Zondag 26 mei 2019 zijn we dus wat later omdat we gisteravond laat er uit gingen op de trailerhelling. Ik ben gister naar na middernacht naar bed gegaan maar Joey heeft tot half drie met Henny zitten ouwe-sexhostessen. En hij maakt me vandaag wakker met een bakkie koffie om acht uur. Wat een Bassbustermaatje heb ik gevonden helemaal goud.

We gaan dus op stap met een goed gevulde tas met broodjes en soepen als ik de straat uit rijd en een tikkend geluid hoor. Er zal wel wat uit de deur hangen hoor ik van rechts maar daar ben ik niet zo zeker van. We stoppen gelijk bij de bushalte en ik hoor van dit geloof je niet moet je dit zien. Een deel van de lampen die we gister hebben opgeruimd. Hoe komt dat nu in de band. Een raadsel die we nu nog moeten op lossen. Maar gelukkig zaten die pinnen in het dikste gedeelte van de band.

Voor de zekerheid rijden we terug en pakken een reserveband en wat gereedschap uit de schuur. Dit keer zijn we, de Bassbusterboy’s daar op voorbereid vanmiddag als de band plat staat. Dus een drie kwartier later staan we aan de waterkant en de band blijft gelukkig hard.

We starten langs vogel eiland eerst werpend en daarna al trollend richting het Spui vissen. De zeedijk is uitgesloten door de wind anders zouden we daar langs trollen op 3-4 meter maar dat is een moeilijk traject al met wind kracht bfr2 laat staan met vijf (witte koppen een examen vraag). Joey heeft in m’n collectie zacht kunstaas een paar pluggen gevonden die die heeft verandert en alle haken vernieuwd. Hij wil er met alle geweld mee aan de slag vandaag dus hoppa over board ermee aan een zware stok. Ik hoop zo dat er een zware groene gast op duikt voor em.

We zien zat op de stekken maar kan natuurlijk ook witvis zijn want we zien niets jagen.

Geen jagende vis dus nee geen geen aanbeten.

Genoeg activiteit op de stekken maar we kunnen geen roofvissen activeren. We zien ook geen steigers in de scholen vis. Ne het wordt een vroegertje vandaag.

Eentje laat het niet op zich zitten en pakt toch mijn shadje. Wat een heerlijke aanbeet was dat uit het boekje. Met de stroom mee gooien en in een heel, heel lang binnen draaien zodat het zweefmoment vlak boven de bodem wordt verlengt en dan wordt hij m’n shadje van Berkeley 7 cm met een loodkop van 25gram vol gegrepen. Een klassieke aanbeet uit het boekje. Wat een ramm en twee drie keer vertrekken naar het diepe met een gierende slip. Heerlijk zo’n drill op stromend water.

Terug naar Hellevoet heb ik me op verkeken. Heen naar het Spui zei ik al dat het lastig terug varen was maar De wind is alleen maar aangetrokken. We hebben er dik anderhalf uur over gedaan om dat stukje te harken. Golven kwamen over de voorsteven en liepen zo naar binnen met de motor op 20-25 km per uur. Harder varen kon echte niet met klappen op de golven. Zo af en toe twee meter. De boot kan het wel hebben maar onze kleding die we vanmorgen hebben uitgekozen niet. Tot op onze onderbroek nat dus..

Zondag 19 mei 2019 na het debacle van vorige week op de brasem gaan we nu met wormen vissen op de rovers. Nog nooit gedaan dus ben benieuwd hoe dat er aan toegaat. We moeten nog twee wkn wachten door het gesloten seizoen en we staan te trappelen das zeker.

Nog nooit gedaan met wormen vissen aan de dropshot hengel op zoek naar dikke rovers. Wel met kunstaas wormen, maden, spinnetjes etc. pielen langs kade muren en onder flonders in de havens. Maar op het grote water nog niet gedaan. We hebben er zin an samen met Joey. Paar doosjes pieren gehaald van flink formaat.

Ik weet zeker dat de verpakking duurder is dan de inhoud maar ik begrijp van Mario als je die wormen in grote verpakking zou kopen er er gaat er eentje dood je ze allemaal na een paar uur weg kan gooien. Ze zijn ook heel slijmerig en een dikke laag slijm zit aan je vingers bij het monteren aan de haak. Ze zitten per twaalf in een doosje.

Wanneer we aankomen bij de helling worden we wee begroet door dikke brasems die nog steeds in de paaistand staan. Daar moeten miljoenen eitjes liggen en als dat uitkomt moet dat een fantastisch gezicht zijn van kroelende donderkopjes. Nu maar hopen dat er flink wat luis, krill, alg en plankton uit dat wier komt.

Dat het op school zo moeilijk is om wat op te steken, daar merk ik niets van. Eén keer voordoen is genoeg en de volgende keer kan ik het over laten aan de wedstrijd visser in spé. Nee dat gaat formidabel.

De eerst is me toch een beuk… maarnietheus. Het is er eentje van vorig jaar. Maar de tweede is een serieuze kandidaat. Na een goede dril want we zitten op vijf meter water in de haven dus de vis gaat er een paar keer goed vandoor dwars dor de slip heen heb ik er een goede dikke negentiger  snoekbaars aan. Of schat ik er dertig centimeter teveel aan door de spiegeling van het water. De grootste vissen worden verspeelt hahaha nee ik plaag m’n maatje maar want.  Zo ijverig als Joey is zegt dat die em wel wil landen en natuurlijk gaat dat fout de eerste keer. Vissen van dat formaat kan je achter de kop pakken maar hij wil de kiewgreep doen. Bij een snoek is dat oké want die doet z’n bek open bij de landing maar een snoekbaars doet dat niet en dan is dat lastig. Dat moet hij natuurlijk wel een paar keer horen vandaag maar hij kan er goed tegen en is niet op zijn mondje gevallen en krijg genoeg feedback.

De meeste vissen zijn rond de vijftig centimeter zo af en toe een jaarling maar ook een uitschieter in de zestig centimeter.

Wat helemaal leuk is dat Joey zijn PR vangt vandaag een snoekbaars van 58 cm en dat is een mooi begin van het seizoen. Dan heb je wat om naar uit te kijken.

Nee we zijn lekker bezig en ze zitten tegen een talud waarschijnlijk gevormd door het draaien van de grote boot van rijkswaterstaat die hier de boot omdraait om aan te leggen. Daar ankeren we en dan vlak achter de Bassbuster maken we gebruik van een kleine meter verschil dus lekker uit de wind je aas naar de overkant van het geultje gooien en tegen de rand om hoog tikken.

Je mak niet vissen met kunstaas groter dan twee en halve centimeter deze twee maanden maar een worm van twintig centimeter mag wel. Oké en daar maken we dan gebruik van vandaag. Wij knippen ze in drieën want dat werkt prima vandaag. We dachten te weinig te hebben toen we begonnen maar het valt mee. Meestal zit de worm nog na vangst van een vis aan de haak. Door dat knippen kunnen we makkelijk met z’n tweeën de de dag door komen met een doosje die is dan ook helemaal leeg. De tweede is nog voor driekwart vol. Is toch ±45x de haak beaast.

De meeste zijn allemaal rond die vijftig centimeter. We hebben gewoon een geweldige dag hier in de haven. Lekker uit de wind en je bent bezig.

Dan toch nog een mooie van 67cm kunnen landen helemaal nog donker gekleurd.

Wat een mooi exemplaar en de dril is fantastisch op dit lage water in de haven. Twee drie keer gaat hij er vandoor en heerlijk, heerlijk is dat. Dat weet je alleen maar wanneer je dat heb meegemaakt. En em dan weer los laten. Weet niet wat lekkerder aanvoelt de tik van de aanbeet, fantastisch de dril heerlijk en dan het los laten…

Ik blijf ook tussendoor van die dreumesen vangen.

Tja en als m’n maatje dan ook nog vissen gaat kussen wordt het tijd om wat te gaan eten.

Als we over het water scheren met een gangetje van 50km per uur kom er een zwaan meevliegen en als ik het gas wat losser laat vliegt hij langzamer en wanneer we dan gas geven vliegt hij mee. Tot aan het natuurgebied dan vliegt hij een paar meter boven de boot, kijkt naar beneden en zwaait af naar rechts naar het natuurgebied. Fantastisch toch is dat vissen. Alles er om heen, de voorbereiding, alles klaar maken, materiaal klaar maken, de natuur om je heen en als je mazzel heb nog een visje vangen ook.

We vissen eerst nog eventjes bij de sluis van haven maar op twee aanbeten valt er niets te registeren en na een dikke half uur gaan we naar de ‘Stelle’ één van de betere visstekken aan het Haringvliet. Wanneer het is dit gedeelte van het seizoen nog niet zo druk is kunnen we de boot aan de steiger laten liggen. Anders duwen we hen naar de andere kant van de steiger of gaan naar het frietkot van Middelharnis. Die is wel wat vriendelijker voor je poeplappert.

Een kapsalon van vis voor m’n maatje en een kabeljauw met een broodje saté voor de bassbuster gaat er wel in na zo’n drukke ochtend. We knappen weer helemaal op. Hou er wel een tennisbal van over op m’n scheenbeen als ik misstap wanneer van board stap maar het valt allemaal reuze mee op de pijn na.

We zijn het er over eens dat we niet meer terug gaan in de haven van Stellendam maar terug gaan naar de werkhaven van Hellevoetsluis. De eerste worp liggen we door de wind over elkaar heen en ik krijg gelijk een aanbeet. Joey tikt zijn hengel omhoog waardoor hij m’n lijn raakt en het lijkt of ik een aanbeet krijg maar die geintjes heb ik zelf al zo vaak meegemaakt. Ik weet zeker dat ik een aanbeet voelde en laat de worm neervallen, het loodje wel te verstaan en na de tweede tik voel ik weer tegenstand. FF wachten en aanslaan. De mooiste vis van vandaag komt boven kijken en die schep Joey ook ff met begeleiding een baars van 51cm en een dikkerd. We zijn er reuze blij mee.

Ook Joey pakt nog een mooie baars wat is het een heerlijke dag zo.

Wanneer Joey een wel hele rare aanbeet te verwerken krijg. Ik kijk naar de top en zeg volgens mij is het een vuilnis zak en daar moet hij wel om lachen. Misschien is het een hele dikke en komt mee en door de stroming uit het Voornse Kanaal lijkt dat maar dan zien we een vieze oude lap. Hilariteit aan board. Dan komt Liquenda II thuis en draait in de haven om op zijn ligplaats te komen boven op onze stek. Daarom is het daar een goede stek in het net wat dieper gedeelte gemaakt door het draaien van de grote boten. Maar voor ons is het gedaan. We gaan nog even net buiten de haven vissen op het Freek Oosterhuis plein maar dan op vier meter net naast de palen maar net als vanmorgen geen enkele aanbeet. Het was weer genieten vandaag van het weer, het vissen en de natuur. We nokken af en gaan naar de Lasagne van Oma Arkenbout. Heerlijk.

Zondagmiddag 6 mei 2019 afgesproken met Joey om de polder af te struinen of de karpers al vanaf het de grote plas het Haringviet vertrekken om voor nazaten te gaan zorgen. Dat kan een heel spektakel opleveren na een aanbeet in die sloten van twee meter breed vol met riet en waterplanten. We hebben er zin an

Maar als we op de eerste stek landen is het er koud met die wind. Daar helpt geen paraplu mee op die open vlakte. En dan het water dat staat veel lager als vorig jaar. We voeren niet eens, daar zijn we het saampjes als snel over eens en gaan naar een ander gedeelte van de polder aan de noordelijke kant van Hellevoetsluis richting Nieuwenhoorn. Maar ook daar staat het water laag en in de kreek daar waar het wat breder is een metertje of zeven bij een duiker daar kunnen we net niet de auto zo neer zetten dat we een beetje beschut zijn tegen die koude oostelijke wind. We nokken af.

Maar we hebben nog een paar ijzers in het vuur. We gaan naar Frans en Dickie Riedijk van Camping ‘t Weergors één van m’n WPC sponsors. Die hebben een heerlijk karperputje en dar is vast wel een plekkie uit de wind te vinden.

Frans en Dickie zijn allebei aanwezig en natuurlijk is het geen probleem als we daar de vissen gaan voeren. Er is helemaal niemand en we kunnen uitkiezen waar we gaan zitten.

Joey heeft zijn hengels al netjes voor elkaar en als ik de auto weg zet heeft hij al overal wat gevoerd. Das een prima vismaatje. Ik zit een beetje te klooien en natuurlijk gaat de gein over en weer als ik nog niets heb gezien en Joey als drie keer heeft mis geslagen. Later zien we dat dat wel hele kleine vis is die er steeds met de maïs vandoor gaat. Zal ik je haakje even aan je lijntje zetten als ik overga van feeder naar de dobbervissen. Das goed zeg ik want eerlijk gezegd met m’n koude vingers heb ik al twee keer een poging gewaagt en elke keer zat hij niet lekker op de lijn. En terwijl we samen wat dollen en Joey bezig is gaat zijn dobber aan de wandel richting Lelieveld. Pak m’n hengel roept hij en natuurlijk met de snelheid van superman ben ik bij z’n hengel. Zie dat de lijn blijft lopen en bijna z’n hengel meeneemt en grijp em bij z’n lurven. Euuhe handvat. Staat de stok gelijk hoepeltje rond. De vis en nog een mooie ook springt boven de leliebladen uit en knap. Niets meer. Dag vis en een hoop hilariteit achter me natuurlijk. Das lekker. Tja zal lijnbreuk zijn hoor ik gelijk maar als ik de lijn ziet heb ik daar m’n twijfels over. Is het wel zo verstandig om m’n hakie door m’n vismaatje aan de lijn te zetten.

We zitten heerlijk als even later twee gepensioneerde vissers aankomen. Die zitten hier wel vaker zo te zien. Er wordt netjes gevraagd waar wij onze lijnen hebben staan maar gaat toch weg recht tegenover ons. even later zitten ze rechts van ons ook uit die ijzige wind. Toch pakken die nog een mooie vis zo eentje die ik verspeelde met springen boven de lelies. De schub is in de zeventig en geeft mooi partij.

Wij zitten in de kleine vis terwijl je zou denken dat hier de mooi vissen zouden zitten. Het is het warmste gedeelte van de plas onder de bomen en het leliebladveld.

We zitten er heerlijk en er is veel activiteit. Zodra je heb gevoerd bewegen de lelie bladen dus ze azen in ieder geval. Ik denk dat het merendeel witvis is. Met die Oosten wind horen we van de cracks naast ons dat het helemaal niets is in deze vijver. Nu dat kunnen we in iedergeval beamen maar ik hen een heerlijke middag gehad uit de wind met m’n maatje.