Ze zijn klein de eerste uurtjes maar deze spant wel de kroon.
Het is zo goed als windstil met een heerlijk zonnetje op 4 december 2018. Moet nog wat foto’s bewerken maar dan wattsap ik Leo toch maar ff. Hoor dat hij vanmorgen op de Punt is geweest maar tegen de middag wil hij wel mee het Haringvliet op om het voor Hellevoet te proberen. En hij zit aan de koffie een klein uurtje voor de middaguur en twaalf uur redden we net om te traileren
We zoeken eerst met de fireball het talud af om een snoek te foppen maar dat lukt niet zo erg. Als ik even later een bekende tegenkom en die me verteld dat hij de gehele ochtend nog geen stootje heeft gezien zijn wij ook om. We gaan achter vadertje glasoog aan. Hij gaat het nog even op het ondiepe gedeelte vlakbij de terrasflats bekijken en later horen we dart dat een goede beslissing was. Toch drie snoeken in het mandje.
En dan plotseling, we wachten er al op gaat de knop om en krijgen we de ene na de andere aanbeet.
Het is ook veel te helder dat water en met die zon kijk je 4 meter diep naar de bodem en dan liggen die groene duikboten ook dieper. Misschien vergrijpt er nog eentje als bijvangst aan een shadje als we langs het talud gaan vertikalen en diogonalen op de snoekbaars.
Ik doe het er voor.
Het weer is dus fantastisch maar de aanbeten blijven uit. Wel heel, heel veel vis op het scherm en we voelen ook de aasvis tegen onze lijn aan zwemmen. Zien blauwe bogen de school in klappen en weer terug zakken naar de bodem maar we kunnen ze niet foppen. Een enkele losse, een paar meter meekomen en weer lossen, wat schijn aanbeten en natte scheten werk, staarten bijters en friemelaars. Ik mis er ook weer wat staarten aan m’n natuurlijk geliefde shadjes maar hoever we de dreg ook naar de achterkant verschuiven ze zijn heel voorzichtig. En dat terwijl er dikke rode en blauwe bogen de school aasvis induiken. Vertel het me maar. We zitten zonder jas in het zonnetje en zitten er helemaal niet mee. Het zal voornamelijk kleine vis zijn aan die toch felle aanbeten te voelen. Dat gaat zodadelijk wel veranderen en we wachten er gewoon op. Wel insmeren en dat in december
Het zijn heerlijke drills.
Wat een fantastische avond is het dan met overdag nog 12 graden en dat in december windstil op die grote plas water. Als de zon weg valt wordt het gelijk een stuk frisser maar alles bij elkaar wat was het weer een mooie dag om er op uit te gaan.
De mooiste is voor Leo.
Je zegt het steeds als je het wiel nog niet hebt gevonden om ze te foppen maar met de Illex Tail Wakasagi die ik heb gekregen heb ik de sleutel gevonden.
Deze deed het vorig jaar ook al heel goed.
Met diagonalen de shad bij het talud omhoog tikken en dan halverwege bij het neerkomen de hengel meetrekken zodat de shad een langere glij vlucht heeft langs het talud. Grandioos en bij elke goede worp op het talud krijg je een aanbeet. Deze verzilveren is wat anders. Wat een link miechels zijn het. En dat maakt vissen zo leuk. Wij hebben een wereld middag en Leo moet zo gaan werken. De dozen in de haven moeten weer binnen gehaald worden en Monica heeft al een paar keer gebeld. Waar blijf je nu, het eten is klaar en je moet nog een paar uurtjes pitten. Tja en daar zit ik dan tussen. Allebei schatten van mensen maar als we daar staan te vissen geconcentreerd op als die rare aanbeten dat is de adrenaline sky high. Denk jij dat ik zo dadelijk nog kan slapen hoor ik dan naast me. Dat kan ik me wel voorstellen maar met je meissie wil ik ook geen woorden. Maar dat verzekert Leo me bij Monica kan je wel een potje breken. Gelukkig dan maar want we hebben het saampjes getroffen met onze ega’s en we vissen nog een half uurtje door in een heerlijke zachte avond met van die geniepige aanbeten en geweldige drills
Krijg vanavond 30 november 2018 wat aasvis van Kees. Direct van zee zo bij mij de vriezer in verpakt per 4 en 5 stuks. Poontjes en wijting en van die wijting verwacht ik wel wat. die flanken glimmen en schitteren dat moet goed werken op het Haringvliet. Graag wat beter weer, minder wind graag dan kunnen we gaan.
Het weer is bar deze week heel veel nattigheid en 3-6Bfr. wind dan zijn de golven best op de grote plas. Denk dat ik meer mazzel heb met de fireball vissen. Wilde eerst een voerplek aanleggen om dikke snoek te vangen maar met dit weer zoals eigenlijk elk jaar lukt dat niet echt. Een paar dagen om de dag stukken makreel strooien en als je dan denk na een week ik ga vissen staan de golven met witte koppen een kleine meter hoog.
Is dit wat je zoekt Freek.
Kan nog kiezen ook hoe groot ik ze wil hebben.
Gaaf is dit toch. Die gaan weer terug maar leuk het gezien te
Drachkovitch systeem dat al enkele jaren bij me in de kast ligt te wachten.
Maar met de fireball zal ik ze moeten opzoeken op half water tot naar de bodem. Snoeken kijken naar boven dus veel vuil zal ik niet haken aan de dreggen. Wil dit al veel eerder gaan doen maar het komt er gewoonweg niet van.
Drachkovitch systeem geleend van het internet (bron).
Vindt nog een paar mooie plaatjes. Heb ook de verhalen en dat waren mooi van m’n vismaatje Joop aan moeten horen want die heeft nog met Drachkovitch gevist met dit systeem op het Haringvliet voor de terrasflats. Zal eind tachtiger jaren zijn geweest en ze hebben zich klem gevangen aan de snoekbaarzen.
En heb hier ook nog een voorraadje van kan ik ze zelf in elkaar bouwen.
We gaan het volgende week zien. Vandaag nog de laatste klussen boven in huis met een andere indeling van de slaapkamers gaat toch wat meer tijd in zitten dan ik dacht. Maar volgende week een paar dagen vrij om dit uit te gaan proberen. Heb er zin an..
Wat in het vat zit verzuurt niet. Eindelijk, eindelijk Kees Pijl mee vissen. Eerst was hij visserman en zaterdags doet hij fanatiek feederen wedstrijdvissen en de zondag wilde Yvon ook wel eens gezelschap. Paar jaar aan de wal gewerkt maar sinds een dik jaar weer terug naar zee. Dan heb je weinig vrije tijd. Maar deze week vrij alleen twee kamers renoveren boven. Wat verven, behangen nieuwe vloerbedekking, meubels in elkaar freubelen je raad het al. Hoorde dat hij meer uren maakte dan als aan board en donderdag kwam pas kwam de vloerbedekking dus het vissen verschoven naar zaterdag en we gaan eindelijk vissen saampjes.
Zaterdag 24 november 2018 ga ik vissen met Kees. Yvon en Kees waren mijn eerste Bruidspaar van het jaar in 19… Werden opgehaald thuis met een limousine, rondgereden met een chauffeur nog ff langs alle vrienden, de kotters en de haven bekijken en bij de training het touwtrekken kortom in de watten gelegd en vastgelegd in een tweede bruidsboek. Die ken ik dus al eventjes en trouwens met al mijn bruidsparen heb ik een speciale band. Wie komt er in de slaapkamer van de ouders en zie op moeders na het eerste de bruid. Heel speciaal is dat en heel intiem ook om dat vast te leggen. Koester ik en zo ook dan de foto’s maken daar ter plekke.
De eerste mooie is voor Kees.
We spreken om tien uur af maar Kees is wat later omdat hij zijn handschoenen was vergeten. Nog een bak koffie want het is vakantie maar dan komt toch de visdrang boven en we gaan. In de haven leg ik uit wat verticalen, diagonalen en werpen is met de verschillende hengels. Zodat als we op de stek komen zodadelijk Kees gelijk de goede stok pakt om er te vissen. Het ligt aan het talud in dit jaargetijden en natuurlijk de stroming en diepte waar we mee gaan vissen. Drop-shot, verticalen diagonalen, gewicht, grootte van de shad er zijn zoveel mogelijkheden maar zo kan het wel vandaag. Als we beginnen voor Hellevoetse vuurtoren heeft Kees er al twee tikken op en slaat geweldig een gat in de lucht mis als im mijn hengels nog moet klaar maken. De Hummingbird, de fishfinder werkt voor het eerst volledig behalve dat ik em nog niet op meters krijg en ben daar nog even mee bezig. Maar Kees vist al zo lang die weet wat vast zitten achter een schelpen bank is of een aanbeet. Na verschillende missers te horen voor in de boot krijg ik vangdrang. Dus ga ook mijn hengels klaar maken om mee te vissen. Maar Kees en ik zie het aan zijn top krijgt aanbeten maar ik zit er naar te kijken maar ik krijg ze niet geactiveerd om te azen. Het geluk van een Rookie aan board doet weer zijn intrede.
