Buckaroo’s naar Nieuwkoop 2018

Veel van gehoord de plassen van Nieuwkoop maar nog nooit op gevist tot vandaag 21 juni 2018. Ik mag weer mee vissen met de Buckaroo’s van de BP. Altijd weer een reuze gezellige dag met die gasten en ben blij weer van de partij te mogen zijn.

Afgesproken om half acht koffie maar met de vertrektijd van 06.15 uur kan ik nog net een kop koffie meedrinken. De mannen hebben visdrang en staan te trappelen van ongeduld.

Eentje op sleeptouw.

Ze gaan feederen uit de boot en ik ga trollen en werpen tussen de leliebedden en planten proberen een snoek te vangen. Die moeten er hier genoeg zijn.

Ik vertrek wat later.

Ik moet m’n hengels nog optuigen en we hebben heel de dag dus plan plan voor deze Indo en vertrek een half uurtje later op m’n gemakje aan de kant onder de wind.

De mannen steken direct over en ik sla links af.

Een mooi plassen gebied met heel veel groen en een gemiddelde diepte van hoog uit twee meter. Ik ga trollend de plas verkennen en sla links af. Er staan witte koppen en zo af en toe golven van een halve meter en dat is niet fijn in deze stalen sloep.

Tot nu toe zeg ik je kan hier best wonen.

Wat een vegetatie staat hier overal. Zullen ze dat expres allemaal laten staan voor die huizen.

Op de plas moet je niet zijn.

Op de plas is het niet lekker, meer dan frisjes maar achter de eilandjes is het heerlijk vertoeven dus de motor in de laagste stand en de oevers maar afstruinen van die eilandjes. Geen idee hoe het talud hier loopt.

De monding van een kreek.

Dan kom ik een kreek tegen en op goed geluk er maar in. Op sommige afslagen staan bordjes dat je er niet zeilend of met een motortje in mag.

Dan maar pauze. Lag er wel lekker

En zoals ik al vermoede tijdens het varen kom ik weer op die grote plas uit maar daar staan nu wilde witte koppen op het water. Ik gaat ff aan zo’n steigertje m’n boterham met een glas chocomel nuttigen en al snel lig ik lekker in het zonnetje uit de wind te schommelen op het water. Je raad het al de mannen waren naast me al ff bezig. Ik kwam met m’n gesnurk boven de machines uit.

De mannen zijn klaar dus kan ik weer verder.

Dat was een heerlijk plekkie en weet nu hoe Swiebertje zich voelde in z’n hooiberg met alleen het horen van de vogeltjes, de wind en ….. de natuur. En m’n gesnurk natuurlijk.

Hopathee op naar die dikke bakken op het grote water.

Maar ik steek m’n neus nog niet buiten de kreek of ik ben al zeikers nat van het boegwater. Ook nog dat dat helemaal niet rustig varen is met één hand aan de knuppel van de Mercury en in de andere hand m’n hengel. Alles ligt binnen no-time kris kras in de boot.

Aan deze kant heet het de Machinesloot, lekker duidelijk ook.

Dus zo moeilijk is het niet we gaan terug en vissen die hele kreek nogmaals in t.o.v. gestelde richting nog eens terug. Vorige week nog eentje met bootje koppie onder gegaan. Zo’n stalen boot is het in één keer richting bodem. Die ging tegenwind wat aan de harde kant en liep ven achter vol water en toen het onder z’n voeten opdook en hij naar voren dook incl. zijn gewicht dook de neus zo het diepe in. Jaap heeft z’n bootje nog gevonden daar waar de benzine tank dreef. De opvarende is gered door een plezierjacht die een trapje achterop had hangen. Z’n maten konden em niet aan board krijgen met het gewicht en z’n natte kleding. Ik krijg zo nog meer van die anekdotes aan te horen van Jaap onder het genot van een paar verse gerookte palingen. Maar nu loop ik wat te ver vooruit…

Het is hier heerlijk vertoeven maar waar is onze Esox Lucius.

In deze kreken van vijf meter breed is het heerlijk vissen. Stukje trollen elk zijwatertje uit gooien met plugjes, serieuze pluggen of spinnerbaits en juist serieuze spinners maar niks, nada noppes. Onbegrijpelijk maar ik zie ook niet echt aasvisjes zoals op het Haringvliet.

Toch van de nul af.

Maar trollend naar de volgende stek een breder stuk met dito planten of een zijn watertje krijg ik dan eindelijk iets om op te slaan. Had al wat tikkies gevoeld maar deze is serieus. Heerlijk zo’n dril op ondiep water op m’n lichte parabolische godfathers. Toch niet voor niets geweest. Had me vandaag ook niets uitgemaakt. Het is heerlijk weer en relaxt vissen. Met een fantastische groep nee hoor ze kunnen me elke wek hier een dag heen sturen met deze conditie’s.

De snoek (Esox lucius) is een grote zoetwatervis uit de familie van de snoeken (Esocidae). Het is een van de roofvissen die in België en Nederland voorkomen. De snoek is daarnaast in delen van Europa, Azië en Noord-Amerika te vinden. De snoek is een zoetwatervis en heeft een karakteristieke, torpedo-achtige lichaamsbouw. Snoeken kunnen 15 jaar oud worden. e snoek is een algemene soort in Nederland en België, en is te vinden in vrijwel alle binnenwateren. De vis leeft in zoet water, maar kan ook worden aangetroffen in brak water. Daarnaast komt de soort voor in vrijwel heel Europa, Noord Amerika en in delen van Azië.

In Noord-Amerika komen naast de snoek (Northern Pike) ook andere soorten Esocidae voor, waarvan met name de wat grotere en sterkere muskulunge (Esox masquinongy) noemenswaard is. Ook in de Amoer komt een snoeksoort voor, de Amoersnoek (Esox reichertii).

De snoek heeft een karakteristieke bouw; een zeer langwerpig, torpedo-achtig lichaam met kleine vinnen en een kenmerkende snavelachtige bek. De rug- en aarsvin zijn bijna symmetrisch en naar achteren geplaatst. De onderkaak is duidelijk langer dan de bovenkaak en steekt uit.

De kleur van de snoek is variabel, van groenbruin tot grijsbruin met goudkleurige stippen, vlekken of strepen op de flanken, de buik is geelwit. Hoe ouder de vis wordt, hoe meer hij zijn goudgele patronen verliest; oudere exemplaren zijn vaak egaal en donkerder van kleur. De vrouwtjes kunnen een lengte van 1,40 meter bereiken, terwijl de mannetjes niet groter worden dan ongeveer 85 cm.

We gaan weer verder.

Maar op de terugweg kom ik een grote zwarte sloep tegen met duikers materiaal. Wat moet je hier zien onder water en iemand van het beheer alhier en die werpen zoveel veendeeltjes op dat het pikke donker water wordt. Ik wacht nog een klein half uur maar als het net optrekt komt die sloep weer terug. Nee nu vindt ik het niet raar dat ik niets vang trollend. Werpent in de zij stukken dat snap ik niet dat ik geen enkele aanbeet registreert. Ik zie ook geen aasvis terwijl de andere die zitten te witvissen daar heel veel last van hebben. Misschien zit ik gewoon op de verkeerde plek te vissen. Zou best kunnen het is onbekent water voor me en ben er voor de eerste keer. Zeker niet de laatste want het is een leuk water om in te verdiepen.

Op de terugweg nog wat van die inhammen uit gegooid.
En weer verder.

En net na tweeën ben ik weer bij Jaap om een bak koffie te drinken. Steek ik zodadelijk over om de ander buckaroo’s te fotograferen voor de BassBusterAvontuur die daar zitten te wit vissen. Maar onze hobby het vissen en het verzamelen zit ik daar best. Zeker als ik een kilo paling koop en ze ook gaat proeven. Naar zijn rook ovens kijken en de uitleg ervan. De gevangen palingen die in aluminium kisten onder water hangen en ben vergeten waarom er een jute zak in dreef. Misschien om ze rustig te houden dat die het licht tegen houdt?

Tja pak die maar in, heerlijk Thuis zit nog zo’n pelikaan. John kan je er ook wakker voor maken.

Nog maar een broodje paling en en Radler. Maar nu toch af en toe nu een regen buitje. Ik heb helemaal geen zin om me in die golven van soms een halve meter nat te maken door het buiswater. Het is bere gezellig en het is net of ik hier al jaren kom. Wat een heerlijke dag is het lekker relaxt.

Dan komt de rest ook terug met hun verhalen.

En er is goed gevangen door iederen. Een hoop kleine vis maar ook veel platte, brasems tegen de zestig centimeter en daar komen ze voor. Drie kilo vissen en daar heb je sport aan.

Dit keer kost het geen BB motor.

Zo makkelijk is het niet met die wind aan te leggen aan een steiger waar al bootjes liggen.

Tjeerd heeft er eentje van zestig cm gevangen.

Wilmer heeft ook wat foto’s gemaakt. Gelukkig maar voor het BassBusterAvontuur herinnering verhalen boek.

Foto’s van Wilmer.

Voor Tjeert gaat er een hele nieuwe wereld open nu hij naast Wilmer zit te vissen. Die vist alleen maar met pellets. Geen worm of made komt er aan te pas. En altijd zo als nu ook weer gaat hij er met de prijzen vandoor. Dat is een fenomeen met dat spul. Eigen gemaakte rigs, kleine haakjes op best wel dikke lijnen. Nee die is er helemaal in thuis om dikke vissen te vangen met zo’n harde korrel naast de haak hangende. We hebben al afgesproken dat hij de volgende shift elke keer een uurtje onderlijnen mag gaan knopen. Wordt allemaal geregeld van de week door Mike met de team chef.

Mike en Kees hebben ook een prima dag gehad.

Mike had 17 brasems en een berg voorns etc. maar het zijn die platte dweilen die tellen voor de mannen.

Tja wat neem je nu mee.

Er gaat best wel wat mee op zo’n dag. Beetje witvissen met de korf. Wel goed gekozen denk ik met deze harde wind. Met de dobber is lastig vanuit de boot op zo weinig water.

We nemen nog wat te drinken en nemen de dag met elkaar door. Foto’s gaan over en weer en dan met z’n allen naar de Eerste Aanleg om een hapje te eten.

Weer goed gekozen van Mike en het eten was weer heerlijk.

Daar kan je best wat gaan eten in de Eerste Aanleg aan de zuideinde een eindje verder in straat waar dat Jaap Lelieveld zit met zijn verhuur bootjes. Toppie, toppie weer vandaag. Alle Bucaroo’s van vandaag Wilmer Breen, Tjeerd Plantinga, Kees Nagelkerke, Glenn Timmermans, Harry Timmermans, Theo van de bergh en Mike Piepenbroek bedankt voor de gezellige dag. Voor mij een tomatensoep i.p.v. mosterd soep en een Schnitzel met frietjes. De meesten gingen aan de saté van kippendij volgens de kok. Er kan er natuurlijk maar eentje kippendij klaarmaken op en kachel en dat is in WarungFreek. Maar dan komt er een telefoontje van John die nog bij me logeert vanaf het vissen met de World Predator Tour. Die is bij z’n dochter geweest in Amsterdam maar staat nu op de A4 bij Den Haag met een lekke band. Beter gezegd zonder ventiel die is uitgedroogd door het lange stilstaan. Chips ik moet nog langs Marco m’n Hummingbird weg brengen. Daar gaan ze kijken waarom met die WPC na de update en nieuwe accu’s alles zo fout is gegaan. Ik laat de fishfinder achter in het restaurant en Marco haalt em daar morgen op. Zodoende heb ik wat meer tijd want en John ophalen, naar huis, karretje regelen en Jullie ophalen voor elf uur van het vliegveld. Dat wordt allemaal haasten.

Toch wil John terug naar huis ook op de motor.

Das dus een stukje om rijden en em ophalen. Karretje huren in Hellevoetsluis en weer terug om die fiets op te halen. Dan als een speer Julie ophalen op gelukkig Airport Rotterdam-Den Haag. Ja dat is ook weer een apart verhaal die was te laat voor haar vlucht naar Amsterdam. Dus om boeken en gelukkig kon dat naar Rotterdam. Maar dat is weer een andere BassBusterAvontuur. Julie is toe aan een weekje rust met de camper. Tja een workaholic heeft toch ook zo nu en dan rust nodig om op te laden. Die hebben morgen eerst een bruiloft van de familie in Zwijndrecht en rijden daarom nu nog weg met de camper om em daar ergens vannacht te parkeren. Die moeten in hun beste kloffie staan om tien uur bij de kerk. En met al dat verkeer is dat de beste oplossing. En ikke. Na zo’n hectisch weekje met John. Maar eens kijken hoe die paling morgen smaakt van de Fam. Lelieveldt uit Nieuwkoop tussen een wit broodje.

Reactie’s

Hoi Freek,

m.piepenbroek <m.piepenbroek.nl>

Aan: Info Bassbuster <info@bassbuster.nl>

Re:

7 juli naar jisp noord Holland. Altijd leuk daar.

Meedoen hoor

Inge Lugtenberg <ingelugtenberg.com>

Aan: info@bassbuster.nl

Paling

Ohohooooo zo’n paling heerlijk❤❤❤

m.piepenbroek <m.piepenbroek.nl>

Aan: Info Bassbuster <info@bassbuster.nl>

Re:

Net gelezen mooi stuk en.leuke foto’s bedanlt freek

afbeelding-19

Facebook

Wilmer Breen heeft gereageerd op je foto.

afbeelding-74

Wilmer Breen

23 juni om 15:54

Weer leuk verhaal van gemaakt Freek 👍🏻

Jezelf kietelen

Ja want een ander doet dat niet bij je. Dus na al die perikelen van de WPC gaan Guus Geluk en de BassBuster naar ons favoriete stekkie. Als een soort afzakkertje want Johnnie vertrekt morgen weer naar Engeland.

We moeten toch wachten op die sliptongetjes dus als voorafje een Hollandse Nieuwe.

En dat is als Engelen werk wat daar over je tong fietst.

Met gebakken garnalen maak je vriendjes met Guus. Ik ga voor de gebakken kabeljauw en slibtong.

Lekker hoor zo’n afsluiting van een weekje vissen

Dag 3; WPC 2018

Die moeten het doen.

Zaterdag 16 juni 2018 moeten we de kaart vol vissen. Dat moet geen probleem zijn. De Onix doet het dan wel niet maar er zit een nieuwe accu in de boot voor de andere units dus we kunnen diepte af lezen. Alleen de precieze way point kan ik niet gebruiken maar het moet lukken vandaag met de visuele kennis van de stekken. Een andere keuze is er niet.

We zijn vandaag zaterdag 16 juni 2018 dik op tijd maar we zijn ook dik positief. Ik heb de laatste dagen mijn kaart al dik vol gedroomd. Wat een vissen heb ik al op m’n stekken gevangen elke keer weer. Maar vannacht zag ik dat John al zijn aanbeten verzilverde en hij onze kaart vol maakte. Als ik em dat verteld hoor ik ook dat hij heel de nacht heeft liggen vissen.

Dat is heerlijk Hollandse stroopwafels.

Als ik terug kom van de Capteins briefing is er een verrassing van de havenmeester van Marina Cape Helius Kees Broere. Stroopwafels, heerlijk even op je kopje koffie leggen dat ze een beetje warm worden en smikkelen maar.

Nee hij doet het nog steeds niet.

Je probeert het toch steeds weer in de hoop dat je nu wel de fout vindt.

We starten nu aan de kant van de vuurtoren omdat we eerst naar het Spui willen.

Gary staat bij de vuurtoren om te zien of iedereen achter de lijn is. En dat valt niet mee met de wind en stroming. Maar we blijven er een eindje vandaan. Met dat geweld voor ons maakt het niet zo veel uit dat we wat achteraan liggen.

Toch maar beginnen voor de terras flats.

Maar als we een paar kilometer verder zijn met 55km per uur varen we alleen maar in de boeggolven van de rest van de deelnemers helemaal achteraan. We zwaaien maar en gaan richting terrasflats waar we dan in ieder geval vandaag de eerste zijn. We zien wel vis maar waarschijnlijk is het hier helemaal dood gevist. Ze zijn allemaal gestrest van het vele vissen er op als plots John weer een ferme tik krijgt op z’n stok maar volledig verrast is. We blijven nog wat langer dobberen om de stek heen maar er volgt geen tweede aanslag meer op onze aangeboden shads.

We proberen het eventjes bij Oudenhoorn.

Omdat er niemand vist proberen we het heel eventjes bij Oudenhoorn. Het stroomt er flink dus waarom niet maar na een dik half uur alle stekken bestookt te hebben verticalend, diagonalend en werpend naar de oever kunnen we niets trickeren.

De monding van het Spui.

Op het Spui zijn we ook te vinden maar daar stroomt het nu te weinig. Zullen we wachten er op of gaan we door. We beslissen dat we op de terug weg hier nog eventjes zullen kijken. We werpen nog wat op de platen net voorbij het Spui maar daar heb ik geen geloof in. Hopsakee naar de overkant.

