Visverhalen – Pagina 23

Ben er deze keer uitgevist door Patrick

31 augustus 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Vandaag 31 augustus 2011op pad met Patrick Stad vanuit Middelharnis. Die was helemaal in de ban van de roofblei sinds vorige week. Die krachtpatsers laten dus weer hun sporen na en weer eentje verkocht aan die verschrikkende runs over het Haringvliet heen.

We drinken op ons gemak als we de haven uit zijn een bak koffie met een broodje. We doen eerst het talud af vissen op de hoop een snoekbaars te haken maar op één tik voor beide blijft het steken. Het is weer een half uurtje voor de middag dus relax vandaag, niet dat Patrick laat was want half tien ging bij mij de bel. Half uurtje te vroeg dus maar hij was vanochtend onrustig en vroeg. Wij kennen dat wel zo’n nachtje voordat je het water op gaat. De boot en het visgerei was vanochtend allemaal al gedaan en na een bakkie, verhalen, hoe is deze lijn knoop, welke plug, dreggen en weet ik veel een slow start dus vanochtend. Heerlijk bomen over rigs, haken, lijnen, nylon of gevlochten, molens, hoe werkt een downrigger, welke pluggen dan, verschil in dieptemeter en fishfinder je kent dat wel. En na een klein uurtje te hebben gevertikaald en heel het talud te hebben afgevist gaan we verkassen. Daar hopen we roofbleien te vangen als we al weken op deze stak doen met mooie baarzen als bijvangsten en daar zijn we maar wat blij mee. Maar we hebben nog niet geankerd of we krijgen controle. Moet ook natuurlijk maar dat is voor de Bassbuster de eerste keer. En dan moeten er een hoop papieren worden ingevuld want sta je gelijk overal geregistreerd bij die klabakken. Tuurlijk weten ze dan volgende keer van verre wie je bent en wie er in de boot zit maar het duurt dik een half uur en al die tijd ligt die politie boot op de stek te dobberen tegen de stroom in op twee meter water. Die roofbleien zitten nu denk ik niet meer op deze stek. Ik probeer nog de stuurman te bewegen naar voren te komen en rechts voor te gaan liggen maar dat wordt niet begrepen(*. Papiertjes nakijken en boetes uitschrijven lukt wel maar enige kennis in de sportvisserij dat gaat niet lukken. Je ziet toch gelijk hoe een boot gaat liggen en waarheen de hengels uit staan. Ook al meegemaakt als er moet worden gecontroleerd met een actie op land, gaat er een vertegenwoordiger mee van de visvereniging. Terwijl je zou verwachten dat dat dan in je takenpakket zou zitten. We houden ze maar te vriend want natuurlijk is alles in orde je gaat niet met een spulletje van dit vermogen varen als dat niet zo zou zijn. Wat heb je er aan troubles maar je neem een dag vrij en je hele visstek is naar de knoppen. Wat een onkunde. Dan zie ik de TroutBuster ook aan komen en heeft ook bezoek gehad dus het verhaal van beide heren klopt niet eens dat we de enigste vissers zijn die op het water zijn en dus vereerd moeten zijn met hun bezoek. We gaan na een uurtje maar verkassen want die roofbleien komen niet meer terug.

Blijven we op het Haringvliet of gaan we naar de Oude Maas. Floris had het vanmorgen niet werelds gehad op de OM dus we gaan richting Hellevoetsluis. Is voor Patrick ook nieuw dus leuker en weer eens wat anders. Verticalen op het Haringvliet waar de stroming en vooral onderstroming veel minder is en zonder rotzooi op de boden als keien, stenen, touwen, ankers, kettingen, ijskasten you name it en zoals Floris zo mooi citeerde “daar waar je je kunstaas parkeert, daar is het raak. Dat zijn natuurlijk de hot spots op het talud van de rivier als de OM. We vissen alle stekken af Hoorns hoofd, de walletjes, terrasflats, steigertje, wateruitlaat, ducdalf, sluisje, werkhaven, elektriciteitshuisje, bunker, vuurtoren maar we zitten voor noppes en ik zit er net aan te denken om de haven van Hellevoetsluis in te varen en een bakkie te doen bij Mario “Catfisch” als Patrick een niet te missen beuk op zijn stok krijgt in de haven monding.

*Zo’n aanbeet vergeet je niet meer, die voel je tot in je schouderblad*.

En de dril is fantastisch. Ik zit vast geloof ik hoor ik voor in de boot maar ik roep hou contact je heb vis. Zie dat natuurlijk gelijk aan de top. Zelf als je natuurlijk veel dichter bij die top van je hengel bent moet je van het gevoel uit gaan maar als je dan voor de eerste keer een serieuze vis aan de lijn heb is dat lastig te voelen. Die slaat je aan en blijven even liggen en dan weet je dat je aan de bak moet. De vis heeft de sjet zelf geslikt dus die was gretig. Onbegrijpelijk dan dat we nog geen aanbeten hebben gehad. We hebben overal het talud afgevist van twee naar soms dik vijftien meter. Dieper gaan heeft geen zin want dat overleeft die vis nooit met dit mooie weer.

Maar Patrick zijn Persoonlijk Record gaat eraan vandaag. Dikke metersnoeken uit het Aa staan al op zijn lijstje maar een snoekbaars van 60+ is een mooi aanvulling. We proberen nog wat in de havenmonding, dropshotten, verticale, horizontalen, dieplopende pluggen maar het mag niet baten. We gaan terug naar waar die politie boot ons heeft verjaagt

*Het duurt even maar dan denken we dat ze er zijn*.

Maar hier is het ook lekker zitten maar geen aanbeten. Het weer is er perfect voor, tenminste dat denken we. Zware regenbuien komen over en we zien ze ver landinwaarts, Drechtsteden denk ik leegstorten terwijl wij nu dan lekker in het zonnetje zitten. Op de rand van donker naar licht dus. Maar wat we ook proberen op dit talud kunnen we ze niet verleiden. Maar dan hoor ik naast me er zit weer vuil aan. Drijvend onder of op het water wier aan de dreggen. Patrick haal uit met de hengel en probeert zo het wier kwijt te raken maar daar door gaat natuurlijk de plug ook naar de bodem toe en ik denk dat de plug even wier vrij is geweest en zijn hengel blijf hoepeltje rond staan en neemt alleen maar lijn van de spoel. Ze zijn er roepen we beide terwijl zijn vis het diepe opzoekt gooi ik natuurlijk gelijk mijn kunstaas richting talud. Patrick is nog wel even bezig en als die roofbleien er zijn dan moet je snel wezen vandaag maar ik krijg geen tikkie. Mijn vismaatje vandaag staat te drillen voor in de boot maar ik krijg ze niet te pakken. Raar maar zie ook geen jongbroed springen en na enkele worpen weet ik natuurlijk dat er geen roofblei is. Dus ga ik het landingsnet klaar maken voor Patrick die eindelijk zijn vis vanaf het diepe naar zich toe heeft kunnen halen.

Tjeetje jaren geleden dat we op deze stek een snoek hebben gevangen. Joop was de laatste met een mooie.

En dan zien we dat het een snoek is en die heeft flink partij gegeven en volgens Patrick echt niet minder dan een metersnoek vanuit het Aa. Die kan dat immers weten als snoek expert. Wij weten hier niet anders op groot water en zijn altijd reuze blei zo’n exemplaar te vangen als bijvangst op onze visserij. Deze mooie getekende 70+ zijn we reuze blij mee vandaag. Maar wel heel voorzichtig landen zien we nu want hij zit maar op één haak net in het lippie. En dat is dan weer mazzel hebben want onze plug een Chubbie is maar ±4cm groot en we vissen niet met verzwaarde onderlijnen op de baars, snoekbaars en roofblei maar met FluorCarbon. Een roofblei is meer een jager op zicht en FC is niet zichtbaar in water. Hij schud nog een paar keer gevaarlijk met zijn kop altijd een mooi gezicht met die bek vol open en de kieuwen wijd uit. Natuurlijk nog een paar runs, de adrenaline spiegel stijgt gevaarlijk en het is maar goed dat ik de dreg heb vervangen want de originele had het allang begeven (uitbuigen). We vissen met die klein plugjes overwegend maar met een enkele dreg of haak. Op het Oostvoornse Meer is dat trouwens verplicht. Daar mag je maar met een enkele haak vissen aan je plug. Tis maar dat je het weet want de boetes zijn daar niet mals. Gelukkig kunnen we hem landen en direct is de haak los als de lijn slap komt te hangen. Pffffft, goed gedaan Patrick.

*Helemaal gaaf en waarschijnlijk zijn eerste kennismaking met de mens*.

We gaan nog wat trollen voor Oudendijke maar hier is het ook afzien dus terug richting de losswal en na de plaat voor Middelharnis gezien te hebben op 4 naar 2 meter om misschien een schooltje baarzen te ontdekken gaan lekker een frietje eten.

FF naar het frietkot en wat is er mooier uitgenodigd te worden. Natuurlijk weten ze al wat ik wil hebben. Neem eigenlijk altijd hetzelfde maar nu met een Milkshake banaan. Veranderen doet eten…

En toch is het anders…

24 augustus 2011/0 Reacties/in Avonturen, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Eerst maar eens een frietje met, heerlijk*.

Varen met je meissie al lang belooft. Natuurlijk mogen de hengels mee maar is geen hoofdzaak. Het frietkot bezoeken blijft natuurlijk hetzelfde maar witte en rode wijn, toastjes met allerlei soorten kaasjes aan board. Thats different cake.

Had Netty allang beloofd een eindje een rondje Haringvliet, Spui en Oud Beijerland aan doen waar ze graag winkelt met Henny in de OutdoorStore voor leren jassen en laarzen. Dan naar de Oude Maas richting Dordrecht en bij Groot Hooft een terrasje pakken en weer terug kachelen. Voor zo’n rondvaart zijn we te laat begonnen 21 augustus 2011. Eerst de honden uitlaten, koffie drinken met wafels en kersen eten van de aanbieding van de+, badpak opzoeken en weet ik allemaal niet meer werd het 14.00 uur eer we te water gingen in Stellendam. Tja daar krijg je trek van dus eerst maar een frietje van het havenfrietkotje.

*Heerlijk was het, 22 graden en een zuchtje wind maar de meiden hebben het snel koud*.

Het is heerlijk op het water en met trolsnelheid varen we langs het natuurgebied aan de kant van OverFlakkee gelijk de windsnelheid het talud volgend op ±3-4 meter. Misschien dat er nog een baarsje te verschalken is en gelijk als in een ballon. We varen gelijk met de wind dus is het aan board windstil en knap warm.

*Het gaat harder waaien en af en toe en druppel*.

Maar dan trekt de wind wat aan als we bij Middelharnis zijn en zien we een regenbui aankomen. Voor het eerst gaat de kap omhoog zodat we die nu ook mooi kunnen testen. Die is nog nooit over end gekomen. Met werpen van pluggen etc. heb je er last van en het is makkelijker een regenjack aan te doen met vissen. Mischien dadelijk als we op de tong gaan en ankeren. Dan vissen we met de hengels vanaf een steun achter uit de boot en zit je onder dat afdak lekker uit de wind.

We steken snel over naar de monding van het Spui en gaan weer richting Hellevoetsluis en met windje tegen is het wel lekker met de kap erop.

*Dat ga je krijgen na een glaasje wijn*.

Want er zijn nu serieuze golven en er komt zat boegwater over ons heen maar het is nog steeds warm. Later zien we in de auto dat het 21,5 graad is.

.FF dollen voor de vuurtoren van Hellevoetsluis waar Gerard Jölling, Jan Smit en consorte acte précence geven. Is niet mijn muziek stijl dus slaan we ditmaal over.

We gaan richting Stellendam en als de boot is getrailerd zitten beide dames ongegeneerd te gapen in de auto naar huis. Tijd voor een dutje misschien maar eerst de hond uit laten anders hebben we geen zin meer is gelijk het commentaar. Dus beide meiden gaan op pad met Mogli en Buddy, moet zeggen dat die twee toch niets te kort komen en of ik dan bami wil maken met kippen pootjes (de befaamde drumsticks).

*Dorien ff een zooitje gemaakt in jouw domein*.

Natuurlijk wil ik dat wel maar als dan alles klaar staat komt Henny alleen thuis. De rest had geen puf meer en dat is ook heel anders dan dat je met vismaten het water op gaat.

Dan zijn de pannen schoon en alles op gebikt en mis je een groot gedeelte van je drankvoorraad. Niet dat ik me vandaag verveeld heb hoor. Maar het is gewoon anders, ja heel anders…

Reactie’s FaceBook

Hoi Freek,

Lijkt wel vakantie joh, lekker gezellig en genieten maar !!!! Doe Hennie ook de groetjes en tot ziens.

Doei gr .Loes

Ha die Freek !

Zat je toch maar op-ge-scheept met die twee vrouwen zeg! Goh, wat heb je het weer leuk beschreven.

Enne, die shot van je keuken, ben je zeker even voor op de tafel gaan staan? Groetjes, ook aan je “meissie”,

Ina

Hi Freek,

Da’s nou weer een geinig verslag (ondanks geen visje). Leuk!! Jij bent behalve een uitstekend fotograaf ook een prima schrijver van reis- in dit geval vaarverhalen.

Altijd weer een plezier om te lezen.

Netty

Opie’s mooiste visdagen

18 augustus 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Zijn eerste roofblei was dat en gelijk eentje van een goed formaat waarmee meteen de PR van Opa aan gruzelementen werd gevist 20070709*.

Het is al weer even geleden dat de kleinzoon van Joop is mee geweest in de boot. Moest even zoeken maar was 19 juli 2007 om precies te zijn. Tom komt in elke vakantie een paar dagen vissen met Opie. Helemaal mesjogge issie van het spelletje.

Een beste dag hadden we er niet voor gekozen. De slechtste dag van de week met eind van de dag onweer voorspeld. Maar regen vinden we alle drie niet erg zeker niet met deze temperaturen. Als het droog was wilde je snel je regenkleding uit doen. De luifel wilde we niet omhoog zetten want met z’n drieën werpen gaat niet met de kap opengetrokken.

*Joop geniet en deze keer niet van het vissen maar van zijn kleinzoon*.

Ik moest eerst naar de Fysio nog steeds voor mijn schouder, 6 januari gevallen in het heets van de strijd zal ik maar zeggen en de schouder uit de kom. Wat een pijn was dat zeg. Deze is nog steeds niet helemaal genezen (frozen sholder). Maar we zijn er bijna, de laatste loodjes zal ik maar zeggen. Joop en Tom vonden het best want die hebben gisteren tot laat aan de waterkant gezeten. Dus eerst nog wat eten natuurlijk de eieren met spek een bakkie leut erbij zodoende dat we om 13.00 uur aan de helling stonden in Middelharnis.

*De stabilo met het “pluisje” was weer de favoriet vandaag*.

Maar op onze stek hadden we te maken met tegenwind dus met de pluggen vissen was lastig. Het duurde wel heel lang voordat de stroom de plug over de “hot” spot heen had gelift. Gelukkig was er vandaag niet al te veel vuil in het water maar toch.

*Smile, glimlach van oor tot oor bij beide*.

En dan kan Tom aan de bak en weet nu wat een Roofblei drillen is op groot water. Genieten met volle teugen en wij natuurlijk ook. Wat is er leuker dan zo’n koppie in de boot.

*Het is een Welgraven maar genen van de Flohilletje zitten er ook in dat is duidelijk*

En drillen dat kan hij wel met Opie Joop als mentor. Die kan trouwens als geen ander genieten van het drillen van een vis en kan als één van de beste lang genieten van de uithalen en gillende geluiden van de slip voordat de vis wordt geland in het schepnet. Dus niet scheppen maar landen maar dat hebben we al vele malen eerder over gehad.

*Dan eindelijk zien we de eerste glimp, schaduw van een beste Roofblei*.

En nu vissen we met maar één haak “pluisje” dus is scheppen een makkie. Wel even wat rechtzetten. Joop had niet zoveel vertrouwen in deze vlieg de bruine gestreepte Summersmile III van Floris Fly Fishtechnieken zoals iedereen twee weken geleden heeft kunnen lezen en heel ongegeneerd doopte hij deze techniek om in, jawel met een “Pluisje” vissen maar ik moet toch maar volgende keer een hengel voor hem ook klaar maken na vandaag. Ik experimenteerde er al mee boven een loodkop zoals in verhaal 20090919 te lezen in het archief. Dus Floris ik ben reuze blij met je creatie’s die je bind voor mij op verzoek in de kleuren die ik verzint. Het werkt als een speer zoals je ziet.

*Als hij of zij natuurlijk, de vis het net ziet neemt hij nog een paar heerlijke runs richting open water*.

Het is heerlijk vertoeven, genieten geblazen een weer een heel klein wereldje. Lekker alles opzij schuiven en we pakken dit met volle teugen.

Maar dan moet hij toch opgeven en voorzichtig laten we hem in het net glijden. Een prachtig uitzonderlijk hoog (17cm) exemplaar van 64 cm lang een mooie volle ronde vis.

*We zijn weer verslagen door een Rookie*.

Maar wat we van af nu ook uitproberen we krijgen geen aanbeten meer op deze stek. Joop pakt nog een mooie baars maar that it. We gaan verkassen maar waar heen.

*Het begint te onweren dus leggen we aan bij een werkschip*.

We duiken het Spui in en varen naar de Oude Maas en op onze eerste stek komen we de TrouthBuster tegen. Die ligt daar met Jeroen en vangen af en toe een mooie maar overwegend allemaal dreumissen. Ze zijn gretig dus veel verkeerd gehaakte en dan geven die natuurlijk ook de nodige sport. Dat is verheugend om te horen en om nu met twee boten op deze stek te liggen daar is de rand van het talud te klein voor dus varen we door naar de volgende stek.

Waar we voordat de hengels uit gaan een flinke regenbui aan zien komen met bliksemschichten. Dus hengels binnen board en een haven inschieten. we zien een werkschuit liggen naast een grote paal in het water met een radar erop van minstens 3 meter. Daar gaan we tegen aan liggen. Die steekt meters hoog boven ons uit.

*Er staat meer water in de boot dan er buiten*.

Dan is er dik een half uurtje een hoos water van boven en gelukkig drijft dat voorbij met de flitsen om ons heen. Die buien waren in de avond voorspelt. we weten nu ook dat de automatische pomp werkt want die slaat af en toe aan en we zien een dikke straal water achter uit de boot komen. Het kon nog erger zijn zien we s’avonds op het nieuws. Waar in Hasselt zelfs 5 doden bij zijn gevallen en 150 gewonden bij een muziek evenement waar een tent instortte en binnen no time het hele evenementen terrein onder water stond.

Elkaar in de gaten houden is belangrijk op het water.

Pffftt maar daar breekt het zonnetje al door en we zien Floris aan komen scheuren. Gelijk aan de rand van de bui, een mooi gezicht is dat. Die komt even kijken of alles in orde is. Natuurlijk prima die sociale controle onder elkaar en zo hoort dat.

*Zo nu en dan werpend met de plug een leuke baars en vertikalend een snoekbaarsje*..

We gaan vissen en eigenlijk gaat het best wel goed. Heeel veel aanbeten maar net zo veel missers. Hoeveel lossers ik wel niet heb gehad, ontelbaar. En zo te voelen waren dat beste vissen maar na een metertje of drie lieten ze mij achter met een lege sjet en een losse dreg. En de vissen die we vingen waren allemaal onder de wettelijke maat van 42cm.

Al met al mogen we natuurlijk niet mopperen en hebben heerlijk gevist. Tom heeft het in iedergeval prima naar de zin gehad vandaag en het blijft natuurlijk vissen anders hadden ze het wel vangen vernoemt. We gaan naar huis want Oma heeft voor de laatste logeerdag zijn lievelings kostje gemaakt. Stampot met worst en hij proefde de worst nu al vertelde hij al slikkend. We zien de TrouthBuster voorbij razen. Die trailerd op de Lindsedijk bij Hendrik Ido Ambacht en wij gaan richting Haringvliet naar Middelharnis waar we een half uurtje later ook aan de helling staan.

Reactie’s FaceBook

Hallo Freek,

Nog even geen te grote vissen vangen om je schouder te laten genezen hoor.

Het beste ermee.

Groetjes Loes en Gerard

Dit zijn weer van die dagen

25 juli 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Het eerste buitje lieten we overdrijven en namen het bakkie dan wel in de auto*.

Zondagmiddag 25 juli 2011 met Waldi en Joop op pad geweest op het Haringvliet en maandag alleen met Joop het Spui op en de Oude Maas uitgevist. We staan weer met beide benen op de grond want de vangsten waren bedroevend slecht. Het moet natuurlijk wel stromen.

Jaja, we staan weer met beide benen op de grond want na die laatste vis sessies kon het eigenlijk niet op. Wat een vissen vingen we, zo erg dat we baarzen en roofbleien links laten liggen en proberen vadertje glasoog te vangen. Maar dat valt niet mee, zelfs reuze tegen

De snoekbaars, voorheen ook wel zander genoemd (Stizostedion lucioperca of Sander lucioperca)

Herkenning De snoekbaars is langgerekt en rond van vorm en heeft een puntige kop. De kleur van de snoekbaars is afhankelijk van de bodem, lichtintensiteit in en de helderheid van het water. De kleur kan zilvergrijs tot goudbruin zijn en hij heeft vage donkere dwarsstrepen, die bij oudere exemplaren vervagen. Hij heeft twee rugvinnen, waarvan de voorste harde stekelige stralen heeft. Ook de rand van de kiewdeksel is voorzien van een scherpe punt. De ogen zijn groot en glazig. De snoekbaars kan 120 centimeter lang worden. De mannetjes kunnen worden onderscheiden aan hun donkere buik. Jonge baars kan nog verward worden met snoekbaars, omdat beide soorten in dat stadium nog slank en bleek van kleur zijn. Aan de puntige kop is de jonge snoekbaars toch wel goed te onderscheiden. In Oost-Europa, Azië en Noord-Amerika komen verwante soorten voor. De snoekbaars die men kent in de Benelux is afkomstig uit wateren rond de Zwarte Zee (Donau

De snoekbaars kan in Nederland bij een lengte van 80 centimeter al groot genoemd worden. Hij kan echter wel 120 centimeter worden. De snoekbaars is een vis van het open water en leeft voornamelijk in diep water. De snoekbaars paait bij temperaturen van 12 tot 15 °C van april tot mei. De mannetjes maken in ondiep water een kuil die wortels van waterplanten blootlegt. De daar gelegde eieren worden door het mannetje bewaakt en door vinbewegingen van vers zuurstofrijk water voorzien. Snoekbaars heeft een hekel aan teveel licht en zal overdag diepe of schaduwrijke plekken opzoeken. De jonge larven gaan zelfs dood bij te hoge lichtintensiteit. De jonge snoekbaars eet kleine beestjes zoals watervlooien. Naarmate hij groter wordt gaat deze solitaire vis over op grotere prooien, met name langwerpige vissen. De snoekbaars heeft wel een voorkeur voor wat kleinere prooien in vergelijking met de snoek, die prooien tot een derde van zijn eigen lichaamsgewicht kan verslinden. De snoekbaars jaagt voornamelijk in de avond, omdat hij dan met zijn grote glazige ogen met reflecterend netvlies (de snoekbaars wordt om die reden ook wel ‘glasoog’ genoemd) een voordeel heeft ten opzichte van de prooivis. De snoekbaars maakt ook gebruik van het zijlijnorgaan dat gevoelig voor geringe drukverschillen en waterstromen en de vis in staat stelt de prooi te vinden door het waarnemen van de vortices die de bewegende prooi veroorzaakt. Het zijlijnorgaan kan ook worden gebruikt om grotere stilstaande objecten waar te nemen door de verstoring die ze opwekken in het stromingspatroon om de vis. De snoekbaars maakt ook gebruik van de geur om de prooi te vinden en wordt door vissers vaak met een reepje vis als aas gevangen. In de winter trekt de snoekbaars zich als dat mogelijk is naar zeer diep water. Veel snoekbaarzen leven dan op dieptes tussen de tien en twintig meter.

Ecologische betekenis

De snoekbaars komt van oorsprong uit Oost– en Midden-Europa. Sinds het einde van de 19e eeuw is de vis echter uitgezet voor de visvangst. Doordat er in de zestiger en zeventiger jaren erg veel fosfaatrijk water werd geloosd werd door eutrofiëring de snoekstand zeer nadelig beïnvloed. Tegelijkertijd profiteerde de snoekbaars van het grote aanbod aan prooien door de toenemende biomassa en het verdwijnen van de snoek die snoekbaars ook op zijn menu heeft. De competitie tussen beide soorten is in wezen beperkt omdat snoek en snoekbaars heel verschillende prooivoorkeuren en jachttechnieken hebben. In helder diep water komen beide soorten dan ook vaak in flinke dichtheden voor. Tegenwoordig is door de afname van het fosfaatgehalte van het water en bodemslib een omgekeerde trend waarneembaar en lijkt de snoekstand zich op veel plaatsen goed hersteld te hebben. Op de randmeren en het IJsselmeer is de snoekbaarsstand flink afgenomen. Oorzaken daarvoor zijn het minder voedselrijk worden van het water, maar met name stroperij met kieuwnetten en te intensieve beroepsvisserij kunnen hiervan de oorzaak zijn. Op de grote rivieren is de snoekbaarsstand nog goed te noemen. Snoekbaars vertegenwoordigt een grote economische waarde, vanwege het hooggewaardeerde visvlees en vanwege het grote aantal sportvissers dat met vrij geavanceerde materialen en boten op deze vissoort vist. Een herstel van de snoekbaarsstand is dus zeer gewenst vanuit economisch oogpunt. Ecologisch gezien is de snoekbaars een exoot in de Benelux, maar het is al geruime tijd ingeburgerd en heeft zijn eigen plaats in het ecosysteem ingenomen, zonder aantoonbare schade aan te richten.

Bron; Internet Wikipedia

Allereerst zondag mijn camera vergeten en dat was wel jammer. Niet dat we veel vissen op de foto hoefde te zetten maar Waldi was eerst bij de bakker geweest en de boot lag vol met pizza’s, broodjes, sauzijsen- en amandelbroodjes, krentenbollen, witte puntjes die hij met paté belegde ter plekke. Een feestmaal dus aan board en we konden al snel geen boe of bah meer zeggen. Zelfs Joop zat vol en dat wil wat zeggen. We hebben van Stellendam tot aan Oudenhoorn alles afgevist op de bekende stekken en vooral voor Hellevoetsluis en de sluis bij Melissant af gevist maar niks, nada, noppes dus we hebben ze niet kunnen vinden vandaag. Gelukkig niet geblankt maar één maatse snoekbaars is wel heel weinig met z’n drieën een middagje peuren. En dan die verhalen dat je als eerste over de stek komt als kapitein van het schip. Als de spoeling dun is dan komen de verhalen. Prachtig, vrienden onder elkaar. En anekdotes zat natuurlijk met 150 jaar vissen in de boot.

Dus maandag weer rustig begonnen, koffie gedronken en om 10.00 uur vertrokken naar Middelharnis en daar de helling genomen. Eerst de taludjes en diepten daar uitgevist maar ook andere boten waren zonder vis dus we hielden het Haringvliet voor gezien en voeren in één keer het Spui op richting Oude Maas.

En warempel, ik ben nog de boot goed aan het leggen in de stroming die er is en Joop heeft er al twee in het mandje liggen. Zouden we ze hebben gevonden, zou zo maar kunnen natuurlijk. Maar de stroom is er bijna uit op de Oude maas en we liggen bijna stil op de stek. Uniek natuurlijk en eigenlijk wil je dit niet mee maken. Normaliter binnen een kwartier moet je tegenoverliggend driften en dat gaat dan steeds sneller naarmate de stroom sterker wordt. Ook vorige week waren dan de aanbeten beduidend minder omdat gelijk het water bruin werd van vuil en alg. Ik was nogal blij zachtjes uitgedrukt dat het zoveel regende maar dat is vandaag niet te merken op de Omaas. Jammer. Wat we ook proberen, zelf driften, drop shotten dat gaat nu natuurlijk voortreffelijk. Je voelt alles behalve natuurlijk een aanbeet. Alle kleuren van sjets en vooral van staarten. Maar niets helpt. We gaan nog naar wat andere stekken maar liggen ook daar natuurlijk stil. Alleen de regen geeft af en toe van rette je ketetje.

*Wel zit Joop afentoe anderhalve meter lager*.

Het blijft wel uitkijken natuurlijk, je ligt immers langs het talud en de scheepvaart is enorm hier. Het is R’dam naar Duitsland en de duwbakken en vooral vandaag Gas gaat richting binnenland en verder. Als die zo’n kribgat leeg trekken kan je in de problemen komen door aan de grond te lopen. Dan ligt de boot vast voor de golf die weer terug komt. Kan je verzekeren dat je dat niet wilt.

*Joop heeft zelfs tijd om zijn boterhammetje te eten*.

En het weer is perfect, natuurlijk we krijgen af en toe een regenhoos over ons heen maar de temperatuur is zeer aangenaam en windstil. Alleen de vis ontbreekt. Waar dat aan ligt… Misschien dat de paling er nu wat meer is. Er mag niet meer op gevist worden en dat scheelt heel veel netten. Snoekbaars is er gek op en spoog heel vaak zo’n half verteerde paling uit als wij hem vingen. Maar we zie ook geen scholen jonge roofbleitjes en dan bedoel ik scholen. Meters dik over het hele Haringvliet heen. Triljoenen zijn dat er. Voorntjes en brasem, geen enkele aasvisjes zie je. Te zout misschien nu de sluizen op een kier staan. Natuurlijk zijn dit altijd de slechtte weken geweest maar het is nu wel heel slecht snoekbaars vangen.

*Varend op de lichten als geleerd bij VB1*.

We houden het voor gezien want na een paar uurtjes de stekken afgezocht te hebben krijgen we trek in een frietje met. We gaan direct richting Haringvliet en op het Spui zien we dat op één van onze favoriete stekken al een bootje ligt. Dan maar gelijk door naar het frietkot.

*Onderweg nog wat nostalgie waar Joop het onderkomen van zijn meissie haar opa uitlegt*.

We zijn weer een ervaring rijker en heerlijke tijd op het water gehad. Veel nattigheid geslikt maar de temperatuur was prima te doen. Met dat donkere weer was onze verwachting heel anders geweest. Tja, het blijft vissen en geen vangen.

We konden het niet laten

21 juli 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Gisteren woensdag 20 juli 2011 was het weer prima om te vissen, windstil en een zonnetje. Terwijl de verwachtingen veel slechter waren met windkracht 5 voorspeld. Met zondag nog in het achterhoofd vraag ik Joop of we misschien vandaag die PR van Waldi aan diggelen kunnen vissen. Namelijk een roofblei groter dan 77cm vangen of minstens evenaren.

We gaan er weer in op de helling in Middelharnis met wel heel ander weer dan zondag. En Joop weet ook hoe het hoort aan board. Die heeft natuurlijk Djamil gaan het werk gezien vorige week en we vertrekken windstil met een zonnetje het water spiegeltje glad met een heerlijk kopje koffie in de hand en in de andere een broodje bal. In ons T-shirt blazen we het Haringvliet over naar onze stek het is heerlijk weer.

Joop neemt de gewoonten over van mijn mede reizigers en schenkt koffie om de dag goed te beginnen.

En van verre zien we de visdiefjes al duiken op een van onze stekken en weten dan al dat we er een paar uur zullen blijven vissen. Dat wordt weer een mooie dag met veel vissen vangen. Natuurlijk zijn we gelijk in opperste stemming. Wat wil je in je warm drukkend weer eigenlijk té en je weet al dat je aan de bak moet.

*Heerlijk is het vertoeven vandaag op het Haringvliet*.

We starten met plugjes en Joop is de eerste die zijn spulletjes klaar heeft. Die is niet te houden en is echt gespind om Waldi te kunnen bellen. Die wil de Bassmeister een lesje leren.

Hij pakt bij de tweede worp gelijk de mooiste baars van de dag en deze meet 52cm. Wat een bak van een vis en mooi rond. Ik ben nog bezig mijn handen te drogen en kan mijn hengel weer in de steun zetten zonder nog en enkele keer te hebben ingegooid. Joop staat een mooie roofblei te drillen en we zien dat dit een mooie is.

*O, oh ooooeehh Waldie de eerste is gelijk 74cm groot. Joop is niet te houden nu*.

Maar hij haalt de fel begeerde 77cm niet die Joop achterna zit. We hebben weer een wereldse dag gelijk aan verleden zondag. Het is elke worp zo niet dan de tweede worp raak. Wel veel drijvend vuil en je moet echt ver werpen over de hot spot heen maar vanwege het vuil gaan we steeds meer losse worpen maken. Zitten er plantenresten aan de plug dan kan je het natuurlijk schudden. Lukt het zonder vuil de diepte te bereiken dan is het gelijk Bingo.

*Allemaal tussen de 69 en de 74 cm maar sport van wereldkla*sse.

En omdat het eigenlijk hetzelfde verloop heeft als een zondag met het enigste verschil dat het nu heerlijk weer is hier wat foto’s van het verloop van de dag.

*Uit drillen kan je overlaten aan Joop op onze lichte stoken*.

Het is heerlijk mijn maatje zo te zien genieten. Die heeft het naar de zin en ik. Ik geniet met volle teugen. Ook van het vissen vangen.

*Maar het valt niet mee om alleen te scheppen*.

*Dus dat net doet ook niet echt wat je wilt*.

Maar ze eventjes netten dat valt niet mee in de stroom en zo’n snelle vis met uithoudingsvermogen als een diesel locomotief.

*Want je denk dat je em heb maar dan toch nog een laatste sprint*

Dan zien ze het net en knalt hij of zij er toch nog een keertje vandoor. Wat een krachtpatsers ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Heerlijke sportvis erbij gekregen in Nederland

*Maar dan eindelijk kan hij op de foto*.

Het gaat fantastisch en we vangen mooie baarzen van 50cm en iets daar boven mooi vol en rond en doen niet onder in de eerste minuten als ze nog diep zitten bij de roofbleien maar die rovers uit oost Europa duurt het toch wat langer voordat je die van de bodem hebt getrokken op dit lichte materiaal. Doe scheren eerst naar het diepe en probeer dan maar eens die te stoppen. Gillen doet die slip dan. Prachtig en we kunnen van alles uit proberen. Ze doen het immers goed en zo kunnen we het slechte materiaal schiften. Maar wat gisteren goed was is vandaag slecht en dat moet je wel in je achterhoofd houden.

*Nee, die 77cm halen we niet maar we vangen ons het snot voor de ogen*.

Het is veel wisselen van diep lopende pluggen naar poppers en vliegen. Anders valt het stil terwijl de roofbleien om je heen springen. Je weet dus dat je op dat moment verkeerd bezig bent als je niks vangt. Het is wisselen en wisselen bijna om de vijf worpen want anders zit je voor niets. Goed te weten als het een keertje minder gaat. Heel veel wisselen van technieken dus.

*Van verre zien we de regenbui aankomen dus regenpak aan*.

Maar dan komt er een regenbui aan en veranderd het weer drastisch. De wind draait radicaal en we moeten zelfs opnieuw ankeren. Het wordt zelfs koud vergeleken met die drukkende warmte van daarnet.

*Dan zitten we plotseling van een T-shirtje in de regen maar nog steeds lekker warm*.

Maar we gaan gewoon door met vissen zolang het niet onweert en die rakkers doen het echt niet minder. De baarzen zijn zelfs groter dan zondag en we vangen ze niet meer onder de magische grens van 50 cm. Allemaal halen ze dit dik en af en toe doet 52cm zelfs mee.

En je weet gelijk dat je een roofblei er aan heb hangen. Die gaat het hele Haringvliet over. Deze keer aan een bruine variant pluisje.

*Ze rammen eerst over de stek heen en weer en gaan dan het hele Haringvliet over*.

Eigenlijk moet ik een zwaardere hengel nemen zodat ik em beter kan sturen zodat hij de rest van de school niet in de war brengt maar dit is zo leuk. Op dit lichte spul. Fantastisch, en dan wachten we toch ff gewoon en vangen baarzen tot dat de roofblei er weer is.

*Joop is helemaal gelukkig, maar heeft ruzie met zijn bril*.

We vangen baarzen en roofbleien en gek genoeg geen Snoekbaarzen of snoeken. Dit is op dit grote water is toch een hot spot. Het blijft een fenomeen dat die rovers dus een ander techniek hanteren die we dan eens moeten onderzoeken want heb er al sporadisch een Zander gevangen. Een enkele. Weer wat om onze tijd te verdoen. Mooi is dat natuurlijk.

En we vangen ons het tierelier met verschillende kleuren want de rovers zijn gewoon los. We staan beide met kromme stokken. De baarzen kunnen we lossen met de hand maar die roofbleien lukt natuurlijk niet zonder net. Maar dan komt er een flinke boot die een paar maal over de stek heen komt sjeesen. Die ziet ons vissen vangen en wil ook meedoen.

*Tuurlijk het Haringvliet is niet van mij*

Je begrijp dat toch niet zulke onkunde. Volgens mij staat er wel iemand achterop die het wel weet. Zijn aanwijzigingen te zien aan de schipper. Maar met deze stroom is dat niet te doen hem stil leggen op de motor rond de stek. Dus we kunnen het ff vergeten. Dus ga ik maar de boot schoonmaken en opruimen. Wij liggen nu perfect op anker en precies voor de “hot spot”.

Met die boot kan hij er nooit bij komen maar wel alles verstieren voor ons. Hij vaart precies een paar maal over de aanvoer route heen van de roofbleien die de aasvisjes over de plaat heen jagen. Maar weet hij veel.

*Deze doet het in iedergeval beter maar natuurlijk is het niet leuk als wij vangen en jij niet. Hij bereikt het talud niet daar vandaan*.

Het is wachten totdat hij het opgeeft en dat gebeurt natuurlijk na enkele keren over de stek te zijn gevaren en niets te hebben gevangen. Maar hij is nog niet weg of er komt er nog eentje. Gelukkig doet die het wat rustiger en ankert voorzichtig en komt naast ons liggen. No problem natuurlijk. Iedereen wil die rovers vangen. We gunnen iedereen deze lol maar heb wel erg in de gasten die er al liggen en de stek hebben opgebouwd. Het is net als karpervissers maar dat voor later. In de wierbedden waar ook heel veel lol valt te beleven. Dat wordt helemaal een mooi verhaal. Maar deze stek als je em kent is er eigenlijk plaats voor één boot.

*Joop pakt nog een mooie baars maar de stroom is er uit*.

Wij hebben deze week er lol genoeg van gehad en laten het voor gezien. Er zitten dus genoeg vissen (roofbleien dan) van dik 70cm op het Haringvliet. Nu een jaartje wachten en terug komen voor die van 80 of 85cm. Onze uiterst vriendelijke mede kompaan is dan allang vertrokken richting Zuidland. Het is natuurlijk niet leuk als we vissen staan te trekken en jij er net niet bij kan komen met werpen. Wij zijn voldaan. De Bassmeister kunnen we dus niet verslaan en sjappo zeker met de vis uren die wij kunnen maken maar we willen wat anders vangen. Klinkt raar maar we willen weer verticalen. Mooie dreunen krijgen op de Godfather. Wat een weelde en dat in Nederland. Gewoon het beste wat er is op de wereld. We gaan kijken volgende keer of we vadertje glasoog weer eens kunnen verschalken. Er is genoeg water gevallen dus dat moet goed komen. Anders gaan we naar ander water als het Haringvliet. Oude Maas, Os, alles is te bevissen. Zondag met de Canada (BC) clan op stap en daarna met de meiden erbij BBQ. Gezellig hoor, dat weet de TrouthBuster wel te organiseren. Terima Kassie dus. Weer een project waar we ons in moeten vast bijten met ons allen. Ja, ja het wordt zwaar deze week.

Reactie’s FaceBook

Super JOh

Hoi Freek nou wil ik ook mee met je vissen potverdriedubbeltjes!!!!!!!!!!!!!!!!!

Armand.

Ja, Ja, ik hoorde de levensgenieters weer een toeter weggeven hoor. Ik ging net de hond uitlaten, die had ik voor een weekje.

Daar hoorde ik de toeter en de witte boot zag ik nog net door de bomen van de weg heen. Wat hebben jullie toch een vervelend leventje he !

Groetjes, Ina

heeey freekie!!

Wat boeit het jullie nou dat die van waldi groter was (zijn vis dan he!) Ik denk dat hij ook wel zo vaak als jullie mee zou gaan vissen!!

Veel plezier en joop, viskroketten ga ik niet voor je maken, haha kus van je zus

Hey Freek en Joop,

Dat is het betere werk, geniet van je succes zolang het duurt, het blijft wel vissen he ? ;-)

~ troutbuster

5Bf maar heerlijk gevist met Joop op het Spui

17 juli 2011/0 Reacties/in Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Mijn vismaatje met zijn nieuwe outfit*.

Vandaag zondag 17 juli 2011 met Joop geweest en een mooie zuidwester meegenomen uit La Palma was er dus helemaal klaar voor. Gisteren al afgesproken en alles klaar gezet maar om 09.00 uur stond hij al voor de deur te trappelen met zijn hengels en toebehoren. Koffie was oké maar Vis TV afwachten was er niet bij.

We gaan er in Middelharnis in want windkracht 5 met uitschieters ver daar boven de regenbuien niet meegerekend je begrijp en dat we op deze zondag de enigste zijn op de trailerhelling. Ook waar we langs reden die van Hellevoet, Stellendam binnen en buiten stonden geen botenwagens. Terwijl de sluizen open staan en de meeuwen volop duiken aan de buitenkant van de sluis. Een gemiste kans dus. Maar wij willen op de roofblei. We hebben iemand te verslaan namelijk de bassmeister. Die heeft er eentje van de week gevangen van 77cm en die willen we graag verslaan. Vooral Joop is gefixeert op dit PR en dat zou moeten lukken denken we. Op onze stek staat er al wat stroom en dat moeten we namelijk hebben willen we hier wat vangen. Ben er begin van de week ook al geweest met Martin en Djamil zoals jullie al wel hebben gelezen in het vorige verslag. Toe was het niets. geen stroom dus geen rovers die de aasvisjes opjagen en tegen het dammetje omhoog jagen waar de rest van de troep de school visjes opwachten. Was toen dus een zeperd maar van ver zien we al de visdiefjes en meeuwen duiken op onze stek dus we schreeuwden het uit van pret boven de wind uit volop in het buiswater van de hoge golven op het Haringvliet. Motor uit en ons muisstil zover dat gaat in die golven laten we ons afvallen in de stroom, laten het anker zakken en met de lijn laten we ons afzakken tot de gewenste hoogte. We kunnen er ver vanaf blijven om ze niet te verjagen want de stroom doet het meeste werk. Met die klein plugjes gooi je hoog uit 35 meter maar de stroom doet de rest. We gebruiken drijvende plugjes en die drijven nu ver over de stek heen en dan die spelend met de snelheid er over heen trekken. Hengel laag beginnen en sterk omhoog trekken op boven het dammetje blijkt vandaag heel de dag goed te werken en veel gouden kleur met oranje op de plug. Lijkt natuurlijk op vluchtende vis naar het oppervlak. Het is gelijk raak en we vangen de ene naar de andere baars en in deze stroming is dat sport van de bovenste plank. We genieten met volle teugen en ze zijn allemaal rond de 50cm volle ronde vissen. Soms is gewoon elke drift raak. Het is wachten op de meeuwen die natuurlijk de school baarzen volgt en als die duiken je pluk binnen halen die al ver over de stek heen op actie ligt te wachten.

*Joop probeert met al zijn ervaring een baars uit het water te pakken en grijpt in de plug. Gelukkig schud de baars zich los en blijft het bij een snee in zijn hand maar hij bloed als een rund*.

Maar dan heeft Joop de eerste roofblei te pakken en kan die aan de bak. Tjonge wat kunnen die knokken. De riddres met dioe rode vinnen de baarzen doen natuurlijk hun best op dat lichte materiaal maar die torpedo’s uit Oost Europa kunnen er wat van. Schudden net zo hard met hun kop als onze gestreepte inlandse rakkers maar bij de boot gaan die nog een paar keer ervandoor en dwars door de slip heen. Heerlijk geluid natuurlijk zo’n gillende slip.

Visdiefje

Beschrijving; Het Visdiefje is een meer opvallende verschijning tussen de meeuwen. Met zijn slanke vleugels en lange staart is hij goed gebouwd om vis te vangen. De donkere staart steekt duidelijk af van het lichaam. Ook kenmerkend is zijn rode snavel met een zwart puntje.

Veldkenmerken

35 cm. Algemeenste stern. Slanke vogel met zwarte kopkap en diep gevorkte staart. Snavel oranjerood met zwarte punt, poten rood. Bovenvleugels en rug grijs. Buitenste 4-6 handpennen donkerder dan rest van bovenvleugel, donkere ruit vormend. Punten aan onderzijde van handpennen donkergrijs, beetje slordige rand vormend. Juveniel heeft donkere kopkap, donkerrode snavel, bruingrijze gebandeerde bovendelen en een donkergrijze streep over voorvleugel, gevormd door kleine dekveren.

Broedgedrag

Het nest van het visdiefje bestaat ui een kuiltje op de grond, in het zand of grind of op droge aarde. Ze broeden in kolonies bij het water. Het vrouwtje legt twee tot vier eieren tussen mei en juni.

Voedsel

Het is een mooi schouwspel als deze vogels aan het foerageren zijn boven zee. De ene na de andere vogel stort zich als een baksteen in zee om een visje te bemachtigen. Een schouwspel waar je uren naar kunt kijken.

Trekgedrag

Het visdiefje is een echte trekvogel. Hier is hij alleen in de warme maanden van het jaar te vinden.

Geluid

Meestal luidruchtig. Heeft luid, raspend ’krie-èèr’, snel ’kirri kirri’ en ’kikikikik’.

Bron; Internet Westaanzeedorp.nl

Maar dan krijg ik er een mooie aan die m’n 5-25gr Trouthstok met Bombarda mooi rond trekt. Floris, bedankt op de groene dus i.p.v. de witte variant. Gelukkig want mijn maatje van vandaag was er, laat ik het zachtjes uitdrukken sceptisch over. In de auto op de heenweg was het een pluisje aan een hengel. Hij had immers de wagen ingeladen met de hengels en zich afgevraagt waar dit experiment over ging. Ik had em verteld; wat in Denemarken lukt op de zalm gaan we hier ook proberen op de Roofblei. Zijn geloof erin was dus een stukje minder dan de mijne. En gelukkig haakt mijn experiment een vis en wel een hele mooie. En dan moet ik ook aan de bak. Zal ik em verbreken, dat record deze week? Ik ben een gelukkig mens.

Maar hij haalt het niet. Wel natuurlijk een mooie vis en ben er reuze blei mee maar op 3 cm na haalt hij die magische grens van vandaag niet, die van 77cm van de BassMeister.

Maar wat maakt mij dat uit. Ik heb er een wereldse sport aan gehad en na de foto’s gaat hij zo snel mogelijk terug. Ze zijn verschrikkelijk gevoelig voor stress. Dus voorzichtigheid is wel gepast bij deze vis. Denk dat ze volgend jaar, deze school dik in de 80cm gaat halen dus dat wordt knallen. Het is nu wachten op de meter vissen, ze groeien zo’n 10cm per jaar. Natuurlijk gaat de lengte steeds langzamer maar daardoor worden ze wel voller van omvang. Fantastische sportvis dus.

*En als het plenst vangen we de mooiste vissen netjes voor in gehaakt, maar net aan dus maar met zo’n zachte hengel gaat dat prima*.

*Gaat dus prima op de vlieg vandaag dus op groen*.

Joop voet zich best thuis in de regen want als het regent dan komt het even met bakken uit de hemel. Net als in La Palma waar de vissers regen installaties (watersproeinstallatie’s) aan board hebben. Dat lijkt dan op kleine vis die aan de oppervlakte huishouden en dan komen de tonijnen naar boven om dit te inspecteren. Misschien dat dit fenomeen hier ook de “boosdoener” is want dan pakken we overwegend mooie roofbleien. Wat kan ons die regen schelen, snel een pak aan want je ziet ze, die regenbuien dan van ver aankomen over het Haringvliet heen en dan verder vissen want het is te warm om een regenpak aan te houden.

*Want Joop heeft het niet zo op die pluisjes.*

En we gaan gewoon door met vangen en weten allang niet meer hoeveel vissen we eigenlijk hebben gehaakt. We vissen met een enkele dreg of haak en soms voel je de verschillende aanvallen van de school rovers door de ferme tikken die de hengel fantastisch doorgeeft. Natuurlijk gevlochten lijn want we vissen toch op zo’n 50- 60 meter afstand. Dat is een heel eind en als dan zo’n roofblei naar het diepe vertrekt is dat vele meters lijn inhalen. Heerlijk gevoel dat beuken en schudden af en toe meters lijn nemend daar aan de ander kant en ik met een hoepelronde stok al die dreunen opvangen.

*Terwijl ik overwegend mooie baarzen pak als het weer droog is*.

Fantastisch gaat het, dit is weer zo’n dag die alle dagen van vorige week met een enkele aanbeet over de gehele dag doen vergeten. Laat er maar wat water vallen bovenloops. Alleen maar gunstig hier op en rond het Haringvliet. Het moet er immers flink stromen hoe harder hoe beter.

*Dan hoor ik maatje kan je ff scheppen*.

*Het wordt steeds mooier met die Flo, staat al niet meer op*.

Joop is er bij gaan zitten. Die hoor ik alleen maar zeggen. Wat een mooi vissen en dat drillen, daar haalt hij alles uit. De vissen gaan er bij hem duidelijk meerdere keren vandoor omdat hij daarvan geniet. Steeds losser staat de slip bij hem.

*De ene na de andere Perca kan die plug niet weerstaan*.

Maar Joop moet voor 18.00 uur thuis zijn en schrikt want zijn horloge staat al een tijdje op 15.00 uur. Hoe laat is het vraagt hij met een trillende stem. Die moet dadelijk met zijn billen bloot maar gelukkig voor hem het loopt tegen vijven. Nu voelen we onze armen toch ook wel. We staan dus al vijf uur vis te trekken en alles om ons heen vergeten. Het was dus weer een heel klein wereldje en de tijd helemaal kwijt

We stoppen er mee en gaan weer naar de helling. Stapvoets want we zijn helemaal ingepakt en de golven slaan over de boot heen.

*Maar mijn maatje heeft een wereld dag gehad*.

Maar joop heeft het naar zijn zin gehad. Het is wel geen La Palma met vissen trekken vanaf 500 meter diepte maar dit is ook prachtig en dat in eigen land. En we moeten deze week toch nog maar een keertje proberen volgens Joop dan want… Waldie we komen er aan. Aan die 77cm dan.

Reactie’s FaceBook

2 dagen na volle maan.

dag van de crazy people….. can you move like michael jackson buster ? (I bet you can !)

Floris

Mooi hoor,

jullie horen er nu ook bij. ik zal 1 ding verklappen: het verschil tussen 1tje van 74 en 77 cm is als het verschil tussen een 2cv4 en een 911 turbo;)

Waldi

Freek, Dank je wel voor je leuke verhaal.

groetjes Loes

P.S kijken jullie maar uit als enige daar !!

Hoi Freek.

Weer een strak verhaal. Die ouwe Joop was bijna aan een bloedtransfusie toe, althans zo lijkt het op de foto.

Magicbear

Dreumissen vangen op de Oude Maas

9 juli 2011/0 Reacties/in Avonturen, Bassbuster, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

Martin zag er naar uit om een middagje te zonnen op het Haringvliet. Zoals hij zegt, zes dagen stenen leggen en tuinen bouwen is de zevende dag van de week heilig voor hem. en dar heeft hij meer dan gelijk in natuurlijk. Dus kiezen we de dag des heren 9 juli 2011 het ruime sop.

En Djamil wilde ook graag mee. Die was met de gehele familie op de Roompot in Scharredijke op vakantie. Een dag vissen was al lang van tevoren belooft en zijn hoogtepunt van de vakantie volgens zijn vader Jan Carel.

*Heerlijk weer maar op een enkel stootje na leverde dit alleen maar vis “soep” op vandaag*.

We gaan er op de helling in Stellendam te water ook omdat daar natuurlijk een frietkot staat die de hele week open is tot 20.00 uur. Op het Haringvliet bij de dam is het druk met waterskiën en jetski’s dus dat wordt niets. We gaan trollend richting Middelharnis maar op een enkele tik na en wat wier als we te dicht langs de twee meter zone varen vangen we niets. We gaan in het spui kijken of we daar wat aan de haak kunnen slaan.

*Wel ff opletten op het overige verkeer op het water*.

En trollend gaan we richting Zuid Beijerland. Hier en daar vertikalen op de bekende stekken maar ook hier is het op een staart bijter na (pakken ze net het staartje van de sjet achter de dreg) kommer en kwel. Geen roofblei, baars of snoekbaars te bekennen laat staan eventueel een snoek. Het stroomt ook niet en dat heb je echt nodig op het Spui. Hoe harder hoe beter

Martin zit daar helemaal niet mee, die heeft het prima naar zijn zin. Als ik persé vis wil ga ik wel naar de visboer is zijn motto. Die kwam gisteren middag aan met bij zich een kilootje gerookte paling en wat makrelen. Een kennis van hem vist door de week en een gedeelte daarvan rookt hij zelf en pakt deze vacuüm in. En de kwaliteit van deze vis, de smaak en kwaliteit was de beste volgens Martin die hij in jaren genuttigd had en hij kan dat weten. Proeft wekelijks van die gerookte producten maar wat wil je als je vader op de vis afslag werkt. Zo’n dag op het water vindt hij prachtig en dat is vandaag ook zo. Windstil een zonnetje en 25 graden. Heerlijk.

*Theo ligt voor het natuurgebied te dobberen*.

Gisteren vierde Netty haar verjaardag, deze was natuurlijk wel heel speciaal vandaar dat we zo laat zijn gestart vandaag en toen afgesproken met Theo om langs te komen voor een bakkie. Het is vis soep geworden met een bammetje. De specialiteit van onze sportfotograaf op het water.

En na een gezellig uurtje keuvelen en lekker happen gaan wij weer richting de dam. Nog even door de wierbedden heen maar zoals een vrijdag toen ik er was met de rest van de familie Koster uit Nijkerkerveen toen sprongen de vissen bijna in de boot die in het groen waren verstopt. Prachtig was dat vissen van dik in de vijftig centimeter die voor de boot uit springen soms wel een meter hoog. Die waren er nu niet en dat heeft misschien er wel mee te maken dat wij geen aanbeten op het Haringvliet hebben gehad. Het wordt natuurlijk ook steeds zouter en de sluizen staan al een paar dagen open en dat zonder neerslag. Morgen wordt het nog warmer zonder wind en neerslag. Gaan we het weer proberen maar dan richting Oude Maas. Jammergenoeg zonder Martin want die is de enige die geen vakantie heeft. Pas over twee weken is hij drie weken vrij. Als hij tenminste van het “tuinen” af kan blijven.

Dus maak ik Djamil wakker 10 juli 2011 om 05.30 uur dat hij koffie kan gaan zetten en de eieren met spek kan gaan maken. De spek wordt ham want Dorien heeft een metershoge stapel pannen koeken gemaakt gisteren dus daar kunnen we wel even mee voorruit in huize WarungFreek.

Dus staan we bij dageraad op de Helling in Middelharnis. We zijn zelfs de eerste die te water gaan. We willen direct naar het Spui gaan en dan richting Oude Maas. Met de laatste dagen in het achterhoofd laten we het Haringvliet letterlijk links liggen. Nu maar hopen dat het stroomt op het Spui en Oude Maas.

Gelukkig, er zit beweging in het Spui maar het is wel nihil en na een dik kwartier komt dan eindelijk een baars (je) boven.

*Djamil met zijn eerste baars op groot water*.

En dat is toch anders op licht materiaal vissen recht naar beneden zo’n knokker aan de andere kant van de hengel dan op de plas bij Nijkerk met een 120 grams spinhengel. Hij is verkocht, nu definitief verslaaft aan het virus.

Maar het houdt niet over dus we halen het anker binnen en gaan trollend het spui verder op richting Oude Maas en hier en daar bij de rietkragen, plateau’s, taluden en haventjes vertikalen en gooien met plugjes, vliegen en poppers maar ook dat heeft weinig succes.

En na een uurtje zijn we dit zat en gaan vol gas richting randstad. En dat dat een goed idee was laten de foto wel zien.

Want ook hier staat Djamil zijn mannetje en vangt zijn eerste snoekbaars op de rivier. Eigenlijk zijn PR dus.

*En leeftijdgenoten, je broek zo dragen dat is de mode tegenwoordig. Anders hoor je er niet bij*.

En staat voorop als een crack zijn vis uit te drillen dit keer een dikke baars. Die kijkt dus veel naar Discovery. Helemaal lijp van vissen. Ik herken dat wel. Heeft het ook over of ik wel eens een black bass heb gevangen en denkt dat die ook in Nederland rond zwemmen. Mooi is dat elf jaar zijn.

*Natuurlijk gaat deze ook op de foto voor het thuisfront*.

En als hij dan is uit gedrild en echt daar hoef ik weinig aan te doen. Alle aanwijzingen worden keurig opgevolgd en hij neemt alles heel snel als een droge spons in zich op. Ik kan hem zo scheppen. Die baars van 47cm een monster natuurlijk als je dit niet gewent bent en baarsjes vangt in de polder wordt gepresenteerd alsof dit de gewoonste zaak van de wereld is. Mooi is dat natuurlijk.

*Ze bestaan dus nog wel die meter snoekbaarzen*.

En even later zien we op de oever een dikke snoekbaars liggen die ik graag in levende lijve had gezien. Tjeemig wat een joekel met een hoektand zo groot nog nooit gezien bij een vis. Op de bekende stekken vangen we regelmatig vis zelfs beide tegelijkertijd met een aanbeet maar over het algemeen dreumissen op een enkele uitschieter na. Dat is dan ook vandaag het verschil met gisteren alhoewel het nog warmer lijkt maar op de rivier zit je natuurlijk uit de wind. We vangen nu goed vissen en dat is natuurlijk hartstikke fijn voor mijn gast aan board. Die vergeet dit niet meer.

*We vangen nog heel wat vissen maar allemaal net aan de maat en sommige ver daar onder*.

En natuurlijk leggen we dit vast voor later. Daar zal nog veel naar gekeken worden zeker op internet met zijn vrienden. Mooi is dat en zo trots op zijn vangsten. Want verticalen op stromend water is nog niet zo makkelijk. Ook niet nu de stroom er uit is in dit jaargetijde en een stuk minder is dus sjapo.

We gaan weer richting Haringvliet. De stroom is gedraaid en de aanbeten zijn een stuk minder. Het water is nu ook dik. Vies en bruin door alg en vuil. En op de rand van Spui naar Oude Maas zie je weer dat heldere schone donker blauwzwarte water naar dat bruine. Vind ik toch steeds weer een mooi gezicht

*En dan wordt natuurlijk de dag door genomen met de broertjes en zusje.*

En thuis waar de rest van de familie Koster ook inmiddels is gearriveerd. Ze staan te trappelen om zoonlief weer in de armen te sluiten ongedeerd uiteraard maar wel verziekt voor eeuwig aan die vangdrang. Er wordt natuurlijk uitgebreid verslag gedaan door onze nieuwbakken boot-roofvisser en de foto’s nemen gretig aftrek.

Reactie’s van FaceBook

wauw goed gedaan zeg !! ;) ;)

Floris

Hoi Freek,

Dat was weer een heel verhaal!!

