Grapje moet kunnen

Photoshop stond in de kinderschoenen

Marco ken ik al vanaf de Theo Kwantenstraat. Die kwam van school af en ging werken als loodgieter bij Wenting. Daar werkt Bouwe die een paar huizen verder van mij woonde en onder zijn hoede moest die de kneepjes van het vak leren. Dus natuurlijk ook de vrijdag middag borrel. Denk dat die daar heeft leren bier drinken. Motorfiets rijden op mijn Honda 600 Dakar, schuine moppen en meer van die ongein. Nieuwenhoorn is een dorp en iedereen kent iedereen.

Ik heb em al een keertje flink beet genomen met een kabeljauw vangst en daar is die dagen zoet mee geweest dus zo snel zal die niet meer in mijn grappen vallen over vissen. Nu is dat vissen voor hem een levensvorm. Weekendende is die op pad om de grootste karpers te vangen, vakanties naar oorden waar we als sterveling alleen maar kunnen dromen. Hij is overal al geweest zo ook dus op Las Palmas bij de zoon van mijn vismaatje Joop René Flohil. Overdag daar klussen op het park en als het even meezit natuurlijk vissen.

Aas inzwemmen en dan maar wachten

Zit ik met Joop na een visdag onze mail door te nemen en horen we dat René met een Engelse klant wel een hele dikke rog hebben gevangen ze denken zelfs de grootste van het seizoen

Vis door midden, kan je er twee keer meedoen

Deze stukken aas worden dan door René dan op de plek gebracht. Jaja zwemmend dus

Dan moet die dus aan de bak

Kan je vertellen. We krijgen de foto’s door van René maar we voelen de spierpijn. Das trekken hoor zo’n vis naar het strand toe

De grootste van het seizoen

Klasse natuurlijk. Hoe krijg je die op de kant en we staren met ontzag naar het scherm. Daar zit meer in zeg ik tegen Joop. We gaan Marco een poets bakken die er nu zit en ook zo’n bak te vangen

Dusse zo gezecht zo gedaan

René werkt wel mee aan een goede grap. Als Marco vertrekt hoort hij dat er een gekke fotograaf aan de poort staat bij René resident en vraagt naar Marco. Die heeft hier een opdracht en heeft een paar dagen verlengt om met em te vissen. Jammer is die net weg. Toch wil die fotograaf een keertje vissen en nadat die een paar dikke pruiken, lijn breuk en knopen heeft veroorzaakt door onkunde volgens René vangt hij deze rog. Daar heeft Marco dus een vakantie aan opgeofferd om een dikke rog te scoren en niet gelukt. Ik moet het natuurlijk weer ontgelden en dat heeft best ff geduurd voordat de grap uit kwam. Hij wilde het niet geloven maar omdat anderen hem er op attendeerden dat er toch nog een monster was gevangen nadat hij naar huis was geloofde hij het. Ik kan natuurlijk wachten op die terugkaatsende bal..

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *