Bassbuster – Pagina 15

Chester + Liyn Brenig

18 april 2017/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

We zijn er weer dinsdag 18 april 2017. Nog maar eens proberen want de dag van gisteren smaakt naar meer. Het is vandaag nog mooier weer, het zonnetje komt nu door en bijna windstil. Er is nog een bootje op het water dus het hele meer is eigenlijk voor ons want die vertrekt richting de dam en zullen we de gehele middag niet meer zien. We hebben er zin an

Er heen rijden is al een feest. Wat en mooie omgeving is dat Wales toch. Na een paar kilometer vanaf Chester zitten we al in Wales en al snel gaan we van de snelweg af. Het likt een beetje op Luxemburg maar dan weidser. Je komt maar weinig mensen tegen in een uitgestrekt gebied. Tis Luxemburg als een elastiek uitgerekt en wat een rust. Je komt een enkele auto tegen, wat trekkers op het land en dat is het dan wel zo’n beetje

Een stukje gefilmt van een 25% helling. Gelukkig komen we niemand tegen want dan moet er eentje echt helemaal terug in z’n achteruit

Het is een dik uurtje rijden maar dat is zo voorbij. Beetje chillen, wat eten en drinken. Elk tankstation heeft daar heerlijke sandwiches met kip, garnalen, ei/ham en tonijn. Zitten per twee verpakt dus komt dat ff goed uit.

Inschrijven voor een vergunning, bootje kompleet en heb je geen reddingsvest bij je dan kan je die ook lenen. Perfect geregeld allemaal. Een ruimte om je vis schoon te maken is er en het afval wordt elke dag opgehaald door de plaatselijke varkens boer

Het is vandaag weer raak, wat een aanbeten. Heel veel vissen in de boot maar minstens drie keer zoveel aanbeten gemist. Soms drie vier dreunen er op vlak achter elkaar als een machine geweer slaat de hengel heen en weer en de vierde dan haken. De overjas kan uit het is ook nog eens heerlijk weer en we zijn helemaal alleen op het water op wat kant vissers na. Vandaag heb ik een andere hengel genomen met een wat strakkere top dan die UglyStick een 18-25 grammer en dat gaat een stuk beter al mis ik er toch best nog veel. Wat had ik graag mijn roofblei stokkie hier gehad. Maar het kan de pret niet drukken want er is nog zat te drillen. Wat een watertje is dit toch en dik de moeite waard om in het gesloten seizoen heen te gaan.

Ik vang zelfs een mooi exemplaar die een vliegvisser te slim af was. Of te sterk want er zit nog eens meters lijn aan de vlieg. En terwijl ik denk dat hij in de boot al los raakt zie ik dat hij m’n dreg van de splitring heeft gekregen. Wat een mazel en we bevrijden hem van al dat ongemak. Wat een dag was het weer. Het is vol genieten.

*Hoop dat het niet te groot is geworden om te zien.*

Filmpje is altijd leuk, deze is ingeknipt, juist ja zoals het komt.

Julie moet vandaag naar de zaak in London om te werken en John brengt haar ‘s morgens naar de trein. Daarna gaan we naar zijn winkel annex fotostudio en wandelend langs het amfitheater door het oude Romeinse Stadje Chester. De hele dag zie je groepjes kinderen die alles herbeleven en dat gaat er zo af en toe ruig aan toe. In colonne al marcherend lopen ze dan schreeuwend door de straten. Hartstikke leuk en best spannend hoe ze het vertellen. Al dat dood en verderf. Het leukste is te luisteren naar de privé bezichtigingen bij de wat ouderen groepen. Daar kan dan de gids volledig uit z’n dak gaan met die bloederige verhalen.

MacGuifer2 moet nog wat ophalen ‘s middags vlak bij Wolverhamton en ik moet gelijk aan m’n Ome Herman denken die de voorzitter was van de Wolfs de plaatselijke voetbal club. Zal in de jaren ’70 zijn geweest.

*Wat gaaf is dat toch overal van die pubs.*

Onderweg nemen we wat te drinken in de vele pubs. Er is wel wat veranderd. Vroeger was het de verlengde woonkamer van de mensen en elke wijk had zijn pub waar eind van de dag wat werd gedronken. Dan kwam de bakker, conducteur, slager, automonteur enz. gewoon in z’n werkplunje regelrecht uit z’n werk een pint drinken. Dat is niet meer want daar kan de pub niet meer van leven met al die regeltjes. Die overgebleven zijn dat zijn een soort bistro’s geworden en waar je verrekt lekker kan eten… bij je pintje natuurlijk.

*En fish and Chips is al helemaal niet meer van jaren geleden.*

Dan neem ik nog altijd vis met patat en dat is nu wel wat anders dan jaren geleden dat ik in Engeland, Wales of Schotland kwam. Wees eerlijk voor de keuken hoefde je toen niet naar deze eilanden te gaan. Tis dat je er zo goed kan vissen. Vette zachte frieten met een vette vis in een krant kon je krijgen. Moest je eerst de krant schuin houden zodat het vet er een beetje uitliep. Maar nu is dat wel ff veranderd. Heerlijke frieten en de vis ,echte kabeljauw en geen graatje te vinden. Heerlijk. Wat die traditie met die gepureerde erwtjes betekent weet ik nog steeds niet maar die laat ik dan ook links liggen.

*Waar we ook stoppen voor een versnapering overal is viswater nu de Dean die tot Chester gaat.*

En die plaatselijke pubs heb je in vele soorten en maten. Deze was met kapotte stoelen en voetenbankjes. Allerlei stampf tafels en zitjes. Een heel erg vriendelijke uitbaatster die gelijk met wat te drinken kwam voor de hond terwijl een kamer ernaast mensen sjiek zaten te eten in vol sjaket met uitzicht over de Dean. Kan alleen maar in Engeland.

Natuurlijk zijn we weer de laatste die op stappen. Ik weet niet hoe dat komt maar zal m’n roots zijn. Iedereen loopt daar gestrest rond. We hebben een paar uurtjes in de bar gezeten met uit kijk op de mensen die door stroomde naar de Gate’s. Ik heb genoten. Vanuit Liverpool vertrekken nogal wat EasyJet charges naar Amsterdam, Barcelona, maar voorral naar Benidorm, Lorett de Mar, enz. dus voorral naar de badplaatsen in Spanje. John had het wel eens verteld maar echt je kijk je ogen uit. Dacht dat ik wel wat had gezien maar dit slaat alles. Heb je wel eens gehoord van Scousers.

Phonetish: skauser. Ik niet maar dat zijn Liverpoolse meiden die in vol bling bling naar de vakantie oorden gaan en zich helemaal te buiten gaan. Wat ik daar zag was fantastisch. De mooiste meiden met de haren in de krulspelden in niemendalletjes, of verkleed in bruidskleding, allemaal in dezelfde outfit om de laatst vrijgezellen avond te vieren. We waren al weer vroeg op de airport maar dat doe ik volgende keer weer. Ze starten op de luchthaven met flessen drank in de cafe’s, als ik die drankjes op drinkt die ze al in het vliegtuig nemen kan je me weg dragen. Fantastisch hoe die het leven nemen. Ik zie ouderen die nog recht op zitten en heel de parfumerie lorrie leeg kopen in het vliegtuig. Manne, spierbundels die voor hun meissie alle flessen kopen die er zijn. ik had het nog nooit gezien. Er was een heerlijk sfeertje aan board. En weer op schiphol sta je in de file want ze kunnen de passagiers aantallen niet aan op schiphol. Ik kom er ook later aan dat heel de vlucht er en lijn knipper aan m’n jas zit en m’n riem hoefde ik nergensaf te doen. Pfftttt. Heb John nog niet verteld dat ik eerst op Schiphol wat haringen naar binnen heb gewerkt… Ze waren heerlijk.

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Netty Schroot heeft gereageerd op je bericht.

Netty Schroot

22 april om 14:18

Mooi daar! Wel een lekker stoofpotje fazant gemist 😜

–

Facebook

Carla Jansen heeft gereageerd op je foto.

Carla Jansen

25 april om 17:53

Wat mooi filmpje Freek wat reuzen in dat water !

–

Weekje Liyn Brenig

16 april 2017/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Een weekje naar John, Julie en hun trouwe viervoeter Illa to Chester. Wij gaan hoofdzakelijk vissen en de meiden, die vermaken zich wel met hun leuke dingen. Alleen handbagage gaat mee dus dan maar op m’n laarzen reizen want als die in dat koffertje moeten kan er geen onderbroek meer bij. Met die maat kan ik namelijk zo over varen met een beetje wind in de rug

We hebben er zin an 16 april 2017. Eventjes er een weekje tussen uit. Heerlijk ik ga vissen met John hoofdzakelijk in een groot drinkwater meer in Wales. Daar hebben ze een vallei de bewoners uit gekocht en afgedamd en vervolgens vol laten lopen met water. Dat is een uurtje rijden vanuit Chester waar Julie & John nu wonen. Henny en Julie gaan saampjes hun dingetjes doen dus dat gaat allemaal helemaal goed komen.

*Auto parkeren is duurder dan de vliegticket naar Liverpool.*

We zijn in opperst beste stemming dus en ruim op tijd. Gelukkig geen files onderweg naar Schiphol. Van Laureen en Henk die vorige week naar Turkije zijn geweest en wij Bowie als logé hadden is Pukkie nu bij hun uit logeren gegaan. Daar hoorden we van het op onthoud dus we zijn ruim op tijd vertrokken.

*Om te beginnen vertrekken we drie uur later.*

Maar drie uur wordt zes uur vertrekken dus. Ze zijn wat te laat begonnen vanmorgen is de verklaring. Tis ook net een bus dienst. Het vliegtuig land en je moet snel uit stappen. Want de volgende vlucht staat al klaar en stappen gelijk na de laatste aankomende weer in ons geval richting Liverpool maar er staan er naar London, Manchester, Barcelona of Benidorm. Hoe kan het zou je denken. Vooral de donderdag want die is de goedkoopste vlucht van €29,-

Eerst maar wat eten en dat is meestal in hetzelfde tentje een soort gewoonte. Daar kan je heerlijk naar buiten kijken een beetje weg van de drukte van het midden gedeelte aan een soort barretje.

De tijd een beetje vol maken met hier en daar inkopen te doen. Wat Edammer ronde kazen kopen als cadeautje uit Holland en dit keer precies in de roos. Een van die bolle gasten was met komijn en die heb je niet daar aan de overkant van die grote plas water als alleen maar in speciaal zaken.

Een lekkere fles wiskey of cognac en daar valt me een leuke fles in het oog. We maken wat geintjes met de verkoper daar een leuke vent. Die hield ook wel van een geintje want die zegt ooohe je kan em wel eventjes proeven. Dus ik pak die fles en doe net of ik em open draait en toen werd tie en beetje wit rond z’n neus. Tjeemig zegt hij bij nader inzien “je zou het nog doen ook geloof ik”. Zeg dat vindt ik nu een leuk kadeo’tje om mee te nemen hoeveel heb je ervan. Ik heb er drie op voorraad. Jammer zeg ik want we zijn met z’n zessen. Maar dat kan ik wel regelen hoor daar komen we wel uit voordat je vliegtuig vertrekt zegt hij lachend. En bij de uitgang mag ik toch van een leuke jongedame een Malt proeven en die smaakte best.

*En dan nog presteren we het als laatste in te stappen.*

Maar met al dat slenteren, overal een praatje en geintjes maken, wat drinken zijn we nog maar net op tijd bij de Gate en gaan als laatste aan board. Onze tassen moeten in het ruim en kunnen dus niet op slot. Als dat maar goed gaat. Had ik kunnen weten want de laatste passagiers zijn altijd de sigaar. Als het vliegtuig vol zit kunnen ze nooit alle handbagage kwijt.

Vliegen heeft toch iets magisch. Altijd weer die krachten om op te stijgen die je voelt en die je dan kwijt wilt als je weer land. Het is als we landen de volgende bus al weer die terug gaat.

Tis ook niets in een uurtje zijn we er. Duurt langer je auto kwijt te raken op Schiphol en in te checken dan de overtocht.

*We missen altijd wel wat dus ff langs de hengelsportzaak.*

Maar maandag ochtend 17 april 2017 staan we dan toch onderweg naar Wales in de hengelsportzaak. John koopt nog een iets zwaardere hengel een 14-40 grammer waarvan de top wat stugger is dan die we al hebben, klos FluorCarbon en wat wartels. We zijn er nu helemaal klaar voor.

Het ziet er allemaal weer veel belovend, of moet ik zeggen betoverend uit. Tis frisjes en bewolkt met af en toe een schraal zonnetje. Maar dar kan je je op kleden. Perfect weer om achter de forellen te gaan.

Ze hebben er weer heel veel uitgezet. In die grote bakken zitten allemaal jonge forelletjes en worden daar automatich gevoerd. Als ze groot genoeg zijn kunnen ze over de rand springen. Een prima systeem dus en bedruipt zich zelf. We vangen hier altijd wel de grootste forellen naar rond de zestig centimeters. we pakken niet voor niets een wat grotere plug met een forel kleurtje. Die doet het hier goed….

*Eindelijk heb ik er ook eentje, wel gelijk een hele mooie.*

Het is heerlijk op het water maar met de vangsten is het wat eenzijdig in de boot. John heeft er een Barkley plugje in met een rateltje en wat ik er ook aan knoopt hij heeft beduidend meer aanbeten dan ik heb. Ik mis alles en John kan maar een paar van de vele aanbeten verzilveren. Want aan de aanbeten ligt het niet. Eerder denk ik aan de hengel. De top is iets te zacht denk ik voor de eerste dreun die je krijgt bij de aanbeet. Morgen maar eens een andere stok uit zoeken. Ik mag wel de mooiste van de dag vangen. Terwijl John er entje binnen haalt vang ik deze al werpent rond om de boot. We varen trollend van stek naar stek en krijgen we onderweg een aanbeet dan blijven we daar eventjes hangen en werpen dat stukje uit. Een preventieve manier hier op dit water. We hebben al gezien dat als we er eentje vangen en binnen halen er meerdere om ons heen boven water springen en zodra de vis aan boord is dan is de rest van de school ook pleitte. Soms wordt de plug gegrepen als deze stil drijft terwijl de ander helpt of filmt de vangst vast te leggen. Dan zie met een ruk je lijn strak trekken of je kan nog net je hengel redden. Oppassen dus.

Wat ik er ook aanhang ik krijg beduidend minder aanbeten totdat…

Ik knoop er dus van alles aan en na drie uurtjes mis slaan komt John met het zelfde plugje op de proppen uit een geheim vakje van z’n tas. Hij heeft er een paar gekregen van Ronald. Wil je er misschien ook zo eentje hoor ik van achter uit de boot. Kijk daar heb je nu je maatje voor…. Net doen of je er ééntje heb en dan na een paar uur vissen er mee op de proppen komen.

*Probeer zelfs eventjes over zijn kantje maar alleen zijn hengel krijgt er een dreun op.*

Zelfs uit balorigheid laat ik mijn plug over die van hem gaan maar dan zelfs krijgt hij er een beuk op zijn stok en ik nada, zero, niets van dat alles. En de tikken die ik krijg mis ik. Voel zelfs lichte trillingen en voel dat ze de zijkant van de plug aantikken. Als ik dan aanslaat dan voel ik dat tie er eventjes aanzit. Als ik versnel of juist de hengel mee geef, omhoog steekt zodat de plug plotseling hoger door het water gaat dan voel ik de lichte aanrakingen dus dat geeft deze hengel goed door. Ze zijn er gewoon net als bij John maar kan ze niet haken vandaag.

Morgen weer een dag zal ik maar zeggen want het was heerlijk op het water. Morgen wordt het wel een strakkere hengel. Eens kijken of dat wat uit maakt. Het weer wordt deze week alleen maar beter. Weinig wind en de zon komt er aan. Het is goed vertoeven hier.

*Wat buiten de omheining staat mag je plukken zegt JohnieBoy.*

Onderweg nog wat paasklokken gescoord dus wij kunnen thuis komen. Op sommige stukken staan er duizenden langs de weg dus we kunnen het niet laten onze meiden te verrassen met een voorjaar kleurtje

*Dat is nog eens thuis komen Julie heeft heerlijk gekookt.*

Als we binnen stappen dan ruikt het heerlijk in huis. Nieuwe kleine aardappeltjes en sla met kip. Dat lust de BassBuster wel.

Dus aansnijden maar. Heerlijk ik ben er klaar voor.

En die vissen komen niet eerder op het aanrecht als ik klaar ben met koken en we hebben gegeten zegt Julie vastberaden.

Tja, ik geloof dat John het heeft begrepen. Weet niet of dat dat mes is of de dringende blik. Ik zou sowieso van beide respect hebben..

*Illa mijn grote vriend is het er helemaal met me eens.*

Daarna uitbuiken met een filmpie op bioscoop grootte liggend vanaf de bank. Goed glas erbij en we liggen met z’n viertjes, eeuuuhe vijven te relaxen op weg naar de dag van morgen wat die weer voor avonturen zal gaan brengen.

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Inge Lugtenberg heeft gereageerd op je foto.

Inge Lugtenberg

21 april om 13:00

Levensgenieter, zo mag ik het zien

–

Facebook

Jan Glimmerveen heeft gereageerd op je foto.

Jan Glimmerveen

21 april om 14:02

Ik wil ook proeven freek

–

Facebook

Netty Schroot heeft gereageerd op je bericht.

Netty Schroot

22 april om 14:18

Mooi daar! Wel een lekker stoofpotje fazant gemist 😜

–

Winkler Pickeren met Waldi

6 april 2017/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Eindelijk weer eens gevist met Waldi donderdag 6 april 2017. Dat is al weer heel wat jaartjes geleden terwijl we bijna wekelijks toentertijd nog met de Linder er op uit trokken. Stapte die vaak op eind van de middag na z’n werk. Want veel vrije tijd had hij niet en soms lukte het ook niet de kop leeg te maken en ving ik bv de ene na de andere terwijl hij gaten in de lucht sloeg. Dan wist je hij heeft weer een drukke klus te doen deze week

Wanneer ik de spullen aan het uitpakken ben en het één en ander in elkaar steek zie ik dat ik m’n plateau ben vergeten. Gelukkig zit Waldi nog aan z’n boterhammetje en haalt die die onderweg naar het water op bij mij thuis.. Maar het loopt allemaal vandaag niet zo soepeltjes. Terwijl Theo van Kralingen is komen aan schuiven gaat er van alles mis. Ik heb een hengel en stoel geleend van Leo Rumpt voor Waldi want die doet alleen vliegvissen. Nu zal vissen met de korf na enige oefening geen probleem voor em zijn. Er zitten ook veel overeenkomsten tussen beide takken van sport. Er wordt aan je lijntje getrokken en dan is het alert zijn met aantikken. Hihihihi…. Komt allemaal goed

En als Waldi er dan aankomt met m’n plateau staat m’n Winkler Pickertje van 2,40 meter hoepeltje rond en kan hij gelijk aan de bak. Deze lengte is goed hier aan de waterkant zo kan je de vis lekker dichtbij landen maar naar de overkant in gooien is een ander verhaal. Daar vindt ik en of te kort of te licht voor. Voor volgende keer maar eens uit zien naar een geschiktere hengel. Maar de eerste is binnen.

*Wim Arkenbout is gebombardeerd tot fotograaf.*

Dan mag ik ook de eerste drillen weliswaar op een veel te zware hengel. Op de hengel van Leo die ik van em heb geleend zit te dunne en waarschijnlijk te oude nylon lijn op. Dat kost me dus drie korven in de eerste vijf worpen als ik voer wil weg brengen om m’n plek op te bouwen. Dat schiet niet echt op.

Ze doen het heel voorzichtig en of dit nu ligt aan het nep maïs. Dat drijft (een pop-up) dus heb ik er een loodje voor zitten zodat ik de hoogte kan zoeken dat het net boven de zachte bodem blijft hangen. Die afstand is ff zoeken want ik voel de korf ook weg zakken als ik weer inhaal. De vissen drukken en rukken ook aan de korf en dat is duidelijk op de top te zien. En na vijf minuten is die dus leeg gevreten.

*Leo leert Waldi de snelste Catch en Release.*

Inmiddels is Leo en Robert aan komen schuiven en is Theo zijn fiets aan het infietsen en brengt Wim zijn hond weer thuis. Arno kon mijn gestuntel niet aanzien en zocht zijn bedje op. Die was net klaar met werken. Hartstikke leuk dat zijn kleikinderen een hond hebben maarre gelukkig vindt Wim dat niet erg zo’n ommetje in de vesting. Leo leert Waldi hoe je catch en release vist en doet dat eventjes aan em voor. Tikt de vis aan met het net en Waldi moet bukken vanwege zijn eigen voerkorf die langs zijn hoofd scheert. Dat doe je goed hoor ik. We gaan het nu een beetje door krijgen de aanbeten van vandaag. Zal iedere keer weer anders zijn denk ik zo. Maar dat zijn we gewent van vadertje glasoog. Daar kan het verschillen met de aasaanbieding per half uur. Verander je daar niets na een half uurtje radio stilte dan moet je aan de bak met al je opgedane kennis van de laatste jaren. Een run hoef je vandaag niet te verwachten evenzogoed als een wegloper zodat de top hoepeltje rond gaat al bij een dikke brasem. Het zijn allemaal korte tikken van een paar centimeter op het ritme van de muziek van de kerktoren valt Waldi op. Inderdaad hij staat niet stil en danst heen en weer maar zodra de ruk verder gaat dan die vier centimeter in een redelijke constante snelle beweging moet je aan tikken.

Dit is weer een gaaf exemplaar, de meeste die we vangen zijn best wel beschadigd waarchijnlijk door het vervoer.

Ze geven prima sport maar m’n Shimano Stradic is veel te zwaar voor hier te vissen. Die is mooi voor het Spui of verre worpen op het Haringvliet maar slaat hier de plank volledig mis. Hij is wat aan de zware kant voor deze visjes maar de lol is er niet minder om.

Dan gaat het achter elkaar en soms tegelijkertijd. Leuk hoor zo saampjes weer aan de waterkant en nu het zonnetje door komt en de wind volledig weg valt wordt het nog warm ook. Er kan makkelijk een trui uit. Heerlijk zitten we hier. De afspraak voor volgende week weer te gaan is zo gemaakt.

Tis goed dat Jan zo’n ervaren schepper is, tot twee keer schept hij snel en kan zo de vis landen terwijl hij los schiet van de weerloze haken die we gebruiken. Hilariteit alom natuurlijk met het landen van de vis.

En doorlopend krijgen we hulp en suggesties waar we het beste in kunnen gooien. Die 1000 karpertjes zitten er nog geen week in maar de veteranen van de hengelsport vereniging het Voornse Kanaal van trouwens de vereniging die dit water in beheer heeft, de jeugd en de die hards hebben hier al menig uurtje er op zitten. Dit is dus in goede aarde eeuuhe water gevallen die beslissing van HSV het Voornse Kanaal om dit water te veranderen in een karper putje voor de witvissers. Ze zijn net te groot voor de aalscholvers. Vorige week zijn alle grote karpers, zeelten, snoeken, roofbleien en baarzen gevangen door vrijwilligers van het HSV Voornse Kanaal middels een opvissing met netten en over gezet in andere gedeelten van het Hellevoetse grachten water. Een prima besluit dus vanuit de voor laatste algemene ledenvergadering. Wordt weer leuk en voor iedere discipline van het vissen in ons verenigingswater. Voor de roof-, wit-, vlieg-, en karper visser kan je vissen in de stadsgrachten van Hellevoetsluis. Wel even lid worden van de plaatselijke vereniging het Voornse Kanaal dus. Met een of belly-, of visbootje vissen dat mag niet maar het naast liggende Haringvliet hebben die daar de ruimte. We zijn niet voor niet Hengelsportstad van Nederland. Een voerbootje wordt wel toegestaan met vrij vissen. Meestal met de wedstrijden mag dat niet om iedereen evenveel kans te geven.

Zo af en toe dus bewolkt en dan is het best frisjes en een stuk donkerder op het water. Normaal is dat prima maar nu lijkt dat hier andersom te werken. Zodra de zon gaat schijnen is het een verhoogde actie in het foerageren van die kleine rakkers. Het vraagt gewoon concentratie wanneer aan te tikken en dat missen we een beetje. Het is gewoon gezellig hier op het puntje met iedereen die komt kijken naar die nieuwe visjes.

*Deze ook weer met best wel diepe beschadigingen.*

Waldi is wat vroeger naar huis gegaan en op dat Winkler Pickertje wat ik nu gebruik is het veel leuker die visjes vangen zelfs met een slechte top. Sorry Waldi maar dat heb ik niet gezien. Heerlijk gewoonweg en Senne de crack die deze tak van sport zich in no-time meester heeft gemaakt die is aan komen fietsen uit school wil wel even een plaatje schieten.

*Jahoor dat wil ik wel ff naast je zitten… Prachtig is dat toch.*

Ik zeg moet jij niet vissen want ik zie em nog al eens aan de waterkant of in de winkel met z’n maatjes voor batterijen voor zijn piepers. Hij vist beter en geconcentreerder als menig veteraan bij de vereniging. Die durf ik ik m’n feeder wel te geven. Gaaf toch. Nee ik was laat en moet om kwart over zes thuis zijn om te eten. Tja dat is ook belangrijk natuurlijk een beetje regelmaat in het leven. Mijn maatje is net weg zeg ik dus je zou even naast me kunnen zitten en het voer op maken. Prima zegt tie en snel samen een nieuw onderlijntje maken en even later zit die naast me.

Ships, mijn stok staat ook krom met een gierende slip.

Niets op aan te merken hij gooit prima met de feeder, netjes aan het einde van de worp de top omhoog en aan het geluid van de lijn hoor je dat het laatste stukje na de korf zich strekt zodat het niet in de war kan raken met de voerkorf. Niets op aan te merken. En z’n volgende worpen netjes op dezelfde plek zodat het voer bij elkaar valt en er voedselnijd kan ontstaan.

*Dan kunnen we er samen op want Wim Arkenbout is weer terug.*

Dat is belangrijk. Ook al vang je niets en om je heen wel. Niet overal gaan uit proberen maar geconcentreerd je eigen voerplek op bouwen en precies elke keer op je uitgekozen plek in werpen. Als het voer overal om je heen ligt gaat de vis dat op z’n dooie gemakje opzoeken en kan rustig alles uitzoeken wat hij lekker of ongevaarlijk voor hem vindt op peuzelen. Das logisch hé. Maar ligt het op een hoopje dan moeten ze dringen om wat te vreten en zijn ze gulzig. Anders is een andere vis ze voor. Dat noemen we voedselnijd creëren. Ze pakken nu makkelijker jouw aas. Dat zal altijd anders bewegen met een haak en lijntje er aan. Ze blazen en duwen tegen het voer aan als ze de tijd krijgen en de mooie exemplaren zijn de slimste door verleden wijs geworden. Dat noemen we dresseur. Dat zullen we hier ook krijgen als ze vaker gevangen zijn. Dressuurwater dan wordt het allemaal wat lastiger en zal je inventiever moeten worden om ze te vangen maar nu kan je er zoveel vangen als je wilt op een heel makkelijke manier. Fantastisch om de jeugd te laten leren vissen.

