We krijgen de AIVD op bezoek

Floris heeft gelijk een mooie zander

Vanmorgen woensdag 14 oktober 2009 aangekomen bij dageraad op de Punt en Ben Willem was er al en had al 3 tikken gehad na vijf worpen. Ik ga naast hem zitten en de eerste worp bij neervallen gelijk een ram erop. Was nog maar net wakker en twee snelle bakkies koffie op dus sla hopeloos mis. Na een paar slagen weer een tikkie en laat de sjet even liggen waarna ik en hem eerst zachtjes beweeg als zijnde een aangeslagen visje en de tweede keer weer omhoog beweeg en bwam. De aanbeet is daar. Gelijk een mooie snoekbaars. Willem haakt daarna de hele wereld en moet opnieuw gaan knopen en is even uit de running. Ik krijg nog een paar mooie aanbeten als ook Arie erbij komt zitten. Gelijk met de aalscholvers en het is gedaan met de snoekbaars. Ze kunnen zoveel witvis eten als ze willen want een 30 meter verderop zitten altijd wat witvissers die zich klem vangen aan de brasems en voorns maar baars en snoekbaars vinden ze waarschijnlijk lekkerder.

Komen ze weer boven met een vis van ±40cm en die krijgen ze na een kwartiertje zwoegen nog binnen ook. Moeten ze wel een half uurtje met een rechte nek zwemmen. Maar bij ons is het over en uit. Arie en Ben Willem krijgen geen aanbeten meer en ik vang er nog eentje. Het is inmiddels na negenen en ik ga naar de eieren met gebakken spek. Heb met Floris afgesproken om naar de Oude Maas te gaan en zou op de helling aan de Lindsedijk in Zwijndrecht staan op 11.30 uur. Dat werd dan 12.00 uur door de file’s en dat midden op de dag maar goed daar had Floris ook last van want die was een kwartiertje later.

Het was lekker weer een een plekkie uitgezocht met onze stekkenkennis daar ter plaatse uit de wind. Het hoog water naar afgaand zonder stroming dus theoretisch niet zo’n best tijtstip maar het was heerlijk weer. En we driften nog geen 5 minuten of Floris pakt een mooie 55+ op een sjet uit zijn nieuwe collectie. En welke kleur ik er ook aandoet Floris heeft er al drie in het mandje en ik moet de eerste tik nog krijgen. Gelukkig is hij de beroerdste niet, dat is zijn broer en krijg ik ook zijn vanger. Ben natuurlijk eigenwijs maar na nog een twee vissen en ik heb zelfs nog geen aanbeet gehad ga ik overstag.

Het begin is er

En gelijk vis. Soms is een kleur dus heel belangrijk. Ik heb het meer met de vorm dus het herrie maken over de bodem en natuurlijk de beweging die je kan maken maar vandaag deed de kleur ook mee. En vooral de bodem niet raken was het advies voor deze dag. Vrij snel driften en de sjet 5 a 10 cm boven de bodem houden. Een drift was daar ongeveer een 120 meter en we vingen elke gang “beide” minstens vijf vissen. Het was fantastisch en vooral die aanbeten. Snoeihard. We zaten er midden in. Nadeel was wel dat geen enkele vis boven de 40cm zou uitkomen op een enkele uitschieter na.

Heel veel maar klein spul

Naar beneden dan. Ik heb één mooie 60+ maar de rest is maat dreumes. Maar de hoeveelheid is overweldigend en hoopvol voor de volgende jaren. Dat zit wel goed met die snoekbaars bestand en met die hoeveelheden witvis want dat is abnormaal hoeveel jongbroed er is kunnen die mooi uitgroeien tot grote volwassen vissen. Aan de overkant zien we een politieboot varen en laten ons links liggen maar op de terugweg krijgen we toch kontrole.

Jazeker dat is goed te doen.

Het is de AIVD en vragen hoeveel vissen we hebben gevangen. Nou zeg Floris een stuk of 25-30 stuks terwijl hij er weer eentje aanslaat. Ik dacht dat die man een hartverzakking kreeg. Die zag natuurlijk een berg papierwerk op em afkomen maar nadat zijn maten aan boord hem weer rechtop hadden gehesen zei Floris “U bedoelt zeker hoeveel we bij ons hebben.

Was even gezellig maar gaat wel van je vistijd af.

Het ijs was natuurlijk gebroken en nadat Floris met de kibbeling rond was gegaan van de vissen van gisteren ochtend die ‘s middags gelijk de arachideolie in waren gegaan begrepen ze gelijk dat er wel eens een visje mee naar huis gaat. Er werd knap geproefd en de doos kwam mijn richting op en ik kon het niet laten en zij dat ik niet hoefde. Die agenten raar kijken toen ik zei dat ik er van aan de diarree raakte en al twee keer overboord had gehangen. Die kerel achterin de boot wilde snel zijn mond leeg spugen en bij die ander zag ik grote ronde ogen en Floris…… die lag gestrekt in de boot. Die heb ik zuurstof moeten toedienen. Die kwam niet meer bij en het eerste half uur had ik niets aan hem. Die zag die agenten al zitten met z’n drieën over de rand van die boot. Ze hebben van die mooie waterdichte overalls aan waarmee ze zo het water instappen. Nadeel is wel dat je er niet even snel uitstapt. Nadat ik me verontschuldigde werd er dan schoorvoetend nog een stukje genomen en verteld dat ze op jacht waren naar palingvissers. Het was immers gesloten seizoen voor de paling ook voor de beroepsvissers en ze gingen alle kreken in op zoek naar fuiken want sommige kunnen het toch niet laten. Maar ja grijpen ze er eens eentje die er nog een kleine honderd had staan op de Noord, komt die er onderuit door te zeggen dat hij op de witvis zit. Maar goed, die jongens doen ook maar hun werk en met dit weer is dat natuurlijk  niet verkeerd. “Technisch weer” zouden ze in de bouw zeggen.

