De Bassbuster wordt vertroeteld

Fantastisch is de nazorg uit Friesland.

Zondag 26 februari 2012 komt Piet ff buurten uit Grou Friesland (250km) mijn Buster vertroetelen. Alles nazien, motor een beurtje na 64 uur varen. Alles is nieuw en ziet er prima uit maar beter te vroeg dan te laat en daar sta ik helemaal achter. Nu is het voor beide een rustige tijd natuurlijk. Alhoewel er goed wordt gevangen vandaag volgens  de berichten van Waldi en Floris op het H’vliet.

Wordt tussentijd wel gebeld door de BassMeister dat ze zich het snot voor de ogen vangen op de stekken van woensdag samen met de TroutBuster en dan kriebelt het natuurlijk wel. Maar de boot gaat voor en Erik de AnkerMeister is inmiddels ook gearriveerd in Warung Freek. Werelds is dat hoor een arts in rustte maar zijn interesse is zo breed als kamertapijt. Ongelofelijk wat een kennis in die harde schijf zit. En vraagt Piet het hemd van het lijf over de motor en die vind dat ook fantastisch zij kennis over te brengen. Je begrijp het al iemand moet de looplamp vast houden en koffie halen.

Piet neemt gelijk de mijn hengelsteun mee om pas te maken naar de boat want ben er al een 2 jaar mee bezig hier in de buurt maar wordt overal met een kluitje het riet in gestuurd en gewoon niet terug gebeld of gemaild. Fantastisch dus.

Waar zit de dynamo.

Gisterenmiddag is mijn zusje al gekomen met Freekie. Eindelijk een weekendje vrij want dat is natuurlijk moeilijk in de horeca maar binnen no time staat de aanrecht weer vol met probeerseltjes en moeten we aan de slag om het leeg te eten voor de volgende sessie.

Binnen een uur staat de aanrecht weer vol met lekkernijen.

Die zus van me is toch niet te stoppen als ze een fornuis (kachel) ziet staan daar ben ik allang mee opgehouden om dat af te remmen. Dat is al vanaf Vinkplein zo voor de ingewijden. Dat was echt een Warung op groot formaat in die tijd. En nog steeds natuurlijk heerlijk wordt door een ieder hier duidelijk geapprecieerd.

Tuurlijk krijgen we niet alles op en gaat het per 1 persoons gerecht de vriezer in. Heerlijk.

En toevallig blijft het rustig in Warung Freek op zaterdagmiddag en dat is natuurlijk verontrustend maar mede daardoor heb ik een heerlijk visgerecht afgemeten in bakkies voor tussen de middag ingevroren. Stampot boerekool, erwtensoep want die heb ik deze winter eigenlijk nog niet op zelfgemaakte dag en ragout van wild (wilde gans), appeltaart want de nieuwe oven moet worden uit geprobeerd met warme vanille en slagroom. Mmmmm heerlijk allemaal.

En wat is er mooier om zondag’s wakker te worden en een pannenkoek met spek te krijgen van je neefje.
Natuurlijk neemt hij zelf ook wat maar wel met appel en geen spek.
En natuurlijk wat erbij drinken.

Pannenkoeken lust mijn naamgenoot net zo graag en zijn lievelings drankje daar lust die wel pap van. Eindelijk de goede maatbeker gevonden. Heerlijk toch zo wakker worden voor de TV.

De dames nemen de keuken in beslag.
Prima geregeld allemaal.

Kortom wij zitten wakker te worden voor de TV en die meiden komen terug van het strand met de honden en nemen de Stammtich en keuken in beslag.

Pannenkoek met stroop gaat er altijd in maar het grote verschil aan de Stammtich met ‘s middags is duidelijk. Geen hengelsportspul op tafel.

En dat kan dus wel ff duren als er uitgekwast is en iedereen weer opgesminkt is. Het is al weer bijna tijd om de honden weer uit te laten.

Gamen vind tie fantastisch.

Freekie vermaak zich wel met de PC in de studio en bevrijd heel de wereld

Zodat achter door Piet alles voor elkaar komt.

Terwijl Piet de laatste handelingen verricht en niet hoeft mee te eten. Die mist Friesland al na een ochtendje op pad te zijn.

Ook vandaag heeft Dorien eten gemaakt voor een heel weeshuis en achtergelaten dus ga ik maar eens beginnen. Zal wel lukken denk ik maar morgen sla ik het Hoad over.

Piet moet nog een endje karren maar zal ruim voor het avondmaaal bij Hilda zijn en na de berichten van de TroutBuster en BassMeister vanaf het water die goed hebben zitten vangen denk ik dat morgen een goede dag is om het water op te gaan. Maandag is altijd een goede dag. Lekker rustig op het water..

Kijk, daar hebben we wat aan

Heerlijk die verse eitjes van de Grasweg.

Vandaag 24 februari 2012 zit ik met Erik te brunchen en natuurlijk hebben we het over gisteren. De goede vangsten maar vooral de vraag als de rovers onder de school witvis ligt hoe vang je die dan zonder dat die beschadigen door de Caissonziekte.

Je vissen hard terug gooien met de kop naar voren zodat deze als een torpedo de diepte in duiken en natuurlijk want door die schrikreactie stuift zo’n vis de diepte in en komt het wel goed. Eigenlijk moet je gewoon niet vissen op die diepte in dit jaargetijde.

Deze vis is tergend langzaam binnengehaald op 17 meter de blaas is binnen gebleven maar je ziet het aan de ogen dat het nog te snel is gegaan. Vlug terug plonsen dus.

Dan maar dreumesen vangen zoals gisteren want dat is fantastisch als de grotere vissen naar dieper water vertrekken. Was duidelijk te zien want we gingen in en paar uur tijd van 13 naar 19 meter en af en toe dieper waar we de aanbeten kregen van de wat grotere vissen.

Het ziet er weer fantastisch uit dat brunchen ik hou er wel van en weer wil Erik niet op de foto.

Natuurlijk heeft Erik door zijn werk als bedrijfsarts arts in het Europoortgebied bij o.a. Brits Petroleum Maatschappei een heel andere kijk op de zaak en dat is maar goed ook. Die corrigeert me heel vriendelijk maar terecht terwijl we zo’n lekker eitje van via Gerda van Ellen krijgen naar binnen werken dat het helemaal anders zit. Gelukkig maar want daar kunnen we wat van leren. Ik haal dus wat dingen door elkaar. En dat is nu weer niet zo raar, afijn.

Hoi Freek.

Even mijn kommentaar.

Trek het je niet aan.

Met de zwemblaas regeld de vis zijn massadichtheid.

De vis in het water onttrekt zuurstof uit het water.

De meeste vissen hebben een gesloten zwemblaas. Gezien het beeld van een snoekbaars die van grote diepte naar boven getrokken wordt zal de snoekbaars ook een gesloten zwemblaas hebben.

De zwemblaas wordt gevuld met zuurstof via de gasklier ( onttrekt dit weer uit het bloed van de vis )

In het water is nagenoeg geen stikstofgas opgelost.

Dus in de vis ook niet.

Bij een ongekontroleerd naar een mindere diepte gaan ( zoals aan een haak naar boven getrokken worden )  zal de druk in de zwemblaas afnemen. Daardoor ontstaat er een ongewenste spanning ( druk ) in de zwemblaas  Hoe dieper de vis gevangen wordt hoe sterker het effect.

Omdat de vis te snel naar de oppervlakte getrokken wordt kan hij niet op tijd zijn zwemblaas reguleren.

Hierdoor neemt de omvang van de zwemblaas ongekontroleerd toe.

Dit heeft tot gevolg:

– de zwemblaaswand lijdt aanzienlijke schade.

– het systeem van de gasklier loopt schade op.

– ten gevolge van de lokatie in het lichaam van de vis worden de inwendige organen naar de buitenkant geduwd en lopen ook cshade op.

DE mate van zwelling kan berekend worden mbv de “Wet van Gay-Lussac”.

Het fenomeen wat je ziet bij een snoekbaars die van grote diepte komt en caisson ziekte zijn dus twee totaal verschillende zaken.

Bij de vis is het de zwelling van de gasblaas omdat de gasblaas de wet van Gay-Lussac volgt en daarmee schade aan de zwemblaas en omliggende weefsels veroorzaakt.

Bij caisson ziekte is het de opgeloste stikstofgas die op de verkeerde plekken weer naar de gasfase overgaat en daar niet afgevoerd kan worden. De gasbellen veroorzaken in de weefstels schade ( gewrichten ) en kunnen kleine bloedvaten afsluiten.

erik

Niet vissen is geen optie maar als je dit betekent te diep vissen en dat is voorral in deze maanden zo en waarom is voor mij elk jaar weer een raadsel. Zal niet zijn omdat het water zo helder is maar waarschijnlijker is het voedselaabod want ook de witvis zit op diep water en die niet alleen . Al het leven, ook de kreeftachtigen ze zitten namelijk vol met garnalen. De zuurstof en warmte lagen denk ik dat de rest doet. Want gek genoeg zit de vis op de rivier niet op de diepste plekken maar tegen het talud aan. En zo zijn we met z’n allen weer een stuk wijzer.

Dit zien we graag zo’n aanslag tot in je elleboog.

Want het is natuurlijk niet alleen vissen. De rest er om heen is net zo interessant hoe dat alles in elkaar steekt.

Toch heerlijk gevist

We zijn er klaar voor nog even een petje pakken voor de TroutBuster.

Gisteren belde Floris de TroutBuster of ik morgen 23 februari 2012 zin heb om er bij Middelharnis in te gaan. Antwoordt is natuurlijk; hoe laat. Gelukkig wordt dat 11.30, voor mij dan want voor een tomatenkweker is dat natuurlijk avondwerk.

