Twee gabbers op het Voornse Kanaal

Gisteren een heel leuke dag beleeft bij de reünie van 4Polder. Daar hebben we foto’s gemaakt met de van vorige week aangeschafte Selphy machine. Allen maar complimenten gekregen maar we waren wel toe aan vandaag een paar uurtjes vissen. Gister al afgesproken dat Joey de stekken mocht uit kiezen en die wilde het Voornse Kanaal op. Dus zondag 9 september 2019 gaan we het daar dan proberen.

We beginnen voor de Koopvaardijhaven op het BassBuster plein. Daar ligt een bult van acht meter naar twaalf en dan veel dieper naar meer dan dertig meer. Op het talud rond die tien meter is het vaak bal. Smoking kan maar dat bal mag je niet missen. Altijd ff aandoen. we gaan de haven in zegt Joey en als afgesproken gaan we dat doen.

De sluis staat open en omdat we geen enkele aanduiding van vis zien op de hummingbird voor de sluis varen we de sluis in en vragen hoe laat die weer gaat spuien.

Spuien is een term uit het waterbeheer. Het betekend het lozen van water door een spuisluis, spuischuif of duiker. Spuien gebeurt met name op die plekken waar het water op buitenwater (de zee) moet worden geloosd. Omdat het peil van het buitenwater door de eb- en vloedbewegingen niet steeds hetzelfde is kan er alleen met eb, als dus het buitenwater lager is dan het binnenwater, worden gespuid. Spuien word aangegeven met een drietal rode lichten in een triangel met de punt naar boven. De lichten waarschuwen voor de stroming die het uitstromen van het water van het spuiwerk veroorzaakt. De stroming loopt van het spuiwerk af. Bij sluizen waar gespuid kan worden staat aan de hoge kant waar het water de sluis, of spuiwerk inloopt, drie rode lichten met de punt naar beneden. Dit wordt inlatengenoemd.

Om vijf uur gaat de deur naar buiten open en een half uurtje later de binnen deur dus we gaan het Voornse Kanaal op. Verticalen en diagonalen, werpen met pluggen daar hebben we geen puf voor dus eerst maar eens trollen. Allebei een broertje dood aan want er is niets aan maar je bevist wel een heel groot gebied en zeker nu in dit jaargetijde de vis verspreid ligt en er genoeg aasvis is een hele goede keuze. Dat zal dan ook blijken.

We gaan trollen op de elektromotor. We hebben allen de Godfathers bij ons van Spro. Het zwaardere werk ligt thuis maar het spelt aas is vijf centimeter die we in de havens en oevers zien dus de X-raps, de enkele en dubbele moeten het gaan doen.

Ik probeer het talud te volgen en Joey is in zijn element en zet vier stokken uit. Het is immers zijn dag. en warempel. De vierde staat net uit. ik krijg een ferme tik op de hand hengel en achter mij een paar seconden later giert de slip van hengel twee aan stuurboard. Snel zet ik de MinnKota op ankeren en haal de ander hengels binnen terwijl Joey de vis drilt. En even later ligt er een mooie groen rakker van tachtig centimeter in het netje. Snel een plaatje en op de mat en weer te water want de water temperatuur is hoog. Dat is snel en we kijken elkaar aan. Dat is goed gekozen door die beginnende fotograaf in spé.

Als we dan bij het winkelcentrum zijn hebben we maar één keer oogcontact nodig. Dat is wel lekker een portie kibbeling en Joey kookt weer vandaag. Dus die gaat op onderzoek uit. De viskraam is dicht maar daar vindt die wel wat op en even later zitten we heerlijk aan de kapsalon te smikkelen in het zonnetje de MinnKota op ankeren. Laat de boeren maar dorsen. Wij zitten hier heerlijk.

