Ik ben weer op uitnodiging een week vissen in Engeland en Wales bij John. Hij pikt me 25 april 2023 op in Manchester en een drie kwartier later zijn we in Chester. De reis naar Schiphol vanuit Hellevoetsluis en de controles duurt net zo lang als de vlucht en naar Chester. Daar loop je zo door naar de uitgang. Zeker met die automatische controle aan beide kanten maar in Nederland zijn dan weer de helft van die poortje die niet worden gebruikt en sta je daar weer lang in de rij te wachten.

Het weer 28 april 2023 in Noord Britain is koud, erg nat en harde wind daar in de bergen en de regen blijft daardoor  dan ook hangen. En door dit weer op onze noordelijke stekkie de forellen tussen de bergen moet we uitwijken naar die karper putjes hier in de buurt willen we buiten lekker vissen. Tussen de buien door is het steeds een paar uur redelijk vooral al de zon doorbreekt en zit je daar prima

Chester Lakes is het dichts bij en in een kwartiertje aan te rijden. Jules brengt ons weg dan kan ze met de auto de stad in en heel belangrijk maakt ze vanavond wat lekker klaar. Omdat we niet met de bootje het water op konden bij John op het waterreservoir moeten we wat anders verzinnen en dan kom je al snel op al die viswatertjes in de buurt.

Maar het is er druk op de zondagmiddag en vinden nog net een plekkie tussen al het geweld. Veel te druk horen we ook van de andere vissers zo druk heb ik het hier nog niet gezien verteld een Londenaar die met z’n vrouw een tentje heeft opgezet en blijft overnachten. We krijgen een blik zoete maïs van em zodat we z’n voerplek kunnen onderhouden. Hij gaat vanavond er pas vissen als het wat rustiger wordt. Gelijk heeft hij want wij vangen er niets maar zitten wel heerlijk in het zonnetje uit de wind.

Volgende dag 29 april 2023 zoeken we een andere vijver. John weet er nog wel eentje. Eigenlijk allemaal hetzelfde die vijvers de één wat groter en begroeit dan de andere en de laatste Hampton Springs Lakes was wel heel erg moeilijk watertje. Die vissen weten het wel en kennen de klappen van de haak. Heel specifiek vissen dus met elastiek en de vaste stok. Dobbertjes van een gram vinden ze al zwaar.

Natuurlijk als die gasten een weekje Nederland boeken hebben ze een wereldtijd. Voor een vergunning te kopen van 35,00 euries kan je overal vissen als witvisser en brasems, voorns, windes vangen zoveel je wild van formaten waar ze aan de overkant op dat eiland alleen maar van kunnen dromen. Dat heb ik wel gezien. Terwijl het net als in Nederland de grootste sport qua leden aantal.

De eigenaar kent John nog en of dat een goed teken is weet ik niet. Je mag niet drijvend vissen. Als ze maar ruiken dat je dat doet staan ze bij je. De eigenaar kan zijn vergunning kwijt raken ze zijn er als de dood dat er en vogel wordt gevangen. Hoor van John wel dat hij vorig jaar fluitend voorbij kwam met een geweer over z’n schouder. Hoorde twee knallen en even later sjokt hij weer langs met twee ganzen over zijn schouder, Dat mag dan weer wel op je eigen land. Rare gasten die Engelsen hahaha zou Oblix zeggen.

Maar als ik begin met brood vlokken te water te gooien die langzaam zinken heb ik in een mum van tijd de vissen aan het azen en vooral die even blijven drijven die worden binnen geslurpt. Zelf hele boterhammen verdwijnen in de diepte. Maar je kan je haakie op dat brood plakken met een elastiekje of er helemaal in verbergen. Deze blijft over op het oppervlak tussen een half brood aan stukken. Om helemaal krankjorum van te worden hoe zien ze het. Hoezo dresseur water.

En dan op de terugweg gaat het dan eindelijk gebeuren. Jippppeeyie we eten Fish & Chips. Na dagen zeuren eindelijk deze kost. Op maandag is de shop waar we het altijd halen dicht maar dit keer stinkt het me niks dan maar uit een Chinese tent. Ik ben er gek op maar John gruwelt er van. Die vis valt nog wel mee zo één keer per jaar maar die frietjes vindt hij een ergernis. Hij wil alleen maar MC frietjes. Dat is niet mijn favoriet dus vandaag graag een dubbele portie voor de jarige deze week.

Vandaag eerst weer brood halen voordat de middag sessie weer begint. Ik vindt die winkeltjes fantastisch. Al zit er een nieuwe keten in je ziet zo dat je in GB bent.

Hannah komt deze week bij paps logeren en gaat natuurlijk ook mee vissen. Jaja Johnnie is trots op z’n kroost en voorspelt al heel de week dat we er uit worden gevist door zijn meissie. Dan is het natuurlijk eerst weer verser dan vers brood kopen maar nu gaan er toch vandaag 1 mei 2018 heel andere dingen in het winkelkarretje als dat we met z’n tweeën zijn. Hannah weet wat lekker is hier in de schappen. Je gooit je inkopen op een scanner, al je losgeld in een bakje en klaar is kees je bonnetje en teveel klein geld ligt in een laatje. Dat gaat een stuk vlugger als bij onze groot grutters.

Wacht ff m’n haar zit niet goed, stomme bril af, en ik zit weer met die rare laarzen maar ik vang wel de enigste karper vanmiddag dus vanavond moeten de heren afwassen…

We zitten er dus al ff en de ene brasem na de andere wordt gehaakt en terug gegooid. Als we dan moeten betalen bij de eigenaresse blijkt dertig centimeter best groot te zijn. We hebben het maar niet over het Haringvliet. Wat een moeilijk vissen is het hier en heel specifiek. Moet ook wel want in deze putjes zitten ze dagelijks te vissen. Zie ons Land van Paling, hulde aan het HSV Voornse Kanaal daar waar je vorig jaar de karpertjes makkelijk ving moet je toch nu meer je best doen. Het zal ook daar steeds moeilijker worden. Hier zitten ze met mini en wij nu nog met 6mm pellets en de haakies, daar wil het nog niet over hebben. Dat is niet te geloven. We denken vis te verspelen door en te kleine haak. Moet je daar eens kijken..

En zoals John al voorspelde. Ik een grote kolk en m’n hengel bijna kwijt waar de slip niet goed van stond en Hannah heeft er eentje liggen. Natuurlijk voor zo’n middag hartstikke slecht maar vorige week deden ze het hartstikke goed horen we van de eigenaresse. Ze kan zo mee op de makrelen boten hier in Nederland. Altijd gister dat ze goed vingen en vandaag is het windstil nee een kabeltje doet het altijd goed, of niet goed, wind op de kant is beter, of toch te warm geen zuurstof genoeg, nee te veel regen, de windrichting veranderd, of de luchtdruk is te variabel, het is altijd wat om te verzinnen en te zeggen je kan gewoonweg niet vissen.

Zo die kennen we ook weer en in het gesloten seizoen zullen we er best weer ens komen maar staat niet op onze favorieten lijst zal ik maar zeggen.

Heerlijk wakker worden met warme Franse croissants, koffie en kaas met ham. Wat wil je nog meer. Hannah blijft thuis tuttelen en films kijken. Van wie zou ze dat hebben. Ik kan met John een hele dag films kijken, geen probleem en als het dan moet lukt dat in m’n eentje ook wel als het te slecht weer is om te vissen. Wat te snoepen, drankje, lekker lui liggen in de goede houding op stoelen of bank. Heerlijk en niet storen graag. En wij, we gaan naar Ruddy’s Pond. Ook weer een watertje in de buurt die we vorig jaar hebben ontdekt. Heel intiem en klein waar overal slangen uit steken met vers water wat wordt gezuiverd. Staat goed aan geschreven. De eigenaar en beheerder komt nog even langs hoe we dit water moeten bestieren maar je raad het al. Vorige week….

Vis spullen gaan de auto weer in voor een laatste sessie aan de waterkant. Daarna zit het er weer op. Op John zijn hengel rekjes ben ik jaloers.

Maar eerst nog eventjes langs Suesanne en Harry om hun nieuwe aanwinst te bekijken en gedag te zeggen. Illa moet duidelijk nog eventjes wennen aan zijn nieuwe vriendje. Die moet eerst Jack nog eventjes uit haar hoofd zetten. Daar was ze goede maatjes mee. En dan hupakee nog eventjes naar de waterkant voordat ik vertrek.

In Ruddy’s Pond vlak voor m’n vertrek naar mijn meissie kunnen we nog één vis foppen en dat is het dan wel voor deze week. In die vijvers is het met onze grove middelen moeilijk vissen. Hier kennen de vissen het allemaal al. Ze vissen met mini pellets 2mm en dobbertjes die maar goed is dat ze aan een lijntje vast zitten anders waaien ze zo weg uit je hand. We gaan vissen maar om nu te zeggen in dit jaargetijde dat we bakken vangen. Nee daar is onze techniek te grof voor. Gelukkig weet John onze eer te redden en vangt de enigste karpertje van de middagsessie. Een paar uur later staat ik al weer voor de haringkar op Schiphol maar deze keer is de haring eigenlijk niet te doen. Twee op een broodje en ik eet ze maar op. Henny is er al en we gaan de auto zoeken. Dacht 200 zegt ze op de begane grond. Ik ga twijfelen. 200 en op de begane grond maar blikt 020 te zijn wat een heerlijk wijf heb ik toch. We vinden hen uiteindelijk omdat ze bij uitstappen het Hilton zag. Gelukkig en drie uur later kunnen we vertrekken naar Hellevoet.

