Vorige week een uurtje achter Jan Pille gezeten bij de  wedstrijd van Sportvisserij Nederland bij de grote jongens van Nederland aan het Voornse Kanaal. Dan begint het toch te kriebelen zo in het gesloten seizoen voor de roofvisser. Ik heb jaren gewitvist en het geleerd op stromend- en stilstaand water in Dordrecht bij de HSV Sterrenburg waar ik als broekie de kneepjes van het vak heb geleerd zal ik maar zeggen van de oudere rotten in die vereniging. Het heeft iets magisch die dobber te zien weg zakken maar ook dat feederen van tegenwoordig is fantastisch.

Daar hoor ik van Jan dat er volgende week 24 mei 20015 Club Kampioenschappen zijn onder de witvissers van het HSV het Voornse Kanaal en m’n besluit staat vast. Ik ga m’n spullen van zolder halen en ga mee doen.

Maar de gehele week komt daar natuurlijk niets van terecht. Je neemt je voor een paar uurtjes alles uit te testen aan de waterkant maar het is zo weer zaterdag. De blikjes maïs imn m’n tas zijn van 2007 dus het is al eventjes geleden dat ik dit allemaal heb gebruikt. Het elastiek uit m’n hengel ziet er redelijk uit omdat ik dat bij het opruimen toentertijd en een paar jaar geleden nog tijdens een verplaatsing van het materiaal heb ingespoten met een soort pulisch van Preston voor elastiek. Mario van de Catfisch heeft dat toen gelukkig aangeraden voor als je dat weer wilt gebruiken moet je het enigszins bijhouden. Ik vind ook nu meerdere flesjes van dat spul nieuw in de verpakking… Maar als ik hard aan de knoop trek bij één van de topsets daar waar de connector vast zit gaat deze toch kapot. Ik vindt ook nog een doosje met van alles wat bij die elastische lijnen hoort overgehouden toen uit lang lang verleden tijd. Toen, ik zie nog een bonnetje van die Royal Class hengel uit 2005 de vervanger na breuk van een Laguna ook 14mtr. uit 1998 en schrik van de prijzen maar gelukkig pfffft dat zijn natuurlijk guldens i.p.v. euries, toen dus samen met Mario alles wedstrijd klaar gemaakt. Ik ga dat dus vernieuwen.

Maar welke knoop ik ook gebruik dat elastiek trek ik zo weer los. Na bellen met de hulplijn (Mario) moet ik een gewone 8-knoop gebruiken. Kijk daar heb ik wat aan want ik was het wel een beetje zat na tien keer knopen. Dat is met een shad, vlieg, plug, spinner, lepel, blinker, dus toch weer anders. Zo zie je weer dat iedere knoop zijn eigen eigenschappen heeft voor specifiek gebruik van een discipline in onze mooi hengelsport.  En anders ff googelen is de boodschap en daar zeg je wat. Natuurlijk, dat ik daar niet aan dacht maar heb dat niet nodig na de uitleg van onze feeder specialist uit de Kerkstraat. Heb wel het vandaag voor de verduidelijking erbij geplakt voor de niet vissers onder ons.

Het vissen met zo dun mogelijke lijnen en onderlijnen wordt steeds vaker toegepast door de vaste stok vissers. Het levert immers meer aanbeten en vis op. En toch willen we ook nog kapitale brasem en met wat geluk zelfs nog een karper kunnen vangen.  Het gebruik van elastiek in de top van de vaste hengel is daardoor bijna onmisbaar geworden bij het vissen met de vaste stok.  De elastiek kan gemonteerd worden in twee of drie topdelen. Dit is afhankelijk van het formaat van vissen waarmee je te maken krijgt, en van je persoonlijke voorkeur.  In de beginjaren werd de elastiek alleen in het eerste deel geplaatst. We doen dit nu vaak nog wanneer we gericht op kleine vis vissen maar toch niet voor verrassingen willen staan.

Nu is het gebruikelijkst in 2 delen. Dit laat toe om ook flinke brasem of kleine karpers met lichte lijnen te vangen en toch nog voldoende controle te houden tijdens de dril.  Kies je voor drie delen dan is er van drillen onder de top geen sprake meer. De hengel wordt dan na de aanslag gewoon afgebouwd zonder acht te slaan op de gehaakte vis die dan gewoon bezig is met op het elastiek te trekken.

http://www.abc-sportvissen.be/paginas%20basistechnieken/paginas%20vissersknopen/vissersknopen%20-elastiekmontage.htm

