Bassbuster – Pagina 17

Vissen met M&M

6 juni 2016/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Maandag 6 juni 2016 Ga ik er na de tandarts en de Fysio. Ympke van SportFysio “de Eik” probeert m’n rug klaar te stomen om drie dagen vissen vol te houden. Want die heb ik aardig vernagelt met de laatste keer de boot er in duwen. Ik ga de opnieuw aangesloten apparatuur uit proberen. eind van de dag stappen Mirabel en Mario op als om half zes de winkeldeur dicht kan.

Zondag na vis TV ga ik naar Huib en Gerda m’n digitale multimeter ophalen. Gisteren nog allerlei kleine klusjes aan de boot gedaan zo ook de zekeringenkastje een paar cm verplaatst. Al eventjes geleden door Maro van Evin aangesloten. Maar hij zit tegen de stuurkolom aan dus de plaat kan niet dicht. Om toentertijd alles te verplaatsen in Nieuwkoop en tijdgebrek zou ik dat later wel doen. Nou later voor een Indo heeft een heel andere dimensie dan je je voorstelt. Plan plan dus. Jam Karet bij de BassBuster dus een elastische of rubberen tijd zoals ze zeggen in Indonesië. Maar komt goed….

Alle apparatuur op 12V is gezekerd en met één oog opslag zie je welke doorgebrand is d.m.v. een ledje. Er moet nog wel het een ander bij komen als Marifoon, radio, verstraler voor want we willen geen boeien raken ‘s nachts op de Oosterschelde en breedstraler achter om in het donker te kunnen traileren. Led verlichting in de vloer want we lopen meestal blootsvoets in de boot met warm weer. Vooral tijdens zeebaarzen met die windstille warme dagen in augustus en dat wil nog wel eens uitlopen tot ver in de nachtelijke uurtjes.

Dus zaterdag einde van de werkweek nog even wat knutselen aan de boot en zo moeilijk kan dat toch niet zijn een zekering kastje verplaatsen. Alle kabeltjes los maken, ze zijn toch genummerd door heel de boot heen. Om de meter zit een stickertje met het zekering nummer. Maar er gaat meer tijd in zitten (alweer) dan je denkt en het is al donker als ik alles netjes dicht heb maar alle apparatuur het niet doet. Das lekker. Net de multi meter weer aan Huib mee gegeven. Dat wordt morgen geen Hollands Diep. Kijken naar de laatste dag van de Predator Tour om te zien wie Europees kampioen wordt. Dat is rete spannend met twee koplopers de Struikrovers en Luc en Jeremy die regerend Europees en Wereld kampioenen van 2015. Ongelofelijk wat kunnen die vissen en alles volgen we live via facebook. Er moet tenslotte zo af en toe ook gewerkt worden door het gewone volk. Jammer maar helaas dus zo zit ik al zondag voor de middag na Vis TV lekker in de tuin bij Gerda een biertje te drinken terwijl buurman Chris en Huib druk lijken te doen met een tuindeur in elkaar te zetten. Ook niet verkeerd dus maar zo ben ik drie biertjes en een fietsritje verder pas weer om een uurtje of twee terug waar ik met de neus in de visite val. Mooi weer, genoeg te eten en te drinken. Dat wordt dus morgen klussen als ik terug ben van de tandarts en Fysio.

Maandag middag meet het dus door maar heb overal netjes 12V maar die zwarte draden bevallen me niet terwijl ik toch zeker weet dat alles zo zat voor ik het uit elkaar haalde. Die onderste twee op de foto gaat één van naar de accu en de ander naar een soort sigaretten aansteker om de accu weer op te laden. Wel zo makkelijk op het dashboard. Hoef ik niet steeds in de boot te klauteren om de accu laders aan te sluiten. Kan ook nergens een korte draad vinden op de werkplek om die twee door te verbinden dus bel ik de hulplijn maar. Foto door mailen naar Marco en ja hoor. Die twee moeten doorgeschakeld staan of gewoon alle zwarte draden bij elkaar zetten was de gouden tip. Klaar is Freek. Snap nog steeds niet dat het voordien werkte maar we kunnen te water.

Als ik er dan om drie uur in glij ga ik lekker onder het natuurgebied uit de wind liggen en probeer instellingen van de drie Hummingbirds synchroon te krijgen. Met de telefonische hulp gister waar ik dat allemaal kan vinden in de menu’s en belangrijker is hoe dat ze moeten staan van Marco lukt dat allemaal vrij vlot. Zodat er wat tijd overblijft voordat ik Mirabel en Mario op moet pikken om half zes.

Als ik dan op één van m’n favoriete plekkies een mooie zeventiger vang ben ik reuze in m’n sas.

*Linkerscherm ziet men nu ook voor in de boot.*

De eerste drift gelijk raak dat smaakt naar meer dus laat het varen het talud te volgen richting de dam en ga hier rondjes varen (rechter scherm boven) maar het blijkt een foute keuze. Geen aanbeten meer.

Terwijl ik denk te zien dat er toch vissen liggen. Kan ze niet vangen en misschien zijn het wel wat karpers want dat zou goed kunnen hier op deze stek voor het natuurgebied. Ook een favoriete karper stek.

En er wordt hier goed gevoerd op verschillende plekken hoor ik van de mannen. Willen ze best aan me kwijt want ik vis toch en heel andere discipline maar de info is van onschatbare waarde. Waar leven is zijn ook de biggen van predators te vinden.

Het wordt tijd om de M&M op te pikken dus bel ik even. Alles staat klaar en ik hoor we hebben er zin in. Snel de winkel dicht en naar de haven. Ik zie uit naar de balletjes gehakt van Mirabel. Dat wist ik al want gisteravond was ze die aan het braden. Daar moest Mario afblijven en het doen met een tartaartje groente en piepers van Arie. Ze lieten zelfs een broodje hamburger schieten met heerlijke Victoria frietjes hier bij mij. Maar nu loopt Mario al heel de dag aan die balletjes te denken.

Als ze dan tegen zessen aan board stappen met hun halve winkel bij zich kunnen we uit varen en besluiten het talud aan de overkant te bestoken met van alles wat we hebben. En dat is nog al van die twee wat kan ik je verzekeren.

*Wel langzaam varen en genieten van de ballen van Mirabel.*

Maar daar valt het niet mee een aanbeet te scoren. Ik krijg er nog een verschrikkelijke beuk op van een dreumis die niet op de foto wilde en er aan de oppervlak af viel. Aan de Hellevoetse kant stroomde het zo hard dat we 30gram niet aan de bodem konden houden op 10-12 mtr diep. Laat staan wierloos de kanten afvissen. Je kunstaas was in no time weg gezogen door de stroming. Dan maar op de ondiepe stukken van twee meter maar op een volger bij Mario een baars van dik in de dertig cm hebben we niets kunnen scoren. Jammer maar er komen nog meer dagen en dit is in dit jaargetijde het slechtste stukje Haringvliet om wat aan de haak te slaan. wel kwam er tegen de schemer een mooie Tracker naast ons liggen met Pools gezelschap. Met een Yamaha 225Pk komt dat wel van z’n pleats zouden ze aan de overkant zegen. Wat en mooie boot en ik zie dat er downriggers aan boort zijn. Dat herrinner me weer dat ik een afspraak moet maken met Rob Puijk. Ook zoiet daar ben ik veel te makkelijk in. Plan plan. Komt goed maar heb die dingen nu al jaren liggen ongebruikt. Grootse plannen maar er komt niets van Jam Karet dus en we zijn weer het cirkeltje rond. Nee nu gaat ik er werk van maken en dit jaar gebruiken…,..

En die gasten goud, ben blij ze tot m’n vrienden te mogen rekenen.

Tja en als je geen laarzen heb en ook geen natte voeten wilt hebben dan is dat lastig uit stappen op deze helling. Vooral niet springen vanaf de boot. De tegels zitten onder de alg en zijn spek glad. Het is geen steiger als in een jacht haven. Maar die jonge gasten die behelpen zich wel. Heerlijke avond gehad met een paar fijne mensen maar dat wisten we al. Met die balorigheid blijf je zelf ook jong en een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Nou vandaag was goud qua weer, hapjes en gezelschap wel zonder aanbeten. Het stroomde als een jekko aan Hellevoetse kant omdat daar, het diepste gedeelte, de vaargeul langs loopt. We zijn het er wel over eens geworden dat de BBQ ook mee gaat om tussendoor een warm broodje hamburger te kunnen nuttigen. Hehe lekkeeuur hoor slmt…

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Mirabel Roobol-Nuis heeft gereageerd op je bericht.

Mirabel Roobol-Nuis

5 juni om 16:29

Dacht…we gaan morgen trainen

–

Facebook

Inge Lugtenberg heeft gereageerd op je bericht.

Inge Lugtenberg

5 juni om 17:16

Veel te warm om dit klusje te doen!

–

Facebook

Lex Lugtenburg heeft gereageerd op je bericht.

Lex Lugtenburg

5 juni om 18:38

Ik vermoed geen massa

–

Ja Lex je kan zien dat je meer klust als ik. Na overleg met Marco van Evin die dit allemaal heeft aangesloten zijn we er uit gekomen

–

Facebook

Laureen Pothof heeft gereageerd op je bericht.

Laureen Pothof

5 juni om 21:47

Ach jee

–

Facebook

Lex Lugtenburg heeft gereageerd op je bericht.

Lex Lugtenburg

7 juni om 13:41

Als niks het doet meestal dat

–

Facebook

Leo Stoutjesdijk commented on your memory.

Leo Stoutjesdijk

8 juni om 21:59

Heb vertrouwen jullie kunnen het.

–

Pure Fishing

4 mei 2016/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, World Pradator Classic /door Freek Oosterhuis

Woensdag 4 mei 2016 zijn we uitgenodigd door Leo Stoutjesdijk van Pure Fishing. Deze Hengelsport Groothandel gaat ons sponsoren bij de World Pradator Classic dit jaar van 28 juni tot 2 juli. Het Wereldkampioenschappen Roof Vissen vanuit de boot. Ook zijn er die dagen de Streetfishers en Kajak’ers aktief. Vanuit de gehele wereld te aanschouwen rond Hellevoetsluis en op het Haringvliet. Als je komt kijken de eerste avond is er een vlaggenparade. Hardstikke leuk om te zien in ons pittoresk H’sluis

Wanneer ik om kwart voor twee aankom bij de Catfisch is Leo er al en nemen we nog een bak koffie. Het winkeltje van M&M gaat over een kwartiertje dicht dus hebben we nog even om aan elkaar te wennen…

*Dan is het moeilijk kiezen waar we mee gaan vissen. Het nieuwste van het nieuwste hangt er.*

Maar net na tweeën net na de laatste klanten geschoren te hebben kunnen we gaan en we stappen allemaal in de ruime slee van Leo. Wel zo gezellig onderweg want het is toch een dik uurtje rijden naar Minervum 7168 in Breda.

Maar dat is dik de moeite waard. Wat een assortiment hangt daar aan materialen wat allemaal in de nieuwe catalogus is te vinden. Alleen hier kan je het voelen, wegen en bewegen. Ik begrijp er van dat alles na de grote vakantie er uit gaat en weer opnieuw wordt opgebouwd voor het nieuwe aankomende seizoen zodat de winkeliers hier weer alles kunnen ruiken en voelen. Er zijn acht grote magazijnen in Europa die wordt bevoorraad uit Amerika. Wij Nederland krijgen geleverd uit Duitsland en Engeland.

Het Amerikaanse moederbedrijf is gigantisch. We zien naast deze showroom een grote ruimte met o.a. Coleman met haar koelboxen in alle maten en kleuren. Wist niet dat er zoveel mogelijkheden waren. Van die blauwe gas flesjes die ik herken van mijn vroegere vakantie’s met de sleurhut. Met allerlei attributen er op terwijl wij die gebruikte voor verlichting met zo’n kousje tijdens de lange vonden voor de caravan. Dikke BBQ staan er met alle bijbehorende artikelen je kikt je ogen uit. Beetje nostalgie ook ik zie een verzameling oude lampen op olie. Zoiets als wij gebruikten bij het zeevissen. Dat doet me lijken aan m’n foto winkeltje waar ik ook een afdeling heb met oude fotoattributen. Geeft een beetje de sfeer aan van het bedrijf.

*Die ben ik vorig jaar kwijtgeraakt, andere kleur maar was m’n eerste plugje.*

Over pluggen raken we niet uitgepraat en er komt er eentje over de tafel die ik herken van wel heeel heel lang geleden.

*Zoiets maar staat me bij dat de rug donkerder was*.

Deze van m’n verjaardag centjes gekocht als ventje op de lagere school. Shakespeare was toen nog een gerenommeerd merk. M’n eerste worp aan de ‘s Gravensingel in Dubbeldam de vijver aan het einde van onze brandpoort. Vlak bij een boom daar waar we vaak visten ook op karper met Smac worst ik weet het nog als gister daar kreeg ik er gelijk een snoek op. Vergeet het nooit meer. Ook dus niet dat ik em weer vond toen Mario & Mirabel een snoekwedstrijdje organiseerden en ik m’n snoekspulletjes bijeen zocht (https://bassbuster.nl/2013/11/24/kunstaaswedstrijd-2013/) Lag hij daar nog netjes in het originele plastic een doosje. Kon wel janken toen ik em verspeelde op het haringvliet als een beginneling boven op de stenen bij het kleine strandje.

*Had al die karperstok gekocht maar m’n Oom had die gele gekocht om te snoekbaarzen.Verkocht was ik.*

Af en toe vis ik nog met zo’n oude stok voor de lol als ik met die jonge gassies gaat vissen. Met pennen of op de riet,- en blankvoorn gewoon omdat het kan. Heerlijk een beetje weg dromen… Dat je met je eerste centjes een hengel kocht. Mijn ouders hebben niets met vissen dus die begrepen niet waar ik dat vandaan had. Dat virus. Een Oom van me had dat wel, ome Jan en dan mocht ik wel eens in m’n grote vakantie mee met een bootje het IJ-meer op op die zandwinning s gaten. Die had die 1570-180 gekocht en daar kwam Wil zijn vrouw achter. Gespeeld waarschijnlijk want ik kon em ook kopen als lagere school ventje. Wel opscheppen natuurlijk als we met m’n vriendjes een roeiboot huurden op de Zuidhaven in de Biesbos en we gingen roofvissen. Vergeet ik ook nooit meer. Ook niet als het werd afgezegd omdat het te slecht weer was op dat grote water en ik weer aasvisjes voor em ging vangen in de zwart vaart… maar dat is te lezen, die Bassbuster avonturen in oude berichten. (https://bassbuster.nl/2013/08/17/oud-tegen-nieuw/)

We krijgen kleding van Grey’s en mogen uitzoeken wat we willen hebben. Tja dat wordt dan moeilijk. Wat een mooi spul is dat en 100% waterdicht. Wordt het een zomer ,-of winterjas want dan kan je die het hele jaar gebruiken. Het wordt dus beide. Maar ‘s avonds in die warmte overal is wel wat warm. Doen we er toch een een nette broek bij zegt Leo. Ik krijg het een beetje warm en rooie oortjes. Dit ben ik helemaal niet gewent. Een nette fleece jack er boven waar ik later de logo’s op zal laten printen van alle sponsors en dat zal op die nette broek ook komen. We komen dit jaar wel heel professioneel op het water en de sponsor avonden. Dat is wel heel wat anders dan vorig jaar. Toen liep ik als enigste in een burger kloffie tussen al dat geweld.

De kwaliteit van de kleding is magnifiek en die fleece trui (niet op de foto) ben ik helemaal weg van. Wat zit die gelijk lekker. Zo zacht van binnen en ook water afstotend van buitenzijde.

Nu maar hopen dat van de kleding onze maten en uitgezocht kunstaas op voorraad zijn maar dat gaat goed komen zegt Leo. Het gaat vandaag nog naar Duitsland en wat er niet is komt uit Engeland. Ik moet het immers nog laten bedrukken. Want in de voorbereiding naar dat grootste Wereldse Predator toernooi moeten we onze sponsors uit dragen waardoor wij zo groots mee kunnen doen.

En zo loopt de crew en participanten allemaal in de zelfde kleding. Dat wordt gaaaaf.

De avond voor dit lange hemelvaars en bevrijdings feesten weekend staan er waarschijnlijk lange file’s richting Zeeland. Er zullen er veel vanmiddag en avond richting caravan vertrekken maar daar weet Leo wel wat op en parkeert de wagen bij een restaurant. Daar kan de rest zich ook wel in vinden. Nood breekt wet zullen we maar zeggen en maken we er een deugt van om de tijd een beetje uit te zitten achter een koel glas en een klein hapje… Wat een verschrikkelijk leuke middag en dat er nog veel meer mogen volgen.

Best wel zwaar hoor zo’n voorbereiding op het grootste roofvis vistoernement van Europa. Wat heb ik er zin in in die WPC World Predator Classic. Zal vannacht weer slecht de slaap kunnen vaten. Hoe zou dat nu komen…

Koude HV Sessie

5 december 2015/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Vandaag op 5 december 2016 is het na ‘s morgens ijs krabben ‘s middags fantastisch weer om op het water te zijn. De wind is er nauwelijks en het zonnetje breekt door. Daar in tegen is het water kristal helder en kijk je meters diep het Haringvliet in. Onze stekelige vrienden zullen de “banks” wel verlaten hebben en naar dieper water zijn vertrokken. We gaan ze zoeken…

Als ik er rond twee uur in lig probeer ik het wel een uurtje op het talud die het altijd goed doet om met grot kunstaas te gooien. Hier net buiten de haven ligt een zandplaat voor een natuurgebied en daar loopt het stijl af naar dik zeven meter maar er is geen Esox Lucius onze snoek, de grootste predator op ons zoete water te foppen hoe langzaam ik ook binnen haal.

*Tuurlijk doen we mee met de tompoezen race.*

En na een dik uurtje ga ik het dieper zoeken om te diagonalen en te vertkalen op zoek naar onze stekelige vriend de Zander. Dat is niet zo moeilijk maar om er te vinden die de moeite waard zijn voor een pasfoto is een ander verhaal. Zodra je de grote scholen witvis kan vinden liggen daar om heen vadertje glasoog zich vol te vreten. Tuurlijk sturen we weer een plaatje naar Mirabel want een tompoes gaat er altijd in.

*Je heb een heerlijke middag inclusief die missers maar waar zijn die bakken.*

Aanbeten zat en hoe han je ze missen. Ze zijn niet groot maar wat een geweld. Wat een beuken in dit jaargetijde heerlijk maar dat je ze mist is onbegrijpelijk elk jaar weer.

*Als bij de dam de sluis open staat is het goed wat voor tij ook.*

Al wordt er niet gevist onze hobby heeft altijd wel een klusje is het de bot niet dan is het wel bijvoorbeeld shadjes in elkaar zetten. Vroeger zetten we twee shadjes aan elkaar. Had je die niet bij je dan kon dat wel eens een taaie dag worden.

Tja en dan zijn de kleur varianten niet te tellen die je op een gegeven moment bij je heb. Oneindig natuurlijk en zonder kan je niet…

*Deze Salt water Assassin was ook zo’n item.*

Die van Bass Assassin lures was er ook zo eentje. Waldie had die meegenomen vanuit Amerika toen hij daar voor z’n werk was. Een shadje zondewr schoep nee met een dun “dingetje” hoe kon dat nou wat vangen. Zat er nog zo’n raar snee in een opennig precies waar de haak kwam. Bijna geen vlees dus en scheurde dus gemakkelijk kappot. Internet was er al wel mondjesmaat maar nog niet zo als nu. Dat ze gerigt moesten worden als weedloos vissen daar kwamen we later pas achter maar ze vingen als een jekko als het eventjes tegen zat. Die hebben vele dagen in de Linder tot een succes volle dag gemaakt i.p.v. taai of nog erger “blanken”. Ik weet nog wel dat de koffer de daarop volgende reizen naar het viswalhalla der baars fishing van Waldy vol met kleurvarianten zat.

*De laatste BleuFox worden gerepareerd.*

Tuurlijk het zit tussen de oren maar met die SlyFlex Minnow de baars variant van BleuFox daar wil ik wel een kist van hebben. Die doen het al tientallen jaren heel goed op het Haringvliet. Ze zijn al een paar jaar niet meer te verkrijgen dus de laatste worden gerepareerd totdat ze het aanzien niet meer waard zijn. Met dun ijzerdraad en staarten verzinnen we van twisters en schoepen van mann’s geknipt en weer warm gestookt en geplakt. Nee die laat je niet zien want sommige zien er niet uit maar ze vangen als een jekko. Dus wie er van af wilt moet me direct bellen.

Weer zo’n mooie dag

12 november 2015/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Het Haringvliet ziet er fantastisch uit op 12 november 2015 ‘s middags om 13.00 uur als ik er in gaat voor een middagje vertikalen. Bewolkt helder weer met een kabbel Bfr 2-5.

Heerlijk en weer kan het warmte pak in de kast blijven

*Nu wel wolken aasvis, miljoenen moeten het er zijn voetbalvelden zo groot trekken er scholen voorbij.*

En nu op m’n vaste stekken niet ver varen van de helling is de aasvis er wel in grote aantallen. Wat een grote scholen vis is er op de Hummingbird te zien. Frappant is dat de Hummingbird 998 er af en toe twee meter aangeeft op 14 meter diepte. Zo dik is de laag vis dat de sonar er niet doorheen komt om de bodem te meten.

Als ik de MinnKota op “Ankeren” zet de hengel klaar maakt en de shad overboard gooi om hem te leren zwemmen haal ik de bodem niet een. Direct een rammm erop en ben bijna m’n hengel kwijt want was er niet op bedacht.

De vissen knallen er werkelijk op en de shad is af en toe moeilijk te vinden. Het zijn allemaal dezelfde formaat vissen net in de vijftig. Maar door de hoeveelheid beuken en ook missers is dat niet erg. De kwantiteit overheerst vanmiddag wat een feest. En dat is niet te geloven als je ziet hoe diep de shads zitten waar die beuken vandaan komen. Zo agressief dat ze zijn terwijl er vreten zat moet zijn op dit moment om ze heen. Hoe kan dat denk je dan. In iedergeval de LunkerCity’s van 3.25” S&P Silver Phantom doen het fantastisch vandaag.

Ik laat de boot over het talud dobberen net buiten de school vissen en als er aanbeten zijn dan anker ik en het feest kan beginnen. Het is werelds vandaag.

En als ik dan eigenlijk ongewild door de wind beland op de pas gevormde zandplaat eigenlijk van het opgespoten strandje dat weer is ingenomen door de sterke stroming van de vaargeul van het Haringvliet ga ik baarzen vangen. Geen kastelen maar heb weer een fantastisch uurtje.

*Groot zijn ze niet maar weer een fantastisch uurtje.*

Heb nog niet veranderd van shad en waarom zou ik. Het zijn geen Spui baarzen maar deze zijn ook fantastische sport. Als ik er eentje mis hoef ik alleen maar de shad te laten vallen, even wachten een klein tikje is al genoeg en anders daarna weer een sprongetje van de shad en ramm… ze pakken hem. Het zijn gewoon dikke scholen baars om de wolk aasvisjes heen en waarschijnlijk, en dat is snoekbaars eigen pakken de baarzen de visjes van de zandplaat af die de snoekbaarzen de staartjes hebben af gebeten. Die halen dat dan later op. Vandaar dat je ook de grote snoekbaarzen op dood aas pakt bodem gericht vissen dat, dan wel en niet half water. Grote snoekbaarzen zie het als je eigen opa die doet ook geen hordelopen meer dus als die makkelijk aan zijn foerage kan komen hangt hij om kleiner scholen soort genoten rond en profiteert van dit gedrag. Maar daar hebben we het al uitgebreid gehad in vorige BassBusterAvonturen.

*Dan valt het stil terwijl de aasvis er nog is.*

Maar dan valt het stil en ga ik ze zoeken maar vinden doe ik ze niet meer. Langs heel Hellevoet en ik denk er over om naar de overkant te gaan als ik weer terug bent op m’n begin stekkie. Ik zie Robert weer aan komen die was er om twee uur ook al en vraag of hij mee wil varen en dat vindt hij wel leuk. Hij moet vanavond naar Centerparcs in Weert en daar kan ik em wel wat over vertellen. Weert dan wel te verstaan ik ben daar m’n diensttijd begonnen bij de KMS. De IJzeren Man, de Munt en Carnaval we hebben het er over en dat kan allemaal want de aanbeten blijven uit.

*Robert vist niet maar is er elke dag als zijn werk het toelaat soms zelfs twee keer op de Punt te vinden.*

Hij moet zijn tas inpakken om te beesten in het zuiden net in Limburg onder Eindhoven met wat vrienden maar hij is zo overgehaald als ook Leo die net wakker is van zijn dienst nog even komt instappen. Die was zo warm om nog een paar uurtjes in de schemer mee te pakken. Sorry Monica maar de kip met Pompurie moet een portie worden opgewarmd wat later op de avond.

*We pikken Leo ook nog even op voor de beste tijd van de dag.*

Twee van die ECT gasten aan board is wel lachen hoor. Wat die allemaal mee maken, ik hoor dat wel aan de stamftafel in Warung Freek van Huib en Theo twee oudgedienden dus weet een beetje waar ze het over hebben. Ben er natuurlijk voor m’n beroep enkele malen geweest om te fotograferen maar op de werkvloer zal ik maar zeggen is toch het leukste de anekdotes aan te horen.

Robert heeft niets met vissen maar vind het wel leuk om mee te klessebessen op de punt met de Buckaroo’s. Ik heb nog met em gevoetbald vijftien jaar geleden toen hij net van de jeugd afkwam naar een senioren elftal en ik afbouwde bij v.v. Nieuwenhoorn. Dan kom je elkaar weer tegen bij het vissen. Hij werkt samen met Leo bij de grote container afslag in Europoort en speelt daar met dozen.

*Mooi Robert de fotograaf is aan board.*

Maar het is niet wild vanavond met vergeleken vanaf de kant gisteravond maar toe stond de wind er met Bfr zes er boven op.

We zijn vol goede moed maar het is niet wat we er van hadden gehoopt. Waar zijn ze gebleven. Gister eind van de middag naar het donker toe vanaf de kant kon het niet op qua aanbeten maar over die mosselrand halen was een ander probleem. Elke worp tegen de wind in voordat de shad de bodem raakt kreeg je er een verschrikkelijke beuk op. Dan ging het een metertje of dertig met de slip bijna dicht uiterste spanning op de hengel maar omhoog kwamen ze niet en doken dan de mosselrand in. Koste me wel een doosje shads en Robert lag helemaal dubbel. Score drie mooie vissen, een lege shad doos, lamme schouder, dito pols en elleboog van de dreunen en zat heel de avond meer te knopen dan te vissen.

Maar dan eindelijk loon naar werken ik vang een redelijk formaat Zander, een snoekbaars waar ik reuze blij mee ben en onze huisfotograaf Robert kan aan de slag.

*Er is altijd baas boven baas aan board.*

Maar dan is bijna Leo zijn hengel kwijt, wat een beuk em vangt de mooiste van de dag een dikke zeventiger. Die zet Robert wel even mooi op de foto.

