WPC Dag 1

Wel spannend allemaal.

Dan eindelijk na een slechte nacht slapen staan we er op 24 juni 2015 op de steiger bij het Dok om de boot te laten controleren, onze instructie’s  op te halen. Er moet een nieuwe Navronic kaart in de Humminbird maar ik zie nog steeds niet de zones. Hoor ik van Willem Stolk die naast me ligt dat je dat moet aanvinken diep in C-niveau in je programma. Zal wel maar ik kom er niet uit en laat de kaart er zo in zitten.

Voor mijn buurman is alles gesneden koek en hij is zeker één van de deelnemers die kans maakt op de hoofdprijs. Met Luc is hij die het water op zijn duimpje kent dus dat zal een spannende strijd worden tussen die twee.

Willem Stolk is relaxt.

Heb Willem voor het eerst een paar maanden geleden ontmoet bij een lezing in Zeeland en dat was best interessant hoe hij dacht van de water kwaliteit en de visstand in ons water. Samen met de andere vissers komen er toch een paar denk wijzes naar voren waar je later wat aan heb.

Nu is het wat anders we laten niet te veel los.

Dus naar dat soort lezingen ga ik meer heen je steekt er altijd wat van op. Zo is hij ook niet te beroert om te vertellen dat we naar voren moeten om een instructie koffertje te halen en die navrionic kaart er in te proppen.

De twee grootst kanshebbers liggen naast elkaar.

Nog even een praatje met Luc gemaakt en die is zeer zeker van zijn zaak. Het gaat allemaal best lukken zegt hij.

Zo is het een gezellig klupje aan de steigers.

En iedereen is wel met wat bezig aan z’n boot om alles in te laden en wachten op controle. Bij mij is alles al picobello klaar om te vissen. Dat is het voordeel em uit de stalling te halen. Alles is al klaar om te knallen

Ik mis er wel eentje die ons elke dag uitzwaait, ohnee daar fietst hij.

Ga eens kijken of Wim onze instructie doos kan vinden op de kade. Daar heeft Ralph de Kock met Wim van Namen en Leo Munter van Hengelsport vereniging Het Voornse Kanaal o.a. het maar wat druk mee om alles in goede banen te leiden.

Iedereen krijgt zijn eigen instructie doos.

Daar vindt ik Wim in de rij wachtende om onze spullen in ontvangst te nemen. Hij heeft dit allemaal al eens eerder meegemaakt dus is hij gebombardeerd, of hij nu wel of niet wilde tot de administratie aan board.

Ja Ralph die is voor ons.

Daar zitten kaarten in, een telefoon om de vangsten door te geven en ook met een zender (app) zodat ze ons kunnen volgen op het water hoe hard je vaart want trollen mag niet maar ook waar je vaar want je mag niet in de vaargeul vissen, in havens en mondingen van rivieren, natuurgebieden, kreken,  b.v.

Beetje hulp kan geen kwaad.

Nog de laatste instructies en we zijn er klaar voor. Als eerste vertrekken de boten die naar het Hollands Diep moeten varen dat is wel zo eerlijk en wij starten een uurtje later. Dat zal morgen anders om zijn

De mannen die op het Haringvliet het uit moeten vechten zijn er nog.

De sfeer is gemoedelijk want er is niet van te zeggen. Wie vindt als eerste een bepalende stek en vangt drie snoekbaarzen zodat je de rest van de dag al werpend baarzen en een snoek kan gaan vangen.

Eindelijk wij mogen ook.

Maar dan krijgen we te horen dat wij nu ook mogen vertrekken. Ik vindt dit allemaal best spannend gaan worden. Kan ik wat vangen tussen die grote jongens.

Tis dringen bij de start.

We moeten starten tussen twee vlaggen op het water voor Hellevoet en iedereen wil voor aan starten en dat valt niet mee je boot goed te houden met die wind en stroming. Kan er wel om lachen, niet te hard natuurlijk want ik doe net zo hard mee de boel warm houden.

Dan gaan we of beter ze.

Maar als de toeters gaan dan spuit iedereen weg. Ik zal dat morgen net zo doen maar vandaag heb ik er schik in dit zo te doen. Ik kan ze toch niet bijhouden en als eerste op de beste stekken te belanden.

Wat doe jij nu vraagt die zich af.

De foto is van net voor de start maar de Marshall vond het wel een vreemde manoeuvre. Ik draai rustig de boot richting werkhaven en ga op m’n top stek liggen. Ze zijn een beetje verbouwereerd in de Marshallboat en na een paar minuten komen ze langszij. Hou je de vijftig meter vanuit de haven in de gaten roepen ze en we knikken natuurlijk en ik ga een paar meter tegen m’n zin eigenlijk naar buiten vissen. Krijg ik er gelijk een flinke dreun op mijn hengel en ik denk “hangen” maar na een paar meter inhalen loss ik em. Die Marshall moet er om lachen. Had ik bijna de eerste vis van het toernooi gevangen. Tja Bijna is niets, en dat zal ik meer gaan meemaken. Hij knijpt een oogje dicht want ik zity echt op het randje en laat ons daar maar aanmodderen. Maar na een dik half uurtje verkassen we want ik krijg wel tikkies maar te weinig om te slaan en als ik sla is het een gat in de lucht.

Dit formaat vissen lukt wel maar zijn te klein.

En de vissen die ik vang zijn te klein en doen niet mee in deze wedstrijd om gek van te worden. Aanbeten zat maar niet het goede formaat dus.

Controle wat we doen en wat we in de boot hebben.

In tussen tijd krijgen we de tweede controle en daarbij zal het niet blijven vandaag. Ik heb niets te verbergen dus kom maar aan boord of ik de regeltjes omzeilt.

Maar we blijven dreumesen vangen.

Maar we blijven kleine spul vinden en werpend in de wierbedden is het al niet beter.

Die moet nog ff groeien.

Daar vang ik dit soort baarsjes die net een paar cm missen om mee te doen, ze halen allemaal de 27cm niet.

We maken er een foto van maar vrolijk worden we er niet van.

We krijgen dus op alle stekken aanbeten genoeg maar ik heb heel veel missers en losse = een meterje mee komen en ze spugen de shad uit. Mis zelfs een keer het staartje en hoe vaak hij niet om de dreg heen geslagen is zijn niet te tellen. Ik hoor later o.a. van Mario Roobol en Michel Luijendijk, en daar hebben ze een goed punt dat er meer vissers waren die dit ondervonden. Het zou waarschijnlijk komen omdat een paar weken geleden ook de Predatortour 2015 European Chamionship met 50 teams zich hier weer heeft afgespeeld op dit water. De plas is groot maar zoveel geweld op de stekken is een beetje te veel  van het goede om spontane dreunen te verwachten.

Volgend jaar dus weer dezelfde situatie.

Als dan de een paar weken later de World Predator Classic start en er weer 50 boten flink gaan oefenen dan weet je dan het taai zal worden. Er wordt weken van te voren het water verkent door al die teams dus al de top stekken zijn overbevist. De vissen weten het nu dus zo langzamerhand wel en zijn voorzichtig geworden. Vandaar al die voorzichtige staart een beten die ik moet incasseren.

Dan denk ik dat is em, de dagprijs.

Maar dan eindelijk krijg ik een serieuze tik op de hengel en voel gelijk een betere vis. Wim pakt gelijk het schepnet bij het zien van mijn kromme stok en het duurt even voordat ik controle krijg onder water maar dan voel ik het al. Het is ff knokken maar dan zeilt hij naar het oppervlak. Een brasem, een dikke platte zoals de wedstrijd vissers het zeggen heeft de shad gegrepen. 

