Donderdag 3 juni 2016 koop een boot en werk je dood zeggen ze al jaren en volgens mij klopt dat aardig. Er is altijd wel wat na een dag vissen wat niet bevalt, anders moet of gewoon kapot gaat of verslijt. De kosten per jaar van je spulletje incl. trailer klopt wel met wat ze vertellen. Elk jaar moet je weer aan onderhoud en vervanging op 5% van de aanschafwaarde van je komplete setje rekenen dus ook je visgerei.
Ik heb m’n twee oude hummingbirds onder de brug geplaatst. Daar staan ze voor niemand aan board in de weg en kan iedereen ze zien waar ze ook zitten te vissen. Maar vooral ze staan niet in de weg.
Het hangt al even maar het werkte nog niet zoals het moet.
Het is even wennen dat de apparatuur niet voor je snufferd staat maar zo zit het ook niet in de weg. Gekozen voor een boot een Buster waarmee ook om op zee de zeebaars te kunnen belagen en dan kom je onoverkomelijk dingen tegen die je moet oplossen zoals een 60cm railing hoogte als veiligheid goedgekeurde boot op het zoute.
Veiligheid voor alles.
Je verzint ook van alles wat er fout kan gaan op zee of die grote plas. Zekerheid voor alles natuurlijk. Ik heb toch de accu’s staan voor 36V en 12V in de boot dus ga je zekerheden in bouwen. Zo kan ik nu de 12V accu in de boot ook gebruiken om de motor te starten als die accu die standaard in de boot zit er op de een of andere manier er mee ophoud. Of kan ik nu traileren met die accu als de accu van de lier kuren vertoont. Je wilt toch naar huis na een dag vissen. Maar andersom kan ook de accu gebruiken van de trailer om te kunnen vissen….
Dan komt Leo nog even langs met een kadootje.
En als ik dan zo bezig ben aan ‘t klooien noem ik dat komt Leo langs voor een bakkie. Altijd goed natuurlijk en hij heeft een kadootje voor me als het helemaal niet wilt lukken op die WPC. Deze shadjes hebben m’n dag al vaak gered en waarom…. ik weet het maar op de punt geloven we er heilig in. Niet het geloof er in misschien maar die doen het werelds maar al lang uit de produktie. Maar Leo heeft weer een paar zakjes kunnen scoren via markplaats en ik krijg een zakje van em. Ben er reuze blij mee.
Ben blij dat alles het nu doet.
En met telefonisch kontakt met Marco van Evin zal nu alles het doen want wordt er wel een beetje gestoord van. Ben er al even mee bezig natuurlijk maar ik hoop dat het nu naar behoren werkt op het water. Dat zou wel fijn zijn zo twee weken voor de WPC.
En alle draden nummeren lijkt me een goed idee.
Niet alleen hier maar door heel de boot heen.
Werelds bij die meiden.
Als we dan zitten aan de kippensoep met pannenkoeken met spek komt de oven ter sprake en krijgt Henny Leo zo gek om daar ook even naar te kijken. Daar heb je vrienden voor….
Woensdag 4 mei 2016 zijn we uitgenodigd door Leo Stoutjesdijk van Pure Fishing. Deze Hengelsport Groothandel gaat ons sponsoren bij de World Pradator Classic dit jaar van 28 juni tot 2 juli. Het Wereldkampioenschappen Roof Vissen vanuit de boot. Ook zijn er die dagen de Streetfishers en Kajak’ers aktief. Vanuit de gehele wereld te aanschouwen rond Hellevoetsluis en op het Haringvliet. Als je komt kijken de eerste avond is er een vlaggenparade. Hardstikke leuk om te zien in ons pittoresk H’sluis
Wanneer ik om kwart voor twee aankom bij de Catfisch is Leo er al en nemen we nog een bak koffie. Het winkeltje van M&M gaat over een kwartiertje dicht dus hebben we nog even om aan elkaar te wennen…
Dan is het moeilijk kiezen waar we mee gaan vissen. Het nieuwste van het nieuwste hangt er.
Maar net na tweeën net na de laatste klanten geschoren te hebben kunnen we gaan en we stappen allemaal in de ruime slee van Leo. Wel zo gezellig onderweg want het is toch een dik uurtje rijden naar Minervum 7168 in Breda.
We mogen het en en ander uitzoeken.
Maar dat is dik de moeite waard. Wat een assortiment hangt daar aan materialen wat allemaal in de nieuwe catalogus is te vinden. Alleen hier kan je het voelen, wegen en bewegen. Ik begrijp er van dat alles na de grote vakantie er uit gaat en weer opnieuw wordt opgebouwd voor het nieuwe aankomende seizoen zodat de winkeliers hier weer alles kunnen ruiken en voelen. Er zijn acht grote magazijnen in Europa die wordt bevoorraad uit Amerika. Wij Nederland krijgen geleverd uit Duitsland en Engeland.
Het Amerikaanse moederbedrijf is gigantisch. We zien naast deze showroom een grote ruimte met o.a. Coleman met haar koelboxen in alle maten en kleuren. Wist niet dat er zoveel mogelijkheden waren. Van die blauwe gas flesjes die ik herken van mijn vroegere vakantie’s met de sleurhut. Met allerlei attributen er op terwijl wij die gebruikte voor verlichting met zo’n kousje tijdens de lange vonden voor de caravan. Dikke BBQ staan er met alle bijbehorende artikelen je kikt je ogen uit. Beetje nostalgie ook ik zie een verzameling oude lampen op olie. Zoiets als wij gebruikten bij het zeevissen. Dat doet me lijken aan m’n foto winkeltje waar ik ook een afdeling heb met oude fotoattributen. Geeft een beetje de sfeer aan van het bedrijf.
Die ben ik vorig jaar kwijtgeraakt, andere kleur maar was m’n eerste plugje.
Over pluggen raken we niet uitgepraat en er komt er eentje over de tafel die ik herken van wel heeel heel lang geleden.
Zoiets maar staat me bij dat de rug donkerder was.
Deze van m’n verjaardag centjes gekocht als ventje op de lagere school. Shakespeare was toen nog een gerenommeerd merk. M’n eerste worp aan de ‘s Gravensingel in Dubbeldam de vijver aan het einde van onze brandpoort. Vlak bij een boom daar waar we vaak visten ook op karper met Smac worst ik weet het nog als gister daar kreeg ik er gelijk een snoek op. Vergeet het nooit meer. Ook dus niet dat ik em weer vond toen Mario & Mirabel een snoekwedstrijdje organiseerden en ik m’n snoekspulletjes bijeen zocht (https://bassbuster.nl/2013/11/24/kunstaaswedstrijd-2013/) Lag hij daar nog netjes in het originele plastic een doosje. Kon wel janken toen ik em verspeelde op het haringvliet als een beginneling boven op de stenen bij het kleine strandje.
Had al die karperstok gekocht maar m’n Oom had die gele gekocht om te snoekbaarzen.Verkocht was ik.
Af en toe vis ik nog met zo’n oude stok voor de lol als ik met die jonge gassies gaat vissen. Met pennen of op de riet,- en blankvoorn gewoon omdat het kan. Heerlijk een beetje weg dromen… Dat je met je eerste centjes een hengel kocht. Mijn ouders hebben niets met vissen dus die begrepen niet waar ik dat vandaan had. Dat virus. Een Oom van me had dat wel, ome Jan en dan mocht ik wel eens in m’n grote vakantie mee met een bootje het IJ-meer op op die zandwinning s gaten. Die had die 1570-180 gekocht en daar kwam Wil zijn vrouw achter. Gespeeld waarschijnlijk want ik kon em ook kopen als lagere school ventje. Wel opscheppen natuurlijk als we met m’n vriendjes een roeiboot huurden op de Zuidhaven in de Biesbos en we gingen roofvissen. Vergeet ik ook nooit meer. Ook niet als het werd afgezegd omdat het te slecht weer was op dat grote water en ik weer aasvisjes voor em ging vangen in de zwart vaart… maar dat is te lezen, die Bassbuster avonturen in oude berichten. (https://bassbuster.nl/2013/08/17/oud-tegen-nieuw/)
Kleding passen.
We krijgen kleding van Grey’s en mogen uitzoeken wat we willen hebben. Tja dat wordt dan moeilijk. Wat een mooi spul is dat en 100% waterdicht. Wordt het een zomer ,-of winterjas want dan kan je die het hele jaar gebruiken. Het wordt dus beide. Maar ‘s avonds in die warmte overal is wel wat warm. Doen we er toch een een nette broek bij zegt Leo. Ik krijg het een beetje warm en rooie oortjes. Dit ben ik helemaal niet gewent. Een nette fleece jack er boven waar ik later de logo’s op zal laten printen van alle sponsors en dat zal op die nette broek ook komen. We komen dit jaar wel heel professioneel op het water en de sponsor avonden. Dat is wel heel wat anders dan vorig jaar. Toen liep ik als enigste in een burger kloffie tussen al dat geweld.
Dit gaat em dan worden.
De kwaliteit van de kleding is magnifiek en die fleece trui (niet op de foto) ben ik helemaal weg van. Wat zit die gelijk lekker. Zo zacht van binnen en ook water afstotend van buitenzijde.
En Leo tikt de orders in.
Nu maar hopen dat van de kleding onze maten en uitgezocht kunstaas op voorraad zijn maar dat gaat goed komen zegt Leo. Het gaat vandaag nog naar Duitsland en wat er niet is komt uit Engeland. Ik moet het immers nog laten bedrukken. Want in de voorbereiding naar dat grootste Wereldse Predator toernooi moeten we onze sponsors uit dragen waardoor wij zo groots mee kunnen doen.
En zo loopt de crew en participanten allemaal in de zelfde kleding. Dat wordt gaaaaf.
Nog even Breda onveilig gemaakt.
De avond voor dit lange hemelvaars en bevrijdings feesten weekend staan er waarschijnlijk lange file’s richting Zeeland. Er zullen er veel vanmiddag en avond richting caravan vertrekken maar daar weet Leo wel wat op en parkeert de wagen bij een restaurant. Daar kan de rest zich ook wel in vinden. Nood breekt wet zullen we maar zeggen en maken we er een deugt van om de tijd een beetje uit te zitten achter een koel glas en een klein hapje… Wat een verschrikkelijk leuke middag en dat er nog veel meer mogen volgen.
