We zitten lekker te borrelen aan de Stamtich als Joop me vraagt. Heb jij wel eens uit een bootje gevist op de Oosterschelde vraagt mijn vismaatje. Nee nog nooit. Het zoute is voor mij helemaal een raadsel en laat dat nu net Joop zijn liefde zijn. Dat wil ik je wel leren morgen dus maandag 12 maart 2007 zijn we daar al vroeg om half zes vangen we de eerste vissen

Tis van alles door elkaar van rondvis tot platvis. Je laat je paternoster zakken en als die onderweg niet wordt aangevreten dan is het wel op de bodem door platvis. De aanbeten zijn niet spectaculair maar de lol is er niet minder om als je ophaalt en er zit wat aan

We vangen van alles door elkaar, ik vindt het steeds leuker worden dat vissen met een zagertje recht naar beneden. Het is net verticalen op Zander maar dan grover en de aanbeten zijn subtieler op die grote diepte

En dus is mijn maatje aan het schoonmaken en ik takelt ze binnen. Wat wil je nog meer. Heerlijk toch zo de dag door te brengen

Het “afval” gaat gelijk overboard en daar weten de meeuwen wel raad mee

Enne Joop bedankt. Dit vindt ik hartstikke leuk. Weer een discipline vissen geleerd en met die nieuwe stokken van Mario hatdstikke goed gegaan. Dat moeten we dus weer eens een keertje gaan doen.

Marco ken ik al vanaf de Theo Kwantenstraat. Die kwam van school af en ging werken als loodgieter bij Wenting. Daar werkt Bouwe die een paar huizen verder van mij woonde en onder zijn hoede moest die de kneepjes van het vak leren. Dus natuurlijk ook de vrijdag middag borrel. Denk dat die daar heeft leren bier drinken. Motorfiets rijden op mijn Honda 600 Dakar, schuine moppen en meer van die ongein. Nieuwenhoorn is een dorp en iedereen kent iedereen.

Ik heb em al een keertje flink beet genomen met een kabeljauw vangst en daar is die dagen zoet mee geweest dus zo snel zal die niet meer in mijn grappen vallen over vissen. Nu is dat vissen voor hem een levensvorm. Weekendende is die op pad om de grootste karpers te vangen, vakanties naar oorden waar we als sterveling alleen maar kunnen dromen. Hij is overal al geweest zo ook dus op Las Palmas bij de zoon van mijn vismaatje Joop René Flohil. Overdag daar klussen op het park en als het even meezit natuurlijk vissen.

Zit ik met Joop na een visdag onze mail door te nemen en horen we dat René met een Engelse klant wel een hele dikke rog hebben gevangen ze denken zelfs de grootste van het seizoen

Deze stukken aas worden dan door René dan op de plek gebracht. Jaja zwemmend dus

Kan je vertellen. We krijgen de foto’s door van René maar we voelen de spierpijn. Das trekken hoor zo’n vis naar het strand toe

Klasse natuurlijk. Hoe krijg je die op de kant en we staren met ontzag naar het scherm. Daar zit meer in zeg ik tegen Joop. We gaan Marco een poets bakken die er nu zit en ook zo’n bak te vangen

René werkt wel mee aan een goede grap. Als Marco vertrekt hoort hij dat er een gekke fotograaf aan de poort staat bij René resident en vraagt naar Marco. Die heeft hier een opdracht en heeft een paar dagen verlengt om met em te vissen. Jammer is die net weg. Toch wil die fotograaf een keertje vissen en nadat die een paar dikke pruiken, lijn breuk en knopen heeft veroorzaakt door onkunde volgens René vangt hij deze rog. Daar heeft Marco dus een vakantie aan opgeofferd om een dikke rog te scoren en niet gelukt. Ik moet het natuurlijk weer ontgelden en dat heeft best ff geduurd voordat de grap uit kwam. Hij wilde het niet geloven maar omdat anderen hem er op attendeerden dat er toch nog een monster was gevangen nadat hij naar huis was geloofde hij het. Ik kan natuurlijk wachten op die terugkaatsende bal..

Lang weekendje Nijkerk en gaan we op maandag 7 juli 2006 tuurlijk ff vissen in de omgeving. John weet zijn stekken wel in deze buurt, zijn thuiswater te vinden.