En gelijk een mooie Zander.
Jawel hoor op de volgende stek zie ik op de Hummingbird vis op de bodem onder een school witvis. Kees laat zijn shad zaken en voordat e bodem wordt bereikt staat zijn Godfather krom. Een heerlijke dril wordt het op het lichte materiaal en hij is helemaal om. Mijn dag kan niet meer stuk hoor ik voor in de boot en helemaal gelijk heeft hij. Het is een hele dikke snoekbaars die boven komt.
Ik mag er dan eindelijk ook eentje haken.
We blijven nog even dobberen op de stek maar bij Kees valt het stil en ik moet nog wachten op de eerste tik. Nog geen aanbeet kunnen registreren als dan toch zich een dreumes meld. Zo de nul is er voor beide af.
Hij doet het.
Op het scherm zien we blauwe iconen, snoekbaars in de school duiken en weer terug vallen op de bodem. Er is zoveel aas vis dat wordt moeilijk met je plastic shadje en dat bleikt. De ochtend zit vol missers en aanbeten. Twee keer wordt m’n staartje er af gebeten van mijn shadje van 7cm. maar een serieuze aanslag om op te slaan krijg ik niet.
Pak nog wel een bonus vis.
We scheuren nog even naar OudenHoorn want als het stroomt kan het daar wel eens bal zijn. Het is raar maar heel de dag stroomt het richting Spui. Dat zullen we in de toekomst wel meer gaan mee maken met laag water op zee. Maar al we aankomen valt de stroming een beetje weg jammer. Kees krijgt weer een paar aanbeten en ik ook eentje. Laat dat talud een tien minuten met rust en de eerste worp is weer raak, een leuk snoekie die los ligt in het landingsnet dus maar net gehaakt. Ik ben er blij mee.
Nog een dreumes op het nippertje.
We willen er rond vier uur uit want in het licht traileren is wel zo fijn. We gaan dus richting Hellevoet maar we willen toch nog even voor de Dam proberen. We hebben klein makrelen en willen die laten zakken daar voor het Strandjje van den Ouden om een dikke snoek te verleiden. Want die staat nog op het Bucket lijstje van Kees. Ik ze we gaan eerst nog even een randje naar dieper water uit proberen en Kees vindt dat prima.
Kees krijgt er een beuk op.
Ik krijg wel weer een aanslag op m’n shadje zonder dreg en als ik de onderlijn verwissel zeg ik tegen Kees het water proeft hier een beetje zout. Kees zijn stokken heb ik gisteren voor de zekerheid met wat dikker FluorCarbon belijnt. Voor op het Haringvliet op Baars, Snoekbaars en Snoek is dat niet nodig maar je wilt dat je gasten vis vangen. En weer hij krijg hij er een paar beuken op ik zie dat duidelijk aan zijn top. Het is de onervarenheid dat hij die mist. Maar dan is het raak achter in de boot en ik hoor zijn jubelende kreten van geluk. Eindelijk weer een kromme stok.
Ik zeg dat is een Zeebaars.
We hebben vorige week al een paar zeehonden gezien voor Hellevoetsluis maar Zeebaarzen die aan het migreren zijn naar warmer water. Misschien een schooltje met foerageren verdwaald op het Haringvliet. Dat kan nog wat worden. Zeebaarzen en snoekbaarzen vangen net als op de Oude Maas en HollandsKanaal. Ik Kijk er naar uit. Deze week ga ik toch wat gerichter er op vissen voordat de watertemperatuur verder zakt. Kees kan zijn geluk niet op en deze vis had ik ook zeker willen vangen. Wat een mazzel…
Dan krijg ik ook nog wat plaatjes van mijn vismaatje Joey en tegen de avond deden ze het ook onder het oog van de vuurtoren. Klasse gedaan goosert.
En die zeebaars moest er aan geloven. Beetje peper en een beetje zout zo in de boter. Dat is alles. Heerlijk dus uit het zoete smaken ze ook.
Wel FF een hengel uit gegooid om een snoekbaars te foppen maar iemand anders trapte er in. een mooi dame. Ook niet verkeerd natuurlijk en na een heerlijke dril op een shadje aan een 10LB 4,5 kg Sulfix lijntje toch kunnen landen. Op de foto ermee is lastig in je eentje.
Eindelijk vanmiddag 3 november 2018 m’n Solix 12 afregelen. Doe ik ff in een middag denk je dan. 2D, 3D en Diepte doet et nog niet. Kan ook de meters en de tijd niet instellen. Zal toch Marco een paar uurtjes langs moeten komen… Wel FF een hengel uit gegooid om een snoekbaars te foppen maar iemand anders trapte er in. Ook niet verkeerd. Bij de helling was het een gezellige chaos zoals je ziet. Tja er zit geen rem op verduidelijkt me een van de meiden en voordat ik kan traileren met de wind in de rug lig ik vast tussen de zeilbootjes. Gezellige boel dus met een lekker muziekje je spullen opruimen. Ik op visite naar Kees en Yvonne op Goedereede en voor de jeugd zal het denk ik laat worden in de Kerkstraat nadat ze zijn opgewarmd want ze rennen nu nog steeds over het plein om warm te worden
Het gaat met deze week rond vrijdag 26 oktober 2018 op de
Dinsdagmiddag 23 oktober 2018 kan ik dan toch eindelijk een mooie rakker netten.
De mannen van de Punt laten altijd een plekkie voor vrij tussen de toeristen dus een lekkernij mag wel eens. Wanneer ik ook kom ik mag er tussen zitten bij die cracks. Natuurlijk val ik neer naast mijn maatje Leo.
Roy moet er om lachen. We kennen elkaar al een paar jaartjes hier aan de waterkant.
Maar dat is maar eventjes hoor. En de focus is weer vooruit. Knallen richting Middelharnis want hij gooit me een eindje weg.
En als we niet gaan vissen valt er altijd wel wat te fröbelen met BallantinesTime.
Zondagmiddag 28 oktober 2018 onder de vuurtoren zit er zoveel aasvis dat het moeilijk is ze niet te haken. Er is zoveel te vreten dat het moilijk is de juiste te verlijden tot eenaanbeet
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/08/DSCN7876.bewWp2_.jpg595866Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2018-10-26 14:53:002023-08-27 10:44:22Tis nog niet wild
Donderdag 11 oktober 2018 ga ik op de Loosdrechtse Plassen en de Vecht met m’n neef vissen. Dat is het mooie van Fb. Je vindt nog eens iemand en zo ook een paar weken geleden. Kwam een visgids voorbij op Fb en die achternaam kwam me bekend voor. Die hoorde bij een Camping in Nieuw Loosdrecht. Natuurlijk gelijk contact gezocht.
We spreken donderdag 11 oktober 2018 af om acht uur dus ik vertrek om half zeven. Hoef alleen m’n hengels mee te nemen voor de rest is er alles aan board. Logisch mijn spullen zou wel kunnen maar het is toch een andere visserij. Alles daar op de plas en de Vecht is twee tot vier meter met een paar uitzonderingen een metertje meer. En met je eigen hengel vissen is fijn daar ben je aan gewent. Weet niet wat het is maar een andere hengel al is het dezelfde vist toch niet fijn. Dus om zes uur douchen hengels uit de boot en in pakken in m’n nieuwe foedraal. Past allemaal perfect. Zes opgetuigde hengels gaan er in twee stuks per vak. Na twee bakkies koffie met een reserve en wat broodjes smeren voor in de auto gaan we onderweg, op de pad zegen ze hier.
Rustig aan op de Groene Kruisweg en aansluiten van de A15 naar de Nieuwe A4.
Paar weken geleden kwam ik Erik Verloop terloops tegen op internet als visgids. De naam Verloop, camping en Loosdrecht dat kon niet anders, dat moet familie zijn van mijn moeders zijde. Ik kom dus om tien uur aan en dat voor 130km sturen. Je sluit al aan Bij Rotterdam naar de A4, dan richting Zoetermeer en de A12 is stapvoets rijden. Dat ben ik niet meer gewent wat ben ik blij met m’n werk aan huis.
Dit plekje heb ik heel wat gespeeld daar (nu) achter het riet.
Als we de plas op voeren dan zie ik wat mijn Opa graag wilde hebben volgroeid nu met bomen en riet. De rechter kant van de ingang naar de Camping. Er was toen een inham zelf gemaakt waar de boot van Opa in voer n daar maakten we hem dan schoon. Speelden op de weide en visten in het riet. Aan de linkerkant stonden nog geen woningen. Het was allemaal wat primitiever.