Spannend.
Best wel zwaar hoor zo’n voorbereiding op het grootste roofvis vistoernement van Europa. Wat heb ik er zin in in die WPC World Predator Classic. Zal vannacht weer slecht de slaap kunnen vaten. Hoe zou dat nu komen…
Vrijdag 8 april 2016 gaat er een wervelwind door het huisje en binnen een uurtje kunnen we vertrekken. Wel een winderige rit zal het worden en dan bedoel ik binnen in de auto na de chili con carde van gisteravond van Rob. Dat begint al bij vertrek het is druk in de twee kleinste kamertjes van het huis
Vandaag nemen we bijtijds de dag door. Na een paar bakken koffie of thee zitten we al om 8.20 uur aan de eieren met spek.
Laagje Mayo, gebakken ei met spek bedekt met een laag van die heerlijke kaas zonder tomaat.
Maken we de restjes op en zijn een half uur later klaar om in te pakken.
Er blijft weer weinig over.
We gaan dit ritueel missen denk ik. Lekker wakker worden onderuit op de bank met een bakkie troost de post doornemen. Daarna van die caloriebommen de warme broodjes met spek en ei van Rob.
Nog een vogelperspectief.
Dan gaan we als een wervelwind door het huisje heen. Zoals je ziet is het is een prima huisje maar je moet een beetje geluk hebben bij de loting welke slaapkamer je trekt. Voor de rest is er weinig op aan te merken. Van droger, wasmachine zeer kompleet maar geen Champignon League te krijgen op de Denemarkse zenders is toch een minpuntje deze week. Rob komt hier al jaren dus die had toch van alles bij em in z’n vrachtwagen van messen set, pannen, magnetron tosti ijzer tot koffiemachine.
Ziet er weer piekobello uit.
Met mijn rug moet ik echt niet gaan tillen in deze fase aan al die zware kisten dus stofzuig ik het hele huisje terwijl de rest de bus inlaad. Vriezer, ijskast of was het koelkast de rest zit het meeste hebben we in kratten gedaan dus stapelen maar. Binnen uur zit alles in de auto en moet ik nog opschieten want kan nog net de stofzuiger in de meterkast zetten en op de bijrijders stoel springen en weg zijn we. Ze krijgen nu haast.
Het huisje ligt in een prima omgeving drie minuten van de haven vandaan.
De ligging van het huisje is prima. Je rijdt het pad af dwars door de golf banen en dan linksaf de eerste afslag is de haven na 500 mtr. De boys zijn al naar de haven terwijl wij de sleutel nog even gaan weg brengen. Op het MOB, een soort ANWB van de streek weten ze niets over de situatie onder water. Van de lokale vissers als van de overheid hebben ze nog niets vernomen. Ik heb er m,n twijfels over en gelukkig moet Rob over een paar weken met gasten naar en ander gedeelte van Denemarken. De Kleine Belt zal hij de eerste tijd links laten zitten.
Nog even de trailer met boot ophalen.
We zien dat de Audi te trappelen staat bij de uitgang. Wij hebben de trailer er ook in een poep en een scheet achter liggen en dan kan het gas er op richting het zuiden.
Rondje van de zaak, we moeten de volgende hebben.
Rob geeft nog door dat we de oude brug nemen en een stukje door Middelfart rijden daar waar ik alles heb uitgekamd een paar jaar geleden vanaf de kant. Zie nog een groot restaurant dat Karolien heet en het gaat allemaal te snel voordat ik een foto kan maken voorbij. Grappig zo heet m’n nichtje ook. Hoor ik van Rob dat met een K het een echte Denemarkse naam moet zijn…
Beide bekende bruggen in beeld en 10.30 rijden we de Nieuwe brug af richting zuiden.
Rob geeft nog door via de marifoon naar de tweede auto dat we de oude brug nemen maar pakt een afslag te vroeg en zodoende zien we allebei de bruggen van dicht bij. Mag de pret niet drukken en ik kan de fotoreportage kompleet maken. Zie nog even al de oude stekken van een paar jaar geleden langs komen die we vanaf de kant hebben bevist. Prachtige omgeving natuurlijk.
Na Kolding vlak bij de grens weer de eerste pit stop, ff zeewater lozen scheeld weer benzine.
We moeten deze toiletten toch ook nog even aan doen want Rob’s z’n Chili heeft onderweg wel wat teweeg gebracht. Hahahaa FF de beentjes strekken voor de resten de eerste Chilie stop voor Rob. Nog een wedstrijdje gehouden wie het langs daar in dat piskot kon blijven staan en Rob kon het langst zijn adem inhouden en heeft gewonnen. Denk eerder omdat hij de enigste was met een grote boodschap. Tjeesus wat een lucht daar in dat kot. Daarna kunnen we weer goed doorrijden en constant staat de naald tegen honderd aan en rijden we met wat gas er op als we weer wat vrachtwagens in moeten halen. Heerlijk rijdt deze combinatie.
Stop in Duitsland en de eerst schnitzel is deze week is heerlijk.
Om half één ben ik blij dat we weer een stoppie maken want ik krijg trek. En wat is er lekkerder dan zo’n dikke schnitzel met champignons betaald uit m’n overwingspprijs. Of dat even goed valt bij de mannen weet ik niet maar het smaakte voortreffelijk.
Heerlijk is deze schnitzel zomaar langs de weg in een restaurant.
Die gasten zien dat gelijk dat ik dat uit dat potje gewonnen betaald en een gekregen snack smaakt altijd toch een stuk beter dan een zelf betaalde. Ik peper ze het nog wel een beetje in hoor dat kan je wel aan me over laten. Hahahaha het zit ze nog steeds niet lekker de eerste vis van de week en daar dan de winnaar mee worden. Fantastisch.
Flitser.
Tussen Hamburg en de grens van Denemarken bij een brug worden we op de heenweg ‘s nacht verblind. Die zwarte paal zit een flitser in. We zien even niets door een boven rood en onder blauw licht. Ze staan aan beide kanten van de brug bij de op,-en afrit. Zelfs Fred achter ons vraagt over de marifoon ons of we alles nog kunnen zien. Niet normaal zo fel dat licht was
Het drukke punt bij Hamburg.
We schieten lekker op zo en net na Hamburg gaan we ff stoppen. Net als op de heenweg. Ze weten uit jarenlange ervaring precies de fijne parkeerplaatsen te vinden.
Elbtunnel bij Hamburg
Zoiets als de rondweg bij Parijs naar het zuiden. Deze hindernis moet je mijden in de spits. Wij zijn hier om kwart voor drie en dan is het nog net goed te doen. Doe het nu niet een half uurtje later want dan doe je er twee keer zo lang over.
Restaurant in Nederland met aan de overkant MacDonnalds. Wat gaan we doen.
Wegrestaurants in Nederland, ik weet het niet maar het valt altijd tegen. Om kwart over zeven zit ik aan een biefstukje met gebakken champignons. Geen trek in frietjes als je Viktoria’s als frieten gewent bent maar gelukkig kan gebakken aardappeltjes ook. Rob z’n Stoofpotje met rijst valt goed en de saté bij de rest ook. Ships weer verkeerd gegokt.
De IJssel.
De IJssel om tien voor acht het gaat nu opschieten. Het is toch wel een hele lange zit. Dik twaalf uur over gedaan tot nu toe en zal blij zijn thuis op de bank te liggen. Zal pas een uurtje of elf zijn als ik thuis ben en de bank ziet…
Conclusie.
Het is leuk met wat vrienden te gaan vissen in het buitenland maar je bent afhankelijk van de daar plaatselijke autoriteiten die je inlichten, een goede visgids is van groot belang die het water goed kent als je wat wilt vangen. Er hangt natuurlijk veel van af want de plaatselijke horeca,- huisjes en bootjes verhuur,- restaurants,- eethuisjes,- hengelsport,- zeil,- paarden,- kleding,- sport,- zaken het hele MKB zullen een knauw krijgen aankomende tijd rond de Kleine Belt. Die hebben veel geld geïnvesteerd om van alles te promoten voor voorral de duik’- en hengelsport om met de gehele familie te komen en voor het gezin als pa met zoon gaan vissen er voor de rest van dhet gezin ook wat te doen isin de omgeving. Maar wij zijn een groot deel van ons vakantie geld kwijt voor dit jaar en kom daar thuis maar eens mee volgende keer mee aan. Waarom vertellen ze het gewoon niet dan ga ik maar een ander gedeelte van Denemarken. Volgend keer ga ik echt mn dure centjes beter uit geven. Nog meer uitzoeken voordat ik vertrek neem ik me voor.
Ingezonden;
..
Foto’s van vorig jaar wat er per dag werd gevangen die ik steeds op de telefoon te zien kreeg op dezelfde stekken. Daar ga je voor naar Denemarken. Gezellig vissen met vrienden. Het hoeven niet van die giganten te zijn maar er lekker op uit met je maten en een paar maatse vissen vangen. Een avondje of wat lekker vis eten, wat meenemen naar thuis om op te scheppen en lekker gestoofd met een Mosterd sausje of kibbeling gebakken in de olie je vrienden te verrassen bij een biertje in de tuin. Dat is alles wat we willen… Maar niets zeggen over je waterkwaliteit door een ongelukje. Gaat ze heel, heel veel geld kosten. Vindt het niet eens erg. Bah mijn centjes en vakantie hebben een flinke deuk gekregen dit jaar. Maar weer sparen…
Hoi Karoline. Ik heb gevist bij Middelfart in Denemarken. Bij de oude spoorbrug staat een groot restaurant dat heet Karolien. Was te laat om een foto te schieten toen we er langs reden. Met een K zou Deens zijn
Ah, wat leuk! Bij mijn naam is de K omdat mijn ouders naar Klaas wilden verwijzen en eigenlijk klaske konden bedenken, dat was zooooo ouderwets vonden ze… Chiem mijn zoon heet met zijn 2e naam tabanan. Zo heette ome Karel ook met zijn 2e naam omdat hij op de boot is geboren. Toen we in Indonesië waren bleek het een plaats op Bali te zijn, wat achteraf ook wel weer te verklaren is. Je had in nl ookgrote passagiers boten die de Amsterdam heten.