Bij Den Bommel alleen maar harders.

Bij de molens voor Middelharnis stroomt het niet dus na drie worpen heb ik het gezien. Nog eventjes in de hoek van Den Bommel een baars zien te vangen maar terwijl we er druk doende zijn op de ondiepte tussen de planten zien we een local slepend een mooie snoekbaars vangen tegen de rand van het talud aan op tien meter. Dat is niet goed voor het moraal en het wordt nog gekker. John heeft er weer een ram op en de vis komt meters mee. Ik heb het schepnet al klaar maar weer lost hij de vis. Ik denk dat ze dat in Hellevoet ook weten zeker in Middelharnis en bijna ben ik m’n hengel kwijt.

Dan langs Tien gemeten.

We gaan richting Haingvlietbrug en passeren Tiengemeten. Het eerste stukje waar ik met Leo heb gevist met spinnerbaits mag je niet vissen alhoewel ik er wel participanten zie. Daar hebben we maar wat lol gehad met allemaal snoekjes van zestig, zeventig cm maar vandaag natuurlijk geen enkele reactie aan de ander kant van de lijn dat kleine stukje waar je wel mag vissen.

Van de brug naar Hittertsse Kade lukt het ook niet.

Bij de brug wordt er wel weer eentje voor onze neus gevangen maar dat zijn we inmiddels gewent. Ik denk wel dat we steeds op de goede stekken zitten maar of we zijn te laat door het motor geweld of ik kan niet door het uitvallen van de Onix precies op de stek vissen. Ik denk dat vadertje glasoog heel geconcentreerd op de stek liggen. Op de vierkante meter. En die precisie mis ik nu.

Hier langs de brug krijg ik er een tikkie op.

En dan eindelijk krijg ik er een tikkie op m’n shad vlak langs de pilaar naast de brug maar haken kan ik em niet. De staart van de shad zit andersom op de staart dreg. Hij heeft het uiterste puntje van de staart gevat. Ships.

Nog even op een oude stek van de 998c SI Combo.

We varen weg van de brug en we zoeken wat dieper water op. Eigenlijk vis ik hier nooit meer maar op de oude Hummingbird zie ik nog een oude stek. We vissen het talud af Jihn vertikalend en ik werpend maar het wordt wederom niets. Als we weg varen komen we Jeremy en Luc tegen die aan de andere kant van het gat vissen. Dat is niet de eerste keer dus wat doen we nu niet goed.

En dan eindelijk heeft John een mooie vis aan de haak.

We gaan weer richting Hellevoet. eerst langs Tiengemeten daar waar ik altijd wel en baars vangt maar deze keer lukt het echt niet. Dan nog even aan de overkant bij Nieuwendijk en daar eindelijk staat de hengel van John krom en moet ik het schepnet opzoeken. Terwijl ik het schepnet in het watyer steek en we gaan de vis zien lost deze zich weer voor de zoveelste keer. Ik hoef je zeker niet te vertellen hoe we ons voelen. Wat een deceptie. John zweert nooit meer op het Haringvliet te vissen. Ik ben dus een vismaat je kwijt hier op deze grote plas.

Ook in het vuile Gat doen we het niet goed.

Voor Nieuwendijk en De Put kunnen we niets trickeren. Wat raar dat we ook geen enkel sjoege zien op alles wat we maar in het water smijten. De score is ik eenmaal een een tik gevoeld en John heeft zeker vijf, zes maal een vis gelost. Gezien en een paar meter meekomen ik denk niet hard genoeg aangeslagen. Wat anders weet ik ook niet. Wat een waardeloze grieperige zonder Hummingbird week was dit. Nee die update van vorige week van m’n kaartje heeft nog een staartje. En jahaa we zitten ff in een dip. Jammer genoeg geen vissefoto’s maar van de omgeving van die  plekken gemaakt als ik er erg in had. Niet te geloven dat alle stekken die we hebben aangedaan en geen vis opleverde. Ga echt twijfelen of ik niet m’n spullen op marktplaats moet zetten….

Dag 2; WPC 2018

Door dit vissie blanken we niet, nee berst is het niet.

Vandaag donderdag 15 juni 2018. Daar gaan we dan. Gelukkig voor ons was de rust dag verplaats. Want John en Henny kwamen pas terug om drie uur vanuit het ziekenhuis in Utrecht. Om zes uur opstaan en om drie uur naar bed met al die stress is zelfs John uitgevloerd. Met barstende hoofdpijn ligt hij to vier uur plat. Vannacht op de terug weg nog een nieuwe accu opgehaald bij Marco in Nieuwkoop maar zo te zien laad de 12V accu nu wel op met die nieuwe Bleu Smart IP65 Charger.

En daar snap ik dan niets van de drie rechtse zijn voor de 36V en die zijn bijna leeg en die linkse lader voor de 12V instrumenten die zou nog voor de helft vol zitten terwijl de Hummingbird de Onix om stroom mekkerde. 

Snappen doe ik het niet.

Ik ga alvast naar bed want wanneer John en Henny thuis zijn dat kan nog wel eventjes duren voordat Clinten uit de recovery room is. Die moet een paar weken met een rietje eten. Z’n kaak is vastgezet met elastiek en dat wordt alleen verwijdert als hij moet overgeven. Open geweest van z’n oor tot beneden aan de kaak toe om de schanieren weer vast te zetten. Totaal drie breuken dus die is er wel eventjes zoet mee. En jawel de volgende ochtend donderdag 14 juni 2018 is de accu helemaal vol. We gaan het er op wagen want om de accu te vervangen moeten al de accus los gemaakt worden. Want in het luik is het zo krap, of de accu’s te groot natuurlijk dat het niet anders gaat. Daar weet Leo alles van. Het is maar goed dat er een rustdag is vandaag. Dat men het heeft verplaats want wat een wind zo nu en dan. Levensgevaarlijk op het Haringvliet

Dear All, 

In view of weather conditions forecasted for tomorrow (see enclosed Windguru screenshot) the decision has been made to swap the Rest Day from Friday to tomorrow and therefore resuming the competition on Friday and Saturday. 