Nu eerst even naar Mario voor aas en belangrijker hoe gaat ik mijn voerstek opbouwen. Belangrijke info dus wat ik gaat voeren en hoeveel en met welke tussen pozen. Die weet bijna beter wat ik heb aan materiaal dan ik zelf. We hebben het er over in de winkel en hij noemt zo de merken en hengels op. Knap hoor en dat kan hij bij iedere klant doen. Ik heb nog bakken met zakken voer staan van in de tijd dat ik fanatiek wit viste en met wat aanvulling moet dat gaan lukken morgen. Ik viste de laatste wedstrijden tien jaar geleden met Swim stim groen en zwart + de pellets. Een in principe een schraal voer op vismeel basis maar kan samen met b.v. van der Ende bream die ik ook nog heb zo kompleet maken wat je wilt. En dat gaan we gebruiken op advies van Mario. Zoals nu in het voorjaar wanneer ze slecht azen en met hele andere dingen bezig zijn. Dan ga ik dat rustig aanvullen met of casters, mais, wormen, pellets bij doen in je korf tijdens het feederen. Vooral niet te veel want de vis, als die wat wilt moet jouw aas aan de haak pakken tijdens al dat kleine eigenlijk een stofwolk op de grond en ronddartelende lekkere spul.

Is dus een eitje bakken om 06.15 uur en een thermoskan koffie vullen. De auto vol gooien en ik ben net op tijd om net over zeven uur om het laatste lootje te pakken bij de wedstrijd commissie van witvissen Wim van Amen, Ed Verweij en Leo Munter. Wat een stress zo vroeg in de morgen. Iedereen is al op zij stek druk bezig met zijn spulletjes in te richten voor de komende drie uur. Ik vindt dat persoonlijk te weinig. Dan heb je net je voerplek opgebouwd.

Ik heb het overgebleven nummer 21 getrokken van de 29 lootjes. Op een paar stekken kan je niet vissen door de vegetatie of riet bossage dus er blijven 21 vis plekken over. Mijn vaste hengel ligt er wel uitgepakt maar zal hem niet gaan gebruiken. In de top zit klem de connector denk ik en ik krijg hem er niet uit. Heb nog een top set bij me maar de wedstrijd begint en ik zie wel wat m’n twee mede kompanen links van me gaan vangen Jan en Ruud. Die starten met de vaste stok terwijl rechts van me Ed en Koos starten met de feeder.

We zitten al een klein half uur onze visstekken te bevoorraden als ik trek krijg in koffie en dat staat boven in de auto. Natuurlijk een beginners fout want als ik boven staat in te schenken staat m’n feeder krom en stotend in de hengelsteun. Ik ben blij dat de hengel nog staat en niet richting vaargeul is vertrokken. Maar voor ik beneden ben als de dood dat ik onderuit gaat op het natte gras sla ik op loos, een gat in de lucht. Jammer, dat had de eerste kunnen zijn hier achteraan de laatst zes, zeven die ik kan zien en natuurlijk in de gaten houdt. Hoever ze vissen, met de feeder of vaste stok, hoe vaak ze voer brengen op de stek etc. allemaal gratis informatie voor als ze wel gaan vangen en ik niet. Dan weet ik wat ik moet veranderen om ook met een kromme lat te staan. Maar jammer van dee eerste misser want met deze kansen vandaag moet elke aanbeet succesvol zijn wil je meedoen om de prijzen. Namelijk Clubkampioen voor een jaar van HSV Het Voornse Kanaal zijn. De laatste tijd is de tendens dat er ‘s morgens niet veel wordt gevangen hier in het Kanaal. De vis begint pas laat in de middag te azen. Al die Engelsen moeten het tot een uurtje of drie doen met een paar vissen om na drieën dik vijftig kilo voor het avond eten te vangen. Hoe raar kan het lopen.

Ik krijg gelijk heel veel beet. Dat wil zeggen heel veel kleine tikken op de top door waarschijnlijk grondels. Maar er op slaan daar is het te weinig voor. Ed vangt zijn eerste vis naast me maar hij heeft pech het is een paling en die telt niet mee. Er geld een directe terugzet plicht voor die alen. Hij is natuurlijk wel blij dat die van zijn voerstek weg is. Wil je brasems vangen dan zal het rustig moeten zijn op je stek. Je aas moet zo stil mogelijk liggen in deze tijd van het jaar als ze slecht azen. Dan heb je er niets aan als er grondels op je stek landen of zo’n paling die door je voerplek raust. Ik doe dan ook geen wormen door m’n voer heen. Maar ik vang vandaag wel alle brasems op een trosje van deze bodemkruipers. Dan pakt Koos de eerste Brasem. ik heb gezien dat die dicht tegen de rietkraag ligt aan te vissen aan de overkant.

Ik doe mijn lijn van de klip en ga een dertig centimeters verder net buiten de voerplek van mijn voerstek vissen dichter naar de rietkraag. En dan kan ik eindelijk aanslaan op een serieuze tik en haal ik de eerste brasem binnen sinds tien jaar feederen bij de vereniging. Het is weer een heerlijk gevoel die stoten op de hengel en ik denk weer dat moet ik vaker doen dat wit vissen. Gewoon hartstikke leuk. Maar het gaat best goed. Ik vang een tweede en een derde, zelfs een vierde gelijk na de derde eigenlijk buiten mijn voerplek omdat ik wat uit koers gooide allemaal vissen van rond de twee kilo en allen maar net gehaakt voor in het lipje op de worm. Dat gaat goed zo want de rest om me heen die ik kan zien heeft één vis Koos, Ed en Ruud. En Jan Pille vangt net een voorn rond de twintig centimeter en verspeelt een platte. Die is ook gaan feederen en heeft de lange lat voor even  opgeborgen.

Maar na twee en half uur is het over en als Henny komt is het voor mij voorbij met de vangsten. Kan zij niets aan doen maar na twee grote missers is de voerplek verlaten door mijn platte broeders vol met paaiplekken. Ik heb ze verstoort en wat ik ook doe twee meter naar voren op het taluds of in het riet . Ze zijn pleite en ik zit de laatste uur voor niets voer te brengen om de ±vijf, tien minuten met de kleine korf zo nu en dan veel casters. Op de haak meestal wormen en probeer af en toe, niet te lang maïs,  maden, kaas een geheel gedekte tafel dus. Maar het blijft stil aan de overkant.

Koos vangt nog wel een brasem erbij als hij bij Ed staat te praten wordt zijn hengel ziet hij zijn lijn een grote bocht trekken door het kanaal. Gelukkig vist hij met een zelfhaak systeem het zgn. een method feeder en kan de vis landen. De vis is helemaal naar deze kant gezwommen in een grote bocht.

En even later kan Henny Ed ook vereeuwigen met een brasem. Maar bij is het helemaal stil gevallen en ik weet niet wat ik er aan moet doen. Zwarte peper, kerrie of pepers hoor ik later van Mario kan ze eventjes oppeppen en tot azen verlijden. Het laatste half uur als er niets meer te verliezen is iets heel anders op de voerplek afzetten is dan zo’n laatste truuk. Die Mario kent zijn pappenheimers wel met feederen dat is helemaal zijn ding. Daar is tie dan ook de meester in. Daar kan ik altijd terecht met m’n vragen en die is niet te beroert van van alles prijs te geven.

Maar ik zie helemaal niets meer gebeuren dus op mijn stek en de kennis van specerijen truuk had ik nog niet. Zal ik m’n Bolognase hengel nog gaan inzetten. Die is 7 meter en als het niet stroomt bestrijk je gemakkelijk tien meter. Maar dat is hier niet nodig zolang de sluis niet opengaat en het daardoor op dit moment heel lichtjes stroomt. Dus met zeven meter kan ik makkelijk onder de top vissen en de pen b.v. tegenhouden zodat het aas stil op de bodem ligt.

Hij ligt als backup in de auto. Maar het is nog een kleine drie kwartier vissen en voordat ik ze op m’n voerplek heb. Ik heb verzaakt die plek bij te houden onder het vissen en moet dat de laatste half uur bekopen. Kan me zo een paar plaatsen kosten die misser. Zo fanatiek ben ik dan wel weer. Ik wil het beste er uit halen als ik aan zoiets meedoet.

Vissen met de match of de bolognese hengel

Vissen met de match en de bolognese hengel is een combinatie van “vissen met de vastestok” en “vissen met de werphengel”. Hoewel het veel meer “vissen met de vaste stok” is ,omdat er gevist wordt met een (speciaal type) werphengel en een dobber. Het vissen met de vaste stok heeft het voordeel van de snelheid, op kleine aanbeten kunnen aanslaan.

Bij het vissen met de match en de bolognese hengel vis je op afstanden van zo’n 30 tot 40 meter, in tegenstelling tot vissen met de vaste stok, waarbij je dichter(onder de hengeltop) bij de kant vist. Met de match en de bolognese hengel kun je natuurlijk ook direct onder de hengeltop vissen.

De werphengel (bolognese hengel) heeft het voordeel van kracht, bij een grote vis meer lijn te geven (drillen).

Een nadeel is de verminderde snelheid om op kleine aanbeten te kunnen aantikken, de lengte van de lijn.

In Engeland wordt deze vistechniek “Fishing the splash” genoemd, vrij vertaald “Plonsvissen”.

Ruud naast me pakt ook zijn tweede vis op de vaste stok weliswaar vals gehaakt en dat is de tweede keer vandaag. Dat gebeurt sneller met een dobber want de lijn staat verticaal in het water dus gebeurt het wel dat de vis door je lijn heen zwemt. Je dobber gaat onder maar je haakt dan de vis in een vin of rug. De vis is er dus wel maar aast gewoonweg niet. Natuurlijk wordt hij even geholpen met de vis scheppen. Hij verspeelt bijna alles want er wordt geschept naar de vis en die schrikt dan van het net en duikt weer naar het diepe. Link zo want als je dunne lijn de rand van het bet aantikt ben je de vis kwijt. Dan zit er zo weinig rek in dat korte stukje lijn of hij snijdt deze af. Zo zijn de mannen wel even bezig en nadat Jan Pille heeft uit gelegd dat het een landingsnet is. Dus het net stil onder water en de vis er boven slepen gaat het goed. De winnaar van vorig jaar kan zo dadelijk ook zijn tweede vis ter weging aanbieden.

Dan gaat de toeter om twaalf uur en hengels uit het water. Vier uurtjes vissen gaat snel voorbij. Voor mij was het laatste uur een drama. Halverwege de wedstrijd was ik met 4 vissen nog koploper hoorde ik van de mensen, het publiek die toekeken maar kan me niet voorstellen dat het bij iedereen is stilgevallen want naast me werd er nog wel wat gevangen. Ik heb alles al in de auto als ik aan de beurt ben en dan hoor ik al dat er iemand vooraan is met elf brasems.

Vooraan voor de dansschool RIet en JOop nu van Danny en Chiara Reichardt verzamelen we weer en hoor ik dat ik in ieder geval in de prijzen zit. Er is er eentje die er elf heeft maar niemand heeft er meer dan drie. Nu is het gewicht bepalend maar die van mij waren flinke brasems en dat klopt ook wel als je net geen 8 kilo hebt met vier platte.

Klopt dus want die elf vissen levert 18 kilo vis op. Die heeft geluk gehad dus met loten hoor ik achteraf. Op de kop hebben heel de week Engelsen zitten vissen en hij zat dus op rozen. Netjes heel de week voorgevoert dus. Het factor geluk is er dus ook aanwezig bij het vissen op niveau. De meeste van al die gasten die hier staan vissen minstens twee keer in de week dus die kunnen het allemaal wel. De meesten hadden gemiddeld twee, drie vissen maar er waren er ook die blankte. Meestal waren het magere afgepaaide platten en dat weegt niet echt door.

Nummer drie en vier zitten net door de zes kilo heen dus ben ik met m’n op een paar gram na acht kilo netjes tweede geworden vandaag. Niet slecht voor een roofvisser die een keertje meedoet. Ik ben het dus nog niet verleerd…

Reactie’s

Hoi Freek;

Fantastisch man. Tweede plek, zonder trainen.

Volgend jaar je plek natuurlijk verdedigen.

erik

–

Freek met veel interesse, ontvang ik je foto’s en verhalen bedankt.

Gr, Teun.

–

Om alles kompleet te maken onderstaande het verslag van de vereniging;

Verslag clubkampioenschap 2015

Zondag 24 mei 2015 werd tussen 08.00 uur en 12.00 uur gestreden om het clubkampioenschap van de witvisafdeling van het HSV “Het Voornse Kanaal”. Als locatie voor deze wedstrijd, werd gekozen het Voornse Kanaal ter hoogte van de zalenverhuur RIJO. Om 07.00 uur hadden de 20 deelnemers zich verzameld.

Om de kansen voor een ieder zoveel mogelijk gelijk te houden, werd besloten om de plaatsen 1 en 2 in Vak A en in vak B 18, 24 en 25 uit het parcours te halen. Plek 18 i.v.m. boompjes, plek 24 en 25 ivm in korten het parcours. Plek 1 en 2 ( nabij de brug) werden eruit gehaald, omdat daar de gehele week vissers hadden gezeten en dus ook veel gevoerd hadden. De deelnemers werden verdeeld over 2 vakken. De nr’s 3 t/m 12 tussen het winkelcentrum en Rijo en 13 t/m 23 voorbij het kleine bruggetje richting Cebeco. Na loting bleken Wil de Smet (op 3) en Jan de Bruin (op 12) in vak A de kopstekken hadden geloot. In vak B waren dit Desiree Deden (op 13) en Koos van Strien (op 23) de gelukkigen waren.  Om 08.00 uur werd het signaal gegeven voor de aanvang van de wedstrijd.

Na 4 uur vissen werd het signaal gegeven voor het einde van de wedstrijd en kon de weging van de vangst beginnen. Tijdens de weging in Vak A, werd duidelijk dat Piet Schipper en Joop Vlasblom in hevige onderlinge strijd verzeild waren geraakt.  Het was uiteindelijk Joop Vlasblom die aan het langste eind tussen de 2 deelnemers in zijn voordeel wist te beslechten. Echter het was Wil de Smet die met de eer in vak A de meeste vis had gevangen. Ook in vak B was er een hevige strijd los gebarsten. Deze strijd was tussen vader en dochter Deden. Pa Deden durfde het kennelijk niet aan om zelf op plaats 13 (ongeluk getal) te gaan zitten.  Na weging bleek het getal 13 toch niet zo ongelukkig was. Desiree bleek de onderlinge strijd in haar voordeel te beslechten. In vak B bleek Freek Oosterhuis de meeste vis had gevangen. Totaal over vak A en B was het Wil de Smet die met de titel van clubkampioen 2015 van HSV “Het Voornse Kanaal”, op zijn naam mocht schrijven. De wisselbeker werd dan ook onder het genot van een drankje aan Wil uitgereikt. Hiermee is hij dus de 1^e deelnemer geworden voor het volgende clubkampioenschap in 2016. Dan mag hij zijn titel verdedigen.

Uitslag:

1^e Wil de Smet  met 16.790 gram  Clubkampioen 2015

2^e Freek Oosterhuis met 7.906 gram

3^e Joop Vlasblom met 6.541 gram.

Voor de totale uitslag van onze deelnemers verwijzen wij U naar uitslagen clubkampioenschap 2015 elders op de site van onze vereniging.

Vandaag 22 maart 2015 op stap met de Arkenboutjes Timo, Joey en Opa Wim het Haringviet onveilig maken en we hebben er zin in met z’n allen. Dus Predators op deze grote plas water; jullie zijn gewaarschuwd want we zijn tot de tanden toe bewapent met al die vis attributen aan board. Er wordt niets aan het toeval overgelaten door de gebroeders Walters.

De twee hebben deze dag te danken aan de Catfish en de hengelsport vereniging het Voornse Kanaal. Het kwam ter sprake in de winkel van Mario eens een andere eerste prijs te winnen bij de “Roofviswedstrijd met kunstaas” en ik opperde een dag vissen te winnen met de BassBuster. Mario was gelijk “in” en heeft dit besproken met Wim van Amen van de hengelsportvereniging. Die vond dat ook een leuk idee. Maar natuurlijk niet gedacht dat ik zelf die prijs zou winnen. Ik heb toen de prijs verloot onder de jeugdleden. Timo was de gelukkige in het lootje trekken.

De koffie moeten we Wim en de BassBuster snel naar binnen gieten want de mannen hebben er geen tijd voor. Die hoeven geen cola, sinas, fris of chocomelk. We slaan dat af want we hebben al wat gedronken. Of ze bescheiden zijn of willen vissen maar haast hebben ze wel dus het zal dat laatste zijn in WarungFreek aan de Stamftich. Dus we gaan snel op pad naar de helling langs het Haringvliet. De theorie doen we wel op het water. We gaan er in aan de Hellevoetse kant nu met die NO wind Bfr 3-5. Eerst de indeling in de boot, waar liggen de reddingsvesten, ankers, verbanddoos etc. en alle dozen dicht na de speld met een andere kleur of kunstaas behangen te hebben. Een omgevallen doos met haken kunnen we niet gebruiken met zoveel mensen aan boord dus alles weer wegbergen in de banken van de boot. Alleen het landingsnet ligt in de “werk” ruimte en die willen we vandaag graag vasthouden om weer terug op zijn plekkie te bergen.

De stemming is prima aan board en het shadje over de bodem te laten huppelen als een gedesoriënteerd aangeschoten gewond visje gaat ze goed af. Het zijn snelle leerlingen dus Wim en ik kunnen aan de koffie met eirekoek.

We horen een paar keer een schreeuw en er wordt aangeslagen maar zonder succes. Het is altijd even kijken of het wel vis is maar ik zie duidelijk een paar keer de top van de hengel strak staan dus ze hebben het spelletje snel door. Alleen de snelheid, het reageren op de aanbeet die elke keer weer anders is en daar komt concentratie bij moeten ze nog onder de knie krijgen. Maar dat gaat vandaag best goed komen. En ja hoor. Tijd om een bakkie warme koffie naar binnen te werken lukt ons niet want Timo staat daar met een kromme stok en een smile van oor tot oor. Dat is snel binnen een half uur inclusief uitleggen.

Bonkend wordt er lijn van de spoel getrokken maar kundig wordt deze ook weer ingenomen met beleid door Timo en de strijd wordt tenslotte in zijn voordeel beslecht. Met hulp van zijn broer wordt de baars, want dat is het eerste slachtoffer van vandaag van deze grote plas vakkundig geland. Aan samenwerking hoef ik dus niets uit te leggen aan board. De vis wordt vakkundig onthaakt en op de foto gezet.

