Avonturen – Pagina 76

We konden het niet laten

21 juli 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Gisteren woensdag 20 juli 2011 was het weer prima om te vissen, windstil en een zonnetje. Terwijl de verwachtingen veel slechter waren met windkracht 5 voorspeld. Met zondag nog in het achterhoofd vraag ik Joop of we misschien vandaag die PR van Waldi aan diggelen kunnen vissen. Namelijk een roofblei groter dan 77cm vangen of minstens evenaren.

We gaan er weer in op de helling in Middelharnis met wel heel ander weer dan zondag. En Joop weet ook hoe het hoort aan board. Die heeft natuurlijk Djamil gaan het werk gezien vorige week en we vertrekken windstil met een zonnetje het water spiegeltje glad met een heerlijk kopje koffie in de hand en in de andere een broodje bal. In ons T-shirt blazen we het Haringvliet over naar onze stek het is heerlijk weer.

Joop neemt de gewoonten over van mijn mede reizigers en schenkt koffie om de dag goed te beginnen.

En van verre zien we de visdiefjes al duiken op een van onze stekken en weten dan al dat we er een paar uur zullen blijven vissen. Dat wordt weer een mooie dag met veel vissen vangen. Natuurlijk zijn we gelijk in opperste stemming. Wat wil je in je warm drukkend weer eigenlijk té en je weet al dat je aan de bak moet.

*Heerlijk is het vertoeven vandaag op het Haringvliet*.

We starten met plugjes en Joop is de eerste die zijn spulletjes klaar heeft. Die is niet te houden en is echt gespind om Waldi te kunnen bellen. Die wil de Bassmeister een lesje leren.

Hij pakt bij de tweede worp gelijk de mooiste baars van de dag en deze meet 52cm. Wat een bak van een vis en mooi rond. Ik ben nog bezig mijn handen te drogen en kan mijn hengel weer in de steun zetten zonder nog en enkele keer te hebben ingegooid. Joop staat een mooie roofblei te drillen en we zien dat dit een mooie is.

*O, oh ooooeehh Waldie de eerste is gelijk 74cm groot. Joop is niet te houden nu*.

Maar hij haalt de fel begeerde 77cm niet die Joop achterna zit. We hebben weer een wereldse dag gelijk aan verleden zondag. Het is elke worp zo niet dan de tweede worp raak. Wel veel drijvend vuil en je moet echt ver werpen over de hot spot heen maar vanwege het vuil gaan we steeds meer losse worpen maken. Zitten er plantenresten aan de plug dan kan je het natuurlijk schudden. Lukt het zonder vuil de diepte te bereiken dan is het gelijk Bingo.

*Allemaal tussen de 69 en de 74 cm maar sport van wereldkla*sse.

En omdat het eigenlijk hetzelfde verloop heeft als een zondag met het enigste verschil dat het nu heerlijk weer is hier wat foto’s van het verloop van de dag.

*Uit drillen kan je overlaten aan Joop op onze lichte stoken*.

Het is heerlijk mijn maatje zo te zien genieten. Die heeft het naar de zin en ik. Ik geniet met volle teugen. Ook van het vissen vangen.

*Maar het valt niet mee om alleen te scheppen*.

*Dus dat net doet ook niet echt wat je wilt*.

Maar ze eventjes netten dat valt niet mee in de stroom en zo’n snelle vis met uithoudingsvermogen als een diesel locomotief.

*Want je denk dat je em heb maar dan toch nog een laatste sprint*

Dan zien ze het net en knalt hij of zij er toch nog een keertje vandoor. Wat een krachtpatsers ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Heerlijke sportvis erbij gekregen in Nederland

*Maar dan eindelijk kan hij op de foto*.

Het gaat fantastisch en we vangen mooie baarzen van 50cm en iets daar boven mooi vol en rond en doen niet onder in de eerste minuten als ze nog diep zitten bij de roofbleien maar die rovers uit oost Europa duurt het toch wat langer voordat je die van de bodem hebt getrokken op dit lichte materiaal. Doe scheren eerst naar het diepe en probeer dan maar eens die te stoppen. Gillen doet die slip dan. Prachtig en we kunnen van alles uit proberen. Ze doen het immers goed en zo kunnen we het slechte materiaal schiften. Maar wat gisteren goed was is vandaag slecht en dat moet je wel in je achterhoofd houden.

*Nee, die 77cm halen we niet maar we vangen ons het snot voor de ogen*.

Het is veel wisselen van diep lopende pluggen naar poppers en vliegen. Anders valt het stil terwijl de roofbleien om je heen springen. Je weet dus dat je op dat moment verkeerd bezig bent als je niks vangt. Het is wisselen en wisselen bijna om de vijf worpen want anders zit je voor niets. Goed te weten als het een keertje minder gaat. Heel veel wisselen van technieken dus.

*Van verre zien we de regenbui aankomen dus regenpak aan*.

Maar dan komt er een regenbui aan en veranderd het weer drastisch. De wind draait radicaal en we moeten zelfs opnieuw ankeren. Het wordt zelfs koud vergeleken met die drukkende warmte van daarnet.

*Dan zitten we plotseling van een T-shirtje in de regen maar nog steeds lekker warm*.

Maar we gaan gewoon door met vissen zolang het niet onweert en die rakkers doen het echt niet minder. De baarzen zijn zelfs groter dan zondag en we vangen ze niet meer onder de magische grens van 50 cm. Allemaal halen ze dit dik en af en toe doet 52cm zelfs mee.

En je weet gelijk dat je een roofblei er aan heb hangen. Die gaat het hele Haringvliet over. Deze keer aan een bruine variant pluisje.

*Ze rammen eerst over de stek heen en weer en gaan dan het hele Haringvliet over*.

Eigenlijk moet ik een zwaardere hengel nemen zodat ik em beter kan sturen zodat hij de rest van de school niet in de war brengt maar dit is zo leuk. Op dit lichte spul. Fantastisch, en dan wachten we toch ff gewoon en vangen baarzen tot dat de roofblei er weer is.

*Joop is helemaal gelukkig, maar heeft ruzie met zijn bril*.

We vangen baarzen en roofbleien en gek genoeg geen Snoekbaarzen of snoeken. Dit is op dit grote water is toch een hot spot. Het blijft een fenomeen dat die rovers dus een ander techniek hanteren die we dan eens moeten onderzoeken want heb er al sporadisch een Zander gevangen. Een enkele. Weer wat om onze tijd te verdoen. Mooi is dat natuurlijk.

En we vangen ons het tierelier met verschillende kleuren want de rovers zijn gewoon los. We staan beide met kromme stokken. De baarzen kunnen we lossen met de hand maar die roofbleien lukt natuurlijk niet zonder net. Maar dan komt er een flinke boot die een paar maal over de stek heen komt sjeesen. Die ziet ons vissen vangen en wil ook meedoen.

*Tuurlijk het Haringvliet is niet van mij*

Je begrijp dat toch niet zulke onkunde. Volgens mij staat er wel iemand achterop die het wel weet. Zijn aanwijzigingen te zien aan de schipper. Maar met deze stroom is dat niet te doen hem stil leggen op de motor rond de stek. Dus we kunnen het ff vergeten. Dus ga ik maar de boot schoonmaken en opruimen. Wij liggen nu perfect op anker en precies voor de “hot spot”.

Met die boot kan hij er nooit bij komen maar wel alles verstieren voor ons. Hij vaart precies een paar maal over de aanvoer route heen van de roofbleien die de aasvisjes over de plaat heen jagen. Maar weet hij veel.

*Deze doet het in iedergeval beter maar natuurlijk is het niet leuk als wij vangen en jij niet. Hij bereikt het talud niet daar vandaan*.

Het is wachten totdat hij het opgeeft en dat gebeurt natuurlijk na enkele keren over de stek te zijn gevaren en niets te hebben gevangen. Maar hij is nog niet weg of er komt er nog eentje. Gelukkig doet die het wat rustiger en ankert voorzichtig en komt naast ons liggen. No problem natuurlijk. Iedereen wil die rovers vangen. We gunnen iedereen deze lol maar heb wel erg in de gasten die er al liggen en de stek hebben opgebouwd. Het is net als karpervissers maar dat voor later. In de wierbedden waar ook heel veel lol valt te beleven. Dat wordt helemaal een mooi verhaal. Maar deze stek als je em kent is er eigenlijk plaats voor één boot.

*Joop pakt nog een mooie baars maar de stroom is er uit*.

Wij hebben deze week er lol genoeg van gehad en laten het voor gezien. Er zitten dus genoeg vissen (roofbleien dan) van dik 70cm op het Haringvliet. Nu een jaartje wachten en terug komen voor die van 80 of 85cm. Onze uiterst vriendelijke mede kompaan is dan allang vertrokken richting Zuidland. Het is natuurlijk niet leuk als we vissen staan te trekken en jij er net niet bij kan komen met werpen. Wij zijn voldaan. De Bassmeister kunnen we dus niet verslaan en sjappo zeker met de vis uren die wij kunnen maken maar we willen wat anders vangen. Klinkt raar maar we willen weer verticalen. Mooie dreunen krijgen op de Godfather. Wat een weelde en dat in Nederland. Gewoon het beste wat er is op de wereld. We gaan kijken volgende keer of we vadertje glasoog weer eens kunnen verschalken. Er is genoeg water gevallen dus dat moet goed komen. Anders gaan we naar ander water als het Haringvliet. Oude Maas, Os, alles is te bevissen. Zondag met de Canada (BC) clan op stap en daarna met de meiden erbij BBQ. Gezellig hoor, dat weet de TrouthBuster wel te organiseren. Terima Kassie dus. Weer een project waar we ons in moeten vast bijten met ons allen. Ja, ja het wordt zwaar deze week.

Reactie’s FaceBook

Super JOh

Hoi Freek nou wil ik ook mee met je vissen potverdriedubbeltjes!!!!!!!!!!!!!!!!!

Armand.

Ja, Ja, ik hoorde de levensgenieters weer een toeter weggeven hoor. Ik ging net de hond uitlaten, die had ik voor een weekje.

Daar hoorde ik de toeter en de witte boot zag ik nog net door de bomen van de weg heen. Wat hebben jullie toch een vervelend leventje he !

Groetjes, Ina

heeey freekie!!

Wat boeit het jullie nou dat die van waldi groter was (zijn vis dan he!) Ik denk dat hij ook wel zo vaak als jullie mee zou gaan vissen!!

Veel plezier en joop, viskroketten ga ik niet voor je maken, haha kus van je zus

Hey Freek en Joop,

Dat is het betere werk, geniet van je succes zolang het duurt, het blijft wel vissen he ? ;-)

~ troutbuster

5Bf maar heerlijk gevist met Joop op het Spui

17 juli 2011/0 Reacties/in Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Mijn vismaatje met zijn nieuwe outfit*.

Vandaag zondag 17 juli 2011 met Joop geweest en een mooie zuidwester meegenomen uit La Palma was er dus helemaal klaar voor. Gisteren al afgesproken en alles klaar gezet maar om 09.00 uur stond hij al voor de deur te trappelen met zijn hengels en toebehoren. Koffie was oké maar Vis TV afwachten was er niet bij.

We gaan er in Middelharnis in want windkracht 5 met uitschieters ver daar boven de regenbuien niet meegerekend je begrijp en dat we op deze zondag de enigste zijn op de trailerhelling. Ook waar we langs reden die van Hellevoet, Stellendam binnen en buiten stonden geen botenwagens. Terwijl de sluizen open staan en de meeuwen volop duiken aan de buitenkant van de sluis. Een gemiste kans dus. Maar wij willen op de roofblei. We hebben iemand te verslaan namelijk de bassmeister. Die heeft er eentje van de week gevangen van 77cm en die willen we graag verslaan. Vooral Joop is gefixeert op dit PR en dat zou moeten lukken denken we. Op onze stek staat er al wat stroom en dat moeten we namelijk hebben willen we hier wat vangen. Ben er begin van de week ook al geweest met Martin en Djamil zoals jullie al wel hebben gelezen in het vorige verslag. Toe was het niets. geen stroom dus geen rovers die de aasvisjes opjagen en tegen het dammetje omhoog jagen waar de rest van de troep de school visjes opwachten. Was toen dus een zeperd maar van ver zien we al de visdiefjes en meeuwen duiken op onze stek dus we schreeuwden het uit van pret boven de wind uit volop in het buiswater van de hoge golven op het Haringvliet. Motor uit en ons muisstil zover dat gaat in die golven laten we ons afvallen in de stroom, laten het anker zakken en met de lijn laten we ons afzakken tot de gewenste hoogte. We kunnen er ver vanaf blijven om ze niet te verjagen want de stroom doet het meeste werk. Met die klein plugjes gooi je hoog uit 35 meter maar de stroom doet de rest. We gebruiken drijvende plugjes en die drijven nu ver over de stek heen en dan die spelend met de snelheid er over heen trekken. Hengel laag beginnen en sterk omhoog trekken op boven het dammetje blijkt vandaag heel de dag goed te werken en veel gouden kleur met oranje op de plug. Lijkt natuurlijk op vluchtende vis naar het oppervlak. Het is gelijk raak en we vangen de ene naar de andere baars en in deze stroming is dat sport van de bovenste plank. We genieten met volle teugen en ze zijn allemaal rond de 50cm volle ronde vissen. Soms is gewoon elke drift raak. Het is wachten op de meeuwen die natuurlijk de school baarzen volgt en als die duiken je pluk binnen halen die al ver over de stek heen op actie ligt te wachten.