*Voor Senne is de afsluiting van een leuke middag.*

Ik heb een leuke middag gehad. Het is anders dan uit de boot vissen. Dan zit je met je maatje te vissen in een heel klein wereldje. Hier vanaf de kant komt iedereen een praatje met je maken en dat is wel gezellig. ook omdat het nieuw is natuurlijk met die uit gezette karpertjes maar toch. Hartstikke gezellig. Ik ga opruimen en Senne vangt de laatste van de dag. Ik herken dat wel toen ik zo oud was. Aan de singels in Dubbeldam nu bij Dordrecht ingelijfd. Daar was ik toentertijd de jongste tussen m’n vismaatjes en volwassenen vissen op voorntjes, de karpers en snoeken. Kan me nog herinneren dat een buurman van een straat verder viste met een bamboe hengel van zo’n vijf meter met een molentje er op. Hadden we nog nooit gezien (±1967) en die kon mooi z’n piepertje (dat is een zacht gekookt aardappeltje voor diegenen die na het Millennium zijn geboren en geen geluidsmelder) of worm zachtjes voor z’n neus van de vis laten zakken. Tis nu wat anders geworden maar daar hebben we het allemaal al over gehad in de vorige BassBusterAvonturen, die goede oude tijd….

Reactie’s

Hoi Freek,

Ja super cool en leuk

–

waldi van leeuwen <…>

Aan: Vissen <vissen@bassbuster.nl

Re:

Dank je Freek:)

Waldi

–

waldi van leeuwen <…>

Aan: Info Bassbuster <info@bassbuster.nl>

RE:

Hoi Freek,

Nog bedankt voor de fijne middag!

Prachtig verslag, en geen woord visserslatijn erin.

Groetjes,

Waldi (zonder e)

Sorry veranderd, was een leuke middag. Ga eind van de dan misschien nog eventjes

–

Een heerlijke dag

28 maart 2017/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Dichter bij Hellevoet gaat niet lukken op het Haringvliet.*

Dinsdag 28 maart 2017 is de lente echt aangebroken. Bijna windstil en een heerlijk zonnetje als ik met Henny aan de koffie zit in de tuin. Waarom ga je niet vissen, geen foto opdracht vandaag en ik hoef ook niets af of in te leveren. En hoppathee boot hangt al aan de trekhaak, broodjes ei zijn zo gemaakt en we kunnen op de pad. Want achter staat altijd alles start klaar om te vertrekken. Heerlijk hoor.

Net na elven gaat ik er in en het is heerlijk vertoeven op de grote plas. Ik wil de kanten gaan uitgooien met plugjes etc. want de planten groei zal minimaal zijn. Maar als ik op de platen aankom en langs de randen van het Haringvliet is er nog helemaal weinig of niets te zien. Probeer het wel een uurtje maar vertrek dan naar de randen ronde de 4 meter naar dieper om daar de baarzen en misschien een verdwaalde snoek te zoeken. De putjes voor de voeten voor mooiste overnachting die je maar kan huren tegen het natuurgebied aan bij Camping de Weergorst van Frans en Dickie Riedijk.

*Wat een mooie dag gaat dat weer worden met opkomend water einde van de middag.*

Maar daar kan ik ze ook niet vinden en ga verder zoeken richting de Dam. Voor strandje de Quack ook geen teken van leven en zelfs niet voor de sluizen en de haven van Stellendam. De dieplopende plugjes en lichte loodkopjes gaan de tas in. En met een tennis elleboog vertrek ik richting Hellevoet.

*Het blijft geweldig die agressieve beuken die je voelt tot in je elleboog.*

Naar het Bassbuster plein voor de werkhaven. Dat is toch wel m’n vavoriete stukje Haringvliet om een dag toch nog goed te maken. Daar ligt een hele mooie bult met uitlopers naar diep water. Het duurt ook hier eventjes voordat ik ze vindt en net als Cor op de kant een dreumis vangt krijg ik ook even later de eerste beuk die doorkomt tot in m’n schouder. Niet te missen dus met wat een geweld wordt daar beneden de shad aangevallen.

En dan gaat het snel met de aanbeten en dito missers. Gaten in de lucht slaat ik en dat terwijl de druenen die ik af en toe ontvang niet te missen zijn. Ik vis al een paar jaar zonder staartdreg vanuit de boot en het is eigenlijk nu pas dat ik ze mis. Die dreg dus. Soms krijg ik een losse die een paar meter meekomt en los laat en als ik dan de shad laat vallen wordt hij alsnog gegrepen. Of komt de vis zelfs mee tot het oppervlak en spuugt bijna m’n shadje terug in de boot. Wat een agressie is er al onder de glasogen. Over drie dagen is het eventjes afgelopen met de roof visserij en ik denk dat dat precies op tijd is dit jaar. Ze zijn al knap aggressief dus. Dan komt ook Karel met Leo bij me liggen als ik vertel dat het hier zo goed loopt. Ik was ze al op de terug weg van de Dam voorbij gestoven op volle kracht. Dacht al dat die SportsLlinder van Karel was maar kon ik ze niet herkennen op die afstand.

*Wordt nu wel heel druk op m’n stekkie.*

Dan komt Leen Riedijk en kornuiten de haven uit met weer zo’n verschrikkelijke mooi jacht om van alles op het water te testen voordat hij vertrekt naar warmere oorden. Ik vraag nog eventjes of dat ze willen ruilen met mijn BassBuster maar dat gaat niet lukken. Denk trouwens dat ik een beroerte krijg als ze em vol gooien met brandtof. Laat staan een uurtje vol gas varen op zee. Denk ook dat m’n Hypotheek goedkoper is dan een aanleg plaats voor zo’n bak. Maar mooi is het.

Maar dan of dat het aan Karel en Leo ligt is het ineens over met het bijt uurtje het is voorbij. Alsof er een knop wordt omgedraaid. Zo ook een paar honderd meter verderop want daar lag er nog iemand te vissen die ik regelmatig een zander zag vangen en die vertrekt ook richting Stellendam. Zo ook gaat de Linder het proberen bij de terrasflats en gaat ik de werkhaven in.

*Het duurt best wel weer lang voor dat ik de volgende op de foto kan zetten.*

Ze zijn op dit tijdstip aan het spuien vanuit het Voornse Kanaal en dan is het altijd rond deze tijd van het jaar daar goed kersen eten. De aanbeten op vier meter water zijn formidabel en je moet je hengel goed vasthouden , de concentratie mag geen moment verslappen of je moet weer langs Mario voor een nieuw stokkie. Want je weet waar hij te water is gegaan, die vindt je noot meer terug. Jan en jan komen ook de werkhaven in gevaren die hoef je niets meer te vertellen. Het is weer wennen vertkalen op dit ondiepe water want werpen levert hier gek genoeg geen aanbeten op. Dus de eerste aanbeet verrast me toch weer. Wat een dreun op die gevlochten lijn en een dik metertje voorslag. Zo, de eerste is binnen hier in de haven dit seizoen.

*Intussen is Leen Riedijk ook klaar met spelevaren op het Haringvliet.*

Daar komt een knap bootje weer terug van het Haringvliet en morgen gaat die door de sluizen het zoute op om de motoren te testen. Ze kunnen hier zout en zoet testen en zo hard varen als ze willen voor Hellevoetsluis. Ik heb er wel eens eentje gezien maar dat is al eventjes geleden in de tijd van de Linder nog dat met volle kracht hij geheel uit het water kwam als zo’n vleugelboot. Wat een spektakel was dat.

*Het is wachten op de zonsondergang als er gespuit wordt vanuit het Kanaal door Voorne.*

Maar in het late zonnetje nu toch wel met een jasje aan is het heerlijk vertouven in de haven want in de schaduw van de bomen, sluis en boten is het meer dan frisjes. Ik pak er toch nog een paar die op de foto willen onder toezicht van de bemanning van dat monster jacht. Twee los ik naast de boot puur omdat ik te lui ben om een schepnet te gebruiken. Het is weer een fantastische afsluiting van de dag. We gaan op huis aan en haal nog net thuis zonder de autolichten te hoeven onsteken met een rammelende maag.

Bladstil H’vliet

6 februari 2017/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Als ik zondag Leo belt om morgen maandag 6 februari 2017 te gaan vissen krijg ik al snel een berichtje terug. Daar heb ik zin in. Ik kan om 12.00 uur bij jou zijn. Ik heb er waarschijnlijk ok zin an want ben al wakker als het nog donker is. Dan maar uitgebreid ontbijten, rustig een paar bakken koffie onder WNL-TV er moet nog wat gedaan worden aan de boot en het is al snel half twaalf als Leo er aan komt.

Maar zoals altijd moeten we ff bijkletsen, nieuwtjes uitwisselen, de spullen van Leo aanmonsteren en koffie drinken. We hebben immers de tijd aan ons zelf maar gek genoeg zijn we altijd wel een uurtje bezig voordat we traileren.

*Op het Spui kunnen we al werpend wat baarsjes vangen waarvan eentje uitschiet.*

We varen in een keer door naar het Spui tenminste dat is de bedoeling. Het water is zo helder dat we hopen dat de stroom er in zit daar. De Haringvlietsluizen staan open dus daar zit een goede kans in. Maar als we langs het Hoornse hoofd komen gooien we toch even het anker uit (MinnKota). Daar hebben we samen hele goede herinneringen aan op deze stek. Nog vanuit de Linder toen heeft Leo zijn beste dag gehad qua vangsten en een regelmatig hebben we later daar onze dag nog goed gemaakt. Maar vandaag gaat het niet lukken. Helemaal stil is het daar het lijkt wel een tuinvijver zonder pomp. Helder stroomloos water. We speren door naar de monding van het Spui of we daar al werpend langs de rand van 5 meter wat kunnen activeren maar de rovers geven geen thuis. Trouwens de Witvis is ook in geen velde of wegen te vinden. Sporadisch zie ik wat op de fisfinder en daar vissen we dan ook helemaal uit bij inhammen, sluisjes, ingangen van natuurgebied. Werpend naar de kant en dan naar dieper water proberen een baars of snoek te vangen. Daar rond de haven van Zuidland kennen we net groter als ons blinkertje daar kunnen we wat baarsjes activeren tot een aanbeet. Als ik dan plotseling op de shad ik een een flinke beuk op krijg van een mooier exemplaar. Jipeeye we hebben ze gevonden maar daarna krijgen we helemaal geen aanbeten meer. Je ziet op het Spui waar de stroom er helemaal uit is tot op de bodem net vijf meter diep. Nee dit is het ook niet we gaan weer terug naar het Haringvliet.

*Wat een mooi stukje Delta is het toch.*

Maar de view is fantastisch, wat een mooi gebied is dit toch en wat zijn we bevooroordeeld in dit delta gebied te wonen. We liggen vanaf huis in een kwartiertje op het mooiste viswater van de wereld.

*Nog even voor Hellevoet genieten en dan naar de Stammtich van Warung freek.*

Maar dat is vissen de beleving ervan op dit water is fantastisch. Wel goed aankleden maar het vinden van je tegenstander, het aanpassen van de manier van vissen is dan cruciaal om vis te vangen. Voor ons maakt het niet uit en mijn maatje Leo is precies hetzelfde en dat is belangrijk. Vis vangen is fantastisch maar een taaie dag gaan we ook niet meer uit de weg. Niet meer want dat heeft lang bij mij geduurd om in deze fase te komen. Was gefocust op vis vangen maar je moet op een punt komen dat het wel eens heel taai kan zijn. En ik geloof dat dat deze keer zijn hoogte punt zal gaan bereken. De gehele middag alles afgezocht en ze niet kunnen vinden.

*Daar zit een wereld van viskennis op een 2 vierkante meter.*

Vlak voor het sluisje ter hoogte van Melissant zien we m’n WPC maatje Mirabel, met mijn Vismaatje aller tijden Joop Flohil. Daart heb ik al heel vis uren mee op zitten. En mijn grote info aan materialenkennis Captein Mario langskomen. Die hebben nog minder geluk gehad vandaag dan wij en wachten nog op de eerste aanbeet. Ik moet zeggen dat dat niet veel goeds voorspelt voor de rest van de dag op het Haringvliet. Klopt ook want werpend naar de kanten rond het sluisje levert niet op. Als je ergens een baars of snoekje zou verwachten dan moet dat hier zijn maar volgens mij staat die sluis niet op en terwijl de waterstand niet extreem hoog staat en de Haringvliet sluis open staan.

We nokken af en gaan naar het BassBusterPlein voor de werkhaven en de vuurtoren. We laten ons afzakken vanaf de vaargeul langs het talud naar de twaalf meter lijn en dan is het plotseling onderweg raak op de fireball van Leo.

*Ze zijn niet groot maar deze maat in de vijftig cm is normaal tegenwoordig op het Haringvliet.*

Wat zijn we er blij mee want anders was het wel heel taai geweest vandaag. Eigenlijk wilden we er uit gaan dan zijn we voor donker thuis maar na deze adrenaline stoot gaan we natuurlijk dit richeltje voor Hellevoet helemaal uit vissen.

*En dan gaat het in eens los op de vierkante meter.*

En dan hebben we te maken met dat bekende uurtje waar je elke keer weer hoopt in terecht te komen. Ze gaan helemaal los. De ene misser na de andere om vervolgens je shad weer te laten vallen en de volgende te haken. Veel losse die een paar meter mee komen om vervolgens te lossen de shad valt en weer wordt hij gegrepen na twee hupjes. Wat een geweld maar wel op de vierkante meter. Eenmaal een aanbeet dan blijven we er een paar rondjes draaien en de aanbeten volgen dan vanzelf.

De voorkeur gaat toch weer naar kleine shadjes net als met Ulf twee wkn. geleden. Leo met zijn dropshot en een dood voorntje heeft beduidend minder aanbeten en de losse die ik heb heeft Leo te maken dat zijn visje er af gesnoept is. Al snel is die dat zat en schakelt ook over op kunstaas.

Dan alsof er een knop wordt omgedraaid kunnen we ze niet meer vinden. Op de fishfinder zagen we ze sowieso niet zo plat op de bodem lagen ze waarschijnlijk maar we zien wel een hele grote schaduw over de stek heen komen. Wat zou ik die graag aan de haak slaan.

We dobberen nog even naar de vuurtoren waar Cor al een dik uurtje staat te werpen en nog geen tikkie heeft geregistreerd. We laten ons weer zakken naar 16-18 meter en dan omhoog naar tien en rond die twaalf meter krijgen we die aanbeten onder de scholen aasvis. Doe het nu niet andersom dus van ondiep naar diep want dan is er geen enkele aanbeet te registreren. Dit gebeurt zo vaak en waarom is de grote vraag. Je zou toch denken dat die aasvis vanuit die ondiepte naar dieper water vertrekt. Is het de aas aanbieding, dat moet haast wel. Dus nog veel op te steken voor de BassBuster. Geeft niet wij vangen ze nu dus hebben alle lol ervan saampjes. Soms heel geniepig en even later een verschrikkelijke beuk tot in je elleboog. Ik weet niet hoeveel ik er gemist heb maar vis al twee jaar zonder dreg op de staart en vandaag is dat dus een dik nadeel. Leo mist er net zoveel op de firebal dus er mee zitten. Nee dat hebben we niet het is een fantastische afsluiting die beuken te voelen. Ik vang nog wel de mooiste van de dag onder toezien van de vuurtoren.

Haringvliet met Wolf

12 januari 2017/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Onderwater kamera gekregen van Ulf om eens te kijken wat sommige symbolen nu aangeven wat het is. Is dat wel een school witvis, brasem of plantenresten. Is het een paar baarzen en snoekbaarzen wat dieper op de bodem tegen dat talud of die dikke snoek er boven op. We zullen het zien.

Dus 12 januari 2017 maar eens met dat speeltje spelen om te zien tot hoe diep je wat kan zien. Komt goed uit want het Haringvliet is weer extreem helder. Ben benieuwd wat we te zien gaan krijgen.

*Vaar ik de haven uit denk ik iemand een fuik te zien zetten, die heeft wel lef.*

Als ik naar buiten gaat denk ik een stroper te zien met een fuik maar bij nader inzien is die grote zwarte ring waar hij aan staat te rukken een kabel waarschijnlijk om het licht te voeden voor de ingang van de plezier jachthaven. We houden natuurlijk alles in de gaten.

Ik wil de kamera uitproberen voor het Hoornse Hooft. Lekker schuin talud naar diep water en misschien stroomt het daar een beetje. Maar dat valt vies tegen. Jammer maar er zit geen beweging in. In het water dan..

*Eerst maar eens vanaf twee meter en dan langzaam naar beneden.*

Ik laat de Wolf zakken aan een EagleClaw en wil er met een shadje onder gaan vissen. Eens kijken tot hoever je ermee onder water wat ziet. Dat zal ik pas vanavond gaan zien op de PC

*En ik vang nog leuk ook maar allemaal dreumessen.*

Ik zit hier heerlijk uit de wind in een flauw zonnetje. De wind die er is zorg ik er voor in de rug te hebben endaardoor is het heerlijk. Zal het verschil zo voelen als ik nog eventjes voor de werkhaven gaat vissen en daar Leo ziet vanaf de kant vissende. De vis zit op tien meter dus ik denk dat ik weinig aanbeten zal zien vanavond op het beeldscherm.

*Zo fel zijn de aanbeten dat er shadjes overlijden.*

En ik zit gewoon lekker te vangen maaar allemaal dezelfde maat rond die 50cm. Ze geven sport en ik vindt het niet erg een beetje kwantiteit i.p.v. kwaliteit vandaag. Wel erg is dat m’n fotokamera er mee op houdt. Dus ermee opscheppen van dit bijt uurtje wat niet lijkt op te houden gaat niet lukken….

En als ik dan gebeld wordt hoe het gaat herinner ik me dat ik daar ook foto’s mee kan maken. Je begrijp dat ik dat dus weinig doet. Mijn telefoon gebruik is nihil. Ik ben bereikbaar en meer wordt die eigenlijk niet gebruikt.

