Ik ben weer op uitnodiging een week vissen in Engeland en Wales bij John. Hij pikt me 25 april 2023 op in Manchester en een drie kwartier later zijn we in Chester. De reis naar Schiphol vanuit Hellevoetsluis en de controles duurt net zo lang als de vlucht en naar Chester. Daar loop je zo door naar de uitgang. Zeker met die automatische controle aan beide kanten maar in Nederland zijn dan weer de helft van die poortje die niet worden gebruikt en sta je daar weer lang in de rij te wachten.

Het weer 28 april 2023 in Noord Britain is koud, erg nat en harde wind daar in de bergen en de regen blijft daardoor  dan ook hangen. En door dit weer op onze noordelijke stekkie de forellen tussen de bergen moet we uitwijken naar die karper putjes hier in de buurt willen we buiten lekker vissen. Tussen de buien door is het steeds een paar uur redelijk vooral al de zon doorbreekt en zit je daar prima

Chester Lakes is het dichts bij en in een kwartiertje aan te rijden. Jules brengt ons weg dan kan ze met de auto de stad in en heel belangrijk maakt ze vanavond wat lekker klaar. Omdat we niet met de bootje het water op konden bij John op het waterreservoir moeten we wat anders verzinnen en dan kom je al snel op al die viswatertjes in de buurt.

Maar het is er druk op de zondagmiddag en vinden nog net een plekkie tussen al het geweld. Veel te druk horen we ook van de andere vissers zo druk heb ik het hier nog niet gezien verteld een Londenaar die met z’n vrouw een tentje heeft opgezet en blijft overnachten. We krijgen een blik zoete maïs van em zodat we z’n voerplek kunnen onderhouden. Hij gaat vanavond er pas vissen als het wat rustiger wordt. Gelijk heeft hij want wij vangen er niets maar zitten wel heerlijk in het zonnetje uit de wind.

Volgende dag 29 april 2023 zoeken we een andere vijver. John weet er nog wel eentje. Eigenlijk allemaal hetzelfde die vijvers de één wat groter en begroeit dan de andere en de laatste Hampton Springs Lakes was wel heel erg moeilijk watertje. Die vissen weten het wel en kennen de klappen van de haak. Heel specifiek vissen dus met elastiek en de vaste stok. Dobbertjes van een gram vinden ze al zwaar.

Natuurlijk als die gasten een weekje Nederland boeken hebben ze een wereldtijd. Voor een vergunning te kopen van 35,00 euries kan je overal vissen als witvisser en brasems, voorns, windes vangen zoveel je wild van formaten waar ze aan de overkant op dat eiland alleen maar van kunnen dromen. Dat heb ik wel gezien. Terwijl het net als in Nederland de grootste sport qua leden aantal.

De eigenaar kent John nog en of dat een goed teken is weet ik niet. Je mag niet drijvend vissen. Als ze maar ruiken dat je dat doet staan ze bij je. De eigenaar kan zijn vergunning kwijt raken ze zijn er als de dood dat er en vogel wordt gevangen. Hoor van John wel dat hij vorig jaar fluitend voorbij kwam met een geweer over z’n schouder. Hoorde twee knallen en even later sjokt hij weer langs met twee ganzen over zijn schouder, Dat mag dan weer wel op je eigen land. Rare gasten die Engelsen hahaha zou Oblix zeggen.

Maar als ik begin met brood vlokken te water te gooien die langzaam zinken heb ik in een mum van tijd de vissen aan het azen en vooral die even blijven drijven die worden binnen geslurpt. Zelf hele boterhammen verdwijnen in de diepte. Maar je kan je haakie op dat brood plakken met een elastiekje of er helemaal in verbergen. Deze blijft over op het oppervlak tussen een half brood aan stukken. Om helemaal krankjorum van te worden hoe zien ze het. Hoezo dresseur water.

En dan op de terugweg gaat het dan eindelijk gebeuren. Jippppeeyie we eten Fish & Chips. Na dagen zeuren eindelijk deze kost. Op maandag is de shop waar we het altijd halen dicht maar dit keer stinkt het me niks dan maar uit een Chinese tent. Ik ben er gek op maar John gruwelt er van. Die vis valt nog wel mee zo één keer per jaar maar die frietjes vindt hij een ergernis. Hij wil alleen maar MC frietjes. Dat is niet mijn favoriet dus vandaag graag een dubbele portie voor de jarige deze week.

Vandaag eerst weer brood halen voordat de middag sessie weer begint. Ik vindt die winkeltjes fantastisch. Al zit er een nieuwe keten in je ziet zo dat je in GB bent.

Hannah komt deze week bij paps logeren en gaat natuurlijk ook mee vissen. Jaja Johnnie is trots op z’n kroost en voorspelt al heel de week dat we er uit worden gevist door zijn meissie. Dan is het natuurlijk eerst weer verser dan vers brood kopen maar nu gaan er toch vandaag 1 mei 2018 heel andere dingen in het winkelkarretje als dat we met z’n tweeën zijn. Hannah weet wat lekker is hier in de schappen. Je gooit je inkopen op een scanner, al je losgeld in een bakje en klaar is kees je bonnetje en teveel klein geld ligt in een laatje. Dat gaat een stuk vlugger als bij onze groot grutters.

Wacht ff m’n haar zit niet goed, stomme bril af, en ik zit weer met die rare laarzen maar ik vang wel de enigste karper vanmiddag dus vanavond moeten de heren afwassen…

We zitten er dus al ff en de ene brasem na de andere wordt gehaakt en terug gegooid. Als we dan moeten betalen bij de eigenaresse blijkt dertig centimeter best groot te zijn. We hebben het maar niet over het Haringvliet. Wat een moeilijk vissen is het hier en heel specifiek. Moet ook wel want in deze putjes zitten ze dagelijks te vissen. Zie ons Land van Paling, hulde aan het HSV Voornse Kanaal daar waar je vorig jaar de karpertjes makkelijk ving moet je toch nu meer je best doen. Het zal ook daar steeds moeilijker worden. Hier zitten ze met mini en wij nu nog met 6mm pellets en de haakies, daar wil het nog niet over hebben. Dat is niet te geloven. We denken vis te verspelen door en te kleine haak. Moet je daar eens kijken..

