Dat zag er niet best uit en na beraad gaan we naar Middelharnis. Met deze wind kunnen we misschien onder de dijk daar vissen zonder vol te lopen met backtrollen. Onder de niet vissers onder ons. Ik doe graag vertikalen met de achterkant van de boot in de wind zodat de boot stabieler ligt als met de voorzijde (punt) in de wind.

Alles is veel beter te corrigeren maar nadeel is dat je de golven vol op de achterkant krijgt en bij windkracht 3-4 is dat te veel voor de Linder als je achteruit vaart. Het Backtrollen.

Dan zit je gewoon niet lekker te vissen. En zit je niet lekker zit te vissen dan denk ik dat je maar beter kan gaan werken zeg ik altijd. Dan verdien je tenminste nog wat.

In Middelharnis viel het reuze mee weliswaar was het water weer verschrikkelijk helder net als gisteren, meestal geen goed teken maar met vadertje glasoog weet je het gewoon niet zeker.

We zijn helemaal op elkaar ingespeeld in de jaren. We traileren samen en maken alles los. Zo heeft ieders zijn taken gekregen en hoef ik niets meer na te lopen. Het ritueel herhaald zich als we weer aankomen. Zonder woorden eigenlijk. Je blijft als bestuurder van de auto en boot wel verantwoordelijk. Maar met Joop gaat alles blindelings. Ik zet de auto weg en zet trailer enz. op slot en Joop start alles aan board. Kan ik zo instappen

Dus snel de boot te water gelaten en direct naar de rechterkant van de haven de diepe putten op gezocht. Gisteren waren ze te vangen op 18 tot 20 mtr. dus daar begonnen we vandaag ook mee. Eigenlijk ging het gelijk goed want binnen een 10 minuten had ik de eerste aanbeet verzilverd. En dat op 22 meter. De boot zakt naar 18 meter en ik laat de sjet vallen en pakt gelijk de tweede van de dag. Zo denken we dat gaat goed en als ik een derde vis verspeel is Joop om met zijn drop shotten. Die doet er nu ook mijn favoriet aan de welbekende Fox.

We kunnen kort zijn met de rest maar sinds Joop gewisseld is krijgen we de eerste 2 uur geen enkele aanbeet meer. We zoeken verschillende taluds op maar niets nada … en dan doet Joop echt zijn best om in zijn geheugen te woelen naar de goede stekken liggen maar op de minstens vijf bezochte beruchte taluds uit het verleden nog uitgezocht met zijn zoon Rene de beruchtste van de familie Flohil maar het wil allemaal niet lukken.

Dan vertrekken we naar richting de windmolens als laatste hoop op vis. Tijdens het varen krijgen we een regenbuitje en hier mist ik een zelfloos installatie want de boot lag binnen 5 minuten 10 cm lager. Deze stek heeft me wel eens eerder de overwinning op geleverd in onze missie waarvan Floris en Waldi alles van afweten en warempel vangt Joop daar zijn eerste vis van de dag en we zijn er natuurlijk reuze blij mee. Daarna krijgen ik nog een paar aanbeten maar daar blijft het bij. We gaan terug naar Middelharnis waar ik het nog probeer war we zijn begonnen en krijg er nog een paar flinke tikken op maar krijg ze niet gehaakt of het zijn “losse”. We gaan naar huis en op de wal spreken we nog enkele andere vissers en kijkend naar de visuren en aantallen in de boot hebben we het nog niet zo slecht gedaan. We kunnen glansrijk meten met de anderen en dan valt zo’n dag dus toch nog reuze mee. We zijn misschien te verwent. We doen het nog niet eens zo slecht…

Deze hele week was het taai maar het blijf toch kriebelen. Wat dacht je van bijtijds kappen en morgen nog even erin met de Linder eigenlijk tegen beter weten in. Doen we zeg ik gelijk.

Waldi moest om 14.00 uur terug zijn voor een familiefeestje, een 90 jarige tante en daar moet natuurlijk het vissen ff wijken. Dus heerlijk om een uurtje of 9 uur koffie en dan nog een paar uurtjes vertikalen was zo afgesproken. De laatste dreggen aan de nieuwe SaltShakers gezet en wij waren er klaar voor. Wouter was gereed om te gaan stappen en de oude hap stond elkaar gapend uit te zwaaien.