Perca is een geslacht van straaalvinnige vissen uit de familie van echte baarzen (Percidae). Verwanten van deze soort zijn onder andere de snoekbaars en de pos

De baars heeft een vrij hoog lichaam, twee rugvinnen en een kenmerkend patroon van meestal zes donkere dwarsbanden. De kleuren van de vis zeggen niet zoveel, maar aan de achterkant van de voorste rugvin heeft de baars altijd een zwarte vlek. De staart en de onderste vinnen hebben een oranje zweem. De voorste rugvin evenals de buik- en borstvinnen hebben harde stralen met een scherpe punt, als je hierdoor geprikt wordt kan het erg irriteren vanwege het slijm van de vis. Op de kieuwdeksels heeft de baars scherpe randen en punten. Hij kan tot 60 centimeter lang en 4,5 kilogram zwaar worden. Hij kan 16 jaar oud worden.

De baars is ondanks zijn stekels een gewilde prooi van de snoek. Baarzen staan evenals snoeken bekend om hunkanibalisme. In de zomer komen vaak erg grote scholen met jonge baars voor die voor hun wat oudere soortgenoten een gewilde prooi vormen. Ook dan jaagt de baars vaak groepsgewijs op de opgejaagde visjes. De vissen paaien van maart tot juni in zeer ondiep water; zij leggen soms wel 200.000 eieren in lange netvormige linten. De jongen komen na 3 weken uit. De jonge roofvis zwemt vaak in scholenen zoekt zijn prooi, die hij opzuigt met zijn uitstulpbare bek, langs de oever of bij de bodem. Als de baars ouder wordt komt hij vaker solitair voor in dieper water. De jongen eten plankton en insecten.

De baars leeft verspreid over bijna heel Europa en Noord-Azië, in meren, plassen, moerasland, rivieren en brakwater. De baars is ook een van de eerste vissen die nieuw aangelegde wateren koloniseert. In voedselarme wateren (vennen en zandafgravingen) is de baars samen met de blankvoorn de dominante vissoort. De baars is een zichtjager en heeft dus helder water nodig. Hij leeft in het algemeen in scholen van enkele tientallen dieren van ongeveer gelijke grootte. In deze scholen kan een enorme voedselnijd optreden waarbij een vermeende prooi door de hele school tegelijk wordt bejaagd.

De baars is een erg smakelijke vis. In de vijftiger en zestiger jaren van de twintigste eeuw werd in het IJsselmeer  erg veel baars door beroepsvissers en hengelsporters gevangen. Ook in het buitenland is de baars een gewilde consumptievis. Baars voor consumptie meenemen is buiten de grote rivieren en het IJsselmeer niet echt aan te raden omdat hij vrij langzaam groeit en er na het fileren maar weinig vis overblijft. Rond het begin van de 20e eeuw was de baars nog veel belangrijker in het ecosysteem. Rond Woerden vingen hengelaars in enkele uren 40 à 50 pond baars met een gemiddeld gewicht van ongeveer een kilo. In het ongestoorde ecosysteem, zoals dat ook op Ierse meren wordt benaderd domineren baars en snoek en zijn brasems en voorns veel schaarser. Voor de baars geldt in Nederland een vangverbod van 1 april tot de laatste zaterdag van mei.

Er worden ook foto’s gemaakt zodat het thuisfront gelijk kan meeleven met het resultaat. Het hele leven gaat tegenwoordig snel. Dit dus ook en voordat Paps wakker is van z’n nachtdienst shift ziet hij dit nieuws eerder dan dat hij het AD leest.

De vis wordt door de knapen goed nagemeten want het scheelt maar een paar centimeter met elkaars Persoonlijk Reccord en dat moet precies uitgezocht worden. Er is ook wel een beetje rivaliteit onder de broers en met dit koude weer kan dat wel. Een baars kan er wat beter tegen even boven water te verblijven als zijn mede predators maar zodra de cm geteld zijn gaat hij vlug weer terug in zijn habitat. Een vette high five volgt en ze weten het denk ik ook in Hellevoetsluis.

Dan even later voelt de hengel van joey ook wat zwaar aan, en na de haak zetten alsof dit is wat hem dagelijks bezigheid houd loopt hortend en stotend de spoel van de molen leeg. Ik moet snel de slip wat losser zetten want hij moet de hengel met twee handen vast houden. We hebben gezegd dat als de hengel overboord gaat om welke reden dan ook hij geen voerboot kan kopen die hij net bij elkaar heeft gespaard voor het karpervissen. De Godfather parabool staat hoepeltje rond omdat de slip nog vrij strak staat en bonkt door datgene wie helemaal geen zin heeft om zich over te geven. Maar met wat hulp lukt alles prima en drilt hij de vis alsof het dagelijks werk is. Houd de hele dril druk op de vis en langzaam wint hij terrein op de predator.

De boot ontploft als de vis, een hele mooie snoekbaars zich de eerste keer laat zien en nu help ik em met het landingsnet want hij zit maar net gehaakt in de lip zie ik, heel trickie. Het een hele beste zander die zich heeft vergrepen aan het kunstaas en weer gallen de high fives over het Haringvliet. Mijn dag is nu al helemaal goed zegt Joey want zo’n grote glasoog heb ik nog nooit gevangen. En aan die woorden herinneren en bedanken we hem nog fijntjes als later in de middag de zon doorbreekt plus de wind valt en de vangsten even stil vallen.