Ik mag er ook nog twee vangen op het nieuwe kunstaas van Rapala wat we kregen in de goodybag tijdens de WPC. Je moet er mee een soort van jiggen op de bodem geleerd van Laurent Vrignaud in Frankrijk want meer kan ik er niets over vinden ook niet op Youtube.

Nu we met z’n tweeën vissen kan ik het mooi uit proberen of het werkt en dat doet het dus. Even weer een andere beweging op de bodem en ze pakken het van de bodem op. De vissen zijn maar net gehaakt op het pintje van de haak in het buitenzijde lip. Zodra de spanning van de lijn is in de boot valt het kunstaas er al uit Maar in het pikke donker dan is het ook hiermee afgelopen. We kunnen ze niet meer trickeren. Of zou het zijn omdat ik weer ben overgestapt op de shad. In ieder geval vinden we het nu welletjes en gaan naar de trailer helling en zoeken de Stammtisch op bij WarungFreek

*Als ik dan aan de Stamftisch m’n trol aas laat zien wat hij op you tube heeft gezien.*

Leo heeft op youtube wat troll aas gezien en ik haal het een en ander uit de boat. Daar wil ik volgende maand echt m’n best mee gaan doen want tot nu toe heb ik er weinig over te vertellen. Heb er nog geen aanbeet mee kunne trickeren daar moet ik nog veel meer tijd aan besteden. Maar als ik wat uit de oude doos laat zien dan heeft hij dat nog nooit gezien en misschien moet ik daar ook weer eens mee aan de slag. Dat was tien jaar geleden goud dus waarom nu niet. Zou een prijsvraag kunnen maken want wie weet waar we dit vroeger voor gebruikten….

Reactie’s

Hoi Freek;

Onderwerp: bedankje

Van: Teun Brenkman < >

Datum: 13 november 2015 19:16:58 GMT+01:00

Aan: info@bassbuster.nl

Freek, heel mooi, bedankt Teun Brenkman.

–

Facebook

Hetty de Deugd heeft gereageerd op je foto.

Hetty de Deugd

13 november om 20:05

Beet!

–

Onderwerp: RE: Lekker gevist

Van: waldi van leeuwen < >

Datum: 14 november 2015 10:00:52 GMT+01:00

Aan: Freek Oosterhuis <info@fotograficartdesign.nl>

mooi man!

–

Geen aasvis, …….

8 november 2015/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Geen aasvis, geen Predators en zeker geen Vadertje Glasoog. Het is fantastisch weer zondag 8 november 2015. Zonde om thuis te blijven want het is ook goed vertoeven in de tuin maar het uitgebloeide spul moet maar even wachten met enkele reis via de groenbak.

Licht golvend Haringvliet met een middag zonnetje en ik lig er zondag 8 november om één uur in. Als enigste want ik zie heel de middag geen enkele andere bootje. Het warmte pak kan thuis blijven maar de roofvissen geven ook niet thuis vandaag. De laatste weken lag het Haringvliet vol met spelt aas maar waar is dat gebleven. Zie af en toe wel een wolkje op het scherm maar die grote plakkaten jonge visjes zijn er niet.

Voor Hellevoetsluis is er geen leven en moet het doen met twee dreunen deze middag voor Hellevoet van de Heliushaven, bunker, vuurtoren, werkhaven tot aan de terrasflats toe. Ik kan nog wat aan m’n tint doen en dat is het. Dan maar wat trollen proberen als ik het strandje bereikt aan de Zeedijk maar tot aan het licht van Oudenhoorn blijft het stil aan de andere kant van de lijn op een enkele waterplant na. Voor Oudenhoorn nog even gevertikaalt natuurlijk.

Maar het mag vandaag niet zo zijn terwijl we donderdag 5 november nog zulke mooi vissen vingen. Was ook niet wild (https://bassbuster.nl/2015/11/05/eindelijk-testen/) want toen maakte het laatste uurtje alles goed wat zo vaak gebeurt. Je hoopt er op maar vandaag wordt het een vroegertje. Ik wil er voor donker uit en dat is vroeg tegenwoordig.

Wat zijn ze voor Oudenhoorn aan het doen. Linke boel en hopen dat het niet gaat stormen. Enkele meter is het nog 20 meter diep. Dat zand zakt er dan zo in weg. Net als voor Hellevoet bij de vuurtoren. Daar is al het zand van het pas opgespoten strandje alweer de vaargeul in gezakt.

*Nieuw eilandje voor Oudenhoorn. Aan het eind van die krib loopt het heel stijl naar dertig meter.*

Daar was het 4 naar 25 meter en de 14 meter talud is al helemaal verdwenen naar een zandplaat en het is er nu drie meter. Dat zal niet lang duren want het water afvoer vanuit het binnenland zal alles weer meenemen met samenwerking van de najaars winterstormen. Wat een geldverspilling om dat strandje maar steeds weer te verbreden. Misschien eerst een damwand slaan met daarvoor dan die stenen wal. We gaan er uit. Wil morgen weer eens proberen. Wat een weertje is het ervoor om op het water te zijn.

Eindelijk testen

5 november 2015/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Alle twee de transducers naast elkaar.*

Eindelijk, het zit er allemaal op 5 november 2015. Het heeft even geduurd maar ben benieuwd of alles het doet. Spannender is of het niet stoort op elkaar. Door de verkeerde voorlichting van Marco die vertelde dat alles het zou doen op de Onix systeem en nog veel meer snufjes en rand apparatuur komt er aan ben ik overstag gegaan.

Op het nieuwe systeem van Hummingbird passen dus niet de Cannons Downriggers MAG 20T die ik heb al was dat wel belooft. Jammer maar gelukkig nog m’n oude 998 nog niet verkocht omdat ik de goede sensor, de transducer voor de Onix nog niet had. Ditmaal dus wel enig geluk in deze soap.

*Marco plaatste de Onix 8 in het netwerk.*

Maar donderdag 5 november 2015 kan ik dan eindelijk alles gaan uitproberen of het werkt. Volgens Marco gaat dat niet twee transducers naast elkaar want ze hebben dezelfde frequentie. Tegen beter weten in dus heb ik ze toch naast elkaar geplaatst omdat ik aan de andere kant van de spiegel de achterzijde van de boor gewoonweg geen plek heb door de backtroller.

De Onix werkt nu tenminste ik heb diepte, 2d en side imaging. En terwijl we zitten te vissen zit ik te rommelen met de apperatuur. Ik ben de afstandbediening vergeten in de auto op de helling en moet dus de backtroller gebruiken. Nu weet ik pas wat ik mis met het gemak van een front troller in deze golfslag en wind. Je verlei zomaar meters als je even niet oplet van je vis stek. Wat is dat anker knopje toch verdomd handig met I-link.

Dus na een paar uurtjes aanklooien en een rand een paar honderd meter te hebben uitgevist voor de Haringvlietdam van zeven naar zelfs vijfentwintig meter om een aanbeet te forceren maar nee hoor we nokken af na een tweede stek uitgevist te hebben bij de gele boei en zijn om half tien weer bij de helling om de afstandsbediening uit de auto te halen.

Voor de vuurtoren, de bunker en de werkhaven kunnen we ook geen vissen trickeren. Wel zien we een Duitse ploeg voor de vuurtoren een dreumis vangen maar dat is alles wat we om ons heen zien. We zitten inmiddels met z’n vieren nu op dit stukje water te vissen. We vertrekken naar de overkant richting Dirksland en daar zieb we eindelijk iets wat op een wolk aasvis lijkt.

En volgens Leo is dat gevonden en pas om half één, na vijf uur vissen vangen we de eerste vis gelijk wel een hele mooie in de zeventig centimeter.

Het is een mooie snoekbaars een dikke zeventiger van het mannelijke geslacht. Hij spuugt o.a. een platvisje uit. We weten dus wat we als shads moeten gaan gebruiken.

Zo eentje mag op de foto zeker nu het zo taai vissen is als vandaag. Hoe bestaat het want het weer is perfect. Niet koud, wel donker weer met af en toe een regenbuitje en windkracht 2 tot 5 Bfr. Heerlijk vis weer.

Dan even later pak ik zijn broer die flink partij geeft. Heerlijk zijn die runs en hij knalt enige malen door de slip heen de diepte in maar hij moet het toch gaan afleggen tegen de goede afstelling van m’n Red Arc Spro molentje.

De bodem van de boot lijkt op een zeebanket tafel want deze spuwt garnalen uit. Gelijk komt weer het verhaal steurkrab op tafel zoals we vissen op de zeevariant de zeebaars met de dobber. Moeten we toch nog eens uit proberen dat idee.

*Vingers crost, nu hopen dat alles niet op elkaar stoort.*

En dan gaat nu de Hummingbird 998 voor het eerst aan op het water en warempel hij doet het zonder dat de Onix Transducer stoort. Zou het dan nu eens mee zitten want in de laatste vijf jaar al problemen genoeg gezien.

Maar alles doet het en ik maak een dansje in de boot. Leo kan er wel om lachen en steekt zijn duim op. Nu alles afregelen en leren te bedienen. Dus eerst een afspraak maken met Robert Poelwijk de Pro Staffer van Technautic om met hem mee te varen hoe alles af te regelen.

*Dan zie je hoe breed die side Imaging kijkt onder water.*

Voordat ik wat op de 998 wat ziet zie ik op de Onix met side Imaging al wat er gaat aankomen aan aasvis.

*Het is goed te doen beide te zien vanaf m’n vis plek achter op de boot.*

Ik kan goed beide schermen zien vanaf m’n zitplaats achter op de boot en ben blij dat ik ze niet naar achteren hoef te verplaatsen want qua ruimte past allemaal niet zo fijn.

Nu nog vieuws aanmaken die ik tegelijkertijd wil zien en ik denk dat bovenstaande en onder het gaat worden. De diepte meter op de 998 en de side en 2d imaging op de Onix. Of Robert Poelwijk moet een beter combinatie weten natuurlijk maar dat zie ik volgende week wel.

*Maar Leo heeft eindelijk dan zijn tweede vis eind van de dag.*

Maar de visserij is taai. Er is opvallend weinig aasvis. De laatse tijd zag je wolken witwis en waar is die gebleven. In een paar dagen weg getrokken maar waarheen.Om kwart over vier heeft eindelijk Leo dan zijn tweede van de dag. Het is heerlijk vis weer maar dit is niet best. Dan doen we het nog redelijk want op de andere boten is het helemaal pet. Alleen de Belgen aan de overkant bij Dirksland hebben nog een snoek gevangen van dik een halve meter.

Wij zijn inmiddels eer voor de werkhaven aan het vissen maar het is onder water helemaal leeg. Dat merkt Jan de Spruitenkoning ook want die staat al heel de middag een tennis elleboog te gooien voor Jan met de korte achternaam.

*Eindelijk weer wat beweging onder water.*

En voor de vuurtoren kunnen we nog wat vissen trickeren, aanzetten tot een aanval en we voelen ons weer een gelukkig mens. Zo als zo vaak gebeurt maakt het laatste uurtje een gehele dag goed.

*Leo met zijn nieuwe aanwinst een Shakespeare 2400Dc.*

We vangen weer om de beurt nu van het vrouwelijke geslacht een paar mooie vissen. Ze zijn allemaal net in de zeventig centimeter. Dat dan weer wel.

Ik ben zo blij dat de Hummingbirds het doen. Nu is het wachten op de lessen van Robert Poeldijk wanneer die tijd voor me heeft. Kan niet wachten ze volledig te benutten…

Reactie’s

Hoi Freek;

Facebook

Arno Borsboom heeft je in een reactie genoemd.

Arno Borsboom

6 november om 16:36

Binnenkort gaan we afspreken Freek Oosterhuis, gaan we proberen een mooi visje te vangen

–

Facebook

Monica van Rumpt heeft gereageerd op je bericht.

Monica van Rumpt

6 november om 17:14

Leuke foto’s Freek, en Leo was nog optijd terug voor de 󾥵󾌸

–

Facebook

Ferry Verbeek heeft gereageerd op je bericht.

Ferry Verbeek

6 november om 20:37

Mooi spul , wordt hopelijk vervolgd !

–

Dan maar ±250km

22 oktober 2015/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster /door Freek Oosterhuis

Ben het een beetje zat en donderdag 22 oktober 2015 stap ik in de auto. Heb deze zomer een Onix 8cxi SI Combo gekocht maar heb nog steeds niet de goede transducer die erbij hoort. Daardoor werkt de Down Imaging niet. Tenminste ik hoop dat het daardoor niet werkt. Marco van Evin die alles heeft geïnstalleerd op 17 juli 2015 en gelukkig maar, niet zelf gedaan want hij blokkeerde.

Ik heb een nieuwe Hummingbird 998c SI Combo gekregen omdat die van alles mankeerde in de garantie tijd. Dat is een stuk verbeterd die service door Technautic als vroeger met Baron Marin. Kan ook aan de dealer hebben gelegen Ribbink Nautic waar ik hem had gekocht maar daar kom je nooit echt achter. Maar nu bij Evin door Marco prima geregeld allemaal en netjes gemonteerd in combinatie met een Minn Kota 36V 101 Riptide ST fronttoller. De backtroller laat ik zitten omdat ik er niets meer voor terug krijg. Op de rivier tussen de kribben zou deze beter werken dan een frontroller hoor ik van m’n collega’s vissers zodoende. Tijdens de omwisseling had ik een Hummingbird 958cx in bruikleen en die heb ik er op laten zitten. Ik zou een Onix bestellen bij Marco en dan kan ik die nieuwe 998 misschien verkopen. Beter een ongebruikte dan een gebruikte dachten we toen. Dan komt er nu nog een I-pilot bij op de Minn Kota voor het Onix systeem. Dat nieuwe systeem kan alles wat nu ook mogelijk is maar nog veel meer snufjes en voorral een helderder scherm en betere sonar en dus beelden. Ik ben dus al snel om.

*We, hahaha Marco dan krijgen hem niet ge updated.*

Dus 18 juli 2015 komt Marco alles aansluiten, de Minn Kota keijgt een andere Kop met I-link zodat die kan communiseren met het nieuwe systeem. Een nieuwe netwerk kabel maar die leggen we even los in de boot. Die kan ik dan morgen mooi weg werkenonder door het voor onder. En de Onix is zo gepiept want die komt op de oude plaats van de 998. Kwestie van de beugel verwisselen die op de Mount zit want die Onix is veel groter. Nog even de software updaten en daar gaat het fout. We krijgen op geen enkel manier de software in de Hummingbird. Kaartjes overzetten naar andere kaartjes, in gedeelten misschien, van de site van Technautic opnieuw uploaden niets lukt en na het zoveelste telefoontje naar Technautic is het inpakken en omruilen. Ik heb dan ook geen mazzel met die Hummingbirds. Dat is de tweede nieuwe die terug gaat en gelukkig doet Marco nu de installatie. Zelf was ik daar nooit uitgekomen en dus net als vorige keer weer een jaar aan lopen te klooien. Marco neemt hem mee en komt na het week-end terug om het nog een keertje te proberen en dat komt dus goed. De nieuwe doet het prima met updaten en ik heb de kabel inmiddels al netjes lopen. Er wordt inmiddels al druk heen en weer gebeld door Technautic met Amerika begrijp ik van Marco wat ik voor verdelers moet zetten in het netwerk zodat de Cannon downriggers het ook doen. De transducer gaat nog even mee want daar moet nog wat aan gelijmd worden maar de sensor van de 998 schijnt het te doen op de Onix tegen aller verwachting in want hij kan hem vinden in het netwerk. Uitproberen dus en alles afstellen naar mijn wensen. En dan zal er getraillert moeten worden. De frontera geeft er de brui aan na 16 jaar. Jammer hoor want het is een fijne auto. Eén cilinder is er mee doet het niet meer stationair en dan lijkt het wel een diessel. Zodra je gas geeft lopt hij mee en geeft netzoveel compressie, druk als de ander vijf. Dus dat is niet zo’n probleem volgens Theo van Garage Lam uit Zuidland. Bougies, bobine etc. omwisselen geeft geen succes. Als ik de motor moet demonteren zijn de kosten hoger dan de auto nog waard is volgens Theo. Maar nu valt hij ook steeds harder in de tweede versnelling. Heb net een paar mnd. geldeden de distributie riem en waterpomp vernieuwd bij m’n vismaatje Peter van der Burg eigenaar van Opel van der Burg in Zoetermeer een godsvermogen koste dat. Gelukkig krijgen Opels ouder dan 15 jaar 25% korting op de volledige factuur maar dan nog. Toen was er nog niets aan de handje das dan doe je dat. De eerste uitlaat zit er nog op, om de vier jaar nieuwe bandjes en een accu, meer onkosten als de APK keuring en de beurten eigenlijk niet gehad. Mag dus niet klagen en dat doet ik ook niet maar toch met een traan laat ik dan ook Theo een nieuwe auto zoeken. Een 4WD met een goedkopere wegenbelasting en benzinegebruik. Dat was toch €1232,- per jaar en met de boot haalde ik net de 4liter per km niet.

Vandaag 22 september 2015 is eindelijk de testdag, hoe doet de nieuwe auto het met traileren?, de Onix op het water?, de I-link MinnKota? dus om twee uur lig ik er in bij Middelharnis vanwege de wind Bfr5ZW. Ik ga net buiten de haven liggen aan de linkerkant uit de wind om rustig de Onix in te kunnen stellen. Dat is wel ff puzzelen voordat ik beeld had op dat grote scherm. De 2D Sonar Beeld, Side Imaging Beeld, Down Imaging Beeld instellen valt al niet mee. Sterker nog m’n 2D beeld heb ik geloof ik heel even gezien en daarna blijft deze op zwart staan. Aan de rest kom ik niet als navigatie in Sonar Vieuws de 2D, SI en DI laat staan Sonar Recording het opnemen van bodem structuren, de imaging,- Video,- en Internet- Tools en wat al niet nog meer

Om een uurtje of vijf ben ik helemaal dol gedraaid en hoop ik dat waar ik nu niet uitkomt dat door de verkeerde transducer komt. Dat het Onix systeem hem wel kan vinden in het netwerk maar bepaalde functie’s hij niet aan kan. Ik ga nog ff lekker trollen en even op een bekende stek verticalen en dat word beloont met een snoekje. Missie geslaagd voor vandaag.

Zag nog even hoe een straatje schoon werd gespoeld op de kade. Dat gaat wat vlugger als thuis met de tuinslang.

