal al schoongemaakt. Heerlijk, heerlijk ik ben er gek op vis te eten. Maar die kabeljauw is echt een knaller. Wat een apparaat is dat dan

Wat een kop heeft die vis

Nu was het zaterdags altijd druk in ons keukentje WarungFreek. Meer volk dan in de winkel zal ik maar zeggen. BobV, BobS JohanV, JohanK, Eef, Theo, Daan, Rob, Marco, Johan, Bouwe en wie nog meer het was in en uitloop. En natuurlijk mijn schoonvader voordat die naar de Delta Bootvisvereniging Zuid-West Nederland club ging.

Daan wilde dit voor geen goud missen

Kees komt dus zaterdag ochtend met die giga kabeljauw. Dus wij al vroeg naar het dichtgevroren Haringvliet. Daan is er ook al vroeg bij om een bakkie te doen en die wil dit niet missen en gaat mee. ik zoek mijn vis -warmtepak en dito -koffer op en wij op pad. Er is een groot wak gemaakt aan de kant van de dam. Denk voor de watervogels en wij daar poseren met die vis. Er word een rolletje volgeschoten om zo dadelijk door de 1-uurs machine te gooien

Voor Kees kat in het bakkie

En wij weer naar huis en jawel mijn slachtoffer zit aan de koffie met gevulde koek. Die gelooft zijn ogen niet. Gewoon vanaf de kant vraagt die vol ongeloof. Jawel zeg ik. Tjeetje die vangen wij niet eens met onze boot. Dus ik ontwikkel het rolletje en druk die in de zaak af. Er zitten er meer in de keuken en niet allemaal vissen ze maar Marco vist wel. Die gaat zelfs de hele wereld over achter zijn PR’s aan. Die vraagt aan me of dat de enigste vis is die ik heb gevangen. Oef, nu niet door de mand vallen en ik zeg. Nee joh, we hebben maar een kleine twee uurtjes kunnen volhouden aan de waterkant. Het was snijdend koud maar kijk maar in die emmer. Dat hebben we ook gevangen.

Tamara moet er niets van hebben

Dat allemaal in anderhalf uur. Jawel zeg ik dan met een stalen gezicht. De foto’s zijn afgedrukt en dan zien ze zelf dat we aan de waterkant staan in vol ornaat. Mag ik ook een paar foto’s hebben vraagt mijn schoonvader. Tuurlijk en druk nog een setje af. Marco neem er ook een paar mee en vertrekt. Marco gaat weg want hij moet zijn broer helpen met klussen. Die heb ik niet kunnen vertellen hoe de clou in elkaar zit.

Dat zijn dikke file’s, heerlijk

Als dan mijn schoonvader vertrekt naar de Delta Vissers ligt de rest onder de tafel natuurlijk als we alles uit de doeken doen. Maar Marco weet nog van niets en zijn broer is een fervent visser die vist in al zijn vrije tijd. En na Marco’s zijn relaas gaan ze er ook vissen. Uren brengen ze er door en zijn zelfs en paar keer terug geweest op de”goede stek”. Als we het er weer eens over hebben kan hij er nu ook wel om lachen. Zijn broer ziet ik sporadisch maar die heeft me er nooit over aangesproken…

Wat mooie plakken, das geen visstick

En mijn schoonvader, die heeft me verdedigt daar op de vis club. Daar geloofden ze zijn verhaal niet en zelfs met de bijbehorende foto’s kon hij niemand overtuigen dat er in het Haringvliet zulke grote kabeljauwen zaten. Laat staan al die tong, schollen, Poon of Heilbot. Toen ik het later het ware verhaal vertelde heeft die me een half jaar niet aangesproken terwijl die toch trouw zaterdags en natuurlijk door de weeks een bakkie kwam doen. Die sprak geen woord met me en dat heeft lang geduurd voordat er weer een gesprek mogelijk was. Die was vernederd bij zijn visvrienden op de club. Wel lekker rustig. Toch…

Toen BrasemFreek

Denk één van m’n eerste metersnoeken.

Vandaag 26 januari 2015 met dat slechte weer wat aan het opruimen en kom ik een oud fotoalbum tegen met plaatjes uiteraard uit het verleden maar deze waren van het vissen. Dan komt er van alles boven drijven zo ook dit stukje. Mijn eerste serieuze vis denk ik die ik aan de haak heb geslagen. Ik viste toen elke zaterdag ochtend fanatiek mee met de Hengelsportvereniging Sterrenburg uit Dordrecht. Al vaker genoemd in de BassBusteravonturen waar ik veel heb opgestoken als ventje.

Ik werkte in die tijd bij SBC Stichting Bijzondere Cursussen waar ze studie- en instructie -boeken voor bedrijven als Shell, Bp, brandweer, Saltona, Koninklijke Landmacht etc. maakten en moest daarbij de teksten verduidelijken met illustraties en foto’s. Het was dus makkelijk voor mij even een binnenblad te maken voor de maandelijkse uitgave van de hengelsportvereniging Sterrenburg. Leuk ook zie ik dat het onder de naam BrasemFreek is geschreven want die bijnaam kreeg ik van Arie van de Wetering mijn vismaatje in die dagen. Dat was omdat ik altijd wel een bonusvis ving qua gewicht die de kilogrammen wat meehielpen in de score. Het geëxperimenteer met tarwe en maïs samen met zoetstoffen wierpen niet altijd zijn vruchten af maar scoorde altijd wel een brasem. Zodat ik wat hoger scoorde als de rest van de medecompanen eind van het seizoen als alles was opgeteld. De slechte dagen of slechte keuzes vielen positief uit op een jaar. Vandaar die bijnaam. Dat knutselen met aas en voer is wel eens vaker aan de orde geweest in de BassBuster Avonturen. Maar nu ik Brasem Freek tegenkom we praten over dik dertig jaar geleden vindt ik wel leuk, meer dan leuk zelfs.

Het fotoboekje met het verhaaltje op A4.

Dan visten we onze wedstrijden op de zaterdag ochtend. Mijn wekker was mijn mede kompaan Piet Steur die boven me woonde want anders versliep ik me geheid. Meestal lag ik er nog maar net in in die tijd of stond m’n voer nog klaar te maken net terug van de feesie. Het cassette deck op volle volume op de heenweg en terug luisteren naar de Andre van Duin show was vaste prik.

In die tijd waren er nog niet zoveel van die fanatieke vissertjes als tegenwoordig.

Dan namen we ‘s winters altijd wat dikke voorns mee om daar ‘s middags mee te gaan snoeken in de Biesbos, Zuidhaven of de vele singels die Dordrecht rijk was. En daar was het waar ik mijn eerste serieuze snoek ving. Dat was zo speciaal dat er eenstukje over werd geschreven in ons plaatselijk suffertje. Zoveel visten er toen nog niet zoals de dag van vandaag. Nu kent iedereen wel een familie lid, vriend of buur die aan de hengelsport is verslaaft.

Supertrots natuurlijk.

Zo ook zaterdag na sinterklaas in 1984 en ik mijn verlate kadootje mocht uitpakken eeuuhh vangen.

Toen dus al hengelsportavonturen op papier.

En er een binnen blad van dat BrasemFreek avontuur maakte voor de verenging.

Dit moet ook uit die tijd zijn.

Maar er zijn er meer die van alles bewaren. Door middel van Fb kwam ik weer in contact met Jan Glimmerveen en de stuurde me een oude foto op. Die hing nog steeds bij hem in de schuur. We vissen hier in de Zuidhaven om vlug een paar voorns te vangen om te gaan snoeken denk ik. Want was het een wedstrijd dan zaten we altijd beneden op de steigers tussen de bootjes te vissen aan de overzijde. De steigers die naar de rivier liepen daar was het dieper.

Karperen in Tilburg

Piet aan het knutselen

Vrijdag 14 augustus 1981 gaan Loraine en Piet op vakantie naar een camping in Tilburg. Daar is een mooi commercieel veenput naast het Wilhelmina Kanaal volgens Piet en ons plan is snel gemaakt. Ik ga ook mee het eerste weekend om daar dan zaterdag de gehele dag te vissen

Dat is dus vrijdagmiddag aankomen. Je installeren en de tent opzetten. Daarna zijn de visspulletjes aan de beurt.

Ook onze pulletjes halen uit m’n yellowmachine

Heerlijk weer en we hebben er zin in dit weekend te kamperen en te vissen

Met de aluminium hengel die ik van mijn Ome Jan heb gekregen

Na de BBQ en een slechte nacht qua slapen zijn we dan richting water gegaan. Ik heb als ventje een hengel gekregen van mijn oom. Dat is een snoekbaarsvissen en te lezen in de BassBusterAvonturen. Die gebruik ik dus om te karperen maar heb een oogje laten vallen op die van Shakespeare 1810 van 3.30 meter, een echte karperstok en ben aan het sparen er voor. Heb em al gezien bij Klaas van de Kleine Beurs op de Voorstraat in Dordt en dat wordt em. Samen met dat molentje van Shakespeare de 2410. Is dezelfde als de blauwe 2400dc die ik gebruik bij het roofvissen met de zelfde fantastische slip op mijn wonderspin van het zelfde merk. De 1520/275 met D-15 aktie.

Update

Maar die blauwe molen is die is niet meer te krijgen. Uit de collectie en daar is die lichtgroene voor in de plaats gekomen. Kreeg ook van mijn Ome Jan de tip dat die goedkope spinner de Shakespeare 157-180 met B-30 aktie een fantastisch stokje is om te snoekbaarzen dus die moet er dus ook komen. Dat is dus sparen geblazen

Ziet er mooi uit

Weet nog wel dat ik twintig jaar later bij Mario van de Catfish kwam, toen ik de visserij weer oppakte dat die dubbel lagen achter de toonbank toen ik over B- of D-aktie begon. Dat heb ik lang aan moeten horen. Tja wie een bal kaatst heel de dag…

Natuurlijk kloppen de paperassen

Onze vergunningen zijn geregeld maar het is veel te warm om een BOA op de pad te sturen langs de waterkant en plassen

Relaxt voorns tikken

We gaan er blank in vandaag. We weten eigenlijk niets van deze plas water. De dames wandelen wat of liggen te lezen terwijl wij ons best doen wat te vangen in deze warmte. Heerlijke vakantie dagen zijn het

Nog met de Canon A-1 met data back

We worden gelijk gekiekt vanaf de overkant tijdens de wandelingen langs het water

Wij vissen en de dames lezen wat

Een heerlijke vakantie dag weer

Omgeving

We zien de gehele dag niemand uitgestorven is het hier met dit warme weer. Mijn lenzen waren niet A-kwaliteit zien we aan de gescande dia’s met die schaduwen in de hoeken

Avondsessie karperen

Op vrijdag 20 augustus 1981 een weekje later doen we het nog eens dunnetjes over. Ben er weer een avondje aanwezig tijdens de vakantie weken van Loraine en Piet

Maar potten kunnen we niet breken

Ik ga nog een avondje naar Tilburg in de vakantie van Loraine en Piet maar het is een heerlijke sessie zonder vissen. Wel het gevoel van vriendschap en verbondenheid en dat is veel meer waard. Wat een heerlijke dagen zijn dit