Zo mooi en netjes was het aan deze kant niet 45 jaar geleden.
Zo ook het tunneltje naar de grote plas, Als je er doorheen was leek het een andere wereld. Alles bling, bling. Ik zag dat toen niet zo maar nu ik er weer ben komt alles terug.
Dit plekje herken ik want daar landen we nog al eens.
Foto onder is aan de linkse steiger dat was een hotel restaurant van de Broer van m’n Opa, Bram Verloop. Dat is nu een trouwgelegenheid en toevallig met terug gaan word er een trouw plechtiging gehouden dit keer binnen en konden we mee luisteren door de openslaande deuren toen we het onder doorgangetje onder de weg “uit” visten. Daar moet toch alle scholen vis dor heen die van de kleine naar de grote plas emigreren. Met die nieuwe boot kon hij niet meer onder de weg door varen naar de grote plas. Dat weet ik nog wel.
Dezelfde steiger 44 jaar geleden.
Dit waren mijn Opa en Oma van mijn moeders kant en waar Erik ook Opa moest tegen zeggen. En dat mag ik nu wel zeggen Tegen Jan Verloop dus. Toen was het alleen Opa en Oma er was meer respect en daar kwam bij ik had er wel een paar want de man van Oma “Dora” hertrouwde ook nog eens.
Ook 1974
En dat veertig jaar geleden. Moest ik een snipperdag in de derde klas lagere school aanvragen. De rest van m’n klasgenootjes snapte er niets van dat ik meerdere Opa’s en Oma’s had.
Op de plas toch nog een aanbeet.
We gaan trollend tussen de eilandjes door richting de sluis naar de Vecht. Nu zit de vis verspreidt op de plas en moet je zoeken dus we gaan richting de Vecht. Ik vindt alles best. Heerlijk zo’n dag in de zon en nergens over in te hoeven zitten. Alles wordt geregeld door Eric.
Er is dus een kleine meter verschil.
De plas ligt dus een stukje lager dan de vecht en moeten we een sluis door. Een gezellige boel daar en een leuke sluiswachter doet veel. Terugweg zitten de mensen heerlijk in het zonnetje alles gade te slaan onder het genot van een hapje en een drankje en een gesprek is zo gemaakt tijdens het vol lopen van de sluis. Fantastisch.
De drukte valt nu mee, het seizoen zit er op. Als je er nog door wilt moet je bellen.
Het is rustig nu hoor ik want in het hoog seizoen moet je soms drie of vier keer een sluiskering wachten.
Een heerlijke dag op de Vecht.
Op de Vecht beginnen we met trollen en als Erik vis ziet op zijn Lowrance Fishfinder dan gaan we er over heen en werpen het stukje uit door terug te driften op de wind. Dat werkt dus fantastisch hier op dit water. Het merendeel wordt gevangen met de dropshot methode maar als ik even later gaat diogonalen pak ik toch ook een paar mooie snoekjes dicht bij de bodem de grootste dik in de zeventig centimeter.
De ingang naar de Camping.
Nu beter te zien aan de rechterkant daar wilde m’n Opa graag hebben. De bomen stonden er nog niet en aan de linkerkant stond ook nog niets. Een inham in het riet was de aanlegplaats en hebben we de boot schoon gewassen. Het was zijn “plekkie” waar hij heel de dag kon vertoeven. En ik maar vissen tussen het riet.
Dit is natuurlijk een heerlijke plek om te vertoeven.
Bedankt Erik voor de fantastische dag en ik weet niet of we dat gaan overtreffen hier op het Haringvliet die twintig stuks en beide een Grand Slam. Een baars, een snoekbaars en een snoek vangen maar we gaan ons best doen. Je was al blij om je PR te overtreffen dus gaan we daar maar voor.
En weer aansluiten.
Stap om half zes in de auto en ben om acht uur thuis. Volgende keer m’n hengel foedraal op m’n rug en neem ik de motor. Dat is zeker maar ik heb een geweldige dag gehad. Bedankt Erik voor de prima vis dag.
Na twee uurtjes sturen ben je er maar dan heb je ook wat.
Naar de Vossekuiol in Nijnsel. Dinsdag 25 september 2018 gaan we met z’n allen naar Noord-Brabant. Vlak bij Sint-Oedenrode het plaatsje Nijnsel is er een Visvijver die barstens vol karpertjes zit met enkele flinke graskarpers om dit plasje schoon te houden van de planten groei. Ik ben er nog nooit geweest maar volgens Arno moet je je hier klem vangen. Dus iedereen vis en dat klopt aardig…
Ik ben om half zes bij Joop die dan net naar beneden komt terwijl ik de ramen van de auto schoon maak. De Rijksstraatweg is afgesloten ivm opnieuw asfalteren dus heb ik de auto gisteren al volgeladen bij Joop voor de deur gezet. Zodoende ben ik wat vroeger want hoef niets meer in te laden en staat m’n vismaatje met koffie in de hand voor de deur op te wachten. Weer eens wat anders.
Bij aankomst ziet het er goed uit.
Het is weer een heel eindje toeren maar echt file rijden hoeven we gelukkig niet. We passeren redelijk vlot Rotterdam, Dordt en Breda, Tilburg en gaan richting Eindhoven waar het er boven wat oostelijk ligt. We zijn precies op tijd half acht en alleen Arno en Mitchel zitten al start klaar om te vissen. Maar dat zijn we inmiddels gewent van die fanatieke fietser van Goeree. Alles wat die doet is vol overgave, fietsen, golven, vogelen, en natuurlijk vissen. Als ik m’n korf vult heeft hij er meestal al drie in het netje liggen. Nu is het voor mij natuurlijk wel Plan-Plan. Het is vissen en geen werken…
We mogen gelijk aan het begin van de vijver gaan zitten.
We zitten als eerste aan het begin mooi in een hoek van de vijver altijd goed en we hoeven niet ver te lopen met onze spullen. Helemaal fijn geregeld dus.
Dat zijn dus de deugnieten.
We beginnen eerst op de grond want we zien nog niets bewegen laat staan zwemmen of springen aan het oppervlak. Het is windstil en geen enkele rimpeling verraad dat het er barst van de karpers. Onze toppen staan dan ook niet stil van de lijnzwemmers en slap vallende lijnen. Of is het de slappe lach dat ze ons bij de neus hebben. We zien wat voorntjes springen bij het riet. We stappen over op groter aas nadat alle kleuren en smaken zijn uitgeprobeerd met continue pellets schieten om ze aan het azen te krijgen. Joop zet er een worm op maar dan kan dat kleine grut helemaal het spelletje goed mee spelen en blijven trekken aan de uiteinden van onze vriend de Lumbricina. Nee dat is het em ook niet. Krijg er nog een paar te zien die zelfs nog kleiner zijn als op de foto maar ik krijg die bakken van de vijver waar hij zo beroemt om is volgens ingezetene onze vaste stok fanaat niet op m’n voer. Het is al naar de middag toe en hebben nog niets redelijkst op de foto kunnen zetten. We zitten dus in een slechte hoek want rechts van me zit Harry en die moet ook nog de eerste vangen en we zitten al tegen de lunch aan te hikken. Zou die kerel die een uurtje later aan kwam vanmorgen en vertelde dat hij hier vrijdag ook niets had gevangen geen geintje hebben gemaakt. Die wilde zich naast Kees nestellen maar Arno op z’n beste engels maakt hem gelijk duidelijk dat we de hele rechterkant hebben afgehuurd voor vandaag. Die goser helemaal naar de overkant met z’n spullen op z’n bult en ‘s morgens over het water hoor je alles. Wat een smoor had hij er in en verwenste ons aan deze kant van alles maar geen vis in ieder geval. Wij liggen allemaal in een deuk natuurlijk en vermaken ons er kostelijk om. Wat had die op dat plekkie gehoopt, waarschijnlijk heel het week-end over gedroomd en naar toe geleefd om daar te gaan zitten maar nu op Kees zijn schoot. Kees zijn stek was dus vorige week ook een goede plek om te zitten dat is wel duidelijk.
Maar Kees heeft de dag van zijn vissers leven.