Weer terug in de haven lichtjes balend over het resultaat.

Met heel veel aanbeten en één maatse snoekbaars moeten we het jammergenoeg doen vandaag. Het was een heerlijke dag om te vissen maar omdat dit om het echie gaat ben ik niet echt tevreden. Had er veel meer van verwacht eerlijk gezegd want de laatste tijd ging het best lekker. Alleen jammer dat ik het pas een week van te voren wist dat ik mee kon doen. Heel de week daarna met die harde de ene dag Noord dan NoordWesten of zelfs Zuid en dat veranderende zelf op de dag. Die wind Bfr 5-7 was er weinig aan om voor te vissen. Om lekker te vissen moet het weer een beetje constant zijn met niet te grote (druk) verschillen.

We staan op plaats 18 ermee de eerste dag en dat is ver onder de maat. Dan moet morgen de kennis van het water van Wim het verschil gaan maken. Dan gaan we naar het Hollands Diep

Snel de uitslag verifiëren en de boot terug brengen naar de helling.

Wim brengt ons kistje naar de organisatie en doet de administratie terwijl ik de boot opruimt alvast voor morgen. Daarna speren we naar de helling van de haven van Cape Helius waar we hebben getrailerd vanochtend.

Als ik thuis komt is er een pakketje van een vismaatje binnen gekomen.

Met Gelukkig met een dag vertraging zijn m’n Black Minnows binnen gekomen en moet ik nog even aan de bak om ze in elkaar te zetten nadat ik de boot heb afgetankt, lekker bami te hebben gegeten van Henny met kippen drum sticks. Ze zijn als extra inzet met wat ik al heb om over de wierbedden te vissen. Die heb ik zeker morgen nodig om aan m’n aantallen baars en snoek te komen en er nog wat van te maken…

Reactie’s

Hoi Freek;

Facebook

Joop de Jong heeft gereageerd op je foto.

Joop de Jong

25 juni om 21:06

Komt goed,Freek.

Facebook

Gerard Jansen heeft gereageerd op je foto.

Gerard Jansen

25 juni om 22:16

He…. Freek geniet ervan, en veelplezier ;-)

Facebook

Wim Arkenbout heeft gereageerd op je foto.

Wim Arkenbout

25 juni om 22:49

Freek, het is net als bij de Olympische Spelen, het meedoen is het belangrijkste en als je dan nog wat vangt is het helemaal super !!!! Succes morgen.

Facebook

Inge Lugtenberg heeft gereageerd op je foto.

Inge Lugtenberg

25 juni om 23:04

Je ziet er goed uit 󾬖

Facebook

Patricia van Wijk heeft gereageerd op je foto.

Patricia van Wijk

26 juni om 6:50

Flinke vis!

Facebook

Jan Glimmerveen heeft gereageerd op je foto.

Jan Glimmerveen

26 juni om 8:35

Dat is nou een echte platte

Facebook

Joop de Jong heeft gereageerd op je foto.

Joop de Jong

26 juni om 9:00

Succes morgen,Freek.

Hallo Freek,

Het verslag heb ik met genoegen gelezen.

Detail: Als ik me niet vergis moest je vijftig (niet honderd) buiten een havenmonding blijven en wel honderd meter van een andere visboot vandaan.

De foto van de gestrande Stephan Gockel moet je vandaag toch opnieuw ontvangen.

Groetjes,

Wim

Facebook

Nico van Lopik heeft gereageerd op je foto.

Nico van Lopik

1 juli om 23:17

Onze eerste kennismaking was een beetje een valse start, maar het vervolg was super gezellig.󾮗󾮗󾮗󾮗󾮗

BootParade WPC’15

Wil je even wat zeggen tegen het Amerikaanse publiek thuis, tuurlijk.

We zijn ingeschreven, de boot is gecontroleerd  op 24 juni 2015 en het is nu  wachten tot dat iedereen klaar is voor de vlaggenparade. De sfeer is fantastisch en iedereen heeft tijd voor elkaar. Vooral onze buitenlandse gasten die filmen en fotograferen dat het een lust is voor het thuisfront. De sponsors moeten wel weten waar hun centen blijven

We zien wat andere deelnemers en met sommige is er gelijk de klik van meedoen is belangrijker dan winnen. We willen alleen niet allemaal laatste worden. Van de grote jongens is moeilijk te winnen die steken zoveel tijd in dit water dat is niet te doen als gewone sterveling. Die monitoren bijna iedere dag hoor ik in het veld. En als je zoveel tijd er in steekt dan met respect ben je de beste dezer dagen. Respect. Petje af voor die gasten hoeveel tijd ze er in steken mag, nee dan win je met overmacht.

Ik ontmoet er leuke gasten.

Kom ik Gerjan van Lopik tegen na het inschrijven op het evenementen terrein en we hebben gelijk een goede match. Zal de volgende dag anders zijn als hij incognito zit achter een grote zonnebril in de boot bij Middelharnis met tegenlicht. Krijgen we beide bijna een gele kaart terwijl ik een ondermaatse baars vangt werpend tegen het talud. Ik kom vanaf de gele boei en hij komt de haven rond draaien en we willen beide onze drift afmaken. Daar was de Marshall het niet mee eens en we werden weg gestuurd (Eén van ons moest wieberen). Wij wilden toch richting de molens maar wilde graag nog even de havenmonding uit gooien. Gerjan had waarschijnlijk hetzelfde idee en na en hallo ohh ben jij dat ging hij richting sluisje Dirksland. Maar alles is goed gekomen en ‘s avonds kunnen we er beide om lachen op de steiger. Ik herkende hem echt niet tegen het zonnetje in.

Zaken gaan gewoon door.

Het is nu wachten en klessebesse met elkaar. Jezelf voorstellen en afwachten tot de vlaggen parade begint.

Iedereen gaat met elkaar op de foto.

En daar heeft Marianne Pfister het maar wat druk mee om het thuisfront in Amerika te entertainen. Moet zeggen dat het ook een hele leuke spontane meid is.

Wordt nog geïnterviewd voor TV door de Amerikaanse vis CrackMarianne Pfister Huskey, ze is verkozen als beste Walley visser door haar colega’s in Amerika dus dat wil wel wat zeggen.

En warempel ik moet ook nog een stukje in vullen op haar filmpje als beginnende wedstrijd visser. De local van Hellevoet zullen we maar zeggen en dat doe ik natuurlijk graag…

Matzuo America heeft een nieuwe video geüpload.

Matzuo Pro Marianne Huskey takes us on a tour of the opening ceremony for the World Predator Classic 2015. ‪#‎WPC

Maar dan is het eindelijk zover we kunnen de Marshall boten volgen richting de uitgang van de haven dat keren op het Haringvliet en weer terug. Veel is het niet maar vanaf de kant is het een fantastisch gezicht. Vooral als die mannen met 225PK de motor wat omhoog draaien en het gas er even op zetten. Een dikke fontein is het gevolg. Niet bij de brug doen want zover komt het water wel en zou de gehele brug onder water staan met de mensen erop.

We starten met de vlaggenparade.

Vlak voor dat we aansluiten maak ik kennis met Andrew Race de Manager van Reuben Heaton Ltd onze sponsor en Mike Gerritsen de Nederlandse dealer. Natuurlijk doen die gelijk mee want ik heb reddingsvesten genoeg aan boord.

Foto’s vanaf de boot.
Foto’s vanaf de kant gemaakt door Armand.
De Hof Fotograaf van de BassBuster.

