Yamaha Pro Fishing Cup2 2023

We hebben er zin an in deze tweede dag op 2 juli 2023. Bedoeling volgens ons plan is naar de Oude Maas te gaan om de kaart vol te maken met de snoekbaars en onderweg misschien nog een baars te scoren op het Spui. Als het meezit en er is tijd over gaan we nog verder dan de Spijkenisse brug op zoek naar een zeebaars.

Met al die regen van gisteren is mijn Nikon Compact kamera te veel geworden en na dik twintig jaar vis foto’s te hebben gemaakt waarschijnlijk naar de eeuwige jachtvelden vertrokken. Dus vandaag geen tijden recht op de kiekjes.

Het weer ziet er een stuk beter uit dan gisteren. Wel die wind want hier vandaan zien we al de witte koppen over het Haringvliet denderen maar geen regen. wat is dat heerlijk dan om te vertrekken. We hebben windje in de rug dus we kunnen bijna vol gas over het water speren.

Maar aangekomen op het Spui blijft de elektromotor rondjes draaien. De navigatie kan hij niet vinden. Uit zetten en resetten niets werkt om het euvel te bestrijden. wat raaar nu weer. Gisteren getest bij Marco en nu dit. Maar weer bellen naar Nieuwkoop en dar hoor ik dat ik er vroeg bij ben. Daar werken ze net een gebakken spiegeleitje naar binnen met een bak koffie. Als alles werkt en hij blijft zoeken dan is er een magnetisch veld dat stoort in de buurt. Wij de twee ankers uit het vooronder halen maar dat helpt niet. Hebben er ook altijd gelegen als nieuw want nog nooit gebruikt. Gelukkig natuurlijk nog nooit hoeven te gebruiken. Kan dan nog maar één ding zijn de kabels die ik gister in de kop ro0nd heb gelegt boven in de kop daar moet je een prop van maken en onderin de kop proberen te frommelen. Daar zou die dan een magnetisch veld op kunnen bouwen. We hobbelen op het Spui een meter op en neer in de golven dus het lijkt ons verstandig de Blinckvliet de haven op Zuidland op te zoeken aan het Spui.

En daar voor de deur maken we de kop open en verfrommelen we de kabel ineen en proppen em onder in. Klaar is Freek want hij doet et nu. Zo dan, nu maar eerst een bak koffie boven op het terras en dat kan. We kletsen er gezellig nog wat want we zijn toch al dik over tijd.

Maar als we dan vanaf het Spui de Oude Maas op knallen gaan we eerst richting Dordrecht. De stroom zit er lekker in en ik weet een plek om de kanten te bestoken met plugjes en shads met lichte loodkopjes. Maar wat scherts onze verbazing. Nu doet de GPS het wel maar de propeller niet. En met deze stroom snelheid nu vlak voor hoog water hebben we die echt nodig. Nog maar eens om raad vragen maar Marco neemt niet meer op. Dan realiseren we ons dat het zondag is dus gelijk heeft die om niet op te nemen. Die is het slagen van zijn dochter aan het vieren en de vakantie foto’s met de rest van de familie te bekijken.

We zoeken een kreek op en maken de kop nog maar een keer open. Trekken en drukken aan de stekkertjes maar volgens mij zit alles goed vast. Kabels maar weer vast frommelen en we gaan backtrollen met de hand bediende MinnKota achterop. Maar dat is geen succes met die harde wind en harde stroming. Van visssen komt voor mij niet zoveel en Wim is met een shad vissen niet gewent. Dan valt dat niet mee op een rivier als de Oude Maas. Daar moet je zeker en beetje ervaring in hebben bodem te houden tussen al die obstakels als stennen, basaltblokken, planten en ijskasten.

Na een uurtje aanmodderen stel ik voor om te gaan trollen. Om dan dit soort dreumesen te vangen helpt ook niet mee om het moraal op te krikken. Nee vandaag zit het niet mee. Dachten nog slechter als gister kan niet maar er is altijd een overtreffende trap in ongeluk tegen komen.

Ik zet na en tijdje de hengel in de steun want met die wind en stroming is de boot moeilijk langs het talud te manoeuvreren. Soms maar enkele meters van de kant. We gaan eigenlijk te snel maar als ik langzamer gaat onder de zeven km per uur dan waai ik alle kanten op. Zou zo de stenen op varen zonder er iets aan te kunnen doen. We hebben wel pech vandaag zeg.

We kunnen nog wel de baarzen vol krijgen op de kaart en hebben dus meer dan twee meter vis. Maar van vandaag hadden we hele andere verwachtingen. Deze vis hebben we wel nodig hoor om het moraal weer een beetje op te vijzelen. We hebben nog een dik uurtje dus vol gas nu. We leggen aan of meer hangen aan allerlei obstakels om zodoende toch nog wat werpent te kunnen vissen.

Om vervolgens weer een tukje te trollen langs de mooiste ambusch plekken voor die predators die we zoeken.

Zo vast aan die palen dat zijn niet onze stekken maar je moet wat en misschien op een verrassing.

We wilden eind van de middag nog onder de Spijkenisse brug door op zoek naar een bonus vis de zeebaars maar daar is niets van terecht gekomen. We gaan trollend terug en vlak voor het Spui is het dan vier uur. We ruimen alles op en dan vol gas het Spui over naar het Haringvliet. Dat is in een half uurtje gedaan. Maar dan..

Op het Haringvliet staat de wind West en dan komt die over die hele plas recht over je heen. Die golven zijn dan net te kort om over heen te scheren en dan pak je dus heel heel veel buiswater. Daar doen we dus anderhalf uur over waar we vanmorgen een half uurtje en droog waren we over hebben gedaan.

Om dan op de helling de volgende Remi te ontmoeten. Wat moeten ze toch een hoop boeken hebben verkocht daar bij onze ooster buren “Alleen op de Wereld” Daar staat gewoon een auto op slot met de trailer er nog aan onder water. Je wacht een kwartiertje. Gaat de havenmeester maar eens bellen want misschien is er wat ergers gebeurt. Maar nee hoor. Wel een goed gesprek van het is denk ik een collega van je want we weten er niets van of er is ook niets gemeld ofzo. En dan een klein uurtje later hoor je sorry hoor en het gezelschap stapt in en rijdt dan noncheland weg of er niets aan de hand is. We zijn flabergast. Wat een volk is dat dan..

De totaalstand is er en we doen het niet eens zo slecht met een halve dag vissen. We zijn 31e geworden van de 74 koppels. De schade valt dus nog mee. Volgend jaar zijn we er zeker weer bij.

Yamaha Pro Fishing Cup 2023

Natuurlijk hebben we ons weer ingeschreven voor de Vis wedstrijd voor Sjoerd van Roofmeister. Die zal in het weekend zijn van 1 en 2 juli 2023. Dat is een fantastisch evenement die we alweer voor de derde keer zullen meedoen.

Het begint al te kriebelen als maandagmiddag de spulletjes binnen komen. Het petje waar we mee op de foto moetn met gevangen vis. Eén stikker en dat is jammer want nu maar één zijde van de boot beplakt en zo’n colletje. Die zijn fantastisch om je nek warm te houden. je pet op je kop vast te zetten of de zon te weren.Op de dag zelf zal er een app vertuurt woren en die moet bij de gevangen vis en meetlint liggen. Het meetlint moet op een onthaakmat liggen en dat vindt ik een beetje dubbel op. Zal aan mijn leeftijd liggen maar wat kan er gebeuren met de vis op dat pvc. Afijn,

Waar we aan het meetlint een kunststof opstaande rand vast lijmen om de vis tegen aan te leggen. Dat werkt wel zo makkelijk mochten we er eentje netten natuurlijk.

Het weer is niet best om op die grote plas water het Haringvliet te vissen. Regen en de witte koppen staan buiten de haven door de Zuid, Zuidwest storm af en toe Bfr7. Dus we kiezen om op het Spui onze slag te gaan slaan. windje mee op de heenweg en dat lukt driekwart gas maar terug zal dat lastiger zijn. Maar dat is voor vanmiddag. Ons plan is eerst baarzen en een mooie roofblei vangen op onze stek en als we tijd over hebben gaan we naar een snoekbaars zoeken. Morgen gaan we naar de Oude Maas gericht op de snoekbaars en misschien een Zeebaars voorbij Spijkenisse. Dat zou dan echt een bonusvis zijn voor de score lijst.

En mooi zo, we doen mee vandaag want al na een dik kwartier en dat is vlug want we waren door het weer vijf minuten later begonnen op de stek aangekomen. Wim pakt daar een dikke baars van 43 cm. Dat is en lekker begin zo. We zijn van de nul af

En dan eindelijk om kwart voor negen kan ik een dikke dreun pareren op een chubby in de regen. Wat een geweld weer maar met mijn zachte hengel heeft deze 70er geen schijn van kans. Het stroomt verschrikkelijk nu op het Spui en de Front troller 36V/112 moet zo nu en dan naar tandje 10 om stil te blijven liggen. Wat een geweld is dat dan met zo’n Rfb die het hazepad kiest en naar het wijd vlucht. Alle zeilen bij maar deze moet toch het onderspit delven. Is een “kleintje” hier op het Spui maar beter upgraden dan blanken niet waar.

Dan na tienen een mooie baars van veeritg het is niet wild voor deze stek maar de omstandigheden zijn ook niety jofel te noemen. Het water is nog koud en het seizoen is laat begonnen. De aasvis is ronde de vier a vijf centimeter langs de stenen kant en kleiner.

Om dan pas om kwart voor één de volgende Baars te vangen. Nota bene onder het eten van een boterhammetje en de plug zo nu en dan te bewegen in de felle stroming boven het onder water begroeide dammetje.

En die wedstrijd vissers, geen goed woord voor over. Die zien je vis vangen en gaan gewoon boven op je stek liggen. We laten de plug met de stroom meedrijven en trekken die terug over en dammetje heen. Zo verstoor je de stek niet met afstand houden. Die gasten willen dan tegen de wind in onze richting in gooien en de stroom tegen. Zinloze aktie maar ze verzieken wel je stek. We zitten ons op te vreten. Dat is wedstrijdmentaliteit. Schijt aan de rest want we moeten vis vangen. Hoe dan ook. Tja het water is van iedereen en de onderlinge afstand moet minstens 100 meter zijn is de afspraak op de briefing. Ik heb daar ook aan mee gedaan met die wedstrijden maar je er aan houden is een tweede voor die “grote” jongens met dikke gesponsorde boten die hebben er sch.. euhhe poep aan. Wij kunnen de aanbeten wel vergeten op dat dammetje.

Eten we maar wat want we willen wel blijven liggen. Die gasten liggen met deze stroom en wind helemaal verkeerd dus die zullen zo wel opkrassen. Wij willen hier blijven om de kaart vol te maken met een laatste baars. We moeten er vier hebben . Wie weet een mooie bones vis met dit jaargetijde op een snoekbaars en een grotere roofblei zou mooi zijn. De dikke Haringvliet baarzen zijn lastig te vinden op het Haringvliet dus we blijven op deze topstek. Die gok nemen we maar. Blijf bij je plan heb ik geleerd uit het verleden.

Maar dan slaat het noodlot toe. Plotseling gaat de front troller richting de kant en ik kan nog net op tijd de hoofdmotor laten zakken en aan zetten. En vol gas achteruit. Dat is gelukt maar de front troller kraakt en piept en heeft het niet naar zijn zin. Wat nu. Ik gaat Marco van Evin bellen. Gelukkig voor mij krijg ik em aan de lijn. Die is een paar dagen eerder terug gekomen van vakantie. Zijn middelste dochter Lizzy was namelijk geslaagd voor haar master diploma en dat feestje was in Leiden.

Dat vrolijke leuke plaatje ff gejat. Wat een leuke foto.

Lizzy van harte gefeliciteerd natuurlijk. Zou niet kloppen, gek zijn als je daar als vader niet bij bent. Afijn ik dus mazzel dat ik em aan de lijn krijgt. Hij hoort mijn relaas en zegt afblijven nu anders is je moederbord naar de kl*&^te en gaat het je echt geld kosten. Kom zo dadelijk maar langs dan kijk ik er naar en denk dat ik dat wel kan repareren. Als Marco dat zegt; dat denk ik dan komt het helemaal goed weet ik uit ervaring. Dat word zo dadelijk een ritje van 95km naar Nieuwkoopse plassen.

Het is nog ff vissen maar met een anker en op het Spui vissen als je een MinnKota gewent ben is niet te doen. Die gasten hebben onze stek verziekt en de baarzen zullen wel ff een ander gebied hebben opgezocht. Mijn maatje haalt alles binnen en morgen weer een dag. Het zit deze keer niet mee. We gaan naar de trailer helling en dan op naar Nieuwkoop.

En dan natuurlijk. We zagen ze al varen maar we horen dat dat een andere boot is op het Spui. Deze P10 komt vanaf Stellendam. Dan hebben ze nog geen goede verbinding om alles te checken en zo liggen we weer een half uur stil. Vriendelijk blijven natuurlijk ze doen ook maar hun werk. Maar ik staat daar allang geregistreerd. Ze weten alles van me. Maar mijn nummer van de boot en ben ik het. Dat duurt dus wel ff. Gezellig blijven Freek maar zit me op te vreten. Wie in in een boot vaart van de prijs van een dikke auto heeft alles best wel voor elkaar. Te hard varen of geen zwemvest. Je dodeman koortje oké maar alles opvragen is van de zotte. Wat een tijdverspilling. En dan geen verbinding hebben. Heel, heel veel gemeenschapsgeld gaat naar die verbinding met alle hulpdiensten. Wij moeten er snel uit naar Marco in Nieuwegein maar onder een wedstrijd zit je er helemaal niet op te wachten. Mijn bloeddruk moeten ze nu niet meten. Weer dik een half uur verder.

En dan, dat is helemaal van de zotte. We maken wel weer wat mee vandaag. Wat een grootsheidswaanzin. Staat er op de helling iemand zijn motor te repareren. Of we ff een half uurtje kunnen wachten want ze willen er zo in begrijp ik uit zijn Duits. Want Engels wil die niet begrijpen of dat die niet een paar meter naar achteren wil gaan. We kunnen er niet uit. Snap je dat nu als redelijk mens. Waarom doet die dat hier. Ik vraag of die niet een paar meter naar achteren wil met zij n combinatie maar hij blijft gewoon staan. Ik wordt er helemaal gek en Wim houd me tegen. Wat een asociaal gedrag. Geen woorden voor. En iedereen durft me niet aan te kijken en gaan gewoon door met reparatie werkzaamheden. Ik wil mijn koevoet uit de auto halen maar het is dat Wim de verstandigste is.

Al met al zijn we dus pas om half acht bij Marco op de koffie. Heerlijk, eindelijk een rust momentje voor vandaag.

Marco heeft een uurtje nodig en als hij alles uit elkaar haalt hebben we geluk volgens de specialist in elektro varen en bij behorende fishfinders. Er is een klein tandwieltje die zijn tandjes waarschijnlijk niet goed heeft gepoetst want die is kuis rond. We dachten de lagers die kapot waren (fotolinks onder) maar dat zijn al de nieuwe glijlagers die in deze versie Riptide zitten. Gelukkig maar. Maar waarom zo’n overbrenging. Dat kleine tandwieltje van kunststof is dat is me een raadsel voor een apparaat van dik vierduizend eurootjes. Trouwens als het uit elkaar ligt dan ziet het er simpel uit. Een paar tandwieltjes die het werk doen.

We staan met 192 cm net niet in de top twintig. Maar we hebben nog geen snoekbaarzen gevangen. Met nummer vijf scheelt het maar drie snoekbaarsjes van 60 cm. Dat moet toch wel gaan lukken. Een baarsje erbij als bonusvis. Dat gaat dus morgen gebeuren op de Oude Maas. Dan moeten we zo in de top tien binnen kunnen wandelen. We hebben er enorm veel zin in ondanks alle tegenslag van vandaag. Wat een pechdag, erger kan ons toch niet gebeuren lijkt me. We zijn vol goede moed en het is al donker als we weer thuis zijn. Een koud biertje en huppa onder de wol. Dromen van strakke lijnen…