Was toch weer vroeg wakker door dat vissen dus toen Waldi kwam met de verse broodjes belegt met gebakken ei met spek stond alles al klaar voor vertrek. Nog even een bak koffie genomen, de rest in de thermosfles en dan naar de helling. Het was koud en in de boot stond zelfs een dun laagje ijs. Maar de zon brak al door dus het zal wel beter worden. We waren niet de enige zo te zien en Jan Buikstra ging er net in dit keer met zijn zoon i.p.v. zijn vader. En die had een paar mooie verhalen over…. Natuurlijk vissen. Zalmen, zeeforrelen, kabbeljauw en polakken in Noorwegen. Net even te ver met de auto maar met het vliegtuig goed te doen. Huisje aan het water met visbootje en de auto (busje) lenen van de eigenaar om de ijskast te vullen. Perfect geregeld dus dat wordt adressen uitwisselen. En zo gaan we voordat dat vissen groter worden dan dat je gestrekt kan aangeven nog laat te water.

Nou en daar was het afzien. De helft van de sluizen stonden weer open maar het stroomde niet zo hard als het de hele week had gedaan. De wind stak af en toe op richting 3-4 net niet met witte koppen op het Haringvliet en we hebben zeggen en schrijven 5 aanbeten geregistreerd. Weliswaar niet te missen dreunen maar geen van beide kon de haak zetten. Het water is te koud denken we en de aanbeten zijn gedaan uit agressie want wat we ook proberen. Een tweede blijft steeds uit. Van 18 naar 6 meter alles uitgevist en alert op de 8 meterlijn maar niets nadda noppes. Nog even ons laten zakken naar zelfs 32 meter en langzaam naar 12 meter om te zien of daar misschien in ieder geval een aanbeet was te scoren maar ook zero, nul dus. Het was guur weer en het werd geen 02.00 uur maar 01.00 uur dat we het voor gezien houden. Is Waldi na het vissen ook eens aan de vroege kant thuis voor de familie reünie.

Dit was heel taai vandaag. Het kan dus nog slechter dan van de week. En ik zie de temperatuur nog niet stijgen. Het sneeuwt hier zelfs licht in Hellevoetsluis vandaag dus dat ziet er niet best uit. Maar ja, het kriebelt al gauw en de Linder ligt er zo in en tegen de kou kan je je kleden. Mooi is dit slecht weer is er niet wel slechte viskleding. Wil dit jaar m’n zinnen een beetje verleggen en de dames Esox Lucius achter de schubben zitten. Dat is de snoek voor de niet ingewijden vrienden van me die de stukjes vissenmetfreek  ontvangen en dat zijn de meeste. Dat vindt ik zelf ook het leukste ervan. De dames snoeken worden een stuk groter dan de heren tot wel 1.30 cm lang op groot water. Die moet je voorzichtig onthaken. Heb al eens een tand dwars door mijn nagel heen gehad dus ik kan je vertellen; die zijn super scherp tot wel 2cm lang.

Hierbij een foto met Joop in de boot van vorig seizoen terwijl we zaten te verikalen. Dat heeft sport opgeleverd op een verkaalstok zonder versterkte onderlijn. Maar goed dat zal nog wel een weekje of drie duren voordat die uit de diepte naar de mannetjes op zoek gaan op de wat hogere gelegen platen om daarna te gaan paaien op ondiep water tot zelfs ondergelopen weilanden toe. Maar hopen dat het gebeurt voor het gesloten seizoen. Ach, dan is er eerst nog het Oostvoornse Meer met z’n forellen, de zeebaars op de wrakken en later op de Oosterschelde met de vliegenhengel, daarna de harder, winde en kopvoorns al bijvangsten van dik 50cm. Hier wil ik dit jaar ook wat gerichter op vissen met een wincle picker uit de boot i.p.v. van af de kant met de Matchhengel. De hengels worden al door Mario geassembleerd. De roofblei met de Poppers. We krijgen het dus nog hartstikke druk… laat die zomer maar komen.

Met in het achterhoofd dat we zondag in Middelharnis de meeste aanbeten kregen op 20mtr. en dieper begon ik maar op 25 en liep het talud op naar 12 meter. Zat alleen in de boot dus viste met 7 en 10 gr. En dit was goed bij de bodem te houden. Het was hoog water, de sluizen stonden open dus de omstandigheden waren optimaal. Maar na een uurtje ronddobberen nog geen aanbeet gehad. Dan maar de sjet van zondag erop weliswaar met 18 gram loodkop de Salt Shaker donker paars met glimmertjes en ik raak de bodem op 9 meter om het talud weer af te zakken en vrijwel direct staat mijn Gothfather krom. Rammmm.