Leuke foto’s Freek. Jammer dat de vangst zo slecht was. En ’t was daar koud denk. Maar zo te zien hebben jullie het wel erg naar het zin gehad. En dat is toch het allerbelangrijkste.
–
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/06/DSCN7604Wp2.jpg587866Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2016-04-08 16:14:002023-06-06 13:03:03Kleine Belt DM 7
Rob bekijkt het weer visueel onder het genot van een bak koffie.
Donderdag 7 april 2016 wordt de weersverwachting door Rob nauwkeurig bekeken. Om dan later doorgenomen te worden door de rest van de Gang. Top overleg dus. De windrichting en sterkte, golfhoogte, veel of weinig regen alles passeert de revue en dan worden de vis stekken gekozen voor vandaag door de kapiteins.
Het weer ziet er weer prima uit maar met Bfrt 6 is dat een bak wind op dit grote water. Met al die eilandjes zit je al snel uit de wind maar dat is wel ff zoeken waar. Je moet er nog heen varen ook. Het lijkt allemaal makkelijk. Je kent de wind richting en de sterkte maar hoe kom je op die stek. Alles dus goed uitzoeken. Dan kan je dat combineren met de golf hoogte zodat je één van de vele stekken kan kiezen die de mannen na jaren lange ervaring kennen en hebben opgeslagen ook op de harde schijf … de Humminbird. Die we dan gaan bezoeken waar dat je dan sowiso heerlijk zit te vissen qua weersgesteldheid. De stroming die we graag hebben op de stek verschilt enorm door die eilanden daardoor vernauwingen, diepten en de vaargeulen.
Van uit het huisje lijkt alles mee te vallen maar wanneer we onze neus buiten de deur steken…
Die we dan gaan bezoeken waar dat je dan sowiso heerlijk zit te vissen qua weersgesteldheid. De stroming die we graag hebben op de stek verschilt enorm door die eilanden daardoor vernauwingen, diepten en de vaargeulen.
Eerst maar eens wat eten.
We hebben vandaag alle tijd het waait verschrikkelijk dus we eten rustig ons broodje ei met spek samen met de plaatselijke jonge kaas. Met een speciaal mes word dat gesneden. Heeft Rob bij zich natuurlijk. Na de corvee is het wachten op het start sein of we nog gaan met die wind.
We zien een vissersboot die stampend in de golven nauwelijks voor uit komt.
Dat is wel mooi als je boven op je water kan kijken. Het huisje is fantastisch zeker qua ligging aan het water. We zien een vissersboot moeite doen om in die golven de ronding te maken langs de banken bij het t.o.v liggende eiland. Daar waar vaak ‘s morgens vliegvissers staan en die we dan mooi kunnen observeren. Wij weten dus ook dat het een natte boel wordt voor de tweede boot om schuin tegen de wind in te varen naar onze uitgekozen stekken.
Er komt nog wel een bak water aan (groen).
Er is overleg geweest vanmorgen, en wat gaan we doen. Hans moet zondag thuis zijn om zijn verjaardag te vieren dus die zouden sowieso vrijdagavond gaan rijden om zaterdag aan te komen. Wij Rob en ik hebben het gister op de boot er al over gehad en ik heb toen geopperd om de boot er vandaag uit te halen en ook naar huis te rijden. Er zijn toch geen vangsten te verwachten dus wat eerder thuis vindt mijn meissie helemaal niet erg die nu alleen in m’n winkeltje staat.
Die moet vlug zijn om z’n bootje van de ondergang te redden.
We gaan er vandaag met die wind toch nog even al is het al laat geworden voor de beslissing valt . Precies als de middag begint varen we de haven rustig uit. Men moet m’n 48cm natuurlijk nog over treffen. Aan de overkant staat een bootje tot op zinken zoveel water heeft die ontvangen van de buien van vannacht. Rob gaat het melden op het havenkantoor en Hans loopt om alles van dicht bij te bekijken maar kan weinig uit richten. De eigenaar zal wel snel komen verteld Rob als hij terug komt.
Die blijven binnen vanmorgen, eind van de middag zien we er wel een paar als e terug komen.
In de haven valt de wind nog wel mee maar buiten gaats staan de witte kopeen op de golven en het is goed warmte kleding aan te hebben onder het regenpak.
Zo valt er nog redelijk droog te varen.
Fred loods zijn boot vlak achter die van Rob en zo vaart hij in betrekkelijk rustig vlakke water. wat we achterlaten. Met die golven schuin van voren ben je blij goede regenkleding aan te hebben.
Onder het eiland valt het reuze mee, terug zien we wel weer.
Tussen twee eilanden daar waar het water diep is omdat het water er eigenlijk tussen door wordt geperst met eb en vloed en het er dus bijna altijd wel stroomt. Daar valt het wel mee met de wind en zitten we eigenlijk heerlijk te vissen. Komt de stekkenkennis weer boven drijven van de kapiteins die het water hier kennen als hun eigen broekzak.
De enigste noemenswaardige die ik op de foto zet, we vangen een paar van deze specimen.
En als zo nu en dan het zonnetje het even kan winnen van de regen wolken kab zelfs de jas even uit. De vis is als heel de week maar vandaag wordt de slechtste dag van de week. Scharretjes zat maar allemaal onder de 25 cm.
We vissen vandaag driftend.
Zo komen we de dag wel door met een bakkie erwtensoep, broodjekaas/ham, koffie en water, heel veel water want jicht kan ik deze week niet gebruiken.
Plekkie uit de wind gevonden.
We laten de boot driften, zonder motor laten meevoeren met de wind tegen de stroom in. Als beide elkaar een beetje in evenwicht houden met tegen de boot aan drukken kan je systeemmatisch het gebied uit kammen. Steeds de boot een aantal meters verder laten beginnen met afzakken op de stroming kan je het hele gebied uit kammen. Zo kan je het makkelijkst zien waar de vis zich op houd en daar nog een keertje over heen gaan. Maar we weten het met z’n allen ze zijn er gewoonweg niet door die twee grote ongelukken. Jammer dat de overheid hier niets aan doet. Dat gaat ze in de komende jaren merken met het toerisme in dit gebied. Duikers en vissers zullen uitwijken naar andere gebieden als dit uitlekt.
Wij zijn weer vroeg terug.
Maar na een drift of tien en twee en half uur verder volgepropt met allerlei lekkerst. Een lege koelbox dus maar en nog steeds geen maatse vis aan board hebben wij het wel gezien op dat mooie, grote diepe vis loze water. We nokken af.
Traileren met die grote boot duurt hooguit een kwartiertje incl. trailer halen.
De boot op het droge zetten is zo gedaan. Rob heeft allerlei snufjes bedacht en de trailer op halen achter op het terrein duurt langer dan de boot op de trailer zetten en alles vast sjorren. Ik mag me nergens mee bemoeien. Dat doet die liever alleen. Een touwtje hier en daar vast houden is oké.
We zitten met ons huisje langs een golf terrein.
Af en toe een zonnetje maar met harde wind en als de regen dan opsteekt en is het zwaar weer. Zeker op die grote plas water. We hopen dat de Gang in zo’n goede periode naar de haven kunnen varen. Ze hebben in ieder geval de wind in de rug en dat scheelt een hoop buis water.
Rob duikt de keuken in.
Rob heeft chili con carne beloofd, dat belooft wat voor morgenochtend op de terug reis. De verhalen zijn niet van de lucht… of gaan ze over de lucht. Morgen rijden dus met de raampjes open.
Die hebben nog goed hun best gedaan.
Als Fred, Hans en Richard laat in de middag om vijf uur verkleumd binnen komen hebben die toch nog wat kunnen vangen. Het is allemaal natuurlijk niet waar we voor zijn gekomen maar dat hield ze wel bezig om in dit weer het nog vol te houden. Ze moeten nog terug om de boot op de botenwagen te zetten maar dat is in een uurtje gedaan.
Zo, ff pauze.
Als ze weer terug zijn dan kunnen we gaan eten na een moment van bezinning onder het genot van een kaasje wijn en dat gaat er wel in na zo’n koude dag.
Fred doet nog even zijn molens verzorgen zodat de tas volgend jaar weer met gejuich op gemaakt kan worden.
Als Fred zijn molens heeft ingespoten kunnen we aanvallen. Denk ook dat dat het juiste woord is. Weer een goede keuze Kokkie.
Voordat Richard de kachel aanmaakt schrapt hij nog enkele vissen.
Richard maakt nog wat vissen schoon die vandaag zijn gevangen. Dat hebben ze goed gedaan want de laatste twee dagen hebben ze beduidend meer grotere, die boven het limiet zitten van meenemen gevangen. Maar de grootste is nu voor onze boot. Bedankt Kokkie eeuuhe kapitein want die moet je toch boven de goede stekken brengen. Dat schrappen van de vissen had ik nog nooit gezien. Wist niet eens dat dat moest.
Zonder appelgebak smaakt de slagroom ook.
Als we dan weer zitten en alles is opgeruimd eigenlijk klaar voor vertrek is de UEFA Champions League niet te zien. Doen ze in Denemarken niet aan. Tis dat de slagroom lekker is anders had ons het huisje een narekening kunnen sturen voor een Missing TV.
Ik maak het ook niet laat vanavond.
Ik mag al heel de week liggen van die gasten i.v.m. m’n ischias op de langste bank. Ik kan goed staan, lopen, liggen maar zitten is een probleem. Dat houd ik nog geen kwartier vol zonder drank… Dat moet Richard natuurlijk even vast leggen. En gelijk heeft die….
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/06/DSCN7478Wp2.jpg5791063Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2016-04-07 15:26:002023-06-05 16:08:22Kleine Belt 2016 DM 6
Ontbijten doen we met een warm broodje, heerlijk doe er maar twee voor mij.
Woensdag 6 april 2016 het zal wennen worden als we weer thuis zijn. Lekker hoor zo’n relaxt ochtendje, wakker worden met koffie, vaatwasser van gisteren leeg ruimen en een beetje chillen op de bank. Mail en post doornemen want er is Wifi in huis en dat is het wel zo’n beetje voor we gaan ontbijten.
De vaatwasser is zo leeg geruimd met z’n tweeën Fred haalt hem leeg en ik doe gelijk de spullen aan de andere kant van het keukenblok in de kastjes. Kwestie van samenwerken Mam.
Vaatwasser uitruimen en wakker worden met koffie.
De afwasmachine is weer uitgeruimd. Goedemorgen allemaal en we nemen de mail en post door. Ik kan wel koffie gebruiken na gisteravond en na een twee bakkies zijn de broodjes en gebakken ei met spek klaar. De specialiteit van Rob ‘s morgens en met zo’n opkikker kan je de dag beginnen verzeker ik je.
Eigenlijk routine een broodje vullen met een gebakken eitje van Rob.
Dat schuiven we allemaal weer naar binnen met een laatste half broodje wat overblijft i.v.m. oneven telling met dikke boter en pindakaas. Dan we kunnen er weer even tegen aan. Tot over een paar uurtjes aan de erwtensoep aan board.
Vandaag zijn wij de eerste die vertrekken.
Het heeft weer flink geregend vannacht dus moet er geloosd worden bij de buren zodat wij dit keer als eerste de haven uit varen naar de eerste stekken van vandaag.
Het weer is prima met zo nu en dan een vis om op de foto te zetten.
We weten het nu waarom de vangsten zo slecht zijn en hoeven niet meer alle stekken af te gaan om ze te zoeken. Het is nu gewoon lekker genieten van het weer geworden. Ze zijn er toch niet.
Die jongens krijgen bezoek van een tuimelaar en die zwemt gewoon om ze heen.
Naast ons bij het talud op de rand naar het diepe staan een paar vliegvissers. Ook vakantiegangers want een paar uur later lopen ze naar de Camping een paar honderd meter verder op. De tuimelaars zwemmen gewoon rondjes om ze heen vanuit het diepe. Zo gewent zijn ze hier aan de mensen die in het water staan en weten dat ze geen gevaar zijn.
Het stroomt wee als een jekko langs het talud.
En wij, wij zitten te genieten van het weer en de omgeving. De winds steekt af en toe op en dan volgt er een dikke bui. Gaan we even schuilen in de cabine om even later weer in het zonnetje te zitten. Om scharretjes te vangen allemaal net onder de 25 cm.
Met af en toe een uitschieter.
Dan gaat er zo nu en dan een trilling door de boot als er een maatse word gevangen. Een vreugde dansje volgt er niet. We zijn er in gaan berusten.
Bij de buren het zelfde liedje.
Bij de buren dezelfde laken en pak. Daar heerst dezelfde sfeer, we zijn lekker op het water met onze hobby bezig onder vrienden. Leut zat onder elkaar. Het weer is goed, voor mij heel goed zelfs vergeleken met voorgaande jaren visvakantie met vrienden in Denemarken. Het is zoals m’n maatje thuis altijd zegt; een slechte visdag is altijd nog beter dan de goede dag op je werk.
Waarschijnlijk een local met een downrigger systeem.
Als we dan een bootje visueel volgen zien we gelijk hoe het talud verloopt met de oever. Er komt een bootje aan met een downrigger systeem en die volgt het talud op een bepaalde hoogte van de oever vandaan. We zien hem langs deze gehele rand van het talud ook niets vangen.
Downrigger systeem.
Maar je ziet zo wel dat hier en daar de diepte, het talud vlak onder de kant door loopt naar zeventig en nog veel dieper. Dat zijn de hot spots voor vliegvissers. Vanaf de kant gelijk diep water. Gewoon kijken naar wat die bootjes doen. Daar leer je veel van als je vanaf de kant vist. Gewoon je omgeving opnemen, verkennen word makkelijk zo en voor je gedaan. Om je heen kijken wat voor vliegjes er zijn en nimfen die opstijgen. Het loont vaak eerst eens een half uurtje op een steen of omgevallen boomstam te gaan zitten en je omgeving goed te bekijken. Want deze mannen stonden dus een dikke vijftig meter te ver op onze hoogte terwijl dat bootje even verderop bijna de kant op voer. Je ziet het ook aan de kleur van het water waar de plaat ophoud en het naar beneden duikt.
Duidelijk een mannetje en een vrouwtje.
Knorhanen zijn er ook zat te vangen en je ziet dat het water warmer wordt. De mannetjes zijn al in bonte kleuren om de vrouwtjes te imponeren.
Maar goed bedoeld, ik vindt het helemaal niet zo erg om vroeg te stoppen met deze dreumessen.
Wij stoppen weer vroeg met vissen vanmiddag. De zon valt weg en het aangename weer wordt gelijk een stuk minder. De vis vangst is abnormaal slecht dus wat doe je nog langer hier op het grote water. We gaan starten met het eten. ik de corvee, de ene keer wat minder dan de andere keer want er hoeft vandaag weinig geschild, gerasp of gesneden te worden en Rob, alias Kokkie gaat de keuken in.
Bekende ritueel intussen.
Intussen is de rest van de buckaroo’s ook klaar met vissen en kan de winst van vandaag opgeteld worden. Mijn eerste rondvis, dat kabeljauwtje staat vanaf dag één nog steeds op de eerste plaats en dat zint de mannen maar matig zo te horen aan de opmerkingen. Er wordt morgen nog beter de best gedaan.
Gebakken aardappeltjes, sla en een karbonade. Heerlijk.
Terwijl we de dag doornemen met een biertje en warme saucijzen erbij gaat Kokkie weer tekeer in de keuken. Het worden gebakken aardappeltjes met sla en kaas of is het kaas met sla en een lekker karbonaadje. Tis weer goed te nassen en de schalen zijn weer in no-time leeg. De boel in de vaatwasser en uitbuiken op de bank bij de open haard.
Richard is van het vuur.
De grootste pyromaan deze week in de groep is wel Richard. Of vindt de rest het wel best en zo liggend lekker commentaar geven. Rich geeft geen kik en sleept het halve bos naar binnen. Naast het huisje ligt een opslag die maakt een bataljon op kruistocht niet op in een jaar. Onze brandmeester heeft bij de padvinderij in ieder geval goed opgelet en maakt elke dag het vuur aan. Eerst een wigwammetje maken met aanmaakhoutjes en dan daarna het grotere werk er boven op. Gaat zo goed dat we later op de avond bijna het loodje leggen. Geen vuur maar wel heel heeel veel rook binnen nadat de schuiven voor extra zuurstof van onder af wordt open gezet. Maar ook buiten blijft het hangen omdat de mist zo dicht is. Buiten is het nog donkerder, je ziet geen hand voor ogen, geworden en je ruikt alleen maar ons open haard vuur.
En het is best wel zwaar hoor zo’n dag. Heerlijk relaxt naar de avond toe na vissen en koken.
De vangst van vandaag en weer krijg ik de kisten vis te zien van vorig jaar per dag.
De vis wordt vanavond schoongemaakt en dan hoor ik weer de verhalen van voor gaande jaren. Het wordt wel steeds slechter elk jaar maar zoals nu hebben ze nog niet mee gemaakt. En weer komen de foto’s die op de telefoons staan om de sterke verhalen te bevestigen.
Zo komen we de avond wel door.
Na het uitbuiken en het aanhoren van de wereld draait door worden we uitgedaagd door de mannen om een revanche. Die wordt uiteraard direct geaccepteerd. Een tweede lesje is zo weg gegeven aan die gasten….
Het loopt vanavond ietsepietsie stroever.
Maar vanavond moeten wij het onderspit delven en verliezen allebei de partijen. Nu moeten wij aanhoren dat het allemaal mazzel was vorige keer en gelijk hebben ze. Beetje sarren moet kunnen op z’n Rotterdams. Kaarten op z’n Amsterdams (duiken dus, onder troeven mag dan niet) dat doen we hier niet aan. Nee nu krijg ik de gehele avond nog niet de helft van de kaarten twee aavondjes geleden. Toen kon het niet op met al die tienen en azen. Tis weer sik na midden nacht geworden en ik ga naar m’n mandje. Moet morgen m’n eerste plek verdedigen…
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/06/DSCN7372.bewWp_.jpg558866Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2016-04-06 14:35:002023-06-05 15:24:28Kleine Belt 2016 DM 5
Dinsdag 5 april 2016 weten we het allemaal wel zo’n beetje. Iedereen wordt rustig wakker rond een uurtje of acht en bestormt het mee gebrachte koffie zet apparaat van Rob of neemt een kop thee. Dan rustig broodjes bakken en de tafel dekken. Het weer bekijken wanneer we naar buiten kunnen om vis te gaan vangen.
De oven is weer gevuld met broodjes maar dit keer wordt er gekozen voor een gekookt eitje. Dat wordt een hele discussie want ik wil em 5 min. en de rest veel korter. Moet dat eitje er gelijk in, na het water kookt maar dan zakt de temperatuur. De eieren worden er uit gehaald uit het kokende water wanneer iemand deze wilt hebben. Even schrikken onder koud water en nassen geblazen. Het wordt een hele klus de eitjes uit het kokende water halen op de precieze minuut van de I-phone en te laten schrikken onder koud water maar ben blij dat ik een 5 minuten eitje heb.
Nu eens een gekookt eitje.
En ook zo’n gekookt 5 minuten eitje waar de dooier nog zacht is en het wit niet vloeibaar is is heerlijk op die warme broodjes. Dat ga ik thuis ook doen ‘s morgens. Die twee minuten van Hans en die drie van Fred vind ik te zacht. Richard heeft 4 minuten maar Rob en ik houden het bij een vijf minuten eitje. De dooier mooi helemaal zachten het wit niet hard.
Vandaag vissen we nog later het zit helemaal dicht.
Vandaag zit het helemaal dicht van de mist dus rustig aan vanmorgen. We keuvelen een beetje in het rond en een ieder doet op z’n gemak z’n ding.
We wachten ff en als ik van buiten kom is dat niet zo erg.
Ik kom van buiten en maak wat still opnamen en die zijn eigenlijk ook heel casuel, gewoon gezellig. Het is wachten op een beetje wind zodat de mist vertrekt.
Onze buren.
Maar om een uurtje of elf wordt het lichter maar de wind laat het nog steeds afweten. Het lijkt een mooie dag te gaan worden om op het water te vertoeven. Alweer.
Onze buurman in de haven.
En dan komt de aap uit de mouw. Gisteren al contact gemaakt met de zeer vriendelijke visser met em uit z’n bootje te helpen. Ik begreep em toen niet gelijk dat hij een handje nodig had. Maar nu hebben we volledig contact en het is gewoon een gezellige goosert. Volgens de lokale vissers komt dat, de slechte vangsten van de laatste tijd omdat er een half jaar geleden een grote brand is geweest bij Kolding en twee mnd geleden in de haven is een grote kunstmestfabriek in vlammen op gegaan. Al dat bluswater doet ons nu de das om. Dat liep gewoon de Kleine Belt in. Er is geen voedsel meer voor de predators volgens hem. Wij zien onder water ook niets op onze fishfinders en onder water lijkt het wel de woestijn. Daarom kunnen we geen plantengroei vinden op de Hummingbird op de randen naar dieper water. De mannen met wie ik mee ben gegaan die komen er al dik twintig jaar meermaals per jaar. Kennen er ieder wrak, oneffenheid, riggel of ondiepte dus aan de kennis ontbrak het dit jaar niet. Jammer maar het zit niet mee als ik naar Denemarken gaat. De eerste dag gelijk de grootste vis gevangen, een gulletje van 48cm waar ik de pot mee heb gewonnen. Dat zegt wel genoeg. De rest van “grote” vissen van de weliswaar platvissen zaten in de dertig cm. Rondvissen kwamen niet boven de 25 cm uit deze vakantie. Raar eigenlijk dat dan één jaargang schar het dan kan overleven met deze omstandigheden. Die zullen het dan moeten gaan doen voor de nazorg zonder vreten. Maar meer heb ik te doen met de man naast ons in de box. Het is tenslotte zijn vreten en levensonderhoud. Wij zijn over een week weer thuis en overleven het wel
Beetje aangeslagen gaan ze dan.
Onze buurman in de haven
En als wij weer gaan vissen ruimt hij zijn bootje weer in tegen beter weten in. We moesten wel samen lachen want sommige mazen in het net waren dertig, veertig centimeter groot doordat vele mazen kapot waren. En hij stopte dat gewoon in de basket. Denk eerder dat de animo ver te zoeken was. Het interesseerde hem waarschijnlijk niet meer want hij moest lachen toen ik er over begon. Wat moet ik er mee vangen en laconiek haalde hij de stenen en wier er uit en stopte het aan alle kanten kapot net terug in de mand.
Vergeet je natuurlijk nooit meer.
Maar die traditie met kabeljauw en Mosterdsaus in Denemarken vergeet ik nooit meer. Mijn moeder kon dat als de beste maken en toe we eens in 2002 in Denemarken waren hoorde we dat ook dat het hier een traditie was. Elk restaurant had dat op de kaart staan. Natuurlijk aten wij dat ook een keertje in ons appartement en toen heeft Henny dat goed afgekeken. Nu eten we dat vaak met snoekbaars. Heerlijk met kruimige aardappels en erwtjes met peentjes. Wel verse groente graag…
De rest van de Buckaroo’s liggen er al als we aankomen.
Wanneer we er aan komen op de stek liggen Fred, Rirchard en Hans er al en het stroomt er als een jekko. Al driftend langs de rand zitten ze daar op op veertig meter en elk driftje dieper richting de zeventig en meer zover je wilt gaan. Het vissen met die harde stroom wordt het wel steeds lastiger met je paternoster de bodem te houden al driftend totdat het niet meer is te doen. In je lijn is een hele lange bocht komt te liggen dat je de aanbeten niet meer voelt. Zelfs niet met gevlochten lijn. Dat gaat goed komen met de vangsten denk je steeds. Er zijn nog meer stekken en ergens moeten we ze toch kunnen vinden. Maar het zal de slechtste dag worden van de week. Ook op alle volgende stekken is het huilen met de pet op.
Grootste wijting van de week.
Wel vang ik weer een nieuwe specium van deze week. De eerste wijting. Das al een flinke kabeljauw voor deze week hoor ik naast me maar volgens mij Rob, is dit een wijting. Heeft hij een sikje vraagt hij en als ik dit dan kan vertellen dat hij het mist heb ik de aandacht van em. En bij nader inzien van de meester moet hij het beamen dat dat een wijting is en het zal bij die ene vis blijven. Dat wordt smullen vanavond met z’n vijven…
Wijting
De wijting (Merlangius merlangus) is een straalvinnige vis uit de familie van kabeljouwen (Gadidae), ordekabeljouwachtigen (Gadiformes), die voorkomt in het noordoosten van de Atlantische Oceaan van de Barendzee en IJsland tot aan Portugal, ook in de Noordzee, Zwarte Zee en in delen van de Middelandse Zee.
De wijting is gemiddeld 24 cm en kan maximaal 70 cm lang en 3,1 kg zwaar worden. De hoogst geregistreerde leeftijd is 20 jaar. De rug is groenblauw en de flanken van levende vissen zijn zilverkleurig (wit als de vis dood is). Er zit een klein zwart vlekje aan het begin van de borstvin. Er zijn drie rugvinnen met achtereenvolgens 13-16, 18-25 en 19-22 vinstralen, waarbij opvalt dat de eerste twee rugvinnen sterk in grootte verschillen.
De wijting is een zoutwatervis die voorkomt in een gematigd klimaat. De soort is voornamelijk te vinden in zeeën, zachtstromend water en rotsachtige wateren. De diepte waarop de soort voorkomt is gewoonlijk 30 tot 100 m onder het wateroppervlak. De wijting foerageert op modderige, zandige of grindrijke zeebodems. Het dieet van de vis bestaat uit garnalen, krabben, mosselen, andere weekdieren, borstelwormen, inktvissen en visjes.
De wijting is voor de beroepsvisserij van groot belang en ook gewild bij zeehengelaars. Door de onzorgvuldige behandeling staan wijtingen op de Nederlandse vismarkt in laag aanzien. Ze worden gebruikt als kattenvoedsel of ‘verstopt’ in lekkerbekjes. In Frankrijk is het een gewilde consumptievis, die direct vers wordt verkocht en zorgvuldig toebereid. Jonge wijting komt voor in de ondiepe kustwateren van de Lage Landen zoals in de Scheldemonding en de Waddenzee. Deze vissen worden ook gevangen als bijvangst bij de garnalenvisserij.
Hier moeten we het vandaag mee doen.
Veel vissen vangen we vandaag niet en zeker geen maatse. Vaak is het wel zo dat als ik een aanbeet krijg aantik en zal het lood iets verplaatsen in de stroming en hoop dan op een tweede of derde vis. Er zitten er altijd een stelletje bij elkaar maar vaak heeft de platvis ook een tweede haak tot zich genomen. Waarschijnlijk voedselnijd omdat er zo weinig te vreten is. Het wordt dan ook geen lange dag vissen vandaag en aan één kant komt dat goed uit. We gaan boodschappen doen… jawel bij de Lidel.
Heerlijk zijn die vissies dan op z’n best.
Gelukkig heeft de rest van de Crew ook nog wat bij gevangen en dan kan Rob alias Kokkie deze week weer vanmiddag zijn kookkunsten vertonen. Zie hoe makkelijk het is de vis dun in te smeren met een papje, gewoon in een plastic zak en lekker husselen. Goeie truck weer van Robbie.
Dat heb ik sinds m’n dienstijd niet meer gedaan.
Potje klaverjassen. Laatste potje deed ik in m’n dienstijd en een keertje gedaan met de overbuurtjes Johan en Yvonne toen ik nog woonde in de Theo Kwantenstraat. Daar deden we over een potje de gehele avond acht tot ver midden nacht met mijn meissie erbij. Hahaha daar hebben we het nog vaak over. Kaarten dat deden ze daar elke week dus die konden het wel. Dus wij ook een keertje. Henny de spelregels uitgelegd maar die heeft niets met spelletjes. Na een paar rondes wisten zelf Johan en Yvonne niet meer wie wat in z’n handen hadden. Ja dat waren gezellige avondjes zeker niet met mes op tafel dus.
Foto’s gemaakt met m’n oude I-phone 4 met 3.85mm/f2.8 objectiefje.
Vanavond zijn we heer en meester en winnen twee potjes als de punten om half Eén worden opgeteld. Zal het ook niet vergeten. Als ik of Rob vroeg had ik steeds de tien en het Aas bij van de andere kleur. Op een gegeven moment heb ik nog drie troeven over na troeven trekken, twee azen en een kale tien. Kom ik met de tien uit want die ben ik toch kwijt. Maar dan komt Rob met het Aas . Hahaha, je had ze moeten horen. Sowieso met de tien uit komen als je niet zelf het Aas niet heb en dan legt m’n maatje zonder blikken of blozen het Aas neer. Werelds die gezichten en de daarbij behorende opmerkingen. Je heb van die avonden dat alles precies goed valt. De rest is natuurlijk voor mij. Nog een afzakkertje en ik hou het voor gezien. Morgen weer vissen trekken in de Kleine Belt…
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/06/DSCN7334BewWP2.jpg578866Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2016-04-05 12:35:002023-06-05 14:29:04Kleine Belt 2016 DM 4
Maandag 4 april 2016 begint het al een beetje routine te gaan worden. Ik ben nog steeds de laatste die wakker wordt. Als ik binnen kom zitten de broodjes al in de oven en hoef alleen maar de tafel te dekken. Onderwijl een dikke bak koffie meedrinken en de dag kan beginnen.
