LvP met Willem

Dolgelukkig is hij.

Mijn vismaatje Willen den Adel heeft nog nooit een karper gevangen. Hij struint het hele NieuwenHoorne bos af naar vissen. Die stekken kent hij daar  als zijn broekzak. En ziet daar dan dikke vissen zwemmen op dit moment. De karpers die afpaaien. Maar met z’n vaste stok gaat dat niet lukken. Daar gaan we verandering in brengen

Dat karpervissen vind hij eigenlijk maar niets maar hij heeft dit weekend wel een alround werphengel gekocht op Markplaats. Daar wil hij met de korst en dobber op die karpers vissen in het NieuwenHoornse Bos. We gaan saampjes vissen dinsdagmiddag 30 juni 2020 en dan moeten we eerst maar de werptechnieken doornemen. Samen maken we op zijn fiets eerst een houder om zijn hengel mee te nemen zonder dat die beschadigt en dan gaan we op stap.

De eerste worp voor het eggie.

Eerst het werpen onder de knie krijgen en na een twintig worpen lukt het aardig om een method korf dertig meter te gooien op de zelfde plaats neerkomen in het water. We gaan er voor en vullen hem met voer en een onderlijntje met elastiek en een pellet.

Na vier keer mislukken komt de beloning.

En dan komt er een leerproces die we allemaal moeten doorstaan. Hoe dril ik zo’n karpertje. Dat gaat natuurlijk de eerste vier keer verkeerd. Dat hebben we allemaal meegemaakt maar de vijfde weet hij te netten. Helemaal uit zijn dak natuurlijk. En ik ook wel eigenlijk. Gelukt en het is net of ik weer aan de “s gravensingel staat in Dubbeldam maar dan in 1970…

En velen zullen er gaan volgen (filmpje).

En dan loopt alles zoals we willen. Het klopt weer en we, Willem heeft de dag van zijn leven. De ene aanbeet na de ander volgt nu.

Tja en dan kan het snel gaan en is tie voor z’n leven verslaaft.

Hij vangt zeven karpertjes en zal dat nooit meer vergeten. Helemaal zelf gedaan. Van zijn zakcentjes bij Mario de volgende dag nog wat spulletjes gekocht en daar zit tie  dan alweer.

Mooi is dat.

Kom ik terug uit Delft en had al een mailtje dat hij  onderlijntjes, voer en pellets had gekocht bij Mario. Dan tuf je natuurlijk ff langs en jawel hij zit er alweer. Goud, met zijn vriendje lekker vissen. Fantastisch toch.

Reactie’s

Hoi Freek,

afbeelding-19

Facebook

Willem Den Adel heeft je getagd in een bericht.

Willem Den Adel

30 juni om 17:47

Gevist met Freek Oosterhuis

Was top!

afbeelding-19

Facebook

Ed Verweij heeft gereageerd op je bericht.

afbeelding-12

Ed Verweij

30 juni om 23:37

Heel erg lekker bezig Freek! 👊💪 

afbeelding-19

Facebook

Ed Verweij heeft gereageerd op je foto.

afbeelding-12

Ed Verweij

1 juli om 23:30

Achter die Playstation vandaan en naar de waterkant om lekker te gaan vissen! Dat heb jij toch maar mooi voor elkaar gekregen! … Klasse Freek! 💪👊😃

afbeelding-19

Facebook

Ed Verweij heeft gereageerd op je foto.

afbeelding-6

Ed Verweij

1 juli om 23:32

Oh ja … leen die jongen ook even een hengelsteun va

Oh ja … leen die jongen ook even een hengelsteun van jou! Ik schat dat je er een stuk of 20 in je schuur heb liggen? 😁

afbeelding-19

Facebook

Rene van Fessem Ed Verweij idd

Buckaroo’s naar Berenkuil – SnakeLake

Dat is lang geleden dat ik met de vaste stok heb gevist.

We gaan donderdag 25 juni 2020 vissen met de BP-Buckaroo’s in Putten vlak bij Nijkerk. Tis afslag Nijkerk en dan ligt het direct links van je. Deze hengels zijn van 1998 en met wat aanpassingen moet het dan gaan gebeuren.

SnakeLake vol met karpertjes van een kilo stuk met af en toe een uitzondering is geen water voor de feeders. Het is er twaalf meter breed dus uitermate geschikt voor de vaste stok met elastiek. Dus alles bij elkaar gezocht van de week en dikker elastiek in een top gezet. Ik had er geel1.06 en rood 1.27 in zitten maar met vijf topsets waarvan er nog drie zonder elastiek moet er eentje aan geloven en zet er groen1.65mm in. Achteraf voldeed rood1.27mm ook en als ik er een dikke vis aan had die als een TGV weg zwom in één snelheid dan trok die enkele meter elastiek uit de top en brak de knoop van het onderlijntje. Het onderlijntje was dikker dan de hoofdlijn (18/100 van 20 jaar oud). Zo zie je maar dat een knoopje de lijn flink verzwakt.

Het is allemaal gelukt nadat ik het materiaal met uitleg bij Mario heb opgehaald.

Het is ff knutselen en zo ben je lekker bezig met je hobby. Het is toch waardeloos weer (30 graden buite hahaha) dus binnen zitten (bij de airco) is niet zo erg.

M’n oude dozen met dobbers die ik niet meer gebruik staan al twintig jaar in een vitrine kast.

Gelukkig krijg ik veel hulp van m’n vismaten en die weten me te vertellen dat ik het beste die 6grams dobbers kan gebruiken op dat F1 water.

Was weer de laatste die aanschoof.

We hebben afgesproken om acht uur dus half zes opstaan lijkt me voldoende. Alles staat klaar een bak koffie, eentje voor in de auto met een ham-kaas croissants maar om half vijf sta ik al onder douche. Ben weer veel te vroeg wakker. Eigenlijk hoef ik de wekker niet te zetten. Maar als ik nu weer in slaap val dan ben ik over anderhalf uur gebroken. Ben ruim op tijd op de Berekuil voor het appeltaart met slagroom maar toch ben ik de laatste. De rest stond dus nog vroeger te trappelen voor dit nieuwe vis avontuur. We zijn hier nog nooit geweest met de BP Buckaroo Clan en zijn benieuwd wat het is.

Je zit best dicht op elkaar maar er zit zoveel vis in dat je geen last heb van elkaar door de vaste stok.

In onder meer Engeland is het een bekend fenomeen: speciaal aangelegde visvijvers gevuld met karper en witvis waar je tegen een vergoeding met de vaste stok of de feederhengel op mag vissen. Nederland kent dit niet, althans tot voor kort. Naar Engels voorbeeld presenteert de Berenkuil – met enige trots – een dergelijke visserij. Maar het water heeft wel een eigen karakter. De vijver heeft door zijn vorm meer weg van een polderwetering die als een slang door het land kronkelt. Vandaar de naam Snake Lake. Dit water is flink bezet met karper, ruis- en blankvoorn, brasem, winde en zeelt. Zelfs barbeel zwemt er rond. De karper is van het type kruiskarper en – ter geruststelling – de voorn en zeelt is afkomstig uit de eigen Catch & Release vijver. Gegarandeerde kwaliteit dus! Gevist mag worden met de vaste stok en de matchhengel en er is plaats voor 56 hengelaars. De diepten op de Berenkuil variëren van 30cm in de kant tot maximaal 2,60 m in het midden van het water.

Als ik dan na drie keer heen en weer te hebben gelopen omdat ik toch nog wat nodig heb uit de auto ga ik langs bij Gerard van Bronckhorst. Die komt hier uit de buurt en woont zowat in de SnakeLake. Vist hier wekeleks en doet alle wedstrijden mee. eerst maar eens wat informatie vragen en in een klein uurtje weet ik alle nows en hows. Vier vijf dobber technieken legt hij uit allemaal gericht op een bepaalde diepte te vissen. Vaste montage net boven de boden of half water, Jiggeren, Drennen, tapping en slapping, de dobber van links naar rechts bewegen, vast houden en ze haken op het elastiek. Niet aanslaan maar de korte lijn strak houden aan de top. Zo sla je niet steeds op de voorn en bliek mis. Die F1tjes rukken gelijk het elastiek uit de top. Hij laat alles zien en echt tis ingooien, strak houden en hangen. Wel continue bij voeren om ze actief te houden ook of vooral tijdens de dril.

Als ik dan terug kom met m’n steuntje die ik was vergeten is iedereen gesetteld.

Veel veel opgestoken dus, bedankt Gerard het is een leuke visserij om een keertje te doen. Vis relatief dun met een hoofdlijn van 16/00 en onderlijnen van 12/00 voorzien van een haak nummer 18 of 20. Geschikte dobbers zijn voor de oppervlakte technieken de jigger of Drennan. Voor de bodemtechnieken dobbers van 0,3 tot max 0,6 gram voorzien van dunnen holle of volle bovenantenne. Probeer de vis actief te houden door constant wat pellets bij je dobber te werpen. Het geluid van de pellets op het water zal de vis activeren om te gaan azen. Vis actief door je dobber steeds wat uit het water te liften en droppen dit is belangrijk bij het F1 vissen. Voer nooit grote hoeveelheden tegelijk maar breng gedoseerd en constant dat is de sleutel bij het vissen op de F1 karpers. Het zogenaamde tapping en slapping in combinatie met een jigger of vaste dobber montage is een van de meest effectieve methoden bij het vissen op F1 karpers op de Berenkuil in de warmere perioden. In deze periode werken levend aas zoals maden en pieren of een 4 mm expander vaak beter dan harde pellets maar reken dan op heel veel bliek en voorntjes als bijvangst. Vissen met een punch 4 of 6 mm brood is in de wintermaanden een van de beste technieken voor de F1 visserij. Behalve het vaste stok vissen kan het vissen met een kleine method feeder of een loodje strak tegen de overzijden van je stek enorm effectief zijn. Daar komt Wilmer wel achter maar dat voor (later) vanmiddag.

Met al deze kennis van Gerard kan er weinig fout gaan.

Zo m’n steuntjes heb ik ook gehaald uit de auto. Dat is toch wel een puntje hier hoor. We zitten achteraan en dat is een flink end wandelen met je spullen. Gelukig weegt het allemaal niet zo veel (lol). Maar op de foto’s en filmpies op hun site die van de berenkuil en vissers op de SnakelLake zie je een pad op de achtergrond en zoals op elk betaalwater denk je dan ik kan de auto achter je stek plaatsen. Niet dus. Dus dat is een goede weet of dat ze het op de site zeggen. Ik heb dus niet m’n kruiertje meegenomen. Nu nog m’n lijnen inkorten, de dobbers uitpeilen en kan gaan vissen.

En eigenlijk is het vissen scheppen.

Ik begin met vijf deeltjes uit te peilen maar krijg al beet. De visjes rukken al aan mijn loodnagels. De twaalf meter gebruik ik niet eens en voer met dode maaien en de gekochte pellets uit de kantine. Drie levende op de haak en snel naar de bodem af laten zinken want anders zit er een voorntje of bliek aan. Ff bewegen en boem, het elastiek schiet uit de top. Wilmer zit naast me en maakt er een herinnering van met m’n telefoon want m’n cameraatje is nergens te vinden in de chaos om me heen aan materiaal. Sta ik er ook eens op. Deze maat is hartstikke leuk vissen met de vaste hengel.