Het ziet er fantastisch uit qua weer en dat beloofd een heerlijke middag op het water uit de wind en in de eerste lente zon. Het water is nog steeds kristalhelder en je kijkt meters diep. Meestal is dat niet best maar het kriebelt dus we zien wel waar we stranden. We starten direct uit de haven onder de krib van Middelharnis uit de wind en krijgen eigenlijk gelijk tikken op de shad maar slaan hopeloos mis een gat in de lucht. Ze doen het wel heel voorzichtig, maar ze doen het tenminste dat bij een water temperatuur van 3,5C en gelukkig niet zo diep op het talud. Ze liggen verspreid en we vangen vis vanaf 12 meter naar 24 meter toe. Die laatste vissen moet je wel heel langzaam omhoog draaien i.v.m. het grote drukverschil (Caissonziekte hetzelfde als bij duikers) want we hebben natuurlijk geen decompressie tank aan board.

Het ziet er fantastisch uit.

Daardoor verspelen we er nogal wat halverwege (losse) schieten ze los door te weinig druk te houden op de lijn maar wie geeft erom als je je shad weer laat zakken en bijna direct wordt deze weer gegrepen.

Het zonnetje verdwijnt wel en we doen de warmtebroek maar weer aan.

Caissonziekte, decompressieziekte of duikersziekte is een ziektebeeld dat zich kan voordoen bij mensen die, na onder verhoogde luchtdruk te hebben gewerkt, weer in een omgeving met een lagere druk terugkomen, zoals duikers of mensen in een vliegtuig na een snelle decompressi.

Oorspronkelijk (rond het laatste decennium van de 19e eeuw) werd de ziekte beschreven bij mensen die onder hydrostatische druk onder het wateroppervlak in grote duikklokken (caissons) werkten aan de funderingen van bruggen. De oorzaak van de klachten is dat er tijdens het verblijf in een gasmengsel met hoge druk meer stikstofgas in het bloed en in de weefsels oplost dan normaal (fysisch wordt dit verschijnsel beschreven met de wet van Henry. De stikstof wordt bij het terugkeren naar normale druk niet snel genoeg via de longen afgevoerd. De stikstof vormt dan belletjes in de bloedvaten, waardoor de bloedsomloop wordt gehinderd (embolie). Als zulke bellen in de hersenen ontstaan kan dit zelfs dodelijk zijn.

Stikstofgas lost niet goed op in water, maar bij hoge druk neemt de oplosbaarheid toe. Tijdens het afdalen en het duiken op diepte lost stikstof op in het bloed en van daaruit in de overige weefsels van het lichaam. Hoe groter de diepte, hoe sneller de stikstof oplost. Hoe langer het verblijf, hoe meer ook slecht doorbloede weefsels (b.v. kraakbeen) verzadigd raken met stikstof. Een duiker kan caissonziekte dus voorkomen door niet te lang en niet te diep te duiken (er lost dan weinig stikstof op) en door langzaam op te stijgen (het lichaam krijgt dan de kans de stikstof uit het bloed te “wassen” en via de longen af te voeren).

Behandeling van caissonziekte gebeurt in decompressiekamers (eigenlijk recompressiekamer), waar het slachtoffer zo snel mogelijk opnieuw in een verhoogde luchtdruk wordt geplaatst, om daarna de druk langzaam te laten dalen. Door het weer onder druk brengen worden de ontstane bellen kleiner en wordt het ontstaan van nieuwe bellen voorkomen. Met het onder druk inademen van zuivere zuurstof wordt de stikstof versneld afgevoerd. Er mag nooit geprobeerd worden een duiker die mogelijk aan caissonziekte lijdt zelf terug naar een diepte te brengen waar het stikstof makkelijker oplost, dit mag enkel in gecontroleerde omstandigheden (dus in een decompressiekamer) gebeuren. In Nederland worden alle duikongevallen behandeld in de decompressiekamer van de Koninklijke Marine in Den Helder.

Het is voor de duiker mogelijk de stikstofopname te verminderen door tijdens het duiken een speciaal gasmengsel in te ademen waarin de stikstof geheel of gedeeltelijk vervangen is door een ander gas, bijvoorbeeld helium (Trimex), of waarbij de verhouding zuurstof-stikstof in het voordeel van de eerste aangepast wordt (Nitrox).

We hebben het prima naar de zin.

En dat is lang geleden dat we zo lekker bezig zijn want de laatste tijd was taai, heel taai maar nu halen we dat in. En we zijn alleen op het water al zou dan later wel een bootje erbij komen liggen dei vanuit Tiengemeten kwam en ook heeft getrailerd in Middelharnis maar er ligt vis genoeg voor  twee tegen het talud aan.

Het lijkt wel werken.

We vangen het snot voor de ogen, het is fantastisch en af en toe staan we beide met een kromme stok en dat is lang niet zo geweest. Boven op een school met rovers die azen willen we zitten er midden in. Het is werelds we genieten met volle teugen.

Het is knallen geblazen.

Maar hoe later op de dag moeten we ze wel steeds dieper opzoeken terwijl je dat andersom zou verwachten met dat heldere water.

Wat een feest vandaag weer.
Nog een mooie bonus.

Dan pak ik nog een mooie baars en dan blijft het stil. En met stil bedoel ik dat we alleen nog vissen vangen van 40 cm. Dreumissen dus. Waar is die school gebleven met overwegend 60+. Hebben die school baarzen ze verdreven en zijn die dreumissen gevolgd. Of moeten we nog dieper vissen dieper dan 24 meter. Nee dat doen we niet want dat overleven de vissen nu niet met naar boven halen. We gaan verkassen want het is eigenlijk te gek voor woorden maar we zijn verwent geworden met al die aanbeten. Beetje kapsones op het water dus en we vertrekken richting Oudenhoorn. Maar daar is het wel heel rustig en na dik een half uur met beide één aanbeet verzilvert ondermaats en een enkele misser kijken we elkaar aan. Hoe laat is het en we geloven het niet. Beide dachten we dat het wel een uurtje of 16.00 uur zou zijn maar het is nog maar 14.00 uur. Dan hebben we wel heeeel veel vissen gevangen in een heeeel korte tijd daar bij Middelharnis. Wat doen we hier bij Oudenhoorn en we gaan zonder overleg (twee schippers natuurlijk) maar in één gedachte als een speer terug in volle kracht.

Mooi ridder weer.
En een zander.
En we vinden ze weer.

Ons plekkie is bezet door die andere boat maar we weten nog een mooi talud in de buurt en direct is het weer raak met vangen van dreumissen. Allemaal rond de veertig cm en geregeld staan we beide met een brede grijns. Kleur maakt niet uit ze zijn helemaal los en spugen geregeld garnalen. Ze zijn in een vreetbui.

Geregeld is de een aan het onthaken en de ander staat te drillen.

Op een gegeven moment gaat Floris een nieuw shadje gebruiken eentje die stinkt een uur in de wind en die doet het prima. Zo goed dat als hij de bodem raakt een dreun erop krijgt en de staart is finaal eraf. Hilariteit aan board zijn ze gretig of niet.

Om gek van te worden natuurlijk.

En dat gebeurt verschillende keren te gek voor woorden. Een enkele keer maak je wel mee maar nu is het bijna elke aanslag staartloos voor de TroutBuster. Soms komt de vis en zeker geen kleintje een paar meter mee totdat de shad gewoon afscheurt net na de haak. Ongelofelijk wat een geurtje kan doen. Maakt nu natuurlijk niet uit want ze zijn gewoon loss maar een eurootje per aanbeet is duur vissen.

Prima shadje dus.

Vorig jaar deze uitgeprobeerd zonder geurstof weliswaar en in een andere kleurvarianten voor Mario van de Catfisch maar die waren niet zo effectief als vandaag.

Nog een testertje van Mario 9 cm.

Deze van vandaag werden finaal agressief afgebeten met harde beuken terwijl bij mij de meeste aanbeten boterzacht waren op de Culpritjes, Shakers, Imperator, Berkeley’s of Bleu fox. Zeker bij de 60 plussers. Van die natte scheten aanbeten waren dat. Niet alleen een geurtje doet dat natuurlijk want ik weet de tijd nog dat we de shads in de knoflook olie legden of inspoten met een dokters spuit maar die ribbels geeft onder water natuurlijk ook genoeg herry (turbelentie) onder water. Denk nog maar eens aan die Bleu Fox, die waren dodelijk op het Haringvliet en daar wil ik nog wel een kist van hebben. Die hebben ook van die ribbels en die blauwe groene gloed erin. Nu (Gouden tip) knijpen we die er zelf in met een tang nadat ze uit het warme water komen.

De Bleu Fox.

Dus wie van die Bleu Fox af wil moet dat direct melden want hier kan je die dan wel kwijt. Graag zelfs. zijn de vangers van het Haringvliet.

Soms wel erg klein net groter dan je shad.

En we vangen gewoon door het is niet normaal. We zitten op rozen vandaag. Deze dagen maak je niet veel meer mee. Die verhalen horen we alleen nog van mijn vismaatje Flo (Joop Flohil) die met zijn zoon René het hele Haringvliet en omstreken tot op het zoute in kaart hebben gebracht. Maar dan was een vis van 70cm een dreumis. Dat waren nog eens tijden en die komen niet meer terug.

Met af en toe een mooier exemplaar.

Deze nieuwe shadje doen het ook prima. Gelukkig goed ingekocht…

En ze spugen garnalen en een grondel uit.