Dat ene ventje is zeker een neefje van je, bijna net zo leuk als jij.

Groetjes Loes

Hai Bassbuster.

Jij denkt aan de toekomst.

Djamil zal in de toekomst wel vaker op visite komen.

erik

Fijne uitnodiging van Rob

24 juni 2011/0 Reacties/in Avonturen, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

DE SIRIUS LIGT AL KLAAR. WE WACHTEN ALLEEN DIK EEN HALF UURTJE OP IEMAND DIE DE AVOND ERVOOR MAILT DAT DIE NIET MEE GAAT. EEN ERG HANDIGE ZET DUS.

Vrijdag 24 juni 2011 zijn we gaan zee- vissen op uitnodiging van Rob Makor. Een Rabobank uitje dus en altijd reuze gezellig. Met de Sirius op de makrelen vissen en als dat je lukt, driften met aas. Dat is niet voor iedereen zomaar weggelegd en ook niet zo makkelijk. Maar zoals altijd was alles picobello aan board geregeld met alles erop en er aan.

Krijg twee maanden geleden op m’n vakantie adres op Lombok een uitnodiging van Rob:

Hallo Freek,

Even een leuk berichtje; Hebben jullie weer zin om vrijdag 24 juni een dagje te gaan vissen met de Rabobank. Zo ja, ik hoor graag zo spoedig mogelijk. Groeten, Rob Makor.

En na bevestiging:

Dat is vele malen beter dan in Nederland. Waar zit je eigenlijk in Bali? Ik mag aannemen dat je visvriend ook zal meegaan . Ik reserveer 2 plaatsen op de boot. Groeten van uit een warm ( 14 graden ) Nederland. Rob Makor.

Maar bij thuiskomst uit Indonesia hoor ik dat Joop niet kan en ik hoef alleen maar te kijken naar de overkant van de Stamtisch (tafel) en er is een vervanger gevonden. Erik gaat maar wat graag mee. Als je maar wel een lekker maaltje makreel voor me meeneem vond Joop. Nu is dat ons ook nog niet gelukt met de vistrips van Rob maar Erik heeft daar het volste vertrouwen in.

De beroeps zijn klaar voor deze week en komen in colonne binnen, nog ff lossen en alles laden (proviand, stookolie, etc.) voor volgende week. Hoop dat er voor ons wat is overgebleven.

Dit keer ligt de Sirius in de buitenhaven. Door de lage waterstand gaat de sluis alleen nog maar open bij laag water. Anders komt er teveel zout water naar binnen. En dat scheelt je zo dik een half uur wat het schutten van de sluis duurt. Moet wel iedereen op tijd zijn natuurlijk maar dit keer is het wachten op iemand die denkt dat Rob ook ‘s nachts op kantoor aanwezig is. Om de tijd van vandaag in te halen zal ik maar zeggen. Anders gaat dat allemaal van zijn ATV af. Die mailt de avond voor zijn feessie dat hij verhinderd is. Niet even bellen ‘s morgens voor zevenen nee hoor 40 man laten wachten die staan te popelen in de laarzen om dat lood te mogen laten leren zwemmen.

*Heeft dit keer weinig tijdwinst opgeleverd om in de buitenhaven te starten.*

Maar nu zien we de Goereese vloot vissersboten binnen komen en aanmeren. Vervelen hoef je je niet met de bedrijvigheden om je heen. Alle vis wordt uitgeladen en het is best leuk om eens op vrijdagochtend vroeg op de vis afslag te gaan kijken. Je weet niet wat je ziet. Ook zoetwatervis die mee spoelt als er gespuid wordt. Vooral bij extreem hoog water els er veel neerslag is geweest of bijvoorbeeld smeltwater. Je weet gelijk hoe groot voorns kunnen worden dik over de 30cm, baarzen over de halve meter en snoeken waar je bang van wordt. Je zit aan het einde van fresh water dus als het eenmaal goed stroomt en de sluizen gaan open spoelen die allemaal mee in dat zoute water en daar knappen ze niet van op kan ik je verzekeren. Veel te zien dus en mannen onder elkaar kunnen goed ouwe wijven hoor en alles prima geregeld, iedereen zit aan de koffie en aan een uitgebreid ontbijt. Krentenbollen, pizza-, en kaasbroodje, gevulde koeken. Voor een ieder wat. Selamat makan, Terima kasih dus.

Maar 3 kwartiertjes later als geplant gaan we dan toch en kiezen het ruime sop. Het is bijna perfect voor ons zondagsvissers, zonnetje, geen regen maar wel veel wind. Hoop niet dat dat een spelbreker wordt. Zou zonde zijn als je zeeziek zou worden van dat gehobbel maar na later blijkt zijn er toch enkele die de broodjesbal of worst van 12.00 uur dachten dat dat voer zou zijn voor op de stek.

*Tegelijkertijd vaart er de reddingsboot mee.*

Er worden wat grapjes gemaakt over de hoedanigheid van onze boot uit 1923, dat de reddingsboot al meevaart maar gelukkig is dat niet voor ons bedoeld.

En zien we de reddingsboot in actie nog geen 40 meter van ons vandaan. We zitten eerste rang. Denk dat ik al weet wie er een rondje moet geven in het schipperscafé. Zal je maar gebeuren zo vlak voor de haven dat je motor er mee kapt. Gelukkig is het goed weer ander zit je zo op een zandbank of erger tegen de sluisdeuren aan. Zal grote hilariteit zijn onder de vissers en het gerstenat zal er vloeien aan de toog. Voor de bemanning dan onderling want de reder/eigenaar zal niet blij zijn met deze kosten.

Maar eenmaal buiten wordt het anders. Dan is windkracht 4 heel anders en de boot maakt al flinke klappen. Maar niemand eigenlijk die zich druk maakt. We zijn lekker buiten. Geen nattigheid met een heerlijk zonnetje op je bol. Wat wil je nog meer.

Maar dan eindelijk na dik twee uur varen gaat de bel en kan er worden gevist. Iedereen met een veren paternoster tegenwoordig in alle denkbare kleuren en glitters. Want er is makreel volgens de schipper. Er worden allang niet meer alleen veren gebruikt maar ook allerlei hightech kunststof materialen. Als het maar glimt met een voor deze dag goede bij kleur erbij. Het moet natuurlijk wel lijken op een vluchtend schooltje klein visjes. En dat bereik je door de hengel steeds naar boven te bewegen in de stroom en weer te laten zakken. Wie dat het beste doet heeft af en toe een visje. Op deze dagen als het zo taai is dan is de kleur belangrijk. Hoe ziet deze er onder water uit. Lijkt hij op datgene wat er al zwemt. Kleur verandert natuurlijk door de breking index, zonlicht, alg, vuil, etc.

Maar is de makreel los en azen ze met zo’n grote school van misschien wel duizenden vissen dan is er voedselnijd en pakken ze alles wat beweeg. Al is het een fietsventiel. Dan zijn alle zes haken gevuld, een Full house en kan je er honderden vangen. Maar dat maken we vandaag niet mee dit fenomeen. Terecht komen in zo’n school jagende vissen.

*Op de makreel dus pompen maar met de hengel.*

En echt hoor we doen ons stinkende best. Erik heeft het spelletje zo door. Die doet dit voor de eerste keer. Maar vissen is vissen natuurlijk. Alleen de technieken zijn soms wat anders. En de meester Rob houd alles in de gaten en voorziet een ieder van advies. Maar het mag allemaal niet baten. Wel goed vasthouden. Het is meer schrap zetten.

*Ook hier zijn ze niet veel groter, wel is de temperatuur wat lager dan twee maanden geleden in Indonesia.*

Echt veel wordt er niet gevangen dus daar gaat de bel. De schipper gaat proberen om de school te volgen op zijn visfinder. Om er dan boven te blijven hangen. Maar dat valt niet mee met deze wind (4) en zo’n grote boot dus moet af en toe de motor aan om tegen de stroom in en de wind tegengas te geven. Dat helpt allemaal niet mee om te vangen, hoop herrie en enkele hebben al een paar onderlijnen verspeeld in de schroef achterop.

We volgen de meeuwen.

*Het lijkt rustig maar je kan je maar net staande houden.*

*Piertje of zager er aan freubelen en opnieuw ingooien.*

*En heerlijk dan zo’n gevulde koek van de bakker als je net je haken heb gevuld.*

Het wordt al snel middag en het begint te knorren dus gaan we naar de kombuis. Daar bestellen we broodjes warme worst of bal met mosterd. Jammie, jammie.

Maar boven op het dek is het nog niet veel en we varen eigenlijk meer dan we vissen. Zeg maar gerust 80/20 en dat is jammer. Gisteren was het goud volgens de schipper maar waarom altijd gisteren…

*Er werd meer gevaren dan gevist op zoek die rakkers.*

Maar met zo’n daagje uit doet dat er niet toe. Je bent met collega’s op pad en er worden contacten gelegd. Is ook belangrijk op zo’n dag. Niet alleen zakelijk natuurlijk. Er worden stekken doorgegeven en waar je op moet letten. Dat de ankersteel belangrijk is bijvoorbeeld. Die maakt het gewicht van je anker uit en een meter ketting is voldoende aan het einde van je ankerlijn om de steel omlaag te houden. Lengte van het ankertouw daar hebben ze het wel over op de cursus Vaarbewijs maar hier horen we de details.

*Die bij de boot geleverd was is dus perfect. Kan je dus aan Piet (Schiffart) wel overlaten.*

Dat soort informatie is voor mij weer belangrijk. En 80mtr. lijn is niets op zee. Ben dus blij met m’n lier zodadelijk op de grote plas. Daar komt hij tot zijn recht. Dat is een probeerseltje van mij en nieuw voor Piet van de Schiffart die dit gelijk in zijn pakket meelevert en ermee adverteert.

*Deze kan ik met de voet elektrisch bedienen want 80 mtr. is een heel eind.*

Eigenlijk bedoeld voor grote zeilboten om de zeilen te reven. Het is klein en neemt weinig ruimte in. Dit omdat ik bij aanschaf sept ’09 wat gaat het snel hé, een slechte hand had (vingers) maar gelukkig na mijn operatie is alles prima voor elkaar gekomen. Ik ga voor het eerst echt vissen op het zoute met mijn bootje. Op zoet weet ik de weg wel. En dan waar moet je vissen. Die van het stekkenboek kent iedereen. Heb natuurlijk mijn eigen stekkenbrein (Joop die kent alles uit zijn hoofd) namelijk mijn vismaatje die iedere gezonken container weet te vinden. Die is on navolgbaar af en toe en vind zijn stekken d.m.v. bakens, kerktorens en bomen. Die boom (en) worden natuurlijk een probleem na een aantal jaren maar wie geeft erom als je even moet zoeken met de dieptemeter. En Joop, die struint al vanaf dat de Batavieren de Rijn af kwamen, deze regio en ver daar buiten af en sjezen alles af later met zijn zoon. Die Flohilletjes hoef je weinig te vertellen waar je moet vissen en in welk jaargetijde. Waar de meeste vis zit dat weet ik onderhand wel. Dat is tussen de kop en de staart. Het is fijn zulke vismaatjes te hebben want kennis is macht.

*Maar ook de meeuwen krijgen weinig afval vandaag.*

Maar het tolt me van de informatie die ik hier aan boord krijg van de mannen. Bijna moeten de waterkaarten erbij komen waar nu precies dat ene taludje ligt of waar het dieper wordt. De ene na de andere plek wordt prijsgegeven aan elkaar waar de dikste tongen liggen.

Dan gaat de bel weer, héhé en wordt er weer gevist maar het is niet veel. Ik heb totaal vandaag vier makreeltjes, vijf horrstmakreeltjes en een stuk of zes Bolkies.

Dwergbolken zijn kleine, ongeveer 25 centimeter lange, verwanten van de kabeljauw. De dwergbolk is iets slanker gebouwd dan de steenbolk en heeft een zwarte vlek aan de basis van de borstvinnen. Ze leven vaak in scholen, voornamelijk op de bodem of bij wrakken dicht bij de kust. In de Waddenzee komen ze weinig voor. Dwergbolken eten het liefst kreeftachtigen, maar ook wel wormen en kleine visjes.