Hoe is het mogelijk. En inderdaad een mooie vis. Maar wat ik ook op deze diepte probeer, zero, nada, nothing, je weet het al. Ik ga verkassen en dicht onder de dam lekker uit de wind ga ik het nog eens proberen en weer heb ik eigenlijk direct vis maar het blijf er maar bij eentje. Het hele talud af gevist maar nee hoor. Geen aanbeten meer gehad. Het is 18.00 uur en ben blij nog even geweest te zijn. Morgen misschien weer even want ze geven windkracht 2 op en geen regen. Dat zou eigenlijk in het week-end moeten wezen maar dit is zo door de weeks wel lekker rustig op het Haringvliet kan ik je vertellen en heb je de mogelijkheid. Al is het maar twee uurtjes… gewoon gaan, het is heerlijk vertoeven op die grote plas rond deze tijd.

Wij de Bassmeister, Waldi en de Bassbuster zagen het ook niet zitten en dat was niet de helling want mijn linder weegt 80kg. Dus dat lukt wel met een 4-drive Frontera ervoor maar de wind stond er al recht op met witte koppen Krachtje 4 en zou naar 6 toelopen. Misschien naar Middelharnis, dan hebben we de wind in de rug. Hier komt hij over het hele Haringvliet aan gedenderd.

Even later kwam de Trouthbuster aan van Floris met Peter en Jeroen. De DenemarkenGang was weer voor de helft kompleet en na beraad werden er snel knopen doorgehakt oftewel binnen een sigaartje waren we op weg naar Middelharnis.

We waren niet de enige. Er waren al heel wat boten op het water aan de trailers te zien en het was heerlijk. De mist was wat opgetrokken maar koud was het nog wel.

We zijn begonnen gelijk rechts van de haven en ik pakte eigenlijk de verkeerde sjetdoos. Met loodkoppen van 10 gram. Maar daar zat de Homo (rose met zilver) bij en die kleur gokte ik op. Ik vis eigenlijk nooit zo licht want het valt niet mee bodem te houden maar ik begon dus daar mee en heb em er niet meer afgehaald die ochtend totdat ik vastliep om ±13.00 tussen de stenen van het talud. Binnen een half uurtje had ik vis op 12 meter.

Gelukkig zaten ze niet meer zo diep, zeker met die 10gr. Heerlijk is dat een kromme Godfather. Daarna enkele missers en losse, balen dus en de dreg zover mogelijk naar achteren op de start gezet en de missers waren er niet meer. Wel minder aanbeten en de vissen zaten maar net gehaakt meestal al onthaakt als ze in de boot lagen. De meeste vissen rond de 50cm met een paar die de 60 haalde. Vadertje glasoog lag onder de grote scholen witvis die stil lag op die 12 meter dus tegen het talud aan. Dat moeten miljoenen vissen zijn en probeer dan maar eens onze rover te activeren tot aanbijten. Snoekbaarzen zijn agressieve rovers en bijten ook wel alleen de staarten af en komen dan later als het waarschijnlijk tegen zit hem op te halen. Soort provisiekast als het ware en dan zijn ze natuurlijk moeilijk te verschalken als ze steeds maar net het staartje pakken. De vissen zijn ook allemaal mooi rond en dik.

We dachten dat het de kleur was die het em vandaag deed maar thuis gekomen onder het genot van een hot chocomel denken we toch dat het de grammen zijn geweest. Dit omdat de vissen allemaal maar net gehaakt zaten. Ze waren heel voorzichtig en dan telt elke gram die zo’n sjetje weegt mee als ze em naar binnen zuigen.

Nog een paar bellyboatvissers gezien maar die hielden het niet lang uit tegen die wind in en vooral de kou denk ik.

En floris was nog even voor Hellevoetsluis geweest en een paar Baarzen gevangen wat toch wel uitzonderlijk mag worden genoemd in deze tijd van het jaar. Teruggekomen naar Middelharnis hadden wij weer net de vis gevonden aan de buitenkant linkerzijde van de haven en nadat ik dus daar m’n sjet verspeelde hielden wij het voor gezien.

Gerda was jarig en daar moest ik natuurlijk heen. Meehelpen negen meter koud en warm buffet smikkelen. En daar heb je mij helemaaaal mee. Dat was weer heerlijk en perfect geregeld. De Trouthbuster heeft nog even de kou getrotseerd en de stek verder uitgevist

Jongens bedankt, het was weer een heerlijke dag op het water en een goede keuze gemaakt om naar Middelharnis te rijden. Waar we heerlijk uit de wind lagen. En zoals m’n vismaatje altijd zo mooi zegt; a bad day of fisching still beats a good day at work.. En zo is het maar net. Peter bedankt voor je foto’s zo maakt het ons BassBusterAvontuur alleen maar leuker.