Het meeste is dit soort visjes.

Wij gaan daarna nog even door en ik vang nog wel een heel mooie getekende vis met allemaal groene vlekken i.p.v. vlakken maar allemaal wel zo’n beetje van dit formaat.

Vervelende hekgolf

Het is 16.00 uur en wordt tijd om eruit te gaan. Terugvarend naar de helling komen we weer de Veerhaven IV en de IX tegen waarover we het al eerder hebben gehad die maken een heel rare hekgolf die nog lang na ebt over het water.

We gaan er uit.

Het blijft wel opletten hier op de Oude Maas. Het vrachtvervoer is gigantisch heen en terug het binnen land in vanuit de Rotterdamse havens

Oude Maas is het druk.
Wel oppassen dus.

We hebben weer heerlijk gevist en heel goed gevangen. Geen grote maar wel heel veel. Op onze thuishaven het Haringvliet zijn ze over het algemeen wel groter. Daar is de standaardmaat rond de 60 cm maar zijn de aantallen beduidend minder.

Helling Lindsedijk.

Ik ga nog even door naar Dubbeldam m’n vader gedag zeggen en Floris duikt nu al de file in. Dat doet hij goed want even later gebeurt er een ongeluk op de A16 zodat ik op de terugweg een paar uurtjes later een file ziet richting Breda tot aan Hoogvliet. Pffft en dat is zeker pffft maar dan voor Janke. Die is vandaag uitgerekend voor de tweede en papa Floris zal weinig nachtrust krijgen denken we. Allebei sterkte en dan natuurlijk voral Janke.

Dat is ’s middags wel anders

Vol in de ankers tot vlak voor de palen.

Maandag avond 12 oktober 2009 waren er volgens mij meer die keken naar dit schouwspel van kleuren want we moesten bijna vluchten. Er kwam een zeilbootje op bezoek. Die voer volle kracht vanaf Middelharnis en wilde zonder vaart te minderen de werkhaven in varen.

Met windje in de rug moet je natuurlijk wel ff een ruimere bocht maken wil je de haven invaren. En als het kan je gas terug zetten. Je ziet wel ben aan mijn vaarbewijs 1 begonnen. Hij moest nu vol in de ankers, op het laatste moment volle kracht achteruit. Gelukkig ging het net goed.

Pfffft gaat maar net goed.

Hugo kan blijven zitten op zijn plekkie voor aan op de punt.

We worden weer getrakteerd.

Wat een mooie luchten vanavond weer als het zonnetje ondergaat boven Stellendam, Goedereede.

En dan dit met een goedkoop Olympus kameraatje uit de hand.

Wanneer ik dan met Leo naar de auto loopt kunnen we het niet laten eventjes ons te vergapen aan het laatste daglicht. Wat een schouwspel weer vanavond.

Ochtendgloren.
Wat een schouwspel weer.

En ’s morgens 13 oktober 2009 net voor acht uur zitten we er weer. Leo ook natuurlijk met z’n tweetjes wel zo lekker rustig. Wat een luchten weer die wil ik jullie niet onthouden.

Was genieten aan de waterkant.

De aanbeten stoppen na negen uur als de zon op is. We kunnen naar de ontbijt tafel. Wat rusten en eind van de middag zijn we er weer…

’s Morgens is het rustig op de Punt

De ochtendgloren.

Je moet er vroeg bij zijn 10 oktober 2009 wil je een aanbeet forceren deze week. Tot negen uur als de zon opkomt boven Oudenhoorn en dan kan je naar huis een bakkie doen. Om dan laat in de middag weer terug te komen en het zonnetje te zien zakken boven Goedereede.

Dit week-end was het rustig op de punt met af en toe een visje. Het hoogtepunt was toch wel de ochtendgloren en de schemering. Leo en ik gaan dan liever in de ochtend. Niet dat ik zo’n ochtend mens ben maar dan staan we met z’n tweeën met soms Arie of Ben en Willem als derde maar ‘s avonds is het aanschuiven. Moet je met een beetje geluk Engels praten. Anders Pools, Duits, Surinaams of Joegoslavisch. Schouder aan schouder staan ze dan en dan wordt er net zoveel gevangen als wij ‘s morgens samen hebben. Vandaar dat ik af en toe om 02.00 uur wakker wordt en warempel de tikken tot in mijn schouder voel en maar slecht de slaap kan hervatten. Ben dan elk uur wakker om dan maar om half zeven koffie te gaan zetten en 07.00 uur er te staan. Samen met m’n maatje Leo die precies hetzelfde vanacht in zijn schouder voelde. Ook die visdrang heeft. Het lijkt wel werk en eerlijk gezegd sta ik dan later op.