Grote hilariteit natuurlijk vang ik er twee tegelijkertijd.

Er zitten er zoveel, als je bij wilt voeren of eventjes je lijn in het water laat hangen zit er al eentje aan. Gebeurt me zelfs dat ik er eentje net en tegelijkertijd een tweede bij schept. Dat moet natuurlijk worden vastgelegd. Ook Kees raakt een topset kwijt. Even een hengeltje in hetwater laten met een worm eraan , je draait je om en denkt dan ik had toch nog een topsetje naast me legge. Foetsie dus en niet meer boven gekomen.

De nieuwe Rex Hunt Buckaroo is opgestaan.

Even later pakt Marco een barbeeltje, die had ik bij Gerard ook al gezien. Wat een mooie vis is dat met die rode gloed naar de vinnen.

En iedereen vangt zo zijn vissen.

Of je nu twee meter uit de kant vist of aan de overkant. Kwestie van pellets gooien en netten. De ene keer een halve kilo vis of een kilo en de volgende kan zomaar een run nemen en je hele elastiek er uit trekken.

Dit is natuurlijk fantastisch en nog net te houden aan je vaste stok.

Dan moet je denken aan twee kilo vissen en daar zit ten we natuurlijk op te wachten want na een paar uurtjes begint wel de verveling mee te spelen. Pellets gooien, ingooien, bij schieten en weer ophalen en drillen. Ik ben na de middag gebroken. Ben het helemaal niet gewent op een vis kist te zitten en alleen maar die vissen drillen. Zit meestal lekker in de boot met een heel licht hengelte met dito molentje recht naar beneden te vissen. Dit gaat bij iedereen fantastisch natuurlijk want iederen vangt vissen zat maar de spanning is er wel van af na een paar uurtjes. Iedereen heeft er wel een paar moeten lossen die de moeite waard zijn voor een fotootje maar dan gaat het hele elastiek uit de top en zwemt de vis gewoon van je weg tot dat de knoop van de haaklijn het begeeft. Gelukkig maar heb je de minste schade. Mike kan toch nog een mooie spiegel portretteren die hij wel een keertje kon netten.

Maar ja, de happening van de dag is toch de Snack weer net als op het LVP.

Je zit te vissen, je hebt broodjes van thuis mee gekregen, liter flessen met vocht maar je gunt er niet de tijd voor om te pauzeren. Als je zit te vissen is alles afgesloten om je heen. En dan is zo’n break wel welkom. Allemaal aan de wandel en aan je cholesterol werken en de verhalen. Je bent zo weer een uurtje verder zonder dobbertje. Heerlijk met die gasten.

Iedereen vangt ruimschoots zijn vissen dus je hebt eigenlijk weinig contact met de anderen die verder op zitten maar op dit moment wel twee meter uit elkaar natuurlijk kan iedereen zijn verhaal kwijt. Goud dat is genieten met die gasten.

Sterke verhalen horen we genoeg.

Tja en dan heeft iedereen wel en verhaal en een anekdote er op. Het werk, de vorige visdagen uit de oude doos, hele buitenboard motors te water, week-endjes weg en dan komen de verhalen wel los en al snel gutsen de tranen over m’n wangen van het lachen. Maar alles, alles gezecht blijft onder elkaar en dat is een ongeschreven wet onder vismaatjes.

Wilmer zit voor de middag niet lekker te vissen en stapt over na de frietes op de Method feeder.

Wilmer de Champ van de vereniging is niet tevreden naast me. Met zijn gewonnen hengel vorig jaar van de week bij Mario laten veranderen met elastiek en dat bevalt hem totaal niet. Te kort zegt hij ik kan niet tegen de overkant aan vissen en “het” gevoel heb ik niet erbij. Tja als zo’n Crack dat zegt. Ik heb op zijn leeftijd niets anders gedaan met de vaste stok vissen. Er was toen gewoon niets anders. Met een werphengel viste je op snoek met levend aas of op de karper met een aardappeltje. En als je geld had dan verkruimelde je roggebrood met aardappel en custard gepikt uit moeders voorraad en maakte er balletjes van zo groot als een eitje en verstopte daar de haak in. Was gelijk je werpgewicht met een verklikkertje tussen je steunen. Maar zo zie je na de middag stapt hij over op de method feeder en houd mij dik bij met de vaste stok nu vlak aan de overkant tegen het riet aan. Hij kan niet eens zijn lijn strak zetten want voordien staat zijn top als hoepeltje rond.

De sommige bijvangsten zijn formidabel.

We hebben alles wel de revue laten passeren aan vis soorten. Barbeel, zeelt voorn, bliek en zelfs een dikke baars.

De forellen put.

We stoppen om vijf uur en dat is voor mij lang genoeg. Kan niet meer op of neer van dat zitten op die kist met de laatste uren aan de overkant vissen tegen het riet aan. Was een leuke dag met denk ik dik zestig karpertjes, de witvis niet meegerekend. Wimer naast me had er ‘s middags 39 gevangen stond op z’n teller en ik met de vaste stok onthaakte er minstens net zoveel. Aan de aantallen lag het niet vandaag.

Terwijl ik met Gerard praat vangt die en vis die ik nog nooit heb gezien.

Op de terug weg nog een babbeltje gemaakt met Gerard die alle tijd heeft om te vissen als oud conciërge van de plaatselijke scholengemeenschap. Spullen en kennis zat op deze stek. En niet te beroerd om alle ins en outs je te vertellen en voor te doen. Klasse natuurlijk zeker op zo’n vijver als dit waar heel veel dagjes mensen denk zullen komen. Een visje vangen is niet zo moeilijk dus leuk voor een beginnende visser of een familie uitje met je kinderen. Als er dan iemand als Gerard zit voor aan waar iedereen langs loopt moet je als beheerder in je nopjes zijn. Tis het behoud van je vissen hoe te onthaken snel en precies en hoe je moet vissen hier in dit jaargetijde om een heerlijke dag te hebben met je kids.

Een goud zeelt, ik had em nog nooit gezien.

Het wedstrijdvissen zie je wel in em. Een en al routine, het drillen, netten en de vis snel onthaken en weer verder vissen. Onderwijl je drie afstanden onderhouden met pellets gooien. Ik vind dat fantastisch en dan de vis die hij vangt waar ik toevallig bij staat. Helemaal grandioos. ik heb em nog noot gezien. Een gouden zeelt. Dacht misschien een goudwinde of goudkarper maar aar zat dus fout. Dat zat ik meer vanmiddag. Foutje meneer.

Ze hebben al naar huis gebeld de BBQ kan aan.

Als ik naar voren rijdt kom ik nog een paar vissers tegen die in de forellen put hebben gevist. Die meneer met bril is kok en ik krijg gelijk een heerlijk recept van em. Moet ik eerst wel die forelletjes vangen. Zal weer naar John moeten en vissen in de waterreservoirs in Wales. Op forellen vissen doe ik nergens anders meer als bij m’n maatje in de UK. Zie de BassBusterAvonturen in het verleden. Deze gasten hebben in ieder geval genoeg voor vanavond op de BBQ. Dat heb ik toch ook een beetje. Dat Jagers instinct. Een gevangen vis fileren en ‘s avonds op eten met je meissie met een wijntje en een zelf gebakken Victoria. Heerlijk.

Het was weer een heerlijke dag vissen.

We hebben weer lol gehad maar voor deze groep denk ik dat we liever op wat minder maar grotere vissen willen vissen. Aantallen dat is leuk maar na een paar uurtjes is genoeg genoeg. Luister ik  spreek voor mezelf. Wat ik heel leuk vond dat is dat iedereen zijn feeders thuis had gelaten en allemaal een vaste stok, of verbouwd, of er geld is had gestoken want zag een paar juweeltjes van hengelsets aan deze waterkant. In deze groep is er dus toch wat fanatisme te speuren. Dat is goed moet ook, zo stuwen we ons BP-BuckarooTeam op een een hoger plan. 

Reactie’s

Hoi Freek,

afbeelding-19

Facebook

Mike Piepenbroek heeft gereageerd op je bericht.

afbeelding-64

Mike Piepenbroek

24 juni om 17:48

6 grams dobber zwaar aan de grond zou ik voor kiezen …

-😆

afbeelding-19

Facebook

Ed Verweij heeft gereageerd op je bericht.

Ed Verweij

30 juni om 23:37

Heel erg lekker bezig Freek! 👊💪 

😆

Buckaroo’s 20.3 Voornse Kanaal de Bieb

Piet met een mooie platte.

Vandaag 16 juni 2020 kunnen we de dag van Piet van Kalshoven noemen. De meeste zitten nog steeds te wachten op een reactie op de top of dobber. Wat een slechte avond weer. Ze doen het gewoonweg niet. En dan kan je er van alles aan doen maar helpt niets.

Ik trek weer een mooi kant nummer. Stek 11. Ben van mijn Kanaal door Voorne Syndroom verlost denk ik. Nummer 7 en 9 die ik vorig jaar elke keer weer trok is verleden tijd.

Het ligt nu op de band maar gelukkig zat het in de dikste gedeelte van de band.

Ik zit weer naast Mike dat en dat is niet voor het eerst. Gek toch dat loten het is eigenlijk toch steeds dezelfde volgorde, hoe laat ze dus ook komen dus wanneer ze een kokertje uit de grote zak van Mike halen. Iedereen zit ongeveer weer naast dezelfde persoon.

Kees zit naast me met zijn nieuwe hengel.

Dan trekt Kees nummer 12 en vlak voor tijd is Piet de gelukkige met het kop nummer 13. We zijn weer compleet vanavond.

Piet zit altijd te puzzelen.

Maar na een uur krijg ik de eerste korte tikken. Lijnzwemmer héhé eindelijk. Gelukkig er is vis op de stek. Dat is snel. Vorige keren duurde dat nog langer dus heb goede hoop op de afloop. Nu eens kijken hoe die te interesseren in mijn worm aan de haak. Maar wat ik ook doet. Niets, Nada Niks meer.

Eindelijk, we zien Piet met een kromme stok.

We zitten nu al twee uurtjes van alles te proberen en alleen Kees de alles kunner heeft een dikke winde kunnen strikken. Al jagend half water is die op een zakkende made gevangen aan de vaste stok. Zo die is tot nu toe als enige van de nul af. Neen met dertien man is dit geen beste avond.

Piet vangt de eerste platte.

Piet komt nog ff buurten en zegt ik ga zo naar huis en zit om negen uur lekker aan een wiskey’tje in de tuin met mijn vrouw. Hard gewerkt weer van de week en ik vindt het wel welletjes. Hij gaat weer zitten en gelijk staat zijn stok hoepeltje rond. We zeggen nog, en dat Wisky’tje nu, maar hij is weer 100% aanwezig. Staat gelijk op de eerste plaats.

Wordt ik weer gestoord.

Niet allen Piet natuurlijk wij zijn ook weer hyper active. Ze zijn dus te vangen en voeren wat bij, ander systeem, pop up, alles haal je dan uit de kast.

Zo ziet het er bij mij uit.

Kees naast me met zijn nieuwe vaste stok is ook de … nabij om alles te water te gooien en bij mij ook dezelfde berichten. Heb drie keer wat gezien wat op een lijnzwemmer leek. Veel te weinig natuurlijk voor dit water. Over de gehele wereld komen ze naar deze sloot om te vissen op Bream, Brasem, Platte van dik in de zestig centimeter. Maar nu weer het lukt ons niet wat te vangen.

Zo zegt Kees, ik heb er genoeg voor vandaag.

Maar nee hoor het haalt allemaal niet uit, en bij Piet op de kop. Die wordt drie keer gestoord bij zijn puzzel en moet drie dikke platten netten. Die is winnaar vandaag en is blij niet naar huis te zijn gegaan om negen uur. Trouwens de wedstrijden worden altijd beslist in het laatste half uur. Je voerplek is geoptimaliseerd en de vis is dan massaal op je voerplek aanwezig.  Piet gefeliciteerd want uiteindelijk zijn er drie van de dertien die wat aan Mike te wegen kunnen geven.

De Buckaroo’s naar LvP

We doen altijd in Hellevoet een broodje Dönner van het Evertsenplein. Heerlijk.

Waarom twee en half uur rijden naar de Sprong, Vossekuil, ‘t Mun ofSlangekuil als we ook in onze eigen hengelsport stad kunnen vissen in een karperputje. Het is alleen niet een commercieel putje want het is gratis voor de leden van HSV Het Voornse Kanaal en daar is bijna iedereen lid van. Net zo leuk met wat lichter materiaal en zeker met de vaste stok is er geen verschil. Vandaag dinsdag 16 juni 2020 wel de vangsten die vallen tegen maar geen km maken en dat is ook eens fijn.

Als ik om negen uur aankom zit iedereen al te vissen. Dus ik maak eerst een rondje en stel me netjes voor. Zo kan ik ook even kijken wat een ieder gevangen heeft maar het valt allemaal een beetje tegen voor dit water. Maar het weer is heerlijk en iedereen heeft het naar de zin.

Alle BP-Buckaroo’s van vandaag.

Maar voordat ik mijn spullen kan pakken wordt er hier en daar een visje gevangen en die wil ik natuurlijk hebben voor dit verhaaltje. En waar haal je de mazzel vandaan. Diegene die op het puntje zit gaat naar huis dus ik zit weer op mijn eigen plekkie. Kunnen ze gerust het Bassbuster Bultje noemen want elke keer heb ik die mazzel. Zie de verhalen hier voor.

Voor een Indo maak ik graag m’n plekkie vrij hoor ik em zeggen.

Je ziet het niet maar ik ben ook een Indo zegt tie en daar maak ik graag m’n plekkie voor vrij zegt hij tegen Mike. Gaaf natuurlijk want achteraan hoor je de hoon. Tjeetje komt als laatste en zit op het beste plekkie. Dat moet nog maar blijken natuurlijk maar de toon is gezet. We moeten er dus tegen aan om dat waar te maken maar zo zit ik wel lekker in het midden en kan af en toe wat leuke plaatjes maken van de rest van de Buckaroo’s.

Maar voordat ik zit…

Maar voordat ik kan uit pakken is het plotseling overal raak en maak ik daar plaatjes van voor de BassbusterAvonturen. Je kan ze maar alvast hebben.

Er wordt zo hier en daar wel wat gevangen maar erg wild is het nog niet.

Bij Kees tegen de wallen zitten ze op zijn voer en Tjeerd doet heel de dag goede zaken met wormen en maden.

Mike zit tegen de wallen met de waggler en vandaag was dat denk ik de beste keuze.

Naast me zit Mike overwegend met de Waggler afwisselend met de feeder en vaste stok te vissen. Kan ook natuurlijk zo vis je op verschillende manieren en kan je je stekken zo af en toe rust geven en dat kan lonen. Wel blijven pellets schieten om de vis er op te houden. Als ze eventjes zonder gevaar kunnen foerageren zijn ze minder argwanend a als je dan even later er weer gaat vissen.

Kees heeft een nieuwe vaste stok gekocht en die is nu ingevist.

En Kees, tja als je op je nieuwe hengel een stok van 13 meter kompleet met drie topsets en cupset dit soort vissen moet drillen. Het elastiek was uitgerekt net zo lang als zijn hengel dan zien we een smile van oor tot oor. Fantastisch.

Er worden niet alleen karpertjes gevangen.

Kees is overgestapt op de vaste stok en vangt de eerste Paling, we zitten tenslotte niet voor niets in het Land van Paling te vissen. Daar in tegen krijgt onze Champ, de kampioen van de laatste drie jaar in de zomeravond competitie er een dikke beuk op zijn top en vangt een … grondel.

En na een uurtje vang ik ook de eerste vis.

De eerste twee vissen verspeel ik op de Method Feeder. Ik kan ze tot half naar me toe drillen maar ze schieten toch los maar de derde aanbeet kan ik dan netten. Een mooie spiegel.

Heerlijk ff met z’n allen een broodje eten.

Dan het hoogtepunt van vandaag als Marco ff naar het Evertseplein rijdt om de broodjes Dönner op te halen. Wat smaakt dat altijd weer goed op zo’n visdag.

Het is een heerlijk team om mee te vissen.

Zo heeft elke visdag met deze Buckaroo’s een eten’s momentje en op alle Karperputjes waar we vissen weten we, en voorral Mike en Arno zijn daar meester in, hebben wel een eetgelegenheid gevonden. De ene keer is het bij de turk een bordje waar  je normaal met z’n vieren van eet. Een Pannenkoeken huis die speciaal voor ons open ging want normaal zijn ze dicht op dinsdag. Heb de meest fantastische varianten gezien. Een van der Valk met Tournedo’s, Kip of Sate schotels ze krijgen alles voor elkaar, of een all you can eat 5 gangen chinees met zelfs garnalen en tong in alle variaties op het menu. We hebben de vijf gangen nog niet vol kunnen maken want overal slepen de heren er wel een dikke sorbet ijs met alles erop en eraan bij en daar moet je dus een plaatsje voor vrij houden. Anders wordt de autorit naar huis wel heel vervelend…

Bijna zijn hengel kwijt.

En terwijl ik wat plaatjes schiet tijdens het eten zie ik een hengel klapperen op zijn steuntjes. Moet het twee drie keer roepen want die broodjes zijn heerlijk. Kan natuurlijk ook de leeftijd zijn want Harry is al 84 jaar en vist gewoon mee.  Hij is dus bijna zijn hengel kwijt en Harry Timmerman die naast em zit kan em nog net pakken.

En dan onverstoord als iedereen aan zijn broodje zit je vis binnen draaien en netten. Klasse.

Maar dan pakt Harry zijn hengel en onverstoord terwijl iedereen zit te smikkelen drilt hij zijn vis. Klasse en ik hoop dat ik op mijn 84 ook nog zo accuraat ben en iedereen naar huis vist.

De meeste zijn van dit formaat wat je er nu vangt.

Ik vang er nog drie bij en verspeel er nog een paar maar daar gaat het vandaag niet om. We zijn lekker bezig met z’n allen en hebben plezier. De vangsten vallen tegen maar dat mag de pret vandaag niet drukken.

Das balen had er graag een portretje van gemaakt.

Dan heeft Marco een dikke vis en die is al een kwartier aan het drillen. Moet je de rest horen en zeker zijn broer Kees die naast em zit. Daar kan hij veel van leren en doet dat dan ook . Maarja broers hé. Je moet er wel aan trekken aan dat elastiek. Maar die staat helemaal uit en Marco heeft niets te vertellen. Dan is hij weer aan de kant maar even later moeten alle delen weer op de hengel. Ik sta ook al ff te wachten om die vis op de foto te zetten maar dat gaat niet lukken. Te veel druk op de vis met zo’n heeeel klein haakje en als we em even zien, een dikke spiegel van tachtig knapt alles af. Je moet heeel heeeel geduldig zijn met een vaste stok zo’n kapitale vis te kunnen landen. Er zijn er een paar Arno, Kees, en Marco die allemaal zo’n fantastische hengel hebben aangeschaft van dertien meter om die karpers mee te belagen. Dat is dus ff afwachten en heel veel oefenen. Daar horen we dus meer van.

Maar even later vangt Marco net als broertje Kees dus een dikke paling op zijn nieuwe vaste stok.

Dan wordt zijn nieuwe hengel toch nog tot het uiterste getest en pakt Marco nog een dikke paling.

Mike blijft toch vangen hier op deze hoek met de Waggler dobber.

Mike blijft toch door vangen met de Waggler dobber terwijl de wind helemaal is gedraaid. Tis een stuk moeilijker vissen geworden met de wind nu van op zij maar als hij goed neerkomt vlak bij de vesting muur dan is het ook gelijk raak.

Mooie spiegel voor Kees.

Iedereen pakt zo zijn vis maar het is niet wild. We zijn hier wel anders gewent maar we zitten weer heerlijk in het zonnetje met een leuke groep mensen. Wie maakt ons wat.

En natuurlijk ons boegbeeld van de vereniging van de laatste drie jaar.

En Wllmer, tja die hoef je inmiddels niets meer te vertellen die gaat zjn eigen gang en vangt zijn vissen. Een klasse apart natuurlijk in onze groep als je al drie jaar boven aan staat in een steeds sterker deelnemersveld.

Reactie’s

Hoi Freek,

afbeelding-19

Facebook

Ed Verweij heeft gereageerd op je bericht.

Ed Verweij

18 juni om 23:34

Hoe was het met de vangsten Freek?  

Freek Oosterhuis Matig, 3 tot 5 visjes de man en net zoveel verspeelt. Veel vissen werden gelost. BasbusterAvontuur is bijna klaar. Kijk op https://bassbuster.nl/avonturen/?avia-element-paging=20

Buckaroo’s 20.2 Voornse kanaal; de Bieb

Vandaag donderdag 21 mei 2020 heeft Mike weer geen slecht nummer voor me getrokken. Nummer drie dus bijna op de kop. Normaal één van de betere plekken. Dus heb er zin an na vorige week zo goed gevist te hebben. Maar het zal wat ander uit pakken.

Weer een mooi plekkie gekregen. Door de corona perikelen moet Mike de lootjes trekken. Voor mij mag hij dat altijd doen.

En dan staat de brug open en dat kan ff duren met al die plezier jachten. De sluis ligt helemaal vol met zeilboten van alle formaten dus dat gaat wel ff duren. Sta vooraan maar Marco heeft de slagboom net gemist en staat pal voor de slagboom. Komt nog even later een gillende motorfiets naast em staan te ronken maar gelukkig heeft hij airco in zijn bolides kunnen de raampjes dicht. Denk dat ik uitgestapt was…

Het is al bekend het is ff wachten op de vis tot die op je voer komt zitten deze weken maar vandaag duurt dat wel erg lang. Marco die op de kop zit aan het einde ziet een vis draaien en die pakt eigenlijk gelijk zijn aas. Zoheéé das vlug dus we zijn allemaal gelijk hyper actieve en geconcerteerd achter de stok. Maar wat we ook doen er is geen activiteit te ontdekken. Heb twee keer lijnzwemmers gezien. De eerste vlak na de vangst van Marco dus dan denk je het gaat gebeuren en een uurtje voor de toeter. Toen ook nog een kwartiertje bellen op de voerplek gezien maar dat was het dan wel voor vandaag. Maar ik ik loop op de feiten voor. Je kan nu wel blijven bijvoeren maar volgens mij heeft dat geen zin. Dus kleine beetjes met heel sterke geuren zouden het dan moeten doen om de vis te activeren tot eten. Tot het aantrekken naar de voerplek. Maar geen beweging te ontdekken, geen asende vis, niets half water, het water is als een spiegel zo glad, nada, volle haken met aas, nada, niks dus.