Filmpje komt nog

Filmpje boven water zijn prima

Als ik dan weer naar huis gaat zie ik Leo zitten op de Punt. Ik anker de boot nog eventjes op het BasBuster plein maar na een kwartier bet ik versteent. Ik hoor al van Leo die vraagt of het niet koud was op het water met dat Oosten windje. Hij heeft em midden in zijn gezicht en moet er tegen in gooien. Tis niet veel Bfr2 maar dan toch. Wat een verschil uit of in de wind zelfs met dit zuchtje. ik nok af. Het is Ballantines Time voor de BassBuster

Film komt

Film

Op de Mac zie ik het al wat ik verwachte na drie meter wordt het beeld zwart. Waar ik wel van schrok is het geluid van m’n backtroller op grote diepte

Ulf v;s Freek, het is verslavend

29 december 2016/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Vandaag donderdag 29 december 2016 hopen we dat de vis is gewent aan de Mist want vandaag zit het toch weer knap dicht net als gisteren. R’dam Airport heeft dikke vertraging uitgaande en landen is niet mogelijk net als Schiphol en London Heathrow is helemaal dicht. Wij gaan het weer proberen en hopen op meer aanbeten.

Daar gaan we weer en ik moet zeggen dat deze Lund ook geweldig vaart. Tis natuurlijk geen Buster maar de vaar eigenschappen daar is het prima mee te doen op het Haringvliet…(lol)

*Zijn batterij is bijna op zodoende blijft hij dicht bij de haven vissen, verstandig?.*

Voor de haven vist een Hoby kajakker. Vanochten een baars en snoekbaarsje gevangen en vannacht een snoekje. Dat zijn al beter verhalen dan gister. We hebben er zin an…

En weer heeft Ulm al drie aanbeten geïncasseerd als ik de eerste krijg. Maar mijn weinige aanbeten kan ik vrijwel allemaal verzilveren terwijl bij hem het gaten in de lucht slaan is. Deze zit ook maar net vast want als de lijn slap valt in de boot is hij al los en spartelt heel de boot door zeker op verkenning wat we zoal aan het doen zijn. Snel een plaatje en we vissen weer verder.

*Het blijft taai terwijl de fisfinder vol vissen staat.*

Weer leer ik er een paar nieuwe woorden bij want soms is zelfs het aasvisje meestal een baarsje kompleet van de fire bal afgesnoept ondanks het zekeren met een rubbertje op de haak Bij de volgende aanbeet bij mij ziet Ulf duidelijk vier snoekbaarsjes liggen waarvan de laatste van de bodem komt en mijn shadje pakt. Hoe creëren we nu voedselnijd zodat de rest ook gaat azen en we een heerlijk uurtje gaan beleven.

*Het blijft bij zo nu en dan een dreumes.*

Maar het blijft bij voorzichtige aanbeten voorral achter in de boot en bij mij als ik een tik krijg zijn het meestal dreunen en zit de shad diep vol overgave genomen dus. Krijg ik een friemel beet dan laat ik de shad op de bodem liggen en eerst een klein tikkie en dan een ferme zodat de shad ±tien cm omhoog komt en bij neerdalen wordt hij soms alsnog volledig genomen en is bijna m’n arm uit de kom…

*Dat was vandaag lang wachten voor m’n metgezel met z’n dode aasvisjes aan de fireball.*

Maar de vis blijft klein. Twee dagen geleden alleen in de boot overwegend 60+ vissen en nu de laatste dagen met Ulf zijn het allemaal dreumissen 50+ op een enkele uitzondering na.

*Maar ze geven wel goed partij in dit jaargetijde.*

Soms denk je zelfs aan de dreun dat moet een mooie zijn maar na enkele uitval pogingen weet je het al dat het een vijftig plus vis is. Als je een hele grote aanslaat weet je dat gelijk. Dan denk je de aarde aangeslagen te hebben, zo vast als een huis staat alles, je lijn staat dan als een piano snaar zo strak gespannen. Om dan langzaam in beweging te kopmen en langzaam en bonkend gaat het naar dieper water. Dan weet je dat je aan de bak kan. Nee dat verschil herken je gelijk maar dat is voor mij lang geleden op deze grote plas m’n thuiswater

En terwijl Ulf de vis richting snoekbaars aan het voeren is pak ik zo nu en dan een dreumes. Ik plaag hen er natuurlijk mee dat kan ik niet nalaten. Maar zo af en toe issie best pissig als hij weer een losse heeft en gek genoeg pak ik meestal dan tegelijkertijd ook een vis. Om gek van te worden voor hem. Er is enigszins een klein beetje voedselnijd te bespeuren. Ze steken elkaar dan toch blijkbaar aan om een aanval te produceren en te gaan azen. Wat ik heb kan jij niet hebben en dat vuurtje willen we maar wat graag aansteken.

Met deze onderwater kamera gaan we volgende week eens een beetje stoeien en zullen we de streken van die stekels eens gaan vast leggen.

*En dan mis ik een dreun van iets heel groots.*

Maar als we weer richting huis gaan en we het grootste gedeelte langs de Zeedijk langzaam bijna trollend hebben afgelegd. Ik met een dikke voorn van midden in de dertig centimeters aan de fireball en Ulf met een kleine baars. Het stikt er weer van de vis op het talud. Ik krijg twee soorten aanbeten. Voor de terrasflats een hele zachte zo’n oude bekende de natte scheet aanbeet en ben m’n aasvis kwijt na heel eventjes te hebben “vast” gestaan. En voor de haven op het talud naar het diepe moet ik een dreun incasseren maar het resultaat is bijna hetzelfde. Niets, nada, kale dreggen. Alleen de voorn heeft een oorlogswond erbij gekregen een diepe snede onder z’n rechter kiew. We nokken af want ongemerkt is het weer laat geworden. Al pikke donker en dikke mist en het is zoeken naar de steiger in de haven. We gaan naar Henny want die heeft m’n favoriete gerecht gemaakt. Gestoofde vis met mosterd saus, worteltjes, doppers en kruimige eigenheimers. Dat is de aardappel voor zoiets zou m’n opa zeggen. En die kan het weten hij heeft er z’n halve leven rijnaken vol van verkocht. En je raad het al die aardappeltjes die we vandaag eten komen bij m’n vismaatje Arie vandaan…

Volgende sessie staat geplant voor de derde week van het nieuwe jaar

Vrijdagochtend 30 januari traileren we de boot en vertrekt Ulf richtng Essen. De volgende vis avonturen van de BassBuster staan al vast. Heerlijk om naar voor uit te kijken…

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Michiel Aartsen heeft gereageerd op je bericht.

Michiel Aartsen

30 december om 17:09

Volgens mij heb ik je nog gezien toen ik langs kwam zeilen…

–

Facebook

Peter van der Burg heeft gereageerd op je foto.

Peter van der Burg

30 december om 22:03

Mistig de laatste dagen Freek. Nog wel wat kunnen vangen?

–

Facebook

Michiel Aartsen heeft je genoemd in een reactie.

Michiel Aartsen

30 december om 17:37

Freek Oosterhuis wij gingen rond een uur of 11 zeilen toen was de mist aardig weggetrokken en zelfs blauwe lucht gehad nog vanmiddag…

–

Facebook

Jan Roeling heeft gereageerd op je bericht.

Jan Roeling

31 december om 16:17

Dit is voor mij nostalgie en een wens

–

Ulf v:s Freek

28 december 2016/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Vandaag woensdag 28 december 2016 ben ik om half tien in de haven en de boot is er klaar voor. Dat is wel makkelijk met die wedstrijdboten. Zijl er af, den stroom los koppelen van de accu’s en klaar is Ulf. Koffie doen we buitengaats op het Haringvliet. Alles is aan boord op deze competition boat

Ulf draagt het kapitein schap over. Hij heeft als kind een ongelukje gehad op school. Gummie’s naar elkaar gooien maar dan moet je zo af en toe wel eens je ogen dicht doen. Zeker als de tegenstander eens raak gooit. Nu ziet hij slecht in het donker en zoals nu als het een beetje mistig is…..

*Zijl en elektra er af en we zijn er klaar voor.*

Het is trouwens m’n thuis water en weet er beter de weg ook zonder kaart. Maar met deze mist is het rustig aan doen want met vissen dat draaien op de stek dan ben je zo de oriëntatie kwijt. Kan ik me vandaag ook beter concentreren zegt hij voor onze battle aldus de Duitse Kampioen. We moeten er beide hartelijk om lachen.

*Dan eindelijk de eerste aanbeet en wat voor eentje.*

Het duurt toch een dik uur voordat we de eerste aanbeet kunnen verzilveren na beide een lsse te hebben geïncasseerd voor de vuurtoren maar en wat voor eentje. Wat een mooie Esox Lucius. We zijn nu net kleine kinderen en een vreugde dansje gaat door de boot.

*Daar maken we natuurlijk wel een paar mooie plaatjes van.*

Ik zeg net de mist trekt wat op en inderdaad voor de haven zien we nu de vuurtoren en Aquarius uit de mist verschijnen en direct krijgt Ulf deze aanbeet. Tja onder water is er natuurlijk helemaal geen licht en de vissen denken zeker wat een lange nachten zijn er aangebroken.

We meten de vis en de dikkert is 93 cm lang maar vol gevreten. Hij spuugt zelf nog een levende voorntje uit die weliswaar wat onwennig nog en beduusd waarschijnlijk aan het oppervlak rondjes spartelt en dan toch weg zwemt.

En dan na dik twee uur vissen kan ik ook een mooie Perca Fluviatilis scoren. En weer is het dan eventjes minder mistig. Zal het ermee te maken hebben ik denk het wel want het water zit vol met aasvis en predators we zien ze op de fishfinder maar op een enkele misser na kunnen we zie niet vangen.

