Ben er deze keer uitgevist door Patrick

Het moet een keertje gebeuren.

Vandaag 31 augustus 2011op pad met Patrick Stad vanuit Middelharnis. Die was helemaal in de ban van de roofblei sinds vorige week. Die krachtpatsers laten dus weer hun sporen na en weer eentje verkocht aan die verschrikkende runs over het Haringvliet heen.

We drinken op ons gemak als we de haven uit zijn een bak koffie met een broodje. We doen eerst het talud af vissen op de hoop een snoekbaars te haken maar op één tik voor beide blijft het steken. Het is weer een half uurtje voor de middag dus relax vandaag, niet dat Patrick laat was want half tien ging bij mij de bel. Half uurtje te vroeg dus maar hij was vanochtend onrustig en vroeg. Wij kennen dat wel zo’n nachtje voordat je het water op gaat. De boot en het visgerei was vanochtend allemaal al gedaan en na een bakkie, verhalen, hoe is deze lijn knoop, welke plug, dreggen en weet ik veel een slow start dus vanochtend. Heerlijk bomen over rigs, haken, lijnen, nylon of gevlochten, molens, hoe werkt een downrigger, welke pluggen dan, verschil in dieptemeter en fishfinder je kent dat wel. En na een klein uurtje te hebben gevertikaald en heel het talud te hebben afgevist gaan we verkassen. Daar hopen we roofbleien te vangen als we al weken op deze stak doen met mooie baarzen als bijvangsten en daar zijn we maar wat blij mee. Maar we hebben nog niet geankerd of we krijgen controle. Moet ook natuurlijk maar dat is voor de Bassbuster de eerste keer. En dan moeten er een hoop papieren worden ingevuld want sta je gelijk overal geregistreerd bij die klabakken. Tuurlijk weten ze dan volgende keer van verre wie je bent en wie er in de boot zit maar het duurt dik een half uur en al die tijd ligt die politie boot op de stek te dobberen tegen de stroom in op twee meter water.  Die roofbleien zitten nu denk ik niet meer op deze stek. Ik probeer nog de stuurman te bewegen naar voren te komen en rechts voor te gaan liggen maar dat wordt niet begrepen(*. Papiertjes nakijken en boetes uitschrijven lukt wel maar enige kennis in de sportvisserij dat gaat niet lukken. Je ziet toch gelijk hoe een boot gaat liggen en waarheen de hengels uit staan. Ook al meegemaakt als er moet worden gecontroleerd met een actie op land, gaat er een vertegenwoordiger mee van de visvereniging. Terwijl je zou verwachten dat dat dan in je takenpakket zou zitten. We houden ze maar te vriend want natuurlijk is alles in orde je gaat niet met een spulletje van dit vermogen varen als dat niet zo zou zijn. Wat heb je er aan troubles maar je neem een dag vrij en je hele visstek is naar de knoppen. Wat een onkunde. Dan zie ik de TroutBuster ook aan komen en heeft ook bezoek gehad dus het verhaal van beide heren klopt niet eens dat we de enigste vissers zijn die op het water zijn en dus vereerd moeten zijn met hun bezoek. We gaan na een uurtje maar verkassen want die roofbleien komen niet meer terug.

Gelukkig we “blanken“ niet vandaag.

Blijven we op het Haringvliet of gaan we naar de Oude Maas. Floris had het vanmorgen niet werelds gehad op de OM dus we gaan richting Hellevoetsluis. Is voor Patrick ook nieuw dus leuker en weer eens wat anders. Verticalen op het Haringvliet waar de stroming en vooral onderstroming veel minder is en zonder rotzooi op de boden als keien, stenen, touwen, ankers, kettingen, ijskasten you name it en zoals Floris zo mooi citeerde “daar waar je je kunstaas parkeert, daar is het raak. Dat zijn natuurlijk de hot spots op het talud van de rivier als de OM. We vissen alle stekken af Hoorns hoofd, de walletjes, terrasflats, steigertje, wateruitlaat, ducdalf, sluisje, werkhaven, elektriciteitshuisje, bunker, vuurtoren maar we zitten voor noppes en ik zit er net aan te denken om de haven van Hellevoetsluis in te varen en een bakkie te doen bij Mario “Catfisch” als Patrick een niet te missen beuk op zijn stok krijgt in de haven monding.

Zo’n aanbeet vergeet je niet meer, die voel je tot in je schouderblad.