Krijg gelukkig aanspraak op de stek.

Intussen komt mijn vismaatje ook ff kijken met zijn meissie hoe het gaat. Die kan gelijk m’n grap meemaken. Kees begint vandaag als de wet van Murphy. Eerst is hij zijn schepnet steel vergeten en moet naar huis. Daar was hij overigens niet de enige in want ik was mijn emmer voer en aas vergeten maar dat werd gebracht door mijn meissie op de fiets. Fantastisch. Maar nu komt het. Je vist op een bepaalde afstand en normaal zet je twee paaltjes uit en weet je welke afstand je vist. Maar Kees was al laat dus pakt andere hengel zijn na een uurtje om iets anders te uit te proberen. Daar zie je weer de wedstrijdvisser. Altijd proberen de vis te activeren door een ander methode van vissen.

We moeten er natuurlijk wel om lachen.

En hij loopt zijn hengel uit vanaf zijn trekhaak tot de volgende auto. Prima. Toch alle tijd vandag. Want wie een vis vangt is winnaar vandaag. Ik denk tot aan Freek hoor ik em zeggen maar hij komt maar tot Harry mijn buurman zijn auto. Moet je opletten zeg ik tegen Leo en Monica die bij zijn me komen zijn zitten. Het zit nog zo in Kees zijn hoofd tot het achterlicht van de auto van Freek dat hij bij mijn auto de lijn op de klip zet van zijn nieuwe hengel nu met een zelfhaak systeem. Ik geef em nog een hint welke auto is het maar kan nu mijn lachen al niet inhouden. Zou het om de knaken gaan dan is het anders maar nu met deze gasten kan dat. Zeker nu iedereen nog geen vis in zijn netje heeft. Hij werpt maar zijn korf beland in het riet. De tweede worp heeft hij bijna een auto te wegen voor Mike. Hij begrijpt er gen zak van. Tis wel mijn dag hoort ik em nog zeggen. Eerst terug naar huis om mijn steel op te halen van mijn landingsnet en nu dit weer. De wet van Murphy dan gaat alles verkeerd. Is mijn lijn van de klip geraakt hoor ik em zegen tegen Wilmer. Maar hij komt er achter dat de lijn nog achter de klip zit maar en paar meter te ver. Bij mijn auto. We liggen dubbel en ja nu herken ik ook die achterlichten horen we Kees zeggen. Harry vindt het allemaal fantastisch want die mede Indo houd ook wel van een geintje. Dit kan je flikken als iedereen niks vangt maar hij neemt het wel sportief op om het verhaal achteraan zelf te vertellen. Een lolletje moet kunnen want dat vissen wordt em niet vandaag.

Je kan zo’n grap uit halen vandaag.

Zo is Marco dus vandaag goed bezig en vangt er nog een bliek bij. Daardoor wordt hij tweede vandaag. Theo heeft ook wat geleerd. Altijd je slip nakijken want verspeeld hier door de eerste plaats. Hij is bijna zijn hengel kwijt als hij er een karper aan heeft hangen. Die knalt er vandoor met een (te) dichte slip en het hele zootje breekt af bij zijn method korf. Het elastiek gelukkig als hij nog net zijn hengel kan grijpen. Met zo’n aanslag heb je geen enkel kans nog aan de slip te zitten. Dan ben je blij dat je je dure spulletje überhoub nog hebt.

Zo stond hij dus bij mij twee keer een lijnzwemmer gezien.

En mats op nummer één op de andere kop doet zeer goede zaken met twee platte. Die maak je niets meer na twee wedstrijden twee punten. Dan hoor ik zeggen dat je de slechtste wedstrijd mag aftrekken. Want door de Corona zijn er al een paar wedstrijden niet door gegaan dus is besloten één wedstrijd mag je dit jaar af trekken. Uiteraard de slechtste dus en dat geld vandaag voor iedereen deze dus. Mats staat dus fier boven aan. Ik wilde het eerste seizoen dat ik meedeed mijn beste wedstrijd de laatste van dat seizoen af trekken. Daar viste ik mijn eerste eentje. Dan zou ik de poedelprijs hebben gewonnen en de kanjerprijs die de laatst dag aan mijn neus voorbij ging maar dat mag dus niet. Mats, goosert van harte gefeliciteerd met deze grote stap. Dat gaat dit jaar spanend worden voor de eerste plekken.

Reactie’s

Hoi Freek,

Wilmer Breen Goed bezig Freek, je maakt er altijd weer een leuk verhaal van 💪

Kees Westdorp Haha bedankt Freek ik sta er weer goed op zo 😁.

Leuk stukje weer 👍

Monica Elisabeth We staan er goed op 🛵💨😁

Mike Piepenbroek Die Kees 😆

Mike Piepenbroek Leuke stukkies weer bedankt

Mats Gelderland Leuk freek!!!

afbeelding-19

Facebook

Mike Piepenbroek heeft gereageerd op de link die je hebt gedeeld.

Mike Piepenbroek

29 mei om 18:31

Leuke stukkies weer bedankt 

Land van Paling met Leo

We zitten weer heerlijk uit de wind.

Gisteravond maandag 18 mei 2020 nog de Vestinggracht bezocht, ff in Land van Paling gezeten waar ze kleine karpertjes hebben uitgezet. Fantastisch vissen met een lichte hengel. Vis vanavond met een winklerpickertje van 2m70 en 20-60gr en mijn nieuwe gescoorde molentjes.

Als ik aankom dan zijn de beste stekken natuurlijk bezet. Voor de zekerheid vraag ik in de bocht daar waar je dus twee kanten uit kan vissen en heerlijk kan zitten met z’n tweeen. Want Leo komt zodadelijk er ook even bij zitten.

Heerlijk zo’n schubje op dat lichte materiaal.

Je heb al het geluk van de wereld hoor ik de mannen zeggen. Wij gaan zo weg. Mooi, mooi ik wacht wel ff met installeren en kan ik gelijk informeren hoe het is gegaan. tweeëntwintig karpers hebben ze gevangen. Wel vanaf vanmorgen vijf uur dus volgens de mannen valt dat allemaal wel mee. Dat is net geen twee karpers per uur gedeeld door vier hengels. Tja dan valt dat zeker tegen. Heel gek ook bijna allemaal op één hengel terwijl de andere drie allemaal precies hetzelfde aas hebben en dito afstellingen. Dat hebben we op de boot ook wel eens dat er eentje is die alles vangt maar dat kan je wijten aan concentratie, elk heuveltje en gaatje meenemen op de bodem, het bewegen van de shad, daar zijn tientallen bewegingen die anders kunnen zijn maar vooral in je hoofd. Rust en concentratie zijn de belangrijkste factoren. Maar hier met een zelfhaaksysteem is dat raar.

En bang, nee hoor ze komen het gemorste voer wel ff opruimen nadat de emmer was omgevallen.

De mannen zijn wel goed uitgerust. De ene met een method feeder en de andere voert met een bootje en vist dus met een 50grams loodje. Ook een zelfhaaksysteem je weet immers dat je haakaas midden in de voerplek ligt want alles breng je met een voerboot. Met de method ligt je aas natuurlijk ook midden in het voer aangeleverd door de korf maar het ligt nooit precies op de vorige worp dus je voerplek is wat groter. En wil je voedselnijd creëren dan moeten de school vissen moeten dringen om wat te kunnen vreten. Des te eerder zullen ze het aas met de haak voluit pakken.

Dus die zwemmen hier ook.

Als de mannen inpakken komt Leo er aan. Mooi we zitten hier heerlijk. Wel moet hij zo wat ophalen in Oostvoorne. Een paar Shimano’s 1000. Die had hij nog niet in zijn verzameling kompleet zal ik maar zeggen want hij heeft er wel een paar…

Ja er zwemmen ook dreumesen.

Het is er heelijk vertoeven en die kleintjes pak ik tegen de vesting muur aan. Daar is het water natuurlijk warmer. Het eerste zonnetje staat de hele dag op die muur en geeft onderaan bij zijn voeten de warmte af aan het water. Dat vinden die vissen wel wat. Maar een korf van 25 gram kunnen ze wel aan gehaakt worden maar echt verplaatsen lukt ze niet. De lijn valt dus plotseling slap. Nu kunnen ze alleen maar naar mij toe zwemmen of langs de muur naar lings of rechts. Maar alles komt naar me toe naar de minste weerstand dus. Waarom dan de groter altijd van je af zwemmen. Weer wat om over na te denken te filosoferen aan de Stamtisch van Warung Freek de Bassbuster Tafel onder het genot van een drankje en een hapje.

Nog een leuke afsluiter als Leo terug komt een leuke schub.

Het is een goede zet geweest van de vereniging om hier die karpertjes uit te zetten. Die zwarte doerakken die alle wateren leeg vreten hebben moeten deze maat van vissen niet of ze kunnen ergens anders beter krijgen. Haringvliet en het zeewater is vlak bij. Ik zie een harinkje ook liever dan een voorntje. Weet nog dat ik echt niet meeging als ventje van tien jaar op vakantie als mijn hengel niet mee mocht. Wij naar Markelo op vakantie daar waar mijn vader en Oom bij gevoederd werden in het laatste jaar van de oorlog. We hebben nog steeds goed contact maar toe gingen we elke jaar een weekje er naar toe. Slapen in het hooi was een feestje voor ons in de stal, de deel. De koeien liepen toch buiten. Ik dus naar een wetering met mijn bamboe stok en kwam thuis om toch wat te kunnen laten zien en had wat dikke voorns in de voeremmer gedaan. Goed gedaan zij Oma en ik hoefde ze niet terug te gooien. Ze werden geschubd, schoongemaakt en lagen op het bord ‘s avonds naast de aardappels. Mijn vader moest wel lachen. Dat waren we niet gewent. Het vlees in de grote vriezers stond Freek op want vlees met dat vet er aan waren we niet gewent. Er werd dus voor de familie gedacht het hele jaar en verwent als we kwamen. Zo ook deed oma altijd haar best met koken en 1 dag in de week maakte m’n vader dan Bami. Dat was andersom. Iedereen vond het heerlijk maar zou graag de verhalen horen van Wim. Die was de leeftijd van mijn broertje Hans. Die waren die specerijen niet gewent er werd daar gekookt zonder zout en je deed dat er op tijden het eten. Zal die verse aardappeltjes zo uit de grond met een beetje zout nooit meer vergeten. Wat een smaak. Heerlijk.  Gouden herinneringen.

Zit ook FF op 1

En we vangen ze nog ook Goud natuurijk.

Vandaag ook even op 1 gezeten zondag 17 mei 2020 met Leo maar het viel niet mee. Wel heerlijk achter die rijnaak gezeten uit de wind in het zonnetje. Heerlijke middag dus. Feederen tov een carpervisser

We zitten aan het Kanaal door Voorne op de plek waar we altijd vissen met de BP-Buckaroo’s Clan. Kan ik ook eens op stek 1 zitten. Normaal gesproken de beste stek op deze plek langs het kanaal. Er is een strook waar het wat dieper is als in de rest van dit stuk water. We zitten er heerlijk in het eerste zonnetje. Leo heeft niet zo veel met dat feederen systeem en zeker niet met dat method systeem. Maar van karperen hoef je em niets te vertellen. We gaan dus vissen in het Voornse Kanaal. Hij doet flink voor voeren met een zware stok wat grote korven voer neer leggen en vissen met een loodje als zelf haak systeem. Ff simpel verteld maar er komt neer een zelfhaak systeem. Ik op de ouderwetse manier . Feederen met een korf. Dus  bij een aanbeet moet je echt de haak nog zetten 

Leo zit geïnstalleerd als een crack.

De ene stok tegen de overkant en de andere links onder de Aak. Daar ving hij alleen maar onder lijnen van karpervissers dus het is een gewilde stek.

Niet zo’n snottebel maar met paaipukkels.

Heb nu de tijd ervoor want het roofseizoen zit op zijn gat tot de eerste zaterdag van juni dus komen de andere visserij disciplines aan bod. Zo ook dit witvissen met de feeder, match, wincler picker, bolio heb alles in huis maar je kan niet alles doen al zou ik dat wel willen. Zodoende en dat begrijp ik zal ik noot mee kunnen spelen maar ik vindt het gewoon leuk om alles te doen.

We zijn al een keertje in de polder geweest maar daar zijn ze nog niet echt loss zal ik maar zeggen. Paar avondje voor niets gezeten dus we gaan vanavond in het kanaal zitten daar moet ik wat wedstrijden vissen en kan ik eens zien of ik wat vang zonder al die cracks om me heen.

En eigenlijk als Leo naast me komt zitten na een half uurtje terwijl ik al een voerplek heb gemaakt en nog niet heb gezien vangt hij de eerste brasem op een zelfhaak systeem twee meter uit mijn voerplek.

Gelukkig kan ik er ook eentje haken.

Dat is wat om over na te denken maar als ik de vis hen geschept voor Leo, een foto gemaakt dan kan hij voor mij scheppen en een plaatje maken.

Duurt niet lang.

En nog geen vijf minuten later ligt de volgende in het netje.

Kwartier later de volgende.

Ja en dan komt de volgende na een kwartier. Voor het Voornse Kanaal zitten ze dus niet op je voer. Klinkt raar maar we zitten alleen op dit stuk en de vis zou moeten exploderen op de stek. Nee het is niet meer zoals vorige jaren. De gehele visstand loopt dus terug. Gewend paaiende brasems in het Kannaal Veen karpers die dat wel lekker vinden die eitjes, geen snoeken en snoekbaarzen die op dat jonge grut jagen volgende maand.  Kan me er wel wat bij voorstellen..,

Nog een bliekje.

Jawel een leuke bliek want ik kan em niet de status van brasum geven maar we zetten em netjes terug zodat hij verder kan groeien tot een Haringvliet platte.

Das al beter.

Mooie goudgele rakker. Zo horen ze er uit te zien. Vol, hoog en nog groeien naar drie kilo van het aanbod van vreten. Muggelarven, garnalen, vlooien genoeg in het Haringvliet te vinden. Er zijn scholen gezien tegen de kademuur aan van in de zestig centimeter 6kg zwaar paaiend voor de sluisjes voor Land van Palg en de Zoute Kom. En dikke karpers erbij die verzot zijn op het kuit. Die paaien een paar weken later af dan is het weer andersom.

Wat een mooie vis dus nog maar een plaatje.

Voor een platte mag deze echt gezien worden hier op het Voornse Kanaal. Die brengen gewicht in de schaal.

Leo pakt er toch ook nog eentje.

En knap Leo pakt weer er toch nog eentje. Die heeft een dikke voerplek gemaakt en een zelfhaak systeem gebruikt. Het karper systeem van hem werkt dus ook. Leg er een flinke voerplek aan en vissen zonder korven. Dat geeft te denken BP-Buckaroo’s

Buckaroo’s 20.1 Voornse Kanaal Bieb

Corona tijd maar eindelijk kunnen we gaan vissen op 12 mei 2020 met een groep. Wel met voorzichtigheid. Zo mag er geen kontakt zijn en minstens zes meter uit elkaar. En we zijn er klaar voor want de opkomst is formidabel de eerste wedstrijd. Bijna iedereen is er en dat maakt het alleen maar gezelliger

En de eerste wedstrijd is me gunstig getint. Mike trekt de nummers vanwege de corona waar je bij staat en pakt voor mij nummer 13. Geen ongeluksnummer want dat is een eind nummer. We vissen vandaag met 13 man. normaal dus één van de beste nummers om te loten. De vissers aan de kopnummers zijn normaal gezien de beste stekken.

Het is heerlijk weer om te vissen met dat briesje over het water.

De eerste vier nummers dus aan de andere kop zitten de Cracks van de vereniging als ik aankom.  Marco op 1,Theo op 3, en Mats op 4 en dan heeft Wilmer de Champ een plaatsje in het midden nummer 10 getrokken. Ik zou graag nummer twee trekken zeg ik nog want in het verleden zijn vooraan de beste plekken. Die gasten zijn ook beregezellig. Maar als na mij Kees komt en Mike wel nummer twee trekt is dat voor mij natuurlijk zeer gunstig. Daar vooraan wil je niet zitten tussen al dat geweld dus ben met mijn nummer 13 reuze blij. Bedankt Mike.

Ben er ruim op tijd deze keer dus kan me prima installeren.

De eerste uur zie ik niets maar dan zie ik wanneer ik met een lange onderlijn gaat vissen bij het neerkomen van de korf wat beweging op de top. En daarna niets meer. Het aas komt natuurlijk als de korft op de bodem geland is naar beneden dwarrelen. Eindelijk, er zit dus wel vis op de stek. Maar wat ik er ook op de haak zet maden, casters, wormen, maïs in elke combinatie. Elke keer hetzelfde. Een paar tikkies en bij de casters er natuurlijk alles af. De vis zwemt gewoon half water. Hoe die nu te vangen. Mijn maden gistermiddag gekocht heb ik niet vannacht in de koelkast gezet. Nu was 70% al aan het verpoppen. Die dode en poppen doe je normaal niet in je korf. Die gaan drijven en de vis op je voerplek gaan die achteraan en belanden zo op de voerplek van je buurman. Ik zie het aan de kokmeeuwen die pikken gelukkig op de voerplek omdat de stroom er uit is de poppen van het water. Maar nu wilde ik ze graag naar de bodem lokken want op die afstand en met die wind is er niet zo snel een ander mogelijkheid op er te vissen als met de feeder of method. Maar gelukkig ik moet wel lang wachten. Na ingooien weer ie paar voorzichtige aanbeten en dan na enige tijd een aanbeet die ik wel kan netten. Als ik de eerste in m’n leefnet kan gooien vangt m’n buurman Mike ook een mooie platte. Tja, we hebben ze aan het azen gekregen maar wel link met een wedstrijd ze lokken met casters half water. Als de sluis open gaat ben je de azende vissen kwijt. Die gaan achter de lekkernij aan. Nu maar hopen dat ik de vis op de stek kan houden en gaat aan het wormen knippen. Ik moet ze naar beneden zien te krijgen.

Als dit de laatste stand zou zijn ben ik in m’n nopjes

Gelukkig lukt dat en ik denk dat ik alle mazzel heb met mijn plekkie hier het eind nummer. Bij een wedstrijd bepaald dat gewoon voor 80% waar je eindigt tussen al die cracks. Het lukt toch om een half uurtje de vissen naar de bodem te krijgen. Ik vang nog een paar dikke brasems en ben reuze blij maar het laatste uur valt het toch weer stil. Jammer kom een vis te kort voor de overwinning vandaag. Te weinig wormen gebracht om ze beneden te houden denk ik. Te veel voer zodat ze verzadigt raakten maar dat denk ik niet. In mijn voer zitten lokstoffen en zo weinig mogelijk voedingswaarden zodat de vis geen vol gevoel krijgt maar juist wil vreten. Meer voeren helpt vandaag in iedergeval niet en ben blij dat ik die paar vissen nog heb gevangen. Ik ben ze gewoonweg kwijt op mijn stek. Mats gefeliciteerd echt geweldig met al dat geweld voor je op de kop. Als nummer vier dan dik 10kg vangen is knap werk.

Snoekbaars uit de oven, heerlijk

En jawel daar doe ik niet moeilijk over en heb ik al zeker geen geheimen over. Ik neem zo nu en dan een visje mee om op te peuzelen. Heerlijk en wie appelen vaart die appelen eet. Ik ben gek op vis en is onbetaalbaar aan de kraam terwijl je ze zelf vangt.

Weet nog goed als klein ventje zat op de lagere school en al helemaal zot van vissen. We gingen op vakantie naar Markelo zal rond 1970 zijn geweest daar waar mijn vader en zijn broertje Klaas zijn opgevangen in het laatste jaar van de oorlog want in Baarn waar het gezin van zeven kinderen woonde was niets te vreten meer. Nog steeds is er kontakt met de familie aldaar maar toen altijd ieder jaar ging er een week van de vakantie af naar Markelo. Dat was feest en keek je naar uit. Een helemaal andere omgeving. Slapen in de del waar ’s winters de koeien stonden. Er werd dus een stuk afgezet met een zeil en hooi er in. Heerlijk slapen was dat in je slaapzak daar op. Wat een lol, vreugde en liefde daar.

Later na mijn diensttijd nog eens met Deborah Swenson uit Canada die over was in de winter geweest en deze foto gemaakt. Toen stonden dus de koeien wel op stal. Die wilde ik het Nederlandse Boerderij leven laten zien en ze vond dat fantastisch. Die was alleen maar groot, groter en weids gezien. We sliepen wel boven in huis met beneden dus de koeien. Fantastische ervaring was dat. Wat ik nu nog hoor is dat ze overal de koeien rook en die mooie kast met linnen goed dat in een patroon allemaal ingerolde rollen waren. Heb er nog ansichtkaarten van gemaakt want een beetje fotograaf bracht toentertijd zijn werk uit op drukwerk.

Maar we dwalen wel af zo. In mijn kindertijd was daar was Opa en Oma die alles op en om de boerderij runde. Wat een lieve vrouw was dat. Die had wat te stellen met die stadse kinderen. Speciaal werd er vlees bewaard het hele jaar door zonder vet randen voor die ene week, er stond een grote pan waar je in kon zwemmen met warm water altijd klaar voor gebruik op een vuur van houtblokken. En wij wilden dat vuurtje wel aan houden. Fikkie stoken en dan binnen voor ons heel apart. De kippen waren weken van de leg als we waren geweest. Hadden we ons kleine broertje weer eens er in opgesloten zodat die niet mee kon naar de plaatselijke markt. Met Gerrit en Hanna de leeftijd genoten van mijn ouders mee op de tractor ’s morgens en ’s middags koeien melken op het land en overdag “meehelpen” de varkens verzorgen. Het waren weken met een gouden randje. Ik was wat ouder dan de rest. De kinderen van Gerrit en Hannah waren wat jonger dan ik. Wim was in de leeftijd van mijn broertje Hans en zusje Dorien en Rina was in de leeftijd van mijn jongste zusje Hetty. Dus ging al een beetje mijn eigen gangetje en natuurlijk gingen mijn vis spulletjes altijd mee. Was daar een beekje in de buurt en op de fiets van Hannah er naar toe. Voorntjes vangen zoveel als je wilde. Om thuis te laten zien dat dat goed ging op een boterhammetje nam ik er een paar mee in de emmer. Zou ze wel in de sloot naast de boerderij weer los laten. Maar nee hoor. Oma stak het mes er in, schubte ze en gingen de pan in voor op brood. Ik was perplex en mijn vader zei toen ja jongen je bent op de boerderij dat gaat hier zo en dat zal ik nooit meer vergeten. Dat was de eerste keer dat ik zag dat je ze ook kon eten. In mijn directe omgeving viste niemand. Ja een Oom in Muiderberg maar dat was vanuit Dubbeldam waar we toen woonden een wereldreis. Later zou ik wel met em gaan vissen als ik bij mijn Oma zou logeren in Naarden. Die globetrotters verhuisde nog al eens want Opa handelde o.a. in huizen en dan vond die steeds een leuker huis om voor zich zelf te wonen. Zo ook een paar jaar aan het Kanaal de Naardervaart vanaf de naarder vesting richting IJmeer. Hoefde ik alleen maar over te steken en te gaan zitten tussen alle buurtjes. Meesten zaten te palingen voor de brood nodige kost, het was zomervakantie tijd dus de de tijd ervoor. Oma regelde dat Ome Jan zijn neefje maar eens mee moest nemen. Ik ving dan heel de week voorntjes op maat die werden dan na het werk op de Bank door mijn Oom opgehaald en in een bun gedaan aan de steiger waar het bootje lag. Vissen met de Match hengel op dikke voorns met em in de naarder vesting. Er ging een hele nieuwe wereld voor me open. Zag voor het eerst een hengel met molen van dicht bij en kreeg zomaar een aluminium insteek hengel van em. Wel even een oog er laten opzetten wat die was spoorloos verdwenen. En dan sparen voor een molentje door te werken zaterdags bij Goof de bakker van Bijl. Dat dan weer wel. Was zo trots als een aap en ik heb em nog staan. Zal die herinnering nooit weg kunnen doen. Of snoekbaarzen op het IJ-meer

Op dat IJmeer lagen diepe gaten door het zand afzuigen voor het opspuiten van Lelystad en Almere. Dat was het domein van vadertje glasoog. Je moest die taluds wel goed weten te vinden. Boven aan vast leggen met palen en dan je pen met aas laten afzakken naar beneden aan het talud. Niks geen dieptemeter of fishfinders. Water kennis en dat had die rakker Ome Jan wel. Die kende het water als zijn broekzak. Die woonde daar bijna vertelde Tante Wil dan die zich drie slage in het rond werkte in haar kapsalon. En menig keer werd er later op de dag in het café de kosten betaald door zo’n snoekbaars. Was normaal na het vissen naar je stamkroeg te gaan en je wilde avonturen te delen. Mooi verhaal is dat er andere vissers waren in dat café niets hadden gevangen maar zo vertelde ze dat er iets verderop wel iemand het snot voor de ogen ving. Oja zei mijn oom toen loop maar even mee en in zijn kofferbak lagen dan wat snoekvaarzen. Zou ik er wat van je kunnen overnemen dan kan ik tenminste thuis komen en zo ging dat dan. Die mannen ook vis en de rekening in de kroeg was weer betaald. Dat ging toen nog met levend aas en dobbers van halve meter zodat je het visje goed kon volgen als die tegen het talud omhoog zwom die ook weer een halve meter aan de haak zwom onder de dikke en vele loodhagels. Mijn Ome Jan was net aan het experimenteren met twister drie onder elkaar in verschillende kleuren en een loodje onder aan de lijn. Dat was de intrede van het kunstaas. Als we dan ’s morgens de straat uit liepen door de achtertuin van Freek de Jonge. Wist niet wie dat was maar dat werd me dan wel uitgelegd. Ik was al op het water met mijn hoofd als ventje. We liepen de straat uit zo de steiger op. Niks hekken iedereen kent iedereen. Het boten huisje hing vol met motortjes en je pakte je eigen er tussen uit. Tankje vullen en gaan. Vletje lag dan aan de steiger.

Zomer vakantie 1980.

Visjes uit de bun die er hingen naast het botenhuisje meeste oude wastrommels en had je zelf niet dan was er altijd wel iemand die er teveel had. Dan kwam mijn vader me ’s middags ophalen en was er een levendige handel op de steiger. Ome jan lustte wel eens een andere vis bij zijn doperwtjes en peen en dan werd er geruild voor gerookte paling met de vishandelaren Volendam en Uitdam. Toen al wisten ze wat een delicatesse snoekbaars is. Van mijn vader hoorde ik dan later dat die rookie er weer meer gevangen had, of weer de grootste. Ja tijden veranderen maar herinneringen blijven. Nu gaat ik met de jeugd vissen en vaak vangt degene de mooiste die nog nooit heeft geviste en die je het aan het bijbrengen bent. Mooi is dat toch. Maar de tijden veranderen en de jonge garde gaat liever naar de supermarkt zijn tilapia halen en gooien alles terug in het lel. Het IJselmeer wordt leeg geviste en onze voorns worden gerookt als delicatesse in Rusland bij een borrel. Onze schaaldier producten gaan naar Frankrijk want die kwaliteit kan niet tippen aan onze temperatuur in de Noordzee en wij eten gekweekte vis vol met medicijnen uit Thailand, Zalm dito opgekweekt drie maal het uit eilandelijke gewicht aan vismeel want dat eten die vis zo uit ons delta gebied kan nooit goed zijn. Ik zeg alles met mate en gevarieerd. Want groente, fruit, melkproducten, vlees en vis is nu eenmaal besmet met van alles wat uit de lucht en grond komt. Wordt zo groot mogelijk ingekocht en door elkaar gegooid. Hoe kan het dat de ene mandarijn heerlijk zoet is en de volgende niet te vreten uit de zelfde batch..

Beetje peper en zout, thats it.
Heerlijk zo uit de koekenpan

Jawel ik eet zo nu en dan een visje die ik zelf heb gevangen. Soort jachtinstinct komt dan boven. En lol met vangen en lol aan de eet tafel. Zo’n snoekbaars is een heerlijke consumptie vis. Want we zijn verwent met eten en terecht hoor. Onze cultuur is zo uitgebreid geworden de laatste veertig jaar met allerlei eetculturen. Maar ik hoor mijn schoonvader nog zeggen dat ze met z’n allen in de flat in Rotterdam Zuid gingen vissen met een bootje op zondag de enigste vrije dag die men toen had. Alles werd meegenomen wat zich vergiste in dat wormpje of als het meezat een deegje want er was niet zo veel te makken. Brasems werden op zuur gezet zodat er geen graad meer te vinden was. Zo werd de wekelijkse pot aangevuld met groente uit een weck potglas. Maar dat even terzijde. Snoekbaars heeft weinig tot geen graad als je die goed uitsnijd. Je kan ze natuurlijk gewoon in de koekenpan met boter bakken maar er is meer.

Zo kan het ook maar als ik ze zelf maak dan liever zonder deeg en alleen maar vis. De archide is ook wel pinda olie die heeft van zich zelf geen smaak heel warm opstoken tot walmen toe en dan de vis er droog in. Schroeit die gelijk mooi dicht en krijg je ook een hardere mooie bruine buitenkant.

De vis met peper, zout en sambal en soms een weinig knoflook is genoeg. Even laten zwemmen en klaar is Freek.

Ik vindt het ook leuk voor de visite bij de borrel naast kip ook een stukje vis te kunnen serveren. Smaakt je biertje veel beter.

Meestal is het in de archide olie met Vitoria frietjes dus maar gestoofd in de oven is meer werk met het schoonmaken van de groenten maar ook heerlijk vindt ik zelf. Je bent wel ff bezig maar dat kan niet fout gaan voor een leuke avond.

En snoekbaars op de huid dan is het wat meer tijd in steken om de vis te schubben te verwijderen maar ziet er wel mooier uit met uitserveren op tafel.

En dit is mijn favoriet op dat kibbelingetje na. Alleen dat rougtje is een dingetje. Daar moet je wel bij bliven.

Gekookt aardappeltje om te prakken.
Gebakken aardappeltje, het maakt me niks uit.

Maar dit is wel heel goed te eten. Vis in de witte wijn met een boter-mosterd saus. Heerlijk dus.

En natuurlijk de goede aardappel voor de frietjes. Die zijn niet makkelijk te krijgen. Grote aardappels en onbewerkt. Krijg ik van Vismaatje Arie mijn geliefde Victoria’s als die worden gerooid op Voorne. Veel soorten uitgeprobeerd maar deze stelen de kroon. Die zijn heerlijk qua smaak maar de laatste kratjes waren uitgelopen. Toch wat te warm geworden onze opslag kast deze zomer onder het huis. Ze zijn puur natuur en niet gepoederd. Dan is het twee middagen schillen geblazen en voorbakken. Gaat goed hoor ze invriezen en later afbakken. Heerlijk blijven ze. Ik hoor geen klachten van mijn tafel genoten.

SelectieWedstrijd NK

Tuurlijk een grote thermoskan koffie en broodjes gebakken ei mee.

Wordt een paar keer wakker vannacht 29 maart 2020. Half vijf er dan maar uit want als ik nu weer in slaap val dan ben ik gebroken. Heb afgesproken met Wim om half zeven dus tijd zat om broodjes ei te maken zonder spek want die kan ik niet vinden dus dan maar met ham. Ook zoutig en dan maar nogmaals m’n spullen controleren…

Wim vraagt me van de week of ik zin heb om mee te doen aan een Streetfisch wedstrijd. Tuurlijk zeg ik gelijk als ik kan doe ik mee. Zijn vaste maatje kan niet en ik heb vorig jaar al te kennen gegeven dat als die wedstrijd er weer is ik wel mee wil doen. Was prima geregeld toen van horen zeggen. Ik vis op mijn bootje en heb eigenlijk weinig met de andere visserij van doe, feederen doe ik dat nog wel eens met de BP Buckaroo’s. Ik heb em wel gewaarschuwd dat dit mijn tweede streetfishwedstrijd dan gaat worden. De vorige en enigste gevist dus samen met Joey ben ik na een uur al gediskwalificeerd omdat ik een dikke snoekbaars, wel de grootste van die dag, te diep had gevangen. Heb wel eens met Arie en Brett doen ik dat dropshot hengeltje pas had gekocht bij Mario vijf zes jaar geleden in de haven gevist maar dat kleine spul is niet mijn ding en nooit meer uit de kast gepakt. Nu ik er over nadenk heb ik ook eens een georganiseerd wedstrijdje bij een workshop in Hellevoetsluis door Ralf de Kock toen verdeler van de Benelux voor Reins samen met de Catfish en werd ik winnaar. Vraag me niet hoe dat kan je lezen op;

Wat neem je mee.

Dan komt het wat neem je mee. Je moet er heel de dag mee sjouwen. En nog beter een hengel voor dat kleine spul heb ik eerlijk gezegd niet. Ik neem een dropshot uit de boot mee en een wat dikkere hengel die ik op de punt gebruik. Veel te zwaar maar het is hoog water en ik zie dat er sowieso in Tilburg het water uitloop op een kanaal. Kan ik misschien het talud gebruiken en vissen zoals ik dat gewent ben. Nog wat shadjes op vijf en tien gram geprikt voor wat pielwerk en hoop op zegen. Want eerlijk gezegd vis ik noot werpent het ondiepe af vanuit de boot zo licht. Op het Haringvliet loopt het meestal al snel naar dieper water en met een beetje wind of stroming heb je dan al snel een bocht in je lijn. Dan zie je sneller aan je lijn een aanbeet dan dat je hem voelt.  Het Spui daar stroomt het altijd hard net als de Oude Maas daar heb je van beide last. Ben verslaaft aan die dreun op dieper water in de stroming langs het talud. Maar Wim is hier een crack in met dat kleine spul vissen. Die vist meer van die wedstrijden in het jaar met zijn vaste maatje dus dat gaat goed komen. Met zijn ervaring en kennis moet dat gaan lukken langs de steigers, kade, bootjes, aken, pijlers, duckdalven, en muren Dan begint ik met het dieper water en de vaargeul als die er al is in eerste instantie voor mijn rekening. Trouwens ik kom niet uit een ei zou John zeggen, ben een gewerveld dier dussse heb dat dropshotten zo onder de knie. Nu nog de funeste trucjes bijleren van Wim.

Alles is prima geregeld.

Ben precies op tijd om Wim op te pikken maar het is toch een dik uur rijden terwijl het niet druk op de weg is dus we kunnen aardig doortrappen naar Tilburg, clubhuis van de KEHV de Ruisvoorn aan de Centaurusweg. Na de ontvangst met koffie en koek, de inschrijving, ontvangst van het meetlintg en de uitleg van de wedstrijdcoördinators van Sportvisserij Zuidwest Nederland Kees en Stein. Er wordt een Whats-app groep aangemaakt voor de vangstregistratie. Als ik bij de prijzentafel komt komt Kees van Beerloo er bij staan. Wat een mooie prijzen weer voor een ieder een goodieback en voor iedereen een prijs verteld die me. Er staat dan ook een hele bos met hengels en kijk eens naar die geld prijzen. Ik zeg dat m’n neus wel voorbij zal gaan met al die cracks want wat een geweld staat er allemaal met de mooiste stokkies en spulletjes. Zie ze van alles voorbereiden met kleine haakjes en dito kunstaas. Pielwerk, centimeter nee mm werk ik zie amper wat ze op die haakjes freubelen en geheel onbekend voor mij. Maar je moet gewoon ook wel eens een beetje geluk hebben zegt hij niet wetende hoeveel gelijk hij zou krijgen vandaag. Dan kunnen we naar de bus die ons weg brengt naar het parcours ook in Tilburg nar de Havendijk.

Een hele mooie bokaal voor de winnaar en de eerste drie krijgen een mooi geldbedrag ter besteding.

Dat kan je dus aan Sportvisserij Nederland wel over laten zo’n feestje organiseren het is allemaal perfect geregeld. We beginnen dus bij de hengelsport vereniging de Ruisvoorn opgericht in 1926 en wat een mooi clubgebouw hebben die dan. De vereniging heeft vierduizend leden. Een zevenhonderd meer dan ons Voornse Kanaal. Wij hebben heel veel Engelse terwijl hier de Polen de overhand hebben aan buitenlandse leden.

De ontvangst met zo’n clubgebouw is grandioos.

Als iedereen er is wordt het duidelijk dat er toch heel wat teams hebben afgezegd door het weer en misschien het Corones virus want de eerste ligt toch hier in het ziekenhuis van Tilburg. De grappen zijn natuurlijk daar en na de briefing gaan we op pad met de bus naar de visplek. We zijn het laatste team en dat komt goed uit met mijn tempo we stappen ook het laatst op.

Het ziet er goed uit maar op zo helder water en zo ondiep.

Tja, en daar sta je dan bij onbekend water. Bij de brug Den Ophef de eerste oversteek vanaf het centrum en de Piashaven. Ondiep en zo helder als glas. Wel makkelijk want je ziet alles op de bodem aan stronken, takken, fietsen en hier en daar een waterplant. Scheelt wel vastzitten en kunstaas verpelen. Maar zou het toch anders willen zien. Heel ander water dan wat ik gewent ben met onze diepe havens en de grote plas het Haringvliet. We zijn een beetje uit het veld geslagen. Blijven we hier aan het kanaal of lopen we zoals de andere helft gelijk naar de ingang, naar het Wilhelminakanaal. Een grote groep gaat richting centrum Tilburg naar daar waar het dood loopt. We besluiten iedereen te laten rennen of richting kanaal of naar het centrum van de stad. We besluiten rustig aan te doen en achter te blijven. Des te rustiger is het. Met dat heldere water een prima idee lijkt ons. Zeker als Wim een dikke snoek voorbij ziet zwemmen twee meter uit de kant voor de eerste de beste aangemeerde woonaak. Hij gooit nog drie, vier keer zijn kunstaas voor zijn bek maar hij moet het niet. Wim wordt langzaam gek en gooit de gehele plek nog eens uit. Maar niks, nada, noppes op deze naar horen zeggen een goede doodaas plek in de winter. Die plek onthouden we, maar op de terugweg heeft hij net zoveel zin.

We lopen rustig het kanaaltje af.

Nee we zien ook geen futen jagen die zitten op hun nest. Laat staan aasvis langs de kanten in de overhangende planten en de rietstengels die er nog staan met hier en daar wat nieuwe aanwas van planten. Het water is veel te helder en het zonnetje helpt dan ook niet mee je kijkt zo naar de bodem. Als er al vissen zijn dan zien die jou eerder dan wij hun.

Maar haast hebben we niet we er een dik uur over naar de Pier31.

Er komen al mensen terug die het rondje hebben afgelopen of eerst richting Tilburg zijn gelopen en nu het kanaal willen bestoken. Denk dat dat SpeedStreetFishing is want hoe kan je in zo’n korte tijd alles uitvissen. Maar zo heeft ieder team zijn eigen tactiek. Snel” iets” vinden en dat uitvissen. We hebben één zo’n groenjas gezien dus we blijven dan nog maar even hangen in dit gedeelte. Eigelijk hetzelfde. Je weet dat er in ieder geval een dikke vis in de buurt moet zitten dus blijf je langer hangen en laat je je hele hebbe en houwe zwemles geven. Voordeel van iedereen laten wandelen het is er nu sowieso rustig en iedereen die terug komt lopen heeft niets gevangen en dat geeft de burger moet in iedergeval een goede techniek te hebben gevonden. Helemaal uitvissen als je wat heb gezien. We hopen dan ook dat die ene vis nog te kunnen vangen.

Mijn buurman vangt een voorntje jammergenoeg in zijn zij gehaakt.

Dan eindelijk zien we iets met vinnen. Mijn buurman heeft in iedergeval iets te melden. De vis moet gehaakt zijn in zijn bek van lip tot kiewdeksel dus een gehaakte vis in zijn zij doet niet mee. Hij heeft sowiso pech want het is geen roofblij maar een voorntje. De eerste notitie dus dat er aasvis aanwezig is. Dus het kanaal aflopen heeft volgens ons weinig zin. We blijven hier op deze T-splitsing hangen. Waar aasvis is moet zich ook de predators ophouden is onze mening. We gooien weer ons hele arsenaal aan kunstaas te water om te leren zwemmen, shads in alle kleuren en maten, spinners klein en gigantisch, pluggen drijvend en langzaam zinkend, jurkbaits, pilkertjes met verschillende spinnerbladen, spinnerbaits. Langzaam vissen, laten liggen op de bodem, huppelend, schokkerig met sprongen alle variaties van snelheid maar niets kunnen we trickeren tot een aanbeet.

Nee, aan het kanaal kunnen we ook niets activeren tot een aanbeet.

We vissen hier nog even maar we zien het duister in. Het stroomt ook voor geen meter. Wilhelmina kanaal lijkt lijkt wel een plas water hier op het breedste stuk. En toch is het water hier troebel. Zoveel boten zie ik toch niet voorbij komen heb er eentje gezien die afsloeg de haven in. Dat wil volgens mij zeggen dat het hier niet echt diep is zoals we in ons deltagebied gewent zijn en nu heb ik profijt van die tien gram gemaakte shadjes. Heb ik een lekker lange glijvlucht op een paar meter water. Kan met die pook van de punt dit weg zetten tot ver over de overzijde van het talud met windje mee. Moet uitkijken dat ik niet vast komt te zitten daar in de berm. Met pluggen ben je alleen maar aan het harken en Wim wordt er gek van die staat alleen maar de planten van de haken te pellen en stapt al snel over op de spinnerbaits. Volgens de kenners is daar het water nog te koud voor maar dat zal anders en zeer gunstig voor ons uitpakken. We kijken elkaar aan en zijn blij dat het weer prima is. Dat is gewoonweg genieten. Je bent met de bus dus doe je wat extra’s aan want ff teruglopen doe je niet dus we hebben het nu best warm in die regenkleding…

Das wel lekker hoor.

Maar na een klein uurtje van alles te hebben geprobeert beginnen we een beetje onzeker te worden. Niets gevangen in de ochtend sessie. Das niet best. We gaan langzaam weer terug al vissend en natuurlijk vissen we weer de plek uit waar we die snoek zagen maar we zien in heel het kanaal geen enkele fuut jagen laat staan aasvis tussen de rietpluimen etc.. Nee hier is geen predator te vinden zolang er geen prooi is op die ene eenling na dan die ons alleen maar aankeek en waarschijnlijk uitlachte. Voordeel is wel niemand heeft wat gevangen horen we dan in de bus dus allemaal een gedeelde eerste plaats. Dit is natuurlijk heel droevig gesteld met zoveel goede hengelaars geen schub gevangen. Nee, de wedstrijdcoördïnators Stein Timmers en Kees van Beerloo van Sportvisserij Zuidwest Nederland zitten te zweten. Zo slecht hebben die dit nog niet meegemaakt. Zoveel hengels met goede vissers en niets te meten. Je kan die selectie wedstrijd niet ff overdoen en geen afgevaardigde uit de regio Zuidwest Nederland dat is een debacle. Eerst maar onderweg naar Den Bosch de broodjes met ei met ham naar binnen werken met een bak koffie en ons opmaken voor de middag sessie. Met weer een volle maag, energie getankt en volle enthousiasme stappen we de bus uit  …. in de regen. Was voorspelt maar toch.

Nou hier stroomt het wel aan de Handelkade en we gaan weer weg met een zonnetje.

In Den Bosch daar is het extreem hoog water en het stroomt er als een jecko. Het water staat er zo hoog dat de meeste plekken niet of nauwelijks bij de waterkant kan komen. In Tilburg hebben ze heeel heel veel hondenbezitters maar hier is het echt raak. Niets in het weinige gras zetten. Waar je je tas ook neerzet in die regen het is drie keer kijken. Nu begrijp ik die mooie rug en buik tasjes van m’n mede kompanen. Er wordt niets op de grond gezet. Die weten inmiddels beter. We worden gedropt aan de Handelskade.

Ziet er veel belovend uit.

En weer is iedereen weg voordat we er erg in hebben. Zeker de mensen die hier vandaan komen. Wij denken dat het nu toch echt te hard stroomt en gaan richting de brede haven. In rustiger water moet toch wel de aasvis zitten uit te hijgen. Maar nee hoor daar is het krakie helder en waar de Dommel binnen komt daar is het chocolademelk. We klagen niet maar een roofvis vangen wordt moeilijk zo.

Oliemolensingel en we kijken op de Handelskade. Vandaar die mooie panden denk ik.

Daar loopt het dood dus misschien dat daar de vis zich ophoudt in rustiger water. Het is er in iedergval dieper dan als in Tilburg. Maar ook hier geen schub te vinden.

Daarom een schepnet met minimale steel lengte van vier meter.

De uitgang van de Brede Haven is het water nog helder maar de rest van Den Bosch daar stroomt het chocolademelk.

Leek ons een mooi plekkie.

Het hele stuk aan de Oliemolensingel is van de Watersportvereniging en daar kan je niet komen. Hermetisch afgesloten. Maar terug kijkend wil Wim het wel wagen die steile kant af naar beneden. Vanaf de brug had ik al gevoeld dat daar een slijtgeul is net voor die punt van die vlonder. Daar is het zomaar een meter dieper Jammer dat het niet de andere kant op stroomt. Dat zou dan een mooie ambusch plek zijn voor vadertje glasoog. Daar voor die palen van de vlonder staat een stuk minder water. Maar onder de vlonders zitten ze ook niet, tenminste ze hebben dan geen interesse.

Jammer maar daar rechts kan je niet komen terwijl de Dommel onder me door raast.

Daar links bij die ponton vlonder vindt Wim het te gevaarlijk om naar beneden langs die ijzeren wenteltrap te gaan maar terug kijkend wel daar naar beneden langs die steile wand op de vorige foto. Komt mooi uit want kan ik vanaf de brug vissen en het kunstaas langs de pijlers laten zakken of net uit de stroming begeleiden. Mocht ik wat haken dan kan Wim hem in iedergeval daar beneden landen. Daar in de verte links onder de weg door begint stroomt de Dommel als een razende naar De Dieze en naar recht toe is de stroming een stuk minder kunnen hier vanaf het hoge punt zien. Daar wandelen we dan maar naar toe.

De eerst worp met een spinnerbait is het raak bij m’n vismaatje voor vandaag.

Als we aankomen en de trap naar beneden nemen gaan er net weer twee kopels verder. Ik vis nog ff van boven af in de stroming naast de pilaren van de brug. Krijg ik er eentje op dan kan Wim hem altijd beneden scheppen maar nee geen mazzel. We zagen vanaf Buitenhavenbrug dat hier al een paar koppels hebben gevist maar vis die zwemt zullen we maar zeggen. De eerste maken ze wakker en attent, de tweede geïrriteerd en de derde kan hem dan vangen en… dat is Wim. Denk dat we het twintigste koppel zijn die daar staan en terwijl ik m’n eerste worp in de Aa onder de brug gooit aan de ander kant van het voetpad hoor ik Wim in m’n rug die onder dezelfde brug richting De Dieze gooit roepen. Ik zit vast.

Wat een mooie kleur heeft deze dikke dame.

En dan staan we toch wel wat doodsangsten uit want je weet niet hoe die is gehaakt aan zo’n klein dropshothengeltje. Want dat het een grote vis is zien we meteen. Dacht dat ik vast zat hoor ik em zeggen maar toen begon het langzaam te bewegen. En terwijl hij dat zegt gaat de vis er weer vandoor zonder zich te laten zien. Tientallen keren knalt hij door de slip heen als hij zich dan toch een keer bij het ronddraaien om weer de diepte te kiezen zich laat zien. Wow, wat een mooie vis. Voorzichtig roep ik nog wetende dat Wim dat natuurlijk doet het is niet zijn eerste snoek die hij vangt maar in de onstuimigheid klaar om te scheppen gooi je dat er uit. En dan eindelijk, eindelijk kan ik hem daadwerkelijk netten. Wat een euforie eindelijk na een dag en tennis elleboog opgebouwd te hebben eindelijk succes. Wat een euforie in de regen. Eindelijk we hebben wat te meten. Het onthakingsmat leggen we ver van het water neer want deze moet netjes op de foto. Dan Wim er op, wacht ff ik maak em voor de zekerheid ook met m’n camera en dan op het meetlint hetzelfde ritueel. Alles dubbel want met zo’n slechte dag vissen kan dat de doorslag geven. Een backupje te hebben.

Zijn we blij of zijn we blij.

Alles door gestuurd vraagt Wim en loopt met de vis in het onthaakmat naar de waterkant. Ff wachten roep ik doe maar in het landingsnet want wil eerst een bevestiging of alles goed is aangeleverd. Dat heb ik wel onthouden van de World Pradator Classic (WPC) wedstrijden. Vandaag te belangrijk als de vis door een domme fout wordt afgekeurd nu er zo weinig wordt gevangen. Misschien hebben we geluk en kunnen we hoog eindigen. Er is een team met twee snoeken en een team met heel veel klein spul. Die hebben wij niet kunnen vinden maar die locals weten de stekken natuurlijk. Dus nog een watsapje. En….Ja hoor alles in orde en de snoek zwemt rustig het net uit de bruine soep weer in. Hij is  rustig geacclimatiseerd in het landingsnet. High Fives natuurlijk en een oerkreet galt over Den Bosch.

Terwijl ik in het Aa m’n best doet bestookt in mijn rug aan de ander kant van het pad de Dommel richting De Dieze.

En hoe kan het lopen. Wij beide hebben hier ons een ongans gegooid terwijl de winnaar van vandaag die hier normaal met z’n bootje vist twee snoekbaarzen heeft gevangen en enkele gemist in het laatste half uur van de wedstrijd onder die voetgangersbrug daar aan de overkant. Sjappo want een mooie 48 er en een dikke zeventiger kwam hij dik in de éénmeter dertig aan lengte vissen. Goed gedaan dus van dat team. Tenvolle gebruik gemaakt van de kennis over het water. Toppie gedaan.

Wat een takke weer in de middag.

We stiefelen in de stromende regen richting de stop plaats van de bus en meer hier als daar proberen we het nog maar geen enkel reactie onder water kan ons kunstaas bekoren. Waty doen we niet goed maar later als we de uitslag zien zijn we nog spek koper met één mooie snoek.

Ik weer op de brug en Wim onder de brug aan de oever tussen de dukdalven aan de binnenzijde terwijl ik dan de vaargeul kant alles afvist. Niets nada noppes vandaag nog geen tikkie, geen enkele aanbeet gescoord en zo zijn er meer vandaag horen we natuurlijk later. Er zijn maar vier teams met wat om te meten. Lange tijd staan we derde tot een half uur voor het einde van de wedstrijd. We doen ons uiterste best maar dat doen ze natuurlijk allemaal. Maar we kunnen niets meer bijvangen. Jammer net niet in de prijzen.

De kosten van vandaag… 1 shadje.

Dat is wel leuk heel vaak krijg je vragen van en de mensen knikken goedendag of zeggen wat. Wat doen jullie allemaal en dan legt je het uit. Daar is nu alle tijd voor jammergenoeg. Dan komen de verhalen los hoe het vroeger was of van de jeugd van ja je moet daar wezen want daar heb ik vorig jaar mijn eerste vis gevangen…

De laatste worpen van vandaag bij de opstapplaats.

We kappen er mee en gelukkig gaat het zonnetje ook weer schijnen want die harde wind en regen ben je al snel gouw zat.

Snel de bus in en karren met die hap.

Er zijn dus maar vier koppels met vis en dat is wel heel heeel weinig. Een beetje geluk moet je dus wel eens hebben dat vertelde Kees me vanmorgen al aan de prijzentafel. Al vroeg in de middag een koppel met twee snoeken, een koppel zat verstopt kleine baarsjes te vangen en op de valreep een half uur voor tijd snoepte ze ons de derde plek af. Die mooie snoekbaarzen die uiteindelijk de eerste plaats pakten. Gefeliciteerd mannen. Kennis van het water is dus heel belangrijk. En in de bus zaten ze voor ons en helemaal niet te beroerd om alle plekken te vertellen. Kijk dat zijn streetvissers. Helemaal niet te beroerd iemand te helpen en niet op het verkeerde ben te zetten. Heb van een mede visser de eerste de beste die ik het vroeg of iemand water bij zich had toen een groepje de trap af kwam bij het Brabants historisch centrum waar Wim net zijn vis heeft gevangen een flesje water gekregen voor m’n medicijnen omdat die van mij nog in de bus lag. No problem. Je staat te vissen en er komen gewoon twee koppels tussen staan en sta je schouder aan schouder om de beurt in te gooien omdat zo onder de brug je een beetje beschut tegen de regen staat. Kan allemaal. Fantastische sfeer ondanks het slechte weer..

Weet nog steeds niet waar dat mapje voor is, kan een vispas in maar dan. Wat is de functie van dat klepje.

En dan staan daar twee leuke gezellige blonde dames achter de bar en tja, wat bestel je dan. Heerlijk een blonde Leffe. Het is prima vertoeven in het clubhuis van de ruisvoorn. De schaal met warme bittergarnituur gaat rond. Nee dat houden we nog wel eventjes uit en dat komt goed uit. Ik heb afgesproken met Wim Schuurmans een bruidspaar van 6 juli 1995 met Ryanne. Ik geef alle oud bruidsparen de mogelijkheid om hun dossier over te nemen. Die zijn hier in een naburig dorpje Hapert gemaakt en ze wonen er nog steeds. Weerzien was weer als ouds. Zo is mijn benzine ook weer betaald…

De nummers 1 van vandaag.

Je moet dus de gehele dag geconcentreerd door vissen hoe slecht de omstandigheden ook zijn dat blijkt wel. Het kan dus altijd gebeuren en als zo vaak wordt het beslist in het laatste half uur. Het blijft vissen en niet vangen. In het laatste half uur je snoekbaarzen pakken en met de beker er vandoor gaan. Een dikke Proficiat en Gefeliciteerd. Goed gedaan mannen. Klasse gevist in een zeer moeilijke situatie.

We mogen allemaal een hengel uit zoeken.

We krijgen nog een Shimano petje, paar loodvrije loodjes, een plastic mapje waarvan ik de werking niet begrijp maar dat komt later wel en iedereen mag een hengel uitzoeken ook van Shimano tussen een korte 7 tot 14 gram die Wim kiest en een 2,70m 14 tot 40 gram waar ik voor ga. Ben er hartstikke blij mee.

De nummers 4 van vandaag.

En zo zie je dat Kees van Beerloo het allemaal al wist zo uit zijn glazen bol. Met heel veel geluk en mazzel doen we mee aan het NK in Zwolle. Want met dit deelnemers aantal van de selectie wedstrijden gaan er vier koppels naar het NK Streetfishing vanuit Sportvisserij Zuidwest Nederland te vertegenwoordigen. We hebben het nog niet zo goed door als we de prijzen ophalen maar als het even later doordringt dan zijn we door het dolle heen. In de auto terug kunnen we ons geluk niet op. Wat een dag en ongelofelijk tussen al die goede visser gespecialiseerd in streetfishing en dan toch mee doen om de prijzen. Met een beetje geluk zij Kees, hoezo zegt Wim. Geluk moet je afdwingen en met tranen die biggelen over m’n wangen geef ik em gelijk. Maar dadelijk in Zwolle gaan we eerst een dag voorvissen en het water bekijken. Dat zijn we wel over eens want zoals vandaag op onbekend water blanco aankomen dat kan niet. We zien ook dat de locals en mensen die er vaker met de boot doorheen komen en er vissen vanaf de kant komen veel beter en beslagen te water komen. Leuk, leuk, leuk we gaan er voor, we hebben er zin an…

Tot slot nog de foto’s van Danny van Rooy die het plaatje compleet maken. Dan zie je hoe vaak er op jouw stek al is gevist of nog gaat gebeuren…