*Joop probeert met al zijn ervaring een baars uit het water te pakken en grijpt in de plug. Gelukkig schud de baars zich los en blijft het bij een snee in zijn hand maar hij bloed als een rund*.

Maar dan heeft Joop de eerste roofblei te pakken en kan die aan de bak. Tjonge wat kunnen die knokken. De riddres met dioe rode vinnen de baarzen doen natuurlijk hun best op dat lichte materiaal maar die torpedo’s uit Oost Europa kunnen er wat van. Schudden net zo hard met hun kop als onze gestreepte inlandse rakkers maar bij de boot gaan die nog een paar keer ervandoor en dwars door de slip heen. Heerlijk geluid natuurlijk zo’n gillende slip.

Visdiefje

Beschrijving; Het Visdiefje is een meer opvallende verschijning tussen de meeuwen. Met zijn slanke vleugels en lange staart is hij goed gebouwd om vis te vangen. De donkere staart steekt duidelijk af van het lichaam. Ook kenmerkend is zijn rode snavel met een zwart puntje.

Veldkenmerken

35 cm. Algemeenste stern. Slanke vogel met zwarte kopkap en diep gevorkte staart. Snavel oranjerood met zwarte punt, poten rood. Bovenvleugels en rug grijs. Buitenste 4-6 handpennen donkerder dan rest van bovenvleugel, donkere ruit vormend. Punten aan onderzijde van handpennen donkergrijs, beetje slordige rand vormend. Juveniel heeft donkere kopkap, donkerrode snavel, bruingrijze gebandeerde bovendelen en een donkergrijze streep over voorvleugel, gevormd door kleine dekveren.

Broedgedrag

Het nest van het visdiefje bestaat ui een kuiltje op de grond, in het zand of grind of op droge aarde. Ze broeden in kolonies bij het water. Het vrouwtje legt twee tot vier eieren tussen mei en juni.

Voedsel

Het is een mooi schouwspel als deze vogels aan het foerageren zijn boven zee. De ene na de andere vogel stort zich als een baksteen in zee om een visje te bemachtigen. Een schouwspel waar je uren naar kunt kijken.

Trekgedrag

Het visdiefje is een echte trekvogel. Hier is hij alleen in de warme maanden van het jaar te vinden.

Geluid

Meestal luidruchtig. Heeft luid, raspend ’krie-èèr’, snel ’kirri kirri’ en ’kikikikik’.

Bron; Internet Westaanzeedorp.nl

Maar dan krijg ik er een mooie aan die m’n 5-25gr Trouthstok met Bombarda mooi rond trekt. Floris, bedankt op de groene dus i.p.v. de witte variant. Gelukkig want mijn maatje van vandaag was er, laat ik het zachtjes uitdrukken sceptisch over. In de auto op de heenweg was het een pluisje aan een hengel. Hij had immers de wagen ingeladen met de hengels en zich afgevraagt waar dit experiment over ging. Ik had em verteld; wat in Denemarken lukt op de zalm gaan we hier ook proberen op de Roofblei. Zijn geloof erin was dus een stukje minder dan de mijne. En gelukkig haakt mijn experiment een vis en wel een hele mooie. En dan moet ik ook aan de bak. Zal ik em verbreken, dat record deze week? Ik ben een gelukkig mens.

Maar hij haalt het niet. Wel natuurlijk een mooie vis en ben er reuze blei mee maar op 3 cm na haalt hij die magische grens van vandaag niet, die van 77cm van de BassMeister.

Maar wat maakt mij dat uit. Ik heb er een wereldse sport aan gehad en na de foto’s gaat hij zo snel mogelijk terug. Ze zijn verschrikkelijk gevoelig voor stress. Dus voorzichtigheid is wel gepast bij deze vis. Denk dat ze volgend jaar, deze school dik in de 80cm gaat halen dus dat wordt knallen. Het is nu wachten op de meter vissen, ze groeien zo’n 10cm per jaar. Natuurlijk gaat de lengte steeds langzamer maar daardoor worden ze wel voller van omvang. Fantastische sportvis dus.

*En als het plenst vangen we de mooiste vissen netjes voor in gehaakt, maar net aan dus maar met zo’n zachte hengel gaat dat prima*.

*Gaat dus prima op de vlieg vandaag dus op groen*.

Joop voet zich best thuis in de regen want als het regent dan komt het even met bakken uit de hemel. Net als in La Palma waar de vissers regen installaties (watersproeinstallatie’s) aan board hebben. Dat lijkt dan op kleine vis die aan de oppervlakte huishouden en dan komen de tonijnen naar boven om dit te inspecteren. Misschien dat dit fenomeen hier ook de “boosdoener” is want dan pakken we overwegend mooie roofbleien. Wat kan ons die regen schelen, snel een pak aan want je ziet ze, die regenbuien dan van ver aankomen over het Haringvliet heen en dan verder vissen want het is te warm om een regenpak aan te houden.

*Want Joop heeft het niet zo op die pluisjes.*

En we gaan gewoon door met vangen en weten allang niet meer hoeveel vissen we eigenlijk hebben gehaakt. We vissen met een enkele dreg of haak en soms voel je de verschillende aanvallen van de school rovers door de ferme tikken die de hengel fantastisch doorgeeft. Natuurlijk gevlochten lijn want we vissen toch op zo’n 50- 60 meter afstand. Dat is een heel eind en als dan zo’n roofblei naar het diepe vertrekt is dat vele meters lijn inhalen. Heerlijk gevoel dat beuken en schudden af en toe meters lijn nemend daar aan de ander kant en ik met een hoepelronde stok al die dreunen opvangen.

*Terwijl ik overwegend mooie baarzen pak als het weer droog is*.

Fantastisch gaat het, dit is weer zo’n dag die alle dagen van vorige week met een enkele aanbeet over de gehele dag doen vergeten. Laat er maar wat water vallen bovenloops. Alleen maar gunstig hier op en rond het Haringvliet. Het moet er immers flink stromen hoe harder hoe beter.

*Dan hoor ik maatje kan je ff scheppen*.

*Het wordt steeds mooier met die Flo, staat al niet meer op*.

Joop is er bij gaan zitten. Die hoor ik alleen maar zeggen. Wat een mooi vissen en dat drillen, daar haalt hij alles uit. De vissen gaan er bij hem duidelijk meerdere keren vandoor omdat hij daarvan geniet. Steeds losser staat de slip bij hem.

*De ene na de andere Perca kan die plug niet weerstaan*.

Maar Joop moet voor 18.00 uur thuis zijn en schrikt want zijn horloge staat al een tijdje op 15.00 uur. Hoe laat is het vraagt hij met een trillende stem. Die moet dadelijk met zijn billen bloot maar gelukkig voor hem het loopt tegen vijven. Nu voelen we onze armen toch ook wel. We staan dus al vijf uur vis te trekken en alles om ons heen vergeten. Het was dus weer een heel klein wereldje en de tijd helemaal kwijt

We stoppen er mee en gaan weer naar de helling. Stapvoets want we zijn helemaal ingepakt en de golven slaan over de boot heen.

*Maar mijn maatje heeft een wereld dag gehad*.

Maar joop heeft het naar zijn zin gehad. Het is wel geen La Palma met vissen trekken vanaf 500 meter diepte maar dit is ook prachtig en dat in eigen land. En we moeten deze week toch nog maar een keertje proberen volgens Joop dan want… Waldie we komen er aan. Aan die 77cm dan.

Reactie’s FaceBook

2 dagen na volle maan.

dag van de crazy people….. can you move like michael jackson buster ? (I bet you can !)

Floris

Mooi hoor,

jullie horen er nu ook bij. ik zal 1 ding verklappen: het verschil tussen 1tje van 74 en 77 cm is als het verschil tussen een 2cv4 en een 911 turbo;)

Waldi

Freek, Dank je wel voor je leuke verhaal.

groetjes Loes

P.S kijken jullie maar uit als enige daar !!

Hoi Freek.

Weer een strak verhaal. Die ouwe Joop was bijna aan een bloedtransfusie toe, althans zo lijkt het op de foto.

Magicbear

Dreumissen vangen op de Oude Maas

9 juli 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Martin zag er naar uit om een middagje te zonnen op het Haringvliet. Zoals hij zegt, zes dagen stenen leggen en tuinen bouwen is de zevende dag van de week heilig voor hem. en dar heeft hij meer dan gelijk in natuurlijk. Dus kiezen we de dag des heren 9 juli 2011 het ruime sop.

En Djamil wilde ook graag mee. Die was met de gehele familie op de Roompot in Scharredijke op vakantie. Een dag vissen was al lang van tevoren belooft en zijn hoogtepunt van de vakantie volgens zijn vader Jan Carel.

*Heerlijk weer maar op een enkel stootje na leverde dit alleen maar vis “soep” op vandaag*.

We gaan er op de helling in Stellendam te water ook omdat daar natuurlijk een frietkot staat die de hele week open is tot 20.00 uur. Op het Haringvliet bij de dam is het druk met waterskiën en jetski’s dus dat wordt niets. We gaan trollend richting Middelharnis maar op een enkele tik na en wat wier als we te dicht langs de twee meter zone varen vangen we niets. We gaan in het spui kijken of we daar wat aan de haak kunnen slaan.

*Wel ff opletten op het overige verkeer op het water*.

En trollend gaan we richting Zuid Beijerland. Hier en daar vertikalen op de bekende stekken maar ook hier is het op een staart bijter na (pakken ze net het staartje van de sjet achter de dreg) kommer en kwel. Geen roofblei, baars of snoekbaars te bekennen laat staan eventueel een snoek. Het stroomt ook niet en dat heb je echt nodig op het Spui. Hoe harder hoe beter

Martin zit daar helemaal niet mee, die heeft het prima naar zijn zin. Als ik persé vis wil ga ik wel naar de visboer is zijn motto. Die kwam gisteren middag aan met bij zich een kilootje gerookte paling en wat makrelen. Een kennis van hem vist door de week en een gedeelte daarvan rookt hij zelf en pakt deze vacuüm in. En de kwaliteit van deze vis, de smaak en kwaliteit was de beste volgens Martin die hij in jaren genuttigd had en hij kan dat weten. Proeft wekelijks van die gerookte producten maar wat wil je als je vader op de vis afslag werkt. Zo’n dag op het water vindt hij prachtig en dat is vandaag ook zo. Windstil een zonnetje en 25 graden. Heerlijk.

*Theo ligt voor het natuurgebied te dobberen*.

Gisteren vierde Netty haar verjaardag, deze was natuurlijk wel heel speciaal vandaar dat we zo laat zijn gestart vandaag en toen afgesproken met Theo om langs te komen voor een bakkie. Het is vis soep geworden met een bammetje. De specialiteit van onze sportfotograaf op het water.

En na een gezellig uurtje keuvelen en lekker happen gaan wij weer richting de dam. Nog even door de wierbedden heen maar zoals een vrijdag toen ik er was met de rest van de familie Koster uit Nijkerkerveen toen sprongen de vissen bijna in de boot die in het groen waren verstopt. Prachtig was dat vissen van dik in de vijftig centimeter die voor de boot uit springen soms wel een meter hoog. Die waren er nu niet en dat heeft misschien er wel mee te maken dat wij geen aanbeten op het Haringvliet hebben gehad. Het wordt natuurlijk ook steeds zouter en de sluizen staan al een paar dagen open en dat zonder neerslag. Morgen wordt het nog warmer zonder wind en neerslag. Gaan we het weer proberen maar dan richting Oude Maas. Jammergenoeg zonder Martin want die is de enige die geen vakantie heeft. Pas over twee weken is hij drie weken vrij. Als hij tenminste van het “tuinen” af kan blijven.

Dus maak ik Djamil wakker 10 juli 2011 om 05.30 uur dat hij koffie kan gaan zetten en de eieren met spek kan gaan maken. De spek wordt ham want Dorien heeft een metershoge stapel pannen koeken gemaakt gisteren dus daar kunnen we wel even mee voorruit in huize WarungFreek.

Dus staan we bij dageraad op de Helling in Middelharnis. We zijn zelfs de eerste die te water gaan. We willen direct naar het Spui gaan en dan richting Oude Maas. Met de laatste dagen in het achterhoofd laten we het Haringvliet letterlijk links liggen. Nu maar hopen dat het stroomt op het Spui en Oude Maas.

Gelukkig, er zit beweging in het Spui maar het is wel nihil en na een dik kwartier komt dan eindelijk een baars (je) boven.

*Djamil met zijn eerste baars op groot water*.

En dat is toch anders op licht materiaal vissen recht naar beneden zo’n knokker aan de andere kant van de hengel dan op de plas bij Nijkerk met een 120 grams spinhengel. Hij is verkocht, nu definitief verslaaft aan het virus.

Maar het houdt niet over dus we halen het anker binnen en gaan trollend het spui verder op richting Oude Maas en hier en daar bij de rietkragen, plateau’s, taluden en haventjes vertikalen en gooien met plugjes, vliegen en poppers maar ook dat heeft weinig succes.

En na een uurtje zijn we dit zat en gaan vol gas richting randstad. En dat dat een goed idee was laten de foto wel zien.

Want ook hier staat Djamil zijn mannetje en vangt zijn eerste snoekbaars op de rivier. Eigenlijk zijn PR dus.

*En leeftijdgenoten, je broek zo dragen dat is de mode tegenwoordig. Anders hoor je er niet bij*.

En staat voorop als een crack zijn vis uit te drillen dit keer een dikke baars. Die kijkt dus veel naar Discovery. Helemaal lijp van vissen. Ik herken dat wel. Heeft het ook over of ik wel eens een black bass heb gevangen en denkt dat die ook in Nederland rond zwemmen. Mooi is dat elf jaar zijn.

*Natuurlijk gaat deze ook op de foto voor het thuisfront*.

En als hij dan is uit gedrild en echt daar hoef ik weinig aan te doen. Alle aanwijzingen worden keurig opgevolgd en hij neemt alles heel snel als een droge spons in zich op. Ik kan hem zo scheppen. Die baars van 47cm een monster natuurlijk als je dit niet gewent bent en baarsjes vangt in de polder wordt gepresenteerd alsof dit de gewoonste zaak van de wereld is. Mooi is dat natuurlijk.

*Ze bestaan dus nog wel die meter snoekbaarzen*.

En even later zien we op de oever een dikke snoekbaars liggen die ik graag in levende lijve had gezien. Tjeemig wat een joekel met een hoektand zo groot nog nooit gezien bij een vis. Op de bekende stekken vangen we regelmatig vis zelfs beide tegelijkertijd met een aanbeet maar over het algemeen dreumissen op een enkele uitschieter na. Dat is dan ook vandaag het verschil met gisteren alhoewel het nog warmer lijkt maar op de rivier zit je natuurlijk uit de wind. We vangen nu goed vissen en dat is natuurlijk hartstikke fijn voor mijn gast aan board. Die vergeet dit niet meer.

*We vangen nog heel wat vissen maar allemaal net aan de maat en sommige ver daar onder*.

En natuurlijk leggen we dit vast voor later. Daar zal nog veel naar gekeken worden zeker op internet met zijn vrienden. Mooi is dat en zo trots op zijn vangsten. Want verticalen op stromend water is nog niet zo makkelijk. Ook niet nu de stroom er uit is in dit jaargetijde en een stuk minder is dus sjapo.

We gaan weer richting Haringvliet. De stroom is gedraaid en de aanbeten zijn een stuk minder. Het water is nu ook dik. Vies en bruin door alg en vuil. En op de rand van Spui naar Oude Maas zie je weer dat heldere schone donker blauwzwarte water naar dat bruine. Vind ik toch steeds weer een mooi gezicht

*En dan wordt natuurlijk de dag door genomen met de broertjes en zusje.*

En thuis waar de rest van de familie Koster ook inmiddels is gearriveerd. Ze staan te trappelen om zoonlief weer in de armen te sluiten ongedeerd uiteraard maar wel verziekt voor eeuwig aan die vangdrang. Er wordt natuurlijk uitgebreid verslag gedaan door onze nieuwbakken boot-roofvisser en de foto’s nemen gretig aftrek.

Reactie’s van FaceBook

wauw goed gedaan zeg !! ;) ;)

Floris

Hoi Freek,

Dat was weer een heel verhaal!!

Dat ene ventje is zeker een neefje van je, bijna net zo leuk als jij.

Groetjes Loes

Hai Bassbuster.

Jij denkt aan de toekomst.

Djamil zal in de toekomst wel vaker op visite komen.

erik

Fijne uitnodiging van Rob

24 juni 2011/0 Reacties/in Avonturen, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

DE SIRIUS LIGT AL KLAAR. WE WACHTEN ALLEEN DIK EEN HALF UURTJE OP IEMAND DIE DE AVOND ERVOOR MAILT DAT DIE NIET MEE GAAT. EEN ERG HANDIGE ZET DUS.

Vrijdag 24 juni 2011 zijn we gaan zee- vissen op uitnodiging van Rob Makor. Een Rabobank uitje dus en altijd reuze gezellig. Met de Sirius op de makrelen vissen en als dat je lukt, driften met aas. Dat is niet voor iedereen zomaar weggelegd en ook niet zo makkelijk. Maar zoals altijd was alles picobello aan board geregeld met alles erop en er aan.

Krijg twee maanden geleden op m’n vakantie adres op Lombok een uitnodiging van Rob:

Hallo Freek,

Even een leuk berichtje; Hebben jullie weer zin om vrijdag 24 juni een dagje te gaan vissen met de Rabobank. Zo ja, ik hoor graag zo spoedig mogelijk. Groeten, Rob Makor.

En na bevestiging:

Dat is vele malen beter dan in Nederland. Waar zit je eigenlijk in Bali? Ik mag aannemen dat je visvriend ook zal meegaan . Ik reserveer 2 plaatsen op de boot. Groeten van uit een warm ( 14 graden ) Nederland. Rob Makor.

Maar bij thuiskomst uit Indonesia hoor ik dat Joop niet kan en ik hoef alleen maar te kijken naar de overkant van de Stamtisch (tafel) en er is een vervanger gevonden. Erik gaat maar wat graag mee. Als je maar wel een lekker maaltje makreel voor me meeneem vond Joop. Nu is dat ons ook nog niet gelukt met de vistrips van Rob maar Erik heeft daar het volste vertrouwen in.

De beroeps zijn klaar voor deze week en komen in colonne binnen, nog ff lossen en alles laden (proviand, stookolie, etc.) voor volgende week. Hoop dat er voor ons wat is overgebleven.

Dit keer ligt de Sirius in de buitenhaven. Door de lage waterstand gaat de sluis alleen nog maar open bij laag water. Anders komt er teveel zout water naar binnen. En dat scheelt je zo dik een half uur wat het schutten van de sluis duurt. Moet wel iedereen op tijd zijn natuurlijk maar dit keer is het wachten op iemand die denkt dat Rob ook ‘s nachts op kantoor aanwezig is. Om de tijd van vandaag in te halen zal ik maar zeggen. Anders gaat dat allemaal van zijn ATV af. Die mailt de avond voor zijn feessie dat hij verhinderd is. Niet even bellen ‘s morgens voor zevenen nee hoor 40 man laten wachten die staan te popelen in de laarzen om dat lood te mogen laten leren zwemmen.

*Heeft dit keer weinig tijdwinst opgeleverd om in de buitenhaven te starten.*

Maar nu zien we de Goereese vloot vissersboten binnen komen en aanmeren. Vervelen hoef je je niet met de bedrijvigheden om je heen. Alle vis wordt uitgeladen en het is best leuk om eens op vrijdagochtend vroeg op de vis afslag te gaan kijken. Je weet niet wat je ziet. Ook zoetwatervis die mee spoelt als er gespuid wordt. Vooral bij extreem hoog water els er veel neerslag is geweest of bijvoorbeeld smeltwater. Je weet gelijk hoe groot voorns kunnen worden dik over de 30cm, baarzen over de halve meter en snoeken waar je bang van wordt. Je zit aan het einde van fresh water dus als het eenmaal goed stroomt en de sluizen gaan open spoelen die allemaal mee in dat zoute water en daar knappen ze niet van op kan ik je verzekeren. Veel te zien dus en mannen onder elkaar kunnen goed ouwe wijven hoor en alles prima geregeld, iedereen zit aan de koffie en aan een uitgebreid ontbijt. Krentenbollen, pizza-, en kaasbroodje, gevulde koeken. Voor een ieder wat. Selamat makan, Terima kasih dus.

Maar 3 kwartiertjes later als geplant gaan we dan toch en kiezen het ruime sop. Het is bijna perfect voor ons zondagsvissers, zonnetje, geen regen maar wel veel wind. Hoop niet dat dat een spelbreker wordt. Zou zonde zijn als je zeeziek zou worden van dat gehobbel maar na later blijkt zijn er toch enkele die de broodjesbal of worst van 12.00 uur dachten dat dat voer zou zijn voor op de stek.

*Tegelijkertijd vaart er de reddingsboot mee.*

Er worden wat grapjes gemaakt over de hoedanigheid van onze boot uit 1923, dat de reddingsboot al meevaart maar gelukkig is dat niet voor ons bedoeld.

En zien we de reddingsboot in actie nog geen 40 meter van ons vandaan. We zitten eerste rang. Denk dat ik al weet wie er een rondje moet geven in het schipperscafé. Zal je maar gebeuren zo vlak voor de haven dat je motor er mee kapt. Gelukkig is het goed weer ander zit je zo op een zandbank of erger tegen de sluisdeuren aan. Zal grote hilariteit zijn onder de vissers en het gerstenat zal er vloeien aan de toog. Voor de bemanning dan onderling want de reder/eigenaar zal niet blij zijn met deze kosten.

Maar eenmaal buiten wordt het anders. Dan is windkracht 4 heel anders en de boot maakt al flinke klappen. Maar niemand eigenlijk die zich druk maakt. We zijn lekker buiten. Geen nattigheid met een heerlijk zonnetje op je bol. Wat wil je nog meer.

Maar dan eindelijk na dik twee uur varen gaat de bel en kan er worden gevist. Iedereen met een veren paternoster tegenwoordig in alle denkbare kleuren en glitters. Want er is makreel volgens de schipper. Er worden allang niet meer alleen veren gebruikt maar ook allerlei hightech kunststof materialen. Als het maar glimt met een voor deze dag goede bij kleur erbij. Het moet natuurlijk wel lijken op een vluchtend schooltje klein visjes. En dat bereik je door de hengel steeds naar boven te bewegen in de stroom en weer te laten zakken. Wie dat het beste doet heeft af en toe een visje. Op deze dagen als het zo taai is dan is de kleur belangrijk. Hoe ziet deze er onder water uit. Lijkt hij op datgene wat er al zwemt. Kleur verandert natuurlijk door de breking index, zonlicht, alg, vuil, etc.

Maar is de makreel los en azen ze met zo’n grote school van misschien wel duizenden vissen dan is er voedselnijd en pakken ze alles wat beweeg. Al is het een fietsventiel. Dan zijn alle zes haken gevuld, een Full house en kan je er honderden vangen. Maar dat maken we vandaag niet mee dit fenomeen. Terecht komen in zo’n school jagende vissen.

*Op de makreel dus pompen maar met de hengel.*

En echt hoor we doen ons stinkende best. Erik heeft het spelletje zo door. Die doet dit voor de eerste keer. Maar vissen is vissen natuurlijk. Alleen de technieken zijn soms wat anders. En de meester Rob houd alles in de gaten en voorziet een ieder van advies. Maar het mag allemaal niet baten. Wel goed vasthouden. Het is meer schrap zetten.

*Ook hier zijn ze niet veel groter, wel is de temperatuur wat lager dan twee maanden geleden in Indonesia.*

Echt veel wordt er niet gevangen dus daar gaat de bel. De schipper gaat proberen om de school te volgen op zijn visfinder. Om er dan boven te blijven hangen. Maar dat valt niet mee met deze wind (4) en zo’n grote boot dus moet af en toe de motor aan om tegen de stroom in en de wind tegengas te geven. Dat helpt allemaal niet mee om te vangen, hoop herrie en enkele hebben al een paar onderlijnen verspeeld in de schroef achterop.

We volgen de meeuwen.

*Het lijkt rustig maar je kan je maar net staande houden.*

*Piertje of zager er aan freubelen en opnieuw ingooien.*

*En heerlijk dan zo’n gevulde koek van de bakker als je net je haken heb gevuld.*

Het wordt al snel middag en het begint te knorren dus gaan we naar de kombuis. Daar bestellen we broodjes warme worst of bal met mosterd. Jammie, jammie.

Maar boven op het dek is het nog niet veel en we varen eigenlijk meer dan we vissen. Zeg maar gerust 80/20 en dat is jammer. Gisteren was het goud volgens de schipper maar waarom altijd gisteren…

*Er werd meer gevaren dan gevist op zoek die rakkers.*

Maar met zo’n daagje uit doet dat er niet toe. Je bent met collega’s op pad en er worden contacten gelegd. Is ook belangrijk op zo’n dag. Niet alleen zakelijk natuurlijk. Er worden stekken doorgegeven en waar je op moet letten. Dat de ankersteel belangrijk is bijvoorbeeld. Die maakt het gewicht van je anker uit en een meter ketting is voldoende aan het einde van je ankerlijn om de steel omlaag te houden. Lengte van het ankertouw daar hebben ze het wel over op de cursus Vaarbewijs maar hier horen we de details.

*Die bij de boot geleverd was is dus perfect. Kan je dus aan Piet (Schiffart) wel overlaten.*

Dat soort informatie is voor mij weer belangrijk. En 80mtr. lijn is niets op zee. Ben dus blij met m’n lier zodadelijk op de grote plas. Daar komt hij tot zijn recht. Dat is een probeerseltje van mij en nieuw voor Piet van de Schiffart die dit gelijk in zijn pakket meelevert en ermee adverteert.

*Deze kan ik met de voet elektrisch bedienen want 80 mtr. is een heel eind.*

Eigenlijk bedoeld voor grote zeilboten om de zeilen te reven. Het is klein en neemt weinig ruimte in. Dit omdat ik bij aanschaf sept ’09 wat gaat het snel hé, een slechte hand had (vingers) maar gelukkig na mijn operatie is alles prima voor elkaar gekomen. Ik ga voor het eerst echt vissen op het zoute met mijn bootje. Op zoet weet ik de weg wel. En dan waar moet je vissen. Die van het stekkenboek kent iedereen. Heb natuurlijk mijn eigen stekkenbrein (Joop die kent alles uit zijn hoofd) namelijk mijn vismaatje die iedere gezonken container weet te vinden. Die is on navolgbaar af en toe en vind zijn stekken d.m.v. bakens, kerktorens en bomen. Die boom (en) worden natuurlijk een probleem na een aantal jaren maar wie geeft erom als je even moet zoeken met de dieptemeter. En Joop, die struint al vanaf dat de Batavieren de Rijn af kwamen, deze regio en ver daar buiten af en sjezen alles af later met zijn zoon. Die Flohilletjes hoef je weinig te vertellen waar je moet vissen en in welk jaargetijde. Waar de meeste vis zit dat weet ik onderhand wel. Dat is tussen de kop en de staart. Het is fijn zulke vismaatjes te hebben want kennis is macht.

*Maar ook de meeuwen krijgen weinig afval vandaag.*

Maar het tolt me van de informatie die ik hier aan boord krijg van de mannen. Bijna moeten de waterkaarten erbij komen waar nu precies dat ene taludje ligt of waar het dieper wordt. De ene na de andere plek wordt prijsgegeven aan elkaar waar de dikste tongen liggen.

Dan gaat de bel weer, héhé en wordt er weer gevist maar het is niet veel. Ik heb totaal vandaag vier makreeltjes, vijf horrstmakreeltjes en een stuk of zes Bolkies.

Dwergbolken zijn kleine, ongeveer 25 centimeter lange, verwanten van de kabeljauw. De dwergbolk is iets slanker gebouwd dan de steenbolk en heeft een zwarte vlek aan de basis van de borstvinnen. Ze leven vaak in scholen, voornamelijk op de bodem of bij wrakken dicht bij de kust. In de Waddenzee komen ze weinig voor. Dwergbolken eten het liefst kreeftachtigen, maar ook wel wormen en kleine visjes.

Bron; Internet

Met een gewicht van iets meer dan een halve kilo. Dan weet je wel hoe groot dat ze waren. Dat is dus wel weer heel magertjes vandaag maar zou het niet willen missen. Het waait wel hard maar het is niet koud met een af en toe een heerlijk zonnetje. Met je natje en je droogje, alles is prima geregeld. Het is zo een heerlijke dag op het water. Die makreeltjes neem ik mee. Die vriezen we in en gaan daarmee snoeken of snoekbaarzen van de winter. De rest gaan weer terug.

*De terugreis wordt ingezet en ik neem wat aas mee voor zondag. Er is heeeel veel, over en dat wordt toch weg gekieperd.*

We gaan weer richting de kust en iedereen zit lekker in het zonnetje met een drankje de dag door te nemen.

*Achterop is zijn er nog een stuk of vier redelijke visjes gevangen maar dat is het wel dan zo’n beetje.*

Of enkele die maken een paar visjes schoon. En als we dan de buitenhaven binnenvaren heeft Rob nog een toespraak en een verrassing. Daar op de kade staat de kibbeling en haring al te wachten. Hebben we toch nog vis gezien met zijn allen. Want dat voeren met die gehaktballen en worstenbroodjes was misschien toch verkeerd gegokt als lokvoer. Ik weet niet of dat de oorzaak zou zijn van de tegenvallende vangsten maar Rob trok wel een conclusie. Misschien in een voerzak achter de boot hangen.

*Dat gaat er goed in na een dag op zee.*

En als klap op de … krijgen we nog een heerlijke gerookte makreel mee naar huis om het thuisfront ook nog mee te laten genieten van deze dag. Volledig geslaagd lijkt me.

*Weer bedankt, ook de bemanning natuurlijk.*

Rob, Henny vond de gerookte vis in iedergeval heerlijk. Je wordt bedankt voor de heerlijke dag. Volgend jaar weer?? Ben ik graag weer van de partij.

Dan weer vertrekken uit de buitenhaven. Scheelt je zo een drie kwartier. Moet je wel even je werktijden doorgeven aan de genodigden…

P.s. krijg nog op de valreep een mailtje van René. Joop heeft zijn Escolar van op 500 meter diepte gevangen. Heeft dat van te voren voerplekken aan leggen van René misschien toch geholpen. Eén van de weinige soorten die nog op zijn lijstje stonden om gevangen te worden. Denk dat we hem met z’n allen wel kunnen feliciteren. Dat we zijn afwezigheid wel miste, die gezelligheid en steun die we kregen, zijn expertise en ervaring, we kregen nu die twee dozen heerlijke haringen maar net op. Het is je vergeven. Wil je ook zoiets naar boven halen dan heeft René nog wel een kamers of een huisje voor je te huur. Tis daar een wandel en visparadijs.

Reactie’s

Heeeye Kerel Proficiat, moet eerlijk bekennen dat ik daarvoor het feessie van Rob ook wel wil missen. Sorry rob, dat doet pijn maaarrree, goed gedaan maatje. Ben trots op je en natuurlijk je nieuwe PR.

Je vis Maatje

Joop gigantisch, denk dat ‘ie net zo groot is al jij bent. Hoe je deze vast hebt kunnen houden, moet je wel hulp bij hebben gehad van je zoon denk ik. Veel liefs Henny en nog een goede vangst voor de rest van je vakantie!

Het was werelds vandaag

22 juni 2011/0 Reacties/in Avonturen, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Mijn vismaatje is niet boos hoor maar in opperste concentratie*.

Maandag 20 juni 2011 bel ik Erik om een uurtje of 12.00. De wind was gaan liggen en vroeg of hij mee wilde gaan roofbleien. Nog ff een telefoontje en dan kom ik er aan was direct het antwoord.

Dat kwam goed uit want moest nog twee pootjes af slijpen van de botenwagen. Die staken net te ver uit onder het chassis en raakte de grond bij de helling in Stellendam. Nu is die knik daar wel heel erg stijl, daar kwamen we vorige week vrijdag achter. Moest toen schuinweg traileren maar nu is alles picobello.

*Tuurlijk de brug tegen maar vandaag geen ramp, de economie moet iemand anders maar draaiende houden, vandaag zijn wij vrij*.

We moeten nog even wachten op de brugwachter maar om ± 13.30 liggen we dan toch te dobberen in de haven en gaan het Haringvliet op. We weten een groot vlak plateau met een onderwater gelopen strekdam en daar willen we heen. Normaal doen we dit trollend langs de rand van het talud aan de Hellevoetse of Stellendamse kant van het Haringvliet. Altijd mooie baarzen en met een beetje geluk pak je er een flinke snoek. Maar nu zijn we gespind op onze grote vriend Aspius aspius, de roofblei en speren in een keer door dwarsover het Haringvliet heen. Het is windstil met een lekker zonnetje, heerlijk op het water.

En van verre zien we aan de vogels dat we precies op tijd zijn op onze stek. De rovers zijn los!!! Dan wordt de vis (speldaas) zo opgejaagd naar het wateroppervlak dat de meeuwen meeprofiteren.

Snel er langs driften en de eerste aanbeten zijn er. Mooie baarzen vangen we al werpend met kleine plugjes maar we kunnen eigenlijk niet ver genoeg ermee werpen 3-4 gram de Salmo’s en Rapala’s. We willen natuurlijk niet te dicht lang de hotspot driften want de roofblei is zeer schuw. Daarom waarschijnlijk pakken we geen roofblei en wel de baarzen terwijl we ze wel zien springen.

En voedselnijd is er, de plugjes worden met volle overgave genomen en niet te missen. Tjonge wat een klappen op de hengel en die gaan rond tot in het handvat.

Telkens denken we een roofblei te hebben, zulke dreunen zijn het maar het blijkt een dikke baars te zijn. We moeten verder weg gooien en het speltaas is nog zo klein dat grotere plugjes en dus zwaarder zodat er een grotere afstand is te over bruggen geen optie kan zijn. Misschien met een stabilo ervoor maar dat maakt teveel herrie. Het is hier maar 2 meter diep.

We gaan veranderen van vis techniek en gaan ankeren stroom opwaarts. Nu kunnen we de plugjes laten drijven in de stroom ver over de hotspot heen en dan weer naar ons toe vissen. We gebruiken altijd drijvende plugjes zodat je ze trollend ook kan gebruiken. Als dan de ene hengel vuil heeft geschept hoef je de andere niet binnen te halen. De plug gaat immers drijven zolang we niet voorwaarts gaan. Doe dit nu niet als je vis heb want een mooie en zeker zeeforel, roofblei of een mooie snoek is zo verspeeld als hij door de lijnenen van je kompanen zwemt. Baars en winde blijven meestal wel diep en heb je daar minder last van en zowieso vissen we daar liever werpend op driften langs de rivierbedding.

En dan is de bear los zal maar zeggen. Nu weten we wel het verschil tussen de dril van een baars of roofblei te onderscheiden. De roofblei komt van onderaf, soms knallend door het wateroppervlak om daar dan even schuddend de plug proberen kwijt te raken om daarna de diepte op te zoeken om dan meters lijn te nemen waarbij je op de top continue tikken krijg. Baarzen blijven diep tot aan de boot sport geven met lange uithalen.

Ze zijn allemaal dik in de zestig cm en af en toe kookt het water. Overal om ons heen duikende vogels en springende vissen. Moeten scholen zijn van honderden vissen want we zien om de ±10 minuten overal om ons heen dit fenomeen. Ze zwemmen natuurlijk een bepaald gebied af en jagen de scholen jonge vis voor zich uit. Zelfs op de diepe stukken van het Haringvliet. Daar krijgen we nog problemen zat mee denk ik. Dit vreetfestijn duurt zeker een uurtje of 3 tot ver nadat de stroom eruit is. Lijkt wel of de ene helft van de rovers achter het dammetje onder water afwacht en de rest de school jonge vis erover heen jaagt. Als jachtluipaarden de prooi opjagen de groep in. Waarom zal het anders zijn op het land als in het water.

*En zelfs onze privé arts in ruste, de nieuwe pensionaris kan oefenen voor zijn BC trip, die gaat helemaal los*.

Wij hebben een werelddag, eentje die je niet veel meemaak en genieten met volle teugen. We zijn er weer precies op het goede moment. Dit kan je niet geloven zonder het eerst mee te maken. zoveel vissen drillen, losmaken en weer drillen. Wel veel wisselen van plug want denk dat we nog te groot zijn. De plug dan. Misschien een Delta visje. Als op de zeebaars bij de vroegere blokkendam. Met Stabilo’s of dobbers die je kan vullen met water. Nog heel wat te leren dus. Wat moet het zijn als het speldaas wat groter is en meer lijkt op de grootte van de plug. Wil het graag weten en dan ben ik er weer.

De roofblei (Aspius aspius) werd in 1984 voor het eerst in Nederland gevangen in de Roer. Inmiddels is hij bekend van tientallen locaties in Waal, IJssel en Rijn. Van oorsprong komt hij voor in Centraal- en Oost Europa. Hij heeft zijn areaal via een natuurlijke verspreiding (ondersteund door uitzettingen) in westelijke richting uitgebreid. Hij leeft vooral in de midden- en benedenloop van rivieren. Ook wordt hij aangetroffen in allerlei zijwateren en in meren.

De roofblei paait in april-mei bovenin grindbanken in stromend water. Ook eiafzet op ondergelopen grasland en op takken en waterplanten is bekend. Jonge roofblei eet aanvankelijk klein dierlijk- en plantaardig materiaal. Vanaf een lengte van 20 à 30 cm wordt het een viseter. Hij jaagt dan vaak in scholen. Hoe ouder hij wordt hoe meer solitair hij gaat leven.

In het oorspronkelijke leefgebied is de roofblei in aantal achteruitgegaan. Hij breidt zich sterk uit over Nederland sinds hij hier gevestigd is.. BeschermingDe soort wordt beschouwd als een exoot. Hij heeft in Nederland geen bijzondere wettelijke status. Sinds 2010 is hij opgenomen in de Visserijwet. Internationaal is de roofblei wel beschermd middels de Conventie van Bern (bijlage 3) en de Europese Habitatrichtlijn (bijlage 2)

Bron; Internet Ravon

En zo worden dus kapitale vissen verspeel omdat de andere dreggen in het net vast zitten. Twee klappen en hij is los. Maar wat erger is hij kan zich verschrikkelijk verwonden.

Maar het is goud vandaag en je vraag je af waar ze zijn op ie moeilijke dagen. Als je er alles aan doet om een aanbeet te krijgen. Vandaag dus goed gegokt om naar deze stek te gaan. Dat is de ervaring van enkele jaren om hier direct naar toe te varen. Goed uitgepakt dus vandaag.