*En als de mist is opgetrokken krijgen we aanbeten.*

Na de middag kan ik dan ook een Sander Lucioperca aan de vinnen komen. Onze WPC score zou perfect zijn. Dit jaar hoef je in drie dagen 1 snoek, 3 baarzen en 3 snoekbaarzen te vangen. Daar heb je dan twee dagen een rustdag en de derde visdag voor. Ik teken er voor, voor zo’n eerste dag.

Net als een paar dagen geleden weet Ulf vijf keer zoveel aanbeten te scoren als ik maar mist ze allemaal. Je ziet de tand afdrukken op de visjes staan. Favoriet zijn de baarsjes van 10-12cm. Als ik een aanbeet heb dan is de shad volledig genomen. Dat is toch iets om over na te denken. Waarom wordt het rubber wel agressief gepakt en de dode visjes zo voorzichtig. Beweeg dat te weinig misschien. Maar als de mist weer terug komt zijn ook de aanbeten verdwenen.

*Overal op het Haringvliet is er plenty vis te zien op het scherm.*

Het is weer zo’n dag als Waldie zo mooi omschrijft; beter a bad day fishing dan een good day on your work want we kunnen ze niet vangen vandaag.

Ulf heeft een onderwater kamera doe kan je boven het kunstaas bevestigen. Daar ga ik eens mee experimenteren deze weken. Eens zien wat al die symbolen en kleuren inhouden onder water. Misschien zijn het wel dikke karpers en moet is met boillies gaan vissen, scholen brasems maar die zwemmen zeker in dit jaargetijde in veel grotere scholen. Boven op zo’n bult moet zeker snoek zijn maar dan drie dikke vissen boven elkaar?? We zullen het gaan zien. Ik mag hem hebben van em. Een fotograaf zegt hij moet zo’n ding aan board hebben.

Om gek van te worden.

Nu zeggen dat zijn dikke snoeken en onder aan het talud baars of snoekbaars. Dat wordt weer uren maken en daarna dezelfde tijd om te besteden achter de PC en filmpies kijken. Onderwater opnamen dus we hebben weer wat te doen als het boven Bfr5 is…

Het was weer een prima dag met Ulf, gezellig maar meer vis was fijn geweest. Koud was het niet maar potdicht zat het allemaal. Zal met de mist te maken hebben dan is het onder water net zo donker als de nacht. Maar ze moeten toch een keertje gaan foerageren die predators.

Overal hetzelfde beeld, bij de vuurtoren, Havens, voor de Dam, Licht Oudenhoorn, langs de Zeedijk, Strandje, Terrasflats het ligt helemaal vol met vis

Die strepen naar boven zal gas zijn van afstervende plant etc. maar al die boogjes is tenminste dat denken we en die Water Wolf moet dat me gaan vertellen volgende week.

*Heerlijke Viktoria aardappels van Arie.*

We gaan naar de warmte waar frieten met varkenshaas op ons staat te wachten. Heerlijk…

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Leo Stoutjesdijk heeft gereageerd op je bericht.

Leo Stoutjesdijk

28 december om 18:32

Mooie Greys kleding man , top .

–

Facebook

Christian Wieneke heeft gereageerd op je bericht.

Christian Wieneke

28 december om 19:01

Hey, cool guys ;-p

–

Facebook

Gerard Jansen heeft gereageerd op je bericht.

Gerard Jansen

28 december om 19:18

Succes 😤 Freek en de groetjes😌

–

Haringvliet Bfr2

27 december 2016/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Vandaag dinsdag 27 december 2016 is het een perfecte dag om te water te gaan. Uitbuiken van de kerst op de grote plas. Als ik ‘s morgens in de tuin staat is het windstil en de beslissing is dan snel genomen. Ga nog ff lekker vissen

Ik ben vanmiddag van plan lekker te dobberen voor Hellevoet. Wanneer ik de boot te water laat zie ik de trailer van Ulm staan bij de trailerhelling. Ik dacht al z’n auto te herkennen die grote bak is niet over het hoofd te zien maar niet bij het huisje waar hij logeerde…

*Maar moet op de volgende een dik uurtje wachten.*

Het is heerlijk weer en ik lig te dobberen voor Hellevoet. Lekker je hoofd leeg vissen noem ik dat. Als ik later kijk op de foto’s en zie dat er dik een uur tussen zit voordat ik met de volgende vis op de foto kan voelt dat niet zo. Er is van alles om je heen te beleven.

*Wat een vis uitspuw daar kan je je voordeel mee doen.*

Ik zie dat de snoekbaars een paling van een cm of veertig uitspuwt en de wat garnalen. De zgn steurkrab. Als je denkt hier een voordeel mee te hebben. Alleen levende garnalen werken. Dat hebben we al jaren geleden uitgeprobeerd zowel voor de zoute variant de zeebaars als de zoete de baars en de snoekbaars

Maar ik zit lekker te genieten het is werelds. Laat de boeren maar dorsen, wat een fantastische dag zo einde van het jaar. Wat jammer dat het weinig heeft geregend en het water is super helder maar wie maalt daar om.

*Komen een paar zwanen over het BassBuster Plein.*

Het is heerlijk voor Hellevoetsluis en de vangsten zijn niet best ik ben vandaag een luie visser en lig er heerlijk in de december zon.

Maar eind van de dag zie ik een bekende boot terug varen naar Hellevoet en voor mij is het ook gedaan zo rond de klok van vijven. Ik nok ook af want het wordt beduidend kouder en de vangsten lopen terug.

Jahoor het is Ulf en die ik zie op de parkeerplaats. Hij had me al gezien met traileren en we maken gelijk een afspraak voor morgen. Die wil een revanche en voor mij is dat oké. Hij heeft er nog een paar dagen aangeplakt en verblijft in het hotel op het park. Als ik zeg dat Henny voor vanavond Italiaans eten maakt issie gelijk om. Ik zie em na het douchen…

Reactie’s

Hoi Freek,

Inge Lugtenberg Je bent een echte levensgenieter ❤

Vind ik leuk · Beantwoorden · 27 december om 19:23

–

Bait v:s Shad

22 december 2016/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

The Battle Aasvis tegen een shadje op 22 december 2016 met Ulf speelt zich af in een heel klein wereldje. Het is heel de dag mistig maar gelukkig geen nattigheid van boven en met Bfr3 en 5graden is het goed uit te houden op het water. Het water is iets warmer net geen 6 graden Celsius.We beginnen met de wind uit het ZW maar zal gedurende dag draaien naar West

Als woensdag Ulf Stürmer binnen komt wandelen gaat het natuurlijk over vissen. Hij is zeer succesvol met dood aas aan een FireBall op het Haringvliet. Ik vertel hem hoe we dat vroeger deden met een zijlijntje, een drieweg wartel en daar onder en loodje geleerd van m’n vismaatje Joop Flohil toen nog in vanuit de Linder. We vergelijken de technieken van nu met de dropshot methode van tegenwoordig en de bevindingen worden uitgewisseld. In Duitsland introduceren ze nu de oude methode van mij met een nieuw jasje en zo komen we er op dat de oude technieken ge herintroduceert worden met een nieuw tintje. Als ik zeg dat ik gemiddeld meer ving met een shadje dan Joop met zijn toen en dat kon nog gewoon nog levende visje aan het drieweg systeem heb ik wat aangewakkerd bij Ulf. De wedstrijdvisser komt naar boven. Hij vist vele wedstrijden door het jaar heen overal te wereld en hij roept dat dat vraagt om een “competition”. Voel me gelijk uitgedaagd en zeg dat is goed. Morgen is een mooie dag ervoor.

*Ben er nog niet zo zeker van met deze ervaren crack.*

Het is best wel eens lekker om aan te komen en de boot ligt klaar voor gebruik. Hij logeert zoals gebruikelijk in Citta Romana en de boot ligt voor de deur. Omkleden en bijpraten duurt best nog wel even zoals gebruikelijk met vissers onder elkaar of zal dat aan de BassBuster liggen. Vooral geen stress want dat is nadelig bij het verticalen. Daar zal Ulf vanmiddag ook achter komen. Wil je eerst nog koffie binnen maar we kunnen ook gelijk gaan en dat aan board drinken. M’n neus steek ik omhoog en ik ruik overdreven. Ik ruik stekels en heb vis drang zeg ik en een goed verstaander heeft een enkel gebaar genoeg. We gaan. Het dekzeil is er al af en de stekker voor stroom los en we kunnen van wal.

*Ulf kan de eerste mooie vis registreren.*

Het zit flink dicht qua mist maar het water ligt er prima bij. We scheren gelijk naar de overkant en we zijn helemaal alleen op de grote plas we zien wel niet maar horen ook niets van andere boten. Ik kan niet wachten om te beginnen en ben overgeconcentreerd. Mij moet je niet uit dagen dan lijkt er niets aan de hand maar ben ik als een bij gestoken achter m’n grimas.

Op de stek wemelt het van de vis langs het talud en ik loop al een aanbeet of vier achter als Ulf de eerste vis wel kan haken maar halverwege lost hij em en dat is goed op de fishfinder te zien. Ik ken gelijk weer een aantal Duitse termen erbij. En eigenlijk blijft dit zo en gaat het een zware dag voor me worden. Ulf slaat geregeld een gat in de lucht of heeft em er eventjes aan en ik zit nog te wachten op de eerste aanbeet. Gaat me toch niet gebeuren dat ik helemaal wordt weg gevist door die Duitse kampioen.

*Eindelijk na een dik uur alles uit de kast te hebben gehaald.*

Het is onbegrijpelijk dat hij er zoveel mist en ik gebruik al m’n kleuren om het leven aan de andere kant te interesseren te activeren mij ook eens te verrassen. Neem deze eens een groene krijg ik te horen aan de andere kant van de boot. De shad is beduidend groter dan waar ik tot nu toe mee heb gevist en even later kan ik ook aanslaan op een dikke beuk. De eerste is binnen voor mij dan en terwijl Ulf zeker acht aanbeten voor loopt is bij mij de eerste gelijk prijs. Ben er best een beetje blij mee…

Zo komen we onze tijd dus wel door. Ulf met mis slaan en het voelen dat zijn aas wel wordt aangetikt en ik met wisselen van shadjes. De vis is er wel want het scherm staat er vol mee maar op de één of andere manier moeten ze onze aas aanbieding niet. Het interesseert ze niets. Nu moet ik zeggen dat de stroom er ook niet echt al is. Dan maar aan de koffie en een beetje boot heeft een espresso machine aan board….

Als we dan zitten te klessebessen zie ik beweging op de Lowrance. Dat is zeker jouw fire ball vraag ik die net gegrepen is. Nee zeg ulf die hangt boven water en dan zie we net niet Live een aanbeet zonder kromme hengel. De vis zit hoog maar jaagt dus wel op de bodem.

*Ik mag met de tweede vis van de dag op de foto.*

De rest van de ochtend ziet er hetzelfde uit. Ulf die zo af en toe een dreun krijgt, maar vaker een zachte aanbeet, meer knibbelen en ik die alleen maar zit te wisselen overwegent kleine shadjes. Ik heb daar m’n geloof in voor vandaag. En we houden ons daar beiden aan. Het leuke is dat als ik met em een discussie opstart en hij is afgeleid er een verschrikkelijke niet te missen knal op krijgt. Ik zie zelfs hoe de hengel de tik moet verwerken maar dan issie natuurlijk niet geconcentreerd bezig en veel te laat met slaan. Gebeurt zelfs een keer dat de gehele vis er af is. Ik moet dan hard lachen maar m’n Oosterbuur kan dat niet. Zeker als ik dan net voor de middag m’n tweede vis kan noteren. Laten we zeggen dat hij niet amused is. Zoveel missers en losse moeten incasseren dik in de tientallen en ik die drie aanbeten kreeg waarvan ik er twee kan noteren. De BassBuster is in z’n nopjes en natuurlijk niets laten merken…..

De vis is er, we laten ons zakken op de wind naar dieper water en dan varen we zachtjes op de elektro motor naar de tien meter lijn. Maar we krijgen ze niet actief aan het azen.

*Maar dan ze zijn niet groot pak ik toch een paar snoekbaarsjes.*

En als het dan lichtjes gaat stromen pak ik een paar glasogen ze zijn niet groot maar in deze battle van vandaag ben ik er reuze blij mee. Terwijl Ulf gaten in de lucht blijf slaan het is ongelooflijk maar hij heeft minstens 4x zoveel aanbeten als ik te incasseren. En dat terwijl de shad soms volledig is genomen krijg hij alleen maar tikkies en zachte aanbeten amper om op te slaan.

*Er wordt dus wel gesnuffeld aan de dode vis.*

En vanuit achter in de boot krijg ik steeds meer woorden te leren in het Duits want het is natuurlijk ook om gek van te worden. Heel de week vist hij de graten van het dak en juist vandaag werkt zijn methode niet. Maar ik moet toegeven hij blijft bij zijn systeem. Daar gelooft hij heilig in. Ik heb deze strijd al vele malen gevist met m’n maatje Joop Flohil. Hij met visjes en ik met shadjes en de test glansrijk doorstaan. Mijn vissen waren door de bank genomen groter en meer aanbeten. Maar enkele dagen in het jaar won Joop het in de boot qua aantallen.

Dan na vijf uur vissen wordt er niet meer gesnuffeld aan de bait maar volop genomen.

Het was taai voor de Duitse Kampioen maar eindelijk heeft hij dan ook succes en kan een mooie Zander op de foto zetten.

*En tien minuten later volgt de tweede glasoog aan de fireball.*

En tien minuten later kan Ulf weer scheppen en nu zit ik al een dik uur te wisselen en te wachten op de eerste aanbeet op deze stek. Dat gaat in een rap tempo daar achter in de boot. Als ik de missers dan gaat meetellen van Ulf gaat ik een zware middag tegemoet.

*We…. hebben nog even een heerlijke middag.*

Maar het loopt iets anders dan verwacht met de kleur shad waar ik mee ben begonnen begint het te lopen. Terwijl Ulf gaten in de lucht blijft slaan is bij mij bijna alles raak. Denk dat ik misschien vijf missers heb gehad over de gehele dag maar Ulf minstens het tienvoudige. Ze pakten het dat kan je zien aan de afdrukken op de visjes maar spuugden hem sneller uit dan Ulf aan kan slaan.En dan moet je heel snel zijn bij de Duitse Kampioen

*Heerlijk weer zo’n dreun of tik van een aanbeet en een kromme Godtfather.*

Eind van de dag klaart het heel eventjes op en een klein half uur zien we wat meer om ons heen. Op de vangsten maakt dat niets uit het blijft taaie visserij vandaag omdat we weten dat er plenty onder de boot liggen ons uit te lachen.

Als we naar huis varen zien we overal zoveel vis dat je gaat denken wat hebben we verkeerd gedaan maar als we horen bij Oudenhoorn waar we de eerste boot van de dag zien dan hebben die vijf snoekbaarsjes gevangen met z’n tweeën over de gehele dag rond Middelharnis, den Bommel richting Oudenhoorn dus zo slecht doen we het dan niet vandaag. Terwijl ik de grootste snoekbaars van de dag staat te drillen komen ze vragen hoe het bij ons was en lachend zeg ik dat het wel ging vandaag. Ze moeten er ook om lachen ja zeggen ze je kan moeilijk zeggen dat het niets was als je zo’n mooie vis staat te drillen. Snoekbaars vissers zeggen eigenlijk altijd tegen elkaar dat het wel ging of ze nu blanken of de pannen van het dak staan te vangen.

Als dan terug gaan naar Citta Romana, we varen rustig naar huis en dat is maar goed ook want ik mis maar net een boei is het donker en knap mistig geworden. Je ziet 10, 15 meter om de boot heen en we besluiten langs de zeedijk te trollen. Wat een wolken vis is er overal tegen het talud aan maar we kunnen niets trickeren tot een aanbeet. Als we er een speciale borrel op nemen een drankje uit Essen Caribieshe Rum likeur met sinaasappel, kokosnoot “Romy Orange” en rode wijn van Landgoed Groot Constatia uit Zuid Afrika waar hij dit jaar ook heeft gevist face boeken we met Henny wat waar we gaan eten. De kamera vindt dat niet fijn van de kou naar binnen en de foto’s zijn binnen net zo mistig als het nu buiten is. Krijg ook nog een presentje. een speciale whisky genaamd “Adelphi” Local Old Mature Private Stock uit Glascow.

De Adelphi Distillery is opgericht in 1826 en was één van de modernste van haar tijd, waar zowel malt als graanwhisky werd geproduceerd. In 1907 kwam echter een einde aan de productie.

In 1993 was het achterkleinzoon James Walker die de naam Adelphi Distillery nieuw leven inblies. Nu echter als onafhankelijke bottelaar. Kwaliteit was veel belangrijker dan kwantiteit, en zo selecteerde Jamie samen met Charles MacLean alleen de beste vaten die ze konden vinden.

In 2004 hebben twee bevriende buurmannen, Kieth Falconer en Donald Houston, het bedrijf overgenomen. Kieth en Donald, en met hen Alex Bruce en natuurlijk Charles MacLean, staan nog steeds voor de hoogste kwaliteit en willen alleen de absolute topwhisky’s bottelen met hun label erop.

Kenmerkend voor de Adelphi bottelingen is een bijdrage van de vaten aan de whisky. De rijping moet echt iets hebben toegevoegd aan de smaak en het karakter van de whisky. Alleen de allerbeste vaten worden geselecteerd en er wordt absoluut geen concessie gedaan aan de kwaliteit. Dit maakt een Adelphi botteling vaak wat duurder. Natuurlijk gaat het hier om single cask single malt whisky’s die bij het bottelen niet worden gekleurd, verdund of gefilterd. Het beste uit het vat komt in het glas.

Bron; Internet

Ik vond een heerlijke dag en fantastisch in deze Lund te hebben mogen vissen. Dat gaan we nog eens over doen. Deze dagen voor de Kerst komt daar weinig van. Heb kerstavond nog een foto opdracht, eerste kerstdag een BBQ en tweede is Henny jarig jaja, een zwaar week-end dus. Ulf z’n meissie en zoonlief komt morgen de kerst in Holland doorbrengen en maandag issie weer naar z’n heimat. Maar half januari is hij weer in Holland en dat we weer het ruime sop samen kiezen dat staat al vast….