The weather forecast for Friday and Saturday that we currently have will provide safe conditions for the competition to take place.

It is strictly forbidden for any competing anglers to take their boats to the water used in the competition arena as per your maps tomorrow.

As you will appreciate safety comes first. 

Looking forward to seeing you all on Friday. 

Safety First.

John ligt bet hoofdpijn op bed en ik op de bank met een griepje, ik hoest me het ongans tot bloedneuzen toe. Gelukkig laad de accu nu goed want de puf ontbreekt ook om in het voor onder te duiken.

Henny weet een goed medicijn.

Maar als Henny terug komt van boodschappen doen weet ze precies wat ik nodig heb om op te knappen. Heerlijke witte broodjes die ik eigenlijk alleen eet met een harinkie.

Even op onze beurt wachten.

We zijn er helemaal klaar voor vrijdag 15 jun 2018 maar aan de steiger start de Onix wel op maar krijg een scherm te zien die ik niet kent en niemand van de ander Hummingbirds gebruiker herkennen dit.

Is dit gekomen doordat hij even gewerkt heeft op 10V.

Gary Palmer de Hummingbird pro staffer van Engeland raad aan de stroom er volledig af en op nieuw opstarten zonder kaartje. Dan heeft die zich zelf ge-herstart. Daarna kaartje er in en klaar is Freek. Het wil niet lukken voor de briefing.

Dag 1 tikkie te laat maar daardoor als eerste m’n papieren en vandaag de laatste.

Gary doet zijn verhaal en geeft de weerberichten nog een keertje door. Het wordt fantastisch op het water vandaag dus maar goed dat de rustdag is verplaatst.. Mijn griep is nog niet minder geworden en zo af en toe hoest ik me longen er zowat uit. Wat vervelend en nu net deze dagen. En dat terwijl ik eigenlijk nooit ziek ben.

Allemaal naar de startlijn die loopt vanaf de vuurtoren naar het vlaggenschip.

Stilte voor de storm. Je mag maar 9 km voor het haven gebied en de politie heeft al waarschuwingen uit gedeeld voor de wedstrijd. De eerste dag wemelde het van de politie boten op het parcours zowel de grote stalen als de rubberboten maar er is geen houden aan voor ze.

Nu is het nog rustig voor de vuurtoren.

Want iedereen vertrekt vol gas en er zijn er die halen op hun gemakje 150km met hun 500PK motoren. Net als dat nu wordt toegestaan meer dan drie hengels opgetuigd aan boord te hebben staan want er zijn er die maken het wel heel bond. Tientallen liggen er en in het luik nog eens zo’n hoeveelheid. Je lijkt je ogen uit. Wat een materiaal hebben die gasten aan board.

Met de start lukt het beide niet een plaatje te schieten. Wat een geweld om ons heen als overal het gas open gaat. We beginnen toch weer aan de overkant bij Baak de Pieter in het aardappel gat. Daar waar John een baars verspeelde daar liggen al twee snelle jongens dus we liggen daardoor recht voor de uitlaat.

Onze tactiek is weer hetzelfde met onze 80PK snelheid.

Ook geen slechte plek maar deze keer kies ik er voor om te verticalen met shads het talud op te vissen naar de wierbedden en daar met spinnerbaits en wierless te gaan vissen tot poppers aan toe. Maar we krijgen geen aanbeet terwijl ik ze toch echt zie liggen op de Combo 998c SI. Wat klote dat die Onix het niet doet. Na de wierbedden te hebben afgegooid vaar ik nog wat rondjes vertikalend en diogonalend maar we kunnen ze niet activeren. Terwijl we op de plek van gister twee vissen zien vangen. Wat een soft is dat steeds. We gaan na een uurtje aan de andere kant van het aardappelgat tegen het vogel eiland aan proberen tegen het talud aan aan de rand van het wier. Met spinner baits etc door de planten en met dikke shads, pluggen, woblers maar wat ik er ook aanknoop. Geen aanbeten

Zo’n dood instrument, jammer hoor dat dat net nu moet gebeuren.

We vissen de hele rand best snel af met z’n tweeën langs de Slijkplaat maar beide zonder resultaat. Jammer hoor vissen zonder side scanner. Maar het tis niet anders

De zon begint al aardig door te komen en de wind gaat liggen.

Ook voor Sommelsdijk waar ik op een paar plekken toch al een paar mooie snoekbaarzen in het verleden tussen de planten vandaan heb getrokken. Vooral de Hybrid Pike van Savege Gear doet het daar fantastisch maar vandaag niet dus. Daar waar het er soms net buiten het talud recht naar beneden gaat naar zeventien meter maar ook daar kunnen we niets trickeren.

Het wordt zelfs warm.

De harders springen bijna in de boot dus ook eens met groot aas gegooid. Denk dat die dikke snoeken niet vies zijn van een harder als tussendoortje maar ook dat geeft geen succes.

Baars zijn niet thuis.
Snoekbaars is er niet.

En dan eindelijk voor Middelharnis krijgt John er een klap, nee twee korte rukken aan zijn spinnerbait. Ik zie het aan zijn top na de schreeuw maar hij kan hem niet verzilveren. Daar wordt bijna mijn hengel over de knie gelegd.