Mooie exemplaren zijn het in dit jaargetijde.

Heerlijk is het dan met rustig weer. Wat wonen we toch mooi in het zuidelijkste puntje van Zuid-Holland. En daarom nog wat ochtend gloren plaatjes zo  rond om ons heen.

En dan de omgeving waar we in zitten. Magnifiek.

Dan echt vanaf de eerste worp tot een uurtje of negen is het raak. Deze keer wat foto’s van de omgeving zo ‘s morgens vroeg waar we ons tijdens het vissen aan vergapen.

Al heel de week rugklachten

Oude Maas.

Vanaf vorige week vanaf zaterdag was alles in de ban van de snoekbaars. Van ‘s morgens vroeg tot ver na de schemering. Wel even lekker uitgebreid eten tussen de middag maar dan waren we er toch wel weer. Ze waren helemaal los en allemaal vissen rond de 60cm rond en vol. Dat was wel raar dat er geen dreumesen bij zaten en het Haringvliet zit toch nog helemaal vol met jongbroed. Overal zie je witvisjes springen van 10cm en hele grote scholen zwemmen voorbij.  Dat was ook bij de baarzen het geval. Allemaal mooie ronde vissen. Maar Leo ving toch wel de mooiste dinsdagochtend.

Eentje om in te lijsten. Maar je moest er vroeg bij zijn om 07.30 uur en met de ochtendgloren naar het licht kwam er gelijk aktie die dan een twee uurtjes duurde. Hoe slechter het weer hoe beter het was We stonden daar af en toe als een stelletje verzopen katten maar met kromme hengels. Fantastisch was het waarna het dan om een uurtje of 10- 11.00 uur minder werd. Dan werd er af en toe een visje gehaakt maar nog steeds was dat uitstekend want het was er de laatste jaren hopeloos. Twee aanbeten over de gehele dag was daar de afgelopen tijd geen uitzondering. En dan met de schemering begon het schouwspel opnieuw tot ver in het donker. Maar moet gezegd worden. Hoe harder de wind, een beetje nattigheid erbij, hoe feller de aanbeten.

De mooiste denk ik deze week.

De donderdag was beduidend minder maar je kon er dan ook zonder jas staan en geen zuchie wind. Floris wilde donderdag 9 oktober 2009 ook gaan en vroeg of ik mee wilde. Tuurlijk maar waar. We kozen voor de Oude Maas, ik was daar al een tijdje niet geweest en overdag was het op het Haringvliet beduidend minder. Floris kon namelijk pas om 11.30 aan de waterkant zijn.

Die wilde hem wel.

Ik ben ‘s morgens eerst naar de Punt gegaan waar het dus veel te mooi weer was en de vangsten een beetje tegenvielen en dan heb ik het over eerder in de week want 3 mooie snoekbaarzen en als klap op de vuurpijl als toetje een mooie baars is zo slecht nog niet. De sjet met volle overgave genomen zoals je op de foto kan zien. Dus om 10.00 uur naar huis voor eieren met spek en mijn vertikaal stok te halen.

Stek Pakistani.

Op naar de Lindsedijk in Zwijndrecht waar ik heb afgesproken 8 oktober 2009 met Floris om 11.30 die gelijk starte met een kadootje. Een Buster petje van Piet van de Shiffart uit Grou. Floris krijgt waarschijnlijk volgende week zijn nieuwe Buster L.  

Het was druk op de rivier en de grote boten voeren bijna in colonne. Vooral die grote duwbakken hebben een nare hekgolf. Zo’n lange met wel 6 à 7 sporen en dan vooral als ze vol zijn. Het was maar even zoeken maar met de stekkenkennis hier op de rivier van de stuurman hebben we eigenlijk gelijk vis. Maar op een enkeling na overwegend kleine vis als je het vergelijkt met het Haringvliet. Allemaal jaarlingen oftewel dreumes genaamd. Het lijkt wel of het drukker wordt dus gaan we verder zoeken naar een rustiger stuk verder weg bij de vaargeul. Wie zoekt die vind en door naar de stroming en nering te kijken vinden we een nieuwe fantastische stek. Even later zien we ook wat mensen vanaf de kant vissen en de naam van de stek is geboren

Met een mooi scherp talud van 2 gelijk naar 14 meter nog geen 5 meter uit de kant te beginnen dus geen last van schepen tussen een paar strekdammen met op de vlakke gedeelte gaten en slijtgeulen. Daar vangen we dan wel mooie snoekbaarzen met een enkele dreumes er tussendoor. Het is even te gek en vangen de een na de andere snoekbaars en de kleur doet er eigenlijk niet toe. Wel de vorm en of dat nu komt dat het water bruin is dus er meer herrie onder water moet zijn.

Wij vangen ze in ieder geval en om een uurtje of 15.30 houden we het voor gezien en scheren met een vaartje of 50km over de golven heen naar de helling. Een score van dik 25 vissen de nodige verspeeld met een paar mooie dik in de 60 mag je niet mopperen. Er zitten twee breedbek kikkers in de Trouthbuster 1. Floris moet einde van de dag oppassen of aanwezig zijn of hoe je dat ook noemt met je eigen kinderen. Daar kwamen we niet uit maar hij moest in ieder geval vroeg thuis zijn. Janke had een vriendinnenavond. Onderweg naar huis nog de vangst van de dag gedaan en de dure jas van van Floris gered die van de boot waaide. En zo reden we zo de file in naar huis.