Bron; Internet

Met een gewicht van iets meer dan een halve kilo. Dan weet je wel hoe groot dat ze waren. Dat is dus wel weer heel magertjes vandaag maar zou het niet willen missen. Het waait wel hard maar het is niet koud met een af en toe een heerlijk zonnetje. Met je natje en je droogje, alles is prima geregeld. Het is zo een heerlijke dag op het water. Die makreeltjes neem ik mee. Die vriezen we in en gaan daarmee snoeken of snoekbaarzen van de winter. De rest gaan weer terug.

*De terugreis wordt ingezet en ik neem wat aas mee voor zondag. Er is heeeel veel, over en dat wordt toch weg gekieperd.*

We gaan weer richting de kust en iedereen zit lekker in het zonnetje met een drankje de dag door te nemen.

*Achterop is zijn er nog een stuk of vier redelijke visjes gevangen maar dat is het wel dan zo’n beetje.*

Of enkele die maken een paar visjes schoon. En als we dan de buitenhaven binnenvaren heeft Rob nog een toespraak en een verrassing. Daar op de kade staat de kibbeling en haring al te wachten. Hebben we toch nog vis gezien met zijn allen. Want dat voeren met die gehaktballen en worstenbroodjes was misschien toch verkeerd gegokt als lokvoer. Ik weet niet of dat de oorzaak zou zijn van de tegenvallende vangsten maar Rob trok wel een conclusie. Misschien in een voerzak achter de boot hangen.

*Dat gaat er goed in na een dag op zee.*

En als klap op de … krijgen we nog een heerlijke gerookte makreel mee naar huis om het thuisfront ook nog mee te laten genieten van deze dag. Volledig geslaagd lijkt me.

*Weer bedankt, ook de bemanning natuurlijk.*

Rob, Henny vond de gerookte vis in iedergeval heerlijk. Je wordt bedankt voor de heerlijke dag. Volgend jaar weer?? Ben ik graag weer van de partij.

Dan weer vertrekken uit de buitenhaven. Scheelt je zo een drie kwartier. Moet je wel even je werktijden doorgeven aan de genodigden…

P.s. krijg nog op de valreep een mailtje van René. Joop heeft zijn Escolar van op 500 meter diepte gevangen. Heeft dat van te voren voerplekken aan leggen van René misschien toch geholpen. Eén van de weinige soorten die nog op zijn lijstje stonden om gevangen te worden. Denk dat we hem met z’n allen wel kunnen feliciteren. Dat we zijn afwezigheid wel miste, die gezelligheid en steun die we kregen, zijn expertise en ervaring, we kregen nu die twee dozen heerlijke haringen maar net op. Het is je vergeven. Wil je ook zoiets naar boven halen dan heeft René nog wel een kamers of een huisje voor je te huur. Tis daar een wandel en visparadijs.

Reactie’s

Heeeye Kerel Proficiat, moet eerlijk bekennen dat ik daarvoor het feessie van Rob ook wel wil missen. Sorry rob, dat doet pijn maaarrree, goed gedaan maatje. Ben trots op je en natuurlijk je nieuwe PR.

Je vis Maatje

Joop gigantisch, denk dat ‘ie net zo groot is al jij bent. Hoe je deze vast hebt kunnen houden, moet je wel hulp bij hebben gehad van je zoon denk ik. Veel liefs Henny en nog een goede vangst voor de rest van je vakantie!

Het was werelds vandaag

22 juni 2011/0 Reacties/in Avonturen, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*Mijn vismaatje is niet boos hoor maar in opperste concentratie*.

Maandag 20 juni 2011 bel ik Erik om een uurtje of 12.00. De wind was gaan liggen en vroeg of hij mee wilde gaan roofbleien. Nog ff een telefoontje en dan kom ik er aan was direct het antwoord.

Dat kwam goed uit want moest nog twee pootjes af slijpen van de botenwagen. Die staken net te ver uit onder het chassis en raakte de grond bij de helling in Stellendam. Nu is die knik daar wel heel erg stijl, daar kwamen we vorige week vrijdag achter. Moest toen schuinweg traileren maar nu is alles picobello.

*Tuurlijk de brug tegen maar vandaag geen ramp, de economie moet iemand anders maar draaiende houden, vandaag zijn wij vrij*.

We moeten nog even wachten op de brugwachter maar om ± 13.30 liggen we dan toch te dobberen in de haven en gaan het Haringvliet op. We weten een groot vlak plateau met een onderwater gelopen strekdam en daar willen we heen. Normaal doen we dit trollend langs de rand van het talud aan de Hellevoetse of Stellendamse kant van het Haringvliet. Altijd mooie baarzen en met een beetje geluk pak je er een flinke snoek. Maar nu zijn we gespind op onze grote vriend Aspius aspius, de roofblei en speren in een keer door dwarsover het Haringvliet heen. Het is windstil met een lekker zonnetje, heerlijk op het water.

En van verre zien we aan de vogels dat we precies op tijd zijn op onze stek. De rovers zijn los!!! Dan wordt de vis (speldaas) zo opgejaagd naar het wateroppervlak dat de meeuwen meeprofiteren.

Snel er langs driften en de eerste aanbeten zijn er. Mooie baarzen vangen we al werpend met kleine plugjes maar we kunnen eigenlijk niet ver genoeg ermee werpen 3-4 gram de Salmo’s en Rapala’s. We willen natuurlijk niet te dicht lang de hotspot driften want de roofblei is zeer schuw. Daarom waarschijnlijk pakken we geen roofblei en wel de baarzen terwijl we ze wel zien springen.

En voedselnijd is er, de plugjes worden met volle overgave genomen en niet te missen. Tjonge wat een klappen op de hengel en die gaan rond tot in het handvat.

Telkens denken we een roofblei te hebben, zulke dreunen zijn het maar het blijkt een dikke baars te zijn. We moeten verder weg gooien en het speltaas is nog zo klein dat grotere plugjes en dus zwaarder zodat er een grotere afstand is te over bruggen geen optie kan zijn. Misschien met een stabilo ervoor maar dat maakt teveel herrie. Het is hier maar 2 meter diep.

We gaan veranderen van vis techniek en gaan ankeren stroom opwaarts. Nu kunnen we de plugjes laten drijven in de stroom ver over de hotspot heen en dan weer naar ons toe vissen. We gebruiken altijd drijvende plugjes zodat je ze trollend ook kan gebruiken. Als dan de ene hengel vuil heeft geschept hoef je de andere niet binnen te halen. De plug gaat immers drijven zolang we niet voorwaarts gaan. Doe dit nu niet als je vis heb want een mooie en zeker zeeforel, roofblei of een mooie snoek is zo verspeeld als hij door de lijnenen van je kompanen zwemt. Baars en winde blijven meestal wel diep en heb je daar minder last van en zowieso vissen we daar liever werpend op driften langs de rivierbedding.

En dan is de bear los zal maar zeggen. Nu weten we wel het verschil tussen de dril van een baars of roofblei te onderscheiden. De roofblei komt van onderaf, soms knallend door het wateroppervlak om daar dan even schuddend de plug proberen kwijt te raken om daarna de diepte op te zoeken om dan meters lijn te nemen waarbij je op de top continue tikken krijg. Baarzen blijven diep tot aan de boot sport geven met lange uithalen.

Ze zijn allemaal dik in de zestig cm en af en toe kookt het water. Overal om ons heen duikende vogels en springende vissen. Moeten scholen zijn van honderden vissen want we zien om de ±10 minuten overal om ons heen dit fenomeen. Ze zwemmen natuurlijk een bepaald gebied af en jagen de scholen jonge vis voor zich uit. Zelfs op de diepe stukken van het Haringvliet. Daar krijgen we nog problemen zat mee denk ik. Dit vreetfestijn duurt zeker een uurtje of 3 tot ver nadat de stroom eruit is. Lijkt wel of de ene helft van de rovers achter het dammetje onder water afwacht en de rest de school jonge vis erover heen jaagt. Als jachtluipaarden de prooi opjagen de groep in. Waarom zal het anders zijn op het land als in het water.

*En zelfs onze privé arts in ruste, de nieuwe pensionaris kan oefenen voor zijn BC trip, die gaat helemaal los*.

Wij hebben een werelddag, eentje die je niet veel meemaak en genieten met volle teugen. We zijn er weer precies op het goede moment. Dit kan je niet geloven zonder het eerst mee te maken. zoveel vissen drillen, losmaken en weer drillen. Wel veel wisselen van plug want denk dat we nog te groot zijn. De plug dan. Misschien een Delta visje. Als op de zeebaars bij de vroegere blokkendam. Met Stabilo’s of dobbers die je kan vullen met water. Nog heel wat te leren dus. Wat moet het zijn als het speldaas wat groter is en meer lijkt op de grootte van de plug. Wil het graag weten en dan ben ik er weer.

De roofblei (Aspius aspius) werd in 1984 voor het eerst in Nederland gevangen in de Roer. Inmiddels is hij bekend van tientallen locaties in Waal, IJssel en Rijn. Van oorsprong komt hij voor in Centraal- en Oost Europa. Hij heeft zijn areaal via een natuurlijke verspreiding (ondersteund door uitzettingen) in westelijke richting uitgebreid. Hij leeft vooral in de midden- en benedenloop van rivieren. Ook wordt hij aangetroffen in allerlei zijwateren en in meren.

De roofblei paait in april-mei bovenin grindbanken in stromend water. Ook eiafzet op ondergelopen grasland en op takken en waterplanten is bekend. Jonge roofblei eet aanvankelijk klein dierlijk- en plantaardig materiaal. Vanaf een lengte van 20 à 30 cm wordt het een viseter. Hij jaagt dan vaak in scholen. Hoe ouder hij wordt hoe meer solitair hij gaat leven.

In het oorspronkelijke leefgebied is de roofblei in aantal achteruitgegaan. Hij breidt zich sterk uit over Nederland sinds hij hier gevestigd is.. BeschermingDe soort wordt beschouwd als een exoot. Hij heeft in Nederland geen bijzondere wettelijke status. Sinds 2010 is hij opgenomen in de Visserijwet. Internationaal is de roofblei wel beschermd middels de Conventie van Bern (bijlage 3) en de Europese Habitatrichtlijn (bijlage 2)

Bron; Internet Ravon

En zo worden dus kapitale vissen verspeel omdat de andere dreggen in het net vast zitten. Twee klappen en hij is los. Maar wat erger is hij kan zich verschrikkelijk verwonden.

Maar het is goud vandaag en je vraag je af waar ze zijn op ie moeilijke dagen. Als je er alles aan doet om een aanbeet te krijgen. Vandaag dus goed gegokt om naar deze stek te gaan. Dat is de ervaring van enkele jaren om hier direct naar toe te varen. Goed uitgepakt dus vandaag.

En zodra de meeuwen weer arriveerde kregen wij het zwaar te verduren.

*En een iets dieper lopende plug leverde mooie baarzen op allemaal rond de 50 cm*.

Klinkt raar maar we gaan snoekbaarzen. We staan hier nu dik drie uur geankerd en hebben nog nooit zoveel roofblijen op één dag gevangen. Zelfs niet met de bassMeister. Maar we willen vadertje snoekbaars ook nog even belagen. Heerlijk vertikalen op 7 meter met lichte loodkopjes.

En onder het oog van wel een hele grootte boot van de Politie vangen we nog een paar hele mooie snoekbaarzen. Mijn dag kan niet meer stuk. In de stuurhut waren volgens mijn maatje wel 15 petten aanwezig. Een uitje dus. Ik was te druk op dat moment met drillen. Die boot zien we even later afgemeerd in de haven van Hellevoetsluis. Op de rest van het Haringvliet naar de dam toe op de bekende stekken is het nog niet zoveel. Nog veel te zout denk ik. We hebben nog even geprobeerd hier en daar voor Oudenhoorn en Hellevoetsluis want op de terugweg kwamen we er toch langs maar noppes. We zijn vandaag natuurlijk wel heel erg verwend.

*Wilde jullie lezers deze foto niet onthouden, was vandaag de AnkerMeister*.

*Was weer werelds vandaag, maakt weer alle sepers van de laatste tijd goed*.