Daar ben je dus zo aan gewend, eerst een bak koffie en wakker worden en dan warme broodjes uit de oven met een gebakken eitje van Rob er op. En kijken wat het weer gaat doen vandaag. De wind bepaalt eigenlijk waar we gaan vissen. Beetje in de luwte van een eiland met af en toe wat nattigheid van boven is wel lekker.
Hier wen je makkelijk aan.
Het is rustig beginnen elke ochtend. Daar kan ik me wel in vinden. Thee, douchen, koffie, vaatwasser uitruimen, een ontbijtje, vaatwasser inruimen, koffie en het weer bekijken wat we gaan doen.
De vissies de het meenemen waard waren van gister.
De vis van gisteren wordt schoongemaakt op weer zo’n innovatie van Rob. Bedacht door ervaring, ervaring, ervaring. Een plank die past op de meeste aanrechten zonder te knoeien. Weer fantastisch bedacht.
Richard en Fred liggen boven.
Dan kunnen we ons omkleden oftewel warm kleden en gaan de warme lange onderbroeken onder het warmte kleding. Een pak er over heen tegen de nattigheid en klaar voor vertrek.
Het is nog een beetje mistig.
Het weer is weer prachtig, het water is als een spiegel in de haven. Wel een beetje mistig omdat er bijna geen wind is blijft die een beetje hangen. Maar perfect weer om onder de bruggen te vissen eens kijken of we daar grotere vissen kunnen vinden.
Oude brug met trein en autobaan.
De oude brug was vroeger de place to be dat weet ik nog wel maar ze hebben er steenstort tussen de peilers gelegd tot zelfs een paar honderd meter voor en na de brug. Nu moet je bij de nieuwe brug zijn. Weet je dat niet dan vis je hier een paar voor niets tot dat je er achter komt. Stekkenkennis is van groot belang waar je ook ter wereld vist.
Hier is het ook niet wild.
Maar ook hier bij de Nieuwe Brug is het niet wild en wat we vangen is van postzegelformaat. Heel veel 23-24 cm. Eén jaargang is hier overheersend. Dat is natuurlijk heel vreemd allemaal. Een paar uitschieters en daar moeten we het mee doen vandaag.
De jongens komen ook aan deze kant van het talud vissen.
Ook de jongens komen ook aan deze kant van het talud vissen. Aan de overkant is het allemaal wel heel erg klein spul.
Maar het weer is heerlijk.
De mannelijke knorhanen zijn heel mooi en fel van kleur. Er is er niet eentje het zelfde. Wat een hoop kleur variëteiten zijn er. Nu maar hopen dat we zo alles bij elkaar ook die van gisteren een maaltje hebben met elkaar. Het is taai een heel taaie visserij. Dat had ik heel anders verwacht van deze trip.
Vang vandaag wel de grootste en de kleinste platvis
Want zo alles bij elkaar is het magertjes, heel erg magertjes en dan zijn de vissen die we vangen gelukkig nog niet afgepaaid want anders hou je helemaal niets over aan vlees.
En Rob heeft de mooiste tripple van de dag.
Rob heeft één keertje een redelijke tripple en houd er één vis aan over die precies aan de wettelijke maat is om mee te nemen.
Dit is de stek die ik jaren geleden vanaf de kant heb gevist.
En dat de stroom er in zit met een kleine 400 gram houden we net bodem op dertig meter water. Dat zal later in de week op tachtig meter en meer wel anders zijn. De boot ligt prima stil op zijn plek boven een wrak, ringel, plantengroei, plateau, bult, gat of andere oneffenheid onder water dankzij de MinnKota. Wat een wereldse uitvinding is dat toch.
Deze zijn uit 2009 op 22 maart vanaf de kant vissen.
Deze foto’s zijn 2009 toen hebben we onder de oude spoorbrug gevist vanaf de kant. De vangsten waren toen nog slechter als nu. De enigste sport had ik nog toen er driftend een bootje voorbij kwam in 2008 en zijn shad in mijn paternoster belande. Allebei even de illusie een flinke gul te haken…
Beeeeet eindelijk een goeie in 2008.
Jahaa eindelijk een goede aanbeet zo eentje waar je op zit te wachten hier in het buitenland waar je toch heen gaat met de mooiste veronderstellingen. Van wat je ver haalt… maar vang een bootje met drie man er in. Toch leuk het nu vanaf de ander kant te zien en dan bedoel ik vanaf het water. Tis allemaal, het hele Denemarken avontuur natuurlijk tegenvallend. Misschien stel ik het me allemaal wel te florissant voor. Ben natuurlijk dik verwent met het vissen in Nederland. Daar is in elk seizoen van het jaar wel een discipline in onze hengelsport voor elk wat wils waarin je hartstikke leuk vis kan vangen. Laten we dat met z’n allen koesteren en proberen op de randmeren en onze Delta de beroeps gewoon uit te kopen met z’n allen. Euro’tje erbij bij de vergunning en we zijn al een eind op de pad. Het is al zo goedkoop om in Nederland te vissen daar kom je achter als je een hengeltje in het buitenland uit wilt gooien. En wat ze dan allemaal doen van die centen om de visstand overal te bevorderen, uitzetten etc. is fantastich in ons kleine landje. Wat doen we hier eigenlijk buiten andere soorten vangen. Ik wordt geloof ik een beetje depri. Heb een goede vangst nodig om de accu weer op te laden.
Terug in 2009 het alles afgezocht omdat de zeeforellen het lieten afweten ook rond Middelfart.
Met het vliegvissen was het toen ook afzien, dan een zonnetje maar een uur later stond je in een sneeuw,- of hagel bui. Hebben we ook geprobeerd in ieder geval wat platvis te scoren om een avondje vis te eten. Die week heeft ook twee zeeforellen de avond gered met gebakken aardappeltjes en een heleboel spare ribs. Mijn reizen naar Denemarken zijn tot nu toe niet zo florissant afgelopen. Altijd was er wel wat zodat de vis het liet afweten. Gelukkig altijd weg geweest in goed gezelschap.
Dus we speren terug om de maaltijd te verzorgen voor vanavond.
Met die nieuwe Mercury 100PK planeert hij prima en loopt de boot als een zonnetje over over het water. We zijn zo thuis.
Omgeving is natuurlijk abnormaal mooi.
Ik zie nu plekken waar ik jaren geleden (2008) al heb gevist en dat brengt toch weer fijne herinneringen op. We hebben in 2008 ook een bootje gehuurd en na een ochtend driften onder de spoorbrug tot aan de nieuwe brug toen hoop lood achter latend zijn we gestrand op bovenstaande plekkie foto rechts midden. Daar hebben we toen geankerd waar we lekker zijn gaan platvissen op die plaat met zagers.
Als je dan ziet wat er nog uit gaat ‘s avonds, wij noemden dat rietzeilen in de Biesbosch
Als we de haven inkomen dan gaat de jeugd er uit. Kan ook goed want het is heerlijk weer. Er zit ook een zeilschool en niet zo maar eentje. Als je goed kan zeilen dan wordt je hier verder opgeleid voor de Olympische ploeg van Denemarken.
Boot nog even aftanken.
We tanken de boot af of eigenlijk we gooien de tanks vol want Rob heeft allemaal losse plastic tanks. Niet zoals op de BassBuster een vaste tank. Heeft zo ook z’n voordelen als nadeel.
Lekker hoor gebakken aardappeltjes met Robs Sla en kippen poten.
Het worden gebakken aardappeltjes vandaag dus hoef ik geen aardappelen te schillen. Ze komen zo uit de vriezer meegenomen door Rob uit eigen tuin.
FF relaxen en de mail doornemen.
Dus de corvee bestaat uit de tafel dekken en ontspannen tot de rest van de Gang thuis komt. Eten is weer heerlijk en de pannen zijn zo leeg geschraapt. Uitbuiken dus met een bakkie koffie.
Appelpuntje met een beetje slagroom.
Er is nog appeltaart over van de verjaardag van Hans en met een beetje slagroom is die heerlijk. De foto’s zijn niet best i.v.m. het licht liggend gemaakt vanaf mijn positie op de bank maar de expressie is goud dus wil ik ze u niet onthouden. Mooie plaat Richard.
Nog wat vissen schoonmaken en dat is het dan wel.
De vis van vandaag wordt nog schoongemaakt en we hebben net genoeg om woensdagavond de traditie voort te zetten. We kunnen wat vis eten. Moet ik aan horen hoe het vorig jaar was. Stonden we de hele avond vis schoon te maken en ze laten me de foto’s zien tjonge jonge halve kisten Coleman vol met vis.
Jawel wrijf het er maar in.
Daarvoor zit ik hier zeg ik dan maar voor mij is Denemarken altijd al een struikel geweest. Goed gemutst elke keer weer maar het vissen is nog nooit meegevallen. Gelukkig was altijd de saamhorigheid en de gezelligheid van de groep perfect en dit jaar is dat gelukkig ook weer het geval want ik kende eigenlijk alleen Rob. Er zit progressie in want het weer dat is formidabel. Geen hagel,- en sneeuw buien en een goede temperatuur. We hebben nog een paar dagen om de vis vangsten goed te maken…
https://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2023/06/DSCN7276.bewWp_.jpg315472Freek Oosterhuishttps://bassbuster.nl/wp-content/uploads/2022/05/00.pngFreek Oosterhuis2016-04-04 15:29:002023-06-01 12:29:06Kleine Belt 2016 DM 3
Zondag 3 april 2016 moet het toch allemaal gaan gebeuren. Rob haalt de eerste aasdoos uit de meegebrachte koelkast en sorteert de slechte zagers er uit. Die zijn voor de vogels. Dat kan je met die jaren ervaring wel aan em overlaten. Nog even de weerberichten aanhoren hoe en waar de wind vandaan komt en het verloop van de regen buien. Wat de verwachte golf hoogte gaat worden vandaag en we zijn er klaar voor
Ben de eerste vanochtend die het toilet gebruikt maar de laatste die opstaat. Dat heb ik nodig na dat proeven van gisteravond. Zo weet je weer dat je geen 25 meer bent. Gelukkig moet de rest ook wakker worden met teilen koffie. Terwijl de broodjes de oven in gaan maken we de hengels klaar en na het gebakken eitje met spek van Rob kunnen we weer de hele wereld aan. We gaan vissen en wat heb ik daar een zin in.