Iedereen heeft het naar de zin op de boot zowel aan de kant. We worden zelfs toegezongen door de bewoners van de Oostkade, bedankt Birgit de leukste havenmeester van Hellevoet. Fantastisch was het.

Tja die fenders hadden we even binnen moeten halen m’n Opa zou me een flinke tik geven.

Bedankt Wim Arkenbout ook voor de echte Hellevoetse vlag. Was trots em te mogen laten wapperen aan board van de BassBuster en ook met de parade naar het kanonschot.

Rondje buiten de haven en in colonne weer terug.

We varen de haven uit en weer terug. Het weer is heelijk en dat belooft wat voor morgen.

Dan rustig terug naar de steiger. Wij trailern de boot want ik vertrek vanuit huis. Wel zo makkelijk want ik hoef dan niets uit de boot te halen qua hengels etc. en kan de accu’s opladen, benzine tanken. Dus wij varen naar CittaRomana. eerst achter het muziek korps aan voor de toespraak van de burgemeester en het kanonsschot….

Kom op Hellevoet.

Het is hardstikke leuk onder elkaar en we hebben de grootse lol. Ik weet niet hoe dit overkomt aan de kade maar de bekenden die ik ziet en hoor ik later dat het hartstikke leuk was. Zag o.a. Arie met Annet en Brett die niet wilde opstappen, Leo was er en Theo natuurlijk, Mirabel de verschrikkelijke Only Big Predator Hunter, de vinder van de echte grote vissen en natuurlijk Mario die het allemaal nog een beetje moet leren….

Nog even de vlag geheel laten uit wapperen daar waar we worden toegezongen voor de Oostkade.

Wel vraag ik even of er over een klein uurtje nog wat te eten is maar dat is geen probleem er is genoeg dus we gaan de boot eerst weg brengen na de vlaggenparade dus nu eerst achter het muziek korps aan voor de toespraak van de burgemeester en het kanonschot….

Vlaggenparade.
Op de Oostkade richting naar het havenhoofd en het kanon.
Toespraak en kanonsschot.

Luc Coppens en Jeremy Staverman de winnaars van vorig jaar mogen het kanon afschieten. Jammer geen foto van gemaakt. Te druk met de mensen om me heen.

Nieuwe vrienden zijn zo gemaakt.
Stopt er een auto en vraag ik toch de bestuurder er een plaatje van te maken.

Nu snel de boot thuis afzetten men Henny ophalen. Die heeft ondertussen het winkeltje afgesloten en de honden uit gelaten en gaat mee om nog wat van het feestje mee te maken.

Hond in de pot.

Maar als we aankomen om negen uur dan is iedereen net klaar met eten of al naar z’n mandje. En wat vanmiddag zo lekker rook is in rook verdwenen. Op tot de laatste kruimel. Een beetje sla is er nog. Dat hebben ze snel gedaan. Iedereen zal wel net zo’n trek er in hebben gehad als ik want iki ben uitgehongerd. We krijgen nog wat te drinken van onze Engelse Nikon gebruiker maar die kan er ook niets aan doen dat er zo weinig te bikken was. Henny kan nog wat brood regelen uit de keuken met een stukkie kaas. Wat een domperd op de ozo gezellige dag. We hadden in de Kerkstraat moeten blijven waar Armand en Norma aan de spareribs zaten op het terras na de vlaggenparade. Maar ik wilde alles mee maken tussen die gasten maar de meeste zijn al vertrokken want morgen weer vroeg op. Dat weten we dan voor volgend jaar. We moeten opschieten en naar de frites boer een broodje frikadel halen voordat die ook dicht is. Wat een zeperd zo einde van zo’n leuke dag….

Reactie’s

Hoi Freek;

Facebook

Inge Lugtenberg heeft gereageerd op je foto.

Inge Lugtenberg

30 juni om 21:51

Het is wel heeeeel gezellig

Facebook

Mike Mulqueen heeft gereageerd op je foto.

Mike Mulqueen

3 juli om 0:48

That’s a happy looking bunch !!!!

Facebook

Hetty de Deugd heeft gereageerd op je foto.

Hetty de Deugd

3 juli om 6:41

Goeie fotooo!

Facebook

Armand Claussen heeft gereageerd op je album WPC 2015.

Armand Claussen

1 juli om 21:17

Vooral die intocht van de Bassbuster. Wie was ook alweer die fotograaf󾌩

Facebook

Gerard Jansen heeft gereageerd op je album WPC 2015.

Gerard Jansen

3 juli om 16:13

Lekker genoten Freek je ziet een mens krijgt wat hem toekomt ;-)

Facebook

Armand Claussen heeft gereageerd op je foto.

Armand Claussen

12 juli om 13:38

Echt trots op Hellevoet

Inschrijven WPC ’15

De eerste prijs.

Wim is al vroeg in Hellevoetsluis op 24 juni 2015 maar je mag vandaag niet vissen. De stekken moeten met rust gelaten worden en dat is prima geregeld. Het is vandaag ook de eerste dag dat de wind valt onderr de Bfr5 en dat houdt een paar dagen aan. Prima visweer dus voor de World Predator classic 2015

We drinken eerst nog wat koffie dan kan Henny ook beter kennis maken met Wim Wigboldus maar om een uurtje of elf wil ik toch wel naar het tot omgedoopte evenementen terrein van het Dok. Een prima centrale lokatie voor dit feestje.

Samen op de foto.

Als we het evenementen terrein op lopen komen we Ross Honey de organisator en drijvende kracht achter dit evenement tegen. Gelijk heeft hij even een praatje met de local uit Hellevoetsluis en natuurlijk even op de foto bij de eerste prijs.

Wat een energie heeft die man.

Want wat een energie straalt die man uit. Hij heeft met iedereen een praatje. zo ook even met mij en waar hij de tijd vandaan haalt of beter gezegd indeelt. Fantastisch. Als we uitvaren de komende dagen staat hij er en als we weer binnen komen is hij er ook om iedereen weer te verwelkomen elke  dag en dat zal niet anders zijn bij de streetfishers en de kano’ers neem ik aan.

De boot is zo gehaald.

Dus als een speer weer naar huis en de boot aankoppelen. Die stond al klaar voor de vlaggenparade eind van de dag dus dat is zo gebeurd. Het is dat ik nog een vaste klant in de winkel tegen kom die me nog even nodig heeft en als klap op de vuurpijl als we weg rijden zie ik Armand uitstappen voor de winkel als we voorbij rijden. Dus weer terug op de rotonde en we nemen de IT-er mee. Hebben we gelijk een rapporterende fotograaf. Maar hij kijkt z’n ogen uit. Het lijkt wel een Grand Prix vindt hij met iedereen in die sponsorkleding en het hele circus erom heen. Ik heb er waarschijnlijk een sponsor bij voor volgend jaar. Das fijn.

Traileren gaat steeds beter met Wim.

Na ons komt er nog een grotere aluminium slagschip in op de helling. We zullen em later nog vaak tegenkomen bij de wedstrijddagen als Marshall boat.

Controle boot.

We staan dus een uurtje later weer in de rij maar nu op de vlonder in de haven. Of dat er een anker aan boord is, een fluitje, reddingsvest met licht een breekstaafje, verbanddoos, drinkwater voor twee personen, een claxon, genoeg touw en alles is aan board.

Alleen het breekstaafje ontbrak maar voor een blikje Sissi komt alles voor elkaar.

Kan het gelijk goed vinden met de Engelsman dus we geinen er een eind op los. Hij maakt een kaartje met V vast in de boot en krijg een formulier dat alles in orde is qua veiligheid aan boord. Die heb ik nodus nodig bij inschrijving.

Bewijs in de boot dat ik de boot check goed ben doorgekomen.