Met de BassMeister op stap

KasteelBaars.

Waldi (de bassmeister) heeft het de aankomende weken hardstikke druk op zijn werk waardoor het vliegvissen in Canada in het water viel. Daarom heeft een paar dagen vooraf vrij genomen om te gaan vissen als voorbereiding op die drukke werkzaamheden dus wij dinsdag 8 september 2009 bij Middelharnis erin en richting Spui. Wel eerst langs de Catfisch om bij Mirabel en Mario maden en een paar simmetjes voor Waldi te halen. En nu was ons aasemmertje zo gevuld met roofbleitjes. Die waren zo agressief dat ze de dobber aanvielen zodra die het water raakte zodat deze wel 10cm omhoog de lucht in ging. Dat beloofd wat zodadelijk op het Spui. Heb als dobbertje zo’n ouderwets rood/wit balletje uit een reeks van ±6 die we vroeger gebruikte bij baarsvissen. Gewone pennetjes sneuvelen te snel in de boot en het is geen wedstrijdvissen wat we doen met de vaste stok van 3mtr. We hoeven alleen maar een paar aasvisjes en het water is zo helder dat je tot aan de bodem kunt zien in de haven van Middelharnis. Het is nog even wachten op Floris want die had ook wel zin om met dit mooie weer op het water te zijn. Die moest alleen nog vertellen aan de tomaten waar ze het water vandaan moesten halen en na een goed afscheid van het avondmaal van gisteren kwam die eraan. Waddinxveen Middelharnis is toch wel een goed uurtje rijden dus wij alvast net buiten de haven het even proberen. Was gelijk moeilijk en alles afgezocht zelfs vanaf 16 meter naar 3 meter toe maar niets dus zal het wel weer taai worden vandaag. Maar het weer was heerlijk, 23 graden en een flauw windje dus wat zal je moelijk doen. Zoals Waldi zo mooi kan zeggen “Moraal van het verhaal; bij je schoonmoeder kan je elke dag nog langs…” En zo is het maar net. Maar net als Floris belt dat hij Stad aan het Haringvliet passereert heb ik een aanbeet en komt er een leuke baars naar boven op 11 meter water. Oef, die zitten nog diep. Dat hadden we niet verwacht. En dan naar de strekdam terug om Floris te laten passagieren. Gelijk maar richting Spui want over een uurtje is het “hoog”. Kunnen we nog ff de plaat midden op het Haringvliet meepakken en dan zit de stroom er inmiddels wel in daar op het Spui. Op de eerste stekken kunnen we kort zijn.

Geen enkele beweging en na een uurtje houden we het voor gezien. Gaan we trollen vraag ik aarzelend want daar hebben we alle drie een broertje dood aan. Deze tak van vissen vinden we het minst leuke maar soms kan dat dodelijk zijn en ik weet dat het nu de tijd ervoor is. Er is aasvis genoeg en de roofvissen zitten niet meer in van die grote scholen bij elkaar. Er is vreten genoeg overal dus waarom zouden ze in scholen gaan jagen. Je vist grote gebieden af en als de vis verspreid zit dan is dat lastig zoeken en heb je trollend de meeste kans om er eentje te haken. De animo was er niet bij de basscracks dus in volle snelheid naar het Spui waar we van alles verwachten. Zelfs als er wordt gebeld dat het alarm op de zaak afgaat en je drift net over de hot spot heen wordt er vakkundig doorgevist met de telefoon als een volleerd telefoniste op het schouderblad.

Heerlijk is het op het Haringvliet.

We laten de boot enkele malen driften maar weer geen aanbeten. Dan zie ik de pluggen, poppers, vliegen, blinkers, sjets in alle denkbare kleuren en zelfs alle zelfgemaakte “super geheime” attributen van titaan, plastic, aluminium tot kurk, me gevlochten draad, kippenveren en konijnenvacht voorbij zoeven maar niks, nada noppes. Geen vis is te verleiden. We worden er moedeloos van. We moeten volgens Waldi naar Oudenhoorn. Daar heeft hij zich vorig jaar onder deze omstandigheden helemaal klem gevangen op de mosselbanken. Doen we dat trollend vraag ik hoopvol en het mocht. We varen naar de overkant en gooien de pluggen overboard en voordat ik de motor iets meer dan stationair kan zetten staan twee van de drie hengels krom.

Werken en vissen.

We komen direkt in een school baarzen terecht tegen het talud van vijf naar twee meter. Met een baars aan de plug zaten verschillende volgers er achteraan. Dit kon niet meer stuk.  Een fantastich moment. En we zijn zo door het dolle heen dat we na het filmpie en de foto’s de school niet meer kunnen vinden. We trollen nog een keertje erover heen maar niets meer als we verderop een strekdam onder water vinden. Dat is altijd goed om een baars of roofblij te verschalken. Het volgende stukje kreeg ik van Floris als bijschrift onder de foto’s die ik hem alvast had gemailt en ik kan het niet beter vertellen. Het gaat tenslotte over jezelf. Is altijd lastig bescheiden te blijven hahaha.