We hebben een heerlijke dag gehad met heel veel kleine vissen en nog meer verspeeld omdat ze diep zaten op het talud en je wild ze natuurlijk niet teveel verwonden als ze zo diep zitten. Maar met zoveel aanbeten maakt dat ook niet uit.

Deze vis is flink toegetakeld en zou graag zijn aanvaller haken.

We gaan eruit want we krijgen het koud. Op het water is het al snel kouder met dat windje als dat ze opgeven.

Natuurlijk vieren we dat op gebruikelijke gepaste wijze.

We bewezen natuurlijk nog even het frietkot een dienst en het zit er op voor vandaag. Als dit een voorbode is voor dit nieuwe seizoen dan ben ik er helemaal klaar voor. Piet van de Shiffart Buster dealer komt dit week-end over uit Grou, Friesland om mijn boat een beurtje te geven dus de BassBuster is er dan ook helemaal klaar voor.

Reactie’s

Hoi Freek,

was een topdag,

de beste stek voor het laatst bewaard “t’hoad”

thanks Buddy !!!

~ floris

Hai Freek,Ja ik ben hartstikke jaloers…..Maar morgen zijn wij in Miami (28 graden) en als het mee zit even vissen op de grote jongens….Gun je ons toch wel?   We zullen foto’s maken.John en Jules

Water nog veel te koud

Niet iedereen heeft de koudegolf overleeft. Vele watervogels hebben de brui eraan gegeven.

Vrijdag 17 februari 2012 tegen beter weten toch ff naar het Haringvliet maar op alle strekdammen geen enkele tikkie gevoeld. Het water is nog veel te koud en de vissen liggen waarschijnlijk diep water langs het talud plat op de bodem. Geef ze eens ongelijk want boven water is het ook afzien.

Maar zodra het ijs eraf is wil je gewoon wat doen maar je zit er natuurlijk voor Jan met de kleine achternaam. Zeker vanaf de kant waar je niet die diepte kan bevissen waar je nog enigszins kans van slagen hebt om een rover te activeren.

Vele hebben het niet gered.

En als je dan al die watervogels tegenkomt ben je blij dat je in je eigen tuin hebt bij gevoederd. Je ziet toch al zo weinig mussen, vinken, koolmezen en roodborstjes. Die kraaien en eksters vinden hun korstje wel zo ijkt het want die zijn er in overvloed.

Het water is weer veel te helder.

Maar dat afdwalen gaat veel te gemakkelijk de laatste weken. Dat heb je als er geen visseforto’s zijn. Het water is ook veel te helder, je kijkt meters diep en er is geen aasvis te bekennen. De futen hebben het slecht op dit moment die moet het nog even uit zingen.

Nog een plaatje van het vorig voorjaar nog een maand en er is vreten zat.

Dus op meer dan een paar leuke koude plaatjes kom ik vandaag niet.

Je kijkt het hele talud af naar beneden zo helder is het water.
Ben dus niet de enigste die de kou trotseert.

Er vaart er zelfs nog eentje uit helemaal ingepakt aan het roer als een poolganger.

Zielig gezicht 2 eitjes.

En iedereen heeft het koud denk ik want ik maak gebakken eitjes zonder vriendjes. Er zitten Stammtich Warung Freek gasten op Bali, Frans en Karin of Thailand Mario en Mirabel en geef ze eens ongelijk. Had er zelf ook moeten zitten en krijg steeds meer spijt dat ik niet ben gegaan. Om mijn vaderlands roots te bezoeken, beter nog en te bevissen natuurlijk. Maar volgend jaar nieuwe kansen. Wim en Wilma zijn dan ook zeker van de partij zoals je vorig Bassbuster Avontuur kon lezen. Die moeten om dezelfde reden verstek laten gaan. Ook met Wim zijn moeder gaat het niet goed. Die kennen we allemaal wel uit onze geschiedenis boekjes. Zijn moeder is de laatst levende van de estafetteploeg van de Olypische Spelen in Londen van 1948.

Olympische Spelen Londen 1948

Xenia Stad-de Jong

Volledige naam

Xenia Stad-de Jong

Bijnaam

Klein duimpje

Geboortedatum

4 maart 1922

Geboorteplaats

Semerang-Nederlands Oost-Indië

Sportieve informatie

Eerste titel

Olympisch kampioene 4 x 100 m 1948

Extra

Ned. recordhoudster 4 x 100 m 1948-1952

Roterdam 23 juli 1950 100m in 12.0 sec.

Eindhoven 11 juli 1948 100m 12,2 sec.

Eindhoven 1950 200m 25,7 sec.

Xenia Stad-de Jong (Semerang-Nederlands Oost-Indië, 4 maart 1922) is een voormalige Nederlandse atlete, die in de jaren direct na de Tweede wereldoorlog  furore maakte op de estafette. Zij nam eenmaal deel aan de Olympische Spelen en veroverde bij die gelegenheid een gouden medaille.

Eerste atletiekervaringen

Toen Xenia de Jong als achttienjarig meisje naar Nederland kwam, had zij haar eerste atletiekervaringen al opgedaan. “Op de hbs hebben ze mij naar atletiek gestuurd. Nou, dat ben ik toen ook maar gaan doen.” Al snel ontdekte zij hoe goed ze eigenlijk was en vanaf dat moment vond ze het ook leuk om te doen. Overigens deed De Jong daarnaast aan wedstrijdzwemmen. Door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog kwam er in Nederland de eerste jaren van atletiek overigens weinig terecht. Bovendien ging Xenia de Jong een actieve rol in het verzet spelen. Pas in 1944 nam zij voor het eerst deel aan de Nederlandse kampioenschappen, waar zij vierde werd op de 100m.

Olympische selectie

Na de oorlog trouwde zij in 1946 met haar vriend Mike Stad, die eveneens actief was geweest in het verzet en vanwege zijn verzetsdaden zelfs door de Duitsers was gearresteerd. Stad overleefde de verschrikkingen in de kampen Vught, Westerbork, Bergen Belsen, en Buchenwald.  In 1947 kregen zij hun eerste kind, een dochter. Toen in het najaar van 1947 de olympische selectie werd geformeerd en ook Xenia Stad-de Jong hiervoor werd uitgenodigd, waren de keuzeheren meer afgegaan op de bijzondere aanleg van de frêle sprintster dan op prestaties van enige importantie, want die waren er nauwelijks. Xenia Stad-de Jong, die vanwege haar kleine gestalte ook wel ‘klein duimpje’ werd genoemd, was echter van nature enorm explosief en werd daarom beschouwd als de ideale startloopster in estafetteteams.

Olympisch goud

Hoezeer zij het in haar gestelde vertrouwen waarmaakte, bleek het jaar erna. Want hoewel zij pas eind mei 1948 tijdens olympische selectiewedstrijden in Den Haag haar officiële comeback had gemaakt, kweet zij zich enkele maanden later op de Olympische Spelen van London uitstekend van haar taak als startloopster van de Nederlandse 4x100m estafetteploeg. Die ploeg bestond verder uit Nettie Witziers-Timmer, Gerda van der Kade-Koudijs en Fanny Blankers-Koen. Klaas Peereboom, ooggetuige, schrijft in zijn ‘Olympisch Logboek 1948’: “Xenia Stadt-de Jong bracht de Nederlandse ploeg direct snel en sterk weg van Oostenrijk en Groot-Brittannië, maar bleef vrijwel gelijk met Canada, Australië en Denemarken. De wissel met Nettie Wilziers-Timmer was vlot, … Eerder had Stad-de Jong in Londen al deelgenomen aan de 100 m individueel, maar daarin werd zij in de halve finale uitgeschakeld.

Bijna opnieuw goud

In 1949 kondigde zich opnieuw een kind aan, een zoon ditmaal onze grootte vriend Wim. Atletiek was dus opnieuw niet aan de orde. In 1950 was Stad-de Jong echter als vanouds weer van de partij en al gauw sneller dan ooit tevoren. Dit resulteerde erin, dat zij in 1950 tijdens de Europese kampioenschappen in Brussel opnieuw lid was van de Nederlandse 4 x 100 m vrouwenestafetteploeg en weer leidde dit tot eremetaal. In de samenstelling Xenia Stad-de Jong, Puck Brouwer, Gré de Jongh  en Fanny Blankers-Koen snelde de ploeg in 47,4 naar de zilveren medaille. De tijd was een evenaring van het nationale record dat twee jaar eerder was gevestigd. De Nederlandse ploeg had overigens zo’n geringe achterstand op de winnende ploeg, dat er een foto aan te pas moest komen om de juiste volgorde vast te stellen. Een tweede gouden medaille werd op een haar na gemist.

De verschrikkelijke ervaringen, in oorlogstijd opgedaan, veroorzaakten dat Stad-de Jong moeite had met ceremoniële verplichtingen bij wedstrijden in Duitsland. Dat brak haar een keer bijna op. Zo weigerde zij in 1952 als deelneemster aan een interland met Duitsland in Oberhausen mee te defileren in de openingsceremonie. De KNAU dreigde haar met onmiddellijke ingang te zullen schorsen. Uiteindelijk mocht zij zonder officiële verplichtingen toch deelnemen, mits ze op eigen gelegenheid reisde. Xenia Stad-de Jong nam een bevriende privé-chauffeur in de arm, kwam naar Oberhausen en leverde haar aandeel op de 4 x 100 m estafette.

Niet naar Helsinki

Stad-de Jong maakte in 1952 opnieuw deel uit van de olympische selectie, maar werd tot haar teleurstelling voor de Olympische Spelen van 1952 in Helsinki gepasseerd. Het pleegde een forse aanslag op haar motivatie, maar toch draaide ze nog enkele jaren volop mee, totdat midden jaren vijftig een gescheurde achillespees en de hierop volgende operatie haar startsnelheid zodanig hadden ingeperkt, dat de lol eraf raakte. Ze gaf zich over aan andere sporten, zoals basketballen, maar liet de atletieksport niet vallen. Tot ver in de jaren zestig was zij trainster bij enkele verenigingen en hield zij op uitnodiging op diverse scholen in haar omgeving praatjes over sport en training.

Stad-de Jong, later opnieuw gehuwd met Van Bijlevelt, werd op de 100 m nooit individueel nationaal kampioene. Daarvoor was in die periode de overheersing van Fanny Blankers-Koen te groot.

Bron Internet

De enigste met vis deze week je ziet jammer genoeg niet de natte sneeuwbui op de foto.

Gisteravond 18 februari 2012 hebben we met z’n allen Gerda een jaartje verder geholpen en nee ik vertel niet hoe oud ze is geworden want dat kan je niet vertellen van zo’n fijne dame. Vandaar dat ik vanochtend nog niet bij kennis was toen de BassMeister en TouthBuster te water gingen aan de Lindsedijk in H.I. Ambacht. Maar net als ik mijn spulletjes weer in orde hebt geknoopt qua onderlijnen etc. om op te stappen of naar de pier te gaan begint het te sneeuwen. Dan eerst maar even bellen hoe het was gegaan en de aanbeten waren minimaal op de rivier. Score van 4vier uurtjes vissen was één aanbeet en een baars verzilverd die de bewegingen van de shad niet kon weerstaan en van de bodem loskwam. Watertemperatuur was 3 graden dus veel te koud om activiteit te verwachten van onze gevinde vrienden. Die begint echt bij minimaal 7 graden maar het blijft kriebelen natuurlijk. Voor mij is dat het startschot om niet te gaan, het Bassbuster journaal te maken en Henny en Netty te verwennen met gerechten uit de nieuwe oven. Zal varkenshaasje, lof met kaas en ham een bloemige eigenheimertje zijn wel of niet gepureerd. Dat ligt er aan hoe lang ze het uithouden met de honden langs het strand te lopen bij deze temperaturen net boven nul.

Reaktie’s

Hoi Freek.

Moedig om te gaan vissen.

Maar na zaterdagavond natuurlijk niet scherp.

Erik

Hallo brave vriend en vriendinnetje,

Hierbij nog wat foto’s van Ma.

Heb je al kaarten gereserveerd voor de beurs?

Tot gauw, houdoe,

Wim

Het zijn fantastische plaatjes

Freek,

Lang geleden dat ik zo’n lekker mals varkenshaasje heb gegeten en het groentegerecht uit de nieuwe oven maar te zwijgen. Die doet het goed. Heerlijk

Alleen maar kijken

Eerste dooidag maar het gaat vlug.

Wanneer Wilma en Wim maandag 13 februari 2012 vroeg in de middag huiswaarts gaan na een gezellige zondag avond en sinds lange tijd eens hebben uit geslapen. Je ligt natuurlijk heerlijk aan de achterkant van het huis lekker stil met die nieuwe verduistering gordijnen. Het is er pikdonker en van tijd dan geen weet.

Gisteren middag zijn Wim en Wilma op visite gekomen in Warung Freek. Het is te koud om te vissen het vriest nog steeds zeker ‘s nachts. Ze blijven overnachten want waarom zou je ‘s avonds van alles riskeren met die ijssel en dat was maar goed ook want het zou spek glad worden met heeeeel veel blikschade of nog erger. Kunnen we lekker bomen over ons vak de fotografie. Photoshop ideetjes doornemen, papiersoorten testen en opnamen uit proberen.

Jaja Wilma kijkt haar ogen uit, Wim kan koken.

Natuurlijk gaan we wat kokkerellen met kipdrumstick, garnalen, warme kaas gerechten, sla, tomaten en Chinese bami. Rare combi zou je denken maar Wilma is vegetarisch vandaar. Heb je al snel pitten tekort met alles dubbel maar we hebben geen haast. De hele avond ligt nog voor ons.

Jawel Wim dat is archide olie gemaakt van pinda’s en smaakloos en en met een klontje boter verbrand het  nooit.

Maar het duurt wel lang hoor die vrieskou en daar heb ik helemaal niets mee. Vroeger als kind al niet. Dan viel ik natuurlijk op de binnen kant van mijn knie en kon twee maanden niet voetballen. Verschrikkelijk vond ik dat maar natuurlijk wilde ik wel profiteren van al die gezelligheid en als we dan met een ploegje naar de viersprong gingen een uitbater midden in de Dordse Biesbosch. Er was altijd wel een ouder die ons wegbracht met een busje want fietsen was een hele onderneming vanuit Dubbeldam door die dikke laag sneeuw bemande ik de beste tafel van de zaak en zorgde dat als er een paar kleumend binnen kwamen er hot chocomel te wachten stond met wel of geen drank eeuuhe slagroom bedoel ik natuurlijk. En toen er eentje door het ijs zakte, toevallig waarop ik een oogje toendertijd had was het feest kompleet natuurlijk daar aan dat tafeltje in die serre achter glas met een zonnetje door de ramen. Afein we dwalen af.

Een elfsteden tocht zou er niet van komen maar de alternatieve werd wel verreden op 8 februari.

Van dat vissen komt dus helemaal niets van terecht, beetje internetten, zo kom je terecht op Marktplaats en denk van al die dubbele vis attributen kan ik er net zo goed ook opzetten maar puntje bij het bekende paaltje koop je meer dan je verkoop. Onderhandelen over pluggen, hengels een Godtfather Parabolic die ik altijd al een keertje wilde uit proberen en bijpassende  molen van Spro de RedArc 10400 want ik heb het liefst allemaal dezelfde spullen aan board zodat je snel kunt verwisselen. En natuurlijk of moet ik zeggen gelukkig komen Huib, Gerda, dokter Erik, Sandra, en zaterdag’s Lange Erik met natuurlijk met Vera, Bram en Willem de volgende generatie vissertjes, Theo, Joop, Waldi, Ageeth, Netty met natuurlijk Buddy het vriendinnetje van mogli, Martin, Dorien, Freekie, John, Leo, en wie ik vergeet met mijn dronken kop kortom de vaste bemanning van de koffietafel en  Stammtich geregeld buurten want anders zou de verveling genadeloos toeslaan in huize BassBuster.

Erik komt 2 februari gezellig brunchen want veel te koud om te werken in de tuin de bijl staat in het vet.

De kippensoep was een hot item en werd genadeloos bekritiseerd in de tijd van bruine bonen- en de erwtensoep. Voorral met wat rijst en sambal voor de Indo’s onder ons. Heerlijk. En van Erik geen foto’s meer want hij staat liever in het BassBuster journaal met grote vissen op de gevoelige plaat dan achter de kachel. Raar natuurlijk want wat kan hij nu beter kokkerellen of vissen daar zijn we nog niet achter dus maar flink oefenen zou ik zo zeggen. Want hij neemt zo af en toe wat lekkere dingen mee (Goeleh Ikan). Maar dan moet je natuurlijk net bij mij wezen en zeker in dezer dagen en ga je zeker op de gevoelige chip. Want zout wordt je er wel van natuurlijk van die harde laag op het water.

Tuurlijk zo af en toe is het een zootje in de keuken.

En van mijn Omaatje Moes geleerd want Oma Moes, zo wilde ze zelf worden vernoemd als je je basis gerechten kant en klaar staan heb je zo een grote tafel klaar staan.

Mijn beide Omaatjes komen we geregeld tegen in mijn verhalen dus hier eens een plaatje van Oma Moes uit Baarn.

En 9 februari is Erik er terwijl we weer wat in elkaar flanzen en ik hoef maar een kort telefoontje te plegen dan komen Waldie , Ageeth en Wouter de stammtich kompleet maken.

Zelfs Wouter vond het te knauwen.

Goeleh Ikan. (Gestoofde vis in pittige saus)


* 1 kg. panklare makreel of kleine schelvis,

* 1 theel. laos,

* zout,

* 1 theel. koenjit,

* 1 eetll. asem,

* 1 theel. basillicumblaadjes,

* 1 grote ui,

* 1/2 theel. serehpoeder,

* 1-2 eetl. sambal oelek,

* peper.


Pel de ui en snipper hem fijn. Was de vis, verwijder het zwarte vliesje in de buikholte door het met wat zout te wrijven. Wrijf de vis in met de asem, wat zout en peper. Zet de vis op een koele plaats. Maak de ui, de sambal, de laos, de koenjit, de basillicum en de serehpoeder fijn in de vijzel, doe er 3 dl. water bij en breng het mengsel aan de kook. Snijd grote vis in moten. Doe de vis in de saus. Laat deze op laaggedraaide vlam zacht koken tot de vis gaar is. Controleer dit door een stukje vis van de graat te nemen.

Bron Internet; Tante Lenny’s idonesisch kookhoekje

Erik kan je om een boodschap sturen.

Natuurlijk vermaak je je wel maar nu weet ik waarom ik elk jaar rond deze tijd naar Lombok ga. Heerlijk vissen in een zonnetje, nee dan heeft Mario het beter voor elkaar. Daar krijg je dan een fotootje van om het ff lekker in te smeren. Die is goed bezig en ik denk dat zijn harde schijf goed leeg is om het nieuwe seizoen te beginnen in zijn winkeltje in de Oostzandijk naast de Kerkstraat in Hellevoetsluis.

Dan Mario die zijn tweede Six-Gill boven haalt met een lekker zonnetje op je bol bij René.

Gunnen we hem natuurlijk allemaal en kan je vertellen dat ik hele mooi plaatjes van hem heb gekregen van de meest exotische vissen uit Thailand en La Palma. Prachtig. Geweldig hoor en we hebben zo dadelijk weer wat te kletsen aan de Stammtich aan de Rijksstraatweg.

Wij moeten het hier dus mee doen.
Wim weet nu ook wat een gebakken eitje is bij WarungFreek.

Wij doen een toastje wit brood met Monchou kaas en gerookte zalm erop geleerd van Waldi als voorafje met een bruin boterhammetje met schouderham, gebakken ei van Ellen zo uit het wild van de boerderij, kaas en warme gerookte ham met Italiaanse tomaatjes. Heerlijk.

We proberen nog wat met wat vijf flitsers om de buiten situatie gelijk te houden met een binnen situatie om een portret te maken natuurlijk nu in scène gezet. Maar we moeten nog flink wat oefenen om een donkere kamer naturel uit te lichten met flitsers zonder hinderlijke schaduwen. Dat is toch anders als met studio flitsers die we gewent zijn.

De post komt de pluggen brengen die ik via internet heb gekocht we kunnen weer vooruit.

Maar vandaag is de dooi dus begonnen en Wim en Wilma moeten nog foto’s printen vanmiddag voor een bruidspaar en gaan rond 14.00 uur richting Zoetermeer. Ik ga even kijken aan het Haringvliet weliswaar met hengel eigenlijk tegen beter weten in maar moet toch echt nog een paar dagen wachten. De post brengt een doosje en we kunnen weer deze zomer op de roofblei, snoek, baars, winde en forellen met o.a. deze pluggen. Ik sta te popelen om de boot te water te laten alles is er klaar voor op de bridge (o.a. steun voor hengels, gps, marifoon en radio antenne, radar reflector, ankerbal, claxon, verstraler voor en breedstraler achter, etc.), elektrische lier, steun voor reserve band, downriggers, Humminbird fishfinder installeren incl. sonde, front troller. Dan kom ik er gisteren achter dat mijn backtroller kapot is. Waarschijnlijk vocht in de motor gekomen en dat na vijf keer gebruiken. Heb ik weer. Pfffttte wat een lijst het lijkt wel werk. Ik mag wel opschieten anders ben ik te laat voor de zeebaars…

Reactie’s

Freek,

het ws weer heerlijk en gezellig.

Mooi he, Erik in zijn element! De kip zit nog op het plafond.

Waldi en Ageeth

Hee Freekie,

Leuk joh… Hoeissie?
Wij vinden de blogg heel leuk. Wil je ons re-directen naar —.–com want ik

ga dit e-mail adres beëindigen.

Groetjes John

Antw.: We zijn lekker bezig behalve met vissen

Hoi Freek,

Bedankt, voor je leuke mail.

Het is wel een gezelliige boel bij jullie he ???

En wat lijk jij veel op je oma zeg een vriendelijk  gezicht, lijkt me een heel lief mensje, dat straalt ze tenminste uit!!

Groetjes,

Loes

hoi FReek.

Heb even gekeken wat je opgeschreven hebt.

Echter het is Ikan Bali wat ik maakte.

Erik

Ben maar ff geweest

Jan doet het me wel even voor.

Wanneer ik aankom op 2 februari 2012 om een uurtje of 15.30 uur op de krib is alleen Jan en Leo er nog. De rest is naar huis en Joop StekelZe heeft gestaan vanaf vanmorgen vroeg en die kan er wel wat van zou ik zo zeggen. Wat een verschil met dit week-end toen er zo goed werd gevangen en nu niets. Geen tikkie.

Maar nu is het echt te koud om te vissen. Heeft niets met de watertemperatuur te maken want op 12 meter water weet ik dat niet op het talud maar alle ogen vriezen dicht van de hengel en dat gooit niet fijn. Kost je je dure dyneema lijn als je gooit al doe je er 32 gram aan nog geen 50 meter ver. Veel te weinig om het talud te bereiken met Oosten wind op deze strekdam.

Vandaag vriezen ze dus wel dicht.

Maar we hebben weer een frisse neus gehaald en na een dik uur gooien is ook het moraal hier op de strekdam gedaald onder 0 dus we gaan naar de warme koffie. Voor mij natuurlijk Ballantines om deze tijd van de dag hoe koud het ook is.

Geen weer of wel weer Leo staat er met zijn uitrusting van de ECT.

En als ik thuis kom zit Joop gezellig wat te drinken met mijn meissie aan de Stammtisch want ik moet wat moois voor Jenny uitdraaien op de Mac. Tis voor een feesie eerdaags in de familie. Rene wordt namelijk 50 jaren oud dus dat is feest op Las Palmas morgen. (Kan deze tekst nu wel veranderen na 2feb. want hij zal het al wel hebben ontvangen gezien de verjaardag mail die ik heb ontvangen. Kon niets verklappen natuurlijk maar we blijven uptodate) En Mogli, die vindt het wel best. Misschien is die wel de verstandigste van de clan bij WarungFreek. Dit is in ieder geval geen weer buiten voor een Pronkrug . Nee die ligt zo dicht mogelijk tegen de verwarming aan.

In diepe rust.

De Pronkrug, Rhodesische pronkrug of Leeuwhond (veelgebruikte Engelse naam: Rhodesian Ridgeback) is een hondenras afkomstig uit zuidelijk Afrika. Oorspronkelijk gefokt voor de jacht op groot wild zoals de leeuw en ter verdediging van huis en haard. Kenmerkend voor dit ras is de ridge ofwel pronk. Een strook haar op de rug die tegen de haarrichting in groeit en reeds vanaf de geboorte aanwezig is. De Ridgeback is een eigenzinnige hond die niet geschikt is voor iedereen, liefhebbers van dit ras moeten kunnen accepteren dat hun hond niet alle bevelen klakkeloos opvolgt. De houding van deze hond is niet die van een slaaf maar van een partner en zo dient hij ook behandeld te worden. Slechte socialisatie, harde aanpak en eenzaamheid kunnen deze hond blijvend geestelijke schade toebrengen. Consequente eerlijke training is voor de laat rijpe ridgeback absoluut noodzakelijk om hem in zijn in alles overdreven natuur te sturen en te begeleiden tot een fijne partner. De ridgeback is een sportief gebouwde hond die kracht, snelheid en souplesse uitstraalt. Een blokje om per dag is voor een atleet als de ridgeback niet voldoende. Hoewel hij in huis genoegen neemt met een plekje op het bankstel en daar uren kan vertoeven zijn voor de volwassen ridgeback lange dagelijkse wandelingen en geestelijke afleiding door middel van training, aandacht en spel onontbeerlijk.

Veel te koud voor een hond uit Afrika dus zonder ondervacht en gelijk heeft die natuurlijk. Normaal zit ik in Indonesia rond deze tijd op Lombok te vissen maar door privé omstandigheden lukt dat niet. Frans en Karin zitten er nu vanaf gisteren weliswaar op Bali en moeten het uitzitten drie weken lang en ik kan wel zeggen dat ik ze benijd..

Vorig jaar op Lombok voor m’n huisje bij Huib van de Kerk het Bola Bola Paradijs.

Was vorig jaar beter vertoeven weliswaar aangekleed maar dan tegen de zon met de voetjes in het water om te koelen anders is het daar niet uit te houden. Ging dus toen ook maar een uurtje vissen om daarna en drankje te gaan drinken maar om precies de tegenovergestelde redenen als vandaag.

Hé Freek,

ik ben nog twee keer geweest. E’n keer sloeg echt nergens op met die storm. Ik pakte een mooie, maar dacht eerst dat ik een zak eraan had…hoe bedoel je subtiel vissen?

Afgelopen vrijdagmiddag laat nog twee uurtjes geweest; twee mooie en een veertiger. Eéntje meegenomen voor de pan.

Ik keek net nog op jou site en op de eoa manier lopen de visverhalen niet door; meer dan de opening en de eerste foto krijg ik niet in beeld.

Nu eerst maar op schaatsenjacht!

Ik stuur je ook nog even de baarsfoto’s van Jan, want die vroeg er nogmaals om.

Groet, Branko

Eindelijk weer een paar baarzen

Jan doet het me wel even voor.

Jan doet het voor

De laatste dag van de maand 31januari 2012 ga ik toch nog maar even naar de waterkant nadat Erik me heeft geholpen m’n bordje stampot andijvie met worst en spekkies leeg te maken. En omdat er niet op gerekend was natuurlijk het was immers en kliek van gister werd na het doorspitten van de ijskast ook nog maar een pak vis stick als toetje door de oud dokter naar binnen gewerkt.

Hoe blijft hij zo slank. Dat zal wel komen door dat harde werken bij em in de tuin want Erik is al maanden bomen aan het rooien sinds hij eind vorig jaar is gepensioneerd. En van dat sjouwen blijkbaar valt hij ziender ogen af. Snap je niet want hij had een stervens drukke baan… En aan de waterkant om een uurtje of 15.00 uur staat alleen Jan nog te vissen. Uurtje geleden is Arie vertrokken en de stand is een mooie snoekbaars voor Jan deze middag. De info is dat Waldi en Floris net zijn langsgekomen met de TroutBuster en het daar niet denderend was met vangen. Die zijn getraillerd in Hellevoet zijde aan de dam en richting Middelharnis geweest. Dat is dan niet best want zaterdag, jammergenoeg had ik enkele portretsessie’s en een bruidsbespreking voor 24 augustus a.s. is er heel goed gevangen en lagen er mee dan 20 bootjes voor de havens van Hellevoetsluis en triple of dubbele kromme stokken waren geen uitzonderingen per bootje. Dat de vis al zo samenschoolt om te paaien zo vroeg in het jaar en als ze dan zijn gevonden liggen de bootjes zij aan zij. Vanaf de kant kan je nooit het talud halen zeker niet met Oosten wind waar de vis lag opgestapeld. De zondag was een stuk minder en maandag werd er ronduit slecht gevangen tot helemaal niet.

Ze zitter er dus wel.

Maar ineens heeft Jan een aanbeet, eentje die aanvoelt alsof je vastloopt in de modder en natuurlijk zo geroutineerd als hij al is na een jaartje kantikalen tikt hij aan. Met z’n nieuwe hengel een 3mtr. Shimano SpeedMaster AX en de vis heeft geen schijn van kans te ontsnappen. Met de lengte van die 3 meter kan Jan de vis mooi uit de stenen glooiing houden en hem landen.

En zijn eigen shad terug van gisteren.

Als hij dan even later zijn eigen shad opvist die gisteren verspeelde is hij natuurlijk blij want de shad een toppertje dit jaar hier in deze contreien is in alle hengelsportzaken in de gehele streek en ver daar buiten niet meer te vinden. Ja zo gaat dat. Het ene jaar is de andere niet natuurlijk een goede vanger blijft een prima shadje maar gek genoeg zijn ze af en toe kieskeurig en sta je echt voor “met die kleine achternaam” als je die niet heb en je buurman de ene na de andere vis aantik. Zou je zo kunnen stoppen met vissen en alles het kanaal in gooien. Komt op de “Punt” niet voor hoor want daar gaan ze van hand tot hand als je even zonder dat model of kleur zit en ze doen het erop.

Kan ik natuurlijk niet achterblijven.

En warempel loop ik ook vast en vang ik zijn moeder een flinke baars puntje gaaf die als een zak de eerste meters meekomt maar daarna flink partij geeft. Hij wil natuurlijk weer de stenen rand in op het talud maar ik kan hem er gelukkig uit houden door de slip wat vaster te zetten en de hengel zijn werk te laten doen. Die buigt vervaarlijk diep door maar alles houdt het gelukkig en de haak scheurt niet te ver uit. Kwestie van druk op de lijn houden en niet verslappen want heeft de vis even slek dan ben je hem gegarandeerd kwijt.

Dat duurt niet lang meer maar dan hebben we hier dezelfde visstand als op het IJsselmeer.

Zien we even later een vissersboot en niet zo’n kleintje ook. Nu maar hopen dat ze aan het testen zijn want zijn we net verlost van degene die hier het vis recht had uit Piershil. Volgens Jan is die uit gekocht vandaar misschien dat er zoveel witvis is op dit vroege tijdstip van het jaar. Er is vreten zat voor vadertje glasoog en vandaar misschien die goede vangsten zo af en toe want er zijn hele goede dagen bij. Zie vanaf eind vorig jaar dat ook de netten niet zijn terug gehangen en vond dat al vreemd want vanwege de paling is dat in november toch wel over. Maar als de ene wordt uitgekocht en de volgende gaat zijn netten uit testen heeft dat kierbesluit weinig zin. Vangt de beroeps alsnog de zee- forellen, en wat niet allemaal nog meer ze alsnog op maar nu aan de binnen kant van de Haringvlietsluizen. Aan de buitenkant is dat lastig want je kan tegenwoordig lopende naar Engeland. Door opspuiten van Maasvlakte 2 slibt het voor zeeland helemaal dicht en kunnen nu de visboten nog maar door een nauwe opening huiswaarts keren naar Stellendam. Aan de binnenzijde van de haringvlietdam is het natuurlijk nog lekker diep. De Paling mag niet meer maar de snoekbaars levert 9,- de kilo op. Ze gaan precies op de rand naar 20 meter netten “spoelen” daar waar de zander op dit moment vertoeft. En de sportvisser wordt op de leuke stekken zoveel mogelijk ontmoedigt door zo veel mogelijk te controleren en als je dan eens wat bent vergeten je te bekeuren want neem van mij aan dat als je een bootje heb met de benodigde apparatuur aan board en je visgerei dan kan je daar een goede middenklasser auto van kopen en dan heb je heus alles wel in orde. Dan is alles pico bello verzorgt natuurlijk.

En weer geeft Jan het goede voorbeeld.

En als Jan de Spruitenkoning dan eindelijk zo’n rakker aanslaat waar we op zitten te wachten pak ik even later ook een dreumis. Die komen hier bijna niet voor zegt Jan en direct bij de volgende worp pak ik inderdaad een mooier exemplaar. Het kan raar lopen met de snoekbaars. Zo sta je gezellig een uurtje te klessebessen geen vis te bespeuren om dan plotseling in twee worpen beide keren een vis te kunnen haken.

Jan kan wel een fotocursus gebruiken maar het was ook knap koud.

Onze ogen van de hengels vriezen nu voortdurend dicht en na nog een tik verzekerd te hebben hou ik het voor gezien. Zo gouw de handschoen uit gaat heb je een paar kouwe klauwen dat wil je niet weten met die wind uit het oosten. Voor de rest heb ik het niet koud maar om 16.00 uur komt Joop helpen met de nieuwe oven plaatsen en ik heb al een dik kwartier gespijbeld. Ik ga inpakken en naar de Ballantines.

Vandaag nog even aftimmeren blijft er nog genoeg tijd over om te vissen.

Een stroomstoring en een paar kleine veranderingen verder is het gisteren dan gelukt om de oven te plaatsen en moet hem vandaag alleen nog aftimmeren. De stammtisch van WarungFreek wordt vanochtend ingenomen door de dames. En ook anders is de koppen koffie die erop staan maar voorruit het is ze vergeven. Gelukkig leggen de kippen van Ellen aan de Grasweg weer en komt Gerda verse eitjes brengen. Heerlijk zijn die van die loslopende kippen maar halen het natuurlijk niet zomers van die overheerlijke ganzen eieren.

Het eieren meisje.

Eieren van 15cm groot. Broodje met wat sla, ham, tomaat van Floris natuurlijk, mayo, peper, zout en zo’n groot ei erop. Heerlijk is dat. Wel 12 minuten koken dan is het geel nog heerlijk zacht en daarna het ei tegen de muur gooien want die schil is kei en kei hard. Daaronder dat velletje eraf halen want dat lijkt wel rubber zo dik is dat vele malen dikker dan bij een kippe ei. Jaja met zo’n ei ben je wel even bezig voordat je die naar binnen kan schuiven. Maar alle aandacht waard kan ik je verzekeren.

Gelijk maar proeven dan

Eerst maar eens brunchen want vanmiddag is het rustig. Komt alleen een stelletje foto’s bekijken die zaterdagmiddag zijn gemaakt en natuurlijk dit verhaaltje verzinnen. Weer een drukke dag dus… Denk dat er wel een uurtje vissen in zit vanmiddag na drieën. Dat is wel uit te houden denk ik met het windje in de rug zeker na deze cholesterol hap. Beetje beweging om dit te verbranden kan denk ik geen kwaad.

Reactie’s

Hoi Freek,

Kei gaaf verslag Freek. Dat met de ganzen eieren kennen wij, hebben ze zelf ook gehad. Er werd ook nogal eens advocaat van gemaakt, maar dat is dan toch beduidend strlaffel dan in de winkel hik.

Groetjes Rob Vispartner-International.

Hey,

mooi stukkie Freek, jullie hebben het beter gadaan als wij in ieder geval ;)

Floris

Man je lijkt wel gek met dit weer. Nu moet je lekker binnenzitten met koffie en appeltaart. Kus aan Hennie.

Jolanda

En daar doen we het voor

Bron; Internet.

Zit donderdag 26 januari 2012 wakker te worden achter een bak koffie met Roger Federer en Rafael Nadal die het saampjes hartstikke druk hebben bij de Australian Open. Een finale op zichzelf natuurlijk en hartstikke spannend. Toen heb ik vandaag Novak Djorkovic  en Andy Murray nog niet gezien die het ook aardig met elkaar aan de stok hebben beide halve finale games.

Als de deurbel gaat en Erik vraagt of ik koffie heb. Hij is bij de toko geweest in Spijkenisse en heeft de halve winkel voor me meegenomen. Die kan je wel om en boodschap sturen. Koffie is natuurlijk zo gezet, koekje erbij of beter gezegd de trommel erbij maar niet teveel lullen want het is bloed spannend op de buis als de bel weer gaat en ik Huib door de lamellen zien gluren. Komt dat mooi uit want dan kunnen die twee elkaar gezelschap houden en kan ik het nog redelijk volgen wat er op de buis gebeurt. Na een uurtje of twee en een koektrommel verder houden de heren het voor gezien en zijn weer bij gelult weliswaar deze keer op de bank i.p.v. aan de Stamtich van Warung Freek. Ik ga m’n visgerei opzoeken en moet aanzien dat mijn lichte voorkeur (Roger) de Zwitser het onderspit moet delven voor de nieuwere Spaanse (Majorca) lichting. En met m’n vis jas aan staat Joop voor de deur. Deze keer te laat en dat is niet wat ik van hem gewent ben maar ik ga ff een frisse neus halen.

Al die vis uren moet natuurlijk eens wat op leveren.

En fris was het met miezer en af en toe een regenbui er over heen en tot overmaat van ramp heb ik de wind (5) schuin tegen richting vanuit Dirksland recht de haven in. Dat hou ik niet lang vol maar ik ben er nu en een paar worpen moet toch lukken. Zie dat Arie op de andere pier is aangekomen die kan het dus ook niet laten. Wat wil je net een nieuw setje aangeschaft en daar koop je een elektrische fiets van. Tja, hij heeft net een nieuwe auto aangeschaft en wat moet je dan met een fiets. Maar ik krijg niet eens mijn capuchon op met die wind en moet ervoor mijn handschoenen uit trekken. Wel uitkijken dat de wind ze niet meeneem. Wacht deze bui nog af en hou het voor gezien denk ik maar plotseling valt de wind en draait naar zuid bijna in de rug en dan is het plotseling lekker vergeleken met daarnet. Zie dat Arie concurrentie heeft gekregen van Jan daar op de pier en terwijl ik me uitschut als een natte hond en er eens goed voor gaat zitten want het valt nog steeds niet mee hoor om contact te houden met je shadje in die golven, stroming en wind die je lijn meeneemt als speelbal loop ik zachtjes vast. Lijkt op een jutte zak die flauwe aanbeet maar ik sla natuurlijk wel direct en alles staat stil. Ik denk nog dat ik bodem heb maar heel geleidelijk komt “het” mee. Om daarna toch enige malen weer naar de bodem te verdwijnen zwaar zonder stoten. En eigenlijk zonder die bekende uitvallen komt hij zwaar als een zak stenen mee naar boven waar hij alsnog een uithaal van enkele meters weer terug het diepe in doet maar kan deze uitval makkelijk pareren. De dreg zit maar in z’n lip weliswaar net achter het harde gedeelte dus voorzichtig landen is het advies en dan zeilt hij naar de kant. Zo de eerste redelijk formaat snoekbaars is binnen dit jaar.

Heerlijk vers 20 uur later in het pannetje.

Dat wordt dus vrijdag 27 januari 2012 mijn lunch voor vandaag maar eerst even wandelen met mijn grote vriend Mogli en dat wordt de Zeedijk vandaag want dan kan ik gelijk even kijken op de “Punt of er iemand is en wat er gevangen wordt. Maar net als gisteren staat de wind krachtje 6 pal op de haven Zuid Oost en er staan wel vissers maar duidelijk vakantiegangers en de hengels staan in de steunen want er is natuurlijk niet te werpen of je moet 40gr. loodkoppen gebruiken en dan moet je echt weten hoe hier het talud loopt met de daarbij behorende de schelpen randen wil je niet elke worp vastlopen en alles verspelen. Tijd genoeg dus om te kijken naar de andere halve finalisten op de tennisbaan bij 30 graden. In Australië is het beter vertoeven om te vissen dus maar Novac en Andy maken er een waar spektakel van. Ben zelf niet zo’n tennisfan, heb een blauwe maandag daar ook aan de bar gehangen met greffel onder m’n schoenen na een uurtje dubbelen en was reuze gezellig maar een teamsport gaf bij mij de voorkeur (v.v. Nieuwenhoorn). Joop komt ook even een biertje doen, tja voor die oud HAL mannen (Holland-Amerika lijn) is het nooit te vroeg voor een koude klets. Wj hebben het over dat de klok 12 uren moet slaan maar aan board gelden heel andere regels en daar kan je ook 78 jaar mee worden. Mijn vismaatje heeft met Henny een nieuwe oven uitgezocht zodat er voor mijn zusje niets meer in de weg staat om zich volledig te buiten te gaan in Warung Freek. Want wat die allemaal klaar stoomde in die achenebbisj keuen van mij is om je petje voor af te nemen. Daar komt de vakvrouw bovendrijven natuurlijk en dat kunnen alle vismaten beamen van de Stamtich op de Rijkssrtaatweg. Kan je verhalen vertellen van onze keukenkunsten op Vinkplein  in Zwijndrecht alweer 25 jaar geleden wat gaat dat snel. Maar Joop heeft ervaring met deze oven waar Henny voor heeft gekozen want hij heeft deze bij zijn dochter er ook vervangen en wil ons daarbij natuurlijk graag helpen.

Hoef ik er eigenlijk niets bij.

En terwijl de nummer 1 van de wereld uiteindelijk weliswaar door het oog van de naald naar de finale fietst zit ik heerlijk aan een gebakken snoekbaars weliswaar zonder gele rakkers (Grote frieten) want de FrituurMeister is er natuurlijk niet (Erik) mijn wedstrijd te bikkelen. Heerlijk. En wanneer ik dit verhaaltje “opschept” achter de Mac vraagt Henny of ik thee wil of dat ik ga vissen. Nee, zeg ik het waait te hard doe maar koude thee maar terwijl ik naar buiten kijk zie ik dat de wind is gevallen net als gisteren. Mijn viskleding heb ik natuurlijk zo aan en als ik op schiet dan kan ik nog net een uurtje meepakken voor de schemering. Vervelend hoor vijf minuten wonen vanaf de stekken op het Haringvliet..

Reactie’s

Hoi Freek,

HHAHAHA  Mooi en zeer leuk geschreven Freek, je kunt een boek gaan schrijven!! Huib

Hoi Freek.

Die vis ziet er erg lekker uit. Helemaal alleen opgegeten??????

Ik mis een foto van de nieuwe oven. Ik ben van 12:00 tot 13:00 geweest (gevist natuurlijk). Het was allejezus koud. Ik stond alleen. Dus eigenlijk voor joker. Erik

op bassbuster enz.krijg ik de reaktie niet…

Huib heeft gelijk je moet er een boek van maken wat je schrijft!! En ik kom z.s.m. je oventje uitproberen,paling in het groen ofzo…

Kus van je zus en fijn weekend moet morgen werken en vandaag thuis wassen,boodschappen enz. tot gauw lieverd! o,en het is stammtisch 

Leuke verhalen weer…

Groetjes, Ina

Leuke verhalen weer… Groetjes Ina

Niets is zo veranderlijk als het weer

Levert natuurlijk wel mooie plaatjes op maar koud is het al wel heel de week.

Bar en Boos 23 januari 2012

Deze laatste tijd week (3-4) is het druk langs de waterkant. Er worden uren gemaakt maar het mag niet baten. Ze en dan bedoel ik natuurlijk onze rakker vadertje glasoog doen het uiterst voorzichtig en de bijt uurtjes zijn kort. Er is meer dan genoeg te vreten want de futen komen constant met aasvisjes boven. Onbegrijpelijk waar ze dat laten.

Ik ga ook steeds meer in geloven dat wanneer de snoekbaars is volgevreten ze uit agressie de staarten afbijten van aasvisjes en die in mindere tijden op komen halen. Ze blijven immers leven maar kunnen niet wegzwemmen. Want tonnetje rond zijn ze als je er eentje kunt vangen natuurlijk. En het kuit loopt of beter gezegd stroomt er al uit en dat in januari als je de vis vast houdt. Geloof ook dat er daarom rondom een school snoekbaarzen altijd enkele extreem grote vissen rondzwemmen die ervan profiteren. Dat die die aangeschoten visjes verorberen immers ik zie naar de rest van het dieren rijk. Hoe ouder des te minder vitaal je bent en waarom zou je je vermoeien achter je prooi aan als ze voor het oprapen liggen rondom zo’n schooltje jonge agressievelingen. Daarom vang je ook altijd voorral in deze tijd, dat ze scholen gaan vormen de zwaarste exemplaren op dood aas. Het is er de beste tijd voor om met een haring, makreeltje of gewoon een flinke voorn wel of niet ingespoten met vis olie te vissen.

Bron; internet plaatjes.

Dit fenomeen geld niet alleen voor de snoek hoor die zo vlak voor dat het gaat vriezen de schollen voorns volgen de havens in. Bakken van voorns vangen ze nu met hennep en voorral heel weinig voeren. Af en toe een paar gekookte hennep zaadjes bij de pen is voldoende zodat het kleine gespuis weg blijft en zo’n school voornes ver in de dertig centimeters op je stek blijven hangen. Niet te dun vissen want ben je niet snel genoeg met binnen halen dan heb je moedertje Esox lucius erbij aan je vaste stok hangen. Die liggen er op te wachten onder je steigertje recht onder je viskaantje of onder de bootjes.

Bron internet; De bewaker van het broed.

Die scholen snoekbaarzen worden nu gevormd om zo dadelijk nesten te gaan bouwen de eitjes te leggen en te bevruchten waarna natuurlijk de mannetjes ze zullen bewaken. De eitjes die nu al worden gelegt zijn ten dode opgeschreven. Het gaat vriezen aanstaande week end en wat moeten ze gaan eten als ze uitkomen zo vroeg in het jaar.

Alles wordt uit de kast gehaald en uitgeprobeerd.

Maar wij moeten voor die paar aanbeten en een enkeling die een visje vangt ons best doen. Het is super taai vanaf de kant en met de boot gaat niet omdat het gewoon te hard waait. En als dan de wind per ongeluk even gaat liggen dan liggen er acht tot tien bootjes boven op elkaars lippen precies op de stekken die vanaf de kant ook zijn te bereiken. Als dan vanaf de kant Joop StekeZe meer vissen haakt dan alle bootjes bij elkaar druipen ze vroeg in de namiddag één voor één af richting Stellendam.

Branko trotseert 6-7 staande.

En als het dan waait, waait het goed eigenlijk niet onder de drie. En wanneer dat wel het geval is dan is het gelijk goed koud ook met af en toe een beetje regen.  Maar natuurlijk gaan we iedere dag even kijken want we kunnen niet zonder.

Jan neemt zelf zijn viste mee naar de waterkant.

Zelfs Jan de spruitenkoning komt even kijken en gaat zijn hengel toch maar halen. Ondanks dat hij logé’s heeft en weet deze dan toch over te halen om mee te gaan. Wel binnen in de haven maar toch. Knap hoor want met deze wind valt het niet mee om überhaupt wat te voelen. De wind blaast direct een grote bocht in je lijn waneer je niet zo geoefend bent en dan is een aanslag van onze vriend de Zander op je shad nog niet te voelen laat staan die knabbelaars van de laatste tijd.