*Wat een fijne helling is dat toch in Middelharnis.*

Zo’n traillerhelling hebben we op Hellevoet ook maar die is veel te vlak voor een beetje boot. Met de Linder ging dat prima maar voor de Buster is het veel te ondiep. Deze in Middelharnis is prima te doen en ligt lekker uit de wind. Mooi parkeerplaatsen waar over is nagedacht. Je bent twee maal zolang met een trailer achter je kont dus een gewone parkeerplaats is te kort. De eerste dag is redelijk verlopen en ik hoop dat Marco snel m’n sensor de transducer kan leveren die nbij de Onix machine past want dit is zo kl*&^#@te. Dat de downriggers het gaan doen. Welke Cannon Link Controller ik moet hebben of dat hij zo in het netwerk kan worden geplaatst.

Op 28 september 2015 na de koffie er even in met dat mooie weer en alle nieuwe snufjes uit proberen. De auto trailerd prima maar de Humminbird is heel wat anders. Of dit nu ligt aan de sensor van de 998 want de sensor voor de Onix moet ik nog steeds krijgen van Marco (Evin).

Ik hoop het wel want de Down Imaging krijg ik niet aan de praat. Daar gaat nog wel wat uurtjes in zitten. Wel een bonus vandaag en vang per ongeluk op half water terwijl ik de menu’s door neem nog een mooie baars.

Dus donderdag 22 oktober 2015 ben ik het zat, meer dan zat. 24 oktober nog bij Marco geweest samen met John die even in Nederland was. Het was te slecht weer om te vissen dus wij naar Nieuwkoop. John heeft daar nog een Minn Kota liggen die al verkocht zou zijn maar hoe het precies zit loopt ook een beetje stroef. Heb toen de verzekering gekregen dat in aankomende zaterdag 26 sept. de transducer in huis zou hebben. Ik zeg em nog dat als ik weer een maand moet wachten op een reactie dat ik dan minder vriendelijk reageer ondanks de lekkere koffie van z’n dochter. Maar je raad het al en nu was ik het dus in één keer zat en gooi alles in de auto, dee 998, de onix, kompleet in de dozen. En hoppa naar Wormerveer. Maar goed dat het dik 150km is volgens google maar in de auto op de pionier scheelt dat dik twintig km. Ik ben al een stuk rustiger als ik na een anderhalf uur sturen aankomt bij Technautic aan de industrieweg in Wormerveer.

Als ik binnen stap zie ik Marco ook dus dat komt goed uit. Ik wordt aangesproken door Reinier wat ook goed uitkomt want nu weet ik wie er achter de stem hoort die ik voorheen al aangesproken heb. Of ik koffie wil en dat lust ik wel na dat autoritje in de middle of nowwhere want dat gevoel heb ik altijd na schiphol, amsterdam, Gorichem of Amerfoort richting het noorden van Nederland. En met z’n drieën hebben we een goed gesprek. Met Marco kom ik er uit. Hij laat z’n telefoon zien en daar staan maar een paar gesprekken op en op de mijne staat er bijna elke dag een melding gebeld te hebben. Niet opgenomen of in gesprek soms zelfs twee keer per dag. Daar komen we dus niet uit maar hij denkt wel weer mee en daar gaan we uit komen. Ik krijg het telefoon nummer van Robert Poelwijk waarmee me al een paar keer een dag op het water is belooft om die Onix onder de knie te krijgen.

Nu hoor ik ook van Reinier dat Amerika het heeft uitgezocht en die Cannons Downriggers Mag20TS niet gaan werken op het Onix systeem. Dat is lekker dan. Mij is verteld bij aanschaf dat alles wat op de 998 werkt ook op de Onix gaat werken en er komt nog veel meer. Dat is zwaar ships natuurlijk. Gelukkig heb ik die 998 dus nog want betaalde er dik 3000,- voor nu te krijgen voor 1200,- dus als ik er dan ±800 voor gaat krijgen kan ik em net zo goed houden. Vervelend allemaal heel vervelend want de beide sensors van de transducers werken op dezelfde frequentie dus storen op elkaar. Ik ben er niet blij mee maar wat moet ik doen heb alles drie maanden geleden gekocht en betaald weliswaar verkeerd voorgelicht maar hier in Ne§derland wisten ze ook niet beter en daar heb ik het dus mee te doen. Maar als dan Reinier met een nieuwe transducer uit het magazijn komt ben ik weer een gelukkig mens met kiespijn. Hehehe maar uiteindelijk ga ik met een heel ander gevoel de auto weer in en rijdt ik weer richting Randstad.

Op Zaterdag 24 oktober 2015 komt er niets van maar zondag 25 en maandag 26 oktober 2015 lig ik in de boot en verleg alle kabels van de 998 naar de brug en de nieuwe naar het dashboard.

Nu alleen nog de Hummingbird 958cx aansluiten op het netwerk maar ik krijg nog een voeding/power en netwerk kabel van Marco. Ook een standaard voor het Pelagisch Vissen maar ik heb eerst nog genoeg uit te zoeken op het water. Eerst maar eens een dag met Robert Poelwijk mee na de beurs dit week-end zal ik em eens bellen want vraag het me af of hij dat ook weet….

Reactie’s

Hoi Freek;

Facebook

Natascha Oosterhuis heeft gereageerd op je bericht.

Natascha Oosterhuis

24 oktober om 18:25

Lekker klusje!

–

Facebook

Arno Borsboom heeft gereageerd op je bericht.

Arno Borsboom

24 oktober om 18:26

Phoe phoe lekker klusje, maar ik weet dat je het kan

–

Facebook

Robert J. Puijk heeft gereageerd op je bericht.

Robert J. Puijk

24 oktober om 19:33

Feel arbeid man!

–

Facebook

Robert J. Puijk heeft gereageerd op je bericht.

Robert J. Puijk

25 oktober om 11:54

Doen we!

–

Weer eens Feederen met Arno

2 oktober 2015/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Ik spreek af met Arno Borsboom om weer eens m’n Feederhengel uit het stof te halen op en samen het Land van Paling in de Hellevoetse Vestinggrachten te gaan belagen op vrijdag 2 oktober 2015. Want al het andere water in de buurt is veel te helder. Je kijkt vijf meter diep in het Haringvliet en al de aangesloten andere wateren.

Ik ben al vroeg wakker en zit om kwart voor zes aan de koffie. Ik ga eerst naar de Punt om vadertje glasoog te strikken bij zonsopgang. Arno komt om zeven uur ook even kijken en steekt dan de straat over op twee plekkies vast te leggen. Want het is druk op deze stek nu het water overal zo helder is. Het alternatief het Voornse Kanaal wordt op dit moment allemaal kleine witvis gevangen en we willen platten gaan vangen op de feeder. Naast ons zitten nog een stuk of wat (±negen) Engelsen te vissen. Er is eigenlijk op dit moment geen dag dat er geen voer wordt gebracht en dat is prima natuurlijk. Want de vissen zijn afgepaaid en mager.

Het gaat best goed op de Punt en het wordt wat later tegen tienenen als ik bij Arno aankom. Ben nog langs Mario van de catfish geweest voor wat wormen en dat was maar goed ook.

Rond tienen ben ik dan ook op het Land van Paling en ga m’n stek opbouwen. Tis allemaal ff zoeken want heb de spullen al een paar jaar niet gebruikt. Maar het is heerlijk weer en we hebben de hele dag de tijd. Bij arno gaat het goed, het is niet wild maar dat komt nog wel. We kijken af en toe naar rechts en zien dat die Engelsen ook niet het snot voor de ogen vissen. Ik vraag hoeveel m’n buurman er heeft en die heeft er net zoveel als Arno

Als ik dan geïnstalleerd ben duurt het best lang voordat ik wat ziet op de stek. Ze zijn er wel want zie beweging op de feedertop maar hoe ze te trickeren tot een goede aanbeet en dito run. M’n buren zitten inmiddels beide al aan de zes, zeven vissen als ik dan eindelijk m’n eerste wegloper krijg op de feedertop waar ik op kan slaan. Héhé

Daarna pak ik gelijk een tweede en dat voelt wel goed maar het loopt stroef vergeleken met de rest. Ik krijg nog een rig met een bollie van Arno waar hij mee zit te vissen behalve dan dat die niet is gedoopt in de vis olie. Zou dat het verschil zijn…

We zitten lekker in het zonnetje en het is zo twee uur. Arno moet naar huis want de loodgieter komt de stortbak vernieuwen. Ik blijf nog even zitten want het is heerlijk vertoeven hier uit de wind in het zonnetje. Jas en trui kunnen uit.

Ik zie stees een lichte aanbeet op de feedertop maar veel te weinig om op te slaan. Aan de worm kan je dat indenken dan pakken ze een puntje en zuigen er aan de sabbelaars. Maar ze doen dat ook aan de bollie of pellet. Of ik nu aanbied met de Method feeder een zelfhaaksysteem of korf het maakt niet uit. Ze zijn heel voorzichtig. Nu wordt er op dit moment wel heel veel gevist op deze stek zo niet al weken elke dag door Engelsen die hier jaarlijks hun vakantie vieren.