En zodra de meeuwen weer arriveerde kregen wij het zwaar te verduren.

*En een iets dieper lopende plug leverde mooie baarzen op allemaal rond de 50 cm*.

Klinkt raar maar we gaan snoekbaarzen. We staan hier nu dik drie uur geankerd en hebben nog nooit zoveel roofblijen op één dag gevangen. Zelfs niet met de bassMeister. Maar we willen vadertje snoekbaars ook nog even belagen. Heerlijk vertikalen op 7 meter met lichte loodkopjes.

En onder het oog van wel een hele grootte boot van de Politie vangen we nog een paar hele mooie snoekbaarzen. Mijn dag kan niet meer stuk. In de stuurhut waren volgens mijn maatje wel 15 petten aanwezig. Een uitje dus. Ik was te druk op dat moment met drillen. Die boot zien we even later afgemeerd in de haven van Hellevoetsluis. Op de rest van het Haringvliet naar de dam toe op de bekende stekken is het nog niet zoveel. Nog veel te zout denk ik. We hebben nog even geprobeerd hier en daar voor Oudenhoorn en Hellevoetsluis want op de terugweg kwamen we er toch langs maar noppes. We zijn vandaag natuurlijk wel heel erg verwend.

*Wilde jullie lezers deze foto niet onthouden, was vandaag de AnkerMeister*.

*Was weer werelds vandaag, maakt weer alle sepers van de laatste tijd goed*.

Nu maar hopen dat de wind meerdere keren valt deze week. Vandaag is het in iedergeval knudde. Hij loopt naar 5 en dat is niet fijn vissen. Nu maar hopen dat dat vrijdag beter is want dan heeft Rob weer zijn feessie. Met de Sirius op de makreel en platvis. Zie het verslag van 25 juni vorig jaar. Daar zie ik weer naar uit. Moet wel de wind wat gaan liggen want zeeziek kunnen we niet gebruiken. Dat wordt dus aan de pil…

Reactie’s

Ongelofelijk Guys !!!!

Wat een superdag moet het voor jullie vandaag geweest zijn. Ik denk dat heel wat vissers in andere delen van onze aardkloot stinkend jaloers zouden zijn met zulke vangsten.

En dan te weten dat ik de komende 4 dagen mag (lees moet) werken. Geweldige reportage weer Freek. Heb met plezier alles zitten lezen en de foto’s bekeken,

gr. Peet

Freek,

Het was weer een mooi verhaal en wat een vissen hebben jullie gevangen.

Nou daar mag je inderdaad trots op zijn zeg.

Lekker zo’n vakantiedaagje he?

En de foto’s zijn ook geweldig.

Ik weet ook nog een goeie fotograaf joh:Freek Oosterhuis ,die heeft al diverse reportages gemaakt voor ons !!!!!!!

Helemaal geweldig.!!!!

Veel plezier met het vissen met je maatje.

Groetjes,

Loes

Boy’s

Jammer dat ik daar niet bij was. Ik moet nog maar afwachten wat ik volgende week vang op diep water op La-Palma. Met een beetje geluk overschaduw ik dat hele clubje van jullie.

Joop

Zoetwatertrobbers,

Geslaagd, joepie maar hebbie daar ook marifoon voor nodig… Mooie vissen en ben jalours. Kom zondag meedoen.

Martin.

Freek,

vooral doorgaan met deze mailtjes sturen,zit elke keer weer te genieten(of ik er zelf bij ben)ken dat gevoel van een met de natuur enz. enz. gr.ed

Patat dag dus…

22 juni 2011/0 Reacties/in Avonturen, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*TERUG VAN HET SPUI NAAR STELLENDAM IS VOCHTIG MET AL DAT BUISWATER MAAR DE TEMPERATUUR IS GOED DUS WIE GEEFT ER OM*.

Woensdag 15 juni 2011 gaan we er nog even in bij Stellendam binnen haven. Het zou windkracht 2 zijn met eind van de dag regen. Regen is niet erg, wind vinden we minder leuk natuurlijk. Maar Erik heeft me zo overgehaald.

Het is al 12.00 uur als we in Stellendam bij de helling aankomen. We zijn al vanaf vanmorgen vroeg de accu’s voor de elektromotor (36V) aan het verbeteren op onze manier dan weliswaar. Planplan natuurlijk. Floris aan de lijn, waar we blijven want op het Spui knallen de roofblijen door het wateroppervlak, de baarzen zijn los, het is feest… op onze vaste stekken natuurlijk. Ik ben de botenwagen aan het gereedmaken om de helling af te gaan en Erik heeft grote belangstelling voor een Belg die bezig is om er uit te gaan om wat te eten en later op de dag zijn geluk nogmaals te proberen want vis heeft hij nog niet gezien. Hij staat op Oostvoorne met zijn familie op een camping. Die is met een elektrische lier aan de gang dus ik wil daar wel een plaatje van maken als begin van dit verhaal. Maar mijn vistas met de vaste attributen die ik nodig heb is helemaal niet aanwezig. Staat nog thuis dus. Maar we kwamen in de auto er al achter dat Erik zijn portemonnee was vergeten en op de helling en nu missen we een vistas. Dat heb je als twee man de auto inladen. En zonder papieren, van de boot lukt misschien nog wel maar vispas, vaarbewijs gaat niet lukken bij Ome agent. Dus weer terug naar huis en staan we en klein 3 kwartier weer in de haven. Maar van vissen komt nog niets, Erik heeft trek gekregen en ik lust ook wel wat. Uiteindelijk gaan we om 13.00 uur dus trollend op weg richting Middelharnis met een broodje kroket voor Erik en ik een Patatje speciaal. Zonnetje op je bol wat wil je nog meer. Kromme stok natuurlijk maar dat is misschien voor later.

Trollend eerst langs de sluizen en dan richting Middelharnis houden we al gauw voor gezien. Al voor het gemaal ruim een uurtje later ruimen we de hengels op. We hebben geen tik gezien wel een enkele keer vuil als we te dicht langs het talud gaan. Zal nog erger worden de komende weken als de plantengroei echt vormen gaat aan nemen. Spannend is het wel natuurlijk als je hengel doorbuigt maar eigenlijk direct voel je het verschil wel of geen vis.

BeschrijvingDe roofblei (Aspius aspius) werd in 1984 voor het eerst in Nederland gevangen in de Roer. Inmiddels is hij bekend van tientallen locaties in Waal, IJssel en Rijn. Van oorsprong komt hij voor in Centraal- en Oost Europa. Hij heeft zijn areaal via een natuurlijke verspreiding (ondersteund door uitzettingen) in westelijke richting uitgebreid. Hij leeft vooral in de midden- en benedenloop van rivieren. Ook wordt hij aangetroffen in allerlei zijwateren en in meren.

De roofblei paait in april-mei bovenin grindbanken in stromend water. Ook eiafzet op ondergelopen grasland en op takken en waterplanten is bekend. Jonge roofblei eet aanvankelijk klein dierlijk- en plantaardig materiaal. Vanaf een lengte van 20 à 30 cm wordt het een viseter. Hij jaagt dan vaak in scholen. Hoe ouder hij wordt hoe meer solitair hij gaat leven.

In het oorspronkelijke leefgebied is de roofblei in aantal achteruitgegaan. Hij breidt zich sterk uit over Nederland sinds hij hier gevestigd is.. BeschermingDe soort wordt beschouwd als een exoot. Hij heeft in Nederland geen bijzondere wettelijke status. Sinds 2010 is hij opgenomen in de Visserijwet. Internationaal is de roofblei wel beschermd middels de Conventie van Bern (bijlage 3) en de Europese Habitatrichtlijn (bijlage 2)

Waarnemingenkaart:

We speren naar het Spui waar de TrouthBuster al ligt. Floris staat daar baarzen te trekken en allemaal mooie vissen. Hij heeft geankerd en kan zich net staande houden want de golfslag is dik een halve meter. Knap hoor om dan nog te kunnen werpen op zo’n stampende ondergrond. Wij die ook een drift meedoen maar ik gooi een pruik ( een kluwen lijn op de molen) en duurt even voordat ik die eruit heb houden hier hier voor gezien. We zijn op snoekbaars uit. Zal voor mij de eerste van het jaar zijn. Jawel, vanwege mijn arm uit de kom, visvakantie op Lombok en verbouwing in de winkel, zeebaarsen met de steurgarnaal is het wel even geleden dat ik vadertje glasoog achter de vodden zat en Erik wijst me da terecht op. Die willen we dus vangen. En ja hoor ik pak mijn snoekbaaars en gelijk een hele mooie en terwijl ik deze dril krijgt Erik er ook een natte scheet (gedoopt qua aanbeet) op. Net als ik zo’n zachte aanbeet maar lost hem want is meer met mijn vis bezig dan aanslaan en drillen. En raakt hem dus na een metertje meekomen kwijt.

Maar voordat ik goed en wel mijn dikke 60er heb onthaakt staat de lat van Erik alweer krom. We hebben ze dus gevonden.

Het is even werelds maar net zo snel afgelopen. Klein half uurtje feest maar we kunnen ze niet meer vinden. Het is inmiddels 17.00 uur en de BassMeister (Waldie) zal al wel zijn opgestapt in Middelharnis bij Floris met zijn TrouthBuster.

*Het blijft natuurlijk wel oppassen, het is immers maar smal op het Spui*.

Die gaan we natuurlijk even opzoeken op hun favoriete stek. En als we daar aan komen is de wind aangewakkerd naar dik 4. Met van die witte koppen en golven van dik een halve meter. Het duurt steeds maar een kwartiertje tot dat de regenbui is over gewaaid maar wij houden het voor gezien. We gaan richting Hellevoetsluis.

En bij de werkhaven zie ik de vaste mensen daar op de wal en met onze gebarentaal want het waait veel te hard om dichter naar de kant te gaan weet ik dat het daar nog niet veel is. Moet er eerst wat meer water vallen. Het Haringvliet is hier veel te zout. Er is geen aasvis te bekennen. De brasem zwemt verdwaast rond langs de kanten, alleen de harder vind het best zo. Deze brakwatervis voelt zich hier als een vis in het jajajahaha.

Harders

De harders of harderachtigen vormen een orde, de Mugiliformes met maar één familie, de Mugilidae (volgens Fishbase). Harders komen voor in alle wereldzeeën, zowel in de tropische als gematigde klimaatgebieden. Ze verblijven voornamelijk voor in kustwater, ook in brak water, sommige soorten in zoet water (Liza abu alleen in zoet water en estuaria).

Ze hebben twee rugvinnen, één rugvin met meestal 4 stekels en een tweede vin met vinstralen en een buikvin met 5 vinstralen. De zijlijn nauwelijks zichtbaar (indien aanwezig). Harders worden hoogstens 90 cm lang. Ze verplaatsen zich in scholen en voeden zich met kleine wieren (zoals diatomeeën) en bodemorganismen.

Tis nat maar wij hebben het best naar de zin bij deze temperaturen.

En als we dan de binnenhaven van Stellendam binnen varen valt de wind. Gelukkig want als je nog een paar uurtjes wilt pakken vanuit je werk is dat natuurlijk fantastisch. De werkdruk van de BassMeister is eigenlijk veel te druk. Die ziet uit naar Florida met de TrouthBuster maar dat misschien voor later.

En als we dan de haven in varen wordt het weer mooi weer en kunnen we rondkijken. Zoals de nieuwe vissersboten die geen roer meer hebben maar waar de schroef 360 graden kan draaien. Dat zou ik wel eens van dichterbij willen bekijken. Foto’s maken met cusrsisten maar dat is wat voor later.

En zelfs onze privé arts in ruste, de nieuwe pensionaris lukt het om stil levens te maken vanuit de boot.

En ik denk dat de fotoboot (fotoboot@basbuster.nl) dus nog niet eens zo’n gek idee is, in de Eurogeul onder de tankers door varen die daar voor anker liggen op een goede prijs wachtende voor hun inhoud (de olie) met enkele fotografen in spé, dan is zo’n boot wel erg groot kan ik je vertellen, mooi in zwart/wit, voor de natuurgebieden vanaf het water je plaatje schieten, wat doe je met je sluitertijd nu je aan board bent, heeft dat invloed op je diafragma, en wat doet dat met je scherpte diepte. Allemaal weetjes om uit te leggen. Maar de dieren blijven gewoon zitten want die zij dit niet gewend, geen gevaar dus en je kan ze van dichtbij op de gevoelige sensor zetten, zeilboten op het Haringvliet van onderaf met een groothoeklens met opspattend water, het zit allemaal nog in de pen zal ik maar zeggen.

Vanaf het water zelfs met een compactcamera is het anders.

En als dan alles weer op de kant staat smaakt zo’n patatje formidabel bij pataje Stelle. Wat wil een mens nog meer.

Reactie’s

leuk verhaal freekie! en ja je moet cursisten meenemen!! kus dorien

Hee vent,

Je ziet gewoon dat je weer Inspiratie hebt gekregen door je nieuwe visboot marifoonbewijs.

Goed van je dat je hebt doorgezet.

Ik ben bij voor je.