We hebben ze gevonden.

 

Op 8 sep 2009, om 22:17 heeft Floris van den Berg het volgende  

geschreven:

Mogguh!

Vandaag had freek een whopper van een baars, (nooit gezien zo groot) coming soon het verslag van Freek en zijn gevecht met de baars van zijn leven…. STAY TUNED !!!

~floris

Heerlijk op het water.

Van: Floris van den Berg <weebusters@gmail.com>

Datum: 9 september 2009 13:00:10 GMT+02:00

Aan: vissenmetfreek <vissenmetfreek@bassbuster.nl>

Onderwerp: Antw.: der bassmeister

kun je bijvoegen in je verhaal…

nadat we een mooie school gelokaliseerd hadden zag Freek een mooie riffel in het water. met de geleende plug van Waldi deed ie snel een paar worpen, ik zag dat ie het druk had met sturen en vissen tegelijk, door de steeds stevigere wind raakten we voor de zoveelste keer aan lager wal (we zijn het gewend). Desondanks viste Freek stevig door, waar Waldi en ik steeds planten van de bodem plukten viste Freek zijn plug netjes en behendig over het pantenbed. een goeie tik op de hengel en “fish on !!!” “Een kleintje !!” riep Freek nog. maar mijn geoefende oog zag direct dat hij een geintje maakte, de hengel boog zo ver door dat ik even mijn ogen dicht deed en concentreerde op de te verwachten droge “knak”, maar voordat het zo ver kwam hoorde ik het gieren van de slip; …perfect afgesteld !. inmiddels waren we door de wind de keien opgeblazen, en we waren in rep en roer, ….Freek bleef kalm….. de slip gierde het uit, diverse runs, totdat de vis moe was, behendig met de boga grip werd de vis geland, toen zagen we pas wat een bijzondere vangst dit was, we meten onze vissen eigenlijk nooit, maar we zagen het meteen… deze moeten we meten !!, hier hoeven we niets  bij te verzinnen…. een 52 cm Whopper !! wat een bijzondere van geniet van de plaatjes

~floris

BaarzenBal.

Mijn dag kon niet meer stuk en ik denk dat ik voor deze ene keer de bassmeister een poepie heb laten ruiken. Weliswaar met een van hem geleende plug en de dag was nog niet voorbij natuurlijk. Het was harder gaan waaien en we konden niet met de elektromotor varen vanwege die strekdam onder water (±40cm). De boot dreef er net overheen. Dit zal niet gaan lukken met mijn nieuwe Buster. En het anker hadden we op aanraden de Meister thuisgelaten om ruimte te creëren want drie volwassenen in de Linder is wel wat veel. Dus was dit een plekkie te onthouden om te ankeren ruim voor de strekdam ne dan jezelf iets af te laten zakken in de stroming. Maar nu dreven we over het talud de kant op zo op de stenen dus gaan we trollend op weg naar Oudenhoorn.  En waarempel. Terwijl de rest van de manschappen lagen te kwartieren weliswaar met de hengel in de hand krijg ik er nog een mooie knal op en trek nog een mooie baars van 48cm naar het oppervlak. Ik lig minstens 60 meter achter de boot. Het verste van ons drieën. Dit om in elkaar lopen te vermeiden want met drie hengels trollen is niet zo makkelijk zeker als de pluggen allemaal dezelfde diepte lopen en het talud heel grillig is. Vaar je te ondiep op 2-3 meter loopt de plug vol wier dus moet je net de rand hebben van 3-5 meter en met de hengel breed naar recht en links vis je algauw ±5 meter uit elkaar en zit de ene op 3 meter en de ander al snel op 5 meter water. Op die afstand en een enkele run naar links en rechts is het altijd spannend maar aan de tikken op de top van de hengel ziet ook Floris dat het een flinke baars moet zijn.

Dat zijn hele mooie baarzen.

Hij gaat op de foto en we gaan verticalen en slepen met een visje met de elektromotor. Op deze topstek doen ze het gewoon ook niet op dit tijdstip dan. Wel krijgen we af en toe een lichte aanbeet met een zwaar toegetakeld visje als resultaat. Twee uur verder en het talud verschillende malen helemaal te hebben afgevist hebben we het wel gehad. We gaan trollend naar Middelharnis langs de rand bij Oudenhoorn en steken over de zandplaten naar de overkant.

Mannen weert bedankt voor de gezelligheid aan board.

Het was een heerlijke dag en na een halve kip (en daar heb je het weer die kip was perfect maar de guys namen saté en die was niet om te kanen. Zo rood als baarsvinnen van de Versteege kruiden. Bwaaah. In de boot gingen ze dan eindelijk overstag met dat trollen maar buiten de boot nemen ze nog weinig van je aan. Zal de leeftijd zijn want eigenwijs zijn ze helemaal niet) en patat met ijs na in Stellendam. Dit weer een prima dag met je vrienden.

Je kan nooit weten

Je zit er nooit alleen.

De vangsten lopen al achteruit op onze stek zoals elk jaar. Geen aasvis geen predators. Maar niet gaan vangt zowiso niet dus gaat toch nog eventjes als mijn werk af is dinsdag 6 oktober 2009

De laatste dagen was het weer goed vertoeven op de Punt. Ons vaste kant stekkie. Natuurlijk is dit werelds vijf minuten van je visplek af wonen. Even na je werk, voor je werk, na je eten en just voor… Als het na een half uurtje niets is vertrek je gewoon. Morgen weer een dag. Weet dat Leo ook komt en Arie is er al met Hugo op het puntje.

Omdat die zo mooi is en dan heb ik het over de Zander.

Na zulke goede weken loopt het weer af. Altijd begin september als de eerste bladeren vallen dan moet hje er zijn. Nu is het een maandje taai vissen aan de rand van het Haringvliet maar zo dadelijk als het kou wordt en er meer water naar beneden komt vanaf onze oosterburen zullen de vangste weer omhoog knallen. Een dipje rond kerst en oud en nieuw. En dan eind februari is het hier weer bal. Vanavond vangt alleen Leo een foto waardige glasoog. Wat een bak is dat dan. Gefeliciteerd maatje. Die gaat in de boeken op de BassBusterAvonturen

Het was echt roofvis weer

Maandagochtend 5 oktober 2009 was het echt honde.. euuhhe roofvisweer. Het miesserde en windkracht 3-4. Maar niet gegaan geen visverhalen dus naar het Haringvliet.

Was opgegeven windkracht 2 en ik wilde eigenlijk met de boot maar moest ‘s middags een collega helpen in Oostvoorne dus dacht, kan net zo goed beginnen op de punt en dat was niet verkeerd gegokt.

Wat is dat dan geweest.

Het weer was echt super slecht voor de boot op het Haringvliet. Net na de hoogste stand, golfhoogte hopeloos verkeerd dus goed gegokt en vanaf de goede kant begonnen. Had eigenlijk all gelijk een paar dreumesen (vis rond de miniummaat) en na een hele mooie baars viel het stil.

Arie is er natuurlijk ook bij.

Kreeg gezelschap van Leo en dan is het altijd gezellig. Even later kwam Remi en Arie er ook bij en dan zit je in iedergeval niet alleen. De clan van de “Punt” is bijna kompleet. Altijd een gezellige boel onderelkaar

Toch nog ook een paar mooie ridders waarvan dit wel een oude strijder is aan zijn vinnen te zien.

Het weer was redelijk en pakte nog een snoekbaars die wel heel erg aan toe was. Hoe komt zo’n formaat vis aan die beschadigingen? Zeg het maar.. Dat moet toch een flinke snoek geweest zijn die dit formaat snoekbaars op zijn menu heeft. Zo eentje zou ik wel willen vangen. Na nog een paar mooie baarzen en ik hou het voor gezien. Op naar de koffie.

Weet zeker dat ik vandaag weer gaat

Mooie gestreepte rakker vanaf de overkant.

En van slapen kwam niet veel vrijdag 4 oktober 2009. Het waaide nog steeds maar geen 6-7 meer zoals gister. Dus na de koffie naar het water. Een lekker zonnetje met van die grote witte koppen op het water. Maar nog steeds Zuid-West in de rug dus heerlijk gooien. Nu was ik natuurlijk voorbereid en had BleuFox zat bij me. Kon makkelijk met 15 gram af dus relax vissen. Maar na relatief snel een dreumes te pakken was het stil aan de overkant.

Zat daar al een uurtje te gooien binnenkant en buitenkant maar niets meer op een enkele baars na. Denk nog dat word een vroegertje en ga naar het plekkie van Leo. Je denkt de laatste worp doe en dan ga ik naar huis en dan ram… een beuk en een mooie baars.

Aan mijn oudste en grootste afgekloven shad met 30gr kop.

En dan wordt het feest. Ik land de ene mooie baars na de andere tegen m’n eigen talud aan. Eigenlijk hoef ik niet eens zover te gooien, voordat de sjet de bodem bereikt issie de klos. Natuurlijk te gek en voel me werelds. Nu heb ik terwijl ik naar die uitverkorene sjet kijk meer succes ermee gehad. Het is een vrij grote sjet zwarte bovenkant met wit/zilvere onderkant.

Vals gehaakt zelfs.

Gekocht om te snoeken maar vang er dus goed baarzen mee. Weg fabeltje dat baarzen allen kleine aasvisjes nemen. Het wordt zo gek dat ik ze gewoon haak in ruggen en buiken.

Op de dreg en shadje helemaal uit elkaar getrokken inmiddels.

En dan heb je sport hoor. Hoe groot moet zo’n school dan niet wezen. Het is een uurtje smullen. En dan, jajaja is de sjet echt helemaal aan stukken. Doe em nog lijmen, met ijzerdraadje spalken etc. maar het is na al die reparaties geen aanzien meer. En doe er maar een andere aan… Geen enkele aanbeet. Ik ga over op de Homo.

Dat is een roze welbekende op de punt. Ik zit lekker aan de binnenkant dus begin naar buiten te gooien en gelijk heb ik een mooie snoekbaars. Ik wordt gek. Heb het nog nooit zo goed gehad vanaf de kant. Land nu, wil niet zeggen elke worp maar geregeld een snoekbaars. En allemaal mooie

Allemaal dezelfde jaargang.

Wat een dag. Het is werelds. Ik heb afgesproken met mijn vriend Wim Stad uit Zoetermeer om s’middags te borrelen dus moet stoppen maar het was weer fantastisch aan de waterkant.

Wilma & Wim.

Onderweg naar Zoetermeer kom ik Floris tegen bij de afslag Waddinxveen. Die hebben met de Trouthbuster ook een heeel goede dag gehad. Jaja zelfs op zondag moet je een stukkie omrijden omdat ze gewoon de A13 afsluiten. Die had dus ook een heel goede dag gehad maar raar geen enkele baars terwijl ik me helemaal scheel daarvan heb gevangen voordat de snoekbaars er arriveerde. Maar goed dat de Bassmeister zich er niet mee bemoeide…

Zou ik wel gaan

Op de Punt.

Zaterdag 3 oktober 2009 doe je je winkeltje dicht en wil je even je hoofd leeg gooien maar met windkracht 6-7 bedenk je nog een keertje. Lekker een borreltje na sluitingstijd is ook een optie maar met Zuid-West bij deze wind kan het heel goed zijn op de punt. Dus met loodkoppen van 34 gram toch naar het Haringvliet gereden en daar aangekomen en mezelf vast geankerd denk je bij je zelf wat doe ik hier. De golven sloegen af en toe over de dam heen en het water zag helemaal bruin tot halverwege de havenmonding maar dat heeft in het verleden weleens veel aanbeten opgeleverd en daar hoop je dan op.

Na een aantal worpen denk je wat doe ik hier. Grond voel je niet door de stroming en de golven en dat met 34gram loodkop totdat je eindelijk bij het talud bent bij je eigen kant. Ik maak een paar foto’s van de omgeving want het schouwspel is gigantisch mooi en ga een beetje in de luwte zitten met het windje in de rug.

Stukje opgeschoven.

Doe er een Bleu Fox de SlyFlex Minnow blank aan met dus 34 gram kop. Deze zijn jammer genoeg niet meer te verkrijgen, de Bleu Fox wel te verstaan en zeer gewild aan de Punt. Ik gooi em half tegen de wind in naar het tegenover liggende talud en laat de lijn met de wind meevallen totdat ik denk bodem te hebben bereikt. Denk want voelen is een tweede met die wind en direct een dreun erop en niet te missen. Het is fantastisch en sta mezelf op die pier in de wind een vis te drillen maar dan landen. Dat is ff wat anders. Heb geen schepnet meegenomen want er is daar een trapje uitgehouwen in de pier en normaliter leid je de vis daar heen en kan je hem makkelijk landen maar nu sloegen de golven de kade op. Voordat ik naar het trapje was gelopen was de vis al een paar maal door de golven omhoog gespoeld over de kasseien heen en natuurlijk na een paar maal draaien “los”. Maar de adrenaline liep kan ik je zeggen. Daar in je eentje met windkracht 6 in je rug in de schemering. Dus nogmaals de zelfde truck, tegen de wind ingooien en beugel dicht en proberen de hengel stilt te houden en jawel weer een beuk zonder maar grond te voelen. Maar dan landen. Of de vis is maar net gehaakt in de dreg en verspeel ik onderweg, of aan de kant want met die golven is het onmogelijk die te pakken en ik weet niet meer hoeveel ik er heb gehaakt en losraken na een paar meter drillen. Ongelofelijk wat een avond daar in me eentje in die storm. Allemaal mooie volle ronde vissen tegen de 60cm. Die school moet gigantisch zijn. Maar er komt abrupt een einde aan. Heb weer een mooie vis en probeer deze te landen en krijg em maar niet te pakken in die golven. Meestal pak ik dan de loodkop en trek zo de vis uit het water en dom, dom, dom, dom, zeg het zo vaak met de mensen die met me vissen. Pak nooit de lijn beet. Maar daar in de storm met die golven op de pier hoger dan mijn rand van m’n laarzen hoop ik dat de vis even niet spartelt en pak de lijn twintig centimeter boven de loodkop in de hoop dat de vis is uit gedrild maar niets is minder waar.

Hier valt het mee om te vissen.

Hij slaat nog eens met de kop draait zich en weg issi met sjet en al. En wat ik ook probeer, welke shad ik er ook aan hang, alle kleuren opgebruikt maar aanbeten krijg ik niet meer. Sjips, dat ik nu net die shad moet verspelen. Heb nog nooit zoveel aanbeten gehad in zo’n korte periode. Vang nog één snoekbaars op favoriete kleur uit de boot maar balen dat ik niet meer die Bleu Fox bij me heb. De vraag is hoeveel aanbeten ik wel niet heb gemist met die storm. Alle vissen zaten op de dreg dus zelfs met dit weer waren ze voorzichtig maar met die storm was het natuurlijk moeilijk precies vissen. Er zat een grote boog in de lijn ddeze stond verre van strak dus die aanbeten moeten enorme rammen, dikke dreunen zijn geweest. Tis meer dat je aan de lijn zag dat je moest strak draaien en hard slaan. Dan zag je een siddering, een schol door de slappe lijn gaan en wist je dat je aan de bak moest. Dreunen op de dreg dus vanavond. Weet zeker dat ik morgen weer gaat.

Het was als van ouds… denk zelfs beter

Daar zit je nooit alleen.