Alles is picobello voor elkaar en ik krijg m’n vrijgeleide vastgemaakt in de boot en een formulier met alle punten goedgekeurd die ik bij me moet hebben bij inschrijven.

Als hij hort dat ik fotograaf ben hebben we de grootste lol.

Maar dan hoor ik dat hij fotograaf is en wel sportfotograaf. Hij heeft foto’s gemaakt bij de laatste winterspelen en hij laat wat mooie plaatjes zien van die Amerikaanse wereldkampioen snowborden. Daar had hij een weg uitgestippeld in die sneeuwtube en em springend in de lucht gefotografeerd tegen de zon in. Een wereldplaatje en hij legt me uit hoe hij dat heeft gedaan. Repeterend met zijn Nikon. Als ik zeg dat ik sporadisch sport doet maar meer in de portretten en bruidsfotografie zit maar dat Theo wel alleen sport fotografeer. Dan krijgen we weer een oud verhaal aan te horen dat al jaren speelt bij mij aan de Stammtisch.

We krijgen zijn foto’s te zien van de Winterse Olympische Spelen.

Theo was altijd al het haasje van geintjes hij was namelijk de enigste van de fotografen die voor me werkten op de vrijdag met het merk Canon. Dan zaten we soms wel met z’n zessen en de grappen en grollen over de merken waren dan niet te tellen. Mark, Inge (L), Inge (J), Albin, Wim, Theo (R) en voorral JohnieBoy konden het niet laten dat rode merk voor schut te zetten t.o.v. dat gele. En nu doet die Engeslman hetzelfde. Terwijl hij Canon uitspreekt spugen we de woorden letterlijk uit. Hij vraagt nog wat voor boot Theo heeft. Een zeilboot zegt hij trots en daar mag hij ook trots op zijn want de boot is als door om door een ringetje te halen. Nu zegt hij dan heb je tenminste wel een goed anker doelend op die Canon camera. We liggen in een deuk natuurlijk.

Alles PicoBello.

Maar nu naar boven naar het Dok om me te laten inschrijven. Ik heb nog een klein half uurtje.

De grootste kanshebber naar mijn mening Luc Coppens ook de winnaar van vorig jaar.

Daar mag ik aansluiten achter de winnaar van vorig jaar de Belg Luc Coppens. Zal moeilijk worden die bij te houden maar we gaan het proberen. Ik lig al op voorhand ver achter op em qua visuren op deze delta plassen maar we gaan ons best doen.

Het water is verdeeld in twee vakken en vernoemd naar de twee grootste sponsors.

Het Haringvliet heet deze week Zone Rapala en het Hollands Diep vanaf Tiengemeten Zone Shimano. Het inschrijven verloopt soepeltjes. Alle vragen met ja beantwoorden en ondertekenen dat je de vragen naar waarheid hebt beantwoord zodat ze de organisatie geen verantwoording hebben maar alles aan je zelf te bedanken hebt. Daar komt het zo’n beetje op neer.

Het gaat niet van harte maar we staan erop.

We zijn dus zo klaar een fotootje van het geheel maken duurt langer want ze wil er niet op. Na lang aandringen lukt het dan toch maar wel van achter een blad die ik dan snel weg trekt. Ze kan er toch nog om lachen.

M’n grote vriend de Amerikaanse BBQ kampioen 2014.

Buiten liggen de stukken vlees op de BBQ te braden en dat belooft wat vanavond want het ruikt fantastisch.

Nu al controle ik ben nog niet eens begonnen.

We hebben nog een klein uurtje voordat de intake begint voor de Captains van de boten. Te kort om naar de Kerkstraat te wandelen maar in het Dok kunnen we natuurlijk wel even een versnapering nemen. Bertje met een portie bitterballen gaan er wel in. Ron Cuyten met zijn maatje komen ook even langs die zijn één van de Marshallboten voor de komende dagen om alles in de gaten te houden of dat er niet vals gespeeld gaat worden. Maar dan moet ik rennen we vergeten helemaal de tijd zo lekker zitten we daar op het terras in het zonnetje aan het wateren en  ben tien minuten te laat.

De briefing.

We komen als laatste binnen maar ze zijn nog niet begonnen. Een plekkie is zo gevonden. Hier krijgen we alle ins en outs te horen wat wel en niet mag. Trollen, vliegenhengel, elk dood aas, levend  is natuurlijk helemaal uit de boze. Maar alles met molen of reel voortbewogen is toegestaan. De zones daar zijn nog wel wat vragen over zo ook de laagste snelheid met de benzine motor. Met de elektromotor mag je niet harder varen dan 3km per uur. Om te trollen moet je toch wel 5km varen dus dat zien ze zo als je trolt via de app die je meekrijg zodat ze je kunnen volgen. Ik kan makkelijk heel de dag varen op de elektromotor met 7km per uur en zo zullen er wel meer zijn. Hoe ze dat gaan controleren is me een raadsel. Werk voor de Marshalls denk ik.

Een goed gevulde GoodieBag.

De organisator van dit fantastische evenement doet zijn zegje Ross Honey dan doet Shimano  natuurlijk zijn woordje en zo ook Rapala doet een duit in het zakje. En wat voor zakje…

Ross draait em wel even om.

Elke boot krijgt een tas vol pluggen en wat aanverwante artikelen van Rapala en daar krijg je de zal wel plat mee klaperdeklap een ieder die er is weet deze tas op waarde in te schatten. Niet alles is denk ik persoonlijk te gebruiken in de wedstrijd maar dan zeker in een ander jaargetijde en buiten onze Delta gebied op zee zullen sommige kleuren het werelds doen.

Voor elke boot is er zo’n tas.

Daar gaan we dus wel voor in de rij staan, nogmaals bedankt Rapala.

Nu al een tactiek bespreking.

We klessebessen allemaal nog wat na en de wedstrijdspanning is al voelbaar. De ploegen bespreking is in volle gang, wat doen we niet en wat wel. Het weer dreigt helemaal om te slaan na van heel de week harde wind naar geen en een zonnetje op het water. Een geheel andere tactiek zal worden gekozen. De vissen zullen dieper liggen midden op de dag.

We mogen er even aan ruiken.

Tuurlijk even een plaatje bij de trofee die we even mogen aanraken.

Yep we doen echt mee.

We gaan er voor en ik heb er zin in. Wat een spektakel en als je er niet midden in zit weet je niet wat het allemaal behelst. Het is gewoon hartstikke leuk allemaal. Ik heb er zin in. Ik kijk er naar uit hoe alles reilt en zeilt. Zodadelijk nog de vlaggenparade en dan gaan we morgen van kiet…

Reactie’s

Hoi Freek;

Facebook
Gerard Jansen
3 juli om 16:13
 
Lekker genoten Freek je ziet een mens krijgt wat hem toekomt ;-)

Was niet alleen op het HV

Ik ben alleen dus mag die wel even voor gaan.

Het begint al lekker druk te worden op het Haringvliet. Dinsdag 23 juni 2015 twee dagen voor de wedstrijd van de World Predator Classic is iedereen druk aan het verkennen en aan het voorvissen op de bekende stekken. Maar het valt niet mee met die wind op het Haringvliet. Minstens Bfr 6 is de spelbreker vandaag. Maar eind van de week wordt beter weer verwacht.

Het was lastig vissen op het Haringvliet. Bodem houden met je shad is lastig. Ik ga langs wat stekken maar kan geen aanbeten registreren. Alleen in de boot is het ook lastig. oppassen ook dat de lijn niet in de elektromotor verdwijnt.

Het was weer lastig vissen.