Naast Harry zit dan Kees en daarnaast Mitchel en Arno die wel goed vis vangen en allemaal mooie. Voorral Mitchel is goed bezig. Op dat gedeelte van de plas zitten ze dus allemaal gecentreerd en zolang er genoeg te vreten is kan de rest er alleen maar naar kijken. En je voerplek onderhouden hoef je die mannen niet meer te leren. Komt bij dat op die hoogte alleen de waterfontein het doet wat extra zuurstof in het water brengt. Misschien zitten ze daarom allemaal in dat gedeelte van dit karperputje. Of misschien het diepste gedeelte dat is wanneer je voor de eerste keer komt. Kees heeft in ieder geval de dag van zijn leven en heeft van het begin de vis er dus op zitten en vist met met de Waggler. De mooiste methode vindt ik ook op zo’n gedresseerd betaalwater. Dat is vissen met een zware dobber en precies andersom eigenlijk als de Method methode op de bodem. De vis haakt uiteindelijk zich zelf aan het zware gewicht van de dobber ipv het lood op de bodem bij de Method systeem.
Geleend van internet.
De vissen waar we vandaag op vissen azen van nature op de bodem. Dat is goed te zien op het plaatje naar die uitstulpende bek, de uitgestrekte lippen die als een stofzuiger de boden alles opzuigen om daarna alles wat niet eetbaar is weer uit te spuwen. Daardoor prikken ze zich aan de haak en de schrikreactie is natuurlijk vlug terugtrekken zoals wij dat ook doen met bv iets heets aanraken. Dan haak de vis zichzelf door het gewicht wat er aan zit of hangt en hoef je niet te de haak zelf te te zetten. Je bent dus nooit te laat of nog beter dat de vis de haak slikt met alle gevolgen van dien. De haak zit altijd netjes in de onderlip. Door voedselnijd te creëren en een zo’n klein mogelijke aasplek te maken door zo precies mogelijk pellets te schieten op dezelfde plek probeer je dat ze daar van de bodem dus vandaan komen en zo snel mogelijk het eten het aas half water of beter nog van het oppervlak komen halen komen halen van wat we er in gooien. Daarom dus zo klein mogelijk voerplek aan leggen dat ze moeten dringen om wat eten te kunnen scoren. Ze aan de gang houden, ze azende en net genoeg voer brengen is dus het motto en meer dan geregeld enkele pellets schieten ook als je een vis staat te drillen want anders kan je weer opnieuw beginnen. Vandaar dat Joop en ik altijd de zelfde plek onderhouden en hij en ik een zijkant pakken van de hotspot. Karpers zijn net varkens en eten alles en als er wat te halen valt wordt dat dringen. Wij vissen allemaal met een katapult. Dat mag hier op de vijver dus schieten we pellets in allerlei kleuren en smaken bij de dobber in het water om de vissen te verlijden om te gaan vreten. Je start met een smaak en kleur en nu maar hopen dat die in de smaak vallen vandaag. Dan is de truuk om te schieten met aas wat niet aanzet als een wielrenner nodig heeft en pasta’s eet maar om honger te krijgen en wat niet de maag vult. Een soort Mac broodje heb je nodig in deze overbeviste wateren. Heel wat anders als in de polder waar je met dikke proteïne bollies aan de slag zal moeten om het te winnen van natuurlijk voedsel als schelpen, mosselen, muggenlarven, tubiefex, wormen etc.
Met een wel heel mooie graskarper.
Maar kees heeft vandaag de meeste vissen gevangen. Die speelt het spelletje het beste vandaag. Petje af en wel met een hele mooie graskarper van 87cm zat daar bij. Daarvoor komen we wel ff kijken als die genet wordt en een foto is die zeker waard. Wat een mooi exemplaar. Gefeliciteerd goossert wat een bak. Daar wilden de buren wel eventjes mee helpen. Zeker niet verspelen in de laatste fase zeker bij een graskaper en hem te snel te willen scheppen. Die hebben altijd hoe groot ze ook zijn altijd nog een paar eindspurts en geven alles wat ze hebben. Krachtpatsers zijn het zeker een exemplaar als deze hoog en een volle ronde vis. Daarom altijd snel weer terug zetten en em acclimatiseren, onder steunen en rustig bij laten komen als je em terug zet. Dat is met dit vrienden kluppie geen enkel probleem en we helpen allemaal met de juiste teksten maar kees weet het onderhand wel allemaal en kent de klappen van de zweep. Zijn slip staat formidabel afgesteld en heerlijk is dat geluid als hij er weer vandoor gaat en meters lijn neemt en er daarna weer opnieuw kan worden begonnen met aanvallen pareren met de hengel, molen en de rek van de lijn. Heerlijke gasten allemaal en fijn om mee te vissen. Terwijl de graskarper Kees door heel de vijver maneuvreer tussen de fonteinen door moet hij het toch afleggen en kan op de foto. Een prachtig exemplaar. Nogmaals gefeliciteerd.
En dan jawel om 12.30 uur de eerste redelijke vis.
Jammergenoeg is er geen restaurant of wat te eten en drinken hier aan de vijver. Een tweetal Dixie’s gelukkig wel waar ik deze keer gebruik van moest maken. Moet zeggen dat ze brandschoon waren met een overvloed aan toilet papier en daar kan Tjeerd over mee praten dat dat wel eens anders is op die betaalwateren. Voor mij is dat normaal niet aan de orde na opstaan tandjes poetsen en douchen is dat het eerst volgende traject en zeker na een slok koffie is bij mij dat ochtendritueel al op gang gezet. Maar het zal de zenuwen zijn dat ik nogmaals moet en snel ook maar gelukkig die waren er dan. Omdat we dus een uurtje langer konden vissen zonder middag uitsmijter met dus dan deze keer een zelf gemaakte broodjes verse worst met mosterd kan ik in dat extra uurtje een redelijk formaat karper vangen. Hehe gelukkig we hebben in deze hoek ook een nat schepnet. Begon er echt over te twijfelen of het vandaag goed zou komen. In de andere visvijvers begonnen we ook wel eens na de lunch pas echt goed te vangen maar dat gevoel hebben we beiden hier helemaal niet. En dat is geen fijn gevoel terwijl je toch alles er aan doet om ze op je voerplek te krijgen. Ondanks de mooie omgeving, het goede weer, een prima club buckaroo’s missen we toch het drillen van de vis want dat zou toch het hoofd doel moeten zijn van vandaag.
Maar dit kan ik niet aanzien, wat een mishandeling.
Moet er toch iets over kwijt. Mijn dag was al verziekt toen ik die vis ving echt waar zonder lippen helemaal dicht gegroeid met nog een klein gaatje over om te eten. Maar even later komen er gasten op een invaliden steiger tov me en zitten met hengels of ze aan zee zitten. Wat een zonde van die vissen. Ze worden gewoon binnen getakeld. Die zouden eerst visles moeten krijgen van de eigenaar van zo’n visvijver. Harry naast me kan zich maar net inhouden om er heen te gaan en ze vis lessen te geven waar een slip voor dient. Dit is echt het enigste min puntje van de visdag met de Buckaroo’s buiten de vangsten dan. Maar het weer was weer uitstekend en het gaat natuurlijk om het gezelschap hoe je dag wordt.
Joop is bijna z’n hengel kwijt.
Joop is onderhand helemaal van slag want hij gaat aan de wandel. Dan moet het wel heel slecht met de vangstwen gaan. We zitten inmiddels al in de middag en hij moet nog de eerste vangen. Tja dat ben ik niet gewent van em dat hij gaat lopen na vier uur voer strooien. En jawel hoor ik denk nog met zijn kennis zal hij z’n hengel toch wel gezekerd hebben maar ik hoor wat… en zie z’n peurstok rechte in de bodem staan met nog net de steel op de laatste hengelhouder. Maar goed dat er een wat zwaardere molen aan hangt ander was hij alles kwijt geweest. Haal dus zijn vis binnen maar zo issie dan ook weer we gaan samen op de foto. Zit je vanaf acht uur alles te proberen en moet je maatje om net voor één uur in de middag je hengel redden.
Ik kan je wel vertellen wat de mineur stand van mijn maatje is.
Maar hij komt hem wel ff laten zien.
En dan vangt eindelijk joop ook vis net na de middag. Het valt allemaal niet mee. De hele ochtend hoor ik al naast me van “dat de dag is nog niet om” maar die gezelligheid wordt al minder naar de tijd verstrijkt zelf met dat extra uurtje van de overgeslagen lunch. We zitten echt op de verkeerde plek. En gewaarschuwd door een gast die er vrijdag ook zat. Je slaat dat in de wind want het is kort lopen en een hartstikke mooi plekkie zo langs een rietkraag. Goud denk je dan maar waarschijnlijk het ondiepere stuk van de plas. Maar het is een visvijver en geen poldersloot waar we alles van denken te weten. Er is een zak pellets in gegaan van de eigenaar van de vijver waar ze waarschijnlijk mee worden gevoerd. Die vond het sneu dat we enigste waren zonder vis en kwam nog met wat tips niet verder te vissen dan twaalf meter en gooide er nog wat voer tegen aan vlak voor Joop’s z’n neus. Ik heb een zak 2kg method voer met een halve kg3mm pellets waarvan al zeker de helft in ligt, Daarna een halve zak 6mm pellets forrellenvoer met dezelfde maat groene dynemite en de nodige 12mm om over te schakelen van dat kleine grut af te komen. En Joop heeft ook niet stil gezeten met voer schieten en gooien. Dus kan niet zeggen dat we niets hebben opgebouwd maar aan deze kant van de vijver is het stilletjes met de grotere vissen.