*Dan is het plotseling werken geblazen in het zonnetje.*

Maar plotseling heb ik het door. biij weer die geringe beweging laat ik lijn vieren, ff wachten en weer strak draaien en ramm… daar gaat de top in gestrekte draf. Soms hoef ik niet eens strak te draaien dan wordt de lijn al strak getrokken door de aanbeet. Nu gaat het lekker en ik zit zo in de dubbele cijfers. Maar dat is nog niets met m’n buurman. Die hoeft af en toe niet eens strak te draaien als z’n korf de bodem raakt staat zijn top al rond. Maar ik ben al blij na jaren deze tak van de visserij vandaag in ieder geval vis te vangen. Het gaat heerlijk hier in het zonnetje en heb het best naar de zin.

*Ben nog niet thuis of krijg een WhattsApp bericht.*

Maar om een uurtje of vijf hou ik het voor gezien en pak in. Ga nog even op de Punt kijken maar daar is het ook rustig qua aanbeten. Alleen Roy heeft een snoekbaars kunnen foppen en de rest zit tot nu toe nog te blanken.

*Je kijkt vijf meter in het water naar de grote scholen aasvisjes.*

Het water is helder. Heel helder en je ziet grote scholen aasvisjes voorbij komen. Daar houd vadertje glasoog niet van die heeft liever troebel water. Maar dat houd nog wel eventjes aan. Alleen voor dinsdag geven ze wat neerslag op maar dat is veel te weinig om het Haringvliet te vullen. Met die Oosten wind is het laag water op deze grote plas. Extreem laag want zo laag als het de laatste dagen is heb ik het nog nooit gezien. Ik ga naar de warme hap. Van zes tot zes vissen is een hele ruk. Morgen weer en dag…

Veel beter weer

25 september 2015/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, De Punt /door Freek Oosterhuis

*Leo, de meester van de “Punt” pakt vandaag weer een mooie.*

Vrijdag 25 september 2015 is het een stuk beter weer. Droog en dat blijft het jammer genoeg wel een paar dagen en een lekker zonnetje. Ik nok een uurtje eerder af op de zaak en ben net voor vieren op de Punt. Leo zit er al met twee nieuwkomers uit Almelo. Schijnt in het Oosten te liggen van Nederland en niet het Noorden.

Nee hoor prima gasten die Rick en Peter. Ze zijn meegekomen met vrienden die aan het Voornse Kanaal mee doen aan de Nederlands Kampioenschappen Witvis wedstrijd. Zelf zijn het roofvissers dus zijn ze het Haringvliet aan het ontdekken. Maar ik zit daar nu op m’n stekkie en ik krijg er wel vis les. Peter vangt eerst een mooie baars en al snel daarop twee dreumesen. Het moet niet gekker worden

Maar gelukkig heeft Leo er kort daarna een verschrikkelijke run op zodat we denken dat die een mooie snoek heeft. Hengel snel binnen halen en het fototoestel haal ik vast uit de tas. De vis neemt nog enkel runs dus dat wordt een groothoek gebruiken.

Maar als de vis een mooie snoekbaars zien we dat hij vals is gehaakt. De haak zit niet in de bek maar in de flank van de vis en dan heb je sport aan zo’n rakker.

Maar gelukkig zitten we niet voor jan met de korte achternaam te vissen t.o.v. die gasten uit Almelo net boven Zwolle. Door de vis van Leo staan we niet voor paal want het formaat is prima. Ze vissen altijd op de IJssel en zijn het er wel over eens dat de vissen qua formaat er voller uit zien als daar in het oosten. Maar we hebben wel door dat we die gasten niets hoeven te leren.

Ik krijg geen tikkie welke kleur of schoepstaart ik er ook maar aanknoop om radeloos van te worden en natuurlijk wordt er al de gek mee gestoken. Ik zit normaal gesproken op het beste plekkie, dat dan weer wel maar ik kan ze niet activeren tot een aanbeet.

*Gelukkig kan Leo wat aan de eer op de Punt doen.*

Leo pakt gelukkig nog een dreumes dus de eer is enigszins gered maar Jan, Arie, Issa, Jos we kunnen ze niet vangen. We wachten allemaal op de duister na zes uur en hopen dat het beter wordt.

*Niet geblankt vandaag tussen al dat geweld vandaag.*

Leo gaat naar huis om wat te eten want Monica heeft slavinken, sla en aardappeltjes klaar staan en dan loopt het water me in de mond. Maar daarna komt hij terug dus ik blijf zitten om samen zodadelijk de duister naar de nacht mee te maken. Leo is nog niet koud weg of ik pak een aardige vis. Ik denk nu gaat het los maar je begrijpt het al. Daarna is het helemaal niets. Ik wacht op Leo omdat ik dat heb belooft. Robert is eerder terug die is lekker wezen kanen bij zijn ouders een saté maaltijd en nu krijg ik echt trek. Leo is inmiddels ook terug maar en na een half uurtje als al het donker begint te worden is geef ik de stek over aan de nachtbrakers…

*Plotseling is het om 14.30 uur donker.*

Maar vandaag 26 september 2015 is het een strak blauwe hemel met af en toe een wit wolkje. Geen vadertje glasoog weer dus voor het Haringvliet vanaf de kant met dat heldere water op dit moment. Je kijkt vier, vijf meter diep. Dit weer hebben ze voor de gehele week al opgegeven dus had m’n spulletjes voor op de Punt al achteraan gezet. Maar als ik hetgras eventjes maai in de tuin betrekt het plotseling. Ze hebben geen regen opgegeven maar die donkere lucht voorpelt niet veel goeds. Wel voor mij en ik kijk Henny aan die zegt ja ik zie het ga maar. Want plotseling donker weer en misschien een flinke plensbui dan kan het stormen op de Punt en dan bedoel ik niet het weer.

Als ik op de uiterwaarden aankom is er niemand. Die staat nog net in het zonnetje maar als ik uit de auto stap en op de pier aankom is het donker. Ik heb goede hoop want de aasvisjes zijn er ook. Na vijf worpen krijg ik gezelschap van de buckaroo’s uit Elmelo. Die zijn het hele Haringvliet rond gereden van Willemstad tot Stellendam om naar stekken te zoeken. Ze komen naast me staan en Rick vangt bij z’n eerste worp een dreumes en nog wel op een groene (winter moet je die hier bij je hebben) wintershad. Dat is lekker. Gaat me toch niet weer gebeuren als gister. Arie komt er ook bij zitten en even later komt onze nachtbraker Adrie ook aanschuiven. Die is op zijn fiets vanuit Oudenhoorn aangekomen dit keer zonder hengels. De donkere lucht duurt tot een uurtje of vier en jammer genoeg barst de regen niet los. We krijgen allemaal geen tikkie meer te verwerken en ik nok af.

*We zitten alweer in het zonnetje aan onze tint te werken.*

Als ik wegga spreek ik een fotograaf die interesse heeft ik één van de binnen komende zeilboten. Van hem hoor ik dat De “Flyer” het jacht waarmee Conny van Rietschoten in 1977-78 de Withbread race won. Met de Flyer ll herhaalde hij dit in 1981-82. Ook Hij verbeterde in 1982 ook het snelheidsrecord rond de wereld en bracht het terug tot 120 dagen. Ik was de helft al vergeten van die info maar gelukkig heeft Anton Huber een beter geheugen en heb ik deze tekst gepikt uit zijn FaceBoekpagina. Als je interesse heb in foto’s over de Hellevoetse Vesting moet je daar eens op die pFb pagina gaan kijken. Prachtig zijn ze.

Ga nog even bij de jongens langs op het Land van Paling aan de overkant van de parkeerplaats die mee doen aan de karperwedstrijd van Mario en Mirabel van de Catfish. Daar vraag ik waar de Arkenboutjes (eigenlijk Walter maar ze zitten zo vaak met Opa te vissen dat ze de Arkenboutjes worden genoemd) zitten Joey en Timo. Daar hoor ik dat ze op de Bult zitten. Ik ken dat stukje als het Frans van Dun plein gegeven door Han Steenbeek ter ere van onze vorige voorzitterr van de HSV het Voornse Kanaal maar dat is een heel ander verhaal.

*Ze zitten net in de schaduw en daar is het best koud.*

Er is nog niets gevangen door de mannen van de 24-uurs wedstrijd behalve dan door deze cracks. Joey heeft al twee verspeelt en Joey heeft er eentje kunnen scheppen. Die zijn dus goed bezig. Ze hebben ook een beste stek want aan de overkant staat de zon erop plus de wind dus dat kan niet anders dan vis opleveren. Het is daar al warmer als aan deze kant waar de schaduw op het water staat en de wind duwt nog eens het warme water (bovenlaag) die kant op. Karpers houden wel van warmte en zuurstofrijk water plus dat brengt allemaal leven als garnaaltjes, slakjes, wormpjes, luizen etc. waar de karpers op azen. Ik zit dar nog een uurtje met die gassies en Wim te klessebesse als ik de stal gaat ruiken. Het gaat ook alweer richting zessen dus wens ik de mannen heel veel mazzel en vertrek naar de Ballantines en de nasi met rundvlees.