Aan de zuidkant valt het niet mee daar komt de wind vol over het Haringvliet heen gedenderd. Maar achter het meeuwen eiland als de wind even iets minder lijkt is het wel te doen en probeer ik het hier werpend of ik de dag nog goed kan maken met een baars of snoekje. Maar deze dag gaat de boeken in met nul vissen. Zit er ook een beetje door heen na al dat geschommel, de boot op koers houden en vissen tegelijkertijd.

 Bij meeuwen eiland met wat spinnerbaits, plugjes en fischh gevist.

Dus na een zes stekken te hebben uitgevist bel ik Wim Arkenbout die woont in de haven of de koffie bruin is. In de haven is het het mooiste weer van de wereld maar als je dan naar buiten kijkt zie je witte schuimkoppen op het water. Als ik dan ook twee bakkies gedaan heb vindt ik het welletjes. Ik vaar daarna naar de helling en ga er uit.

Bij thuiskomst wacht een verrassing.

En bij thuiskomst zie ik me op de deurmat liggen. Ik sta in de krant met een mooie snoek in m’n handen. Ja dat is helemaal leuk.

En nog één.

Zo ook in de tweede krant die ik open slaat. Ben geïnterviewd door Karin en Kevin. Ik doet mee met m’n eerste roofvis wedstrijd met de boot en dat op mijn thuiswater het Haringvliet. Het Hollands Diep is een ander verhaal maar van de drie dagen zit ik er dus daar maar eentje en dat geeft goede hoop.  Wim m’n vismaatje voor deze dagen (Wim Wigboldus) heeft er wel gevist dus die dag zal hij de stekken moeten aanwijzen waar we gaan vissen. Vorig jaar heeft hij er goed gevangen en alle drie de predators in de boot kunnen vissen de snoekbaars, baars en snoek dus dat zit wel snor.

En een derde.

Dus m’n buitenlandse vrienden de meeste tegenstanders hebben er meer gevist als ik op beide wateren. We zullen het zien en ben blij dat ik dit mee kan maken. Want het is een heel groot spektakel en dan tussen al die professionals te vissen lijkt me fantastisch. Je moet een beetje mazzel hebben tussen al die snelle boten en op tijd op je stek zijn anders is die bezet. Twee of drie vissen meer scheelt zo vijftien plaatsen. Ik kijk er naar uit.

Reactie’s

Hoi Freek;

Facebook

Gerard Jansen heeft gereageerd op je video.

Gerard Jansen

24 juni om 10:27

Facebook

Ron Ligtmans heeft gereageerd op je video.

Ron Ligtmans

24 juni om 18:21

Echte zeebonk die Freek

Facebook

Jan Glimmerveen heeft iets op jouw tijdlijn geplaatst

Jan Glimmerveen

30 juni om 20:33

Mijn zwager heeft de krant van helvoetsluis opgestuurt ik heb je foto gezien met dat aardige beestje gefeliciteerd

Facebook

Hetty de Deugd heeft gereageerd op het bericht van Jan Glimmerveen.

Hetty de Deugd

2 juli om 9:23

Bn-er!

Michel Luijendijk

30 juni 19:53

Netty Schroot

28 juni 11:57

Hi Freek, je bent nu een regionale bekendheid. Op welke plaats ben je geëindigd???

Netty Schroot

28 juni 13:04

Ehh pardon… Een internationale bekendheid, zag ik zojuist ook in het filmpje op FB 😀

Rondje Haringvliet

Wim kan de eerste aanbeet verzilveren.

Zondag 21 juni 2015 is Wim er om tien uur vanuit Den Haag met heerlijke appelflappen voor bij de koffie. Hij is er om het water samen te verkennen voor Hellevoetsluis. Alles op de boot te vinden en m’n gebruik ervan door te nemen zodat alles vlotjes verloopt woensdag tot en met zaterdag bij de wedstrijd van de WPC.

We gaan er dit keer bij Stellendam in want het waait Zuid-ZuidWest en dan zitten we een beetje beschut met die wind Bfr.5 af en toe naar zeven. Het is voor Wim wennen aan de twee elektro- en de benzine motor want die propeller draait ook in de stroming en daar wil je niet in komen met je lijn tijdens het vissen. En dat is af en toe acrobatische toeren uithalen want de wint gooit af en toe de boot alle kanten op.

Daar zullen we de wedstrijd niet mee gaan winnen maar de nul is vandaag weg gepoetst.

Maar als alles duidelijk is hoe het werkt en waar alle spullen liggen, waar zijn spillen opgeborgen kunnen worden varen we naar de eerste stek een wierbed langs een stenen glooiing begroeid met riet. Hier moeten toch de baarzen zitten maar we kunnen niets registreren en na een klein half uurtje de kanten te hebben bestookt met alles wat we hebben aan pluggen, vliegen, wierloze shads en spinners verkassen we naar dieper water. Onder de kant van Stellendam zitten we enigzins een beetje uit de wind. Regen is niet zo erg we gaan zo zitten dat we die in de rug hebben ma en koud is het niet maar die wind mag wel wat minder zijn. En na een randje te hebben uitgevist zit ik al te bedenken waar we nu heen gaan als Wim dan eindelijk een snoekbaars weet te haken. Zijn eerste snoekbaars op het Haringvliet is een feit. Geen reus maar we zijn er maar wat blij mee. We hebben in iedergeval wat gevonden op deze grote plas water.

We hebben afgesproken alles te scheppen (landings- of schep net) en dat is maar goed ook want hij ligt al los in het landingsnet. Maar net gehaakt dus die dreumes maar we hebben hem. De nul is gered we blanken vandaag dus niet.

En ook deze gaat geen potten en pannen breken eind van de week.

En nu krijg ik ook wat kleine aanbeten ze zijn heel voorzichtig met verticalen. Ook nu ik ga diagonalen om een groter gebied af te vissen krijg ik lichte aanbeten. Ik wil er net een dreg gaan zetten als ik plotseling wel een serieuze tik ontvangt vanaf de andere kant van de lijn. Wat is dat toch raar altijd. Zouden er dan meerdere achter je kunstaas aan gaan en krijgen ze voedselnijd. Of maken ze elkaar dan agressief ik weet het niet maar ook ik ben blij met een kromme lat te staan. Achtenveertig centimeter telt mee maar het houdt allemaal niet over. Daarna krijgen we nog wel een enkele zachte aanbeet op het staartje van de shad maar dan is het over. We vissen nog wat langs de wierbedden met heel klein en heel groot kunstaas want eind van de week zou ik blij zijn met twee snoekbaarzen en dan op zoek gaan naar ieder geval een snoek en een baars. Maar we kunnen die niet vinden. Wim moet om half vijf naar huis dus we nokken af. het begint nu ook harder te regenen. Morgen weer een dag om ze te zoeken….

Reactie’s

Hoi Freek;

Facebook

Ed van Neutegem heeft gereageerd op je video.

Ed van Neutegem

24 juni om 9:45

leuk freek

Rondje 10 Gemeten

Een enkele dreueis.

Donderdag 18 juni 2015 doe ik een rondje Tiengemeten. Voor Stad aan ‘t Haringvliet naar Den Bommel en voor Ventjagersgatje maar kan geen aanbeet registreren. Alle randjes vanaf 2 naar zelfs soms 12 meter af gevist. Dan naar de Haringvlietbrug.

Maar daar vindt ik ze ook niet vanaf de lichtmast tot aan de Hitsertse Kade. Nu moet ik zeggen dat het niet lekker vissen is het water komt zo nu en dan over de boeg  de kuip in. M’n broek is minstens 15 cm nat en het is goed dat ik laarzen aan heb. Het water loopt gelijk weer naar achteren en de automatische pomp doet prima zijn werk.