John

Hengelsportdag 2011

28 mei 2011/0 Reacties/in Avonturen, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*HOE JOOP OOK ZIJN BEST DOET… VANGEN IS 1 MAAR DE VIS VASTHOUDEN VOOR EEN FOTO IS HEEL ANDERE KOEK. DAN NOG LIEVER OVERBOARD*

We waren gevraagd door de HengelSport Vereniging Het Voornse Kanaal om roofvissen uit de boot te demonstreren voor de jeugd. Ik heb zeer goede kontakten met dat bestuur dus waarom niet. Lokatie was natuurlijk het Kanaal door Voorne. Het beste stukje viswater van Nederland.

Tijdens deze open dag waar we te gast zijn bij bij dans acedemie en partycentrum Rijo van Danny & Chiara Reichardt een prima lokatie natuurlijk direct aan het Voornse Kanaal wordt een ieder in de gelegenheid gesteld om met alle aspecten van de hengelsport kennis te nemen. Alle afdelingen zijn vertegenwoordigd en bereid wat “geheimen” prijs te geven. Zowel de karpes als de witvisafdeling hebben buiten aan de waterkant diverse opstellingen staan zodat je kan zien waarmee en hoe er gevist wordt. De jeugd kan binnen zelf een tuigje maken en ook leren deze goed uit te peilen. Ook werden er visfilms afgespeeld. Enkele leden van de vliegvisvereniging Voorne-Putten waren er om vliegbind- en werpdemostraties te geven.

En wij moeten dus de roofvis afdeling bemannen met de boot weliswaar. Jammer dat ik deze afdeling niet heb gezien met een stand zoals de jeugd,- zee,- vlieg,- wit,- senioren,- visafdeling alles prima voor elkaar hadden. Alles kon je vragen en leren over dobbers, geloof dat Mario zijn winkel de Catfisch had verplaatst zoveel waren er om te zien, onderlijnen, hakjes en haken, loodafstellingen, zijlijnen knopen van b.v. nylon naar gevlochten lijn. Alles kwam aan bod. Prima. Zelfs vistuigjes, dobbers, viskanen, leefnetten etc. uit grootmoederstijd waren te bekijken. Wat een reuze sprong is het dan naar de spulletjes van deze tijd.

En er was een loterij waarbij leuke prijzen te winnen waren. Alle sponsoren nogmaals bedankt hier voor. Daardoor kon de complete opbrengst ten goede komen aan de stichting Peuterfonds die vis evenementen organiseert voor gehandicapte kinderen. Een fantastisch initiatief natuurlijk.

De boot is zo getrailerd want vandaag zijn we met de Linder zodat we onder de bruggen door kunnen varen. De BassBuster is te hoog voor dit Kanaal door Voorne. Jammer dat het zo hard waaide maar het kan natuurlijk nog veel erger…regen dus de luwte een beetje opgezocht van de terrasflats en het winkelcentrum.

*Joop gaat nog even over de voerplekken heen van Kees de Boer en Cor Dekkers*.

Hopen een beetje uit de wind misschien een baars te kunnen vangen tussen de bootjes in de splinternieuwe binnen haven. Maar door de wind was het niet verstandig onze jeugdige vissertjes te laten werpen met klein plugjes. Dus we trollen erlangs tot aan de sluisdeuren aan de rand van het Haringvliet en weer terug tot aan de Kickersbloem langs de rietkragen hopende op onze zwart gestreepte rover met zijn rode vinnen.

*Willem krijgt lessen van mijn vismaatje de Crack Joop Flohil onze 78 jarige roofvis specialist*.

Willem van Winkelhof is de eerst die meegaat en na eerst wat uitleg te hebben gekregen van Joop in de boot als we nog aangemeerd liggen over de pluggen die we gaan gebruiken, de snelheid waar deze is voor gemaakt en natuurlijk de diepte waar je wilt vissen langs een talud. Dus wat voor schoep er voorop zit dat dit niet alleen de beweging maakt van de plug maar ook de diepte bepaald. De trillingen die het in het water maakt dit noemen we de aktie van de plug wel of niet met kogeltjes. Voor meer herrie en natuurlijk werpgewicht. Wat voor dreggen gebruiken we en welke vis kunnen we verwachten. Allemaal informatie die als een spons wordt geabsorbeerd en zodadelijk in de praktijk vakkundig werd uitgevoerd. Dat moet ik ze nageven dat er niets werd vergeten en het een en ander tijdens de dril de info van Joop prima werd uitgevoerd.

*En het is heerlijk als de jeugd het direct opneemt en in praktijk brengt*.

En dan eindelijk gaan we te water en trollen richting winkelcentrum. FF bukken bij de bruggen en tussen de terrasflats door krijgt Willem zijn doop.

*En zeker als er dan een aanbeet op volgt*.

Gelijk een hele mooie 67cm dikke snoekbaars rukt enkele malen meters lijn van de spoel. Zo, zo die trekt horen we en verkocht is hij. Vissen van bovenaf is natuurlijk helemaal te gek. Met zijn hele gewicht hangt hij in de UglyStick. Perfecte stok om mee te beginnen.

Alle vluchtpogingen pareert hij vakkundig en Joop doe zijn best met hem te coachen. En als hij dan de boot ziet, vadertje glasoog bedoel ik dan gaat hij weer enkele malen door de slip. Mooier kan niet en Willem hangt volledig met zijn gewicht in de hengel. Fantastisch, die slaapt vannacht slecht. Dat doet hij nog wel een paar keertjes opnieuw. Deze vis drillen dus. Dan eindelijk kan Joop hem scheppen of beter gezegd landen even later de vis vakkundig in het netje.

*Gelukkig vangen we ook en gelijk een mooie*.

Die is binnen. Helemaal gelukkig is Willem en dan weten wij ook gelijk waarom we het doen. Fantastisch, die zien we wel terug aan de waterkant. Willem dan natuurlijk.

Maar de vis vasthouden is wat anders. Dat moet hij nog onder de knie krijgen. Hij is natuurlijk wel wat aan de grote kant om mee te beginnen. Eerst maar eens wat vorentjes, baarsjes etc. vangen want dat is natuurlijk wel een probleem van deze tijd. Wat te doen als een beginnend vissertje er een wat grotere rover land. Daar moet dan de Bond van dierenmishandeling niet bij zijn. Maar vandaag hebben we het er niet over. We doen ons best over te brengen hoe we de vis onthaken en weer terug zetten na de fotosessie. We gaan weer terug richting de koffie met broodjes fricadel, kroket of hamburger. Dat heeft Danny goed gezien. Wij vissers lusten dat wel als lunch. Dat gaat er wel in. En Willem… die wil nog wel een keertje mee vanmiddag

*Joop verteld eerst hoe het werkt met verschillende soorten pluggen voordat we op pad gaan*.

En dan kan de middag sessie beginnen. Het weer wordt er niet beter op maar de interesse was er niet minder om. Ouders waren er al bang voor. Dat wordt een bootje kopen

We trollen weer richting de sluis en zien onderweg wat roofvissers vanaf de kant vissen. Die hebben allemaal een slechte dag en als wij dan weer een mooie aanbeet verzilveren doen we het dus nog niet eens zo slecht. Later horen we van de TrouthBuster (Floris), Jeroen en de Bassmeister (Waldi) die op de Oude Maas een plekkie uit de wind zochten ook nog niet veel was. Over heel de dag vijf vissen waarvan één snoekbaars is niet al te best. We kunnen dus nog niet zeggen dat ze los zijn. Maar hopen dat de wind een beetje minder wordt volgende week maar daar ziet het niet naar uit. Dan kunnen we het Haringvliet weer op. Want het moet wel leuk blijven en met windkracht 6 is het wel heel snel driften langs een talud.

*En weer kan er zo’n ventje in een hengel gaan hangen*.

En natuurlijk wordt ook deze vakkundig door Joop geschept. Die mannetjes hebben natuurlijk de dag van hun leven.

*Netjes boven het landingsnet gedirigeerd*.

De snoekbaars is een baarsachtige; net als de baars heeft hij twee gescheiden rugvinnen, waarvan de voorste met harde stekels. De snoekbaars is echter langwerpiger; met een grote bek waarvan de kaaklijn tot onder het oog doorloopt. Net als de baars is de snoekbaars gebandeerd (8-10 banden), maar bij oudere snoekbaars wordt deze bandenring meer vlekkerig. De snoekbaars is in het algemeen lichter dan de baars, meer groen of grijsbruin.

Snoekbaars is een roofvissoort die met name in troebele wateren veel voorkomt. De beste vangplaatsen zijn te vinden bij steile overgangen tussen diep en ondiep water en bij de stuwen en sluizen.

De snoekbaars heeft een slank lichaam en een stekelvin op zijn rug. In zijn bek heeft de snoekbaars veel kleine tanden met hier en daar een grote tand er tussen. De rug en de flanken zijn groenbruin tot zilvergrijs met donkere vlekken. De buik is wit. Op de stekelvin zitten veel zwarte stippen. De ogen zijn donker en hebben een vuilgele rand. Snoekbaars wordt wel 110 cm lang en meer dan 10 kg zwaar.

De snoekbaars leeft vooral in niet te koud, troebel water. De bodem moet stevig zijn: zand, grind of mergel. Schuilplaatsen zijn belangrijk en daarom wordt snoekbaars veel gevangen in vaargeulen van kanalen en rivieren, en bij richels, kuilen, glooiingen en mosselbedden. Overdag zit de snoekbaars diep, maar ’s nachts komt hij bij de oever naar boven. Net als de snoek is de snoekbaars een roofvis, die voornamelijk andere vissen eet zoals spiering, voorn, baars en alver.

*Maar ermee op de foto gaat echt niet lukken*.

Maar met de gevangen vis op de foto dat wil nog niet lukken. Zelf zo’n grote vis vasthouden durven ze (nog) niet. Na lang aandringen voorruit dan maar mag Joop hem, wel goed vasthouden natuurlijk en dat wordt drie keer gecontroleerd, gaan ze met z’n vieren op de gevoelige sensor . En voorral niet te dicht bij met die vis. We trollen terug en proberen het nog langs de rietkraag tot aan Cebeco maar het gaat niet lukken een baars te verlijden tot een aanbeet. Toch azen ze want Cor Deckers vangt er af en toe eentje aan de made. Weliswaar kleintjes maar toch. Het begint nu toch wel erg hard te waaien en net voor de regen zijn we eruit. Het was een leuke dag en volgend jaar zijn we weer van de partij hoor Wim (van Amen de voorzitter van HSV Het Voornse Kanaal). Het is een leuk gezicht die glimmende oogjes van die knapen te zien in de boat. Geeft wel voldoening moet ik je zeggen. De ouders weten nu ook wat ze willen voor hun verjaardag. Zo’n aluminium bootje kan makkelijk in de achtertuin. Weinig tot geen onderhoud. Behoort eigenlijk tot de PSU van elke jonge Hellevoeter met al dat water om ons heen. Zeker als de koorts er is en die is nu flink aangewakkerd.

Reactie’s

Hoi Freek,

Leuk verhaal.

Leo

goeiemiddag, heb net het visverhaal met de leuke foto’s gezien op de site, wat is dit erg leuk in elkaar gezet, ik denk als willem dit vanmiddag ziet dat hij echt helemaal zo trots is als een aap met de bekende 5 …….., ik heb geprobeerd om de foto’s op te slaan,maar dit is niet gelukt ik kreeg alleen een kleine strip met alle foto’s erop, ik zou het erg leuk vinden als ik de foto’s op zou kunnen slaan zou u misschien deze kunnen mailen naar …@upcmail.nl, willem zou ze dolgraag op zij hyvespagina zetten.

groetjes

aad van winkelhof

Hay Freek,

Het is gelukt, gaaf hoor ik moest eerst Quick time instaleren….

daarna ging het goed, soms blijft het beeld even stilstaan,

verder oka…………………….groetjes Huibert

Hartelijk dank voor het opsturen van de leuke foto`s, hij was helemaal onderste boven van het

vissen op de boot en het vangen van die grote vissen, toen hij thuis kwam was hij ziek van de

spanning, maar dat was gelukkig na een paar uur slaap `s avonds weer beter,

nog bedankt voor het bezorgen van een leuke dag.

Zeebaars met de dobber

18 mei 2011/0 Reacties/in Avonturen, Denemarken Gang, VethsVK- Veteranen Voornse Kanaal, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Of we woensdag 18 mei 2011 eens gaan kijken of de zeebaars er is en natuurlijk willen we dat. Vorige week was het nog niets maar we moeten dan wel eerst garnalen gaan scheppen want ik heb er te weinig overgehouden van de laatste sessie aan het Hartelkanaal. Gaan we doen

Peter komt ook mee en samen met Erik en Waldie is de DenemarkenGang weer bijna kompleet. Hans zou namelijk misschien ook zijn neus even laten zien. Die had nog een laat klussie in de Europoort te doen. Die moest nog een paar heftrucks slijten die te veel op de werkplaats staan en wilde die graag aan de man brengen.

*Onze privé arts weet nu dus ook hoe je steurkrab vangt*.