We zijn al vroeg op pad maar kunnen geen potten breken vandaag. We gooien ons een tennis elleboog maar het wil niet lukken een aanbeet te forceren. Zowel in de polder als open water we kunnen ze niet vinden

Bij het gemaal zien we wel heel veel aasvis maar daar waar je de predators verwacht mag je niet vissen. Dan nog maar aan de buitenkant en gelukkig blanken we niet om 22:19 uur en vangt JohnieBoy alias Guus een mooie snoek. Snel een plaatje maken en we nokken af naar een warme chocomel met slagroom.

Roofvissen met Leo op zondag 18 december 2005. Het is fantastisch weer ervoor en we beginnen in de vestinggracht van Hellevoetsluis.

Met de regenboog naar de gouden stek vandaag

Om 15:54.22 pak ik het eerste snoekje op Land van Paling. Doe prikt me aardig lek en de tweede pak ik aan de andere kant van het voetgangers bruggetje om 16:11.42

Maar de mooiste komt toch van onze wereld stek “de Punt” en even later is de vaste clan er ook

Het is na werktijd altijd dezelfde mensen op de Punt waar alle problemen vrijuit worden besproken en opgelost. Een paar dagen niet geweest en je mist van alles

Isaac scholden we in het begin uit als Yoego. Wisten wij veel maar hij kwam toendertijd van het asiel schip af dat in de haven lag. Hij bedoelde dat hij uit joegoslavia kwam. Tijd zat dus om zijn hoofd leeg te maken en die zat daar elke dag met een hengel van de gemeente. Van hem heb ik veel geleerd om daar specifiek op snoekbaars te vissen. Die kende elk richeltje, randje en schelpen bank daar. Pakte altijd de goede shad welk jaargetijde, windrichting, barometerstand dan ook. Het duurde eventjes maar een fantastische goosert

En Arie natuurlijk die is er ook elke dag. Verlegen om een praatje en je gaat naast em zitten. Gezellige gasten allemaal en of je nu wel of niets wordt gevangen het is altijd feest op dit Puntje

Mijn zondag is weer prima wat snoekjes en een paar mooie snoekbaarzen maken het helemaal toppie vandaag. De week begint prima dus.

Een dag vissen met Martin. die moet heel de week buffelen om overal in Nederland het asfalt er in te krijgen dus in het weekend gaat die graag mee het water op om achter die stekels aan te zitten. Zo relaxt mogelijk vissen is dat dan.

De vangst is op 8 september 2005 gewoon weer goed en en natuurlijk nemen we er een paar mee naar huis. Heel normaal toentertijd. Dat is nu wel anders anno 2022. Maar goed ik heb nog een goede vriend namelijk Johnnie Boy alias Guus Geluk. Ken em al vanaf Vinkplein 1978 ofzo waar die boven me woonde en we vaak samen gingen stappen. Dan maakten we Dordt, Rotterdam, Rockanje of Puttershoek onveilig. Die neem ik al zolang we elkaar kennen graag tuk. In de maling dus

Dus na wat fotoshopwerk stuur ik een plaatje naar hem op en dan heb ik em weer goed te pakken natuurlijk. Hij trapt er weer in en als die dan de volgende keer meegaat hoort die het pas van Martin. Heerlijk dan dat gezicht van em. Tuin ik er weer in hoor ik em dan zeggen en zonder wat te vangen is mijn dag al goed

Een snoekbaars fileren heb ik gezien bij mijn Ome Jan die aan het IJ-meer woonde in Muyiderberg. Daar viste ik voor het eerst op die glasogen. Logeren bij mijn oma en opa en visjes vangen door de week aan de overkant waar ze woonden in de zwarte vaart. Om dan zaterdags ochtend mee te gaan vissen met de boot. Wat een belevenis was dat voor een ventje van de lagere school. De mooiste vakantie dagen waren dat. Vrijdag avond al mee als Ome Jan uit zijn werk kwam em me ophaalde. Van slapen kwam dan niet veel dat weet ik nog goed. Een kamer vol dozen met vis spullen en hengels rondom aan de muur en dan voorbereiden. Ik heb nog de aluminium hengel die ik zomaar kreeg van mijn Oom. Zo trots als een pauw was ik

Was toen nog te jong om dat fileren zelf te doen als ventje van 8 jaar. Maar echt geleerd te doen heb ik dat van van Arie op de Punt. Voorgedaan op het bankje langs het water. Netjes langs de graad om zo zuinig mogelijk te snijden. Als je een vis meeneemt dan moet je die ook zo zorgvuldig mogelijk fileren. En zo leert Martin het weer van mij. Doorgeven het stokje dus.