Ik dacht dat we de bruggen niet onder door konden met de Buster maar nu we er toch zijn moet ik de jonge BassBuster gelijk erkennen we passen met die brug voor de hengels er net onder door. We hennen een krappe tien centimeter speel ruimte. Zie aan het alg van de palen dat als het water op zijn hoogst is in dit jaargetijde we een probleem hebben. Nu maar hopen dat het vanmiddag niet gaat hozen…

Timo belt op waar we zijn. Die is uitgewerkt en wil graag nog opstappen. Tuurlijk kan dat en wanneer die dan aan komt lopen ziet hij het hele spektakel gebeuren. De Godfather slaat dubbel en blijft staan als aan de grond genageld. Alleen deze keer beweegt de aard heel langzaam. Ik heb alle tijd om de andere hengels binnen te sjezen. En dan begint de lol want de vis laat zich niet zien. Ik hoor alleen maar van dit is een mooie, dit is een bak, dit is een goede vis en al dat soort termen galmen over het kanaal. Nu zie ik dat ook natuurlijk want hij heeft niets te vertellen. nog niet en gelukkig zitten we in een bootje. De Godfather doet zijn werk en Joey pareert met de goede slip afstelling elke vlucht beweging vakkundig door mijn maatje ingestelde molen. Pak het schepnet hoor ik alleen maar. Dit is een mooie. Dus dat doe je dan en als hij dan eindelijk een keertje zich laat zien horen we bij het stoplicht op het kruispunt op de kanaalweg de remgeluiden. We ruiken het rubber. Die moeten geschrokken zijn van onze kreten. Wat een rug komt daar boven. Wat een bak is dat. Een beer van een groene bast, nee een krokodil als op discovery, nee een boomstam komt daar boven drijven. Wat een bak van een snoek. Een oude krijger laat zich daar zien. Snel scheppen roept m’n maatje en bijna gaat het nog fout. De vis door zijn gewicht knalt bijna door het net heen en zijn kop tot aan de borst vinnen hangt er buiten. Ik kan em niet tillen hoor ik roepen en samen rukken we het landingsnet in de boot. Lijkt wel een kist Viktoria’s die we over de railing moeten trekken. De vreugde kreten knallen over het Kanaal en weer horen we piepende remmen naast ons op de kanaalweg. En Timo moet er om lachen en feliciteert ons met dit mooie moment. Hij was getuige van dit mooie VisBassBusterAvontuur en genoot met volle teugen. Tis toch je broertje he…  Dan stapt hij op om nog even mee te vissen. Wij zijn eigenlijk al klaar voor vandaag. Wat een mooie vis was dat weer. Weer eentje om in te lijsten.

Wij zijn eigenlijk al klaar voor vandaag. Wat een mooie vis was dat weer. Weer eentje om in te lijsten. als dan ik ook even mag proeven van een aanslag op mijn plug. We zijn nog niet bekomen van de vorige en tijdens ons klessebessen krijg ik er een dreun op en kan aan de bak. Wil hem nog overgeven aan Timo maar die wil daar niets van weten zodat ik met volle teugen kan genieten van de uitvallen van die dikke dame. Want na al die runs gepareerd te hebben en haar nog niet te hebben gezien weten we al dat dit weer een mooi exemplaar is. De dame blijgt diep tot op het laatste moment. Snel kan Joey hem netten en de kreten knallen weer over de sloot. Bijna een kop en staart botsing naast ons op de kanaalweg. Wat een euforie van vreugte knalt daar over het water. Wat een dag is dit weer om in te lijsten. Zulke herinneringen spaar ik nou.

We moeten dus weer terug zijn om kwart over vijf bij de sluis om mee te liften om half zes. Op het Haringvliet is heel veer witvis maar waar de predators zijn is me een raadsel. Nee die foerageren ergens anders. Geeft niet maar zoals er vorige jaren drie vier meter aasvis te zien was aan de oevers van het Haringvliet zie ik nu ook niet. Is dat al de verandering in meer zout water. we moeten even afwachten denk ik.. De boys moeten om half acht thuis zijn. Morgen weer werken en school. Maar als het om vissen gaat zijn ze moeilijk te stoppen. Nog ff we halen het wel maar…en weer zijn ze te laat thuis.