Erik en Peter deden dit voor het eerst en beide vonden eigenlijk garnalen vangen net zo leuk als het vissen ermee op de zeebaars. Het hoort er nu eenmaal bij met zo’n visdag. Zelf je aas vangen i.p.v. eerst naar de hengelsportzaak je zagers ophalen. Moet je ze natuurlijk wel meenemen want Erik is weer vergeten dat pakje mee te nemen uit de ijskast (zie het vorige verhaal van de OS). Maar het maakt het allemaal wel speciaal, vrienden onder elkaar op het water.

Gewone steurgarnaal; Palaemon elegans Rathke

De Gewone steurgarnaal heeft een glasachtig lichaam, met op het achterlijf donkere verticale streepjes. Ook het kopborststuk is vaak voorzien van een zebra-achtig patroon. Het rostrum is recht. De dieren zijn goede zwemmers en verplaatsen zich op gracieuze wijze doorgaans in een rechte lijn. Bij verstoring schieten ze achteruit door de staart onder het lichaam naar voren te slaan. Op deze manier bewegen ook de andere Palaemon-soorten en de Ringsprietgarnaal zich voort. Hij wordt ongeveer 6 cm groot. Gewone steurgarnalen zijn vrijwel volledig doorzichtig. Over het achterlijf lopen dunne, bruine tot zwarte, verticale streepjes, met ertussen vaak verticale rijen geelwitte stipjes. De ‘gewrichten’ van de poten zijn voorzien van gele ringetjes. Direct boven de gele ringetjes zijn dunnere donkere ringetjes te onderscheiden, vaak donkergrijs of blauwgrijs van kleur. Boven de grote scharen een helderblauwe band, veel helderder blauw dan de rest van de schaarpoot. In bepaalde omstandigheden is de blauwe band fletser. De andere kleuren zijn in dat geval ook bleker. De vinger van de schaar van de tweede looppoot is relatief kort, ongeveer 1/3 van de totale lengte van de schaar. De bovenrand van het rostrum is voorzien van 7-10 tandjes. 3 tandjes achter de oogkas. De onderkant draagt meestal 3 tanden.

Hoop krab maar af en toe ook een puitaal.

Wat wel opviel is dat we af en toe een puitaal er tussen hebben zitten waarvan dit de grootste was. De meeste haalde de 10 cm niet.

En als we er dan genoeg hebben gaan we richting Oostvoorne, de plaatselijke cafetaria krijgt een beurt. Het tij is nog niet goed dus we kunnen nog niet op de stenen staan waardoor dus nood breekt wet… Peter en ik hebben liever een gebakken vis bij de frieten. Ik zit al heel de week broodjes frikadel, kroket of kaas souflé naar binnen te werken tussen de middag. Je heb wel eens van die visdagen. En bij het dagmenu van vandaag; Wijting met eigenlijk te dikke laag baksel zitten heerlijke dikke verse patat. Dan toch ook nog maar een lekkerbekkie die een stuk beter smaakt met een broodje paling er achter aan. Zo we kunnen er weer ff tegenaan. Een broodje Kroket mee voor Waldi want die zien we aan de waterkant zo uit zijn werk. Er zijn er die de economie draaiende moeten houden natuurlijk.

*Waldi heeft eigenlijk gelijk een mooie, dat beloofd wat*.

We zijn nog te vroeg en kunnen rustig onze hengels op bouwen en naar de Harders kijken die ook hier in grote getallen aanwezig zijn. Maar eindelijk kunnen we dan vissen en Waldi pakt eigenlijk gelijk een mooie vis. Iedereen is bij de les, maar er wordt jammergenoeg ook veel verspeeld. Erik en Peter die hier dus voor het eerst staan zien met lede ogen toe hoe af en toe een onderlijn maar erger hun dobber verloren gaat. Je haak ben je vaak kwijt want met helder water moet je vlak bij de bodem wezen en die is hier nogal ruw op zijn zachts gezegd en met deze stroming raak je nogal eens vast. Belangrijk dus dat je onderlijn lichter is dan je hoofdlijn.

*Wel uitkijken natuurlijk, vorige week is er nog iemand verdronken*.

En het blijft uitkijken natuurlijk alhoewel ik niet snap waarom deze sleeper vol gas door het kanaal komt de golven slaan zeker en meter de kant op. Gelukkig ziet hij ons staan en vaart rustig bij ons langs maar honderd meter verderop draait hij en vaart weer als een raket terug?? Moet zeggen dat alle schepen gas terugnemen ter hoogte waar wij vissen. Of dat te maken heeft met dat tragische ongeval van vorige week. Waar vader en zoon visten op de kribben in de Nieuwe Waterweg, beiden door een hekgolf te water vielen en hij zijn zoon nog op de kant kon gooien en zelf verdronk. Gruwelijk maar echt tegen de stroming en zeker als er een schip voorbij komt is niet tegen in te zwemmen. Je bent kansloos.

Erik vangt zelfs een platvis dus één ding is zeker hij vist dicht bij de bodem. Als Waldi zijn tweede pakt wil hij deze ook wel even showen.

Peter vangt ook zijn eerste Zeebaars met de dobber en is in extase. Natuurlijk en gelukkig verzilveren onze rookies de aanbeten deze avond.

Willem belt, die weet dat we vissen want die kwamen we tegen bij de snackbar. In huize van Dongen was het PizzaTime. Of we geen biertje lusten. Daar was iedereen wel voor te porren. Marit wordt zaterdag 50 jaar dus moest dat worden voorgeviert. Ik loop eigenlijk alleen maar te klooien met mijn lood. Heb niet de goede gewichten bij me. Te dikke hoofdlijn en een dobber waar deze lijn doorheen stroopt teveel waardoor het aas niet snel genoeg bij de bodem is. Heel slecht voorbereid dus. Geen goed voorbeeld voor de nieuwelingen. Dus als enige blijf ik nog even om het een en ander uit te proberen. Maar met een 14 grams dobber + lood geleend van Floris, het stroomt als een jekko kan ik nog een Houting of is het een Blauwneus vangen. Ik kan het niet meer goed zien in de schemer en als ik even later vast komt te zitten en alles kwijt ben onder de dobber hou ik het ook voor gezien.

Maar ben toch nog vroeger thuis dan de rest van de Gang hoor ik later (donderdag 19-05) op de cursus Marifoon bij Jaap in Brielle. Jaja, de boy’s slepen me ook door deze stof heen. Daar heb je vrienden voor. Toch…

Enne… Marit valt best wel mee hoor 50 worden en genieten van het leven.

Morgen gaat ik nog eventjes de laatste garnalen laten leren zwemmen met Erik. Eerst nog langs Mario en mijn arsenaal aan dobbers met bijbehrende gewichten gekocht. Mario heeft zelfs de SavaGears ondertekent. Wat kan er dan nog mis gaan zou je zeggen.

Reactie’s

Freek, erg leuk deze mailtjes, hou er wel van, vooral blijven sturen.

gr.ed

Hoi Freek,

Bedankt voor je leuke verhaal,succes met vissen.

Maar ik heb ………….jou niet gezien op de foto deze reis!!!!!!!!!!!

Loes

Freek,

al is het dan niet helemaal gelukt met de vissen, dit verhaal is weer top!

Nog een keertje overdoen deze week?

Ik vang ze wel weer voor je:)

Je maatje.

Waldi

Hoi Freek, weer geweldig je verhaal te lezen. Wanneer ga je een boek uitbrengen? Hoe is het met je arm? gr. ook aan Hennie, Jolanda

De zeebaars is er… voor sommige dan

13 mei 2011/0 Reacties/in Avonturen, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Erik is net begonnen aan zijn pensioen en helemaal lijp van het vissen en super leergierig dus aan het goede adres*.

Vrijdag 13 mei 2011 nog even met Erik vissen op de Harder. Die had daar wel van alles over gehoord maar nog nooit op gevist. Ik had ‘s morgens tijdens de hond uit laten de harders al gezien langs het Haringvliet dus met de thee ‘s middags aan de keukentafel was het snel beslist.

Ik heb samen met Joop (Flohil mijn vismaatje) nog nooit een harder gevangen op het Haringvliet, mijn thuiswater. Wat we ook doen, het wil niet lukken. Wel in de Europoort of in de haven van Zierikzee, of Nieuwe Waterweg maar het Haringvliet… dat is andere koek. Maar vanochtend lag het rijen dik dus eerst naar de bakker en paar broden halen en wat havermout en we gaan het proberen. Het is mooi weer dus waarom niet. Maar aan het water aangekomen is de wind aangewakkerd en dat is altijd een slecht teken. Ik weet niet waarom maar die rijen dik zien we niet meer. Maar als we gaan zoeken naar wat stiller water in een bocht zien we nog enkele vissen van ±5, 6 stuks zwemmen en azen dus hengels klaar maken want meteen is de koorts er. Vangdrang noemen we dat

*Staarten, ruggen van alles te zien, prachtig natuurlijk maar vangen ho, maar*

Maar wat we ook voeren, we krijgen ze niet aan het azen op de broodvlokken maar het is een schitterend gezicht die Harders algen te zien scrapen van de stenen nog geen 10 cm uit de kant. Daar zit natuurlijk nu de meeste aanslag. Nog een paar weken en er zal flink meer vegetatie zijn.

Schitterend gezicht zo dicht aan de kant van die grote vissen te zien.

Maar ons brood laten ze (nog) links liggen. We voeren nog een laatste brood en gaan er vandoor.

Dat is natuurlijk niets op zo’n groot water maar we gaan het zeker nogmaals proberen en zo kunnen er maar vast aan wennen. Zo niet is er anders genoeg witvis die het ruimen.

Wel rijden nog lang een well in de duinen. Daar waar heel lang geleden Hellevoetsluis nog zijn drinkwater vandaan haalde. Twee jaar geleden is daar de bulldozer tekeer in gegaan voor herstructurering van het landschap. Jammer, jammer toch want je kon er met de vliegenhengel fantastische dikke vijftigers aan ruisers vangen.

Maar we zien dat het riet al aan het terug keren is en hier en daar stijgen er wat vissen. Dat zien we doordat er af en toe van die kringen ontstaan als er een insect van het wateroppervlak wordt genomen. Nu maar hopen dat we weer van die bakken van ruisvoorns er mogen vangen.

*Mooie foto van een Ruisvoorn van internet, Henk maakt schitterende vliegvishengels van bamboe*.

De ruisvoorn kan vel rode vinnen hebben met een goud gekleurd lichaam. Een schitterende vis op het goede materiaal heb je daar prima sport aan. Denk aan een vlieghengel, lichte spinhengel van lengte want je moet over de rietkraag heen, bolonaise is beter denk ik kan je zachtjes je broodpluim of maden laten zakken achter het riet, of een vaste stok. Weet zeker dat deze vis zich kan meten qua schoonheid met een baars. Daarmee is het ook net alsof je in de tropen staat met zijn kleurenpracht. Als we thuis aankomen krijg ik Floris aan de lijn of hoe moet je dat eigenlijk noemen. Beeldtelefoon misschien want tegenwoordig gebruiken we Skype. Kan je met z’n vieren tegelijkertijd knopen, vliegbinden, nieuwe dobbers en weet ik het allemaal niet doornemen met een borrel erbij. Je hoeft immers niet meer te rijden want die beroemde vliegbind avonden, daar waar ik eigelijk nooit met een streamer of vlieg thuiskwam die worden er steeds minder. Je wilt toch graag je rijbewijs behouden natuurlijk. Of we woensdag eens gaan kijken of de zeebaars er is en natuurlijk willen we dat. Vorige week was het nog niets maar we moeten dan wel eerst garnalen gaan scheppen want ik heb er te weinig overgehouden van de laatste sessie aan het Hartelkanaal. Gaan we doen.

Lekker even uitwaaien op de Oosterschelde

24 april 2011/0 Reacties/in Avonturen, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

En het was prima vertoeven op de Oosterschelde zondag 24 april 2011 en de mooiste 1e paasdag ooit met 27 graden gemeten op Zierikzee. Daar vissen Floris en Erik graag, op de OS dus. Buiten bij Stellendam waar ik dan weer liever vis viel door deze meerderheid af met stemmen…

Erik en Floris gingen zondag naar het zoute. De verhalen dat de zeebaars er al was en volop werd gevangen kon ik niet uit hun hoofd praten. Fabeltjes ieder jaar weer om iedereen gek te maken. Of dat nu de verkoopcijfers van de winkeliers omhoog moet stuwen vlak voor een paar dagen vrij met mooi weer. Ik weet het niet. Nog veel te vroeg en het water veel te koud. Er is nog geen speldaas en de garnaaltjes zijn nog maar net uit. Waarom ik toch niet meeging en met twee Busters op het water, dat is kikken kan ik je verzekeren. Tja, dat hoef je niet twee keer te vragen natuurlijk want op het water met de natuur om je heen is fantastisch. Willem gevraagd of hij meeging samen met junior (Jerre) dan was de vaarbewijs clan in ieder geval kompleet op Waldi na dan. Die zit nu met zijn meissie op La Palma bij Rene Flohil die daar een schitterend park heeft met vakantie huisjes. Je kan er wandelen op de vele routes die René´ op kaart heeft gezet en vissen op de meest exotische vissen. Afijn we dwalen wat af maar we hebben namelijk allemaal tegelijkertijd VB! gedaan. Laat ik zegen dat die jongens mij er door heen hebben gesleept want anders had ik het waarschijnlijk nog niet gehad. Moet je na 35 jaar regeltjes in je hoofd stampen en dat viel niet mee maar met z’n allen wil je natuurlijk niet af gaan dus na een paar weken zwoegen allemaal vet geslaagd. Waldi is natuurlijk een verhaal apart. Daar wilde op de middelbare school al iedereen met het examen achter zitten. Die leest dat een keertje en verbetert dan de leraar. Nog mooier is dat de Vamex nu een herziene versie uit gaat brengen nog dit jaar.

*Dus op ons dooie gemak naar de eerste stekken*.

De boot vaarklaar gemaakt en om 7.45 was het koffietijd in huize Oosterhuis en 18.30 stonden we langs de N57 op de pouleplaats waar Floris ook net was gearriveerd. Met mijn kilometer aanduiding, daar is nu zeker wat mis. Die luistert niet meer naar de rest van de auto dus Peter (van der Burg de Opel dealer waar je moet wezen) je ziet me ener deze dagen en deze keer niet om te vissen. Maar Erik, die was wat later omdat Willem de zwemvesten was vergeten. Toch zonde als je controle krijg. Scheelt je zo een etentje op het frietkot. Maar ik had toch liever gehad dat Erik niet het aas (kleine zagertjes) was vergeten door deze route verandering. Ik weet het, natuurlijk is het allemaal wat vroeg op de dag zo zonder goede koffie maar je vis spullen moeten in orde zijn. Eigenlijk regel 1 natuurlijk maar ze zijn nog in de leer zal ik maar zeggen. Die lagen dus nog uit te rusten in zijn koelkast. Zag het nu wel heel somber in of we een visje zouden vangen. Het was stil op de helling en we waren de enige. Of we daar nu vrolijker van werden, ik weet het niet maar wij gingen rustig aan richting de Zeelandbrug om het toch te proberen tegen beter weten in eigenlijk.

Windstil vlak voor hoog tij dus perfecte timing.

De stroming was er nog wel maar hij zal zo wel stilvallen over een half uurtje en dan natuurlijk draaien. Na een paar maal langs enkele pijlers te hebben gedrift werd het tijd voor koffie zal ik maar zeggen. En dat was deze keer wel makkelijk kan ik vertellen recht onder de Zeelandbrug mee-luisteren met al die fietsers die bovenlangs gaan. Wat gaan stemgeluiden toch ver over water heen want je kan ze letterlijk verstaan.

*Toch wel mooi al die telefoon accesoires*.

En Erik en Floris zijn ook wel toe aan een bakkie dus komen buurten. En als dan eindelijk de stroom gedraaid is en het als een jekko om de palen kolk en we na tiental driften geen enkele aanbeet hebben gehad gaan we de haven opzoeken. Als er vis zou zitten dan was het nu showtime geweest.

*Pilkeren langs de brug recht naar beneden*.

Want als enigste trofee en grote zeester daar word je ook niet vrolijk van dus moet koffie, patat, ijs of het maakt niet uit, moet het even goed gaan maken om het moraal wat op te krikken.

*We gaan een versnapering halen en onze bakens verzetten en trollen*.

Dus trollend naar de haven, misschien een zeeforelletje, geep of makreeltje maar jammer genoeg geen enkele aanbeet kunnen registreren.

*Maar op een mooi brievenbus na was er niets te vinden in de haven om 10.00 uur*.

In de haven aangekomen, die was net wakker. Alle zeilboten gingen er uit en wij naar binnen maar ook de frituren moest natuurlijk nog opstarten. Die was nog lang niet open dus gaan we op ons dooie gemak trollend langs Noord Beveland over de schaar van Colijnsplaat richting zee, de Neeltje Jans. Nogmaals gezegd maar het is schitterend weer, windstil met een lekker zonnetje. Af en toe wat sluierbewolking en dan was een truitje wel nodig. Maar heerlijk weer natuurlijk zo in het voorjaar.

*We zien tweemaal een tuimelaar, een dolfijn soort rond de boot*.

Maar net als op zoveel plaatsen in Nederland staan hier ook het op de goede plekken, waar op de steile taluds dus die soms van 32 meter naar twee gaan vol met netten. Die weten natuurlijk ook wel waar ze die neer moeten zetten. Misschien wordt het tijd om die uit te kopen en de natuur weer zijn gang te laten gaan. Maar gelukkig ga ik daar niet over.

*Trollen, werpen met plugjes, lepels vliegen het hielp niets*.

Maar het is heerlijk weer en de natuur is op zijn best. We zien tuimelaars een kleine dolfijnen soort. altijd weer een prachtig gezicht. Als we vanaf de kant vissen met steurkrab, een zoutwater garnaal aan het Calantkanaal zien we ze ook altijd voorbij trekken maar dan meestal in groepjes van 3, 4 stuks achter elkaar aan springend door het oppervlaktewater heen.

Algemeen

De tuimelaar is de grootste dolfijnensoort van de Noordzee. Tuimelaars zijn bekend van dolfinaria. De meeste tuimelaars in de Noordzee zijn 3-4 meter lang, bijna twee keer zo groot als een bruinvis. Een volwassen dier weegt ongeveer 650 kilo. Tuimelaars zijn grijs met een witte buik en hebben een grote sikkelvormige rugvin en een spitse snuit.

Voedsel

Het voedsel van een volwassen tuimelaar bestaat uit allerlei soorten vis. In het Nederlandse deel van de Noordzee eten ze vooral vissen die in scholen zwemmen en op de bodem voorkomen. Meestal zijn dat kleine visjes die tussen de 10 en 20 centimeter lang zijn. Een tuimelaar eet tussen de 6 en 8 kilo vis per dag. Als tuimelaars in een groepje zijn, gaan ze ook samen op jacht.

Voortplanting

Kalfjes worden het hele jaar door geboren, hoewel er in de winter beduidend minder geboortes zijn dan in de rest van het jaar. Een volwassen vrouwelijke tuimelaar krijgt elke 3-4 jaar een kalf. De jonge dieren gaan voor het eerst wat vis eten als ze een maand of elf oud zijn. Tot die tijd drinken ze melk bij hun moeder. De jonge tuimelaars blijven vaak enkele jaren bij hun moeder.

Gedrag

Tuimelaars zijn zowel dichtbij de kust als op open zee te vinden. Vaak komen ze op open zee in grotere groepen voor dan langs de kust. Tuimelaars zijn gemakkelijk te ontdekken en herkennen door hun actieve gedrag. Ze springen vaak het water uit en zwemmen geregeld op de boeggolf van een boot of grote walvis mee. Ondanks hun vriendelijke uiterlijk kunnen tuimelaars soms agressief zijn tegenover andere walvisachtigen. Zo is bekend dat tuimelaars in de Moray Firth aan de oostkust van Schotland bruinvissen aanvallen.

Voorkomen langs de Nederlandse kust

Tot in de jaren zestig was de tuimelaar samen met de bruinvis de meest voorkomende dolfijn in de Noordzee. Zo waren er in de jaren dertig elke dag rond de 20-30 tuimelaars in het Marsdiep bij Texel. Sindsdien zijn er echter steeds minder waarnemingen. Een mogelijke reden voor de afname van het aantal tuimelaars in de Noordzee is het afsluiten van de Zuiderzee. Hierdoor is er waarschijnlijk een afname geweest van een aantal vissoorten die als voedsel dienden voor de tuimelaar.

Bron: Internet

*Uitgezwaaid of zal het gadegeslagen zijn door een paar zeehonden*.

En als we dan ook nog worden uitgezwaaid door een stelletje zeehonden wordt het tijd om te overleggen. Wij zitten nu bij de Mattenhaven tegen de Neeltje Jans aan en hier heeft Willem een volger gehad. Is een vis die de plug op een haar na mist, of eigenlijk beter gezegd op het laatste moment er voor kiest niet toe te slaan. Moet zeker een zeebaars zijn geweest want de kolk die erbij gepaard gaat is zeker niet van een geep. De boot schommelt door de boeggolf. Kunnen ook twee man geweest zijn die beide een kreet slaan van vreugde. Eindelijk leven in de brouwerij. Maar we vissen het hele stuk enkele keren nogmaals af met verschillende plugjes maar niets, nada, noppes.

Ook Willem en Erik hebben het prima naar de zin want als Erik zijn schoenen uit doet voelt hij zich thuis en op zijn gemak.

*Erik probeert ze te bedwelmen, goed idee van die oud-arts*.

De TrouthBuster gebeld want die lag tegen de Roggenplaat aan te vissen en die was natuurlijk zo bij ons en na een gezellig uurtje samen te hebben gedobberd gaan we weer richting Schelpenhoek. We gaan eerst nog een maaltje Kokkels rapen want Erik wil nu eenmaal de pan vanavond nog opzetten. Ik wil nog beginnen over die zagers maar kan het maar net voor me houden. We zouden zeker nog wat platvis hebben gevangen. Er wordt namelijk volop Schar gevangen op dit moment en zou een leuke afsluiting van de dag zijn geweest.

De SCHAR is een bruine platvis. Over het gehele lichaam heeft het donkere stippen. De vis kan maximaal 42 centimeter worden. De ogen van de vis draaien in haar jeugd naar de rechter kant. De vis is ruw, als je van staart naar kop wrijft. De kop is relatief klein. Schar komt veel voor in de Wadden- en Noordzee, en wordt beperkt gevangen voor de verkoop. Schar komt algemeen voor langs de Nederlandse kust. Verder kan de vis gevonden worden in de Atlantische Oceaan, de Noordzee en de Oostzee. Schar paait van december tot maart. Het voedsel van scharren bestaat voornamelijk uit wormen en kreeftachtigen, maar ook weekdieren, vissen en stekelhuidigen.

*Grote mannen blijven kinderen natuurlijk*.

Lekker scheuren tussen al die zeilboten wel met gepaste ruimte natuurlijk…

We zijn natuurlijk met die Busters in no time om de Roggeplaat heen gevaren met een gangetje van dik 55 km/uur.

*Kokkels rapen, we hebben zo een maaltje bij elkaar gevonden*.

*Denk dat die schelpdieren zouter smaken dan je denkt*.

Voordat we eruit gaan rapen we nog een maaltje bij elkaar want onze kookgigant onder ons wil dat wel eens uitproberen. En zo’n initiatief moet je alleen maar steunen. Daar kan alleen maar iets moois uit voort vloeien en is zo gepiept. Ik zelf ken alleen maar de mossel als schelpdier om te eten en die worden dan door de chef kok uit Bruinisse gekookt. Dorien natuurlijk en die Mossels komen van mijn zwager, Martin vandaan die ze zo van een kottervisser krijg. Ons kent ons is het daar nog en zo hoort dat. Zo gaat dat daar nog onder elkaar in dat pitoriske dorpje aan het Grevelingemeer. Tja gaat erom wie je kent en niet wat je kent en dat gaat hier ook zo op. Deze mossels zijn niet te overtreffen. Hangcultuur uit Bru. Heerlijk zijn die. Eenmaal gegeten dan hoef je nergens anders meer mossels

De schelpenhoek is makkelijk traileren maar wel altijd met z’n tweeën want je kan de boot niet vastleggen wanneer je de boten wagen boven veilig parkeert en verzekert want dat moet je jammergenoeg tegenwoordig niet vergeten.

We zijn er zo uit en terwijl we de spullen inruimen vraagt een groepje chinezen in gebrekkig engels waar Erik die kokkels vandaan heeft. Hij wijst aan waar en je ziet ook andere mensen daar lopen. Alleen verteld hij er niet bij dat het nu laag water is. Hoe die zodadelijk terug moeten komen dat weet ik niet. Wel nemen we als afsluiting ons patatje oorlog om de de dag door te kunnen nemen. Die kan niet meer stuk natuurlijk. Weliswaar geen vis maar een heerlijke dag op het water met je vrienden. We vermaken ons zo ook wel. Gelukkig zien we die chinezen weer terug bij de patat kar. Die maakte ruzie want ze vonden het een beetje lang duren. Dat patat bakken dan. Daar kon ik ze geen ongelijk in geven maar moet zeggen dat die patat heerlijk was

*Met als afsluiting een lekkere Wiskey uit Willems privé voorraad*.

En omdat mijn buitenkraan de winter niet heeft overleeft en na mijn vistrip door Indonesia nog niets van was gekomen om dit euvel op te lossen bood Willem aan om dit spoelen van de motor met fresch water om het zout eruit te spoelen bij hem te doen onder het genot van een gersten natje. Wat kan het leven soms simpel zijn. Toch..

Reactie’s

Hoi Freek,

Leuk verhaal weer en met de auto had je zeker windje mee hé?

Groetjes Gerard

EEENIG !!!

Je zou zo een column kunnen gaan schrijven in een visblad !

Groetjes, Ina

We konden het niet laten

5Bf maar heerlijk gevist met Joop op het Spui

Dreumissen vangen op de Oude Maas

Fijne uitnodiging van Rob

Reactie’s

Het was werelds vandaag

Patat dag dus…

Hengelsportdag 2011

Zeebaars met de dobber

De zeebaars is er… voor sommige dan

Lekker even uitwaaien op de Oosterschelde

Recente berichten

Pagina’s