Met witte schuimkoppen.
Gelukkig de wind schuin in de rug.

En het water blijft ook zo helder het wordt weer tijd dat er water water valt in het binnen land. Begrijpen doen we het niet want wanneer de sluizen open gaan stroomt het werkelijk als een jekko. Normaal gesproken andere jaren hoopten we hier altijd op omdat ze dan in ieder geval begonnen te azen. Het is vandaag woensdag, miezerig en koud maar vooral donker weer, 16.15 uur en de winkel was vandaag open maar iedereen houdt zijn hand op de portemonnee. Dan kan ik achter de Mac vandaan komen zo zonder fotowerk en gaan vissen want het kriebelt weer. Het is immers al weer precies 24 uur geleden dat ik aan de waterkant zat. Henny runt de laatste weken sowieso de winkel in haar eentje en dat gaat haar goed af. Gelukkig maar zodat ik m’n uren voor mijn hobby aan de waterkant voor het uitkiezen heb. Zo slecht hebben we het nog niet…. toch. Wel goed aankleden natuurlijk maar dat gaat lukken.

Arie en Jan beide goed voor drie tikken en een losse.

Stonden bij aankomst nog twee man in de miezer vanaf 15.00 uur te blauw bekken. Arie en Jan die net allebei een tikkie hadden gehad en Arie verspeelde er nog eentje. Zou ik nu toch een keertje op tijd komen. In een bijt uurtje vallen, met de neus in de bekende boter maar aan beide kanten van de strekdam geen stootje gekregen. Was erg laag water maar de stroom zat er nog goed in. Kwam nog een duitser bij zitten, sprak in ieder geval duits met een letter A op de BMW die de koorts ook moet hebben. Zie em iedere dag meestal rond deze tijd 16.00 uur verschijnen aan de waterkant. Zal in een hotel zitten en snel na het eten en voor het slapen gaan een shadje uitgooien. Zien we zomers zo vaak dat duitsers die worden ingehuurd in het Europoort gebied en dan de avond doorbrengen aan de waterkant. In Nederland kan dat natuurlijk vrij gemakkelijk. Een vergunning halen van 15,- en klaar is kees. In Duitsland of waar dan ook kost dat een veelvoud per dag om te kunnen vissen. En dan is de visstand miserabel te noemen. Nee we zijn bevoorrecht en het is dan ook niet te begrijpen dat er nog vissen zonder vergunningen. Om 17.30 uur houden Arie en ik het voor gezien. Jan heeft het al een half uurtje eerder op gegeven en is naar de warme hap gefietst. Als we wegrijden komt er een werkbusje vol die die duitser gaan vergezellen. Of misschien komen die vanuit de Vesting en gaan alleen wat roken van wat ze daar gekocht hebben want af en toe staan we daar half stoned te wezen aan de waterkant van die sigaretten lucht. Wel goedkoop natuurlijk… dat mee roken en een lol dat we dan hebben met z’n allen en we lachen om de flauwste grappen. Gezellig hoor daar op de “Punt” het is net een soap je zou er verhalen over kunnen schrijven.

Reactie’s

Hoi Freek, bedankt weer voor je leuke verhaal en mooie foto’s natuurlijk !!

Veel plezier met je maatjes

Doe Henny ook de groetjes van Gerard en mij .

Loes

Doe Henny ook de groetjes van Gerard en mij .

Kan ik het nog wel

Hehe maar wel een dreumes.

Vandaag zondag 15 januari 2012 dan eindelijk een dreumis maar het houd natuurlijk niet over. Ben steeds op de verkeerde tijd lees tij en stroming want er wordt voldoende gevangen rondom het Haringvliet door de Puntgangers en de StekelZe groep. Natuurlijk is het maar af en toe raak maar je moet er dan wel op het goede moment zijn. Uren maken dus.

Heb dit jaar elke dag wel wat uurtjes gepakt maar niet meer dan af en toe een tikkie geïncasseerd was het enige wat ik scoorde. Niet dat ik geen gebakken vis of een kibbelingetjes miste want Leo eet helemaal geen vis, Isset en Jan hebben altijd wel een visje voor mij  en kan de rest terug gezet worden. Maar de laatste weken ben ik dus op donderdag tussen de middag wel te vinden bij de viskraam. Kan het erger..

Leo is niet te verslaan de laatste weken op de Punt.

En om me heen worden er toch mooie vissen geland op het Haringvliet vanaf de kant.

Jan Spruit met een mooie baars met dank aan Branko voor de foto.

En Jan maakt het helemaal mooi. Tot twee maal toe maak ik mee wanneer ik ff kom kijken omdat ik roestvrije boutjes en moeren kwaliteit A4 zeewaterbestendig moet kopen bij watersportwinkel de vuurtoren in de vesting voor apparatuur m’n Humminbird fishfinder vast te zetten op de Buster dat hij ook aankomt en bij de eerste worp een mooie vis haakt en iedereen verbijsterd achter laat. Had je die gezichten moeten zien. Mooi was dat.

Branko haalt wel op een hele rare manier een nat pak.

En dan Branko die heel de nacht druk in de weer was geweest als anesthesist stond ook nog zijn mannetje maar lette toch even niet op en de wind nam een loopje met zijn tas kleding die als kussentje werd gebruikt. Alles wordt vastgelegd op de Punt. maar met zo weinig slaap en die verslaving van het vissen wordt het je vergeven natuurlijk. Beetje onoplettendheid maar hij was wel de enige die het “gevoel” had want was de enige die de aanbeten verzilverde maandagochtend deze afgelopen week. Natuurlijk miste ik het vang uurtje dat tij en stroming die dan goed vallen en vadertje glasoog gaat foerageren. Maar dat ben ik de laatste weken wel gewent.

Isset hoef je natuurlijk niets te leren.

Zaterdag viel dan eindelijk de wind en toen ik aankwam want natuurlijk bij de verzonken boutjes M8 de verkeerde moertjes en ringen M10 gekocht en moest ze omruilen even door gefietst naar de waterkant. Het lag er vol met bootjes. De jongens konden niet eens ingooien. Of dat er op het hele Haringvliet moeilijk vissen was. Het stroomde als een Jekko en hier in de kom was het enigszins te doen maar zo’n hengeldrukte minstens 6 bootjes maal twee of soms vier hengels de dode hengel weegerekent en op de kant nog eens zes åa zeven stokken helpt natuurlijk ook niet mee. Er werd niets gevangen

Rein met een kasteel van een baars.

Maar zondag hetzelfde weertype was het heerlijk met een briesje en een zonnetje. En Rein was er met zijn broer en die viste voor het eerst. Was ook de enigste die twee mooie zanders had toen ik aankwam. Leo was er ook die pakte een dreumis en gelukkig blankte Rein niet en ving een schitterende baars. Dat is vissen. Neem je je broertje een keertje mee uit hengelen wordt je er uit gevist maar gelukkig op de valreep toch nog die mooie gestreepte rakker met fel rode vinnen.

Niet de allergrootste.

En eindelijk mag ik er dan ook eentje landen een dreumes dus die sturen we snel terug weliswaar na een fotootje bij de molen om z’n moeder te gaan halen. En weer flikt jan het om aan te komen en bij zijn eerste worp en vis te haken.

Nog eentje voor Jan.
En ook Isset pakt nog een mooie.

Dan houden we het gezien om een uurtje of drie. Leo is al gebeld door Monica waar hij blijft en Isset stopt er ook mee. De gebroeders Wijnands zijn ook al weg maar als we bij de auto aan komen worden onze plekkies alweer ingenomen door wat Polen. Van Isset krijg is zijn snoekbaars dus vanavond is er weer wat op een toastje. Ik krijg de Dunnetjes Frans en Karin te dineren en moet bami en nasi maken. Die hebben koopzondag en hebben heel de dag gewerkt (Shoeby Fashion) dus die lusten dan wel wat. En als ik net m’n wiskey’tje heb ingeschonken komt Erik ook even langs dus doet die gezellig mee. Kan die gelijk uien en knoflook schillen terwijl ik het vlees marineert.

Reactie’s

Hé Freek,

kom net thuis van mijn werk, helaas twee keer eruit geweest vannacht. Die wind is ook niet echt aanlokkelijk, maar ja het kriebelt natuurlijk wel.

Ik denk toch maar mijn gerepareerde hengel ga ophalen en richting Hellevoetsluis kom…slapen kan altijd nog!

Groet, Branko

Heeye Freek

En zo is het maar net, uren maken in die regen, wind en kou dan schil ik wel binnenshuis bij de warme kachel de piepers. Heerlijk die goudgele rakkers van 20 cm en een gebakken visje erbij.

Erik

Hé Freek,

hierbij de foto’s van afgelopen donderdag. Jan wilde liever niet met zijn kop op de gevoelige plaat, en da’s ten dele gelukt, haha.

Jammergenoeg is de compositie niet briljant, maar goed, je waaide zowat ook het majum in met die wind….

Heb je er zelf nog wat kunnen raken afgelopen dagen? Misschien maakte dat koken in de knoflook wel het verschil

Maar niet alles doorvertellen he (althans niet aan die stukken sjachrijn…)?…’t is dan des te leuker om er meer te vangen dan die zeiksnorren, haha!

Groet, ook aan Jan en Leo

Branko

 hoi Freek bedankt voor de mooie fotos  

 zie je aan het water

groet rein

hoi Freek , volgens mij heb ik geen familie in Dordt maar zal het eens navragen.

leuke site trouwens!

groet Rein