En dan bij de havenmond van Middelharnis uit de kant een een minuscule tikje en kan ik een dreumis haken. Weet dat tie slecht gehaakt is en roep scheppen, scheppen, scheppen die vis en hij ligt los in het net. Wat een mazzel dan weer. Dan stopt de dieptemeter er ook mee en dat op een volle VMF Semi Traction 105. Denk dat ik gek wordt en bijna gaan ze te water achter die hengel van John achterna. Nee het zit deze keer niet mee met de apparatuur.

Hier stroomt het dan eindelijk een beetje.

We eindigen op het Spui maar ook daar kunnen we niets vangen en alleen John krijgt een ferme tik langs de rand zal een snoekbaars geweest zijn en eentje op de spinnerbait maar is weer te laat denk ik met ferm aanslaan. Zie wel duidelijk aan het schudden van de top na een schreeuw dat er vis aan zit. Verticalen is nog niet zo makkelijk als het lijkt en dat begint hij nu in te zien. Morgen gaan we richting de Haringvlietbrug. Eens zien of onze kansen daar keren. We gaan toch vanavond de accu’s uit de boot halen en opnieuw indelen met een nieuwe Zenith lithium voor het 12V systeem. Dan moet het volgens Marco helemaal goed komen als de Hummingbird Onix voldoende stroom krijgt. Gelukkig maar wat ben dat blind vissen wel zat.

Nog wat plaatjes gekregen van Guido Merlijn. Bedankt.

Dag 1; WPC 2018

Nog niet zo snel een vis gevangen de eerste dag, nee nog nooit vis gevangen de eerste dag.

Vandaag woensdag 13 juni 2018. Daar gaan we dan. We hebben er zin in maar het loopt allemaal niet zo soepeltjes. World Predator Classic 2018. Ben gisteravond al om zes uur naar bed gegaan en op een paar keer wakker worden om te hoesten. Medicijnen genomen en gelukkig weer in slaap gevallen tot ik een lieve dikke kus voelde van m’n meissie om half zes. Dan broodjes smeren en koffie zetten.

Maar we beginnen niet alleen met een dikke grieperige Freek, Clinten de zoon van John heeft vanmorgen een scooter ongeluk gehad. Allerlei breuken maar z’n kaak op drie plaatsen gebroken en gaat vandaag gelijk onder het mes. Gaat een vinger missen, een paar gebroken vingers, ribbetje hier en daar ingedeukt knie en enkels in puin en wat shaafwonden…. nee dat is geen nieuws dat je wilt horen van je zoon.

Met ons nummer 49 zijn we de laatste op de steiger en zien iedereen voorbij komen op weg naar de start.

Ik ben door alles maar net op tijd bij de briefing van Gary Palmer. Stond al om half zes broodjes te smeren en koffie te zetten ook om mee te nemen maar door al die perikelen zijn we maar net op tijd.

Onze medestanders.
Onze sponsor dit jaar Ram.
Winnaar van vorig jaar met hun nieuwe boot.

Op weg naar de start en de lijn is vanaf de vuurtoren naar het moeder controle schip van de WPC die vol staat met vlaggen dus niet te missen. En zeker vandaag niet met dat gladde Haringviet. Met ons nummer 49 zijn we de laatste op de steiger en zien iedereen voorbij komen op weg naar de start. Nee tussen dat geweld van 200 tot 300 pk hebben we niets te zoeken voor aan dus staan we in de derde rij.

We hebben ook gefilmd.

En op het allerlaatste moment verander ik m’n tactiek. I.p.v. Oudenhoorn en de zeedijk en als dat vol ligt naar het Spui en verder ga ik naar de overkant. Bij het gemaal van Dirksland.

Iedereen spuit richting Tien Gemeten dus draai ik richting Dirksland vol gas. Tja Volgas is maar 60km en even later komt er eentje langs alsof ik stil staat. Die gaat dus ook naar de overkant maar als ik achterom kijkt zijn we de enigste dus heb ik kans op een goede stek.

Eén snelle boot nr 39 haalt me in en gaat precies op mijn Way point liggen

Natuurlijk is die andere boot eerder en vist al als wij aankomen.

Nog nooit eerder een vis gevangen de eerste dag zo vlug dus dat is goed.

Je raad het al precies op de goede plek maar dat geeft niet. Hier kan je ook als het mee zit baarzen vangen tegen het talud aan met Baitspinners en die hebben we zat. Ik anker op tien-twaalf meter zodat John het talud van twee naar dieper kan aangooien en ik vis, werpen eigenlijk de veertien meter naar ondieper af met shads. Dan krijgt John een twee rammen er op maar aanslaan lukt hem niet. Ik zie de top beuken dus hij zit er aam maar net zo snel is hij ook weer los. Ships, ships ships, We blijven nog ff want ik wilde al weg gaan. Maar na een half uur begint het al te kriebelen. Zullen we niet richting Tiengemeten en het Spui vertrekken. En dan zien we de boot naast ons een Snoekbaars vangen. Ships denk je dan dat is al jaren mijn bultje maar dan krijg ik ook een ferme korte tik en sla natuurlijk gelijk aan. Een dreumes en ik ben er reuze blij mee. Raar toch we blijven nog een half uurtje maar we krijgen geen aanbeten meer. We kijken op de app en zien dat de vissen aangemeld worden met pieken. Het is dus best aan te nemen om langer op je stek te blijven dan gewoonlijk. Ze doen het dus soms ff niet maar als je vis ziet op je stek kan het zo maar in eens raak zijn.

Maar de rest van de dag is een chaos, John is zijn medicatie vergeten dus moeten we naar de kant. Dat is Gary bellen en we mogen aan de steiger zodat John ff naar huis kan rijden. Wij, Gary en ik drinken een bak koffie maar met al die onderbrekingen.