Gisteren de laatste dag van september 2009 belde Waldie me op of ik zin had om naar de “Punt” te gaan. Dat is het einde van het Voornse Kanaal naar het Haringvliet. Even je hoofd leeg gooien en dat had hij wel even nodig na de aanvaring op de plant met de beveiliging op zijn werk. Was net aan het inspecteren met wat Yanks toen hij moest wijken voor de veiligheidsinspecteur dus loopt hij weer achter met zijn schema. Het is ook wel wat als een plant wordt stilgezet.

Sta je als buitenstaander niet bij stil maar er wordt voor 8 weken 2500 man personeel gehaald van overall uit de wereld met de “kennis” extra ingezet. Die moeten allemaal eten en slapen in de omgeving dus alles met elkaar een hele operatie. Maar goed wij om 18.30 op stap. Ik werd netjes opgehaald en we waren de enigste dus lekker lullen en gooien. Het was lekker van temperatuur en een windje kracht 2 in de rug dus lichte loodkoppen en gooien maar. En dan weet je dat je met de bassmeister op stap bent en op je plaats wordt gezet. Want na een aantal worpen komt er bij Waldi een baars naar boven. Ik heb geen fototoestel bij me want ben meegereden en vergeten mijn “gereedschapkist” mee te nemen zoals vergunning en weet ik niet allemaal wat meer. Daar zit van alles in wat je tijdens een vissessie nodig hebt. Maar we zitten lekker en even later pakt Waldi een dreumes. Om ons heen over het hele water heen zien we overall plotseling de kleine visjes springen. Een fantastisch gezicht natuurlijk. Dus de snoekbaars zit er wel. Ik ga naar en wat grotere sjet een cullman en eigenlijk gelijk met tergend langzaam indraaien bijna slepend krijg ik een tik. Meer lijkt het op vastlopen maar dat kan natuurlijk niet. De hengeltop maakt daardoor een verende beweging en ik zet meteen de haak. Bingo en dan is het echt los. Waar we ook ingooien is het raak, het is inmiddels dik over de schemering heen krijgen we van die slepende tikken op en slaan daardoor vaker mis dan raak. Maar goed elke keer denk je nu is het afgelopen en dan hebben we weer en mooi exemplaar aan de lijn. We hebben nu echt het spelletje door en regelmatig na twee drie worpen is het raak. Echt een fantastisch uurtje hebben we daar met zijn tweeën in het donker. Die lijkt wel een hele nacht te duren. Alles vergeten om je heen en we staan elkaar met een big smile on the face vissen te trekken. En allemaal ruim aan de maat. Het was werelds. Het was inmiddels ±21.30 geworden. Het jongbroed zagen we niet meer springen en de aanbeten werden al rap minder. Maar we hebben een wereldavond gehad en gaan naar huis. Dat is de Punt. Voor een paar jaar geleden kon je daar heen gaan en had je altijd wel een visje. Nu ga je daar heen voor de gezelligheid, even bijkletsen en hopen op een visje. Het blijf natuurlijk wel vissen anders heette het wel vangen en die uitspraak is van mezelf. Maar het is er heerlijk om even een uurtje eruit te wezen en alle frustratie van je af te gooien. Waldi heeft me natuurlijk weer netjes thuis afgeleverd en heeft toen de auto naar Ageeth gebracht die op viiste was bij ons achter in de wijk en die laat je niet allen in het donker naar huis fietsen. Waldie de fiets genomen en die kwam natuurlijk nog even terug borrelen op de goede avond. Mijn adrenaline zat nog hoog maar Waldie was in hogere sferen. Die was helemaal los en na een dag dure amerikanen rondleiden was hij als herboren. Weet niet (eigenlijk wel) hoe hij de vanmorgen de dag door is gekomen maar waarschijnlijk met heeel veel koffie.

De Clan van de Punt 2009.

Joop die een lamp in de voorraadkast van Henny heeft aangesloten en zijn meissie was naar Thailand was ook wel te spreken over onze vangsten en wilde zijn nieuwe dropshot hengel uitproberen vanaf de kant dus wij vanavond weer naar de Punt. Dus na de hutspot met tartaartjes met een drupje mosterd. Volgens Joop “het” delicatesse was het hengels inpakken en gaan met die banaan. Waldi was alvast, die was niet te houden thuis en toen wij daar aankwamen leek het wel kermis.

Gebroeders Mahabier goed bezig.

Denk dat ze er zaten met een mannetje of 9. En er werd knap vis gevangen. Niet als gisteren maar het was nog geen schemering dus er kon nog van alles gebeuren vanavond. Dus volle moed aan de bak maar het is meer ouwe wijven lullen dan vissen. Ik vang nog twee snoekbaarsjes net aan de maat. Waldie heeft het helemaal niet naar de zin mede natuurlijk door zijn werk. En Joop vangt onder grote hilariteit de KNRM boot die net de haven uitvaart.

Bij Roy gaat het vanavond helemaal löss.

Allen Roy vangt nog een paar mooie snoekbaarzen. Die was als enige bij de les. En dat moet je daar echt wezen. Met de goeie strakke hengel en geconcentreerd vissen. Heb mij daar drie hengels gekost om de goede te vinden. Zo makkelijk is het daar nog niet…..