Het is wel wat ruw.

Vanaf Middelharnis tot aan de Haringvlietbrug aan de zuiderlijke kant van Tiengemeten kan ik niet vangen op m’n stekken en dat verontrust me. Zal de spreuk van mijn maatje de AnkerMeister dan wat van zins zijn;

Staat de wind oost of noord

Dan Is de vis verstoort

Staat hij zuid of west

De vis bijt best. 

Het is geen best weer om het uit te vissen, dan maar trollen.

Maar ik ga terug via de noordelijke route langs Tiengemeten en zoek het dieper op met pluggen tot 5 – 6 meter. Dan maar trollen i.p.v werpen en verticalen of diagonalen. Heb onderhand ook een tennisarm. Met trollen ligt er allemaal aan hoe snel je vaart, de lip van het kunstaas, je lijn dikte en hoever achter de boot, hoe hoog staat je top van de hengel maar met een beetje ervaring is dat goed in te schatten. Als je de bodem raakt zie je dat aan de top van je hengel zo ook als je wier vangt. Morgen krijg ik versterking. Dan is Wim terug uit Noorwegen m’n vismaatje voor de WPC. Dan moeten we gaan knallen. Gaan we naar het Hollands Diep of blijven we voor Hellevoet. We gaan dat allemaal meemaken…

Verkenning HV

Dinsdag 16 juni 2015 gaan we het Haringvliet verkennen en op zoek naar de drie vissen die ik volgende week moet gaan vangen voor de WPC. Dat is de Baars, Snoekbaars en Snoek. En die laatste vis de Esox Lucius heb ik de meeste problemen mee. Werpend vissen op ondiep water doe ik niet vaak alleen eigenlijk op de Oude Maas waar dit reuze effectief is.

Eerst nog wat aan het accu probleem gewerkt en 36V en 12V aangesloten onder het genot van een paar bakken koffie en dan om negen uur richting de helling in Middelharnis. Ik wil het Vuile Gat, het water ten noorden van Tiengemeten uitvissen en eens zien of ik nieuwe stekken kan vinden buiten de onder water liggende strekdammetjes die iedereen wel weet te vinden rond de wierbedden. Want ik denk dat van een een redelijke formaat Snoek vangen het grootste probleem wordt voor de BassBuster.

De eerst Perca Fluviatilis is gelijk een mooi van 48cm.

Baarzen zal geen probleem worden denk ik met al dat speldaas wat er rondzwemt hier op deze grote plas water. Helemaal zwart ziet het op de ondieptes van speldenkop tot 2,5 cm groot. Dat is over anderhalve week drie vier cm dus werk voor de vliegen en Salmo plugjes

De rest allemaal in de veertig cm.

De eerste is gelijk een mooie bak van 48 cm maar de volgende vissen allemaal dik door de 40 cm heen mogen er ook zijn. Ik doet het ervoor over een dikke week deze exemplaren ter weging aan te bieden.

En wat zijn ze mooi in hun stress kleuren, goud met die pik zwarte strepen en fel rode vinnen.

Als ik dan er een paar mis en zelfs lost, daarna een dikke roofblei verspeel is de plek verstoort. Normaal neem ik een bak koffie en een broodje want over een kwartier misschien iets langer zijn ze er weer. Het is net een taxistand plaats vertelde mijn Ome Jan al een kleine veertig jaar geleden tegen me op het IJ-meer als we vanuit zijn bootje lagen te snoekbaarzen. Een goede ambush, een hinderlaag als een steen een kuiltje, berg of rand als daar een vis weg wordt gevangen waar de aasvisjes overheen komen het liefst met stroming en wervelingen in het water. Daar waar de jonge visjes even gedesoriënteerd zijn komt er de volgende predator van de rangorde te liggen. En dat soort plekken, waypoints ziet ik graag in mijn Humminbird opgeslagen.

Nog genoeg te ontdekken.

En dat soort plekken hoop ik vandaag bij te vinden dus ga ik verkassen richting Haringvlietbrug. Op zoek op de ondiepten naar obstakels het liefst met stroomnaden eens zien of er ook een dikke snoek of vadertje glasoog liggen uit te buiken.

Daar moeten toch rovers liggen in die wierbedden.

Na de middag is de stroom er uit op het Haringvliet. Vanmorgen was buiten op zee laag water en stonden de Haringvlietsluizen open. Samen met het persgat het Spui waar het altijd stroomt was er goed een visje te vangen maar nu zie ik alleen enorme scholen wit vis voorbij trekken. Dan zou je denken dat daar om heen wel een jager zit onder zo’n opgedekte tafel maar ze liggen waarschijnlijk allemaal plat op de grond in hun nesten.

Het is in ieder geval heerlijk vertoeven op het water.

De wind is ook veranderlijk het is nog geen dag stabiel geweest en dat is ook ongunstig voor onze vriend de roofvis. Zie roofblijen zat springen en een enkel forelletje en duizenden harders die grazen de stenen af. Windes springen in het rond op de wierbedden maar de rovers zijn niet thuis vandaag.

Zo’n rechte kant lijkt uitzichtloos maar onder water heb je vanuit de oever verraderlijke stenen uitlopers tot vlak onder de waterspiegel. Bij laagwater zijn ze net onder water levensgevaarlijk als je hard vaar maar ozo heerlijke spots om te vissen als de stroom er over heen dendert. Dan is het zonder herrie met de elektromotor niet te dicht bijkomen en precies werpen met je kunstaas op de stek achter zo’n stenen talud bezaaid met aangroei van groen, slakken, mosselen etc. waar de aasvisjes naar op zoek zijn maar ook de grotere exemplaren houden er wel van. Hier op zo’n tafeltje dekje moet er dan gewoon roofvis aanwezig zijn.

De rest is voor Maarten naar de Haringvlietbrug toe.

Het weer was er heerlijk voor om te zoeken op het Haringvliet. Ik heb het team van rapala voorbij zien stuiven, wat Belgen, Duitsers en een Nederlandse trailer zag ik op de parkeerplaats staan. Allemaal aan het zoeken waar te beginnen volgende week om zo snel mogelijk vis in de boot te hebben om op de gevoelige plaat te zetten. Maar ik geef de pijp aan Maarten. Veel belovende spots gevonden en als het een beetje wil gaan stromen dan moet het goed komen. Gelukkig heeft iedereen daar last van want wordt het zo’n dag als vanmiddag dan moeten de ochtend uurtjes het doen en moet je wat geluk hebben de rest van de dag. Anders wordt dan taai om een verdwaalde geschubde roofridder de weg naar het fototoestel te wijzen.

Weer terug in Middelharnis.

Morgen nog wat veranderingen aanbrengen en een kabel veranderen van het 12V systeem. Een back-up kabel maken zodat de lier het ten aller tijd gebruikt kan worden op een tweede accu in de boot die toch aan boord zit voor de rand apparatuur. Nu staat de lier alleen op een accu in de auto maar je wilt niet aan het water staan en je boot gaat niet van of erger nog op de trailer.

Nog een mooi plaatje vanaf de boot op de trailer.

Dan ga ik donderdag het zuidelijke gedeelte van tiengemeente aan de kant van Overflakkee eens uitpeilen bij Ventjagersplaat. Daar ben ik ook al jaren niet meer geweest. Gaat Joop mee dan gaan we naar het Hollands Diep.

Extra was beurt is nooit weg en nog gratis ook, als dat niet echt Zeeuws is.

Onderweg naar huis krijg ik onverwachts nog een paar regenbuien. Door de harde wind die af en toe opsteekt komt het water twee velden verder terecht over de weg heen. De grond is hor en hor droog met die zon en de wind en het jonge gewas snakt naar water. Ik ook een Ballantines zal er wel in gaan na een heerlijke dag op het water.

Reactie’s

Hoi Freek;

Weer een leuk verhaal van de bassbuster.

Het is nu zeer serieus.

Veel trainen.

Veel succes en geluk.

erik 

Facebook

Gerard Jansen heeft gereageerd op je foto.

Gerard Jansen

17 juni om 17:12

Wat een schatje :-)

Facebook

Dorien Borsje heeft gereageerd op je foto.

Dorien Borsje

17 juni om 17:17

Lekkerbekkie :)

Facebook

Jan Glimmerveen heeft je genoemd in een reactie.

Jan schreef: “Dat ziet er goed uit Freek Oosterhuis op het zoet in dordt is het helemaal niks”

Marco Verspeten

17 juni 18:17

Mooie baars zonde van de roofblei

Marco Verspeten

17 juni 18:18

Ben je aan de kant van noordschans geweest

Facebook

Inge Lugtenberg heeft gereageerd op je foto.

Inge Lugtenberg

17 juni om 19:24

Lekker koppie

Jeugdwedstrijd Willem

Vandaag zondagochtend 14 juni 2015 heeft Willem zijn tweede viswedstrijd. Hij heeft een schepnet gekregen van paps dus laat die grote brasems nu maar komen.

Eigenlijk moet hij ook een nieuwe hengel hebben. Met drie meter heb je net te weinig als je met meerdere mensen aan de singel zit. De vissen zwemmen allemaal aan de overkant voorbij onder de plompen bladen door van al dat rumoer vanaf deze kant.

Maar het lukt toch om wat voorntjes te vangen met een geleende hengel van de vereniging zodat Willem de plompe bladen kan bereiken aan de overkant.

Dat zal nog gevolgen krijgen. Die schub vis drills en vangsen virus is dik aangeslagen. ook voor Erik…

Toch WPC 2015

Gesponsered door Reuben Heaton.

Zaterdag 6 juni 2015  werd de vraag neergelegd bij Mario door Wim Wigboldus of hij een boot met kapitein wist die mee wilde doen aan de Word Predator Clasics. Zijn maatje was verhinderd. Nu dat wist hij wel. Hij had ook een sponsor Reuben Heaton en grappig die melde zich al aan vorig jaar maar ik moest toen teveel zelf bijleggen. Nu word door mijn boot, catering en verblijf te sponsoren het interessant voor de BassBuster. Tussen al dat geweld vanuit de gehele wereld is het voor mij alleen maar meedoen natuurlijk.

Bij Mario gelijk m’n bestelde kunstaas opgehaald en een bakkie koffie op het goede nieuws genomen. Er zal nog wel wat meer ingeslagen moeten gaan worden aan spinnerbaits en Sizmic haken in alle grootte en maten van veertje die je moet inschroeven in het zachte kunstaas. Dat alles om in de wierbedden te vissen die welig en voltallig zal zijn over twee weken op de banken en ondiepten. Deze discipline moet ik me nog even bijschaven want dat techniek zal hot zijn over twee weken. Er zal daar zeker baars en snoek te vinden zijn en misschien ook al wel een dikke snoekbaars.

Heb je er wel eens genoeg…

Met dit kunstaas kan ik langs de wierbedden werpen met m’n nieuwe stokken van IronClaw Pull & Trol 155gr. Die hele grote is om te trollen maar dat is een discipline die niet mag tijdens de wedstrijd van de World Predator Classic (WPC).

Uitvallen digitale meters.

Had al een afspraak staan bij Watersportbedrijf De Graaf in Dordrecht waar de schoonzoon Bert Welgraven werkt van mijn vismaatje Joop Flohil. Met Bert heb ik in dezelfde klas op de middelbare school gezeten. Zou op voor 29 juni 2015 in mijn geboortestad Dordrecht zijn en dan de boot achterlaten zodat Bert op zijn gemak dit euvel kon opzoeken tussen zijn werkzaamheden door. Namelijk de bedrading van de motor en boot na te zien want een zekering slaat er steeds uit en dan vallen de meters uit op het dashboard. Maar de WPC toer begint op 25 juni dus knijp ik em.

Das vroeg en we gaan niet eens vissen.

Gelukkig, na wat omzettingen qua werk en personeel kan ik terecht bij Piet van de Shiffart maar dan moet ik wel naar Grou in Friesland. Daar heb ik mijn Buster gekocht. Dus sta ik donderdag om vijf uur naast m’n bed een thermokannetje koffie en broodjes met gebakken ei met spek te maken. De koelbox mee met frisdrank en ik ben er klaar voor. Hoef geen hengels in te laden maar nog wel even de bandjes van de trailer op spanning brengen bij de plaatselijke benzine pomp en dan gaan we op de pad files proberen te ontwijken.

We zijn de files net voor het rijdt allemaal tenminste nog.

En dat lukt allemaal aardig om half zeven langs het kanaal is er niets aan de hand zo ook de Botlek tunnel maar om half zeven op de rondweg Rotterdam loopt het stroever maar gelukkig is dat de 80km zone en we rijden met dat gangetje Rotterdam uit. Alleen bij de afslag Den Haag was het ff stapvoets. Dan bij Moordrecht om tien over zeven loopt het eventjes wat stroever want we gaan naar tweebaans maar de A12 is het weer knallen tot Lunetten en dan richting Almere dan denk je in een ander land te rijden. Zo zou het verkeer overal moeten zijn. Ik ben mooi de files voor gebleven en nu maar hopen dat dat zo terug ook is. Nog een 150km te gaan….

Twee uurtjes later 10 minuten pauze.

Na de ring van Utrecht even de benen gestrekt en een bak koffie gedronken, de aanhanger gecontroleerd en alles is pico bello voor de bakker. En we zijn in not-time weer op de pad richting Almere.

Wel lekker rustig op de weg en dat om tien voor negen in de ochtend, wat een weelde.

De laatste 100km gaan als een speer en rond tienen kan ik Hilda en Piet de hand schudden. Hilda bemand de winkel en de telefoon en binnen zit Piet met nog twee medewerker aan de koffie.

Het euvel is al snel gevonden.

Dan wordt er water aangesloten op de motor met twee van die oortjes op het staartstuk aan de tuinslang voor de koeling en kan hij testen met een lopende motor. Wanneer Piet de stroom meet daar waar de zekering zit, zien we op de meter af en toe dik 15V uit de accu komen en dat vindt Piet wat veel. Hij meet en checkt wat andere draden maar voor mij is het net mikado. Elke kleur uit de bos draden weet hij waar deze voor is en sterker nog wat belangrijker is waar die naar toe gaat. Dan hoor ik dat hij die draden bundels zelf heeft getrokken. Ik dacht dat als de motor kwam deze er alleen maar achter te hoeven worden gehangen en wat stekkers aankoppelen maar nee alles word ingebouwd voor toeren-, trimmen-, snelheid-, benzine, meten van motor naar het dashboard en gashandle.

Hier werd ik ook voor gewaarschuwd door Humminbird toen ik de Fishfinder installeerde.