Nu maar hopen dat de wind meerdere keren valt deze week. Vandaag is het in iedergeval knudde. Hij loopt naar 5 en dat is niet fijn vissen. Nu maar hopen dat dat vrijdag beter is want dan heeft Rob weer zijn feessie. Met de Sirius op de makreel en platvis. Zie het verslag van 25 juni vorig jaar. Daar zie ik weer naar uit. Moet wel de wind wat gaan liggen want zeeziek kunnen we niet gebruiken. Dat wordt dus aan de pil…

Reactie’s

Ongelofelijk Guys !!!!

Wat een superdag moet het voor jullie vandaag geweest zijn. Ik denk dat heel wat vissers in andere delen van onze aardkloot stinkend jaloers zouden zijn met zulke vangsten.

En dan te weten dat ik de komende 4 dagen mag (lees moet) werken. Geweldige reportage weer Freek. Heb met plezier alles zitten lezen en de foto’s bekeken,

gr. Peet

Freek,

Het was weer een mooi verhaal en wat een vissen hebben jullie gevangen.

Nou daar mag je inderdaad trots op zijn zeg.

Lekker zo’n vakantiedaagje he?

En de foto’s zijn ook geweldig.

Ik weet ook nog een goeie fotograaf joh:Freek Oosterhuis ,die heeft al diverse reportages gemaakt voor ons !!!!!!!

Helemaal geweldig.!!!!

Veel plezier met het vissen met je maatje.

Groetjes,

Loes

Boy’s

Jammer dat ik daar niet bij was. Ik moet nog maar afwachten wat ik volgende week vang op diep water op La-Palma. Met een beetje geluk overschaduw ik dat hele clubje van jullie.

Joop

Zoetwatertrobbers,

Geslaagd, joepie maar hebbie daar ook marifoon voor nodig… Mooie vissen en ben jalours. Kom zondag meedoen.

Martin.

Freek,

vooral doorgaan met deze mailtjes sturen,zit elke keer weer te genieten(of ik er zelf bij ben)ken dat gevoel van een met de natuur enz. enz. gr.ed

Patat dag dus…

22 juni 2011/0 Reacties/in Avonturen, Visverhalen /door Freek Oosterhuis

*TERUG VAN HET SPUI NAAR STELLENDAM IS VOCHTIG MET AL DAT BUISWATER MAAR DE TEMPERATUUR IS GOED DUS WIE GEEFT ER OM*.

Woensdag 15 juni 2011 gaan we er nog even in bij Stellendam binnen haven. Het zou windkracht 2 zijn met eind van de dag regen. Regen is niet erg, wind vinden we minder leuk natuurlijk. Maar Erik heeft me zo overgehaald.

Het is al 12.00 uur als we in Stellendam bij de helling aankomen. We zijn al vanaf vanmorgen vroeg de accu’s voor de elektromotor (36V) aan het verbeteren op onze manier dan weliswaar. Planplan natuurlijk. Floris aan de lijn, waar we blijven want op het Spui knallen de roofblijen door het wateroppervlak, de baarzen zijn los, het is feest… op onze vaste stekken natuurlijk. Ik ben de botenwagen aan het gereedmaken om de helling af te gaan en Erik heeft grote belangstelling voor een Belg die bezig is om er uit te gaan om wat te eten en later op de dag zijn geluk nogmaals te proberen want vis heeft hij nog niet gezien. Hij staat op Oostvoorne met zijn familie op een camping. Die is met een elektrische lier aan de gang dus ik wil daar wel een plaatje van maken als begin van dit verhaal. Maar mijn vistas met de vaste attributen die ik nodig heb is helemaal niet aanwezig. Staat nog thuis dus. Maar we kwamen in de auto er al achter dat Erik zijn portemonnee was vergeten en op de helling en nu missen we een vistas. Dat heb je als twee man de auto inladen. En zonder papieren, van de boot lukt misschien nog wel maar vispas, vaarbewijs gaat niet lukken bij Ome agent. Dus weer terug naar huis en staan we en klein 3 kwartier weer in de haven. Maar van vissen komt nog niets, Erik heeft trek gekregen en ik lust ook wel wat. Uiteindelijk gaan we om 13.00 uur dus trollend op weg richting Middelharnis met een broodje kroket voor Erik en ik een Patatje speciaal. Zonnetje op je bol wat wil je nog meer. Kromme stok natuurlijk maar dat is misschien voor later.

Trollend eerst langs de sluizen en dan richting Middelharnis houden we al gauw voor gezien. Al voor het gemaal ruim een uurtje later ruimen we de hengels op. We hebben geen tik gezien wel een enkele keer vuil als we te dicht langs het talud gaan. Zal nog erger worden de komende weken als de plantengroei echt vormen gaat aan nemen. Spannend is het wel natuurlijk als je hengel doorbuigt maar eigenlijk direct voel je het verschil wel of geen vis.

BeschrijvingDe roofblei (Aspius aspius) werd in 1984 voor het eerst in Nederland gevangen in de Roer. Inmiddels is hij bekend van tientallen locaties in Waal, IJssel en Rijn. Van oorsprong komt hij voor in Centraal- en Oost Europa. Hij heeft zijn areaal via een natuurlijke verspreiding (ondersteund door uitzettingen) in westelijke richting uitgebreid. Hij leeft vooral in de midden- en benedenloop van rivieren. Ook wordt hij aangetroffen in allerlei zijwateren en in meren.

De roofblei paait in april-mei bovenin grindbanken in stromend water. Ook eiafzet op ondergelopen grasland en op takken en waterplanten is bekend. Jonge roofblei eet aanvankelijk klein dierlijk- en plantaardig materiaal. Vanaf een lengte van 20 à 30 cm wordt het een viseter. Hij jaagt dan vaak in scholen. Hoe ouder hij wordt hoe meer solitair hij gaat leven.

In het oorspronkelijke leefgebied is de roofblei in aantal achteruitgegaan. Hij breidt zich sterk uit over Nederland sinds hij hier gevestigd is.. BeschermingDe soort wordt beschouwd als een exoot. Hij heeft in Nederland geen bijzondere wettelijke status. Sinds 2010 is hij opgenomen in de Visserijwet. Internationaal is de roofblei wel beschermd middels de Conventie van Bern (bijlage 3) en de Europese Habitatrichtlijn (bijlage 2)

Waarnemingenkaart:

We speren naar het Spui waar de TrouthBuster al ligt. Floris staat daar baarzen te trekken en allemaal mooie vissen. Hij heeft geankerd en kan zich net staande houden want de golfslag is dik een halve meter. Knap hoor om dan nog te kunnen werpen op zo’n stampende ondergrond. Wij die ook een drift meedoen maar ik gooi een pruik ( een kluwen lijn op de molen) en duurt even voordat ik die eruit heb houden hier hier voor gezien. We zijn op snoekbaars uit. Zal voor mij de eerste van het jaar zijn. Jawel, vanwege mijn arm uit de kom, visvakantie op Lombok en verbouwing in de winkel, zeebaarsen met de steurgarnaal is het wel even geleden dat ik vadertje glasoog achter de vodden zat en Erik wijst me da terecht op. Die willen we dus vangen. En ja hoor ik pak mijn snoekbaaars en gelijk een hele mooie en terwijl ik deze dril krijgt Erik er ook een natte scheet (gedoopt qua aanbeet) op. Net als ik zo’n zachte aanbeet maar lost hem want is meer met mijn vis bezig dan aanslaan en drillen. En raakt hem dus na een metertje meekomen kwijt.

Maar voordat ik goed en wel mijn dikke 60er heb onthaakt staat de lat van Erik alweer krom. We hebben ze dus gevonden.

Het is even werelds maar net zo snel afgelopen. Klein half uurtje feest maar we kunnen ze niet meer vinden. Het is inmiddels 17.00 uur en de BassMeister (Waldie) zal al wel zijn opgestapt in Middelharnis bij Floris met zijn TrouthBuster.

*Het blijft natuurlijk wel oppassen, het is immers maar smal op het Spui*.

Die gaan we natuurlijk even opzoeken op hun favoriete stek. En als we daar aan komen is de wind aangewakkerd naar dik 4. Met van die witte koppen en golven van dik een halve meter. Het duurt steeds maar een kwartiertje tot dat de regenbui is over gewaaid maar wij houden het voor gezien. We gaan richting Hellevoetsluis.

En bij de werkhaven zie ik de vaste mensen daar op de wal en met onze gebarentaal want het waait veel te hard om dichter naar de kant te gaan weet ik dat het daar nog niet veel is. Moet er eerst wat meer water vallen. Het Haringvliet is hier veel te zout. Er is geen aasvis te bekennen. De brasem zwemt verdwaast rond langs de kanten, alleen de harder vind het best zo. Deze brakwatervis voelt zich hier als een vis in het jajajahaha.

Harders

De harders of harderachtigen vormen een orde, de Mugiliformes met maar één familie, de Mugilidae (volgens Fishbase). Harders komen voor in alle wereldzeeën, zowel in de tropische als gematigde klimaatgebieden. Ze verblijven voornamelijk voor in kustwater, ook in brak water, sommige soorten in zoet water (Liza abu alleen in zoet water en estuaria).

Ze hebben twee rugvinnen, één rugvin met meestal 4 stekels en een tweede vin met vinstralen en een buikvin met 5 vinstralen. De zijlijn nauwelijks zichtbaar (indien aanwezig). Harders worden hoogstens 90 cm lang. Ze verplaatsen zich in scholen en voeden zich met kleine wieren (zoals diatomeeën) en bodemorganismen.

Tis nat maar wij hebben het best naar de zin bij deze temperaturen.

En als we dan de binnenhaven van Stellendam binnen varen valt de wind. Gelukkig want als je nog een paar uurtjes wilt pakken vanuit je werk is dat natuurlijk fantastisch. De werkdruk van de BassMeister is eigenlijk veel te druk. Die ziet uit naar Florida met de TrouthBuster maar dat misschien voor later.

En als we dan de haven in varen wordt het weer mooi weer en kunnen we rondkijken. Zoals de nieuwe vissersboten die geen roer meer hebben maar waar de schroef 360 graden kan draaien. Dat zou ik wel eens van dichterbij willen bekijken. Foto’s maken met cusrsisten maar dat is wat voor later.

En zelfs onze privé arts in ruste, de nieuwe pensionaris lukt het om stil levens te maken vanuit de boot.

En ik denk dat de fotoboot (fotoboot@basbuster.nl) dus nog niet eens zo’n gek idee is, in de Eurogeul onder de tankers door varen die daar voor anker liggen op een goede prijs wachtende voor hun inhoud (de olie) met enkele fotografen in spé, dan is zo’n boot wel erg groot kan ik je vertellen, mooi in zwart/wit, voor de natuurgebieden vanaf het water je plaatje schieten, wat doe je met je sluitertijd nu je aan board bent, heeft dat invloed op je diafragma, en wat doet dat met je scherpte diepte. Allemaal weetjes om uit te leggen. Maar de dieren blijven gewoon zitten want die zij dit niet gewend, geen gevaar dus en je kan ze van dichtbij op de gevoelige sensor zetten, zeilboten op het Haringvliet van onderaf met een groothoeklens met opspattend water, het zit allemaal nog in de pen zal ik maar zeggen.

Vanaf het water zelfs met een compactcamera is het anders.

En als dan alles weer op de kant staat smaakt zo’n patatje formidabel bij pataje Stelle. Wat wil een mens nog meer.

Reactie’s

leuk verhaal freekie! en ja je moet cursisten meenemen!! kus dorien

Hee vent,

Je ziet gewoon dat je weer Inspiratie hebt gekregen door je nieuwe visboot marifoonbewijs.

Goed van je dat je hebt doorgezet.

Ik ben bij voor je.

John

Ben er deze keer uitgevist door Patrick

En toch is het anders…

Opie’s mooiste visdagen

Dit zijn weer van die dagen

We konden het niet laten

5Bf maar heerlijk gevist met Joop op het Spui

Dreumissen vangen op de Oude Maas

Fijne uitnodiging van Rob

Reactie’s

Het was werelds vandaag

Patat dag dus…

Recente berichten

Pagina’s