Toch WPC 2015

Bij Mario gelijk m’n bestelde kunstaas opgehaald en een bakkie koffie op het goede nieuws genomen. Er zal nog wel wat meer ingeslagen moeten gaan worden aan spinnerbaits en Sizmic haken in alle grootte en maten van veertje die je moet inschroeven in het zachte kunstaas. Dat alles om in de wierbedden te vissen die welig en voltallig zal zijn over twee weken op de banken en ondiepten. Deze discipline moet ik me nog even bijschaven want dat techniek zal hot zijn over twee weken. Er zal daar zeker baars en snoek te vinden zijn en misschien ook al wel een dikke snoekbaars.

Met dit kunstaas kan ik langs de wierbedden werpen met m’n nieuwe stokken van IronClaw Pull & Trol 155gr. Die hele grote is om te trollen maar dat is een discipline die niet mag tijdens de wedstrijd van de World Predator Classic (WPC).

Had al een afspraak staan bij Watersportbedrijf De Graaf in Dordrecht waar de schoonzoon Bert Welgraven werkt van mijn vismaatje Joop Flohil. Met Bert heb ik in dezelfde klas op de middelbare school gezeten. Zou op voor 29 juni 2015 in mijn geboortestad Dordrecht zijn en dan de boot achterlaten zodat Bert op zijn gemak dit euvel kon opzoeken tussen zijn werkzaamheden door. Namelijk de bedrading van de motor en boot na te zien want een zekering slaat er steeds uit en dan vallen de meters uit op het dashboard. Maar de WPC toer begint op 25 juni dus knijp ik em.

Gelukkig, na wat omzettingen qua werk en personeel kan ik terecht bij Piet van de Shiffart maar dan moet ik wel naar Grou in Friesland. Daar heb ik mijn Buster gekocht. Dus sta ik donderdag om vijf uur naast m’n bed een thermokannetje koffie en broodjes met gebakken ei met spek te maken. De koelbox mee met frisdrank en ik ben er klaar voor. Hoef geen hengels in te laden maar nog wel even de bandjes van de trailer op spanning brengen bij de plaatselijke benzine pomp en dan gaan we op de pad files proberen te ontwijken.

En dat lukt allemaal aardig om half zeven langs het kanaal is er niets aan de hand zo ook de Botlek tunnel maar om half zeven op de rondweg Rotterdam loopt het stroever maar gelukkig is dat de 80km zone en we rijden met dat gangetje Rotterdam uit. Alleen bij de afslag Den Haag was het ff stapvoets. Dan bij Moordrecht om tien over zeven loopt het eventjes wat stroever want we gaan naar tweebaans maar de A12 is het weer knallen tot Lunetten en dan richting Almere dan denk je in een ander land te rijden. Zo zou het verkeer overal moeten zijn. Ik ben mooi de files voor gebleven en nu maar hopen dat dat zo terug ook is. Nog een 150km te gaan….

Na de ring van Utrecht even de benen gestrekt en een bak koffie gedronken, de aanhanger gecontroleerd en alles is pico bello voor de bakker. En we zijn in not-time weer op de pad richting Almere.

De laatste 100km gaan als een speer en rond tienen kan ik Hilda en Piet de hand schudden. Hilda bemand de winkel en de telefoon en binnen zit Piet met nog twee medewerker aan de koffie.

Dan wordt er water aangesloten op de motor met twee van die oortjes op het staartstuk aan de tuinslang voor de koeling en kan hij testen met een lopende motor. Wanneer Piet de stroom meet daar waar de zekering zit, zien we op de meter af en toe dik 15V uit de accu komen en dat vindt Piet wat veel. Hij meet en checkt wat andere draden maar voor mij is het net mikado. Elke kleur uit de bos draden weet hij waar deze voor is en sterker nog wat belangrijker is waar die naar toe gaat. Dan hoor ik dat hij die draden bundels zelf heeft getrokken. Ik dacht dat als de motor kwam deze er alleen maar achter te hoeven worden gehangen en wat stekkers aankoppelen maar nee alles word ingebouwd voor toeren-, trimmen-, snelheid-, benzine, meten van motor naar het dashboard en gashandle.

Maar de toerenteller geeft ook niets aan op het dashboard en dat is gek volgens de Buster kenner uit Grou. Misschien moeten we even andere meters in het dashboard plaatsen. En als ik dan nog eens duidelijk vertel wat er gebeurt gaat er een lichtje branden boven Piet zijn hoofd. Hij bouwt dus een bepaalde spanning op zegt hij. Want nu wel bij flink gas geven begeeft de veiligheid het het onmiddelijk. Maar met varen dan is het de ene keer na tien minuten, de andere keer weer wat langer dat de zekering er uit vliegt. We (Piet) volgen bepaalde draden (kleuren), en komen uit bij de motor waar een lange draad met weerstand gebundeld is om kleiner te maken. We vouwen deze uit en walla de zekering blijft erin. Even naar het nummer op de kabel kijken en voor de zekerheid wordt deze door Piet vernieuwd en dus helemaal uitgelegd rond om in de motorkast. Probleem binnen een half uurtje opgelost. We zijn beiden hartstikke blij natuurlijk.

Al vanaf de aankoop doet mijn benzine meter het niet goed en bij een beurt vorig jaar heeft Piet er al wat aan gedaan. Wat van de rand weg geveild van de benzine tank, niet teveel anders kan hij de vlotter niet meer vast zetten. Waarschijnlijk blijft het drijflichaam vast zitten als ik de tank vol gooi in de rubber afdichting rand. Wel fijn natuurlijk dat hij altijd “vol” aangeeft maar dan zou me wel eens kunnen opbreken over twee wkn. Als ik dan vanaf het Haringvliet bij de start van de wedstrijd naar het Hollands Diep moet varen. Normaal vaar ik niet zover en tank de boot altijd af zodat ik altijd met een volle tank het water opgaat. Heb ook voor nood twee reserve tankjes van 5liter aan board.

Als we de vlotter omhoog bewegen of omlaag dan werkt de digitale meter weliswaar met vertraging perfect dus er is niet kapot. Ik opper dat we misschien de rand van de vlotter schuiner moeten maken en dat vindt Piet een goed idee. Zoveel zal dat niet schelen aan drijfvermogen in de benzine.

Dus veilen we, Piet dan van het randje een stukje schuiner zodat hij nu zeker niet in de rubberen afdichting ring blijft hangen. Dat is allemaal vlotjes verlopen dus. Fantastisch geregeld allemaal.

We drinken nog wat en in de shop bij Hilda koop ik een extra veiligheid koord want wat als ik overboard gaat. Dan zit dat koord nog om mijn arme en wie start dan de motor om mij op te halen. Het kan flink stromen op het Spui of OM.

Er was een enkel sleuteltje bij de boot/motor maar ik heb die nooit gezien. Maar dit is ook weer opgelost. Het is nog dik voor twaalven dus van de files zal ik weer geen last hebben en zeg Hilde en Piet de mazzel aan. Heb wat moeite achteruit de steeg uit te rijden bang dat ik ergens tegen aan zit. Er staan overal auto’s en ik moet ook nog draaien in dat smalle straatje. Het lukt allemaal met af en toe uitstappen hoeveel ruimte ik achter me nog heb. Bel het thuisfront dat ik er aan komt. Vul de tank van de auto vol en vertrek op het gemakje richting IJsselmeer.

Op een open brug (of is het dicht)  na verloopt het soepeltjes en is het alleen bij R’dam eventjes druk.

Over Amsterdam is dus korter.

Ik heb niet goed naar de kilometers gekeken maar ik dacht een afslag te missen na Almere richting Amersfoort/Hilversum. De board computer stuurde me langs Muidenberg en door de Coentunnel in maar achteraf was dit dus een stuk korter. Heb er een dik half uur korter over gedaan en 12€ minder benzine verstookt.

Ik ben er klaar voor met m’n materiaal en heb er zin in dus en als Wim terug komt van zijn vistrip in Noorwegen aankomend weekend dan gaan we volgende week proef vissen op het Hollands Diep. Ik heb daar nog nooit gevist dus dat zal nodig zijn om dat water, die immens grote plas te gaan verkennen. Ik zal niet de enigste WPC deelnemer zijn die dat gaat doen denk ik …