Maar de toerenteller geeft ook niets aan op het dashboard en dat is gek volgens de Buster kenner uit Grou. Misschien moeten we even andere meters in het dashboard plaatsen. En als ik dan nog eens duidelijk vertel wat er gebeurt gaat er een lichtje branden boven Piet zijn hoofd. Hij bouwt dus een bepaalde spanning op zegt hij. Want nu wel bij flink gas geven begeeft de veiligheid het het onmiddelijk. Maar met varen dan is het de ene keer na tien minuten, de andere keer weer wat langer dat de zekering er uit vliegt. We (Piet) volgen bepaalde draden (kleuren), en komen uit bij de motor waar een lange draad met weerstand gebundeld is om kleiner te maken. We vouwen deze uit en walla de zekering blijft erin. Even naar het nummer op de kabel kijken en voor de zekerheid wordt deze door Piet vernieuwd en dus helemaal uitgelegd rond om in de motorkast. Probleem binnen een half uurtje opgelost. We zijn beiden hartstikke blij natuurlijk.

Gelijk een ouder probleem aangepakt.

Al vanaf de aankoop doet mijn benzine meter het niet goed en bij een beurt vorig jaar heeft Piet er al wat aan gedaan. Wat van de rand weg geveild van de benzine tank, niet teveel anders kan hij de vlotter niet meer vast zetten. Waarschijnlijk blijft het drijflichaam vast zitten als ik de tank vol gooi in de rubber afdichting rand. Wel fijn natuurlijk dat hij altijd “vol” aangeeft maar dan zou me wel eens kunnen opbreken over twee wkn. Als ik dan vanaf het Haringvliet bij de start van de wedstrijd naar het Hollands Diep moet varen. Normaal vaar ik niet zover en tank de boot altijd af zodat ik altijd met een volle tank het water opgaat. Heb ook voor nood twee reserve tankjes van 5liter aan board.

Het idee van me van de vlotter het drijflichaam iets af te vlakken vindt Piet een goed idee.

Als we de vlotter omhoog bewegen of omlaag dan werkt de digitale meter weliswaar met vertraging perfect dus er is niet kapot. Ik opper dat we misschien de rand van de vlotter schuiner moeten maken en dat vindt Piet een goed idee. Zoveel zal dat niet schelen aan drijfvermogen in de benzine.

Gedeelte van de werkplaats, nog nooit een boot zo strak in de lak gezien en dat met een roller.

Dus veilen we, Piet dan van het randje een stukje schuiner zodat hij nu zeker niet in de rubberen afdichting ring blijft hangen. Dat is allemaal vlotjes verlopen dus. Fantastisch geregeld allemaal.

Alles weer monteren en klaar.

We drinken nog wat en in de shop bij Hilda koop ik een extra veiligheid koord want wat als ik overboard gaat. Dan zit dat koord nog om mijn arme en wie start dan de motor om mij op te halen. Het kan flink stromen op het Spui of OM.

Voor de veiligheid voor alles.

Er was een enkel sleuteltje bij de boot/motor maar ik heb die nooit gezien. Maar dit is ook weer opgelost. Het is nog dik voor twaalven dus van de files zal ik weer geen last hebben en zeg Hilde en Piet de mazzel aan. Heb wat moeite achteruit de steeg uit te rijden bang dat ik ergens tegen aan zit. Er staan overal auto’s en ik moet ook nog draaien in dat smalle straatje. Het lukt allemaal met af en toe uitstappen hoeveel ruimte ik achter me nog heb. Bel het thuisfront dat ik er aan komt. Vul de tank van de auto vol en vertrek op het gemakje richting IJsselmeer.

Terugreis verloopt vlotjes net binnen de vier uur.

Op een open brug (of is het dicht)  na verloopt het soepeltjes en is het alleen bij R’dam eventjes druk.

Over Amsterdam is dus korter.

Ik heb niet goed naar de kilometers gekeken maar ik dacht een afslag te missen na Almere richting Amersfoort/Hilversum. De board computer stuurde me langs Muidenberg en door de Coentunnel in maar achteraf was dit dus een stuk korter. Heb er een dik half uur korter over gedaan en 12€ minder benzine verstookt.

Nu nog Approved we zijn één van de laatste deelnemers.

Ik ben er klaar voor met m’n materiaal en heb er zin in dus en als Wim terug komt van zijn vistrip in Noorwegen aankomend weekend dan gaan we volgende week proef vissen op het Hollands Diep. Ik heb daar nog nooit gevist dus dat zal nodig zijn om dat water, die immens grote plas te gaan verkennen. Ik zal niet de enigste WPC deelnemer zijn die dat gaat doen denk ik …

Willem is goed bezig

Zijn eerste vangst.

Mijn vismaatje Willem den Adel viste zijn eerste officiële viswedstrijd op 31 mei 2015 bij de jeugd wedstrijden van het HSV het Voornse Kanaal dus was het een spannende dag. Hoe zou hij zich  onder die alle ander cracks weten zich te onderscheiden en dat scheelde niets of hij was dag winnaar geworden.

Als ik aankom is de wedstrijd al een half uurtje oud en zie Willem geconcentreerd achter zijn hengel zitten. Dat is al een goede zaak. En als ik dichterbij kom dan kan ik em even aanspreken. Hij heeft weinig tijd want moet wat bij voerend om zijn stek levendig te houden en de maden in gelid te drillen.

Geconcentreerd zit mijn vismaatje te vissen aan de 8 vijver.

Maar als hij daar mee klaar is dan hoor ik alles van wat hij al gedaan heeft om zijn stek levendig te houden. Hij is net van stek verplaatst. En dat is heel onverwachts want wat je gelood heb dat is je plekkie maar hij krijg het voor elkaar om ergens anders te gaan zitten omdat de buren wat plonsen met alles wat ze aan kennis in het Lou gooien.

Dan komt Erik ook met zijn met de rest van de spulletjes.

Erik had nog geen hengel dus heeft Willem een hengel voor zijn vader gemaakt gisteravond. Kijk dat zijn nu echte vismaatjes.

Erik met zijn nieuwe hengel.

Als dan Erik een voorntje vangt na vervanging van een kleinet haakje moet Willem natuurlijk ook met die hengel vissen.

Ze gaan het doen.

Maar het valt niet mee om op het goede moment aan te slaan.

Jaahhaa beet.

En als dat dan lukt is het feest. Willem hebben een voorntje gevangen met zijn zelfgemaakte hengel.

Ja, oké het is geen oude schoen.

En even later worden we weer opgeschrikt want er hangt weer iets aan de hengel. Deze keer kan dat niet ter weging worden aangeboden want het is een tak. Maar even later zouden we dagwinnaar zijn geworden als we een schepnet bij ons hadden gehad. Probeer maar eens een brasem te landen gevangen twee meter uit de kant nog niet uitgedrild en beduusd dus voordat die de ruimte opzoekt met de je met je handen. Willem zet zoveel druk op de lijn dat wanneer ik de brasum achter zijn kop wil pakken de haak los schiet en onder m’n nagel verdwijnt. De vis zwaait nog even met zijn staart,  een mooie dikke brons bruine een dikke twee kilo paairijpe brasem. Ik heb ff pijn als ik de haak uit mijn vinger trekt maar dit was Willem zijn kans. Maar nee even later zien we een dikke bellenbaan op ons voer stekkie en de dobber vertrekt naar onbekende diepte. Jammergenoeg in de drukte van de omstanders slaat hij veel te vroeg. We moeten het doen met twee voorntjes ter weging bij de jeugdcommissie.

Maar ozo trots issie op zijn eerste weging.
Tuurlijk even controleren.
En ff showen.

Zullen we ze mee nemen naar de vijver maar dat vindt Erik niet zo’n goed idee. Nee laat ze maar weer bij hun vriendjes zwemmen is het advies van Paps. En plons daar worden ze zachtjes terug gezet. De vijver van Sandra word behoed voor nog meer voorntjes…