We vissen de rest van het talud af maar de aanbeten blijven uit en als we minstens de helft hebben afgelegd, een doos eierkoeken, broodjes ei met spek, een zak krentenbollen- met en zonder kaas, litertje kippenbouillon, dito warme chocomelk, koffie en thee op hebben willen de jongen weten wat trollen is. Dus maken we andere hengels klaar om met groot kunstaas te gaan trollen om vadertje Esox te verlijden tot een aanbeet maar ik denk dat de dikke dames nu wat anders aan hun hoofd hebben nu de water temperaturen stijgen. Maar niet gewed niet gewonnen en ik wilde nu of later toch naar de volgende stek.

En onderweg krijgen we een aanbeet op één van mijn nieuwe stokken die ik heb aangeschaft om na het gesloten seizoen de wierbedden werpend te bestoken met groot kunstaas. Dus de jongens vissen vakkundig als professionele pro-staffers mijn stokken vast warm en vangen een dikke baars.

En dat is niet zomaar een baars maar hij is net niet de magische Haringvliet baars grens van een halve meter. Ook niet na een tweede, nee de derde keer meten ook niet… Maar die gassies hebben nog tijd genoeg om een baars in de vijftig te vangen. Deze zal ze in ieder geval bij blijven want we moeten meermaals aanhoren dat dit wel een heel oude jongen was en gelijk hebben ze aan zijn kleur te zien. Helemaal gaaf dus een dominante super vis in de school en waarschijnlijk voor het eerst gevangen. De jongens komen er niet over uitgesproken want zo’n grote baars hebben ze nog nooit gezien laats staan gevangen.

Maar Timo moet een grote boodschap weg brengen dus we trollen richting vuurtoren en nemen even pauze in de haven met een bakkie en een broodje of eierkoek. Aan catering niet te kort vandaag aan board en met Oma zo dicht bij is de aanvoer van warme dranken ook weer bijgevuld. Lekkekkuuuur.

We, Opa, Oma en de BassBuster zitten lekker op het randje in de vesting aan de koffie heerlijk windvrij in het zonnetje te genieten. Wat Noren hebben belangstelling en al snel zijn we een attractie voor verschillende toeristen die vragen hebben over het vissen hier op zoet of zout of de weg vragen hier in Hellevoetsluis. Gezellig allemaal natuurlijk maar na een klein uurtje van gebruik gemaakt hebbende van toilet, de thermoflessen zijn weer gevuld door Oma vinden de boys dat de pauze voorbij is dus we kunnen weer.

Toen we net de haven invoeren zagen we wat activiteit onder water in de havenmonding dus daar willen we het eerst proberen. We zijn er nog geen kwartier aan het klooien als we visite krijgen van gasten die aan het voorvissen zijn voor de WPC. Het gaat ze natuurlijk om de GPS coördinaten. Laten ze maar contact met me opnemen. Ik kan het niet betalen mee te doen aan dit grootse sportevenement in Hellevoetsluis. Uit Rusland, Duitsland, Australië, Amerika, Engeland, Japan etc. van over de gehele wereld komen ze dan hier vissen. Vorig jaar al de gemeente Hellevoetsluis en de plaatselijke hengelsportvereniging gepolst om me er met een Hellevoets team mee te laten te vissen en te sponsoren. Het wordt immers in Hellevoet georganiseerd door de WPC maar die zagen er geen heil in. Jammer maar natuurlijk moet hier de pijp ook roken bij de BassBuster. Wil dus wel wat Way pointjes maken in opdracht. Dat is de visstekken vastzetten voor de fishfinders zodat ze die weer kunnen terugvinden via de satellieten voor al die buitenlandse gasten die het water niet kennen…

Maar wij staan nu ook al even droog sinds het zonnetje lekker is gaan schijnen en de wind een stuk minder is geworden. Heerlijk op het water natuurlijk maar de vangsten lopen drastisch terug. Zal dat er mee te maken hebben, waarschijnlijk wel maar ook tussen 13.00 uur en 16.00 uur is het vaak mindere vangsten de laatste jaren. Waar is de tijd gebleven toen nog met de Linder dat we er in gingen nog eventjes na het werk in de middags en je je niet afvroeg of we wat gaan vangen maar hoeveel en hoe groot. Je zocht toen naar de 80+ scholen en probeerde de kleinere vissen te missen.