Ochtenritueel maar de eerste dag had ik aardig wat koffie nodig.
Na we heerlijke warme broodjes hebben gegeten en die hou ik er in voor thuis is het de kleding opzoeken. Warmte ondergoed, trainingsbroek en winter vispak gaan aan. Uittrekken kan altijd nog. Heb zelfs m’n jas aan met verwarming die ik vorig jaar van Henny heb gekregen voor m’n rug en ben daar reuze blij mee. Scheelt toch want met al die Diclofinac daar wordt je een beetje duf van in het hooft.
Rob maakt elke ochtend twee aas dozen klaar.
We zijn er klaar voor en gaan naar de haven waar alles al klaar ligt om in te stappen. Bijna een sepert maar die had zeker op de foto gestaan… Tis altid lastig instappen op een bootje.
Tis allemaal een beetje wennen maar na elke dag wordt het een routine.
Dan eindelijk kan het gas open “op” naar de vis stekken. De buckaroo’s hebben ze allemaal een eigen naam gegeven door de jaren heen. Zo is het “het nieuwe huis” maar dat huis staat er al tien jaar. Engeland is de krijtrots en zo hoor ik de verschillende stekken voorbij gaan. Mag dit opschrijven want ze hebben er geen enkelprobleem mee.
Natuurlijk laat Rob zijn nieuwe speeltje zien.
We beginnen op relatief plat stuk waar een wrak ligt. Altijd en goed natuurlijk maar het valt tegen.
Duidelijk een wrak te zien op de Humminbird op 30 meter diepte.
Fantastisch zo’n onderwater registratie apparaat maar vergeleken met vroeger dacht je dat er geen vis zat. Nu weet je dat ze er zijn maar gen interesse tonen. Spannend maar wel frustrerend. Nu zien we geen enkel leven op de bodem. Raar want dit is een goede stek. Rond een wrak zijn er altijd vissen die daar bescherming zoeken en foerageren.
Rob vangt de eerste platvissen en bij mij zijn ze niet veel groter.
Rob vangt de eerste platvissen terwijl ik m’n hengel nog aan het optuigen ben maar allemaal scharretjes rond tegen de 24cm aan. Net niet de maat van 25 cm die mee genomen mag worden maar wat moet je met die kleinere vissen. Snap niet dat ze die in Nederland mee naar huis nemen. Bij ons is er geen minimum maat voor schar. Ik probeer met de shad wat te vangen. Twee technieken gebruiken aan board lijkt me het handigst. De keuze van visserij die het mooiste vissen op levert ga je dan mee verder knoeien. Want knutselen dat is het vandaag. Allerlei aas aanbiedingen presenteren we. Jojo,- fladderlijnen,- lood voor het aas, achter het aas,- up-tide zodat de lijn tegen de bodem gedrukt wordt met zwaar lood,- mee laten rollen over de bodem,- paternosters in alle kleuren en maten, alles wordt uit de kast gehaald vandaag.
De local bootjes met gasten komen ons voorbij driften, wel lekker hoor zo’n MinnKota op de boot.
Ook op de charterbootjes wordt niets gevangen. We zien dat de meeste er op staan te jiggen. Met zoveel man en dus lijnen te water blijft er ook weinig keus over…
Dan komt de stroom er goed in zo hard dat die vlaggen, de markering van een visser van zijn staande wand verdwenen zijn.
En net als overal in de wereld moet het stromen om vis te vangen. Dan scholen de grotere vissen en gaan op jacht naar speltaas, krabben, garnalen, mossel, slakjes etc. die in nood komen door de water wervelingen en gedesoriënteerd raken. Makkelijke prooien zoeken ze dan op vooral rond de wrakken waar de prooi zich schuilhouden en zelf kunnen ze dan daar ook opereren vanuit een ambusch, vanuit het wrak, ondiepte, richels, mosselbank you name it. Het stroomt nu zo hard dat de vlaggen die een warnet markeren onder water gaan. Even later scheert er weer een charterboot vlak langs ons. Dat mikken die schippers toch goed uit die kennen het water natuurlijk op hun duimpje. We proberen te communiceren maar die gasten aan boord verstaan ons (engels) niet. We zijn Duthies, Nederlanders en dan knikken ze. Maar Rob pakt snel de Marifoon en de schipper verstaat ons wel. We waarschuwen voor het net onder water en dan zien we dat hij wel een hele goede fishfinder aan boord heeft want hij laveert er netjes om heen en bedankt ons.
We kunnen brieven versturen.
Maar ook als de stroom er goed in zit kunnen we geen grotere vissen vangen al deze, wat slakken en zeesterren en dat is het dan wel.
Dit is de grootste vandaag.
Maar groter als 48cm komen we vandaag niet dus leveren we die in voor de grootste vis van de week. We hebben in ieder geval twee mooi filé’s voor onze culinaire vis woensdagavond. Maar er zal toch nog heel wat bij gevangen moeten worden. Dit eet de Bassbuster in z’n eentje op met anders heeel heeel veel gebakken aardappeltjes terwijl we vis willen snoepen.
Hoezo de stroom zit er goed in.
En dat de stroom er in zit met een kleine 400 gram houden we net bodem op dertig meter water. Dat zal later in de week op tachtig meter en meer wel anders zijn. De boot ligt prima stil op zijn plek boven een wrak, ringel, plantengroei, plateau, bult, gat of andere oneffenheid onder water dankzij de MinnKota. Wat een wereldse uitvinding is dat toch.
Het weer is in ieder geval prima de Lux.
Op alle stekken is het hetzelfde hoe diep we ook vissen. Rob wil de eerste dag aan deze kant van Middelfart alles bekijken maar het is schar, schar en schar wat de klok slaat met zo af en toe een botje of schol. Van die laatste exemplaren kunnen we net een maaltje voor vijf man bijeen sprokkelen.
Bij onze buren zijn ze ook postzegelformaat.
Als we dan ook weer richting de haven gaan heb ik het heerlijk naar m’n zin gehad. Een geheel nieuwe ervaring opgedaan en van alles opgestoken van Rob ook al is het vangen van de vis tegengevallen. We hebben nog heel de week en morgen gaan we richting de nieuwe brug vissen. Daar heb ik een paar jaar geleden nog gevist vanaf de kant. Leuk om die oude stekken te zien nu vanaf het water.
Het gebruikte aas wordt vakkundig door Rob gescheiden en weer opgeborgen voor morgen.
Thuis wordt het aas uitgezocht door Rob en alles staat weer klaar voor morgen.
Rob die elke avond kookt zodat hij weet wat voor ingrediënten er in zitten, hij mag niet alles meer eten van de dokter heeft sperzieboontjes met een balletje gehakt gemaakt en Kokkie heeft dat prima gedaan volgens alle buckaroo’s. Dat gaat helemaal goed komen deze week en met de TV aan tafel zo gaat dat tegenwoordig is de avond zo voorbij….. Zelfs zonder Studio Sport.
Vanavond is het natafelen, soort Stammtisch van BassBusters Warung Freek.
En zo is de avond al weer snel voorbij en haak ik als eerste af vanwege m’n rug. Ik kan met m’n ischias niet lang zitten en wandel nog al eens door de kamer heen en weer met tussen pozen. Morgen wil ik bij de les zijn en weer vol er in gaan want de visserij lonkt, het moet toch eensgaan knallen. Dat ze beginnen te azen moet eens deze week gaan starten met dit mooie weer….
Vrijdag 1 april 2016 verzamelen we om acht ur in Oudenhoorn bij Rob. We gaan naar Denemarken onder de rook van Middelfart een weekje vissen met de boot. Rob Puijk, Fred Weijts, Hans de Vries en Richard Knook zijn dit keer de mede kompanen van de Bassbuster. Zal het me lukken nu wel eens wat vis te vangen daar na al een paar sepers daar te hebben meegemaakt in dat mooie Denemarken.
Het is rustig op de weg en we kunnen goed opschieten. Om 13.00 uur is de eerste koffie stop. De mannen weten precies hoe alle stops langs de weg er uit zien. Is er wel of niet een toilet, drink of eetgelegenheid. Door de jaren heen hebben ze ze allmaal wel een keertje gezien. We krijgen dan ook te horen over de walkyTalkie van Fred dat we betre de volgende stop kunnen nemen als Rob trek in een bakkie krijg. Je weet wel net na die scherpe bocht horen we hem zeggen en een paar kilometers verder moet Rob in de flink remmen. Onverwacht een scherpe bocht om in te voegen. Op één van z’n eerste reizen hoor ik dan dat hij hier toen veel te snel was in gevlogen en vol de ankers in moest met z’n combinatie.
De rustpauzes.
En jawel dan krijgen we een rustige parkeer gelegenheid en kunnen we aan de broodjes met ballen gehakt en verse koffie. Geloof dat iedereen gehaktballen heeft gegeten want we hebben ze in drie smaken. De eerste dagen is gehaktdag. Ter plaatse wordt er water gekookt vanuit de auto van Rob. We zullen deze week nog veel meer technische hoogstandjes en snufjes te zien krijgen vanuit zijn nieuwe Merkedes. Om 18.00 uur rijden we Denemarken binnen en gaan daar als de zon opkomt even een dutje doen. Dat doe we altijd zegt Rob want je zit na een “paar “uurtjes sturen tegen dat ochtend zonnetje in te kijken dus dat doen we ook voor de veiligheid. Rob kruipt in de cabine op de drie stoelen achter en ik laat de leuning zakken maar riant ligt dat natuurlijk niet. Het is ff wegdommelen totdat er weer een vrachtwagen vertrekt. Dan heeft Richard het beter voor elkaar die is in de boot gaan liggen.
Laatste kilometers.
Het zonnetje valt toch af en toe tegen om half acht als we weer op de pad zijn. We worden welkom geheten door verschillende groepjes reeën en dat is altijd weer een fantastisch gezicht. Soms staan ze een paar meter vanaf de railing te foerageren.
Recht onder de “nieuwe” brug liggen ook een paar goede stekken.