En de dril is fantastisch. Ik zit vast geloof ik hoor ik voor in de boot maar ik roep hou contact je heb vis. Zie dat natuurlijk gelijk aan de top. Zelf als je natuurlijk veel dichter bij die top van je hengel bent moet je van het gevoel uit gaan maar  als je dan voor de eerste keer een serieuze vis aan de lijn heb  is dat lastig te voelen. Die slaat je aan en blijven even liggen en dan weet je dat je aan de bak moet. De vis heeft de sjet zelf geslikt dus die was gretig. Onbegrijpelijk dan dat we nog geen aanbeten hebben gehad. We hebben overal het talud afgevist van twee naar soms dik vijftien meter. Dieper gaan heeft geen zin want dat overleeft die vis nooit met dit mooie weer.

Een nieuwe PR voor Patrick

Maar Patrick zijn Persoonlijk Record gaat eraan vandaag. Dikke metersnoeken uit het Aa staan al op zijn lijstje maar een snoekbaars van 60+ is een mooi aanvulling. We proberen nog wat in de havenmonding, dropshotten, verticale, horizontalen, dieplopende pluggen maar het mag niet baten. We gaan terug naar waar die politie boot ons heeft verjaagt

Het duurt even maar dan denken we dat ze er zijn.

Maar hier is het ook lekker zitten maar geen aanbeten. Het weer is er perfect voor, tenminste dat denken we. Zware regenbuien komen over en we zien ze ver landinwaarts, Drechtsteden denk ik leegstorten terwijl wij nu dan lekker in het zonnetje zitten. Op de rand van donker naar licht dus. Maar wat we ook proberen op dit talud kunnen we ze niet verleiden. Maar dan hoor ik naast me er zit weer vuil aan. Drijvend onder of op het water wier aan de dreggen. Patrick haal uit met de hengel en probeert zo het wier kwijt te raken maar daar door gaat natuurlijk de plug ook naar de bodem toe en ik denk dat de plug even wier vrij is geweest en zijn hengel blijf hoepeltje rond staan en neemt alleen maar lijn van de spoel. Ze zijn er roepen we beide terwijl zijn vis het diepe opzoekt gooi ik natuurlijk gelijk mijn kunstaas richting talud. Patrick is nog wel even bezig en als die roofbleien er zijn dan moet je snel wezen vandaag maar ik krijg geen tikkie. Mijn vismaatje vandaag staat te drillen voor in de boot maar ik krijg ze niet te pakken. Raar maar zie ook geen jongbroed springen en na enkele worpen weet ik natuurlijk dat er geen roofblei is. Dus ga ik het landingsnet klaar maken voor Patrick die eindelijk zijn vis vanaf het diepe naar zich toe heeft kunnen halen.

Tjeetje jaren geleden dat we op deze stek een snoek hebben gevangen. Joop was de laatste met een mooie.

En dan zien we dat het een snoek is en die heeft flink partij gegeven en volgens Patrick echt niet minder dan een metersnoek vanuit het Aa. Die kan dat immers weten als snoek expert. Wij weten hier niet anders op groot water en zijn altijd reuze blei zo’n exemplaar te vangen als bijvangst op onze visserij. Deze mooie getekende 70+ zijn we reuze blij mee vandaag. Maar wel heel voorzichtig landen zien we nu want hij zit maar op één haak net in het lippie. En dat is dan weer mazzel hebben want onze plug een Chubbie is maar ±4cm groot en we vissen niet met verzwaarde onderlijnen op de baars, snoekbaars en roofblei maar met FluorCarbon. Een roofblei is meer een jager op zicht en FC is niet zichtbaar in water. Hij schud nog een paar keer gevaarlijk met zijn kop altijd een mooi gezicht met die bek vol open en de kieuwen wijd uit. Natuurlijk nog een paar runs, de adrenaline spiegel stijgt gevaarlijk en het is maar goed dat ik de dreg heb vervangen want de originele had het allang begeven (uitbuigen). We vissen met die klein plugjes overwegend maar met een enkele dreg of haak. Op het Oostvoornse Meer is dat trouwens verplicht. Daar mag je maar met een enkele haak vissen aan je plug. Tis maar dat je het weet want de boetes zijn daar niet mals. Gelukkig kunnen we hem landen en direct is de haak los als de lijn slap komt te hangen. Pffffft, goed gedaan Patrick.

Helemaal gaaf en waarschijnlijk zijn eerste kennismaking met de mens.

We gaan nog wat trollen voor Oudendijke maar hier is het ook afzien dus terug richting de losswal en na de plaat voor Middelharnis gezien te hebben op 4 naar 2 meter om misschien een schooltje baarzen te ontdekken gaan lekker een frietje eten.

Weer vaste bodem.

FF naar het frietkot en wat is er mooier uitgenodigd te worden. Natuurlijk weten ze al wat ik wil hebben. Neem eigenlijk altijd hetzelfde maar nu met een Milkshake banaan. Veranderen doet eten…

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *