Polder Karper 4

Vanmiddag 9 augustus 2016 komt Leo een thee kastje ophalen die ze gaan witten en ook de Kirby professionele stofzuiger gaat naar MacGyver. Alles kompleet maar hij zuigt niet meer en dat is een niet onbelangrijk aspect bij een stofzuiger. Het euvel was een V-snaartje bij een rol in de mond van de stofzuiger waardoor hij niet draaide dus niets los klopte van de ondergrond hoor ik dan een paar uurtjes later aan de waterkant.

Tja nu we zien hoe hij het weer doet, willen we hem wel op Marktplaats zetten.

Daardoor is Leo wel wat later aan de waterkant want het kriebelde te veel. Al die spullen die geschuurd moeten worden en uit en in elkaar gezet kunnen worden waarom iets het niet doet intrigeert em zoveel dat hij alles om zich heen vergeet. Monica moet em dan ook uit zijn schuurtje halen om em te vertellen dat ik al op ons plekkie zit in het zonnetje achter de rietkraag. Maar na vijven zie ik em dan toch aankomen door het weiland heen tussen de schaapjes door. We zwaaien nog even naar de boerin die waarschijnlijk haar kroost even naziet en misschien ook even controleert wie daar zitten te vissen. We hebben toestemming gekregen om hier te zitten. De gelukkige zijn wij want we zitten hier werelds.

Heb je al wat maar dat moet ik onkennen. Ik haal mijn hengel weg van de overkant van de vier sprong en leg em een stuk verder langs de rietkraag zodat Leo weer op z’n plekkie kan gooien. Op die plek komt altijd de eerste vis vandaan. Heel raar natuurlijk maar ik lig daar al een uurtje en niets gezien.

*Wat is dit een mooi exemplaar vandaag.*

Maar net als vorige week donderdag toen was ik ook een klein uurtje eerder en haal mijn hengel weg aan de overkant van het harde gedeelte krijgt Leo er iets voor zeven uur een heel raar piepje op. Twee korte stootjes met een tussenpoze veel te lang voor een karper maar dan toch gaat de lijn lopen met de herrie van de pieper wat we willen horen. Dat is een zware vis zegt Leo nadat hij kontakt maakt met de vis. En dat klopt ook wel zo aan zijn hengel te zien. Zwaar stotend gaat de vis er vandoor gelukkig naar het diepe van de vaart..

Maar dan na enkele wilde uitvallen komt de vis log en zwaar naar onze kant en bij het not nog een paar runs en vele buitelingen onder top kunnen we hem scheppen. Wat een mooie spiegel is dit.

Na een filmrolletje vol te hebben geschoten mag hij weer terug en een dikke highfive volgt. Het is weer goud vanmiddag. En nu ben ik de sigaar, al een tijdje vindt Leo dat m’n top af en toe raar beweegt buiten de windsten om. Als ik dan opsta en over de rietkraag heen kijkt zien we niets vreemds. Maar na een paar keer commentaar van Leo te hebben gekregen haal ik de hengel binnen en jawel hoor. Ik hoor er nu ook bij een magere brasem hangt onder de tijgernoot.

We gaan maar een paar uurtjes maar Leo heeft net als de BassBuster altijd lekkere trek en Monica houdt daar rekening mee. Die heeft voor een versnapering gezrgt en mee gegeven. Aleeen…. is Leo het pannetje vergeten. In de auto heb ik toevallig vandaag een aluminium plaatje dat ik vanmorgen gemaakt heb onder de trolley het vis gerij nalatenschap van m’n schoonvader. Die zit met tieribs vast dus er zo onder vandaan maar als ik halverwege ben met naar de auto lopen wordt ik terug gefloten. MacGyver heeft er al wat op gevonden alleen de steel van z’n hengelsteun wordt toch wat te warm en slecht voor de combinatie aluminium en plastic. Die combinatie is dus overleden maar de worstjes zijn warm en daar gaat het om. Dat is met deze missie het belangrijkste.

*Daarin staan we dus weer gelijk vandaag.*

Om vijf uur net na de warme hap krijgt Leo er weer van die vervelende piepjes op en we vrezen al weer het ergste. Jawel hoor de tweede platte komt binnen vanmiddag. Een magere polder brasem en nog flink beschadigt ook waarschijnlijk nog steeds van de wilde paai waarschijnlijk in het riet van een paar weken geleden.

Vandaag is het rustig qua aanbeten als ik dan eindelijk om half negen aan de bak mag. We denken dat gebeurt niet meer vandaag maar dan uit het niets plotseling leven aan de overkant ver, heel, heel ver weg. Het is de hengel de ik heb weg gehaald voor Leo ton hij aankwam en aan dezelfde rietkraag aan de overkant een vijftig meter verder heb neergelegd.

*Net geen 80 cm lang, wat ben ik blij met deze polderschat.*

Deze dril zal me lang nablijven, zeker de aankomende nachten. Wat een spektakel met deze vis. De karper blijft zwemmen en neemt zo af en toe zeker de eerste runs tientallen meters lijn. Ik wil em niet verspelen want het is de eerste van vandaag en zet toch de slip wat losser en met een vinger op de spoel kan ik toch nog druk genoeg geven. En zo af en toe heb ik dat echt nodig als hij het diepe induikt want hij is dan niet te stoppen maar zodra hij ergens het riet wil in duiken kan ik druk geven op de spoel en de hengel laag in de t.o.v. gestelde richting en de vis kiest dan weer uiteindelijk voor het diepere water. Gelukkig lukt het allemaal en voor mij duurt dat een eeuwigheid maar laat hij zich dan eindelijk zien aan onze kant van de vaart. Wat een mooie vis maar hem dan hebben is een heel ander verhaal en weer gaat hij richting ver weg en neemt weer enkele runs wanner hij ons ziet of het net een dikke kolk en golven op de kant achterlatend. Tis goed dat we laarzen aan hebben….

Maar uiteindelijk na vele runs en alle sloten van de viersprong gezien te hebben met de hart in de keel zo af en toe mogen we hem scheppen. Wat een mooie vis is dit weer vandaag. De portret sessie kan weer beginnen wat een kapitale vissen zijn dit. Lang gerechte polder karpers met een hele grote staart. Daarom knalde die zo door deze vaart heen van links naar rechts. Gelukkig heb ik die kunnen pareren en vooral hem uit de rietkragen houden. Wat ben ik blij met deze vis een plaatje is het. Geen schub zit verkeerd en dan die kleur in het late zonnetje. Fantastisch is het.

We zijn vol adrenaline van de vissen die we hebben gevangen vandaag. Allemaal mooie vissen deze middag en van de vele aanbeten van eerdere sessie’s nu ieder een enkele mooi vis is voor ons een heel andere dimensie. Wat wil je nu, een leuke avond en veel aanbeten of een paar hele mooie vissen vangen. Dat kan dus hier gewoon in de polder naast de deur door je aas aan te passen. Op tijgernoten voorral de middelmaat vangen allemaal vissen tussen de zestig en zeventig centimeter en die een fantastische drils geven te beleven maar op grote boilies de mooiere exemplaren er tussen uit vangen. Zal de tip van de sluier oplichten welke smaak. Je moet wel veel tonijn eten. Maar dat kan op brood met sla en een klodder mayo, op de pizza, in de sla, door de groente, salade bij de BBQ van mij part op een pannenkoek maar blikjes in slaan dus. Even wat gerechten opzoeken zodat er blikjes tonijn worden gekocht in de familie want wij hebben alleen het geconcentreerde sap nodig. Die tonijn is al jaren geleden ingeblikt dus dat vocht niet weg gooien maar gebruiken. Beter is er niet dan al dat namaak chemische spul met de mooiste namen.

*Leo vangt toch nog een heel gaaf exemplaar op de valreep.*

We zitten allebei nog een beetje in een roes. Wat een mooie vissen zijn dat met een paar uurtjes in het riet bivakkeren. Dat is toch de mooiste vakantie die je kan wensen. Als dan de pieper van Leo zich weer meld net voor negenen. Weer mooie runs maar we zijn die van die bijna tachtiger nog niet vergeten. Tuurlijk onder de hengel gaat hij tientallen keren van kiet maar we zijn eigenlijk verziekt door die mooie exemplaren van een paar uur eerder. Dat wordt een probleem ga je voor een enkele dikke vis of heb je een leuke middag met veel aanbeten. Het is maar goed dat we met meerdere hengels vissen. Ik vraag dat aan Leo en die zegt gelijk ik ga voor een leuke middag want anders ga ik wel in het Kanaal van Voorne zitten. Want daar zitten echte bakken van karpers. En daar kan ik me geweldig in vinden. Was eigenlijk een retorische vraag van de BassBuster….

We gaan vroeg vanavond naar huis en zijn net na tienen weer thuis als de onweer los barst onder het genot van een Ballantines en dit op papier (Papier??) te zetten. Wat hebben we weer een mazzel en ik, ik ben reuze blij met deze avond en zal die niet meer vergeten. Heerlijk was het weer in de polder. Bedankt weer maatje of kokkie of moet het zijn MacGyver voor de gezelligheid