We hebben het er met Joey over dat het niet zo handig was om te zeggen dat zijn dag al goed was want we kunnen ze maar moeilijk vinden. Midden op het Haringvliet rond de zandhoogten waar over een paar maanden de wierbedden staan valt trollend niets te haken. Evenmin langs de zeedijk en het talud bij Oudenhoorn en de taluds bij de terrasflats kunnen we ook niets trickeren tot een aanbeet. Sterker nog er is zijn geen scholen witvis te vinden. We gaan weer terug naar de werkhaven voor Hellevoet daar is het altijd prijs na vieren richting duister is mijn ervaring.

We ankeren op de MinnKota op en heuvel onder water en de jongens hoeven alleen maar de shad te laten zakken en als een aangeschoten visje te bewegen. Of diagonalen en de shad als op de kant naar je toe te vissen van diep naar ondieper water daar waar grote scholen de witvis op ligt. Dat is makkelijker vissen dan andersom als beginner. Van ondiep naar dieper moet je juist lijn geven.

De witvis ligt hier opgestapeld en daar om heen liggen de predators zich vol te douwen. Het valt niet mee ze te foppen met een nepert namelijk ons shadje maar we hebben een heerlijke middag. De jongens krijgen aanbeet na aanbeet en vele missers zijn er nu te incasseren want ze zijn voorzichtig. Er is vreten zat dus ze, vadertje glasoog kunnen uitkiezen en vergelijken wat ze pakken. Vandaar overwegend dreumesen die het klappen van de zweep nog onder de knie moeten krijgen maar om voor de eerste keer te verticalen is dit natuurlijk werelds.

Dan al tegen de schemer gaan we er uit. Ik denk dat de jongens het naar de zin hebben gehad aan de reacties te merken en zeker Opa Wim. Gezellig was het aan board en we gaan het nog een keertje zachtjes over doen. Die PR’s moeten te verbeteren zijn…

Reactie’s

Hoi Freek;

goed gedaan!

Waldi

–

Hoi Freek,

Was weer een leuk verhaal.

De jongens zullen inderdaad de dag van hun leven gehad hebben zo met jou op

de boot.

Leuk hoor.

Groetjes Gerard en Loes

–

Vanmorgen 18 februari 2015 heb ik een bespreking over wat fotowerk maar die is al om twaalf uur kant en klaar dus waarom niet ff het water op. Accu’s zijn vol na een nachtje laden dus we kunnen gaan. Het weer is weer fantastisch dus gaan met die banaan zou ik zeggen. We zijn zelfs een uurtje vroeger dan gister dus ik verwacht er alles van.

Het is zo mooi weer dus ga ik er nog even in tegen beter weten in want zoveel wordt er niet gevangen. Er is ook niemand te zien op dit stukje Haringvliet en dat zegt al genoeg. Het is heerlijk op het water maar daar is alles mee gezegd. Eerst maar eens de Hellevoetse kant opgezocht onder de vuurtoren en voor de werkhaven maar na een dik uurtje alles te hebben afgevist besluit ik naar de overkant te gaan bij het sluisje Melissant. Zit ik in ieder geval uit de wind en met dit zonnetje zit je dar heerlijk. Maar daar zie ik helemaal geen leven onder water op de visfinder. Alleen Rijkswaterstaat komt steeds voorbij die zijn de vaargeul aan het monitoren.

Dus na een uurtje weer terug voor de werkhaven daar waar ik de meeste geloof in heb. En dan eindelijk na vier uur alles uit de kast te hebben gehaald krijg ik een aanbeet en denk die te missen want als de shad omhoog komt mis ik zijn staart. Finaal afgebeten. Maar er is leven in de brouwerij en nu doen ze het even. Krijg verschillende voorzichtige aanbeten maar allemaal missers doordat ze het uiterste puntje van de shad pakken.

Dan na de zoveelste misser dan eindelijk een dreumis. Wat ben ik daar blij mee want het was taai heel taai vanmiddag na uren verticalen en diagonalen.

Is het bijtuurtje dan zo laat op de dag begonnen want naar de schemering toe krijg ik verschillende aanbeten en nu maakt het weinig uit wat ik er aan hang.

Met dreg ver achter op de staart dat hebben ze door dan krijg ik geen aanbeten. Waarschijnlijk is dan de aktie van de shad te weinig en zonder dreg blijf ik ze missen. Daar beneden grossieren ze wel in staartjes maar ik heb er zat van en anders Mario wel.

Vandaag ben ik dus in het donker thuis om half zeven want als ze het dan eindelijk doen vis je door tot ver in de schemer maar ik ben alleen en wil niet in het pikke donker traileren. Op de open helling met wind in de rug (Z-Bfr 4-5) verspeel je zo maar een schroef. Dat is me dus al eens overkomen en dat is een dure grap. Vanmorgen wel wat gevaarlijk liggende stenen weg gehaald bij laag water een paar meter uit de kant want die zag je al slecht liggen half in het zand overdag laat staan in het donker. Toch heerlijk gevist het was lekker op het water.