De mannen worden verwent, in de watten gelegd. We eten pizza alla Hannah. En dan is het voor mij weer gebeurt. Het BassBusterAvontuur in GB zit er op.

En dan staat aan de andere kant van die plas water mijn allessie met de auto. Eerst maar langs de viskraam zeker zegt ze en dat vindt ik een goed idee. Paar harenkies en een broodje paling voor in de auto. Heerlijk weer in Holland.

Als ik aankom is ons “plekkie” van gister bezet door een paar gezellige Rotterdammers. Leo zit er al een uurtje en heeft al wat gevangen en wat lijn zwemmers dus kom ik naast em zitten. De rest is toch bezet of men vindt dat ik te dicht bij komt vissen. Zit wel wat in natuurlijk en vis zwemt en gerekend met gister heb ik er alle vertrouwen in.

Maar het is windstil en het water is als een spiegel. Wat een verschil met gister toen het waaide en er een kabbel op het water stond. Ook zonder plu is het niet te doen terwijl ik gister een trui en jas aan had.

En de aanbeten blijven uit. We zien er wel honderden zwemmen allemaal half water en tegen het oppervlak aan. Ze liggen te zonnebaden net als wij en lijken geen trek te hebben. En toch als de buurman om loopt en gaat voeren ziet hij ze wel met z’n allen op het voer duiken op de ondiepten tegen de kant boven aan het talud.

Als ik iets verder van het talud af vist, verder uit de overkant dus krijg ik wel aanbeten maar allemaal brasems en daar komen we niet voor.

Als ik dan nog ondieper gaat vissen dichter naar de muur toe een klein metertje er vandaan. De mensen zien de method feeder landen en liggen vlak bij de kant. Er zwemmen er drie achteraan horen we maar de aanbeet volgt niet. Tot dat je even niet oplet, waarachtig tis net als vroeger wanneer je een sjakkie draaide ben je bijna de nieuwe hengel kwijt. Pardoes van de steun afgetrokken.

De toeristen snappen er niets van ze zien daar honderden mooie vissen zwemmen en wij zitten daar stil onder de paraplu te zweten.

Bij de buren is het niet anders. Daar is het ook rustig qua aanbeten. En als hij dan weer gaat wandelen met zijn emmertje voer naar de overkant. Hij vergeet ook onze plek niet en we zijn hem er dankbaar voor. Krijgt hij een dikke pieper op de hengel van zijn vrouw. Er zijn gelijk genoeg handen om haar te assisteren. Wij hebben toch niets te doen zal ik maar zeggen…

Ik krijg best wel trek zegt Leo en slaat aan het kokkerellen. Broodjes met wordt staan op het menu en natuurlijk gaat dat er in als euuuhe worstebroodjes.

En dan zal je zien is kokkie net lekker bezig als zijn hengel rond gaat staan. Als nu het water maar niet aan brand. Geluk bij een “geluk is het een brasem en is de dril van korte duur vergeleken bij een karpertje. Aan de andere kant broodje brasem slijm ben ik niet zo kapot van maar gelukkig schiet hij los bij een vlucht poging als Leo em probeert te onthaken zonder de vis aan te raken.

Theo komt ook aangefietst van zijn rondje Hellevet net ontslagen uit het ziekenhuis. Zijn oog vliet raakte los en zag allemaal vliegen. Nu ziet hij ze al jaren vliegen maar nu was het ernst. Was bijna een oog kwijt. En dat is toch lastig fietsen, varen en fotograferen. Nee geintje is zo gemaakt maar die heeft dus geluk gehad.

De buren gaan de BBQ opzoeken en moeten nog vlees halen. Of we hun plekkie willen innemen en dat willen we maar wat graag. Hij heeft daar flink gevoerd dus als ze ergens gaan foerageren dan moet dat wel daar zijn. We schuiven dus op en bij de eerste worp, ik heb de lijn nog niet strak gedraaid ligt de hengel al van de steun. Beetje lullig voor de nog zwaaiende aardige R damers maar dat is wel heel snel. Maar dat was een uitzondering want we zitten daarna alleen nog maar bij te voeren. Ik ben spek koper en vang tenminste nog wat. De rest van de vijver zit er bij en kijkt er naar. Om kwart voor zes gaat Leo er vandoor want Monica heeft het eten klaar. Ik blijf nog ff maar na een uurtje lekker in de zon te hebben gezeten vindt ik het ook welletjes en gaat inpakken. Ze vinden de eerste warme dag toch lekkerder om te zonnebaden dan te eten. Morgen 30 graden en geen wind. Wordt de warmste dag van de week sterker nog het is op 19 april nog nooit zo warm geweest, sinds het begin van de officiële temperatuurmeting in 1901. Zal de rest van het voer maar invriezen voor volgende week.