De eerste poldercarp 2019
Zondagmiddag 6 mei 2019 afgesproken met Joey om de polder af te struinen of de karpers al vanaf het de grote plas het Haringviet vertrekken om voor nazaten te gaan zorgen. Dat kan een heel spektakel opleveren na een aanbeet in die sloten van twee meter breed vol met riet en waterplanten. We hebben er zin an
Maar als we op de eerste stek landen is het er koud met die wind. Daar helpt geen paraplu mee op die open vlakte. En dan het water dat staat veel lager als vorig jaar. We voeren niet eens, daar zijn we het saampjes als snel over eens en gaan naar een ander gedeelte van de polder aan de noordelijke kant van Hellevoetsluis richting Nieuwenhoorn. Maar ook daar staat het water laag en in de kreek daar waar het wat breder is een metertje of zeven bij een duiker daar kunnen we net niet de auto zo neer zetten dat we een beetje beschut zijn tegen die koude oostelijke wind. We nokken af.
Maar we hebben nog een paar ijzers in het vuur. We gaan naar Frans en Dickie Riedijk van Camping ‘t Weergors één van m’n WPC sponsors. Die hebben een heerlijk karperputje en dar is vast wel een plekkie uit de wind te vinden.
Frans en Dickie zijn allebei aanwezig en natuurlijk is het geen probleem als we daar de vissen gaan voeren. Er is helemaal niemand en we kunnen uitkiezen waar we gaan zitten.
Joey heeft zijn hengels al netjes voor elkaar en als ik de auto weg zet heeft hij al overal wat gevoerd. Das een prima vismaatje. Ik zit een beetje te klooien en natuurlijk gaat de gein over en weer als ik nog niets heb gezien en Joey als drie keer heeft mis geslagen. Later zien we dat dat wel hele kleine vis is die er steeds met de maïs vandoor gaat. Zal ik je haakje even aan je lijntje zetten als ik overga van feeder naar de dobbervissen. Das goed zeg ik want eerlijk gezegd met m’n koude vingers heb ik al twee keer een poging gewaagt en elke keer zat hij niet lekker op de lijn. En terwijl we samen wat dollen en Joey bezig is gaat zijn dobber aan de wandel richting Lelieveld. Pak m’n hengel roept hij en natuurlijk met de snelheid van superman ben ik bij z’n hengel. Zie dat de lijn blijft lopen en bijna z’n hengel meeneemt en grijp em bij z’n lurven. Euuhe handvat. Staat de stok gelijk hoepeltje rond. De vis en nog een mooie ook springt boven de leliebladen uit en knap. Niets meer. Dag vis en een hoop hilariteit achter me natuurlijk. Das lekker. Tja zal lijnbreuk zijn hoor ik gelijk maar als ik de lijn ziet heb ik daar m’n twijfels over. Is het wel zo verstandig om m’n hakie door m’n vismaatje aan de lijn te zetten.
We zitten heerlijk als even later twee gepensioneerde vissers aankomen. Die zitten hier wel vaker zo te zien. Er wordt netjes gevraagd waar wij onze lijnen hebben staan maar gaat toch weg recht tegenover ons. even later zitten ze rechts van ons ook uit die ijzige wind. Toch pakken die nog een mooie vis zo eentje die ik verspeelde met springen boven de lelies. De schub is in de zeventig en geeft mooi partij.
Wij zitten in de kleine vis terwijl je zou denken dat hier de mooi vissen zouden zitten. Het is het warmste gedeelte van de plas onder de bomen en het leliebladveld.
We zitten er heerlijk en er is veel activiteit. Zodra je heb gevoerd bewegen de lelie bladen dus ze azen in ieder geval. Ik denk dat het merendeel witvis is. Met die Oosten wind horen we van de cracks naast ons dat het helemaal niets is in deze vijver. Nu dat kunnen we in iedergeval beamen maar ik hen een heerlijke middag gehad uit de wind met m’n maatje.