En zoals John al voorspelde. Ik een grote kolk en m’n hengel bijna kwijt waar de slip niet goed van stond en Hannah heeft er eentje liggen. Natuurlijk voor zo’n middag hartstikke slecht maar vorige week deden ze het hartstikke goed horen we van de eigenaresse. Ze kan zo mee op de makrelen boten hier in Nederland. Altijd gister dat ze goed vingen en vandaag is het windstil nee een kabeltje doet het altijd goed, of niet goed, wind op de kant is beter, of toch te warm geen zuurstof genoeg, nee te veel regen, de windrichting veranderd, of de luchtdruk is te variabel, het is altijd wat om te verzinnen en te zeggen je kan gewoonweg niet vissen.

Zo die kennen we ook weer en in het gesloten seizoen zullen we er best weer ens komen maar staat niet op onze favorieten lijst zal ik maar zeggen.

Heerlijk wakker worden met warme Franse croissants, koffie en kaas met ham. Wat wil je nog meer. Hannah blijft thuis tuttelen en films kijken. Van wie zou ze dat hebben. Ik kan met John een hele dag films kijken, geen probleem en als het dan moet lukt dat in m’n eentje ook wel als het te slecht weer is om te vissen. Wat te snoepen, drankje, lekker lui liggen in de goede houding op stoelen of bank. Heerlijk en niet storen graag. En wij, we gaan naar Ruddy’s Pond. Ook weer een watertje in de buurt die we vorig jaar hebben ontdekt. Heel intiem en klein waar overal slangen uit steken met vers water wat wordt gezuiverd. Staat goed aan geschreven. De eigenaar en beheerder komt nog even langs hoe we dit water moeten bestieren maar je raad het al. Vorige week….

Vis spullen gaan de auto weer in voor een laatste sessie aan de waterkant. Daarna zit het er weer op. Op John zijn hengel rekjes ben ik jaloers.

Maar eerst nog eventjes langs Suesanne en Harry om hun nieuwe aanwinst te bekijken en gedag te zeggen. Illa moet duidelijk nog eventjes wennen aan zijn nieuwe vriendje. Die moet eerst Jack nog eventjes uit haar hoofd zetten. Daar was ze goede maatjes mee. En dan hupakee nog eventjes naar de waterkant voordat ik vertrek.

In Ruddy’s Pond vlak voor m’n vertrek naar mijn meissie kunnen we nog één vis foppen en dat is het dan wel voor deze week. In die vijvers is het met onze grove middelen moeilijk vissen. Hier kennen de vissen het allemaal al. Ze vissen met mini pellets 2mm en dobbertjes die maar goed is dat ze aan een lijntje vast zitten anders waaien ze zo weg uit je hand. We gaan vissen maar om nu te zeggen in dit jaargetijde dat we bakken vangen. Nee daar is onze techniek te grof voor. Gelukkig weet John onze eer te redden en vangt de enigste karpertje van de middagsessie. Een paar uur later staat ik al weer voor de haringkar op Schiphol maar deze keer is de haring eigenlijk niet te doen. Twee op een broodje en ik eet ze maar op. Henny is er al en we gaan de auto zoeken. Dacht 200 zegt ze op de begane grond. Ik ga twijfelen. 200 en op de begane grond maar blikt 020 te zijn wat een heerlijk wijf heb ik toch. We vinden hen uiteindelijk omdat ze bij uitstappen het Hilton zag. Gelukkig en drie uur later kunnen we vertrekken naar Hellevoet.

De mannen worden verwent, in de watten gelegd. We eten pizza alla Hannah. En dan is het voor mij weer gebeurt. Het BassBusterAvontuur in GB zit er op.

En dan staat aan de andere kant van die plas water mijn allessie met de auto. Eerst maar langs de viskraam zeker zegt ze en dat vindt ik een goed idee. Paar harenkies en een broodje paling voor in de auto. Heerlijk weer in Holland.

Als ik aankom is ons “plekkie” van gister bezet door een paar gezellige Rotterdammers. Leo zit er al een uurtje en heeft al wat gevangen en wat lijn zwemmers dus kom ik naast em zitten. De rest is toch bezet of men vindt dat ik te dicht bij komt vissen. Zit wel wat in natuurlijk en vis zwemt en gerekend met gister heb ik er alle vertrouwen in.

Maar het is windstil en het water is als een spiegel. Wat een verschil met gister toen het waaide en er een kabbel op het water stond. Ook zonder plu is het niet te doen terwijl ik gister een trui en jas aan had.

En de aanbeten blijven uit. We zien er wel honderden zwemmen allemaal half water en tegen het oppervlak aan. Ze liggen te zonnebaden net als wij en lijken geen trek te hebben. En toch als de buurman om loopt en gaat voeren ziet hij ze wel met z’n allen op het voer duiken op de ondiepten tegen de kant boven aan het talud.

Als ik iets verder van het talud af vist, verder uit de overkant dus krijg ik wel aanbeten maar allemaal brasems en daar komen we niet voor.

Als ik dan nog ondieper gaat vissen dichter naar de muur toe een klein metertje er vandaan. De mensen zien de method feeder landen en liggen vlak bij de kant. Er zwemmen er drie achteraan horen we maar de aanbeet volgt niet. Tot dat je even niet oplet, waarachtig tis net als vroeger wanneer je een sjakkie draaide ben je bijna de nieuwe hengel kwijt. Pardoes van de steun afgetrokken.

De toeristen snappen er niets van ze zien daar honderden mooie vissen zwemmen en wij zitten daar stil onder de paraplu te zweten.

Bij de buren is het niet anders. Daar is het ook rustig qua aanbeten. En als hij dan weer gaat wandelen met zijn emmertje voer naar de overkant. Hij vergeet ook onze plek niet en we zijn hem er dankbaar voor. Krijgt hij een dikke pieper op de hengel van zijn vrouw. Er zijn gelijk genoeg handen om haar te assisteren. Wij hebben toch niets te doen zal ik maar zeggen…

Ik krijg best wel trek zegt Leo en slaat aan het kokkerellen. Broodjes met wordt staan op het menu en natuurlijk gaat dat er in als euuuhe worstebroodjes.

En dan zal je zien is kokkie net lekker bezig als zijn hengel rond gaat staan. Als nu het water maar niet aan brand. Geluk bij een “geluk is het een brasem en is de dril van korte duur vergeleken bij een karpertje. Aan de andere kant broodje brasem slijm ben ik niet zo kapot van maar gelukkig schiet hij los bij een vlucht poging als Leo em probeert te onthaken zonder de vis aan te raken.

Theo komt ook aangefietst van zijn rondje Hellevet net ontslagen uit het ziekenhuis. Zijn oog vliet raakte los en zag allemaal vliegen. Nu ziet hij ze al jaren vliegen maar nu was het ernst. Was bijna een oog kwijt. En dat is toch lastig fietsen, varen en fotograferen. Nee geintje is zo gemaakt maar die heeft dus geluk gehad.

De buren gaan de BBQ opzoeken en moeten nog vlees halen. Of we hun plekkie willen innemen en dat willen we maar wat graag. Hij heeft daar flink gevoerd dus als ze ergens gaan foerageren dan moet dat wel daar zijn. We schuiven dus op en bij de eerste worp, ik heb de lijn nog niet strak gedraaid ligt de hengel al van de steun. Beetje lullig voor de nog zwaaiende aardige R damers maar dat is wel heel snel. Maar dat was een uitzondering want we zitten daarna alleen nog maar bij te voeren. Ik ben spek koper en vang tenminste nog wat. De rest van de vijver zit er bij en kijkt er naar. Om kwart voor zes gaat Leo er vandoor want Monica heeft het eten klaar. Ik blijf nog ff maar na een uurtje lekker in de zon te hebben gezeten vindt ik het ook welletjes en gaat inpakken. Ze vinden de eerste warme dag toch lekkerder om te zonnebaden dan te eten. Morgen 30 graden en geen wind. Wordt de warmste dag van de week sterker nog het is op 19 april nog nooit zo warm geweest, sinds het begin van de officiële temperatuurmeting in 1901. Zal de rest van het voer maar invriezen voor volgende week.

Als alles is uitgepakt en al zit je er maar een paar dagen dan moeten alle kastjes gevuld worden. Als ik met de mannen weg ben dan gooi ik m’n tas leeg op een plank en wat vuil wordt deze dagen gaat terug in de tas maar met m’n meissie op vakantie moet alles netjes op stapeltjes dus daar is ze nog wel eventjes zoet mee. Ik ben ook lekker bezig, ben m’n medicijnen vergeten dus moet terug naar huis. Lekker handig maar Henny heeft slecht geslapen en vraagt of ik gelijk haar kussen mee wil nemen. Dat koffiezet apparaat is waardeloos in het huisje dus die gaat ook mee. Ben er wel heen en weer dik een uurtje of vier mee kwijt. Dag 1 is verbruikt.

Henny was wakker door al die rare geluiden en dat is niet zo gek met al die zwanen en ganzen maar hoe langer ik naar die beesten kijk des te meer begin ik te vermoeden waarom ik helemaal niemand zie vissen. Er zou toch wel een vaargeul zijn of zoiets vanuit deze haven. Er zijn drie trailer hellingen zowel op het park als bij de buren. Een hoop privé woningen met een helling maar toch.

Ik krijg het een beetje benauwd. En als ik door de haven loop zijn alle boten zwaar aan de ketting gelegd. Ships die heb ik niet meegenomen. Ik kan er niet eentje lenen bij het park, ook niet bij degene die bootjes verhuurt op het park om te snoekbaarzen, de technische dienst heeft het ook niet en ze zijn allemaal nieuwe huisjes aan het neerzetten maar niemand heeft twee dagen een ketting over.

Ik durf m’n bootje niet onbeheerd achter te laten aan de steiger met alles er op er aan dus moeten we er op uit een ketting te kopen bij een doe het zelf zaak. Niemand bij de receptie weet waar je zoiets kan halen maar als ik het park uit rijd loop ik na een halve kilometer tegen een coöperatie aan waar je van alle ijzermaterialen, van trekker tot schroefje kan kopen. Snap je dat nu. Die daar achter de balie zitten komen uit deze contreien. Het vertrouwen zakt waar we zitten, geen kennis van omgeving dus laat staan van het water. We gaan boodschappen doen en moet je zeggen dat het personeel en de klanten in de winkel heel vriendelijk zijn. Ik heb niets met boodschappen doen en zo nu en dan gooi ik wat lekker in het karretje zodat ik er bij blijf. Henny weet toch wel wat ik lekker vindt, de kar is dus zo vol.

Ik zie alleen maar honderden zwanen foerageren voor de deur en als we traileren, Henny helpt even zodat de auto weer terug naar het huisje kan. We zitten helemaal achter in het park tegen het water aan. Perfect  geregeld. In de haven is het krap een halve meter onder de boot dus rustig aan naar buiten. Gelukkig ik zie op de Hummingbird een stippel lijn naar buiten. Daar is de vaargeul dus. Maar zodra ik buiten de beschoeiing kom heb ik dertig centimeter water onder de boot en dan moet ik dicht bij het park blijven.

Dat wordt lekker zo morgen vissen maar misschien valt alles reuze mee. Maar ik heb er een hard hoofd in zelfs met medicijnen. De boot maar weer terug en dan in Elburg traileren op de openbare helling. We zien het morgen wel want Henny is er al met de auto en trailer terug. Boot opbouwen en Ballantines tijd met lekkere kippen uit de oven van de plaatselijke aanbieding in het dorp.

Maar dinsdag 21 november 2017 we zijn er klaar voor om het Veluwe meer te verkennen. Aan informatie in het park hoef je niet te zoeken terwijl ik lees op hun website dat je een visje kan mee nemen en de kok van het restaurant die klaar maakt voor je. Het water loopt me al in de mond bij het zien van de foto’s dus dat ga ik zeker doen. Wel eerst eentje vangen natuurlijk. Het is erger dan ik vermoede. Het dieper geultje op de kaart moet ik nu nog vinden. Is er dus niet (meer??). Dan maar op goed geluk en motor omhoog en hopen dat ik de vaargeul bereikt. De surf planken vliegen me om de oren daar is het perfecte plekje voor maar ik ga zwoegend richting dieper water en af en toe schaaft de boot de boden en trim ik de motor nog hoger de propelor is nog net onder water. Het staartstuk is ter hoogte van de bodem van de boot Je moet toch wat. O, O o wat baal ik dat ik geen waadbroek mee heb genomen. Maar de aanhouder wint. Naar later blijkt heb ik de goede route gebruikt!!

Dus zo uit de deur vissen. Uitgezwaaid worden door mijn meissie en Pukkie. Laat die snoeken maar komen.

Ik wil de eerste dag met dood aas langs de vaargeul driften tussen de twee en vier meter een zien of ik een snoek kan verlijden langs de afgestorven wier en planten bedden. Kom ik een dieper gedeelte tegen dan misschien wat verti- en diagonalen langs de randen van het talud op baars en snoekbaars.  Zal me wel vermaken denk ik. Zie ze een paar kilometer verderop de vaargeul uitdiepen. Dat is geen overbodige luxe. Soms is het nauwelijks 3 meter diep.

Ik heb vanmiddag van alles mee genomen aan dikke voorns, klein spul voor aan de firebal als baars, en witvis of kan makreel aanbieden. Daar naast gooi ik actief met shads en allerlei andere kunstaas de glooiing af naar dieper water. Maar de eerste dag is niet best. Zie ook nergens aasvis, in de diepere stukken geen snoekbaars of baars tegen het talud aan liggen laat staan snoek op de hogere gedeelten. Als ik dan eindelijk een ondiepte vindt waar het zelfs naar de zeven meter loopt een heel klein gaatje blijf ik daar een uurtje hangen. Het stroomt lichtjes en zo af en toe zie ik wel wat op half water voorbij komen maar ik denk dat het plantenresten zijn als er naast de boot een dikke snoek oven komt. Hij draait als een dolfijn door een golf heen en kijkt me recht is de ogen aan. Bizar alsof hij zegt “ik heb je door mijn vriend” en duikt de diepte weer in. Drijf nog even later van het talud af midden in het gat, zeg maar gaatje want groter dan een tien vierkante meter is het niet. Heel anders dan ik gewent ben maar er is niets te monitoren. Helemaal leeg.

Wanneer ik maar iets zie op de Hummingbird staak ik gelijk het verti- en diagonalen. Spannend hoor als bij wicket tuna maar niets, nada, noppes pakt mijn dikke makreel of voorn.

Morgen weer een dag. Lekker rondgedobberd vanmiddag en weet weer wat meer van dit water. Ga naar Henny met de een kip uit de oven. Heerlijk die hebben we gister bij de slager gearresteerd. Ben er gek op en benieuwd hoe die smaakt. Is ook een goede bestemming dacht ik zo eind van de middg. Ben heel veel wijzer geworden over dit water. Een heel moeilijk wedstrijdwater denk ik. Morgen maar eens alleen met kunstaas bestoken. Maar rustig aan natuurlijk we hebben vakantie. Na negen jaar eindelijk samen vakantie in een huisje moeten we vieren natuurlijk.

Woensdag middag gaan we het weer proberen maar nu richting Elburg. Heb nu wat meer grote voorns mee genomen. Misschien lukt dat beter als met makreeltjes wat ik gister merendeels aan de haak had hangen.

Met de motor bijna horizontaal varen we naar de vaargeul. rustig aan we komen er wel. We hebben vakantie maar je bent zo een uurtje kwijt voor je bij het diepe bent. Staat tegen over dat traileren ‘s morgens en ‘s avonds in Elburg op de vrije helling terug meer tijd in beslag neemt dus waar hebben we het over. Heerlijk toch opstappen uit je huisje zo de grote plas op. Wat wil je nog meer.

Nu rechts af richting Elburg. Hier wordt het water smaller. Gaf de voorkeur naar breder water en ben daar begonnen maar we zullen het gaan zien. Misschien dat het uitdiepen er wat mee te maken heeft  van die boten die daar er mee bezig zijn en daar het water troebeler is. Ik zie nu toch wat meer op de monitoren en het gevoel van een kromme stok komt dichter bij. Het ruikt hier naar snoek maar ik kan geen scholen wit vis vinden. Vreemd maar na uiteindelijk komt dat allemaal goed. Tis zoeken, zoeken en zoeken.

Ik blijf het proberen met de dobber, met dit lichte stroompje zou dat toch moeten lukken langs het talud.

Ook hier lukt het ze niet te verleiden met een voorgeschoteld hapje. Van 20- 30 cm water naar vier soms vijf meter een stijl talud naar dieper water vooral in de bochten van de vaargeul daar krijg ik geen aanbeten. Terwijl er onder de dobber het aas “zwemt” gooi ik om me heen met allerlei kunstaas.

Het is goed dat ik hier nu ook eens heb rond gevist. Weet je waar je over praat qua vis gebieden in Nederland en waardeer je het Delta gebied daar waar ik woon nog meer. Maar dat wisten we al. Natuurlijk komt de kennis ook om de hoek kijken en ik denk als er een local mee gaat vissen ik een veel leukere dag heb met vangsten.

Het is tijd om naar de warme koffie te toeren en ik ga weer richting Henny en ons gehuurde huisje. Ben ik net voor donker “thuis”. Doe er een paar pluggen aan om langzaam langs de vaargeul op het talud twee tot vier meter te trollen. Eigenlijk van groene boei tot boei met tussen de boeien ietsje naar de kant. Vaar nu niet rechts langs zo’n boei met je pluggen op dik dertig meter achter de boot… Heb er niet echt de hengels voor bij me en opgetuigd maar met dit zal het allemaal wel lukken.

En natuurlijk op je lichtste stokkie krijg je er een snoek op. Ik ben nog geen tien meter verder van de beugel dicht slaan nadat de drijvende plug ver genoeg achter de boot ligt. M’n Godtfather klapt bijna dubbel wat een dreun was dat. Gelukkig staat de slip goed afgesteld ander kost dat geheid je hengel. Misschien moet je hier gewoonweg met veel kleiner aas op die grote jongens vissen. Je zou denken hoe groter en makkelijker het aas aangeboden hoe sneller de maag is gevuld maar misschien zitten die snoeken hier allemaal op de sportschool. Het is een heerlijke dril en ben blij met deze vis van 75cm. En wat zijn ze mooi getekend.

Het begint nu heerlijk te worden op het water zeker nu ik er een mooie snoek in de boot heb voor een portretje. De wind valt en de regen houdt er mee op dit wilde ik wel heel de middag. Niet te veel zon, Bfr4-5 op dit water zou fijn zijn. Dat gestamp in de wind en vervelender alleen in de boot zodra de motor uit gaat waai, je drift je zo op een talud. De vaargeul is op z’n grootst misschien 50 mtr breed. Dus snel de elektromotor er uit en ankeren langs het talud. Heel kort op buiten de vaargeul kan je lopen op je ballerina laarsjes en daar waai je dan zo boven op. Wat jammer zo einde van de dag dit weer want over een klein uurtje is het donker maar het zijn heerlijke middagen.

En weer als ik terug vaar daar waar ik dat snoekje ving langs een stijl talud vlak bij rietkragen weer hetzelfde beeld. Beugel los van de gothfather van Spro. Ik wacht een tien meter en gooi de reel vast op een zwaardere stok die van Westin de Twitching-T 210H15-50gr. eigenlijk om kunstaas te werpen. Daar hoop ik mijn Waterloo op te vinden want als ik gericht op snoek vis. Daarop zit een veel grotere plug voor Oma. Ik vang nooit die dikke dame waar iedereen op zit te wachten. Ik ben al blij dat ik er vandaag eentje heb kunnen foppen. En dat op kunstaas terwijl ik had gedacht deze dagen meer geluk te hebben met dikke voorns en makrelen onder de dobber.

Maar nu weer ik ga zitten na de reel dicht gezet te hebben en moet de boot bij sturen omdat de wind me richting rietkraag stuurt. Een klap er op…. ik denk eerst ik ben alles kwijt. Daar ligt iets onder water. Ik stuur gelijk de boot richting dieper water en tegelijkertijd probeer ik m’n hengel te verlossen van zijn steun. Maar daar staat zoveel druk op dat dat niet een- twee keer zo snel lukt en de boot begint al snel door de wind de verkeerde richting in te draaien. Lichtelijk paniek op een vierkante meter… Dit moet je niet doen op de Oude Maas je boot blindelings richting vaar geul sturen maar hier heb ik zegge en schrijven twee boten in drie dagen zien varen in de vaargeul tijdens het vissen. Moet natuurlijk ook de tweede lijn in de gaten houden dat die niet in de schroef komt. Dus met een kromme stok naar voren. na eerst snel de motor van de boot in neutraal. Wel de lijn in de gaten houden dus van de tweede hengel. De elektromotor naar beneden. Gelukkig heb ik afstand bediening en de vis verder drillen. Begint te lijken op werken. Kan je het nog sterker vertellen, die vis werkt helemaal niet mee. Tjeesus op dat stokkie neemt hij de ene na de andere run. Heerlijk is dat maar ik zou hem wel eens willen zien. Dat duurt wel ff en ben er best lang me bezig. Ik wil em niet verspelen nu il er zo lang mee bezig ben met deze dril en hij of zij, ik denk een zij, ik weet het zeker het is een zij is werkt ook niet echt mee. Wel aan m’n plezier. Dit is fantastisch en de vis blijft lijn nemen de vaargeul in. Maar tenslotte ben ik toch de winnaar in dit spelletje. En kan ik em landen in m’n netje is gelukkig net groot genoeg en wat ben ik er blijk mee.

Ik heb het op een filmpie staan maar er zat nog één haak van de dreg in het zachte gedeelte van de zijkant van zijn kaak. Heb je dan mazzel of niet. De andere was gebroken en zat aan de andere kant bovenzijde scharnier. Ben heel blij met dit exemplaar. En wat kan het verlopen. Op onbekend water binnen een kwartier heb je weer een top dag.

Dus op die wonderplug, nog van Ulf gekregen omdat dat een “vanger” is hier op het Veluwemeer gaan nieuwe dreggen.

Tja, weer thuis en Pukkie vindt alles prima, heeft het best naar zijn zin met die lage ramen rondom. Hij ziet alles om em heen gebeuren. Lekker blaffen tegen de zwanen, eenden en eksters natuurlijk wel vanuit z’n luie stoel…

Al zou ik weg willen met de trailer i.p.v. en over die zandbank varen. Met al die huisjes neer zetten was dat wel een probleem geweest. Nee jammer maar een beetje meer informatie was wel fijn geweest. Dat je zo van je huisje het ruime sop kan kiezen is een Utopia voor een roofvisser in dit jaargetijde. Het is in ieder geval geen WPC standplaats voor mij maar misschien is het in de zomer een hogere waterstand. Dan zou het perfect zijn ben blij er nu gewest te zijn om het allemaal ten lijve mee te maken.

Accu’s weer aan het infuus en ik ben klaar voor morgen middag. Wat een weelde en ik ben nog geen ander bootje of visser tegen gekomen. Vanmiddag wel een vader en Zoon meegenomen vanaf het water. Die zaten vast. Hun boot was te groot voor me om te slepen op nog geen 30cm water. Die waren wel toe aan een bakkie koffie van Henny.

Uitgezwaaid door m’n meissie voor de laatste middag Veluwe Meer verkennen. Het ziet er een stuk beter uit dan gister. Toe overwegend harde wind en regen…

Ik vaar stapvoets met de propelor net onder water maar die gasten op die planken scheren om me heen over het water. Tjonge wat gaat dat hard. Heel de dag en overal zie ik ze om me heen.

Er staat best wel een windje Bfr7 opgegeven maar hier tussen die eilanden en bomen valt het allemaal reuze mee. Wel die regen zo af en toe in combinatie met die wind is vervelend maar met de gesponsorde regen kleding van Grey’s van de WPC 16 blijft alles droog en warm

Ik let helemaal niet op en de wind brengt me van koers af. Ik ben tegelijkertijd m’n hengels aan het voorzien van de pluggen. Met deze snelheid verveel je je maar twee dingen doen komt me duur te staan. Als ik weer op kijk en het grijze gordijn is weer opgetrokken zie ik dat ik deze keer het eiland aan de rechter kant voorbij gaat steken. Zal ik weer terug varen maar ik gok er op dat het wel goed komt. Niet dus en ik kan gaan wandelen met de boot. Dat valt niet mee tegen de wind in en waneer je dan denk dieper water genoeg onder de kiel te hebben. Spring je in de boot en voordat de motoren lopen ben je al weer op het zand gewaaid. Dan maar verder duwen maar kom zo af en toe een gat tegen en lopen m’n laarzen vol enne erger nog hoger gelegen gebieden… Kortom ben er een uurtje mee bezig maar het lukt in ieder geval.

Water uit m’n laarzenen sokken uitknijpen. Gaat ik terug maar de kou valt mee in m’n neopreen laarzen eigenlijk geen last van. Dus op naar de vaargeul en zo hier n daar een dikke voorn laten zakken. Maar met de wind mee en al die nattigheid is trollen met 5 tot 9 km het beste uit te houden.

Dus de dikke voorn moet weer eventjes wachten tot bij de brug en ik trol op m’n dooie gemakje richting Elspeet. Moet er vandaag toch eerder uit want bij de receptie zijn ze er tot vijf uur om de hefboom open te doen voor me.

Onder bruggen en dukdalven daar moet de vis toch te vinden zijn maar met het draaien en peuteren van de boot pik ik een lijn op op m’n propeller van de motor. Het zit niet mee vanmiddag en eer ik bij een steigertje erbij kan komen en alle heb los gepeuterd zijn we weer een klein e drie kwartier verder en moet ik nog opschieten om op tijd bij de helling te zijn. Nee, vandaag weinig vis uurtjes mee gemaakt maar wat zou het je bent lekker bezig. Dat dan weer wel natuurlijk hé´Nel…

Er wordt vaak gevraagd wat ik er zo aan vindt met iemand te communiceren aan de andere kant van de lijn die je niet kent en je gooit em nog terug ook. Ik kan niets vangen en toch door die natuur dobberen en de tijd vergeten. Zolang niets moet als een wedstrijd ofzo vergeet ik heel de wereld. De mijne is maar een paar vierkante meter groot.

Dan als een speer terug want door die lijn in de propeller dat heeft een hoop tijd gekost om het er af te halen met een hoop acrobatiek waar Piet van de Sint  jaloers op zou zijn. Met één been op de gammele houten steiger en de andere op het staartstuk van de motor op een schommelende boot met dit weer. Dik in de warmte kleding en nee dat doe je niet ff uit als de helft zeiknat is omdat er gelopen moest worden toen we starten vanmiddag….

Dus hoppa de boot laten planeren over de golven heen en kunnen we nog net om vijf uur gebruik maken van de helling. Het is een lastig water dus we hebben weer wat te doen. Je heb er eigenlijk een vaargeultje vergeleken met het Haringvliet van niets. Tis er krap een halve voetbalveld breed daar waar ik ben geweest. Hou je in met je gas handle want je bijna geen ruimte achter de boeien. Raar maar tussen de boeien heb je zo af en toe hele mooie diepe richels en ondiepten. Waar het nu zo ondiep is en er duizenden zwanen foerageren op dertig cm water staan daar dan de waterplanten. Als je er nu al zulke mooie snoeken vangt dan moet het er zomers een eldorado zijn langs de wier en planten bedden voor baars en snoek. Je zou denken dat dan nu de snoekbaars er is maar die heb ik niet echt kunnen vinden. Soms dacht ik wat te hebben maar dat kunnen ook scholen brasems zijn onder en stofwolk aasvisjes want ik kon ze niet trickeren tot en aanbeet. Heb trouwens heel weinig scholen vis kunnen vinden. Volgende maand willen we er nog eens heen gaan of het wordt het Volkerak een midweekje bestoken. Leuk heb er zin an

Reactie’s

Hoi Freek,

Facebook

Kapitein Stuurloos heeft gereageerd op je bericht.

Kapitein Stuurloos

24 november om 13:35

Zo nog steeds ongelovelijk dankbaar dat je ons hebt opgepikt en voor de warmte ;) de volgende ochtend die kant opgelopen en kon ik terug naar de haven! nog iets gevangen?

–

Freek Oosterhuis Ja dat was weer een aardig avontuur. Je zoontje vond het allemaal prachtig. Was je 12,5 huwelijk geslaagd met die taart van de bakker

–




Facebook

Kapitein Stuurloos heeft geantwoord op je opmerking bij je bericht.

Kapitein Stuurloos

24 november om 13:41

top! geslaagd fijne dag gehad

–

Leo zit er al een dik kwartiertje die had zoveel vangdrang adrenaline dat hij zit nog de aardappeltjes weg te spoelen. Die kon het niet meer houden toen de regen even weg viel. Ik heb em een uurtje geleden gebeld en toen hoosde het. We zouden beiden vertrekken van huis als de regen ophield of in iedergeval een stuk minder zou worden. Door de twee strekdammen zitten we aardig beschut met de wind uit deze hoek. Zolang je blijft zitten. Je moet gewoon niet te snel opstaan en bij de les blijven anders waai je pardoes te water.

Zoals ik al vertelde was Leo er al maar nog niets kunnen registreren. Ik ga dicht naast em zitten wel zo gezellig en anders versta ik em niet met deze wind. We kennen elkaar uitsteken en onze vis kwaliteiten doen mekaar niets ten onder. Beetje op elkaar letten en we zitten eigenlijk nooit in elkaars lijnen. Leo heeft gegooid en ik zie waar hij valt. FF wachten totdat zijn shad afzinkt. Door de wind komt er een grote bocht in zijn lijn en dan gooi ik mijn shad ver weg over zijn lijn heen maar ik zet gelijk strak en geef geen lijn pas totdat de shad diepte heeft en dan pas geef ik lijn en als de lijn dan slap valt doe ik de beugel dicht. We zitten lekker te ouwesexhostessen (hoeren = zo’n vervelend woord) en ik wip m’n shad omhoog, haal wat lijn binnen maar er komt gelijk een grote bocht in de lijn door de wind. Je creëer natuurlijk wel zo een lang val moment wat alleen maar ten goede komt lijkt me en warempel al heb ik een lange bocht ik voel een tikkie en sla gelijk de nu korte bocht uit m’n lijn en zit vast. En goed vast. Tis even stil een halve seconde die een minuten lijkt te duren en dan komt er beweging in de aarde. Nee dan weet je dat je aan de bak moet. Dat is en mooie vis als die eventjes “vast” staat na de haak zetten. En ja hoor bonkend laat hij het hele kanaal zien, dan gillend door de slip naar het diepe en als dat niet wil lukken naar de meerpalen. Maar ook daar is het even barsten of buigen maar ik kan hem keren door tegendraads te trekken. Het is een mooie 70+ vis en ben er reuze blij mee. Wat is dat lang geleden alweer zo’n mooie dril en dito vis te landen. Gelukkig heeft Leo zijn telefoon bij em voor en plaatje

High Five en we kunnen onze lol niet op. De eerste worp en gelijk een mooie Zander. We kijken elkaar aan en moeten er om lachen dit zijn oude tijden. Kom misschien zijn er meer die op de foto willen. Leo heeft al een paar keer weer ingegooid al ik weer naast em komt zitten en mijn shadje ver over de zijne heen gooit schuin tegen de wind in. Zelfde ritueel we hebben het natuurlijk over die mooie stekel en als ik de bodem raak hoef ik maar één keertje de loodkop omhoog te trekken en vast houden. De stroom en de wind doen de rest en weer voel ik de bocht uit de lijn trekken. Eigenlijk eerder dan de tik en ram gelijk de rest van de bocht strak. Hangen, zelfde ritueel maar nu is de vis nog agressiever. Bonkend en dreunend in één streep naar het diepe. Het zal nu toch geen snoek zijn want hij blijft lijn nemen en m’n slip staat best wel strak. Ik moet de haak op ver weg kunnen zetten. Maar dan als ik aan de winnende hand ben komt dat heerlijk bonken op de bodem en weten we dat het weer een mooie snoekbaars zal zijn. Vals gehaakt zit tie niet dat voel je meteen. Deze is nog mooier met een lengte van 78cm. Net geen tachtiger maar mooi hoog en dik. Weer een plaatje en mijn dag kan niet meer stuk. We zitten beide nog een klein uurtje tot ver in de schemer en dan hoor ik naast me. Nou dat is lekker dan, goot twee keer en dan kunnen we naar huis. Maar zijn gezicht spreekt boekdelen. Een prima vismaatje. Leo maakt het niet uit als die er een keertje naast piest en dat geld voor ons samen. Genieten van zo’n avond doe je beide met volle teugen…

Ik haal om zeven uur de boot naar buiten nadat ik een paar bakken koffie op heb. Gisteren vroeg naar bed gegaan en heb daarom het telefoontje van Siu gemist. Die komt wat later en heeft dat aan Henny door gegeven. Dus hoor ik dat ik het rustig aan kan doen want om acht uur is hij nog thuis. En vanuit Friesland is het drie uurtjes sturen. We spreken af om half twee maar dat wordt toch dik na drie uur voordat we traileren

En vindt Peter me tussen de middag wachtende in de luie stand achter in de tuin. We nemen water want de koffie komt beide de oren uit.

We beginnen maar voor het natuurgebied gelijk als we de de haven uit varen. Ik ben al een paar weken niet op het Haringvliet geweest vanwege de Jicht aanvallen en daarna het plotseling overlijden van m’n vader. Maar ik schrik wel van die plas dik water. Wat een algen zeg allemaal vlokken van een paar mm groot en zo dik als dunne erwtensoep. Gelukkig zie ik wel zo hier en daar een bal aasvis op het scherm verschijnen met daar om heen silhouetten van predators zowel op de bodem als half water. Dat geeft de burger moed. Ik start op een randje bij een groot plateau van ondiep water dat vol staat met waterplanten tot een diepte van drie meter. We beginnen er dan vanaf die rand met planten eerst werpent naar vijf meter daar diogonalen en zo naar de acht åa negen meter vertikalend om ze te zoeken. Maar we kunnen niets trickeren (met Fiiish) tot een aanbeet terwijl we ze wel zien liggen op de bodem dat zal snoekbaars zijn en half water. Die grote één of soms twee boven een heuveltje zal snoek kunnen zijn maar als die kleinere daar boven op half water boven het talud kan baars zijn de vissen die we moeten hebben voor deze battle. Zelfde geld zijn het karpers maar die zouden toch groter moeten zijn en brasems zwemmen nu in grotere scholen en niet een twintig tot dertigtal bij elkaar.

Na een dik half uurtje hebben we het aan deze kant van het Haringvliet wel gezien. op een paar loze tikken is er niets te beleven aan deze kant van het die grote plas water. Tussen de planten zitten ze niet en ook niet langs het talud naar dieper water. Maar eens voor Stellendam kijken daar is het op een langer stuk vier tot vijf meter diep langs het talud maar ook dar niets. Dan vlak langs de stenen glooiing tussen de planten maar er is geen leven te bespeuren. Zelfs de vogels liggen er te slapen op het water. Op naar de gele boei misschien toch op dieper water maar overal hetzelfde beeld op zowel dieper als ondiep water. Aasvis genoeg te vinden maar we kunnen geen aanbeet forceren en dan weet je dat het taai gaat worden vandaag. Zelf bij het gemaal dat naar Dirksland gaat kunnen we niets vangen in die groen brei. Het lijkt me ook geen pretje voor de predators die groen kleine algen door je kieuwen te spoelen…

We speren richting Middelharnis en als we daar hetzelfde beeld ondervinden wil ik het Sui op gaan om die dikke brei algen kwijt te raken. Maar dan zowaar krijgen beide strijders er een paar serieuze tikken op de shad en de heren zie je gelijk opveren. De concentratie ie er weer terug als dan Siu een niet te missen dreun moet incasseren. We zijn bijna een chinees kwijt en heerlijk is het die gillende slip. Dat is geen baars maar een meerval roept hij en weer gaat de vis er van door en moet ik de boot er achter aan sturen. Gelukkig gaat de tegenstander naar dieper water. Wil wel zeggen dat het een grote is want die voelen zich daar beter thuis als kleiner exemplaren die van beschutting houden zolang ze nog op gevreten kunnen worden door een grotere familielid…

En als we hem dan voor het eerst zien dan is het toch een hele dikke snoek. Wat een bak en mooi getekend van 111cm. Een echte Haringvliet Esox lucius

De snoek (Esox lucius) is een grote zoetwatervis uit de familie van de snoeken (Esocidae). Het is een van de roofvissen die in België en Nederland voorkomen. De snoek is daarnaast in delen van Europa, Azië en Noord-Amerika te vinden. De snoek is een zoetwatervis en heeft een karakteristieke, torpedo-achtige lichaamsbouw. Snoeken kunnen 15 jaar oud worden. De snoek is een algemene soort in Nederland en België, en is te vinden in vrijwel alle binnenwateren. De vis leeft in zoet water, maar kan ook worden aangetroffen in brak water. Daarnaast komt de soort voor in vrijwel heel Europa, Noord Amerikaen in delen van Azië.

In Noord-Amerika komen naast de snoek (Northern Pike) ook andere soorten Esocidae voor, waarvan met name de wat grotere en sterkere muskellunge (Esox masquinongy) noemenswaard is. Ook in de Amoer komt een snoeksoort voor, de Amoersnoek (Esox reichertii).

De snoek heeft een karakteristieke bouw; een zeer langwerpig,Torpedo-achtig lichaam met kleine vinnen en een kenmerkende snavelachtige bek. De rug- en aarsvin zijn bijna symmetrisch en naar achteren geplaatst. De onderkaak is duidelijk langer dan de bovenkaak en steekt uit. De kleur van de snoek is variabel, van groenbruin tot grijsbruin met goudkleurige stippen, vlekken of strepen op de flanken, de buik is geelwit. Hoe ouder de vis wordt, hoe meer hij zijn goudgele patronen verliest; oudere exemplaren zijn vaak egaal en donkerder van kleur. De vrouwtjes kunnen een lengte van 1,40 meter bereiken, terwijl de mannetjes niet groter worden dan ongeveer 85 cm.

Bron; Wikipedia

Wat we voor de rest ook uit de trukendoos halen op een paar missers na kunnen we er niet meer bij vangen rond om Middelharnis. We vertrekken naar het Spui en de baarzen lijken steeds verder weg om er mee op de foto te gaan.

We vissen het Spui af alwerpend tot aan Oud Beijerland maar ook hier zit het vol met die vervelende alg. Af en toe hoor ik van een tikkie of misser maar het houd niet over. Dat die mannen kunnen vissen dat weten we wel en met zo’n mooi stroompje langs de rietkragen, taluds, dukdalven, stenen en palen is het niet te bevatten dat we geen baarzen kunnen foppen.

We proberen zelfs in de haven maar zelfs geen kleintje te foppen. Er is hier ook geen aasvisjes te bekennen in de monding naar de rivier en dat is wel vreemd.

Ook tussen de boten is het een dooie boel en alles is groen. Ook hier geen aasvisjes terwijl het er toch vol mee zou moeten liggen. Het hele Spui trouwens een stuk minder te zien op de Hummingbird dan op het Haringvliet ondanks die erwtensoep op beide wateren.

Als Mehmet dan naast me komt staan en gooit zijn kunstaas richting uitgang van de haven naar het Spui net langs het talud van de monding dan zien we beide een school baarzen om zijn fissh sprinten. Ze willen em niet pakken maar het is net of ze een wedstrijdje doen. Het zijn er zeker twintig als het er geen dertig zijn. Ze duiken er om heen als dolfijnen voor een boeg van een boot, en halen het in maar pakken ho maar. En als Mehmet aan zijn einde van zijn drift is duiken ze in een scherpe bocht onder de boot zo weer terug het diepe in. En daar is Siu net aan het binnen draaien en ziet ze ook. Maar hij blijft rustig en draait hel rustig zijn kunstaas binnen en ramm die pakken ze wel. Tien minuten voor het eind signaal en we zijn er blij mee. een zwaar bevochten trofee.

Het is geen Haringvliet gigant maar we zijn er maar wat blij mee. Uit die erwtensoep toch nog een baars te kunnen vangen.

En dan is het Siu gegund om nog net voor tijd een tweede te vangen in de haven monding en daar issie dan ook reuze blij mee. Ze zijn er wel maar moeilijk te trickeren. Zal dat aan dat vele alg in het water liggen of zijn we gewoon op het verkeerde tijdstip aan het vissen.

We gaan weer richting Hellevoet en niet omdat het stil valt. Wat een taaie dag was dit. We hebben ze aan de overkant ook al net naast de vaargeul zien liggen. Zal de meet apparatuur van rijkswaterstaat zijn waarschijnlijk om te zien tot hoever het zoute water binnen dringt. En in de vaargeul omdat zout water zwaarder is dan fresh water..

Het Hoornse Hoofd daar was geen activiteit maar gelukkig bij de terrasflats wel en na een paar missers aan beide kanten daar pakt Siu wel een mooie Haringvliet baars. Rond de werkhaven en de vuurtoren ook geen baarzen te vangen. Wel overal grote stukken met wolken aasvis maar die gestreepte rakkers geven vandaag geen thuis.

Ik ga als tegen prestatie mee op de zeebaars. Daar zie ik dus naar uit om met deze zoute cracks te gaan zeebaarzen in het Europoort gebied. ik ben er in ieder geval klaar voor. om die zoute variant achter de schubben aan te zitten..