En dat maakt een heleboel goed.
En dan eindelijk ver in de middag vangt Joop een hele mooie graskarper. Wat zijn we daar blij mee in deze hoek. En vooral Joop natuurlijk want die had dat echt nodig. Op een deceptie na met zeebaarzen in de Europoort voor het terein van BP hebben we ook eens gezeten dat we niets vingen terwijl er naast ons twintig meter verder de ene na de andere werd binnen getakeld op steurkrab, levende garnalen dus, en onze pieren en zagers werden gewoon links gelaten. Dat humeur van mijn grote vriend, begon ik een beetje aan te voelen, zien aankomen bij m’n vismaatje. Want als iedereen vis vangt en hij niet terwijl alles uit de kast is gehaald. Tja dan ben ik ook om te schieten en ga ik nog fanatieker alles uit de kast halen wat ik maar kan verzinnen. Daarom ligt er zoveel kunstaas denk ik in m’n bootje hahaha. Het was afzien en een lamme elleboog van pellets schieten maar er staat een mooie vis op de teller en nog wel een graskarper ook.
Maar daarna gaat hij gewoon weer verder met de vijver leeg harken.
Daarna gaat het verder met o.a. takken vangen in onze zijn hoek. Nee vandaag hebben we niet onze dag en zeker niet de beste stek aan de vijver. Dat weten we dan weer voor de volgende keer.
Tja wat moet je er van zeggen.
Denk dat we rondom Hellevoetsluis midden in het delta gebied van de lage landen verwent zijn. Anders kunnen deze vijvers nooit een bestaansrecht hebben om te overleven in dit gedeelte van het land. Je ziet wel dat visverenigingen hun water ander aanpassen vanwege de aalscholver en er karpertjes uit zetten. Daar hebben ze weer heel veel profijt van en dat is te zien aan de nieuwe leden die dan van ver af zich komen aanmelden. Zelfs Engelsen vinden dat prachtig maar je kan een vesting gracht als in Helevoetsluis moeilijk vergelijken met zo’s karper vijver. Het ziet er niet natuurlijk uit en in Engeland is het helemaal precisie werk. Vis er wel eens met John als ik daar logeer en we samen achter de forellen gaan in Wales. Pakken we wel eens een dag op zo’n vijver en dat is pielen geblazen op de mm. Okeeje we dwalen af. Sla je dus wat eerder op dat gefriemel met de method feeder dan vang je deze formaat van visjes. We zijn met een gezellige groep Buckaroo’s op pad dus wat er gevangen wordt maakt niet uit. We gaan voor een heerlijke dag op de pad met elkaar en ben blij dat ik daar deel van mag uit maken. Maar ik denk dat we moeten koesteren waar we wonen hier in het Delta gebied. Het is natuurlijk elke maand heerlijk vissen hier op de soort die het dan goed doet.
Dan eindelijk nog een liploze vis die me een prijs oplevert een zak Bollies van 12mm
Het weer is prima geen wind en zeker geen regen wat wel was voorspeld dus de plu’s kunnen in de auto blijven. Als we wat willen zeuren is het die varkens lucht. We zitten midden tussen die grote varkens scheuren in deze omgeving en dat doe me denken aan de vakantie’s in Markelo. Zal die goede tijd nooit meer vergeten. Maar voor de rest is aan deze kant van de vijver geen succes maar in het midden is er in ieder geval vis gevangen. Als de helft al aan het opruimen is mag ik toch nog een mooie karper landen en ben er reuze blij mee. Ik krijg van Arno voor de laatste vis van de dag een zak 12mm bollies als prijs. Bedankt man ben er blij mee.
Zo ook bij de rest van de Buckaroo’s
Denk dat Kees Westdorp de eerste had terwijl hij als laatste aankwam met zijn broer Marco doordat zijn Tom Tom em het gehele gebied heeft laten liet zien. Vervelend is dat natuurlijk want je wilt gelijk met iedereen beginnen te vissen. Eerst ff lekker ouwesexhostessen met z’n allen bij een bak koffie, rustig opbouwen en een geintje hier en daar hoort er ook allemaal bij met zo’n dagje uit. Plezier staat voor op in deze groep. Dat euvel hadden wij op terug weg. Tot Breda binnendoor gereden en maar niet de snelweg kunnen vinden. Zelfs niet met Joop als navigator in de auto, onbegrijpelijk maar waar want die kent elk watertje tot slootje in Nederland. Overal tijdens onze ritten naar visplekken toe krijg ik mooie verhalen altijd onderweg te horen wat hij er heeft uitgespookt met zijn peurstoken zoals hij dat altijd zegt. Maar goed Tjeerd liet ook van zich spreken en heeft er een paar mooie vissen kunnen foppen. Die krijgt ook steeds meer plezier in dat Method vissen. Vorig jaar hoorde je nog wat van over het water maar dat wordt een stuk minder dus gaat het goed. ik vindt dat gemopper wel leuk en het liefst gooi ik er nog een beetje hout op. Hahha het is gewoon een fantastische club mensen die met recht Buckaroo’s genoemd mogen worden.
Arno hoef je niets meer wijs te maken.
Wat ik zeg in het midden van de vijver is redelijk tot goed gevangen naar wat we gewent zijn in deze karper betaalvijvers. Dacht dat Arno er twaalf had van dit formaat en en Michel nog veel meer die begon gelijk goed van start af aan. Dan heb je gewoon een leuke dag zeker met dit weer. Je kan natuurlijk ook gewoon gaan werken met de druk op je schouder van je werkgever. Nee dan is dit een stuk betere tijdsbesteding.
Tja, en onze clubkampioen kent het spelletje wel die hoef je niets meer te vertellen.
Tja en dan een heel ander fenomeen in onze groep. Laat Wilmer maar vissen, onze Champ van 2018 en winnaar van de zomer competitie. De wedstrijden die allemaal aan Het Voornse Kanaal worden vervist was hij ongenaakbaar en viste iedereen naar huis dit jaar. Hij is dus is dit jaar lekker bezig en vangt overal zijn vissen. Maakt hem niet uit welk water hij zit te vissen maar die zit in een goede flow. Zijn voer en aas zijn dus op orde dit jaar.
Je krijg natuurlijk wel trek van de hele dag in de zon zitten.
Na een pak verse worsten te hebben gebakken vanmorgen en tussen broodjes te hebben gedaan met een flinke lik mosterd begint het toch wat te kriebelen om vijf uur dus inpakken en weg wezen hier en op naar All You Can Eat in Veghel. Naar huis rijden wordt toch niets met al die file’s dus je moet eigenlijk wel hé maar dat kan je aan Arno wel over laren. Die vindt de meest uitgesproken plekken in deze wildernis van eettentjes en vindt altijd de goede. Weer goed geregeld dus. We zijn vandaag met Harry, Kees, Tjeerd, Wilmer, Arno, Mitchel, Joop, Marco en Kees. De Bassbuster zit achter die frietjes en garnalen. Heerlijk.
Tis ff wennen ik had het op deze manier nog niet gezien.
Maar met zo’n grote groep bestellen, gelukkig werd de tafel in drieën gedeeld maar dan toch. Wat heb je besteld want als het op dat schaaltje zit en dan nog. Het ziet er ogenschijnlijk toch weer anders uit als alles visueel er staat. Daarbij ze doen wat er vaker wordt besteld op één schaaltje. Zoek het maar uit. Het Hoort er allemaal dus bij op zo’n avond en het wordt steeds gezelliger aan de tafel. Biertje erbij en een leuke tafeldame maakt alles compleet bij ons “oude” mannen die alles al hebben. Maar het blijft leuk een beetje flirten met de omgeving.
Dan gaan we ons best maar doen.
Je mag vijf gerechten tegelijkertijd bestellen en dat ook weer vijf keer. De tijdslimiet is twee uur maar voordat we de eerste bestelling door geven en ons drinken hebben is er al dik een half uur voorbij. Aan die drankjes moeten ze het toch ok hebben maar dat duurt allemaal toch wat lang. Zonde want we lusten wel wat na een dag in het zonnetje te hebben gezeten.
Het eten is er prima te gorgelen.