Als ik een borrel inschenk en m’n telefoon chect want die was ik vergeten zie ik een WhattsApp melding zojuist binnen gekomen; Je bent net weg en meteen een run….. Dat hoofd van jou schrikt af, denk ik. zijn dan de vriendelijke woorden van m’n kapper. Jongens goied gedaan dat is dan de tweede van vandaag. Jammer dat ik net weg was. Met Wim heb ik het er nog wel over. Die knipt immers dat hoofd……

Reactie’s

Hoi Freek;

Facebook

Blanca Mendoza heeft gereageerd op je bericht.

Blanca Mendoza

27 september om 10:44

Woow .. Weer eentje 󾇙󾇙󾇙󾇙

–

Krijg vanmorgen nog een berichtje ge-aptt dat de boy’s ook een snoek van 110cm hebben gevangen bij de karpermarathon… het fijne ervan hoor ik nog wel.

Daagje OM

3 juli 2015/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Waar kan je beter zitten met 39 graden dan op het water. Ik bel Arie of hij zin heb om mee te gaan 3 juli 2015 om te vissen. Niet op het Haringvliet maar Spui en Oude Maas. Altijd goed natuurlijk maar neem wel genoeg zonnebrand olie mee. Hij is om zeven uur bij me en na een bakkie koffie vertrekken we naar helling van Middelharnis.

We starten op het spui maar kunnen daar niets vangen. Wel kan Arie er een kasteel van een baars als volger op zijn PR lijst zetten. Leek wel een karper die volgde. Die zwom zijn popper na vanaf de rietkant tot de boot. Wat was dat een gaaf gezicht.

*Arie met z’n eerste volger op de popper.*

Achter een spinner of shad zie je de vis maar even maar achter een popper aan met een polaroidbril op zie je de vis vanaf waar het kunstaas het water raakt. Die grote predators zijn niet voor niets zo groot dus die tikt eerst de popper soms aan of zwemt er naast en dan moet je em verlijden tot een aanbeet door sneller in te halen of juist stil leggen en dan plotseling weer lijn in nemen. Het is rete spannend dat popperen en dat weet Arie nu ook. Moet zeggen dat dit ook wel een dikke bak van een baars was en moeilijk te overtreffen was. Misschien helpt dat want de volgende baars zou maar magertjes zijn qua vangst de eerst komende jaren. Helpt dat, hahah nee ik voel met em mee en heel de dag zit dat em niet lekker dat hij die wereld record Perch niet aan de haak kon slaan

*De eerste redelijke Snoekbaars vangen we op Spui mag op de foto.*

Maar als we op de Oude Maas aankomen stroomt het er lekker en op ons randje heeft Arie gelijk een paar ferme tikken en mis ze. Ik heb een lichte kleur shad er aan en stap over naar een donkere en…. ik krijg de eerste serieuze vis van de dag aan board. We modderen nog wat aan als ook Rob erbij komt liggen.

Van vanaf we er in zijn gegaan in Middelharnis volgen we zo beetje dezelfde route via het Spui. We halen elkaar zo nu en dan in omdat je niet iemands drift verziekt op een stek (=goede rand in het uitgesleten talud door de harde stroming die er altijd is op het Spui). Die hoef je niets meer wijs te maken op dit water dus die kent de goede stekken net zo goed als ik en misschien wel beter. We vangen nog een paar dreumesen en dan wil ik verder richting Hendrik Ido Ambacht.

*Na best wel even zoeken vinden we ze op 7 meter.*

Daar ben ik best wel lang aan het zoek omdat ze de oever hebben verstevigt en het lijkt wel of de bodem structuur is veranderd. Ik mis een mooie richel. Dat is een zandplaat geworden. De stroming is iets veranderd door de bredere uiterwaarden.

Maar het is even zoeken na twee jaar en hulde de Humminbird want als we vis beginnen te vangen is het op één van m’n oude stekken en we krijgen we plotseling een paar leuke uurtje vissen. Weliswaar allemaal kleintjes maar er zit af en toe een serieuze kandidaat bij. En eentje bij Arie die had ik wel willen zien. Aanslaan , vast op de bodem maar dan begint hij te zwemmen naar het diepe. Wat een kracht de slip gilt het en en… los. Arie was om te spetteren, tjeetje wat was dat.

Arie wordt er gek van die aanbeten en een gat in de lucht slaan en af en toe en dat hebben we ook een serieuze vis die zich meld. Blijft plat op de bodem staan na de aanslag en gaat dan pas zwemmen na grote druk. Dan na enkele seconden die natuurlijk minuten laten laten ze los. De grotere zijn voorzichtig vandaag.

*We werpen nog even langs een favoriete kant en gaan naar de volgende stek.*

Maar we liggen er midden in de zon en zogoed als wind stil. Het is warm we gaan naar de andere kant van de rivier dus we laten de boot nog even driften om deze kant uit te gooien maar met die nieuwe oevers is ook het onderwater leven verdwenen als kreeftjes, slakjes, garnalen, watervlooien en torretjes dus zo ook de aasvis.

*Nee dit ruikt niet naar baars en snoek, het stinkt er gewoonweg naar.*

Aan de overkant gaan we de oever uitgooien en de wierbedden bestoken. We gooien ons een tenniselleboog maar voor beiden is dit niet onze visserij. We doen gewoon liever verticalen. Komt bij dat de oever rand perfect is en de wierbedden nog niet tot aan het oppervlak komen dus onze spinnerbaits en black Minnows fietsen er gemakkelijk over en door heen maar we kunnen ze niet activeren.

Hoe mooi het er ook naar uit ziet. Wel opletten op de scheepvaart. Ze varen hier met zes duwbakken twee breed zes lang of drie breed twee lang en die hekgolf is wel een meter hoog. Ook bruin van kleur dus de bodem wordt ook schoongeveegd. Gek genoeg maken ze minder golfslag dan een speedboat of jetski.

*Wat een hoge golven vlak achter de boot.*

Als dit voorbij dendert is dat een imposant gezicht. Ik draai de boot altijd met de kop zo’n golf in en dan is er niets aan de hand maar met deze jongens is dat niet nodig. Gek genoeg wanneer de golf ons bereikt is die geslonken tot niets. Gelukkig maar want ze varen af en aan en we zien er een paar per dag voorbij komen.

*Wierbedden, stenen, paaltjes alle ingrediënten zijn aanwezig.*

Maar wij kunnen ze niet vangen vandaag onze stekelige ridders van het water de baars. Laat staan het toetje een snoek.

*Eind van de middag gaan we weer richting Spui op huis aan.*

*En daar pakken we nog een paar vissen.*

Dat werpen valt dus vandaag vies tegen en na een paar uurtjes gegooid te hebben willen we weer verticalen. Dat is misschien vandaag wel het effectiefs. Vadertje glasoog laat zich tenminste wel zien dus we zoeken weer de randen en richels op onder water het liefst bezaait met stenen begroeid met schelpen en mossels. Wie weet zijn het ijskasten, ankers, touw een auto wie zal het zeggen wat er in de rivier is gedumpt en door de sterke stroming mee is genomen.

*Het zijn geen bakken vandaag maar ik heb slechtere dagen meegemaakt.*

Je verspeelt nog wel eens wat op die scherpe randen van zeven in een keer naar twaalf meter. Daar stroomt het altijd en wat daar tegen aanligt en volgroet met schelpen en mossels. Zo aan het einde van de sessie pak ik een ouder exemplaar vol met roestplekken maar met een heel gevoelig staartje. Zo’n loodkopje gebruik ik al jaren niet meer nu alle grammen zijn rond. Ze zitten er dus als het kunstaas een beetje de kleur heeft van welke ze de gehele dag al hebben uitgekozen pakken ze alles. Het raakt het talud aan en ik krijg me er een ram op maar daarna niets meer. Haal ik binnen is de staart er finaal afgebeten. Toch maar eens dat zakje thuis opzoeken waar de rest van die shadjes in zitten. Salt & Pepper maar met een beetje blauwe gloed er in en een lange gevoelige grote schoep.

*Heb er nog wel maar waren in m’n begin periode dus ook goede shads.*

Als ik thuis de oude doos doorneem zie ik dat ze tien jaar geleden al goede shads waren. De zakjes zijn leeg en Salt en Pepper zie ik sowieso niet meer erbij zitten.

Maar ik heb nog wel een paar shadjes en de aanbeten gaan gewoon door, veel kleintjes maar zo af en toe een betere net geen zestig. Groter hebben we niet gezien vandaag in de boot maar door de vele aanbeten hebben we ons niet verveelt.

Verre van dat het was heerlijk vertoeven en ben blij vandaag te zijn gegaan. Van het week-end zal het druk zijn met de pleziervaart dus minder leuk om te vissen. Als je zo’n jetski heb ben je het zat alleen maar hard varen lijkt me vandaar dat ze om zich even te laten zien later zo dicht mogelijk langs je heen willen. Of dat het mij interesseer wat een mooie vaartuig ze hebben. Boeie zou m’n nichtje zeggen. Maar ze blijven dan maar in de buurt van je showen zelfs als je verkast. Nee laat mij maar door de weeks aanklooien en het liefst buiten de vakantie periode.

We gaan naar huis het loopt naar zessen. Dan zijn we eens wat vroeger thuis en kunnen nog even in de tuin bijkomen. Of naar Tinte want daar is er feest in het dorp zegt Arie. Ik zie meer een Ballantines in de tuin zitten…