Dan is dan controleren of john niets illegaals meeneemt van huis. Gary zoekt naar vis en gelukkig niet naar drugs. Want die medicijnen van John zijn best zwaar ennne.. We speren nog even naar de werkhaven, voor de zeedijk waar warempel weer de hengel van John twee keer rond staat. Ik zit er bij en kijk er naar. Verticalen is een tikkie voelen ene aanslaan maar het moeilijkste wat er is. Jammer, jammer, jammer Dan naar het licht van Ouden hoorn waar we zien dat de boot naast ons en eer die gasten van van morgen een hele dikke snoekbaars binnen halen. Ships dat is die boot die vanochtend ook al op mijn plekkie lag. Dan begint de Onix te piepen dat hij nog maar 10V krijgt. Dat kan er ook nog wel bij. Okeeye dan maar richting Spui want rond Oudenhoorn zonder goede meting is levensgevaarlijk met die stroming en de dam die onder water door loopt. En op het Spui heeft John er twee aanbeten op een plug terwijl de stroming er eigenlijk verkeert staat. Niet over de plaat komend met de aasvisjes en jongbroed vanuit het Haringvliet maar die die finaal mist en dat kan ik begrijpen. Zijn hooft staat niet naar het vissen. Als we thuiskomen gaat hij als een speer naar Utrecht samen met Henny daar waar Clinten onder het mes gaat terwijl ik de boot opruim en in orde maak voor morgen

Reactie’s

Hoi Freek,

afbeelding-19

Facebook

Netty Schroot heeft gereageerd op je bericht.

afbeelding-77

Netty Schroot

13 juni om 18:48

Veel succes, Freek!

afbeelding-19

Facebook

Armand Claussen heeft gereageerd op je bericht.

afbeelding-43

Armand Claussen

14 juni om 15:59

zet hem op

afbeelding-19

Facebook

Jan Glimmerveen heeft gereageerd op je foto.

Jan Glimmerveen

14 juni om 12:11

Mijn brasem was groter freek

afbeelding-19

Facebook

Netty Schroot heeft gereageerd op je foto.

afbeelding-77

Netty Schroot

14 juni om 10:42

CapiteinsDinner WPC 2018

Nog eventjes alles testen met Leo. Vanavond captains dinner dat is altijd een gezellige boel.

Maar we zijn er klaar voor.

Foto impressie. Het was weer gezellig dus.

HSV Voornse Kanaal- Stek Flica

Hardstikke leuk water ook in de herfst om te snoeken,- baarzen

Vandaag woensdag 6 juni 2018 vis ik weer mee met Hengelsport Vereniging Het Voornse Kanaal. Vandaag vissen we bij Manege Flica. Het is elke week op de woensdag avond een ander water rondom Hellevoetsluis. We verzamelen om zes uur en iedereen kan meedoen die lid is van de vereniging. Dat zijn er zo’n kleine drieduizend en dat is niet te zien aan de opkomst elke week

We moeten wel wat sjouwen voordat we zitten maar achter die bomen uit de wind zit je er heerlijk. Alleen Leo dacht dat de kant nog wat langer was en gaat pardoes te water. Ik loop net langs om de hegge schaar terug te brengen naar Han Steenbeek. We knippen een vrij stukje want het staat een meter hoog. Gras korten en de wallenkant zodat je weet waar het stopt en er gevist kan worden. Hij heeft mazzel dat ik m’n kamera niet bij me heb want met die stijle kant gaat hij kopje onder. Zonde want hij heeft ook nog z’n riem om met alle belangrijke spulletjes als ook de telefoon. Die is ff niet bereikbaar. Drie dagen in de rijst en hopen dat alle vocht wordt onttrokken.

Is Leo ook bijna z’n hengel kwijt.

Een droge broek van me met een trui dat wil hij niet. Die heb ik bij me want ik kan slecht tegen kou als Indo en gooi dat altijd in de auto. Maar als ik bij m’n stek ben gearriveerd hoor ik een gepiep van een remmende fietser. Die mist op een haar na Leo’s z’n hengel. En Leo.. die gaat onverstoorbaar verder en zo kan ik toch nog een plaatje ervan maken.

Isa de klussenbus komt ook nog even langs voor mijn buurman Sjaak en maakt wel even een plaatje.

Ik zit er perfect en als enigste vis ik met de Winkle Picker en gok op een brasem. Ik voer heel veel wormen en hoop ze aan het azen te krijgen op het talud aan de overkant. Continue worpen maken dus. Ik ben de enigste want de meesten kiezen voor de vaste stok en vanaf het begin vangen ze voorntjes rond de twintig centimeter.

Twee brasems en ik ben winnaar vandaag.

Als de zon zakt worden de vangsten van de buren beduidend minder maar ik heb nog steeds geen leven op mijn stek. Aan de overkant zal de zon heel de avond op dat riet staan al zitten we lekker uit de wind door de bomen achter ons. Echt last van voorntjes zal ik niet hebben en gelukkig ook niet van kleine baars. Maar waar blijven die platten.

Wat ik ook doe ik krijg ze niet aan het azen en dan houd het op.

Mis gegokt dus want rechts naast me wordt met twee kilo voorntjes de winnaar voor vanavond. Tweede wordt Han op de kop rechts van me van me met 1100 gram en aan de ander kant naast me wordt Sjaak derde met dik 800 gram dus vang je een brasem of nog mooier en dat kan zomaar want die worden hier regelmatig gevangen een zeelt van drie kilo dan ben je spek koper. Ik hoop dat ik volgende week beter gok. Het is natuurlijk de kennis van deze wateren wat me ontbreekt. Zou nu wel eens de eerste dag vis willen vangen op de WPC..

Accu laders plaatsen

Het gaat opschieten die WPC en ik heb nog wel wat te doen. Eerst een accu luik maken. Lithium accus staan al onder in de boot en daarna de laders plaatsen.

Eerst maar een boterhammetje.

tekst

Veiligheid voorschriften zijn er niet..

Tekst kwijt

Alles werkt dus

Maar ik moet opschieten want de vlaggen wapperen als overal in de vesting

Lithium Accu’s

Al die jaren dus de verkeerde accu‘s gekocht.

De kogel is door de kerk zal ik maar zeggen 31 mei 2018. Ben het helemaal zat met m’n accu problemen. Om het seizoen heb ik wel wat met m’n 6 accu’s aan board. Behalve de start accu van de boot. Die is nog origineel en staat er dus al in sinds 2009. De rest vier voor de 36V elektra motoren en de 2 12V voor de schermen, dieptemeters etc. en lier daar wordt ik niet goed van

Al die jaren verkeerd voorgelicht of beter gezegd, want ze doen natuurlijk ook hun best en niets was teveel gevraagd maar deze accu mag je niet onder de 40% leeg trekken. Het is eigenlijk een veredelde start accu. Ook goed voor aan board als er dus ook op wordt gestart en weer opgeladen wordt. Bij mij wordt deze gebruikt voor de MinnKota’s elektromotoren en een dagje op het Spui zal die best wel eens meer dan de helft worden leeg getrokken. Dan kan hij niet meer goed worden opgeladen en beginnen de problemen. Ik moest de VDC hebben die kan wel diep ontladen worden.

Eentje moet het nog doen hoop ik zodat ik nog even kan sparen voor een vierde Lithium.

Die voor 12V gebruikte van twee seizoenen is nog goed. Die van de lier die vorig jaar er in is gezet is ookgoed de beste van de vijf. Maar die drie dus samen 36V daarvan zijn er twee overleden en eentje is aan vervanging toe.

Ik kan dus twee accu achter laten in de lood bak.

Dat ik dan toch nog een paar uurtjes op het Haringvliet kon dobberen, ankeren op de stek dat valt me reuze mee op één batterij.

Das niet best.

Ik blijf de A4 volgen richting Amsterdam want bij Gouda is er een vrachtwagen met schroot om gegaan en dat duurt nog wel eventjes voordat de weg daar vrij is. Vandaar die drukte hier natuurlijk en met die onweer buien is het af en toe akelig donker. Zo zie je dat we hier niets gewent zijn op de weg. Alles is veel te netjes en goed aangelegd en zit het qua weer dan eventjes tegen dan zie je overal kleine aanrijdingen. Links is de politie in aantocht net achter me en een paar honderd meter wordt de schade ook al opgenomen. Het verkeer rijd om de haverklap stapvoets door deze brokkenpiloten. Zie gelukkig geen menselijke schade.

Eerst die herrie weg werken en zo kennen we em weer werkend met de telefoon aan zijn oor.

Eerst een lagertje vervangen van de backtroller. Misschien dat ik die weer gaat gebruiken sinds ik die front troller er op heb. De stang is ietsepietsie te kort en heb wel een verlengde helmstok gekocht maar hij maakt gewoonweg teveel herrie en gebruik ik die mogelijkheid niet meer. Backtrollen gaat wel velen malen beter dan frontrollen op de stek in de bediening omdat de MinnKota niet in het midden voor op de boot staat. Achter uit gaat veel rustiger en makkelijker en door mijn hoge achter kant kan dat nog gerust met 5Bfr wind. Hoger is toch niet fijn om op je stek te vissen dan wordt het ankeren op de front troller. Marco is overtuigt dat dat komt door dat lagertje terwijl ik denk aan speling op de stang. Overtuigt ben ik nog niet maar daar kom ik volgende week wel achter op het water. Die eigenwijze fotografen ook…

Alle accu’s worden nagekeken.

De drie Lihiums gaan de boot in en worden aangesloten. De MinnKota heeft nog nooit zo hard gedraaid. op deze Zenih is standje 8 wordt 10. Wel aan te bevelen is niet lange tijd op volle kracht te varen want dan worden de accu’s wel veel te warm en daar kunnen ze niet tegen. Ik trol eigenlijk nooit en als ik dat doet op de hoofd motor. Komt helemaal goed ben benieuwd en hop eindelijk van die accu’s vervangen af te zijn. Ze zijn lastig uit het ruim te halen en wat denk je van m’n portemonnee. Volgens Marco met mijn vis uren gaat ik makkelijk de twintig jaar halen. Duizend ontladingen delen door twintig jaar is 50x vissen en dat haal ik inderdaad niet elk jaar….

Die er nog in proppen.

Nu nog alles netjes vast zetten en de laders er in bouwen. Het oude luik past niet meer. Ik hoopte dat het net ging maar dus niet. Nu kunnen de accu’s plat liggen en dat zou niks uitmaken maar ik wil dat anders oplossen door het luik omhoog te brengen met een stukje kunststof er tussen.

Das een heel gepruts.

Ben dus wel weer even zoet. Maar de verwachtingen zijn hoog gespannen en ben benieuwd hoe ze het doen. Krijg nog een meter om te zien wanner ze leeg geraken. Das wel weer belangrijk en die moet zo snel mogelijk komen. Marco test em uit op een 36V systeem bij een Lund die na mij z’n power krijgt. Bij de oude systeem raakt langzaam de kracht op uit de batterij maar bij Lithium is het in één keer over en out. Das lekker als je bij een krib zit en er komt een duw combinatie voorbij…

Dat is vertrouwen hebben in je product.

Ik kan het luik dichtmaken. Het hoeft de eerste twintig jaar niet meer open. Wat een weelde. Niet meer elk seizoen slepen met die zware jongens en testen welke er nu weer kapot zijn. Ik hoop dat ik daar nu vanaf ben.