Ik hoef geen sushi maar er zijn genoeg andere gerechten die de rolletjes dikke kleffe rijst met een minuscuul stukje rauwe vis doen vergeten. Heb alle soorten garnalen gegeten die ze hebben eerst met frietjes en daarna met rijst. Heerlijk met als toetje verse lychee vruchten en vanille ijs toe. Nee dat lukt me elke week wel maar dan dichter bij huis en graag met dezelfde kwaliteit. Was gewoon goed en prima bediening en service
En de rest van de Buckaroo’s heb ik ook niet horen klagen.
Dat hebben Mike en Arno prima geregeld allemaal dit gehele seizoen. Jammer dat Mike cursus had en er niet bij kon wezen vandaag en zeker voor de de laatste dit jaar. Want zijn inbreng op zo’n dag is altijd spontaan en bere gezellig vol humor. Wel uit kijken waar je je hengel neer legt want hij rijdt er zo over heen als hij naar huis wilt. Wat moeten ze em trouwens nog bij brengen daar op die BP. Hij heeft em bijna in z’n eentje daar op Europoort opgebouwd met een ondersteunende fietsend golfvissend maatje. Ze kunnen zeker niet zonder je daar op die plant.
Het was zeker een geweldige visdag. Uitzonderlijk lekker weer en over het algemeen goede vangst. Leuk stuk Freek Oosterhuis. Je weet zo’n dag toch weer op een leuke manier te beschrijven.
–
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/08/DSCN7718BewWp.jpg650866Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2018-09-25 13:26:002023-08-22 14:27:36Buckaroo’s naar de vossekuil 2018
Prijsuitreiking van de Buckaroo’s. Vrijdag 31 augustus 2018 is de laatste zomeravond wedstrijd van de BP met als afsluiting de prijsuitreiking in Beren Café vroeger de Magneet bij Heenvliet. We beginnen daardoor om vijf uur i.p.v. zes uur tot negen uur. Hoeven we niet in het donker in te pakken. Ik ben er toch om zes uur maar laat me wel mee loten en trek nr.14 naast Kees
Ik ben wat later want natuurlijk krijg ik als je weg wilt nog iemand met een technische vraag in de winklel en die zijn voor mij. Niet erg hoor want vindt het alleen maar leuk om m’n kennis te delen. Geen tijd gehad om langs Mario te rijden om voer te halen dus de oude blauwe plastic ton weer open getrokken. Daar zitten allerlei luchtdichte emmertjes in overgebleven voerdelen van toen m’n fanatieke viscarriére met broodkruimels van de keuken van Elseviers Opleidingen die ze voor mij bewaarde, duivenpoep, Formula 5, koekjesmeel. Omdat het nog niet genoeg plakt naar mijn zin voor de method feeder op het diepe kanaal door Voorne doe ik er nog een zakje uit het keukenkastje van Dr.Oetker Backin bakpoeder dat een luchtige zelfgemaakte cake, appeltaart of pannenkoeken maakt. Het plakt in ieder geval best en ruikt mierzoet. Dat moet het maar doen vandaag. Ben daardoor wel verlaat en na wat klessebesse en m’n spullen uitpakken begin ik een uurtje later te vissen.
De tweede keer een kop nummer getrokken deze keer aan de kant van het winkelcentrum.
Ik begin met een worm en maden en krijg zo nu en dan beet. Er zit veel kleine vis op m’n voer want ik vang alleen maar voorntjes, Rfbtjes rond de 10-12 cm. Dat schiet niet op dat gerammel aan de top. Ze zitten natuurlijk met z’n allen aan de worm te trekken. Zou dat door die duivenstrond komen. Is eigenlijk voor de wintervisserij bedoeld op de voorn. Maar dan krijg ik er een betere op namelijk een dikke voorn of winde van dik dertig centimeter die ik loss twee meter van de kant. Ships.
Ik heb voor het eerst vis en gelijk een 1 maar mis daardoor de poedelbokaal.
Ik moet wat anders verzinnen en stap over op de gekleurde pellets. Heel veel bruine pellets eigenlijk forellen voer in m’n method feeder voor het laatste uurtje en nu maar hopen dat die kleine vis vertrekt omdat die pellets te hard en te groot voor ze is. Maar wel hopen dat eerst nog de aandacht wordt getrokken door die dikke platten. En jawel, de eerste is een uit de kluiten gegroeide bliek. Een mager weinig tegenstribbelende dertiger die ik zo binnen sleep. De volgend heb ik gelijk als ik nog moet strak draaien. Dat is een beste en de rest zijn allemaal 59cm vissen van dik twee kilo. Klopt ook want met drie uit de kluiten gewassen exemplaren en een mager scharminkel heb ik dik acht kilo viis Zo dat begint eindelijk eens voor me te lopen hier aan het Kanaal. Op de volgend moet ik even wachten en komt Wim Arkenbout naast me zitten maar ook dat is een serieuze vis. En de laatste tien minuten voor tijd zit ik zo te lullen dat ik bijna m’n hengel kwijt ben en Wim me nog net op tijd waarschuwt. Hij zit links van me om niet in de weg te zitten met de hengel maar zodoende zit je niet geconcentreerd naar de top te kijken maar het gaat nog net goed en voor het eerst heb ik een één gevist met de zomeravond competitie.
Ik kom dus een beetje laat opgang.
Een paar wedstrijden niet mee kunnen doen door de WPC en de jicht maar er zit een stijgende lijn in dus zie al uit naar volgend jaar.
Nee tomatensap verkopen ze niet meer.
Terwijl we allemaal binnen druppelen zijn Nico en Mike nog druk aan het tellen van de punten. Marco en Wilmer in de top zitten dicht bij elkaar en die waren gewaagt dit jaar aan elkaar. Dan een duidelijker gat en onderaan zitten er ook vier dicht bij elkaar. Ik begrijp dat er zijn die er op zitten te azen de poedelprijs te verdienen. Er is er zelfs eentje en ik vertel geen namen hoor Jos die em al 12 keer hebben gewonnen. Maar dit jaar is deze voor Piet. Hij heeft drie punten meer als ik doordat hij vandaag Eén na laatste is geworden en ik eerste. Dat is vijf punten tegen 1 punt.
De stemming zit er gelijk goed in.
Er is weinig nodig bij de mannen om er wat van te maken wat een positieve uitstraling elke keer weer. Een heerlijke ploeg om mee te vissen.
En een goed gevulde tafel.
Er is voor iedereen een prijs en een flesje jajem. en de eerste vijf krijgen een trofee. Dan is er dus nog de poedelprijs, de kanjerprijs voor de grootste brasem en de wisselbokaal.
De winnaar van de zomeravond competitie is onze alchimist Wilmer Breen geworden.
De fanatiekste van ons Buckaroo’s is toch wel Wilmer op de hielen gezeten door Marco die net naast het ere metaal greep dit jaar ondanks de zware sponsoring van zijn broer Kees. Die heeft ook een tijde naast mij gezeten met tips en grollen maar mij heeft het niet veel geholpen. Zijn tips en truuks waren aan mij niet besteed maar dat is te lezen in vorige editie’s van de BassBusterAvonturen. Daar in tegen als je naast Wilmer loot dan moet je al hebben gegeten. Zoet-, zout-, zure luchten en alle mixen daarvan komt er voorbij als je na de wind zit de vanilie-, caramel-, koekjes-, luchten maken dat je denkt naast een Warung te zitten
Alle prijswinnaars die minimaal vijf wedstrijden hebben meegedaan.
Iedereen die heeft meegedaan heeft een prijs en dat is dan wel weer zo leuk. Er zijn er nogal wat die door werk etc. niet alles mee kunnen doen dus mag je drie slechtste wedstrijden afschrijven voor de punten, wel worden de gewichten opgeteld die je bent geweest en minimaal voor de prijzen moet je vijf wedstrijden hebben meegedaan. Zodoende heeft Wilmer met 7 punten gewonnen. Een knappe prestatie.
En zonder een goede bediening kan je niet om een gezellige avond te creëren.
Het werd niet laat want minstens de helft moet morgen weer aan de slag dus was voor middernacht thuis.
Er is duidelijk minder vis gevangen dit jaar.
Alles wordt netjes bijgehouden door Mike en zo zien we dat volgend jaar een jubileum jaar wordt. Voor de 25 ste keer dus wordt de zomeravond competitie gehouden. Leuk hoor en ik ben in ieder geval van de partij. Als ik mee mag doen natuurlijk als fotograaf.
De kanjerprijs gaat naar Theo en de poedelpijs naar Piet, gefeliciteerd mannen.