En dan eindelijk zien we de bekende brug bij Middelfart en zijn we er.
Het ligt er allemaal nog stilletjes bij ‘s morgens vroeg.
Eerst maar eens naar het havenkantoor en daar zien we dat het in het week-end gesloten is. Das lekker bijdehand. Maar gelukkig ziet Rob een bekende. Die heeft een grote boten verkoop en verhuur bedrijf en die wil wel even zijn pasje uitlenen voor de slagboom voor de trailerhelling. We laden het kaartje bij in de automaat en we kunnen in iedergeval de boten te water laten en alles klaar maken voor morgen. Ons melden doen we dan wel maandag.
Ze liggen er in n0-time in.
Maar koud dat het is of zou dat kopmen door de korte nachtrust van een uurtje. Dat wordt een vroegertje vanavond schat k zo in.
Rob heeft een nieuwe motor geplaatst van de week en dat kriebelt. Natuurlijk even proberen wat het verschil is met een 60PK of een 100PK en aan zijn glimmende oogjes te zien is hij blij. Maakt alleen wat meer herrie zegt hij en “dat is logisch” zou ik zo zeggen met 40pk meer power op de kont.
De boot van Fred ligt er ook al snel in zijn vak.
Gelukkig loopt alles van een lijen dakje want het meer dan frisjes in de haven en we zijn blij dat de boten in de boxen liggen. De aanleg lijnen hebben de cracks al op maat gemaakt aan elastieke touwen zodat met eb en vloed de boot altijd strak in het gareel gehouden wordt en netjes op zijn plaats blijft liggen in zijn box.
Pilkers en paternoster onderlijnen in alle kleuren en maten.
Nog even op jacht voor een vergunning nadat Rob wat informatie folders heeft afgegeven in de bibliotheek voor Tamara van Promotie Denemarken van MOB waar Rob een hoop werk voor verricht en ze al jaren op beurzen ondersteund. Een soort ANWB waar je allerlei informatie kan halen maar op zaterdag geen Tamara en zeker geen vergunningen…. Dan naar de plaatselijke hengelsport winkel waar we zien wat de hoofdzaak vissen hier is. Meters stelling met pilkers in alle kleuren en maten en de paternoster onderlijnen doet er niet voor onder. Met elk denkbare kleuren balletjes, formaat haken, lijn dikten tis zo gek niet welke combinatie je verzint en het hangt er.
Huisje met uitkijk op de golfbaan en klein belt.
Ons huisje ligt midden in een golf terrein aan het water. Het is ruim met veel ruimte er om heen. Prima stekkie dus weer om er een weekje te vertoeven.
Traditie dus oké dan maar overdag al een borrel, een schipper bitter.
Als alles is ingedeeld waar iedereen moet gaan slapen, vriezer en koelkast uitgeladen hengels gereed, onderlijnen en lood uitgezocht, kleding in de gaan stand dan moet er een Schipper Bitter gedronken worden volgens Rob dat is hier de traditie. Nu begrijp ik ook de mutsjes waar dit merk op staat die overal rond slingeren. Dan komt Fred met de volgende traditie een pot aanmaken voor de grootste vis van deze visweek en natuurlijk houden we dat in ere. Beetje competitie kan geen kwaad.
Iedereen heeft wel een smaakje meegenomen dus ff proeven.
Als dat dan weg gespoeld is met een biertje naar voorkeur moet ook de likeur 43 van Fred geproefd worden en iedereen heeft wel een “flesje” mee genomen naar eigen smaak en zo is het wel al vroeg borrelen geblazen aan de klein belt
Na de happy hour heeft zelfs het fototoestel moeite om alles scherp te houden.
De macaroni is heerlijk en we zitten lekker in het avond zonnetje op het terras. Tot nu toe primabella dus want dit weer heb ik in Denemarken nog niet meegemaakt. Altijd koud, nat, hagel en sneeuw rond deze tijd van het jaar gehad.
FF uitbuiken en even later zien we de eerste zonsondergang.
Wij zijn er dus klaar voor. Morgen wordt het knallen. Heb er zin an.
Zaterdag 26 maart 2016 opent officieel Mario & Mirabel hun nieuwe toko aan de Timmer Werf in Hellevoetsluis. Bijna op de plek waar ze jaren geleden begonnen zijn aan de haven. Natuurlijk is de BassBuster ook aanwezig want als WPC deelnemer samen met Mirabel kan ik niet ontbreken op het feestje.
Als ik de boot voor de winkel plaatst komt Lesley met zijn BassExpress er ook aan en staat het gelijk vol voor de winkel. Samen met de standjes van verschillende vertegenwoordigers is het gelijk gezellig druk.
Eentje op de foto is opgelucht.
Dat het weer voor alsnog zo meevalt, de opkomst er zijn er twee die opgelucht zijn en met een brede grijns door de winkel heen lopen kado’s uit te pakken. Wat een bloemen zee eind van de middag in de winkel.
BassBuster is er ook natuurlijk.
Luc Coppens is er ook met roof vis spullen van Westin en het is fijn kletsen met de sympathieke Belg die de passie van het vissen zo warm uitstraalt. Wat kan die enthousiast over het vissen vertellen.
De onbetwiste Champ van het Predator vissen is er ook.
Wanneer ik met Luc in het zonnetje bij zit te praten en natuurlijk gaat het ook over het zo dadelijk grote toernooi de World Predator Classic vissen. We hebben het over bepaalde pluggen uit hoe kabn het ook anders de Westin serie. Natuurlijk heb ik die ook in m’n collectie maar ziet dat ik er eentje mis. Klopt zegt Luc die is net uit en wil hem wel even demonstreren. Toppie natuurlijk.
Kijk zo vis je nu met deze nieuwe pluggen.
Ik dacht dat ik al langzaam was met het binnen draaien van de SWIM plug maar het kan nog veeeel langzamer. Weer wat geleerd. Ben ook gelijk verkocht van dat hengeltje. Westin Twitching 15-50 gr. met TWS Tatula reeltje. Ga ook andere lijn uitproberen en alhoewel die witte spiderwire ultra cast me tot nu toe goed bevalt. Maar hij schijnt niet helemaal rond te zijn en dat geeft geluid af bij het indraaien van de lijn. Dodelijk bij snoek,- zee, en baarzen. Moet 8 braid line kopen. Weer wat geleerd. En daarvoor voor dat soort kennis kom je naar zo’n dag.
Alles werd prima uitgelegd.
Voor nieuwe knopen voor onderlijnen van nylon of gevlochten lijn, onderlijnen, rigs, spelden, voeren als je niet bent geweest een gemiste kans.
De vissies van Kees waren prima te doen.De vis werd geschonken door Rederij Tanis van de GO-48.
Zeker weten want er was één kraampje die ik meerdere keren heb bezocht vandaag. Wat waren die kabeljauwtjes zo uit de warme olie met die saus lekker zeg. Ik heb niet gezien dat de vis koud werd. Je moest er steeds vlug bij zijn om je bek te verbranden. Kees kon het niet aangebakken krijgen. Heeft er dik 800 door de olie heen gesleept vandaag. Grote Klasse was het.
Leuk er was zat aan informatie te vertellen, een downrigger bv is geheel onbekend in Nederland.
Buiten, binnen het was de gehele dag lekker druk en een ieder kwam aan z’n trekken qua info, en een hapje en drankje.
Tuurlijk moeten de boten er ook even op.
Het was een geslaagde dag. Natuurlijk nog even op de foto bij de boten. Hoop vragen beantwoord van de bezoekers. De meesten was dit de eerste keer dat ze van een Downrigger hadden gehoord. Kan in zo af en toe dodelijk zijn in Nederland en je dag helemaal goed maken. Zo kan je met hele klein kunstaas toch diep vissen met elke gewenste snelheid. De vissen kennen dit nog niet deze vorm van aasaanbieding.
Vissen met het Downrigger systeem.
Dressuur water heb je ook al in ons roofviswater zeker de tijd als er van die grote wedstrijden worden gehouden als NKS en WPC. Dan oefenen er een paar honderd boten elke dag. Onze vriend de stekel is niet gek en na een paar keer een foute beslissijng te hebben genopmen kijkt hij wel een volgende keer uit. Dat is dan goed te merken in de wedstrijden. Want wat zijn ze dan voorzichtig met aanbeten.
Wie weet ben eind april jarig.
Twee hengeltjes staan op m’n verlanglijstje. Eentje met molen om kleine plugjes etc. weg te kunnen zetten voornamelijk voor de baars vissereij. Tuurlijk hoop je op een bonus een vis op de ondiepten de platen op het Haringvliet en Spui. En een zwaardere stok met reel om o.a. kunstaas van 60 gram en meer weg te kunnen zetten. Zal eens een aasvisje uitgooien deze maand. Ben eind april jarig en je kan het niet weten… Zou mooi zijn er met de World Predator Classic mee te kunnen vissen.
Mario was heel snel en plotseling uit het niets met z’n toespraak, “iedereen bedankt”.
Ik ga de boot terug brengen naar z’n stal en m’n vismaatje Arie helpt me even zodat dat dat zo is gebeurt. Haal ik gelijk Henny op die ons winkeltje in haar eentje heeft gerund vandaag want we zijn uitgenodigd om een hapje mee te eten met Mirabel en Mario. Als iedereen dan heeft opgeruimd en de deksels open gaan staat er een Thais avond aan te komen. Heerlijk was het. De toespraak van Mario vooraf is kort maar krachtig. Voorral kort. Zo snel is nog nooit iemand geweest om een buffet te openen. Tranen in m’n ogen. Eet smakelijk en nog twee woorden…. Maar we hebben hem nog net gesnapt van achteruit de zaak om em te kunnen schieten.
Het was prima geregeld.
Was denk ik een prima her.. opening en voor herhaling vatbaar. Waarom niet elk jaar. Alle kennis wat ik weer heb opgedaan. Het was werelds want het hangt af van kleine dingetjes of je wel of geen vis vangt op het cruciale moment. Ook hoop ik dan weer dat Kees van de partij is en er weer staat want wat die maakte was formidabel wat was dat heerlijk…..