Hoor van Mike dat ik vandaag een cm van de kanjerprijs zat en omdat ik eerste ben geworden vandaag ook de poedelprijs mis. Second opinieum gaat niet lukken. Nee hoor het is je helemaal gegund Theo. En ook Piet van harte gefeliciteerd. Wat kan het dan verlopen met zo’n competitie. Tot aan de laatste dag nog veranderingen in de stand. En dat maakt het allemaal zo leuk.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/08/DSCN7635Wp2.jpg680866Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2018-08-31 12:58:002023-08-22 13:23:53Buckaroo’s; laatste van het seizoen 2018
Dit keer een klein groepje door werk etc, iemand moet de economie ook aan de gang houden.
Donderdag 30 augustus 2018 zijn we weer uitgenodigd door Mike en Arno om te vissen met de buckaroo’s van de BP. Altijd weer een fantastische visdag en dit keer in de Sprong te Rijkevoort net voorbij Boxmeer. Het is wel vijf uurtjes heen en weer en 369km verder maar de visplek maakt een heleboel goed.
Tjeetje dat is vroeg en tot overmaat van ramp wordt ik op twee uur wakker en een half uurtje te vroeg. Zal de spanning zijn denk ik voor deze leuke dag. Normaal slaap ik door alles heen. Na een douche en twee bakken koffie ziet alles er toch anders uit. De spullen staan klaar en gaan hupsakee zo de auto in. Vier broodjes smeren want ik heb nooit gelijk trek. Maar over twee uurtjes als ik niet eet ben ik niet te genieten. Dat komt zodadelijk in de auto helemaal goed.
Dat gebeurt niet vaak dat ik de zon zie opkomend.
Auto aftanken want een volle tank zal ik nodig hebben naar Rijkevoort en dan Joop ophalen. Tis ff zoeken in het donker dat ben ik natuurlijk helemaal niet gewend zo vroeg op maar de zon zien opkomen i.p.v. is zee zakken is ook een mooi gezicht…. We zijn er klaar voor.
Voor het beste plekkie moet je er vroeg bij zijn.
We hebben toch flink doorgekacheld maar binnen twee uur rij je dat niet in de ochtend uren. Als we aankomen zijn Arno en Mike al hun spullen aan het instaleremn. wij hebben wel trek in koffie en strijken eerst neer in de kantine. Kan ik gelijk m’n Guru spullen aanvullen want hier hangt echt alles van dat merk in dertigvoud. Voer, pellets, dobbers, onderlijnen alles is er dik op voorraad.
Nog even een dobber aan m’n stok bevestigen en we kunnen vissen.
Want we beginnen met de dobber van 8gram het bagging wagglervissen maar we zien nergens ook maar een beweging aan de oppervlakte. De zon zal beter zijn best moeten doen. We zitten op de wind dus na een uurtje gaan we overstag en pakken de feederstok. Eerst proberen of de method feeder de bodem haalt met voer en jawel als ik weer ophaal zit er nog voer resten in de method feeder. Joop zijn creatie plakt genoeg dus laten we de korf in de auto.
De eerste geland, eindelijk we zijn de laatste met vis op de steiger.
Terwijl iedereen aan de overkant lekker in het zonnetje zitten en vis vangen zitten wij er een beetje timide bij. We brengen flink wat voer misschien is het dat maar de aanbeten blijven uit. Stug doorgaan en uiteindelijk levert dat dan toch na twee uur de eerste mooie ledercarp op
Aan de overkant in de zon gaat het eigenlijk gelijk goed.
Maar we zitten toch meer naar de over kant te kijken dan naar ons eigen toppie. Dat was drie jaar geleden ook zo maken we ons zelf wijs want toe ging het ook aan deze kant pas ‘s middags loss.
Als Joop dan vis gaat vangen ben ik ook om en verlaat de pellet.
Na de eerste vis op onze steiger duurt het best nog lang voordat de tweede zich meld maar na een half uurtje net als Joop zegt dat hij nu wel aan een aanbeet toe is . Hij zit al even tjes te mopperen hoe slecht het gaat en dat hij er heel wat anders van voorgesteld had zien we nog net in een ooghoek z’n hengel met één beweging richting overkant vertrekken. Hij kan em nog net grijpen. Dan moet je die kop zien. Prachtig in één keer issie alles vergeten. De ochtend uren tellen niet meer mee. De zon schijnt gelijk letterlijk en figuurlijk op de stiger. Na de derde vis die ik voor em moet scheppen ben ik ook om. En doe er een worm aan met een dode made of mais korrel. Het zijn weerloze haakjes dus anders kruipt die worm in no-time van de haak.
En tussen de middag een uitsmijter met ham kaas spek en ergens een eitje of een broodje hamburger.
Dit is allemaal prima geregeld door Mike en Arno en tussen de middag staat er weer een heerlijke lunch op tafel. Tijdens het vissen de gehele dag komen ze een paar maal rond met koffie en frisdranken. Dit alles maakt dat het weer een fantastische dag is. Nogmaals bedankt voor de prima visdag en catering Mike en Arno. Deze keer zagen de uitsmijters er prima uit zoals ze moeten zijn. Voor mij dan. Geen bruine randen aan het eiwit en de dooier nog zacht met het spek niet te door bakken. Ben er nogal precies in dus had gekozen voor de broodjes hamburger. Gelukkig kon ik het toch nog proeven want Anton hield de helft over. Tja moet dan maar. Heerlijk.
Dan duurt het bij iedereen even voordat de vis er weer op zit.
Alleen Arno heeft er na de lunch weer snel vis op de stek en wel de vaste stok. En natuurlijk onze terechte winnaar van vandaag, het is wel geen wedstrijd maar Anton van der Schans zal er 18 vangen vandaag en daar komt niemand aan deze visdag. Iedereen zit zo’n beetje op de helft daar van. Goed gedaan jochie maar hij had ook zijn privé chauffeuse en toeverlaat mee genomen als geluksamulet en dat is dus hartstikke goed gegaan met zo’n hulp aan de waterkant.
We gaan na de lunch weer verder met de method feeder.
Toen we vanochtend aan de koffie zaten bij aankomst vertelde de eigenaresse dat er door locals op een dag wel 90 stuks werden gevangen. Daar komen we met de gehele ploeg nog niet aan.
We stappen weer eind van de middag over op de Pellet Waggler.
Het is overal stil gevallen behalve bij Anton. Die zit links van ons en gaat gewoon waar die voor de lunch mee is geeindigt met vissen vangen dus. Die heeft weinig tijd om te relaxen. Konstand pellets bij schieten en zijn piepers zijn regelmatig te horen. Soms een fluiter zoals ze dat noemen en die zijn over de hele plas te horen.
Geleend vanaf internet.
Als we eind van de dag weer zijn overgestapt op het pellet schieten komen er nog een paar mooie vissen boven voor een pasfotootje. Met de dobber vangen nu we mooiere vissen als op de grond vanmorgen met de method feeder aan deze kant van de plas. We hebben nog een leuk laatste uurtje.
Voor Arno was het even zweten met de vaste stok of die dat hield of dat hij naar Mario kon voor een nieuwe top.
Anton is een fenomeen apart want 18 vissen vangen terwijl de rest aan de helft zit is wel heel knap. Zeker na 125 dagen ziekenhuis. En Theo onze kanjer kampioen in de competitie laat zien dat hij ook kleintjes kan foppen. En de rest, tja we hebben gewoon een verschrikkelijke mooie dag en een hoop gezelligheid. Geen regen lekker in het zonnetje en alles goed verzorgt. Wat wil je nog meer.
Arno pakt nog een beer van een vis. Met de top ver onder water en maar hopen dat er niets afbreekt en twintig meter elastiek er uit kan hij het geweld toch keren aan de andere kant van de lijn. Als dat elastiek boven water afknapt breekt de top ook. Heel knap om zo’n karper met de vaste stok en een paar meter uitstaande elastiek te landen met een 16/100 onderlijn.
Plattegrondje en hoe je moet rijden van Arno.
We gaan altijd naar dit restaurant omdat ze redelijke porties serveren want na zo’n dag met die hoge adrenaline stoot heeft niemand nog zin om wat te eten...
Jammer dat Anton en Arlene niet mee kunnen naar de afsluiting het schransen in ons vaste restaurant Anton maar die heeft het voor vandaag gehad maar klasse dat hij er bij was vandaag. En hulde voor Arlene die toch maar de camper bestuurt en de vissen schept. Alles fotografeert en filmt de gehele dag. Maar beloven ze erbij te zijn er in de Vossekuil bij op 25 september.
Ruim van te voren hebben we het er al over, die kleine porties bij de Turk.
Het was weer een fantastische dag. Alles werkte mee vandaag. Het prima weer het enigste item waar we geen invloed op hebben want de rest staat van te voren al vast. Een en al lol en plezier met elkaar met vissen als middelpunt. Buckaroo’s ook namens m’n vismaatje Joop bedankt weer voor de prima geslaagde dag.
Als iedereen na het vissen in de Sprong deze straat intoetst dan is er misschien minder chaos hahaha.
En nu weer allemaal de voorbereidingen treffen voor de Vossekuil. Ben er nog nooiet geweest maar aan de verhalen te horen kan die dag nu al niet meer stuk qua visvangsten. Er schijnen mooie exemplaren daar rond te zwemmen. Ben reuze benieuwd.
Hallo Freek, ik heb een selectie foto’s overgenomen voor onze tijdlijn. Bedankt
–
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/08/DSCN7624Wp2.jpg650866Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2018-08-30 14:17:002023-09-15 09:47:41Buckaroo’s naar de Sprong
Vorige week al afgesproken met Arie om te gaan vissen op dinsdag 28 augustus 2018. Als Joop dat zaterdags hoort bij de voorbespreking om te vissen voor donderdag naar de Sprong komt hij ‘s maandags nogmaals buurten om te vragen of hij mee mag. Natuurlijk en Arie vindt het ook leuk om met de “Flo” de oude dan want bij de jonge Flo willen we allemaal wel vissen op Las Palma, een keertje te gaan vissen
Als het zulk weer is als vandaag dan kunnen we ook naar buiten gaan opper ik dan en Joop ziet het gelijk helemaal zitten. De makrelen recepten komen allemaal voorbij. Gebakken in de pan, in de olie, gerookt, gestoomd, gefrituurd, in het zuur. Als we Joop moeten geloven komt er nog heel wat werk na het vissen. Ik zeg zo langs de neus weg zullen we ze eerst eens proberen te vinden want zo vet is het niet. Dat hebben we vorige week gezien. Geen enkel makreel kunnen vinden. Wel van horen zeggen dat ze er zijn maar ze zelf vangen is andere koek.
We gaan er in met laag water en vissen opkomend.
Maar dinsdag ochtend moet Joop afbellen. Hij heeft kramp gehad vannacht en nu is er een spier die niet naar behoren werkt. Hij verrekt van de pijn en kan niet lopen of zitten. En dat is lastig in een boot op zee. Want dat gaat het worden met Bfr 1-3 ZW. Achteraf kan hij nog beter Oost zijn want wat een vervelende lange golven waren het samen met opkomend water. Zeker niet het beste tij want er staat maar één andere boot trailer geparkeerd. Hebben we deze kant dus voor ons zelf.
We beginnen trollend op zoek naar makrelen.
Terwijl we weg varen komt er toch nog een andere vissersbootje uit de sluis vanaf het Haringvliet. Die zien we op de platvis voor de oude vuurtoren in het gaatje van veertien meter geankerd liggen zonder zwarte bal overigens. Link hoor want we zien zeven vis trawlers langs de rand van zeven meter hun trek doen. De trailer vissen op platvis tussen de vijf en zeven meter. Wij gaan naar iets dieper en nemen de rand naar tien meter. Echt geloof is er niet maar we geven het een kans. Na de lunch gaan we naar de Blokendam.
Niets is er meer vrij om te vissen.
Maar als we in de middag bij de blokken aan komen weten we niet wat we zien. Vandaar geen trailers bij de helling. Op twee meter staat er een staande wand langs heel de blokkendam. We kunnen het niet geloven. Hoor Arie nooit vloeken maar wat ik nu voor in de boot hoor kan ik beter niet vertalen. De Zeebaarzen beginnen scholen te vormen om weer naar het zuiden te vertrekken. Er zullen weer kleintjes achterblijven maar de mooie vissen gaan vertrekken. Zo de netten in van de beroepsvisser. Wat een zonde is dat toch en wij mogen er niet meer mee nemen. Jammer hoor want na zo’n dag één of twee vissen mee nemen ze zijn ook zo lekker hoort ook een beetje bij het vissen op zee. Maar nu moet je toezien dat je visdak naar de kl@#$te isen alles wordt weg gevangen door die netten. Die komen volgend jaar niet meer terug. En zo wordt het steeds moeilijker een beetje formaat zeebaars te vangen als recreant.
Wat ik er ook aanhang.
We gaan er maar trollend langs eens kijken os er ergens nog tot aan de blokken gevist kan worden en terwijl we op weg gaan komt er nog een visbootje aan. Er kan nog maar net een knikje af terwijl we goedendag zeggen en we hebben het er zo over dat die man best een gezellige kerel zal zijn. Lekker een dag op zee met je hobby bezig zijn en er kan maar net een knikje vanaf. Ik denk dat die hengels camouflage zijn want hij begint die netten op te halen. We zijn met stomheid sprakeloos . We varen maar richting helikopter platform eens zien of we daar kunnen vissen. We hebben niet voor niets €50,- benzine verstookt voor een gezellige dag vissen.
Maar de netten staan helemaal tot aan het eind. Behalve in het stukje in de inham waar geen water staat. Nog even in de kom kijken maar daar ligt er ook eentje uit te rusten van het netten plaatsen. Heel de visdag naar de gallemiezen.
Ook hier alles afgebakend.
Maar ook aan deze kant is alles afgezet met netten. Wie weet het verschil tussen rode en witte drijvers. Is dat het begin of eind, het soort staande wand of zijn die kleuren alleen herkenning voor de beroepsvisser. In iedergeval rond het platform kan er met kunstaas geworpen worden en terwijl ik eigenlijk lusteloos nog wat zit te drinken in m’n stoel krijgt Arie op zijn eerste worp een verschrikkelijke beuk op zijn hengel te verwerken. Zal het dan toch nog zo’n dag worden.
Maar het zal bij die ene beuk blijven.
Ik ben gelijk wakker en ook ik bewerk dit kleine stukje blokken. Pluggen in alle kleuren en maten, en dito shads maar het blijft bij die ene aanbeet. En na een uurtje hebben we het wel gezien hier. Wat is dat balen zover varen en dan dit.
Best wel een lange deining/golf.
Ik ben gelijk wakker en ook ik bewerk dit kleine stukje blokken. Pluggen in alle kleuren en maten, en dito shads maar het blijft bij die ene aanbeet. En na een uurtje hebben we het wel gezien hier. Wat is dat balen zover varen en dan dit.
Zo snel mogelijk oversteken.
Eerst een stukje meevaren is de rij. Ver van te voren duidelijk maken welke route je neemt en het grootste gat kiezen tussen die grote jongens. Dan zo snel mogelijk naar de andere kant. Want van dichtbij ziet het er angstaanjagend uit die diepe golf wat zo’n boeg maakt met die snelheid. Zolang wij de raampjes van de stuurlui zien moeten ze ons ook kunnen zien lijkt me. Veiligheid voor alles op het water.
Tis weer gelukt.
Aan deze kant is die beroepsvisser nog steeds bezig zijn netten binnen te halen. Zo te zien is die nog wel even bezig dat lukt hem nooit in één dag naar het einde.
We weten nu van wie het is.
We komen onze verkenner ook weer tegen. Nu is hij wat schoner en zien op de achterkant tekst van rijkswaterstaat staan. Wat het diet we hebben geen idee maar het is dus geen smokkel route. We zien drie boten van de reddingsbrigade waarvan er eentje wordt gesleept. Dat zal niet meevallen in die rare lange golf met zo’n kort touwtje.
En met hoog weer terug.
Dat wordt een gebakken visje eten maar alles is dicht op Stellendamse buitenhaven om half zes. Dan is er altijd nog de Stelle in de binnen haven. Je moet geen haast hebben maar de kwaliteit is tegenwoordig prima.
Al het zout verwijderen.
Slang op de motor, niet vergeten het onder ruim twee keer laten vollopen en weer leeg laten spuiten door de bilge pomp. De boot afspuiten want je ziet volgende week zo waar je iets bent vergeten. Dat zout doet z’n werk wel. Was vandaag een waardeloze visdag verpest door die staande wanden. De dag was mooi weer en we balen dat we niet het Haringvliet zijn op gegaan. Maar weet je alles van te voren. We hebben al zo vaak gehad dat we slecht vingen op het binnen water en we terug naar huis reden en tegen elkaar zeiden. Nu met deze wind was het weer om naar buiten te gaan. Laten we zeggen nog altijd beter dan een goede dag op je werk..
Als dan je maatje komt vragen hoe het is geweest zonder hem. Mijn lieve vriendinnetje haar nieuwe outfit voor een avondje uit laat zien dan is alles vergeten van vandaag. Want wat was het vissen slecht buiten de fijne dag met je maatje op het water. Doen we snel nog een keertje over. Het blijft vissen anders hadden ze het wel vangen genaamd.
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/08/IMG_3842Wp2.jpg650866Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2018-08-28 12:01:002023-08-21 13:43:42Nogmaals naar buiten
